Αστεροειδείς.

[Δροσος Γεωργιος]

Hoba: Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης που έπεσε στη Γη.

Ο μετεωρίτης Hoba βρίσκεται στο αγρόκτημα «Hoba West», στη Ναμίμπια.

Ανακαλύφθηκε από τον αγρότη Jacobus Hermanus Brits ενώ όργωνε το χωράφι του το 1920. Ο μετεωρίτης ανασκάφηκε αμέσως, αλλά λόγω του ότι είναι τεράστιος -ζυγίζει περίπου 60 τόνους- δεν μετακινήθηκε ποτέ.

Ο μετεωρίτης Hobe δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος γνωστός μετεωρίτης, αλλά και η το πιο μεγάλο κομμάτι σιδήρου στην επιφάνεια της Γης.

Πιστεύεται ότι έπεσε στην επιφάνεια της Γης πριν από 80.000 χρόνια. Παραδόξως, η πτώση του δε δημιούργησε κρατήρα.

Έχει διαστάσεις 2,71 μετρα επι 0,91 μέτρα. Το 1920 εκτιμήθηκε ότι ζυγίζει 66 τόνους. Η διάβρωση, η επιστημονική δειγματοληψία και ο βανδαλισμός μείωσαν τον όγκο του στους περίπου 60 τόνους.

Το 1955 ανακηρύχτηκε Εθνικό Μνημείο. Το 1988 το ίδρυμα Roumlssing χρηματοδότησε την αποκατάστασή του και τη διατήρησή του. Αργότερα την ίδια χρονιά, εγκαινιάστηκε ένα τουριστικό κέντρο.

http://www.pronews.gr/portal/20160522/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/hoba-%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%80%CE%B5%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

 

 

 

Μετεωρίτης χτυπά πόλη του Μεξικό και προκαλεί τρόμο!

Αυτό το συγκλονιστικό βίντεο δείχνει τη στιγμή που ένας τεράστιος μετεωρίτης σκίζει τον ουρανό, ταρακουνάει σπίτια και προκαλεί μια σειρά από εκρήξεις. Πέντε πολιτείες στο Μεξικό επηρεάστηκαν από την επίδρασή του. Το φαινόμενο καταγράφηκε στο κεντρικό Μεξικό και μελετήθηκε από τον αστρονόμο Jose Ramon Valdes, επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο επιστήμονας εξήγησε ότι η βολίδα θεωρήθηκε από πολλούς ότι ήταν μετεωρίτης.

«Επειδή δεν επηρέασε τη Γη, αλλά πέρασε μέσα από την ατμόσφαιρα, δεν ήταν τεχνικά ένα μετεωρίτης», εξήγησε ο Valdes και συνέχισε: «Ηταν η αλληλεπίδραση με την ατμόσφαιρα που προκάλεσε το κρουστικό κύμα το οποίο πέρασε μέσα από τον αστεροειδή. Ηταν αυτό δηλαδή που αισθάνθηκα εγώ και οι κάτοικοι του Μεξικό».

Επεσήμανε επίσης ότι αν και η έκρηξη που σημειώθηκε ακούστηκε σαν να ήταν κοντά ο μετεωρίτης εικάζεται ότι πέρασε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τη Γη.

«Η πορεία των μεγάλων αστεροειδών μπορεί να διακριθεί. Το πρόβλημα είναι με τους μικρούς αστεροειδείς που δεν είναι ορατοί. Αυτά τα αντικείμενα είναι απομεινάρια του ηλιακού συστήματος του πλανήτη μας. Ενας μεγάλος αστεροειδής θα μπορούσε να κατεδαφίσει και να εξαφανίσει μια πόλη. Υπάρχουν πολλοί, αλλά λίγοι φθάνουν στο έδαφος. Είναι πολύ πιθανό η έκρηξη να οφείλεται σε ένα μετεωρίτη που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης. Δεν έχουν αναφερθεί περιστατικά, που σημαίνει ότι είναι πιθανό να μην φτάσει ποτέ στο έδαφος».

Η φωτοβολίδα καταγράφηκε από την πλατφόρμα SkyAlert, η οποία προειδοποιεί για τα φυσικά φαινόμενα.

Ο κάτοικος της πόλης Puebla, Eduardo Bravo είπε για το φαινόμενο που βίωσε: «Ο ουρανός φωτίστηκε. Για λίγα δευτερόλεπτα ήταν σαν να μας χτύπησε κεραυνός ή πύραυλος».

Η Πολιτοφυλακή είπε πως δεν προκλήθηκαν υλικές ζημιές.

https://www.youtube.com/watch?v=-Y-SAOmTEko

http://www.pronews.gr/portal/20160524/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CF%84%CF%85%CF%80%CE%AC-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

To στιλέτο του Τουταγχαμών έχει εξωγήινη προέλευση.

Ένα κομψό εγχειρίδιο που βρέθηκε στον τάφο του φαραώ Τουταγχαμών κατασκευάστηκε από σίδηρο που πρέπει να προήλθε από μετεωρίτη, αποκαλύπτει νέα μελέτη, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες για την εξωγήινη προέλευση του σιδήρου που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι πριν από την Εποχή του Σιδήρου.

Το περίτεχνο μαχαίρι βρέθηκε ακουμπισμένο στον μηρό της μούμιας του Τουταγχαμών όταν ο βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ άνοιξε τον τάφο στην Κοιλάδα των Βασιλέων το 1925. Χρονολογείται στον 14ο αιώνα π.Χ. και είναι ένα από τα σχετικά λίγα σιδερένια αντικείμενα που κατασκευάστηκαν πριν περάσει η Αίγυπτος στην Εποχή του Σιδήρου -οι πρώτες ενδείξεις για χυτήρια σιδήρου στην Αίγυπτο χρονολογούνται στον έκτο αιώνα π.Χ.

Το εγχειρίδιο του Τουταγχαμών, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο του Καΐρου, δεν είχε υποβληθεί μέχρι σήμερα σε χημικές αναλύσεις, καθώς οι παλαιότερες διαθέσιμες μέθοδοι θα απαιτούσαν τη λήψη δειγμάτων. Χάρη σε μια νέα, φορητή συσκευή φασματομετρίας φθορισμού ακτίνων Χ, ερευνητές από την Ιταλία και την Αίγυπτο κατάφεραν να αναλύσουν το ανεκτίμητης αξίας εύρημα χωρίς καν να το αγγίξουν.

Η εξέταση αποκάλυψε ότι το μεταλλικό κράμα περιείχε 11% νικέλιο, κάτι που παραπέμπει σε μετεωρίτη. Ο σίδηρος που εξορύσσεται στη Γη δεν υπερβαίνει το 4%, επισημαίνουν οι ερευνητές παρουσιάζοντας τα ευρήματα στην επιθεώρηση Meteoritics & Planetary Science.

Αυτό που επιβεβαίωσε τελικά επιβεβαίωσε τις υποψίες ήταν η παρουσία κοβαλτίου, ενός στοιχείου που σπανίζει από τα μεταλλεύματα των γήινων ορυχείων

Επιπλέον, οι ερευνητές εξέτασαν όλους τους γνωστούς μετεωρίτες που έχουν βρεθεί σε ακτίνα 2.000 χιλιομέτρων από την Ερυθρά Θάλασσα και αναγνώρισαν έναν, τον μετεωρίτη του Κάργκα, ο οποίος βρέθηκε δυτικά της Αλεξάνδρειας και παρουσιάζει ακριβώς την ίδια αναλογία σιδήρου-νικελίου-κοβαλτίου.

Αυτό αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κατασκευάστηκε το εγχειρίδιο του Τουταγχαμών από κάποιον διαστημικό βράχο που έπεσε στη Γη με την ίδια βροχή μετεωριτών όπως ο μετεωρίτης του Κάργκα.

Τα συμπεράσματα της ερευνητικής βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και τον Ντέρεκ Σίαρς, ειδικό του Ερευνητικού Κέντρου «Έιμς» της NASA, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Αν βρει κανείς ένα κομμάτι μέταλλο που περιέχει νικέλιο, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να πρόκειται για μετεωρίτη» ανέφερε ο Σίαρς στο Discovery News. «Και αν βρει κανείς την αναλογία νικελίου-κοβαλτίου, όπως συνέβη σε αυτήν την μελέτη, τότε είναι σίγουρο πως πρόκειται πράγματι για μετεωρίτη» πρόσθεσε.

Επισήμανε μάλιστα πως στην αρχαία Αίγυπτο η κατασκευή αντικειμένων από σιδερένιους μετεωρίτες δεν ήταν ιδιαίτερα σπάνια: «Υπάρχουν ισχυρές υποψίες ότι το μεγαλύτερο μέρος του μετάλλου που ανακαλύφθηκε στις πυραμίδες προέρχεται από μετεωρίτες» είπε.

Οι ιστορικοί επιβεβαιώνουν εξάλλου ότι ο ουρανός ήταν πράγματι σημαντικός για τους αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι πίστευαν μάλιστα ο θεοί είχαν οστά από σίδερο. Χρησιμοποιούσαν μάλιστα ένα ειδικό ιερογλυφικό που σήμαινε «σίδερο από το διάστημα».

Η τελευταία μελέτη έρχεται να προστεθεί σε έρευνα του 2013 που έδειχνε ότι μια σιδερένια μακρόστενη χάντρα που ανακαλύφθηκε το 1911 νότια του Καΐρου και χρονολογείται ακόμα παλαιότερα, στα 5.000 χρόνια πριν, ήταν κατασκευασμένη από υλικό μετεωρίτη.

Το εγχειρίδιο, πάντως, φαίνεται πως δεν είναι το μόνο αντικείμενο μετεωρικής προέλευσης στον τάφο του Τουταγχαμών. To κόσμημα που βρέθηκε πάνω στο στήθος του περιλαμβάνει έναν πράσινο σκαραβαίο φτιαγμένο από φυσικό γυαλί της ερήμου της Λιβύης, για το οποίο πολλοί πιστεύουν ότι σχηματίστηκε κατά την πρόσκρουση μετεωριτών στην άμμο της ερήμου.

Στην φωτογραφία Αιγυπτιακό ιερογλυφικό που σημαίνει «σίδερο από τον ουρανό»

http://physicsgg.me/2016/06/02/to-%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%87%ce%b1%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd/

[Δροσος Γεωργιος]

Δίκτυο καταγραφής μετεώρων παρακολουθεί τον ουρανό της Γαλλίας.

Ένα δίκτυο από δεκάδες ευρυγώνιες κάμερες, διάσπαρτες σε όλη τη Γαλλία, αναλαμβάνει να καταγράφει όλες τις πτώσεις εισερχόμενων διαστημικών αντικειμένων, και ίσως βοηθήσει τους αστρονόμους να ανακτήσουν τα κομμάτια που φτάνουν μέχρι το έδαφος.

«Αν ένας μετεωρίτης πέσει αύριο στη Γαλλία θα μπορούμε να γνωρίζουμε από πού προέρχεται και περίπου πού κατέπεσε» εξηγεί στο δικτυακό τόπο του Nature ο Ζερεμί Βομπαγιόν, αστρονόμος του Αστεροσκοπείου του Παρισιού που συμμετείχε στο στήσιμο του δικτύου.

Το σύστημα, με την ονομασία FRIPON (Fireball Recovery and InterPlanetary Observation Network) περιλαμβάνει μέχρι στιγμής 68 κάμερες, οι οποίες προγραμματίζεται να αυξηθούν στις 100 μέχρι το τέλος του έτους.

