masgka

Μη ζηλεύεις... Σκέψου απλά πως θα έρθουν βράδια που θα έχεις ένα πεντακάθαρο ουρανό όλο δικό σου και εμείς εδώ δε θα βλέπουμε ούτε τη μύτη μας!!!!

χαχα... από ένα μπαλκόνι στην Κυψέλη.... Για κάποιο παράξενο λόγο είχαν σβήσει όλα τα φώτα εδώ κοντά, ακόμη και του πάρκου Είχε αρκετή συννεφιά χτες , αλλά όταν έριχνε καμιά ψιχάλα, ο ουρανός φαινόταν πεντακάθαρος...! Μπορώ να πω, πολύ πιο καθαρός από μέρες χωρίς συννεφιά... Ίσως γιατί ( όταν βέβαια δεν υπήρχαν σύννεφα στο οπτικό μου πεδίο) με τη βροχή "καθόταν" και η σκόνη... ίσως...!!!

god my... Είναι τρομερό το τι βλέπουμε κάθε βράδυ, χωρίς να το ξέρουμε... Βλέπω αστέρια που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να δω... Κι όμως τα βλέπω... και το καταπληκτικό είναι πως ο καθένας θα μπορούσε, ίσως με λίγη προσοχή παραπάνω, να τα δει..!! I love our sky

Ναι... κι όμως είχε φεγγάρι... ΑΛΛΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ.! πραγματικά όταν το είδα (και μάλιστα γεμάτο) ξαφνιάστηκα... που ήταν το άτιμο τόση ώρα;;;;

Χμμμ… βράδυ χωρίς φεγγάρι… στον ουρανό ούτε ίχνος αστεριού… μόνο ένα και αυτό με μεγάλη δυσκολία διακρίνετε… ΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΛΑ?

για τα οικονομικά μιας μαθήτριας? σχεδόν τέλειο θα μπορούσα να πω... ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να βρω με τα λεφτά πού είχα στη διάθεσή μου!!!

α, τα κιάλια μου : NIKON Action 10-22x50 3.8 at 10x

αυτή τη στιγμή με τα κυάλια προσαρμωσμένα πάνω στο τρίποδο, βλέπω το Νεφέλωμα 42 (αν δεν κάνω λάθος) πραγματικά, όποιος δεν ασχολείται με αυτόν τον ουρανό, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΧΑΝΕΙ!!!

yessss!!! Τα κατάφερα!!! προσάρμωσα τα κυάλια στο τρίποδο!!! και μόνο του σαν θέαμα, είναι πολύ ωραίο... περιμένω να βραδιάσει!!!!

Το τελευταίο μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον (και αρκετά, έως πολύ σταθερό). Αλλά πως ακριβώς γίνετε αυτό; Δηλαδή πως ακριβώς θα τα στηρίξω στο τρίποδο (και μιλάμε για ένα οποιοδήποτε τρίποδο φωτογραφικής);

Προσπαθώ να προσαρμοστώ, στο χέρι μου που τρέμει και στα πολλά φώτα. Θα ήθελα να βρω ένα τρόπο να κρατάω τα κιάλια μου σταθερά όσο περισσότερο γίνετε. Επίσης, ακάθεκτη, σήμερα είδα τον αστερισμό του Ωρίωνα. Και κάτι άλλο, ανάμεσα στον Αστερισμό του Ωρίωνα, σα θολούρα, που δεν ήταν του ματιού μου , που ακόμη δεν έχω καταφέρει να μάθω τι είναι.

Ίσως χαζό, αλλά πιστεύω χρήσιμο και εμψυχωτικό για κάθε νέο παρατηρητή του υπέροχου ουρανού μας. Σήμερα το βράδυ αποφάσισα να κάτσω και να «χαζέψω» τον ουρανό με τα 1α μου κιάλια, που απέκτησα πριν λίγες ημέρες. Λόγο εργασίας στο σχολείο, ήξερα πως (κανονικά) σήμερα ήταν το μέγιστο της βροχής των Τεταρτίδων, που βέβαια, τελικά ήταν στις 3 Ιανουαρίου. Δεν πίστευα πως θα δω τίποτα για τρεις σημαντικούς νομίζω λόγους… 1ον γιατί θέλησα να δω από το μπαλκόνι. Και δυστυχώς μένω απέναντι από πάρκο με πολλά φώτα 2ον γιατί είχα απλά ένα ζευγάρι κιάλια, και μια μέτρια προς μικρή μυωπία 3ον γιατί είχε σχεδόν γεμάτο φεγγάρι. ΚΙ ΟΜΩΣ… ΕΙΔΑ! Είδα και εντυπωσιάστηκα… Σα νέα μέσα σε όλα αυτά, δεν είμαι σίγουρη για το τι ακριβώς είδα. Αλλά είδα… Ένα πραγματικά υπέροχο θέαμα…

Τόσα λίγα για τις βολίδες, ε; Μήπως υπάρχει κάτι που να μπορώ να ψάξω επιπλέον λεπτομέριες; Είμαι μαθήτρια και κάνω εργασία και επείγει να έχω υλικό στα χέρια μου!

Τι ακριβώς είναι οι βολίδες; Είναι τελείως διαφορετική από τους γνωστούς διάττοντες ατέρες;