Στέφανος Σοφολόγης

Όταν πρίν από 35+ χρόνια ξεκίνησα να διαβάζω τα αμερικάνικα περιοδικά "Astronomy" και "Sky & Telescope", ο Al Nagler ήταν ήδη ένας μύθος. Τα οπτικά του αναφέρονταν παντού σαν σημείο αναφοράς και οι προσοφθάλιμιοι φακοί του ήταν το απόλυτο μέτρο σύγκρισης (και παραμένουν). Γύρω στο 2000+, αποκτώντας τον πρώτο μου φακό της Tele Vue, έναν αξεπέραστο Nagler 16mm Type 5, κατάλαβα αμέσως ότι τίποτα δεν ήταν υπερβολή. Ήταν ολοφάνερο ότι ο σχεδιαστής του ήταν ένας άνθρωπος όχι απλώς ταλαντούχος, αλλά με πλήρη επίγνωση του πόσο απαιτητικό είναι το ανθρώπινο μάτι που θέλγεται από το διάστημα και τη φύση. Οι φακοί του Al Nagler έδειχναν να αγνοούν τα γνωστά κλισέ περί οπτικών συμβιβασμών και άλλων σχολίων του τύπου "βελτιώνεις το Α, χαλάει το Β"... Σχεδόν κάθε φακός της Τele Vue σε φέρνει αντιμέτωπο με την "τελειότητα" στα όρια του εφικτού. Ο Al Nagler δεν συμβιβαζόταν με το υποδεέστερο ή το επαρκές. Ήθελε να προσφέρει το καλύτερο και εκ των πραγμάτων, ήξερε πως να το κάνει. Αλλά με το ανάλογο κόστος... Το θέμα του κόστους συζητήσαμε μια-δυο φορές τηλεφωνικά (ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα), τότε που στην Ελλάδα ένας Nagler κόστιζε όσο 2 μέτριοι μισθοί - έμεινε άφωνος όταν το άκουσε! Είχα μάλιστα τη νεανική αφέλεια (και ευθύτητα) να του ζητήσω να "κάνει ότι μπορεί" για την τιμολόγηση των εξαγωγών προς τη φτωχή Ελλάδα, αφού ...θέλουμε μεν, δεν μπορούμε δε! (Ευτυχώς, πολύ σύντομα έπαψε και η Ελλάδα να υπερδασμολογεί κάθε τι οπτικό ως "είδος πολυτελείας"...) Από τις συζητήσεις μας μου έμεινε η απλότητά του - απαντούσε ο ίδιος στο τηλέφωνο της εταιρίας (ως γνωστόν, email η Tele Vue δεν δίνει: Questions? Call us! )- και η διάθεσή του να ακούσει, να αφιερώσει χρόνο, να εξηγήσει με λεπτομέρεια. Λυπάμαι που δεν είναι πια μαζί μας αλλά ταυτόχρονα χαίρομαι για τον ίδιο που έμεινε στη θαυμαστή "οικογενειακή επιχείρηση" μέχρι τέλους και ανάμεσα στους αγαπημένους του. Υποθέτω πως εκτός από πλήρης ημερών έφυγε και απλώς πλήρης και αυτή η σκέψη με κάνει να χαμογελάω. Θα μας λείψεις Al ! Σ΄ ευχαριστούμε πολύ που μας άφησες έναν πιο καθαρό και ξάστερο ουρανό!

Συγχαρητήρια Άρη γι αυτό το μεγάλο έργο! Ανυπομονώ κι εγώ να το πάρω στα χέρια μου. Είμαι σίγουρος ότι η λεπτομερής και ακριβής δουλειά θα το στείλει με επιτυχία κι εκτός Ελλάδας!

Καλησπέρα Themelis01 και καλώς ήρθες στο Astrovox! Συνήθως στην αρχή τα θέλουμε όλα με λίγα χρήματα: και ισημερινή βάση και φωτογραφία και... Για κάποιον που ξεκινά, είναι πολύ σημαντικότερη η σταθερή και εύχρηστη βάση παρά οι δυνατότητες του τηλεσκοπίου. Επικέντρωσε καλύτερα σε μια ισχυρή αλταζιμουθιακή βάση παρά σε μια μέτρια/ελαφριά ισημερινή σαν αυτή που αναφέρεσαι. Το πιθανότερο είναι ότι θα σε παιδέψει για μεγάλο διάστημα και θα μειώσει τον πραγματικό χρόνο παρατήρησης δραματικά. Οι περισσότεροι που επιλέγουν ένα ισημερινό τηλεσκόπιο για πρώτο, καταλήγουν να μην το χρησιμοποιούν πολύ και συχνά χάνουν το ενδιαφέρον τους. Κανένας δεν φαντάζεται εκ των προτέρων πόσο σημαντική είναι η ευχρηστία και σταθερότητα της βάσης. Όσο για τη φωτογραφία, με το κινητό μπορείς να βγάλεις απλώς μέτριες φωτογραφίες της Σελήνης (με λίγο παίδεμα), χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον μετά από τις πρώτες φορές. Η αστρονομική φωτογραφία, ακόμη και μόνο για πλανήτες, είναι πολύ πιο απαιτητική από την παρατήρηση και θέλει να αφιερώσεις χρήματα και χρόνο για αποτελέσματα που θα σου δίνουν χαρά. Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο μας τηλεσκόπιο, καλό ή όχι, χρησιμεύει για να καταλάβουμε τις απαιτήσεις και τους περιορισμούς της παρατήρησης με οικονομικά όργανα. Μαθαίνοντας, είμαστε πιο έτοιμοι για την επόμενη επιλογή που συνήθως είναι πολύ καλύτερη από την πρώτη. Αν στον τόπο που μένεις υπάρχει σύλλογος ερασιτεχνών αστρονόμων, συνάντησέ τους και γνώρισε τα διάφορα τηλεσκόπια από κοντά. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαλέξεις με σχετική ασφάλεια. Καλή αρχή!

