Συγχωνεύση δύο άστρων.

[Δροσος Γεωργιος]

Συγχωνεύτηκαν δύο άστρα καθώς πλησίασαν οι τροχιές τους.

Για τους αστροφυσικούς, η φράση "και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν" πήρε ένα εντελώς νέο νόημα, μετά την άμεση παρατήρηση – για πρώτη φορά – της τελικής συγχώνευσης δύο άστρων, τα οποία βρίσκονταν σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο και μάλιστα πολύ κοντά.

Τα δύο άστρα, που έχουν ονομαστεί V1309 Sco, ανακαλύφθηκαν το 2008 όταν ξέσπασε μια πολύ λαμπρή έκλαμψη. Οι αστρονόμοι είχαν προτείνει διάφορες εξηγήσεις για την έκρηξη αυτή από τότε, χωρίς όμως να υπάρχει συναίνεση για το τι ήταν.

Οι ειδικοί είχαν προτείνει εδώ και δεκαετίες ότι τέτοια άστρα – που περιστρέφονται τόσο κοντά το ένα στο άλλο που τα εξωτερικά στρώματά τους πρακτικά εφάπτονται – θα πρέπει τελικά να αναμιχθούν. Μια νέα εργασία, από τον Romuald Tylenda του Αστρονομικού Κέντρου “Νικόλαος Κοπέρνικος” στην Πολωνία, κατάφεραν να απεικονίσουν τα δύο άστρα επί τω έργω.

Ο ισχυρισμός των ερευνητών της αλίευσης των άστρων επί τω έργω “είναι συναρπαστικό," λέει ο Robert Williams του Ινστιτούτου Επιστήμης Διαστημικών Τηλεσκοπίων στη Βαλτιμόρη, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Τα αποτελέσματα, που πρόκειται να εμφανιστούν στο περιοδικό Αστρονομία & Αστροφυσική, προστίθεται σε προηγούμενες εργασίες του Williams για το ζεύγος των άστρων, που ονομάζεται V1309 Scorpii.

Το διπλό σύστημα V1309 Sco ανακαλύφθηκε το 2008, όταν ξέσπασε μια λαμπρή έκλαμψη. Οι αστρονόμοι είχαν προτείνει διάφορες εξηγήσεις για την έκρηξη από τότε, χωρίς την επίτευξη κάποιας συναίνεσης τους, για την αιτία.

Οι Πολωνοί ερευνητές βρήκαν ότι η λάμψη από το V1309 Sco ήταν αρχικά ένας διπλός αστέρας σε στενή επαφή, που η περίοδος περιστροφής τους ήταν μόνο 1,4 ημέρες.

Όμως, ο Tylenda είχε – με ένα τηλεσκόπιο στην Βαρσοβία – κατά τύχη ερευνήσει την ίδια περιοχή για αρκετά χρόνια. Μελετώντας τις φωτογραφίες που λήφθηκαν από το 2002 ανακάλυψε μεταβολές στη φωτεινότητα που αποδεικνύουν ότι ο V1309 αρχικά ήταν ένας διπλός αστέρας σε επαφή. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η περίοδος μειώθηκε καθώς τα αέρια εξωτερικά στρώματα των άστρων ενώθηκαν μαζί σε ένα και μόνο αέριο στρώμα.

Κάποια στιγμή ο Tylenda είδε την λαμπρότητα του άστρου να αυξήθηκε κατά έναν παράγοντα 300 μέσα σε 10 μέρες. Τον Αύγουστο του 2008 έγινε μια μεγάλη έκλαμψη όταν οι πυρήνες των άστρων συνενώθηκαν οπότε η λαμπρότητα αυξήθηκε ταχύτατα. Έτσι, το αντικείμενο αυτό έγινε 30.000 λαμπρότερο από τον ήλιο καθώς η ενέργεια διαχεόταν από το κέντρο προς τα έξω, για να επιστρέψει στην αρχική του λαμπρότητα μετά από μερικούς μήνες.

