Jump to content

Πλανήτης Αφροδίτη.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Η Αφροδίτη… βρυχάται. :cheesy:

Η Αφροδίτη, ο κοντινότερος πλανήτης στη Γη, κατά πάσα πιθανότητα είναι ακόμη ενεργή ηφαιστειακά, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία.

Η Αφροδίτη είναι καλυμμένη από ένα πυκνό νέφος, με συνέπεια οι αστρονόμοι να δυσκολεύονται να κάνουν άμεσες παρατηρήσεις και έτσι να βασίζουν τα δεδομένα τους κυρίως σε στοιχεία από ραντάρ και άλλα μήκη κύματος πέρα από το ορατό φως.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν ενδείξεις για ροές λάβας στην επιφάνεια του πλανήτη. Τώρα, οι επιστήμονες έχουν σαφέστερες από ποτέ ενδείξεις ότι υπάρχουν μέχρι σήμερα ενεργά ηφαίστεια στην Αφροδίτη, καθώς εντόπισαν ορισμένα καυτά σημεία, όπου παρατηρούνται μεγάλες αλλαγές θερμοκρασίας σε διάστημα λίγων μόνο ημερών.

Εκτιμάται ότι οι θερμοκρασιακές μεταβολές οφείλονται στη συνεχιζόμενη ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Η ανάλυση των στοιχείων από το σκάφος Venus Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), στο υπέρυθρο μήκος κύματος που μπορεί να διαπεράσει το νέφος πάνω από την επιφάνεια, δείχνει ότι αυτά τα εφήμερα καυτά σημεία καλύπτουν έκταση από ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο έως 200 χλμ., με την θερμοκρασία τους περιοδικά να ξεπερνά τους 825 βαθμούς Κελσίου, πολύ πάνω από τον μέσο όρο των 480 βαθμών για τον πλανήτη.

Όταν η λάβα (εφόσον όντως πρόκειται για λάβα) κρυώνει κάπως, τότε η θερμοκρασία επανέρχεται στα συνήθη επίπεδα. Η σχετική διεθνής μελέτη, με επικεφαλής τον Ε.Β.Σαλίγκιν του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ της Γερμανίας, παρουσιάσθηκε στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=714727

79D644788BEB52FFF41C1D1FF2BE94FA.jpg.6082bc43ab9d8e6280ff67e9c6351755.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 μήνες αργότερα...
  • Απαντήσεις 93
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

H Αφροδίτη, σώματα κοντά στη Γη και αστεροειδείς ανάμεσα στους «στόχους» της NASA. :cheesy:

Η NASA επέλεξε πέντε επιστημονικές έρευνες για περαιτέρω εξέλιξη εντός του επομένου έτους, ως το πρώτο βήμα για την επιλογή μίας ή δύο αποστολών κατά το 2020. Τρεις εξ αυτών σχετίζονται με το JPL στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια.

Οι προτάσεις αυτές έχουν να κάνουν με τη μελέτη της Αφροδίτης, σωμάτων/ αντικειμένων που βρίσκονται κοντά στη Γη και μια σειρά αστεροειδών.

Κάθε ερευνητική ομάδα θα λάβει χρηματοδότηση τριών εκατ. δολαρίων και τη διενέργεια μελετών και αναλύσεων πάνω στα concepts των αποστολών. Εν συνεχεία, μετά από εκτενή εξέταση και αξιολόγηση, η NASA θα προβεί στις τελικές επιλογές κατά τον Σεπτέμβριο του 2016, για την ανάπτυξη με σκοπό την εκτόξευση. Το κόστος της κάθε αποστολής αναμένεται να φτάσει τα 500 εκατ. χωρίς να περιλαμβάνεται η χρηματοδότηση για το όχημα εκτόξευσης, ή το κόστος επιχειρήσεων μετά την εκτόξευση.

Το πρόγραμμα Discovery της NASA είχε ζητήσει προτάσεις για διαστημικές έρευνες τον Νοέμβριο του 2014. Ένα ειδικό πάνελ επιστημόνων διερεύνησε συνολικά 27 προτάσεις. Αυτές που τελικά επελέγησαν είναι οι εξής:

-VERITAS (Venus Emissivity, Radio Science, InSAR, Topography and Spectroscopy): Αποστολή για την τοπογράφηση και τη λήψη εικόνων από την επιφάνεια της Αφροδίτης, με στόχο τη δημιουργία των πρώτων χαρτών σχετικά με τη σύνθεσή της.

-Psyche: Θα διερευνήσει την προέλευση των πλανητικών πυρήνων, μελετώντας τον μεταλλικό αστεροειδή «Ψυχή», που θεωρείται πως «επέζησε» μιας σύγκρουσης με άλλο αντικείμενο, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση των εξωτερικών, βραχωδών στρωμάτων ενός πρωτοπλανήτη.

-NEOCam (Near Earth Object Camera): Θεωρείται πως θα ανακαλύψει 10 φορές περισσότερα αντικείμενα κοντά στη Γη (Near Earth Objects) απ'ότι όλα τα ΝΕΟs που έχουν ανακαλυφθεί ως τώρα.

-DAVINCI (Deep Atmoshpere Venus Investigation of Noble gases, Chemistry and Imaging): Θα μελετήσει τη χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης κατά τη διάρκεια μιας καθόδου διαρκείας 63 λεπτών, απαντώντας σε μια σειρά επιστημονικών ερωτημάτων, όπως το εάν υπάρχουν ενεργά ηφαίστεια σήμερα στην επιφάνεια της Αφροδίτης και το πώς η επιφάνεια αλληλεπιδρά με την ατμόσφαιρα του πλανήτη.

-Lucy: Θα πραγματοποιήσει την πρώτη αναγνωριστική πτήση των αστεροειδών Jupiter Trojan, που θεωρείται πως διαθέτουν σημαντικά στοιχεία για την ιστορία του Ηλιακού συστήματος.

http://www.naftemporiki.gr/story/1011534/h-afroditi-somata-konta-sti-gi-kai-asteroeideis-anamesa-stous-stoxous-tis-nasa

1242856020_.jpg.3ffea588a6227800c3c34d36298dde59.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Τερατώδεις δίνες μαστίζουν την Αφροδίτη. :cheesy:

Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA έδωσε στη δημοσιότητα εντυπωσιακές εικόνες που έστειλε από την Αφροδίτη το σκάφος Venus Express που έφτασε στον πλανήτη το 2006 και τον εξερεύνησε για οκτώ έτη.

Οι εικόνες απαθανατίζουν δίνες πάνω από τους πόλους του πλανήτη οι οποίες έχουν διάμετρο τεσσάρων χιλιάδων χιλιομέτρων και ταχύτητα 400 χλμ/ώρα.

H Αφροδίτη θεωρείται ξαδέρφη της Γης, αφού διαθέτει ανάλογο μέγεθος και μάζα με τον πλανήτη μας και επιπλέον οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν από δισεκατομμύρια χρόνια είχε περιβάλλον ανάλογο με αυτό της Γης. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι υπήρχαν ωκεανοί και άρα συνθήκες ικανές για την ανάπτυξη ζωής. Στη συνέχεια όμως η Αφροδίτη για κάποιον λόγο πλησίασε περισσότερο προς τον Ήλιο και η ραγδαία αύξηση της θερμοκρασίας αποξήρανε τον πλανήτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500038391

A2463FBE1EAFFC3BFF655C8EA8633CA4.jpg.8c745b636d556a180593994bae810d98.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Οι Ρώσοι είχαν ανακαλύψει εξωγήινη ζωή στην Αφροδίτη από το 1982; :cheesy:

Σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ανθρωπότητας φαίνεται πως απαντούν Ρώσοι επιστήμονες οι οποίοι υποστηρίζουν πως από το 1982, έχουν απαθανατίσει «αντικείμενα» στην επιφάνεια του πλανήτη Αφροδίτη, που βρίσκονται σε συνεχή κίνηση.

Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Russian Solar System Research, Ρώσοι επιστήμονες κατάφεραν να «τραβήξουν» φωτογραφίες εξωγήινης ζωής στη Αφροδίτη από το 1982.

Το άρθρο, που υπογράφει ο Leonid Ksanfomaliti από Διαστημικό Ερευνητικό Κέντρο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, παρουσιάζει ένα αναλυτικό πανοραμικό βίντεο 126 λεπτών.

«Χωρίς να απορρίψουμε ότι ζωή είναι αδύνατη στην Αφροδίτη, δεδομένου των συνθηκών που επικρατούν στον πλανήτη, με βάση τις εικόνες που ελήφθησαν παρατηρούμε κάποια μορφολογικά χαρακτηριστικά που μας επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι κάποια αντικείμενα που κατεγράφησαν διαθέτουν ιδιότητες έμβιων όντων», τονίζει ο ερευνητής.

Επίσης, στο άρθρο αναφέρεται πως έχουν εντοπιστεί τρία αντικείμενα τα οποία είναι μεταξύ 0,1-0,5 μέτρα, τα οποία ήταν συνέχεια σε κίνηση.

Αυτό που κάνει εντύπωση στους επιστήμονες είναι η εμφάνιση ενός αντικειμένου που μοιάζει με σκορπιό, οι κινήσεις του οποίου κατεγράφησαν για 26 λεπτά και μετά χάθηκε.

Αξίζει να αναφερθεί ότι οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Αφροδίτης ανέρχεται στους 460 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που αποκλείει την ανάπτυξη ζωής.

Βίντεο.

http://www.pronews.gr/portal/20151121/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-1982-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

zoi-stin-afroditi1.jpg.c1e9031767c332bff4ca36c7e437d182.jpg

zoi-stin-afroditi2.jpg.302d3ef149be88c4cce7bad5430cc857.jpg

zoi-stin-afroditi-700x360.jpg.24d00e313995508b58c8947b20ad8300.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Ιαπωνική αποστολή φτάνει στην Αφροδίτη 5 χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα. :cheesy:

Ακριβώς πέντε χρόνια μετά την πρώτη, αποτυχημένη προσπάθεια να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη, το ιαπωνικό σκάφος Ακατσούκι κατάφερε να μπει ξανά σε σωστή πορεία για να μελετήσει την εφιαλτική ατμόσφαιρα του γειτονικού πλανήτη.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2010, το Ακατσούκι («Χαραυγή») ενεργοποίησε τον κινητήρα του για να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη. Απέτυχε όμως να επιβραδύνει αρκετά και προσπέρασε το στόχο, με αποτέλεσμα να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής κατάλαβαν αργότερα ότι μια βαλβίδα του κινητήρα είχε βουλώσει από αποθέσεις αλατιού, με αποτέλεσμα να σπάσει ένα από τα ακροφύσια του κινητήρα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι μηχανικοί της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος (JAXA) κατάφεραν να καταρτίσουν ένα σχέδιο για την επαναφορά της αποστολής.

Τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου, το Ακατσούκι πυροδότησε τέσσερις μικρούς προωστήρες που κανονικά χρησιμοποιούνται μόνο για μικρές διορθώσεις της πορείας του σκάφους. Όπως φαίνεται το σκάφος κατάφερε να τεθεί σε τροχιά, η οποία όμως δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί με ακρίβεια.

Η αποστολή είναι σχεδιασμένη να αναζητήσει ενδείξεις πρόσφατης γεωλογικής δραστηριότητας και ίσως εξηγήσει γιατί η Αφροδίτη, η οποία έχει περίπου ίδιο μέγεθος με τη Γη, είναι τόσο αφιλόξενη.

Το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη δημιουργεί ένα ακραίο φαινόμενο θερμοκηπίου με επιφανειακές θερμοκρασίες γύρω στους 450 βαθμούς Κελσίου. Η ατμοσφαιρική πίεση είναι 90 φορές μεγαλύτερη από ό,τι στη Γη και ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός λόγω των πυκνών σύννεφων που βρέχουν θειικό οξύ.

