Deep sky απο την πολη

[50mm]

Καλησπερα ηθελα να γραψω μια εμπειρια που ειχα προχθες .

Ειναι απογευμα 27/9/11 και βραδιαζοντας με τρωει να παρατηρησω αλλα βαριεμαι να ενεβασω τον εξοπλισμο στην ταρατσα ποσο μαλλον να ανεβασω και να στησω το μεγαλο τηλεσκοπιο . Τι θα κανω τι θα κανω ... στρωνω στο μπαλκονι στροματσαδα και με τα κυαλια αρχιζω να σαρωνω το πολυ μικρο παραθυρο του ουρανου που εχω στην διαθεση μου απο το μπαλκονι του δευτερου οροφου που μενω.

Αρχικα βλεπω τον αστερισμο της Λυρας . Βλεπω? Μονο ο Βεγας φαινεται λογω της φωτορυπανσης , ψαχνοντας λοιπον εντοπιζω τον πρωτο στοχο το ε1 και ε2 της Λυρας η χαρα μου μεγαλη , νιωθω πως ειμαι στο βουνο . Μετα και αφου η ωρα ειχε περασει βλεπω τον Αστερισμο του Κυκνου. Ψαχνω για τον Αλμπιρεο , να τος εκει ψηλα . Τα celestron 15x70 τον σπανε μολις και βλεπω καθαρα τα χρωματα κυανολευκος ο συνοδος και πορτοκαλης ο αλλος . Ενα μεγαλο χαμογελο στα χειλη μου. Ξανα στην Λυρα και ψαχνω για το m57 , πουθενα ομως το δαχτυλιδι ... απογοητευση . Κατι ομως μεσα με τρωει . Θελω να το δω . Μπαινω μεσα στο δωματιο που ειναι παντα ετοιμοπολεμο το 6" ντομπακι μου το σηκωνω ολοκληρο μαζι με την βαση και το βγαζω στο μπαλκονι . Μολις που χωραει , αραγε θα μπορεσω να δω το δαχτυλιδι? Χαλια ! ολα ειναι αναποδα , καλομαθα στα κυαλια . Ξανα ε1 και ε2 και Αλμπιρεο και στην συνεχεια το θαυμα . Νατο το δαχτυλιδι αχνα πολυ αχνα με το 6" απο την πολη αλλα ειναι εκει ! Σκεφτομαι αμα τα τιναξω τωρα απο την χαρα μου θα κανουν ωρες να σβησουν το τεραστιο χαμογελο απο τα χειλη μου. Deep λοιπον (βεβαια deep της πλακας) μεσα απο την Αθηνα ναι ειναι εφικτο.

[kkokkolis]

Ωρίων, Ανδρομέδα, Δακτυλίδι και Αλτήρας με ένα 6ρι Δημήτρη. Τα μόνα που βλέπω σταθερά εδώ και 2.5 χρόνια. Από όλα τα υπόλοιπα, μόνο τα φωτεινότερα, σε νέα σελήνη, μετά από βροχή που έχει κατεβάσει την σκόνη, κατά τις 3:00 με 4:00 που τα περισσότερα φώτα είναι κλειστά (αλλά όχι όλα), με UHC-s (που μερικές φορές έχει αντίθετο αποτέλεσμα), όταν δεν φυσάει νοτιάς και... και... και... Και πάλι απλώς τα βλέπεις, δεν τα χαίρεσαι και πολύ.

[50mm]

Εχεις δικιο Κωστα οι συνθηκες ειναι πολυ ασχημες για εμας που ζουμε εδω στο τρελλαδικο. Αλλα ηταν και ειναι μεγαλη μου χαρα να μπορω να ερθω "κοντα" στα ουρανια σωματα που με συναρπαζει η θεαση τους εστω και μεσα απο την πολη και με αυτες τις συνθηκες . Δεν ηξερα οτι φαινεται και ο αλτηρας δεν εχω δοκιμασει να τον δω . Παντως με το 9,25 και με το goto πολλαπλασιαζονται οι στοχοι που μπορει να δει κανεις αλλα το να το στησω στην ταρατσα ειναι μανουρα μεγαλη και η ανταπωδοση στην σχεση ευχαριστηση-κοπος ειναι μικρη .

