Ιάκωβος

Εμένα μου αρέσει πολύ Από ότι βλέπω την τράβηξες σχετικά νωρίς και έτσι ήταν αρκετά χαμηλά και αν σκεφτούμε και τον καιρό είναι υπέροχο το αποτέλεσμα Εσύ το πως τη βλέπεις την NEXIMAGE Από θέμα ευκολίας χειρισμού του προγράμματος και ποιότητας κατασκευής Αξίζει τα λεφτά του

Σε ευχαριστώ Vegan....Να φτιάξει λιγάκι ο καιρός και θα βγω για star-test Πιστεύω μόνο να μην τα κάνω χειρότερα....

Ναι αλλά τους 3 συνδετήρες με το μάτι θα του υπολογίσω να είναι ίσοι μεταξύ τους Φίλε Vegan όταν λες star-test Να βάλω ένα αστέρι στο κέντρο του προσοφθαλμίου και να βγω εκτός εστίασης ώστε να δω ομόκεντρους κύκλους

Ευχαριστώ φίλε hunters.Αλλα πως θα το υπολογίσω ακριβώς

Και αν φταίει το collimation ποια βιδούλα να πειράξω.Ζητάω πολλά ε

No2

Photo No1

Έχω ένα LXD75 SN10'' αλλά τελευταία όταν μεγέθυνα περίπου στις 250x και πάνω τα είδωλα ήταν θολά.Πίστευα ότι αυτό οφειλόταν στον καιρό(κακό seeing).Σήμερα είπα να ελέγξω το collimation αλλά δε έχω collimation eyepiece.Κάποιος φίλος αν θυμάμαι καλά ο giorgosgr είχε πει ότι το collimation μπορούμε να το ελέγξουμε και κάνοντας μία τρύπα σε ένα κουτάκι από film.Έτσι και εγώ είπα να το δοκιμάσω αλλά λόγω του ότι δεν είχα κουτάκι πήρα ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο έκανα μία μικρή τρύπα και παρατήρησα ότι το αυτοκόλλητο(μία ροδέλα από ντοσιέ)που έχει το πρωτεύον κάτοπτρο δεν το έβλεπα στο κέντρο όπως θα έπρεπε....Κάνει την ίδια δουλεία το κουτάκι από το film και το αλουμινόχαρτο Σας παραθέτω μερικές photo για να μου πείτε αν είναι σωστό το collimation η όχι και αν μπορείτε να μου πείτε αν φταίει το πρωτεύον η το δευτερεύον κάτοπτρο.Κατά την γνώμη μου το δευτερεύον.Πιστεύω να μην σας κούρασα.Επίσης ξέρω ότι αυτό το θέμα έχει ανοιχτεί πολλές φορές αλλά θεώρησα καλό να ανοίξω ένα καινούριο και να δημοσιεύσω και photo ώστε να βοηθήσουμε και άλλους στο να κατανοήσουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν

Θα συμφωνήσω με τον φίλο Foehammer......Έχω παρατηρήσει και εγώ κάτι παρόμοιο.Δες εδώ http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1258&highlight=

Έχει παρατηρήσει κανείς το IC 4182 Είναι εύκολο να το παρατηρήσει κανείς μέσα από την Αθήνα

Εγώ έχω την PENTAX K1000 και το θαμπόγυαλο δεν αλλάζει από ότι έχω διαβάσει Ξέρει κανείς καμία πατέντα που μπορώ να κάνω ώστε να βλέπω καθαρά Ποίος ο λόγος που βάζουν το θαμπόγυαλο και δεν βάζουν σε όλες της μηχανές διάφανο focusing screens