 

Εν συντομία

Επιστήμονες παρατήρησαν άμεσα, για πρώτη φορά, τη συγχώνευση δύο άστρων που στρέφονταν πολύ κοντά το ένα γύρω από το άλλο

Όταν οι πυρήνες των άστρων συγχωνεύτηκαν, τα δύο άστρα μαζί εμφανίστηκαν να είναι 10.000 φορές πιο λαμπρά από την αρχική φωτεινότητά τους και πάνω από 30.000 φορές φωτεινότερα από τον ήλιο.

Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να εξηγήσει κι άλλες παρόμοιες εκρήξεις που παρατηρήθηκαν από τους αστρονόμους.

[kkokkolis]

Αν κατάλαβα καλά, με την συγχώνευση αυξήθηκε η βαρύτητα και άρα επιταχύνθηκαν οι πυρηνικές αντιδράσεις, πράγμα που σημαίνει πως το ενωμένο άστρο θα ζήσει λιγότερο από όσο θα ζούσαν τα 2 μητρικά. Θα' θελα πολύ να μάθω τι συνέβη στους πλανήτες τους, τόσο τους εγγύτερους όσο και τους απώτερους.

Αφήνει επίσης ίχνη μια τέτοια συγχώνευση; Πως γνωρίζουμε αν και ο ήλιος μας προέρχεται από κάποιο τέτοιο σύστημα ή όχι;

[XB70A]

Μαλλον θα το παιρναμε μυρωδια απο την πληρη ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ των τωρινων τροχιων

των πλανητων με τις τροχιες που προβλεπει ο νομος των Titius-Bode.

Η, μαλλον .... ο τυφλοσουρτης των Titius-Bode !!!

 

Τωρα που το σκεφτομαι .....

λες να ταιριαξαμε μεσα σε εναν τυφλοσουρτη ...... ενα χαοτικο ανακατεμα τροχιων ??

(ωχ αμαν ...... τωρα θα με φανε ζωντανο, οι αλγεβριστες του φορουμ ...... )

[scott]

Πολυ ενδιαφερον σεναριο!Ποτε δεν το σκεφτικα οτι μπορει να γινει αυτο!Μηπως αυτος ειναι ο λογος που υπαρχουν υπεργηγαντες αστερες?Απο πολλαπλους αστερες που συνχωνευτικαν?

[HOMO]

O W της μεγάλης άρκτου είναι ένας μεταβλητός αστέρας εκλειπτικός δηλαδή διπλό σύστημα. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο ότι τα δύο αστέρια είναι τόσο κοντά το ένα στο άλλο που ανταλλάζουν τα υλικά τους. Οδεύουν προς συνένωση. Θα ακολουθήσει μία μεγάλη έκρηξη και το νέο αστέρι θα αργήσει πολύ μέχρι να μπει στη φάση κύριας ακολουθίας ...να σταθεροποιηθει η καταστασή του.

 

 

Είναι δυνατή η ένωση δύο λευκών νάνων που δυστυχώς αυτή η συνένωση δεν συντελεί στη δημιουργία νέου αστεριού αλλά σε μια έκρηξη σουπερνόβα τύπου la γιατί και τα δύο είναι κορεσμένα άστρα.

 

 

kkokkolis ο ήλιος μας είναι ένα αστέρι 3ης γενιάς από τότε που "υποθετικά " γεννηθηκε το σύμπαν. Αν ο Δίας είχε λίγο περισσότερη μάζα τότε μαζί με τον ήλιο θα ήταν ένας διπλός αστέρας. Ίσως όταν γίνει ο ήλιος μας κόκκινος γίγαντας και διογκωθει αρκετα να αλληλεπιδράσει βαρυτικά με το Δία και ίσως ...λέω ίσως του δώσει μέσω μιας ζώνης προσαυξησης του Δία το απαραίτητο υλικό για να γίνει κι αυτός ένα αστέρι.

[bellatrix]

Αν κατάλαβα καλά, με την συγχώνευση αυξήθηκε η βαρύτητα και άρα επιταχύνθηκαν οι πυρηνικές αντιδράσεις, πράγμα που σημαίνει πως το ενωμένο άστρο θα ζήσει λιγότερο από όσο θα ζούσαν τα 2 μητρικά. Θα' θελα πολύ να μάθω τι συνέβη στους πλανήτες τους, τόσο τους εγγύτερους όσο και τους απώτερους.

