Αστεροειδείς.

[Δροσος Γεωργιος]

Καταφτάνει ο αστεροειδής Χριστουγέννων και η ESA οργανώνει «κυνηγητό» του (βίντεο)

Ένας διαστημικός βράχος με διάμετρο 150 μέτρα που ονομάζεται «αστεροειδής Χριστουγέννων» θα πλησιάσει την Πέμπτη τη Γη.Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ένας διαστημικός βράχος θα περάσει σε κοντινή απόσταση από τον πλανήτη μας χωρίς να αποτελεί απειλή για εμάς. Αυτό θα συμβεί και στις 15 Δεκεμβρίου όταν ένας αστεροειδής διαμέτρου περίπου 150 μέτρων θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση περίπου 680 χιλιάδων χλμ. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση μας είναι ότι αυτόν τον αστεροειδή με την κωδική ονομασία 2015 RN35 η επιστημονική κοινότητα τον έχει βαφτίσει «αστεροειδή Χριστουγέννων» και ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) αποφάσισε να οργανώσει ένα… challenge για το γεγονός της εμφάνισης του λίγες μέρες πριν την γιορτή των Χριστουγέννων.Η ESA καλεί επαγγελματίες αλλά κυρίως ερασιτέχνες αστρονόμους να εντοπίσουν και να καταγράψουν εικόνες του αστεροειδή. Ο διαστημικός βράχος θα είναι καλύτερα ορατός στον ουρανό του Νοτίου Ημισφαιρίου αλλά θα είναι ορατός και στην Ευρώπη μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με την ESA ακόμη και μικρά τηλεσκόπια διαμέτρου 30 εκατοστών θα μπορούν να εντοπίσουν τον αστεροειδή και καλούν τους φίλους του Διαστήματος να χρησιμοποιήσουν το hashtag #ESAChristmasAsteroid στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αναρτήσουν το υλικό τους που θα είναι διαθέσιμο στο λογαριασμό @esaoperations της ESA στο Twitter.

Εκτός από την χρονική συγκυρία ένας επιπλέον λόγος που η ESA αποφάσισε να οργανώσει αυτό το… κυνήγι του αστεροειδή είναι ότι γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για αυτόν οπότε είναι ευκαιρία να συλλέξουμε νέα στοιχεία. Δεν γνωρίζουμε το ακριβές του μέγεθος, δεν γνωρίζουμε τίποτε για τη σύσταση του, την τροχιά του, την κίνηση γύρω από τον άξονα του κ.α.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1416762/kataftanei-o-asteroeidis-christoygennon-kai-i-esa-organonei-kynigito-toy-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανθρώπινες αποικίες στο εσωτερικό αστεροειδών.

Δημιουργία οικισμών μέσα σε «κούφιους» διαστημικούς βράχους είναι η νέα ιδέα για την διαβίωση του ανθρώπου μακριά από τη Γη.

Στο σχήμα βλέπουμε πως θα μπορούσε να τροποιηθεί ένας αστεροειδής ώστε να γινει κατοικίσιμος: Η επιφάνειά του έχει καλυφθεί από ηλιακούς συλλέκτες. Το παχύ στρώμα των πετρωμάτων του αστεροειδούς χρησιμεύει ως ασπίδα ακτινοβολίας. Ο αστεροειδής περιστρέφεται γύρω από τον κατάλληλο άξονα ώστε να δημιουργείται τεχνητή βαρύτητα στην εσωτερική του επιφάνεια.

Τη στιγμή που η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Σελήνη για μόνιμη εγκατάσταση αυτή την φορά και προετοιμάζει την πρώτη της επίσκεψη στον Άρη η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να ρίχνει στο τραπέζι ιδέες και προτάσεις για δημιουργία τόπων κατοικίας στο Διάστημα όχι απαραίτητα πάνω σε ένα πλανήτη. Έχουν διατυπωθεί διαφόρων ειδών προτάσεις και σχέδια για δημιουργία μικρότερων και μεγαλύτερων εγκαταστάσεων στο διαστημικό κενό που θα προσομοιάζουν τις γήινες συνθήκες όπως οι περίφημοι κύλινδροι O’Neil.Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Rochester στη Νέα Υόρκη διατυπώνουν μια νέα πρόταση που ούτε και οι συγγραφείς και σεναριογράφοι επιστημονικής φαντασίας δεν είχαν συλλάβει μέχρι σήμερα. Με δημοσίευση

https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fspas.2021.645363/full

 της στην επιθεώρηση «Frontiers in Astronomy and Space Science» η επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι αν σκάψουμε κάποιο αστεροειδή και τον κάνουμε… κούφιο μπορούμε στο εσωτερικό του να δημιουργήσουμε εγκαταστάσεις στις οποίες να ζουν οι άνθρωποι.Αναφέρουν ότι εκτός από το σκάψιμο και στη συνέχεια το «χτίσιμο» αποικιών θα πρέπει παράλληλα να αυξήσουμε την περιστροφή του διαστημικού βράχου κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται τεχνητή βαρύτητα που θα επιτρέπει στους κατοίκους της αποικίας να βιώνουν γήινες συνθήκες και να είναι πιο άνετη η διαμονή τους εκεί. Επιπλέον η εξωτερική πλευρά του αστεροειδή που θα παραμείνει ως έχει θα αποτελεί ασπίδα των ανθρώπων από τη βλαβερή διαστημική ακτινοβολία.Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα σε ένα αστεροειδή με διάμετρο 300 μέτρων θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια αποικία με κατοικήσιμη έκταση παρόμοια με αυτή που έχει το Μανχάταν. Όπως υποστηρίζει η ομάδα η δημιουργία μιας αποικίας σε ένα αστεροειδή είναι πολύ πιο εύκολη από τη δημιουργία ενός κυλίνδρου O’Neil τον οποίο είδαμε σε διάφορες ταινίες επιστημονικής φαντασίας τα τελευταία χρόνια όπως το Interstellar και το Elysium. Η ομάδα υποστηρίζει ότι η ιδέα της θεωρητικώς τουλάχιστον είναι εφαρμόσιμη αλλά σίγουρα όχι με τις σημερινές μηχανικές δυνατότητες και τεχνολογίες που διαθέτει η ανθρωπότητα.

https://physicsgg.me/2022/12/16/ανθρώπινες-αποικίες-στο-εσωτερικό-ασ/

Το επεξεργάστηκε Δεκέμβριος 16, 2022 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Τι αποκάλυψαν δείγματα του αστεροειδούς Ryugu.

Η παρουσία ανθρακικών ορυκτών και αμινοξέων στα δείγματα του Ryugu υποδηλώνει ότι ο αστεροειδής σχηματίστηκε σε χαμηλή θερμοκρασία υπό υγρές συνθήκες.

Ορυκτά που βρέθηκαν στα δείγματα από τον αστεροειδή Ryugu που έστειλε στη Γη το διαστημικό σκάφος Hayabusa2 (Kawasaki et al., Science Advances, 2022)

Μια νέα ανάλυση των δειγμάτων που συλλέχθηκαν από την επιφάνεια του αστεροειδούς Ryugu αποκάλυψε την προέλευσή του. Φαίνεται λοιπόν, σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Hokkaido στην Ιαπωνία, ότι ο αστεροειδής προήλθε από τα άκρα του ηλιακού συστήματος, εκεί που σχηματίζονται συνήθως οι κομήτες.Η ομάδα εξέτασε προσεκτικά τα ορυκτά που συλλέχθηκαν από την επιφάνεια του Ryugu χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης και ένα φασματόμετρο μάζας δευτερογενών ιόντων. Συγκεκριμένα, εξέτασαν τα επίπεδα των ισοτόπων του οξυγόνου 16.Οι κομήτες σχηματίζονται πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι οι αστεροειδείς και λόγω των ψυχρότερων θερμοκρασιών σε αυτές τις μακρινές περιοχές, διατηρούν σημαντική ποσότητα πάγου στη σύνθεσή τους. Οι αστεροειδείς, συγκριτικά, αποτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από πετρώματα.Η παρουσία ανθρακικών ορυκτών και αμινοξέων στα δείγματα σκόνης του Ryugu  υποδηλώνει ότι ο αστεροειδής σχηματίστηκε σε χαμηλή θερμοκρασία υπό υγρές συνθήκες. Κάπου δηλαδή όπου ο πάγος δεν εξατμίζεται εύκολα, ίσως στις περιοχές γύρω από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Επιπλέον, η ομάδα μπόρεσε να εντοπίσει και ορυκτά που σχηματίζονται σε υψηλότερες θερμοκρασίες άνω των 1.000 βαθμών Κελσίου.Η υπόθεση των ερευνητών είναι ότι κάποιο υλικό από το εσωτερικό του Ηλιακού Συστήματος ταξίδεψε προς τα έξω, μακριά από τον Ήλιο, και τελικά συγκρούστηκε με τον Ryugu και έγινε κομμάτι του.Τα ισότοπα χαλκού και ψευδαργύρου του Ryugu ταιριάζουν πολύ με εκείνα του ανθρακούχου μετεωρίτη Ivuna που ανακαλύφθηκε πριν από πολλά χρόνια στην Τανζανία, σύμφωνα με τους ερευνητές. Υπάρχουν επίσης ομοιότητες με τη σύνθεση του κομήτη 81p/Wild 2, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα σχηματίστηκε με τον ίδιο τρόπο, σε μια ανάμιξη υλικού από το εσωτερικό και το εξωτερικό ηλιακό σύστημα.Χάρη σε αυτές τις πληροφορίες, οι επιστήμονες χαρτογράφησαν τη γεωλογική ιστορία του Ryugu και τη θέση του στο Σύμπαν. Ο αστεροειδής είναι πιθανό να είναι δισεκατομμυρίων ετών και να «κρυβει» σημαντικές πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια του Ηλιακού Συστήματος Οι επιστήμονες έχουν ήδη διαπιστώσει ότι ο Ryugu περιέχει σωματίδια από άλλα αστέρια που εξερράγησαν πριν σχηματιστεί ο Ήλιος.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο «Science Advances».

https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.ade2067

https://physicsgg.me/2022/12/21/τι-αποκάλυψαν-δείγματα-του-αστεροειδ/

[Δροσος Γεωργιος]

Πόσο κοντά από τη Γη θα περάσει ο αστεροειδής 2023U;

● 3600 χιλιόμετρα πάνω από το νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής -10 φορές πιο κοντά από τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους
● Ο αστεροειδής έχει πολύ μικρό μέγεθος, το εύρος του είναι 3,5 έως 8,5 μέτρα
● Ακόμα κι αν ερχόταν κατευθείαν προς τη Γη, μάλλον θα καιγόταν εξαιτίας της τριβής του με τη γήινη ατμόσφαιρα πριν φτάσει στο έδαφος

Ένας αστεροειδής μικρού μεγέθους – διαμέτρου 3,5 έως 8,5 μέτρων – προβλέπεται να περάσει τελείως ξυστά από τη Γη στις 26 Ιανουαρίου.Πρόκειται για μια από τις πιο κοντινές προσεγγίσεις αστεροειδούς που έχουν ποτέ καταγραφεί. Θα βρίσκεται σε εκτιμώμενη απόσταση μόλις 3.600 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη μας, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA).Ο αστεροειδής «2023 BU» θα περάσει λίγο πάνω από το νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής. Πολύ χαμηλότερα – στο ένα δέκατο περίπου – από την τροχιά των γεωσύγχρονων δορυφόρων.