Ρίξτε μία ματια εδώ: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=687354&lngDtrID=252 Μια ασυνήθιστη λάμψη ακτίνων γάμμα υψηλής ενέργειας που ανιχνεύθηκε σχετικά κοντά στη Γη στον αστερισμό του Κριού προβληματίζει τους αστρονόμους από την περασμένη εβδομάδα. Αν και σαφής εξήγηση προς το παρόν δεν υπάρχει, το πιθανότερο είναι να πρόκειται για έκλαμψη ακτίνων γάμμα που συνοδεύει ένα σουπερνόβα σε εξέλιξη. Οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα -το πιο βίαιο φαινόμενο του Σύμπαντος- προκαλούνται από την κατάρρευση τεράστιων άστρων που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους. Οι ακτίνες γάμμα πηγάζουν σε δέσμες από τους πόλους του άστρου και μπορούν να διασχίσουν ολόκληρο το Σύμπαν. Το νέο φαινόμενο, που καταγράφηκε στις 18 Φεβρουαρίου από τον νέο δορυφόρο Swift της NASA, συνέβη ασυνήθιστα κοντά, σε απόσταση «μόλις» 440 εκατ. ετών φωτός, και σε σχέση με με τις τυπικές εκλάμψεις ακτίνων γάμμα διήρκεσε 100 φορές περισσότερο και ήταν πολύ πιο αμυδρή. «Είναι κάτι εντελώς νέο, εντελώς αναπάντεχο» δήλωσε στο Reuters ο Νιλ Γκέρελς της αποστολής Swift. «Είναι το είδος του άγνωστου φαινομένου που ελπίζαμε να εντοπίσει το Swift στο κοντινό μας σύμπαν. Αν το φαινόμενο ήταν πράγματι έκλαμψη ακτίνων γάμμα, θα είναι η δεύτερη πλησιέστερη στη Γη που έχει καταγραφεί ποτέ. Η λάμψη στο φάσμα των ακτίνων γάμα διήρκεσε γύρω στα 33 λεπτά, ενώ οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα διαρκούν το πολύ μερικά λεπτά. Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ιταλίας, που χρησιμοποιούν τα τηλεσκόπια του Ευρωπαϊκού Παρατηρίου Διαστήματος στη Χιλή, ανακοίνωσαν πως θεωρούν πιθανό η έκλαμψη να προήλθε από σουπερνόβα (υπερκαινοφανή), δηλαδή από τη σφαίρα ενέργειας που απελευθερώνεται όταν ένα άστρο εκρήγνυται. Αν πρόκειται για υπερκαινοφανή, η λάμψη στο ορατό φως θα ενταθεί τις επόμενες ημέρες και οι αστρονόμοι θα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν το φαινόμενο από την αρχή έως το τέλος του, σχετικά κοντά στη γειτονιά της Γης. Αν η υπόθεση του υπερκαινοφανούς επιβεβαιωθεί, ίσως δώσει νέα ώθηση στη θεωρία ότι οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα συνοδεύουν πάντα τα σουπερνόβα, τα οποία όμως συνήθως δεν γίνονται ορατά λόγω της μεγάλης απόστασης. Το φαινόμενο παρατηρούν τώρα και τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra, ενώ και οι ερασιτέχνες αστρονόμοι στο Βόρειο Ημισφαίριο ίσως μπορέσουν να δουν τη λάμψη με τηλεσκόπιο 40 εκατοστών.news.in.gr

