Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 20, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 20, 2024 Ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος «μεταναστεύει» στη Ρωσία. Πρόκειται για μια εξέλιξη που επηρεάζει τις πυξίδες και συστήματα εντοπισμού στίγματος. Επιστήμονες εντόπισαν απροσδόκητη δραστηριότητα στην Αρκτική καθώς ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος κατευθύνεται προς τη Ρωσία με τρόπο που δεν έχει ξαναδεί.Οι βελόνες της πυξίδας στο βόρειο ημισφαίριο δείχνουν προς την κατεύθυνση του μαγνητικού Βόρειου Πόλου και η θέση ποικίλλει ως αποτέλεσμα των μεταβαλλόμενων περιγραμμάτων των μαγνητικών πεδίων της Γης. Ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος διαφέρει από τον γεωγραφικό Βόρειο Πόλο οποίος παραμένει ακίνητος στη διασταύρωση όλων των γραμμών γεωγραφικού μήκους.Ο Δρ. Γουίλιαμ Μπράουν ειδικός στα μοντέλα γεωμαγνητικού πεδίου της Γης στο Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο εξηγεί: «Είναι μια μεγάλη, χαοτική και ταραχώδης σφαίρα λιωμένου σιδήρου που τριγυρίζει στη μέση της γης που δημιουργεί το μέγεθος. Επομένως, ενώ μπορούμε να παρακολουθούμε και να δούμε πώς αλλάζει είναι αρκετά δύσκολο να προβλέψουμε το τελικό αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών»Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος κινούνταν κατά μήκος της βόρειας καναδικής ακτής για αιώνες. «Όμως ο μαγνητικός Βόρεος Πόλος άρχισε να μετακινείται προοδευτικά στον Αρκτικό Ωκεανό τη δεκαετία του 1990, και μετά από αυτό, επιτάχυνε και κατευθύνθηκε προς τη Σιβηρία.Από το 1600 έως το 1990, υπολογίζεται ότι κινούνταν περίπου 10-15 χιλιόμετρα το χρόνο. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 όμως επιτάχυνε περίπου 55 χιλιόμετρα το χρόνο» ανέφερε ο Δρ Μπράουν στον Independent. H κίνηση του μαγνητικού Βόρειου Πόλου αποτελεί προϊόν επεξεργασίας δεδομένων και συνεργασίας του Βρετανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου (BSG) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA).Το μοντέλο προβλέπει τη θέση του πόλου ανά πάσα στιγμή. Το νέο μοντέλο που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο θα βοηθά στην καθοδήγηση των εργαλείων πυξίδας ενός smartphone. Συμβάλλει επίσης στα συστήματα εντοπισμού στίγματος (π.χ. GPS) και χρησιμοποιείται από για την πλοήγηση στρατιωτικών υποβρυχίων στα ύδατα της Αρκτικής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1830742/o-magnitikos-voreios-polos-metanasteyei-sti-rosia/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 22, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 22, 2024 Εξαφανίζεται το γλυκό νερό της Γης ανακοίνωσε η NASA. Άλλη μια αρνητική επίπτωση της κλιματικής κρίσης. Με ανακοίνωση του το εργαστήριο αεριώθησης της NASA (το περίφημο JPL) λέει ότι οι κρίσιμοι πόροι γλυκού νερού στη Γη εξαντλούνται «απότομα» την τελευταία δεκαετία.Δισεκατομμύρια άνθρωποι βασίζονται σε πηγές γλυκού νερού για πόσιμο νερό και παραγωγή ενέργειας. Σε όλο τον κόσμο, το 70 τοις εκατό χρησιμοποιείται για τη γεωργία. Τουλάχιστον το 10 τοις εκατό των ζώων ζουν αποκλειστικά σε περιβάλλοντα γλυκού νερού. Πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι οι ελλείψεις θα επηρεάσουν περισσότερο από τον μισό μελλοντικό πληθυσμό της έως το 2050, εάν οι κυβερνήσεις αποτύχουν να δράσουν.Η απώλεια γλυκού νερού μπορεί να σημαίνει μια μετατόπιση, υποδεικνύοντας ότι οι ήπειροι της Γης έχουν εισέλθει σε μια επίμονα πιο ξηρή φάση. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε την εξαφάνιση του γλυκού νερού χρησιμοποιώντας τους δίδυμους δορυφόρους καταγραφής διαφόρων δεδομένων της Γης της αποστολής GRACE που αποτελεί μια συνεργασία της NASA με τη κρατική υπηρεσία Διαστήματος της Γερμανίας (DLR).Αναλύοντας δεδομένα που συνέλεξαν από τις παρατηρήσεις των δορυφόρων οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία για την απότομη πτώση των επιπέδων του γλυκού νερού στη Γη τον Μάιο του 2014. Από το 2015 έως πέρυσι, οι μετρήσεις έδειξαν ότι η μέση ποσότητα γλυκού νερού στην ξηρά ήταν 290 κυβικά μίλια χαμηλότερη από τα μέσα επίπεδα μεταξύ 2002 και 2014.«Αυτός είναι δυόμιση φορές ο όγκος της λίμνης Έρι που χάθηκε» αναφέρει ο Μάθιου Ρόντελ, υδρολόγος στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρντ της NASA. Οι δορυφόροι μετρούν τις διακυμάνσεις της βαρύτητας της Γης σε μηνιαία χρονική κλίμακα αποκαλύπτοντας αλλαγές στη μάζα του νερού τόσο στο έδαφος όσο και κάτω από το έδαφος. Η αιτία Η μείωση που αναφέρθηκε στη μελέτη ξεκίνησε με την εκτεταμένη ξηρασία στη Βραζιλία που ακολουθήθηκε από άλλες μεγάλες ξηρασίες στην Αμερική, την Ευρώπη, την Αφρική και την Αυστραλία. Σημείωσαν ότι κεντρικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη έπαιξαν διαταραχές που παρατηρήθηκαν στο κλιματικό φαινόμενο Ελ Νίνο από στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρά το γεγονός ότι τα μοτίβα του Ελ Νίνο μετά από 2-3 χρόνια επέστρεψαν σε φυσιολογική κατάσταση εντούτοις οι επιπτώσεις τους όπως έντονες ξηρασίες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια συμβάλλοντας στην δραστική μείωση των ποσοτήτων γλυκού νερού στον πλανήτη.«Το πρόβλημα όταν έχεις ακραίες βροχοπτώσεις είναι ότι το νερό καταλήγει να κινείται και να χάνεται αντί να εμποτιστεί και να αναπληρώσει τις αποθήκες υπόγειων υδάτων. Οι υψηλές θερμοκρασίες αυξάνουν τόσο την εξάτμιση του νερού από την επιφάνεια στην ατμόσφαιρα όσο και την ικανότητα συγκράτησης νερού της ατμόσφαιρας, αυξάνοντας τη συχνότητα και την ένταση των συνθηκών ξηρασίας» λέει Μάικλ Μποσίλοβιτς μετεωρολόγος στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρντ. Η φετινή χρονιά προβλέπεται να είναι η θερμότερη που έχει καταγραφεί στη Γη και πολλές περιοχές του πλανήτη βρίσκονται σε συνθήκες ξηρασίας τους τελευταίους μήνες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1834509/exafanizetai-to-glyko-nero-tis-gis-anakoinose-i-nasa/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 27, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 27, 2024 Η περιστροφή της Γης μεταβάλλεται εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αιτία η αλόγιστη άντληση νερού από το έδαφος. Μια ακόμη αρνητική παρενέργεια του ανθρώπινου πολιτισμού στον πλανήτη παρουσιάζεται στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». Όπως φαίνεται ο άνθρωπος εκτός των άλλων κατάφερε να αλλάξει αξιοσημείωτα την περιστροφή της Γης η οποία καθορίζει τον χρόνο αλλά και το κλίμα στον πλανήτη μας.Σύμφωνα με τη μελέτη αιτία για αυτή την εξέλιξη είναι η συνεχής άντληση μεγάλων ποσοτήτων νερού από το έδαφος και τα ευρήματα δείχνουν ότι αυτή η τακτική της ανθρωπότητας μετάβαλε την περιστροφή του πλανήτη στο χρονικό διάστημα 1993-2010. Η μελέτη αναφέρει ότι η αλόγιστη άντληση νερού από το έδαφος έχει… γείρει τη Γη σχεδόν 80 εκατοστά προς τα ανατολικά. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η θέση του άξονα της Γης – ή του περιστροφικού της πόλου – αλλάζει σε σχέση με τον φλοιό, με τον πλανήτη να περιστρέφεται λίγο διαφορετικά καθώς το νερό κινείται γύρω από αυτόν.Όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του ο Independent οι ερευνητές χρησιμοποιώντας κλιματικά μοντέλα διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι άντλησαν 2,150 γιγατόνους υπόγειων υδάτων ποσότητα που ισοδυναμεί με πάνω από 6 χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας από το 1993-2010. Ενώ η ικανότητα του νερού να αλλάζει την περιστροφή της Γης ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2016 η συγκεκριμένη συμβολή των υπόγειων υδάτων σε αυτές τις περιστροφικές αλλαγές παρέμεινε άγνωστη.«Η Γη είναι πραγματικά πολύ άρρωστη τώρα και βρίσκεται σε επικίνδυνη ζώνη σχεδόν με όλους τους οικολογικούς τρόπους» αναφέρεται στη μελέτη που μοντελοποίησε τις παρατηρούμενες αλλαγές στην μετατόπιση του περιστροφικού πόλου του πλανήτη και την κίνηση του νερού. Η μελέτη αρχικά αξιολόγησε τον αντίκτυπο μόνο των στρωμάτων πάγου και των παγετώνων και στη συνέχεια εξέτασε διαφορετικά σενάρια ανακατανομής των υπόγειων υδάτων.«Ο περιστροφικός πόλος της Γης αλλάζει πραγματικά πολύ. Η μελέτη μας δείχνει ότι μεταξύ των αιτιών που σχετίζονται με το κλίμα, η ανακατανομή των υπόγειων υδάτων έχει στην πραγματικότητα τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην μετατόπιση του περιστροφικού πόλου. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκω την ανεξήγητη αιτία της μετατόπισης του πόλου περιστροφής. Από την άλλη πλευρά, ως κάτοικος της Γης και πατέρας, ανησυχώ και εκπλήσσομαι που βλέπω ότι η άντληση των υπόγειων υδάτων είναι μια άλλη πηγή ανόδου της στάθμης της θάλασσας», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Κι-Γουέον Σέο, γεωφυσικός στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ στη Νότια Κορέα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1837878/i-peristrofi-tis-gis-metavalletai-exaitias-tis-anthropinis-drastiriotitas/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 6, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 6, 2024 Νέα μελέτη επιβεβαιώνει την εξωγήινη προέλευση του νερού της Γης. Το νερό του κομήτη που εξερεύνησε ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο είναι ίδιο με αυτό των ωκεανών μας.Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances» στηρίζει την κρατούσα θεωρία για την εξωγήινη προέλευση του νερού της Γης.Η ζωή έτσι τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παρουσία του νερού σε υγρή μορφή. Η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί εδώ και δεκαετίες να βρει στοιχεία που να αποκαλύπτουν την προέλευση του νερού της Γης χωρίς ωστόσο να έχουν εντοπισθεί ατράνταχτες αποδείξεις για το πώς έκανε την εμφάνιση του στον πλανήτη μας.