wereniki

Τελειότερη σφαίρα του σύμπαντος ο Ήλιος! Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63699952 Δείτε κι εδώ μια καταπληκτική φωτογραφία του Ήλιου μας! http://www.avertedimagination.com/img_pages/sundisk072912.html

Το σμήνος Φοίνιξ βρίσκεται σε απόσταση περίπου 5,7 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και πήρε το όνομά του, όχι μόνο από τον αστερισμό στον οποίο ανήκει, αλλά και από τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του. Ενώ οι γαλαξίες στα κέντρα των περισσότερων σμηνών παραμένουν αδρανείς για δισεκατομμύρια χρόνια, ο κεντρικός γαλαξίας στο σμήνος αυτό φαίνεται να έχει "επανέλθει στη ζωή" με μια "έκρηξη" σχηματισμού νέων άστρων. Κατά κάποιο τρόπο αναβιώνει ο μύθος του Φοίνικα, που αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του! Animation of the Phoenix Cluster - NASA.gov http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=4mlOUaQQolY

"Έχουμε ανάγκη ένα φιλί ζωής!" Η δυναμική επιστροφή του καταξιωμένου σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή με τη νέα του ταινία "Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι", που ασχολείται με τον θυελλώδη βίο του πειρατή και αργότερα επιχειρηματία Ιωάννη Βαρβάκη! Πηγή: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=474917 "Η τέχνη πάντα βοήθησε και εμψύχωσε σε δύσκολες περιόδους. Φιλί ζωής θέλω να δώσω με το Χαβιάρι μου, ένα φιλί ζωής που το έχουμε ανάγκη. Και το ότι σε μια περίοδο που "χτυπούν" τη χώρα μας να βγαίνει μια τέτοια παραγωγή έξω, να συμμετέχει σε ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ, απαντά στα χτυπήματα πιστεύω. Θέλω να κάνω ό,τι μπορώ, μέσα από την ταινία αυτή για να δώσω μια δύναμη στους Έλληνες, ένα χαμόγελο, μια διέξοδο στην απόλυτη μελαγχολία τους. Και μαζί να... βουλώσω στόματα, τα στόματα όσων λένε ότι τελειώσαμε, ότι... πεθάναμε! Η τέχνη είναι το δεκανίκι μας και μ' αυτό προχωράμε μπροστά!....... Λατρεύω το ότι μέσα από αυτό μπορώ να παρηγορώ. Είναι μεγάλη υπόθεση να παρηγορείς και να ανακουφίζεις τον όποιο πόνο. Το μεγαλείο της τέχνης αυτό δεν είναι; Ότι παρηγορεί, ότι γλυκαίνει τις αισθήσεις, ότι εμψυχώνει, ότι βοηθά τον κόσμο να ψηλώσει...!!!

"Καληνύφτα" Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ενκαρδία Στίχοι: Παραδοσιακό Κάτω Ιταλίας –Ελληνόφωνα χωριά Μουσική: Παραδοσιακό Κάτω Ιταλίας –Ελληνόφωνα χωριά Τι έν γκλυτσέα τούση νύφτα τι έν ώρια τα ιβώ ε πλώνω πενσέοντα σε σένα τσ' ετού μπει στη φενέστρα σου αγάπη μου της καρδίας μου σου 'νοίφτω την πένα Λαριλό... Ιβώ πάντα σ' εσένα πενσέω γιατί σένα φσυχή μου 'γαπώ τσαι που πάω που σύρνω που στέω στην καρδιά μου πάντα σένα βαστώ Λαριλό... Και σου μάι μ'αγάπησε ώρια μου, ε σου πόνησε μάι άσσε μένα, είττα χείλη σου εν άνοιτσε μάι πει τα λόγια τσ' αγάπης βλοημένα Λαριλό... Κ' είττ ' αμμάι σου, άτσε μάγο, γκλυτσέο, εν άνοιτσε μάι για μένα φτεχό, μα που πάω, που σύρνω, που στέω εις την καρδιά μου πάντα σένα βαστώ Λαριλό... Καληνύφτα σε ΄φήνω και πάω πλάια σου 'τι 'βω πίρτα πρικό τσαι που πάω που σύρνω που στέω στην καρδιά μου πάντα σένα βαστώ Λαριλό... αμμάι: μάτι πένα: πόνος γκλυτσέα: γλυκιά πλώνω: κοιμούμαι ε: δεν πεντσέοντα: σκεπτόμενος είττα: εκείνα φενέστρα: παράθυρο ιβώ: εγώ φτεχό: φτωχό μάι: ποτέ ώρια: ωραία νοίφτω: ξεδιπλώνω Καληνύφτα, λοιπόν!