Δεν συνιστά κίνδυνο

Δεν συνιστά πάντως κίνδυνο. Ακόμη κι αν έπεφτε στον πλανήτη μας, αναμένεται σε μεγάλο βαθμό να διαλυόταν κατά την τριβή του με τη γήινη ατμόσφαιρα.Ο αστεροειδής είχε ανακαλυφθεί το περασμένο Σάββατο από τον ερασιτέχνη αστρονόμο Γκενάντι Μπορίσοφ από την Κριμαία. Ήταν ο ίδιος που είχε ανακαλύψει το 2019 και τον διαστρικό κομήτη 2I/Borisov. Ακολούθησαν παρατηρήσεις του «2023 BU» από δεκάδες άλλα παρατηρητήρια σε όλο τον κόσμο.Η τελική ανάλυση των δεδομένων της τροχιάς του έγινε από το Κέντρο Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων (CNEOS) του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Οι Αμερικανοί ερευνητές πρόβλεψαν ότι ο αστεροειδής θα περάσει ασυνήθιστα κοντά από τη Γη.Μάλιστα επειδή θα πλησιάσει τόσο πολύ, η βαρύτητα του πλανήτη μας θα αλλάξει την πορεία του. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να διαγράφει στο μέλλον μια οβάλ τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 425 μέρες, αντί για 359 μέχρι σήμερα.

https://physicsgg.me/2023/01/26/πόσο-κοντά-από-τη-γη-θα-περάσει-ο-αστερο/

[Δροσος Γεωργιος]

Αποστολή σε αστεροειδή που «αξίζει» 75.000 φορές περισσότερο από την παγκόσμια οικονομία

Ένας νέος, διαφορετικός κόσμος

Η NASA προετοιμάζει μία αποστολή αξίας 1 δισ. στον παράξενο αστεροειδή Ψυχή (Psyche) που σε μία διαστημική οικονομία θα «άξιζε» 75.000 φορές περισσότερο από την τρέχουσα παγκόσμια οικονομία.Η Ψυχή είναι ένας μοναδικός μεταλλικός αστεροειδής που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μεταξύ του Άρη και του Δία. Αυτό που κάνει τον αστεροειδή σπάνιο είναι ο (κατά τα φαινόμενα) εκτεθειμένος πυρήνας νικελίου-σιδήρου, που είναι από τους δομικούς λίθους του ηλιακού μας συστήματος.Στη Γη, τα αντίστοιχα υλικά είναι απρόσιτα κάτω από τον φλοιό και τον μανδύα. Σύμφωνα με εκτίμηση του περιοδικού Forbes, αν υπήρχε η διαστημική τεχνολογία για να εξορυχθεί το πολύτιμο περιεχόμενο, θα αντιστοιχούσε σε 10.000 τετράκις εκατομμύρια δολάρια, σε σημερινές τιμές . Η NASA προετοιμάζει με μία μικρή καθυστέρηση την αποστολή με στόχο, όχι φυσικά την εξόρυξη, αλλά την κατανόηση ενός ανεξερεύνητου δομικού στοιχείου των πλανητών, των πυρήνων σιδήρου. Πρόκειται για μία πολλά υποσχόμενη εξερεύνηση σε έναν κόσμο διαφορετικού τύπου, αφού δεν είναι φτιαγμένος από βράχους και πάγο, αλλά από μέταλλο.Το ταξίδι του διαστημικού σκάφους θα διαρκέσει 3,5 έτη και, όταν φτάσει στον αστεροειδή, θα τεθεί σε τροχιά γύρω του για 21 μήνες, χαρτογραφώντας και μελετώντας τις ιδιότητες του παράξενου και δυνητικά πολύτιμου νέου κόσμου. 

https://physicsgg.me/2023/01/30/αποστολή-σε-αστεροειδή-που-αξίζει-75-000/

[Δροσος Γεωργιος]

Πτώση αστεροειδή στη Μάγχη φώτισε τον ουρανό σε 4 χώρες – Βίντεο.

Διαστημικός βράχος με διάμετρο γύρω στο ένα μέτρο έγινε ορατός σαν γιγάντιο πεφταστέρι καθώς εισήλθε στην ατμόσφαιρα πάνω από τη Μάγχη τα ξημερώματα της Δευτέρας, ένα φαινόμενο που έγινε ορατό όχι μόνο στη Βρετανία και τη Γαλλία αλλά και στο Βέλγιο και την Ολλανδία.Ο αστεροειδής Sar2667 ήταν μάλιστα μόλις το έβδομο διαστημικό αντικείμενο που γίνεται αντιληπτό πριν από την πτώση του, ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.Όπως είχε προβλέψει η υπηρεσία, ο μικρός αστεροειδής έπεσε πάνω από την πόλη Ρουέν της Βόρειας Γαλλίας στις 04.00 τοπική ώρα, 0.500 ώρα Ελλάδας.Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετεώρων, μη κερδοσκοπικό φορέα με έδρα το Βέλγιο, το αντικείμενο πρέπει να εισήλθε στην ατμόσφαιρα περίπου 4 χλμ βόρεια των γαλλικών ακτών.

 

Παραμένει ασαφές αν τμήματα του μετεώρου έφτασαν μέχρι την επιφάνεια της Γης (οπότε θα ονομάζονταν μετεωρίτες). Σε βίντεο που αναρτήθηκαν στο Τwitter, ο βράχος διακρίνεται να διαλύεται σε μια έκρηξη που ήταν για μια στιγμή πιο φωτεινή από τη Σελήνη.

 

 

Ο Sar2667 ανακαλύφθηκε μόλις επτά ώρες πριν από την πρόσκρουση από τον Ούγγρο αστρονόμο Κρίστιαν Σαρνέτσκι του αστεροσκοπείου Κόνκολι στα όρη Μάτρα της Ουγγαρίας.Από τους 1,1 εκατομμύρια γνωστούς αστεροειδείς του Ηλιακού Συστήματος, οι περισσότεροι κινούνται στη λεγόμενη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία.

 

Περίπου 360.000 κινούνται σε τροχιές που διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης και θεωρούνται δυνητικές απειλές.Σύμφωνα με την ESA, αδέσποτοι διαστημικοί βράχοι με διάμετρο γύρω στο ένα μέτρο εισέρχονται στην ατμόσφαιρα περίπου κάθε δύο εβδομάδες, οι περισσότεροι όμως δεν γίνονται αντιληπτοί.

https://www.in.gr/2023/02/13/b-science/space/ptosi-asteroeidi-sti-magxi-fotise-ton-ourano-se-4-xores-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Μεγάλος αστεροειδής θα κάνει τη νύχτα της Τετάρτης ασφαλή διέλευση πάνω από τη Γη.

Τρεις ώρες μετά τα μεσάνυχτα; ο διαστημικός βράχος θα πλησιάσει τον πλανήτη μας σε απόσταση 4,5 εκατ. χλμ.Έχουν πυκνώσει τις επισκέψεις τους στη διαστημική μας γειτονιά αλλά και στη Γη μεγαλύτερου και μικρότερου μεγέθους διαστημικοί βράχοι. Πριν από λίγα 24ωρα ένας μικρός αστεροειδής εισήλθε, χωρίς να αποτελέσει κίνδυνο, στη γήινη ατμόσφαιρα και σήμερα το βράδυ ένας ακόμη μεγάλος αυτή την φορά αστεροειδής θα κάνει ένα κοντινό πέρασμα από τον πλανήτη μας.Ο αστεροειδής «2005 ΥΥ128», διαμέτρου 580 έως 1.300 μέτρων, θα περάσει απόψε (στις 02:46 της Πέμπτης) σε απόσταση ασφαλείας 4,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας, δηλαδή περίπου 12 φορές την απόσταση Γης-Σελήνης. Εκτιμάται ότι πρόκειται για την κοντινότερη προσέγγιση του εδώ και τέσσερις αιώνες.Ο αστεροειδής είχε ανακαλυφθεί το 2005 από Αμερικανούς αστρονόμους, οι οποίοι κατά τα τελευταία 17 χρόνια έχουν μελετήσει την τροχιά του με υψηλή ακρίβεια, αν και υπάρχει μια αβεβαιότητα για το ακριβές μέγεθός του. Ανήκει στην κατηγορία των δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών, χαρακτηρισμός που δίνεται σε διαστημικούς βράχους τουλάχιστον 140 μέτρων που πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 0,05 αστρονομικών μονάδων (μια τέτοια μονάδα είναι η μέση απόσταση Γης-Ήλιου ή περίπου 150 εκατ. χλμ.).Η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι έχουν ανιχνεύσει τουλάχιστον το 95% των αστεροειδών διαμέτρου άνω του ενός χιλιομέτρου που πλησιάζουν τη Γη σε απόσταση τουλάχιστον 50 εκατ. χλμ. Μέχρι σήμερα κανένας δεν συνιστά απειλή για το προβλέψιμο μέλλον, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των τροχιών τους.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1439562/megalos-asteroeidis-tha-kanei-ti-nychta-tis-tetartis-asfali-dieleysi-pano-apo-ti-gi/

[Δροσος Γεωργιος]

Η NASA επιβεβαιώνει την εκτροπή αστεροειδούς.

…. από την αποστολή DART με τρεις επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό Nature

Το αποτύπωμα του διαστημικού σκάφους Double Asteroid Redirection Test (DART) και των δύο μεγάλων ηλιακών πάνελ του πάνω από την περιοχή σύγκρουσης με τον αστεροειδή Δίμορφο. Ο μεγαλύτερος βράχος κοντά στο σημείο πρόσκρουσης έχει διάμετρο περίπου 6,5 μέτρα. Το DART τράβηξε την παραπάνω φωτογραφία τρία δευτερόλεπτα πριν από την πρόσκρουση.

Tο διαστημικό σκάφος της NASA Double Asteroid Redirection Test (DART), προσέκρουσε στις 26 Σεπτεμβρίου στον αστεροειδή Δίμορφο, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο αστεροειδή, τον Δίδυμο. Τότε η NASA επιβεβαίωσε ότι η πρόσκρουση του διαστημικού σκάφους άλλαξε την τροχιά του Δίμορφου γύρω από το Δίδυμο, συντομεύοντας την περίοδο περιφοράς του κατά 32 λεπτά – από τις 11 ώρες και 55 λεπτά σε 11 ώρες και 23 λεπτά. Αυτή η εκτίμηση είχε ένα περιθώριο σφάλματος περίπου συν ή πλην 2 λεπτά.Οι ερευνητές της αποστολής DART μετά από λεπτομερή ανάλυση των δεδομένων δημοσίευσαν πριν από λίγες ημέρες τρεις σχετικές επιστημονικές εργασίες στο περιοδικό Nature.Η πρώτη έχει τίτλο «Successful Kinetic Impact into an Asteroid for Planetary Defense»

https://www.nature.com/articles/s41586-023-05810-5

και αναφέρεται στην επιτυχημένη αυτόνομη στόχευση του μικρού αστεροειδούς από το DART, παρά τις περιορισμένες προηγούμενες παρατηρήσεις, κάτι που αποτελεί το πρώτο κρίσιμο βήμα προς την ανάπτυξη της τεχνολογίας εκτροπής αστεροειδών για την πλανητική άμυνα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η αναχαίτιση ενός αστεροειδούς με διάμετρο περίπου μισού μιλίου, όπως ο Δίμορφος, μπορεί να επιτευχθεί χωρίς προηγούμενη αποστολή αναγνώρισης, αν και η προκαταρκτική αναγνώριση θα έδινε πολύτιμες πληροφορίες για τον σχεδιασμό και την πρόβλεψη του αποτελέσματος. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι επαρκής χρόνος προειδοποίησης, τουλάχιστον αρκετά χρόνια πριν.

Η κίτρινη επιφάνεια είναι ένα ψηφιακό μοντέλο της επιφάνειας του αστεροειδούς στο σημείο πρόσκρουσης και του διαστημικού σκάφους DART μερικές δεκάδες μικροδευτερόλεπτα πριν την πρόσκρουση. Η λευκή γραμμή δείχνει την τροχιά του διαστημικού σκάφους.

Η δεύτερη δημοσίευση έχει τίτλο «Orbital Period Change of Dimorphos Due to the DART Kinetic Impact»

https://www.nature.com/articles/s41586-023-05805-2

και υπολογίζει την ακριβή μεταβολή της περιόδου περιφοράς του Δίμορφου εξαιτίας της πρόσκρουσης. Το αποτέλεσμα είναι: 33 λεπτά, συν ή πλην ένα λεπτό. Αυτή η μεγάλη μεταβολή (σε σχέση με τα 7 λεπτά που ανέμεναν οι ερευνητές) οφείλεται και στην εκτίναξη υλικού του αστεροειδούς στο διάστημα μετά την πρόσκρουση.Η τρίτη δημοσίευση «Momentum Transfer from the DART Mission Kinetic Impact on Asteroid Dimorphos»

https://www.nature.com/articles/s41586-023-05878-z

υπολόγισε τη μεταβολή της ορμής που μεταφέρθηκε στον αστεροειδή ως αποτέλεσμα της πρόσκρουσης του DART, μελετώντας την αλλαγή στην τροχιακή περίοδο του Δίμορφου. Βρήκαν ότι η πρόσκρουση προκάλεσε μια στιγμιαία επιβράδυνση της ταχύτητας του Δίμορφου κατά μήκος της τροχιάς του, περίπου 2,7 χιλιοστών ανά δευτερόλεπτο – υποδεικνύοντας, όπως και η προηγούμενη εργασία, ότι η ανάκρουση από την εκτίναξη υλικού του αστεροειδούς στο διάστημα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μεταβολή της ορμής του.

https://physicsgg.me/2023/03/02/η-nasa-επιβεβαιώνει-την-εκτροπή-αστεροει/

[Δροσος Γεωργιος]

Ένας αστεροειδής μπορεί να χτυπήσει τη Γη το 2046.

