theodorsamoladas

Αν ημασταν στον Αρη, και ο Διας βρισκονταν στην κοντινοτερη αποσταση προς τον Αρη, πιθανον να μπορουσαμε απο τον Αρη να διακρινουμε με γυμνο ματι τον δισκο του Δια, καθως βλεπω απο τα προγραμματα 'starstrider' και 'celestia', οτι σε μια τετοια περιπτωση ο Διας θα αποκτουσε angular diameter 63''!

Σε ευχαριστω για την επιβεβαιωση. Δυστυχως στον ουρανο της γης, κανενας πλανητης δεν φτανει αυτο το οριο φαινομενης διαμετρου εκτος απο την σεληνη και τον ηλιο φυσικα. Μονο η Αφροδιτη το προσεγγιζει αλλα οταν συμβαινει αυτο, βρισκομενη στην κοντινοτερη απο τη γη αποσταση, ειναι αναγκαστικα απο την ιδια πλευρα του ηλιου που ειμαστε κιεμεις οποτε δεν φωτιζεται η φαινεται σαν ενα πολυ λεπτο 'crescent'... Αποτι ξερω απο τα αστρα, ο Ανταρης εχει την μεγαλυτερη φαινομενικη διαμετρο, και αν ποτε επιτευχθουν οπτικες μεγενθυνσεις χωρις ορια, θα ειναι ο πρωτος υποψηφιος να δουμε απευθειας το σχημα του δισκου του (που μπορει να ειναι και οβαλ σχηματος οπως εχει επιβεβαιωθει για τον Αλταιρ νομιζω...)

Φτιαχνω ενα προγραμα εξομοιωσης διαπλανητικων ταξειδιων. Οσο πλησιαζουμε προς τον πλανητη προορισμου μας, αυτος φαινεται ολο και λαμπροτερος και η φαινομενικη του διαμετρος αυξανεται καθως σταδιακα τον παρατηρουμε απο ολο και κοντινοτερη αποσταση. Καποια στιγμη η φαινομενικη του διαμετρος φτανει σε ενα σημειο οπου αρχιζει να γινεται ορατος σας δισκος στον ουρανο μας και οχι πια σαν μια πολυ λαμπρη κουκιδα. Ποιο ειναι το σημειο αυτο για μια μεση ικανοτητα διακριτικοτητας ενος ανθρωπινου γυμνου οφθαλμου χωρις αστιγματισμο? Υποψιαζομαι γυρω στο ενα πρωτο της μοιρας (1'). Ξερει κανεις πιο θετικα?

Για μιαν ακομη φορα καταριεμαι την τυχη μου που δεν ζω στο νοτιο ημισφαιριο...

Υποψιαζομαι κιεγω οτι πρεπει να θελει Ηβ. Αλλα γενικα φοβαμαι να το χρησιμοποιω στην φαση του ψαξιματος, ξεροντας οτι εχει κατασκευαστει ειδικα και μονον για το horsehead. Το βαζω μονον αφου εχω βρει το στοχο πρωτα, γιατι γενικα κοβει πολυ φως. Οχι, πουθενα δεν εχω βρει προτεινομενο φιλτρο για το Cone nebula. Αυτο το DGM Optics NPB που λεει ο Knisely τι ειναι, δεν το ξερω...

Αυτο ακριβως ειναι που με κανει και σκαω!!!!

Εννοω το νεφελωμα, οχι το αστρικο σμηνος! Και αν ναι, με τι εξοπλισμο/προσοφθαλμιο/φιλτρο? Πως φαινεται? Προσπαθουσαμε ολη τη νυχτα χθες σε ιδανικες συνθηκες στο ορος Μαιναλο με 18 ιντσες και δεν ειδαμε τιποτε! Ενω το κεφαλι του αλογου στον Ωριωνα το ειδαμε μια χαρα καθως επισης και το California nebula. Το Cone nebula ομως εδω και χρονια δεν καταφερνω να το δω, ενω στα CCD γραφει τοσο ευκολα και σε μικροτερους χρονους εκθεσης απο οσο θελει το horsehead... Απο τις φωτογραφιες του, ειναι το αγαπημενο μου αντικειμενο και ενας απιαστος οπτικος στοχος εδω και χρονια...