Τοποθετημένες στις στέγες μουσείων, εργαστηρίων και άλλων κτηρίων, σε αποστάσεις 70 με 80 χιλιομέτρων η μία από την άλλη, οι ευρυγώνιες κάμερες ενημερώνουν έναν κεντρικό υπολογιστή στο Παρίσι όταν τύχει να καταγράψουν κάποιο μετέωρο -οποιοδήποτε διαστημικό αντικείμενο εισέλθει στην γήινη ατμόσφαιρα και αρχίζει να λάμπει λόγω της τριβής με την ατμόσφαιρα.

Το μεγάλο στοίχημα για τους αστρονόμους είναι ο εντοπισμός μετεωριτών, δηλαδή μετεώρων που καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι το έδαφος.

Στην τελική του μορφή, το σύστημα FRIPON θα αναλύει τις εικόνες από τις κάμερες και θα προσδιορίζει μια περιοχή διαστάσεων 1 επί 10 χιλιόμετρα στην οποία είναι πιθανό να έχει καταπέσει μετεωρίτες.

Σήμερα, οι αστρονόμοι καταφέρνουν να ανακτήσουν μόλις δύο με τρεις μετεωρίτες των οποίων η πορεία είχε καταγραφεί εκ των προτέρων.

Τα επόμενα χρόνια, οι υπεύθυνοι του FRIPON σχεδιάζουν να «στρατολογήσουν» χιλιάδες εθελοντές οι οποίοι θα αναλαμβάνουν να χτενίζουν το έδαφος αναζητώντας πολύτιμους μετεωρίτες.

Η μελέτη τέτοιων αντικειμένων προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για το Ηλιακό Σύστημα και μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση αστεροειδών που απειλούν τη Γη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500083877

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε σε λατομείο μετεωρίτης που έπεσε πριν από 470 εκατ. χρόνια.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν σε ένα λατομείο ασβεστολίθου στη νότια Σουηδία μια μυστηριώδη εξωγήινη πέτρα με μέγεθος μπισκότου, η οποία στη γεωχημική σύστασή της δεν μοιάζει με καμία άλλη από όσες έχουν βρεθεί στη Γη. Θεωρείται ότι είναι ένα είδος μετεωρίτη άγνωστο έως σήμερα, το οποίο προέρχεται από κάποια πανάρχαια σύγκρουση αστεροειδών πριν 470 εκατ. χρόνια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωλόγο Μπίργκερ Σμιτζ του Πανεπιστημίου της Λουντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications»

http://www.nature.com/ncomms/2016/160614/ncomms11851/full/ncomms11851.html

, σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο, θεωρούν ότι πρόκειται για τον πρώτο «εξαφανισμένο» μετεωρίτη, δηλαδή για μια κατηγορία μετεωριτών που δεν πέφτει πια στον πλανήτη μας κατά καιρούς, γι’ αυτό ποτέ έως τώρα δεν είχε βρεθεί κάτι ανάλογο.

Επί πέντε χρόνια οι επιστήμονες αποκαλούσαν την πέτρα «το μυστηριώδες αντικείμενο», ώσπου μετά από πολλές αναλύσεις, κατέληξαν ότι πρόκειται για ασυνήθιστο μετεωρίτη. «Γνωρίζαμε για εξαφανισμένα ζώα, τώρα υποθέτουμε ότι μπορεί να υπάρχουν και εξαφανισμένοι μετεωρίτες», δήλωσε ο Σμιτζ, ο οποίος δεν απέκλεισε ότι στο μέλλον θα βρεθούν και άλλα είδη άγνωστων μετεωριτών.

Ο μετεωρίτης, που έχει μήκος περίπου οκτώ εκατοστών, βρέθηκε στο λατομείο Θόρσμπεργκ μαζί με άλλους 100 κοινούς μετεωρίτες (χονδρίτες L). Όλοι πιθανώς προέρχονται από τη ίδια σύγκρουση στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ ‘Αρη και Δία, αλλά από διαφορετικούς αστεροειδείς διαμέτρου δεκάδων χιλιομέτρων ο καθένας και διαφορετικής γεωχημικής σύστασης.

Πιστεύεται ότι τόσο οι κοινοί μετεωρίτες, όσο και ο τελείως ασυνήθιστος, έπεσαν στη Γη πριν από περίπου 470 εκατομμύρια χρόνια, κατά την Ορδοβίκεια περίοδο, σε μια εποχή που σχεδόν όλο το βόρειο ημισφαίριο ήταν καλυμμένο με νερά, στα οποία κυριαρχούσαν οι τριλοβίτες.

Η ανάλυση τού μετεωρίτη έδειξε ότι διαθέτει μοναδικούς κρυστάλλους στο εσωτερικό του, καθώς επίσης μοναδική αναλογία ισοτόπων χρωμίου-οξυγόνου, ασυνήθιστα μεγάλη ποσότητα ιριδίου και του στοιχείου νέον κ.α.

Ονομάσθηκε Εστερπλάνα (ή Εστ 65), από το όνομα του χωριού κοντά στο λατομείο.

Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι από αυτό το λατομείο φτιάχνονται πλακάκια για πατώματα. Οι ιδιοκτήτες του έως τώρα πετούσαν όσα πλακάκια είχαν πάνω τους μαύρες κηλίδες. Αν ήξεραν όμως ότι αυτά τα ενοχλητικά σημάδια προέρχονταν από τους μετεωρίτες, ίσως να έβλεπαν τα πλακάκια τους με άλλο μάτι. Πάντως οι ερευνητές φρόντισαν να τους το πούν!

http://physicsgg.me/2016/06/15/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%83%ce%b5-%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7%cf%82/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε μίνι-αστεροειδής που αποτελεί ημι-δορυφόρο του πλανήτη μας.

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα πολύ μικρό αστεροειδή, ο οποίος ακολουθεί κατά πόδας τη Γη στην πορεία της γύρω από τον Ηλιο.

Ο αστεροειδής «2016 ΗΟ3» εκτιμάται ότι έχει μέγεθος 40 έως 100 μέτρων και είναι πολύ μακρινός για να θεωρηθεί πραγματικός δορυφόρος της Γης, γι’ αυτό οι επιστήμονες τού απέδωσαν το χαρακτηρισμό του «ημι-δορυφόρου».

Ανακαλύφθηκε στις 27 Απριλίου από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS 1 στη Χαβάη και η σχετική ανακοίνωση έγινε τώρα από το Κέντρο Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA).

Οπως δήλωσε ο επικεφαλής του Κέντρου Πολ Τσόντας, ο «2016 ΗΟ3» αποτελεί το καλύτερο και πιο σταθερό παράδειγμα ενός πιστού συντρόφου της Γης, ο οποίος αναμένεται να παραμείνει ημι-δορυφόρος της για αρκετούς αιώνες ακόμη.

Ενας άλλος αστεροειδής, ο «2003 ΥΝ107», ακολουθούσε παλαιότερα μια παρόμοια τροχιά γύρω από τη Γη, αλλά εδώ και δέκα χρόνια έχει αναχωρήσει για άλλες διαστημικές «γειτονιές».

Ο «2016 ΗΟ3» έχει τροχιά ακόμη πιο «κλειδωμένη» πάνω στην τροχιά της Γης. Οι υπολογισμοί των επιστημόνων δείχνουν ότι αυτό συμβαίνει εδώ και σχεδόν ένα αιώνα. Η απόστασή του από τον πλανήτη μας εμφανίζει διακυμάνσεις, από 100 έως 38 φορές την απόσταση Γης-Σελήνης.

http://www.pronews.gr/portal/20160616/genika/diastima/49/anakalyfthike-mini-asteroeidis-poy-apotelei-imi-doryforo-toy-planiti-mas

[Δροσος Γεωργιος]

Η ημέρα των αστεροειδών.

Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο αστεροειδείς (Near Earth Objects – NEOs) έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν τη Γη, αλλά μέχρι τώρα έχουμε ανακαλύψει μόνο το 1% από αυτούς.

http://neo.jpl.nasa.gov/neo/

Η «Ημέρα των Αστεροειδών (Asteroid Day)»

http://asteroidday.org/our-story/

που συνδέεται άμεσα με την «Διακήρυξη 100Χ»

http://asteroidday.org/declaration/

έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους όσον αφορά τον κίνδυνο που διατρέχει ο πλανήτης μας να χτυπηθεί ανά πάσα στιγμή από κάποιον αστεροειδή. Το ζητούμενο είναι οι επιστήμονες να μπορούν να κάνουν έγκαιρες προβλέψεις πιθανών συγκρούσεων αστεροειδών με τη Γη, αλλά και η ανάπτυξη μεθόδων εκτροπής των.

Η διακήρυξη 100Χ ζητά την επέκταση της έρευνας των αστεροειδών, έτσι ώστε ο ρυθμός ανακάλυψης αστεροειδών να φτάσει στις 100.000 (ή 100x) ανά έτος μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Σήμερα ο ρυθμός αυτός είναι 1000 ανά έτος, και με τον ρυθμό αυτό θα χρειαστούν περισσότερα από 1.000 χρόνια για να ανιχνεύσουμε το ένα εκατομμύριο αστεροειδών( NEOs) που δυνητικά απειλούν τη Γη. Σήμερα, η Διακήρυξη 100Χ έχει υπογραφεί πάνω από 17.000 πολίτες

Οταν γίνεται λόγος για το Ηλιακό Σύστημα, οι περισσότεροι φέρνουν στο μυαλό τους τον Ηλιο, τους πλανήτες του και τους δορυφόρους τους. Ομως το Ηλιακό Σύστημα περιέχει και δύο άλλες σημαντικές κατηγορίες αντικειμένων, που πολλές φορές τις λησμονούμε, τους κομήτες και τους αστεροειδείς. Οι αστεροειδείς μάλιστα φαίνεται ότι έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση της τελικής μορφής του Ηλιακού Συστήματος, αυτήν που παρατηρούμε σήμερα, καθώς και στην εμφάνιση του ανθρώπου πάνω στη Γη.

Και αυτό γιατί η πτώση στη Γη πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια ενός αστεροειδούς διαμέτρου 10 χιλιομέτρων εξαφάνισε τους δεινοσαύρους και άνοιξε τον δρόμο για την ανάπτυξη των θηλαστικών, κορωνίδα των οποίων είμαστε εμείς. Με την ίδια όμως αποτελεσματικότητα που η ύπαρξη των αστεροειδών συντέλεσε στην επικράτηση των θηλαστικών και του ανθρώπου στην επιφάνεια της Γης, με την ίδια είναι δυνατόν να προκαλέσει μια σοβαρή καταστροφή, αφού μια νέα σύγκρουση του πλανήτη μας με έναν μεγάλο αστεροειδή θα εξολοθρεύσει αυτή τη φορά ένα σημαντικό ποσοστό της ανθρωπότητας.