… σύμφωνα με τη NASA

● Οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι ο αστεροειδής 2023 DW με διάμετρο 50 μέτρα έχει πιθανότητα περίπου 1 προς 600 να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας σε 23 χρόνια.
● Οι ερευνητές δεν ανησυχούν για την καταστροφή που θα προκληθεί, αν τελικά ο αστεροειδής συγκρουστεί με τη Γη, αφού σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους αυτή θα είναι ελάχιστη σε σχέση με τον όλεθρο που θα έχει προκαλέσει μέχρι τότε η ανθρώπινη βλακεία.

Ένας αστεροειδής θα μπορούσε (με πολύ μικρές πιθανότητες) να συγκρουστεί με τη Γη το 2046

Ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε πρόσφατα μπορεί να πλησιάσει επικίνδυνα τη Γη σε περίπου 20 χρόνια από τώρα, σύμφωνα με το Planetary Defense Coordination Office της NASA.

https://eyes.nasa.gov/apps/asteroids/#/asteroids/2023_dw

Αν και έχει πιθανότητα περίπου 1 προς 600 να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας, πάνω από το μέσο επίπεδο κινδύνου για αστεροειδείς που κινούνται κοντά στη Γη, εξακολουθεί να είναι μια «πολύ μικρή πιθανότητα» πρόσκρουσης – και αυτό το επίπεδο κινδύνου αναμένεται να μειωθεί καθώς γίνονται διαθέσιμες ακριβέστερες παρατηρήσεις του αστεροειδούς.Ο αστεροειδής εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 27 Φεβρουαρίου και ονομάστηκε 2023 DW. Εκτιμάται ότι έχει διάμετρο περίπου 50 μέτρα ή περίπου το μήκος μιας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων και αναμένεται να πλησιάσει πολύ κοντά τη Γη στις 14 Φεβρουαρίου 2046. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία προβλέπει πιθανότητα άμεσης πρόσκρουσης 1 στις 625 – υπενθυμίζεται ότι αυτές οι πιθανότητες υπολογίζονται εκ νέου καθημερινά.Οι αναλυτές της τροχιάς θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τον αστεροειδή 2023 DW και να ενημερώνουν τις προβλέψεις τους καθώς θα συγκεντρώνονται περισσότερα δεδομένα.Μια άμεση πρόσκρουση από έναν τέτοιο βράχο δεν θα ήταν κατακλυσμική όπως με τον αστεροειδή με πλάτος περίπου 12 χιλιομέτρων που χτύπησε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους. Ωστόσο, το 2023 DW θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές ζημιές αν πέσει κοντά σε μια μεγάλη πόλη ή πυκνοκατοικημένη περιοχή. Ένας μετεωρίτης μικρότερος από το μισό μέγεθος του 2023 DW εξερράγη πάνω από το Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας το 2013, προκαλώντας ένα ωστικό κύμα που κατέστρεψε χιλιάδες κτίρια και τραυμάτισε περίπου 1.500 ανθρώπους.

Ενώ μια σύγκρουση της Γης με τον αστεροειδή 2023 DW είναι εξαιρετικά απίθανη, οι επιστήμονες αναπτύσσουν μεθόδους για την προστασία της Γης από δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς όπως αυτός. Την περασμένη εβδομάδα, οι επιστήμονες της NASA δημοσίευσαν τέσσερις μελέτες που επιβεβαιώνουν ότι η αποστολή Double Asteroid Redirection Test (DART) μετέβαλλε με επιτυχία την τροχιά ενός μικρού αστεροειδούς μετά την κατευθυνόμενη πρόσκρουση του διαστημοπλοίου DART με τον αστεροειδή.Κι ενώ η αποτελεματικότητα της πλανητικής άμυνας απέναντι στους δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς αναπτύσσεται ραγδαία, καμία πρόοδος δεν έχει σημειωθεί ακόμα όσον αφορά την προστασία μας από την (πολύ πιο επικίνδυνη) ανθρώπινη ανοησία.

https://physicsgg.me/2023/03/10/ένας-αστεροειδής-μπορεί-να-χτυπήσει-τ/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο αστεροειδής 2023 DZ2 θα περάσει το Σάββατο σε κοντινή απόσταση από τη Γη.

Ένας τεράστιος αστεροειδής σχεδόν στο μέγεθος του εμβληματικού πύργου του ρολογιού του Λονδίνου, «Big Ben» θα φτάσει σε απόσταση 173.000 km από τη Γη το Σάββατο – δύο φορές πιο κοντά από ό,τι βρίσκεται το φεγγάρι, το οποίο περιφέρεται σε μέση απόσταση 384.400 km.

Η τροχιά του αστεροειδούς 2023 DZ2

Ο διαστημικός βράχος, που ονομάζεται «2023 DZ2», εκτιμάται επί του παρόντος ότι έχει διάμετρο από 43 έως 93 μέτρα, ενώ το Μπιγκ Μπεν βρίσκεται στα 96 μέτρα.Είναι επίσης τρεις φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή του Τσελιάμπινσκ που έπληξε τη Ρωσία το 2013, ο οποίος προκάλεσε ωστικό κύμα δύο φορές σε όλο τον κόσμο.Ο 2023 DZ2 εκτιμάται ότι θα κάνει την πλησιέστερη προσέγγισή του στη Γη στις 19:51 GMT (15:51 EDT), με ταχύτητα 28.044 km/h.Η NASA λέει ότι το να περνά τόσο κοντά στη Γη, ένας αστεροειδής αυτού του μεγέθους συμβαίνει «μόνο περίπου μία φορά τη δεκαετία».

https://physicsgg.me/2023/03/22/ο-αστεροειδής-2023-dz2-θα-περάσει-το-σάββατο/

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 23, 2023 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Πέρασε από τη Γη ο τεράστιος αστεροειδής.

Γύρω στις 22:30 το πρωί πέρασε από τη Γη ο γιγάντιος αστεροειδής 2023 DZ2 με διάμετρο 50-100 μέτρα.Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, αλλά μπορούσε κανείς να τον δει ακόμη και από μικρά, ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.Μπορείτε να δείτε εδώ την εικονική πορεία του:

Ο διαστημικός βράχος πέρασε από τη Γη με ταχύτητα περίπου 28.000 χιλιομέτρων την ώρα.O αστεροειδής 2023 DZ2 βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της NASA εξαιτίας του μεγέθους του.Αν και είναι συνηθισμένο για αστεροειδείς να περνούν δίπλα από τη Γη, η NASA υποστήριξε ότι είναι ασυνήθιστο για έναν τόσο μεγάλο αστεροειδή να πλησιάζει τόσο κοντά τον πλανήτη μας. «Κάτι τέτοιο, συμβαίνει μόνο μία φορά κάθε 10 χρόνια» σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA.Newly-discovered asteroid 2023 DZ2 will sail safely past Earth today. Asteroids pass our planet safely all the time, but a close approach by one of this size (140–310 ft, or 43–95 m) happens only about once per decade. (There is no known threat for at least the next 100 years.)— NASA (@https://www.in.gr/2023/03/25/b-science/space/perase-apo-ti-gi-o-terastios-asteroeidis/NASA) March 25, 2023

 

[Δροσος Γεωργιος]

Το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx της NASA ‘επιστρέφει’ στη Γη.

… στις 24 Σεπτεμβρίου. Μεταφέρει δείγμα εδάφους από τον αστεροειδή Bennu.

To 2016 η NASA εκτόξευσε το διαστημόπλοιο OSIRIS-Rex, ένα σκάφος στο μέγεθος ενός μικρού λεωφορείου, με προορισμό τον αστεροειδή Bennu. Ο αστεροειδής Μπενού έχει διάμετρο περίπου 500 μέτρων και απέχει απόσταση περίπου 390 εκατομμυρίων χλμ. από την Γη.
Τον Δεκέμβριο του 2018 το σκάφος έφτασε στον Bennu και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν.
Τον Οκτώβριο του 2020 έκανε το μεγάλο βήμα: προσεδαφίστηκε σε έναν μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή και χρησιμοποιώντας έναν ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων συνέλεξε δείγματα από σκόνη και πέτρες.

https://physicsgg.me/2020/10/21/το-σκάφος-osiris-rex-κατάφερε-να-αγγίξει-τον-ασ/
Τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής προς τη Γη.Στις 24 Σεπτεμβρίου, το OSIRIS-REx θα φτάσει πολύ κοντά στη Γη και θα απελευθερώσει την κάψουλα που περιέχει δείγμα εδάφους του αστεροειδούς. Η κάψουλα που περιέχει 250±101 γραμμάρια υλικού από τον Bennu – αναμένεται να πέσει με αλεξίπτωτο στην Γη. Θα προσγειωθεί σε μια περιοχή 59 χλμ. επί 15 χλμ. της ερήμου Γιούτα στις ΗΠΑ, ολοκληρώνοντας έτσι την κύρια αποστολή του OSIRIS-REx.Η επιστροφή στη Γη δειγμάτων από τον αστεροειδή Bennu θα είναι το αποκορύφωμα μιας προσπάθειας 12 και πλέον ετών από τη NASA. Στη συνέχεια οι επιστήμονες από όλο τον κόσμο θα στρέψουν την προσοχή τους στην ανάλυση αυτού του μοναδικού και πολύτιμου υλικού που θα μας δώσει πληροφορίες από την εποχή σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος.Το OSIRIS-REx θα συνεχίσει το ταξίδι του, αφού προηγουμένως κάνει τρεις περιφορές γύρω από τον πλανήτη μας, πιθανόν να ταξιδέψει έως τον αστεροειδή Άποφι, όταν αυτός θα έχει πλησιάσει τη Γη το 2029. 

Υπενθυμίζεται ότι παρόμοια αποστολή με το OSIRIS-REx εκτέλεσε και το διαστημόπλοιο Hayabusa2 συλλέγοντας δείγμα από την επιφάνεια του αστεροειδούς Ryugu.

Με διάμετρο περίπου 300 μέτρα ο Απόφις δεν μπορεί να προκαλέσει ένα Αρμαγεδδώνα επιφέροντας τον τέλος της ανθρωπότητας αλλά είναι βέβαιο ότι πιθανή πτώση του θα επιφέρει ανυπολόγιστες καταστροφές και θύματα σε μια περιοχή έκτασης εκατοντάδων χιλιομέτρων αν πέσει στην ξηρά. Νεότερες αναλύσεις έδειξαν ότι ο αστεροειδής είναι απίθανο να πέσει στη Γη, αν και τον Απρίλιο του 2029 αναμένεται να περάσει πολύ κοντά, σε απόσταση μόλις 36.000 χιλιομέτρων, πιο κοντά και από την τροχιά μερικών γεωστατικών δορυφόρων και αρκετά χαμηλά για να γίνει ορατός δια γυμνού οφθαλμού από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική.

Στη φωτογραφία εικονίζεται το εργαστήριο που θα τοποθετηθούν και θα αναλυθούν τα δείγματα του αστερεοιδή και οι επιστήμονες της NASA που κάνουν εκπαίδευση σε αυτό. (πηγή φωτό NASA)

https://physicsgg.me/2023/03/25/το-διαστημόπλοιο-osiris-rex-της-nasa-επιστρέφει-σ/

[Δροσος Γεωργιος]

Η Lucy έστειλε τις πρώτες φωτογραφίες αστεροειδών.

… που θα επισκεφθεί

Το διαστημικό σκάφος της NASA Lucy καθώς διασχίζει αθόρυβα το ηλιακό σύστημα έριξε μια σύντομη ματιά στους αστεροειδείς που πρόκειται να επισκεφτεί από απόσταση εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων. Η Lucy εκτοξεύθηκε τον Οκτώβριο του 2021 και το όνομά της παραπέμπει στον ομώνυμο γνωστό Αυστραλοπίθηκο ηλικίας 3,2 εκατομμυρίων ετών (ανακαλύφθηκε στην Αιθιοπία το 1974). Όπως το απολίθωμα Lucy πρόσφερε πληροφορίες για την προέλευση του Homo sapiens, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι και η αποστολή Lucy θα δώσει πολλές απαντήσεις για το πώς σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα.