Η αποστολή Ακατσούκι είναι εξοπλισμένη με πέντε κάμερες που βλέπουν από το υπέρυθρο μέχρι το υπεριώδες τμήμα του φάσματος ώστε να μπορούν έτσι να κοιτάξουν μέσα από τα πυκνά, αδιαφανή σύννεφα. Θα μπορούσε έτσι να ανιχνεύσει ενδείξεις ηφαιστειακής δραστηριότητας, να καταγράψει κεραυνούς και να εξηγήσει τους μυστηριώδεις ανέμους που πνέουν σε ύψος 60 χλμ με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιομέτρων ανά ώρα.

Το Ακατσούκι, κόστους 300 εκατ. δολαρίων, είναι η δεύτερη απόπειρα της Ιαπωνίας να φτάσει σε άλλο πλανήτη.

Το Νοζόμι, μια προηγούμενη αποστολή στον Άρη, εκτοξεύτηκε το 1998 αλλά επλήγη από τεχνικά προβλήματα και τερματίστηκε πρόωρα το 2003.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500044573

77D82B022D81476279463AC429EB312C.jpg.624e09591316dd2a5283722e3c6ac99f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος. Πριν 50 χρόνια η πρώτη διαπλανητικη πτήση στον κόσμο. :cheesy:

Πριν από 50 χρόνια, την 1η Μαρτίου 1966, ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός "Venera-3" έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης, αφού πραγματοποίησε την πρώτη πτήση του κόσμου σε έναν άλλο πλανήτη.

Το ερευνητικό πρόγραμμα ειχει ξεκινήσει πέντε έτη πριν από την επιτυχία της «Αφροδίτης 3". Το "Venera-3" ξεκίνησε στις 16, Νοεμβρίου 1965 λίγες μέρες μετά την εκτόξευση του σταθμού "Venera-2" (Νοέμβριος 12), .

Οι σταθμοί αυτοί έχουν ουσιαστικά τον ίδιο σχεδιασμό και εξοπλισμό. Η διαφορά ήταν μόνο στην κάψουλα κάθοδο "Venera-3" -. Μια μπάλα χάλυβα με διάμετρο 90 cm. Μέσα σε αυτό ειχε τοποθετείθει μέταλλο 70-ιντσών της Γης με χαραγμένο πάνω του το περίγραμμα των ηπείρων. Στο εσωτερικό του σταθμου ήταν ένα μετάλλιο με το εθνόσημο της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Αυτόματος σταθμός "Venera-2" πέταξε σε απόσταση 24.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη Αφροδίτη. Στις 26 Δεκεμβρίου, αποφασίστηκε να διορθώσει το ίχνος πτήσης του σταθμού "Venera-3", και την 1 Μάρ 1966 το "Venera-3" για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ειχε φτάσει σε άλλους πλανήτες και τέθηκε σε τροχια στην ατμόσφαιρα.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης το «Venera-3» κατέγραψε ένα μαγνητικό πεδίο, κοσμικές ακτίνες, φορτισμένες δέσμες σωματιδίων χαμηλής ενέργειας, ηλιακή ροη του πλάσματος και της ενέργειας φάσματα τους ελήφθησαν και επιστημονικά δεδομένα σχετικά με το διάστημα, κοσμική ραδιοφωνικών εκπομπών και micrometeors. Λίγο πριν πλησιάσει το σύστημα ελέγχου του σταθμού Αφροδίτη ετεθη εκτός λειτουργίας, έτσι, δυστυχώς, το διαστημικό σκάφος δεν πέρασε τα δεδομένα σχετικά με τον ίδιο τον πλανήτη.

http://www.roscosmos.ru/21987/

venera-3.jpg.dc814585aeb1d85130e03c862debadd9.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Καρτ-ποστάλ από την Αφροδίτη με πέντε χρόνια καθυστέρηση. :cheesy:

Έπειτα από μια μη προγραμματισμένη παράκαμψη που διήρκεσε πέντε χρόνια, το ιαπωνικό σκάφος Ακατσούκι μετέδωσε τα πρώτα επιστημονικά αποτελέσματα της αποστολής του στην Αφροδίτη.

Στο Διεθνές Συνέδριο Αφροδίτης που πραγματοποιήθηκε στην Οξφόρδη, η ιαπωνική διαστημική υπηρεσία JAXA παρουσίασε πανηγυρικά μια λεπτομερή εικόνα σύννεφων από βιτριόλι, και αποκάλυψε έναν μυστηριώδη σχηματισμό σε σχήμα τόξου που καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του πλανήτη.

Το Ακατσούκι («Χαραυγή») εκτοξεύτηκε το 2010 και επρόκειτο να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη αργότερα την ίδια χρονιά. Απέτυχε όμως να επιβραδύνει αρκετά και προσπέρασε το στόχο, με αποτέλεσμα να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής κατάλαβαν αργότερα ότι μια βαλβίδα του κινητήρα είχε βουλώσει από αποθέσεις αλατιού, με αποτέλεσμα να σπάσει ένα από τα ακροφύσια του κινητήρα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι μηχανικοί της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος (JAXA) κατάφεραν να καταρτίσουν ένα σχέδιο για την επαναφορά της αποστολής.

Τον Δεκέμβριο του 2014, το Ακατσούκι πυροδότησε τέσσερις μικρούς προωστήρες, οι οποίοι κανονικά χρησιμοποιούνται μόνο για μικρές διορθώσεις της πορείας, και κατάφερε να τεθεί σε τροχιά.

http://global.jaxa.jp/press/2015/12/20151207_akatsuki.html

Η τροχιά στην οποία κινείται τώρα είναι πιο ελλειπτική από ό,τι θα έπρεπε -η απόσταση από τον πλανήτη αυξομειώνεται συνεχώς.

Οι πρώτες εικόνες που μεταδόθηκαν στη Γη ελήφθησαν από απόσταση 100.000 χιλιομέτρων, και οι υπεύθυνοι της αποστολής περιμένουν πιο κοντινά πορτρέτα καθώς το σκάφος πλησιάζει μέχρι την ελάχιστη απόσταση των περίπου 10.000 χιλιομέτρων.

Η αποστολή είναι σχεδιασμένη να αναζητήσει ενδείξεις πρόσφατης γεωλογικής δραστηριότητας και ίσως εξηγήσει γιατί η Αφροδίτη, η οποία έχει περίπου ίδιο μέγεθος με τη Γη, είναι τόσο αφιλόξενη.

Το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη δημιουργεί ένα ακραίο φαινόμενο θερμοκηπίου με επιφανειακές θερμοκρασίες γύρω στους 450 βαθμούς Κελσίου. Η ατμοσφαιρική πίεση είναι 90 φορές μεγαλύτερη από ό,τι στη Γη και ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός λόγω των πυκνών σύννεφων που βρέχουν θειικό οξύ.

Η αποστολή Ακατσούκι είναι εξοπλισμένη με πέντε κάμερες που βλέπουν από το υπέρυθρο μέχρι το υπεριώδες τμήμα του φάσματος ώστε να μπορούν έτσι να κοιτάξουν μέσα από τα πυκνά, αδιαφανή σύννεφα. Θα μπορούσε έτσι να ανιχνεύσει ενδείξεις ηφαιστειακής δραστηριότητας, να καταγράψει κεραυνούς και να εξηγήσει τους μυστηριώδεις ανέμους που πνέουν σε ύψος 60 χλμ με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιομέτρων ανά ώρα.

Μία από τις πρώτες εικόνες, τραβηγμένη με την υπέρυθρη κάμερα, δείχνουν σύννεφα θειικού οξέος σε σχήμα λωρίδων. Η δομή τους δείχνει ότι οι διαδικασίες σχηματισμού των νεφών είναι πιο περίπλοκες από ό,τι νομίζαμε, ανέφεραν οι ερευνητές στο συνέδριο σύμφωνα με την ανταπόκριση του Nature.

Μια δεύτερη εικόνα, επίσης στο υπέρυθρο φάσμα, αποκαλύπτει έναν γιγάντιο σχηματισμό σε σχήμα τόξου που εκτείνεται από πόλο σε πόλο.

Το περίεργο είναι ότι ο σχηματισμός αυτός δείχνει να περιστρέφεται μαζί με την επιφάνεια του πλανήτη αντί μαζί με την ταχύτερα κινούμενη ατμόσφαιρα.

Και αυτό υποδεικνύει ότι το μυστηριώδες τόξο σχετίζεται με χαρακτηριστικά στην επιφάνεια.

Η απάντηση ίσως έρθει σε επόμενο σετ δεδομένων από την αποστολή. Το Ακατσούκι προγραμματίζεται να παραμείνει σε τροχιά για τουλάχιστον δύο χρόνια και πιθανώς πολύ περισσότερο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500071277

A1E3C9D3D4EF0BA678D2DABB5E8AC6CD.jpg.c7f331e11389444f7b68318af1c2dd4f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 μήνες αργότερα...

Η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να ήταν κατοικήσιμη σαν τη Γη. :cheesy:

Η Αφροδίτη, που σήμερα αποτελεί μια σκέτη καυτή κόλαση, κάποτε μπορεί να είχε τελείως διαφορετικές συνθήκες και να ήταν για καιρό κατοικήσιμη όπως και η Γη, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις επιστημόνων της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), οι οποίες όμως βασίζονται σε κλιματικά μοντέλα με τη βοήθεια υπολογιστών και όχι σε απτά δεδομένα.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Μάικλ Γουέι του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Γκόνταρντ της NASA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ‘Geophysical Research Letters' της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, θεωρούν πιθανό ότι κατά τα πρώτα δύο δισεκατομμύρια χρόνια ύπαρξης της Αφροδίτης υπήρχε ένας ρηχός ωκεανός με νερό, ενώ οι θερμοκρασίες ήσαν πολύ πιο χαμηλές από ό,τι σήμερα.

Τα υπολογιστικά μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν, είναι σχεδόν ίδια με εκείνα που χρησιμοποιήθηκαν για να προβλέψουν την μελλοντική εξέλιξη του κλίματος στον δικό μας πλανήτη, μόνο που «έτρεξαν» πίσω στον χρόνο.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η αρχαία Αφροδίτη μπορεί να ήταν ένας πολύς διαφορετικός πλανήτης σε σχέση με σήμερα», δήλωσε ο Γουέι. Στην τωρινή Αφροδίτη οι επιφανειακές θερμοκρασίες φθάνουν τους 462 βαθμούς Κελσίου, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου υδρατμοί (για νερό ούτε λόγος), ενώ η γεμάτη διοξείδιο του άνθρακα ατμόσφαιρα είναι 90 φορές πιο πυκνή από τη γήινη.

Εδώ και καιρό οι επιστήμονες πίστευαν ότι η Αφροδίτη σχηματίσθηκε από υλικά παρόμοια με της Γης, αλλά ακολούθησε ένα τελείως διαφορετικό εξελικτικό μονοπάτι. Οι μετρήσεις του σκάφους Pioneer (Πρωτοπόρος) της NASA στη δεκαετία του '80 έδωσαν τις πρώτες ενδείξεις ότι ο γειτονικός πλανήτης μπορεί κάποτε να είχε ένα ωκεανό. Επειδή όμως η Αφροδίτη είναι πιο κοντά στον Ήλιο και έτσι δέχεται πολύ περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία, ο αρχικός αυτός ωκεανός εξατμίσθηκε.

Όταν το νερό εξαφανίσθηκε, το διοξείδιο του άνθρακα αυξήθηκε δραματικά στην ατμόσφαιρά της, οδηγώντας σε ένα ανεξέλεγκτο «φαινόμενο του θερμοκηπίου», οδηγώντας τελικά στον σημερινό κόσμο-κόλαση.

Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι, εωσότου γίνουν όλα αυτά, η Αφροδίτη επί περίπου δύο δισεκατομμύρια χρόνια μπορεί να είχε συνθήκες φιλικές προς τη ζωή. Μάλιστα οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι η Αφροδίτη υπήρξε ο πρώτος κατοικήσιμος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα, προτού η Γη αποκτήσει ανάλογες ευνοϊκές συνθήκες. Ακόμη εικάζουν ότι παρέμεινε έτσι έως πριν από 715 εκατομμύρια χρόνια περίπου. Μετά άρχισε η περιβαλλοντική κατρακύλα...