[ourania]

Κάπως έτσι ένιωσα την πρώτη και μοναδική φορά που είδα το δαχτυλιδάκι από Πειραιά. Και γω σήκωνα και έσερνα μονοκόμματο το 8" στην ταράτσα για να δω από ένα παράθυρο ουρανού ζενίθ (ανατολικά δυτικά πολυκατοικίες) και λίγο πιο ανοιχτά στον βορρά. Βόρεια και βορειοανατολικά (λιμάνι Πειραιά- Αθήνα) έχει τόση φωτορύπαση που φαίνονται μόνο τα αστέρια της μεγάλης άρκτου. Νότια και νοτιοδυτικά που είναι σκοτεινός ο ουρανός-εξού και τα καλά αποτελέσματα στην καταγραφη φωτορύπανσης (Αστερισμός ωρίωνα τον Μάρτη) - το παράθυρο μικρό και τα αντικείμενα φεύγουν γρήγορα από το πεδίο όρασης μου και κατεβαίνουν όλο και πιο χαμηλά (κίνηση ανατολή-δύση) μέχρι που πρέπει να καβαλήσω με το τηλεσκόπιο το μπαλκονάκι για να παρατηρήσω. Επίσης η μια "πολυκατοικία" που βρίσκεται στα νότια ουκ ολίγες φορές μαζεύεται όλη στην ταράτσα και ανάβουν τα φώτα με αποτέλεσμα να μην "έχω " ούτε νότο. Δεν είναι και πολύ μακριά μάλιστα ώστε να μην με κοιτούν μερικές φορές αναρωτώμενοι τι κάνω.

 

Τυχερή είμαι που βρήκα κάποια deep αντικείμενα πολύ εύκολα με το που άρχισα να ασχολούμαι . Μερικά νεφελώματα (ωρίωνα, ίσως το dumbell δεν θυμάμαι) και μερικά σμήνη αστέρων που αρέσουν στον μπαμπά, κάποιους διπλούς, ανδρομέδα. Άλλους γαλαξίες δεν κατάφερα.

 

Εκ τοτε οι παρατηρήσεις που έκανα από ταράτσα δεν είναι deep sky βέβαια. Ο Διας μου έδωσε μεγάλη χαρά μια φορά όταν είχαμε διάβαση ενός δορυφόρου με τον δία πολύ ψηλά, πρώτη φορά παρατηρούσα ένα αντικείμενο τόση ώρα

τα μάτια μου είχαν συνηθίσει πάρα πολύ και έβλεπα ή τουλάχιστον ήθελα να βλέπω πολλές αποχρώσεις στην επιφάνεια του. Ακόμα και ο μπαμπάς μου κάθησε αρκετή ώρα μαζί μου και χάζευε τα χρώματα και την Ιο όσο περνούσε μπροστά από τον Δια. Δεν θυμάμαι καλά και δεν έχω κάνει κάποια καταγραφή αλλά θα έπρεπε να φαίνονται νομίζω και δυο σκιές στην επιφάνεια του Δια από τους δορυφόρους αλλά δεν μπορούσα να τις διακρίνω (ίσως μιλώ για την διπλή διάβαση του 2008 ίσως όχι)

 

Δυο φορές προσπάθησα και κάτι αποκρύψεις αστέρων για πλάκα και επειδή "όλοι το έκαναν" χωρίς αποτέλεσμα φυσικά και ενώ είχα το σωστό πεδίο. Δυο φορές με εμπόδιζε ένα μπαλκόνι να παρατηρήσω την τελευταία φάση ολικής έκλειψης σελήνης και την πρωινή σελήνη. Και πολλές φορές το καλοκαίρι με εμπόδιζαν τα φώτα και οι γείτονες στα μπαλκόνια και τις ταράτσες (2ος όροφος).

