Αστεροειδείς.

[Δροσος Γεωργιος]

Δείτε τον αστεροειδή που διέσχισε τη Σιβηρία και εξερράγη στον ουρανό (βίντεο)

Το εντυπωσιακό φαινόμενο καταγράφηκε από κατοίκους.

Πάνω από τον ουρανό της Σιβηρίας στις 11:14 το βράδυ της Τρίτης επτά ώρες μετά τη σχετική προειδοποίηση που εξέδωσε η NASA έκανε την εμφάνιση του ένας μικρός αστεροειδής ο οποίος διέσχισε τον ουρανό και εξερράγη εκπέμποντας μια έντονη ερυθρή λάμψη πάνω από την επαρχία της Γιακουτίας στην ανατολική Σιβηρία.Ο αστεροειδής έλαβε την ονομασία COWECP5 και η πορεία του προς την αυτοκαταστροφή εισερχόμενος στη γήινη ατμόσφαιρα καταγράφηκε από τα κινητά τηλέφωνα κατοίκων των περιοχών που περνούσε οι οποίοι στη συνέχεια δημοσίευσαν τις εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η τελική φάση της πορείας του όπου ο διαστημικός βράχος πυρακτώνεται ήταν μια μοναδική εμπειρία για όσους την είδαν να συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους.Οι τοπικές Αρχές της Γιακουτίας τέθηκαν σε επιφυλακή όταν διαπιστώθηκε ότι ο αστεροειδής θα περάσει από την περιοχή και μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί κάποιες ζημιές που μπορεί να προκλήθηκαν από την κάθοδο του. Ένα τηλεσκόπιο στην Αριζόνα εντόπισε τον COWECP5 επτά ώρες πριν εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα και διαπιστώθηκε ότι είχε διάμετρο περίπου ενός μέτρου γεγονός που (θεωρητικά) τον καθιστούσε ακίνδυνο αφού το μικρό του μέγεθος θα οδηγούσε καταστροφή του στην ατμόσφαιρα.Μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε τα τεχνικά μέσα να εντοπίζουμε μικρού μεγέθους διαστημικά σώματα που η βαρυτική έλξη της Γης τα συλλαμβάνει και τα οδηγεί στην ατμόσφαιρα της όπου κατά βάση αυτοκαταστρέφονται λόγω της τριβής ή πέφτουν σε κάποιο ωκεανό.

 

Όμως τα τελευταία χρόνια τα συστήματα ελέγχου του κοντινού στη Γη διαστημικού χώρου εντοπίζουν τέτοιους μικρούς διαστημικούς βράχους.Ο COWECP5 έγινε ο 12ος αστεροειδής που εντοπίζεται πριν εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα και σημαίνει συναγερμός. Είναι η τέταρτη φορά που εντοπίζεται αστεροειδής να εισέρχεται στη Γη το 2024 χωρίς κάποιος εξ αυτών να προκαλεί τελικά κάποιο πρόβλημα. Σύμφωνα με τις προσομοιώσεις που έχουν γίνει για να είναι απειλητικός και δυνητικά καταστροφικός αν πέσει στη Γη ένας αστεροειδής θα πρέπει να έχει διάμετρο τουλάχιστον 18 μέτρων.

Στιγμιότυπο από την πτώση του αστεροειδή στη Σιβηρία.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1845651/deite-ton-asteroeidi-poy-dieschise-ti-siviria-kai-exerragi-ston-oyrano/

[Δροσος Γεωργιος]

Τεράστιοι αστεροειδείς που έπεσαν «αθόρυβα» στη Γη πονοκεφαλιάζουν τους ειδικούς.

Πρόκειται για δύο συμβάντα που δεν προκάλεσαν όπως φαίνεται καμία επίπτωση στον πλανήτη.

Είναι δεδομένο ότι η πτώση μεγάλου μεγέθους διαστημικών βράχων σε πλανήτες (και δορυφόρους) προκαλούν διαφόρων ειδών μεγάλης έκτασης και επίσης μεγάλης χρονικής διάρκειας γεωατμοσφαιρικές καταστροφές.Πριν από 66 εκατ. έτη έπεσε στη χερσόνησο του Γιουκατάν στο Μεξικό ένας γιγάντιος αστεροειδής διαμέτρου 10-15 χλμ. με τις επιπτώσεις της τρομακτικής σύγκρουσης να οδηγούν σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία στην εξαφάνιση του 80% της ζωής στη Γη με πιο σημαντική την εξαφάνιση των δεινοσαύρων που κυριαρχούσαν τον πλανήτη μας για περίπου 150 εκατ. έτη και η απουσία τους άνοιξε το δρόμο στην κυριαρχία των θηλαστικών και τελικά την εμφάνιση του ανθρώπου.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Communications Earth & Environment» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα αποτελέσματα της μελέτης που πραγματοποίησαν σε δύο τεράστιους κρατήρες που βρίσκονται ο ένας στον κόλπο Chesapeake Mid-Atlantic στις ΗΠΑ και ο άλλος στη Σιβηρία. Πρόκειται για τον τέταρτο και τον πέμπτο μεγαλύτερο κρατήρα στη Γη που δημιουργήθηκαν από πτώση κάποιου αστεροειδή.Οι δύο αστεροειδείς έπεσαν στη Γη με διαφορά μόλις 25 χιλιάδων ετών πριν από περίπου 35 εκατ. έτη μια εποχή δηλαδή που πιθανολογείται ότι τα οικοσυστήματα της Γης είχαν αρχίσει να ανακάμπτουν από το βαρύ χτύπημα του αστεροειδή που εξόντωσε τους δεινοσαύρους.
Όμως οι ερευνητές που μελέτησαν το τοπικό περιβάλλον και πραγματοποιήσαν χρονολογήσεις που δείχνουν τις συνθήκες που επικρατούσαν μετά την πτώση των δύο αστεροειδών είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι αφού τα αποτελέσματα δεν υποδεικνύουν κανενός είδους κλιματική ή άλλη γεωατμοσφαιρική μεταβολή στον πλανήτη μας παρόμοια με αυτή που θα έπρεπε να υπάρχει από την πτώση δύο μεγάλων αστεροειδών σε πολύ κοντινή χρονική απόσταση μεταξύ τους.

Τα ευρήματα

Η μελέτη αναδεικνύει στοιχεία για μια μόνιμη αλλαγή του κλίματος περίπου 150.000 χρόνια μετά την πτώση των δύο αστεροειδών. «Αυτό που είναι αξιοσημείωτο στα αποτελέσματά μας είναι ότι δεν υπήρξε πραγματική αλλαγή μετά την πτώση των αστεροειδών. Περιμέναμε διάφορα ισότοπα να μετατοπιστούν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, υποδεικνύοντας θερμότερα ή ψυχρότερα νερά, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αυτές οι μεγάλες κρούσεις αστεροειδών συνέβησαν και μακροπρόθεσμα ο πλανήτης μας φαινόταν να συνεχίζει να λειτουργεί ως συνήθως» αναφέρει Μπρίτζετ Γουέιντ καθηγήτρια του University College του Λονδίνου Bridget Wade, μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελέτησε επίσης εκατοντάδες απολιθώματα οστρακοειδών που έχουν χρονολογηθεί την εποχή που έπεσαν οι δύο αστεροειδείς στη Γη.Η ανάλυση αυτή προσφέρει ανάμεσα στα άλλα τις συνθήκες που επικρατούσαν στη θάλασσα εκείνη την περίοδο. Ανέλυσαν επίσης κάποιες ύλες στο νερό η παρουσία των οποίων εξηγείται μόνο από την πτώση αστεροειδών οι οποίες επίσης δεν υπέδειξαν κάποια πλανητική επίπτωση η οποία θα έπρεπε να υπάρχει από αυτά τα συμβάντα.Οι ερευνητές λένε ότι και οι μελέτες της πτώσης του αστεροειδή στο Μεξικό πριν από 66 εκατ. έτη υποδεικνύουν την πιθανότητα να συμβαίνουν πολύ σύντομες χρονικά μεταβολές, κλίματος ή άλλες, μετά από πτώση μεγάλων αστεροειδών, μεταβολές που διαρκούν λίγες δεκάδες έτη και άρα μπορεί το ίδιο να συνέβη και στην περίπτωση των δύο αστεροειδών.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1847201/terastioi-asteroeideis-poy-epesan-athoryva-sti-gi-ponokefaliazoyn-toys-eidikoys/

[Δροσος Γεωργιος]

Έρχεται για ρεβεγιόν ο «αστεροειδής της παραμονής των Χριστουγέννων» (βίντεο)

Πρόκειται για ένα διαστημικό βράχο που θα πλησιάσει τη Γη στις 24 Δεκεμβρίου.