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500095343

F072EFE78877C57A640B4D8961319BF0.jpg.010b0adb71be5409756428eb6ac4ab40.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Πίσω στην εποχή μιας κατοικήσιμης Αφροδίτης. :cheesy:

Οι επιστήμονες την αναφέρουν ως την «κολασμένη δίδυμη αδελφή» της Γης επειδή το μέγεθος και διάφορα γεωατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά της μοιάζουν με αυτά του πλανήτη μας. Η Αφροδίτη είναι πράγματι ένας κολασμένος, ένας τοξικός κόσμος αλλά οι ειδικοί εκτιμούν ότι στο παρελθόν οι συνθήκες εκεί ήταν πολύ διαφορετικές. Μια νέα μελέτη που έγινε για την Αφροδίτη αναφέρει ότι σίγουρα ήταν ένας πλανήτης φιλικός στη ζωή και πιθανότατα ήταν ο πρώτος φιλόξενος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα.

Τη νέα μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικών Επιστημών Goddard της NASA και θα την παρουσιάσουν στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης που θα γίνει αυτή την εβδομάδα στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. Σύμφωνα με τους ερευνητές πριν από περίπου τρία δις έτη, όταν η Γη προσπαθούσε ακόμη να συνέλθει από τις τρομακτικές συγκρούσεις που είχε υποστεί με γιγάντια διαστημικά σώματα από τα οποία προέκυψε ανάμεσα στα άλλα η Σελήνη, στην Αφροδίτη υπήρχαν μεγάλοι ωκεανοί και ήπιες κλιματικές και ατμοσφαιρικές συνθήκες. Οι ωκεανοί είχαν βάθος περίπου δύο χλμ ενώ σε κάποιες περιοχές της Αφροδίτης οι συνθήκες ήταν παρόμοιες με αυτές στις τροπικές περιοχές της Γης.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτές οι ιδανικές για την ζωή συνθήκες είχαν διαμορφωθεί πριν από περίπου τρία δις. έτη. Ίσως λοιπόν σε τέτοιες συνθήκες η ζωή στην Αφροδίτη να μην είχε κάνει απλά κάνει την εμφάνιση της σε επίπεδο μικροβιακό, όπως εικάζεται ότι είχε συμβεί την ίδια χρονική περίοδο στη Γη, αλλά να είχαν αναπτυχθεί πιο σύνθετες μορφές ζωής. Μάλιστα οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι ωκεανοί και οι φιλικές στη ζωή συνθήκες υπήρχαν στην Αφροδίτη υπήρχαν μέχρι και πριν από περίπου 715 εκ. έτη.

Αυτό σημαίνει ότι υπήρξε άπλετος χρόνος για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί η ζωή στον πλανήτη. Κάποιο γεγονός που δεν έχουν καταφέρει να εξακριβώσουν ακόμη οι επιστήμονες μετέτρεψε την φιλόξενη Αφροδίτη στον πιο καυτό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ξεπερνά τους 460 βαθμούς Κελσίου ενώ το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι 90 φορές μεγαλύτερα από αυτά της Γης. Η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει επίσης ένα εκατομμύριο περισσότερο διοξείδιο του θείου από ό,τι η ατμόσφαιρα της Γης.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500108871

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

35 χρόνια πτήσης της «Αφροδίτης-14" :cheesy:

Ακριβώς πριν από 35 χρόνια, στις 4 Νοεμβρίου 1981 από το Μπαϊκονούρ με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα "Proton" ξεκίνησε το "Venera-14" - αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AWS) για να μελετήσει την Αφροδίτη.

Ο σταθμός εφτασε στον πλανήτη στις 5 Μαρτίου 1982 - τέσσερις μήνες αργότερα. Το AMC Lander διαχωρίζεται από την τροχιακή μονάδα και εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Η μονάδα καθοδου είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου και τρεις δεκάδες επιστημονικά όργανα. Όταν η επιφάνεια της Αφροδίτης ήταν 60 χιλιόμετρα, άνοιξε ένα αλεξίπτωτο και κέρδισε μεγάλα μέσα για την ατμοσφαιρική έρευνα.

Μετά από μια ομαλή προσγείωση στα ανατολικά της περιοχής Φοίβη το Lander "Venus-14" που μεταδίδει με το χρώμα της Γης πανοραμικές εικόνες της Αφροδίτης και μελέτες των νεφών, την αιολική, την ηλιακή ακτινοβολία και την αξιολόγηση της σεισμικής δραστηριότητας. Με το αυτόματο τρυπάνι παιρνει δείγματα εδάφους , στη συνέχεια εξετάζονται σε ειδικό θάλαμο. Τα πειράματα διεξήχθησαν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες: η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Αφροδίτης 466 ° C, μία πίεση 95 ατμοσφαιρών όταν λιώσει ο κασσίτερος και ο μόλυβδος, το αλουμίνιο και τα κράματα χάνουν την αντοχή τους. Η διαστημοσυσκευή λειτουργεί για 57 λεπτά.

Με το "Venus-14», εγιναν μια σειρά από τις πιο σύνθετες μελέτες στην ιστορία της μελέτης του πλανήτη. Εγινε μια σημαντική συμβολή στη βελτίωση της τεχνολογίας και την ανάπτυξη των διαπλανητικών πτήσεων. Συγκριτική πλανητολογία - επιστημονική κατεύθυνση, η οποία διαμορφώνεται με βάση την αστροφυσική, τη γεωλογία, γεωφυσική και γεωχημεία.

http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_11-04.html

photo_11-04-00.thumb.jpg.0387b54d5d95cfef8213380b59dc2054.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Γιγάντιο «τσουνάμι» στην Αφροδίτη. :cheesy:

Ενα γιγάντιο «κύμα» που παρατηρήθηκε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο του είδους του που έχει ποτέ γίνει αντιληπτό στο ηλιακό σύστημά μας.

Το κύμα φωτογραφήθηκε από τις υπέρυθρες και υπεριώδεις κάμερες του ιαπωνικού διαστημικού σκάφους «Ακατσούκι» της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης του Διαστήματος (JAXA), το οποίο τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη το Δεκέμβριο του 2015.

Το περίεργο φωτεινό κύμα σε σχήμα τεράστιου τόξου είχε έκταση τουλάχιστον 10.000 χιλιομέτρων, απλωμένο από το βόρειο έως το νότιο πόλο της Αφροδίτης. Το κύμα παρέμεινε ακίνητο επί περίπου τέσσερις μέρες στο ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη, πάνω από τα πυκνά νέφη, σε ύψος 65 χιλιομέτρων από την επιφάνεια.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Μακότο Ταγκούτσι του Πανεπιστημίου του Τόκιο δεν είναι σίγουροι πώς και γιατί σχηματίσθηκε το κύμα, το οποίο ήταν πιο ζεστό από τη γύρω ατμόσφαιρα. Τελικά κάποια στιγμή το κύμα εξαφανίσθηκε.

Μια πιθανότητα είναι ότι το φαινόμενο προκύπτει από ένα κύμα βαρύτητας που γεννιέται, καθώς οι άνεμοι της κατώτερης ατμόσφαιρας περνάνε πάνω από τα όρη της Αφροδίτης, τα οποία που έχουν υψόμετρο 4.500 μέτρων. Στη συνέχεια, το κύμα ανεβαίνει προς την ανώτερη ατμόσφαιρα.

Η Αφροδίτη είναι ο πιο κοντινός στη Γη πλανήτης και το τρίτο φωτεινότερο σώμα στον ουρανό, μετά τον Ήλιο και τη Σελήνη. Είναι λίγο μικρότερη από τον πλανήτη μας και «ψήνεται» με θερμοκρασίες που φθάνουν τους 467 βαθμούς Κελσίου. Η ατμόσφαιρά της αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα και η πίεση στην επιφάνειά της είναι 93 φορές πιο πυκνή από την αντίστοιχη γήινη. Ο πλανήτης-κόλαση εξερευνήθηκε αρχικά από τη Σοβιετική Ένωση. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=857387

0872775CCC4DE5D9CC5EF7D0FC7A4E15.jpg.e07b895f2b7a9d29955f255e70fd7dda.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Η Αφροδίτη ήταν κάποτε κατοικίσιμη. :cheesy:

Η Αφροδίτη, το διδυμάκι της Γης σε διαστάσεις, είναι ο μόνος πλανήτης που περιστρέφεται αντίστροφα (από τα ανατολικά προς τα δυτικά). Με θερμοκρασίες 460 βαθμών Κελσίου, η επιφάνειά της είναι τόσο καυτή που λιώνει και μόλυβδο, την ίδια ώρα που τα σύννεφά της είναι καμωμένα από θειικό οξύ.

Παρά το αφιλόξενο περιβάλλον της ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία

http://m.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Venus_Express/Venus_has_potential_but_not_for_water μας λέει ότι κάποτε η Αφροδίτη θα μπορούσε να υποβαστάξει έμβια όντα!

Περισσότερα από 4 δισ. χρόνια πριν, ο πλανήτης είχε ωκεανούς, μια κατάσταση που διατηρήθηκε πιθανότατα για 2 δισ. χρόνια.

Κατόπιν ο ήλιος τα εξαφάνισε όλα, καθώς το ισχυρό ηλεκτρικό της πεδίο πίεζε το υδρογόνο και το οξυγόνο στα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Οι επιστήμονες δεν έχουν ιδέα γιατί η Αφροδίτη διαθέτει τόσο ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο, αν και ξέρουν πια πολλά για την ιστορία της…

http://www.pronews.gr/portal/20170208/genika/diastima/49/oi-astronomikes-anakalypseis-toy-2016-poy-ploytisan-tis-gnoseis-mas-gia

iklikksoosktsiitgjjs3.jpg.39e5faa2b7ccced38302a758ee40b543.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τσιπ υπολογιστή που μπορεί να αντέξει στην επιφάνεια της Αφροδίτης για τη NASA. :cheesy:

Η Αφροδίτη είναι ένας από τους πιο αφιλόξενους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, των νεφών από διοξείδιο του θείου και της μεγάλης ατμοσφαιρικής πίεσης. Το ρεκόρ παραμονής αντικειμένου γήινης προέλευσης είναι 127 λεπτά, και το κατέχει το σοβιετικό Venera 13 που μπόρεσε να προσεδαφιστεί εκεί το 1981, παρέχοντας πολύτιμες εικόνες και επιστημονικά δεδομένα. Παρά τις αποστολές που ακολούθησαν, τίποτα δεν έχει προσεδαφιστεί στην επιφάνειά της από το 1985.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα όσον αφορά στην εξερεύνηση της Αφροδίτης είναι ότι οι κανονικοί ψηφιακοί υπολογιστές δεν μπορούν να λειτουργούν εκεί, καθώς τα συμβατικά τσιπ πυριτίου μπορούν να αντέχουν μέχρι περίπου τους 250 βαθμούς Κελσίου. Τα σκάφη του προγράμματος Venera μπόρεσαν να διατηρήσουν τα ηλεκτρονικά τους σε λειτουργία χάρη σε ογκώδεις, ερμητικά μονωμένους θαλάμους, ενώ κάποιες φορές το εσωτερικό τους είχε ήδη ψυχθεί από πριν στους -10 βαθμούς Κελσίου πριν τα σκάφη εισέλθουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

Τα τελευταία χρόνια, τα ηλεκτρονικά που βασίζονται στο καρβίδιο του πυριτίου (SiC) έχουν αρχίσει να ωριμάζουν, με το SiC να παρουσιάζει ενδιαφέρον για στρατιωτικές και βιομηχανικές εφαρμογές, καθώς μπορεί να αντέχει σε πολύ υψηλές τάσεις και θερμοκρασίες, κάτι που το καθιστά ιδανικό και για την Αφροδίτη.

Όπως αναφέρει το Ars Technica, ερευνητές του Glenn Research Center της NASA φαίνεται πως έλυσαν το άλλο μεγάλο πρόβλημα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, δημιουργώντας καλώδια διασύνδεσης (interconnects- τα μικροσκοπικά καλώδια που συνδέουν και κρατούν ενωμένα τα τρανζίστορ και άλλα εξαρτήματα) που μπορούν επίσης να αντέξουν τις υψηλές θερμοκρασίες του πλανήτη.