Σε ανάμνηση του Τουνγκούσκα

Στις 30 Ιουνίου 1908 ένας μικρός αστεροειδής, διαμέτρου μόλις μερικών δεκάδων μέτρων, έπεσε κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα της Σιβηρίας και ερήμωσε μια περιοχή 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η ενέργεια της σύγκρουσης ήταν χίλιες φορές μεγαλύτερη από την ατομική βόμβα της Χιροσίμα και το μανιτάρι της σκόνης που σηκώθηκε έφθασε στη στρατόσφαιρα. Το ηλιακό φως που αντανακλούσε η σκόνη επέτρεπε για ημέρες στους κατοίκους του Λονδίνου να διαβάζουν εφημερίδα το βράδυ. Ογδόντα εκατομμύρια δέντρα «τσακίστηκαν» σαν σπιρτόξυλα, αλλά λόγω του ότι η περιοχή ήταν ουσιαστικά ακατοίκητη, υπήρξε μόνο ένα ανθρώπινο θύμα, ένας άνδρας που τραυματίστηκε θανάσιμα όταν το ωστικό κύμα τον έριξε πάνω σε ένα δέντρο. Αλλά είναι φανερό ότι, αν ο αστεροειδής είχε πέσει κοντά σε μια μεγάλη πόλη, τα θύματα θα ήταν εκατομμύρια. Για τον λόγο αυτόν σήμερα προσπαθούμε αφενός να προβλέψουμε τέτοιου είδους επικίνδυνα γεγονότα και αφετέρου να επινοήσουμε μεθόδους αποτροπής ενός επερχόμενου απειλητικού αστεροειδούς. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας η 30ή Ιουνίου έχει αφιερωθεί, από το 2015, στην ενημέρωση του κοινού για αυτόν τον κίνδυνο καθώς και για τους πιθανούς τρόπους αντιμετώπισής του.

Ιδέα του Μπράιαν Μέι των Queen

Η ιδέα της Ημέρας των Αστεροειδών (Asteroid Day) γεννήθηκε από τον διάσημο κιθαρίστα και διδάκτορα Αστροφυσικής Μπράιαν Μέι (των Queen!)

https://en.wikipedia.org/wiki/Brian_May

και τον σκηνοθέτη Γκριγκόρι Ρίχτερς, όταν οι δυο τους συνεργάστηκαν στην παραγωγή μιας κινηματογραφικής ταινίας με θέμα μια φανταστική πρόσκρουση αστεροειδούς στο Λονδίνο. Οι συζητήσεις που προκλήθηκαν κατά την ειδική προβολή της ταινίας σε μια ομάδα αστροφυσικών οδήγησαν στην καθιέρωση αυτής της επετειακής ημέρας από το 2015. Το «κίνημα» του Μέι κέρδισε διεθνή αναγνώριση μέσω της συνεργασίας του με το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα B612, το οποίο έχει για στόχο την πρόληψη μιας πιθανής σύγκρουσης ενός επικίνδυνου αστεροειδούς με τη Γη. Ιδρυτικά μέλη του Β612 είναι οι αστροναύτες των αποστολών Apollo, Ράστι Σβάικαρτ και Εντ Λου.

Εφέτος όλες οι εκδηλώσεις της Ημέρας των Αστεροειδών έχουν την ενεργό υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Ο βασικός λόγος που οδήγησε σε αυτή τη συνεργασία είναι η προετοιμασία από μέρους της ESA μιας διαστημικής αποστολής που - αν εγκριθεί - θα αποτελέσει το πρώτο πείραμα εκτροπής ενός ουράνιου σώματος από την τροχιά του.

Μια AIDA θα παίξει DART με τον Δίδυμο

Η χρυσή ευκαιρία θα εμφανιστεί τον Οκτώβριο του 2022, όταν ο αστεροειδής Δίδυμος θα έχει την εγγύτατη (αλλά ασφαλή) διέλευσή του από τη Γη, τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Ο Δίδυμος αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς δεν πρόκειται για έναν απλό αστεροειδή αλλά για ένα διπλό σύστημα αστεροειδών που περιφέρονται μαζί γύρω από τον Ηλιο με περίοδο περίπου 16 μηνών, ενώ ταυτόχρονα γυρίζουν το ένα γύρω από το άλλο σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου, με περίοδο 12 ωρών. Αυτό μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε την εκτροπή του μικρότερου από τα δύο (με διάμετρο περίπου 150 μέτρα) από την τροχιά που εκτελεί γύρω από το μεγαλύτερο (διαμέτρου περίπου 800 μέτρων), χωρίς να υπάρξει κίνδυνος συνολικής εκτροπής του συστήματος από την αβλαβή πορεία του. Η μέθοδος εκτροπής είναι απλή: ένα σκάφος 400 κιλών θα πέσει με ταχύτητα 25.000 χιλιομέτρων την ώρα στο μικρό σώμα, προκαλώντας μια μεταβολή περίπου 3 λεπτών στην περίοδο περιφοράς του γύρω από το μεγάλο. Αυτή η πολύ μικρή μεταβολή θα είναι μετρήσιμη ακόμη και από επίγεια τηλεσκόπια, λόγω της μικρής απόστασης του συστήματος από τη Γη.

Η αποστολή AIDA (Asteroid Impact and Deflection Assessment), όπως έχει ονομαστεί, αποτελεί συνεργασία της ESA με τη NASA και αποτελείται από δύο σκέλη. Η ESA θα εκτοξεύσει το διαστημικό σκάφος AIM (Asteroid Impact Mission) που θα συναντήσει τον Δίδυμο και θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από το διπλό σύστημα για μερικούς μήνες, ώστε να εκτελέσει σειρά μετρήσεων που θα επιτρέψουν τον ακριβή προσδιορισμό των τροχιακών και φυσικών χαρακτηριστικών του. Μερικούς μήνες αργότερα η NASA θα εκτοξεύσει το διαστημικό σκάφος DART (Double Asteroid Redirection Test), το οποίο τον Οκτώβριο του 2022 θα πέσει πάνω στο μικρότερο μέλος του διπλού αστεροειδούς, προκαλώντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα αλλά, κυρίως, εκτελώντας ένα από τα πλέον συμβολικά πειράματα της σύγχρονης διαστημικής εποχής. Το AIM θα παρακολουθήσει ζωντανά τόσο τη σύγκρουση όσο και τη δημιουργία του κρατήρα, που υπολογίζεται ότι θα έχει διάμετρο 10 μέτρων, δίνοντάς μας πληροφορίες απίστευτης ακρίβειας για τη σύσταση των μικρών αστεροειδών και για την απόκρισή τους σε συγκρούσεις υψηλής ταχύτητας.

AIM ψηλά για 4 έλληνες αστρονόμους

Τα δύο σκέλη της αποστολής αλληλοσυμπληρώνονται. Το DART από μόνο του είναι αρκετό για να δοκιμαστεί η διαδικασία εκτροπής.

Ομως χωρίς το AIM η μόνη πληροφορία που θα πάρουμε είναι το κατά πόσον επετεύχθη ή όχι το μέγεθος της σχεδιαζόμενης εκτροπής. Η παρουσία του AIM είναι κρίσιμη ώστε να καταγραφεί πλήρως η κατάσταση του συστήματος πριν, κατά και μετά τη σύγκρουση με το DART.

Μόνο έτσι τα αποτελέσματα του πειράματος θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποκτήσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του πειράματος, που θα επιτρέψει στο μέλλον τον σχεδιασμό μιας αποστολής για την αποτροπή καταστροφικής σύγκρουσης της Γης με έναν μεγάλο αστεροειδή.

Η έγκριση της αποστολής AIM αναμένεται στο τέλος του έτους, λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης μελέτης της.

Στη μελέτη αυτή συμμετέχει ενεργά και μια ομάδα από τέσσερις έλληνες αστρονόμους. Αυτοί είναι ο εκ των συγγραφέων του παρόντος κειμένου Κλεομένης Τσιγάνης, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ και πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας των Δυναμικών και Φυσικών Ιδιοτήτων του Διδύμου, ο Γιώργος Βουγιατζής, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, ο Χρήστος Ευθυμιόπουλος, ερευνητής Α' του Κέντρου Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών, και ο Γιάννης Γκόλιας, υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Tor Vergata της Ρώμης.

Εκδήλωση για την Ημέρα των Αστεροειδών διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ (30 Ιουνίου 2016, 7 μ.μ., αίθουσα Α31)

http://physicsgg.me/2016/06/27/30-%ce%b9%ce%bf%cf%85%ce%bd%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b7-%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%cf%8e%ce%bd/

[Δροσος Γεωργιος]

Στίβεν Χόκινγκ: «Υψηλή πιθανότητα πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη»

Η Ημέρα Αστεροειδών γιορτάζεται στις 30 Ιουνίου. Ανήμερα στην επέτειο της μεγαλύτερης στην ιστορία πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη, στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, στις 30 Ιουνίου 1908.

Αν και επρόκειτο για έναν μικρομεσαίο αστεροειδή διαμέτρου περίπου 40 μέτρων, η έκρηξή του στην ατμόσφαιρα πάνω από το σιβηρικό δάσος ισοδυναμούσε με 100 τόνους ΤΝΤ και ισοπέδωσε μια τεράστια έκταση 800 τετραγωνικών μιλίων, όσο μια μεγάλη σύγχρονη πόλη.

Η Ημέρα Αστεροειδών έχει ως στόχο να θυμίσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη και στις κυβερνήσεις ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται πάντα στο «στόχαστρο» ουρανίων σωμάτων και γι' αυτό πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, φροντίζοντας έγκαιρα να έχει λύσεις για το χειρότερο σενάριο.

Εκατοντάδες εκδηλώσεις, ενημερωτικές και καλλιτεχνικές, θα πραγματοποιηθούν και στις πέντε ηπείρους του κόσμου, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων όπως ο κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ.

Όπως δήλωσε ο ίδιος εν όψει των εκδηλώσεων, «μια από τις σοβαρότερες απειλές για τη νοήμονα ζωή στο σύμπαν μας είναι η υψηλή πιθανότητα πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς πάνω σε κατοικημένους πλανήτες».

Ο αστροφυσικός και κιθαρίστας του συγκροτήματος «Κουίν» δρ Μπράιαν Μέι, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για την Ημέρα Αστεροειδών μαζί με μερικούς ακόμη επιστήμονες και άλλους ανήσυχους πολίτες, δήλωσε ότι «οι αστεροειδείς είναι μια φυσική καταστροφή που ξέρουμε πώς να την εμποδίσουμε. Γι' αυτό πρέπει να έχουμε τους κατάλληλους πόρους ώστε να δούμε, να παρακολουθήσουμε την τροχιά και -αν χρειασθεί- να εκτρέψουμε τους επικίνδυνους αστεροειδείς από την τροχιά της Γης».

http://www.pronews.gr/portal/20160629/genika/diastima/49/stiven-hokingk-ypsili-pithanotita-proskroysis-asteroeidoys-sti-gi

 

Περισσότερα για την σημερινη ημέρα των αστεροειδων στην προηγούμενη δημοσίευση στις 27/06/2016

Εκδήλωση για την Ημέρα των Αστεροειδών διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ (30 Ιουνίου 2016, 7 μ.μ., αίθουσα Α31)

[Δροσος Γεωργιος]

Υλικό από αστεροειδή θα φέρει στη Γη η NASA.

Σε λιγότερο περισσότερο από έναν μήνα, θα ξεκινήσει μία ακόμη προσπάθεια των επιστημόνων να κατανοήσουν καλύτερα την προέλευση της Γης και του πλανητικού μας συστήματος.

Γι’ αυτό τον σκοπό, θα φέρουν στη Γη υλικό από έναν αστεροειδή, ο οποίος μάλιστα έχει μικρές πιθανότητες να συγκρουστεί κάποια στιγμή με τον πλανήτη μας.