Αυτή την παραμονή Χριστουγέννων, τα παιδιά σε όλο τον κόσμο ελπίζουν να δουν το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη που πετά στους ουρανούς. Αλλά η NASA προειδοποιεί ότι το έλκηθρο δεν θα είναι το μόνο πράγμα που θα σφυρίζει πάνω από τα κεφάλια μας στις 24 Δεκεμβρίου.Ένας τεράστιος αστεροειδής που ονομάστηκε από τους επιστήμονες «αστεροειδής της παραμονής των Χριστουγέννων» στο μέγεθος ενός κτιρίου 10 ορόφων θα περάσει από τη Γη με ταχύτητα 25 χιλιάδων χλμ./ώρα. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Asteroid Watch της NASA, ο αστεροειδής 2024 XN1 θα περάσει σε απόσταση 7.21 εκατομμυρίων χλμ. από τη Γη και δεν αποτελεί απειλή για τον πλανήτη και εμάς.

 

Η διάμετρος του 2024 XN1 εκτιμάται στα 29 έως 70 μέτρα και αν επρόκειτο να πέσει στη Γη οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η σύγκρουση θα είχε ισχύ ισοδύναμη με 12 εκατομμύρια τόνους εκρηκτικής ύλης TNT και θα ισοπέδωνε μια περιοχή δύο χιλιάδων τετραγωνικών χιλιόμετρων.Όπως λένε ο σχετικά μικρός διαστημικός βράχος αποδεικνύει πόσο ευάλωτοι είμαστε στο συμπαντικό περιβάλλον και παράλληλα πόσο τυχεροί που όσο καιρό βρίσκεται η ανθρωπότητα στη Γη δεν μας έχει επισκεφτεί ένας μεγάλου μεγέθους αστεροειδής ικανός να προκαλέσει πλανητική καταστροφή.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1863168/erchetai-gia-revegion-o-asteroeidis-tis-paramonis-ton-christoygennon-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκε το πιο μυστηριώδες αντικείμενο στο ηλιακό μας σύστημα (βίντεο)

Πρόκειται για ένα διαστημικό βράχο με μοναδικά χαρακτηριστικά.

Ένας διαστημικός βράχος που εντοπίστηκε το 1977 αποτελεί σύμφωνα με μια μελέτη ένα από τα πιο μυστηριώδη αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος. Με το όνομα 2060 Chiron πρόκειται για αντικείμενο που σύμφωνα με επιστήμονες που το παρατηρούν είναι υβρίδιο αστεροειδή και κομήτη διαμέτρου 200 χλμ.Αυτός ο διαστημικός βράχος ανήκει σε μια κατηγορία διαστημικών σωμάτων που ονομάζονται Κένταυροι, από το πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας που είναι μισό άλογο και μισό άνθρωπος. Οι Κένταυροι είναι σώματα του ηλιακού συστήματος που βρίσκονται μεταξύ του Δία και του Ποσειδώνα που κινούνται και συμπεριφέρονται σαν αστεροειδείς αλλά παράγουν λαμπερές ουρές αερίου και σκόνης σαν κομήτες. Αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα χρησιμοποίησαν το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το James Webb, για να παρατηρήσουν το Chiron το οποίο όπως λένε δεν μοιάζει δεν μοιάζει με τίποτα που έχουν δει μέχρι σήμερα οι επιστήμονες.Αναλύοντας εικόνες κοντά στο υπέρυθρο, οι ερευνητές έχουν ανακατασκευάσει προσεκτικά τη χημική σύνθεση αυτής της διαπλανητικής χίμαιρας που έλαβε την ονομασία Χείρων που ήταν ένας από τους σημαντικότερους Κενταύρους με ευρύ πεδίο γνώσεων και φέρεται ανάμεσα στα άλλα να ήταν δάσκαλος του Αχιλλέα.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επιφάνεια του Chiron περιέχει ένα κοκτέιλ χημικών ουσιών από μια εποχή που προηγείται του σχηματισμού του ηλιακού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων διοξειδίου του άνθρακα, μονοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και παγωμένου νερού.«Αυτά τα αποτελέσματα δεν μοιάζουν με τίποτα που έχουμε ξαναδεί. Αυτές οι ανιχνεύσεις ενισχύουν την κατανόησή μας για την εσωτερική σύνθεση του Chiron και πώς αυτό το υλικό παράγει μοναδικές συμπεριφορές και φαινόμενα καθώς τον παρατηρούμε.

Διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους Κενταύρους και οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο του ηλιακού μας συστήματος» λέει ο Δρ. Τσάρλς Σαμπό, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» . Η μελέτη του Chiron μπορεί να φωτίσει τόσο την ύπαρξη των Κενταύρων όσο και του ηλιακού μας συστήματος.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1874648/entopistike-to-pio-mystiriodes-antikeimeno-sto-iliako-mas-systima-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Η NASA παρακολουθεί αστεροειδή που θα περάσει σήμερα από τη διαστημική μας γειτονιά.

Πρόκειται για ένα διαστημικό βράχο που κινείται σε απόσταση ασφαλείας από τη Γη.

Η NASA παρακολουθεί την πορεία ενός διαστημικού βράχου που σήμερα Τρίτη θα περάσει σε σχετικά κοντινή απόσταση από τη Γη περνώντας με ταχύτητα περίπου 55 χιλιάδες χλμ./ώρα. Ο αστεροειδής 2025 BS4 προβλέπεται ότι θα φτάσει σε απόσταση περίπου 800 χιλιάδων χλμ. από τον πλανήτη μας.Αν και ο 2025 BS4 που έχει μέγεθος όσο περίπου ένα σχολικό λεωφορείο δεν αποτελεί δυνητικό κίνδυνο ταξινομείται ως ένα αντικείμενο που περνά κοντά στη Γη (NEO). Εάν πάντως ο 2025 BS4 χτυπούσε τη Γη, η δύναμη της πρόσκρουσής του θα ισοδυναμούσε με 19.000 τόνους εκρηκτικής ύλης TNT αρκετά ισχυρή δηλαδή για να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές στην περιοχή που θα έπεφτε.

 

Ο αστεροειδής 2025 BS4 είναι μόνο ένας από τους περισσότερους από 37.000 NEO που έχει ανακαλύψει η NASA η οποία έχει δημιουργήσει ειδικό τμήμα παρακολούθησης αυτών των σωμάτων.
https://www.naftemporiki.gr/techscience/1895675/i-nasa-parakoloythei-asteroeidi-poy-tha-perasei-simera-apo-ti-diastimiki-mas-geitonia/

[Δροσος Γεωργιος]