Οι ερευνητές της NASA συνδύασαν τα νέα αυτά καλώδια με κάποια τρανζίστορ από SiC για τη δημιουργία ενός τσιπ που είναι «συσκευασμένο» σε κεραμικό. Το τσιπ αυτό στη συνέχεια ενσωματώθηκε στο GEER (Glenn Extreme Environments Rig, ένα μηχάνημα που μπορεί να εξομοιώνει τις συνθήκες της Αφροδίτης για εκατοντάδες ώρες κάθε φορά). Το τσιπ συνέχισε να λειτουργεί σταθερά στα 1,26 MHz για 521 ώρες (21,7 ημέρες) πριν παυθεί η λειτουργία του GEER.

Σύμφωνα με το Glenn, πρόκειται για την πρώτη φορά που αναφέρεται επίδειξη τσιπ υπολογιστή το οποίο λειτουργεί υπό συνθήκες Αφροδίτης για πολλές ημέρες χωρίς τη βοήθεια κάποιου δοχείου υπό πίεση, συστήματος ψύξης ή άλλου μέσου προστασίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, εάν η τεχνολογία «ωριμάσει» ακόμα περισσότερο, τότε θα είναι δυνατές δραστικές βελτιώσεις όσον αφορά στον σχεδιασμό σκαφών για την Αφροδίτη και concept αποστολών, ανοίγοντας τον δρόμο για αποστολές μεγάλης χρονικής διάρκειας στην επιφάνεια του πλανήτη.

http://www.naftemporiki.gr/story/1203089/tsip-upologisti-pou-mporei-na-anteksei-stin-epifaneia-tis-afroditis-gia-ti-nasa

16.jpg.b588ba53257472605e8e942db5d7c6c9.jpg

15.jpg.b4c6471547e7151001b63f647e723fa8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

"Venera-3" :cheesy:

Στις 1 Μαρ 1966 ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AIS) "Venera-3" έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης, για να γίνει η πρώτη συσκευή στον κόσμο που έχει πετάξει από τη Γη σε άλλο πλανήτη. Η AMC "Venera-3" (σχεδιασμένη και κατασκευασμένη απο την OKB-1, τώρα RSC «Energia») ξεκίνησε από το Μπαϊκονούρ στις 16 Νοεμβρίου, 1965 με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα "Lightning".Το Βάρος σταθμού ήταν 960 κιλά.

Μετά αφου πηγαίνει σε μια απόσταση περίπου 350 εκατομμύρια χιλιόμετρα, η AMC έχει φτάσει στην επιφάνεια της Αφροδίτης στα ανατολικά του κρατήρα Mead. Η συσκευή σταθμός είχε την εμφάνιση μιας σφαίρας με διάμετρο 900 mm και ήταν εξοπλισμένη με μία επικάλυψη θερμικό φράγμα, και ένα αλεξίπτωτο. Ειχε αποστειρωθει επιμελώς για να αποτρέψει τη βιολογική μόλυνση της Αφροδίτης. Μέσα ήταν ένα ραδιόφωνο, επιστημονικος εξοπλισμος, τροφοδοτικά και μικρά σημαιάκια που απεικονίζαν το έμβλημα της ΕΣΣΔ. Για διάφορους λόγους, ο σταθμός δεν μεταδίδει πληροφορίες για την ίδια την Αφροδίτη, αλλά ελήφθησαν επιστημονικά δεδομένα σχετικά με το διάστημα και τον circumplanetary χώρο. Ο μεγάλος όγκος της τροχιάς οι μετρήσεις είναι πολύτιμες για τη μελέτη των ultra-μακρων προβλήματων επικοινωνίας και διαπλανητικές πτήσεις.

Αφροδίτη. Η έρευνα ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Σεργκέι Πάβλοβιτς Korolev με την έναρξη του Φεβρουαρίου του 1961.Η "Αφροδίτη-1" - το πρώτο στην ιστορία της ανθρωπότητας συσκευή που προορίζεται για τη μελέτη των άλλων πλανητών. Korolyov: κατανοητό ότι αυτές οι πτήσεις θα παρέχoυν πιο ακριβή φυσικά χαρακτηριστικά του διαπλανητικου χώρου για τους πλανήτες Άρη και Αφροδίτης. Ήταν απαραίτητο να αναπτυχθεί διαπλανητικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο.

Επίσης, η 1η Μαρτίου σηματοδοτεί την 35η επέτειο από την παραγωγή της πρώτης χρώματος πανοραμικές εικόνες του κόσμου από την Αφροδίτη. Την ημέρα αυτή το 1982 η προσεδάφισης του αυτόματου διαπλανητικου σταθμου "Venera-13", που αναπτύχθηκε στο όνομα της ΜΚΟ Α.Ε. Lavochkin, μεταδίδονται στη Γη οι πρώτες έγχρωμες εικόνες της επιφάνειας της Αφροδίτης από τον χώρο προσγείωσης. Οι Εικόνες ελήφθησαν με δύο κεκλιμένα τηλεφωτόμετρα που κατευθύνεται προς το αντικείμενο σε γωνία 50 μοιρών ως προς τον κατακόρυφο άξονα της συσκευής. Γωνία - 180 μοίρες οριζόντια και 37 - κατακόρυφα.

Το συγκεκριμένο χρώμα της επιφάνειας και το ασυνήθιστο υπόβαθρο για το πανόραμα που ελαβε η «Αφροδίτη-13" και επιβεβαίωσε το πανόραμα που ελαβε η «Αφροδίτη-14» - το αποτέλεσμα της επιρροής των ισχυρης και πυκνής της Αφροδίτης ατμόσφαιρα, απορροφώντας το μπλε μέρος του φάσματος της ηλιακής ακτινοβολίας

Με την ανάλυση των εικόνων, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ήταν δυνατό να παρατηρηθεί ο αρχαίος φλοιός του πλανήτη, επειδή η επιφάνεια ειχε διαβρωθεί σε μεγάλο βαθμό (εκτός από προεξοχές βραχώδες υπόστρωμα) και καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό με θραυστό υλικό.

Η μελέτη των επιμέρους τμημάτων του πανοράματος παρέχει πρόσθετες πληροφορίες. Έτσι, οι εικόνες που μεταδίδονται από το "Venus-13", με σαφώς ορατή τις εκπομπές του εδάφους απο την πλατφόρμα προσγείωσης. Αρκετές συνεχόμενες βολές δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους δεν παραμένει στατικό, κινείται από τον άνεμο. Η προσεκτική ανάλυση των τηλεοπτικών εικόνων επιτρέπει να καθορίσετε την κατεύθυνση και το μέγεθος της ταχύτητας του ανέμου που καθορίζεται από ακουστικές μετρήσεις. Στην επιφάνεια του πλανήτη, ήταν 0,3-0,6 m / s. Μερικά φαινόμενα που παρατηρούνται στις εικόνες της μελέτης δεν έχουν ακόμη κατορθώσει να εξηγήθουν.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι ο αυτόματος σταθμός διαπλανητικό Lander "Venera-13" για τις άμεσες μετρήσεις πρώτη φορά έδειξε ότι το θείο είναι ένα βασικό στοιχείο για τον καθορισμό της σύνθεσης του στο στρώμα νεφών του πλανήτη.

Για πρώτη φορά με τη εκσκαφέων συσκευή Venus ελήφθησαν δείγματα εδάφους για προσδιορισμό της χημικής σύνθεσης των πετρωμάτων με ανάλυση φθορισμού ακτίνων Χ, οι οποίες απαιτούν εξαιρετικά δύσκολο έργο - το φράχτη των δειγμάτων εδάφους σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις.

Ο σταθμός εκφόρτωσης ανήκει στο απόλυτο ρεκόρ των εργασιών στην επιφάνεια της Αφροδίτης - 2 ώρες 7 λεπτά. Υπενθυμίζεται ότι η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Αφροδίτης 465-475 βαθμούς Κελσίου, και η πίεση - περίπου 95 ατμόσφαιρες.

Η Σοβιετική Ένωση κατάφερε να πετύχει την τόσο μεγάλη επιτυχία στη μελέτη της Αφροδίτης με τη χρήση της AWS που έγινε γνωστή ως η "Ρωσικος πλανήτης". Συνολικά 16 αυτόματα διαπλανητικοι σταθμοι ξεκίνησε στο πλαίσιο του προγράμματος εξερεύνησης της Αφροδίτης μέχρι το 1983. Επιπλέον, το 1964, μετά την πτήση της AMC "Venera-1" η ανεξέλεγκτη διέλευση του διαπλανητικου Zond-1 πραγματοποιήθηκε, και το 1984 στο "Morning Star" στην μελέτη συμμετείχαν τα διαστημικά σκάφη «Vega-1» και «Vega-2".

http://www.roscosmos.ru/23286/

6068731382.thumb.jpg.60f5b40605babaf2cb194fd57918ad05.jpg

5702996084.jpg.c3a718ea0f2625ae91df87e60b7ca524.jpg

5835913145.jpg.9ee69aa7c03979ad4ef17ccfb6800451.jpg

6092332309.jpg.32ebb3597c30012b1ce3a916e72f9709.jpg

2260046011.jpg.6cd28e82eed623012325e7000ab2b4f5.jpg

3289451077.jpg.10b816b9bbf7077214ecb4a0c436eb18.jpg

venera-13_2.thumb.gif.83b53396c7f5f3ab3e3efa3f96e9743c.gif

venus.thumb.jpg.f12733cdd5774a293e9729d5ac310124.jpg

photo_03-01-00.thumb.jpg.45cec02973638ddf53df224f0d949959.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Ρόβερ της NASA εμπνέεται από τον μηχανισμό των Αντικυθήρων. :cheesy:

Ταξίδι στο διάστημα με τεχνολογία του παρελθόντος! Μηχανικοί της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έχουν σχεδιάσει ρόβερ που προορίζεται για τον πλανήτη Αφροδίτη και το οποίο αντλεί έμπνευση από τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και από τις μηχανές του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Είναι γνωστό ότι η Αφροδίτη είναι ένας πολύ δύσκολος πλανήτης, ένα από τα πιο εχθρικά περιβάλλοντα στο ηλιακό μας σύστημα, με πολύ πιο ακραίες συνθήκες από ό,τι ο Άρης.

Καμία σοβιετική (Venera και Vega) ή αμερικανική διαστημοσυσκευή (Pioneer) δεν έχει επιζήσει στην επιφάνειά της για πάνω από 127 λεπτά, καθώς η θερμοκρασία των 460 βαθμών Κελσίου που λιώνει μέταλλα, η πίεση των 92 μπαρ και τα νέφη θειϊκού οξέος μπορούν να «ψήσουν» γρήγορα τα ηλεκτρονικά κυκλώματα.

Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, ο μηχανικός Τζόναθαν Σόντερ και η ομάδα του στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA σχεδίασαν ένα -φουτουριστικό και ταυτόχρονα ρετρό- ρόβερ, με την ονομασία «Automaton Rover for Extreme Environments» (AREE) ή «Αυτόματο Ρόβερ για Ακραία Περιβάλλοντα». Το ρόβερ δεν χρειάζεται καθόλου τα ευάλωτα ηλεκτρονικά, αλλά χρησιμοποιεί μόνο ενισχυμένα μηχανικά συστήματα από ανθεκτικά μεταλλικά κράματα.

Το ρόβερ διαθέτει ένα όχι ηλεκτρονικό, αλλά πλήρως μηχανικό υπολογιστή-ρολόι, που θυμίζει εκείνον των Αντικυθήρων που προέβλεπε αστρονομικά συμβάντα προ 2.300 ετών. Περιλαμβάνει επίσης ένα είδος φωνογράφου, που θα καταγράφει στοιχεία.