Ο γαλαξιας της Ανδρομεδας εκτεινεται σε πεδιο 4 μοιρων! Με τηλεσκοπιο, ειναι καλυτερα να βγαζουμε τον πυρηνα εξω απο το πεδιο, και να αρχισουμε να 'περιστρεφομαστε' γυρω απο αυτον. Περα απο το τους δυο συνοδους που φαινονται πολυ ευκολα, η επομενη προκληση ειναι να διακρινουμε το dust lane σαν σκοτεινοτερη περιοχη που σχεδον 'ακουμπαει' στον πυρηνα και εκτεινεται καθετα ως προς αυτον. Αρχικα το αντιλαμβανομαστε διαπιστωνοντας οτι το φως του γαλαξια ξαναγινεται αμυδρα λαμπροτερο περα απο αυτο προς την μια κατευθυνση. Ολα αυτα διακρινονται καπως πιο ευκολα στις 10 ιντσες οταν κουναμε ελαφρα το ειδωλο. Στη συνεχεια μπορουμε να προσπαθησουμε να παρατηρησουμε το ποσο πραγματικα εκτεινεται το φως του, και τοτε διαπιστωνουμε το ελειπτικο του σχημα. Και αν το καταφερουμε αυτο, τοτε εχουμε αρκετες πιθανοτητες να διακρινουμε και το NGC206 που ουσιαστικα ειναι μερος του γαλαξια της Ανδρομεδας, - η πιο φωτεινη αστρικη συμπυκνωση στις παρυφες του. Γενικα θυμαμαι κιεγω την πρωτη απογοητευση - εχοντας δει τοσες φωτογραφιες και γνωριζοντας γιατι ονομαστικο μεγεθος μιλουμε... Ομως το surface brightness του Μ31 ειναι πολυ χαμηλο, καπου θυμαμαι οτι ειχα διαβασει οτι ειναι γυρω στο 14!! Οποτε μην απογοητευεστε αν δεν μπορειτε να διακρινετε τα παραπανω...

Ειναι ωραια η καθε ειδους καταγραφη οπτικης παρατηρησης, γιατι αντιθετα με την φωτογραφια που μενει, αν δεν το καταγραψεις καπως, περναει και ξεχνιεται σαν να μην ειχε γινει τιποτε τελικα. Χρησιμοποιω ενα απλο voice recorder και την επομενη μερα τα περναω στο excel, οποτε δεν μου τρωει χρονο κατα τη διαρκεια της παρατηρησης. Κιεγω προτιμω τις περισσοτερες φορες να μην βλεπω τι εχω γραψει προγενεστερα για το ιδιο αντικειμενο, οποτε οταν θα γραψω μια δευτερη αναφορα, αποκταει πολυ ενδιαφερον η συγκριση. Αν και μερικες φορες θετω σαν στοχο απο πριν να προσπαθησω να καταφερω να δω το ...κατι παραπανω που μου διεφυγε την πρωτη φορα... Θα διαπιστωσεις επισης οτι ορισμενες φορες, σε αναφορες απο το 10αρι εχω καταφερει να δω κατι που δεν μπορεσα να δω με το 18αρι, οποτε το μεγαλο aperture δεν δειχνει να ειναι παντα 'πανακεια' (παρηγορια σε οσους ονειρευονται μεγαλυτερο εξοπλισμο αλλα δεν τους παιρνει... Κατι που οριμασε μεσα μου σαν ιδεα αυτα τα 20 χρονια, ειναι το να μην κυνηγαω πια τοσο πολυ να 'πιασω' εναν γαλαξια 14ου μεγεθους στα ορια της ορατοτητας για να τον προσθετω απλα για να μεγαλωσω την συλογη του 'ποσους εχω δει', αλλα να επιμενω στο να δω περισσοτερες λεπτομερειες σε εναν 10ου, και ας τον εχω ξαναδει αλλες 5 φορες. Και εχω διαπιστωσει οτι πολλες φορες ξεχνουμε λεπτομερειες που εχουμε καταφερει να δουμε στο παρελθον. Αλλο το να λες 'θυμαμαι που καταφερα να δω δυο σπειρες στον Μ51', και αλλο το να διαβαζεις το μεχρι πια γωνια αυτες φαινονταν να καλυπτουν τον πυρηνα και μεχρι που εφταναν. Γενικα ειναι ενας δρομος που οσο οι συνθηκες μας το επιτρεπουν, θα θελουμε να νοιωθουμε οτι καθε φορα βαδιζουμε και ενα σκαλοπατακι παραπερα επανω του...