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το νερό έφτασε στη Γη με τους αμέτρητους διαστημικούς βράχους (αστεροειδείς, κομήτες κ.α.) που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας λίγο μετά τη γέννηση του. Υπάρχουν και επιστήμονες που θεωρούν το νερό της Γης προϊόν εσωτερικών γεωατμοσφαιρικών διεργασιών ενώ έχει αναδειχθεί και μια ενδιάμεση άποψη που αναφέρει ότι το νερό των ωκεανών της Γης αποτελεί μείγμα νερού που δημιουργήθηκε είτε στο εσωτερικό είτε/και στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας πέφτοντας ως βροχή στην επιφάνεια και νερού που έφθασε εδώ με διαστημικούς βράχους.Τη μελέτη πραγματοποίησε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες της NASA και τα αποτελέσματα της δείχνουν ότι το νερό στον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko, τον πρώτο κομήτη που τέθηκε σε τροχιά και προσγειώθηκε σε αυτόν ένα ερευνητικό σκάφος, έχει παρόμοια μοριακή υπογραφή με το νερό στους ωκεανούς της Γης.Προηγούμενες αντίστοιχες μελέτες στα δεδομένα και δείγματα που συνέλεξε το σκάφος της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta από τον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko είχαν δείξει ότι το νερό του κομήτη δεν έχει κάποια χημική συγγένεια με το νερό της Γης. Οι μελέτες αυτές βασίστηκαν σε αναλύσεις της σκόνης και αερίων του κομήτη αλλά η επανεξέταση που έκανε η ερευνητική ομάδα εμφανίζει διαφορετικά αποτελέσματα. Η σκόνη Σύμφωνα με τους ερευνητές οι προηγούμενες μελέτες βασίστηκαν στην ανάλυση δειγμάτων σκόνης και αερίων που ελήφθησαν από ένα σημείο του κομήτη όπου η τροχιακή του κίνηση και καθώς κινείται κοντά προς τον Ήλιο προκαλεί μεταβολές στη χημική τους σύσταση και όταν αναλύθηκαν αυτά τα δείγματα είχε προκληθεί αυτή η μεταβολή που ξεγέλασε τους επιστήμονες που έκαναν αυτές τις μελέτες οδηγώντας τους σε λάθος συμπέρασμα.Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη τους από τη μια πλευρά βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του ρόλου που έπαιξαν οι κομήτες στην παρουσία του νερού στη Γη αλλά και από την άλλη πλευρά σε μια νέα προσέγγιση που θα πρέπει να έχουν οι ερευνητές που μελετούν διαστημική σκόνη και να λαμβάνουν υπόψη τους νέα δεδομένα και πιθανές αλληλεπιδράσεις που μπορεί αυτή να έχει με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή που γίνεται λήψη του δείγματος. Το νερό του εικονιζόμενου κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko είναι παρόμοιο με της Γης λένε επιστήμονες της NASA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1848394/nea-meleti-epivevaionei-tin-exogiini-proeleysi-toy-neroy-tis-gis/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 9, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 9, 2024 Υποθαλάσσιες ηφαιστειακές εκρήξεις και τσουνάμι το αντικείμενο νέας ερευνητικής αποστολής στο Αιγαίο. Στόχοι της έρευνας το ηφαιστειακό κέντρο της Σαντορίνης και το ρήγμα της Αμοργού. Το μπαράζ των θαλάσσιων αποστολών για τη μελέτη των υποθαλάσσιων ηφαιστείων αλλά και υποθαλάσσιων ρηγμάτων στο Αιγαίο συνεχίζεται με μια νέα ερευνητική προσπάθεια.Μια διεθνής ομάδα ερευνητών συμμετέχει σε νέα ωκεανογραφική αποστολή στο Αιγαίο με στόχο να εξερευνήσει τα υποθαλάσσια ηφαιστειακά κέντρα της Σαντορίνης και το υποθαλάσσιο ρήγμα της Αμοργού, να κατανοήσει τις γεωλογικές διεργασίες που μπορούν να προκαλέσουν κατολισθήσεις, ηφαιστειακές εκρήξεις και τσουνάμι, αλλά και να αναπτύξει συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για την ενίσχυση της ασφάλειας των παράκτιων περιοχών.Επικεφαλής της ωκεανογραφικής αποστολής MSM132 είναι το Κέντρο Ωκεάνιων Ερευνών GEOMAR Helmholtz του Κιέλου στη Γερμανία, ενώ συνεργάζεται και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι ερευνητές, που βρίσκονται εν πλω στο γερμανικό ερευνητικό σκάφος «MARIA S. MERIAN», θα δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στο υποθαλάσσιο ενεργό ηφαίστειο του Κολούμπου, το οποίο έχει εκραγεί το 1650 έπειτα από ένα χρόνο έντονης σεισμικότητας. Τρία είναι τα κεντρικά ερωτήματα στα οποία θα επικεντρώσουν τις έρευνές τους οι επιστήμονες. Μπορούν οι σεισμοί να προκαλέσουν κατολισθήσεις; Οι ερευνητές χρησιμοποιούν βαθυμετρικούς χάρτες υψηλής ανάλυσης και σεισμικές μετρήσεις για να εκτιμήσουν αν οι τεκτονικές κινήσεις θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τις πλαγιές του υποθαλάσσιου ηφαιστείου του Κολούμπου προκαλώντας την κατάρρευσή τους. Πώς επηρεάζει η ηφαιστειακή δραστηριότητα τη σταθερότητα του ηφαιστείου; Η διεθνής επιστημονική ομάδα χαρτογραφεί την έντονη υδροθερμική δραστηριότητα εντός του κρατήρα του Κολούμπου, όπου καυτό νερό και αέρια αλλοιώνουν τα πετρώματα. Στόχος είναι να εντοπιστούν αδύναμα σημεία στην ηφαιστειακή δομή που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιθανούς γεωκινδύνους. Ποια είναι η σχέση μεταξύ των σεισμών και των ηφαιστειακών εκρήξεων;Οι δισδιάστατες και τρισδιάστατες σεισμικές απεικονίσεις θα διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο τα ρήγματα και οι ηφαιστειακές διεργασίες αλληλοεπηρεάζονται και αυτό αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα για την κατανόηση των πιθανών ακραίων γεωλογικών φαινομένων. Πώς μπορεί να ανιχνευθεί έγκαιρα η ηφαιστειακή δραστηριότητα; Οι ερευνητές δοκιμάζουν ένα καινοτόμο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης που χρησιμοποιεί αισθητήρες θαλάσσιου πυθμένα τελευταίας τεχνολογίας για τη συλλογή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο σχετικά με τους σεισμούς, τις κινήσεις του εδάφους και τα ηφαιστειακά αέρια. Η τεχνολογία αυτή έχει σχεδιαστεί για να επιτρέψει την αξιόπιστη παρακολούθηση των υποθαλάσσιων ηφαιστείων.«Η πολυετής συνεργασία της επιστημονικής ομάδας του Πανεπιστημίου της Αθήνας στη θαλάσσια έρευνα με τα γερμανικά ινστιτούτα στο ηφαιστειακό πεδίο της Σαντορίνης οδήγησε στην επιτυχή έγκριση ενός φιλόδοξου ερευνητικού προγράμματος για την κατανόηση και την παρακολούθηση ακραίων θαλάσσιων γεωκινδύνων με στόχο την έγκαιρη προειδοποίηση των κατοίκων», περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καθηγήτρια Γεωλογικής Ωκεανογραφίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παρασκευή Νομικού, η οποία συμμετέχει στην ωκεανογραφική αποστολή και μελετά το υποθαλάσσιο ηφαίστειο του Κολούμπου από το 2001.Όπως εξηγεί η ίδια, κατά τη διάρκεια της ωκεανογραφικής αποστολής θα εγκατασταθούν σύγχρονοι υποθαλάσσιοι σεισμογράφοι, οι οποίοι είναι εξοπλισμένοι με ειδικούς σένσορες για να μετράνε τη σεισμικότητα του χώρου, τις μετακινήσεις του εδάφους αλλά και τις φυσικοχημικές παραμέτρους του νερού. Επίσης, θα πραγματοποιηθεί τρισδιάστατη και δισδιάστατη σεισμική απεικόνιση του υποθαλάσσιου ρήγματος της Αμοργού που ενεργοποιήθηκε το 1956 και είχε καταστροφικές συνέπειες για τη Σαντορίνη, ενώ θα δημιουργηθεί και λεπτομερές φωτομωσαϊκό του ενεργού υδροθερμικού πεδίου του Κολούμπου με τη χρήση νέων καινοτόμων υποβρύχιων ρομπότ. «Τα αποτελέσματα της θαλάσσιας έρευνας θα συνδυαστούν με τις μετρήσεις του υποθαλάσσιου παρατηρητηρίου SANTORY, στο οποίο ηγείται το ΕΚΠΑ», προσθέτει η κ. Νομικού.Σχετικά με την επιλογή της περιοχής για τη διεξαγωγή της αποστολής MSM132, ο επικεφαλής επιστήμονας, καθηγητής Κρίστιαν Μπερντ (Christian Berndt), ο οποίος είναι επικεφαλής της Ερευνητικής Μονάδας Θαλάσσιας Γεωδυναμικής του Κέντρου Ωκεάνιας Έρευνας GEOMAR Helmholtz του Κιέλου, σημειώνει σε σχετική ανακοίνωση ότι «η περιοχή έχει ιστορικό πολυάριθμων ηφαιστειακών εκρήξεων, ορισμένες από τις οποίες ήταν ιδιαίτερα εκρηκτικές στο παρελθόν». Το πρόγραμμα Η ωκεανογραφική αποστολή MSM132 είναι η πρώτη από τις τρεις προγραμματισμένες ωκεανογραφικές αποστολές που θα γίνουν στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «MULTI-MAREX», το οποίο μελετά τα θαλάσσια ακραία φαινόμενα και τους φυσικούς κινδύνους στην περιοχή της Μεσογείου. Υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Dr Heidrun Kopp, 50 ερευνητές από διάφορους κλάδους συνεργάζονται για τη μείωση των κινδύνων από θαλάσσιους γεωκινδύνους, όπως σεισμοί, ηφαιστειακές εκρήξεις και τσουνάμι. Το «MULTI-MAREX» συνδυάζει καινοτόμες τεχνολογίες, όπως συστήματα παρακολούθησης βασισμένα σε τεχνητή νοημοσύνη και εργαλεία υποβρύχιας επικοινωνίας, με την κοινωνική συνεργασία σε τοπικό επίπεδο. Στόχος είναι η βελτίωση της πρόβλεψης κινδύνου, η ενίσχυση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης και η ανάπτυξη ισχυρών μέτρων προστασίας από κοινού με τις αρχές και τις τοπικές κοινότητες.Το έργο αυτό είναι ένα από τα τέσσερα έργα της τρίτης ερευνητικής αποστολής της γερμανικής ερευνητικής συμμαχίας «mareXtreme- Pathways to Improved Risk Management for Marine Extreme Events and Natural Hazards», η οποία χρηματοδοτείται από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας (BMBF) και τα πέντε βόρεια γερμανικά κρατίδια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1849581/ypothalassies-ifaisteiakes-ekrixeis-kai-tsoynami-to-antikeimeno-neas-ereynitikis-apostolis-sto-aigaio/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 16, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 16, 2024 Η τρύπα του όζοντος επουλώνεται με ταχύ ρυθμό. Αισιόδοξη η εικόνα του πολύτιμου για τη Γη και τον άνθρωπο ατμοσφαιρικού στρώματος. Νέες παρατηρήσεις στο στρώμα του όζοντος δείχνουν ότι η τρύπα κλείνει και γενικότερα η κατάσταση του στρώματος δείχνει σύμφωνα πιο καλή από όσο ποτέ πριν τις τελευταίες δεκαετίες.Το στρώμα του όζοντος είναι μια περιοχή της στρατόσφαιρας της Γης που απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας του Ήλιου. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει δημιουργηθεί η αποκαλούμενη «τρύπα του όζοντος», κενά στο στρώμα, τα οποία εμφανίζονται στις πολικές περιοχές κυρίως στην περιοχή πάνω από την Ανταρκτική.