 

Βέβαια όταν προσπαθούσα να εντοπίσω Ερμή και να παρατηρήσω Αφροδίτη το πρωί, οι πολυκατοικίες μου έκρυβαν τον ήλιο

 

 

Πολλές μικρές χαριτωμένες παρατηρήσεις από Πειραια μου διαφεύγουν και είχε πλάκα το στήσιμο το ξεστήσιμο το ότι ήμουν μόνη στην ταράτσα (γυμνάσιο λύκειο) κι ας μην παρατηρούσα και πολλά στην τελική. Κάποιες φορές έψαχνα που θα είναι τα αντικείμενα που θα δω στο stellarium, κάποιες φορές ανέβαινα στην ταράτσα και ήλπιζα ο αστερισμός που θέλω να βρίσκεται στο σημείο που με βολεύει για να παρατηρήσω (πιο δύσκολο). Έπαιζα και με τα φίλτρα, έψαχνα κάποια πεδία, καμιά φορά βαριόμουν και άφηνα το τηλεσκόπιο να το μαζέψω το πρωί, πολλές φορές πηγαινοερχόμουν και έγραφα στο μεταξύ στο τσατ του άστροβοξ ή στον rossolato! (επίκαιρο).

 

Συγγνώμη για το σεντόνι..! Χάρηκα κάπως που είδα το ποστ, ήθελα να γράψω και γω μετά από καιρό κάποιες εμπειριές! Καθαρούς ουρανούς!

[50mm]

Ουρανια πραγματικα τελικα ολοι μας πανω κατω τα ιδια καναμε και κανουμε και αναφερομαι στις δικες σου εμπειριες και ενεργειες που μοιαζουν σε πολλα σημεια καρμπον με τις δικες μου και φανταζομαι και αλλων παρατηρητων της πολης . Και εγω χαρηκα που εγραψες το "σεντονι" και χαρηκα γιατι με τον γραπτο σου λογο που ειναι πολυ πιο περιγραφικος απο τον δικο μου καταφερες να περιγραψεις "κοινες" ξαναλεω εμπειριες για εμας τους ερασιτεχνες του κεντρου.

[Bebylos]

Μου θυμίσατε την πρώτη μου παρατήρηση με το Dob 8" περίμενα πως και πως να έρθει το σκοτάδι ώστε να βγάλω το τηλεσκόπιο στο μπαλκόνι μου με το stellarium έτοιμο για καθοδήγηση και παρά την υπερβολική φωτορύπανση που υπήρχε (μένω κοντά στο χατζηκυριάκειο 5ο όροφο και θαυμάζω την σπατάλη ενέργειας που γίνεται κάθε βράδυ στον Ο.Λ.Π.)είδα το m57 να αχνοφένεται και ενθουσιάστηκα τοσο πολύ που το παρατηρούσα για μισή ώρα!

 

Δημήτρη εγω παρατηρώ κυρίως απο πειραιά και απο ξυλόκαστρο, απο τον πειραιά είναι όντος πρόκληση αλλα λίγο το μαύρο βελούδο στο τηλεσκόπιο, λίγο τα παραπετάσματα για ασπίδες απο το φώς μου δίνουν την όρεξη να εξακολουθώ να ρίχνω ματίες στον ουρανό της πόλης μας.

[george_clima]

Χθες το βράδυ ανέβασα και γω το 8" δοβ στην ταράτσα αφού πρώτα κοίταξα ένα site για το seeing στην Αθήνα,όπου και έδειχνε ότι είναι κάπως καλό..Από Νέα Φιλαδέλφεια που μένω και γω μια από τα ίδια με τη φωτορύπανση.Ανδρομέδα και δαχτυλίδι έχουν γίνει στάνταρ στόχοι.Τόσο στάνταρ,που ειδικά το δαχτυλίδι σε λίγο δεν θα χρειάζεται καν ερευνητης..Αλλά από άλλα deepsky,λίγο δύσκολα τα πράγματα.(Δεν κάνει και η δεη κανά μπλακ άουτ-έτσι για κανά 2ωράκι το πολυ-ρε γαμώτο).

[gregohks]

Παρομοια φαση και εδω.Ειναι εφικτο το Deep sky απο την πολη,αλλα ας πουμε "ευκολοι" στοχοι.Δεν μπορεις να δεις πολλα πραγματα.Για αυτο προσωπικα κυνηγαω τα ανοικτα σμηνη.Ειναι τα μονα που οταν τα δω θα ικανοποιηθω.Απο νεφελωματα,το πιο δυσκολο που καταφερα (με επιτυχια) να δω ηταν το blue snowball.Ολα οσα προσπαθησα να δω κατεληξαν σε αποτυχια...