Θα ήταν πολύ θεαματική εμπειρία! [ Φαντάζομαι βέβαια, Κώστα, γράφοντας "όταν ο κομήτης περάσει μπροστά από το άστρο, φωτίζεται και φαίνεται ο πυρήνας του" δεν εννοείς ακριβώς αυτό (άλλωστε είναι και εντελώς αδύνατο). Υποθέτω εννοείς ότι το άστρο συνεχίζει να φαίνεται πίσω από την ημιδιάφανη, φωτεινή κόμη του κομήτη, καθώς "εισχωρεί" σ' αυτή, μέχρι να το αποκρύψει ο πυρήνας του κομήτη; Σίγουρα υπέροχο θέαμα! ] Πάντως έχοντας δει στο παρελθόν αποκρύψεις άστρων από αστεροειδή, δεν είναι καθόλου δύσκολες αν είσαι στο μονοπάτι και αν ο αστεροειδής είναι αρκετά αμυδρότερος του άστρου. Είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό θέαμα αλλά σίγουρα όχι σαν αυτό που περιέγραψες!

Κατάφερε κανείς να δει την απόκρυψη; Στη Λάρισα σύννεφα μέχρι 01:30, μετά δεν ξέρω..

Μιας και σε μαγεύουν οι παλιοί χάρτες και τα παλιά αστρονομικά όργανα, ίσως βρεις απολαυστικό να μάθεις τον νυχτερινό ουρανό και τους αστερισμούς χρησιμοποιώντας απλούς, κλασικούς χάρτες του ουρανού (sky maps). Ή και ένα "επιπεδόσφαιρο" ή "πλανισφαίριο" (planisphere) που είναι πολύ άμεσο και διδακτικό για τις κινήσεις και τις θέσεις των αστερισμών: https://planitario.gr/gr/astronomiko-epipedosfairo-40-n.html https://en.m.wikipedia.org/wiki/Planisphere https://www.skyatnightmagazine.com/advice/skills/how-to-use-a-planisphere? Αφού μάθεις να αναγνωρίζεις τους αστερισμούς (πιο εύκολο να ασχοληθείς το καλοκαίρι), το επόμενο βήμα είναι ένα αξιοπρεπές ζευγάρι κιάλια (όχι πλαστικά κινέζικα ή από πωλητές του πάγκου). Αυτά που σου πρότεινε ο fotdektis τα έχουν χρησιμοποιήσει πολλοί με επιτυχία και είναι πράγματι πολύ φθηνά για αυτό που προσφέρουν (αν πετύχεις κάποιο χωρίς ελάττωμα). Συνήθως όμως χρειάζεται να δώσει κάποιος € 100+ για κιάλια με αξιοπρεπή κατασκευή. Χρησιμοποίησε αυτά τα ένα-δυο βασικά για αρχή και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους!

Κατάφερα και βρήκα κιάλια στη δουλειά (δεν το είχα πάρει είδηση από χθες) και το είδα. Υπέροχο θέαμα, από τα πιο όμορφα στο ηλιακό σύστημα! Πολύ εντυπωσιακή η μεγάλη τελική λαμπρότητα της Αφροδίτης στον γαλάζιο ουρανό αλλά και ο τρόπος που μεταβλήθηκε από το "μηδέν" προς το μέγιστο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Μεσαία προς μεγάλη, αν θυμάμαι καλά από ημερήσια παρατήρηση της Αφροδίτης πριν από κάποια χρόνια. Αν η ατμόσφαιρα δεν έχει υγρασία, γίνεται πολύ ευκολότερη τέτοια παρατήρηση.

Χθες Τετάρτη σχεδιάζαμε (Α-Polaris) να ανεβούμε στο σημείο όπου παρατηρούμε συνήθως, στο καταφύγιο του Κισσάβου - 1500m υψόμετρο - αλλά συννέφιασε πολύ και έβρεξε, λίγο πριν βραδιάσει, οπόδε δεν ανεβήκαμε. Κρίμα γιατί από εκεί φαίνεται όλη η Βόρεια Ελλάδα μέχρι τα βουνά πέρα από τα σύνορά μας. Άλλη φορά...

Και πάλι συγχαρητήρια Μάνο, αναμένουμε με πολύ ενδιαφέρον την παρουσίαση στην Πάτρα!

Θερμά συγχαρητήρια για την επιλογή και το "κλείσιμο" του κορυφαίου Στ. Κριμιζή! Πιστεύω ότι θα γίνει "το αδιαχώρητο" και από Πατρινούς πολίτες.

Φυσικά, ως σπουδαίος ομιλητής, ήταν και χιουμορίστας: Συχνά, απευθυνόμενος στις ηλικιωμένες κυρίες του ακροατηρίου του, τις "πείραζε" λέγοντας τους ότι είναι ανώφελο να κρύβουν την ηλικία τους αφού, έτσι κι αλλιώς, είναι φτιαγμένες από αστερόσκονη δισεκατομμυρίων ετών!

Αντίο Διονύση Σιμόπουλε... Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Αξίζει να θυμηθούμε τη συνέντευξη που έδωσε στο Astrovox το 2011. Και να θυμόμαστε επίσης ανάμεσα στα άλλα ότι ήταν άριστος χειριστής του λόγου, με σπάνια χαρακτηριστικά που κέρδιζαν και ενθουσίαζαν κάθε ακροατήριο. Χαρακτηριστικά που δεν συναντούμε εύκολα πια...