Αυτή η τρύπα δημιουργεί επιβλαβείς για τη Γη και την ανθρώπινη υγεία συνθήκες. Η τρύπα δημιουργήθηκε λόγω της υπερβολικής χρήσης χημικών ουσιών που αποδυναμώνουν το στρώμα. Η λειτουργία των ψυγείων είχε υποδειχθεί ως κύρια αιτία της δημιουργίας της τρύπας η οποία γενικότερα ανά περιόδους εμφανίζει συρρίκνωση ή διόγκωση.Οι δορυφόροι του ευρωπαϊκού προγράμματος δορυφορικής παρατήρησης της Γης Copernicus (CAMS) διαπίστωσε ότι η τρύπα πάνω από τον Νότιο Πόλο έκλεισε νωρίτερα από το αναμενόμενο φέτος. Μετά από τέσσερα χρόνια καθυστερήσεων στη διαδικασία συστολής της τρύπας του όζοντος το προστατευτικό στρώμα της Γης επιτέλους επέστρεψε σε φυσιολογικά επίπεδα στις αρχές Δεκεμβρίου χρονικό σημείο μη αναμενόμενο για αυτή τη διαδικασία συστολής διαστολής της τρύπας.Εκτός από το ότι έκλεισε νωρίς, η τρύπα του όζοντος της Ανταρκτικής ήταν επίσης μικρότερη και σχηματίστηκε αργότερα από ό,τι τα τελευταία χρόνια. Αφού ξεκίνησε στα τέλη Αυγούστου, η φετινή τρύπα του όζοντος επεκτάθηκε σε μια έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.Αυτό είναι πάνω 3 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα μικρότερο από την ασυνήθιστα μεγάλη τρύπα του όζοντος που σχηματίστηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου 2022. Οι ειδικοί για το κλίμα λένε ότι το προστατευτικό στρώμα αερίου της Γης είναι τώρα και πάλι στο ίδιο επίπεδο με τον μέσο όρο μετά το 1997, αυξάνοντας τις ελπίδες ότι θα μπορούσε να είναι στο δρόμο της ανάκαμψης. «Ας ελπίσουμε ότι θα δούμε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της τρύπας του όζοντος τις επόμενες δεκαετίες» λέει ο Λώρενς Ρουί, διευθυντής του προγράμματος Copernicus. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1853395/i-trypa-toy-ozontos-epoylonetai-me-tachy-rythmo/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 17, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 17, 2024 Ένα βουνό υδρογόνου κρύβεται στο υπέδαφος της Γης και μπορεί να προσφέρει απεριόριστη καθαρή ενέργεια στην ανθρωπότητα. Αν και πιθανότατα είναι δύσκολα προσβάσιμα αυτά τα αποθέματα μπορούν να λύσουν όλα τα ενεργειακά μας προβλήματα. Ένα βουνό υδρογόνου κρύβεται κάτω από την επιφάνεια της Γης και οι επιστήμονες λένε ότι μόνο ένα κλάσμα του θα μπορούσε να σπάσει την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα για 200 χρόνια.Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances» δείχνει ότι ο πλανήτης περιέχει περίπου 6 τρισεκατομμύρια τόνους υδρογόνου σε πετρώματα και υπόγειες δεξαμενές. Αυτή είναι περίπου 26 φορές η ποσότητα πετρελαίου που είναι γνωστό ότι παραμένει στο έδαφος αλλά το πού βρίσκονται αυτά τα αποθέματα υδρογόνου παραμένει άγνωστο.Το μεγαλύτερο μέρος του υδρογόνου είναι πιθανότατα πολύ βαθιά ή πολύ μακριά στην ανοικτή θάλασσα για να είναι προσβάσιμο, και ορισμένα από τα αποθέματα είναι πιθανώς πολύ μικρά για να εξαχθούν με τρόπο που να έχει οικονομικό νόημα, υποπτεύονται οι ερευνητές. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει περισσότερο από αρκετό υδρογόνο για να κυκλοφορήσει ακόμη και με αυτούς τους περιορισμούς λένε οι ερευνητές.«Το υδρογόνο είναι μια πηγή καθαρής ενέργειας που μπορεί να τροφοδοτήσει οχήματα, να τροφοδοτήσει βιομηχανικές διεργασίες και να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Μόλις το 2% των αποθεμάτων υδρογόνου που βρέθηκαν στη μελέτη που ισοδυναμούν με περίπου 120 δισεκατομμύρια τόνους αερίου, «θα προμήθευαν όλο το υδρογόνο που χρειαζόμαστε για να φτάσουμε στο μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα για μερικές εκατοντάδες χρόνια. Η ενέργεια που απελευθερώνεται από αυτή την ποσότητα υδρογόνου είναι περίπου διπλάσια από την ενέργεια που αποθηκεύεται σε όλα τα γνωστά αποθέματα φυσικού αερίου στη Γη» λέει ο γεωχημικός Τζέφρι Έλις, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα αποτελέσματα της μελέτης της στην επιθεώρηση «Science Advances». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1856316/ena-voyno-ydrogonoy-kryvetai-sto-ypedafos-tis-gis-kai-mporei-na-prosferei-aperioristi-kathari-energeia-stin-anthropotita/ Το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου «απέδρασε» και ταξιδεύει ξανά στον ωκεανό (βίντεο) Είχε παγιδευτεί σε ένα τεράστιο κύλινδρο νερού. Το A23a είναι το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο και αν και αναμενόταν πως θα ακολουθούσε το πιο ισχυρό ωκεάνιο ρεύμα της Γης παγιδεύτηκε σε ένα ωκεάνιο κύλινδρο νερού και για αρκετό καιρό περιστρεφόταν στο ίδιο σημείο με κάποιες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο ότι το παγόβουνο θα μπορούσε να παραμείνει εκεί για χρόνια. Όμως η Βρετανική Αποστολή της Ανταρτικής (BAS), η παλαιότερη και πιο καλά οργανωμένη αποστολής εξερεύνησης και μελέτης της Ανταρκτικής, ανακοίνωσε ότι το A23a ξέφυγε από την ωκεάνια παγίδα και ταξιδεύει πλέον ελεύθερο.Με έκταση σχεδόν 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων το A23a είναι δύο φορές μεγαλύτερο από το Λονδίνο. Έχει πάχος περίπου 400 μέτρα, ενώ όταν αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική, φιλοξενούσε έναν σοβιετικό ερευνητικό σταθμό. Το παγόβουνο είχε ξεκολλήσει από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής το 1986, αλλά σχεδόν αμέσως μετά κόλλησε στη λάσπη της θάλασσας Γουέντελ. Για τρεις δεκαετίες ήταν ένα «νησί πάγου», δίχως να κουνιέται. Μόλις το 2020 άρχισε να παρασύρεται ξανά, αργά στην αρχή, προτού στη συνέχεια κινηθεί βόρεια, προς θερμότερα νερά.Στις αρχές Απριλίου του 2024 το A23a μπήκε στην τροχιά του ισχυρού πολικού ρεύματος της Ανταρκτικής που θεωρητικά θα μπορούσε να το οδηγήσει στον Νότιο Ατλαντικό, σε μια διαδρομή που έχει γίνει γνωστή ως «πέρασμα των παγόβουνων». Ωστόσο, τελικά το A23a δεν πήγε πουθενά. Παρέμεινε στη θέση του ανοικτά των Νότιων Ορκάδων και περιστρεφόταν αριστερόστροφα κατά περίπου 15 μοίρες την ημέρα. Και όσο το έκανε αυτό έπαιρνε συνεχώς παράταση η φθορά και η τελική εξαφάνισή του.«Είναι συναρπαστικό να βλέπεις το A23a να κινείται ξανά μετά από περιόδους παγίδευσης του. Μας ενδιαφέρει να δούμε αν θα ακολουθήσει την ίδια διαδρομή που έχουν ακολουθήσει τα άλλα μεγάλα παγόβουνα που έχουν φύγει από την Ανταρκτική. Και το πιο σημαντικό, τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στο τοπικό οικοσύστημα» δήλωσε ο Δρ. Άντριου Μέιτζερς, ωκεανογράφος στη BAS. Στην φωτογραφία εικονίζονται εντυπωσιακές αψίδες που έχουν σχηματιστεί στο μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο που κυκλοφορεί πάλι στη θάλασσα. πηγή φωτό (EYOS/Richard Sidey) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1856305/to-megalytero-pagovoyno-toy-kosmoy-apedrase-kai-taxideyei-xana-ston-okeano-vinteo/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 18, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 18, 2024 Αυτή είναι η Σαντορίνη της… Ανταρκτικής. Ένα νησί με καλντέρα που προσφέρει ασφαλές καταφύγιο σε πλοία. Αν δείξετε σε κάποιον αυτή την δορυφορική φωτογραφία που δημοσιεύει η ιστοσελίδα Live Science και τον ρωτήσετε τι δείχνει η απάντηση που θα λάβετε θα είναι κατά πάσα πιθανότητα ότι η εικόνα δείχνει την Σαντορίνη. Η απάντηση θα είναι εν μέρει σωστή αφού πρόκειται για μια «Σαντορινή» που βρίσκεται όμως στην άλλη άκρη του πλανήτη.Πρόκειται για το «Νησί Παραπλάνησης» όπως έχει γίνει γνωστό στον κόσμο των ναυτικών. Είναι μια ημι-βυθισμένη, ενεργή ηφαιστειακή καλντέρα που δημιουργήθηκε από μια από τις μεγαλύτερες γνωστές εκρήξεις στην περιοχή της Ανταρκτικής η οποία παρέχει ένα καταφύγιο για πλοία και ερευνητές που εξερευνούν τις περιοχές γύρω από τον Νότιο Πόλο.Το νησί σε σχήμα πετάλου βρίσκεται στον Νότιο Ωκεανό περίπου 105 χλμ. από την ηπειρωτική Ανταρκτική. Είναι ένα από τα Νότια Νησιά Σέτλαντ τα οποία βρίσκονται στη μέση του περάσματος Ντρέικ, ένα τμήμα της θάλασσας που είναι ευρύτερα γνωστό ως «νεκροταφείο παγόβουνων» επειδή οι τεράστιες πλάκες πάγου που αποσπώνται από την Ανταρκτική οδηγούνται από τα θαλάσσια ρεύματα μέσα σε αυτό το πέρασμα όπου λόγω των τοπικών συνθηκών (πιο θερμά ύδατα) τα παγόβουνα αρχίζουν να λιώνουν με ταχύ ρυθμό.Το «Νησί της Παραπλάνησης» έλαβε αυτή την ονομασία επειδή, από το επίπεδο της θάλασσας, μοιάζει με μια ενιαία συμπαγή στεριά που περιβάλλεται από κάθε πλευρά από απότομους βράχους. Αλλά αν το πλησιάσετε και βρείτε το στενό άνοιγμα πλάτους 500 μέτρων στο χείλος της καλντέρας, γνωστό ως «Φυσούνα του Ποσειδώνα» θα αποκαλυφθεί μπροστά σας μια τεράστια κρυμμένη λιμνοθάλασσα. Οι εξερευνητές ανακάλυψαν για πρώτη φορά αυτό το μυστικό πέρασμα το 1820. Πριν από τότε, πολλοί ναυτικοί πιθανότατα θα είχαν περάσει χωρίς να γνωρίζουν ότι το εσωτερικό του, γνωστό ως Port Foster, είναι ένα εξαιρετικό καταφύγιο για τους ναυτικούς να περιμένουν με ασφάλεια να περάσουν οι τρομερές καταιγίδες που πλήττουν συχνά τον Νότιο Ωκεανό.Οι μελέτες στο νησί δείχνουν ότι η έκρηξη συνέβη πριν από περίπου τέσσερις χιλιάδες χρόνια, η οποία πιθανότατα εκτόξευσε μεταξύ 30-60 κυβικά χιλιόμετρα τέφρας και μάγματος στον ουρανό. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη έκρηξη στην Ανταρκτική τα τελευταία τουλάχιστον 12.000 χρόνια σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Γης της NASA.Το νησί εξακολουθεί να είναι ηφαιστειακά ενεργό και έχει φιλοξενήσει τουλάχιστον 20 μικρές εκρήξεις από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ωστόσο, δεν έχει εκραγεί από το 1970 και είναι σιωπηλό από το 2015 όταν καταγράφηκε η τελευταία σεισμική δραστηριότητα στο νησί, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Ηφαιστειότητας του Ινστιτούτου Smithsonian. Υπάρχει μόνο ένα άλλο ενεργό ηφαίστειο στην Ανταρκτική, το Έρεβος στο νησί Ρος. Το νησί με την καλντέρα της Ανταρκτικής. πηγή φωτό. (Image credit: NASA/LAndsat/Lauren Dauphin) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1859920/ayti-einai-i-santorini-tis-antarktikis/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 24, 2024 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 24, 2024 Οι δορυφόροι βλέπουν τη Γροιλανδία να λιώνει σε live μετάδοση (βίντεο) Οι παγετώνες του κρίσιμου για την υγεία της Γης εξαφανίζονται με ταχύ ρυθμό. Είναι γνωστό ότι η Γροιλανδία είναι μια από τις περιοχές που υποφέρει από την κλιματική αλλαγή και νέες δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν τον ρυθμό και την έκταση του λιώσιμου των παγετώνων του τεράστιου νησιού προκαλώντας ήδη σειρά αρνητικών φαινομένων.