Ο αστεροειδής αυτός ονομάζεται Bennu, έχει διάμετρο περίπου 500 μέτρα και ανακαλύφθηκε το 1999. Για τη μελέτη του, στις 8 Σεπτεμβρίου η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος θα εκτοξεύσει το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο OSIRIS-REx, το οποίο θα «συναντήσει» τον διαστημικό βράχο τον Αύγουστο του 2018.

Στη συνέχεια, για 505 ημέρες θα χαρτογραφήσει τον Bennu, «σαρώνοντας» την επιφάνειά του από απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων. Έτσι, εκτός από τη χημική ανάλυση του αστεροειδή, οι επιστήμονες θα επιλέξουν από ποια περιοχή θα ληφθεί δείγμα.

Τότε, το σκάφος θα μειώσει ακόμη περισσότερο την απόστασή του, ώστε ο ρομποτικός του βραχίονας να αγγίξει τον βράχο και να συλλέξει υλικό – από 60 έως 400 γραμμάρια «χώματος» και «χαλικιού». Στόχος είναι το δείγμα αυτό να εξετασθεί με κάθε λεπτομέρεια στα εργαστήρια από το 2023, όταν το διαστημόπλοιο θα το φέρει στη Γη.

«Πιστεύουμε πως ο Bennu θα λειτουργήσει σαν χρονοκάψουλα, που θα μας μεταφέρει νοερά στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του ηλιακού συστήματος» λέει στο ABC News ο Ντάντε Λορέτα, καθηγητής πλανητικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα και μέλος της ερευνητικής ομάδας της αποστολής.

«Επομένως, το δείγμα ίσως μας επιφυλάσσει απαντήσεις στις πιο θεμελιώδεις ερωτήσεις του ανθρώπινου είδους όπως το πώς προήλθαμε».

Εκτός από πιθανά νέα στοιχεία για την ανάπτυξη ζωής στη Γη, το υλικό ενδεχομένως ανοίξει τον δρόμο για να προσδιορισθεί επίσης κατά πόσο μπορεί να υπήρξαν έμβιοι μικροοργανισμοί στον Άρη ή την Ευρώπη, έναν δορυφόρο του Δία.

Όσον αφορά την απειλή που συνιστά για τη Γη ο αστεροειδής, σύμφωνα με τον επιστήμονα, αν και δεν μπορεί να αποκλεισθεί εντελώς αυτό το ενδεχόμενο, συγκεντρώνει πολύ λίγες πιθανότητες. Πιο συγκεκριμένα, η πιθανότητα πρόσκρουσης είναι 1 στις 2.700, τοποθετώντας χρονικά αυτό το σενάριο μετά από ενάμιση αιώνα.

Όπως προσθέτει, όταν η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά από αυτό το ενδεχόμενο, δηλαδή το 2135, θα γνωρίζει με βεβαιότητα κατά πόσο ο Bennu είναι επικίνδυνος ή όχι. Επιπλέον, τότε είναι σχεδόν σίγουροι ως οι απόγονοί μας θα έχουν αναπτύξει μεθόδους για να αποτρέψουν την πρόσκρουση, είτε καταστρέφοντας τον βράχο είτε εκτρέποντάς τον από την πορεία του.

http://www.naftemporiki.gr/story/1133695/yliko-apo-asteroeidi-tha-ferei-sti-gi-i-nasa

[Δροσος Γεωργιος]

Prospector 1: Τα σχέδια για την πρώτη διερευνητική αποστολή για εξόρυξη σε αστεροειδή.

Η Deep Space Industries ανακοίνωσε τα σχέδιά της για την πραγματοποίηση της πρώτης διερευνητικής διαστημικής αποστολής για εξόρυξη σε αστεροειδή, από ιδιωτική εταιρεία. Το διαστημικό σκάφος Prospector 1 θα αποσταλεί σε έναν κοντινό στη Γη αστεροειδή και θα τον μελετήσει για να διαπιστωθεί η αξία του από άποψης διαστημικών πόρων.Η συγκεκριμένη αποστολή θεωρείται σημαντικό βήμα στα σχέδια της εταιρείας για εξόρυξη και εκμετάλλευση φυσικών πόρων στο διάστημα, προς υποστήριξη της ανερχόμενης διαστημικής οικονομίας.

«Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως έχουμε τη σωστή τεχνολογία, τη σωστή ομάδα και το σωστό σχέδιο για να πραγματοποιήσουμε αυτή την ιστορική αποστολή» λέει ο Ρικ Τόμλινσον, πρόεδρος του συμβουλίου και συνιδρυτής της εταιρείας. Πρόσφατα, η DSI και η κυβέρνηση του Λουξεμβούργου, με την οποία συνεργάζεται, ανακοίνωσαν σχέδια για την κατασκευή και πτήση του πειραματικού Prospector X για τη δοκιμή βασικών τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται στα σκάφη της. Η αποστολή αυτή αναμένεται να λάβει χώρα το 2017. Μετά, πριν το τέλος της δεκαετίας, το Prospector 1 θα ταξιδέψει πέρα από την τροχιά του πλανήτη μας για να αρχίσει την πρώτη αποστολή με στόχο την έρευνα για εξόρυξη στο διάστημα.

Το Prospector 1 είναι ένα ιδιαίτερα οικονομικό σκάφος, μόλις 50 κιλών με τα καύσιμα, που, πέρα από τον προηγμένο, ειδικά σχεδιασμένο για τις συνθήκες του βαθέος διαστήματος, εξοπλισμό του, χρησιμοποιεί το σύστημα προώθησης Comet, με χρήση υδρατμών σε πολύ υψηλή θερμοκρασία για την παραγωγή ώσης. Το νερό θα είναι το πρώτο προϊόν που θα προκύψει από την εκμετάλλευση αστεροειδών, οπότε η δυνατότητα χρήσης του ως προωθητικού θα παρέχει στα μελλοντικά σκάφη της DSI τη δυνατότητα ανεφοδιασμού στο διάστημα- με τον Ντάνιελ Φάμπερ, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, να προβλέπει ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία θα αρχίσει η εξόρυξη πόρων από αστεροειδείς.

Ο αστεροειδής - προορισμός θα επιλεγεί από μία λίστα φτιαγμένη από ειδικούς σε θέματα αστεροειδών της εταιρείας. Όταν φτάσει εκεί, το διαστημόπλοιο θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια και το υπέδαφος, σε βάθος μέχρι και ενός μέτρου. Επίσης, θα επιχειρηθεί προσεδάφιση.

http://www.naftemporiki.gr/story/1136396/prospector-1-ta-sxedia-gia-tin-proti-diereunitiki-apostoli-gia-eksoruksi-se-asteroeidi

[Δροσος Γεωργιος]

Πετυχημένη δοκιμή του συστήματος που θα… αρπάζει διαστημικούς βράχους.

Το 2010 από τον Λευκό Οίκο διέρρευσε ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έγινε αποδέκτης μιας πρότασης βγαλμένης από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αφορούσε την «απαγωγή» ενός αστεροειδή και τη μεταφορά του στη γειτονιά μας ώστε να μετατραπεί σε πεδίο εκπαίδευσης αστροναυτών και ειδικά εκείνων που θα κάνουν το επικό ταξίδι στον Αρη. Πριν από ένα χρόνο η NASA ανακοίνωσε ότι αποφάσισε την υλοποίηση της φιλόδοξης αποστολής και σήμερα έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες και στοιχεία από τις δοκιμές του μηχανισμού που θα… αρπάξει τον αστεροειδή.

Η αρπαγή

Η αποστολή έλαβε την ονομασία ARM (Asteroid Redirect Mission) και αποτελεί ένα σύνθετο, γεμάτο επιστημονικές προκλήσεις, εγχείρημα. Θα πρέπει να κατασκευαστεί ένα νέο, ειδικά σχεδιασμένο ρομποτικό όχημα που θα μπορεί να κυνηγήσει και να πλησιάσει έναν αστεροειδή αλλά και ένας μηχανισμός που θα εγκλωβίσει τον διαστημικό βράχο. Το δεύτερο σκέλος της αποστολής θα είναι εξίσου δύσκολο και περίπλοκο αφού θα πρέπει το σκάφος να μεταφέρει τον αστεροειδή σε μια περιοχή κοντά στη Σελήνη και να τον θέσει σε τροχιά γύρω από τον φυσικό μας δορυφόρο. Αν ολοκληρωθεί με επιτυχία το εγχείρημα, ο αστεροειδής θα είναι έτοιμος να υποδεχτεί επανδρωμένες αποστολές στις οποίες οι αστροναύτες θα εκπαιδεύονται στο πώς να προσεγγίζουν ένα διαστημικό σώμα, πώς να κινούνται πάνω σε αυτό κλπ. Στόχος της εκπαίδευσης είναι να αποκτήσουν οι αστροναύτες εμπειρίες που θα τους φανούν χρήσιμες σε μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη.

Η αποστολή

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της NASA, το σκάφος που θα προσπαθήσει να… απαγάγει έναν αστεροειδή θα ξεκινήσει το ταξίδι του τον Δεκέμβριο του 2020 και, αν όλα πάνε καλά, πέντε χρόνια αργότερα ο αστεροειδής θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη περιμένοντας τους πρώτους αστροναύτες να τον επισκεφτούν. Το κόστος της αποστολής υπολογίζεται στα 1,25 δισ. δολάρια χωρίς να υπολογίζεται σε αυτό το κόστος της διαδικασίας της εκτόξευσης. Η NASA έχει ήδη αρχίσει να δημιουργεί μια λίστα υποψηφίων προς... αρπαγή αστεροειδών. Αυτό που βρίσκεται ακόμη υπό μελέτη από εκείνους που ασχολούνται με την αποστολή ARM είναι αν θα γίνει προσπάθεια «σύλληψης» ενός μικρού αστεροειδή ή αν το σκάφος θα πλησιάσει έναν μεγάλο αστεροειδή και θα προσπαθήσει να αποσπάσει κάποιο κομμάτι του.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=822095

[Δροσος Γεωργιος]

Στις αρχές Σεπτεμβρίου η εκτόξευση του πρώτου «κυνηγού» αστεροειδών της NASA.

Στις 8 Σεπτεμβρίου προγραμματίσθηκε η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους OSIRIS-REx της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), το οποίο θα επιχειρήσει την πρώτη αποστολή λήψης δειγμάτων από τον αστεροειδή Μπενού και επιστροφής τους στη Γη για ανάλυση.

Η αποστολή, αν όλα πάνε καλά, θα βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα πώς σχηματίσθηκαν οι πλανήτες και πώς άρχισε η ζωή στη Γη. Παράλληλα, αποτελεί ένα βήμα για να δοκιμασθούν τεχνολογίες αποτροπής, σε περίπτωση που κάποιος αστεροειδής γίνει απειλητικός για τον πλανήτη μας.

Το σκάφος OSIRIS-REx (Origins, Spectral Integration, Resource Identification, Security-Regolith Explorer) θα ταξιδέψει έως τον κοντινό στη Γη αστεροειδή Μπενού, θα τον μελετήσει αρχικά εξ αποστάσεως και στη συνέχεια, με τον ρομποτικό βραχίονά του, θα συλλέξει δείγματα βάρους 60 γραμμαρίων έως δύο κιλών.