Το δείγμα αστεροειδούς Bennu της NASA αποκαλύπτει μείγμα συστατικών της ζωής.
Μελέτες βράχου και σκόνης από τον αστεροειδή Bennu που παραδόθηκε στη Γη από το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx (Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification and Security–Regolith Explorer) της NASA αποκάλυψαν μόρια που, στον πλανήτη μας, είναι το κλειδί για τη ζωή, καθώς και μια ιστορία αλμυρού νερού που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ο «ζωμός» για να αλληλεπιδράσουν και να συνδυαστούν αυτές οι ενώσεις.
Τα ευρήματα δεν δείχνουν στοιχεία για την ίδια τη ζωή, αλλά υποδηλώνουν ότι οι απαραίτητες συνθήκες για την εμφάνιση της ζωής ήταν ευρέως διαδεδομένες σε όλο το πρώιμο ηλιακό σύστημα, αυξάνοντας τις πιθανότητες να είχε σχηματιστεί ζωή σε άλλους πλανήτες και φεγγάρια.
«Η αποστολή OSIRIS-REx της NASA ήδη ξαναγράφει το εγχειρίδιο για το τι καταλαβαίνουμε για τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος», δήλωσε ο Nicky Fox, συνεργάτης διαχειριστής, Διεύθυνση Αποστολής Επιστήμης στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. «Οι αστεροειδείς παρέχουν μια χρονοκάψουλα στην ιστορία του πλανήτη μας και τα δείγματα του Bennu είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των συστατικών στο ηλιακό μας σύστημα πριν ξεκινήσει η ζωή στη Γη».
Σε ερευνητικές εργασίες που δημοσιεύθηκαν την Τετάρτη στα περιοδικά Nature and Nature Astronomy, επιστήμονες από τη NASA και άλλα ιδρύματα μοιράστηκαν τα αποτελέσματα των πρώτων σε βάθος αναλύσεων των ορυκτών και των μορίων στα δείγματα Bennu, τα οποία το OSIRIS-REx παρέδωσε στη Γη το 2023.
Αναλυτικά στο έγγραφο Nature Astronomy, μεταξύ των πιο συναρπαστικών ανιχνεύσεων ήταν τα αμινοξέα – 14 από τα 20 που χρησιμοποιεί η ζωή στη Γη για την παραγωγή πρωτεϊνών – και οι πέντε νουκλεοβάσεις που χρησιμοποιεί η ζωή στη Γη για να αποθηκεύει και να μεταδίδει γενετικές οδηγίες σε πιο πολύπλοκα επίγεια βιομόρια. όπως το DNA και το RNA, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου διάταξης των αμινοξέων σε πρωτεΐνες.
Οι επιστήμονες περιέγραψαν επίσης εξαιρετικά υψηλή αφθονία αμμωνίας στα δείγματα Bennu. Η αμμωνία είναι σημαντική για τη βιολογία επειδή μπορεί να αντιδράσει με τη φορμαλδεΰδη, η οποία επίσης ανιχνεύτηκε στα δείγματα, για να σχηματίσει σύνθετα μόρια, όπως αμινοξέα - με τις κατάλληλες συνθήκες. Όταν τα αμινοξέα συνδέονται σε μακριές αλυσίδες, παράγουν πρωτεΐνες, οι οποίες τροφοδοτούν σχεδόν κάθε βιολογική λειτουργία.
Αυτά τα δομικά στοιχεία για τη ζωή που ανιχνεύθηκαν στα δείγματα Bennu έχουν βρεθεί στο παρελθόν σε εξωγήινους βράχους. Ωστόσο, η ταυτοποίησή τους σε ένα παρθένο δείγμα που συλλέχθηκε στο διάστημα υποστηρίζει την ιδέα ότι τα αντικείμενα που σχηματίστηκαν μακριά από τον Ήλιο θα μπορούσαν να ήταν μια σημαντική πηγή των ακατέργαστων πρόδρομων συστατικών για τη ζωή σε όλο το ηλιακό σύστημα.
«Οι ενδείξεις που αναζητούμε είναι τόσο ασήμαντες και τόσο εύκολα καταστρέφονται ή μεταβάλλονται από την έκθεση στο περιβάλλον της Γης», δήλωσε ο Danny Glavin, ανώτερος επιστήμονας στο Goddard Space Flight Center της NASA στο Greenbelt του Μέριλαντ, και συν-επικεφαλής του Χαρτί αστρονομίας της φύσης. «Γι’ αυτό, μερικές από αυτές τις νέες ανακαλύψεις δεν θα ήταν δυνατές χωρίς μια αποστολή επιστροφής δειγμάτων, σχολαστικά μέτρα ελέγχου της μόλυνσης και προσεκτική επιμέλεια και αποθήκευση αυτού του πολύτιμου υλικού από το Bennu».
Ενώ η ομάδα του Glavin ανέλυσε τα δείγματα Bennu για υπαινιγμούς ενώσεων που σχετίζονται με τη ζωή, οι συνάδελφοί τους, με επικεφαλής τον Tim McCoy, επιμελητή μετεωριτών στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Smithsonian στην Ουάσιγκτον, και τη Sara Russell, κοσμική ορυκτολόγο στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο , αναζήτησε ενδείξεις για το περιβάλλον που θα είχαν σχηματίσει αυτά τα μόρια. Με αναφορά στο περιοδικό Nature, οι επιστήμονες περιγράφουν περαιτέρω στοιχεία ενός αρχαίου περιβάλλοντος κατάλληλου για να ξεκινήσει τη χημεία της ζωής.
Από ασβεστίτη έως αλογονίτη και συλβίτη, οι επιστήμονες εντόπισαν ίχνη 11 ορυκτών στο δείγμα Bennu που σχηματίζονται καθώς το νερό που περιέχει διαλυμένα άλατα εξατμίζεται για μεγάλες χρονικές περιόδους, αφήνοντας πίσω τα άλατα ως στερεούς κρυστάλλους.
Παρόμοιες άλμη έχουν ανιχνευθεί ή προταθεί σε όλο το ηλιακό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του πλανήτη νάνου Δήμητρα και του φεγγαριού του Κρόνου Εγκέλαδος.
Αν και οι επιστήμονες έχουν ανιχνεύσει στο παρελθόν αρκετούς εξατμιστές σε μετεωρίτες που πέφτουν στην επιφάνεια της Γης, δεν έχουν δει ποτέ ένα πλήρες σύνολο που να διατηρεί μια διαδικασία εξάτμισης που θα μπορούσε να είχε διαρκέσει χιλιάδες χρόνια ή περισσότερο. Ορισμένα ορυκτά που βρέθηκαν στο Bennu, όπως η trona, ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά σε εξωγήινα δείγματα.
«Αυτά τα χαρτιά πηγαίνουν πραγματικά χέρι-χέρι στην προσπάθεια να εξηγήσουν πώς τα συστατικά της ζωής στην πραγματικότητα ενώθηκαν για να φτιάξουν αυτό που βλέπουμε σε αυτόν τον υδατικά αλλοιωμένο αστεροειδή», είπε ο McCoy.
Για όλες τις απαντήσεις που έδωσε το δείγμα Bennu, παραμένουν αρκετές ερωτήσεις. Πολλά αμινοξέα μπορούν να δημιουργηθούν σε δύο εκδόσεις κατοπτρικής εικόνας, όπως ένα ζευγάρι αριστερό και δεξί χέρι. Η ζωή στη Γη παράγει σχεδόν αποκλειστικά την αριστερόχειρα ποικιλία, αλλά τα δείγματα Bennu περιέχουν ίσο μείγμα και των δύο. Αυτό σημαίνει ότι στην πρώιμη Γη, τα αμινοξέα μπορεί επίσης να ξεκίνησαν σε ένα ίσο μείγμα. Ο λόγος που η ζωή «γύρισε αριστερά» αντί για δεξιά παραμένει μυστήριο.«Το OSIRIS-REx ήταν μια εξαιρετικά επιτυχημένη αποστολή», δήλωσε ο Jason Dworkin, επιστήμονας του έργου OSIRIS-REx στη NASA Goddard και συν-επικεφαλής συγγραφέας στο έγγραφο Nature Astronomy. «Τα δεδομένα από το OSIRIS-REx προσθέτουν σημαντικές πινελιές σε μια εικόνα ενός ηλιακού συστήματος που βρίθει από δυνατότητες ζωής. Γιατί μέχρι στιγμής βλέπουμε ζωή μόνο στη Γη και όχι αλλού, αυτό είναι το πραγματικά δελεαστικό ερώτημα».
Η NASA Goddard παρείχε τη συνολική διαχείριση της αποστολής, τη μηχανική συστημάτων και την ασφάλεια και τη διασφάλιση της αποστολής για το OSIRIS-REx. Ο Dante Lauretta του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Tucson, είναι ο κύριος ερευνητής. Το πανεπιστήμιο ηγείται της επιστημονικής ομάδας και του σχεδιασμού επιστημονικής παρατήρησης και της επεξεργασίας δεδομένων της αποστολής. Η Lockheed Martin Space στο Littleton του Κολοράντο, κατασκεύασε το διαστημόπλοιο και παρείχε πτητικές λειτουργίες. Η NASA Goddard και η KinetX Aerospace ήταν υπεύθυνες για την πλοήγηση στο διαστημόπλοιο OSIRIS-REx. Η επιμέλεια του OSIRIS-REx πραγματοποιείται στο Διαστημικό Κέντρο Johnson της NASA στο Χιούστον. Οι διεθνείς συνεργασίες σε αυτήν την αποστολή περιλαμβάνουν το όργανο OSIRIS-REx Laser Altimeter από την CSA (Καναδική Διαστημική Υπηρεσία) και τη συνεργασία επιστημονικών δειγμάτων αστεροειδών με την αποστολή Hayabusa2 της JAXA (Japan Aerospace Exploration Agency). Το OSIRIS-REx είναι η τρίτη αποστολή στο Πρόγραμμα New Frontiers της NASA, που διαχειρίζεται το Marshall Space Flight Center του οργανισμού στο Huntsville της Αλαμπάμα, για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής του οργανισμού στην Ουάσιγκτον.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αποστολή OSIRIS-REx, επισκεφθείτε:
https://www.nasa.gov/osiris-rex

 

Σε αυτό το πλαίσιο βίντεο, ο Jason Dworkin κρατά ένα φιαλίδιο που περιέχει μέρος του δείγματος από τον αστεροειδή Bennu που παραδόθηκε στη Γη από την αποστολή OSIRIS-REx (Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, and Security - Regolith Explorer) το 2023. Ο Dworkin είναι ο επιστήμονας του έργου της αποστολής στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt, Μέριλαντ.

https://www.nasa.gov/news-release/nasas-asteroid-bennu-sample-reveals-mix-of-lifes-ingredients/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο αστεροειδής 2024 YR4 έχει 1,2% πιθανότητες να συγκρουστεί με τη Γη το 2032.

Ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε πρόσφατα έχει πιθανότητες 1,2% να πλήξει τη Γη το 2032, ανακοίνωσε σήμερα (29/1) η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) η οποία θα συντονίσει την παρακολούθησή του ώστε να προβλέψει με μεγαλύτερη ακρίβεια την πορεία του.Ο αστεροειδής 2024 YR4 ανακαλύφθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, χάρη σε ένα ειδικό τηλεσκόπιο εντοπισμού κινδύνων, που βρίσκεται στη Χιλή. Υπολογίζεται ότι έχει μήκος 40-100 μέτρα και θα μπορούσε να πέσει στη Γη στις 22 Δεκεμβρίου 2032, σύμφωνα με τα αυτόματα συστήματα προειδοποίησης.«Ένας αστεροειδής τέτοιου μεγέθους χτυπά τη Γη κατά μέσο όρο κάθε μερικές χιλιάδες χρόνια και θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές ζημιές σε μια περιοχή», ανέφερε η ESA. Μέχρι στιγμής, η πιθανότητα πρόσκρουσης του αστεροειδούς στη Γη ανέρχεται στο 1,2%, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ESA, με τους οποίους συμφωνούν και εκείνοι της ειδικής υπηρεσίας της NASA που ασχολείται με αυτά τα ουράνια σώματα. Ο αστεροειδής κατατάσσεται στην βαθμίδα 3 της κλίμακας Τορίνου που δημιούργησε η NASA και αφορά την πιθανότητα πρόσπτωσης ή σύγκρουσης ουράνιου σώματος με τη Γη. Η κλίμακα αυτή ξεκινά από το 0 (κανένας κίνδυνος) και φτάνει στο 10 (ολοσχερής καταστροφή).Η ESA θεωρεί ότι είναι πολύ πιθανόν οι νέες παρατηρήσεις του αστεροειδούς να οδηγήσουν στην αναθεώρηση της βαθμίδας κινδύνου στο 0. Εξήγησε ότι «είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι η πιθανότητα πρόσκρουσης είναι αρχικά αυξημένη και στη συνέχεια, με τις επιπρόσθετες παρατηρήσεις, πέφτει γρήγορα στο μηδέν».Ως μέλος του Διεθνούς Δικτύου Προειδοποίησης για Αστεροειδείς (IAWN), η ESA θα συντονίσει τις μελλοντικές παρατηρήσεις για να εκτιμήσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τον κίνδυνο μιας πρόσκρουσης. Για τον σκοπό αυτόν θα χρησιμοποιήσει το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Νοτίου Ευρωπαϊκού Αστεροσκοπείου που βρίσκεται στη Χιλή. Ωστόσο, αυτό ενδέχεται να αποδειχθεί δύσκολο επειδή η τροχιά του 2024 YR4 θα τον απομακρύνει σημαντικά από τη Γη τους επόμενους μήνες. Υπάρχει επομένως η πιθανότητα οι παρατηρήσεις να μην αρκούν για «να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα πρόσκρουσης» το 2032.Σε αυτήν την περίπτωση, οι επιστήμονες και ο κόσμος θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το 2028, όταν ο αστεροειδής θα βρεθεί ξανά σε πορεία παρατήρησης από τη Γη.

 

πηγή: https://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/gallia-i-esa-parakolouthei-enan-asteroeidi-pou-exei-1-2-pithanotites-na-sygkroustei-me-ti-gi-to-2032/ – https://www.esa.int/Space_Safety/Planetary_Defence/ESA_actively_monitoring_near-Earth_asteroid_2024_YR4

[Δροσος Γεωργιος]

Αυτός ο αστεροειδής πλησιάζει τη Γη και ξέρουμε τώρα τι θα συμβεί αν πέσει πάνω μας.

Εγινε μια προσομοίωση της σύγκρουσης του Bennu με τον πλανήτη μας.

Ο αστεροειδής Bennu αποτελεί μόνιμο στόχο μελετών από την επιστημονική κοινότητα αφού εκτός των άλλων έγινε πετυχημένη αποστολή συλλογής δειγμάτων από αυτόν. Ο Bennu θα πλησιάσει τη Γη το 2.182 και υπάρχει μια στις 2.700 πιθανότητες να πέσει στα… κεφάλια μας με μια νέα προσομοίωση να αποκαλύπτει τι θα συμβεί αν πράγματι ο διαστημικός βράχος συγκρουστεί με τον πλανήτη μας.Ο διαμέτρου 500 μέτρων Bennu συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητα πρόσφατα όταν έγινε γνωστό ότι διαθέτει τα δομικά υλικά της ζωής. Τα δείγματα πετρωμάτων και σκόνης από τον Bennu περιέχουν οργανική ύλη, μεταξύ άλλων αμινοξέα και όλες τις πέντε νουκλεοβάσεις του DNA και RNA, καθώς και άλατα που σχηματίστηκαν νωρίς στην ιστορία του. Τα ευρήματα αυτά προσφέρουν νέες πληροφορίες για τη χημεία του πρώιμου ηλιακού μας συστήματος.Οι ερευνητές σημείωσαν στη μελέτη τους ότι ο Bennu έχει πολύ πλουσιότερη πολυπλοκότητα σε οργανική ύλη από τη γήινη βιολογία και προτείνουν ότι το σώμα από το οποίο προήλθε ο αστεροειδής μπορεί να βρισκόταν στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Χρησιμοποιώντας έναν υπερυπολογιστή και προσομοιώσεις αιχμής για το κλίμα, ερευνητές από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Pusan στη Νότια Κορέα είδαν τι θα συμβεί αν ο Bennu πέσει στη Γη.Η σύγκρουση θα προκαλέσει μια τρομακτική έκρηξη που θα πυροδοτήσει σεισμούς και τσουνάμι ενώ παράλληλα θα εκτοξεύσει στην ατμόσφαιρα κολοσσιαίες ποσότητες σκόνης και άλλων υλικών που θα δημιουργήσουν ένα πέπλο εμποδίζοντας για τουλάχιστον δύο χρόνια τις ακτίνες του Ήλιου να φτάνουν στην επιφάνεια του πλανήτη προκαλώντας συνθήκες παρόμοιες με τον αποκαλούμενο «πυρηνικό χειμώνα» που θα ακολουθήσει ένα πυρηνικό πόλεμο. Θα υπάρξει ραγδαία πτώση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας, απουσία βροχοπτώσεων και συνθήκες που θα καθιστούν αδύνατη τη γεωργία προκαλώντας φυσικά παγκόσμια επισιτιστική κρίση.Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η πτώση του Bennu δεν θα προκαλέσει μαζική εξόντωση της ζωής σε επίπεδα παρόμοια με αυτά της πτώσης του γιγάντιου αστερεοιδή που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. έτη εξαφανίζοντας ανάμεσα στα άλλα τους δεινοσαύρους αλλά σίγουρα ο αριθμός των ανθρώπινων θυμάτων και άλλων ειδών από τις επιπτώσεις της σύγκρουσης θα είναι τεράστιος.Οι ερευνητές επισημαίνουν μάλιστα ότι διαστημικοί βράχοι μεγέθους παρόμοιου με αυτό του Bennu πέφτουν στη Γη κάθε 100-200 χιλιάδες έτη και οι πρόγονοι μας που δεν διέθεταν φυσικά τα δικά μας τεχνικά μέσα και δυνατότητες κατάφεραν σε όλες τις περιπτώσεις να επιβιώσουν άρα δεν τίθεται θέμα εξαφάνισης της ανθρωπότητας.