Η Γροιλανδία είναι η 12η σε έκταση χώρα του πλανήτη και το 80% της επιφάνειας της καλύπτεται από πάγους. Αν λιώσει το σύνολο των πάγων της Γροιλανδίας η στάθμη του νερού στους ωκεανούς της Γης θα αυξηθεί κατά επτά μέτρα βυθίζοντας το σύνολο των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών του πλανήτη με ότι αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν σε οικολογικό και ανθρωπιστικό επίπεδο.Έχει διαπιστωθεί ότι ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας στις αρκτικές περιοχές είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή στις υπόλοιπες περιοχές του πλανήτη. Οι παγετώνες της Γροιλανδίας διαθέτουν τη δεύτερη σε μέγεθος μάζα φρέσκου νερού σε παγωμένη μορφή. Η έκταση του παγωμένου φρέσκου νερού είναι περίπου 1,2 εκατ. τετρ. χλμ. δεύτερη πίσω από την Ανταρκτική. Οι πάγοι στη Γροιλανδία άρχισαν να λιώνουν τη δεκαετία του 1990 και το λιώσιμο επιταχύνθηκε από τη δεκαετία του 2000 και έκτοτε.Πραγματοποιούνται συνεχώς μελέτες για την κατάσταση που βιώνει η Γροιλανδία και τώρα επιστήμονες χρησιμοποίησαν δορυφόρους της NASA και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) για να αποκαλύψουν τη λέπτυνση του μόνιμου στρώματος πάγου του νησιού και να κάνουν μετρήσεις της αλλαγής του τα τελευταία χρόνια.Το στρώμα αυτό είναι μια μάζα παγετώνων και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κλιματικού συστήματος της Γης που βοηθά στην αντανάκλαση των θερμών ακτίνων του Ήλιου και στη διατήρηση της Αρκτικής σε δροσερές θερμοκρασίες ρυθμίζοντας τη στάθμη της θάλασσας και επηρεάζοντας τον καιρό. Οι δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν ότι το μόνιμο στρώμα πάγου συρρικνώθηκε κατά 563 κυβικά μίλια, χάνοντας αρκετή μάζα για να γεμίσει τη λίμνη Βικτώρια της Αφρικής. Η πιο ακραία αραίωση σημειώθηκε στους παγετώνες κατά μήκος της άκρης του, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι γνωστοί ως Jakobshavn Isbræ και Zachariae Isstrøm. Μεταξύ 2013 και πέρυσι, το στρώμα αραίωσε λίγο λιγότερο από 1.5 μέτρα κατά μέσο όρο, αν και η αραίωση σε όλη τη ζώνη αφαίρεσης – το κάτω μέρος του παγετώνα όπου χάνεται περισσότερο χιόνι παρά συσσωρεύεται – ήταν πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό. Οι μεγαλύτερες αλλαγές σημειώθηκαν το 2012 και το 2019, όταν οι θερμοκρασίες ήταν εξαιρετικά υψηλές στην περιοχή.Οι μετρήσεις καταγράφηκαν χρησιμοποιώντας τις αποστολές CryoSat-2 της ESA και ICESat-2 της NASA. To ICESat-2 εκτοξεύτηκε το 2018 και φέρει ένα όργανο που επιτρέπει στους επιστήμονες να μετρήσουν το υψόμετρο των στρωμάτων πάγου, των παγετώνων και του θαλάσσιου πάγου. Εικόνα από αποκαλύπτει την εξαφάνιση των παγετώνων στη Γροιλανδία. πηγή φωτό. (Copernicus Sentinel data (2024)/ESA) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1863610/o-doryforoi-vlepoyn-ti-groilandia-na-lionei-se-live-metadosi-vinteo/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 16 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 16 Οι πάγοι στην Ανταρκτική λιώνουν και δεκάδες θαμμένα ηφαίστεια ζεσταίνουν τις μηχανές τους απειλώντας τη Γη και την ανθρωπότητα. Μια ακόμη απρόσμενη παρενέργεια και απειλή από την κλιματική αλλαγή. Συναγερμό έχουν σημάνει ειδικοί μετά την αποκάλυψη μιας ωρολογιακής βόμβας στην Ανταρκτική η οποία αν σκάσει θα αναμορφώσει την παγωμένη ήπειρο και θα αυξήσει δραματικά τη στάθμη της θάλασσας παγκοσμίως προκαλώντας ανυπολόγιστη πλανητική και ανθρωπιστική καταστροφή.Περισσότερα από 100 ηφαίστεια είναι θαμμένα κάτω από τους πάγους της Δυτικής Ανταρκτικής, μια περιοχή που ερευνητική ομάδα χαρακτηρίζει σε μια νέα μελέτη «ιδιαίτερα ευάλωτη σε κατάρρευση». Οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι καθώς η κλιματική αλλαγή προκαλεί την τήξη των πάγων στην Ανταρκτική αυτό οδηγεί σε αύξησης της υπόγειας ηφαιστειακής δραστηριότητας που επιταχύνει το λιώσιμο στην επιφάνεια.Καθώς το στρώμα πάγου λιώνει η ποσότητα της μάζας που πιέζεται προς τα κάτω μειώνεται, γεγονός που δημιουργεί ένα ανυψωτικό αποτέλεσμα στο υπέδαφος. Αυτό, με τη σειρά του, επιτρέπει στους θαλάμους μάγματος να διαστέλλονται βαθιά μέσα στην ήπειρο γεγονός που επιταχύνει τις διαδικασίες που οδηγούν σε έκρηξη ασκώντας πίεση στα τοιχώματα του θαλάμου και απελευθερώνοντας αέριο που παγιδεύεται μέσα στο μάγμα.Όταν τα ηφαίστεια εκρήγνυνται, αυτό οδηγεί σε περισσότερη τήξη στην επιφάνεια και η διαδικασία ξεκινά από την αρχή. Οι ερευνητές μοντελοποίησαν αυτό το φαινόμενο χρησιμοποιώντας πάνω από 4.000 προσομοιώσεις υπολογιστή, διαπιστώνοντας ότι η τήξη στους πάγους της επιφάνειας της Ανταρκτικής επιταχύνει την ενεργοποίηση της διαδικασίας που οδηγεί τελικά σε μία ηφαιστειακή έκρηξη κατά δεκάδες έως εκατοντάδες χρόνια. Ο μηχανισμός Σε ένα από τα σενάρια μοντελοποίησης, η ομάδα αφαίρεσε ένα στρώμα πάγου πάχους ενός χλμ. κατά τη διάρκεια 300 ετών, το οποίο θεωρείται μέτριο λιώσιμο για τη Δυτική Ανταρκτική, και βρήκε σημαντική αύξηση στην ηφαιστειακή δραστηριότητα και στο μέγεθος των εκρήξεων.Μερικοί από τους θαλάμους απελευθέρωσαν αρκετή θερμότητα για να λιώσουν περισσότερα από εννιά χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα πάγου το χρόνο. Αν λιώσει το σύνολο των πάγων στην Ανταρκτική η στάθμη της θάλασσας στη Γη θα αυξηθεί κατά περίπου 60 μέτρα κάτι που σημαίνει ότι όλες οι νησιωτικές και παράκτιες περιοχές θα βουλιάξουν με ότι αυτό συνεπάγεται περιβαλλοντικά και οικολογικά για τη Γη αλλά και για την ανθρωπότητα όπου δισεκατομμύρια άνθρωποι θα υποχρεωθούν να μεταναστεύσουν σε ασφαλείς περιοχές.Τα μέχρι στιγμής δεδομένα με τις υπάρχουσες συνθήκες κλιματικής αλλαγής δείχνουν ότι αυτό το εφιαλτικό σενάριο θα συμβεί σε περίπου 300 χρόνια από σήμερα και άρα η ανθρωπότητα έχει μπροστά της αρκετό χρονικό διάστημα για να βρει μια λύση σε αυτό το πρόβλημα. Το εικονιζόμενο οροπέδιο της Ανατολικής Ανταρκτικής είναι το πιο κρύο σημείο της Γης. (πηγή φωτό NASA) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1882752/oi-pagoi-stin-antarktiki-lionoyn-kai-dekades-thammena-ifaisteia-zestainoyn-tis-michanes-toys-apeilontas-tin-gi-kai-tin-anthropotita/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 20 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 20 Ξεκινά η εξερεύνηση της αβύσσου της Γης για το πολύτιμο «σκοτεινό οξυγόνο» που μπορεί να συντηρεί ζωή σε άλλους πλανήτες. Αναζήτηση του πολύτιμου για τη ζωή αερίου στους πυθμένες των ωκεανών. Η ερευνητική ομάδα που ανακάλυψε ότι στα βάθη των ωκεανών παράγεται οξυγόνο το οποίο ονομάστηκε «σκοτεινό οξυγόνο» ανακοίνωσε ότι οργανώνει πρόγραμμα αποστολών για να διαπιστωθεί ο τρόπος δημιουργίας του αερίου και αναδειχθούν στοιχεία που θα οδηγήσουν σε εντοπισμό του σε άλλους κόσμους πιθανώς και στο ηλιακό μας σύστημα.Το καλοκαίρι του 2024 με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» ερευνητική ομάδα ανέφερε ότι εντόπισε παραγωγή οξυγόνου στον πυθμένα του ωκεανού. Ήταν μια απρόσμενη ανακάλυψη αφού μπορεί περίπου το 50% του οξυγόνου που αναπνέουμε στον πλανήτη να παράγεται στους ωκεανούς αλλά η διαδικασία αυτή θεωρούνταν ότι γίνεται αποκλειστικά από θαλάσσια φυτά μέσω της φωτοσύνθεσης άρα είναι απαραίτητη η παρουσία ηλιακού φωτός. Το «σκοτεινό οξυγόνο» όπως ονομάστηκε παράγεται στην άβυσσο πιθανότατα από κομμάτια μετάλλου.Οι ερευνητές διαπίστωσαν την παραγωγή οξυγόνου σε βάθη πέντε χλμ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και εκτιμούν ότι το οξυγόνο αυτό παράγεται από φυσικά μεταλλικά «οζίδια» που διασπούν το θαλασσινό νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο.Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Άντριου Σουίτμαν στέλεχος της Σκωτσέζικης Ένωσης για τη Θαλάσσια Επιστήμη είχε εντοπίσει το φαινόμενο το 2013 αλλά επειδή ήταν η πρώτη φορά που γινόταν αντιληπτό χρειαζόταν και άλλες έρευνες και παρατηρήσεις ώστε να υπάρξει επιβεβαίωση του ευρήματος. Ο Σουίτμαν επανήλθε ως επικεφαλής μιας έρευνας η οποία επιβεβαίωσε την ύπαρξη του σκοτεινού οξυγόνου.Μόλις έγινε γνωστή η είδηση αυτή κάποιες εταιρείες εξόρυξης παρουσίασαν σχέδια εξόρυξης αυτών των οζιδίων με τους θαλάσσιους επιστήμονες να διατυπώνουν φόβους ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διαταράξει την παραγωγή οξυγόνου σε αυτά τα βάθη και να βλάψουν κάθε θαλάσσια ζωή που εξαρτάται από το οξυγόνο που παράγεται εκεί. Το σχέδιο Ο Σουίτμαν και η ερευνητική του ομάδα επανέρχονται και όπως έκαναν γνωστό έχουν ξεκινήσει τη προσπάθεια οργάνωσης αποστολών στους πυθμένες των ωκεανών για τον εντοπισμό και την κατανόηση του φαινομένου. «Είμαστε ήδη σε συνομιλία με ειδικούς στη NASA που πιστεύουν ότι το σκοτεινό οξυγόνο θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει την κατανόησή μας για το πώς μπορεί να διατηρηθεί η ζωή σε άλλους πλανήτες χωρίς άμεσο ηλιακό φως. Θέλουμε να πάμε εκεί έξω και να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει» λέει ο Σουίτμαν.Το σχέδιο της ερευνητικής ομάδας είναι να εργαστεί σε τοποθεσίες όπου ο βυθός βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο από 10 χιλιόμετρα (6,2 μίλια), χρησιμοποιώντας τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο εξοπλισμό. «Έχουμε όργανα που μπορούν να πάνε στα βαθύτερα μέρη του ωκεανού. Είμαστε αρκετά σίγουροι ότι θα το βρούμε να συμβαίνει οπότε θα αρχίσουμε να διερευνούμε τι το προκαλεί» αναφέρει ο Σουίτμαν.