Πλανήτης Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Μπήκαμε στην Ανθρωπόκαινο εποχή; Οχι ακόμα, λένε οι επιστήμονες.

Οι λόγοι που οι ειδικοί, μετά από δημόσια αντιπαράθεση χρόνων, αποφάσισαν πως η ανθρωπότητα εξακολουθεί να βρίσκεται στην Ολόκαινο εποχή.

 

Το σύννεφο μανιταριού από τη δοκιμή με κωδική ονομασία Ivy Mike πάνω από πάνω από την ατόλη Enewetak στα νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού, την 1η Νοεμβρίου του 1952. Η δοκιμή αυτή είναι μεταξύ των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν μια νέα εποχή, την Ανθρωπόκαινο - Φωτ.: AP Photo/Los Alamos National La

 

ΗΤριασική περίοδος σφραγίστηκε από την εμφάνιση των δεινοσαύρων. Η Παλαιογενής βίωσε την απαρχή των αρχαϊκών θηλαστικών. Η Πλειστόκαινος περιελάμβανε τις τελευταίες εποχές των παγετώνων.Μήπως ήρθε η ώρα της Ανθρωπόκαινου; Ενός νέου κεφαλαίου στην Ιστορία του γεωλογικού χρόνου που χαρακτηρίζεται από τις τεκτονικές, ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στον πλανήτη; Οχι ακόμα, αποφάσισαν οι επιστήμονες μετά από συζήτηση σχεδόν δύο δεκαετιών. Στις 4 Μαρτίου, η Υποεπιτροπή για τη Στρωματογραφία της Τεταρτογενούς περιόδου (Subcommission on Quaternary Stratigraphy – SQS), το αρμόδιο δηλαδή σώμα για την ταυτοποίηση χρονικών μονάδων στις περιόδους γεωλογικού χρόνου, απέρριψε την πρόταση, με το επιχείρημα πως ο τερματισμός της Ολόκαινου εποχής και η διαδοχή της από την Ανθρωπόκαινο (Anthropocene) δεν στοιχειοθετείται από τα πρότυπα καθορισμού των εποχών. «Η απόφαση είναι οριστική» σημείωσε ο Φίλιπ Γκίμπαρντ, γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και ένας εκ των μελών της επιτροπής. «Δεν υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα προς επίλυση. Η υπόθεση έκλεισε».

H ραγδαία ανάπτυξη της μεταπολεμικής οικονομίας, η παγκοσμιοποίηση, η αστικοποίηση, η χρήση ενέργειας, η κλιματική αλλαγή θεωρήθηκε πως είναι επαρκείς ανθρωπογενείς λόγοι για να αλλάξει η ανθρωπότητα σελίδα στον γεωλογικό της χρόνο.

Στα 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια της Γης –όπως τουλάχιστον ορίζει το χρονολόγιο των γεωλόγων– αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα βρίσκεται στην Ολόκαινο εποχή – που ξεκίνησε πριν από 11.700 χρόνια με την πιο πρόσφατη υποχώρηση των μεγάλων παγετώνων. Η Ανθρωπόκαινος, όρος που προέρχεται από τα ελληνικά, εκτιμάτο πως ξεκίνησε κάποια στιγμή μεταξύ 1950 και 1954, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεδομένων των σημαντικών ανθρωπογενών αλλαγών στις γεωλογικές συνθήκες – από την κλιματική αλλαγή και την ατμοσφαιρική ρύπανση έως την απώλεια ειδών πανίδας και χλωρίδας.

 Οι αντεγκλήσεις και η λίμνη Κρόφορντ

Κάποιοι από τους πολέμιους της Ανθρωπόκαινου ως βιώσιμου όρου υποστήριξαν πως, καίτοι τεράστιος, ο αντίκτυπος του ανθρώπου στον πλανήτη δεν είναι τόσο βαθύς ώστε να δικαιολογεί την αλλαγή μιας γεωλογικής εποχής. Αλλοι αντέτειναν πως τα στοιχεία από τη λίμνη Κρόφορντ δεν είναι επαρκή. Η λίμνη Κρόφορντ στον Καναδά αποτελεί «δείκτη» γεωλογικών μεταβολών, καθώς στα ιζηματογενή της στρώματα καταγράφονται με θεαματική «διαύγεια» οι επιπτώσεις ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, από την καύση των ορυκτών καυσίμων και τις δοκιμές πυρηνικών όπλων έως την απόρριψη λυμάτων και την πλαστική ρύπανση. Ενας από τους βασικούς, όμως, λόγους για τον οποίο οι γεωλόγοι απέρριψαν την πρόταση είναι πως το χρονικό εύρος της προτεινόμενης γεωλογικής εποχής είναι εξαιρετικά μικρό για να περιλαμβάνει τη βαθύτερη ανθρωπογενή επίδραση στον πλανήτη. Οπως το είχε θέσει ο γεωλόγος Μπιλ Ράντιμαν στο περιοδικό Science, το 2015, «έχει πραγματικά νόημα να οριστεί η απαρχή μιας εποχής που κυριαρχείται από τον άνθρωπο χιλιετίες μετά την αποψίλωση των περισσότερων δασών για τη γεωργία;».

Υπό αυτή την έννοια, γιατί το ορόσημο της Ανθρωπόκαινου να μην είναι η εμφάνιση της γεωργίας στον πλανήτη ή οι τεράστιες μεταβολές μετά την ευρωπαϊκή εισβολή στον Νέο Κόσμο; «Ο ανθρώπινος αντίκτυπος εκτείνεται πολύ βαθύτερα στον γεωλογικό χρόνο. Αν το αγνοήσουμε αυτό, αγνοούμε τον πραγματικό αντίκτυπο που έχει ο άνθρωπος στον πλανήτη μας», σημείωσε ο Μάικ Γουόκερ, γεωεπιστήμονας και ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Trinity Saint David της Ουαλίας και μέλος της αρμόδιας επιτροπής. Υπό το πρίσμα της Στρωματογραφίας (του κλάδου της γεωλογίας που μελετά τα στρωματοποιημένα πετρώματα του στερεού φλοιού της Γης), κάθε περίοδος του γήινου χρόνου χρειάζεται ένα σαφές, αντικειμενικό σημείο εκκίνησης, με παγκόσμια ισχύ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο δρ Γουόκερ –μεταξύ άλλων επιστημόνων– περιγράφει την Ανθρωπόκαινο (που κυριαρχείται από τη μεταπολεμική έκρηξη της οικονομικής ανάπτυξης, την παγκοσμιοποίηση, την αστικοποίηση και τη χρήση ενέργειας) ως «γεγονός» και όχι ως «εποχή». Σημειώνεται πως στη γλώσσα της γεωλογίας, το «γεγονός» (event) αποτελεί έναν πιο ήπιο όρο που δεν εμφανίζεται σε επίσημα χρονολόγια, ούτε απαιτεί έγκριση από τις αρμόδιες επιτροπές. «Η Ανθρωπόκαινος εποχή προωθήθηκε από την αρχή μέσω των μέσων ενημέρωσης. Ετυχε ευρείας προβολής», υποστηρίζει ο Στάνλεϊ Φίνεϊ, καθηγητής Στρωματογραφίας σε πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, αποδίδοντας στη δημοσιότητα τους λόγους της χρόνιας αναποφασιστικότητας για το θέμα. Οι υποστηρικτές της Ανθρωπόκαινου θα πρέπει τώρα να περιμένουν για άλλη μία δεκαετία προτού η πρότασή τους επανεξεταστεί – χρόνος «ανάπαυλας» που έχει οριστεί ώστε οι φλογερές αντιπαραθέσεις μεταξύ επιστημόνων να υποχωρήσουν υπό το βάρος των επιχειρημάτων. 

 

χή

Πηγή: New York Times/Science/The Conversation

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 7, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
  Οι πρώτες παγκόσμιες εικόνες της Γης χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό του δορυφόρου Meteor-M No. 2-4
Το MTVZA-GYA είναι ένας από τους κύριους τύπους εξοπλισμού στόχου στους δορυφόρους Meteor-M· βοηθά στην επίλυση προβλημάτων προς όφελος της επιχειρησιακής μετεωρολογίας, της ωκεανογραφίας και της αριθμητικής πρόγνωσης καιρού. Προσδιορίζεται η περιεκτικότητα σε ατμούς της ατμόσφαιρας, η περιεκτικότητα σε νερό των νεφών, η ταχύτητα του ανέμου στην επιφάνεια, τα κατακόρυφα προφίλ θερμοκρασίας και υγρασίας της ατμόσφαιρας.
Τα δεδομένα από τον εξοπλισμό MSU-MR χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία παγκόσμιων στατικών χαρτών σύννεφων, την ανίχνευση πυρκαγιών και τον προσδιορισμό της θερμοκρασίας της γης, του νερού και του πάγου.
Περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα: https://www.roscosmos.ru/40326/

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569281

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ο κοσμοναύτης Nikolai Chub κατέγραψε πώς ο ISS εισήλθε στη σκιώδη πλευρά της Γης. Κοίτα, ο πλανήτης φαίνεται να λάμπει από μέσα! Φορέστε τα ακουστικά σας και βυθιστείτε στην ατμόσφαιρα του διαστήματος
Πόσες φορές καταφέρατε να πιάσετε τη λάμψη του ήλιου στο τέλος του βίντεο;

https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243953%2F31c91cea8816dacd13%2Fpl_wall_-30315369

 

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκαν οι αρχαιότεροι σεισμοί στη Γη και συνδέονται με την εμφάνιση της ζωής.