Στη φωτογραφία εικονίζεται ο αστεροειδής Bennu. πηγή φωτό. ( NASA/Goddard/University of Arizona)

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1906600/aytos-o-asteroeidis-plisiazei-ti-gi-kai-xeroyme-tora-ti-tha-symvei-an-pesei-pano-mas/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο αστεροειδής που απειλεί τη Γη το 2032 μπορεί τελικά να πέσει πάνω στη Σελήνη (βίντεο)

Ο διαστημικός βράχος μπορεί να αφανίσει μια πόλη.

Η NASA που παρακολουθεί την πορεία του αστεροειδή 2024 YR4 έκανε γνωστό πριν από μια εβδομάδα ότι ο διαστημικός βράχος που έχει μέγεθος που είναι αρκετά μεγάλος για να αφανίσει μια πόλη έχει 1 στις 43 πιθανότητες να χτυπήσει τον πλανήτη μας το έτος 2032. Αλλά σύμφωνα με νέους υπολογισμούς υπάρχει μια ακόμη μικρότερη πιθανότητα να πέσει στη Σελήνη.Η ανακάλυψη του αστεροειδή έγινε στις 27 Δεκεμβρίου του 2024 και στις 7 Φεβρουαρίου οι επιστήμονες της NASA αύξησαν την πιθανότητα σύγκρουσης του αστεροειδή 2024 YR4 με τη Γη στις 22 Δεκεμβρίου 2032, διπλασιάζοντας σχεδόν τις πιθανότητες από 1,2% σε 2,3%.

 

Αν και είναι πολύ μικρός για να τερματίσει τον ανθρώπινο πολιτισμό θα μπορούσε να εξαφανίσει μια μεγάλη πόλη, απελευθερώνοντας περίπου 8 μεγατόνους ενέργειας κατά την πρόσκρουση περισσότερο από 500 φορές την ενέργεια που απελευθερώθηκε από την ατομική βόμβα που κατέστρεψε τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας.Τι θα γινόταν όμως αν ο αστεροιδής έπεφτε στη Σελήνη; Ο Ντέιβιντ Ράνκιν μηχανικός επιχειρήσεων για το πρόγραμμα ουράνιας παρατήρησης Catalina Sky Survey του Πανεπιστημίου της Αριζόνα αναφέρει σε ανάρτηση του στην πλατφόρμα Bluesky ότι ο αστεροειδής 2024 YR4 έχει επίσης αυξημένες πιθανότητες να πέσει πάνω στο φυσικό μας δορυφόρο.

 

Τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης θα ήταν πιθανότατα ορατά από τον πλανήτη μας χωρίς να προβλέπεται κάποιου είδους επηρεασμός της Γης και της ανθρωπότητας από ένα τέτοιο γεγονός.«Υπάρχει η πιθανότητα μια τέτοια σύγκρουση να εκτινάξει πίσω κάποιο υλικό που θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη, αλλά αμφιβάλλω πολύ ότι θα προκαλούσε κάποια σημαντική απειλή» εκτιμά ο Ράνκιν που με βάση τις τρέχουσες εκτιμήσεις λέει ότι μια σύγκρουση του 2024 YR4 με το φεγγάρι θα μπορούσε να απελευθερώσει περισσότερη ενέργεια από 340 βόμβες της Χιροσίμα. «Θα ήταν πιθανότατα ιδιαίτερα ορατό από τη Γη», είπε.Ωστόσο ο Γκάρεθ Κόλινς καθηγητής πλανητικής επιστήμης στο Imperial College του Λονδίνου, είπε στο New Scientist ότι «θα ήμασταν αρκετά ασφαλείς στη Γη. Οποιοδήποτε υλικό εκτινάχθει από τη σύγκρουση πιθανότατα θα καεί στην ατμόσφαιρα της Γης».

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1913666/o-asteroeidis-poy-apeilei-ti-gi-to-2032-mporei-telika-na-pesei-pano-sti-selini-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Τι προτείνουν οι επιστήμονες για να αποφευχθεί ο Αρμαγεδδώνας.

Οι μέθοδοι και οι στρατηγικές που αναπτύσσονται για την αποτροπή σύγκρουσης αστεροειδή με τον πλανήτη μας.

Η βελτίωση των τεχνικών μέσων που επιτρέπουν τον εντοπισμό των δυνητικά απειλητικών για τη Γη και την ανθρωπότητα αστεροειδών και κομητών και η συνεχής ανακάλυψη τέτοιου είδους διαστημικών βράχων έχουν χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου στην επιστημονική κοινότητα που εξετάζει τις στρατηγικές που μπορούν να αναπτυχθούν για να αποφευχθεί μια σύγκρουση.Ο αστεροειδής YR4, μήκους 40-90 μέτρων, έχει 3,1% πιθανότητες να πλήξει τη Γη στις 22 Δεκεμβρίου 2032, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που ανακοίνωσε την Τρίτη η NASA. Αν ένας αστεροειδής με το μέγεθος του YR4 χτυπούσε τον πλανήτη μας, δεν θα έβαζε τέλος στη ζωή στη Γη, αλλά θα ήταν καταστροφικός. Η πρόσκρουση θα ήταν ισοδύναμη με μια «βόμβα 10 μεγατόνων», ώστε τα πάντα σε ακτίνα 3 ή 4 χιλιόμετρα θα αποτεφρώνονταν και τα πάντα μέχρι τα 10 χιλιόμετρα θα καταστρέφονταν, όπως στην έκρηξη της Τουνγκούσκα το 1908.Είναι οι υψηλότερες πιθανότητες που έχουν καταγραφεί ποτέ από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι αστρονομικές παρατηρήσεις των αστεροειδών.Όμως δεν θα πρέπει κανείς να παίρνει τοις μετρητοίς αυτήν την πρόβλεψη, καθώς βασίζεται σε προκαταρκτικά δεδομένα και είναι πολύ πιθανόν να αλλάξει –προς τα κάτω– τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, σύμφωνα με τους ειδικούς που ρωτήθηκαν από το Γαλλικό Πρακτορείο.Ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που η πιθανότητα σύγκρουσης έφτανε το 100%, «δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι», υπογράμμισε ο Ρίτσαρντ Μόισλ, ο επικεφαλής του γραφείου πλανητικής άμυνας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Για να δοκιμάσει μια θεωρία της απέναντι σε αυτού του είδους τον κίνδυνο, η NASA έστειλε το 2022 ένα διαστημικό σκάφος να προσκρούσει στον Δίμορφο, έναν αστεροειδή με διάμετρο 160 μέτρων, ο οποίος δεν απειλούσε τη Γη.Η αποστολή DART κατάφερε όντως να αλλάξει την τροχιά του Δίμορφου και μια άλλη αποστολή, η Hera, εκτοξεύτηκε τον περασμένο Οκτώβριο για να μελετήσει τις συνέπειες της πρόσκρουσης στη δομή του. Η τεχνική αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στον YR4, σύμφωνα με τον Μπρους Μπετς, επιστήμονα στον αμερικανικό οργανισμό Planetary Society.