Το σκάφος της NASA έχει βάρος 2,1 τόνων και θα εκτοξευθεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα πάνω σε ένα πύραυλο «'Ατλας». Θα φθάσει στον Μπενού το 2018 και η επιστροφή του στον πλανήτη μας αναμένεται το 2023.

Το OSIRIS-RΕx διαθέτει τρεις κάμερες και άλλα τέσσερα επιστημονικά όργανα για την εξερεύνηση του αστεροειδούς. Το σκάφος, ο ρομποτικός βραχίονάς του και η προστατευμένη με θερμική ασπίδα κάψουλα που -με τη βοήθεια αλεξίπτωτου- θα επιστρέψει τα δείγματα στη Γη, έχουν κατασκευασθεί από την αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin.

Ο Μπενού ανακαλύφθηκε το 1999, έχει διάμετρο σχεδόν 500 μέτρων και η τροχιά του τον καθιστά «ύποπτο» κάποτε να διασταυρωθεί με τη Γη.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/stis_arxes_septembriou_h_ektokseusi_tou_protou_kynigou_asteroeidon_tis_nasa-64455174/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο ροκ αστεροειδής 17473 Freddie Mercury.

Ο Freddie Mercury (Φρέντι Μέρκιουρι), το «αστέρι» του ροκ συγκροτήματος Queen με τη μαγευτική φωνή, θα ταξιδεύει πλέον στον ουρανό, όπως πάντα ήθελε και τραγουδούσε. Ένας αστεροειδής πήρε το όνομα του, σε ανάμνηση των 70 ετών από τη γέννηση του μεγάλου τραγουδιστή, ο οποίος πέθανε το 1991, δύο μόλις μέρες αφότου επιβεβαίωσε δημόσια ότι έπασχε από AIDS.

Ο αστεροειδής «17473 Freddie Mercury, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1991, τη χρονιά θανάτου του μεγάλου σταρ, είναι ένας πολύ σκούρος διαστημικός βράχος διαμέτρου περίπου τριών χιλιομέτρων, ο οποίος κινείται στη μεγάλη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία.

Το όνομα δόθηκε από το Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης και έγινε γνωστή από τον κιθαρίστα των «Queen» και αστροφυσικό Brian May, στη διάρκεια εκδήλωσης στην Ελβετία, για την ανάμνηση της τελευταίας μέρας ζωής του Mercury, σύμφωνα με τη βρετανική «Telegraph».

Ο Mercury έρχεται να προστεθεί σε άλλους μουσικούς της ποπ και της ροκ, όπως οι Μπιτλς και ο Σπρίνγκστιν, που επίσης έχουν αστεροειδείς στο όνομά τους.

Ο «Freddie» γεννήθηκε στη Ζανζιβάρη της αφρικανικής Τανζανίας και το πραγματικό όνομά του ήταν Farrokh Bulsara (Φαρόκχ Μπουλσάρα), προτού το αλλάξει επισήμως σε Freddie Mercury το 1970, όταν δημιουργήθηκαν οι Queen.

http://physicsgg.me/2016/09/05/%ce%bf-%cf%81%ce%bf%ce%ba-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-17473-freddie-mercury/

[Δροσος Γεωργιος]

Έτοιμος για εκτόξευση ο ρομποτικός «κυνηγός» αστεροειδών της NASA.

Έφθασε η στιγμή της εκτόξευσης του ρομποτικού διαστημικού σκάφους Osiris-REx της NASA, το οποίο, αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα ξεκινήσει το βράδυ της Πέμπτης από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ την επταετή φιλόδοξη αποστολή του για να φθάσει στον αστεροειδή Μπενού, να πάρει δείγματα από την επιφάνειά του και να τα επιστρέψει στη Γη για μελέτη.

Πρόκειται για την τρίτη αποστολή στο πλαίσιο του προγράμματος New Frontiers (Νέα Σύνορα) της NASA, μετά την αποστολή του σκάφους New Horizons (Νέοι Ορίζοντες), που έφθασε πέρυσι στον Πλούτωνα, και του σκάφους Juno (Ήρα) που έφθασε φέτος το καλοκαίρι στον Δία.

Το υψηλής τεχνολογίας Osiris-REx, βάρους δύο τόνων, μεγέθους ενός οχήματος βαν και κόστους ενός δισεκατομμυρίων δολαρίων, θα ταξιδέψει πάνω σε ένα μεγάλο μη επανδρωμένο πύραυλο «Άτλας V», ο οποίος έχει ποσοστό επιτυχίας 100% από το 2002 που τέθηκε σε υπηρεσία.

Το σκάφος θα φθάσει στον αστεροειδή Μπενού, ο οποίος θα κινείται με ταχύτητα άνω των 100.000 χιλιομέτρων την ώρα.

Πρόκειται για ένα διαστημικό βράχο διαμέτρου μόνο 500 μέτρων, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Γη. Η τροχιά του τον κατατάσσει στα εν δυνάμει επικίνδυνα ουράνια σώματα να διασταυρωθούν κάποια στιγμή με τον πλανήτη μας (υπάρχει μια πιθανότητα στις 800 να πέσει πάνω στη Γη μετά από 166 χρόνια).

Το Osiris-REx θα πλευρίσει τον αστεροειδή -κάτι που αναμένεται να συμβεί τον Αύγουστο του 2018- και θα τον μελετήσει από ύψος 700 μέτρων για περίπου δύο χρόνια με τις κάμερές του, ώσπου να επιλεγεί το καταλληλότερο σημείο στην επιφάνειά του για να γίνει η λήψη του δείγματος βάρους τουλάχιστον 60 γραμμαρίων, που μπορεί να φθάσει ακόμη και τα δύο κιλά. Θα είναι η πρώτη φορά που -αν το σχέδιο ευοδωθεί- θα φθάσει στα χέρια των επιστημόνων μια τόσο μεγάλη ποσότητα ύλης από ένα ουράνιο σώμα πέρα από τη Σελήνη (μετά το πρόγραμμα «Απόλλων» στη δεκαετία του '70).

Τελικά το σκάφος θα αγγίξει σχεδόν τον αστεροειδή και θα απλώσει ένα ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,4 μέτρων, ο οποίος αρχικά θα χρησιμοποιήσει αέριο αζώτου για να προκαλέσει έκρηξη στην επιφάνεια-στόχο και, στη συνέχεια, θα «ρουφήξει» το δείγμα με ένα συλλέκτη. \

Αν αποτύχει την πρώτη φορά, θα μπορεί να δοκιμάσει άλλες δύο.

Εφόσον τα καταφέρει, το Osiris-REx θα επιστρέψει το δείγμα μέσα σε μια κάψουλα, που προγραμματίζεται να πέσει στη Γη με αλεξίπτωτο, στην έρημο της Γιούτα, το 2023. Το ίδιο το ρομποτικό σκάφος θα συνεχίσει να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Δεν θα είναι η πρώτη αποστολή σε αστεροειδή. Είχαν προηγηθεί οι Ιάπωνες που το 2005 έστειλαν το σκάφος τους Χαγιαμπούσα στον αστεροειδή Ιτοκάβα και, παρά τα προβλήματα που συνάντησαν, κατάφεραν να φέρουν πίσω στη Γη μια πολύ μικρή αλλά πολύτιμη ποσότητα δείγματος (λιγότερο από ένα χιλιοστό του γραμμαρίου).

Εκτός από το επιστημονικό ενδιαφέρον για την ανάλυση του δείγματος από τον αστεροειδή (καλύτερη κατανόηση της προέλευσης των πλανητών, του νερού και των οργανικών μορίων της ζωής στο ηλιακό μας σύστημα), η αποστολή Osiris-REx θα έχει δύο ακόμη σημαντικά οφέλη. Αφενός, θα επιτρέψει την χρήση αμυντικών τεχνολογιών που κάποια στιγμή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή κάποιου αστεροειδούς, αν αυτός γίνει απειλητικός για τη Γη.

Αφετέρου, θα ανοίξει το δρόμο στις ιδιωτικές εταιρείες, όπως η Planetary Resources και η Deep Space Industries (η τελευταία σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου), που έχουν ως στόχο την εξόρυξη μετάλλων, νερού και καυσίμων από τους αστεροειδείς για την εμπορική αξιοποίησή τους.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500099674

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδής, όσο ένα λεωφορείο, πέρασε «ξυστά» από τη Γη.

Αστεροειδής διαμέτρου περίπου δέκα μέτρων, δηλαδή όσο ένα λεωφορείο, πέρασε το βράδυ της Τετάρτης ξυστά από τη Γη, σε απόσταση 38.500 χιλιομέτρων, δηλαδή μόλις το ένα δέκατο της μέσης απόστασης Γης-Σελήνης.

Οι επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν τον επερχόμενο αστεροειδή «2016 RB1» τη Δευτέρα, δύο μόνο μέρες πριν «ξύσει» τη Γη -πράγμα που δεν ακούγεται ευχάριστα.

Ο αστεροειδής πέρασε πολύ κοντά από τους τηλεπικοικωνιακούς δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, σε ύψος σχεδόν 36.000 χιλιομέτρων. Ο εντοπισμός του έγινε αρχικά από τηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

Ακόμη πάντως κι αν είχε πέσει στη Γη, ο συγκεκριμένος αστεροειδής δεν ήταν αρκετά μεγάλος για να προκαλέσει τεράστια καταστροφή.

Συγκριτικά, ο αστεροειδής του Τσελιάμπινσκ που είχε εκραγεί πάνω από τη Ρωσία το 2013 τραυματίζοντας πάνω από 1.000 ανθρώπους, είχε μέγεθος περίπου 17 μέτρων.

Στις 28 Αυγούστου ένας μεγαλύτερος αστεροειδής είχε περάσει σε απόσταση 80.000 χλμ. από τη Γη (δηλαδή πάλι πολύ πιο κοντά από το φεγγάρι), ενώ στις 17 Σεπτεμβρίου ένας ακόμη, μεγέθους 60 μέτρων περίπου, αναμένεται να περάσει σε κοντινή απόσταση.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500099928

 

 

Η εκτόξευση του κυνηγού αστεροειδών Osiris-REx

Στις δύο το βράδυ ώρα Ελλάδος εκτοξεύθηκε με επιτυχία, όπως είχε προγραμματισθεί, ο ρομποτικός «κυνηγός» αστεροειδών Osiris-Rex της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα, πάνω σε ένα πύραυλο «’Ατλας V».

‘Αρχισε έτσι μια επταετής φιλόδοξη αποστολή, με στόχο το Osiris-RΕx, βάρους δύο τόνων, μεγέθους ενός οχήματος βαν και κόστους ενός δισεκατομμυρίων δολαρίων, να φθάσει στον αστεροειδή Μπενού, να πάρει δείγματα από την επιφάνειά του και να τα επιστρέψει στη Γη για μελέτη.

Πρόκειται για έναν αστεροειδή διαμέτρου 500 μέτρων, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Γη. Η τροχιά του τον κατατάσσει στα εν δυνάμει επικίνδυνα ουράνια σώματα να διασταυρωθούν κάποια στιγμή με τον πλανήτη μας (υπάρχει μια πιθανότητα στις 800 να πέσει πάνω στη Γη μετά από 166 χρόνια).