Αφήνει επίσης ίχνη μια τέτοια συγχώνευση; Πως γνωρίζουμε αν και ο ήλιος μας προέρχεται από κάποιο τέτοιο σύστημα ή όχι;

 

Προσωπικά πιστεύω πως είναι αδύνατον ο Ήλιος να είναι αποτέλεσμα 2 άστρων που συγχωνεύτηκαν διότι η μάζα του είναι πολύ μικρή.. Θα έπρεπε οι μάζες των δυο άστρων να ήταν πολύ μικρότερες (Μ<<1Μο)..Εξάλλου, θα υπήρχαν κάποιες μεταβολές στις τροχιές των πλανητών..

 

Πολυ ενδιαφερον σεναριο!Ποτε δεν το σκεφτικα οτι μπορει να γινει αυτο!Μηπως αυτος ειναι ο λογος που υπαρχουν υπεργηγαντες αστερες?Απο πολλαπλους αστερες που συνχωνευτικαν?

 

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους ισορρόπια στον νέο αστέρα διότι η μάζα του (και όχι μόνο) θά εχει μεταβληθεί τόσο ώστε να καταρρεύσει υπό της ίδιας του της βαρύτητας και να δημιουργήσει όπως σωστά ανέφερε ο ΗΟΜΟ μια έκρηξη supernova..

[scott]

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους ισορρόπια στον νέο αστέρα διότι η μάζα του (και όχι μόνο) θά εχει μεταβληθεί τόσο ώστε να καταρρεύσει υπό της ίδιας του της βαρύτητας και να δημιουργήσει όπως σωστά ανέφερε ο ΗΟΜΟ μια έκρηξη supernova..

 

 

Οταν εχουμε πχ 2 αστερες περιπου στο μεγεθος του Ηλιου,για να καταρρευσει απο την βαρυτητα δεν ειναι μικρο αυτο το μεγεθος? Ο βετελγεζης που ειναι ειναι εκατονταπλασιας βαρυτητας ακομα υπαρχει.Λογικα πρεπει να υπαρχει ενα φραγμα,ενα οριο βαρυτητας για να δημιουργηθει supernova .Ισως βεβαια να μην ισχυει κατι τετοιο στη συνχωνευση,δεν ξερω αλλα ειναι αξιο απορρειας...

[XB70A]

Mια συγχωνευση αστρων, δεν δημιουργει ενα ακομα πυκνοτερο και αναρχο

νεφος Oort, γυρω απο το τελικο αστρο ????

Δεν ανακατευει ολες τις τροχιες (μικρων και μεγαλων σωματων)

σε αποστασεις μεχρι και ενος ετους φωτος ????

Θα ηταν τοσο ηρεμες οι τροχιες πλανητοειδων, αστεροειδων, κομητων

ετσι οπως τις βιωνουμε μεσα στο ηλιακο συστημα, ΤΩΡΑ ???

[3c273]

Μαλλον θα το παιρναμε μυρωδια απο την πληρη ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ των τωρινων τροχιων

των πλανητων με τις τροχιες που προβλεπει ο νομος των Titius-Bode.

Η, μαλλον .... ο τυφλοσουρτης των Titius-Bode !!!

 

Τωρα που το σκεφτομαι .....

λες να ταιριαξαμε μεσα σε εναν τυφλοσουρτη ...... ενα χαοτικο ανακατεμα τροχιων ??

(ωχ αμαν ...... τωρα θα με φανε ζωντανο, οι αλγεβριστες του φορουμ ...... )

 

Γιατί όχι; Είχα διαβάσει ότι η θεωρία του Big bang ποτέ δεν θα στηθεί στα πόδια της γερά, αν δεν αιτιολογηθεί από την γενική θεωρία του χάους. Κάτι δύσκολο ώς αδύνατο. I like it.

[3c273]

Τελικά η διαίσθησή σου λειτουργεί καλά XB70A.

Εμείς λοιπόν βρήκαμε αυτόν τον τρόπο και δείξαμε ότι πιθανότατα δεν ήταν και τόσο ομαλός, αλλά συνοδεύτηκε από “χαοτική”, βίαιη ανακατάταξη των πλανητικών τροχιών

Απόσπασμα από το άρθρο http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=373556 που έβαλε ο Μάκης.και μάλιστα υπάρχει και συνεισφορά έλληνα επιστήμονα στην άποψη αυτή.