Μερικά από αυτά τα πειράματα, σε συνεργασία με επιστήμονες της NASA, θα έχουν ως στόχο να κατανοήσουν εάν η ίδια διαδικασία θα μπορούσε να επιτρέψει στη μικροσκοπική ζωή να ευδοκιμήσει κάτω από ωκεανούς που βρίσκονται σε άλλους πλανήτες και φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος. «Εάν υπάρχει οξυγόνο θα μπορούσε να υπάρξει μικροβιακή ζωή που να το εκμεταλλεύεται» εκτιμά ο βρετανός επιστήμονας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1887135/xekina-i-exereynisi-tis-avyssoy-tis-gis-gia-to-polytimo-skoteino-oxygono-poy-mporei-na-syntirei-zoi-se-alloys-planites/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 27 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 27 Το Μπλε Φάντασμα φωτογραφίζει τη Γη από το διάστημα. To διαστημικό σκάφος Μπλε Φάντασμα (αποστολή 1) φωτογράφισε την Γη ως «Μπλε Βώλο», ενώ βρισκόταν σε απόσταση 6.700 km από τη Γη στις 23 Ιανουαρίου 2025 Firefly Aerospace Blue Ghost ή απλά Blue Ghost, ονομάζονται οι σεληνιακές αποστολές που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από την Firefly Aerospace. Η Firefly σχεδιάζει την προσελήνωση των διαστημικών σκαφών Blue Ghost που θα μεταφέρουν επιστημονικά όργανα στην επιφάνεια της Σελήνης, χρήσιμα για την προετοιμασία αποστολής ανθρώπων στη Σελήνη. Η πρώτη αποστολή Blue Ghost εκτοξεύτηκε στις 15 Ιανουαρίου 2025. πηγή: https://fireflyΤο όνομα Blue Ghost προέκυψε από την πυγολαμπίδα phausis reticulata που βρίσκεται στις ανατολικές και κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες και είναι γνωστή ως Μπλε Φάντασμα.space.com/news/blue-ghost-mission-1-live-updates/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 28 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 28 Η Αρκτική χάνει σε πάγο μία… Αυστρία ετησίως. Και μεταμορφώνεται σε σύγχρονο Ελ Ντοράντο. Καθώς οι πάγοι λιώνουν, αναδύονται τεράστιες ευκαιρίες εξόρυξης και μεταφοράς - Αυτές πυροδοτούν και συγκρούσεις. Η Αρκτική θερμαίνεται τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον κόσμο με αποτέλεσμα από τη δεκαετία του 1980 ο όγκος του πάγου έχει μειωθεί κατά 70% ή περισσότερο. Η πρώτη μέρα χωρίς πάγο στην περιοχή μπορεί να έρθει πριν από το 2030.Η θέρμανση της Αρκτικής, που σημαίνει απώλεια πάγου ίση σε μέγεθος με μία Αυστρία ετησίως, σημαίνει καταστροφή για τις αρκούδες, αλλά και τεράστια οικονομικά οφέλη. Τα δρομολόγια μεταφοράς καυσίμων και εμπορευμάτων συντομεύουν, ενώ οι εξορύξεις διευκολύνονται σε μία περιόδο κατά την οποία ο κόσμος διψάει για πόρους.Είναι ίσως παράδοξο, αλλά η κλιματική κρίση ανοίγει τεράστιες προοπτικές για οικονομικό κέρδος την ώρα που καθιστά πιο φανερές από ποτέ τις απειλές της. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Ντόναλντ Τραμπ διεκδικεί τη Γροιλανδία.Ένα πλεονέκτημα που ήδη προσφέρεται είναι τα μεγαλύτερα αλιεύματα. Ορισμένα είδη, όπως το καβούρι του χιονιού και ο βασιλιάς σολομός της Αλάσκας, παλεύουν σε πιο ζεστό, κάπως οξινισμένο νερό. Και μια διεθνής συμφωνία έχει περιορίσει την αλιεία στην ανοιχτή θάλασσα. Αλλά αυτό αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι τα ψάρια που συναντούμε σε νότια και εύκρατα νερά, συμπεριλαμβανομένου του μπακαλιάρου του Ατλαντικού, μετακινούνται σε περιοχές όπως οι θάλασσες Μπάρεντς και ο Βερίγγειος.Το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τους πληθυσμούς να αναπτυχθούν ταχύτερα, ενώ η υποχώρηση του πάγου ανοίγει νέους χώρους και επιμηκύνει τις περιόδους αλιείας.Αυτά τα οφέλη μπορεί να είναι ωχρά σε σύγκριση με εκείνα που προσφέρονται από τους νέους διαδρόμους μεταφοράς. Για να κατανοήσουμε το πώς η κλιματική αλλαγή μπορεί να μεταμορφώσει τις μεταφορές ο Economist παρουσιάζει έναν χάρτη. Τρία νέα πολύτιμα μονοπάτια Το λιώσιμο των πάγων θα μπορούσε να ανοίξει τρία μονοπάτια. Η πρώτη, γνωστή ως Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή (NSR), αγκαλιάζει τη ρωσική ακτή για να συνδέσει τη Θάλασσα του Μπάρεντς με το Βερίγγειο Στενό.Μία δεύτερη, που ονομάζεται North-West Passage (NWP), εκτείνεται κατά μήκος της ακτής της Αρκτικής της Βόρειας Αμερικής, από τη Θάλασσα Μποφόρ μέχρι τον Κόλπο Μπάφιν.Τελευταία έρχεται η Transpolar Sea Route (TSR), η οποία διασχίζει τον Βόρειο Πόλο.Και τα τρία θα μπορούσαν να συντομεύσουν τα ταξίδια μεταξύ Ασίας, Βόρειας Αμερικής και Ευρώπης, τα οποία αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της ναυτιλίας, εξοικονομώντας καύσιμα και μισθούς. Θα μπορούσαν επίσης να αποφύγουν σημεία όπως οι διώρυγες του Παναμά και του Σουέζ, τα οποία είναι πολυσύχναστα, χρεώνουν τέλη και, στην περίπτωση του Σουέζ, συνδέονται με επικίνδυνα νερά.Το πότε ακριβώς θα εκπληρωθούν αυτές οι υποσχέσεις εξαρτάται από τη διαδρομή. Το NWP, το οποίο διασχίζει το Αρκτική Αρχιπέλαγος του Καναδά, αποτελείται από στενά κανάλια με στροφές. Λιώνει πιο αργά από το NSR. Αν και εκτείνεται σε 1.500 χιλιόμετρα, έχει μόνο ένα λιμάνι βαθέων υδάτων και στερείται εγκαταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Ο Καναδάς ισχυρίζεται ότι το NWP βρίσκεται στα νερά του. Η Αμερική και η Ευρώπη το θεωρούν διεθνές στενό. Η διαδρομή είναι επίσης ρηχή, περιορίζοντας το μέγεθος των σκαφών.Το TSR αποφεύγει πολλά από αυτά τα προβλήματα. Διασχίζει τον Κεντρικό Αρκτικό Ωκεανό, ο οποίος είναι πολύ βαθύτερος. Αποφεύγει τα χωρικά ύδατα, ψύχοντας την πολιτική θερμοκρασία. Και παρέχει τη συντομότερη διαδρομή από τον Βόρειο Ατλαντικό στον Ειρηνικό. Οι υποστηρικτές προβλέπουν ότι χιλιάδες πλοία ετησίως πραγματοποιούν δρομολόγια μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ασίας, σταματώντας καθ’ οδόν στο Ολλανδικό Λιμάνι της Αλάσκας. Ακόμη και όταν ο πάγος έχει φύγει, όμως, η διαδρομή θα είναι γεμάτη με παγόβουνα, καθιστώντας την πλεύσιμη μόνο από παγοθραυστικά. Το όραμα χιλιάδων πλοίων ίσως χρειαστεί να περιμένει μέχρι το 2050 περίπου. Η πολλά υποσχόμενη επιλογή Αυτό καθιστά το NSR την πιο πολλά υποσχόμενη διαθέσιμη επιλογή. Η διαδρομή είναι ανοιχτή σε πλοία ανθεκτικά στον πάγο το καλοκαίρι σχεδόν κάθε χρόνο από το 2005. Τα τμήματα είναι πλωτά όλο το χρόνο, αν και με τη βοήθεια συνοδείας παγοθραυστικού, η οποία είναι ακριβή.Αν και αυτό το μεγάλο όραμα υποχώρησε μετά την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, όταν η Ευρώπη διέκοψε ορισμένους δεσμούς με τη γείτονά της, το NSR θα μπορούσε ακόμα να βοηθήσει τη Ρωσία να μεταφέρει άνθρακα, αέριο και μέταλλα στην Κίνα και την Ινδία.Η διαδρομή μπορεί επίσης να δελεάσει μέρος της κίνησης που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη. Θα μπορούσε ακόμα να ενισχύσει το συνολικό εμπόριο μεταξύ Ασίας και ΕΕ κατά 6%, σύμφωνα με τον Eddy Bekkers, τώρα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, και τους συναδέλφους του.Το τελευταίο «βραβείο» της Αρκτικής αφορά τους υδρογονάνθρακες. Η περιοχή θεωρείται ότι κατέχει το 13% του ανεξερεύνητου πετρελαίου στον κόσμο και το 30% του αναξιοποίητου φυσικού αερίου. Αλλά τα κοιτάσματά του είναι από τα πιο δαπανηρά για εκμετάλλευση. Ελπίδα στα «πράσινα ορυκτά» Αντίθετα, η ελπίδα βρίσκεται στα «πράσινα» ορυκτά της Αρκτικής, τα οποία η υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστά πιο προσιτά. Περιλαμβάνουν κοβάλτιο, γραφίτη, λίθιο και νικέλιο, σημαντικά συστατικά στις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. ψευδάργυρος, που χρησιμοποιείται σε ηλιακά πάνελ και ανεμογεννήτριες. χαλκός, που απαιτείται για κάθε είδους ηλεκτρικά πράγματα. και σπάνιες γαίες, ζωτικής σημασίας για πολλούς τύπους πράσινου και στρατιωτικού εξοπλισμού.Τα εξειδικευμένα μέταλλα, συμπεριλαμβανομένου του τιτανίου, του βολφραμίου και του βαναδίου, που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή «υπερ-κράματα», είναι επίσης βραβευμένα.Η Γροιλανδία φαίνεται ότι διαθέτει πλούσιους όρους από αυτή την άποψη. Το νησί έχει αποθέματα σε 43 από τα 50 ορυκτά που θεωρούνται «κρίσιμα» από την αμερικανική κυβέρνηση. Οι γνωστές σπάνιες γαίες του ανέρχονται σε 42 εκατομμύρια τόνους, περίπου 120 φορές περισσότερο από την ποσότητα που εξορύχθηκε το 2023.Τα περισσότερα από τα ορυκτά της Αρκτικής δεν έχουν χαρτογραφηθεί λεπτομερώς, σημειώνει ο Per Kalvig, ο οποίος συνέγραψε μια γεωλογική έρευνα της Γροιλανδίας. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε εκμετάλλευση θα μπορούσε να απέχει τουλάχιστον μια δεκαετία. Ωστόσο, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας, ένας επίσημος προγνώστης, υπολογίζει ότι η παγκόσμια αγορά τέτοιων ορυκτών θα διπλασιαστεί σε αξία μέχρι το 2040, εάν οι χώρες τηρήσουν τις υπάρχουσες δεσμεύσεις για το κλίμα. Οι δυτικές χώρες είναι επίσης πρόθυμες να ανακαλύψουν νέες πηγές για να παρακάμψουν την Κίνα, η οποία κυριαρχεί στην προσφορά.Οι εταιρείες που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να περιηγηθούν σε ιστορικά και επιστημονικά δεδομένα προκειμένου να εντοπίσουν τις καταθέσεις θα μπορούσαν να επιταχύνουν την πρόοδο. Εξέδρες με δυνατότητα πάγου, αυτόνομα οχήματα εξόρυξης, βαρέα drones και άλλες τεχνολογίες αναπτύσσονται για να αντέχουν στην Αρκτική. Οι ανθρακωρύχοι πρέπει να μάθουν πώς να εξάγουν και να επεξεργάζονται μέταλλα που συχνά βρίσκονται σε χαμηλές συγκεντρώσεις ή αναμειγνύονται με άλλα. Επτά στα οκτώ κράτη της Αρκτικής είναι μέλη του ΝΑΤΟ. μπορεί να χρειαστεί να επανεφεύρουν τις τεχνικές της Κίνας εάν αυτοί ή οι εταίροι τους αποφασίσουν να περιορίσουν τη συμμετοχή της σε μελλοντικά έργα.Στην πρόσφατη ιστορία, η γοητεία της Αρκτικής ήταν ένα μέρος όπου μπορούν να τοποθετηθούν φρουρές, κατασκοπευτικές συσκευές και πυρηνικά όπλα. Πολλά εμπόδια μπορεί να εμποδίσουν τη μεταμόρφωσή του σε ένα σύγχρονο Ελ Ντοράντο.