Καλησπέρα, η αποψή μου είναι πως τα φίλτρα φωτορύπανσης στην ουσία αφήνουν λιγότερο από το 100% του φωτός να περάσει στον σένσορα της ccd σου. Στην περίπτωση του idas p2 το ποσοστό αυτό είναι μεταξύ 80%-98% στο μήκος κύματος 400-700nm που είναι για το L φίλτρο. Τα βλαβερά μήκη κύματος της φωτορύπανσης εννοείται πως στα κόβει το φίλτρο. Αυτό σημαίνει πρακτικά πιάνοντας το χαμηλότερο ποσοστό (80%) πως χάνεις ένα 20% ανά έκθεση όταν έχεις το φίλτρο σε σύγκριση με έκθεση όταν δεν το έχεις. Άρα η 5λεπτη (300sec) λήψη σου πρακτικά είναι σαν μια 4λεπτη (240sec). Την συγκρίνεις με την λήψη των 90sec άρα ποσοστιαία μεταβολή έχεις 266% σε αύξηση του χρόνου λήψης αλλά διατήρησες το μέγιστο επιτρεπτό όριο των adu της κάμεράς σου. Θεωρητικά θα έπρεπε να έχεις μεγαλύτερη λεπτομέρεια στον στόχο, πράγμα όμως που στην πράξη δεν είχες. Είχες μόνο βελτίωση στο background, λογικό πιστεύω γιατί χωρίς το idas τραβάς όλη την φωτορύπανση ενώ με την χρήση του φίλτρου την περιορίζεις. Γιατί δεν είχες όμως καλύτερη λεπτομέρεια στον στόχο; Αυξάνοντας τον χρόνο έκθεσης λόγω του seeing, του ανέμου, του ουρανού γενικότερα (skyglow) αλλά και της φωτορύπανσης μειώνεις την αποδοτικότητα της κάμερας σου για αυτό και δεν βλέπεις ουσιαστικές διαφορές στις λήψεις σου. Μη ξεχνάς πως στόχοι όπως οι γαλαξίες είναι πολύ αμυδρά αντικείμενα και θέλουν σκοτεινό ουρανό για να βγουν.