Κατά φωνήν που λέει ο λαός.

.

[XB70A]

Πολυ καλο το λινκ (για την επιρροη της Σεληνης).

 

Αλλα, η ανακαταταξη τροχιων που φημολογουν οτι εγινε πριν απο 3.9 δις χρονια,

στηριζεται σε μια προσομοιωση υπολογιστη.

Μηπως ΔΕΝ ηταν μια απλη αλληλεπιδραση των αστεροειδων με τον Δια και τον Κρονο

........ αλλα η ΕΦΟΔΟΣ ενος αστρικου συστηματος που συγχωνευθηκε με το δικο μας

(η .... το αφομοιωσε κιολας) ??????

 

Υπαρχει τροπος να ξερουμε αν ο Ηλιος μας ΕΙΝΑΙ προιον συγχωνευσης ?????

[3c273]

Οι προσομοιώσεις σε υπολογιστές είναι βασικό εργαλείο της αστροφυσικής. Δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν πειραμάτα στα πέρατα του σύμπαντος. Φυσικά αργότερα ελέγχονται τα αποτελέσματα με τα παρατηρησιακά δεδομένα. Στην ερώτησή σου εγώ δεν μπορώ να απαντήσω. Το αποκλέιω με βάση το μέγεθος του ήλιου. Η χαοτική θεωρία θα παίξει μεγάλο ρόλο σε όλα αυτά. Θα πρέπει όμως πρώτα να αναπτυχθεί αρκούντως .

[XB70A]

Δεν ηθελα να μειωσω την σπουδαιοτητα των προσομοιωσεων, φιλε μου 3c273 .....

 

Aπλα επισημαινω οτι η ΦΥΣΗ εχει τον τελευταιο λογο (και την πρωτοκαθεδρια)

στο γραψιμο του σεναριου ....... του οποιοδηποτε τετελεσμενου γεγονοτος ....... !!!

 

(μην βαρας ...... )

[bellatrix]

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους ισορρόπια στον νέο αστέρα διότι η μάζα του (και όχι μόνο) θά εχει μεταβληθεί τόσο ώστε να καταρρεύσει υπό της ίδιας του της βαρύτητας και να δημιουργήσει όπως σωστά ανέφερε ο ΗΟΜΟ μια έκρηξη supernova..

 

 

Οταν εχουμε πχ 2 αστερες περιπου στο μεγεθος του Ηλιου,για να καταρρευσει απο την βαρυτητα δεν ειναι μικρο αυτο το μεγεθος? Ο βετελγεζης που ειναι ειναι εκατονταπλασιας βαρυτητας ακομα υπαρχει.Λογικα πρεπει να υπαρχει ενα φραγμα,ενα οριο βαρυτητας για να δημιουργηθει supernova .Ισως βεβαια να μην ισχυει κατι τετοιο στη συνχωνευση,δεν ξερω αλλα ειναι αξιο απορρειας...

 

Ίσως δεν ήμουν αρκετά σαφής στην πρώτη μου απάντηση..Όταν συγχωνεύονται δυο αστέρια υπάρχουν και άλλοι (εκτός από την μάζα) παράμετροι που μεταβάλλονται και κάνουν τον αστέρα ασταθή (πυκνότητα κλπ)..Ο Ήλιος μας είναι αρκετά ''σταθερός'' και δεν παρουσιάζει καμία μεταβλητότητα στην φωτεινότητα (εκτός από μια περιοδική μεταβολή του μαγνητικού του πεδίου) ή έστω κάποια άλλη μεταβολή που να μας δείχνει ότι στο παρελθόν συγχωνεύτηκε με άλλο άστρο. Ο Betelquese δεν εκρύγνηται ακόμη λόγω των θερμοπυρηνικών αντιδράσεων που γίνονται στο εσωτερικό του..Η καύση του He σε C αντιτίθεται στην μεγάλη έλξη της βαρύτητας..Όσο αναφορά για τις συγχωνεύσεις άστρων, υπάρχουν πολλοί παράγοντες για το πώς θα εξελιχθεί ο νέος αστέρας που δεν είναι ακόμη τόσο γνωστοί..