Το Osiris-REx θα πλευρίσει τον αστεροειδή -κάτι που αναμένεται να συμβεί τον Αύγουστο του 2018- και θα τον μελετήσει από ύψος 700 μέτρων για περίπου δύο χρόνια με τις κάμερές του, ώσπου να επιλεγεί το καταλληλότερο σημείο στην επιφάνειά του για να γίνει η λήψη του δείγματος βάρους τουλάχιστον 60 γραμμαρίων, που μπορεί να φθάσει ακόμη και τα δύο κιλά. Θα είναι η πρώτη φορά που -αν το σχέδιο ευοδωθεί- θα φθάσει στα χέρια των επιστημόνων μια τόσο μεγάλη ποσότητα ύλης από ένα ουράνιο σώμα πέρα από τη Σελήνη (μετά το πρόγραμμα «Απόλλων» στη δεκετία του ’70).

Τελικά το σκάφος θα αγγίξει σχεδόν τον αστεροειδή και θα απλώσει ένα ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,4 μέτρων, ο οποίος αρχικά θα χρησιμοποιήσει αέριο αζώτου για να προκαλέσEι έκρηξη στην επιφάνεια-στόχο και, στη συνέχεια, θα «ρουφήξει» το δείγμα με ένα συλλέκτη. Αν αποτύχει την πρώτη φορά, θα μπορεί να δοκιμάσει άλλες δύο. Εφόσον τα καταφέρει, το Osiris-REx θα επιστρέψει το δείγμα μέσα σε μια κάψουλα, που προγραμματίζεται να πέσει στη Γη με αλεξίπτωτο, στην έρημο της Γιούτα, το 2023. Το ίδιο το ρομποτικό σκάφος θα συνεχίσει να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Δεν θα είναι η πρώτη αποστολή σε αστεροειδή. Είχαν προηγηθεί οι Ιάπωνες που το 2005 έστειλαν το σκάφος τους Χαγιαμπούσα στον αστεροειδή Ιτοκάβα και, παρά τα προβλήματα που συνάντησαν, κατάφεραν να φέρουν πίσω στη Γη μια πολύ μικρή αλλά πολύτιμη ποσότητα δείγματος (λιγότερο από ένα χιλιοστό του γραμμαρίου).

http://physicsgg.me/2016/09/09/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%8d-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf/

[Δροσος Γεωργιος]

Bennu: Το «προφίλ» του προορισμού του σκάφους OSIRIS-Rex

«Πλώρη» για τον αστεροειδή Bennu έχει βάλει εδώ και λίγα 24ωρα το διαστημόπλοιο OSIRIS-Rex της NASA, καθώς λίγο μετά τα μεσάνυχτα της περασμένης Πέμπτης, και πιο συγκεκριμένα στις 2 ώρα Ελλάδας, εκτοξεύθηκε με επιτυχία από το ακρωτήριο Κανάβεραλ. Το ταξίδι του σκάφους αναμένεται να κρατήσει μέχρι το 2023, ώστε αφότου μελετήσει τον αστεροειδή, να συλλέξει περίπου 60 γραμμάρια σκόνης και πετρωμάτων από την επιφάνειά του, και στη συνέχεια να τα μεταφέρει πίσω στη Γη.

Πρόκειται για την πρώτη απόπειρα της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος για τη λήψη υλικού από έναν αστεροειδή, με τη NASA να ελπίζει πως η εξερεύνηση του διαστημικού βράχου θα αποκαλύψει μεταξύ άλλων σημαντικά στοιχεία για την προέλευση της ζωής στη Γη. Ωστόσο, το γεγονός ότι αποτελεί τον προορισμό μιας ιστορικής αποστολής για τη NASA δεν είναι το μόνο εντυπωσιακό στοιχείο του Bennu.

Πιθανά απειλή για τον πλανήτη μας

Ο βράχος θα... ανταποδώσει την επίσκεψη του διαστημοπλοίου το 2135, όταν θα περάσει σε πολύ μικρή απόσταση – με συνέπεια να μην μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να συγκρουσθεί με τον πλανήτη μας. Ωστόσο, αν και υπαρκτό, το σενάριο αυτό κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι, αφού η πιθανότητα πρόσκρουσης είναι μόλις 1 στις 2.700. Παράλληλα, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, σε περίπου ενάμιση αιώνα από σήμερα η ανθρωπότητα θα έχει αναπτύξει μεθόδους «άμυνας», ώστε είτε να καταστρέψουν τον αστεροειδή είτε να τον εκτρέψουν από την πορεία του.

«Νονός» του βράχου 9χρονος μαθητής

Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε το 1999 και πήρε το όνομά του 14 χρόνια αργότερα. «Νονός» του αναδείχθηκε ο Μάικ Πάζιο, ένας 9χρονος τότε μαθητής από την Καρολίνα, ο οποίος είχε υποβάλει τον όρο Bennu σε διεθνή διαγωνισμό για την ονοματοδοσία του διαστημικού βράχου.

Ο Πάζιο εμπνεύσθηκε το Bennu (Μπενού) από την αιγυπτιακή μυθολογία.

Λίγο ψηλότερος από το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ

Απαντώντας σε ερώτηση που της τέθηκε μέσω του Twitter, από κάποιον χρήστη ο οποίος ζητούσε ένα συγκριτικό παράδειγμα για το μέγεθος του Bennu, η NASA σημείωσε πως ο βράχος είναι λίγο ψηλότερος από το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ στη Νέα Υόρκη.

Στην πραγματικότητα, το σχήμα του μοιάζει περισσότερο με σφαίρα, διαμέτρου περίπου 500 μέτρων.

Οι διαστάσεις του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του συγκεκριμένου αστεροειδούς για την αποστολή της NASA. Ο λόγος είναι πως οι αστεροειδείς με διάμετρο μικρότερη από 200 μέτρα περιστρέφονται πολύ γρήγορα γύρω από τον εαυτό τους, με συνέπεια να εκσφενδονίζουν στο διάστημα υλικό, θέτοντας σε κίνδυνο ένα διαστημόπλοιο που θα βρεθεί σε κοντινή απόσταση.

Κοσμικό «ραντεβού» σε μικρή απόσταση

Η τροχιά του Bennu είναι λίγο μεγαλύτερη από της Γης, αφού ολοκληρώνει μία περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε 14 μήνες. Επίσης, ο αστεροειδής συγκαταλέγεται σε μόλις 192 από 7.000 γνωστούς διαστημικούς βράχους, για τους οποίους ένα διαστημόπλοιο δεν θα έπρεπε να διανύσει περισσότερο από 230 εκατ. χιλιόμετρα, για να τους «επισκεφθεί».

Ιδανική «χρονοκάψουλα»

Η εξονυχιστική μελέτη του αστεροειδούς με επίγεια τηλεσκόπια έχει δείξει πως είναι πλούσιος σε άνθρακα, ο οποίος επομένως χρονολογείται από τη δημιουργία των πλανητών, πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Αν το σκάφος επιβεβαιώσει τη μεγάλη του περιεκτικότητα σε άνθρακα, αυτό θα σημαίνει πως είναι ιδανική «χρονοκάψουλα», μεταφέροντας νοερά τους επιστήμονες στις πρώτες φάσεις σχηματισμού του ηλιακού συστήματος. Επομένως, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να προσφέρει νέα στοιχεία γα την προέλευση της ζωής στη Γη και πιθανότατα σε άλλους πλανήτες ή δορυφόρους στην κοσμική «γειτονιά» μας.

http://www.naftemporiki.gr/story/1146303/bennu-to-profil-tou-proorismou-tou-skafous-osiris-rex

[Δροσος Γεωργιος]

Ο δεύτερος μεγαλύτερος μετεωρίτης στον κόσμο βρέθηκε στην Αργεντινή.

Στο Campo del Cielo της Αργεντινής βρέθηκε ο δεύτερος μεγαλύτερος μετεωρίτης στον κόσμο.

Ο βράχος, βάρους 30 τόνων, με το όνομα Gancedo είναι το μεγαλύτερο του είδους του που ανακαλύφθηκε στην Αργεντινή και το δεύτερο μεγαλύτερο παγκοσμίως μετά τον μετεωρίτη Hoba βάρους 66 τόνων στη Ναμίμπια.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων, ο μετεωρίτης πήρε το όνομά του από την ομώνυμη κοντινή πόλη, η οποία παρείχε μηχανήματα στην ομάδα ανασκαφής.

http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/o_deuteros_megalyteros_meteoritis_ston_kosmo_brethike_stin_argentini-64503682/

[Δροσος Γεωργιος]

Σε επιφυλακή οι αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο για τον αστεροειδή «φονιά» 2009ES

Σε επιφυλακή βρίσκονται οι αστρονόμοι σε όλο τον πλανήτη εξαιτίας ενός αστεροειδούς ο οποίος ανακαλύφθηκε πρόσφατα να προσεγγίζει τη Γη. Πρόκειται για τον αστεροειδή 2009ES τον οποίο ανακάλυψαν Κινέζοι αστρονόμοι χαρακτηρίζοντάς τον ως αστεροειδή φονιά (Earth "killer" asteroid) με ισχύ ισοδύναμη με 3 δισεκατομμυρίων πυρηνικών βομβών.

Ο αστεροειδής πέρασε από τη Γη σε απόσταση μόλις 18,8 LD (όπου LD η απόσταση Γης με την Σελήνη) αλλά αυτό δεν τους εφησυχάζει.

Όπως λένε η παραμικρή αλλαγή στην τροχιά του μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τον πλανήτη και το ανθρώπινο είδος.

http://www.pronews.gr/portal/20160920/genika/diastima/49/se-epifylaki-oi-astronomoi-se-olo-ton-kosmo-gia-ton-asteroeidi-fonia

[Δροσος Γεωργιος]

Μετεωρίτης έπεσε στην Αυστραλία - Μία τεράστια εκτυφλωτική λάμψη αναστάτωσε τους κατοίκους.

Εκατοντάδες αναφορές από αυτόπτες μάρτυρες που έκαναν λόγο για μια τεράστια εκτυφλωτική λάμψη και για μια δόνηση που ακολούθησε.

Ένας διαστημικός βράχος συνετρίβη ανάμεσα στις ακτές της Τουρκίας και της Έμεραλντ στο Κουΐνσλαντ της Αυστραλίας, όπως μετέδωσε η Daily Star.

Κάτοικοι στην περιοχή, δήλωσαν ότι έκανε τα σπίτια τους να τρέμουν, με την αστυνομία να επιβεβαιώνει ότι έλαβαν πολλές κλήσεις σε ό, τι πολλοί είχαν σκεφτεί αρχικά οτι πρόκειται για σεισμό.

Ωστόσο, το Ινστιτούτο Γεωεπιστημών της Αυστραλίας δήλωσε ότι δεν είχε γίνει κάποιος σεισμός στην περιοχή, με τα μέλη του Higgins Storm Chasing να λένε ότι «μοιάζει με έναν μετεωρίτη που χτύπησε στην ακτή».

Σε μια ανάρτηση τους στο Facebook, η ομάδα είπε: «Η λάμψη θεάθηκε από το νότο στο Hervey Bay ως το Βορρά με την έκρηξη να προκαλεί δόνηση σε όλη την ευρύτερη περιοχή στο Gladstone και το Boyne Island.»

Μάρτυρες στα κοινωνικά δίκτυα περιέγραψαν μια «φλεγόμενη μπάλα που έπεσε από τον ουρανό» και για μια «μεγάλη λάμψη από μετεωρίτη που εξαφανίστηκε στο βάθος της θάλασσας».

Ένας άνδρας είπε ότι είδε ένα εκτυφλωτικό φως και αισθάνθηκε μια έκρηξη πριν κουνηθεί το σπίτι του.

