Αστεροειδείς.

[Δροσος Γεωργιος]

Τα 247 γραμμάρια του αστεροειδούς Μπενού.

Οι μελέτες του δείγματος από τον Μπενού δείχνουν ότι έχουμε πολλά ακόμη να μάθουμε για το πώς δημιουργήθηκε η Γη αλλά και από πού προήλθαν τα υλικά για τη δημιουργία της ζωής

Διακόσια σαράντα επτά γραμμάρια μαύρης σκόνης ανάμεικτης με εξίσου σκουρόχρωμες και ακανόνιστου σχήματος πέτρες είναι μια συγκομιδή υλικού που έχει κάνει τη NASA να υπερηφανεύεται ιδιαίτερα τις τελευταίες εβδομάδες. Έχοντας επιτύχει στη διάρκεια της πολύχρονης πορείας του το σκάφος που τα μετέφερε και κάποιες κορυφαίες επιδόσεις, τόσο άξιες ώστε να μπορέσουν να καταχωριστούν και στο βιβλίο Γκίνες.Το σκάφος «OSIRIS-REx» που πήγε μέχρι τον αστεροειδή Μπενού και έφερε πίσω στη Γη τα δείγματα μετά από μια επαφή μόλις 5-10 δευτερολέπτων με την επιφάνεια του αστεροειδούς, κατάφερε πρώτα να βρεθεί σε τροχιά γύρω από το μικρότερο έως τώρα διαστημικό σώμα. Και αυτή η τροχιά να εκτελείται στη μικρότερη από ποτέ άλλοτε απόσταση από την επιφάνεια ενός διαστημικού σώματος. Δυο σπουδαία τεχνικά επιτεύγματα, μετρήσιμα, άξια και για το βιβλίο Γκίνες, χωρίς να σταματάει βέβαια εκεί ο θαυμασμός μας για τα όσα πέτυχε η αποστολή του «OSIRIS-REx».

Ανυπομονησία

Το πιο σημαντικό είναι τα όσα περιμένουμε να αποκρυπτογραφήσουν οι ειδικοί επιστήμονες από αυτά τα γραμμάρια ενός υλικού που όπως πιστεύουν προϋπήρξε του σχηματισμού της Γης αφού η ηλικία του υπολογίζεται κοντά στα 4-4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.Σαν παιδιά που έχουν πάρει ένα πανάκριβο δώρο και ανοίγουν υπερβολικά προσεκτικά το πακέτο, με ίσες ποσότητες υπομονής αλλά και λαχτάρας, προχωρούν οι εντεταλμένοι επιστήμονες στο άνοιγμα των διαδοχικών περιβλημάτων. Θα περάσουν έξι μήνες μέχρι να ανακοινωθούν όλα τα στοιχεία τα σχετικά με το περιεχόμενο. Όμως η κάπως βίαιη διαδικασία της σχεδόν αστραπιαίας δειγματοληψίας συνέτεινε στο να χυθούν έξω από τον ερμητικά κλειστό αυτή τη στιγμή χώρο τού κυρίως δείγματος αρκετά ψήγματα από το έδαφος του αστεροειδούς,

Αρχική καταγραφή

Αυτά πέρασαν ήδη από μια πρώτη εξέταση γιατί κάποια από τα… παιδιά-επιστήμονες περίμεναν χρόνια αυτή τη στιγμή. Άλλωστε και κάποιος υψηλότατος αξιωματούχος της NASA, κατά τη διάρκεια των ανακοινώσεων δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει το δίδυμο των λέξεων «playground-space», δηλαδή χώρος παιχνιδιού και Διάστημα.

Προς το παρόν, μιας μικρής ποσότητας που εξετάστηκε τα συστατικά της χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες:

α) Νηματοειδείς σχηματισμοί με πηλώδη σύσταση και μόρια νερού σε κρυσταλλική μορφή εγκλωβισμένα στο εσωτερικό τους,

β) Επίπεδοι σχηματισμοί με κύριο συστατικό το ορυκτό θείο,

γ) Μικροσκοπικά πλακίδια με κύριο συστατικό οξείδια του σιδήρου και

δ) Πιο ογκώδεις σχηματισμοί, κάπως σαν μικροσκοπικές φράουλες, πάλι με κύριο συστατικό οξείδια του σιδήρου.

Πρώτες διαπιστώσεις

Τώρα τι δείχνουν αυτά τα συστατικά στους επιστήμονες σε μια πρώτη και πρόχειρη ανάγνωση; Ότι μόρια νερού έφθασαν στη Γη και από πολυάριθμους αστεροειδείς ή θραύσματά τους που κάποτε προσγειώθηκαν στην επιφάνειά της. Τα σουλφίδια, με κύριο συστατικό το θειάφι, θεωρούνται βασικός παράγοντας στην εξέλιξη άμορφης ύλης σε πλανητικό υλικό και θεωρείται μεγάλης σημασίας για τη δόμηση βιολογικού υλικού. Δύο από τα αμινοξέα που συνθέτουν τις πρωτεΐνες μας χρησιμοποιούν το θείο για τη δημιουργία των απαραίτητων συνδέσμων μεταξύ τους. Τα σωματίδια στο σχήμα της φράουλας δεν είναι και αυτά άγνωστα στους επιστήμονες. Είναι χαρακτηριστικοί σχηματισμοί σε μετεωρίτες (Τύπου 1), που είναι οι πιο πλούσιοι σε νερό. Όπως είπε κάποιος από τους εμπειρογνώμονες που είδαν πρώτοι αυτό το υλικό, όταν άρχιζε να σχηματίζεται το δικό μας ηλιακό σύστημα το περιβάλλον όπου λάβαιναν χώρα οι πρώτες συσσωματώσεις υλικών ήταν ιδιαίτερα υγρό. Οσο για τα μικροσκοπικά πλακίδια με σύσταση κυρίως από οξείδια του σιδήρου, αναγνωρίζονται ως σχηματισμοί που δρουν ως καταλύτες για ορισμένες αντιδράσεις πάνω στην επιφάνειά τους.Από το Ινστιτούτο Carnegie, που έλαβε μέρος σε αυτές τις πρώτες εξετάσεις, οι άνθρωποι είπαν ότι τα πρώτα δείγματα περιείχαν 4,7% άνθρακα. Και αυτή η περιεκτικότητα σε άνθρακα είναι η υψηλότερη που έχει ποτέ ανιχνευθεί σε δείγματα από το Διάστημα. Κάτι που έχει τη σημασία του, διότι ο άνθρακας είναι το πλέον βασικό συστατικό σε όσα μόρια συνθέτουν τους ζωντανούς οργανισμούς. Οταν θα πάρουν στα χέρια τους τα μεγαλύτερα δείγματα, οι ειδικοί περιμένουν να αποκρυπτογραφήσουν το πώς τα ανόργανα συστατικά στο εσωτερικό τους είναι τοποθετημένα σε σχέση το ένα με το άλλο. Διότι αυτό θα δώσει μια ιδέα για το πώς συμπεριφέρθηκαν χημικά αυτά τα συστατικά όταν επέδρασε και το νερό επάνω τους.Προχωρώντας από το πλήθος των διάσπαρτων στοιχείων που αναφέρθηκαν πριν σε μια ολοκλήρωση της εικόνας με βάση αυτά, ένας από τους πρωταγωνιστές του όλου εγχειρήματος, ο Ντάντε Λορέτα (Dante Lauretta), καθηγητής Πλανητικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, δήλωσε ότι «ο λόγος που η Γη είναι κατοικήσιμη και έχουμε ωκεανούς, λίμνες, ποτάμια και βροχή είναι επειδή ακριβώς αυτά τα υλικά έφθασαν στη Γη πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου».

Και η συνέχεια;

Μέσα στους επόμενους έξι μήνες θα ανοιχτεί και ο κυρίως χώρος αποθήκευσης, θα καταρτιστεί ένας κατάλογος που θα περιέχει και το κάθε «ψίχουλο» του δείγματος και μαζί με επιπλέον πληροφορίες θα δοθεί πρόσβαση σε αυτόν σε όλους τους ενδιαφερόμενους επιστήμονες στον κόσμο. Εκείνοι θα υποβάλουν όποιες σχετικές ερωτήσεις θα τους προκύψουν. Επίσης θα κάνουν προτάσεις για πειράματα με το υλικό και την ποσότητα που θα χρειαζόταν. Μια επιτροπή θα αξιολογήσει τις προτάσεις και θα δώσει σε κάποιους τυχερούς υλικό. Φυσικά οι ποσότητες θα είναι απίστευτα μικρές αφού έχει αποφασιστεί πως κάτι θα δοθεί σε Ιάπωνες και Καναδούς που βοήθησαν στην προετοιμασία της αποστολής, μια ποσότητα θα γίνει «εκθέματα» και θέλουν επίσης να κρατήσουν το 70% για να φυλαχτεί ως «προίκα» σε επόμενες γενεές ερευνητών-επιστημόνων που θα έχουν επινοήσει καινούργιες, άγνωστες σήμερα μεθόδους ώστε να αξιοποιήσουν καλύτερα τα δείγματα!

Ένα όνειρο από το 2004

Οι αστεροειδείς κατατάσσονται σε διάφορες κατηγορίες. Η S-class περιλαμβάνει εκείνους των οποίων το υλικό είναι πυριτικό (Si) και η C-class εκείνους που το υλικό τους είναι περισσότερο ανθρακικό. Ο Μπένου είναι τύπου b, ανήκει δηλαδή σε μια ιδιαίτερη υποκατηγορία των C-class. Αυτό που χρειαζόταν για την έρευνα ήταν ένα υλικό από τους αστεροειδείς που να μην έχει περάσει «γυμνό» από τη διαδικασία της τριβής με τη γήινη ατμόσφαιρα και της επαφής με γήινα συστατικά, οπότε μολύνεται από διάφορες άλλες ουσίες.
Μία ομάδα επιστημόνων είχε προτείνει στη NASA την επίσκεψη σε αυτόν από το 2004. Η πρόταση τότε απορρίφθηκε, το 2007 απορρίφθηκε ξανά και το 2011 εγκρίνεται. Πέντε μήνες μετά την έγκριση πεθαίνει ένας από τους ανθρώπους που εξέτασαν τις λεπτομέρειες του σχεδίου αφήνοντας στον δρα Λορέτα την «εντολή»: «Να είσαι εσύ που θα ολοκληρώσεις αυτό το όνειρο». Ενα όνειρο που έχει ως τελικό σκοπό να δείξει αν κάποια υλικά, απαραίτητα για τη δημιουργία ζωής όπως την ξέρουμε στη Γη, ήλθαν από αλλού. Σήμερα, μετά από επτά χρόνια ταξίδι το υλικό έχει φθάσει στη Γη. Στο ειδικά για αυτόν τον σκοπό κατασκευασμένο κτίριο 31 σε συνθήκες πρωτοφανών μέτρων προστασίας από το γήινο περιβάλλον έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται τον θησαυρό (15 ημέρες χρειάστηκαν μόνον για να ανοίξουν το πρώτο προστατευτικό περίβλημα).