 

Mια συγχωνευση αστρων, δεν δημιουργει ενα ακομα πυκνοτερο και αναρχο

νεφος Oort, γυρω απο το τελικο αστρο ????

Δεν ανακατευει ολες τις τροχιες (μικρων και μεγαλων σωματων)

σε αποστασεις μεχρι και ενος ετους φωτος ????

Θα ηταν τοσο ηρεμες οι τροχιες πλανητοειδων, αστεροειδων, κομητων

ετσι οπως τις βιωνουμε μεσα στο ηλιακο συστημα, ΤΩΡΑ ???

 

 

Συνήθως σε διπλά συστήματα αστέρων ( ή ακόμη και πολλαπλά) δεν μπορούν να δημιουργηθούν πλανητικά συστήματα λόγω των τεράστιων παλιρροικών δυνάμεων που αναπτύσσονται μεταξύ των αστέρων..Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε..

 

Στην περίπτωση του Ήλιου απλά αποτελεί ακόμη ένα σενάριο διότι δεν υπάρχουν ακόμη αποδείξεις που να μας οδηγούν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα..

[XB70A]

Βellatrix

 

Συνηθως .... ειναι ενα γαϊτανακι βαρυτικου τρομου η περιστροφη πλανητων γυρω

απο διπλα-τριπλα-τετραπλα συστηματα αστρων. ΚΑΤ'ΑΡΧΗΝ συμφωνω μαζι σου.

ΑΛΛΑ .... μεσα στα 200 δισεκατομμυρια αστερων στο γαλαξια (τουλαχιστον 200)

ποτε μην λες ποτε !!!! Ειναι εξαιρετικα απιθανο να μην υπαρχουν διπλα (η τριπλα)

συστηματα αστρων με καποιους πλανητες τριγυρω τους. Για του λογου το αληθες :

http://www.jpl.nasa.gov/news/news.cfm?release=2005-115

 

Ανακαλω στην μνημη μου, το ηλιοβασιλεμα του Tattoine στον Πολεμο των Αστρων,

με τους δυο ηλιους να δυουν με μια χρονικη υστερηση μερικων λεπτων και σκεφτομαι

ποσο απιθανο μπορει να ειναι, κατι τετοιο. Με τις λιγοστες γνωσεις που διαθετω ......

..... δεν το βρισκω απιθανο, καθολου !

 

Εαν μιλαμε για πλανητικο συστημα που να μπορει να συντηρησει ΖΩΗ (και οχι απλα

βραχωδεις μπαλλες που περιστρεφονται γυρω απο το κεντρο βαρους δυο αστρων)

ολα εξαρτωνται απο την ΑΠΟΣΤΑΣΗ του καθε πλανητη απο αυτο το κεντρο βαρους

και κυριως, την ΕΚΚΕΝΤΡΟΤΗΤΑ των τροχιων των αστρων, αναμεταξυ τους.

 

Ας παρουμε, ως παραδειγμα, τα αστρα Α και Β του Κενταυρου που οι μαζες τους

ειναι συγκρισιμες με αυτην του Ηλιου μας (1.1 o A και 0.9 ο Β) αλλα και οι φωτει-

νοτητες τους (1.5 ο Α και 0.45 ο Β). Το ζητουμενο δεν ειναι ο κινδυνος απο τις

παραγομενες ακτινοβολιες, ουτε απο τις εκτιναξεις στεμματικου υλικου. Ειναι

μεσα στα ιδια πλαισια επικινδυνοτητας του δικου μας Ηλιου, με μονη διαφορα

οτι μια υποτιθεμενη Γη, εκει μεσα, θα πρεπε να βρισκεται σε αποσταση 1.4 AU

για να διατηρει ΑΚΡΙΒΩΣ τις ιδιες θερμοκρασιες. Περα απο αυτο, η ΜΕΓΑΛΗ

επικινδυνοτητα βρισκεται στην εκκεντροτητα των τροχιων του Β γυρω απο τον Α.

ΕΚΕΙ βρισκεται το γαιτανακι του τρομου !!!