Η συγκέντρωση των μετρητών, της τεχνολογίας και της καλής θέλησης που απαιτούνται για να πυροδοτήσει μια έκρηξη θα απαιτήσει περισσότερο χρόνο και προσπάθεια από το να περιμένουμε απλώς να φύγει ο πάγος, σημειώνει ο Economist. Αλλά το βραβείο που προσφέρεται είναι τέτοιο που, τις επόμενες δεκαετίες, η Αρκτική θα γίνει σίγουρα πεδίο σφοδρών οικονομικών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1894135/i-arktiki-chanei-se-pago-mia-aystria-etisios-kai-metamorfonetai-se-sygchrono-el-ntoranto/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 31 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Ιανουάριος 31 Η μεγαλύτερη επιβράδυνση της μετατόπισης του μαγνητικού Βόρειου Πόλου – Γιατί είναι σημαντική η ισχύς του. Συνολικά το το γήινο μαγνητικό πεδίο έχει αποδυναμωθεί κατά περίπου 10% - για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους. Οι πυξίδες δείχνουν προς την κατεύθυνση του Βορρά – αυτό είναι γνωστό. Το πού ακριβώς βρίσκεται όμως ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος είναι ασαφές: διότι κάθε χρόνο μετακινείται κάποια χιλιόμετρα, γεγονός που έχει σημαντικές συνέπειες για την πλοήγηση παγκοσμίως. Ακόμα και οι μικρότερες αλλαγές μπορούν να μετατοπίσουν τις συντεταγμένες κατά εκατοντάδες χιλιόμετρα. Πώς προκύπτει ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος; Το γήινο μαγνητικό πεδίο δημιουργείται βαθιά στο εσωτερικό της Γης, όπου τεράστια ρεύματα λιωμένου σιδήρου κινούνται στα όρια ανάμεσα στον γήινο πυρήνα και τον γήινο μανδύα. Τα ρεύματα αυτά παραμένουν σε διαρκή κίνηση μέσω της περιστροφής της Γης και με αυτόν τον τρόπο παράγονται ηλεκτρικά ρεύματα, ένα μαγνητικό πεδίο με δύο πόλους: τον μαγνητικό Βόρειο και Νότιο πόλο.Καθώς όμως αυτές οι διεργασίες στο εσωτερικό της Γης μετατοπίζονται διαρκώς, αλλάζει και το μαγνητικό πεδίο της Γης. Και όταν τα ρεύματα αυτά αλλάζουν ή επιβραδύνονται μέσω της μετατόπισης των τεκτονικών πλακών, τότε αλλάζει και ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος. Ποια πλοήγηση βασίζεται στο μαγνητικό πεδίο της Γης; Για την ακριβή πλοήγηση όλων των στρατιωτικών και πολιτικών αεροσκαφών, πλοίων, υποβρυχίων και συσκευών GPS είναι καθοριστικό το Παγκόσμιο Μαγνητικό Μοντέλο (World Magnetic Model, WMM), το οποίο επικαιροποιείται ανά πέντε χρόνια από την Αμερικανική Μετεωρολογική Υπηρεσία NOAA και από τη Βρετανική Γεωλογική Υπηρεσία (BGS).Το WMM χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων από το ΝΑΤΟ, το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας, την αμερικανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας και τον Διεθνή Υδρογραφικό Οργανισμό. Και στην παρούσα περίοδο συγκρούσεων και αστάθειας, όπου υπάρχουν κράτη όπως η Ρωσία και η Κίνα που επιδιώκουν επανειλημμένως να «πειράξουν» τα συστήματα πλοήγησης και τοποθεσίας, η ακριβής πλοήγηση είναι τεράστιας στρατηγικής σημασίας.Το WMM αξιοποιείται και από σχεδόν όλες τις εφαρμογές χαρτών και πλοήγησης, όπως και από τις υπηρεσίες GPS των smartphones, οι οποίες είναι επικαιροποιημένες βάσει των νέων αλλαγών.Η επιστημονική κοινότητα περίμενε αρκετό καιρό για τη νέα επικαιροποίηση και πλέον έχει δημοσιευτεί το World Magnetic Model 2025, το οποίο θα ισχύει έως το 2029. Για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε μάλιστα και ένα πρόσθετο, δεύτερο μοντέλο υψηλής ανάλυσης, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα σημαντικά υψηλότερης ακρίβειας πλοήγησης. Προς τα πού κατευθύνεται ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος; Στις αρχές του αιώνα ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος βρισκόταν κοντά στο Βορειοανατολικό Πέρασμα στον Καναδά, μία από τις σημαντικότερες διαδρομές της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας. Σήμερα βρίσκεται αρκετά βορειότερα, κοντά στον γεωγραφικό Βόρειο Πόλο. Το 2018 πέρασε τη Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας με κατεύθυνση προς το ανατολικό ημισφαίριο.Μέσα στα τελευταία 20 χρόνια κινήθηκε με εντυπωσιακή ταχύτητα προς την κατεύθυνση της Σιβηρίας – κατά περίπου 50 χιλιόμετρα ανά έτος. Πριν από πέντε χρόνια ωστόσο η μετατόπισή του επιβραδύνθηκε ξαφνικά σε μόλις 35 χιλιόμετρα/έτος. «Δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ ξανά μία αντίστοιχη συμπεριφορά του μαγνητικού Βορείου Πόλου, όπως η τρέχουσα», επισημαίνει ο Γουίλιαμ Μπράουν από την BGS. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιβράδυνση που έχει καταγραφεί ποτέ». Γιατί είναι σημαντική η ισχύς του μαγνητικού πεδίου; Για τη ζωή στη Γη το σημαντικό δεν είναι το πού ακριβώς βρίσκονται οι μαγνητικοί πόλοι, αλλά ιδίως το πόσο ισχυροί είναι. Και από καταβολής των καταγραφών (που ξεκίνησαν πριν από 175 χρόνια) το γήινο μαγνητικό πεδίο έχει αποδυναμωθεί κατά περίπου 10% – για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους.Όσο πιο αδύναμο είναι το γήινο μαγνητικό πεδίο, τόσο περισσότερο δυσκολεύονται να προσανατολιστούν πολλά είδη ζώων, όπως οι φάλαινες, οι πεταλούδες, οι θαλάσσιες χελώνες, αλλά και πολλά είδη πουλιών.Επιπλέον, ένα ισχυρό γήινο μαγνητικό πεδίο προστατεύει τη Γη από την επιθετική κοσμική ακτινοβολία και από τους ηλιακούς ανέμους. Ένα πιο αδύναμο μαγνητικό πεδίο μειώνει από την άλλη πλευρά το προστατευτικό στρώμα του όζοντος, με αποτέλεσμα οι επικίνδυνες ακτίνες UV να μπορούν να διεισδύσουν ευκολότερα, ιδίως στις περιοχές των πόλων.Οι γεωστατικοί δορυφόροι είναι επίσης λιγότερο προστατευμένοι, όταν το γήινο μαγνητικό πεδίο είναι πιο αδύναμο – και μπορούν να επηρεαστούν περισσότερο από την ακτινοβολία ή τα σωματίδια του διαστήματος, γεγονός που ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις και στις επικοινωνίες. Πηγή: Deutsche Welle Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 4 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 4 Γεμίζει ρωγμές το γιγάντιο μόνιμο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας (βίντεο) Αν το στρώμα λιώσει θα βουλιάξουν τα νησιά και οι παράκτιες περιοχές της Γης. Δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν την έκταση της αποσύνθεσης που συντελείται στο μόνιμο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας αυτό εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής γεγονός που προκαλεί έντονη ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα.Το μόνιμο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας είναι ένα τεράστιο απόθεμα παγωμένου νερού το οποίο αν λιώσει μπορεί να ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας κατά επτά μέτρα γεγονός που θα φέρει πλανητικού επιπέδου οικολογική καταστροφή και ανυπολόγιστη ανθρωπιστική κρίση πολλών επιπέδων.Μια μελέτη με επικεφαλής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Durham στη Βρετανία διαπίστωσε ότι ο αριθμός των ρωγμών στο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας έχει αυξηθεί γρήγορα τα τελευταία πέντε χρόνια. Συνολικά, ο αριθμός των ρωγμών αυξήθηκε κατά 4,3 τοις εκατό μεταξύ 2016 και 2021.Ωστόσο, σε ορισμένα μέρη του στρώματος πάγου, οι παγετώνες είχαν 25 τοις εκατό περισσότερες ρωγμές. Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική γιατί υποδηλώνει ότι οι παγετώνες λιώνουν και ρέουν στη θάλασσα πιο γρήγορα από ό,τι αναμενόταν. Καθώς δημιουργούνται βαθιές ρωγμές στον πάγο, βοηθούν στη διάσπαση του φύλλου σε παγόβουνα και επιτρέπουν στο θερμότερο λιωμένο νερό να ρέει στον πάγο. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ένα «φαινόμενο ντόμινο» που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξαφάνιση του μόνιμου στρώματος πάγου της Γροιλανδίας ακόμη πιο γρήγορα.Το μόνιμο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας είναι το μεγαλύτερο στρώμα πάγου στο βόρειο ημισφαίριο και καλύπτει πάνω από 1,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα σχεδόν το 80 τοις εκατό της επιφάνειας της Γροιλανδίας. Τον τελευταίο αιώνα το στρώμα πάγου λιώνει με σταθερά αυξανόμενο ρυθμό, εγείροντας ανησυχίες για επικίνδυνες αυξήσεις της στάθμης της θάλασσας παγκοσμίως.Ήδη, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας έχει συμβάλει κατά 14 χιλιοστά στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας από το 1992 και προβλέπουν ότι θα μπορούσε να προσθέσει άλλα 30 χιλιοστά έως το 2100. Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται και οι πάγοι λιώνουν οι απέραντες παγετώνες του φύλλου πάγου ρέουν προς τη θάλασσα όπου διασπώνται, ή γεννώνται, σε παγόβουνα.Καθώς ο παγετώνας επιταχύνεται, οι διακυμάνσεις του ρυθμού ροής δημιουργούν βαθιές σφηνοειδείς ρωγμές στον πάγο. Ένας αυξανόμενος αριθμός νέων ρωγμών που σχηματίζονται σε μια δεδομένη χρονική περίοδο είναι, επομένως, μια βασική ένδειξη ότι το στρώμα πάγου λιώνει γρηγορότερα ως απάντηση στην παγκόσμια θέρμανση. «Σε έναν κόσμο που θερμαίνεται, θα περιμέναμε να δούμε να σχηματίζονται περισσότερες ρωγμές. Αυτό οφείλεται στο ότι οι παγετώνες επιταχύνονται ως απόκριση στις θερμότερες θερμοκρασίες των ωκεανών και επειδή οι ρωγμές που γεμίζουν το νερό τήξης μπορούν να δημιουργήσουν βαθύτερα ανοίγματα στον πάγο» αναφέρει ο Δρ. Τομ Τσάντλει επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1903068/gemizei-rogmes-to-gigantio-monimo-stroma-pagoy-tis-groilandias/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 7 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 7 Roscosmos «Ιονόσφερα-Μ» Νο 1 και Νο 2: μελέτη του διαστημικού καιρού! Κατά τη διάρκεια των δοκιμών πτήσης, οι δορυφόροι μετέδωσαν με επιτυχία πληροφορίες σχετικά με τις ηλιογεωφυσικές συνθήκες της Γης. Το σύμπλεγμα εξοπλισμού στόχου επιτρέπει άμεσες μετρήσεις της ιονόσφαιρας, συμπεριλαμβανομένης μιας μεθόδου κατακόρυφης ηχογράφησης που βασίζεται στα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς του διαστημικού πλάσματος. Χάρη σε αυτό, είναι δυνατός ο προσδιορισμός των συχνοτήτων και των συντονισμών πλάσματος με υψηλή ακρίβεια. Το διαστημόπλοιο Ionosphera-M δημιουργεί έναν παγκόσμιο χάρτη της ιονόσφαιρας, κατανέμοντας ομοιόμορφα τις μετρήσεις σε ολόκληρη τη Γη. Βοηθούν στον προσδιορισμό των πιο σημαντικών παραμέτρων του διαστημικού πλάσματος και παρακολουθούν τις αλλαγές στην ιονόσφαιρα κατά τη διάρκεια ηλιακών εκλάμψεων και μαγνητικών καταιγίδων. Οι δορυφόροι μπορούν επίσης να ανιχνεύσουν διάφορες δομές στην ιονόσφαιρα, όπως το σχήμα και τη θέση του οβάλ σέλας, τοποθεσίες πτώσης φορτισμένων σωματιδίων σε μεγάλο γεωγραφικό πλάτος, μεγάλες κοιλότητες στην ιονόσφαιρα και άλλα φαινόμενα. Μία από τις σημαντικές εξελίξεις είναι η δημιουργία μεθόδου βραχυπρόθεσμης πρόγνωσης σεισμών. Αυτό θα βοηθήσει στην πρόβλεψη των σεισμών και στη βελτίωση των μέτρων για την προστασία από τις συνέπειές τους. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_580974 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 10 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 10 Κολούμπο: Το SANTORY ρίχνει φως στο ηφαίστειο της Σαντορίνης – Τι γνωρίζουμε. Το ΕΚΠΑ βρίσκεται στην πρωτοπορία των ερευνών για το υποθαλάσσιο ηφαίστειο - Τι έχει αποκαλύψει η πολυετής έρευνα Με τη σεισμική «καταιγίδα» στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης να συνεχίζεται, η προσοχή όλων επικεντρώνεται στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπο.Αν και δεν υπάρχει προς το παρόν ένδειξη σύνδεσης των σεισμών με το ηφαίστειο, με την πλειονότητα των επιστημόνων να πιστεύουν ότι δεν θα «ξυπνήσει», είναι λογικό η επιστημονική κοινότητα να το παρακολουθεί στενά.Το Κολούμπο αν και αόρατο από την επιφάνεια στα 7 χλμ βορειοανατολικά της Σαντορίνης, είναι ένα από τα πιο ενεργά υποθαλάσσια ηφαίστεια της Μεσογείου. Η τελευταία του έκρηξη το 1650 προκάλεσε την εκπομπή τοξικών αερίων που κόστισαν τη ζωή σε πάνω από 70 κατοίκους της Σαντορίνης, ενώ το τσουνάμι που ακολούθησε προκάλεσε σοβαρές υλικές ζημιές στη Σαντορίνη, την Ίο και τη Σίκινο.Το ΕΚΠΑ βρίσκεται στην πρωτοπορία των ερευνών για το υποθαλάσσιο ηφαίστειο, με το ερευνητικό προγράμμα SANTORY, που χρηματοδοτείται από το ΕΛΙΔΕΚ. Ποιοι συμμετέχουν στο SANTORY Οι πρόσφατες δραστηριότητες στο πλαίσιο αυτών του προγράμματος ανέδειξαν τη σημασία της συνεχούς παρακολούθησης του ηφαιστείου, καθιστώντας αναγκαία τη διατήρηση και ενίσχυση της ερευνητικής προσπάθειας. Στη διεθνή ομάδα του SANTORY συμμετέχουν επιστήμονες με πολυετή εμπειρία στη μελέτη του Ελληνικού ηφαιστειακού τόξου από το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος και το Τμήμα Φυσικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, το Εργαστήριο Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας του Παλέρμου, το Πανεπιστήμιο του Μιλάνο- Μπικόκα και την Ισπανική εταιρία Ploatech με συντονίστρια την καθηγήτρια Γεωλογικής Ωκεανογραφίας του ΕΚΠΑ Παρασκευή Νομικού. Σε εξέλιξη έρευνες εδώ και 20 χρόνια Το Κολούμπο για τους επιστήμονες του SANTORY, αποτελεί ένα μοναδικό φυσικό εργαστήριο το οποίο μελετούν εδώ και μία εικοσαετία. Σκοπός της ερευνητικής μας ομάδας στο πρόγραμμα SANTORY είναι η συνεχής παρακολούθηση της δραστηριότητάς του με όργανα τελευταίας τεχνολογίας για να εκτιμήσουμε πόσο ενεργό είναι το υδροθερμικό του πεδίο και να αναλύσουμε πόσο επικίνδυνο είναι για τον πληθυσμό των κοντινών νησιών.Για να το πετύχουν αυτό οι επιστήμονες, τοποθέτησαν στο εσωτερικό του κρατήρα στα 500 μέτρα βάθος ειδικούς αισθητήρες που μετρούν φυσικοχημικές παραμέτρους (θερμοκρασία, pH, συγκεντρώσεις αερίων, πίεση κα.), κλισιόμετρα για τη μέτρηση των θαλάσσιων ρευμάτων μέσα στον κρατήρα και ειδικά θερμόμετρα για τη μέτρηση των αλλαγών της θερμοκρασίας των καμινάδων του. Ειδικές κάμερες Οπτικές κάμερες τοποθετήθηκαν μπροστά από ενεργές καμινάδες για την καταγραφή της υδροθερμικής ροής των ρευστών. Τοποθετήσαμε επίσης μία ειδική κάμερα για να καταγράψουμε την υφή του υποθαλάσσιου πυθμένα αλλά και την UV κάμερα CHERI για τον εντοπισμό της ακτινοβολίας Cherenkov – κάτι που για πρώτη φορά πραγματοποιείται σε παγκόσμια κλίμακα. Επιπλέον, εγκαταστήσαμε όργανα για μετρήσεις ακτινοβολίας-γ σε πραγματικό χρόνο.Στο πλαίσιο της έρευνας του ΕΚΠΑ πραγματοποιήθηκαν στο εσωτερικό του κρατήρα δειγματοληψίες νερού για μικροβιολογικές αναλύσεις με στόχο τον εντοπισμό υπερανθεκτικών βακτηρίων. Συλλέχθηκαν επίσης αέρια και υδροθερμικά υγρά από τις πολύ ενεργές καμινάδες. Χρονοσειρά δεδομένων Μέσα από αυτές τις προσπάθειες, διαθέτουμε για πρώτη φορά, χρονοσειρά δεδομένων για δύο χρονικές περιόδους από τον κρατήρα του Κολούμπο, δηλαδή όχι μεμονωμένες μετρήσεις αλλά ένα μοτίβο που μας αποκαλύπτει την καθημερινότητα του ηφαιστείου. Τα δεδομένα αυτά είναι πολύτιμα καθώς εάν γνωρίζουμε την τυπική του δραστηριότητα, τυχόν αλλαγές στις φυσικό-χημικές και ακουστικές παραμέτρους θα μας δείξουν αλλαγές στην ενεργή συμπεριφορά του. Μέσα από τα προγράμματα προέκυψαν καινοτόμα αποτελέσματα αναδεικνύοντας τη μοναδικότητα του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπο, μεταξύ των οποίων:Καταγραφή μεταβολών φυσικών και γεωχημικών παραμέτρων: Οι μεταβολές αυτές συνδέονται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα του ενεργού υδροθερμικού πεδίου του Κολούμπο και εκτιμήθηκε η ηφαιστειακή του επικινδυνότητα.Καταγραφή εξαιρετικά υψηλής φυσικής ακτινοβολίας: Για πρώτη φορά καταγράφηκαν δεδομένα που δείχνουν πολύ υψηλά επίπεδα φυσικής ακτινοβολίας εντός του υδροθερμικού πεδίου του Κολούμπο.Απομόνωση μικροοργανισμών από το ακραίο περιβάλλον του Κολούμπο: Οι μικροοργανισμοί αυτοί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αξιοποίησή τους σε τομείς της βιοτεχνολογίας καθώς διαθέτουν μοναδικούς μηχανισμούς προσαρμογής σε ακραίες συνθήκες.Μεταγονιδιωματικές αναλύσεις: Οι αναλύσεις αυτές αποκάλυψαν νέες πληροφορίες για τον κύκλο του άνθρακα και του μεθανίου, οι οποίοι επηρεάζουν άμεσα το κλίμα του πλανήτη μας. Φωτογραφία του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπο.. πηγή φωτό (SANTORY) Όλες οι εξελίξεις από το liveblog της Ναυτεμπορικής. Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 12 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 12 Προηγμένα ρομποτικά έντομα θα σώσουν την ανθρωπότητα από λιμό λειτουργώντας ως επικονιαστές (βίντεο) Η ρομποτική προσφέρει λύση στο πρόβλημα της εξαφάνισης των μελισσών. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science Robotics» επιστήμονες του MIT παρουσιάζουν ρομποτικά έντομα που δημιούργησαν τα οποία θα μπορούσαν μια μέρα να πραγματοποιήσουν επικονίαση με γρήγορο ρυθμό διασφαλίζοντας ομαλότητα στη παγκόσμια γεωργία που απειλείται από την εξαφάνιση κυρίως των μελισσών.Η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε μάλιστα όχι απλά να διατηρήσει τις καλλιέργειες στα σημερινά επίπεδα αλλά να αυξήσει δραματικά τις αποδόσεις των καλλιεργειών χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον. Η τεχνητή επικονίαση είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας οι άνθρωποι μετακινούν με το χέρι τη γύρη από το ένα λουλούδι στο άλλο, με προόδους όπως η μηχανική επικονίαση μεταξύ των τεχνικών που αναπτύσσονται.Η ιδέα της χρήσης εντόμων ρομπότ δεν είναι νέα αλλά ένα πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι προηγούμενες γενιές ρομπότ μεγέθους εντόμου ήταν η έλλειψη αντοχής, ταχύτητας και εναέριας ευελιξίας σε σύγκριση με τις μέλισσες και άλλα αληθινά έντομα. Η ερευνητική ομάδα παρουσιάζει ένα ρομποτικό έντομο με 100 φορές καλύτερες επιδόσεις από αντίστοιχα προηγούμενα μηχανικά έντομα ενώ είναι ελαφρύτερα και διαθέτουν αρκετό χώρο αποθήκευσης για μπαταρίες, είπαν οι επιστήμονες. Η ακρίβεια και η ευελιξία των νέων ρομποτικών εντόμων έχουν βελτιωθεί όπως επίσης και η λειτουργία-αντοχή των φτερών τους. Είναι γνωστό ότι εδώ και περίπου 20 χρόνια μια πανδημία που δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί η αιτία της εξοντώνει μαζικά τις μέλισσες σε όλο τον κόσμο. Τεράστιοι πληθυσμοί μελισσών έχουν εξαφανιστεί προκαλώντας συναγερμό στην επιστημονική κοινότητα αφού η απουσία μελισσών σύμφωνα με τους ειδικούς θα προκαλέσει παγκόσμια επισιτιστική κρίση μιας και οι μέλισσες παίζουν κεντρικό ρόλο στη παραγωγή τροφίμων ενώ επίσης θα προκαλέσει πιθανώς και πλήθος άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων. Δύο από τα ρομποτικά έντομα που έχουν δημιουργήσει στο ΜΙΤ για να επικονιάζουν φυτά. πηγή φωτό. (MIT) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1911191/proigmena-rompotika-entoma-tha-sosoyn-tin-anthropotita-apo-limo-leitoyrgontas-os-epikoniastes-vinteo/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 21 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 21 Λιώσιμο των παγετώνων: Αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά σχεδόν 2 εκατοστά αυτό τον αιώνα, αποκαλύπτει μελέτη. Οι παγκόσμιοι παγετώνες έχασαν κατά μέσο όρο 273 δισ. τόνους πάγου κάθε χρόνο, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 30 χρόνια κατανάλωσης νερού από ολόκληρο τον παγκόσμιο πληθυσμό. Άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά σχεδόν 2 εκατοστά έχει προκαλέσει το λιώσιμο των παγετώνων μόνο αυτό τον αιώνα, σύμφωνα με μελέτη δεκαετιών.Η έρευνα δείχνει ότι οι παγετώνες του κόσμου έχασαν συνολικά 6,542 εκατ. τόνους πάγου μεταξύ 2000 και 2023, προκαλώντας αύξηση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά 18 χιλιοστά.Οι παγκόσμιοι παγετώνες έχασαν κατά μέσο όρο 273 δισ. τόνους πάγου κάθε χρόνο, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 30 χρόνια κατανάλωσης νερού από ολόκληρο τον παγκόσμιο πληθυσμό.Η αξιολόγηση, με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, διαπίστωσε ότι μέχρι στιγμής αυτόν τον αιώνα, οι παγετώνες έχουν χάσει περίπου το 5% του συνολικού τους όγκου. Οι περιφερειακές απώλειες ήταν εξαιρετικά διαφορετικές- τα νησιά της Ανταρκτικής και της υποανταρκτικής έχασαν το 2% του όγκου τους, αλλά οι παγετώνες της κεντρικής Ευρώπης έχασαν το 39%.