 – https://www.tovima.gr/print/science/mpenou-oi-protes-eksetaseis-aimatos-tou-asteroeidous/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Το διαστημικό σκάφος Lucy ανακαλύπτει δορυφόρο αστεροειδούς.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της η NASA το διαστημικό σκάφος της αποστολής Lucy πλησίασε τον Τρωικό αστεροειδή Dinkinesh (στην Αμχαρική γλώσσα της Αιθιοπίας σημαίνει «Υπέροχος») και ανακάλυψε ότι ο αστεροειδής διαθέτει έναν δορυφόρο, έναν μικρότερο αστεροειδή που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτόν. Ο Dinkinesh έχει διάμετρο 790 μέτρα και ο δορυφόρος του διάμετρο 220 μέτρα.

Η «ανατολή του φεγγαριού» του αστεοειδούς Dinkinesh όπως την φωτογράφισε η κάμερα του διαστημικού σκάφους Lucy την 1 Νοεμβρίου 2023, από απόσταση περίπου 430 km.

Υπενθυμίζεται ότι το διαστημικό σκάφος Lucy της NASA εκτοξεύθηκε τον Οκτώβριο του 2021 και θα πραγματοποιήσει ένα 12ετές ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου θα περάσει κοντά από οκτώ αστεροειδείς, Έλληνες και Τρώες. Πρόκειται για δύο ομάδες αστεροειδών με ονόματα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου: μία πριν τον Δία και μία μετά από αυτόν, παγιδευμένους αφενός από την ισχυρή βαρύτητα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και αφετέρου από τη βαρύτητα του Ήλιου. Η μία ομάδα αστεροειδών (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L4 στο διάστημα) φέρει ονόματα Ελλήνων ηρώων του πολέμου της Τροίας και η άλλη (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L5) ονόματα Τρώων.

Oι Τρώες αστεροειδείς βρίσκονται στην ίδια τροχιά με τον πλανήτη Δία, και … καταδιώκονται από τους αστεροειδείς Έλληνες! (Η εικόνα είναι από το βιβλίο του Νίκου Πράντζου ‘Η περιπέτεια του μέλλοντος’ , Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης)

Αυτή η προσέγγιση και φωτογράφιση του αστεροειδούς Dinkinesh χρησίμευσε κυρίως ως δοκιμή του διαστημικού σκάφους, εστιάζοντας συγκεκριμένα στον έλεγχο του συστήματος που επιτρέπει στη Lucy να παρακολουθεί αυτόνομα έναν αστεροειδή καθώς αυτός διερχόταν σε κοντινή απόσταση με σχετική ταχύτητα περίπου 16100 km/h.

πηγή: https://www.nasa.gov/image-article/nasas-lucy-spacecraft-discovers-2nd-asteroid-during-dinkinesh-flyby/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Σκοτεινή σκόνη 4,6 δισεκατομμυρίων ετών από τον αστεροειδή Bennu.

… στο μικροσκόπιο

Η αποστολή Osiris-Rex της NASA σταμάτησε στον αστεροειδή Bennu το 2020 και επέστρεψε με δείγματα στη Γη τον περασμένο Σεπτέμβριο

Επιστήμονες από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου ετοιμάζονται να «ξεκλειδώσουν» τα μυστικά μιας ελάχιστης ποσότητας σκοτεινής σκόνης και κόκκων που συλλέχθηκε από αστεροειδή σε απόσταση περίπου 321 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.Οι ερευνητές έλαβαν 100 mg του εν λόγω υλικού, καθώς η αποστολή Osiris-Rex της NASA σταμάτησε στον αστεροειδή Bennu το 2020 και επέστρεψε με δείγματα στη Γη τον περασμένο Σεπτέμβριο. Υπολογίζεται ότι η σκοτεινή σκόνη έχει ηλικία 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, δηλαδή χρονολογείται από τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος. Το διαστημικό σκάφος είχε προσεδαφισθεί για λίγο στον Bennu, έναν αστεροειδή που έχει πιθανότητα 1 προς 1.750 να συγκρουστεί με τη Γη μέσα στα επόμενα 300 χρόνια, και συνέλεξε περισσότερα από 60 γραμμάρια υλικού. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποσότητα που έχει συλλεχθεί από το διάστημα, εδώ και δεκαετίες. «Είναι καταπληκτικό. Είναι σαν ένας μικρός θησαυρός που μας πηγαίνει πίσω στην αρχή του ηλιακού συστήματος. Ανυπομονώ να τους πιάσω στα χέρια μου [τους κόκκους] και να δω τι μπορούμε να μάθουμε για το πρώιμο ηλιακό σύστημα», δήλωσε ο καθηγητής, Ασλεϊ Κινγκ, ο οποίος θα συμμετέχει στην έρευνα του υλικού. Οι προκαταρκτικές αναλύσεις των ερευνητών της NASA διαπίστωσαν ότι κομμάτια του αστεροειδούς ήταν πλούσια σε άνθρακα και νερό, με μέρος του άνθρακα να είναι δεσμευμένο σε οργανικές ενώσεις. Οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να κατανοήσουν αν οι αστεροειδείς έδωσαν στο παρελθόν ποσότητες νερού, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες. Συγκεκριμένα, ένας βασικός τομέας της έρευνας θα είναι η ανάλυση των ισοτόπων υδρογόνου στο νερό που βρίσκεται στον Bennu για να διαπιστωθεί αν κάποιο από αυτά ταιριάζει με αυτό που βρίσκεται στους ωκεανούς της Γης.Πάντως, πέρα από την επίλυση ερωτημάτων για την κοσμική μας προέλευση, οι επιστήμονες αναμένεται να στραφούν και σε πιο υπαρξιακά ζητήματα, όπως το πώς θα εκτρέψουμε ή θα καταστρέψουμε έναν αστεροειδή που πιθανώς κινείται απειλητικά προς τη Γη. 

πηγή: https://www.kathimerini.gr/life/science/562753801/skoteini-skoni-apo-ton-asteroeidi-bennu-sto-mikroskopio/ – https://www.theguardian.com/science/2023/nov/28/its-amazing-scientists-analyse-46bn-year-old-dark-dust-from-bennu-asteroid

 

[Δροσος Γεωργιος]

H NASA δεν μπορεί να ξεβιδώσει το κάνιστρο με δείγματα του αστεροειδή Bennu.

Δυόμισι μήνες αφότου μια κάψουλα με δείγματα από τον αστεροειδή Bennu έπεσε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα, η NASA ακόμα παλεύει να ανοίξει το κάνιστρο με το πολύτιμο εξωγήινο υλικό.

Δύο από τις 32 βίδες που κρατούσαν σφραγισμένα τα δείγματα της αποστολής OSIRIS-REx ήταν αδύνατο να αφαιρεθούν, και η υπηρεσία ανακοίνωσε ότι η προσπάθεια σταματά μέχρι να σχεδιαστούν νέα κατσαβίδια, πιθανώς στις αρχές του νέου έτους.Στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον όπου φυλάσσεται το δείγμα οι τεχνικοί κατάφεραν να συλλέξουν μόνο τη μαύρη σκόνη που είχε συγκεντρωθεί έξω από το κάνιστρο, καθώς και λίγο από το περιεχόμενο που κατάφεραν να τραβήξουν με λαβίδες. Συνολικά συνέλεξαν και εξέτασαν κόκκο-κόκκο 70 γραμμάρια υλικού –σκόνη και πετραδάκια-  πιστεύουν όμως ότι άλλο τόσο περιμένει μέσα στον σφραγισμένο θάλαμο.

Εικόνα του εξωτερικού του συλλέκτη δειγμάτων του OSIRIS-REx. Δείγμα υλικού από τον αστεροειδή Bennu φαίνεται δεξιά. Οι επιστήμονες βρήκαν στοιχεία τόσο άνθρακα όσο και νερού στην αρχική ανάλυση αυτού του υλικού. Το μεγαλύτερο μέρος του δείγματος βρίσκεται στο εσωτερικό.

Οι αστεροειδείς μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος, καθώς δημιουργήθηκαν με το υλικό που περίσσεψε από τον σχηματισμό των πλανητών πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.Μέχρι σήμερα, μόνο η Ιαπωνία είχε φέρει στη Γη δείγματα ενός τέτοιου σώματος.Οι πρώτες αναλύσεις στο υλικό του Bennu, τον οποίο επισκέφθηκε το  OSIRIS-Rex το 2020, αποκάλυψαν σημαντικές ποσότητες νερού και οργανικών μορίων – ένα προκαταρκτικό εύρημα που δείχνει να ενισχύει τη θεωρία ότι οι προσκρούσεις αστεροειδών έφεραν στη Γη τα συστατικά της ζωής.Τα νέα δεδομένα θα βοηθήσουν επίσης στην κατανόηση της φύσης αστεροειδών που θα μπορούσαν μια μέρα να απειλήσουν τη Γη, ελπίζουν οι ερευνητές.Ο ίδιος ο Bennu θεωρείται «δυνητικά επικίνδυνος», με τη NASA να εκτιμά ότι υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.800 να χτυπήσει ο αστεροειδής τη Γη κάποια στιγμή τον 22ο αιώνα, με τον κίνδυνο να μεγιστοποιείται στις 24 Σεπτεμβρίου 2182.

πηγή: https://www.in.gr/2023/12/19/in-science/space/osiris-rex-h-nasa-paleyei-na-anoiksei-kouti-tou-thisayrou/ – https://www.space.com/potentially-hazardous-asteroid-bennu-samples-stump-scientists

 

[Δροσος Γεωργιος]

«Πανευτυχής» η NASA: Ανοιξε έπειτα από μήνες κολλημένο δοχείο με «θησαυρούς» αστεροειδούς

Η NASA συνέλεξε πετρώματα από ένα «δυνητικά επικίνδυνο» για τη Γη αστεροειδή, αλλά δεν μπορούσε να ανοίξει για μήνες το δοχείο που τα μετέφερε.

Φωτ.: Erika Blumenfeld, Joseph Aebersold/NASA via 

«Πανευτυχείς» δηλώνουν οι άνθρωποι του Johnson Space Center της NASA στο Χιούστον που «επιτέλους» κατάφεραν να ανοίξουν σφραγισμένο κάνιστρο με δείγματα αστεροειδούς, τέσσερις μήνες αφότου αυτό προσεδαφίστηκε στην έρημο της Γιούτα. Την Παρασκευή, η διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε πως κατάφερε να αφαιρέσει δύο εξαρτήματα που είχαν κολλήσει και μπλόκαραν το άνοιγμα του μεταλλικού δοχείου.