Τα στοιχεία αυτά θα υψώνονται στην ατμόσφαιρα ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέσω ενός μπαλονιού γεμάτου με αέριο και θα καταλήγουν σε ένα drone-αναμεταδότη που θα βρίσκεται δεκάδες χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια και θα κινείται με ηλιακή ενέργεια. Το drone, με τη σειρά του, θα μεταδίδει τα στοιχεία σε δορυφόρο που θα κινείται σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη και από εκεί θα στέλνονται τελικά στη Γη.

Το ρόβερ, το οποίο θα συλλέγει κλιματικά, σεισμικά και γεωλογικά δεδομένα, θα κινείται με ένα σύστημα ποδιών που θα τροφοδοτούνται μόνο με αιολική ενέργεια από τους ανέμους, η οποία θα συλλέγεται από μια τουρμπίνα στην κορυφή του. Στόχος είναι η διαστημοσυσκευή να επιβιώσει πάνω στην Αφροδίτη για εβδομάδες ή και μήνες.

Το ρόβερ είχε αρχικά προταθεί πέρυσι και πρόσφατα έλαβε επιχορήγηση στο πλαίσιο του προγράμματος της NASA για τη στήριξη καινοτόμων διαστημικών ιδεών (Innovative Advanced Concepts Program).

Αν και δεν είναι ακόμη βέβαιο ότι η NASA θα χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο ρόβερ χαμηλής τεχνολογίας, εφόσον όντως το κάνει, τότε θα είναι η πρώτη εφαρμογή της αρχαίας τεχνολογίας για την εξερεύνηση του διαστήματος.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500134685

5794A417457C3A5125887F25CFAD3C09.jpg.e58961f5a7a31a062bea0a9eeedb0ef8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Αποστολή στην Αφροδίτη σχεδιάζει η ινδική διαστημική υπηρεσία. :cheesy:

Προτάσεις και ιδέες για διαστημικά πειράματα με σκοπό τη μελέτη της Αφροδίτης, στο πλαίσιο μιας μελλοντικής αποστολής στον πλανήτη ζήτησε, μέσω ΑΟ (Announcement of Opportunity) η ινδική διαστημική υπηρεσία, ISRO.

Η Αφροδίτη συχνά χαρακτηρίζεται ως «δίδυμη αδελφή» του πλανήτη μας, λόγω ομοιοτήτων στο μέγεθος, τη μάζα, την πυκνότητα, τη σύνθεση και τη βαρύτητα. Μάλιστα, θεωρείται πως οι δύο πλανήτες έχουν κοινή προέλευση και πως σχηματίστηκαν την ίδια περίοδο από μια συμπύκνωση νεφελώματος περίπου πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Ωστόσο, η Αφροδίτη είναι περίπου 30% πιο κοντά στον ήλιο από ό,τι η Γη, και η επιφάνειά της είναι ιδιαίτερα αφιλόξενη- μια πραγματική «κόλαση», με πολύ μεγάλη πίεση και υψηλότατες θερμοκρασίες- και ένα πολύ έντονο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Η εξερεύνησή της άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 (σοβιετική αποστολή Venera) με κάποιες αποστολές που απλά πέρασαν από αυτήν, άλλες που έθεσαν σκάφη σε τροχιά και λίγες προσεδαφίσεις. Παρόλα αυτά, είναι πάρα πολλά αυτά που δεν γνωρίζουμε σχετικά με το τι συμβαίνει στην επιφάνεια και την ατμόσφαιρά της.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ISRO ζήτησε προτάσεις από ενδιαφερόμενους επιστήμονες στην Ινδία για «πρωτοποριακά» διαστημικά πειράματα. Όπως σημειώνεται, το εκτιμώμενο φορτίο του προτεινόμενου διαστημοπλοίου θα είναι 175 κιλά, με 500W ισχύος- αν και, όπως διευκρινίζεται, αυτά τα δεδομένα αναμένεται να αλλάξουν. Η προτεινόμενη τροχιά αναμένεται να είναι περίπου 500χλμ x60.000 χλμ γύρω από την Αφροδίτη, και αναμένεται να μειωθεί σταδιακά.

Όπως σημειώνει η ινδική εφημερίδα The Hindu, η συγκεκριμένη αποστολή θα παρουσιάζει ομοιότητες με αυτήν στον Άρη το 2013, και πρέπει να εγκριθεί από τη Συμβουλευτική Επιτροπή Διαστημικών Επιστημών της ISRO, μετά από την Επιτροπή Διαστήματος και αργότερα από την ινδική κυβέρνηση.

http://www.naftemporiki.gr/story/1229038/apostoli-stin-afroditi-sxediazei-i-indiki-diastimiki-upiresia

planitis-afroditi.jpg.f08721d7a370b51878d5bba9d32c0f3c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 μήνες αργότερα...

O Μηχανισμός των Αντικυθήρων πάει… Αφροδίτη. :cheesy:

Είναι γνωστό ότι η Αφροδίτη αποτελεί ένα από τα σώματα του ηλιακού μας συστήματος που διαθέτει εξαιρετικά εχθρικό περιβάλλον όχι μόνο για την ανάπτυξη ζωής αλλά ακόμη και για την παρατήρηση και εξερεύνηση του πλανήτη.

Στο παρελθόν τόσο οι Σοβιετικοί όσο και οι Αμερικανοί προσπάθησαν να μάθουν περισσότερα πράγματα για την Αφροδίτη ρίχνοντας στην επιφάνεια της κάποιες διαστημοσυσκευές αλλά οι ακραίες συνθήκες που επικρατούν εκεί τις έθεσαν πολύ γρήγορα εκτός λειτουργίας.

Η θερμοκρασία των 460 βαθμών Κελσίου που λιώνει μέταλλα, η πίεση των 92 μπαρ και τα νέφη θειϊκού οξέος καταστρέφουν γρήγορα τα ηλεκτρονικά κυκλώματα μιας συσκευής.

Πριν από λίγο καιρό ο μηχανικός Τζόναθαν Σόντερ και η ομάδα του στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA σχεδίασαν ένα αυτόνομο όχημα με την ονομασία «Automaton Rover for Extreme Environments» (AREE) ή «Αυτόματο Ρόβερ για Ακραία Περιβάλλοντα».

Το ρόβερ αυτό αντλεί έμπνευση από τον μηχανισμό των Αντικυθήρων αλλά και από τις μηχανές που είχε σχεδιάσει κατά καιρούς ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Οπως έγινε γνωστό πριν από λίγα 24ωρα η NASA έδωσε το πράσινο φως για να κατασκευαστεί το πρωτότυπο του ρόβερ και αν πράγματι λειτουργεί όπως πρέπει θα σταλεί στην Αφροδίτη για να την εξερευνήσει.

Φουτουριστικό αλλά και ρετρό

Το AREE θα διαθέτει ένα όχι ηλεκτρονικό, αλλά πλήρως μηχανικό υπολογιστή-ρολόι, που θα θυμίζει εκείνον των Αντικυθήρων που προέβλεπε αστρονομικά συμβάντα πριν από 2.300 έτη. Θα περιλαμβάνει επίσης ένα είδος φωνογράφου, που θα καταγράφει στοιχεία.

Τα στοιχεία αυτά θα υψώνονται στην ατμόσφαιρα ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέσω ενός μπαλονιού γεμάτου με αέριο και θα καταλήγουν σε ένα drone-αναμεταδότη που θα βρίσκεται δεκάδες χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια και θα κινείται με ηλιακή ενέργεια.

Το drone, με τη σειρά του, θα μεταδίδει τα στοιχεία σε δορυφόρο που θα κινείται σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη και από εκεί θα στέλνονται τελικά στη Γη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500159468

29B48EF93CC93120D7B56996C127FC1A.jpg.c446dca02c816645914035e978c96119.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

(AIS) «Venera-3» :cheesy:

Στις 16 Νοεμβρίου του 1965 από το Μπαϊκονούρ ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AIS) «Venera-3», που δημιουργήθηκε απο την OKB-1 (τώρα RSC «Energia») ξεκίνησε με τη βοήθεια του «Lightning» του οχήματος εκτόξευσης.

Ήταν έτοιμος να γίνει η πρώτη συσκευή στον κόσμο που πέταξε από τη Γη σε έναν άλλο πλανήτη.

Την 1η Μαρτίου 1966, η «Αφροδίτη-3» έφτασε στην επιφάνεια της Αφροδίτης, περνώντας σε απόσταση περίπου 350 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Το βάρος του σταθμού ήταν 960 kg. Κατά τη διάρκεια της πτήσης πραγματοποιήθηκαν 63 συνεδρίες επικοινωνίας και πραγματοποιήθηκε η διόρθωση της τροχιάς. Η AMC προσγειώθηκε στην Αφροδίτη στα ανατολικά του Mead Crater. Η συσκευή Κάθοδος σταθμός είχε την εμφάνιση μιας σφαίρας με διάμετρο 900 mm και ήταν εξοπλισμένη με μία επικάλυψη θερμικού φραγμού και ένα αλεξίπτωτο. Αποστειρώθηκε προσεκτικά για να αποφευχθεί η βιολογική μόλυνση της Αφροδίτης. Στο εσωτερικό υπήρχε ένα ραδιοσύστημα, ένας επιστημονικός εξοπλισμός, πηγές ενέργειας και μενταγιόν με την εικόνα του ΕΣΣΔ. Για διάφορους λόγους, ο σταθμός δεν μπόρεσε να μεταδώσει πληροφορίες σχετικά με την ίδια την Αφροδίτη, αλλά αποκτήθηκαν επιστημονικά δεδομένα για τον χώρο και τον σχεδόν πλανητικό χώρο. Ένας μεγάλος όγκος μετρήσεων τροχιάς ήταν χρήσιμος για τη μελέτη των προβλημάτων των επικοινωνιών σούπερ μεγάλης εμβέλειας και των διαπλανητικών πτήσεων.

Η έρευνα της Αφροδίτης ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Sergeya Pavlovicha Korolova για να ξεκινήσει στις 12η Φεβρουαρίου του 1961 η «Αφροδίτη-1» - η πρώτη στην ιστορία της ανθρωπότητας συσκευή που σχεδιάστηκε για να μελετήσει άλλους πλανήτες. Ο Korolev κατάλαβε ότι τέτοιες πτήσεις θα επέτρεπαν την γνωση πιο ακριβών φυσικών διαπλανητικών χαρακτηριστικών.

https://www.energia.ru/ru/news/news-2017/news_11-16.html

photo_11-16-02.thumb.jpg.840a8445402c37a3b7eb81927817efd6.jpg

photo_11-16-01.thumb.jpg.c508417eb590c468d73ccddcff07e594.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 μήνες αργότερα...

Ίχνη μικροβιακής ζωής στα σύννεφα της Αφροδίτης; :cheesy:

Η αναζήτηση εξωγήινης ζωής είναι ένα από τα πιο μεγάλα «στοιχήματα» της σύγχρονης επιστήμης- και επικεντρώνεται κυρίως στον Άρη, καθώς ο Κόκκινος Πλανήτης αφ‘ενός είναι σχετικά κοντά μας, αφ’ετέρου οι έρευνες έχουν δείξει ότι κάποτε είχε τις προδιαγραφές για να υποστηρίξει μορφές ζωής (όπως νερό σε υγρή μορφή). Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και ο Τιτάνας και ο Εγκέλαδος, φεγγάρια του Κρόνου, καθώς και η Ευρώπη, ο Γανυμήδης και η Καλλιστώ, φεγγάρια του Δία.

Μια νέα έρευνα, ωστόσο, κοιτάει αλλού, «ξεσκονίζοντας» μια παλιά θεωρία: Στην Αφροδίτη, έναν πλανήτη που είναι τόσο «κοντά» και ταυτόχρονα τόσο «μακριά» από τη Γη (αφ‘ενός θεωρείται «αδελφός» πλανήτης από πολλές απόψεις, αφ’ετέρου πρόκειται για μια πραγματική «κόλαση», με τρομακτικές θερμοκρασίας και τεράστια ατμοσφαιρική πίεση)- και συγκεκριμένα στα νέφη της.