Με τον κερσορα πανω στο κελι, δηλαδη με το κελι επιλεγμενο, πατουμε SHIFT και F2,και εμφανιζεται το κειμενο σε νεο παραθυρο που μπορουμε ειτε να του αλαξουμε μεγεθος, ειτε να σκρολαρουμε για να εμφανιζεται ολοκληρο το κειμενο οποτε μπορουμε να προσθεσουμε και τα δικα μας σχολια. Η εναλακτικα, με το κελι επιλεγμενο, κανουμε δεξι κλικ και απο το αναδυομενο μενου επιλεγουμε 'edit comment' η 'επεξαργασια σχολιου' στην ελληνικη εκδοση.... Σχολια υπαρχουν οπουδηποτε ενα κελι εχει μια μικρη κοκινη γωνια επανω του.

Λοιπον, το αρχειο 'my astronomical objects databases' φορτωνει σε συμπιεσμενη μορφη και θελει unzip για να καταληξει στο τελικο excel αρχειο 'my astronomical objects databases.xlsm'. Χωριζεται στους πινακες 'galaxies, open clusters, globular clusters, nebulae, planetaries, dark nebulae, double stars' και σε εναν ακομη που λεγεται 'to see' και γεμιζει απο την συμπληρωση της φορμας 'query composer'. Σε ολους τους πινακες, στην πρωτη στηλη υπαρχει παντα σαν σχολιο (ALT+F2) για να το δουμε, ολες οι πληροφοριες που εχω συλεξει για το συγκεκριμενο αντικειμενο μαζι με την πηγη των πληροφοριων αυτων (οι πληροφοριες ειναι και θεωρητικου και πρακτικου-παρατηρησιακου περιεχομενου παρμενες απο διαφορα βιβλια πρακτικης παρατηρησης, αρθρα και βασεις δεδομενων στο διαδυκτιο). Σε ολους τους πινακες υπαρχει η στηλη με τιτλο 'seen' με ολες τις αναφορες και περιγραφες παρατηρησης του αντικειμενου αυτου, επισης με την μορφη σχολιου. Καθε αναφορα περιγραφης εδω ξεκιναει με μια επικεφαλιδα κεφαλαιων γραμματων που με τη σειρα δηλωνει: Ημερομηνια παρατηρησης, aperture σε ιντσες, συνθηκες ουρανου και φωτορυπανσης (1=χειροτερες - 5=αριστες), υψομετρο σε μετρα και θερμοκρασια σε βαθμους κελσιου. Δεν αναφερω προσοφθαλμια και φιλτρα, αλλα στα κειμενα περιγραφης αυτα αναφερονται οπου εχει κριθει απαραιτητο. Τωρα για τις φορμες αυτοματοποιησης (NGC finder, dataexport και query composer), για να δουλεψουν, πρεπει να ειναι ενεργοποιημενες οι μακροεντολες και η visual basic στην quick access toolbar. Το τελευταιο το πετυχαινουμε απο τα excel options -->quick excel toolbar --> choose commands - all, σκρολαρουμε και αλφαβητικα προς το τελος της λιστας βρισκουμε την visual basic. Την επιλεγουμε και πατουμε 'add', οποτε επανω αριστερα στο excel εμφανιζεται διπλα στα undo/redo icons ενα ακομη icon, αυτο της visual basic. Πατουμε εκει και περνουμε τον visual basic editor. Στο project window επιλεγουμε την φορμα NGC finder. Διπλοπατωντας βλεπουμε τις εντολες του προγραμματος. Πηγαινουμε στην ρουτινα 'private sub _ user form_initialise'. Σβηνουμε τις πρωτες 3 γραμμες : Open "c:\paths\maod" For Random As 1 Get 1, 1, path Close 1 και στη θεση τους γραφουμε : path= ....... το path οπου εχουμε τοποθετησει το αρχειο στον υπολογιστη μας. Γενικα ομως μην κολατε σε αυτο. Χρησιμοποιειστε το σαν αρχειο excel με ολες της δυνατοτητες αναζητησης, ταξινομησης και αποθηκευσης που to ecxel παρεχει, ειτε για να βρειτε οτιδηποτε για πληροφοριες και συγκρισεις, ειτε για να προσθεσετε τα δικα σας δεδομενα. Sorry αλλα δεν γνωριζω τι παιζει απο πλευρας συμβατοητας με αλλες πλατφορμες. Οποτε θελω να μεταφερω στο κινητο ολα τα στοιχεια η μια επιλεγμενη περιοχη τους, κανω απλα exporting σε κοινο txt...