Τα περισσότερα από τα δείγματα πετρωμάτων που συλλέχθηκαν από την αποστολή του Osiris-Rex της Nasa ανακτήθηκαν αμέσως μετά την προσεδάφιση του δοχείου τον Σεπτέμβριο – Φωτ.: NASA via AP

«Ανοιξε, άνοιξε!» πόσταρε το τμήμα πλανητικής επιστήμης της NASA στο X/Twitter, έπειτα από μήνες άκαρπων προσπαθειών να ξεμπλοκάρουν τους δύο μηχανισμούς, μαζί με μία φωτογραφία σκόνης και μικρών κομματιών πετρωμάτων μέσα στο δοχείο. 

 

 

Σύμφωνα με την εφημερίδα Los Angeles Times, η επιστημονική ομάδα σχεδίασε ειδικά εργαλεία κατασκευασμένα από χειρουργικό, μη μαγνητικό ανοξείδωτο ατσάλι προκειμένου να ανοίξουν το σφραγισμένο δοχείο, χωρίς να μολυνθούν τα δείγματα από τον γήινο αέρα.Τα περισσότερα από τα δείγματα πετρωμάτων που συλλέχθηκαν από την αποστολή του Osiris-Rex της Nasa ανακτήθηκαν αμέσως μετά την προσεδάφιση του δοχείου τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, μια μικρότερη ποσότητα παρέμενε σφραγισμένη σε μια κεφαλή δειγματοληψίας που αποδείχτηκε αδύνατον να ανοίξει – έως τώρα. 

Το δοχείο με τα δείγματα που συλλέχθηκαν το 2020 προσγειώθηκε στην έρημο της Γιούτα τον περασμένο Σεπτέμβριο – Φωτ.: Keegan Barber/NASA via AP

Τα δείγματα είχαν συλλεχθεί το 2020 από τον Bennu, έναν αστεροειδή διαμέτρου 500 μέτρων και ηλικίας 4,6 δισ. χρόνων, ο οποίος έχει καταχωρισθεί από τους επιστήμονες ως «δυνητικά επικίνδυνος», καθώς υπάρχει 0,057% κίνδυνος πρόσκρουσης στη Γη έως το 2300. Αφού η ομάδα επιμελητών κατάφερε να ανοίξει την κάψουλα και να ανακτήσει το υπόλοιπο υλικό, η Αϊλίν Στάνμπερι, επικεφαλής του τμήματος Ares (Astromaterials Research and Exploration Science) του Κέντρου Johnson, δήλωσε πως «όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι που θα δούμε τον υπόλοιπο θησαυρό που κρύβει το Osiris-Rex». 

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου του μεταλλικού δοχείου είχε ανακτηθεί, δύο εξαρτήματα στην κεφαλή του κανίστρου μπλόκαραν επί μήνες την αποσφράγισή του – Φωτ.: NASA via AP

«Πρόκειται για μερικά από τα αρχαιότερα υλικά που σχηματίστηκαν στο ηλιακό μας σύστημα», είχε δηλώσει πέρυσι o Ασλεϊ Κινγκ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.«Δείγματα από αστεροειδείς [όπως αυτό] μάς αποκαλύπτουν όλα αυτά τα υλικά της δημιουργίας ενός πλανήτη όπως η Γη, αλλά και τη συνταγή – πώς δηλαδή αυτά τα υλικά ενώθηκαν και άρχισαν να αναμειγνύονται μεταξύ τους για να καταλήξουν σε κατοικήσιμα περιβάλλοντα» πρόσθεσε ο ίδιος.

 

Σημειώνεται πως το σκάφος που συνέλεξε τα δείγματα πετρωμάτων από τον Bennu, ένα διαστημικό βράχο του πρώιμου ηλιακού συστήματος, και αποδέσμευσε το κάνιστρο στη Γη, κατευθύνεται τώρα σε έναν αστεροειδή σε σχήμα φιστικιού, ονόματι Αποφις (Apophis). 

Πηγή: Guardian

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδείς διοργανώνουν… πάρτι σήμερα και αύριο στο διαστημικό ουρανό της Γης.

Τουλάχιστον πέντε διαστημικοί βράχοι θα περάσουν πολύ κοντά από τον πλανήτη μας τις επόμενες ώρες.Σύναξη αστεροειδών πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στη διαστημική γειτονιά. Όπως έγινε γνωστό πέντε «δυνητικά απειλητικοί» αστεροειδείς θα περάσουν σε κοντινή απόσταση από τη Γη χωρίς ωστόσο να αποτελούν πραγματική απειλή όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι επιστήμονες που παρακολουθούν την πορεία τους.
Οι αστεροειδείς που η τροχιακή τους κίνηση τους φέρνει σε σχετικά κοντινή ή και πολύ κοντινή απόσταση από τη Γη έχουν λάβει την ονομασία Potentially Hazardous Asteroids (δυνητικά απειλητικοί αστεροειδείς) και η NASA έχει δημιουργήσει ειδικό τμήμα εντοπισμού τέτοιων διαστημικών σωμάτων και παρακολούθηση της πορείας τους. Η NASA περιγράφει τους δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς ως εκείνους που έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 140 μέτρα και τροχιές που τους φέρνουν σε αποστάσεις 7,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα και κάτω από την τροχιακή κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο.Έχουν εντοπισθεί μέχρι στιγμής περίπου πέντε χιλιάδες PHA και όπως έγινε γνωστό πέντε εξ αυτών θα μας… επισκεφτούν το προσεχές 24ωρο χωρίς ωστόσο να αποτελούν όπως δείχνουν οι παρατηρήσεις κάποιο υπαρκτό κίνδυνο. Η NASA αναφέρει ότι ο μεγαλύτερος από τους πέντε αστεροειδείς είναι ο 2008 OS7, που έχει διάμετρο περίπου 300 μέτρα και θα πλησιάσει τον πλανήτη μας σε απόσταση περίπου 2,5 εκατ. χλμ. το απόγευμα της Παρασκευής 02 Φεβρουαρίου και δεν υπάρχει κίνδυνος ανησυχίας για την διέλευση του από την περιοχή μας.

Αν και τα στοιχεία που έχουν στη διάθεση του οι επιστήμονες δείχνουν ότι η επόμενη κοντινή δυνητικά απειλητική διέλευση αστεροειδή είναι αυτή του αστεροειδή 99942 Apophis στις 14 Απριλίου 2029 εντούτοις συχνά διαστημικοί βράχοι που πλησιάζουν τη Γη περνούν κάτω από τα διαστημικά μας ραντάρ και γίνονται τελικά αντιληπτοί όταν κάνουν κοντινές διελεύσεις από τον πλανήτη μας προκαλώντας φυσικά εύλογη ανησυχία για τους κινδύνους που διατρέχει η ανθρωπότητα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1580600/asteroeideis-diorganonoyn-parti-simera-kai-ayrio-ston-diastimiko-oyrano-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδής μεγέθους ουρανοξύστη περνάει κοντά από τη Γη.

Ένας αστεροειδής μεγάλος όσο ένας ουρανοξύστης θα περάσει σε απόσταση 2,7 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη σήμερα, Παρασκευή (συγκριτικά, η Σελήνη απέχει περίπου 380.000 χιλιόμετρα από την Γη)

Ο διαστημικός βράχος θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση περίπου 7 φορές την απόσταση Γης-Σελήνης, με ταχύτητα περίπου 66.000 χλμ/ώρα

Παρά το γεγονός ότι περνάει «ξυστά» από τη Γη δεν εμπνέει καμία ανησυχία αφού δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να χτυπήσει τη Γη. 
Το CNEOS (Center for Near Earth Object Studies) της NASA εκτιμά ότι ο διαστημικός βράχος έχει πλάτος μεταξύ 210 και 480 μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι ο αστεροειδής θα μπορούσε να είναι παρόμοιος σε μέγεθος με το Empire State Building της Νέας Υόρκης ή τον Πύργο Willis του Σικάγο.
Τρεις πολύ μικρότεροι αστεροειδείς θα προσπεράσουν επίσης ακίνδυνα τη Γη την Παρασκευή, με διάμετρο μερικών δεκάδων μέτρων, ενώ άλλοι δύο το Σάββατο.

πηγή: https://www.skai.gr/news/environment/asteroeidis-megethous-ouranoksysti-tha-perasei-ksysta-apo-ti-gi-simera – https://www.theguardian.com/science/2024/feb/01/asteroid-near-earth-nasa

 

[Δροσος Γεωργιος]

Ταχυδρόμος της ζωής ο αστεροειδής Μπενού λένε οι επιστήμονες που μελετούν τα υλικά του που βρίσκονται στη Γη.