Πολλές ιδέες

Οι επιστήμονες εξετάζουν πάντως και άλλες μεθόδους, πιο ήπιες, που δεν απαιτούν την άμεση επαφή με τον αστεροειδή. Μία από αυτές, του «βαρυτικού ελκυστή» συνίσταται στην αποστολή ενός μεγάλου διαστημοπλοίου σε μικρή απόσταση από το αστρικό σώμα. Χωρίς να αγγίξει τον αστεροειδή, το διαστημόπλοιο θα χρησιμοποιήσει τη βαρυτική έλξη για να τροποποιήσει την τροχιά του.Μια εναλλακτική στρατηγική θα ήταν να σταλεί, επίσης σε μικρή απόσταση από τον αστεροειδή, ένα διαστημικό σκάφος με προωθητήρες οι οποίοι θα εξέπεμπαν «μια συνεχή ροή ιόντων», με αποτέλεσμα να αλλάξει η τροχιά του, εξήγησε ο Μόισλ. Άλλη ήπια μέθοδος: να βαφτεί λευκή μία από τις πλευρές του αστεροειδούς για να εκμεταλλευτούν οι επιστήμονες το «φαινόμενο Γιαρκόφσκι», την απειροελάχιστη ώθηση που παράγεται από τη διαφορά μεταξύ της θέρμανσης από τον ήλιο και την ένταση της θερμικής ακτινοβολίας από το αντικείμενο. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να αλλάξει ελαφρά η τροχιά του.
Πέρυσι, Αμερικανοί επιστήμονες μελέτησαν εργαστηριακά τι θα συμβεί εάν προκληθεί πυρηνική έκρηξη κοντά σε έναν αστεροειδή, που στο πείραμά τους είχε μέγεθος μιας μπίλιας: το αποτέλεσμα θα ήταν να ατμοποιηθεί η επιφάνειά του, κάτι που θα τον ωθούσε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η αποστολή πυρηνικών όπλων στο διάστημα θεωρείται πάντως η έσχατη λύση απέναντι σε τεράστιους αστεροειδείς, με διάμετρο τουλάχιστον ενός χιλιομέτρου, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν παγκόσμια καταστροφή.Μια άλλη ιδέα θα ήταν να «βομβαρδιστεί» ο αστεροειδής με ακτίνες λέιζερ για να ατμοποιηθεί μία από τις πλευρές του και να αλλάξει πορεία. Εργαστηριακά πειράματα υποδηλώνουν ότι η μέθοδος αυτή θα ήταν βιώσιμη, ωστόσο δεν είναι μεταξύ των «βασικών τεχνικών» που μελετούνται αυτήν την περίοδο, σύμφωνα με τον Μπετς.  Εάν κριθεί αναγκαίο, η εκτροπή του YR4 από την τροχιά του είναι «εφικτή, αλλά εξαρτάται από την ταχύτητα με την οποία θα δράσουμε ως πλανήτης», υπογράμμισε ο Μόισλ.Οι διαστημικές υπηρεσίες και οι επιστήμονες θα κάνουν προτάσεις αλλά η τελική απόφαση για τον τρόπο αντιμετώπισης του κινδύνου θα ληφθεί από τους παγκόσμιους ηγέτες. Εάν όλες οι επιλογές αποτύχουν, θα έχουμε σε κάθε περίπτωση μια αρκετά συγκεκριμένη εικόνα για τη ζώνη πρόσκρουσης του αστεροειδούς ο οποίος δεν είναι «φονέας πλανητών» αλλά θα μπορούσε να απειλήσει μια πόλη, εξήγησε ο Μόισλ.Αυτό σημαίνει ότι η τελευταία γραμμή άμυνας θα ήταν η προετοιμασία για την πρόσκρουση και η πιθανή εκκένωση της ζώνης, εφόσον πρόκειται για κατοικημένη περιοχή. «Επτάμισι χρόνια, είναι πολύς καιρός για να προετοιμαστούμε», είπε ο Μόισλ υπενθυμίζοντας ότι οι πιθανότητες να μην συγκρουστεί ο αστεροειδής με τη Γη ανέρχονται στο 97%.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1918088/ti-proteinoyn-oi-epistimones-gia-na-apofeychthei-o-armageddonas/

[Δροσος Γεωργιος]

Συμβόλαιο παροχής υπηρεσιών εκτόξευσης διαστημικών τηλεσκοπίων βραβείων NASA Planetary Defense.
Η NASA επέλεξε το SpaceX του Starbase του Τέξας για να παρέχει υπηρεσίες εκτόξευσης για την αποστολή Near-Earth Object (NEO) Surveyor, η οποία θα ανιχνεύει και θα παρατηρεί αστεροειδείς και κομήτες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποτελέσουν απειλή πρόσκρουσης στη Γη.
Η παραγγελία αποστολής υπηρεσίας εκτόξευσης σταθερής τιμής ανατίθεται βάσει της σύμβασης παράδοσης αορίστου χρόνου/αόριστης ποσότητας NASA Launch Services II. Το συνολικό κόστος για τη NASA για την υπηρεσία εκτόξευσης είναι περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια, το οποίο περιλαμβάνει την υπηρεσία εκτόξευσης και άλλα έξοδα που σχετίζονται με την αποστολή. Η αποστολή NEO Surveyor έχει στόχο να εκτοξευτεί όχι νωρίτερα από τον Σεπτέμβριο του 2027 με έναν πύραυλο SpaceX Falcon 9 από τη Φλόριντα.
Η αποστολή NEO Surveyor αποτελείται από ένα μόνο επιστημονικό όργανο: ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου σχεδόν 20 ιντσών (50 εκατοστών) που θα λειτουργεί σε δύο μήκη κύματος υπέρυθρης ανίχνευσης θερμότητας. Θα είναι σε θέση να ανιχνεύει τόσο φωτεινούς όσο και σκοτεινούς αστεροειδείς, με τον τελευταίο να είναι ο πιο δύσκολος τύπος με τα υπάρχοντα στοιχεία. Το διαστημικό τηλεσκόπιο έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει στην προώθηση των προσπαθειών πλανητικής άμυνας της NASA να ανακαλύψει και να χαρακτηρίσει τους περισσότερους από τους δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς και κομήτες που βρίσκονται σε απόσταση 30 εκατομμυρίων μιλίων από την τροχιά της Γης. Αυτά είναι συλλογικά γνωστά ως αντικείμενα κοντά στη Γη ή NEO.
Η αποστολή θα πραγματοποιήσει μια πενταετή βασική έρευνα για να βρει τουλάχιστον τα δύο τρίτα των άγνωστων NEO μεγαλύτερα από 140 μέτρα (460 πόδια). Αυτά είναι τα αντικείμενα αρκετά μεγάλα ώστε να προκαλέσουν μεγάλη περιφερειακή ζημιά σε περίπτωση πρόσκρουσης της Γης. Χρησιμοποιώντας δύο κανάλια υπέρυθρης απεικόνισης ευαίσθητα στη θερμότητα, το τηλεσκόπιο μπορεί επίσης να κάνει πιο ακριβείς μετρήσεις των μεγεθών των NEO και να αποκτήσει πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση, τα σχήματα, τις περιστροφικές καταστάσεις και τις τροχιές τους.
Η αποστολή ανατίθεται από το Τμήμα Πλανητικής Επιστήμης της NASA στο πλαίσιο της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής του οργανισμού στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. Η επίβλεψη του προγράμματος παρέχεται από το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA, το οποίο ιδρύθηκε το 2016 για να διαχειριστεί τις συνεχιζόμενες προσπάθειες του οργανισμού στην πλανητική άμυνα. Το Γραφείο Προγράμματος Πλανητών Αποστολών της NASA στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Marshall της υπηρεσίας στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, παρέχει διαχείριση προγράμματος για τον NEO Surveyor. Το έργο αναπτύσσεται από το Jet Propulsion Laboratory της NASA στη Νότια Καλιφόρνια.
Πολλές εταιρείες αεροδιαστημικής και μηχανικής έχουν συνάψει σύμβαση για την κατασκευή του διαστημικού σκάφους και των οργάνων του, συμπεριλαμβανομένων των BAE Systems SMS (Space & Mission Systems), Space Dynamics Laboratory και Teledyne. Το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Boulder, θα υποστηρίξει τις λειτουργίες και το Κέντρο Επεξεργασίας και Ανάλυσης Υπέρυθρων στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία δεδομένων ερευνών και την παραγωγή των προϊόντων δεδομένων της αποστολής. Η Caltech διαχειρίζεται το JPL για τη NASA. Η ηγεσία της ομάδας αποστολής περιλαμβάνει το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Το Πρόγραμμα Υπηρεσιών Εκτόξευσης της NASA στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy του οργανισμού στη Φλόριντα είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της υπηρεσίας εκτόξευσης.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το NEO Surveyor, επισκεφθείτε:
https://science.nasa.gov/mission/neo-surveyor/

[Δροσος Γεωργιος]

Χαρτογραφήθηκε το πελώριο τσουνάμι που προκάλεσε ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους.

Εντυπωσιακά στοιχεία για ένα απόλυτα τρομακτικό φαινόμενο.