Ένα εκπληκτικό βίντεο με τίτλο Perpetual Oceans, το οποίο παρουσιάζει μια μαγευτική εικόνα των ωκεανών της γης, έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. http://www.youtube.com/watch?v=WEe1bVjORN4&feature=player_embedded Με τόοοοοοση Θάλασσα μάλλον στον ωραιότερο πλανήτη ζούμε!

Βαγγέλη μου, το πέτυχες διάνα το φαγητό μου, μέρα που δε θα τους γευτώ, δεν το ‘χω σε καλό μου! Μα θες ψητούς, μα θες οφτούς, μα θες τηγανισμένους, ακόμα και στον κήπο μου τους έχω φυτεμένους. Γι’ αυτό και κείνη τη στιγμή, που στη φωτιά θα μπούνε, σκεφτείτε με... μα έχετε το νου σας μην καούνε! Και τώρα πρέπει να βιαστώ, τον άντρα μου να πάρω γιατί τ' αεροπλάνο του έρχεται απ' την Πάρο. Μαντέψτε τι για φαγητό, του ‘χω μαγειρεμένο, πριν λίγο τα ετοίμασα, τσουκάλι έχω στημένο. Κι αντίς τ’ αγαπημένα του, που ‘ναι τα παϊδάκια, θα βρει ψημένα, μυριστά, φρέσκα μανιταράκια! Ελπίζω ο Αντρέας μας, έξω να μη μας βγάλει, για να θωρούν να χαίρονται με μαντινιάδες κι άλλοι. Κι αφού βρήκα συνάδελφο, να γράφει τόσο ωραία Βαγγέλη μου, θα κάνουμε πολύ καλή παρέα!

Καλά τα λες Βαγγέλη μας, σοφά και εμπνευσμένα χιόνια μα και κακοτοπιές, τα 'χουμε μασημένα! Οι Λάκωνες κι οι Κρητικοί ψηλά θε να κοιτούμε στο μεγαλείο τ' ουρανού, τα γήινα να ξεχνούμε. Εσείς από τον Πάρνωνα κι εμείς απ' τα βουνά μας το κρύο δε φοβόμαστε, είναι ζεστή η καρδιά μας! Μόνο προσέξτε: το ποτό, τα μάτια επηρεάζει το είπε ο kkokkolis μας, που σαν...γιατρός μου μοιάζει! Όμως, μου φαίνετ' άδικο, στην αναμμένη θράκα ζώα να θυσιάζετε! Δεν έχει διόλου πλάκα. Υπάρχουν και λαχανικά κι όσπρια στον πλανήτη φρούτα κι υπέροχες ελιές, που τις παράγει η Κρήτη! Οι αστροναύτες είπανε, το Σύμπαν πως μυρίζει τσίκνα από κρέατα πολύ, κι ο νους τους τριγυρίζει και ψάχνουνε τους αίτιους μέσα από δορυφόρους για να αλλάξει η μυρωδιά στου Σύμπαντος τους χώρους. Βάλτε λοιπόν στα κάρβουνα λαχανικά ωραία μα δε μετράει το φαΐ, μονάχα η παρέα. Γιατί ο δορυφόρος τους εσάς φωτογραφίζει το παρεΐ στον Πάρνωνα, κρέας πολυτσικνίζει!

Εσείς σπονδές, εμείς χοές, ε;

Και από τον υπέροχο William Blake “Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης” ένα απόσπασμα: Χωρίς Αντίθετα δεν υπάρχει εξέλιξη. Έλξη και Απώθηση, Λογική και Ενέργεια, Αγάπη και Μίσος, είναι αναγκαία στην Ανθρώπινη ύπαρξη. Από αυτά τα αντίθετα πηγάζει ό,τι οι πιστοί ονομάζουν Καλό και Κακό. Καλό είναι το παθητικό που υπακούει στη Λογική. Κακό είναι το ενεργητικό που πηγάζει από την Ενέργεια. Καλό ο παράδεισος. Κακό είναι η Κόλαση.