Πιθανώς προέρχεται από ένα πλανήτη που διέθετε ωκεανό.Το 2016 εκτοξεύτηκε το σκάφος OSIRIS-Rex της NASA και τον Δεκέμβριο του 2018 έφτασε στον αστεροειδή Μπενού όπου τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. To 2020 το OSIRIS-Rex προσεδαφίστηκε σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή. Το σκάφος απελευθέρωσε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων ο οποίος συνέλεξε  δείγματα από σκόνη και πέτρες.Ο Μπενού έχει καταχωρηθεί ως αστεροειδής τύπου Β, κάτι που σημαίνει ότι έχει πολύ άνθρακα μαζί με τα άλλα του υλικά. Πρόκειται για έναν αστεροειδή η επιφάνεια του οποίου αντανακλά περίπου το 4% του φωτός που πέφτει πάνω της, και που δεν έχει υποστεί πολλές αλλαγές στη σύνθεσή του κάτι που με τη σειρά του σημαίνει ότι έχει χημικά και βράχους από την εποχή της γένεσης του ηλιακού μας συστήματος.Ο Μπενού είναι πανάρχαιος: Θεωρείται πως ήταν ανέγγιχτος για δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ εκτιμάται πως δημιουργήθηκε μέσα στα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του ηλιακού συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια για αυτό και η μελέτη των δειγμάτων του στα εργαστήρια στη Γη πιστεύεται ότι μπορεί να προσφέρει άγνωστα στοιχεία για τη ύπαρξη του ηλιακού μας συστήματος. Πιθανώς να προσφέρει και στοιχεία που να ενισχύουν τη θεωρία ότι το νερό ή άλλα δομικά υλικά της ζωής έφτασαν στη Γη με αστεροειδείς που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας στην πρώιμη φάση της ύπαρξης του.Τον περασμένο Σεπτέμβριο έφθασαν στη Γη τα δείγματα του Μπενού αλλά οι επιστήμονες της NASA δεν μπορούσαν να ανοίξουν το δοχείο (κάνιστρο) που περιείχε τα δείγματα επειδή είχαν στραβώσει κάποιες βίδες και χρειάστηκε να δημιουργηθούν εξ αρχής κάποια εργαλεία για να φτάσει το πολύτιμο υλικό στα χέρια των ειδικών.Τα αποτελέσματα των πρώτων αναλύσεων των δειγμάτων δικαιώνουν όσους σκέφτηκαν και όσους συνέβαλαν στην υλοποίηση αυτής της φιλόδοξης διαστημικής αποστολής. Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο Μπενού διαθέτει υλικά που έχουν εντοπιστεί στον Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Κρόνου κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του οποίου έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός με συνθήκες φιλικές στη παρουσία της ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο.Η ερευνητική ομάδα που κάνει τις αναλύσεις στα δείγματα του Μπενού εκτιμά ότι ο αστεροειδής αποτελούσε μέρος ενός πλανήτη ο οποίος διέθετε ωκεανό και άρα υπήρχαν εκεί τα δομικά υλικά της ζωής. Αυτό σημαίνει πώς ο Μπενού όταν για οποιονδήποτε λόγο αποκολλήθηκε από τον πλανήτη του και άρχισε να κυκλοφορεί στο Διάστημα μετατράπηκε αυτόματα σε ένα ταχυδρόμο της ζωής αφού σε περίπτωση που πέσει πάνω σε κάποιο πλανήτη ή δορυφόρο πλανήτη θα διασπείρει αυτά τα δομικά υλικά της ζωής εκεί.Η δημοφιλέστερη θεωρία για την ύπαρξη της ζωής στη Γη υποδεικνύει την έλευση των δομικών υλικών της από το Διάστημα μέσω της πτώσης αστεροειδών και κομητών. «Η υπόθεση εργασίας μου είναι ότι ο Μπενού προέρχεται από ένα αρχαίο ωκεάνιο κόσμο. Το δείγμα του αστεροειδή περιέχει στοιχεία που θα μπορούσαν να παρέχουν ενδείξεις για την προέλευση της ζωής» λέει ο Ντάντε Λορέτα από στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα επικεφαλής ερευνητής της αποστολής.

Η απειλή

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων ο Μπενού έχει μια πορεία που θα τον φέρει κοντά στη Γη το 2135 και υπάρχει πιθανότητα 1 στις 2,700 να πέσει στον πλανήτη μας το χρονικό διάστημα 2175-2199 με πιθανή ημερομηνία το 2182. Η πιθανότητα να συμβεί αυτή η σύγκρουση είναι μεν πολύ μικρή αλλά σίγουρα όχι απίθανη και η NASA έκανε γνωστό ότι οι επιστήμονες της μελέτησαν και υπολόγισαν τι θα συμβεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία αν πέσει ο Μπενού στη Γη η καταστροφικές επιπτώσεις της σύγκρουσης θα είναι παρόμοιες με αυτές που θα υπήρχαν αν κάποιος έριχνε στο ίδιο σημείο 24 ατομικές βόμβες παρόμοιας ισχύς η κάθε μια με την Βόμβα Τσαρ. Η Σοβιετική βόμβα υδρογόνου RDS-220 γνωστή ως Βόμβα Char που σημαίνει “βόμβα Τσάρος” ή Βασιλιάς των Βομβών αποτελεί το ισχυρότερο πυρηνικό όπλο που δημιουργήθηκε και δοκιμάστηκε μέχρι σήμερα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1584923/tachydromos-tis-zois-o-asteroeidis-mpenoy-lene-oi-epistimones-poy-meletoyn-ta-ylika-toy-poy-vriskontai-sti-gi/?is_wppwa=true&wpappninja_cache=friendly

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκε για πρώτη φορά νερό στην επιφάνεια αστεροειδών.

Η ανακάλυψη φαίνεται να επαληθεύει τη διαστημική καταγωγή νερού και ζωής στη Γη.

Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το όργανο Faint Object Infrared Camera (FORCAST) του Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy-SOFIA (που πλέον έχει αποσυρθεί), έδειξαν την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια δύο αστεροειδών, που ονομάζονται Iris και Massalia

Μόρια νερού ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά στην επιφάνεια αστεροειδών αποκαλύπτοντας νέες ενδείξεις σχετικά με την κατανομή του νερού στο ηλιακό μας σύστημα. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Planetary Science Journal» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης της σε τέσσερις αστεροειδείς χρησιμοποιώντας δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από το Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA), ένα αεροπλάνο εξοπλισμένο με τηλεσκόπιο που λειτουργεί από τη NASA και το Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο που αποτελεί το ομοσπονδιακό κέντρο έρευνας Διαστήματος και Αεροναυτικής.Οι παρατηρήσεις από το όργανο Faint Object Infrared Camera (FORCAST) του αεροσκάφους έδειξαν ότι δύο από τους αστεροειδείς που ονομάζονται Iris και Massalia -παρουσιάζουν ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος φωτός που υποδηλώνει την παρουσία μορίων νερού στην επιφάνειά τους. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται μόρια νερού στην επιφάνεια αστεροειδών γεγονός που θα ενισχύσει σημαντικά τη θεωρία της μεταφοράς του νερού και κατ’ επέκταση της ζωής στη Γη από αστεροειδείς και κομήτες που την βομβάρδιζαν κυριολεκτικά στη βρεφική και παιδική της ηλικία.«Οι αστεροειδείς είναι υπολείμματα από τη διαδικασία σχηματισμού των πλανητών, επομένως οι συνθέσεις τους ποικίλλουν ανάλογα με το πού σχηματίστηκαν στο ηλιακό νεφέλωμα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατανομή του νερού στους αστεροειδείς, γιατί αυτό μπορεί να ρίξει φως στο πώς το νερό παραδόθηκε στη Γη» αναφέρει η Ανίτσια Αρεντόντο επιστήμονας του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο των ΗΠΑ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Ενώ μόρια νερού είχαν ανιχνευθεί προηγουμένως σε δείγματα αστεροειδών που επιστράφηκαν στη Γη, αυτή είναι η πρώτη φορά που βρέθηκαν μόρια νερού στην επιφάνεια ενός αστεροειδούς στο Διάστημα. Σε προηγούμενη μελέτη το SOFIA βρήκε παρόμοια ίχνη σε έναν από τους μεγαλύτερους κρατήρες στο νότιο ημισφαίριο της Σελήνης.«Εντοπίσαμε ένα χαρακτηριστικό που αποδίδεται αναμφισβήτητα στο μοριακό νερό στους αστεροειδείς Iris και Massalia. Βασίσαμε την έρευνά μας στην επιτυχία της ομάδας που βρήκε μοριακό νερό στην ηλιόλουστη επιφάνεια του φεγγαριού. Σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το SOFIA για να βρούμε αυτή τη φασματική υπογραφή και σε άλλου είδους διαστημικά σώματα» λέει η Αρεντότο.Η Iris και η Massalia, που έχουν διάμετρο 199 χιλιόμετρα και 135 χιλιόμετρα αντίστοιχα, έχουν παρόμοιες τροχιές, διανύοντας μέση απόσταση 2,39 αστρονομικών μονάδων (AU) ή αποστάσεις Ήλιου-Γης, από τον Ήλιο.

πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1593142/entopistike-gia-proti-fora-nero-stin-epifaneia-asteroeidon/ – https://www.space.com/water-detected-asteroid-surface-first-time-sofia

Κοινοποιήστε:

[Δροσος Γεωργιος]

Ο κυνηγός αστεροειδών.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1999, η ανθρωπότητα έκανε μια σημαντική ανακάλυψη στην απεραντοσύνη του διαστήματος. Ανακάλυψε έναν αστεροειδή τεράστιας επιστημονικής σημασίας. Η διάμετρός του ήταν όσο το ύψος του Empire State Building και η μάζα του ίση με την μάζα ενός αεροπλανοφόρου. Ανακλώντας μόνο ένα μικρό κλάσμα του ηλιακού φωτός που πέφτει στην επιφάνειά του, είναι επίσης ένα από τα πιο σκοτεινά αντικείμενα στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς οι περισσότεροι αστεροειδείς ανακλούν πέντε φορές περισσότερο φως.
Ο αστεροειδής που ονομάστηκε Bennu, ανήκε σε μια σπάνια φυλή αστεροειδών που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν την ουσία της ίδιας της ζωής.
Ταυτόχρονα όμως οι αστρονόμοι εντόπισαν και έναν σοβαρό κίνδυνο: Πιθανόν να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας στις 24 Σεπτεμβρίου 2182. Αν η ανθρωπότητα δεν λάβει μέτρα ο αστεροειδής Bennu θα μπορούσε να χτυπήσει την επιφάνεια της Γης με ταχύτητα 36 Mach, ή 43.452 χιλιόμετρα την ώρα.Σε αυτό το ενδεχόμενο, η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά σε ένα τρομακτικό δίλημμα: να ξεκινήσει τον σχεδιασμό για την εκκένωση μιας τεράστιας περιοχής του πλανήτη ή να στείλει αποστολή για να εκτρέψει τον αστεροειδή από την πορεία του. Όπως και να έχει, θα πρέπει να μάθουμε ό,τι μπορούμε για τον Bennu μέχρι τότε.Η ιστορική αποστολή OSIRIS-REx της NASA είχε ως στόχο την λήψη δείγματος από τον αστεροειδή Bennu και την επιστροφή του στη Γη. Επικεφαλής της αποστολής, ήταν ο Δρ. Dante Lauretta, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «The Asteroid Hunter: A Scientist’s Journey to the Dawn of our Solar System», στο οποίο αφηγείται λεπτομερώς όσα συνέβησαν στην αποστολή OSIRIS-REx.

