Μαριλένα

Κράτησέ τα! Δεν πειράζει που θα βλέπεις με γυαλιά. Στην τελική, βάλε φακούς.

Ίσως τεχνολογικό, ίσως μυστηριώδες... Κάποιες στιγμές λέω ευτυχώς που ζω σε εποχή όπου τόσο εύκολα, η θολή όραση διορθώνεται. Η όραση από μόνη της είναι μυστηριώδης. Είναι ώρες που κοιτάζω, απλά κοιτάζω, είτε αυτό είναι άστρο είτε όχι, και μου φαίνεται τόσο παράξενο... Και με τη βοήθεια της φαντασίας, η όραση μπορεί να κάνει μαγικά... Τα μάτια από μόνα τους δεν μπορούν να καταλάβουν το βάθος του ουρανού τη νύχτα. Είναι σαν να κοιτάζουν ένα επίπεδο στρώμα με λάμψεις που ισαπέχουν από εμάς... Αν φανταστείς όμως το βάθος και τη διαφορά τις απόστασης των αντικειμένων, τότε ζεις στιγμές μαγικές, ειδικά άμα τις μοιράζεσαι... Και είναι πιο ωραίο να μοιράζεσαι το ίδιο ζευγάρι κιάλια, από το να έχει ο καθένας το δικό του... Είναι τόσο όμορφο να δείχνεις κάτι σε έναν άνθρωπο δίπλα σου και εσύ να τον κοιτάς με ανυπομονησία μέχρι να εντοπίσει το άστρο που είδες εσύ πριν... (Ξέφυγα από το θέμα τελείως)

Εγώ είμαι πιο γκαβή, έχασες! Έχω 8!!!!

Πολλή συννεφιά, μόνο ο Ρίγκελ φαίνεται Επίσης και ένα ζουζούνι που βρέθηκε μπροστά μου σε μεγέθυνση Peri, σε μένα συμβαίνει το αντίθετο συμβαίνει. Χωρίς γυαλιά βλέπω βέλτιστα, ενώ με γυαλιά όχι. Κακό αυτό γιατί συνήθως φοράω φακούς οπότε δεν θα βλέπω τόσο καθαρά.

μόλις είδα έναν ήλιο πορτοκαλί να δύει.... δεν μου αρέσει να γίνεται πορτοκαλί ο ήλιος αλλά ήταν ωραίο, ένιωθα πως λίγο ακόμα και θα μπορούσα να τον αρπάξω... είδα και τη σελήνη, μια λεπτή γραμμούλα αλλά την έχασα γρήγορα... η αφροδύτη όμως έμεινε εκεί να τη θαυμάσω...

εγώ μόνο serious δεν είμαι. Μέχρι να καταλάβω το άρθρο με τον έλεγχω ευθυγράμμισης θα ξημερώσει και θα έχω χάσει τα άστρα!

(εκτός αν φοράς μονώκλ (sp?) ).

Ναι, το είδα ότι ανοιγοκλείνουν και το έχω στο 'στενότερο'. Πράγματι, όταν τα κρατάω μακρύτερα δεν ζαλίζομαι καθόλου, ούτε προκαλείται πονοκέφαλος. Όμως, τότε βλέπω τον έναν κύκλο από τον οποίο έβλεπα να γίνεται σαν '8', αν και δεν είναι τόσο ενοχλητικό.

Εγώ πιστεύω ότι μου προκαλούν πονοκέφαλο επειδή δεν κλείνουν αρκετά ώτσε να κοιτάω μέσα από τέλειο κύκλο. Τι φταίμε και εμείς που γεννηθήκαμε με πρόσωπο στρουμφακίου?

Εμένα δεν με ζαλίζουν ακριβώς αλλά μου προκαλούν κάτι σαν πονοκέφαλο. Άντε να βγουν τα άστρα, δεν έχω ξαναδεί ποτέ με κιάλια.

Μάλλον αυτό είναι το πρόβλημα! Δεν κλείνουν άλλο

Διορθώθηκε! Αρκεί να έχω σταθερά τα κιάλια. Όταν τα μετακινώ π.χ. προς τα δεξιά, τότε εμφανίζονται πάλι κάτι μαύρα μισοφέγγαρα, τα οποία φεύγουν όταν σταθεροποιήσω πάλι τα κιάλια προς μια κατεύθυνση.