Άλλοι περιέγραψαν ακόμα και «ένα τεράστιο ωστικό κύμα».

Το γεγονός μετέδωσαν πολλές τοπικές εφημερίδες.

http://www.pronews.gr/portal/20160927/genika/diastima/49/meteoritis-epese-stin-aystralia-mia-terastia-ektyflotiki-lampsi

[Δροσος Γεωργιος]

Τρεις πύρινες σφαίρες φώτισαν τον ουρανό της Ισπανίας.

Πετρώματα από διαφορετικούς κομήτες έπιασαν φωτιά μόλις εισήλθαν στην ατμόσφαιρα πάνω από την Ισπανία, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό ουράνιο φαινόμενο.

Η πρώτη φορά ήταν το βράδυ της Τρίτης, 27 Σεπτεμβρίου λίγο πριν 23:00: ξαφνικά, εμφανίστηκε στον ουρανό της Καστίγης μια φωτεινή βολίδα. Όπως εξήγησαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης το φαινόμενο δημιουργήθηκε όταν ένα κομμάτι από κάποιον κομήτη εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης, σε απόσταση 111 χιλιομέτρων πάνω από την επαρχία Αλμπασέτε και εξαφανίστηκε αφού διένυσε 75 χιλιόμετρα προς το νότο στην επαρχία Κουένκα. Όπως ανέφεραν αστρονόμοι «το αντικείμενο προερχόταν από τον κομήτη 2P/ Encke και συνδέεται με τη βροχή μετεωριτών, που είναι γνωστές ως Ταυρίδες».

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής εντοπίστηκαν δύο πύρινες σφαίρες: η μια στην περιοχή της Καστίγια Λα Μάντσα και η άλλη στην Ανδαλουσία. Και οι δύο ήταν μικρότερες από αυτή που εντοπίστηκε την Τρίτη και προφανώς δεν ανήκε στον προηγούμενο κομήτη. Όπως ανέφερε το αστρονομικό κέντρο του Τολέδου, «οι βράχοι προερχόταν από διαφορετικούς κομήτες».

Σύμφωνα με αυτό το ίδρυμα, η πρώτη από τις πύρινες σφαίρες που εθεάθησαν χθες το βράδυ εισήλθε στην ατμόσφαιρα πάνω από τον Ατλαντικό στις ακτές της Ουέλβα, σε ύψος 98 χιλιομέτρων και εξαφανίστηκε κοντά στην πόλη Λέπε, σε απόσταση 38 χιλιομέτρων. Η δεύτερη διέσχισε την Καστίγια Λα Μάντσα 2,37 ώρες αργότερα.

http://www.pronews.gr/portal/20160930/genika/diastima/49/treis-pyrines-sfaires-fotisan-ton-oyrano-tis-ispanias-foto-vinteo

[Δροσος Γεωργιος]

Κομήτης χτύπησε τη Γη πριν από 56 εκατομμύρια χρόνια.

Για πρώτη φορά ορισμένοι επιστήμονες -αν και όχι όλοι- πιστεύουν ότι ανακάλυψαν τα γεωλογικά «αποτυπώματα» μιας πρόσκρουσης κομήτη στον πλανήτη μας πριν από περίπου 56 εκατομμύρια χρόνια, δέκα εκατομμύρια χρόνια μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων εξαιτίας της πτώσης ενός αστεροειδούς διαμέτρου περίπου δέκα χιλιομέτρων.

Η δεύτερη πρόσκρουση, που πιθανώς συνέβη στην περιοχή του σημερινού Ατλαντικού ωκεανού - αν και δεν έχει βρεθεί κάποιος κρατήρας- και η οποία ίσως αφορούσε ένα κομήτη εξίσου μεγάλο, μπορεί να βοήθησε τα θηλαστικά να εμπεδώσουν την κυριαρχία τους στη Γη, αφού η προηγούμενη πρόσκρουση είχε «καθαρίσει» τον πλανήτη από τους δεινόσαυρους.

Η εποχή εκείνη πριν από περίπου 55 έως 56 εκατ. χρόνια ονομάζεται Θερμικό Μέγιστο Παλαιοκαίνου-Ηωκαίνου (γνωστό διεθνώς ως ΡΕΤΜ) και υπήρξε μια περίοδος μεγάλης και απότομης ανόδου της θερμοκρασίας στη Γη -κατά πέντε έως οκτώ βαθμούς Κελσίου μέσα σε λίγες χιλιάδες χρόνια- για λόγους που εδώ και χρόνια αποτελούν αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης. Οι ενδείξεις για την πτώση ενός ουράνιου σώματος -αν επαληθευθούν- δίνουν μια νέα διάσταση στο ζήτημα.

Οι επιστήμονες μελετούν εκείνο το θερμικό μέγιστο -που διήρκεσε γύρω στα 200.000 χρόνια- και εμφανίζει ομοιότητες με την εποχή μας, προκειμένου να βγάλουν συμπεράσματα σχετικά με την σημερινή κλιματική αλλαγή. Μεταξύ των πιθανών αιτιών για εκείνη την εκτόξευση της θερμοκρασίας έχουν προταθεί μια μαζική ηφαιστειακή δραστηριότητα που αύξησε κατακόρυφα τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, ή μια πτώση ουρανίου σώματος που είχε αλυσιδωτές επιπτώσεις στο κλίμα, ανεβάζοντας τη θερμοκρασία. Έλιωσαν έτσι σχεδόν τελείως οι πάγοι της Γης και διευκολύνθηκε η γρήγορη εξάπλωση των θηλαστικών, ενώ τότε εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά και τα πρωτεύοντα, από όπου προέκυψαν οι πίθηκοι και ο άνθρωπος.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωχημικό Μόργκαν Σάλερ, επίκουρο καθηγητή γεωεπιστημών του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Ρενσελάερ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", ανακάλυψαν στο βυθό του Ατλαντικού, στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ και στο υπέδαφος του Νιού Τζέρσι, μικροσκοπικά πυριτικά σφαιρίδια υάλου με διακριτή μορφολογία (μικροτηκτίτες και μικροκρύσταλλοι). Αυτά θεωρούνται η «υπογραφή» εκείνων των σπάνιων υλικών του εδάφους, τα οποία λιώνουν από την τεράστια θερμοκρασία λόγω της πρόσκρουσης του αστεροειδούς ή του κομήτη, εκτινάσσονται από το έδαφος και μετά στερεοποιούνται στον αέρα, προτού ξαναπέσουν στη γη.

Η θερμοκρασία και η πίεση στο ηφαιστειακό μάγμα δεν θεωρούνται ικανές να παράγουν τέτοια υλικά, παρά μόνο μια εξ ουρανού πρόσκρουση κατακλυσμικών διαστάσεων. Τα εν λόγω μικροσφαιρίδια βρέθηκαν σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές που απέχουν έως 1.000 χιλιόμετρα μεταξύ τους και οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι προέρχονται από το ίδιο συμβάν.

Προς το παρόν, παραμένει πάντως ασαφές πού ακριβώς έγινε η πρόσκρουση και ποιες ήσαν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της. Και επίσης, δεν φαίνεται να συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες ότι όντως συνέβη μια τέτοια πρόσκρουση εκείνη την εποχή και, αν έγινε, κατά πόσο επρόκειτο για κομήτη ή για αστεροειδή. Οι κομήτες διαθέτουν λιγότερα συμπαγή πετρώματα και περισσότερο πάγο σε σχέση με τους αστεροειδείς, είναι όμως έως τρεις φορές ταχύτεροι σε σχέση με τους τελευταίους, οπότε και η πρόσκρουση ενός κομήτη είναι πιο σφοδρή και καταστροφική.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/komitis_xtypise_ti_gi_prin_apo_56_ekatommyria_xronia-64572121/

[Δροσος Γεωργιος]

Απόψε το βράδυ κορυφώνετατ η βροχή των Ωριωνιδών.

Οι Ωριωνίδες, η βροχή από «πεφταστέρια» του φθινοπώρου, κορυφώνονται το βράδυ της Παρασκευής προς χαράματα Σαββάτου στο βόρειο ημισφαίριο που περιλαμβάνει και τη χώρα μας. Οι Ωριωνίδες είναι μια μέτριας έντασης βροχή διαττόντων, που κάθε χρόνο εμφανίζονται από τις 2 Οκτωβρίου έως τις 7 Νοεμβρίου.

Οι καλύτερες ώρες για παρατήρηση είναι με κατεύθυνση προς την ανατολή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα και πριν την αυγή, στο μέτρο βέβαια που ο κατά τόπους ουρανός είναι καθαρός από σύννεφα, πράγμα πολύ αμφίβολο απόψε, καθώς σε πολλές περιοχές της χώρας αναμένεται κακοκαιρία.

Οι Ωριωνίδες φαίνεται να προέρχονται από μια περιοχή πάνω από το πολύ λαμπρό άστρο Μπετελγκέζ στον αστερισμό του Ωρίωνα, από όπου έχουν πάρει και το όνομά τους. Όμως στην πραγματικότητα αποτελούν απομεινάρια από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ και εμφανίζονται κάθε φορά που η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια που αφήνει πίσω του το πέρασμα του κομήτη στην πορεία του γύρω από τον Ήλιο.

Δεκάδες μετέωρα -συνήθως γύρω στα 20 την ώρα- εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και συχνά κινούνται με μεγάλη ταχύτητα έως 67 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αφήνοντας έντονα ίχνη στον ουρανό.

http://physicsgg.me/2016/10/21/%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%88%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%cf%81%ce%ac%ce%b4%cf%85-%ce%ba%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%84-%ce%b7-%ce%b2%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd/

 

 

 

Εκπληκτικό θέαμα από μετεωρίτη που φώτισε τον ουρανό της Ουαλίας.

Εκπληκτικό θέαμα από μετεωρίτη που φώτισε τον ουρανό της Ουαλίας, κατέγραψε ο φακός ενός ερασιτέχνη καμεραμάν.

Το σπάνιο αυτό οπτικό υλικό, «έπιασε» το ουράνιο σώμα να εμφανίζεται ξαφνικά μέσα από τον συννεφιασμένο ουρανό, να μετατρέπεται σε μία φωτόμπαλα, να σβήνει, να ξαναγίνεται μία φωτεινή μπάλα, να σβήνει, να «ανάβει» ξανά και να χάνεται.

Ο ερασιτέχνης καμεραμάν βρισκόταν στην πόλη Penarth της Νότιας Ουαλίας και τραβούσε πλάνα από τον ουρανό. Τότε εμφανίστηκε από το... πουθενά το φλεγόμενο αντικείμενο.

Η αστυνομία στην περιοχή έλαβε έναν μεγάλο αριθμό από αναφορές για «κάτι σαν σεισμό», γεγονός που ενδεχομένως να σημαίνει ότι το ουράνιο σώμα κατέπεσε στο έδαφος, σε τοποθεσία που δεν έχει εντοπιστεί.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=MdkYT0DasYs

http://www.pronews.gr/portal/20161020/genika/diastima/49/ekpliktiko-theama-apo-meteoriti-poy-fotise-ton-oyrano-tis-oyalias-vinteo

[Δροσος Γεωργιος]

Οι αστρονόμοι επιβεβαιώνουν! 15000 αστεροειδείς βρίσκονται κοντά στη γη.