Γράφει ο Dante Lauretta στο ‘The Asteroid Hunter’:
«Το 2011, η NASA μου ανέθεσε την αποστολή με ένα δισεκατομμύριο δολάρια, για να πετύχουμε ακριβώς αυτό. Η αποστολή δεν θα περιλάμβανε μόνο την αποστολή ενός διαστημικού σκάφους στον αστεροειδή, αλλά και τη μεταφορά ενός κομματιού του πίσω στη Γη».«Ο Bennu ανακαλύφθηκε το 1999 από επιστήμονες στο Εργαστήριο Lincoln του MIT, έναν οργανισμό που έχει ως στόχο να παρακολουθεί τον ουρανό, αναζητώντας πιθανές απειλές τόσο από ξένα έθνη όσο και από το διαστρικό κενό.Κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον των επιστημόνων επειδή η σκούρα επιφάνειά του υποδείκνυε μια πλούσια σε άνθρακα σύσταση, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ένας σπάνιος τύπος αστεροειδή που θα μπορούσε να παρέχει πληθώρα πληροφοριών σχετικά με τα βασικά συστατικά της ζωής και τις προϋποθέσεις για έναν κατοικήσιμο κόσμο.Δισεκατομμύρια χρόνια πριν, αστεροειδείς σαν τον Bennu μπορεί να μετέφεραν τα χημικά στοιχεία που συνθέτουν τα βιομόρια στα κύτταρα μας, το νερό που πίνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε.Σήμερα, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για τον Bennu και για τον μεγάλο κίνδυνο που ενέχει.Αν χτυπήσει τη Γη, η τροχιά του θα “ανάψει” την ατμόσφαιρα πολύ πιο έντονα από τον μεσημεριανό ήλιο. Η πρόσκρουση θα απελευθερώσει μια έκρηξη ενέργειας ισοδύναμη με 1.450 μεγατόνους ΤΝΤ. Ενδεικτικά, η συνολική ενέργεια που δαπανήθηκε κατά τη διάρκεια όλων των πυρηνικών δοκιμών στην ιστορία εκτιμάται σε 510 μεγατόνους.Η συντριβή του Bennu θα τριπλασίαζε αυτό τον αριθμό σε μια στιγμή. Με βάση κάποιες απόψεις, η Γη δεν θα επηρεαζόταν σχεδόν καθόλου από αυτό το γεγονός: η τροχιά και ο άξονας της θα παρέμεναν ανεπηρέαστα. Από άλλες απόψεις – ίσως πιο σημαντικές – οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές.Η πρόσκρουση του Bennu θα δημιουργούσε έναν κρατήρα πλάτους 6,4 χιλιομέτρων και βάθους 800 μέτρων. Θα πυροδοτούσε σεισμό μεγέθους 6,7 βαθμών.Περίπου 15 δευτερόλεπτα μετά την πρόσκρουση, περιοχές εντός δεκάδων χιλιομέτρων από τον κρατήρα θα βίωναν ένα πλήγμα αέρα που θα προκαλούνταν από την υπερηχητική πορεία του Bennu μέσα στην ατμόσφαιρα και την τεράστια απελευθέρωση ενέργειας στην επιφάνεια. Οι άνεμοι θα ήταν 20 φορές πιο ισχυροί από έναν τυφώνα κατηγορίας 5.Το ηχητικό κύμα θα ήταν πιο δυνατό από μια ορχήστρα σειρηνών αεροπορικής επιδρομής που θα ακούγονταν όλες μαζί από κάθε κατεύθυνση.Οι περίεργοι θεατές που θα έσπευδαν στα παράθυρά τους για να δουν την μπάλα φωτιάς, ενώ θα δεχόντουσαν καταιγισμό θραυσμάτων καθώς τα τζάμια θα έσπαγαν προς τα μέσα.Οι κατοικίες θα ισοπεδώνονταν, με τους λίγους επιζώντες να καθορίζονται από την τοποθεσία τους και την τύχη. Κτίρια γραφείων και γέφυρες αυτοκινητοδρόμων θα παραμορφώνονταν και τελικά θα κατέρρεαν. Τα δέντρα θα ξεριζώνονταν, ενώ εκείνα που με κάποιο τρόπο θα κατάφερναν να παραμείνουν όρθια θα έχαναν τα κλαδιά και τα φύλλα τους.Ύστερα από άλλα 15 δευτερόλεπτα – ακόμα λιγότερο από ένα λεπτό μετά την αρχική πρόσκρουση του Bennu – θραύσματα γης και πετρωμάτων θα έπεφταν σαν βροχή σε αυτή την κατεστραμμένη περιοχή. Οι μεγαλύτεροι βράχοι που θα εξέπεμπε ο Bennu θα είχαν το μέγεθος 16όροφων κτιρίων.Μετά την πρόσκρουση, οι διακοπές ρεύματος, οι ελλείψεις σε τρόφιμα και νερό και οι διακοπές επικοινωνίας θα διαρκούσαν μήνες, καθώς η περιοχή θα παρέμενε απροσπέλαστη.Συνολικά, μια πρόσκρουση του Bennu θα ήταν μια σημαντική φυσική και ανθρωπιστική καταστροφή. Οι περισσότερες ζημιές θα συγκεντρωνόντουσαν σε ακτίνα δεκάδων χιλιομέτρων από το σημείο της πρόσκρουσης, αλλά θα υπήρχαν καταστροφικές συνέπειες για εκατοντάδες χιλιόμετρα.Αν ο αστεροειδής χτυπούσε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές θα ήταν τεράστιες.Η τροχιά του Bennu τον φέρνει εξαιρετικά κοντά στον πλανήτη μας. Αυτή η εγγύτητα είναι που μας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν πρέπει να προετοιμαστούμε για καταστροφή.21 χρόνια μετά την ανακάλυψή του, τον Οκτώβριο του 2020, ήμασταν έτοιμοι να το μάθουμε.Η μικρή μου ομάδα είχε συγκεντρωθεί στο κέντρο ελέγχου αποστολών της Lockheed Martin στο Κολοράντο, όλοι μας φορούσαμε τα μπλε polo της NASA, έτοιμοι να παρακολουθήσουμε είτε την επιτυχία είτε την αποτυχία του OSIRIS-REx – της πρώτης αποστολής των ΗΠΑ για τη λήψη δείγματος από αστεροειδή.Η αίθουσα ήταν χωρισμένη σε δύο τμήματα – το ένα όπου οι μηχανικοί κάθονταν μπροστά από οθόνες παρακολουθώντας τη συνεχή ροή πληροφοριών που έφτανε από το διάστημα, και το άλλο στημένο σαν τηλεοπτικό πλατό, με φόντο τον Bennu και έναν παρουσιαστή να παίρνει συνέντευξη από μέλη της αποστολής.Η μετάδοση ξεκίνησε στις 3 το μεσημέρι τοπική ώρα, και σύντομα, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι συντονίστηκαν για να μας δουν να γράφουμε ιστορία.Ήμουν μέσα στα νεύρα, προσπαθώντας να παρακολουθήσω το ρολόι στον τοίχο ενώ άκουγα τον ελεγκτή της αποστολής να διαβάζει τα κρίσιμα ορόσημα.Στο διάστημα, το OSIRIS-REx ξεκίνησε την τελική του κατάβαση, πλησιάζοντας την επιφάνεια με σταθερό ρυθμό δέκα εκατοστών το δευτερόλεπτο. Επιδέξια στόχευσε την καρδιά του Nightingale – την περιοχή που είχε επιλεγεί για τη λήψη δείγματος λόγω της ποσότητας μη εμποδισμένου λεπτόκοκκου υλικού που περιέχει.Με την μικρότερη κεραία του στραμμένη προς τη Γη, έστελνε με σταγονόμετρο πληροφορίες πίσω στο κέντρο ελέγχου. Το χρονικό κενό των 18 λεπτών που διαρκεί η επικοινωνία μέσα από το ηλιακό σύστημα σήμαινε πως κάθε λίγα λεπτά, ένα νέο σημείο δεδομένων θα έφτανε από το OSIRIS-REx μεταδίδοντας τα γεγονότα του παρελθόντος.Εγώ απορροφούσα λαίμαργα κάθε πληροφορία. Μετά από μια ώρα, λάβαμε την κρίσιμη ανακοίνωση: “Η καύση MatchPoint ολοκληρώθηκε”.Αυτό το ορόσημο σήμαινε πως το διαστημόπλοιο είχε ενεργοποιήσει τους πυραύλους του για να επιβραδύνει την κάθοδό του και να συγχρονιστεί με την περιστροφή του αστεροειδούς. Συνέχισε τότε μια επικίνδυνη πορεία 11 λεπτών πάνω από το Όρος του Χαμού (ένα ψευδώνυμο που δώσαμε σε αυτόν τον επικίνδυνο βράχο μεγέθους διώροφου κτιρίου) στοχεύοντας ένα καθαρό σημείο στο μέγεθος ενός μικρού χώρου στάθμευσης μέσα σε έναν κρατήρα, πάνω σε ένα σωρό από μπάζα που ταξίδευε μέσα στο ηλιακό σύστημα για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.Έχει ήδη συμβεί, σκέφτηκα. Πήγε για αυτό το OSIRIS-REx;Από την άλλη πλευρά του Ήλιου, το OSIRIS-REx αιωρούνταν πάνω από τον στόχο του. Ο υπολογιστής του συνέχισε να επεξεργάζεται δεδομένα NavCam, αναλύοντας κάθε pixel καθώς τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας γίνονταν πιο ευδιάκριτα. Με κάθε στιγμιότυπο, έκανε υπολογισμούς, ζυγίζοντας τις πιθανότητες να φτάσει σε μια πράσινη ζώνη ή να έρθει σε επαφή με μια κόκκινη περιοχή. Η μοίρα του και η κρίσιμη απόφαση να προχωρήσει ή να υποχωρήσει ήταν στα δικά του χέρια.Καθώς πλησίαζε την επιφάνεια, η στιγμή της αλήθειας πλησίαζε. Σε απόσταση μόλις 5 μέτρων, το OSIRIS-REx ανέλυσε τις τελικές εικόνες, εξετάζοντας όλες τις επιλογές του πριν πάρει την απόφασή του. Στη συνέχεια μετέδωσε την επιλογή του πίσω στη Γη, όπου περιμέναμε να μάθουμε τι είχε συμβεί 18 λεπτά πριν.Για πρώτη φορά στη ζωή μου, συνειδητοποίησα το αληθινό τεράστιο μέγεθος του ηλιακού συστήματος, ήταν απέραντο πέρα από κάθε κατάληψη. Τώρα τα νεύρα μου ήταν εμφανή. Ήξερα ότι μιλούσα γρήγορα και ανέπνεα βαριά. Ένιωθα σαν όλος ο κόσμος να με παρακολουθεί να τρελαίνομαι σε πραγματικό χρόνο.Τρία λεπτά αργότερα ακούσαμε την ανακοίνωση: “Το σύστημα ελέγχου κατεύθυνσης έχει μεταβεί σε λειτουργία αφής και φυγής”.Οι γνώσεις μας για την τελική κρίσιμη απόφαση απείχαν μόνο λίγα λεπτά.“Το ORex κατεβαίνει κάτω από τα 25 μέτρα”.Στις τελευταίες στιγμές πριν από την επαφή, υπενθύμισα στην παρουσιάστρια μας ότι η διέλευση των πέντε μέτρων είναι η κρίσιμη στιγμή που το OSIRIS-REx παίρνει την απόφαση να προχωρήσει ή να σταματήσει.«Όλες οι αισθήσεις μου είναι στραμμένες σε αυτή την ανακοίνωση τώρα», της είπα. Η επόμενη ανακοίνωση ακούστηκε από το ηχείο.«Το ORex επεξεργάστηκε την επόμενη εικόνα του, η αβεβαιότητα θέσης είναι 0,5 μέτρα».Μπορούσα να ακούσω την ομάδα να ζητωκραυγάζει . «Η πιθανότητα κινδύνου είναι μηδέν τοις εκατό».Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά. Ήξερα εκείνη τη στιγμή ότι το OSIRIS-REx είχε προχωρήσει. Το μόνο που έμενε ήταν τα δεδομένα να διασχίσουν το ηλιακό σύστημα.Η ροή του βίντεο άλλαξε και πήγε στο κέντρο ελέγχου. Κοίταξα την οθόνη, διατηρώντας την προσοχή μου στην ομάδα, περιμένοντας με αγωνία την επόμενη ανακοίνωση.Το βλέμμα μου στράφηκε στην Estelle, η οποία παρακολουθούσε την τηλεμετρία από τον Bennu. Αυτή θα ήταν η πρώτη που θα μάθαινε ότι το OSIRIS-REx είχε αγγίξει την επιφάνεια. Τα μάτια όλων των άλλων ήταν στραμμένα και σε εκείνη. Η σπονδυλική της στήλη ήταν τεντωμένη, κατά διαστήματα κούναγε τα χέρια της, σαν να τα τινάζει για να φύγει το νερό, το μόνο σημάδι που μαρτυρούσε ότι ίσως να ήταν τόσο νευρική όσο και οι υπόλοιποι.Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. 16 χρόνια δουλειάς κατέληξαν σε αυτά τα λίγα, επικίνδυνα δευτερόλεπτα. Μετά από μια αιωνιότητα, η ανακοίνωση τελικά ήρθε.«Το ORex έχει κατέβει κάτω από το όριο των πέντε μέτρων. Η επαφή αναμένεται σε 50 δευτερόλεπτα».Είχα τελειώσει με τη μετάδοση. Έκανα μια τελευταία παρατήρηση στην παρουσιάστρια – «Πάμε!» – και μετά έφυγα από εκεί. Χωρίς άλλη λέξη, τρύπωσα ανάμεσα από το σκηνικό με τον Bennu και έτρεξα να συναντήσω την ομάδα μου. Καθώς πήγαινα προς το κέντρο ελέγχου, άκουσα την κρίσιμη ανακοίνωση.