Εγώ τα πήρα! Πρωί πρωί! Πήρα και την πυξιδούλα μιας και έχω πρόβλημα προσανατολισμού όσο αφορά στο Βορρά και στο Νότο. Τώρα τα κιάλια και να έχουν κάποιο πρόβλημα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Όταν πλησιάζω τα μάτια μου πολύ, βλέπω 'μαύρο' γύρω γύρω, δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Θα ήθελα μόνο να λυγίζουν λίγο περισσότερο γιατί έχω μικρό πρόσωπο.

Υπέροχη φωτογραφία! Δίνει μια αίσθηση όγκου, απίστευτη! Αν ξεχάσουμε τι είναι, μοιάζει με τα αιθέρια υφάσματα που φορά η Αφροδύτη την αυγή... Μοιάζει λες και κινούνται στο ρυθμό που εκείνη χορεύει.

Απίστευτη αίσθηση φαντάζομαι! Μπράβο Μπράβο Μπράβο Μπράβο!

Πράγματι, πολύ όμορφο... Μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες με άστρα που βγαίνουν από τη φαντασία των αστροπεριπλανητών... Σαν μια καινούρια μυθολογία... Ειδικά όταν είναι έτσι όμορφα γραμμένη, με λόγο ιδιαίτερα δομημένο...

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Θα πάρω αυτά τα κιάλια από το Lidl για αρχή. Ελπίζω μόνο να μην ανέβει κι άλλο η μυωπία μου από την παρατήρηση! Ειδικά τώρα που έχω πολύ χρόνο και τις νύχτες μένω ξύπνια (αυτό έγινε τελείως τυχαία και το βιολογικό μου ρολόι έχει ρυθμιστεί ώστε να κοιμάμαι κατά την ανατολή και να ξυπνάω αργά το μεσημέρι). Νόμιζα ότι στο επιπεδόσφαιρο θα φαίνονται και οι πλανήτες . Θα κάνω όμως αυτό που μου ανέφερες, δηλαδή μέσω της απουσίας τους από το χάρτη! Πρώτη φορά αρχίζω να εκτιμώ το χωριό μου, στα βουνά της Ηπείρου, με τα δέκα το πολύ διάσπαρτα σπίτια που κατοικούντια ακόμα και άρα χωρίς φωτορύπανση. Εκεί είδα το καλοκαίρι που μας πέρασε πρώτη φορά την Αφροδύτη στην όμορφη αυγή. Ωστόσο, αν και ιδανικό μέρος για αστρικά ταξίδια, δεν ενδείκνυται τελικά λόγο φιδιών, σκορπιών (άραγε αυτά να κοιμούνται το βράδυ; ) Το άλλο μου χωριό, η Λευκάδα, έχει πολύ ωραίο ουρανό. Άντε να έρθει το καλοκαίρι για να να ταξιδέψω στα αστέρια όσο θέλω. Στην Αθήνα, όταν μένω στα Βριλήσσια, ο ουρανός είναι αρκετά καθαρός. Όταν όμως μένω στην Καλλιθέα, τα πράγματα είναι αλλιώς. Το αστείο είναι ότι μαθαίνω σιγά σιγά να προσανατολίζομαι στον ουρανό, ενώ στη γη δεν μπορώ να προσανατολιστώ καθόλου. Ούτε τους δρόμους γύρω από το σπίτι δεν ξέρω πως τους λένε και ούτε σκοπεύω να τους μάθω. Προτιμώ τους αστρικούς! (<---αυτή η φατσούλα με το αστεράκι είναι πολύ ωραία!) Χθες μετά τη δύση, είδα δυτικά κάτι πορτοκαλί πολύ πολύ μικρά πραγματάκια να κινούνται. Μάλλον θα ήταν δορυφόροι, όσο και αν θα ήθελα να είναι εξωγήινοι από την Ανδρομέδα . Κατέβασα και το Α simple guide to backyard astronomy που είχες ανεβάσει σε άλλο θέμα. Λέω να του ρίξω μια ματιά μέχρι να ξημερώσει, αν και τα αγγλικά με κουράζουν.