Ο αριθμός των γνωστών αστεροειδών που βρίσκονται κοντά στην Γη έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία τρία χρόνια όπου οι αστεροειδείς ήταν 10.000. Οι «Κοντά στη Γη αντικείμενα», (Near-Earth objects, NEOs), είναι αστεροειδείς ή κομήτες με μεγέθη που κυμαίνονται από αρκετά μέτρα έως δεκάδες χιλιόμετρα των οποίων οι τροχιές τους είναι πολύ κοντά στη Γη μας, κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να βρεθούν σε πορεία σύγκρουσης με τον πλανήτη μας. Οι NEOs αποτελούν μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου αριθμού αντικειμένων, άνω των 700 000 γνωστών αστεροειδών στο Ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με το dailygalaxy.

«Ο ρυθμός ανακάλυψης ήταν υψηλός κατά τα τελευταία χρόνια, και ομάδες αστρονόμων σε όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν κατά μέσο όρο 30 νέα αντικείμενα κάθε εβδομάδα», λέει ο Ettore Perozzi,διευθυντής του Κέντρου Συντονισμού NEOς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) στη Ρώμη. «Λίγες δεκαετίες πίσω, 30 τέτοια αντικείμενα ανακαλύπτονταν σε ένα έτος, αλλά τα τελευταία χρόνια χάρις και στην τεχνολογική πρόοδο, οι διεθνείς προσπάθειες αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς. Πιστεύουμε ότι έχουμε ανακαλύψει σε ποσοστό 90% τα αντικείμενα που έχουν μέγεθος μεγαλύτερο από 1000 μέτρα, αλλά ακόμα και με το πρόσφατο ορόσημο, έχουμε βρει μόνο το 10%όσων είναι περίπου 100 μέτρων, ενώ λιγότερο του 1% αυτών που είναι 40 μέτρα».

Η διεθνής προσπάθεια για την ανακάλυψη τους, την επιβεβαίωση και την εγγραφή τους στον κατάλογο των αστεροειδών που αποτελούν απειλή για τον πλανήτη μας, έχει φτάσει στον αριθμό ορόσημο: 15 000 νεοανακαλυφθέντες NEOs – με πολλούς ακόμα να αναμένουμε.

Σήμερα, οι δύο κύριες ομάδες έρευνας βρίσκονται στις ΗΠΑ: το Catalina Sky Survey στην Αριζόνα, και το Pan-STARRS στη Χαβάη, που από κοινού αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% των νέων διαστημικών σωμάτων που βρέθηκαν.

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος συμβάλλει μέσω του προγράμματος Space Situational Awareness, στη δημιουργία του κέντρου στην Ιταλία συνδυάζοντας τα νέα δεδομένα που καταγράφει το τηλεσκόπιο και να υποστηρίξει ένα νέο δίκτυο για τη διανομή των πληροφοριών.

Η ESA τώρα αναπτύσσει νέα τηλεσκόπια που θα μπορούν να εκτελούν αυτοματοποιημένες νυχτερινές έρευνες σε πολύ μεγάλες περιοχές του ουράνιου θόλου. Αυτά αναμένονται να μπουν σε λειτουργία το 2018. Το Μεγάλο Συνοπτικό Τηλεσκόπιο που κατασκευάζεται στη Χιλή,θα ξεκινήσει το «κυνήγι» διαστημικών βράχων στο εγγύς μέλλον.

Αυτά τα τηλεσκόπια θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε όσο περισσότερους δυνητικά απειλητικούς αστεροειδείς και να προετοιμαστούμε κατάλληλα πριν αυτοί γίνουν πραγματικά επικίνδυνοι για τον πλανήτη μας.

http://www.pronews.gr/portal/20161027/genika/diastima/49/oi-astronomoi-epivevaionoyn-15000-asteroeideis-vriskontai-konta-sti-gi

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδής πέρασε κοντά από τη Γη.

Ένας μικρός αστεροειδής, ο "2016 VA", πέρασε σε απόσταση μόλις 77.000 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας χθες, όπως έγινε γνωστό από το Κέντρο Μικρών Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης στις ΗΠΑ.

Η απόσταση αυτή είναι μόλις το ένα πέμπτο της απόστασης Γης-Σελήνης (περίπου 385.000 χλμ.).

Ο διαστημικός βράχος, που εκτιμάται ότι είχε μήκος επτά έως 22 μέτρων και ταξίδευε με ταχύτητα 77.000 χιλιομέτρων την ώρα,, έγινε αντιληπτός λίγες μόνο ώρες νωρίτερα από αστρονόμους στην Αριζόνα, σύμφωνα με το Space.com.

Τέτοιες εκπλήξεις δεν είναι ασυνήθιστες, καθώς εκατομμύρια αστεροειδείς γυροφέρνουν τον Ήλιο και από αυτούς που πλησιάζουν περισσότερο τη Γη, έχουν ανακαλυφθεί μόνο 15.000 περίπου.

Υπενθυμίζεται ότι το αντικείμενο που εξερράγη πάνω από το Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2013, είχε διαστάσεις περίπου 20 μέτρων.

Για να απειλήσει τον ανθρώπινο πολιτισμό, ένας αστεροειδής πρέπει να έχει μήκος τουλάχιστον ενός χιλιομέτρου, όμως πολύ μικρότερα σώματα, αν πέσουν στην πλανήτη μας, μπορούν να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές.

Οι πρώτοι υπολογισμοί δείχνουν ότι ο "2016 VA" διαγράφει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 10,5 μήνες, ακολουθώντας μια τροχιά που είναι πιο ελλειπτική από της Γης.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/asteroeidis_perase_konta_apo_ti_gi-64625224/

[Δροσος Γεωργιος]

Άσκηση της NASA για την περίπτωση που πέσει αστεροειδής στη Γη.

Τι γίνεται αν μια ωραία μέρα οι επιστήμονες ανακοινώσουν ότι επίκειται το αναπόφευκτο: ένας μεγάλος αστεροειδής να πέσει σύντομα στη Γη και μάλιστα δεν υπάρχει χρόνος να αποτραπεί κάτι τέτοιο;

Αυτό ακριβώς ήταν το «σενάριο» της άσκησης επί χάρτου που διεξήγαγαν από κοινού στην Καλιφόρνια η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αντιμετώπισης Καταστροφών (FEMA) των ΗΠΑ.

Η διενέργεια και μόνο μιας τέτοιας άσκησης δείχνει ότι το ζήτημα της πτώσης αστεροειδούς -ή κομήτη- στη Γη δεν αποτελεί πλέον μόνο σενάριο μιας ακόμη θεαματικής κινηματογραφικής ταινίας του Χόλιγουντ. Η απειλή αρχίζει πια να λαμβάνεται πιο σοβαρά υπόψη από τις αρμόδιες Αρχές.

Η άσκηση προσομοίωσης είχε ως στόχο να θέσει επί τάπητος τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν σε περίπτωση που η ζωή μιμηθεί το σινεμά και με ποιο τρόπο θα συντονισθεί η αντίδραση των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών. Ήδη η NASA συνεργάζεται με τη FEMA μέσω του Γραφείου Συντονισμού Πλανητικής 'Αμυνας που έχει συστήσει η πρώτη.

«Δεν είναι ζήτημα το εάν αλλά το πότε θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση» δήλωσε ο εκπρόσωπος της NASA Τόμας Ζερμπούχεν. «Όμως αντίθετα με κάθε άλλη περίοδο στην ιστορία μας, έχουμε τώρα την ικανότητα να αντιδράσουμε στην απειλή μιας πρόσκρουσης μέσω συνεχών αστρονομικών παρατηρήσεων, προβλέψεων, προγραμματισμού δράσεων και μετριασμού των επιπτώσεων», πρόσθεσε.

«Είναι ζωτικό να εξασκούμαστε γι' αυτά τα σενάρια καταστροφής που έχουν μεν χαμηλή πιθανότητα, αλλά τεράστιες επιπτώσεις. Κάνοντας σχέδια από τώρα, θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι αν και όταν χρειαστεί να ανταποκριθούμε σε ένα τέτοιο συμβάν», δήλωσε ο εκπρόσωπος της FEMA Κρεγκ Φουγκέιτ.

Στην άσκηση επί χάρτου, πλην της NASA και της FEMA, συμμετείχαν επιστήμονες και άλλοι εκπρόσωποι από τα Εθνικά Εργαστήρια του αμερικανικού Υπουργείου Ενέργειας, την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και το γραφείο εκτάκτων περιστατικών του κυβερνήτη της Καλιφόρνια.

Σύμφωνα με το σενάριο της άσκησης, αρχικά υπάρχει μια μικρή πιθανότητα 2% να πέσει κάπου στη Γη σε τέσσερα χρόνια (το 2020) ένας αστεροειδής διαμέτρου 100 έως 250 μέτρων. Μετά από συνεχείς παρατηρήσεις με τηλεσκόπια επί τρεις μήνες, η πιθανότητα πρόσκρουσης αυξάνεται κατακόρυφα στο 65%. Και τέσσερις μήνες αργότερα, υπάρχει πια βεβαιότητα 100% για την επικείμενη πρόσκρουση κάπου στη νότια Καλιφόρνια.

Οι Αρχές -πάντα σύμφωνα με το σενάριο- διαπιστώνουν ότι δεν έχουν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους για να οργανώσουν μια διαστημική αποστολή που θα επιχειρήσει να εκτρέψει τον αστεροειδή από την τροχιά του, οπότε είναι υποχρεωμένες να αποδεχθούν το μοιραίο και να οργανώσουν κάποια αντίδραση. Μεταξύ άλλων, προετοιμάζεται η εκκένωση μιας τεράστιας περιοχής, η -κατά το δυνατό- προστασία ζωτικών υποδομών, η ενημέρωση του κοινού κ.α.

Οι ασκήσεις αυτές (έχουν γίνει τρεις έως τώρα) θα συνεχισθούν στο μέλλον με διευρυμένη συμμετοχή εκπροσώπων και από άλλους φορείς, όπως η τοπική αυτοδιοίκηση, εταιρείες κ.α.

http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/askisi_tis_nasa_gia_tin_periptosi_pou_pesei_asteroeidis_sti_gi-64636418/

[Δροσος Γεωργιος]

Έκρηξη μετεωρίτη πάνω από τη Σιβηρία και η νύχτα γίνεται μέρα.

Μετεωρίτης που έπεσε στη νοτιοδυτική Σιβηρία την Τρίτη, είχε τόσο ισχυρή λάμψη που έκανε τη νύχτα-μέρα, σύμφωνα με όσα μεταδίδει το rt.com.

Η έκρηξη που ακούστηκε κατά την είσοδο του ουράνιου σώματος στην ατμόσφαιρα, προκάλεσε εικασίες για πιθανή δυσλειτουργία κάποιου πυραύλου ή κάποια άλλη τεχνολογική αστοχία.

Οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ενημέρωσαν τους πολίτες ότι επρόκειτο για μετεωρίτη που δεν είχε προκαλέσει κάποια ζημιά.

Ειδικός είπε ότι το μέγεθος του μετεωρίτη ήταν αρκετές φορές μικρότερο σε σχέση με εκείνου που είχε πέσει στο Chelyabinsk, αλλά μπορεί να βρεθούν τα θραύσματά του. Για το λόγο αυτό έχει σταλεί κλιμάκιο στην περιοχή.

http://www.pronews.gr/portal/20161206/genika/diastima/49/ekrixi-meteoriti-pano-apo-ti-siviria-kai-i-nyhta-ginetai-mera-vinteo