«Άγγιγμα εδάφους επιβεβαιωμένο».

Το σκάφος OSIRIS-REx κατάφερε να αγγίξει τον αστεροειδή Bennu για να συλλέξει δείγμα από την επιφάνειά του. Προσεδαφίστηκε για λίγο σ‘ αυτόν (η επαφή κράτησε μόνο μερικά δευτερόλεπτα), μέσα σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του Bennu. Αμέσως εξέτεινε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων για τη συλλογή του δείγματος από σκόνη και πέτρες.

Σκεφτόμουν τη μακρόχρονη, ανηφορική πορεία που οδήγησε σε αυτή τη στιγμή, ξεκινώντας από τη μοναχική μου παιδική ηλικία όπου περνούσα τις ώρες κοιτάζοντας τον σκοτεινό ουρανό της ερήμου, τους χιλιάδες ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη που είχαν εργαστεί για να γίνει πραγματικότητα αυτή η αποστολή.Σκεφτόμουν την οικογένειά μου πίσω στο Τούσον, που με έβλεπαν στην τηλεόραση κατά τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Και φυσικά, σκεφτόμουν το OSIRIS-REx, εντελώς μόνο στον Bennu.Ξαφνικά, η Estelle σηκώθηκε απότομα από την καρέκλα της, σήκωσε τους- γεμάτους χρυσά βραχιόλια- καρπούς της στον αέρα με τρόπο που θα έκανε περήφανο έναν διαιτητή του NFL, και φώναξε τις λέξεις που περίμενα τόσο καιρό να ακούσω: «Έχουμε προσγείωση!»Περιορισμένοι από τους κανονισμούς υγείας, απλώσαμε ο ένας στον άλλον τα χέρια μας και κάναμε εικονικά «high fives». Ο πόνος του αποχωρισμού μαλάκωνε μόνο από το μέγεθος του επιτεύγματός μας.Ένα κομμάτι πρωταρχικού πετρώματος που είχε γίνει μάρτυρας της μακρόχρονης ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος μπορεί τώρα να είναι έτοιμο να επιστρέψει για γενιές επιστημονικών ανακαλύψεων, και ανυπομονούσα να δω τι θα επακολουθήσει».

Μετά από ένα ταξίδι επτά ετών και έξι δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, το διαστημικό σκάφος OSIRIS-REx πλησίασε τη Γη και απελευθέρωσε μια κωνική κάψουλα που προσγειώθηκε στην έρημο Γιούτα των ΗΠΑ. Η κάψουλα περιέχει περίπου 250 γραμμάρια από πέτρες και χώμα του αστεροειδούς Bennu.

πηγή: https://www.in.gr/2024/03/17/in-science/space/nasa-plirose-1-dis-gia-na-stamatiso-enan-asteroeidi-kai-na-min-pesei-sti-gi-sygklonistiki-istoria/ – https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-13110595/NASA-paid-1bn-stop-asteroid-bennu-crashing-Earth.html

 

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα τρίποδο ρομπότ που θα εξερευνά αστεροειδείς και δορυφόρους πλανητών (βίντεο)

Φοιτητές του ETH Zurich κατασκεύασαν ένα ρομπότ που μπορεί να κινηθεί σε περιβάλλοντα με μικρή έως σχεδόν καθόλου βαρύτητα, όπως αυτά που βρίσκονται σε αστεροειδείς ή δορυφόρους πλανητών, χρησιμοποιώντας έναν τρόπο κίνησης που μοιάζει με ‘ακροβατικό’ άλμα. Πρόκειται για το τρίποδο ρομπότ που ονομάζεται SpaceHopper.Το ρομπότ αποτελείται από ένα τριγωνικό κυρίως σώμα με ένα αρθρωτό πόδι σε κάθε γωνία. Κάθε ένα από αυτά τα τρία πόδια έχει ένα γόνατο και μια άρθρωση ισχίου, επιτρέποντας στο ρομπότ να πραγματοποιεί άλματα και να κάνει ελεγχόμενες προσεδαφίσεις σε προεπιλεγμένα σημεία:

 

πηγή: https://ethz.ch/en/news-and-events/eth-news/news/2024/04/using-a-hopping-robot-for-asteroid-exploration.html

 

[Δροσος Γεωργιος]

Η μελέτη Τρωικού αστεροειδή και του «φεγγαριού» που διαθέτει αποκαλύπτει τη γέννηση της Γης και της Σελήνης (βίντεο)

Πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα για κοσμικά φαινόμενα στο ηλιακό μας σύστημα και το Σύμπαν

Τον Οκτώβριο του 2021 εκτοξεύτηκε το σκάφος της αποστολής Lucy της NASA. Το σκάφος πραγματοποιεί ένα 12ετές ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου θα πλησιάσει δέκα αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκουν στην κατηγορία των αποκαλούμενων Τρωικών αστεροειδών.Πρόκειται για δύο ομάδες αστεροειδών με ονόματα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου: μία πριν τον Δία και μία μετά από αυτόν, παγιδευμένους αφενός από την ισχυρή βαρύτητα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και αφετέρου από τη βαρύτητα του Ήλιου. Η μία ομάδα αστεροειδών (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L4 στο Διάστημα) φέρει ονόματα Ελλήνων ηρώων του πολέμου της Τροίας και η άλλη (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L5) ονόματα Τρώων.Το σκάφος της αποστολής πλησίασε τον Τρωικό αστεροειδή Dinkinesh που στην Αμχαρική γλώσσα της Αιθιοπίας σημαίνει «Υπέροχος» και ανακάλυψε ότι ο αστεροειδής διαθέτει ένα δορυφόρο, ένα μικρότερο διαστημικό βράχο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτόν. Ο Dinkinesh έχει διάμετρο 790 μέτρα ενώ ο μικρότερος αστεροειδής που ονομάστηκε Selam έχει διάμετρο 220 μέτρα. Με ανακοίνωση της η NASA παρουσιάζει μια σειρά από ευρήματα που αποκαλύφθηκαν από τη μελέτη του Dinkinesh και του… φεγγαριού του.

Η συγκόλληση

Η μελέτη δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι βράχου απελευθερώθηκε κάποια στιγμή στο παρελθόν από τον Dinkinesh. Το κομμάτι που έφτανε το ένα τέταρτο του συνολικού του μεγέθους του αστεροειδή δημιούργησε ένα κρατήρα στην επιφάνειά του στέλνοντας ταυτόχρονα υλικά του στο Διάστημα. Μερικά από αυτά τα υλικά πιθανότατα επέστρεψαν στην επιφάνεια του Dinkinesh ως ογκόλιθοι για να σχηματίσουν γεωλογικές δομές στον αστεροειδή ενώ άλλα υλικά ενώθηκαν για να σχηματίσουν το Selam που αποτελεί έναν τύπο διαστημικού σώματος που οι ειδικοί αποκαλούν «μικρό δορυφόρο δυαδικής επαφής». Με παρόμοιο τρόπο σχηματίστηκε η Σελήνη σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία. Από τα υλικά που εκτοξεύτηκαν από τη σύγκρουση της Γης με ένα πρωτοπλανήτη τα οποία τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας και συνενώθηκαν.«Όταν αναφερόμαστε σε μικρά σώματα στο ηλιακό σύστημα, δυαδική επαφή είναι όταν φαίνεται ότι ένα ενιαίο σώμα αποτελείται από δύο αντικείμενα που συγκρούστηκαν αλλά η σύγκρουση ήταν ασθενής και έτσι δεν υπήρξαν σοβαρές παρενέργειες και μεταβολές στα αντικείμενα και τη σχέση τους. Είναι ένα σχετικά συχνό φαινόμενο στο ηλιακό σύστημα αλλά ο Selam είναι ο πρώτος μικρός δορυφόρος δυαδικής επαφής που παρατηρείται» λέει η Κάθριν Κρέτκε πλανητολόγος του Southwest Research Institute (SwRI). ) στο Κολοράντο, εκ των επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature».«Πλανήτες σαν τη Γη σχηματίζονται από τη συσσώρευση αμέτρητων μικρών σωμάτων. Η κατανόηση των ιδιοτήτων μικρών αστεροειδών όπως ο Dinkinesh και ο Selam μας βοηθά να έχουμε μια καλύτερη εικόνα των πρώιμων φάσεων σχηματισμού πλανητών» εξηγεί ο Σιμόνε Μάρτσι, στέλεχος της αποστολής Lucy και μέλος της ομάδας που έκανε τη μελέτη.

ps://www.naftemporiki.gr/techscience/1675683/i-meleti-troikoy-asteroeidi-kai-toy-feggarioy-poy-diathetei-apokalyptei-ti-gennisi-tis-gis-kai-tis-selinis-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb εντόπισε τρομερή σύγκρουση αστεροειδών στο γαλαξία μας.