Γεια σας! Χαίρομαι πολύ που σας ανακάλυψα, μόλις δύο μέρες πριν! Διάβασα αρκετά από τα θέματά σας. Αν και τα περισσότερα δεν τα κατανόησα, καθώς είμαι πάρα πολύ αρχάρια, με έκαναν να θέλω να ασχοληθώ ακόμη περισσότερο. Ανάμεσα σε αυτά που γράψατε, πήρα πολύ καλές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που θα κινηθώ στην αρχή. Μέχρι στιγμής δεν έχω προχωρήσει πολύ. Έχω διαβάσει για τις αρχικές έννοιες, να ξέρω δηλαδή για παράδειγμα τι είναι νεφέλωμα και πώς δημιουργείται, τι ακριβώς είναι τα έτη φωτός και άλλες μονάδες, τι είναι το φαινομενικό μέγεθος, τα αντικείμενα Messier, τα σμήνη κτλ. Μόλις τρεις μέρες ασχολούμαι, είμαι νεογνό εδώ αλλά έχω πολύ υπομονή και σταδιακά πιστεύω πως θα την βρω την άκρη και θα αρχίσω να κατανοώ περισσότερα πράγματα. Όπως αναφέρετε και πιο πάνω, δεν σχεδιάζω να αγοράσω τηλεσκόπιο. Δεν το έχω καθόλου μα καθόλου στο μυαλό μου. Θέλω πρώτα να διαβάσω, να καταλάβω την κίνηση των σωμάτων, να μάθω να εντοπίζω τα βασικά με γυμνό μάτι και στη συνέχεια να πάρω χάρτες και κιάλια. Πρέπει να πάρω επιπεδόσφαιρο για τις πρώτες παρατηρήσεις μου; Μέχρι στιγμής έχω παρατηρήσει μόνο μια φορά (χθες) και αυτά που κατάφερα να δω ήταν ο αστερισμός του Ωρίωνα (αχ αυτός ο Μπετελγκέζ, είναι τόσο όμορφο άστρο), το χειμερινό τρίγωνο, ο Αλντεμπαράν, η Αφροδύτη να φλερτάρει με τον Ερμή. Είδα επίσης τον Άρη αργότερα και για τον Κρόνο δεν είμαι καθόλου σίγουρη. Με βάση αυτά, όταν βγω ξανά αύριο έξω, θα προσπαθήσω να εντοπίσω περισσότερα πράγματα (σαν παζλ) και να καταλάβω το ρυθμό που δύουν. Καταλαβαίνω πως αυτά θα σας φαίνονται χαζά αλλά τώρα ξεκινάω! Θέλω όμως να σας πω κάτι. Βοηθήθηκα πολύ από το Stellarium. Και νιώθω σαν να έχω κάνει σκονάκι. Για αυτό ρώτησα για το επιπεδόσφαιρο. Εκτός και αν είναι καλύτερα να πάρω χάρτες. Εξάλλου δεν γίνεται να έχω τον υπολογιστή μαζί μου συνέχεια! Βέβαια, θα συνεχίσω να παίζω με κάποια δωρεάν αστρικά προγράμματα που κατέβασα σαν το Cartes du ciel, παρόλο που νιώθω ότι είναι σαν να κλέβω και σαν να διαλέγω τον εύκολο δρόμο. Οι χάρτες αναφέρουν τη φαινομενική λαμπρότητα των αντικειμένων? Σας ρωτάω για να ξέρω αν θα μπορώ να δω τα αντικείμενα που είναι σχεδιασμένα με γυμνά μάτια ή κιάλια. Ελπίζω να μη σας κούρασα! Η αλήθεια είναι ότι το θέμα το βλέπω λίγο ρομαντικά. Είναι σημαντικός ο λόγος για τον οποίο θέλω να μάθω να εντοπίζω άστρα και άλλους σχηματισμούς στον ουρανό. Με γοητεύουν επίσης πολύ τα ονόματα των άστρων στις διάφορες αστρικές μυθολογίες. Είναι ώρες που τα βλέπω και αναρωτιέμαι πόσο μοναχικά πρέπει να είναι εκεί ψηλά... Ακόμα και τα διπλά άστρα στην πραγματικότητα βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους.... Ήρθε η στιγμή που δεν θα τα θαυμάζω μόνο, αλλά θα ξέρω και τι κοιτάζω... Φιλικά, Μαριλένα!