Η κρατούσα θεωρία για την μυστηριώδη εξαφάνιση των δεινοσαύρων αναφέρει ότι υπεύθυνος είναι ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου δέκα χλμ. που έπεσε πριν από 66 εκατ. έτη στην περιοχή της χερσονήσου Γιουκατάν στο Κόλπο του Μεξικού.Οι επιπτώσεις αυτής της τρομερής σύγκρουσης ήταν πλανητικές με εκτόξευση στην ατμόσφαιρα κολοσσιαίων ποσοτήτων σκόνης και τέφρας, εκδήλωση τρομερής έντασης και έκτασης πυρκαγιών και δημιουργίας τελικά του αποκαλούμενου πυρηνικού χειμώνα ο οποίος εξόντωσε όχι μόνο τους δεινοσαύρους αλλά το 80% της ζωής στην Γη. Βέβαια η καταστροφή επέτρεψε στα θηλαστικά να ακμάσουν και να ανοίξει ο δρόμος για την εμφάνιση του ανθρώπου.Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες για να συνδεθεί το παζλ του τι ακριβώς συνέβη αμέσως μετά τη σύγκρουση. Κάθε φορά αποκαλύπτονται νέα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι η σύγκρουση προκάλεσε ανάμεσα στα άλλα και κάποια τσουνάμι. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λουϊζιάνα με παλαιότερη δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Earth & Planetary Science Letters» είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σύγκρουση προκάλεσε ένα κολοσσιαίο τσουνάμι ύψους 1.6 χλμ. που χτύπησε την περιοχή της σύγκρουσης.Σύμφωνα με τους ερευνητές όταν το τσουνάμι αυτό έσκασε στην στεριά προκάλεσε σεισμό μεγέθους 11 Ρίχτερ ο οποίος θα συγκλόνισε ολόκληρη την περιοχή προκαλώντας ανυπολόγιστες γεωλογικές καταστροφές και μεταβολές.  Ταυτόχρονα το τρομερό τσουνάμι εξόντωσε εκατομμύρια όντα τόσο θαλάσσια τα οποία πέταξε με απίστευτη ορμή στην στεριά όσο και στεριανά τα οποία είτε τα έπνιξε σε πρώτο χρόνο είτε τα τράβηξε μαζί του βίαια μέσα στην θάλασσα κατά την διαδικασία της επιστροφής του σε αυτή.Μάλιστα οι ερευνητές πιστεύουν ότι το τσουνάμι μετά το πρώτο χτύπημα γύρισε στην βάση του και επέστρεψε ξανά στην απέναντι όχθη χτυπώντας εκ νέου την περιοχή σε μια διαδικασία που επαναλήφθηκε αρκετές φορές μέχρις ότου το τσουνάμι να χάσει την δυναμική του και να πάψει να υφίσταται.

Ο χάρτης

Μια νέα μελέτη με επικεφαλής επιστήμονες που είχαν συμμετάσχει και στην προηγούμενη κάνει μια χαρτογράφηση του τερατώδους τσουνάμι. Σύμφωνα με την νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Marine Geology» η πρόσκρουση του αστεροειδή προκάλεσε «μεγα κυματισμούς» στον πυθμένα της θάλασσας. Αυτοί οι υποθαλάσσιοι κυματισμοί είχαν όπως εκτιμούν οι ερευνητές ύψος περίπου 20 μέτρων και κάλυψαν μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.Οι ερευνητές βρήκαν επίσης συναρπαστικά στοιχεία μοναδικών γεωγραφικών σχηματισμών σε βάθη έως και 1.500 μέτρα στη περιοχή της Λουιζιάνα που δημιουργήθηκαν από αυτά τα τεράστια κύματα τα οποία κινήθηκαν σε μια περιοχή 2.4 χιλιάδων τετραγωνικών χλμ.. Τα νέα ευρήματα μπορεί να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων και των κινδύνων των τσουνάμι και τέτοιων γιγάντων κυμάτων που προκαλούνται από κρούσεις διαστημικών βράχων.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931810/chartografithike-to-pelorio-tsoynami-poy-prokalese-o-asteroeidis-poy-exafanise-toys-deinosayroys/

[Δροσος Γεωργιος]

Τηλεσκόπια παρατήρησαν απειλητικό αστεροειδή και δείχνουν ότι είναι πιο πιθανό να πέσει στη Σελήνη παρά στη Γη (βίντεο)

Αναθεώρηση των προβλέψεων για διαστημικό βράχο που θα φθάσει στη διαστημική μας γειτονιά το 2032.

Η NASA που παρακολουθεί την πορεία του αστεροειδή 2024 YR4 μετά από παρατηρήσεις τηλεσκοπίων συμπεριλαμβανομένου του πανίσχυρου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb στον διαστημικό βράχο ανακοίνωσε ότι περιορίζονται οι πιθανότητες να πέσει στη Γη και αυξάνονται οι πιθανότητες να πέσει στη Σελήνη.Η ανακάλυψη του αστεροειδή έγινε στις 27 Δεκεμβρίου του 2024 και οι αρχικές εκτιμήσεις ήταν πώς υπάρχει πιθανότητα 1,2% ο 2024 YR4 να πέσει στη Γη το 2032.  Αν και είναι πολύ μικρός για να τερματίσει τον ανθρώπινο πολιτισμό θα μπορούσε να εξαφανίσει μια μεγάλη πόλη, απελευθερώνοντας περίπου 8 μεγατόνους ενέργειας κατά την πρόσκρουση περισσότερο από 500 φορές την ενέργεια που απελευθερώθηκε από την ατομική βόμβα που κατέστρεψε τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας.

 

Πριν από δύο μήνες οι επιστήμονες της NASA ανέφεραν ότι οι πιθανότητες ο αστεροειδής να πέσει στη Γη διπλασιάστηκαν σε 2,3% ενώ υπάρχει ένα ποσοστό 1.7% να πέσει στη Σελήνη. Μετά την ανάλυση των δεδομένων των νέων παρατηρήσεων οι επιστήμονες της NASA επαναξιολόγησαν τον κίνδυνο και αναφέρουν ότι ο 2024 YR4 είναι απίθανο αν όχι σχεδόν αδύνατον να πέσει στη Γη περιορίζοντας τις πιθανότητες στο 0.004%. Αντίθετα η νέα εκτίμηση κάνει λόγο για διπλασιασμό των πιθανοτήτων σύγκρουσης με τη Σελήνη με τη νέα πρόβλεψη να αναφέρει ποσοστό 3.8%.Τι θα γινόταν όμως αν ο αστεροιδής έπεφτε στη Σελήνη; Ο Ντέιβιντ Ράνκιν μηχανικός επιχειρήσεων για το πρόγραμμα ουράνιας παρατήρησης Catalina Sky Survey του Πανεπιστημίου της Αριζόνα σε ανάρτηση του στην πλατφόρμα Bluesky ανέφερε ότι τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης θα ήταν πιθανότατα ορατά από τον πλανήτη μας χωρίς να προβλέπεται κάποιου είδους επηρεασμός της Γης και της ανθρωπότητας από ένα τέτοιο γεγονός.

 

 

«Υπάρχει η πιθανότητα μια τέτοια σύγκρουση να εκτινάξει πίσω κάποιο υλικό που θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη, αλλά αμφιβάλλω πολύ ότι θα προκαλούσε κάποια σημαντική απειλή. Θα ήταν πιθανότατα ιδιαίτερα ορατό από τη Γη» λέει ο Ράνκιν. Ωστόσο ο Γκάρεθ Κόλινς καθηγητής πλανητικής επιστήμης στο Imperial College του Λονδίνου είπε στο περιοδικό New Scientist ότι «θα ήμασταν αρκετά ασφαλείς στη Γη. Οποιοδήποτε υλικό εκτινάχθει από τη σύγκρουση του αστεροειδή με τη Σελήνη πιθανότατα θα καεί στην ατμόσφαιρα της Γης».

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1941986/tileskopia-paratirisan-apeilitiko-asteroeidi-kai-deichnoyn-oti-einai-pio-pithano-na-pesei-sti-selini-para-sti-gi-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο γιγάντιος αστεροειδής εξόντωσε ένα ακμάζον βασίλειο δεινοσαύρων και όχι ένα υπό κατάρρευση όπως λένε πρόσφατες έρευνες.

Νέα μελέτη αντικρούει τη θεωρία της παρακμής των κυρίαρχων της Γης πριν πέσει ο διαστημικός βράχος.