 

Απο το λιγο που διαβασα (και το συζηταμε αν θες) οι προσομοιωσεις σε υπολογιστες για

αυτα τα δυο αστρα ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ μια habbitable zone γυρω απο καθε αστρο, ξεχωριστα,

σε μια αποσταση 3 AU. Το ξερω οτι ακουγεται εκπληκτικο αλλα η πολυ μεγαλη αποσταση

αναμεσα στα δυο αστρα (23 AU) επιτρεπει κατι τετοιο. Η αντιστοιχη εκκεντροτητα στις

τροχiες "αποκλινει" αυτην την αποσταση μεχρι τις 35 AU και την "συγκλινει" μεχρι τις 11 AU.

Θα ελεγε κανεις οτι 11 AU ειναι λιγο, εξαιρετικα λιγο, για να υπαρξει μια ασφαλης και ηρεμη

ζωνη για τροχιες πλανητων ! Oμως το αφηλιο του Κρονου, στο δικο μας συστημα, βρισκεται

σε ακομα μικροτερη αποσταση (10.11 ΑU) ......... !!!!

 

Τωρα, θα μου πεις, εαν υπηρχε ενας Κρονος στο συστημα του Κενταυρου και μαλιστα

στην ιδια αποσταση, τοτε θα τον ειχαν "καταπιει" οι γονεις του (ειτε ο Α ειτε ο Β).

ΣΥΜΦΩΝΩ !!!! Αλλα μην ξεχνας οτι εμας μας ενδιαφερει η κατοικησιμη ζωνη μεχρι

τις 3 αστρονομικες μοναδες και οποιοδηποτε "Tattoine" ενδεχεται να κουρνιαζει εκει

μεσα ... (παραδεχομαι οτι το διπλο δειλινο δεν θα χωρουσε στο κινηματογραφικο καρε

λογω της τεραστιας αποστασης των αστρων).

 

ΟΜΩΣ, εγω δεν μιλησα για δημιουργημενα ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ διπλα αστρικα

συστηματα ΑΛΛΑ για εφοδο ενος συστηματος μεσα σε ενα αλλο ΜΕΤΑ την ελευση

χιλιαδων και εκατομμυριων ετων (τοτε που καταλαγιαζει ο εμφυλιος βομβαρδισμος

του πρωτοπλανητικου υλικου). ΕΚΕΙ επικεντρωθηκα ........

Πιστευεις οτι η διαδικασια μιας τετοιας συγχωνευσης θα εδιωχνε τα παντα (πλανητες και

αστεροειδεις) εκτος του αστρικου συστηματος (πολυ ΠΡΙΝ προκυψει το ενα και τελικο

θυγατρικο αστρο ) ??

[bellatrix]

 

ΟΜΩΣ, εγω δεν μιλησα για δημιουργημενα ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ διπλα αστρικα

συστηματα ΑΛΛΑ για εφοδο ενος συστηματος μεσα σε ενα αλλο ΜΕΤΑ την ελευση

χιλιαδων και εκατομμυριων ετων (τοτε που καταλαγιαζει ο εμφυλιος βομβαρδισμος

του πρωτοπλανητικου υλικου). ΕΚΕΙ επικεντρωθηκα ........

Πιστευεις οτι η διαδικασια μιας τετοιας συγχωνευσης θα εδιωχνε τα παντα (πλανητες και

αστεροειδεις) εκτος του αστρικου συστηματος (πολυ ΠΡΙΝ προκυψει το ενα και τελικο

θυγατρικο αστρο ) ??

 

Κατάλαβα την ερώτηση σου.. Λογικά όχι..Πιστεύω πώς σε μια τέτοια περίπτωση οι περισσότεροι πλανήτες θα συγκρουσθούν πάνω στο ένα από τα δυο άστρα λόγω των μεγάλων βαρυτικών έλξεων που ασκούν αυτά λόγω της τεράστιας μάζας τους..Κάποιοι άλλοι μπορεί να έρθουν σε πάρα πολύ κοντινή απόσταση (με άλλα ουράνια σώματα ή πλανήτες ) και να συγκρουσθούν αλλάζοντας πάραλληλα τις τροχιές τους κλπ κλπ..

 

Σίγουρα θα γίνουν τεράστιες αλλάγες και μια ανακατάταξη των τροχιών τους..