“Μισοφέγγαρο” Το φεγγάρι πάει στο νερό. Ήρεμος που είναι ο ουρανός! Πάει θερίζοντας αργά το τρέμουλο το παλιό του ποταμού, στο μεταξύ ένας μικρούλης βάτραχος το πέρασε για καθρεφτάκι. F. G. Lorka “Ποιήματα”, εκδ. Καστανιώτη

"Βραδάκι" Με νεκρά δάχτυλα ηρώων γεμίζει το φεγγάρι τ’ αμίλητα δάση. Ω, φεγγάρι – δρέπανο! Και οι θρυμματισμένοι βράχοι ολόγυρα με τα γλυκά αγκαλιάσματα των εραστών, φαντάσματα δοξασμένων εποχών. Αυτό το γαλάζιο φως στρέφει τη λάμψη του προς την πόλη, εκεί που μια φυλή παρακμασμένη ζει μες στο κρύο και στο κακό, ετοιμάζοντας το σκοτεινό μέλλον των λευκών τους απογόνων. Σκιές φεγγαροτύλιχτες που ακούω το στεναγμό σας στο άδειο κρύσταλλο της λίμνης του βουνού. Georg Trakl “Ποιήματα”, εκδ. Καστανιώτη

Ξεφυλλίσματος παλιών βιβλίων Ποίησης - φοιτητικής ζωής - συνέχεια... "Τη νύχτα" Τη νύχτα, όταν η θάλασσα με νανουρίζει κι η λάμψη του χλομού άστρου απλώνεται στα μεγάλα κύματά της, τότε λέω πως είμαι ελεύθερος από του κόσμου τις φροντίδες και την αγάπη. Στέκομαι αμίλητος και βαθιά ανασαίνω μόνος μου, μόνος με το νανούρισμα της θάλασσας που απλώνεται μπροστά μου σιωπηλή και παγωμένη με τα χίλια φώτα της. Τότε στους φίλους μου τρέχει ο λογισμός μου και βυθίζω τη ματιά μου μες στο βλέμμα τους και μόνος μου ρωτώ τους τον καθένα σιωπηλά: "Είσαι δικός μου ακόμα; Η θλίψη μου είναι και δική σου θλίψη, ο θάνατός μου και για σένα θάνατος; Νιώθεις απ’ την αγάπη μου, τη λύπη μου καν μιαν ανάσα, καν μια ηχώ;" Και ειρηνεμένη η θάλασσα σωπαίνοντας με κοιτά και μου χαμογελάει: όχι. Κι απάντηση ή αντίο πια δε φτάνει από πουθενά. Hermann Hesse "Ποιήματα", εκδ. Καστανιώτη

Ευτυχώς τα πουλιά δεν έχουν γκρεμό...

M7: Open Star Cluster in Scorpius APOD NASA 12/9/2012

Μία καλοκαιρινή εργασία για όλους τους μαθητές μου, αφού ήμουν σίγουρη ότι θα περνούσαν άπειρες ώρες σερφάροντας στο διαδίκτυο, ήταν να βρει ο καθένας κάτι εξαιρετικό να μας παρουσιάσει το Σεπτέμβρη. Ο Κώστας (ανώτερη βαθμίδα)μας παρουσίασε αυτό! "Οι δέκα κανόνες στο παιχνίδι της ζωής" και η Ραφαέλα (μέση βαθμίδα) αυτό: "Πώς μαθαίνουμε; Από τα λάθη μας." Απολαύστε τα!

Κι άλλο ένα ακόμα! "Χειρόγραφο παραίνεσης" Καθάριος απέναντι στον ήλιο που λάμπει καθάριος και σε κάθε συννεφιά της μοίρας προχώρει σταθερά κι ατάραχα δίχως να λησμονήσεις πως ακόμη δεν έλαμψε το χόρτο μες στον άνθρωπο. Καθάριος – αυτό σημαίνει χωρίς αποσκευές και εισιτήρια γιομάτος απ’ την οικουμένη. Νίκος Καρούζος, από τη συλλογή "συντήρηση ανελκυστήρων", εκδ. Καστανιώτη