Απρόσμενα ευρήματα που αλλάζουν τη γεωλογική ιστορία του πλανήτη μας.Ερευνητική ομάδα εντόπισε τα ίχνη σεισμών ηλικίας 3,3 δισεκατομμυρίων ετών που είναι πιθανώς οι αρχαιότεροι που γνωρίζουμε στη γεωλογική ιστορία της Γης. Τα πετρώματα παρέχουν πρώιμες ενδείξεις της παρουσίας τεκτονικών πλακών προσφέροντας στοιχεία για τη διεργασία του διαχωρισμού του φλοιού της Γης σε μεγάλες πλάκες που γλιστρούν κατά μήκος του μανδύα. Οι βράχοι δείχνουν επίσης ποιες συνθήκες μπορεί να υπήρχαν στον πλανήτη μας όταν πρωτοεμφανίστηκε η ζωή.Οι ερευνητές έκαναν την ανακάλυψη αφού μελέτησαν τη ζώνη Barberton Greenstone, έναν σύνθετο γεωλογικό σχηματισμό στη νότια Αφρική. Συνειδητοποίησαν ότι η ζώνη είναι εντυπωσιακά παρόμοια με πολύ νεότερους βράχους στη Νέα Ζηλανδία που έχουν υποστεί υποθαλάσσιες κατολισθήσεις που προκαλούνται από σεισμούς κατά μήκος της ζώνης βύθισης Hikurangi. «Η ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτούς τους σεισμούς είναι τεράστια και συγκλονίζει ολόκληρη την περιοχή» λέει ο Σάιμον Λαμπ γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Victoria του Γουέλιγκτον στη Νέα Ζηλανδία, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Geology».Το Barberton Greenstone, που πήρε το όνομά του από την πρασινωπή του απόχρωση, παρέχει ένα από τα πιο εκτεταμένα γεωλογικά αρχεία για τη Γη μεταξύ 3,2 και 3,6 δισεκατομμυρίων ετών πριν. Οι επιστήμονες που σπεύδουν κατά καιρούς στην περιοχή για μελέτες αντιμετωπίζουν δυσκολίες επειδή η περιοχή είναι όπως αναφέρουν «γεωλογικά ακατάστατη» και είναι δύσκολο να εντοπιστούν τα αρχέγονα πετρώματα της Γης που υπάρχουν εκεί.Οι ερευνητές εντόπισαν πετρώματα παρόμοια με αυτά που μέλη της ομάδας έχουν μελετήσει στην ανατολική πλευρά της Νέας Ζηλανδίας σε βράχους 20 εκατομμυρίων ετών και σε πιο πρόσφατες υποθαλάσσιες κατολισθήσεις. Στα ανοιχτά της Νέας Ζηλανδίας, η πλάκα του Ειρηνικού γλιστρά από κάτω και τρίβεται πάνω στην Αυστραλιανή πλάκα, προκαλώντας τεράστιους σεισμούς και υποθαλάσσιες κατολισθήσεις. Σε αυτές τις κατολισθήσεις, βράχοι που σχηματίστηκαν στην ξηρά και σε ρηχά νερά πέφτουν στον βαθύ ωκεανό, ανακατεύοντας τις αρχικές τους θέσεις.Η Γη σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια και στη συνέχεια ψύχθηκε για να γίνει ένας υδάτινος κόσμος. Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει συμφωνήσει για το πότε σχηματίστηκαν οι τεκτονικές πλάκες και επικρατεί η άποψη ότι είναι πιθανό να έκαναν την εμφάνιση τους πριν από περίπου 2 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τη μελέτη. Η ερευνητική ομάδα λέει ότι τα ευρήματα δείχνουν ότι υπήρχε σεισμική δραστηριότητα στη Γη πριν από περίπου 3,5 δισ. έτη χρονική περίοδο που συμπίπτει με την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη μας.Οι βιολόγοι δεν είναι σίγουροι πού, πότε ή πώς ξεκίνησε η ζωή στη Γη, αν και τα παλαιότερα απολιθώματα ζωντανών οργανισμών είναι 3,7 δισεκατομμυρίων ετών. Οι ειδικοί λένε ότι η ζωή θα χρειαζόταν ενέργεια για να ξεκινήσει και πιθανότατα περιλάμβανε νερό που θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την παρουσία της ζωής.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1617620/entopistikan-oi-archaioteroi-seismoi-sti-gi-kai-syndeontai-me-tin-emfanisi-tis-zois/

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ο κοσμοναύτης Alexander Grebenkin μοιράζεται τις πρώτες του φωτογραφίες από τον όμορφο πλανήτη μας από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569314

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Μια τάφρος που… κοιμάται απειλεί με εξαφάνιση τον Ατλαντικό Ωκεανό όταν ξυπνήσει.

πηγή φωτό. (Mr. Elliot Lim, CIRES & NOAA/NCEI) Γραφιστική απεικόνιση του φλοιού στον Ατλαντικό Ωκεανό και των γεωλογικών δομών εκεί

Πρόκειται για μια ζώνη καταβύθισης στο Γιβραλταρ.Μια ζώνη καταβύθισης κάτω από τα στενά του Γιβραλτάρ κινείται προς τα δυτικά και μια μέρα θα μπορούσε σύμφωνα με μια νέα μελέτη να «εισβάλει» στον Ατλαντικό Ωκεανό να τον περιορίσει και τελικά να τον εξαφανίσει.Η ζώνη καταβύθισης, επίσης γνωστή ως τόξο ή τάφρος του Γιβραλτάρ, βρίσκεται επί του παρόντος σε έναν στενό ωκεάνιο διάδρομο μεταξύ της Πορτογαλίας και του Μαρόκου. Η… μετανάστευση του τόξου προς τα δυτικά ξεκίνησε πριν από περίπου 30 εκατομμύρια χρόνια, όταν σχηματίστηκε μια ζώνη βύθισης κατά μήκος της βόρειας ακτής της σημερινής Μεσογείου, αλλά έχει σταματήσει τα τελευταία 5 εκατομμύρια χρόνια ωθώντας ορισμένους επιστήμονες να αναρωτηθούν εάν το τόξο του Γιβραλτάρ είναι ακόμα ενεργό.Φαίνεται ωστόσο ότι το τόξο βρίσκεται απλώς σε μια περίοδο γεωλογικής αγρανάπαυσης σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geology». Αυτή η ηρεμία πιθανότατα θα διαρκέσει για άλλα 20 εκατομμύρια χρόνια, μετά τα οποία το τόξο του Γιβραλτάρ θα μπορούσε να ξαναρχίσει την προέλασή του και να εισχωρήσει στον Ατλαντικό σε μια διαδικασία γνωστή ως «εισβολή καταβύθισης». Ο Ατλαντικός Ωκεανός φιλοξενεί δύο ζώνες βύθισης που γνωρίζουν οι ερευνητές – τη ζώνη βύθισης των Μικρών Αντιλλών στην Καραϊβική και το τόξο της Σκωτίας, κοντά στην Ανταρκτική.«Αυτές οι ζώνες καταβύθισης εισέβαλαν στον Ατλαντικό πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας João Duarte, γεωλόγος και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας. «Η μελέτη του Γιβραλτάρ είναι μια ανεκτίμητη ευκαιρία γιατί επιτρέπει την παρατήρηση της διαδικασίας στα αρχικά της στάδια, όταν μόλις συμβαίνει».

Η απόδραση

Για να ελέγξουν αν το τόξο του Γιβραλτάρ είναι ακόμα ενεργό οι ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λισαβώνας δημιούργησαν ένα μοντέλο προσομοίωσης της γέννησης της ζώνης βύθισης στην εποχή του Ολιγόκαινου (34 έως 23 εκατομμύρια χρόνια πριν) και την εξέλιξή της μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές παρατήρησαν μια απότομη πτώση στην ταχύτητα του τόξου πριν από 5 εκατομμύρια χρόνια, καθώς πλησίαζε τα όρια του Ατλαντικού. «Σε αυτό το σημείο, η ζώνη βύθισης του Γιβραλτάρ φαίνεται καταδικασμένη να αποτύχει», έγραψαν στη μελέτη.Στη συνέχεια, η ομάδα μοντελοποίησε τη μοίρα του τόξου για τα επόμενα 40 εκατομμύρια χρόνια και διαπίστωσε ότι περνά με δυσκολία μέσα από τα στενά του Γιβραλτάρ τα επόμενα 20 εκατομμύρια χρόνια. «Είναι εντυπωσιακό ότι μετά από αυτό το σημείο, η υποχώρηση της τάφρου επιταχύνεται αργά και η ζώνη καταβύθισης διευρύνεται και διαδίδεται προς τον ωκεανό» αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1619787/mia-tafros-poy-koimatai-apeilei-me-exafanisi-ton-atlantiko-okeano-otan-xypnisei/

[Δροσος Γεωργιος]

Δύο χιλιάδες σεισμοί σε μια μέρα στον Καναδά από τη γέννηση νέου φλοιού στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο σε πλήρη εξέλιξη.Περίπου δύο χιλιάδες σεισμοί συγκλόνισαν μια περιοχή στα ανοικτά των ακτών του Καναδά πριν από λίγες μέρες σε χρονικό διάστημα 24 ωρών φαινόμενο που σύμφωνα  τους επιστήμονες που παρακολουθούν το φαινόμενο αποτελεί πιθανότατα σημάδι ότι σχηματίζεται νέος ωκεάνιος φλοιός μέσω μιας μαγματικής διάρρηξης.Οι σεισμοί αυτοί έχουν σχετικά μικρό μέγεθος και επικεντρώνονται σε ένα σημείο που ονομάζεται τοποθεσία Endeavor, περίπου 240 χιλιόμετρα από την ακτή του νησιού Βανκούβερ που βρίσκεται στις δυτικές ακτές του Καναδά στον Ειρηνικό Ωκεανό και είναι το 43ο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο. Αυτό το σημείο φιλοξενεί μια σειρά από υδροθερμικές πηγές και βρίσκεται στο ρήγμα Juan de Fuca όπου ο πυθμένας του ωκεανού διαχωρίζεται.

Το φαινόμενο

«Αυτή η περιοχή είναι χωριστή από τη ζώνη καταβύθισης, την περιοχή όπου μια τεκτονική πλάκα βυθίζεται στον μανδύα κάτω από μια άλλη πλάκα και αν είναι κοντά στην ακτή μπορεί να δημιουργήσει μεγάλους, καταστροφικούς σεισμούς. Οι σεισμοί σε περιοχές όπως στο Endeavor δεν αποτελούν ιδιαίτερο κίνδυνο. Όμως οι σεισμοί είναι ενδιαφέροντες επιστημονικά επειδή μπορούν να αποκαλύψουν λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ο πυθμένας του ωκεανού αποσυντίθεται και σχηματίζεται νέος φλοιός. Προκαλείται ένα τέντωμα δημιουργώντας μακριές, γραμμικές γραμμές ρήγματος λεπταίνοντας τον φλοιό και επιτρέποντας στο μάγμα να ανέβει. Όταν το μάγμα φτάσει στην επιφάνεια ψύχεται και σκληραίνει μετατρέποντας το σε νέο ωκεάνιο φλοιό» εξηγεί η Ζόε Κράους υποψήφια διδάκτορας στη θαλάσσια γεωφυσική στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.Η συγκεκριμένη περιοχή παρακολουθείται συνεχώς και από το 2018 παρουσιάζει αυξημένη γεωλογική και τεκτονική δραστηριότητα με αποκορύφωμα την εκδήλωση 1,850 σεισμών στις 6 Μαρτίου.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1621599/dyo-chiliades-seismoi-se-mia-mera-ston-kanada-apo-ti-gennisi-neoy-floioy-ston-eiriniko-okeano/

[Δροσος Γεωργιος]

Η τερατώδης έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης πριν από 1300 χρόνια.