Από τους 11 αστεροειδείς που έχει προγραμματιστεί να επισκεφθεί, το διαστημικό σκάφος φωτογράφησε τους τέσσερις από αυτούς: τον Ευρυβάτη, την Πολυμήλη, τον Λεύκο και τον Ώρο:

Προς το παρόν οι εικόνες των τεσσάρων αστεροειδών (Ευρυβάτης, Πολυμήλη, Λεύκος και Ώρος) δεν είναι ενυπωσιακές αφού απέχουν πάνω από 530 εκατομμύρια χιλιόμετρα από το διαστημικό σκάφος Lucy. Το εντυπωσιακό είναι ότι τους εντόπισε από τόσο μεγάλη απόσταση.

Οι τέσσερις αστεροειδείς που φωτογραφήθηκαν ανήκουν στους Έλληνες αστεροειδείς, σε μια από τις δυο ομάδες αστεροειδών στην τροχιά του Δία που πήραν τα ονόματά τους από την «Ιλιάδα» του Ομήρου. Οι αστεροειδείς αυτοί είναι παγιδευμένοι αφενός από την ισχυρή βαρύτητα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και αφετέρου από τη βαρύτητα του Ήλιου. Η ομάδα των αστεροειδών (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L4 στο Διάστημα) φέρει ονόματα Ελλήνων ηρώων του πολέμου της Τροίας και η άλλη (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L5) ονόματα Τρώων.Το διαστημικό σκάφος Lucy θα φτάσει στους αστεροειδείς Ευρυβάτη, Πολυμήλη, Λεύκο και Ώρο το 2027 και το 2028. Οι παραπάνω φωτογραφίες τραβήχτηκαν από 25 έως 27 Μαρτίου 2023, όταν το διαστημόπλοιο απείχε πάνω από 530 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τους αστεροειδείς. Η απόσταση αυτή είναι τριπλάσια και πλέον από την απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου.

Το Νοέμβριο του 2023 το διαστημικό σκάφος θα έχει την πρώτη προσέγγιση με τον αστεροειδή Dinkinesh (το αιθιοπικό όνομα για Lucy), που ανήκει στην Κύρια Ζώνη των αστεροειδών, μια περιοχή σε σχήμα τόρου που εκτείνεται 2,1 έως 3,3 αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο, ανάμεσα στις τροχιές των πλανητών Άρη και Δία. Στην ίδια ζώνη τον Απρίλιο του 2025 θα προσεγγίσει τον αστεροειδή «DonaldJohanson» (φέρει το όνομα του επιστήμονα που ανακάλυψε τον Αυστραλοπίθηκο Lucy).

https://physicsgg.me/2023/04/17/η-lucy-έστειλε-τις-πρώτες-φωτογραφίες-αστ/

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα μελέτη αλλάζει τα δεδομένα για τον αστεροειδή «Φαέθων» που γεννά πεφταστέρια.

H ουρά του εικονιζόμενου αστεροειδή «Φαέθων» αποτελείται από νάτριο και όχι από σκόνη όπως πιστεύαμε (πηγή φωτό NASA/JPL-Caltech/IPAC)

Ο διαστημικός βράχος δεν διαθέτει σκόνη που μετατρέπεται σε διάττοντες αστέρες αλλά αέριο νατρίου.Οι Διδυμίδες είναι μια βροχή διαττόντων αστέρων που συνήθως διαρκούν από τις 7 έως τις 17 Δεκεμβρίου. Οι Διδυμίδες αποκαλούνται από τους ειδικούς ο «βασιλιάς» των διαττόντων, καθώς μπορούν να «παράγουν» 60 έως 120 φωτεινά και συχνά πολύχρωμα πεφταστέρια την ώρα, δηλαδή ένα έως δύο το λεπτό, σε διάφορα σημεία στο νυχτερινό ουρανό και όχι μόνο από μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οι Διδυμίδες έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους το 1862 και έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου φαίνεται να προέρχονται. Αντίθετα με άλλες βροχές διαττόντων, η προέλευσή τους δεν είναι η ουρά κάποιου κομήτη, αλλά μάλλον ο μυστηριώδης αστεροειδής «3200 Φαέθων», που ανακαλύφθηκε το 1982 από τη NASA και θεωρείται ένας πρώην κομήτης που έχασε την ουρά του.Ο «Φαέθων», διαμέτρου περίπου πέντε χιλιομέτρων, ακολουθεί μια άκρως ελλειπτική τροχιά, η οποία κάθε σχεδόν ενάμιση χρόνο τον φέρνει κοντύτερα στον Ήλιο από κάθε άλλο γνωστό αστεροειδή. Το αποτέλεσμα είναι ότι, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα, «καίγεται» από την ηλιακή ακτινοβολία, καθώς η επιφανειακή θερμοκρασία του φθάνει τους 700 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, παράγει νέες εκροές σκόνης, τις Διδυμίδες, όταν τα μετέωρα αυτά εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας.Με δημοσίευση 

https://iopscience.iop.org/article/10.3847/PSJ/acc866

της στην επιθεώρηση «Planetary Science Journal» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) ανατρέπουν την κρατούσα θεωρία για τον «Φαέθων» υποστηρίζοντας ότι ο αστεροειδής δεν διαθέτει σκόνη που η καύση της δημιουργεί τα πεφταστέρια αλλά διαθέτει ένα αέριο που αποτελείται κατά βάση από νάτριο.H ερευνητική ομάδα μελέτησε τα δεδομένα που κατέγραψε το ηλιακό διαστημικό παρατηρητήριο SOHO κατά τη διάρκεια του τελευταίου κοντινού περάσματος από τον Ήλιο του «Φαέθων» και τα συνέκρινε με εικόνες και στοιχεία από τις κοντινές προσεγγίσεις του αστεροειδή στο μητρικό μας άστρο τα τελευταία 18 χρόνια. Το SOHO διαθέτει χρωματικά φίλτρα που μπορούν να ανιχνεύσουν νάτριο και σκόνη. Στις παρατηρήσεις του SOHO, η ουρά του αστεροειδούς φαινόταν φωτεινή στο φίλτρο που ανιχνεύει νάτριο, αλλά δεν εμφανίστηκε στο φίλτρο που ανιχνεύει τη σκόνη. Επιπλέον, το σχήμα της ουράς και ο τρόπος με τον οποίο φώτιζε καθώς ο Φαέθων περνούσε από τον Ήλιο ταίριαζε ακριβώς με αυτό που θα περίμεναν οι επιστήμονες αν ήταν φτιαγμένο από νάτριο, αλλά όχι αν ήταν φτιαγμένο από σκόνη. Αυτά τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η ουρά του Phaethon είναι φτιαγμένη από νάτριο και όχι από σκόνη. Αναμένονται φυσικά και νέες παρατηρήσεις και μελέτες στον «Φαέθων» για να πιστοποιηθούν αυτά τα ευρήματα αλλά και να εντοπιστούν και άλλα που θα αποκαλύψουν τα χαρακτηριστικά του.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1464580/nea-meleti-allazei-ta-dedomena-gia-ton-asteroeidi-faethon-poy-genna-peftasteria/

[Δροσος Γεωργιος]

Βλέπουμε για πρώτη φορά ζώνες αστεροειδών σε άλλο αστρικό σύστημα χάρις στο James Webb (βίντεο)

Μία από τις εικόνες που κατέγραψε το James Webb από το άστρο Fomalhaut (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA/Handout via REUTERS

Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από το φωτεινό αστέρι Fomalhaut.Περίπου 25 έτη φωτός μακριά από τη Γη βρίσκεται το Fomalhaut, ένα από τα φωτεινότερα αστέρια στο νυχτερινό ουρανό. Το σύστημα Fomalhaut έχει γοητεύσει τους αστρονόμους για δεκαετίες, αλλά με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb αρχίζουμε να αποκαλύπτουμε τώρα τα μυστικά του. Ομάδα επιστημόνων που αποτελείται από αστρονόμους από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και το Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA μελετώντας νέες εικόνες και δεδομένα από το Fomalhaut που κατέγραψε το James Webb αναφέρουν σε δημοσίευση 

https://www.nature.com/articles/s41550-023-01962-6

τους στην επιθεώρηση «Nature» ότι το σύστημα αυτό είναι πολύ πιο περίπλοκο από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

 

Ανάμεσα στα άλλα το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε εικόνες που δείχνουν ότι γύρω από το άστρο έχουν δημιουργηθεί τρεις ξεχωριστές ζώνες αστεροειδών. Οι επιστήμονες γνώριζαν για την ύπαρξη της μιας ζώνης αστεροειδών στο Fomalhaut και τώρα διαπιστώνεται ότι έχουν δημιουργηθεί εκεί άλλες δύο ζώνες αστεροειδών ή «κοσμικών συντριμμιών» όπως χαρακτηρίζουν οι ειδικοί το περιεχόμενο αυτών των περιοχών.Παράλληλα είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται οπτικά μια ζώνη αστεροειδών μακριά από το ηλιακό μας σύστημα σε κάποιο άλλο αστρικό σύστημα και μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τρεις τέτοιες ζώνες… Η πρώτη ζώνη, η εξωτερική, έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με την κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος που βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και το Δία αλλά υπολογίζεται ότι είναι δέκα φορές μεγαλύτερη σε έκταση από τη δική μας ζώνη αστεροειδών.

Αυτές οι ζώνες είναι ίσως προϊόν των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων που δημιουργούνται από πλανήτες που υπάρχουν σε αυτό το σύστημα και δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1469004/vlepoyme-gia-proti-fora-zones-asteroeidon-se-allo-astriko-systima-charis-sto-james-webb-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Η NASA ζητάει τη βοήθεια του κοινού για τον εντοπισμό αστεροειδών.

Η NASA ζητάει τη βοήθεια όλων όσων είναι λάτρεις του Διαστήματος για να εντοπίσει αστεροειδείς μέσα από χιλιάδες δεδομένα.