Σε εργασία που δημοσιεύτηκε online στις 30 Μαρτίου στο Astrobiology,

https://www.liebertpub.com/doi/full/10.1089/ast.2017.1783

μια διεθνής ομάδα ερευνητών υπό τον Σαντζάι Λιμάγιε του Πανεπιστημίου του Ουϊσκόνσιν- Μάντισον παρουσίασε μια θεωρία όπου «πρωταγωνιστεί» η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ως πιθανό περιβάλλον για εξωγήινη μικροβιακή ζωή.

«Η Αφροδίτη είχε αρκετό χρόνο για να εξελίξει ζωή από μόνη της» λέει ο Λιμάγιε, σημειώνοντας πως κάποια μοντέλα υποδεικνύουν ότι η Αφροδίτη κάποτε είχε κατοικήσιμο κλίμα με νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά της για περίπου δύο δισεκατομμύρια χρόνια. «Αυτό είναι πολύ περισσότερο από αυτό που πιστεύουμε για τον Άρη» προσθέτει.

Στη Γη οι μικροοργανισμοί – κυρίως βακτήρια- μπορούν να παρασύρονται στην ατμόσφαιρα, όπου έχουν βρεθεί ζωντανοί σε υψόμετρα μέχρι και 41 χλμ από επιστήμονες που χρησιμοποιούν ειδικά εξοπλισμένα μπαλόνια, σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Σμιθ, του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA- έναν εκ των ερευνητών. Επίσης, ο κατάλογος των μικροβίων που ζουν σε εξαιρετικά αφιλόξενα περιβάλλοντα στον πλανήτη μας αυξάνεται συνεχώς.

«Στη Γη ξέρουμε πως η ζωή μπορεί να επιβιώνει υπό συνθήκες εξαιρετικά υψηλής οξύτητας, να τρέφεται με διοξείδιο του άνθρακα και να παράγει θειϊκό οξύ» λέει ο Ρακές Μογκούλ, καθηγητής βιοχημείας του Πολυτεχνείου της Πολιτείας της Καλιφόρνια- Πομόνα και επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας. Ο ίδιος σημειώνει πως η νεφελώδης, εξαιρετικά ανακλαστική και όξινη ατμόσφαιρα της Αφροδίτης αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα και σταγονίδια νερού με θειικό οξύ.

Το θέμα του κατά πόσον τα σύννεφα της Αφροδίτης μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή είχε τεθεί αρχικά το 1967 από τον βιοφυσικό Χάρολντ Μόροβιτς και τον διάσημο αστρονόμο Καρλ Σαγκάν. Δεκαετίες μετά, οι Ντέιβιντ Γκρίνσπουν, Μαρκ Μπούλοκ και οι συνάδελφοί τους δούλεψαν περαιτέρω πάνω στη συγκεκριμένη ιδέα.

Μία σειρά από διαστημικές αποστολές στον πλανήτη που εκτοξεύτηκαν μεταξύ του 1962 και του 1978 έδειξαν πως οι συνθήκες στα κάτω και στα μεσαία στρώματα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, σε υψόμετρα 40 και 60 χλμ, δεν απέκλειαν την ύπαρξη μικροβιακής ζωής (αν και οι συνθήκες στην επιφάνεια το κάνουν, με θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 450 βαθμούς Κελσίου).

Ο Λιμάγιε, που συμμετέχει ως επιστήμονας της NASA και στην αποστολή Akatsuki της ιαπωνικής JAXA στην Αφροδίτη, άρχισε να ασχολείται με το θέμα μετά από συνάντησή του με τον Γκρέγκορ Σλόβικ, του πολωνικού Πανεπιστημίου της Ζιλόνα Γκόρα, ο οποίος του έδειξε πως υπάρχουν βακτήρια στη Γη με δυνατότητες απορρόφησης φωτός παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται σε απροσδιόριστα σωματίδια τα οποία συνθέτουν αινιγματικά μαύρα «κομμάτια» που έχουν παρατηρηθεί στα νέφη της Αφροδίτης. Φασματοσκοπικές παρατηρήσεις, ιδιαίτερα στο υπεριώδες φάσμα, δείχνουν ότι τα τμήματα αυτά αποτελούνται από συμπυκνωμένο θειικό οξύ και άλλα άγνωστα σωματίδια που απορροφούν φως.

Τα σκοτεινά αυτά κομμάτια αποτελούν μυστήριο από τότε που πρωτοπαρατηρήθηκαν, σχεδόν έναν αιώνα πριν, αναφέρει ο Λιμάγιε- και έχουν μελετηθεί με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από διαστημόπλοια που επισκέφθηκαν τον πλανήτη.

«Η Αφροδίτη επιδεικνύει κάποια περιστασιακά σκοτεινά, πλούσια σε θείο τμήματα, με κοντράστ 30-40% στο υπεριώδες, και “βουβά” σε μεγαλύτερα μήκη κύματος. Αυτά τα τμήματα παραμένουν για ημέρες, αλλάζοντας σχήματα και κοντράστ συνεχόμενα και εμφανίζονται να εξαρτώνται από κλίμακες» λέει ο Λιμάγιε.

Τα σωματίδια που συνθέτουν αυτά τα σκοτεινά τμήματα έχουν περίπου τις ίδιες διαστάσεις με κάποια βακτήρια στη Γη, αν και τα όργανα που έχουν πάρει δείγματα από την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ως σήμερα θα μπορούσαν να είναι κάτι παρόμοιο με την άλγη που παρατηρείται ευρύτατα στις λίμνες και τους ωκεανούς της Γης, σύμφωνα με τους Λιμάγιε και Μογκούλ- μόνο που, σε αυτή την περίπτωση, θα υπάρχουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

https://physicsgg.me/2018/04/04/%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%bd%ce%b5%cf%86%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82/

venus_clouds_br.jpg.da4cb9ff87392bea19b68895349dc68a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

(AIS) «Venera-9» :cheesy:

Στις 8 Ιούν 1975 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ όχημα το εκτόξευσης «Proton» ξεκίνησε με τον αυτόματο διαπλανητικό σταθμό (AIS) «Venera-9» για να μελετήσει τον πλανήτη Αφροδίτη από την τροχιά με έναν τεχνητό δορυφόρο του πλανήτη και τη χρήση ρόβερ (CA) στην επιφάνειά του.

Μετά από 4,5 μήνες, στις 22 Οκτωβρίου, το όχημα καθόδου του σταθμού "Venus-9" εισήλθε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Το Lander έκανε μια ομαλή προσγείωση στο ηλιόλουστο, αλλά αόρατη από την πλευρά της Γη Αφροδίτης. Κατά την κάθοδο διεξάγονται επιστημονικές μετρήσεις της ατμόσφαιρας, που περιλαμβάνει το στρώμα νέφους, το οποίο αμέσως μεταδίδεται στο όχημα σε τροχιά. Μετά από 2 λεπτά μετά την προσγείωση άρχισε η μεταφορά της τηλεόρασης. Αυτές ήταν οι πρώτες φωτογραφίες στον κόσμο που μεταδόθηκαν από την επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη.

Η εικόνα λήφθηκε στο ορατό φως με τη βοήθεια του telephotometer - σύστημα στην αρχή της δράσης που θυμίζει μηχανικών τηλεόρασης. Ο χώρος προσγείωσης του "Venus-9" ήταν μια σκέδαση μάλλον μεγάλων λίθων.Η Ηλικία της επιφάνειας αυτού του τύπου δεν μπορεί να είναι μεγάλες (106-107 s) και, κατά συνέπεια, η Αφροδίτη είναι γεωλογικά ενεργός πλανήτης. Στο αυτόματο σταθμό «Venera-9» εγκαταστάθηκαν συσκευές για τη μέτρηση της πυκνότητας των πετρωμάτων της επιφάνειας και του περιεχομένου των φυσικών ραδιενεργών στοιχείων. Μελέτες έχουν δείξει ότι στη θέση προσγείωσης «Αφροδίτης-9»τα πετρώματα επιφάνειας είναι παρόμοια σε σύνθεση με βασάλτες - τα πιο κοινά πυριγενη πετρωματα του φλοιού.

Η μεταφορά πληροφοριών από το όχημα οδήγησης διήρκεσε 53 λεπτά.

Ως αποτέλεσμα της αποστολής «Venera-9» για πρώτη φορά στην ιστορία της Αστροναυτικής έχουν πανοραμική τηλεοπτικές εικόνες έχουν μεταφερθεί από άλλο πλανήτη. Επίσης, η τροχιακή μονάδα "Venus-9" έγινε ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος της Αφροδίτης στον κόσμο. Με Lander η μετρούμενη πυκνότητα, πίεση, ατμόσφαιρα, θερμοκρασία, ποσότητα των υδρατμών διεξάγεται νεφελομετρικών μέτρηση των σωματιδίων του νέφους, οι μετρήσεις φωτισμού σε διαφορετικές φασματικές περιοχές. Για τη μέτρηση των χαρακτηριστικών του εδάφους, εκτός από το φασματόμετρο γάμμα, χρησιμοποιήθηκε ένα πυκνόμετρο ακτινοβολίας. Ο φωτισμός στην επιφάνεια μετρήθηκε επίσης. Αυτά τα δεδομένα έδειξαν ότι το 5-10% της ηλιακής ενέργειας που φθάνει στην επιφάνεια του πλανήτη με τη μορφή ακτινοβολίας που σκεδάζεται από τα σύννεφα. Τεχνητή δορυφόροι έχουν παράσχει τηλεοπτικές εικόνες της νεφοκάλυψης, κατανομή θερμοκρασίας κατά μήκος του άνω ορίου των νεφών, βραδινό φάσματα φωταύγειας του πλανήτη, διεξαγωγή κορώνας υδρογόνο έρευνα, πολλαπλές ραδιόφωνικο ήχο της ατμόσφαιρας και η ιονόσφαιρα, η μέτρηση των μαγνητικών πεδίων και circumplanetary πλάσματος. Μεγάλη προσοχή προσελκύστηκε από την ανίχνευση καταιγίδων και κεραυνών στο στρώμα σύννεφων στον πλανήτη. Αυτές οι οπτικές μετρήσεις έχουν δείξει ότι τα ενεργειακά χαρακτηριστικά της Αφροδίτης του κεραυνού είναι 25 φορές μεγαλύτερη από τις παραμέτρους αστραπής της Γης.

https://www.roscosmos.ru/25128/

4801440412.thumb.jpg.762e6306ac1dd5ca19b179c2ecb869a2.jpg

venus_clouds_br_127.jpg.636bdf357e3444afb57350838ed720d6.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 έτος αργότερα...

(AMS) "Venus-16" :cheesy:

Στις 7 Ιουνίου 1983, πριν από 35 χρόνια, ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AMS) "Venus-16" ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο Baikonur.

Ο κύριος στόχος της αποστολής ήταν η δημιουργία ενός λεπτομερούς χάρτη της φυσικής κατάστασης που υπάρχει στην επιφάνεια, στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης και circumplanetary χώρο, καθώς και η μελέτη της ατμόσφαιρας του πλανήτη από το ραδιόφωνο απόκρυψη της. Η δυσκολία ήταν ότι η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης είναι αδιαφανής και εμποδίζει την άμεση φωτογράφηση της επιφάνειάς της από τεχνητούς δορυφόρους.

Πέντε ημέρες πριν από την έναρξη του Venus-16, ξεκίνησε ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός Venera-15, ο οποίος είχε ακριβώς τον ίδιο εξοπλισμό και τα ίδια καθήκοντα με το Venera-16 AMS. Και οι δύο διαπλανητικοί σταθμοί (Venera-15 και Venera-16) ήταν μια τροποποίηση του προηγούμενου AMS Venera-13 και Venera-14. Αντί των οχημάτων καθόδου στον εξοπλισμό ραντάρ Venus-15 και Venus-16 εγκαταστάθηκε για να ερευνήσει την επιφανειακή καλυψη του πλανήτη.