Μια υποβρύχια έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, που συνέβη το 726 μ.Χ. και ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πίστευε μέχρι σήμερα η επιστημονική κοινότητα, έφεραν στο φως έρευνες διεθνούς ωκεανογραφικής αποστολής. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Nature Geoscience». Σύμφωνα με τη μελέτη, τo μέγεθος της έκρηξης ήταν παρόμοιο με αυτό της έκρηξης του ηφαιστείου Τόνγκα το 2022.

Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην ωκεανογραφική ερευνητική αποστολή 398 στη Σαντορίνη, στο πλαίσιο του προγράμματος «International Ocean Discovery Program», με επικεφαλής τον Γιόνας Πράιν από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και τη συμμετοχή της αναπληρώτριας καθηγήτριας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, Εύης Νομικού, πραγματοποίησαν για πρώτη φορά υποθαλάσσιες γεωτρήσεις σε βάθος μέχρι και 160 μέτρων μέσα στην καλδέρα της Σαντορίνης και ανακάλυψαν υποβρύχιες αποθέσεις ελαφρόπετρας που τοποθετούνται χρονικά το 726 μ.Χ. και συνάδουν με τις ιστορικές καταγραφές για μια υποβρύχια έκρηξη που συνέβη εκείνη την εποχή.Αν και η έκρηξη αυτή ήταν γνωστή, θεωρούνταν πολύ μικρή μέχρι σήμερα. Όπως διαπίστωσε, όμως, η ερευνητική ομάδα, παρήγαγε τόσο μεγάλη ποσότητα ελαφρόπετρας που κάλυψε τη θάλασσα σε μια τεράστια περιοχή μέχρι τις ακτές της Μικράς Ασίας, δηλαδή πάνω από 400 χιλιόμετρα μακριά. Η βίαιη αυτή έκρηξη πρέπει να συνέβη κυρίως κάτω από την επιφάνεια του νερού, καθώς δεν έχουν εντοπιστεί υπολείμματά της στην ξηρά. Ο όγκος αυτού του στρώματος τέφρας και πετρωμάτων μπορεί να είναι έως και 3,1 κυβικά χιλιόμετρα με εκτιμώμενο μέγεθος έκρηξης (VEI) πέντε.Η Σαντορίνη είναι ενεργή εδώ και περίπου 650.000 χρόνια και ταξινομείται ως ένα πολυκυκλικό ηφαίστειο, με φάσεις ανανέωσης και επαναφόρτισης μέσω νέων ροών μάγματος με μικρές, αλλά συχνές εκρήξεις. Αυτό ακολουθείται από μια φάση συσσώρευσης με λίγες εκρήξεις κατά τη διάρκεια πολλών χιλιάδων ετών πριν από μια ισχυρή έκρηξη που προκαλεί κατάρρευση της καλδέρας, με την τελευταία να είναι η Μινωική έκρηξη που έγινε την Εποχή του Χαλκού, περίπου το 1.600 π.Χ. Έπειτα από αυτή την τεράστια έκρηξη, ένα καινούριο ηφαίστειο, η Καμένη, εμφανίστηκε στο κέντρο της καλδέρας και σήμερα οι κορυφές αυτού του κυρίως υποθαλάσσιου ηφαιστείου αποτελούν τα νησιά Νέα και Παλαιά Καμένη εντός της καλδέρας της Σαντορίνης.Τα πρόσφατα ευρήματα της αποστολής 398, στην οποία συμμετέχουν 32 επιστήμονες από εννιά χώρες, αμφισβητούν την επικρατούσα γνώση των ηφαιστειακών φάσεων της Σαντορίνης. Καθώς το ηφαίστειο βρίσκεται σε μια τυπική φάση σχηματισμού λάβας (επαναφόρτισης) μετά την έκρηξη της Εποχής του Χαλκού, οι επιστήμονες θεωρούσαν μέχρι σήμερα ότι η φάση αυτή είναι ικανή να δώσει μικρές εκρήξεις. Ωστόσο, οι πρόσφατες υποθαλάσσιες γεωτρήσεις και η ανακάλυψη ενός στρώματος ελαφρόπετρας πάχους 40 μέτρων δείχνουν ότι το ηφαίστειο ήταν ικανό όχι μόνο για μικρές εκρήξεις, αλλά και για μεγαλύτερες κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του κύκλου της καλδέρας.Είναι αξιοσημείωτο ότι η έκρηξη του 726 μ.Χ. ήταν 30 φορές μικρότερη από τη μινωική και «δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι μια τέτοια έκρηξη θα συμβεί ξανά στο εγγύς μέλλον», όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Νομικού. Ωστόσο, υπογραμμίζει ότι «η αλλαγή στην κατανόηση της συμπεριφοράς του ηφαιστείου της Σαντορίνης έχει σημαντικές επιπτώσεις για την εκτίμηση του ηφαιστειακού κινδύνου και πρέπει να ληφθεί υπόψη στις εκτιμήσεις και την αξιολόγηση της ηφαιστειακής επικινδυνότητας».Όπως προσθέτει η ίδια, αυτά τα ευρήματα «δείχνουν επίσης ότι τα παγκόσμια αρχεία ηφαιστειακών εκρήξεων είναι σε μεγάλο βαθμό ελλιπή σε ό,τι αφορά τις εκρήξεις κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η αναγνώριση των δυνητικά επικίνδυνων εκρήξεων στα πρώτα στάδια του κύκλου κατασκευής της καλδέρας είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων στρατηγικών μείωσης του κινδύνου τόσο σε τοπικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο».

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.nature.com/articles/s41561-024-01392-7

 https://www.amna.gr/home/article/806940/Mia-megali-istoriki-upobruchia-ekrixi-stin-kaldera-tis-Santorinis-apokalupse-diethnis-ereunitiki-omada – https://www.livescience.com/planet-earth/volcanos/santorini-volcano-freak-eruption-1300-years-ago-was-as-violent-as-2022-tonga-eruption

Κοινοποιήστε:

[Δροσος Γεωργιος]

Ξεκινά η κατασκευή του μαύρου κουτιού της Γης

Θα περιέχει δεδομένα που συνδέονται με τη κλιματική αλλαγή

Πριν από δύο χρόνια έγινε γνωστό ότι θα δημιουργηθεί μια κατασκευή στα πρότυπα των μονόλιθων, των μυστηριωδών στηλών προηγμένης τεχνολογίας που είχε εγκαταστήσει μια πανάρχαια εξωγήινη φυλή στο ηλιακό μας σύστημα στο διαστημικό έπος «Οδύσεια του Διαστήματος» του Άρθουρ Κλαρκ. Η κατασκευή αυτή χαρακτηρίστηκε από τους εμπνευστές της ως «το μαύρο κουτί» της Γης λειτουργώντας με τρόπο ανάλογο με τα μαύρα κουτιά των αεροπλάνων. Πρόκειται για ένα μονόλιθο από ατσάλι που θα καταγράφει καθημερινά μια σειρά από δεδομένα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και γενικότερα με τη καταστροφή που συντελεί η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη.Το επάνω μέρος του κουτιού θα συνδεθεί με ηλιακούς συλλέκτες, δίνοντάς του μια πηγή ενέργειας όσο λάμπει ο Ήλιος. Η ηλιακή ενέργεια θα τροφοδοτήσει τη λήψη επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων και της θερμοκρασίας της θάλασσας, της οξίνισης των ωκεανών, των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα, της εξαφάνισης των ειδών και των αλλαγών στη χρήση γης σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Παράλληλα ένας αλγόριθμος θα λαμβάνει υλικό σχετικό με την κλιματική αλλαγή από το Διαδίκτυο, όπως τίτλους εφημερίδων και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Προς γνώση και συμμόρφωση

Στόχος του εγχειρήματος είναι η συλλογή και διασφάλιση σε αυτή την ειδικά σχεδιασμένη για αυτό τον σκοπό συσκευή όλων των απαραίτητων δεδομένων ώστε να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές τα πεπραγμένα των προηγούμενων. Ο μήκους δέκα μέτρων μονόλιθος έχει σχεδιαστεί για να αντέχει τις φυσικές καταστροφές και θα λειτουργεί με ηλιακή και θερμική ενέργεια.Αυτό το μαύρο κουτί της κλιματικής εξέλιξης της Γης έχουν αναλάβει να κατασκευάσουν η εταιρεία επικοινωνίας και μάρκετινγκ Clemenger BBDO και το πανεπιστήμιο της Τασμανίας. Η ακριβής θέση του κουτιού που δεν έχει διευκρινιστεί, σύμφωνα με πληροφορίες θα βρίσκεται περίπου τέσσερις ώρες από την πόλη Χόμπαρτ, κάπου κοντά στη δυτική ακτή της Τασμανίας μεταξύ του Στράχαν και του Κουίνσταουν.Η κατασκευή του μονόλιθου είχε ανακοινωθεί ότι θα ξεκινήσει το 2022 αλλά τελικά αναβλήθηκε αλλά η Σόνια φον Μπάιμπρα, επικεφαλής της Clemenger BBDO δήλωσε σε βρετανικά μέσα ενημέρωσης ότι οι εργασίες κατασκευής θα ξεκινήσουν και θα ολοκληρωθούν εντός του 2024. Οπότε αναμένονται σύντομα εξελίξεις για αυτή την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία.

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1629055/xekina-i-kataskeyi-toy-mayroy-koytioy-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

Γκουτέρες: Ο πλανήτης μας πνίγεται σε έναν χείμαρρο σκουπιδιών.

Η ποσότητα σκουπιδιών το 2050 θα φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα.

«Ο πλανήτης μας πνίγεται σε έναν χείμαρρο σκουπιδιών» τόνισε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα  Μηδενικών Αποβλήτων.«Η υπερβολική κατανάλωση μάς σκοτώνει, αφού τα ανθρώπινα όντα παράγουν μεταξύ 2,1 και 2,3 δισεκατομμύρια τόνους αστικών στερεών αποβλήτων κάθε χρόνο» σημείωσε ο  Αντόνιο Γκουτέρες. «Αυτή η ποσότητα σκουπιδιών σχεδόν θα διπλασιαστεί το 2050 και θα φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα.«Σάπια τρόφιμα, πλαστικά μπουκάλια, ηλεκτρονικές συσκευές μολυσμένες με χημικά και αμέτρητα άλλα πράγματα πετιούνται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το νερό, η γη και ο αέρας», ανέφερε ο Γκουτέρες σε μήνυμά του με αφορμή τη διεθνή ημέρα.«Κάτι πρέπει να κάνουμε»Στο μήνυμά του, ο Γκουτέρες σημείωσε ότι, «καθώς τα σκουπίδια αποσυντίθενται, εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα που θερμαίνουν τον πλανήτη , και επίσης δηλητηριάζουν το νερό και το έδαφος και προκαλούν ασθένειες, ακόμη και θάνατο σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κάλεσε τις εταιρείες να επανεξετάσουν τα προϊόντα τους για να ελαχιστοποιήσουν τα απόβλητα συσκευασίας κανα μεγιστοποιήσουν τη μακροζωία και τον κύκλο ζωής των προϊόντων. «Οι καταναλωτές θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές πριν αγοράσουν αγαθά και προϊόντα και να ανακυκλώσουν ή να τα  επαναχρησιμοποιήσουν όπου είναι δυνατόν», σχολίασε.Ο Γκουτέρες τόνισε  επίσης ότι «οι κυβερνήσεις, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να δημιουργήσουν κυκλικές οικονομίες που να αντιμετωπίζουν την εξάντληση και διαχείριση των πόρων και να επενδύσουν σε σύγχρονα προγράμματα ελέγχου των αποβλήτων που βασίζονται στην επαναχρησιμοποίηση, την ανακατασκευή, την ανάκτηση και την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων».«Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να ενωθεί και να εργαστεί για μια νομικά δεσμευτική συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης», τόνισε και πρόσθεσε: «Ας δεσμευτούμε να τερματίσουμε τον καταστροφικό κύκλο των απορριμμάτων, μια για πάντα».Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, επείγουσα προτεραιότητα παραμένει η βελτίωση της συλλογής, της ανακύκλωσης και άλλων μορφών ορθολογικής διαχείρισης απορριμμάτων. Για την επίλυση της κρίσης των αποβλήτων, οι πολίτες πρέπει να διαχειρίζονται τα απόβλητα ως πόρους, πράγμα που σημαίνει μείωση της παραγωγής τους και υιοθέτηση της προσέγγισης του κύκλου ζωής.

https://www.naftemporiki.gr/green/1628080/gkoyteres-o-planitis-mas-pnigetai-se-enan-cheimarro-skoypidion/

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ο Alexander Grebenkin μοιράζεται φωτογραφίες από την τροχιά!
Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τη φυσική ομορφιά της Γης από ύψος 400 km; Ας δώσουμε μερικές συμβουλές
Η πρώτη φωτογραφία δείχνει τη μοναδική λίμνη στον πλανήτη στην οποία δεν αναμειγνύονται γλυκό και αλμυρό νερό. Το «γαλάζιο μάτι της Σιβηρίας» εξαφανίστηκε κάτω από το κάλυμμα των λευκών σύννεφων στη δεύτερη φωτογραφία. Και στο τρίτο είναι το μεγαλύτερο νησί της Ρωσίας στα ανοικτά των ανατολικών ακτών της Ασίας.
Ευχαριστούμε τον Αλέξανδρο για μια τόσο μεγάλης κλίμακας συλλογή φωτογραφιών! Ποιος μάντεψε αμέσως τι κατάφερε να συλλάβει ο αστροναύτης;

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569660

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Μοναδικές όψεις του πλανήτη μας ανοίγονται από το διάστημα!
Ζηλεύουμε τους αστροναύτες, γιατί μπορούν να συλλάβουν από τον ISS ό,τι δεν μπορεί να δει κανείς στη Γη
Για παράδειγμα, ο Alexander Grebenkin τράβηξε το «μάτι της Σαχάρας» στον φακό του (φωτογραφία 4). Διαφορετικά, αυτός ο γεωλογικός σχηματισμός με ανάγλυφο δακτυλίου ονομάζεται «δομή Richat». Η διάμετρός του είναι περίπου 50 χιλιόμετρα!
Μια καταπληκτική φυσική τοποθεσία που βρίσκεται στο μαυριτανικό τμήμα της ερήμου Σαχάρα. Ανάμεσα στα άμορφα, άψυχα τοπία, το Richat ξεχωρίζει ιδιαίτερα και μπορεί να χρησιμεύσει ως οδηγός για τους αστροναύτες σε τροχιά.

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573049

[Δροσος Γεωργιος]

Η Γη έφτιαξε μαγνητικό πεδίο χωρίς να έχει προλάβει να φτιάξει τον πυρήνα της

Κοσμολογικό μυστήριο στο οποίο εμπλέκεται η εμφάνιση της ζωής

Το μαγνητικό πεδίο της Γης μπορεί να ήταν εξίσου ισχυρό πριν από 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια όπως είναι σήμερα ωθώντας την ημερομηνία γέννησης αυτής της πλανητικής προστατευτικής ασπίδας μερικές εκατοντάδες εκατ. έτη πιο πίσω από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα σε μια εποχή που πιθανότατα δεν είχε σχηματιστεί ούτε καν ο πυρήνας του πλανήτη μας.Αν τα ευρήματα της νέας μελέτης για τη Γη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Geophysical Research» επιβεβαιωθούν δημιουργούν νέα δεδομένα για την εξέλιξη όχι μόνο του πλανήτη μας αλλά και κρίσιμων παραγόντων της όπως η ζωή.  Αν η χρονολόγηση αυτή είναι σωστή το μαγνητικό πεδίο και η ζωή εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα με βάση τα αρχαιότερα δείγματα ζωής που έχουν οι επιστήμονες στη διάθεση τους.

Η ζωή και ο γρίφος

Πάντως οι ερευνητές αναφέρουν ότι η ροή του ηλιακού ανέμου (φορτισμένα ηλιακά σωματίδια) εκείνη την εποχή ήταν πολύ ισχυρότερη στη Γη από ότι στη συνέχεια και φυσικά σήμερα κάτι που σημαίνει ότι η μαγνητόσφαιρα που θα είχε δημιουργηθεί δεν θα ήταν σε θέση να θωρακίσει επαρκώς τον πλανήτη μας και άρα μειώνονται οι πιθανότητες να υπήρχε ζωή δημιουργώντας έτσι νέα δεδομένα σε πολλά πεδία ανάμεσα στα άλλα στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής.«Όταν ψάχνουμε για ζωή σε άλλους πλανήτες, το να έχουμε μαγνητικό πεδίο δεν είναι απαραίτητα το κλειδί. Επειδή στην πραγματικότητα, με μια πολύ μικρότερη μαγνητόσφαιρα, εξακολουθεί να φαίνεται ότι η ζωή ήταν σε θέση να αναπτυχθεί» λέει η Κλερ Νίκολς επιστήμονας της Γης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Το κυνήγι για εξωγήινη ζωή είναι μόνο ένας λόγος για να αναρωτιόμαστε για το μαγνητικό πεδίο της Γης. Δεν έχει κάθε πλανήτης μαγνητόσφαιρα, και οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι τι ώθησε τη Γη σε ταχύτητα. Σήμερα, το μαγνητικό πεδίο οδηγείται από την ανάδευση του υγρού τμήματος του πυρήνα και τη μεταφορά θερμότητας από τον στερεό εσωτερικό πυρήνα στον εξωτερικό πυρήνα καθώς ο πρώτος ψύχεται. Αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο πυρήνας στερεοποιήθηκε πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια γεγονός που αν ισχύει δημιουργεί ένα κοσμολογικό γρίφο που καλείται η επιστημονική κοινότητα να λύσει.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1649789/i-gi-eftiaxe-magnitiko-pedio-choris-na-echei-prolavei-na-ftiaxei-ton-pyrina-tis/

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα ευρήματα αποκαλύπτουν την ημερομηνία γέννησης των ηπείρων και του γλυκού νερού ξαναγράφοντας την ιστορία της Γης.

Ανασυνθέτεται το παζλ της εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας

Οι επιστήμονες προσπαθούν διαχρονικά να συμπληρώσουν το παζλ της ύπαρξης της Γης τόσο όσον αφορά τις διεργασίες που οδήγησαν στη δημιουργία του πλανήτη μας όσο και στο πώς αυτός εξελίχθηκε για να γίνει ένας κόσμος φιλικός στη ζωή. Η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των τελευταίων δεκαετιών βοηθά στο να γίνονται συνεχώς νέες μελέτες και αναλύσεις δειγμάτων ή διαφόρων ευρημάτων στον πλανήτη οι οποίες επιχειρούν να ρίξουν φως στις γεωατμοσφαιρικές διεργασίες εξελίσσονταν στη Γη από τη στιγμή της γέννησης της και μετά.Ανάμεσα στα ζητούμενα που η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμη συμφωνήσει είναι το πότε και το πώς βρέθηκε το νερό στη Γη καθώς και στο πότε έκαναν την εμφάνιση τους οι ήπειροι. Το νερό και οι ήπειροι αποτελούν τα θεμέλια της ανάπτυξης φιλικών στη ζωή συνθηκών και μάλιστα εκείνων που οδήγησαν τελικά στην εμφάνιση του ανθρώπου.Η σύνθεση της πρώιμης Γης προβληματίζει εδώ και καιρό τους επιστήμονες. Όταν ο πλανήτης μας σχηματίστηκε για πρώτη φορά πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, ήταν μια ταραχώδης σφαίρα μάγματος. Ο αιώνας που ακολούθησε, που ονομάζεται Άδης (4,6 δισεκατομμύρια έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν) είναι ελάχιστα κατανοητός. Ενώ γνωρίζουμε ότι αυτό το μάγμα τελικά στερεοποιήθηκε και σχημάτισε φλοιό δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι συνέβη μετά από αυτό.

Οι κρύσταλλοι

Μερικοί επιστήμονες έχουν προτείνει ότι η Γη μπορεί να καλύφθηκε από νερό ήδη πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια χρονικό σημείο που συμβαδίζει με τους αρχαιότερους κρυστάλλους ζιργκόν που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές πώς έφτασε το νερό. Μπορεί να ήταν μέρος της αρχικής σύνθεσης του πλανήτη ή μπορεί να ήταν αποτέλεσμα βομβαρδισμού από αστεροειδείς που φέρουν νερό αμέσως μετά τον σχηματισμό του εκδοχή που με βάση τα μέχρι τώρα ευρήματα και μελέτες μοιάζει πιο πιθανή.Ερευνητική ομάδα μελετώντας αρχαίους κρυστάλλους ζιργκόν από τους λόφους Jack στη Δυτική Αυστραλία ηλικίας τεσσάρων δισ. ετών διαπίστωσε ότι περιέχουν στοιχεία γλυκού νερού κάτι που δείχνει ότι 600 δισ. έτη μετά τη γέννηση του πλανήτη μας πρέπει να υπήρχαν κομμάτια γης καθώς το γλυκό νερό μπορεί να σχηματιστεί μόνο εάν υπάρχει γη για να λιμνάσει μετά από βροχόπτωση.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι ήπειροι έκαναν την εμφάνιση τους πριν από περίπου 3,3 δισ. έτη. Αν η νέα μελέτη είναι ορθή τότε η εμφάνιση των ηπείρων πάει πίσω περίπου 700 εκατ. έτη γεγονός που δημιουργεί νέα δεδομένα στο χάρτη της εξέλιξης του πλανήτη αλλά και της ζωής πάνω σε αυτόν.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1661738/nea-eyrimata-apokalyptoyn-tin-imerominia-gennisis-ton-ipeiron-kai-toy-glykoy-neroy-xanagrafontas-tin-istoria-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

EarthCare: Ξεκινά η μελέτη της σχέσης σύννεφων και κλίματος με ελληνική συμμετοχή (βίντεο)

O δορυφόρος της αποστολής EarthCare θα μελετήσει τα σύννεφα της Γης

 Στόχος οι καλύτερες προγνώσεις καιρικών συνθηκών.

Εκτοξεύτηκε ο δορυφόρος της αποστολής «EarthCARE» που έχει στόχο την κατανόηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των νεφών, των αερολυμάτων και της ακτινοβολίας στη γήινη ατμόσφαιρα και τελικά την καλύτερη πρόγνωση των καιρικών και κλιματικών συνθηκών. Η αποστολή «EarthCARE» (Cloud, Aerosol and Radiation Explorer) αποτελεί κοινοπραξία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA).Ο δορυφόρος θα διερευνήσει τον ρόλο που παίζουν τα σύννεφα και τα αερολύματα στην ανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας πίσω στο Διάστημα και στην παγίδευση της υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπεται από την επιφάνεια της Γης, ώστε να κατανοηθεί καλύτερα η εξέλιξη της θερμοκρασίας της Γης. Οι παρατηρήσεις της ατμόσφαιρας θα γίνουν με τη χρήση μιας σειράς επιστημονικών οργάνων: ενός μηχανισμού λέιζερ lidar υψηλής φασματικής ανάλυσης, ενός Doppler ραντάρ νεφών και δεκτών ακτινοβολίας.

H Μεσόγειος και η Ελλάδα

Στην αποστολή συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. «Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουμε να λύσουμε σε θέματα κλιματικής έρευνας είναι τα νέφη. Τα αριθμητικά μοντέλα που χρησιμοποιούμε για την πρόγνωση καιρού και τις κλιματικές προβολές, πάσχουν από την αδυναμία μας να αναπαραστήσουμε με ακρίβεια πώς σχηματίζονται τα νέφη και πώς εξελίσσονται στο χρόνο. Αυτό γίνεται γιατί δεν ξέρουμε καλά τις φυσικές διεργασίες που διέπουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ σωματιδίων, νεφών και ακτινοβολίας. Ο EarthCARE είναι ο πρώτος δορυφόρος που θα μας παράσχει ταυτόχρονα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από το Διάστημα για να αποκωδικοποιήσουμε άγνωστες ατμοσφαιρικές διεργασίες που θα βελτιώσουν τις προγνώσεις» είχε αναφέρει πρόσφατα ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Βασίλης Αμοιρίδης.Το ΙΑΑΔΕΤ θα έχει σημαντική συνεισφορά στην αποστολή, καθώς έχει σχεδιάσει και θα υλοποιήσει για την ESA το πείραμα ACROSS με πρωταρχικό στόχο τη βαθμονόμηση και διακρίβωση των παρατηρήσεων του EarthCARE. Για την υλοποίησή του το ΙΑΑΔΕΤ θα αξιοποιήσει την τεχνογνωσία που έχει αναπτύξει ήδη σε τεχνικές παρακολούθησης της ατμόσφαιρας από το έδαφος. Το πείραμα προγραμματίζεται να διεξαχθεί το 2025 και το 2026 στη Μεσόγειο, με επίκεντρο τρεις τοποθεσίες στην Ελλάδα, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τα Αντικύθηρα. Στο πείραμα θα συμμετέχουν το Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο DLR, το Εργαστήριο Ατμόσφαιρας, Περιβάλλοντος και Διαστημικών Παρατηρήσεων LATMOS του Πανεπιστημίου του Παρισιού και το βρετανικό ερευνητικό εργαστήριο FAAM με όργανα και ερευνητές από διαφορετικά βρετανικά πανεπιστήμια.«Ο λόγος που έχουμε επιλέξει τη Μεσόγειο για το πείραμα είναι επειδή αποτελεί ένα σταυροδρόμι αέριων μαζών, με μεταφορά καπνού από δασικές πυρκαγιές στη Μεσόγειο, ερημική σκόνη από την Αφρική, ηφαιστειακή τέφρα από την Αίτνα, αλλά και ανθρωπογενή και θαλάσσια αιωρήματα. Επιπλέον, θα επικεντρωθούμε ιδιαίτερα στην παρατήρηση ακραίων φαινομένων, όπως οι μεσογειακοί κυκλώνες, για να μελετήσουμε τους μηχανισμούς που επηρεάζουν την εξέλιξή τους» είχε πει κατά την παρουσίαση της αποστολής η ειδική επιστήμονας του Αστεροσκοπείου και υπεύθυνη του πειράματος, Ελένη Μαρίνου.

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1673863/earthcare-xekina-i-meleti-tis-schesis-synnefon-kai-klimatos-me-elliniki-symmetochi-vinteo/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Αρχαιότερο από όσο πιστεύαμε το γλυκό νερό στη Γη, ξαναγράφεται η ιστορία της ζωής στον πλανήτη

Απαραίτητο για τη ζωή έκανε την εμφάνιση του πριν από τέσσερα δισ. έτη.

Σειρά μελετών και νέων ευρημάτων μεταβάλλει συνεχώς το παζλ της γεωατμοσφαιρικής εξέλιξης της Γης μετά την γέννηση της που σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία συνέβη πριν από 4,54 δισ. έτη. Ένα από τα βασικά ζητούμενα της επιστημονικής έρευνας είναι το πότε δημιουργήθηκαν στη Γη οι συνθήκες που ευνοούσαν την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη.Το νερό σε υγρή μορφή είναι δεδομένα ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την παρουσία της ζωής όπως τουλάχιστον εμείς την γνωρίζουμε. Όμως οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη της ζωής συνδέεται άμεσα με την παρουσία γλυκού η ύπαρξη του οποίου με την σειρά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παρουσία στεριάς.Το πώς εμφανίσθηκε στη Γη το νερό αποτελεί ακόμη πεδίο επιστημονικής διερεύνησης και αντιπαράθεσης με την πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας και πλήθος μελετών και ευρημάτων να υποδεικνύουν την έλευση του νερού στον πλανήτη μας από αστεροειδείς και κομήτες που έπεφταν μαζικά σε αυτόν στη βρεφική του ηλικία. Όμως υπάρχουν και θιασώτες της άποψης ότι το νερό της Γης αποτελεί προϊόν δικής της γεωατμοσφαιρικής διεργασίας.

Η ανακάλυψη

Ανεξάρτητα με την προέλευση του νερού η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι περίπου 500 εκατ. έτη μετά την γέννηση της Γης, δηλαδή πριν από τέσσερα δισ. έτη, ο πλανήτης ήταν ένας απόλυτα υδάτινος κόσμος καλυμμένος ολόκληρος από ένα παγκόσμιο ωκεανό. Μελετώντας αρχαίους κρυστάλλους ζιρκονίου που εντοπίσθηκαν στους Λόφους Τζακ στην Αυστραλία ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχε γλυκό νερό στη Γη πριν από τέσσερα δισ. έτη άρα οι πρώτες ήπειροι ή έστω μεγάλες εκτάσεις στεριάς είχαν επίσης κάνει την εμφάνιση τους πριν από τέσσερα δισ. έτη ενώ η κρατούσα θεωρία όριζε την εμφάνιση τους πριν από περίπου 3,5 δισ. έτη.Αν η μελέτη αυτή αποδειχθεί ορθή όπως είναι ευνόητο αλλάζει και το πλαίσιο στην προσπάθεια εντοπισμού της εποχής που η Γη απέκτησε συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1678504/archaiotero-apo-oso-pisteyame-to-glyko-nero-sti-gi-xanagrafetai-i-istoria-tis-zois-ston-planiti/

[Δροσος Γεωργιος]

Πυκνό διαστρικό σύννεφο πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια ίσως προκάλεσε την εποχή των παγετώνων.

Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα πριν από εκατομμύρια χρόνια, το ηλιακό σύστημα μπορεί συνάντησε ένα διαστρικό νέφος τόσο πυκνό που θα μπορούσε να επηρεάσει την ηλιόσφαιρα, η οποία απεικονίζεται ως η σκουρόχρωμη γκρι φυσαλίδα με φόντο τον διαστρικό χώρο. Σύμφωνα με νέα έρευνα, αυτό θα μπορούσε να έχει εκθέσει τη Γη σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας και να επηρεάσει το κλίμα. Photo courtesy of Opher, et al., Nature Astronomy

Η Γη ίσως να έχασε προσωρινά την προστασία του Ήλιου πριν από περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια και να αφέθηκε εκτεθειμένη στο ψύχος του διαστρικού Διαστήματος, καθώς το Ηλιακό Σύστημα περνούσε μέσα από ένα πυκνό νέφος αερίων και σκόνης, σύμφωνα με νέα έρευνα.Δύο εκατομμύρια χρόνια πριν η Γη ήταν πολύ διαφορετική, με τους μακρινούς προγόνους μας να ζουν δίπλα σε προϊστορικά θηρία- και σε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς η Γη περνούσε μια περίοδο μεγάλου ψύχους, με εποχές των παγετώνων να έρχονται και να φεύγουν μέχρι περίπου 12.000 χρόνια πριν. Οι επιστήμονες εικάζουν πως οι εποχές των παγετώνων λαμβάνουν χώρα για μια σειρά λόγων, μεταξύ των οποίων η κλίση και η περιστροφή του πλανήτη, η κίνηση των τεκτονικών πλακών, οι εκρήξεις ηφαιστείων, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κ.α. Ωστόσο η νέα έρευνα [A possible direct exposure of the Earth to the cold dense interstellar medium 2–3 Myr ago] που δημοσιεύτηκε στο Nature Astronomy από ερευνητές του Boston University βάζει στη συζήτηση έναν άλλο πιθανό παράγοντα: Τη θέση του Ήλιου (και του Ηλιακού Συστήματος) στον γαλαξία.Ειδικότερα, οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία πως πριν από περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια το Ηλιακό Σύστημα συνάντησε ένα διαστρικό νέφος τόσο πυκνό που μπορεί να επηρέασε τον ηλιακό άνεμο: Όπως θεωρούν, τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η θέση του Ήλιου στο Διάστημα μπορεί να επηρεάζει την ιστορία της Γης περισσότερο από ό,τι αναμενόταν στο παρελθόν.Το Ηλιακό Σύστημα καλύπτεται από μια «ασπίδα» πλάσματος που εκπέμπεται από τον Ήλιο, την αποκαλούμενη Ηλιόσφαιρα. Αυτή προκύπτει χάρη σε μια συνεχή ροή φορτισμένων σωματιδίων, τον αποκαλούμενο ηλιακό άνεμο, που εκτείνεται πέρα από τον Πλούτωνα- μια γιγαντιαία «φυσαλίδα» η οποία μας προστατεύει από την ακτινοβολία που θα μπορούσε να προκαλέσει μεταβολές στο DNA μας: Για την ακρίβεια επιστήμονες θεωρούν ότι είναι ένας από τους λόγους που η ζωή εξελίχθηκε στη Γη όπως εξελίχθηκε.Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, το ψυχρό αυτό νέφος συμπίεσε την ηλιόσφαιρα με τέτοιο τρόπο που για λίγο η Γη και οι άλλοι πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος τέθηκαν εκτός της επιρροής της.«Αυτό το άρθρο είναι το πρώτο που δείχνει ποσοτικά ότι υπήρξε επαφή ανάμεσα στον Ήλιο και κάτι εκτός του Ηλιακού Συστήματος που θα επηρέασε το κλίμα της Γης» είπε η Μεράβ Οφέρ, διαστημική φυσικός και lead author του επιστημονικού άρθρου. Η θεωρία της, γενικότερα, είναι πως η ηλιόσφαιρα έχει το σχήμα ενός φουσκωμένου «κρουασάν»- και τώρα διερευνά το πώς η ηλιόσφαιρα και η κίνηση του Ήλιου στο Διάστημα επηρεάζει τη χημεία της ατμόσφαιρας. «Τα άστρα κινούνται και τώρα αυτό το άρθρο δείχνει όχι μόνο ότι κινούνται, μα και ότι συναντούν δραστικές αλλαγές» λέει η Οφέρ.Η ίδια και οι συνεργάτες της πρακτικά κοίταξαν πίσω στον χρόνο, χρησιμοποιώντας εξελιγμένα μοντέλα υπολογιστή για να «δουν» πού βρισκόταν ο Ήλιος πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια- και μαζί του η ηλιόσφαιρα και το υπόλοιπο Ηλιακό Σύστημα. Επίσης χαρτογράφησαν την πορεία του συστήματος «Local Ribbon of Cold Clouds» (τοπική κορδέλα ψυχρών νεφών)- μιας σειράς μεγάλων, πυκνών, πολύ ψυχρών νεφών που αποτελούνται κυρίως από άτομα υδρογόνου. Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι ένα από τα νέφη κοντά στο τέλος της «κορδέλας» (Local Lynx of Cold Cloud) μπορεί να συγκρούστηκε με την ηλιόσφαιρα.Αν συνέβη αυτό, λέει η Οφέρ, η Γη θα εκτέθηκε πλήρως στο διαστρικό κενό, όπου αέρια και σκόνη αναμειγνύονται με ατομικά στοιχεία που έχουν απομείνει από άστρα που εξερράγησαν. Κανονικά η ηλιόσφαιρα «φιλτράρει» τα πιο πολλά από αυτά τα ραδιενεργά σωματίδια, ωστόσο χωρίς προστασία μπορούν να φτάσουν εύκολα στη Γη. Σύμφωνα με το επιστημονικό άρθρο, αυτό συνάδει με γεωλογικά στοιχεία τα οποία δείχνουν αυξημένα ισότοπα (60Fe, 244Pu) στον ωκεανό, τα χιόνια στη Ανταρκτικής και πυρήνες πάγου από την ίδια περίοδο. Επίσης, υπάρχει αντιστοιχία με τα διαθέσιμα δεδομένα περί θερμοκρασίας τότε, που υποδεικνύουν πτώση της.Η εξωτερική πίεση ενδεχομένως μπλόκαρε την ηλιόσφαιρα για ένα διάστημα, που μπορεί να κυμαινόταν από λίγους αιώνες μέχρι και ένα εκατομμύριο χρόνια, λέει η Οφέρ- ανάλογα το μέγεθος του νέφους. «Μα μόλις η Γη απομακρύνθηκε από το ψυχρό νέφος, η ηλιόσφαιρα “αγκάλιασε” όλους τους πλανήτες, περιλαμβανομένης της Γης» σημειώνει.Δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα πώς επηρέασε τη Γη το ψυχρό νέφος- αν, για παράδειγμα έφερε μια εποχή των παγετώνω. Ωστόσο υπάρχουν και άλλα ψυχρά νέφη στο διαστρικό κενό που ο Ήλιος πιθανώς συνάντησε μέσα σε διάστημα δισεκατομμυρίων ετών, και πιθανότατα θα συναντήσει και άλλα σε βάθος εκατομμυρίων ετών.

https://physicsgg.me/2024/06/14/πυκνό-διαστρικό-σύννεφο-πριν-από-2-εκατ/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο πυρήνας της Γης πάτησε φρένο και αλλάζει η διάρκεια της μέρας.

Ανεπαίσθητη προς το παρόν η μεταβολή του χρόνου στον πλανήτη.

Ενδιαφέροντα ευρήματα μιας νέας μελέτης τα οποία δείχνουν συντελούνται οι αλλαγές στον εσωτερικό πυρήνα της Γης γεγονός που μπορεί οδηγήσει στην αύξηση της διάρκειας της μέρας της Γης, η πιο σωστά να επιμηκυνθεί το 24ωρο.Ο πυκνός μεταλλικός πυρήνας της Γης υποχωρεί τώρα σε σχέση με την επιφάνεια του πλανήτη, σύμφωνα τη μελέτη επικεφαλής της οποίας είναι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια. Εξετάζοντας τα δεδομένα σεισμών, διαπίστωσαν ότι η κίνηση του εσωτερικού πυρήνα του πλανήτη άρχισε να επιβραδύνεται γύρω στο 2010 επηρεάζοντας έστω και κατά λίγο την περιστροφή της Γης στο Διάστημα.

Τα στρώματα και ο μηχανισμός

Ο φλοιός είναι το βραχώδες εξωτερικό στρώμα όπου υπάρχει όλη η ζωή. Έχει πάχος μεταξύ 5 και 70 χλμ. και αποτελεί περίπου το ένα τοις εκατό της Γης. Ο μανδύας είναι το μεγαλύτερο από τα στρώματα της Γης και αποτελείται από θερμούς βράχους. Με πάχος περίπου τρεις χιλιάδες χλμ. αποτελεί το 84 τοις εκατό του όγκου του πλανήτη μας.Ο εξωτερικός πυρήνας έχει πάχος περίπου δύο χιλιάδες χλμ. αποτελείται από ένα στρώμα υγρού νικελίου και σιδήρου που θερμαίνεται στους 5,500 βαθμούς Κελσίου.  Αυτό είναι το στρώμα που δημιουργεί το μαγνητικό πεδίο της Γης.Τέλος, ο εσωτερικός πυρήνας είναι μια καυτή, πυκνή σφαίρα σιδήρου περίπου στο μέγεθος της Σελήνης.  Δεδομένου ότι ο περιβάλλοντας εξωτερικός πυρήνας είναι εξ ολοκλήρου υγρός, αυτή η πυκνή μεταλλική σφαίρα είναι ελεύθερη να περιστρέφεται υπό την έλξη του μαγνητικού πεδίου της Γης και τη βαρυτική επίδραση των εξωτερικών στρωμάτων.Για χρόνια, πολλοί επιστήμονες πίστευαν ότι ο εσωτερικός πυρήνας περιστρεφόταν πιο γρήγορα από την επιφάνεια της Γης. Ωστόσο οι ερευνητές λένε ότι ο πυρήνας έχει πλέον επιβραδυνθεί και έχει αρχίσει να ακολουθεί μια αντίστροφή πορεία προκαλώντας μεταβολή στην περιστροφή της Γης γύρω από τον εαυτό της και τον Ήλιο η ταχύτητα της οποίας καθορίζει και τον χρόνο όπως τον αντιλαμβανόμαστε στην επιφάνεια του πλανήτη.Οι ερευνητές κάνουν λόγο πάντως για μεταβολή σε επίπεδα χιλιοστών του δευτερόλεπτου σε αυτή τουλάχιστον την φάση. Αν υπάρξουν περαιτέρω μεταβολές στον πυρήνα της Γης που οδηγήσουν σε άλλη κλιμάκωση του χρόνου αυτό θα αποτελέσει σίγουρα αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού για την επιστημονική κοινότητα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1688425/o-pyrinas-tis-gis-patise-freno-kai-allazei-i-diarkeia-tis-meras/

[Δροσος Γεωργιος]

Ευρωπαϊκή αποστολή με ελληνική συμμετοχή αποκαλύπτει τα μυστικά των σύννεφων της Γης.

Στόχος η αποκάλυψη στοιχείων για την δομή των νεφών καθώς και τη θέρμανση και ψύξη του πλανήτη

Στις 29 Μαΐου εκτοξεύτηκε ο δορυφόρος της αποστολής «EarthCARE» που έχει στόχο την κατανόηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των νεφών, των αερολυμάτων και της ακτινοβολίας στη γήινη ατμόσφαιρα και τελικά την καλύτερη πρόγνωση των καιρικών και κλιματικών συνθηκών. Η αποστολή «EarthCARE» (Cloud, Aerosol and Radiation Explorer) αποτελεί κοινοπραξία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA).Λιγότερο από έναν μήνα μετά την εκτόξευσή του, ο δορυφόρος παρουσίασε τα πρώτα δεδομένα από ένα από τα όργανά του με τα οποία αποκαλύπτονται, για πρώτη φορά από το Διάστημα, πληροφορίες για τα συστατικά και την εσωτερική δομή των νεφών. Ο δορυφόρος φέρει τέσσερα εξελιγμένα όργανα, τα οποία θα ρίξουν «φως» στον ρόλο που παίζουν τα σύννεφα και τα αερολύματα στη θέρμανση και ψύξη της γήινης ατμόσφαιρας, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη κατανόηση της κλιματικής αλλαγής και στην καλύτερη πρόγνωση των καιρικών συνθηκών.Τα πρώτα δεδομένα που παρουσιάστηκαν προέρχονται από το όργανο ραντάρ σκιαγράφησης του προφίλ των νεφών, που ανέπτυξε η JAXA. Τα άλλα τρία όργανα αναμένεται να δώσουν δεδομένα τις επόμενες εβδομάδες.

Η δομή

Στα στοιχεία και τις εικόνες που έστειλε ο δορυφόρος παρουσιάζονται λεπτομέρειες σχετικά με την εσωτερική δομή των νεφών πάνω από τον ωκεανό, ανατολικά της Ιαπωνίας στις 13 Ιουνίου 2024. Στα αριστερά, τα δεδομένα αποκαλύπτουν την κατακόρυφη συγκέντρωση των σωματιδίων των νεφών. Το πυκνότερο τμήμα του νέφους βρίσκεται στο κέντρο του, όπου υπάρχουν περισσότερα μεγαλύτερα σωματίδια. Στα δεξιά διακρίνεται η ταχύτητα πτώσης των σωματιδίων του νέφους. Οι χαμηλές τιμές στο ανώτερο στρώμα υποδηλώνουν κρυστάλλους πάγου και νιφάδες χιονιού που αιωρούνται ή πέφτουν αργά. Στο κατώτερο στρώμα, οι πολύ υψηλότερες τιμές ταχύτητας πτώσης υποδηλώνουν βροχή.Σημειώνεται ότι στην αποστολή συμμετέχει μέσα από μια σειρά πειραμάτων και το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Όπως δήλωνε λίγο καιρό νωρίτερα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου, Βασίλης Αμοιρίδης, «ο EarthCARE είναι ο πρώτος δορυφόρος που θα μας παράσχει ταυτόχρονα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από το Διάστημα για να αποκωδικοποιήσουμε άγνωστες ατμοσφαιρικές διεργασίες που θα βελτιώσουν τις προγνώσεις».

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1700254/eyropaiki-apostoli-me-elliniki-symmetochi-apokalyptei-ta-mystika-ton-synnefon-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

Μέσα στα σύννεφα.

Τα μυστικά που κρύβουν τα σύννεφα αποκαλύπτουν τα πρώτα δεδομένα από την αποστολή EarthCARE

Λιγότερο από έναν μήνα μετά την εκτόξευσή του, ο δορυφόρος EarthCARE του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) παρουσίασε τα πρώτα δεδομένα από ένα από τα όργανά του με τα οποία αποκαλύπτονται, για πρώτη φορά από το Διάστημα, πληροφορίες για τα συστατικά και την εσωτερική δομή των νεφών.Ο δορυφόρος εκτοξεύθηκε στις 29 Μαΐου 2024. Φέρει τέσσερα εξελιγμένα όργανα, τα οποία θα ρίξουν «φως» στον ρόλο που παίζουν τα σύννεφα και τα αερολύματα στη θέρμανση και ψύξη της γήινης ατμόσφαιρας, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη κατανόηση της κλιματικής αλλαγής και στην καλύτερη πρόγνωση των καιρικών συνθηκών.Τα πρώτα δεδομένα που παρουσιάστηκαν προέρχονται από το όργανο ραντάρ σκιαγράφησης του προφίλ των νεφών, που ανέπτυξε η Ιαπωνική Υπηρεσία Διαστημικών Ερευνών (JAXA). Τα άλλα τρία όργανα αναμένεται να δώσουν δεδομένα τις επόμενες εβδομάδες.Στην εικόνα που δημοσιοποιείται παρουσιάζονται λεπτομέρειες σχετικά με την εσωτερική δομή των νεφών πάνω από τον ωκεανό, ανατολικά της Ιαπωνίας στις 13 Ιουνίου 2024. Στα αριστερά, τα δεδομένα αποκαλύπτουν την κατακόρυφη συγκέντρωση των σωματιδίων των νεφών. Το πυκνότερο τμήμα του νέφους βρίσκεται στο κέντρο του, όπου υπάρχουν περισσότερα μεγαλύτερα σωματίδια. Στα δεξιά διακρίνεται η ταχύτητα πτώσης των σωματιδίων του νέφους. Οι χαμηλές τιμές στο ανώτερο στρώμα υποδηλώνουν κρυστάλλους πάγου και νιφάδες χιονιού που αιωρούνται ή πέφτουν αργά. Στο κατώτερο στρώμα, οι πολύ υψηλότερες τιμές ταχύτητας πτώσης υποδηλώνουν βροχή.Σημειώνεται ότι στην αποστολή συμμετέχει μέσα από μια σειρά πειραμάτων και το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Όπως δήλωνε λίγο καιρό νωρίτερα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου, Βασίλης Αμοιρίδης, «ο EarthCARE είναι ο πρώτος δορυφόρος που θα μας παράσχει ταυτόχρονα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από το Διάστημα για να αποκωδικοποιήσουμε άγνωστες ατμοσφαιρικές διεργασίες που θα βελτιώσουν τις προγνώσεις».

Μ.Κουζινοπούλου – https://www.amna.gr/home/article/830456/Ta-mustika-pou-kruboun-ta-sunnefa-apokaluptoun-ta-prota-dedomena-apo-tin-apostoli-EarthCARE – https://earth.esa.int/eogateway/news/earthcare-s-on-the-move-what-now

[Δροσος Γεωργιος]

Πετώντας πάνω από τα κοραλλιογενή νησιά
Ο Alexander Grebyonkin μοιράστηκε άλλη μια σειρά φωτογραφιών. Αυτή τη φορά, ο φακός του αστροναύτη περιλαμβάνει ατόλες.
Τα «λαμπερά» νησιά σχηματίζονται πάνω από υποβρύχια ηφαίστεια ή βουνά. Τα κοράλλια που κατασκευάζουν υφάλους ευδοκιμούν σε ζεστά τροπικά και υποτροπικά νερά, έτσι οι ατόλλες είναι πιο κοινές στον Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό.

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573286

[Δροσος Γεωργιος]

Σήμερα η Γη βρέθηκε στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο.

Σήμερα η Γη βρέθηκε στο αφήλιό της, στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο (152,097,701 χιλιόμετρα), στην ετήσια τροχιά της γύρω από το άστρο μας.Αντίστοιχα, όπως η Γη βρίσκεται στο αφήλιο ή το περιήλιο, έτσι και η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειο και απόγειο της σε σχέση με τη Γη, ενώ ένας πλανήτης στο περίαστρο και άπαστρο του σε σχέση με το μητρικό του άστρο.Στο αφήλιο η Γη βρίσκεται 1,67% (μόνο) πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με την μέση απόσταση Γης-Ήλιου, μια απόσταση γνωστή ως αστρονομική μονάδα (1 AU=149,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα).Αντίστοιχα, όταν η Γη περνά από το περιήλιο βρίσκεται στην πλησιέστερη απόσταση από τον Ήλιο. Αυτό συμβαίνει περίπου στις 4 Ιανουαρίου, και τότε η Γη θα απέχει την μικρότερη απόσταση από τον Ήλιο 147.098.074 χιλιόμετρα, επίσης 1,67% περίπου πιο κοντά από την μέση απόσταση Γης-Ήλιου.Το αφήλιο και το περιήλιο ‘οφείλονται’ στο γεγονός ότι η τροχιά της Γης δεν είναι τέλειος κύκλος, αφού σύμφωνα με τον 1ο νόμο του Kepler: Οι τροχιά ενός πλανήτη είναι έλλειψη και ο Ήλιος βρίσκεται στην μία εστία της έλλειψης.Αν και βρισκόμαστε στο μέσον του καλοκαιριού η Γη βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο! Είναι φανερό λοιπόν ότι η απόσταση της Γης από τον Ήλιο δεν έχει καμία σχέση με το ότι τον χειμώνα κάνει κρύο και ζέστη το καλοκαίρι. Άσε που όταν εμείς του βορείου ημισφαιρίου έχουμε καλοκαίρι, οι του νοτίου έχουν χειμώνα και αντιστρόφως.Αυτό που έχει σημασία στην αλλαγή των εποχών δεν είναι η απόσταση από τον Ήλιο αλλά η κλίση του άξονα της Γης σε σχέση με το επίπεδο περιφοράς της γύρω από τον Ήλιο. Το καλοκαίρι οι ακτίνες του Ήλιου προσπίπτουν κάθετα στο βόρειο ημισφαίριο όπου επικρατεί καλοκαίρι, ενώ στο νότιο ημισφαίριο όπου επικρατεί χειμώνας προσπίπτουν πλάγια.

πηγή: https://x.com/OFA_astronomy/status/1809268157879627935/photo/1

Το επεξεργάστηκε Ιούλιος 8, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

ΟΗΕ: Η ανθρωπότητα αγγίζει το πληθυσμιακό της … ταβάνι, υπάρχει παγκόσμια τάση υπογεννητικότητας.

Νέα μελέτη κάνει λόγο για διακοπή της έκρηξης γεννήσεων.

Στα 75 χρόνια από τη δεκαετία του 1950 ο πληθυσμός της Γης έχει υπερτριπλασιαστεί φτάνοντας τα 8,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Τώρα η έκθεση του ΟΗΕ για τις προοπτικές του παγκόσμιου πληθυσμού για το 2024 υποδηλώνει ότι ο πληθυσμός του πλανήτη μας θα αυξηθεί κατά περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους την επόμενη δεκαετία.Ωστόσο οι επιστήμονες προβλέπουν ότι τα χρόνια της ταχείας ανάπτυξης μπορεί να τελειώσουν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2080. Από το 2024  εξηντατρείς χώρες συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, έχουν ήδη φτάσει στο υψηλότερο σημείο του πληθυσμού τους με 126 ακόμη να έχουν φτάσει στο απόγειο μέχρι το δεύτερο μισό του αιώνα.«Πρόκειται για μια σημαντική αλλαγή σε σύγκριση με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών από μια δεκαετία νωρίτερα» λέει ο Τζον Γουίλμοθ επικεφαλής του Τμήματος Πληθυσμού του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ έχει προβλέψει ότι ο κόσμος θα φτάσει στο απόγειο του πληθυσμού του στα μέσα της δεκαετίας του 2080 στα 10,2 δισεκατομμύρια άτομα

Η μεταβολή

Η Κίνα ήταν κάποτε η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, αλλά έχει αντιμετωπίσει περισσότερες από δύο δεκαετίες χαμηλών ποσοστών γεννήσεων. Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ προβλέπει 80 τοις εκατό πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να φτάσει στο απόγειό του πριν από το τέλος του αιώνα. Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή σε σχέση με πριν από μια δεκαετία, όταν τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν μόνο 30 τοις εκατό πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να κορυφωθεί πριν από το 2100.Μεταξύ πολλών παραγόντων, μία από τις μεγαλύτερες τάσεις που οδηγεί σε αυτήν την αναθεωρημένη πρόβλεψη είναι η πτώση των ποσοστών γονιμότητας – ιδιαίτερα σε πολυπληθείς χώρες όπως η Κίνα. Κάποτε η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται τώρα να μειωθεί από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σε μόλις 633 εκατομμύρια μέχρι το 2100.Το ποσοστό γονιμότητας της Κίνας, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν ανά γυναίκα, έπεσε κάτω από το όριο για να αντικαταστήσει τον πληθυσμό στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έκτοτε δεν έχει ανακάμψει. Ο πληθυσμός της Κίνας προβλέπεται να μειωθεί από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σε μόλις 633 εκατομμύρια μέχρι το 2100 λόγω των χαμηλών ποσοστών γεννήσεων.Σε όλο τον κόσμο, τα δεδομένα παρουσιάζουν παρόμοια εικόνα, με τη γονιμότητα να αρχίζει να πέφτει κάτω από το ποσοστό 2,1 παιδί ανά γυναίκα που απαιτείται για τη διατήρηση της αύξησης του πληθυσμού. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες κάνουν ένα παιδί λιγότερο από ό,τι το 1990 και σε περισσότερες από τις μισές χώρες η γονιμότητα αναμένεται να πέσει κάτω από το όριο του 2,1 παιδιού ανά γυναίκα.Σε ορισμένες περιοχές, ο ΟΗΕ προβλέπει ότι αυτό θα καταστήσει τη μετανάστευση την κύρια πηγή αύξησης του πληθυσμού. «Σε ορισμένες χώρες, το ποσοστό γεννήσεων είναι τώρα ακόμη χαμηλότερο από ό,τι αναμενόταν προηγουμένως, και βλέπουμε επίσης ελαφρώς ταχύτερες μειώσεις σε ορισμένες περιοχές με υψηλή γονιμότητα» λέει ο Λι Τζουνχούα, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ για Οικονομικές και Κοινωνικές Υποθέσεις. Στις 63 χώρες που προβλέπεται ότι έχουν ήδη περάσει το απόγειό τους, οι πληθυσμοί αναμένεται να μειωθούν κατά 14 τοις εκατό τα επόμενα 30 χρόνια.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1716347/oie-i-anthropotita-aggizei-to-plithysmiako-tis-tavani-yparchei-pagkosmia-tasi-ypogennitikotitas/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε η μεγαλύτερη μικροήπειρος στον κόσμο.

Βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας ανάμεσα σε Γροιλανδία και Καναδά.

Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι στη Βρετανία εντόπισε μια βυθισμένη «μικροήπειρο» σε μια περιοχή μεταξύ Καναδά και Γροιλανδίας. Οι ερευνητές εντόπισαν αυτό το κομμάτι γης έκτασης περίπου 400 χλμ. ενώ μελετούσαν τις τεκτονικές κινήσεις των πλακών της περιοχής.Με τον όρο μικροήπειρο οι ειδικοί αποκαλούν ένα τεκτονικό κομμάτι που αποσπάστηκε από μια ήπειρο. Η συγκεκριμένη μικροήπειρος δημιουργήθηκε μέσω μιας παρατεταμένης περιόδου ρήξης και εξάπλωσης του θαλάσσιου πυθμένα μεταξύ Γροιλανδίας και Βόρειας Αμερικής εκτιμούν οι ερευνητές.Σύμφωνα με τη μελέτη της ερευνητικής ομάδας πριν από περίπου 118 εκατομμύρια χρόνια χωρίστηκε στα δύο η τεκτονική πλάκα μεταξύ της Γροιλανδίας και του Καναδά και αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας ήταν ο σχηματισμός αυτής της μικροηπείρου πριν από 60 εκατ. έτη σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως ο Πορθμός του Ντέιβις.Οι ερευνητές μελετούσαν τις τεκτονικές κινήσεις των πλακών της περιοχής όταν βρήκαν έναν παχύ φλοιό που εκτεινόταν για σχεδόν 400 χλμ. κάτω από τον πορθμό. Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί πρόκειται για την μεγαλύτερη μικροήπειρο που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη με τις υπόλοιπες να έχουν μέση έκταση 5-25 χλμ. και θα βοηθήσει να αποκαλυφθούν νέα στοιχεία για το πώς σχηματίζονται.

Στο βυθό του Πορθμού Ντέιβις εντοπίστηκε η τεράστια μικροήπειρος

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1720545/anakalyfthike-i-megalyteri-mikroipeiros-ston-kosmo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε πολύτιμο «σκοτεινό οξυγόνο» που παράγεται στον πυθμένα των ωκεανων.

Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι είναι απαραίτητη η παρουσία ηλιακού φωτός για την παρουσία του πολύτιμου για τη ζωή αερίου.

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι εντόπισε παραγωγή οξυγόνου στον πυθμένα του ωκεανού. Πρόκειται για μια απρόσμενη ανακάλυψη αφού μπορεί περίπου το 50% του οξυγόνου που αναπνέουμε στον πλανήτη να παράγεται στους ωκεανούς αλλά η διαδικασία αυτή θεωρούνταν ότι γίνεται αποκλειστικά από θαλάσσια φυτά μέσω της φωτοσύνθεσης άρα είναι απαραίτητη η παρουσία ηλιακού φωτός. Το «σκοτεινό οξυγόνο» όπως ονομάστηκε παράγεται στην άβυσσο πιθανότατα από κομμάτια μετάλλου.Οι ερευνητές διαπίστωσαν την παραγωγή οξυγόνου σε βάθη πέντε χλμ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και εκτιμούν ότι το οξυγόνο αυτό παράγεται από φυσικά μεταλλικά «οζίδια» που διασπούν το θαλασσινό νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο.Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Άντριου Σουίτμαν στέλεχος της Σκωτσέζικης Ένωσης για τη Θαλάσσια Επιστήμη είχε εντοπίσει το φαινόμενο το 2013 αλλά επειδή ήταν η πρώτη φορά που γινόταν αντιληπτό χρειαζόταν και άλλες έρευνες και παρατηρήσεις ώστε να υπάρξει επιβεβαίωση του ευρήματος. Ο Σουίτμαν επανήλθε ως επικεφαλής αυτής της έρευνας η οποία επιβεβαιώνει πλέον την ύπαρξη του σκοτεινού οξυγόνου.
Παρά το γεγονός ότι δεν είχε υπάρξει επιβεβαίωση της ύπαρξης του φαινομένου κάποιες εταιρείες εξόρυξης έχουν παρουσιάσει σχέδια εξόρυξης αυτών των οζιδίων  με τους θαλάσσιους επιστήμονες να διατυπώνουν φόβους ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διαταράξει τη παραγωγή οξυγόνου σε αυτά τα βάθη και να βλάψουν κάθε θαλάσσια ζωή που εξαρτάται από το οξυγόνο που παράγεται εκεί.«Το είδα για πρώτη φορά το 2013, μια τεράστια ποσότητα οξυγόνου παράγεται στον πυθμένα της θάλασσας σε απόλυτο σκοτάδι. Απλώς το αγνόησα, γιατί με είχαν μάθει ότι οξυγόνο παίρνεις μόνο μέσω της φωτοσύνθεσης. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι για χρόνια αγνοούσα αυτή την δυνητικά τεράστια ανακάλυψη» λέει ο Σουίτμαν.

Η ανακάλυψη

Αυτός και οι συνάδελφοί του πραγματοποίησαν την έρευνά τους σε μια περιοχή της βαθιάς θάλασσας μεταξύ της Χαβάης και του Μεξικού όπου υπάρχει μια τεράστια λωρίδα θαλάσσιου πυθμένα που καλύπτεται με αυτούς τους μεταλλικούς όζους. Τα οζίδια σχηματίζονται όταν τα διαλυμένα μέταλλα στο θαλασσινό νερό σε μια αργή διαδικασία που διαρκεί εκατ. έτη συσσωρεύονται και γίνονται μεταλλικά «θραύσματα».Και επειδή αυτά τα οζίδια περιέχουν μέταλλα όπως λίθιο, κοβάλτιο και χαλκό τα οποία χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μπαταριών πολλές εταιρείες εξόρυξης αναπτύσσουν τεχνολογίες για να τα συλλέξουν και να τα φέρουν στην επιφάνεια.Όμως ο Σουίτμαν και οι συνάδελφοι του θεωρούν ότι το οξυγόνο αυτό μπορεί να υποστηρίζει τη ζωή στον πυθμένα της θάλασσας και εγείρονται ερωτηματικά για το εγχείρημα εξόρυξης σε αυτά τα βάθη. Έτσι και αλλιώς και πριν από αυτή την ανακάλυψη για το οξυγόνο που παράγεται στον πυθμένα των ωκεανών η επιχειρούμενη για διαφόρους λόγους προσπάθεια εξόρυξης του πυθμένα των ωκεανών έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην επιστημονική κοινότητα που αναφέρει ότι θα υπάρξει σοβαρή διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας και πλήθος περιβαλλοντικών και άλλων προβλημάτων που θα προκληθούν από αυτή την δραστηριότητα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1722359/anakalyfthike-polytimo-skoteino-oxygono-poy-paragetai-ston-pythmena-ton-okeanon/