Πρόκειται για το πρόγραμμα «The Daily Minor Planet project», στο πλαίσιο του οποίου ο κάθε ενδιαφερόμενος καλείται να δει μια σειρά εικόνων και να αποφασίσει αν οι κηλίδες φωτός μοιάζουν με αστεροειδείς, αυτά τα κομμάτια βράχου που πέφτουν στο Διάστημα ως απομεινάρια του σχηματισμού του Ηλιακού μας Συστήματος, ή αν αντίθετα είναι ψευδείς ανιχνεύσεις που οφείλονται σε αστέρια στο φόντο που τρεμοπαίζουν, σκόνη στον καθρέφτη του τηλεσκοπίου ή άλλα αίτια.Οι εθελοντές επισκέπτονται την ιστοσελίδα https://www.zooniverse.org/projects/fulsdavid/the-daily-minor-planet και, αφού παρατηρήσουν μια σειρά εικόνων, απαντούν με «ναι» ή «όχι» για το αν βλέπουν σε αυτές αστεροειδείς. Επίσης, μπορούν να γράψουν σχόλια ή να ανταλλάξουν σκέψεις και πληροφορίες με άλλους συμμετέχοντες.Οι εικόνες που καλούνται να αξιολογήσουν προέρχονται από το αστρονομικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα «Catalina Sky Survey», που χρηματοδοτείται από τη NASA. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού συλλέγονται στο Αστεροσκοπείο Steward στην Αριζόνα περισσότερες από 1.000 εικόνες κάθε βράδυ. Οι εικόνες αυτές προστίθενται καθημερινά στην ιστοσελίδα.Αυτός ο τεράστιος όγκος εικόνων που συλλέγεται δυσχεραίνει τους ερευνητές, οι οποίοι ζητούν τη βοήθεια του κοινού για να εντοπίσουν τους κοντινούς στη γη αστεροειδείς (γεωπλήσιους), οι οποίοι «ξεγλιστρούν» από το σύστημα ανίχνευσης. Το λογισμικό ανίχνευσης αστεροειδών μπορεί να εντοπίζει πιθανούς αστεροειδείς, ωστόσο οι επιστήμονες σημειώνουν ότι πολλές από αυτές τις ανιχνεύσεις είναι ψευδώς θετικές. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι μόλις το 1% των εικόνων που παρουσιάζονται στους χρήστες απεικονίζει αληθινούς αστεροειδείς.«Παίρνουμε τόσες πολλές εικόνες του ουρανού κάθε βράδυ που δεν είναι εφικτό να τις εξετάσουμε όλες για να εντοπίσουμε πιθανούς αστεροειδείς», σημειώνει ο Κάρσον Φουλς, επικεφαλής του προγράμματος «Catalina Sky Survey». «Σκέφτηκα ότι θα ήταν υπέροχο αν οι άνθρωποι μπορούσαν να κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς κάθε βράδυ. Αυτή η ιστοσελίδα ανοίγει τις πόρτες. Θέλετε να ψάξετε και εσείς για αστεροειδείς; Αν ναι, ελάτε μέσα», προσθέτει ο ίδιος.Οι μεγαλύτεροι αστεροειδείς αντανακλούν περισσότερο φως και έχουν ανακαλυφθεί από τους επιστήμονες, ωστόσο οι μικρότεροι είναι πιο πολυάριθμοι και λιγότερο εύκολο να εντοπιστούν. Οι περισσότεροι αστεροειδείς του Ηλιακού μας Συστήματος εντοπίζονται στην Κύρια Ζώνη, που βρίσκεται ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Συχνότερα, οι αστεροειδείς αυτοί περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο ακίνδυνα, χωρίς ποτέ να διασταυρωθούν με τις τροχιές των μεγάλων πλανητών. Όμως, άλλοι, οι γεωπλήσιοι αστεροειδείς, έχουν τροχιές που μπορούν να τους φέρουν κοντά στη Γη ή που τέμνουν την τροχιά της Γης.Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι για να βρούμε αυτά τα αντικείμενα, λέει η NASA. Ορισμένοι αστεροειδείς αποτελούν κίνδυνο πρόσκρουσης στη Γη, ενώ άλλοι είναι απαραίτητοι στην προσπάθεια της ανθρωπότητας να εξερευνήσει το Διάστημα.Το ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο πρότζεκτ είναι τόσο μεγάλο που στις πρώτες τέσσερις μέρες από την έναρξη λειτουργίας της ιστοσελίδας συμμετέχουν στην αναζήτηση περισσότεροι από 1.200 εθελοντές, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει ήδη το 56% του πρότζεκτ.Δεν είναι η πρώτη φορά που η NASA ζητάει τη βοήθεια του κοινού στον εντοπισμό αντικειμένων στο Διάστημα. Είχε προηγηθεί το πρότζεκτ «Catalina Outer Solar System Survey project», στο οποίο οι συμμετέχοντες καλούνταν να αναζητήσουν σε φωτογραφίες ουράνια σώματα που βρίσκονται πέρα από την τροχιά του πλανήτη Ποσειδώνα. Επίσης, σε εξέλιξη βρίσκεται το πρόγραμμα «Active Asteroids» για την αναζήτηση ενεργών αστεροειδών, μια κατηγορία αντικειμένων που εντοπίζεται σπάνια.Τέτοιου είδους προγράμματα ανήκουν στη λεγόμενη «Επιστήμη των πολιτών», που αφορά στη συμμετοχή των πολιτών σε δραστηριότητες και διαδικασίες, οι οποίες λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια μιας επιστημονικής έρευνας. Μέσω σχετικών προγραμμάτων της NASA, περισσότεροι από 410 πολίτες έχουν συμπεριληφθεί ως συν-συγγραφείς σε επιστημονικές δημοσιεύσεις της. Αυτή την περίοδο η NASA έχει 36 τέτοια πρότζεκτς ενεργά, που απευθύνονται σε ενδιαφερόμενους πολίτες σε όλο τον κόσμο, από την καταγραφή πληθυσμών πιγκουίνων και την παρατήρηση λιμνών μέχρι την ανάλυση της ποιότητας του αέρα και την καταγραφή ήχων πουλιών.

https://physicsgg.me/2023/05/21/η-nasa-ζητάει-τη-βοήθεια-του-κοινού-για-τον/

[Δροσος Γεωργιος]

Προς τη Ζώνη των Αστεροειδών.

Έπειτα από την επιτυχή αποστολή σκάφους που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Άρη, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ετοιμάζονται για περιοδεία στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Δία και του Άρη.Η αποστολή βαφτίστηκε MBR Explorer προς τιμήν του σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ-Μακτούμ, ηγέτη του Ντουμπάι και πρωθυπουργού των Εμιράτων, ανακοίνωσε η διαστημική υπηρεσία της μεσανατολικής χώρας.Το σκάφος θα αναχωρήσει το 2028 και το 2030 θα προσπεράσει έξι αστεροειδείς διαφόρων μεγεθών πριν τεθεί σε τροχιά γύρω από τον τελικό προορισμό του, τον μυστηριώδη αστεροειδή Justitia.Το σώμα αυτό έχει ασυνήθιστο κοκκινωπό χρώμα που παραπέμπει στα σώματα της Ζώνης του Κάιπερ, μια γειτονιά παγωμένων σωμάτων που εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα. Οι αστρονόμοι υποψιάζονται ότι ο Justitia, ο οποίος έχει διάμετρο γύρω στα 50 χιλιόμετρα, σχηματίστηκε σε μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο πριν μεταναστεύσει τελικά στη Ζώνη των Αστεροειδών.Αν η υποψία αυτή επιβεβαιωθεί, οι αστρονόμοι θα έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν ένα αντικείμενο που παραμένει σχεδόν άθικτο από τη εποχή που σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.Το MBR Explorer θα εξετάσει τον Justitia για τουλάχιστον επτά μήνες και θα απελευθερώσει ένα μικρό ρομπότ που θα αγγίξει την επιφάνεια του αστροειδή και θα εξετάσει αν το κοκκινωπό χρώμα οφείλεται σε οργανικές ενώσεις που συνδέονται με την εμφάνιση ζωής.Τα Εμιράτα είχαν μια μεγάλη διαστημική επιτυχία τον Φεβρουάριο του 2019 όταν ο δορυφόρος Hope, η πρώτη αποστολή της χώρας στον Άρη, τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη.Ο δορυφόρος παραμένει σε λειτουργία και πρόσφατα μετέδωσε τις πρώτες κοντινές εικόνες του Δείμου, ενός από τα δύο μικρά φεγγάρια του Άρη.Η πλουσιότερη χώρα του Περσικού Κόλπου φιλοδοξεί επίσης να στείλει ρομποτικό όχημα στη Σελήνη το 2024.

https://physicsgg.me/2023/05/30/προς-την-ζώνη-αστεροειδών/

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδής μήκους δέκα λεωφορείων κατευθύνεται προς τη Γη – Πόσα κοντά θα φτάσει.

Ένας τεράστιος διαστημικός βράχος μεγαλύτερος από δέκα λεωφορεία στοιβαγμένα στη σειρά κατευθύνεται προς τη Γη.Η NASA αναφέρει ότι ο αστεροειδής, που ονομάζεται επιστημονικά 2013 WV44, θα περάσει από τον πλανήτη μας την Τετάρτη. Εκτιμάται ότι έχει διάμετρο έως και 160 μέτρα, γεγονός που τον καθιστά μεγαλύτερο  τόσο από το London Eye όσο και από το Big Ben.Θα ταξιδεύει με ταχύτητα 11,8 χλμ το δευτερόλεπτο και δεν θα πλησιάσει τη Γη περισσότερο από 0,02334 αστρονομικές μονάδες ή περίπου 2,1 εκατομμύρια μίλια.Παρά το γεγονός ότι είναι περίπου εννέα φορές πιο μακριά από το φεγγάρι, ο αστεροειδής έχει ταξινομηθεί ως αντικείμενο κοντά στη Γη (NEO) και παρακολουθείται από τη NASA. Οι NEO είναι κομήτες και αστεροειδείς που ωθούνται από τη βαρυτική έλξη κοντινών πλανητών σε τροχιές που τους επιτρέπουν να εισέλθουν στη γειτονιά της Γης», δήλωσε η NASA.

πηγή: Daily Mail

Αποτελούμενοι κυρίως από πάγο νερού με ενσωματωμένα σωματίδια σκόνης, οι κομήτες σχηματίστηκαν αρχικά στο ψυχρό εξωτερικό πλανητικό σύστημα, ενώ οι περισσότεροι από τους βραχώδεις αστεροειδείς σχηματίστηκαν στο θερμότερο εσωτερικό ηλιακό σύστημα μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία.Σύμφωνα με τη ΝΑSA, το επιστημονικό ενδιαφέρον για τους κομήτες και τους αστεροειδείς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κατάστασή τους επειδή παραμένουν σχετικά αμετάβλητα υπολείμματα από τη διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού συστήματος πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια».Ένα NEO ορίζεται ως τέτοιο όταν βρίσκεται σε απόσταση 1,3 αστρονομικών μονάδων (AU) (120,8 εκατομμύρια μίλια) από τον ήλιο και ως εκ τούτου εντός 0,3 AU (27,8 εκατομμύρια μίλια) από την τροχιά της Γης.Αν και το 2013 WV44 θα βρίσκεται σε απόσταση 2,1 εκατομμυρίων μιλίων, αυτό είναι σχετικά κοντά σε αστρονομικούς όρους.Ένας αστεροειδής ορίζεται ως «δυνητικά επικίνδυνος» εάν βρίσκεται σε απόσταση 0,05 αστρονομικών μονάδων (4,65 εκατομμύρια μίλια) από τη Γη και έχει διάμετρο μεγαλύτερο από 459 πόδια (140 μέτρα).Ευτυχώς, το 2013 WV44 δεν πληροί αυτές τις προδιαγραφές, επομένως δεν θεωρείται δυνητικά επικίνδυνο, αλλά θα μπορούσε ακόμα να μπει στην τροχιά μας.

https://www.in.gr/2023/06/26/b-science/space/asteroeidis-mikous-deka-leoforeion-kateythynetai-pros-ti-gi-posa-konta-tha-ftasei/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο αστεροειδής (30278) Gazeas.

Μια σπουδαία αναγνώριση από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση στον Δρ. Κοσμά Γαζέα, Αστροφυσικό, ιδρυτικό μέλος του ΟΦΑ

Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση 

https://www.iau.org/

(International Astronomical Union – IAU) ανακοινώνει κάθε χρόνο την ονοματοδοσία των σωμάτων μικρής μάζας του Ηλιακού Συστήματος, μεταξύ άλλων των αστεροειδών και κομητών.Το εξειδικευμένο προσωπικό της Ομάδας Εργασίας της IAU (Working Group for Small Body Nomenclature – WGSBN),

https://www.wgsbn-iau.org/

που είναι υπεύθυνο για την επιλογή των ονομάτων τίμησε 

https://www.wgsbn-iau.org/files/Bulletins/V003/WGSBNBull_V003_009.pdf

τον Δρ. Κοσμά Γαζέα, Αστροφυσικό στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας, για την πολύτιμη συνεισφορά του στη μελέτη των αρχέγονων αστεροειδών (Ancient Asteroid Project)

http://users.uoa.gr/~kgaze/ancient_asteroids.html

και την πολυετή δράση του στην επικοινωνία της επιστήμης μέσω του προγράμματος “Planets In Your Hand“.

http://www.planetsinyourhand.phys.uoa.gr/

Η ομάδα του WGSBN της IAU, αναγνωρίζοντας διεθνώς την ερευνητική και εκπαιδευτική δραστηριότητα του Δρ. Γαζέα, ονόμασε τον αστεροειδή “30278 Gazeas” (2000 HN56) προς τιμή του.
Ο αστεροειδής (30278) Gazeas απέχει περίπου 2.9 AU (astronomical units – αστρονομικές μονάδες) από τον Ήλιο, μια απόσταση που αντιστοιχεί σε 435 εκατομμύρια χιλιόμετρα περίπου. Ανήκει στην οικογένεια αστεροειδών με όνομα Koronis.

http://www.koronisfamily.com/

Ο αστεροειδής (30278) Gazeas ανακαλύφθηκε το έτος 2000 από το ρομποτικό τηλεσκόπιο του προγράμματος LONEOS στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Έχει επίμηκες σχήμα, με μέγιστη διάμετρο 5.36 χιλιόμετρα. Περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 4.9 έτη, ενώ περιστρέφεται δεξιόστροφα γύρω από τον εαυτό του σε 9.19 ώρες. Όντας μέλος της οικογένειας Koronis, εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν από 15 περίπου εκατομμύρια χρόνια,  καθώς ο μητρικός αστεροειδής (Koronis) διασπάστηκε σε μικρότερα τμήματα.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον αστεροειδή (30278) Gazeas, βρίσκονται στην ιστοσελίδα του JPL της NASA: https://ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=30278&view=OPDA

https://physicsgg.me/2023/07/14/ο-αστεροειδής-30278-gazeas/

 

[Δροσος Γεωργιος]

H τεχνητή νοημοσύνη ρίχνεται στη μάχη κατά του Αρμαγεδδώνα (βίντεο)

Καλλιτεχνική απεικόνιση του αστεροειδή που εντόπισε το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης.

