Η χειροκίνητη οδήγηση με προσοφθάλμιο φακό με σταυρόνημα είναι πολύ δύσκολη ειδικά σε πολύωρες λήψεις και απαιτεί "γυμνασμένο" αυχένα. Η αυτόματη οδήγηση είναι σαφώς πιο ξεκούραστη και μπορείς να αυτοματοποιήσεις τις λήψεις χωρίς να είναι απαραίτητο να είσαι διαρκώς επάνω από το τηλεσκόπιο. Στην αυτόματη οδήγηση η ποιότητα είναι σχετική με τον εξοπλισμό. Εάν η οδηγητική κάμερα που διαθέτεις έχει αισθητήριο CCD θα μπορείς να βρίσκεις πιο εύκολα αστέρι οδήγησης σε σχέση με κάποια που διαθέτει CMOS. Κατά τ΄ άλλα το δωρεάν πρόγραμμα οδήγησης PHD είναι πολύ καλό και χρησιμοποιείται από πάρα πολλούς ερασιτέχνες αστροφωτογράφους με άριστα αποτελέσματα. Επίσης στη δεύτερη λύση αναβαθμίζεις τη στήριξή σου σε GOTO, όπου έκτος από την ευκολία στο να βρίσκεις γρήγορα τους στόχους, το σύστημα διαθέτει και διόρθωση περιοδικού σφάλματος “PEC” - Periodic Error Correction, διαδικασία με την οποία μπορείς να βελτιώσεις την ποιότητα της αστροφωτογράφησης. Φιλικά, Δημήτρης