Εκτοξεύθηκε ποσότητα σκόνη δεκάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του αστεροειδή που εξόντωσε τους δεινόσαυρους.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε τα ίχνη μιας τρομερής σύγκρουσης στο γαλαξία μας. Πρόκειται για μια σύγκρουση δύο γιγάντιων αστεροειδών στο Beta Pictoris, ένα αστρικό σύστημα που βρίσκεται 63 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό Pictoris.Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα που μελέτησε τα δεδομένα η κολοσσιαία σύγκρουση εκτόξευσε 100.000 φορές περισσότερη σκόνη από αυτή που παρήγαγε η σύγκρουση του τεράστιου αστεροειδή που έπεσε στη Γη πριν από περίπου 66 εκατ. έτη εξοντώνοντας το 80% της ζωής ανάμεσα τους και τους δεινόσαυρους.

Ο νέος κόσμος του γαλαξία

Το Beta Pictoris είναι βρεφικής ηλικίας σύστημα αφού υπάρχει μόνο για 20 εκατομμύρια χρόνια σε σύγκριση με τα αξιοσέβαστα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια του δικού μας ηλιακού συστήματος. Στο νεαρό αστρικό σύστημα έχει εντοπισθεί η παρουσία τουλάχιστον δύο μεγάλων πλανητών αερίου αλλά δεν υπάρχουν ίχνη βραχωδών κόσμων σαν τον δικό μας. Ωστόσο, οι βραχώδεις εσωτερικοί πλανήτες μπορεί να βρίσκονται σε διαδικασία σχηματισμού, χάρη σε μεγάλες συγκρούσεις που παράγουν σκόνη, όπως αυτή που εντόπισε το JWST, είπαν οι ερευνητές σε παρουσίαση που έκαναν στο 244ο Συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Μάντισον του Ουισκόνσιν.Επειδή είναι ακόμα πολύ νέος, ο περιστρεφόμενος δακτύλιος αερίου και σκόνης που περιβάλλει το αστέρι  είναι ένα πολύ πιο βίαιο μέρος από το ηλιακό μας σύστημα καθιστώντας το ιδανικό μέρος παρατήρησης από τους αστρονόμους για να δουν τις διεργασίες σχηματισμού ενός πλανητικού συστήματος που μπορεί να προσφέρει και ενδιαφέροντα στοιχεία για το πώς δημιουργήθηκε το δικό μας σύστημα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1685748/to-james-webb-entopise-tromeri-sygkroysi-asteroeidon-sto-galaxia-mas/

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδής «δολοφόνος πλανητών» με μέγεθος όσο το Έβερεστ κάνει βόλτες στην… αυλή της Γης (βίντεο)

Ο γιγάντιος διαστημικός βράχος πλησιάζει τον πλανήτη μας.

Ένας τεράστιος αστεροειδής από εκείνους που οι επιστήμονες αποκαλούν «δολοφόνους πλανητών» πρόκειται να πλησιάσει στις 27 Ιουνίου τη Γη και σε περίπτωση που… λοξοδρομήσει και πέσει στον πλανήτη μας οι επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες.Τέτοιου μεγέθους διαστημικοί βράχοι προκαλούν πλανητικού επιπέδου καταστροφές. Ένας τεράστιος αστεροειδής που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. έτη είναι σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία υπεύθυνος για την εξαφάνιση του 80% της ζωής στον πλανήτη με πρώτους τους δεινόσαυρους που κυριαρχούσαν για περίπου 150 εκατ. έτη και η απουσία τους άνοιξε το δρόμο στην κυριαρχία των θηλαστικών και τελικά την εμφάνιση του ανθρώπου.Ο διαστημικός βράχος, 2011 UL21, έχει περίπου το μέγεθος του όρους Έβερεστ, καθιστώντας τον έναν από τους μεγαλύτερους «δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς» που πέρασαν τον πλανήτη μας τα τελευταία 125 χρόνια. Ο 2011 UL21 έχει προγραμματιστεί να έρθει σε απόσταση περίπου 6,5 εκατ. χλμ. από τη Γη στις 27 Ιουνίου, η πλησιέστερη προσέγγισή του εδώ και 110 χρόνια, ο αστεροειδής περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο περίπου κάθε 1,130 ημέρες.

Πότε θα τον δούμε

Ακόμη και οι ερασιτέχνες μπορεί να είναι σε θέση να εντοπίσουν τον τεράστιο διαστημικό βράχο με ένα σχετικά καλό τηλεσκόπιο στις 28 και 29 Ιουνίου όταν σύμφωνα με τους ειδικούς η φωτεινότητα του στον ουράνιο θόλο θα είναι στο μάξιμουμ. Η επίσκεψη του αστεροειδή θα μεταδοθεί ζωντανά εδώ.«Αυτός ο αστεροειδής είναι μεγαλύτερος από το 99 τοις εκατό όλων των γνωστών αντικειμένων κοντά στη Γη. Ωστόσο, δεν θα πλησιάσει πουθενά τόσο κοντά στη Γη. Στο πλησιέστερο σημείο της στις 27 Ιουνίου, θα εξακολουθεί να είναι περισσότερο από 17 φορές πιο μακριά από τη Σελήνη», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος.Οι κυνηγοί αστεροειδών εντοπίζουν περισσότερους από 27.000 «κρυμμένους» διαστημικούς βράχους μερικοί εκ των οποίων περνούν «επικίνδυνα» κοντά στη Γη. Ο αστεροειδής πρόκειται να επιστρέψει στη Γη το 2089, όταν θα πλησιάσει ακόμη περισσότερο τον πλανήτη μας σε απόσταση περίπου τριών εκατ. χλμ.

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1697923/asteroeidis-dolofonos-planiton-me-megethos-oso-to-everest-kanei-voltes-stin-ayli-tis-gis-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Δύο μεγάλοι αστεροειδείς θα περάσουν κοντά από τη Γη.

Δύο μεγάλοι αστεροειδείς θα πραγματοποιήσουν μια κοντινή διέλευση από τη Γη τις επόμενες ημέρες, χωρίς να υπάρχει κανένας κίνδυνος για τον πλανήτη μας, σύμφωνα με την NASA και την ESA. Η ανακάλυψη μόλις πριν από λίγες ημέρες, του ενός αστεροειδή, υπογραμμίζει την ανάγκη για την βελτίωση των ανιχνεύσεων τέτοιων δυνητικά επικίνδυνων αντικειμένων στην κοσμική γειτονιά μας.Ο αστεροειδής 2024ΜΚ ανακαλύφθηκε στις 16 Ιουνίου 2024 και η διάμετρος του υπολογίζεται από 120 έως 260 μέτρα. Θα περάσει κοντά από τη Γη στις 29 Ιουνίου, μια ημέρα πριν την Διεθνή Ημέρα Αστεροειδών που πραγματοποιείται στην επέτειο της καταστροφικής πτώσης μετεωρίτη στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας στις 30 Ιουνίου 1908.Πρόκειται για έναν μεγάλο γεωπλήσιο αστεροειδή και θα φτάσει σε απόσταση 290.000 χιλιομέτρων από τη Γη, δηλαδή το 75% της απόστασης Γης – Σελήνης. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος πτώσης στη Γη, όμως αντικείμενα τέτοιου μεγέθους θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές σε περίπτωση πρόσκρουσης. Η ανακάλυψη του σώματος, λίγες ημέρες μονο πριν την διέλευση, καθιστά επιτακτική την ανάγκη βελτίωσης της ικανότητας μας να ανιχνεύουμε και να παρακολουθούμε δυνητικά επικίνδυνα γεωπλήσια αντικείμενα (Near Earth Objects).Λόγω του μεγάλου μεγέθους του και της απόστασης, ο αστεροειδής θα είναι παρατηρήσιμος με ένα μικρό τηλεσκόπιο από σκοτεινά σημεία στις 29 Ιουνίου. Η φωτεινότητά του θα φτάσει σε μέγεθος 8,6 κατά την στιγμή της κοντινής διέλευσης στις 16:46 ώρα Ελλάδας, όμως τότε θα βρίσκεται πάνω από τον νότιο Ειρηνικό και θα είναι αθέατος στην Ελλάδα. Μπορούμε όμως να τον παρατηρήσουμε το βράδυ της 29ης Ιουνίου, καθώς θα κινείται στον αστερισμό του Πήγασου, με την φωτεινότητα του όμως να κυμαίνεται από 10,5 έως 12, θα είναι ορατός δηλαδή με ένα μικρό ή μεσαίο τηλεσκόπιο.Ο αστεροειδής (415029) 2011 UL21 είναι ο μεγαλύτερος από τον 2024ΜΚ, με διάμετρο 2,3 χιλιομέτρων, μεγαλύτερη από το 99% όλων των γνωστών γεωπλήσιων αντικειμένων. Ωστόσο στις 27 Ιουνίου θα περάσει σε ασφαλή απόσταση από τη Γη. Κατά την κοντινή διέλευση θα βρίσκεται πάνω από 17 φορές μακριά, όσο η Γη από την Σελήνη, περίπου 6,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα.Η τροχιά του εμφανίζει μεγάλη κλίση σε σχέση με το επίπεδο των πλανητών, κάτι ασυνήθιστο για ένα τόσο μεγάλο αντικείμενο, καθώς τα περισσότερα μεγάλα σώματα (πλανήτες και αστεροειδείς) κινούνται κοντά στο επίπεδο του ισημερινού του Ήλιου.
Η κλίση της τροχιάς του ίσως είναι αποτέλεσμα βαρυτικής επίδρασης ενός μεγάλου πλανήτη, όπως ο Δίας. Η έλξη του Δία μπορεί να εκτρέψει έναν, έως τώρα, ακίνδυνο αστεροειδή προς τη Γη, μετατρέποντας τον σε δυνητικά επικίνδυνο.Ο 2011 UL21 βρίσκεται σε συντονισμό 11:34 με τη Γη, ολοκληρώνει δηλαδή 11 περιφορές γύρω από τον Ήλιο κάθε 34 χρόνια.

Η θέση του 2024ΜΚ στον ουρανό κατά την διέλευση https://neotools.ssa.esa.int/scd/visualisation

διαβάστε περισσότερες λεπτομέτρειες στον ιστότοπο του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας (ΟΦΑ): https://www.ofa.gr/asteroids-flyby-june-2024/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο αστεροειδής που επισκέφθηκε η NASA ίσως είναι κομμάτι ενός «υδάτινου κόσμου»

Τα ευρήματα δείχνουν να στηρίζουν τη θεωρία ότι οι αστεροειδείς έφεραν στη Γη το νερό της και τα βασικά συστατικά της ζωής.H πάνω αριστερή εικόνα δείχνει κρυστάλλους φωσφορικών αλάτων να διακρίνονται σε κόκκο υλικού από τον αστεροειδή Bennu, πλάτους ενός χιλιοστού. Οι άλλες τρεις εικόνες δείχνουν προοδευτικά την μεγέθυνση ενός θραύσματος που περιέχει φωσφορικά άλατα, όπως καταγράφηκε από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης.Προκαταρκτικές αναλύσεις στα δείγματα του αστεροειδή Bennu που έφτασαν πέρυσι στα χέρια της NASA υποδεικνύουν ότι ο διαστημικός βράχος, ο οποίος περιέχει τα βασικά συστατικά της ζωής, ίσως αποσπάστηκε από έναν αρχέγονο υδάτινο κόσμο.Σε μια αποστολή συνολικής διάρκειας επτά ετών, το σκάφος OSIRIS-REx της NASA άγγιξε την επιφάνεια του Bennu το 2020 και συνέλεξε δείγματα που έπεσαν πέρυσι με αλεξίπτωτο σε ερημική περιοχή της Γιούτα.«Τα δείγματα είναι το μεγαλύτερο απόθεμα αναλλοίωτου υλικού από αστεροειδή» δήλωσε σε ανακοίνωση της NASA ο Ντάντε Λορέτα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μέλος της ερευνητικής ομάδας που υπογράφει την τελευταία ανακάλυψη.Οι προκαταρκτικές αναλύσεις που δημοσιεύει η ομάδα του στην επιθεώρηση Meteoritics & Planetary Sciences επιβεβαιώνει ότι ο Bennu περιέχει μεγάλες ποσότητες άνθρακα και αζώτου. Αποκαλύπτει επίσης την παρουσία φωσφορικού μαγνησίου και νατρίου, κρυσταλλικών ουσιών που σχηματίζονται συνήθως παρουσία νερού.Φωσφορικά άλατα είχαν βρεθεί και στα δείγματα από τον αστεροειδή Ryugu που συνέλεξε η ιαπωνική αποστολή Hayabusa 2. Ωστόσο τα φωσφορικά άλατα του Bennu είναι πιο καθαρά και περιέχουν μεγαλύτερους κρυστάλλους, επισήμαναν οι ερευνητές.«Η παρουσία και η κατάσταση των φωσφορικών αλάτων, σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία και ενώσεις του Bennu, υποδεικνύουν ότι ο αστεροειδής είχε υδάτινο παρελθόν» ανέφερε ο Λορέτα.«Δυνητικά ο Bennu μπορεί να ήταν τμήμα ενός υδάτινου κόσμου, αν και η υπόθεση αυτή χρήζει περαιτέρω διερεύνησης».Το υποθετικό σώμα από το οποίο μπορεί να αποσπάστηκε ο διαστημικός βράχος πρέπει να ήταν κάποιος νεαρός πρωτοπλανήτης που αργότερα διαλύθηκε σε συγκρούσεις με άλλα σώματα.Οι αστεροειδείς πιστεύεται ότι κρύβουν πολύτιμες πληροφορίες για τη διαδικασία σχηματισμού της Γης και των υπόλοιπων πλανητών, δεδομένου ότι αποτελούνται από υλικό που περίσσεψε από τον σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.Το υλικό του Bennu πιστεύεται ότι παραμένει άθικτο από τότε, χωρίς να έχει λιώσει ή επαναστερεοποιηθεί.Και η ανακάλυψη ότι ο Bennu μπορεί να ήταν τμήμα ενός σώματος με νερό δείχνει να προσφέρει στήριξη στη θεωρία ότι οι αστεροειδείς έφεραν στη Γη το νερό της και τα βασικά συστατικά της ζωής.«Το OSIRIS-REx μάς προσέφερε ακριβώς αυτό που ελπίζαμε: ένα μεγάλο, αναλλοίωτο δείγμα αστεροειδή, πλούσιο σε άζωτο και άνθρακα από έναν αρχαίο υδάτινο κόσμο» σχολίασε ο Τζέισον Ντουόρκιν της NASA, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Στα δείγματα, ανέφερε η NASA, κυριαρχούν τα αργιλώδη υλικά όπως ο σερπεντίνης, υλικά που απαντώνται στη Γη στις λεγόμενες μεσοωκεάνιες ράχες. Στα ρήγματα αυτά, υλικό από τον γήινο μανδύα έρχεται σε επαφή με το νερό της θάλασσας.Σύμφωνα με τον Λορέτα, το υλικό του Bennu  «κρύβει το κλειδί για την κατανόηση των περίπλοκων διαδικασιών του σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος και της προβιοτικής χημείας που μπορεί να συνεισέφερε στην εμφάνιση ζωής στη Γη».

πηγή: https://www.in.gr/2024/07/01/in-science/space/o-asteroeidis-pou-episkefthike-nasa-isos-proilthe-apo-enan-ydatino-kosmo/

[Δροσος Γεωργιος]

Τίτλοι τέλους για το NEOWISE, το διαστημικό κυνηγό αστεροειδών.

Η αποστολή θα ολοκληρωθεί στο τέλος Ιουλίου.

Η εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble πριν από τρεις δεκαετίες έφερε επανάσταση στην αστρονομία και την εξερεύνηση του Σύμπαντος. Ακολούθησαν και άλλα διαστημικά τηλεσκόπια παρατήρησης του Διαστήματος και άρχισαν να εκτοξεύονται και εξειδικευμένα τηλεσκόπια σχεδιασμένα για συγκεκριμένες έρευνες κυρίως για ανακάλυψη εξωπλανητών.Η NASA εκτόξευσε πριν από 14 χρόνια το NEOWISE ένα διαστημικό παρατηρητήριο σχεδιασμένο να εντοπίζει δυνητικά απειλητικούς για τη Γη διαστημικούς βράχους. Ο δορυφόρος μελέτησε περίπου τρεις χιλιάδες γνωστούς στους επιστήμονες αστεροειδείς που κυκλοφορούν στο ηλιακό μας σύστημα και η τροχιά τους τους φέρνει κάποια στιγμή κοντά στη Γη. Το NEOWISE ανακάλυψε μάλιστα 215 άγνωστους τέτοιου είδους αστεροειδείς συμβάλλοντας στην προστασία του πλανήτη. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις τα δεδομένα που συλλέγει το NEOWISE βοηθούν και σε άλλους είδους αστρονομικές μελέτες και ανακαλύψεις.Όμως η ηλιακή δραστηριότητα που βρίσκεται αυτή την εποχή στο μέγιστο σημείο του 11ετούς κύκλου της προκαλεί βλάβες τέτοιες στον δορυφόρο που καθιστά αδύνατη τη διατήρηση του σε τροχιά. Έτσι η NASA αποφάσισε να βάλει τέλος στην αποστολή και να θέσει εκτός λειτουργίας το δορυφόρο στις 31 Ιουλίου. Στη συνέχεια ο δορυφόρος θα οδηγηθεί για ελεγχόμενη πτώση και καταστροφή στη γήινη ατμόσφαιρα.
Η NASA έκανε επίσης γνωστό ότι το 2027 θα εκτοξεύσει τον διάδοχο του NEOWISE που θα διαθέτει πιο προηγμένα όργανα εντοπισμού και μελέτης αστεροειδών και κομητών που μπορεί να αποτελέσουν απειλή για τη Γη και την ανθρωπότητα.

Το εικονιζόμενο NEOWISE έκανε πολύ σημαντική δουλειά για την άμυνα του πλανήτη μας

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1709966/titloi-teloys-gia-to-neowise-to-diastimiko-kynigo-asteroeidon/

[Δροσος Γεωργιος]

Χαμένος αστεροειδής.

To 1937 o Γερμανός αστρονόμος Karl Reinmuth, εντόπισε σε απόσταση περίπου 800.000 χιλιομέτρων από τη Γη (δυο φορές η απόσταση Γης-Σελήνης), έναν αστεροειδή που ονομάστηκε Ερμής. Ο αστεροειδής στη συνέχεια χάθηκε από τα τηλεσκόπια και οι αστρονόμοι δεν πρόλαβαν να προσδιορίσουν με ακρίβεια την τροχιά του. Ήταν ο χαμένος αστεροειδής. Όμως, 66 χρόνια μετά, ο χαμένος αστεροειδής επανεμφανίστηκε. Οι αστρονόμοι αυτή την φορά κατάφεραν να προσδιορίσουν την τροχιά του, η οποία συμφωνούσε με τις ελάχιστες παρατηρήσεις του 1937. Toυλάχιστον για τα επόμενα εκατό περίπου χρόνια, η Γη δεν κινδυνεύει από τον «χαμένο αστεροειδή» ο οποίος δεν θα πλησιάσει τη Γη σε λιγότερο από 3 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ο Ερμής ακολουθεί μια χαοτική τροχιά και οι αστρονόμοι λένε ότι είναι δύσκολο να προβλέψουμε τι θα συμβεί στο πολύ μακρινό μέλλον.

«Χαμένος αστεροειδής ή Asteroid Lost» ονομάζεται και το μουσικό άλμπουμ των Man and Robot Society του Jeff Hopp. Κυκλοφόρησε την 21η Ιουνίου του 2024 (θερινό ηλιοστάσιο!) και σε βινύλιο από την ελληνική δισκογραφική εταιρεία Sound Effect Records (*). Αλλά δεν έχει σχέση με τον χαμένο αστεροειδή Ερμή του 1937. Αφηγείται «την φανταστική ιστορία ενός πελώριου διαστημοπλοίου σε μια αποστολή κοσμικής αναζήτησης νέων όντων που διαθέτουν ενσυναίσθηση» . Πάντως, είτε το 1937 είτε σήμερα θα ήταν δύσκολο μια τέτοια αποστολή να διακρίνει στη Γη όντα με αυτό το χαρακτηριστικό. Έτσι, το εν λόγω διαστημόπλοιο «είναι μια κιβωτός καταδικασμένη σε αιώνιο ταξιδι – ένα ουράνιο σώμα εκτός πορείας – ένας χαμένος αστεροειδής» .

Το άλμπουμ «Asteroid Lost» περιλαμβάνει 9 συνθέσεις, «ένα μοναδικό μείγμα progressive rock και ηλεκτρονικής διαστημικής μουσικής που ταξιδεύει τους ακροατές στο χρόνο και στο χώρο» :

To εξώφυλλο του «Asteroid Lost» σχεδιάστηκε από τους καλλιτέχνες David Hardy και Bruce Pennington.

πηγή: https://www.soundeffect-records.gr/asteroid-lost

(*) Το «Asteroid Lost» είναι το δεύτερο άλμπουμ των Man and Robot Society, μετά το «Robosapien» που κυκλοφόρησε το 2017 (σε βινύλιο πάλι από την Sound Effect Records).