Το AMC "Venus-16" ήταν ύψος κυλίνδρου 5 μ.

https://www.roscosmos.ru/25170/

5317412061.jpg.a0d8d0fb495305f6d27cf887d7b01e68.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Συζητούν την επιστροφή στην κόλαση. :cheesy:

Όλοι συζητούν για το πότε η ανθρωπότητα θα «πατήσει πόδι» στον Άρη, όμως μερικοί επιστήμονες δεν έχουν βγάλει από το μυαλό τους έναν άλλο στόχο: μια νέα αποστολή στην «κολασμένη» Αφροδίτη, τον πιο καυτό και πιο πνιγηρό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, όπου η θερμοκρασία φθάνει τους 470 βαθμούς Κελσίου, αρκετούς για να λιώσει μέταλλα.

Νέφη στην Αφροδίτη

Η πυκνή και τοξική ατμόσφαιρα της Αφροδίτης δημιουργεί στην επιφάνεια της μια πίεση έως 90 φορές μεγαλύτερη από αυτή στη Γη, σαν να βρίσκεται κανείς σε βάθος 900 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ ο πλανήτης μαστιγώνεται από κυκλωνικούς ανέμους ταχύτητας 360 χιλιομέτρων την ώρα. Μια εικόνα πολύ διαφορετική από αυτή που φαντάστηκαν οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν απεικόνιζαν συνήθως μια καταπράσινη και παραδεισένια Αφροδίτη, πνιγμένη σε δάση όπου τριγυρνούσαν…δεινόσαυροι.

Μετά από αρκετά χρόνια χωρίς να έχει υπάρξει καμία αποστολή στην Αφροδίτη, κάτι αρχίζει ξανά να κινείται και να «ψήνεται». Αν και κοντινή στη Γη, οι επιστήμονες συνειδητοποιούν ότι ξέρουν πολύ λίγα γι’ αυτήν. Η Αφροδίτη είναι ένας ξεχασμένος πλανήτης, αλλά η δεκαετία του 2020 μπορεί να αποδειχθεί επίσης η δική της δεκαετία και όχι μόνο του Άρη. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) μελετά μια πρόταση για μια «αφροδίσια» αποστολή με το όνομα EnVision, ενώ και η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) έχει δεχτεί προτάσεις από επιστήμονες που «καίγονται» από περιέργεια για την Αφροδίτη.

Ενώ η ρομποτική εξερεύνηση του Άρη υπήρξε υπόθεση των ΗΠΑ, η Αφροδίτη υπήρξε υπόθεση των Σοβιετικών στις δεκαετίες του ‘60, ’70 και ‘80. Η ΕΣΣΔ έστειλε σχεδόν 30 αποστολές και πολλές κατέληξαν σε αποτυχία, αλλά όσες πέτυχαν, έστειλαν τα πρώτα στοιχεία και τις πρώτες εικόνες από την επιφάνεια της. Το σοβιετικό Venera 7 ήταν το πρώτο που το 1970 προσεδαφίστηκε στην Αφροδίτη (και γενικότερα σε κάποιον άλλο πλανήτη), ενώ το Venera 9 έστειλε τις πρώτες φωτογραφίες το 1975. Μέχρι σήμερα μόνο τα σοβιετικά σκάφη έχουν φωτογραφήσει την επιφάνεια του πλανήτη κάτω από τα πυκνά νέφη του.

Ένα σοβιετικό σκάφος ανίχνευσε μάλλον μια αστραπή στην Αφροδίτη, ενώ ένα άλλο ανέλυσε δείγματα πετρωμάτων και βρήκε ότι είναι βασάλτες ηφαιστειακής προέλευσης, ένα πέτρωμα πολύ κοινό στη Γη. Ο βασαλτικός φλοιός της εκτιμάται ότι έχει πάχος δέκα έως 20 χιλιομέτρων.

Η Αφροδίτη είναι πολύ δύσκολος πλανήτης για κοντινή παρατήρηση, καθώς τα διαστημικά σκάφη δεν μπορούν να επιβιώσουν για πολύ στην επιφάνειά της, παρά μόνο για δύο ώρες το πολύ. Πάντως σταδιακά, είτε σε τροχιά είτε κατεβαίνοντας για λίγο στην επιφάνεια, οι σοβιετικές αποστολές, τα αμερικανικά σκάφη Mariner και Magellan (το πρώτο που τέθηκε σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη το 1990), το ευρωπαϊκό Venus Express (σε τροχιά μεταξύ 2006-2014) και το ιαπωνικό Akatsuki (σε τροχιά από το 2015) έχουν πλέον συλλέξει μια σειρά από δεδομένα. Το ιαπωνικό σκάφος είναι σήμερα το μοναδικό σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη.

Είναι γεωλογικά ενεργή

Η παλαιότερη αντίληψη ότι η Αφροδίτη είναι γεωλογικά νεκρή, έχει πια εγκαταλειφθεί, καθώς έχουν βρεθεί ενδείξεις συνεχιζόμενης τεκτονικής και ηφαιστειακής δραστηριότητας, όπως τονίσθηκε και στο πρόσφατο διεθνές συνέδριο σεληνιακής και πλανητικής επιστήμης στο Τέξας. Νεότερα στοιχεία δείχνουν ότι ο επιφανειακός φλοιός της Αφροδίτης είναι σπασμένος σε πλάκες διαμέτρου 500 έως 1.000 χιλιομέτρων, που φαίνεται να κινούνται αργά, όπως οι πλάκες πάγου στους γήινους ωκεανούς, ασκώντας πιέσεις η μία στην άλλη.

Η Γη και η Αφροδίτη έχουν μεγάλες ομοιότητες σε μέγεθος, μάζα, πυκνότητα, σύνθεση και βαρύτητα. Πιθανότατα έμοιαζαν σαν δίδυμες στο ξεκίνημα τους, αλλά στην πορεία τράβηξαν τελείως χωριστούς δρόμους. Η Γη απέκτησε οξυγόνο, ζωή και ένα σχετικά δροσερό κλίμα, ενώ η Αφροδίτη, μετά και από ένα παρατεταμένο «φαινόμενο του θερμοκηπίου», έγινε ολοένα πιο ξερή και καυτή (ενώ ο Άρης έγινε ξερός και κρύος), διαθέτοντας σήμερα μια ατμόσφαιρα κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα (σε ποσοστό 96,5%), λιγοστό άζωτο (3,5%) και αρκετά νέφη θειικού οξέος. Ένα μεγάλο μυστήριο είναι γιατί η ατμόσφαιρα της περιστρέφεται 60 φορές πιο γρήγορα από τον ίδιο τον πλανήτη.

Δεν υπάρχει καθόλου νερό στην επιφάνεια της Αφροδίτης, η οποία κατά τα δύο τρίτα είναι ομαλές πεδιάδες διάσπαρτες από χιλιάδες ηφαίστεια, μερικά ακόμη ενεργά και με διάμετρο από ένα έως 240 χιλιόμετρα, από τα οποία χύνεται λάβα που έχει σκάψει κανάλια μήκους έως 7,000 χιλιομέτρων, πιο μακριά και από το Νείλο. Η υψηλότερη οροσειρά, που λέγεται Μάξγουελ, έχει μήκος 870 χιλιομέτρων και φθάνει σε ύψος 11,3 χιλιομέτρων, ξεπερνώντας κατά πολύ το Έβερεστ.

Όπως και ο κάποτε ζεστός και υγρός Άρης, η Αφροδίτη ίσως πολύ παλιά είχε κατάλληλες συνθήκες για φιλοξενία ζωής. Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι η Αφροδίτη είχε μεγάλους ωκεανούς για πάνω από ένα δισεκατομμύριο χρόνια στην πρώιμη ιστορία της. Το πότε και πώς χάθηκε όλο αυτό το νερό, αποτελεί ένα από τα μεγάλα αινίγματα που ζητούν απάντηση από μια μελλοντική αποστολή. Μερικοί προειδοποιούν ότι, αν συνεχιστεί ανεξέλεγκτη η κλιματική αλλαγή στον πλανήτη μας, μπορούμε να δούμε στην Αφροδίτη το μέλλον της Γης.

Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος πλανήτης σε απόσταση από τον Ήλιο και στην αρχαιότητα συχνά θεωρείτο ότι ήταν δύο διαφορετικά αστέρια, ο Αυγερινός (Εωσφόρος) και ο Αποσπερίτης (Έσπερος). Όπως φαίνεται από τη Γη, λόγω της κοντινής απόστασής της και των άκρως ανακλαστικών νεφών της (αντανακλούν το 75% του ηλιακού φωτός), είναι ο πιο φωτεινός πλανήτης ή ακόμη και άστρο στο νυχτερινό ουρανό.

Η μέρα της (πλήρης περιστροφή περί τον άξονα της) διαρκεί 243 γήινες μέρες , γεγονός που την καθιστά με διαφορά τον πιο αργό πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα. Λόγω αυτής της «τεμπελιάς», ο μεταλλικός πυρήνας της διαμέτρου 6.000 χιλιομέτρων δεν μπορεί να γεννήσει ένα προστατευτικό μαγνητικό πεδίο όπως στη Γη (η ένταση του είναι μόνο το 0,000015 του γήινου).

Επιπλέον, αν δει κανείς την Αφροδίτη από πάνω, περιστρέφεται ανάποδα από την φορά των περισσότερων άλλων πλανητών, με αποτέλεσμα ο Ήλιος φαίνεται να ανατέλλει στη δύση και να δύει στην ανατολή. Το έτος της (πλήρης περιφορά περί τον Ήλιο) διαρκεί περίπου 225 γήινες μέρες.

Σχέδια επί χάρτου

Αντίθετα με τον Άρη, είναι σχετικά εύκολο για ένα διαστημικό σκάφος να φθάσει στην Αφροδίτη. Το θέμα είναι πώς θα αντέξει εκεί. Η NASA και η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos συζητούν εδώ και τέσσερα χρόνια μια κοινή αποστολή (Venera-D), που θα μπορούσε να εκτοξευθεί μεταξύ 2023-2032, η οποία θα περιλαμβάνει μια τροχιακή διαστημοσυσκευή, μια στατική πλατφόρμα (άκατο) προσεδάφισης και ένα εναέριο όχημα εξερεύνησης σαν μπαλόνι.

Προς το παρόν όμως, η συζήτηση δεν έχει φθάσει στο στάδιο της υλοποίησης, αλλά μελετά πώς η διαστημοσυσκευή που θα προσεδαφιστεί, θα αντέξει για μήνες πάνω στην καυτή Αφροδίτη και ποιες θα είναι οι επιστημονικές προτεραιότητες της αποστολής, συνεπώς ποια όργανα θα χρειασθούν. Αν η αποστολή προχωρήσει, η Ρωσία θα κατασκευάσει την τροχιακή διαστημοσυσκευή και την άκατο προσεδάφισης, ενώ οι ΗΠΑ το εναέριο όχημα.

Ήδη η NASA -που δεν αποκλείει να κινηθεί και αυτόνομα με προορισμό την Αφροδίτη- μελετά μερικές «τρελές» ιδέες, ακόμη και μια επανδρωμένη με αστροναύτες αποστολή (HAVOC), η οποία δεν θα προσεδαφιστεί, αλλά θα κινείται με αερόπλοιο στο ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας, σε υψόμετρο 50 έως 60 χιλιομέτρων, εκεί όπου η θερμοκρασία και η πίεση μοιάζουν με την κατώτερη γήινη ατμόσφαιρα (με θερμοκρασία 20 έως 30 βαθμούς Κελσίου και πίεση όπως αυτή στην κορυφή του όρους Κιλιμάντζαρο). Από αυτό το αερόπλοιο ή μπαλόνι ή κάτι παρεμφερές, που θα κινείται με ηλιακή ενέργεια και με τα ρεύματα του αέρα, θα μπορεί να φωτογραφηθεί η Αφροδίτη, να σταλούν στην επιφάνειά της μικρότερες διαστημοσυσκευές και να γίνουν επιστημονικά πειράματα.