Μαλιστα!!! Αυτο που εγραψε ο Αγγελος "Για παράδειγμα έχω 10χ600sec και άλλες 5χ300sec και τις στακάρω όλες μαζί. Στακάρω επίσης μόνο τις 10χ600sec και το βάζω δίπλα δίπλα με την προηγούμενη που είναι σαλάτα. Θα δεις καλύτερο αποτέλεσμα στην δεύτερη περίπτωση ", τελικα μας λεει οτι αν καποιος θελει να προσθετει σε βαθος χρονου απεριοριστα, καλυτερα να κλειδωνει στον ιδιο χρονο εκθεσης. Οποτε επιβεβαιωνεται και ο Δημητρης που λεει οτι δεν πρεπει να διαφερουν οι χρονοι εκθεσης. Το ολο εγχειρημα παντως ετσι κιαλλιως τιθεται εν αμφιβολω τελικα καθως ο Ηλιας και ο 'roryt' μας επισημαινουν να μην σκεφτομαστε προσθετικα και οτι μαλλον το εχω δει εξορισμου λαθος το ολο θεμα... και εχουν απολυτο δικιο τελικα. Οσο για τις διαφορετικες τοποθεσιες, ευτυχως για μενα και ευχομαι και για ολους καποτε, οι εποχες του τραβολογηματος / κουβαληματος / στησηματος στα βουνα εχουν παρελθει ανεπιστρεπτει . Εφτιαξα θολο στην ταρατσα του εξοχικου στο ορος Μαιναλο στα 1360 μετρα και 12 χλμ απο το κοντινοτερο χωριο. Αλλο πραγμα ρε παιδια να ανοιγεις απλα μια θυριδα, και ολα να ειναι στημενα, ευθυγραμισμενα και προσανατολισμενα οπως τα αφησες... Προς το παρων πηγαινω περιστασιακα, αλλα ελπιζω να καταφερω να πεισω την γυναικα μου για μονιμη εγκατασταση εκει... Οποιος θελει απο εδω μεσα, θα χαιρωμουν πολυ να τον φιλοξενουσα για οσο θελει (ειδικα αν μποσουσε να μου φτιαξει και το μοτερ της οδηγησης του NGC18!!!)