Εδώ http://www.physics4u.gr/articles/2006/newhorizons.html έχει ένα άρθρο για το πότε ένα σώμα θεωρείται πλανήτης. Τι πρέπει να ισχύει για να είναι πλανήτης ένα αστρονομικό αντικείμενο 1. Οι πλανήτες πρέπει να είναι σφαιρικοί Αν ένα αντικείμενο είναι μεγάλο τότε έχει ισχυρή βαρύτητα που το αναγκάζει να πάρει σφαιρικό σχήμα. Το όριο της διαμέτρου, σύμφωνα με τους φυσικούς, που ένα αστρονομικό αντικείμενο παίρνει ένα τέτοιο σχήμα είναι περίπου 800 χιλιόμετρα. Αυτό το όριο συμπεριλαμβάνει εκτός του Πλούτωνα, και άλλα γνωστά αντικείμενα της ζώνης Kuiper (KBO): το Quaoar, το 2003 UB313, το 2003 EL61 και τη Σέντνα (Sedna) και επίσης έναν αστεροειδή τη Δήμητρα (Ceres). Αυτή η άποψη ταιριάζει και με τη διαίσθηση των ανθρώπων, που θεωρούν ότι οι πλανήτες είναι σφαιρικοί. Το μειονέκτημα αυτής της άποψης είναι ότι ο συνυπολογισμός της Δήμητρας και άλλων αντικειμένων της ζώνης Kuiper (KBO) είναι έξω από την γνωστή και παγιωμένη άποψη για 9 πλανήτες. 2. Οι πλανήτες κινούνται μόνοι τους Αυτό είναι το κύριο επιχείρημα ενάντια στην άποψη ότι ο Πλούτωνας και οι γείτονες του στη ζώνη Kuiper είναι πλανήτες. Η ιδέα αυτή λέει ότι οι πλανήτες είναι αντικείμενα που εξουσιάζουν την περιοχή τους στο ηλιακό σύστημα, περιστρεφόμενοι μόνοι τους. Έτσι, το σμήνος των αστεροειδών που είναι σε τροχιά συνήθως μεταξύ του Άρη και του Δία, και το πολύ μεγαλύτερο σμήνος των KBO, συμπεριλαμβάνουν τον Πλούτωνα και τον πλανητοειδή 2003 UB313 - που ανακαλύφθηκε το 2005 και είναι μεγαλύτερο από τον Πλούτωνα - δεν είναι σωστό να λέγονται πλανήτες, αλλά μόνο ως μέλη μιας διαφορετικής κατηγορίας αντικειμένων. Με αυτό το κριτήριο, υπάρχουν μόνο οκτώ πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, και αυτός ο αριθμός βεβαίως θα παραμείνει σταθερός. Αυτή είναι η άποψη που υποστηρίζεται από το Neil Tyson, διευθυντή του πλανηταρίου Hayden της Νέας Υόρκης. Μειονέκτημα της άποψης αυτής: Ο Πλούτωνας αποκλείεται, αλλάζοντας την παγιωμένη άποψη την οποία διδάχθηκαν γενεές ανθρώπων. 3. Θέμα μεγέθους Οποιοδήποτε αντικείμενο έχει ακτίνα πάνω από 1.000 χιλιόμετρα (1.150 χιλιόμετρα είναι η ακτίνα του Πλούτωνα) είναι αυτόματα πλανήτης. Αυτή συνθήκη έχει το πλεονέκτημα ότι περιλαμβάνει και τον Πλούτωνα, που ταιριάζει με τις υπάρχουσες γνωστές απόψεις, αλλά και το αντικείμενο 2003 UB313. Με αυτόν τον κανόνα, η Δήμητρα (Ceres) είναι πάρα πολύ μικρή, όπως είναι και η Sedna και το αντικείμενο 2003 EL61, είναι πλανήτες. Έτσι τώρα έχουμε 10 πλανήτες, με τη συναρπαστική προοπτική της ανακάλυψης κι άλλων πλανητών στο μέλλον. Ο Mike Brown, ο αστρονόμος που ανακάλυψε το 2003 UB313, ευνοεί αυτό το σχέδιο. Μειονέκτημα: Το όριο του μεγέθους είναι αυθαίρετο, συν ότι είναι δύσκολο να υπολογίσει κάποιος ακριβώς το μέγεθος των μακρινών σωμάτων. 4. Ιστορικό ζήτημα Και ο Πλούτωνας είναι μια ειδική περίπτωση. Αυτό υποστηρίζεται από μια υποομάδα του στρατοπέδου των οκτώ πλανητών και υποστηρίζει ότι ενώ η τροχιά του αποκλίνει από την κανονική, ο Πλούτωνας πρέπει να συνεχίσει να λέγεται πλανήτης από σεβασμό στα 75 χρόνια που έχει στην πλανητική οικογένεια. Αυτή η άποψη, μπορεί να αποκλείσει μελλοντικά KBO να λέγονται πλανήτες, αλλά θα επέτρεπε στους μαθητές να συνεχίσουν να αναφέρονται σε εννέα πλανήτες. Μειονέκτημα: Πάρα πολύ αυθαίρετος. 5. Δεν υπάρχουν πλανήτες Σε μία προσπάθεια να κάνουν ένα συμβιβασμό, μερικοί έχουν προτείνει να καταργηθεί η λέξη πλανήτης σαν μόνος προσδιορισμός και αντίθετα να έχουμε μια σειρά επιθέτων δίπλα του. Κατά συνέπεια, το ηλιακό σύστημα αποτελείται από τέσσερις τύπους πλανητών: τέσσερις επίγειοι (βραχώδεις) πλανήτες, ένα σμήνος δευτερευόντων πλανητών (αστεροειδών), τέσσερις αέριοι γίγαντες πλανήτες, και ένα πλήθος παγωμένων νάνων πλανητών μετά τον Ποσειδώνα. Μειονέκτημα: Πάρα πολύ περίπλοκη μέθοδος και μεγάλη μεταβολή από την παράδοση. Πιστεύω να βοήθησα

Παλαιότερα είχα δημοσιεύσει ένα post για τον ήλιο και είχα στείλει και μια photo στην οποία ο ήλιος ήταν επιμήκης.Κάτι ανάλογο υπάρχει και εδώ http://spaceweather.com/swpod2005/17dec05/richard.jpg