Μερικοί τολμηροί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η Αφροδίτη μπορεί να υπήρξε ο πρώτος φιλόξενος για ζωή πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα και κάποιοι τολμούν να φανταστούν ότι ακραιόφιλοι μικροοργανισμοί μπορεί να ζουν μέχρι σήμερα στην ατμόσφαιρα της.

https://physicsgg.me/2019/04/20/%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%b6%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84/

venus-radar-magellan-1990-1994-nasa-01.jpg.a094d46486dcf5c13ef0d493bc21ffc0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αστρονόμοι έριξαν μια βαθύτερη ματιά στα μεσαία σύννεφα της Αφροδίτης. :cheesy:

Η Αφροδίτη είναι γνωστή για τα πυκνά και τοξικά νέφη της από θειικό οξύ που καλύπτουν όλο τον πλανήτη, καθώς και για τους δυνατούς ανέμους που φυσούν με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιομέτρων την ώρα.

Οι αστρονόμοι δυσκολεύονται να διαπεράσουν αυτή την ατμόσφαιρα, αλλά τώρα χρησιμοποίησαν υπέρυθρες εικόνες για να «κατασκοπεύσουν» το μεσαίο στρώμα των νεφών, που βρίσκεται σε ύψος 50 έως 55 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη.

Η μελέτη της δυναμικής και της μορφολογίας των μέσων νεφών της Αφροδίτης έγινε με συνεργασία επαγγελματιών και ερασιτεχνών αστρονόμων.

Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν και επίγειες παρατηρήσεις από δύο ερασιτέχνες, ένας από τους οποίους ήταν ο Έλληνας ερασιτέχνης αστρονόμος Μάνος Καρδάσης, ο οποίος παρατηρεί εδώ και χρόνια την Αφροδίτη.

Η έρευνα αποκαλύπτει ότι τα μεσαία νέφη έχουν μια απρόσμενα μεγάλη ποικιλία σχημάτων που αλλάζουν διαχρονικά και είναι πολύ διαφορετικά από τα σύννεφα στο ανώτερο στρώμα (σε ύψος περίπου 70 χιλιομέτρων), τα οποία συνήθως μελετώνται με φωτογραφίες από το υπεριώδες μέρος του φάσματος.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, βρήκε επίσης μεταβολές στην ανακλαστικότητα των μεσαίων νεφών (κατά 3% έως 21%), δηλαδή στο πόσο ηλιακό φως ανακλάται πίσω στο διάστημα. Από αυτό θα μπορούσαν να εξαχθούν συμπεράσματα για την παρουσία νερού, μεθανίου ή άλλων ουσιών που απορροφούν την ηλιακή ακτινοβολία.

Οι κινήσεις των μεσαίων νεφών, σε συνδυασμό με προηγούμενες παρατηρήσεις από τις αποστολές Venus Express της ESA και Messenger της NASA, επέτρεψαν στους ερευνητές να ανακατασκευάσουν μια εικόνα των ανέμων της Αφροδίτης κατά την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας ότι οι άνεμοι στο μεσαίο στρώμα της ατμόσφαιρας είναι ταχύτεροι στον ισημερινό του «καυτού» πλανήτη και, όπως στα ανώτερα νέφη, αλλάζουν ταχύτητα έως κατά 50 χλμ/ώρα στη διάρκεια μερικών μηνών. Αυτά τα ευρήματα θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την Αφροδίτη και να ρίξουν φως σε άλλους πλανήτες και εξωπλανήτες με παρόμοια χαρακτηριστικά.

«Παρατηρήσαμε τελείως αναπάντεχα συμβάντα. Ανακαλύψαμε ότι τα μεσαία νέφη δεν είναι τόσο ήσυχα ή τόσο βαρετά, όσο φαίνονταν στην διάρκεια προηγούμενων αποστολών», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Χαβιέ Περάλτα της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας (JAXA).

Η νέα μελέτη βασίστηκε σε εικόνες που τράβηξε η ιαπωνική διαστημοσυσκευή Akatsuki που έφθασε στην Αφροδίτη το Δεκέμβριο του 2015, με κύριο στόχο να ρίξει φως στο ασυνήθιστο φαινόμενο η ατμόσφαιρα να κινείται πέριξ του πλανήτη πολύ πιο γρήγορα από ό,τι περιστρέφεται ο ίδιος ο πλανήτης, κάτι που συμβαίνει επίσης στο δορυφόρο Τιτάνα του Κρόνου και σε πολλούς εξωπλανήτες.

Η Αφροδίτη χρειάζεται 243 γήινες μέρες για μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον άξονα της (η διάρκεια της μέρας της), όμως η ατμόσφαιρα της κάνει μόνο τέσσερις γήινες μέρες για να «κυκλώσει» τον πλανήτη, κινούμενη περίπου 60 φορές πιο γρήγορα από αυτόν.

Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι οι μεταβολές στα νέφη και στην ανακλαστικότητα μπορεί να συνδέονται με την μεγάλη επιτάχυνση στην περιστροφή της ατμόσφαιρας.

Οι ερευνητές ανέλυσαν σχεδόν 1.000 υπέρυθρες εικόνες των νεφών της Αφροδίτης (σε μήκη κύματος των 850-1.000 nm), τις οποίες τράβηξε μια από τις κάμερες του Akatsuki στη διάρκεια ενός έτους.

Οι εικόνες δείχνουν νέες μορφολογίες νεφών, όπως ημισφαιρικές ασυμμετρίες, έντονες ασυνέχειες ή επιμήκεις "αγκιστροειδείς" λωρίδες, που υπόκεινται σε γρήγορες μεταβολές από μέρα σε μέρα.

Οι εικόνες αποκαλύπτουν επίσης μια σκοτεινότερη ζώνη νεφών, στην οποία «εισβάλλουν» φωτεινά νέφη με στροβιλιζόμενα ή ποικιλόχρωμα σχήματα, κάτι που παραπέμπει στο φαινόμενο της κάθετης κίνησης θερμότητας και υγρασίας στην ατμόσφαιρα (στη Γη αυτό προκαλεί καταιγίδες).

Σε άλλες περιπτώσεις, οι εικόνες δείχνουν νέφη λιγότερο ταραγμένα, που φαίνονται φωτεινά ή με πολλαπλές λωρίδες.

Ακόμη οι εικόνες αποκάλυψαν ότι μεταξύ Απριλίου και Μαΐου 2016 το βόρειο ημισφαίριο της Αφροδίτης σκοτείνιαζε περιοδικά κάθε τέσσερις έως πέντε μέρες για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο.

http://www.kathimerini.gr/1022723/article/epikairothta/episthmh/astronomoi-eri3an-mia-va8yterh-matia-sta-mesaia-synnefa-ths-afrodiths

4532190629.jpg.5f5ece9660c66f6a1c749149cb116b5c.jpg

5627548884.jpg.6c07ac18f9fe4ebfa7c5c074b6fed8d8.jpg

3150956952.jpg.6c55a3e422bf1e105ad88fedbfe660c5.jpg

2631382550.thumb.jpg.bbd598ed940af558fd460d538f7ac9a2.jpg

5051644539.thumb.jpg.26744fe3f6a1a0983c66e2296b5cde3f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

BREEZE: Giant Stingrays για να μελετήσει την Αφροδίτη. :cheesy:

Η Αφροδίτη, αν και σχετικά κοντά μας, εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο. Αποφασισμένοι να αποκτήσουν τον πλανήτη ανοιχτό στα μυστικά του, οι επιστήμονες της NASA και του Buffalo University εργάζονται σε ένα νέο διαστημικό σκάφος εξερευνητών που αποκαλούν BREEZE (το Bio-inspired Ray for Extreme Environments και Zonal Explorations), μέρος της χρηματοδότησης του προγράμματος Innovative Advanced Concepts (NIAC) 12 πρωτοποριακά έργα ικανά να φέρουν νέες δυνατότητες στο διάστημα.

Ο BREEZE θα «φυσήξει» γύρω από τη Αφροδίτη μία φορά τέσσερις έως έξι ημέρες, χρησιμοποιώντας 2-3 ημέρες στους ηλιακούς πλανήτες για να πάρει τα ηλιακά πάνελ του μια ανανέωση ενέργειας.

Τα εργαλεία του θα περιλαμβάνουν ιχνηλάτες και δειγματολήπτες για την ατμόσφαιρα και την ατμόσφαιρα, οθόνες ηφαιστειακής δραστηριότητας κ.λπ. Η ιδέα ανήκει στο εργαστήριο Crashworthiness of Aerospace Structures and Hybrids του Πανεπιστημίου Buffalo (CRASH).

Το διαστημικό σκάφος που θα κοιτάξει και θα δουλέψει με τον ίδιο τρόπο με ένα μαστίγιο, πτερυγίζοντας τα φτερά του, όπως το ζώο μετακινεί τα θωρακικά πτερύγιά του, ανεβαίνοντας μόνο τους μεγάλους ανέμους στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Αφροδίτης αντί για το νερό. Τέτοιες μηχανές θα είναι εξαιρετικά εύχρηστες.

Ο επικεφαλής ερευνητής, Javid Bayandor, PhD, διευθυντής εργαστηρίου CRASH, δήλωσε ότι η μοναδικότητα του οχήματος θα του επιτρέψει να συλλέγει δεδομένα από τη σκοτεινή πλευρά της Αφροδίτης.

«Αυτό το μέρος του πλανήτη έχει προκαλέσει αμηχανία για τους επιστήμονες για χρόνια λόγω των παρατεταμένων περιόδων του σκοταδιού. Παίρνει την Αφροδίτη περισσότερο για να περιστρέφεται στον άξονά της (243 ημέρες) από ό, τι για την τροχιά του ήλιου (225 ημέρες) - κάνοντας μια ημέρα περισσότερο από ένα χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι μεγάλα τμήματα του πλανήτη είναι σκεπασμένα στο σκοτάδι και σημαντικά διαφορετικά από την ηλιόλουστη πλευρά », είπε.

Η υποκείμενη τεχνολογία του διαστημικού σκάφους μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να διερευνήσει τα φεγγάρια του Κρόνου, τον Τιτάνα, καθώς και να εργαστεί στα υποβρύχια περιβάλλοντα της Γης.

Νωρίτερα, η Λουντμίλα Σσόβο, επικεφαλής του εργαστηρίου πλανητικής φασματοσκοπίας στο Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας (ISR) της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS ότι η ομάδα εργασίας Ρωσίας-ΗΠΑ στο έργο Venera-D (Venus-D) ότι συμμετείχε σε πέντε πιθανές θέσεις προσγείωσης στο Βόρειο Ημισφαίριο της Αφροδίτης, για να αποφασίσει αργότερα για το ένα.

https://asgardia.space/en/news/Its-a-BREEZE-Giant-Stingrays-to-Study-Venus

13.jpg.4723fa627a9ce94e77f1281007bdc1a7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Εντυπωσιακή «συνάντηση» Αφροδίτης - Δία στον νυχτερινό ουρανό. :cheesy:

Η Αφροδίτη και ο Δίας - δύο από τα φωτεινότερα άστρα στον νυχτερινό ουρανό – είχαν μία «στενή» επαφή τη νύχτα της Κυριακής.

Τα δύο λαμπερά ουράνια σώματα ευθυγραμμίστηκαν και προσέφεραν ένα εντυπωσιακό θέαμα, σε όσους είχαν στρέψει το βλέμμα τους χαμηλά στον ορίζοντα. Το φαινόμενο, που ονομάζεται σύζευξη, συμβαίνει όταν δύο ουράνια αντικείμενα έρχονται σχετικά κοντά στον ουρανό.

Ωστόσο , αν και από τη Γη φαίνεται ότι οι δύο πλανήτες είναι πολύ κοντά, εν τούτοις Αφροδίτη και Δίας βρίσκονται πολύ μακριά, σε απόσταση 670 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Η προηγούμενη «συνάντηση» Δία - Αφροδίτης πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο ενώ η επόμενη σύνοδός τους αναμένεται στις 11 Φεβρουαρίου 2021.

https://www.kathimerini.gr/1053341/article/epikairothta/episthmh/entypwsiakh-synanthsh-afrodiths---dia-ston-nyxterino-oyrano-vinteo

1051430_102615-cc-planetary-trio-img-thumb-large.jpg.f4c4f864b493f1bf9df04d3862cc6ec8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης