Πλανήτης Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Μπήκαμε στην Ανθρωπόκαινο εποχή; Οχι ακόμα, λένε οι επιστήμονες.

Οι λόγοι που οι ειδικοί, μετά από δημόσια αντιπαράθεση χρόνων, αποφάσισαν πως η ανθρωπότητα εξακολουθεί να βρίσκεται στην Ολόκαινο εποχή.

 

Το σύννεφο μανιταριού από τη δοκιμή με κωδική ονομασία Ivy Mike πάνω από πάνω από την ατόλη Enewetak στα νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού, την 1η Νοεμβρίου του 1952. Η δοκιμή αυτή είναι μεταξύ των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν μια νέα εποχή, την Ανθρωπόκαινο - Φωτ.: AP Photo/Los Alamos National La

 

ΗΤριασική περίοδος σφραγίστηκε από την εμφάνιση των δεινοσαύρων. Η Παλαιογενής βίωσε την απαρχή των αρχαϊκών θηλαστικών. Η Πλειστόκαινος περιελάμβανε τις τελευταίες εποχές των παγετώνων.Μήπως ήρθε η ώρα της Ανθρωπόκαινου; Ενός νέου κεφαλαίου στην Ιστορία του γεωλογικού χρόνου που χαρακτηρίζεται από τις τεκτονικές, ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στον πλανήτη; Οχι ακόμα, αποφάσισαν οι επιστήμονες μετά από συζήτηση σχεδόν δύο δεκαετιών. Στις 4 Μαρτίου, η Υποεπιτροπή για τη Στρωματογραφία της Τεταρτογενούς περιόδου (Subcommission on Quaternary Stratigraphy – SQS), το αρμόδιο δηλαδή σώμα για την ταυτοποίηση χρονικών μονάδων στις περιόδους γεωλογικού χρόνου, απέρριψε την πρόταση, με το επιχείρημα πως ο τερματισμός της Ολόκαινου εποχής και η διαδοχή της από την Ανθρωπόκαινο (Anthropocene) δεν στοιχειοθετείται από τα πρότυπα καθορισμού των εποχών. «Η απόφαση είναι οριστική» σημείωσε ο Φίλιπ Γκίμπαρντ, γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και ένας εκ των μελών της επιτροπής. «Δεν υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα προς επίλυση. Η υπόθεση έκλεισε».

H ραγδαία ανάπτυξη της μεταπολεμικής οικονομίας, η παγκοσμιοποίηση, η αστικοποίηση, η χρήση ενέργειας, η κλιματική αλλαγή θεωρήθηκε πως είναι επαρκείς ανθρωπογενείς λόγοι για να αλλάξει η ανθρωπότητα σελίδα στον γεωλογικό της χρόνο.

Στα 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια της Γης –όπως τουλάχιστον ορίζει το χρονολόγιο των γεωλόγων– αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα βρίσκεται στην Ολόκαινο εποχή – που ξεκίνησε πριν από 11.700 χρόνια με την πιο πρόσφατη υποχώρηση των μεγάλων παγετώνων. Η Ανθρωπόκαινος, όρος που προέρχεται από τα ελληνικά, εκτιμάτο πως ξεκίνησε κάποια στιγμή μεταξύ 1950 και 1954, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεδομένων των σημαντικών ανθρωπογενών αλλαγών στις γεωλογικές συνθήκες – από την κλιματική αλλαγή και την ατμοσφαιρική ρύπανση έως την απώλεια ειδών πανίδας και χλωρίδας.

 Οι αντεγκλήσεις και η λίμνη Κρόφορντ

Κάποιοι από τους πολέμιους της Ανθρωπόκαινου ως βιώσιμου όρου υποστήριξαν πως, καίτοι τεράστιος, ο αντίκτυπος του ανθρώπου στον πλανήτη δεν είναι τόσο βαθύς ώστε να δικαιολογεί την αλλαγή μιας γεωλογικής εποχής. Αλλοι αντέτειναν πως τα στοιχεία από τη λίμνη Κρόφορντ δεν είναι επαρκή. Η λίμνη Κρόφορντ στον Καναδά αποτελεί «δείκτη» γεωλογικών μεταβολών, καθώς στα ιζηματογενή της στρώματα καταγράφονται με θεαματική «διαύγεια» οι επιπτώσεις ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, από την καύση των ορυκτών καυσίμων και τις δοκιμές πυρηνικών όπλων έως την απόρριψη λυμάτων και την πλαστική ρύπανση. Ενας από τους βασικούς, όμως, λόγους για τον οποίο οι γεωλόγοι απέρριψαν την πρόταση είναι πως το χρονικό εύρος της προτεινόμενης γεωλογικής εποχής είναι εξαιρετικά μικρό για να περιλαμβάνει τη βαθύτερη ανθρωπογενή επίδραση στον πλανήτη. Οπως το είχε θέσει ο γεωλόγος Μπιλ Ράντιμαν στο περιοδικό Science, το 2015, «έχει πραγματικά νόημα να οριστεί η απαρχή μιας εποχής που κυριαρχείται από τον άνθρωπο χιλιετίες μετά την αποψίλωση των περισσότερων δασών για τη γεωργία;».

Υπό αυτή την έννοια, γιατί το ορόσημο της Ανθρωπόκαινου να μην είναι η εμφάνιση της γεωργίας στον πλανήτη ή οι τεράστιες μεταβολές μετά την ευρωπαϊκή εισβολή στον Νέο Κόσμο; «Ο ανθρώπινος αντίκτυπος εκτείνεται πολύ βαθύτερα στον γεωλογικό χρόνο. Αν το αγνοήσουμε αυτό, αγνοούμε τον πραγματικό αντίκτυπο που έχει ο άνθρωπος στον πλανήτη μας», σημείωσε ο Μάικ Γουόκερ, γεωεπιστήμονας και ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Trinity Saint David της Ουαλίας και μέλος της αρμόδιας επιτροπής. Υπό το πρίσμα της Στρωματογραφίας (του κλάδου της γεωλογίας που μελετά τα στρωματοποιημένα πετρώματα του στερεού φλοιού της Γης), κάθε περίοδος του γήινου χρόνου χρειάζεται ένα σαφές, αντικειμενικό σημείο εκκίνησης, με παγκόσμια ισχύ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο δρ Γουόκερ –μεταξύ άλλων επιστημόνων– περιγράφει την Ανθρωπόκαινο (που κυριαρχείται από τη μεταπολεμική έκρηξη της οικονομικής ανάπτυξης, την παγκοσμιοποίηση, την αστικοποίηση και τη χρήση ενέργειας) ως «γεγονός» και όχι ως «εποχή». Σημειώνεται πως στη γλώσσα της γεωλογίας, το «γεγονός» (event) αποτελεί έναν πιο ήπιο όρο που δεν εμφανίζεται σε επίσημα χρονολόγια, ούτε απαιτεί έγκριση από τις αρμόδιες επιτροπές. «Η Ανθρωπόκαινος εποχή προωθήθηκε από την αρχή μέσω των μέσων ενημέρωσης. Ετυχε ευρείας προβολής», υποστηρίζει ο Στάνλεϊ Φίνεϊ, καθηγητής Στρωματογραφίας σε πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, αποδίδοντας στη δημοσιότητα τους λόγους της χρόνιας αναποφασιστικότητας για το θέμα. Οι υποστηρικτές της Ανθρωπόκαινου θα πρέπει τώρα να περιμένουν για άλλη μία δεκαετία προτού η πρότασή τους επανεξεταστεί – χρόνος «ανάπαυλας» που έχει οριστεί ώστε οι φλογερές αντιπαραθέσεις μεταξύ επιστημόνων να υποχωρήσουν υπό το βάρος των επιχειρημάτων. 

 

χή

Πηγή: New York Times/Science/The Conversation

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 7 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
  Οι πρώτες παγκόσμιες εικόνες της Γης χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό του δορυφόρου Meteor-M No. 2-4
Το MTVZA-GYA είναι ένας από τους κύριους τύπους εξοπλισμού στόχου στους δορυφόρους Meteor-M· βοηθά στην επίλυση προβλημάτων προς όφελος της επιχειρησιακής μετεωρολογίας, της ωκεανογραφίας και της αριθμητικής πρόγνωσης καιρού. Προσδιορίζεται η περιεκτικότητα σε ατμούς της ατμόσφαιρας, η περιεκτικότητα σε νερό των νεφών, η ταχύτητα του ανέμου στην επιφάνεια, τα κατακόρυφα προφίλ θερμοκρασίας και υγρασίας της ατμόσφαιρας.
Τα δεδομένα από τον εξοπλισμό MSU-MR χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία παγκόσμιων στατικών χαρτών σύννεφων, την ανίχνευση πυρκαγιών και τον προσδιορισμό της θερμοκρασίας της γης, του νερού και του πάγου.
Περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα: https://www.roscosmos.ru/40326/

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569281

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ο κοσμοναύτης Nikolai Chub κατέγραψε πώς ο ISS εισήλθε στη σκιώδη πλευρά της Γης. Κοίτα, ο πλανήτης φαίνεται να λάμπει από μέσα! Φορέστε τα ακουστικά σας και βυθιστείτε στην ατμόσφαιρα του διαστήματος
Πόσες φορές καταφέρατε να πιάσετε τη λάμψη του ήλιου στο τέλος του βίντεο;

https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243953%2F31c91cea8816dacd13%2Fpl_wall_-30315369

 

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκαν οι αρχαιότεροι σεισμοί στη Γη και συνδέονται με την εμφάνιση της ζωής.

Απρόσμενα ευρήματα που αλλάζουν τη γεωλογική ιστορία του πλανήτη μας.Ερευνητική ομάδα εντόπισε τα ίχνη σεισμών ηλικίας 3,3 δισεκατομμυρίων ετών που είναι πιθανώς οι αρχαιότεροι που γνωρίζουμε στη γεωλογική ιστορία της Γης. Τα πετρώματα παρέχουν πρώιμες ενδείξεις της παρουσίας τεκτονικών πλακών προσφέροντας στοιχεία για τη διεργασία του διαχωρισμού του φλοιού της Γης σε μεγάλες πλάκες που γλιστρούν κατά μήκος του μανδύα. Οι βράχοι δείχνουν επίσης ποιες συνθήκες μπορεί να υπήρχαν στον πλανήτη μας όταν πρωτοεμφανίστηκε η ζωή.Οι ερευνητές έκαναν την ανακάλυψη αφού μελέτησαν τη ζώνη Barberton Greenstone, έναν σύνθετο γεωλογικό σχηματισμό στη νότια Αφρική. Συνειδητοποίησαν ότι η ζώνη είναι εντυπωσιακά παρόμοια με πολύ νεότερους βράχους στη Νέα Ζηλανδία που έχουν υποστεί υποθαλάσσιες κατολισθήσεις που προκαλούνται από σεισμούς κατά μήκος της ζώνης βύθισης Hikurangi. «Η ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτούς τους σεισμούς είναι τεράστια και συγκλονίζει ολόκληρη την περιοχή» λέει ο Σάιμον Λαμπ γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Victoria του Γουέλιγκτον στη Νέα Ζηλανδία, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Geology».Το Barberton Greenstone, που πήρε το όνομά του από την πρασινωπή του απόχρωση, παρέχει ένα από τα πιο εκτεταμένα γεωλογικά αρχεία για τη Γη μεταξύ 3,2 και 3,6 δισεκατομμυρίων ετών πριν. Οι επιστήμονες που σπεύδουν κατά καιρούς στην περιοχή για μελέτες αντιμετωπίζουν δυσκολίες επειδή η περιοχή είναι όπως αναφέρουν «γεωλογικά ακατάστατη» και είναι δύσκολο να εντοπιστούν τα αρχέγονα πετρώματα της Γης που υπάρχουν εκεί.Οι ερευνητές εντόπισαν πετρώματα παρόμοια με αυτά που μέλη της ομάδας έχουν μελετήσει στην ανατολική πλευρά της Νέας Ζηλανδίας σε βράχους 20 εκατομμυρίων ετών και σε πιο πρόσφατες υποθαλάσσιες κατολισθήσεις. Στα ανοιχτά της Νέας Ζηλανδίας, η πλάκα του Ειρηνικού γλιστρά από κάτω και τρίβεται πάνω στην Αυστραλιανή πλάκα, προκαλώντας τεράστιους σεισμούς και υποθαλάσσιες κατολισθήσεις. Σε αυτές τις κατολισθήσεις, βράχοι που σχηματίστηκαν στην ξηρά και σε ρηχά νερά πέφτουν στον βαθύ ωκεανό, ανακατεύοντας τις αρχικές τους θέσεις.Η Γη σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια και στη συνέχεια ψύχθηκε για να γίνει ένας υδάτινος κόσμος. Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει συμφωνήσει για το πότε σχηματίστηκαν οι τεκτονικές πλάκες και επικρατεί η άποψη ότι είναι πιθανό να έκαναν την εμφάνιση τους πριν από περίπου 2 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τη μελέτη. Η ερευνητική ομάδα λέει ότι τα ευρήματα δείχνουν ότι υπήρχε σεισμική δραστηριότητα στη Γη πριν από περίπου 3,5 δισ. έτη χρονική περίοδο που συμπίπτει με την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη μας.Οι βιολόγοι δεν είναι σίγουροι πού, πότε ή πώς ξεκίνησε η ζωή στη Γη, αν και τα παλαιότερα απολιθώματα ζωντανών οργανισμών είναι 3,7 δισεκατομμυρίων ετών. Οι ειδικοί λένε ότι η ζωή θα χρειαζόταν ενέργεια για να ξεκινήσει και πιθανότατα περιλάμβανε νερό που θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την παρουσία της ζωής.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1617620/entopistikan-oi-archaioteroi-seismoi-sti-gi-kai-syndeontai-me-tin-emfanisi-tis-zois/

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ο κοσμοναύτης Alexander Grebenkin μοιράζεται τις πρώτες του φωτογραφίες από τον όμορφο πλανήτη μας από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569314

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Μια τάφρος που… κοιμάται απειλεί με εξαφάνιση τον Ατλαντικό Ωκεανό όταν ξυπνήσει.

πηγή φωτό. (Mr. Elliot Lim, CIRES & NOAA/NCEI) Γραφιστική απεικόνιση του φλοιού στον Ατλαντικό Ωκεανό και των γεωλογικών δομών εκεί

Πρόκειται για μια ζώνη καταβύθισης στο Γιβραλταρ.Μια ζώνη καταβύθισης κάτω από τα στενά του Γιβραλτάρ κινείται προς τα δυτικά και μια μέρα θα μπορούσε σύμφωνα με μια νέα μελέτη να «εισβάλει» στον Ατλαντικό Ωκεανό να τον περιορίσει και τελικά να τον εξαφανίσει.Η ζώνη καταβύθισης, επίσης γνωστή ως τόξο ή τάφρος του Γιβραλτάρ, βρίσκεται επί του παρόντος σε έναν στενό ωκεάνιο διάδρομο μεταξύ της Πορτογαλίας και του Μαρόκου. Η… μετανάστευση του τόξου προς τα δυτικά ξεκίνησε πριν από περίπου 30 εκατομμύρια χρόνια, όταν σχηματίστηκε μια ζώνη βύθισης κατά μήκος της βόρειας ακτής της σημερινής Μεσογείου, αλλά έχει σταματήσει τα τελευταία 5 εκατομμύρια χρόνια ωθώντας ορισμένους επιστήμονες να αναρωτηθούν εάν το τόξο του Γιβραλτάρ είναι ακόμα ενεργό.Φαίνεται ωστόσο ότι το τόξο βρίσκεται απλώς σε μια περίοδο γεωλογικής αγρανάπαυσης σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geology». Αυτή η ηρεμία πιθανότατα θα διαρκέσει για άλλα 20 εκατομμύρια χρόνια, μετά τα οποία το τόξο του Γιβραλτάρ θα μπορούσε να ξαναρχίσει την προέλασή του και να εισχωρήσει στον Ατλαντικό σε μια διαδικασία γνωστή ως «εισβολή καταβύθισης». Ο Ατλαντικός Ωκεανός φιλοξενεί δύο ζώνες βύθισης που γνωρίζουν οι ερευνητές – τη ζώνη βύθισης των Μικρών Αντιλλών στην Καραϊβική και το τόξο της Σκωτίας, κοντά στην Ανταρκτική.«Αυτές οι ζώνες καταβύθισης εισέβαλαν στον Ατλαντικό πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας João Duarte, γεωλόγος και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας. «Η μελέτη του Γιβραλτάρ είναι μια ανεκτίμητη ευκαιρία γιατί επιτρέπει την παρατήρηση της διαδικασίας στα αρχικά της στάδια, όταν μόλις συμβαίνει».

Η απόδραση

Για να ελέγξουν αν το τόξο του Γιβραλτάρ είναι ακόμα ενεργό οι ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λισαβώνας δημιούργησαν ένα μοντέλο προσομοίωσης της γέννησης της ζώνης βύθισης στην εποχή του Ολιγόκαινου (34 έως 23 εκατομμύρια χρόνια πριν) και την εξέλιξή της μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές παρατήρησαν μια απότομη πτώση στην ταχύτητα του τόξου πριν από 5 εκατομμύρια χρόνια, καθώς πλησίαζε τα όρια του Ατλαντικού. «Σε αυτό το σημείο, η ζώνη βύθισης του Γιβραλτάρ φαίνεται καταδικασμένη να αποτύχει», έγραψαν στη μελέτη.Στη συνέχεια, η ομάδα μοντελοποίησε τη μοίρα του τόξου για τα επόμενα 40 εκατομμύρια χρόνια και διαπίστωσε ότι περνά με δυσκολία μέσα από τα στενά του Γιβραλτάρ τα επόμενα 20 εκατομμύρια χρόνια. «Είναι εντυπωσιακό ότι μετά από αυτό το σημείο, η υποχώρηση της τάφρου επιταχύνεται αργά και η ζώνη καταβύθισης διευρύνεται και διαδίδεται προς τον ωκεανό» αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1619787/mia-tafros-poy-koimatai-apeilei-me-exafanisi-ton-atlantiko-okeano-otan-xypnisei/

[Δροσος Γεωργιος]

Δύο χιλιάδες σεισμοί σε μια μέρα στον Καναδά από τη γέννηση νέου φλοιού στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο σε πλήρη εξέλιξη.Περίπου δύο χιλιάδες σεισμοί συγκλόνισαν μια περιοχή στα ανοικτά των ακτών του Καναδά πριν από λίγες μέρες σε χρονικό διάστημα 24 ωρών φαινόμενο που σύμφωνα  τους επιστήμονες που παρακολουθούν το φαινόμενο αποτελεί πιθανότατα σημάδι ότι σχηματίζεται νέος ωκεάνιος φλοιός μέσω μιας μαγματικής διάρρηξης.Οι σεισμοί αυτοί έχουν σχετικά μικρό μέγεθος και επικεντρώνονται σε ένα σημείο που ονομάζεται τοποθεσία Endeavor, περίπου 240 χιλιόμετρα από την ακτή του νησιού Βανκούβερ που βρίσκεται στις δυτικές ακτές του Καναδά στον Ειρηνικό Ωκεανό και είναι το 43ο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο. Αυτό το σημείο φιλοξενεί μια σειρά από υδροθερμικές πηγές και βρίσκεται στο ρήγμα Juan de Fuca όπου ο πυθμένας του ωκεανού διαχωρίζεται.

Το φαινόμενο

«Αυτή η περιοχή είναι χωριστή από τη ζώνη καταβύθισης, την περιοχή όπου μια τεκτονική πλάκα βυθίζεται στον μανδύα κάτω από μια άλλη πλάκα και αν είναι κοντά στην ακτή μπορεί να δημιουργήσει μεγάλους, καταστροφικούς σεισμούς. Οι σεισμοί σε περιοχές όπως στο Endeavor δεν αποτελούν ιδιαίτερο κίνδυνο. Όμως οι σεισμοί είναι ενδιαφέροντες επιστημονικά επειδή μπορούν να αποκαλύψουν λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ο πυθμένας του ωκεανού αποσυντίθεται και σχηματίζεται νέος φλοιός. Προκαλείται ένα τέντωμα δημιουργώντας μακριές, γραμμικές γραμμές ρήγματος λεπταίνοντας τον φλοιό και επιτρέποντας στο μάγμα να ανέβει. Όταν το μάγμα φτάσει στην επιφάνεια ψύχεται και σκληραίνει μετατρέποντας το σε νέο ωκεάνιο φλοιό» εξηγεί η Ζόε Κράους υποψήφια διδάκτορας στη θαλάσσια γεωφυσική στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.Η συγκεκριμένη περιοχή παρακολουθείται συνεχώς και από το 2018 παρουσιάζει αυξημένη γεωλογική και τεκτονική δραστηριότητα με αποκορύφωμα την εκδήλωση 1,850 σεισμών στις 6 Μαρτίου.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1621599/dyo-chiliades-seismoi-se-mia-mera-ston-kanada-apo-ti-gennisi-neoy-floioy-ston-eiriniko-okeano/

[Δροσος Γεωργιος]

Η τερατώδης έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης πριν από 1300 χρόνια.

Μια υποβρύχια έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, που συνέβη το 726 μ.Χ. και ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πίστευε μέχρι σήμερα η επιστημονική κοινότητα, έφεραν στο φως έρευνες διεθνούς ωκεανογραφικής αποστολής. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Nature Geoscience». Σύμφωνα με τη μελέτη, τo μέγεθος της έκρηξης ήταν παρόμοιο με αυτό της έκρηξης του ηφαιστείου Τόνγκα το 2022.

Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην ωκεανογραφική ερευνητική αποστολή 398 στη Σαντορίνη, στο πλαίσιο του προγράμματος «International Ocean Discovery Program», με επικεφαλής τον Γιόνας Πράιν από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και τη συμμετοχή της αναπληρώτριας καθηγήτριας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, Εύης Νομικού, πραγματοποίησαν για πρώτη φορά υποθαλάσσιες γεωτρήσεις σε βάθος μέχρι και 160 μέτρων μέσα στην καλδέρα της Σαντορίνης και ανακάλυψαν υποβρύχιες αποθέσεις ελαφρόπετρας που τοποθετούνται χρονικά το 726 μ.Χ. και συνάδουν με τις ιστορικές καταγραφές για μια υποβρύχια έκρηξη που συνέβη εκείνη την εποχή.Αν και η έκρηξη αυτή ήταν γνωστή, θεωρούνταν πολύ μικρή μέχρι σήμερα. Όπως διαπίστωσε, όμως, η ερευνητική ομάδα, παρήγαγε τόσο μεγάλη ποσότητα ελαφρόπετρας που κάλυψε τη θάλασσα σε μια τεράστια περιοχή μέχρι τις ακτές της Μικράς Ασίας, δηλαδή πάνω από 400 χιλιόμετρα μακριά. Η βίαιη αυτή έκρηξη πρέπει να συνέβη κυρίως κάτω από την επιφάνεια του νερού, καθώς δεν έχουν εντοπιστεί υπολείμματά της στην ξηρά. Ο όγκος αυτού του στρώματος τέφρας και πετρωμάτων μπορεί να είναι έως και 3,1 κυβικά χιλιόμετρα με εκτιμώμενο μέγεθος έκρηξης (VEI) πέντε.Η Σαντορίνη είναι ενεργή εδώ και περίπου 650.000 χρόνια και ταξινομείται ως ένα πολυκυκλικό ηφαίστειο, με φάσεις ανανέωσης και επαναφόρτισης μέσω νέων ροών μάγματος με μικρές, αλλά συχνές εκρήξεις. Αυτό ακολουθείται από μια φάση συσσώρευσης με λίγες εκρήξεις κατά τη διάρκεια πολλών χιλιάδων ετών πριν από μια ισχυρή έκρηξη που προκαλεί κατάρρευση της καλδέρας, με την τελευταία να είναι η Μινωική έκρηξη που έγινε την Εποχή του Χαλκού, περίπου το 1.600 π.Χ. Έπειτα από αυτή την τεράστια έκρηξη, ένα καινούριο ηφαίστειο, η Καμένη, εμφανίστηκε στο κέντρο της καλδέρας και σήμερα οι κορυφές αυτού του κυρίως υποθαλάσσιου ηφαιστείου αποτελούν τα νησιά Νέα και Παλαιά Καμένη εντός της καλδέρας της Σαντορίνης.Τα πρόσφατα ευρήματα της αποστολής 398, στην οποία συμμετέχουν 32 επιστήμονες από εννιά χώρες, αμφισβητούν την επικρατούσα γνώση των ηφαιστειακών φάσεων της Σαντορίνης. Καθώς το ηφαίστειο βρίσκεται σε μια τυπική φάση σχηματισμού λάβας (επαναφόρτισης) μετά την έκρηξη της Εποχής του Χαλκού, οι επιστήμονες θεωρούσαν μέχρι σήμερα ότι η φάση αυτή είναι ικανή να δώσει μικρές εκρήξεις. Ωστόσο, οι πρόσφατες υποθαλάσσιες γεωτρήσεις και η ανακάλυψη ενός στρώματος ελαφρόπετρας πάχους 40 μέτρων δείχνουν ότι το ηφαίστειο ήταν ικανό όχι μόνο για μικρές εκρήξεις, αλλά και για μεγαλύτερες κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του κύκλου της καλδέρας.Είναι αξιοσημείωτο ότι η έκρηξη του 726 μ.Χ. ήταν 30 φορές μικρότερη από τη μινωική και «δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι μια τέτοια έκρηξη θα συμβεί ξανά στο εγγύς μέλλον», όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Νομικού. Ωστόσο, υπογραμμίζει ότι «η αλλαγή στην κατανόηση της συμπεριφοράς του ηφαιστείου της Σαντορίνης έχει σημαντικές επιπτώσεις για την εκτίμηση του ηφαιστειακού κινδύνου και πρέπει να ληφθεί υπόψη στις εκτιμήσεις και την αξιολόγηση της ηφαιστειακής επικινδυνότητας».Όπως προσθέτει η ίδια, αυτά τα ευρήματα «δείχνουν επίσης ότι τα παγκόσμια αρχεία ηφαιστειακών εκρήξεων είναι σε μεγάλο βαθμό ελλιπή σε ό,τι αφορά τις εκρήξεις κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η αναγνώριση των δυνητικά επικίνδυνων εκρήξεων στα πρώτα στάδια του κύκλου κατασκευής της καλδέρας είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων στρατηγικών μείωσης του κινδύνου τόσο σε τοπικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο».

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.nature.com/articles/s41561-024-01392-7

 https://www.amna.gr/home/article/806940/Mia-megali-istoriki-upobruchia-ekrixi-stin-kaldera-tis-Santorinis-apokalupse-diethnis-ereunitiki-omada – https://www.livescience.com/planet-earth/volcanos/santorini-volcano-freak-eruption-1300-years-ago-was-as-violent-as-2022-tonga-eruption

Κοινοποιήστε:

[Δροσος Γεωργιος]

Ξεκινά η κατασκευή του μαύρου κουτιού της Γης

Θα περιέχει δεδομένα που συνδέονται με τη κλιματική αλλαγή

Πριν από δύο χρόνια έγινε γνωστό ότι θα δημιουργηθεί μια κατασκευή στα πρότυπα των μονόλιθων, των μυστηριωδών στηλών προηγμένης τεχνολογίας που είχε εγκαταστήσει μια πανάρχαια εξωγήινη φυλή στο ηλιακό μας σύστημα στο διαστημικό έπος «Οδύσεια του Διαστήματος» του Άρθουρ Κλαρκ. Η κατασκευή αυτή χαρακτηρίστηκε από τους εμπνευστές της ως «το μαύρο κουτί» της Γης λειτουργώντας με τρόπο ανάλογο με τα μαύρα κουτιά των αεροπλάνων. Πρόκειται για ένα μονόλιθο από ατσάλι που θα καταγράφει καθημερινά μια σειρά από δεδομένα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και γενικότερα με τη καταστροφή που συντελεί η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη.Το επάνω μέρος του κουτιού θα συνδεθεί με ηλιακούς συλλέκτες, δίνοντάς του μια πηγή ενέργειας όσο λάμπει ο Ήλιος. Η ηλιακή ενέργεια θα τροφοδοτήσει τη λήψη επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων και της θερμοκρασίας της θάλασσας, της οξίνισης των ωκεανών, των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα, της εξαφάνισης των ειδών και των αλλαγών στη χρήση γης σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Παράλληλα ένας αλγόριθμος θα λαμβάνει υλικό σχετικό με την κλιματική αλλαγή από το Διαδίκτυο, όπως τίτλους εφημερίδων και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Προς γνώση και συμμόρφωση

Στόχος του εγχειρήματος είναι η συλλογή και διασφάλιση σε αυτή την ειδικά σχεδιασμένη για αυτό τον σκοπό συσκευή όλων των απαραίτητων δεδομένων ώστε να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές τα πεπραγμένα των προηγούμενων. Ο μήκους δέκα μέτρων μονόλιθος έχει σχεδιαστεί για να αντέχει τις φυσικές καταστροφές και θα λειτουργεί με ηλιακή και θερμική ενέργεια.Αυτό το μαύρο κουτί της κλιματικής εξέλιξης της Γης έχουν αναλάβει να κατασκευάσουν η εταιρεία επικοινωνίας και μάρκετινγκ Clemenger BBDO και το πανεπιστήμιο της Τασμανίας. Η ακριβής θέση του κουτιού που δεν έχει διευκρινιστεί, σύμφωνα με πληροφορίες θα βρίσκεται περίπου τέσσερις ώρες από την πόλη Χόμπαρτ, κάπου κοντά στη δυτική ακτή της Τασμανίας μεταξύ του Στράχαν και του Κουίνσταουν.Η κατασκευή του μονόλιθου είχε ανακοινωθεί ότι θα ξεκινήσει το 2022 αλλά τελικά αναβλήθηκε αλλά η Σόνια φον Μπάιμπρα, επικεφαλής της Clemenger BBDO δήλωσε σε βρετανικά μέσα ενημέρωσης ότι οι εργασίες κατασκευής θα ξεκινήσουν και θα ολοκληρωθούν εντός του 2024. Οπότε αναμένονται σύντομα εξελίξεις για αυτή την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία.

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1629055/xekina-i-kataskeyi-toy-mayroy-koytioy-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

Γκουτέρες: Ο πλανήτης μας πνίγεται σε έναν χείμαρρο σκουπιδιών.

Η ποσότητα σκουπιδιών το 2050 θα φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα.

«Ο πλανήτης μας πνίγεται σε έναν χείμαρρο σκουπιδιών» τόνισε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα  Μηδενικών Αποβλήτων.«Η υπερβολική κατανάλωση μάς σκοτώνει, αφού τα ανθρώπινα όντα παράγουν μεταξύ 2,1 και 2,3 δισεκατομμύρια τόνους αστικών στερεών αποβλήτων κάθε χρόνο» σημείωσε ο  Αντόνιο Γκουτέρες. «Αυτή η ποσότητα σκουπιδιών σχεδόν θα διπλασιαστεί το 2050 και θα φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα.«Σάπια τρόφιμα, πλαστικά μπουκάλια, ηλεκτρονικές συσκευές μολυσμένες με χημικά και αμέτρητα άλλα πράγματα πετιούνται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το νερό, η γη και ο αέρας», ανέφερε ο Γκουτέρες σε μήνυμά του με αφορμή τη διεθνή ημέρα.«Κάτι πρέπει να κάνουμε»Στο μήνυμά του, ο Γκουτέρες σημείωσε ότι, «καθώς τα σκουπίδια αποσυντίθενται, εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα που θερμαίνουν τον πλανήτη , και επίσης δηλητηριάζουν το νερό και το έδαφος και προκαλούν ασθένειες, ακόμη και θάνατο σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κάλεσε τις εταιρείες να επανεξετάσουν τα προϊόντα τους για να ελαχιστοποιήσουν τα απόβλητα συσκευασίας κανα μεγιστοποιήσουν τη μακροζωία και τον κύκλο ζωής των προϊόντων. «Οι καταναλωτές θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές πριν αγοράσουν αγαθά και προϊόντα και να ανακυκλώσουν ή να τα  επαναχρησιμοποιήσουν όπου είναι δυνατόν», σχολίασε.Ο Γκουτέρες τόνισε  επίσης ότι «οι κυβερνήσεις, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να δημιουργήσουν κυκλικές οικονομίες που να αντιμετωπίζουν την εξάντληση και διαχείριση των πόρων και να επενδύσουν σε σύγχρονα προγράμματα ελέγχου των αποβλήτων που βασίζονται στην επαναχρησιμοποίηση, την ανακατασκευή, την ανάκτηση και την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων».«Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να ενωθεί και να εργαστεί για μια νομικά δεσμευτική συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης», τόνισε και πρόσθεσε: «Ας δεσμευτούμε να τερματίσουμε τον καταστροφικό κύκλο των απορριμμάτων, μια για πάντα».Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, επείγουσα προτεραιότητα παραμένει η βελτίωση της συλλογής, της ανακύκλωσης και άλλων μορφών ορθολογικής διαχείρισης απορριμμάτων. Για την επίλυση της κρίσης των αποβλήτων, οι πολίτες πρέπει να διαχειρίζονται τα απόβλητα ως πόρους, πράγμα που σημαίνει μείωση της παραγωγής τους και υιοθέτηση της προσέγγισης του κύκλου ζωής.

https://www.naftemporiki.gr/green/1628080/gkoyteres-o-planitis-mas-pnigetai-se-enan-cheimarro-skoypidion/

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ο Alexander Grebenkin μοιράζεται φωτογραφίες από την τροχιά!
Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τη φυσική ομορφιά της Γης από ύψος 400 km; Ας δώσουμε μερικές συμβουλές
Η πρώτη φωτογραφία δείχνει τη μοναδική λίμνη στον πλανήτη στην οποία δεν αναμειγνύονται γλυκό και αλμυρό νερό. Το «γαλάζιο μάτι της Σιβηρίας» εξαφανίστηκε κάτω από το κάλυμμα των λευκών σύννεφων στη δεύτερη φωτογραφία. Και στο τρίτο είναι το μεγαλύτερο νησί της Ρωσίας στα ανοικτά των ανατολικών ακτών της Ασίας.
Ευχαριστούμε τον Αλέξανδρο για μια τόσο μεγάλης κλίμακας συλλογή φωτογραφιών! Ποιος μάντεψε αμέσως τι κατάφερε να συλλάβει ο αστροναύτης;

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569660

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Μοναδικές όψεις του πλανήτη μας ανοίγονται από το διάστημα!
Ζηλεύουμε τους αστροναύτες, γιατί μπορούν να συλλάβουν από τον ISS ό,τι δεν μπορεί να δει κανείς στη Γη
Για παράδειγμα, ο Alexander Grebenkin τράβηξε το «μάτι της Σαχάρας» στον φακό του (φωτογραφία 4). Διαφορετικά, αυτός ο γεωλογικός σχηματισμός με ανάγλυφο δακτυλίου ονομάζεται «δομή Richat». Η διάμετρός του είναι περίπου 50 χιλιόμετρα!
Μια καταπληκτική φυσική τοποθεσία που βρίσκεται στο μαυριτανικό τμήμα της ερήμου Σαχάρα. Ανάμεσα στα άμορφα, άψυχα τοπία, το Richat ξεχωρίζει ιδιαίτερα και μπορεί να χρησιμεύσει ως οδηγός για τους αστροναύτες σε τροχιά.

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573049