Αλγόριθμοι ΑΙ εντόπισαν για πρώτη φορά ένα δυνητικά απειλητικό αστεροειδή.Ένας νέος αλγόριθμος τεχνητής νοημοσύνης που έχει προγραμματιστεί να κυνηγά δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς κοντά στη Γη ανακάλυψε τον πρώτο του διαστημικό βράχο.Ο αστεροειδής πλάτους περίπου 180 μέτρων έχει λάβει την ονομασία 2022 SF289 και αναμένεται να πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 225.000 χιλιομέτρων που είναι αρκετά μικρότερη από αυτή μεταξύ του πλανήτη μας και της Σελήνης, που απέχουν κατά μέσο 384, 400 χλμ. Η τροχιά του 2022 SF289 είναι τέτοια ώστε να καταγραφεί ως ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα επηρεάσει τη Γη στο άμεσο μέλλον.

Το πρόγραμμα HelioLinc3D, το οποίο βρήκε τον αστεροειδή, αναπτύχθηκε για να αναζητά διαστημικούς βράχους που έχουν κατεύθυνση που θα τους φέρει κοντά στη Γη και άρα θα μπορεί να εντοπίζει δυνητικά επικίνδυνους διαστημικούς βράχους.
Το πρόγραμμμα θα ενταχθεί στα εργαλεία του Αστεροσκοπείου Vera C. Rubin, που βρίσκεται ακόμη σε στάδιο κατασκευής στη Βόρεια Χιλή.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι ο 2022 SF289 δεν αποτελεί κίνδυνο για τη Γη όπως και κανένας άλλος από τους αστεροδείς που γνωρίζουμε ότι θα περάσουν κοντά από τη Γη τα επόμενα 100 χρόνια. Παρόλα αυτάο οι αστρονόμοι αναζητούν δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς και παρακολουθούν τις τροχιές τους μόνο και μόνο για να βεβαιωθούν ότι δεν οδεύουν προς σύγκρουση με τον πλανήτη.Η NASA έχει οργανώσει μάλιστα ειδικό τμήμα εντοπισμού και παρακολούθησης διαστημικών βράχων που μπορεί δυνητικά να αποτελέσουν κίνδυνο για τον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα φυσικά.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1502390/h-techniti-noimosyni-richnetai-sti-machi-kata-toy-armageddona-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Στην Αυστραλία συνέβη η μεγαλύτερη πρόσκρουση αστεροειδούς στη Γη.

Ένας κρατήρας διαμέτρου 520 χιλιομέτρων, που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Αυστραλίας, αποδεικνύει ότι η μεγαλύτερη πρόσκρουση αστεροειδούς στη Γη έγινε στη συγκεκριμένη χώρα.Οι επιστήμονες ζητούν να γίνουν γεωτρήσεις στην περιοχή της πόλης Deniliquin στη Νέα Νότια Ουαλία, ενώ υπολογίζουν πως ο κρατήρας είναι αρκετά μεγαλύτερος από τον Vredefort στη Νότια Αφρική, που κατέχει το ρεκόρ με 300 χιλιόμετρα.Η επιφάνεια της Γης συνεχώς μεταβάλλεται λόγω της τεκτονικής δραστηριότητας του υπεδάφους της και της διάβρωσης από τις δυνάμεις της φύσης, με συνέπεια να είναι δύσκολο να εντοπισθούν αρχαίοι κρατήρες πρόσκρουσης.Στο παρελθόν έχουν βρεθεί σε Αυστραλία και Αφρική υλικά εκτίναξης μετά από πρόσκρουση αρχαιότερη των δύο δισεκατομμυρίων ετών, όμως δεν έχουν βρεθεί οι αντίστοιχοι κρατήρες.

38 επιβεβαιωμένα και 43 πιθανά πεδία πρόσκρουσης

Η σημερινή Αυστραλία ανήκε στην προϊστορική ήπειρο Gondwana και ήταν συχνός στόχος αστεροειδών. Στη χώρα έχουν καταγραφεί 38 επιβεβαιωμένα και 43 πιθανά πεδία πρόσκρουσης.Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Tectonophysics», η σύγκρουση εκτιμάται ότι συνέβη πριν από 445 εκατομμύρια χρόνια και ίσως αυτή να ευθύνεται για την ψύχρανση της ατμόσφαιρας, που με τη σειρά της οδήγησε στην εξαφάνιση του 85% των ειδών του πλανήτη.Η δομή του Deniliquin έχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας μεγάλης μεγέθους σύγκρουσης.Για παράδειγμα, οι μαγνητικές μετρήσεις της περιοχής αποκαλύπτουν ένα συμμετρικό μοτίβο κυματισμού στο φλοιό γύρω από τον πυρήνα της δομής. Αυτό δημιουργήθηκε πιθανότατα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, καθώς οι εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες δημιούργησαν έντονες μαγνητικές δυνάμεις.Μια κεντρική χαμηλή μαγνητική ζώνη αντιστοιχεί σε παραμόρφωση βάθους 30 χιλιομέτρων πάνω από έναν σεισμικά καθορισμένο θόλο μανδύα. Η κορυφή αυτού του θόλου είναι περίπου 10km ρηχότερη από την κορυφή του περιφερειακού μανδύα.

Οι μαγνητικές μετρήσεις δείχνουν επίσης ενδείξεις «ακτινικών ρηγμάτων»: Ρωγμές που εκπέμπονται ακτινοειδώς από το κέντρο μιας μεγάλης δομής πρόσκρουσης. Αυτό συνοδεύεται περαιτέρω από μικρές μαγνητικές ανωμαλίες, που μπορεί να αντιπροσωπεύουν εκρηξιγενείς «δόμους», οι οποίοι είναι φύλλα μάγματος που εγχέονται σε ρωγμές σε προϋπάρχοντα ρήγματα.Τα ακτινωτά ρήγματα και τα πυριγενή πετρώματα είναι τυπικά των μεγάλων δομών πρόσκρουσης και μπορούν να βρεθούν στη δομή Vredefort και στη δομή Sudbury στον Καναδά.Επί του παρόντος, το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων για την πρόσκρουση στο Deniliquin βασίζεται σε γεωφυσικά δεδομένα που λαμβάνονται από την επιφάνεια. Για την απόδειξη της πρόσκρουσης, θα πρέπει να συλλεχθούν φυσικές αποδείξεις της κρούσης, οι οποίες μπορούν να προέλθουν μόνο από γεωτρήσεις βαθιά μέσα στη δομή.

Με πληροφορίες από Τhe Conversation και Interesting Engineering

[Δροσος Γεωργιος]

Το OSIRIS-REx ‘αφήνει’ στη Γη δείγμα εδάφους του αστεροειδούς Bennu.

Βίντεο: Το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx της NASA πλησιάζει τη Γη και απελευθερώνει την κάψουλα που περιέχει δείγμα εδάφους από τον αστεροειδή Bennu. Στη συνέχεια  θα συνεχίσει το ταξίδι του, και αφού κάνει τρεις περιφορές γύρω από τον πλανήτη μας, θα ταξιδέψει προς τον αστεροειδή Άποφι, όταν αυτός θα έχει πλησιάσει τη Γη το 2029. 

Την ερχόμενη Κυριακή, η NASA περιμένει παράδοση από την άλλη άκρη του Ηλιακού Συστήματος. Έπειτα από ταξίδι επτά ετών και έξι δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, το σκάφος OSIRIS-REx πλησιάζει τη Γη για να απελευθερώσει μια κωνική κάψουλα που θα πέσει σε πεδίο βολής στη Γιούτα των δυτικών ΗΠΑ.
Μέσα της εκτιμάται ότι βρίσκονται περίπου 250 γραμμάρια σκόνης και βότσαλων από τον αστεροειδή Bennu, ποσότητα πολύ μεγαλύτερη από τα δείγματα που είχε φέρει η Ιαπωνία από δύο άλλους αστεροειδής.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του διαστημικού σκάφους OSIRIS-REx μετά την απελευθέρωση της κάψουλας προς τη Γη. Η κάψουλα που θα πέσει την Κυριακή με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα μεταφέρει σκόνη και βότσαλα από τον αστεροειδή Bennu.

Για τη NASA θα είναι η πρώτη φορά. Η ανάλυση των δειγμάτων αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για τον σχηματισμό των πλανητών και τα οργανικά υλικά στο Ηλιακό Σύστημα.

Χρονοκάψουλα

Οι περισσότεροι διαστημικοί βράχοι βρίσκονται στη λεγόμενη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Όχι όμως και ο Bennu, ένας κατάμαυρος βράχος με διάμετρο γύρω στα 500 μέτρα, ο οποίος που βαφτίστηκε προς τιμήν μιας αιγυπτιακής θεότητας.Ανήκει στην κατηγορία των «κοντινών στη Γη αντικειμένων» και θεωρείται δυνητικά επικίνδυνος, με τη NASA να εκτιμά ότι υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.800 να χτυπήσει ο αστεροειδής τη Γη κάποια στιγμή τον 22ο αιώνα, με τον κίνδυνο να μεγιστοποιείται στις 24 Σεπτεμβρίου 2182.
Ο Bennu εκτιμάται ότι ίσως είναι θραύσμα ενός μεγαλύτερου σώματος που σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια, όταν το Ηλιακό Σύστημα είχε ηλικία μόλις 10 εκατομμυρίων ετών.

Έκτοτε παραμένει ουσιαστικά αναλλοίωτος, κάτι σαν χρονοκάψουλα που ίσως κρύβει πολύτιμα στοιχεία για την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος. Ο Bennu αποτελείται κυρίως από άνθρακα και πιστεύεται ότι περιέχει οργανικά υλικά που δεν αποκλείεται να έπαιξαν ρόλο στην εμφάνιση ζωής στη Γη.
Μέχρι πρόσφατα, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι επιστήμονες για να μελετούν τη σύσταση των αστεροειδών ήταν να αναλύουν μετεωρίτες που πέφτουν στη Γη, οι οποίοι συχνά αλλοιώνονται κατά την κάθοδό τους στην ατμόσφαιρα.
Αυτό άλλαξε την περασμένη δεκαετία με τις ιαπωνικές αποστολές Hayabusa και Hayabusa2, οι οποίες έφεραν δείγματα από τους αστεροειδείς Itokawa και Ryugu.

Μετεωρική κάθοδος

Το OSIRIS-REx -Rex, μια αποστολή κόστους 1 δισ. δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2016 και δύο χρόνια αργότερα έφτασε στον Bennu, γύρω από τον οποίο τέθηκε σε τροχιά για δύο χρόνια. Τον Απρίλιο του 2019 χρησιμοποίησε μια «ηλεκτρική σκούπα» σε σχήμα ραβδιού για να ρουφήξει υλικό από τη μαύρη επιφάνεια.

Το σκάφος OSIRIS-REx κατάφερε να αγγίξει τον αστεροειδή Bennu για να συλλέξει δείγμα από την επιφάνειά του. Προσεδαφίστηκε για λίγο σ‘ αυτόν (η επαφή κράτησε μόνο μερικά δευτερόλεπτα), μέσα σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του Bennu. Αμέσως εξέτεινε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων για τη συλλογή του δείγματος από σκόνη και πέτρες.Έκτοτε το σκάφος ταξιδεύει προς τη Γη, πριν συνεχίσει το ταξίδι για τον επόμενο αστεροειδή, τον αστεροειδή Apophis, ο οποίος επίσης θεωρείται δυνητικά επικίνδυνος.
Αν όλα πάνε καλά, η κωνική κάψουλα με τα δείγματα θα απελευθερωθεί από το σκάφος την Κυριακή στις 13.42 ώρα Ελλάδας σε απόσταση 100.000 χιλιάδων χιλιομέτρων από τη Γη. Η εντολή αποδέσμευσης θα σταλεί από το κέντρο ελέγχου της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed Martin στο Κολοράντο.
Τέσσερις ώρες αργότερα, η κάψουλα θα εισέλθει στη ατμόσφαιρα με ταχύτητα μετεωρίτη, περίπου 43.000 χιλιόμετρα ανά ώρα. Αφού επιβραδυνθεί αρκετά από την αντίσταση της ατμόσφαιρας θα ανοίξει διαδοχικά δύο αλεξίπτωτα για να πέσει μαλακά στην έρημο της Γιούτα.Στη συνέχεια θα μεταφερθεί με ελικόπτερο σε πρόχειρο εργαστήριο που στήθηκε σε μικρή απόσταση και στη συνέχεια θα μεταφερθεί σε Διαστημικό Κέντρο «Τζόνσον» της NASA στο Χιούστον.
Το εργαστήριο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για την ανάλυση των δειγμάτων βρίσκεται στο Κτήριο 31, στο οποίο και φυλάσσονται τα δείγματα των αποστολών Apollo από τη Σελήνη.
Πιθανότατα θα χρειαστούν χρόνια για την ανάλυση των νέων δειγμάτων, τα οποία απαιτούν ειδικούς χειρισμούς για να αποφευχθεί επιμόλυνση με γήινο υλικό.