(Στον άντρα μου, που επιστρέφει μεθαύριο, μετά από ταξίδι μιας εβδομάδας) ...Το διάστημα είναι ο ιστός του γάλακτος που με τρέφει και με διαιωνίζει Πανόραμα απορροφώ το βάθος από ένα βαθύ πηγάδι ο ουρανός γεμάτος μέχρι τις άκρες από ανταύγειες και άστρα Τ' αστέρι αυγατίζει τ' αστέρια εμείς ξέρουμε να παντρεύουμε τις εποχές ξέρουμε να ξεμπλέκουμε τους κόμπους απ' αυτό που δεν είναι παρά ενδεχόμενο Τα παλιά χρόνια ξανανιώνουν ο ήλιος λάμπει μέσα στις πόλεις μας Το παράθυρό μου διανοίγεται μέχρι την αντανάκλαση του μέλλοντος... Paul Eluard, απόσπασμα από το ποίημα "Αλλού εδώ παντού"

Ξεφυλλίζοντας με νοσταλγία παλιά βιβλία Ποίησης, τα οποία -ούσα φοιτήτρια- διάβαζα, βρήκα κάποια ποιήματα υπογραμμισμένα. Διάλεξα δύο από αυτά.. ΧΙΙ Τη νύχτα η σιωπή είναι λόγος Τις ερμαφρόδιτες ώρες Τα γήινα υλικά παραχωρούν τη θέση τους Στη διαφάνεια και το χρόνο Είναι τότε Που οι άγιοι την άχραντο ηδονή ψάχνοντας Παραδέρνουν ανάμεσα Σε παλιούς και νέους θεούς Φοίνικας Άδωνις Χριστός Οράματα μέσα από πρισματικούς καθρέφτες Ατμόσφαιρα φορτισμένη με αρώματα Αποκόμματα ριγμένα στα σκυλιά Ψίχουλα στα ενυδρεία Ό χ ι ο χ ρ ό ν ο ς ν α μ η γ ι α τ ρ έ ψ ε ι τ ι ς π λ η γ έ ς Δ ε ν θ έ λ ω τ α ρ ι χ ε υ μ έ ν α α ι σ θ ή μ α τ α. Το πέρασμα του θανάτου μετατόπισε το κέντρο βάρους; Οι φωνές συνεχίζουν Μέσα στο θόρυβο του χρόνου Στις νύχτες δίχως μέλλον Οι νύχτες δεν έχουν ιστορία Το όνειρο δεν μας ανήκει Μάσκες πέφτουν διαδοχικά Όταν ακόμα υπήρχε θέση για πολλά Ο έρωτας δεν ήταν δοσμένος στο Ένα Η τελευταία μάσκα Έγινε ένα με το δέρμα μου. Χριστόφορος Λιοντάκης, "Το τέλος του τοπίου - μετάθεση" από την ενότητα "Εικόνες που εμείνανε", εκδόσεις Εγνατία

Ευάγγελε, αν και καθήμενος ...ορθώς εμίλησας! Είδες η βιασύνη να σ' απαντήσω; Πάμε τώρα στους Περσείδες Έψιλον, γιατί θα μας διώξει και τους δυο ο Αντρέας από το forum!

Εντάξει, Βαγγέλη Εξάλλου, 50 χρόνια βαδίζω σ’ αυτόν εδώ τον πλανήτη, ο οποίος περί τον 'Ηλιον ελίσσει!

Ε μα κι εσείς! Απαιτήσεις που έχετε! Δηλαδή περιμένατε από την πρώτη στιγμή - με τον αγιασμό-, να λειτουργήσουν ομαλά τα σχολεία της χώρας; Αν αυτό δεν είναι απληστία και πλεονεξία από τη μεριά σας, τότε τι είναι; "Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου".

Γηράσκω δ’ αεί πολλά διδασκομένη!

Άντε, καλό ξεκίνημα και καλή δύναμη συνάδελφοι! Κουράγιοooo... Στο Σχολείο μου ξεκινάμε με πάμπολλες ελλείψεις σε ειδικότητες εκπαιδευτικών και όχι μόνο... Σκεφτείτε, πόσο νοιάζονται για τη γενική αγωγή και θα συμπεράνετε πόσο θα νοιαστούν για την ειδική.

ScienceCasts: The 2012 Perseid Meteor Shower