Τα τελευταία χρόνια σειρά μελετών αναφέρουν πώς οι δεινόσαυροι βρίσκονταν σε πορεία εξαφάνισης και απλά ο γιγάντιος αστεροειδής που έπεσε στη Χερσόνησο του Γιουκατάν πριν από περίπου 66 εκατ. έτη επιτάχυνε το αναπόφευκτο τέλος τους. Μια νέα μελέτη όμως αμφισβητεί αυτές τις απόψεις αναφέροντας ότι δεν υπήρχε μείωση του πληθυσμού των δεινοσαύρων και ότι οι έρευνες που το υποστηρίζουν στηρίζονται σε λάθος δεδομένα.Ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής το University College London, προτείνει ότι η άποψη πως οι δεινόσαυροι βρίσκονταν ήδη σε παρακμή προτού ο αστεροειδής εξαφανίσει τους περισσότερους από αυτούς πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, μπορεί να εξηγηθεί από το περιορισμένο αρχείο απολιθωμάτων εκείνης της εποχής και όχι από την πραγματική μείωση των ειδών των δεινοσαύρων.Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Current Biology», ανέλυσε το αρχείο απολιθωμάτων της Βόρειας Αμερικής κατά την περίοδο μεταξύ 66 και 84 εκατομμυρίων ετών πριν, δηλαδή κατά τα 18 εκατομμύρια χρόνια πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Εξετάστηκαν τέσσερις οικογένειες δεινοσαύρων: οι Αγκυλοσαυρίδες (φυτοφάγοι με πανοπλία, όπως ο Αγκυλόσαυρος), οι Κερατοψίδες (μεταξύ αυτών ο Τρικεράτωψ), οι Αδροσαυρίδες (φυτοφάγοι με ράμφος πάπιας, όπως ο Εντμοντόσαυρος) και οι Τυραννοσαυρίδες (σαρκοφάγοι όπως ο Τυραννόσαυρος Ρεξ).Αυτά τα απολιθώματα υποδηλώνουν ότι ο αριθμός των ειδών των δεινοσαύρων κορυφώθηκε περίπου 75 εκατομμύρια χρόνια πριν και στη συνέχεια μειώθηκε κατά τα εννέα εκατομμύρια χρόνια που προηγήθηκαν της πρόσκρουσης του αστεροειδούς. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι αυτή η τάση οφείλεται στο ότι τα απολιθώματα από εκείνη την εποχή είναι λιγότερο πιθανό να ανακαλυφθούν, κυρίως λόγω του μικρότερου αριθμού θέσεων με εκτεθειμένα και προσβάσιμα πετρώματα από την ύστερη Κρητιδική περίοδο. Αυτή η μειωμένη δυνατότητα δειγματοληψίας σχετίζεται με γεωλογικές αλλαγές στα στρώματα που περικλείουν τα απολιθώματα, όπως ανύψωση βουνών και υποχώρηση της στάθμης της θάλασσας.Οι ερευνητές υιοθέτησαν μια τεχνική, τη μοντελοποίηση κατοίκησης, που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως σε μελέτες οικολογίας και βιοποικιλότητας, για να εκτιμήσουν πόσο πιθανό είναι ένα είδος να κατοικεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή κατά τα τελευταία 18 εκατομμύρια χρόνια της Κρητιδικής περιόδου.«Αναλύσαμε το αρχείο απολιθωμάτων και διαπιστώσαμε ότι η ποιότητα του αρχείου τεσσάρων ομάδων δεινοσαύρων χειροτερεύει κατά τα τελευταία έξι εκατομμύρια χρόνια πριν από τον αστεροειδή. Η πιθανότητα εύρεσης απολιθωμάτων δεινοσαύρων μειώνεται, ενώ η πιθανότητα να ζούσαν δεινόσαυροι σε αυτές τις περιοχές εκείνη την εποχή παραμένει σταθερή. Αυτό δείχνει ότι δεν μπορούμε να λάβουμε το αρχείο απολιθωμάτων ως δεδομένο», σημειώνει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Κρις Ντιν, ερευνητής στο UCL.Όπως διαπίστωσαν, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η αναλογία της γης που πιθανότατα κατείχαν οι τέσσερις οικογένειες δεινοσαύρων παρέμεινε συνολικά σταθερή, υποδηλώνοντας ότι η πιθανή έκταση του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο ζούσαν ήταν σταθερή και ο κίνδυνος εξαφάνισης ήταν χαμηλός. Ταυτόχρονα, εκτίμησαν την πιθανότητα ανίχνευσης των τεσσάρων τύπων δεινοσαύρων σε κάθε περιοχή, με βάση παράγοντες όπως πόση γη είναι προσβάσιμη στους ερευνητές (πχ. εάν καλύπτεται από βλάστηση), πόσο σχετικό πέτρωμα είναι εκτεθειμένο και πόσες φορές οι ερευνητές είχαν προσπαθήσει να βρουν απολιθώματα από αυτή την περιοχή.Η ομάδα διαπίστωσε ότι η πιθανότητα εντοπισμού ήταν μειωμένη και ο πιο σημαντικός παράγοντας ήταν ο βαθμός έκθεσης και προσβασιμότητας των σχετικών πετρωμάτων. Επίσης, εντόπισαν ότι σε αντίθεση με τις άλλες τρεις οικογένειες, οι Κερατοψίδες ήταν πιο πιθανό να εντοπιστούν αργότερα σε αυτή την περίοδο, καθώς και να καταλαμβάνουν περισσότερες περιοχές.Υπέθεσαν ότι αυτό οφειλόταν στο ότι προτιμούσαν τις πράσινες πεδιάδες μακριά από ποτάμια σε μια εποχή που αυτό το είδος φυσικού περιβάλλοντος ήταν ο κύριος τύπος περιβάλλοντος που διατηρούνταν. Αυτό σχετίζεται με την υποχώρηση μιας μεγάλης εσωτερικής θάλασσας που χώριζε τη Βόρεια Αμερική στα δύο και στην ξήρανση των ποτάμιων συστημάτων που τροφοδοτούσαν αυτή τη θάλασσα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942840/o-gigantios-asteroeidis-exontose-ena-akmazon-vasileio-deinosayron-kai-ochi-ena-ypo-katarreysi-opos-lene-prosfates-ereynes/

[Δροσος Γεωργιος]

Η Λούσυ θα κάνει Πάσχα στον αστεροειδή «Ντόναλντ Γιόχανσον»

Πριν από δυο χρόνια το διαστημικό σκάφος Lucy είχε προσεγγίσει τον αστεροειδή Dinkinesh ανακαλύπτοντας μεταξύ άλλων ότι ο αστεροειδής διαθέτει δορυφόρο. Την Κυριακή του Πάσχα θα προσεγγίσει σε απόσταση 960 χιλιομέτρων και δεύτερο αστεροειδή, τον Donaldjohanson που ανήκει στην κύρια ζώνη των αστεροειδών, μεταξύ Άρη και Δία.Tο όνομα του διαστημικού σκάφους Lucy που εκτοξεύθηκε τον Οκτώβριο του 2021, παραπέμπει στον ομώνυμο αυστραλοπίθηκο ηλικίας 3,2 εκατομμυρίων ετών που ανακαλύφθηκε στην Αιθιοπία το 1974. Όπως το απολίθωμα Lucy πρόσφερε πληροφορίες για την προέλευση του Homo sapiens, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι και η αποστολή Lucy θα δώσει πολλές απαντήσεις για το πώς σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα. O δεύτερος αστεροειδής που θα προσεγγίσει φέρει το όνομα του παλαιοντολόγου Donald Johanson που ανακάλυψε τον αυστραλοπίθηκο Lucy.Το διαστημικό σκάφος απέχει σήμερα από τη Γη περίπου 225 εκατομμύρια χιλιόμετρα, όση απόσταση διανύει το φως σε 12,5 λεπτά. Ο αστεροειδής Donaldjohanson είναι ένα θραύσμα από μια σύγκρουση που πραγματοποιήθηκε πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για έναν από τους νεότερους αστεροειδείς της κύριας ζώνης που θα έχει μελετήσει ποτέ διαστημικό σκάφος.Η Lycy πραγματοποιεί ένα 12ετές ταξίδι, με κύριο στόχο την εξερεύνηση οκτώ αστεροειδών, που ανήκουν σε δυο ομάδες αστεροειδών που ονομάζονται Έλληνες και Τρώες. Oι Τρώες αστεροειδείς βρίσκονται στην ίδια τροχιά με τον πλανήτη Δία, και καταδιώκονται από τους αστεροειδείς Έλληνες, όπως βλέπουμε στο παρακάτω διάγραμμα.

Η διαδρομή της Lucy κατά την διάρκεια του δωδεκαετούς ταξιδιού της.

Παρακολουθείστε το σχετικό βίντεο της NASA:

 

Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: NASA’s Lucy Spacecraft Prepares Second Asteroid Encounter – https://www.nasa.gov/missions/lucy/nasas-lucy-spacecraft-prepares-second-asteroid-encounter