Φθινόπωρο των Αστεροειδών

Η NASA γιορτάζει φέτος το «Φθινόπωρο των Αστεροειδών», καθώς εκτός από άφιξη των δειγμάτων του OSIRIS-Rex θα υπάρξουν εξελίξεις σε δύο άλλες αποστολές.
Για τις 5 Οκτωβρίου προγραμματίζεται η αναχώρηση του σκάφους Psyche («Ψυχή») με προορισμό τον ομώνυμο αστεροειδή, ο οποίος εκτιμάται ότι περιέχει μέταλλα αξίας δέκα εκατομμυρίων τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ένα μήνα αργότερα, η αποστολή Lucy, η οποία εκτοξεύτηκε το 2021,  θα φτάσει τον πρώτο προορισμό της, τον αστεροειδή Dinkinesh στη Ζώνη των Αστεροειδών.
Στη συνέχεια θα εξερευνήσει τους λεγόμενους Τρωικούς Αστεροειδείς, οι οποίοι ακολουθούν τον Δία στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο.

– https://www.in.gr/2023/09/22/in-science/space/osiris-rex-polytimo-deigma-asteroeidi-peftei-apo-ton-ourano-sta-xeria-tis-nasa/

 

Έφτασε στη Γη η διαστημική κάψουλα με χώμα και πέτρες αστεροειδούς.

Το δείγμα από την επιφάνεια του αστεροειδούς Bennu είχε συλλέξει το διαστημικό σκάφος OSIRISREx πριν από τρία περίπου χρόνια.Μετά από ένα ταξίδι επτά ετών και έξι δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, το διαστημικό σκάφος OSIRIS-REx πλησίασε τη Γη και απελευθέρωσε μια κωνική κάψουλα που προσγειώθηκε στην έρημο Γιούτα των ΗΠΑ. Η κάψουλα περιέχει περίπου 250 γραμμάρια από πέτρες και χώμα του αστεροειδούς Bennu. H NASA επιβεβαίωσε ότι η κάψουλα του OSIRISREx προσγειώθηκε με ασφάλεια!

Το διαστημικό σκάφος OSIRISREx συνεχίζει ακάθεκτο το ταξίδι του. Θα κάνει τρεις περιφορές γύρω από τον πλανήτη μας και στη συνέχεια θα ξεκινήσει προς το νέο του στόχο, τον αστεροειδή Άποφι.Ο αστεροειδής Bennu δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Γη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αστεροειδείς όπως ο Bennu έπεσαν στη Γη κατά τη διάρκεια του σχηματισμού της μεταφέροντας οργανικές ενώσεις και νερό.

Kατά την παραλαβλή του ‘πακέτου’ οι ερευνητές της NASA, πραγματοποίησαν μετρήσεις του αέρα και του εδάφους για να καταγράψουν τυχόν πιθανούς ρύπους:

Η ερευνητική ομάδα μετέφερε προσεκτικά την κάψουλα σε εργαστήριο στη Γιούτα, όπου θα προετοιμάσει κατάλληλα το δείγμα για να παραδοθεί προς ανάλυση:

https://physicsgg.me/2023/09/24/έφτασε-στη-γη-η-διαστημική-κάψουλα-με-χ/

 

Το επεξεργάστηκε Σεπτέμβριος 25, 2023 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Καταστροφή ίδια με 24 βόμβες υδρογόνου αν πέσει στη Γη ο αστεροειδής δείγματα του οποίου φέρνει η NASA σε δύο μέρες (βίντεο)

Καλλιτεχνική απεικόνιση του αστεροειδή που εντόπισε το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης.

Υπάρχει 1 στις 2,700 πιθανότητες ο αστεροειδής Μπενού να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας τον 22ο αιώνα.Η NASA ετοιμάζεται να υποδεχτεί στις 24 Σεπτεμβρίου το σκάφος OSIRIS-Rex που μεταφέρει δείγματα του αστεροειδή Μπενού. Το 2016 εκτοξεύτηκε το OSIRIS-Rex και τον Δεκέμβριο του 2018 έφτασε στον Μπενού και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. To 2020 το OSIRIS-Rex προσεδαφίστηκε σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή. Το σκάφος απελευθέρωσε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων ο οποίος συνέλεξε  δείγματα από σκόνη και πέτρες. Τα στελέχη της είχαν κάνει λόγο τότε για «απίστευτο κατόρθωμα».Σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος θα προσεδαφιστεί την Κυριακή στην έρημο της Γιούτα στις ΗΠΑ όπου θα το περιμένουν τα μέλη της αποστολής για να συλλέξουν το πολύτιμο φορτίο του. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων ο Μπενού έχει μια πορεία που θα τον φέρει κοντά στη Γη το 2135 και υπάρχει πιθανότητα 1 στις 2,700 να πέσει στον πλανήτη μας το χρονικό διάστημα 2175-2199.Η πιθανότητα να συμβεί αυτή η σύγκρουση είναι μεν πολύ μικρή αλλά σίγουρα όχι απίθανη και η NASA έκανε γνωστό ότι οι επιστήμονες της μελέτησαν και υπολόγισαν τι θα συμβεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία αν πέσει ο Μπενού στη Γη η καταστροφικές επιπτώσεις της σύγκρουσης θα είναι παρόμοιες με αυτές που θα υπήρχαν αν κάποιος έριχνε στο ίδιο σημείο 24 ατομικές βόμβες παρόμοιας ισχύς η κάθε μια με την Βόμβα Τσαρ.Η Σοβιετική βόμβα υδρογόνου RDS-220 γνωστή ως Βόμβα Char που σημαίνει “βόμβα Τσάρος” ή Βασιλιάς των Βομβών αποτελεί το ισχυρότερο πυρηνικό όπλο που δημιουργήθηκε και δοκιμάστηκε μέχρι σήμερα. Η βόμβα αυτή δοκιμάστηκε στις 30 Οκτωβρίου 1961, ως πειραματική επαλήθευση των αρχών υπολογισμού και των σχεδιασμών θερμοπυρηνικών όπλων πολλών σταδίων. Είναι ο ισχυρότερος εκρηκτικός μηχανισμός που έχει πυροδοτήσει ποτέ άνθρωπος.Η βόμβα πυροδοτήθηκε σε υψόμετρο 4.000 μέτρων πάνω από το ακρωτήριο Σουχόι Νος (“Ξηρή Μύτη”), το οποίο βρίσκεται στη νήσο Σέβερνι της Νόβαγια Ζεμλιά, 15 χιλιόμετρα από το κόλπο Μιτιούσιχα βόρεια του στενού Ματότσκιν. Η δοκιμή ήταν μυστική αλλά η έκρηξη εντοπίστηκε από αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Προφανώς οι ΗΠΑ έμαθαν το σημείο της δοκιμής και έστειλαν κάποιο κατασκοπευτικό αεροσκάφος στην περιοχή. Τα όργανα μετρήσεων έδειξαν ότι η βόμβα είχε ισχύ 58 μεγατόνων. Αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος ότι η πιθανή πτώση του Μπενού στη Γη θα μπορούσε να εξαφανίσει από τον χάρτη ολόκληρη την περιοχή που θα έπεφτε και οι επιπτώσεις του θα είχαν πλανητικό αντίκτυπο για πολλά χρόνια.

Ο Μπενού έχει καταχωρηθεί ως αστεροειδής τύπου Β, κάτι που σημαίνει ότι έχει πολύ άνθρακα μαζί με τα άλλα του υλικά. Πρόκειται για έναν αστεροειδή η επιφάνεια του οποίου αντανακλά περίπου το 4% του φωτός που πέφτει πάνω της, και που δεν έχει υποστεί πολλές αλλαγές στη σύνθεσή του- κάτι που με τη σειρά του σημαίνει ότι έχει χημικά και βράχους από την εποχή της γένεσης του ηλιακού μας συστήματος.Ο Μπενού είναι πανάρχαιος: Θεωρείται πως ήταν ανέγγιχτος για δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ εκτιμάται πως δημιουργήθηκε μέσα στα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του ηλιακού συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια για αυτό και η μελέτη των δειγμάτων του στα εργαστήρια στη Γη πιστεύεται ότι μπορεί να προσφέρει άγνωστα στοιχεία για τη ύπαρξη του ηλιακού μας συστηματος.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1516705/katastrofi-idia-me-24-vomves-ydrogonoy-an-pesei-sti-gi-o-asteroeidis-deigmata-toy-opoioy-fernei-i-nasa-se-dyo-meres-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Εδώ θα γίνει η ανάλυση των δειγμάτων του αστεροειδή Μπενού που έφτασαν στη Γη (βίντεο)

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες του εργαστηρίου που θα γίνουν μελέτες των υλικών του διαστημικού βράχου.Την Κυριακή το σκάφος OSIRIS REx πλησίασε τη Γη και απελευθέρωσε μια κάψουλα μέσα στην οποία υπήρχαν τα δείγματα του αστεροειδή Μπενού που είχε συλλέξει το σκάφος πριν από τρία χρόνια. Η κάψουλα έπεσε στην έρημο της Γιούτα και η NASA απέσπασε το πολύτιμο φορτίο της κάψουλας και με μια σύνθετη αποστολή στην οποία συμμετείχαν ελικόπτερα και στρατιωτικά αεροσκάφη και όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία τα δείγματα έφτασαν με ασφάλεια στην ειδική εργαστηριακή εγκατάσταση που έχει δημιουργήσει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία για την ανάλυση και μελέτη των δειγμάτων.

 

Εικόνα της κάψουλας με τα δείγματα του αστεροειδή. πηγή φωτό NASA Τα δείγματα μεταφέρθηκαν με ένα στρατιωτικό C-17 στο εργαστήριο για ανάλυση. πηγή φωτό (NASA/ Molly Wasser Η εγκατάσταση της NASA που θα γίνει η ανάλυση και μελέτη των δειγμάτων. πηγή φωτό (NASA/James Blair)

Το εργαστήριο βρίσκεται στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον της NASA στο Χιούστον του Τέξας όπου θα γίνουν οι πρώτες αναλύσεις και μελέτες των δειγμάτων μέρος των οποίων θα δοθεί για ανάλυση σε πολλές ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο. Η επιστημονική κοινότητα ευελπιστεί ότι η μελέτη των δειγμάτων θα αποκαλύψει πολύτιμα στοιχεία για την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος πιθανώς και στοιχεία που να αφορούν τη θεωρία για την ύπαρξη του νερού αλλά και της ζωής στη Γη η οποία κάνει λόγο για μεταφορά τόσο του νερού όσο και άλλων δομικών της ζωής από αστεροειδείς που έπεφταν ασταμάτητα στη Γη στη βρεφική της ηλικία.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1517894/edo-tha-ginei-i-analysi-ton-deigmaton-toy-asteroeidi-mpenoy-poy-eftasan-sti-gi-vinteo/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Μπενού: Η βιοψία ενός αστεροειδούς.

Θα «ξεκλειδώσει» το μυστικό της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος

Δείγματα του αστεροειδούς Μπένου μετέφερε στη Γη στις αρχές της εβδομάδας η αποστολή «OSΙRIS-REx» της NASA. Η μελέτη τους θα αποκαλύψει μυστικά για τη δημιουργία του Σύμπαντος, αλλά και θα συμβάλει στην προσπάθεια να αποφευχθεί μια μοιραία σύγκρουση.

Στη μυθολογία της αρχαίας Αιγύπτου «Μπένου» είναι η ονομασία μιας ιπτάμενης θεότητας, ένα πανέμορφο και υπέρκομψο φτερωτό πλάσμα με μακρύ λαιμό και υπέροχο φτέρωμα που πετούσε στο χάος πριν ακόμη από τη δημιουργία του κόσμου. Στη συνέχεια, ακουμπώντας για λίγο επάνω σε έναν πολύ μικρό βράχο, η κραυγή του έσπασε την αρχέγονη σιωπή, κάπως σαν να έδωσε το σύνθημα για την εξέλιξη της δημιουργίας.Στην ιστορία της εξερεύνησης του Διαστήματος Μπένου είναι και ένας αστεροειδής με διάμετρο όχι μεγαλύτερη από 500 μέτρα, συμπίλημα από βραχώδη απομεινάρια της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος.  Αστεροειδείς ονομάζονται τα μικρά σώματα του ηλιακού συστήματος, σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο, και υπολογίζεται ότι υπάρχουν εκατομμύρια από αυτούς, με το μέγεθός τους να ποικίλει από λίγες δεκάδες μέτρα μέχρι και εκατοντάδες χιλιόμετρα. Η πλειονότητα των αστεροειδών είναι συγκεντρωμένη σε δύο Ζώνες: στην Κύρια Ζώνη και στη Ζώνη του Κάιπερ.Με τον αστεροειδή Μπένου, αντιστρέφοντας κάπως την αιγυπτιακή μυθολογία, ήλθε σε επαφή για όχι παραπάνω από πέντε έως δέκα δευτερόλεπτα το χωρίς ανθρώπινο πλήρωμα διαστημόπλοιο «Οσιρις-Ρεξ» (OSIRIS-REx). Και αμέσως πήρε τον δρόμο της επιστροφής, αποσπώντας πρώτα βιαστικά μερικά χαλίκια και λίγη άμμο, όχι παραπάνω από 250 γραμμάρια (κάποια χύθηκαν και στο πολύ γρήγορο ανέβασμα καθώς δεν έκλεισε μια θυρίδα).

Ο αστεροειδής Μπενού

Πρόκειται όμως για ένα αξιοθαύμαστο ταξίδι περίπου 1 δισεκατομμυρίου 900 εκατομμυρίων χιλιομέτρων συνολικά, με διάρκεια επτά ολόκληρα χρόνια και επιστροφή στον γήινο ουρανό την περασμένη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2023. Το «Οσιρις-Ρεξ» δεν προσγειώθηκε καν. Πλησίασε όσο χρειαζόταν τον πλανήτη μας, εκτόξευσε πάνω από τη γήινη ατμόσφαιρα προς την επιφάνεια της Γης την κάψουλα με έγκλειστο το πολύτιμο φορτίο και συνέχισε για ένα ακόμη πολύχρονο ταξίδι. Που μετά από έξι χρόνια θα το φέρει κοντά σε έναν άλλο αστεροειδή, τον Απόφη.

Γιατί «πήγαμε» έως εκεί

Ο αστεροειδής Μπένου έχει το σχήμα μιας μικρής «πατάτας», με τη μεγαλύτερη διάμετρό του να είναι μόλις 500 μέτρα. Αλλά είναι μια πατάτα τόσο χαλαρή στη σύστασή της που είναι σαν να την έχεις… βράσει υπερβολικά. Οπότε το «έδαφος» κάτω από το βάρος ενός συμπαγούς σώματος υποχωρεί όπως όταν περπατάς σε ένα παχύ στρώμα από άδεια πλαστικά μπαλάκια. Το ότι ταυτόχρονα όμως είναι και τόσο μεγάλη σε ηλικία, αφού το υλικό της υπολογίζεται να έχει μια ηλικία 4,5 δισεκατομμυρίων χρόνων, την κάνει να είναι τόσο πολύτιμη. Για την αιώνια αναζήτηση του πώς σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα και ο δικός μας πλανήτης.Και πιο αξιοπρόσεκτο ακόμη γίνεται αυτό το απειροελάχιστο συμπαντικό σώμα εξαιτίας της πρόβλεψης από τη NASA ότι υπάρχει η πιθανότητα, έστω 1 στις 2.700, να συγκρουστεί με τη Γη μεταξύ των ετών 2.175 και 2.199 έχοντας μια κινητική ενέργεια ισοδύναμη με 1 δισεκατομμύριο τόνων τρινιτροτολουόλης αν αυτοί αναφλεγούν. Με θύματα όπως υπολογίζεται κάποια εκατομμύρια κατοίκους.Το πολύχρονο ταξίδι του «Οσιρις-Ρεξ» θα βοηθήσει και στην κατανόηση του πώς η θερμική ακτινοβολία του ηλίου παρασύρει τον Μπένου σε μια τροχιά πλησιέστερη και άρα όλο και πιο επικίνδυνη για τη Γη. Πρόκειται για το φαινόμενο Γιαρκόβσκι, όπου σε ένα περιστρεφόμενο σώμα στο Διάστημα ενεργεί μια δύναμη, προκαλούμενη από την ανισότροπη εκπομπή θερμικών φωτονίων. Λόγω της ορμής τους, στους μικρούς μετεωρίτες ή τους μικρούς αστεροειδείς μόνον (με διάμετρο από 10 εκατοστά έως 10 χιλιόμετρα) η επιρροή του φαινομένου είναι πιο αισθητή. Η αλλαγή της θερμοκρασίας ενός αντικειμένου που θερμαίνεται από την ακτινοβολία (εδώ είναι ο Ηλιος που προκαλεί το φαινόμενο) επηρεάζει τη θέση του άξονα περιστροφής προκαλώντας μια μετάθεσή του.

Πώς προέκυψαν τα λάφυρα

Ο τρόπος που θα αποσπούσε ο «Οσιρις» το δείγμα από το έδαφος του αστεροειδούς ήταν φυσικά ένα πρόβλημα για τους εμπλεκόμενους επιστήμονες. Προκρίθηκε κατ’ αρχάς η διαδικασία, γνωστή και από την αεροπορία ως TouchAndGo (TAG), δηλαδή ακουμπώ για μια στιγμή στο έδαφος και αμέσως ανυψώνομαι. Αλλά και πάλι λόγω της σαθρότητας του εδάφους θα ήταν παρακινδυνευμένη μια προσεδάφιση του όλου συστήματος. Γι’ αυτό με ελεγχόμενες πυροδοτήσεις ανασταλτικών πυραύλων μειώθηκε αρκετά η ταχύτητα προσέγγισης και έφθασε με τρομακτική ακρίβεια στο επιλεγμένο σημείο μετά από δυο ετών κατοπτεύσεις, όντας σε τροχιά. Το σημείο αυτό ήταν ακριβώς επάνω από τον κρατήρα του Αηδονιού, μια επιφάνεια όχι μεγαλύτερη από δυο γήπεδα του τένις.Οκτώβριος του 2021 και ένας αρθρωτός βραχίονας με μήκος 1,8 μέτρα ξεδιπλώθηκε έχοντας στην άκρη του κάτι που σε όλους θύμισε εξωτερικά το στρογγυλό φίλτρο αέρα στα συμβατικά αυτοκίνητα. Ομως ήταν κάτι πιο περίπλοκο. Στο επάνω άκρο του βραχίονα υπήρχε μια φιάλη με πεπιεσμένο άζωτο. Τη στιγμή της επαφής με το έδαφος χάρη στο κατάλληλο σήμα από τη φιάλη έφευγε το άζωτο με πίεση και έφθανε ταχύτατα στην περιφέρεια αυτού του κυκλικού «φίλτρου» που ήταν στην πραγματικότητα ένας χώρος αποθήκευσης. Καθώς ο βραχίονας εισχωρούσε περίπου σε βάθος 40 εκατοστών, το αέριο με την ορμή του ανάδευε το έδαφος γύρω, ωθώντας άμμο και μικρές πέτρες στο εσωτερικό αυτού του αποθηκευτικού χώρου. Μια διαδικασία με διάρκεια μικρότερη και από 10 δευτερόλεπτα.

Το σκάφος OSIRIS-REx κατάφερε να αγγίξει τον αστεροειδή Bennu για να συλλέξει δείγμα από την επιφάνειά του. Προσεδαφίστηκε για λίγο σ‘ αυτόν (η επαφή κράτησε μόνο μερικά δευτερόλεπτα), μέσα σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του Bennu. Αμέσως εξέτεινε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων για τη συλλογή του δείγματος από σκόνη και πέτρες.

Αμέσως μετά ο αποθηκευτικός αυτός χώρος ανασύρεται (μαζί με το πολύτιμο φορτίο του πλέον) και από τον αρθρωτό βραχίονα που αναδιπλώνεται και τοποθετείται σε μια ειδική πυρίμαχη κάψουλα. Είναι αυτή που θα απελευθερωθεί στη συνέχεια, επιστρέφοντας ο «Οσιρις» προς τον πλανήτη μας. Σε απόσταση 102.000 χιλιομέτρων από τη Γη.Με τη βοήθεια αλεξίπτωτου η κάψουλα προσεδαφίστηκε σε μια ερημική έκταση 58 επί 14χιλιομέτρων στο Πεδίο Δοκιμών και Εκπαίδευσης του υπουργείου Αμυνας στη Γιούτα. Το αλεξίπτωτο άνοιξε για να επιβραδύνει την κάψουλα σε μια ήπια προσγείωση με ταχύτητα 17,7 χιλιομέτρων την ώρα. Εντοπίστηκε γρήγορα από τις ειδικές ομάδες, συσκευάστηκε προσεκτικά και ασηπτικά για τον (μάλλον ανύπαρκτο) κίνδυνο εξωγήινων μικροβίων και μεταφέρθηκε σε εργαστήρια της NASA για μια πρώτη επιθεώρηση. Εκεί θα εξετάσουν εξωτερικά ό,τι υπάρχει αλλά και πάλι με τεράστιες προφυλάξεις (χρησιμοποιώντας ακόμη και γάντια φουσκωμένα με αέριο άζωτο). Στη συνέχεια θα ανοιχτεί η κάψουλα, θα μοιραστεί μέρος του υλικού σε διάφορα εργαστήρια ανά τον κόσμο ενώ το 75% θα φυλαχτεί για μελέτες από τις επόμενες γενιές, όταν θα υπάρχουν περισσότερες γνώσεις και ερωτήματα που ακόμη δεν έχουν διατυπωθεί από τους σημερινούς κατοίκους της Γης.

Πρόσω ολοταχώς για τον Απόφη

Ο «Οσιρις» πέρασε λοιπόν για λίγο επάνω από τη Γη, της άφησε τη Δευτέρα ένα πολύτιμο δώρο και πέταξε πάλι για άλλα μέρη του Διαστήματος. Τώρα έχει αλλάξει κατεύθυνση και ταξιδεύει για τον αστεροειδή Απόφη. Εναν διαστημικό βράχο με διάμετρο ακόμη μικρότερη του Μπενού (μόλις 366 μέτρα) που ακριβώς στις 13 Απριλίου του 2029 θα έχει πλησιάσει όσο γίνεται περισσότερο τη Γη, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή για μελέτη 18 μηνών.Προς τι όλες αυτές οι ενέργειες; Μα γιατί ψάχνουμε αδιάκοπα το πώς βρισκόμαστε εδώ. Επειδή το υλικό που παίρνεις από έναν αστεροειδή με τον τρόπο που περιγράψαμε είναι μοναδικό, καθαρό και γι’ αυτό πολύτιμο. Οι μετεωρίτες που πέφτουν στην επιφάνεια της Γης έχουν υποστεί διάφορες δοκιμασίες. Η τριβή τους με τη γήινη ατμόσφαιρα κατά την είσοδό τους σε αυτήν με τρομακτική ταχύτητα ανεβάζει τόσο τη θερμοκρασία που πολλά από τα πολύτιμα για τους ερευνητές στοιχεία καταστρέφονται. Το νερό επίσης κάνει και αυτό τη ζημιά του.Ενα δείγμα όμως με ηλικία μεγαλύτερη και από την ηλικία της Γης οι ειδικοί ελπίζουν ότι θα δώσει περισσότερες πληροφορίες για το πώς ξεκίνησε ο σχηματισμός του ηλιακού συστήματος, μετά η Γη και τελικά το να υπάρχει ζωή. Ενας άλλος λόγος μελέτης των αστεροειδών όπως ο Μπένου είναι το ότι υπάρχει ο φόβος σύγκρουσης στο μέλλον με κάποιον. Και η NASA, όπως αναφέραμε, εξετάζει το ενδεχόμενο ηθελημένης σύγκρουσης με κάποιο ειδικό διαστημόπλοιο-βλήμα ώστε να τον εκτρέψει σε μια κάπως διαφορετική και ακίνδυνη για τη Γη τροχιά. Κάτι που μένει να αποφασιστεί τον Σεπτέμβριο του… 2135!

– https://www.tovima.gr/print/science/i-viopsia-enos-asteroeidous/