«Αυτοί οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Αποτελούν υπενθύμιση ότι τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα σε ορισμένες περιοχές», δήλωσε ο καθηγητής Noel Gourmelen, συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και προσωπική έδρα παρατήρησης της Γης στη σχολή γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Επιταχύνεται ο ρυθμός τήξης των παγετώνων Ανακαλύφθηκε επίσης μια έντονη αντίθεση στην ποσότητα του πάγου που χάνεται κάθε δεκαετία, με 36% περισσότερο πάγο να έχει λιώσει μεταξύ 2012 και 2023 σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία.«Αυτό είναι πραγματικά σημαντικό, καθώς επιβεβαιώνει ότι ο ρυθμός τήξης των παγετώνων επιταχύνεται με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε ο καθηγητής Andrew Shepherd, επικεφαλής του τμήματος γεωγραφίας και περιβαλλοντικών επιστημών του Πανεπιστημίου Northumbria. «Ακόμη και μικρά ποσά ανόδου της στάθμης της θάλασσας έχουν σημασία, διότι οδηγούν σε συχνότερες παράκτιες πλημμύρες. Κάθε εκατοστό ανόδου της στάθμης της θάλασσας εκθέτει άλλα 2 εκατομμύρια ανθρώπους σε ετήσιες πλημμύρες κάπου στον πλανήτη μας».Η απώλεια των παγετώνων οδηγεί επίσης σε μείωση των περιφερειακών αποθεμάτων γλυκού νερού για τις απομακρυσμένες κοινότητες και εκείνες που ήδη αντιμετωπίζουν λειψυδρία.«Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από το λιωμένο νερό των παγετώνων και έτσι η υποχώρησή τους αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την κοινωνία», δήλωσε ο Shepherd. «Δεν είναι μόνο ότι τους χάνουμε από το τοπίο μας, αλλά αποτελούν σημαντικό μέρος της καθημερινής μας ζωής».«Οι παγετώνες είναι επίσης σημαντικοί για την παραγωγή ενέργειας», δήλωσε ο Gourmelen. «Για παράδειγμα, το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ισλανδία προέρχεται από υδροηλεκτρική ενέργεια. Η λειτουργία τους βασίζεται στο νερό που λιώνει από τους παγετώνες. Το ίδιο συμβαίνει και στις Άνδεις, καθώς και σε μέρη της Ευρώπης, όπως η Ελβετία».Η τελευταία έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature και αποτελεί μέρος της άσκησης σύγκρισης του ισοζυγίου μάζας των παγετώνων (Glacier Mass Balance Intercomparison Exercise – γνωστή ως Glambie). Συνδυάζει και αναλύει δεδομένα που είναι διαθέσιμα από μετρήσεις πεδίου καθώς και από δορυφορικές αποστολές οπτικών, ραντάρ και λέιζερ. Πηγή: Guardian Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 24 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 24 Η Γη «ποζάρει» στo απόρρητο και μυστηριώδες διαστημοπλάνο των ΗΠΑ. Το σκάφος πραγματοποιεί μια νέα μακροχρόνια αποστολή. Το σκάφος X-37B της αμερικανικής Διαστημικής Δύναμης (US Space Force) που συνδυάζει χαρακτηριστικά αεροσκάφους και διαστημοπλοίου πραγματοποιεί αποστολές μακράς διαρκείας στο Διάστημα χωρίς ποτέ να έχει αποκαλυφθεί οτιδήποτε για το τι κάνει τόσο καιρό εκτός Γης. Το X-37B πραγματοποιεί την έβδομη αποστολή του και κατέγραψε μια εντυπωσιακή εικόνα του πλανήτη μας.Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο πανομοιότυπα X-37B που πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνται εναλλάξ στις αποστολές. Το X-37B εκτοξεύτηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2010. Αρχικά είχε σχεδιαστεί για αποστολές διάρκειας 270 ημερών ωστόσο έχει σπάσει ρεκόρ παραμονής αφού στις τελευταίες αποστολές το σκάφος έχει παραμείνει στο Διάστημα για περισσότερο από δύο χρόνια.Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για να αντληθούν από τις εικόνες αλλά προσφέρουν μια σπάνια ματιά στο X-37B ενώ βρίσκεται στο Διάστημα. «Μια ενσωματωμένη κάμερα X-37B, που χρησιμοποιείται για τη διασφάλιση της υγείας και της ασφάλειας του οχήματος, καταγράφει μια εικόνα της Γης ενώ διεξάγει πειράματα» αναφέρει η US Space Force σε ανάρτηση της στο X (πρώην Twitter).To μονό που έχει γίνει γνωστό για την τρέχουσα αποστολή του X-37B είναι ότι ξεκίνησε στα τέλη του 2023 και ανάμεσα στα άλλα δοκιμάζει έναν ελιγμό γνωστό ως αεροπέδηση που αποτελεί μια πιο αποδοτική μέθοδο αλλαγής τροχιάς μέσω μιας σειράς περασμάτων χρησιμοποιώντας την έλξη της ατμόσφαιρας της Γης. «Το X-37B εκτέλεσε μια σειρά από πρώτους ελιγμούς, που ονομάζονται αεροπέδηση, για να αλλάξει με ασφάλεια την τροχιά του χρησιμοποιώντας ελάχιστο καύσιμο» αναφέρει η US Space Force.Να σημειωθεί ότι η Κίνα αποφάσισε να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ και σε αυτό τον τομέα εκτοξεύοντας πρόσφατα το δικό της διαστημοπλάνο που πραγματοποιεί απόρρητες αποστολές και έχει εκτοξεύσει στο Διάστημα άγνωστης ταυτότητας αντικείμενα που εικάζεται ότι μπορεί να είναι συσκευές εξουδετέρωσης δορυφόρων που το Πεκίνο θεωρεί εχθρικούς. Η Γη όπως την «είδε» το σκάφος X-37B https://www.naftemporiki.gr/techscience/1921563/i-gi-pozarei-sto-aporrito-kai-mystiriodes-diastimoplano-ton-ipa/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 25 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 25 Δείτε τη γέννηση ενός τεράστιου παγόβουνου στην Ανταρκτική (βίντεο) Το νεογέννητο παγόβουνο έχει έκταση όσο το Σικάγο. Εντυπωσιακές εικόνες από το Παρατηρητήριο Γης της NASA δείχνουν ένα γιγάντιο κομμάτι πάγου να αποσπάται από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής στην παγοκρηπίδα George VI.Το παγόβουνο που έλαβε την κωδική ονομασία A-84 έχει έκταση περίπου 545 τετραγωνικά χλμ. παρόμοια με αυτή που έχει το Σικάγο και άλλες μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Βέβαια στην αχανή Ανταρκτική το τεράστιο παγόβουνο μοιάζει τις εικόνες με ένα… μικρό παγάκι στο όλο περιβάλλον και οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να αναποδογυρίσει ή να ανατραπεί καθώς λιώνει και διασπάται στον ανοιχτό ωκεανό. Καθώς τα παγόβουνα λιώνουν, απελευθερώνουν θρεπτικά συστατικά στο νερό, τα οποία ωφελούν την ανάπτυξη μικροσκοπικών φυτών που ονομάζονται φυτοπλαγκτόν, τα οποία αποτελούν τη βάση της τροφικής αλυσίδας της Ανταρκτικής. Ωστόσο, τα μεγάλα παγόβουνα αποτελούν απειλή για τα πλοία, καθώς διασπώνται σε μικρότερα κομμάτια πάγου.Υπάρχουν και πολύ μεγαλύτερα παγόβουνα με πρώτο το A23a, το οποίο είναι περίπου 3.360 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δορυφορική εικόνα του παγόβουνου Α-84. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1922845/deite-ti-gennisi-enos-terastioy-pagovoynoy-stin-antarktiki-vinteo/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 27 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Φεβρουάριος 27 Γιγάντιοι παγετώνες ανασυνέθεσαν την επιφάνεια της Γης και απελευθέρωσαν πολύτιμα για τη ζωή συστατικά. Πραγματοποιώντας χημικές αναλύσεις σε κρυστάλλους πανάρχαιων βράχων διεθνής ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι καθώς οι παγετώνες σμίλευαν το τοπίο της Γης μετά τα γεγονότα της «χιονόμπαλας Γης» δημιούργησε συνθήκες που επέτρεψαν την εξέλιξη της περίπλοκης ζωής.Πριν από περίπου 720 εκατ. έτη έκανε την εμφάνιση της στη Γη η αποκαλούμενη από τους επιστήμονες «Κρυογονική Περίοδος» κατά την οποία ο πλανήτης πάγωσε σε ποσοστό σχεδόν 100%. Η Γη μετατράπηκε σε μια «χιονόμπαλα» όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ειδικοί. Είναι ενδεικτικό ότι εκείνη την περίοδο οι περιοχές του ισημερινού της Γης είχαν θερμοκρασίες μείον 20 βαθμών Κελσίου.«Η μελέτη μας παρέχει πολύτιμες γνώσεις για το πώς τα φυσικά συστήματα της Γης είναι βαθιά αλληλένδετα. Όταν αυτά τα γιγάντια στρώματα πάγου έλιωσαν, προκάλεσαν τεράστιες πλημμύρες που έριξαν ορυκτά και τα χημικά τους, συμπεριλαμβανομένου του ουρανίου, στους ωκεανούς. Αυτή η εισροή στοιχείων άλλαξε τη χημεία των ωκεανών σε μια εποχή που άρχιζε να εξελίσσεται πιο περίπλοκη ζωή. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει πώς η Γη οι ωκεανοί, η ατμόσφαιρα και το κλίμα συνδέονται στενά όπου ακόμη και η αρχαία παγετώδης δραστηριότητα πυροδότησε χημικές αλυσιδωτές αντιδράσεις που αναμόρφωσαν τον πλανήτη» αναφέρει ο Κρις Κέρκλαντ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Curtin της Αυστραλίας, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geology».Η έρευνα προσφέρει επίσης μια νέα προοπτική για τη σύγχρονη κλιματική αλλαγή. Δείχνει πώς οι προηγούμενες αλλαγές στο κλίμα της Γης προκάλεσαν μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντικούς μετασχηματισμούς. «Αυτή η έρευνα είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι ενώ η ίδια η Γη θα αντέξει, οι συνθήκες που την καθιστούν κατοικήσιμη μπορεί να αλλάξουν δραματικά» λέει ο Κέρκλαντ. Η Γη ήταν κάποτε μια χιονόμπαλα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1925356/gigantioi-pagetones-anasynethesan-tin-epifaneia-tis-gis-kai-apeleytherosan-polytima-gia-ti-zoi-systatika/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Μάρτιος 4 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Μάρτιος 4 Έλληνας επιστήμονας φωτίζει τις συνθήκες στο κέντρο της Γης. Συναρπαστικά ευρήματα από την καρδιά του πλανήτη μας. Σειρά μελετών το τελευταίο χρονικό διάστημα ρίχνουν φως στις διεργασίες που συμβαίνουν στα έγκατα της Γης και τους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί ο πλανήτης μας.Μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα δεν έχει επισκεφτεί με κανένα μέσο τον εσωτερικό πυρήνα της Γης αν και, στο συλλογικό υποσυνείδητο, έχουμε τη σκέψη πως αυτή η σφαίρα μέσα στην… σφαίρα δεν έχει κρυμμένα μυστικά. Κι όμως, η Γη, η «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα» πάνω στον οποίο ζούμε και αναπνέουμε τώρα αποκαλύπτει και κάτι νέο στους επιστήμονες. Με βάση τα όσα γνωρίζουμε, ο εσωτερικός πυρήνας είναι μία στέρεη σφαίρα ακτίνας κάπου 1.220 χιλιομέτρων που αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο. Αυτός βρίσκεται στο κέντρο του πλανήτη μας, και είναι περιτριγυρισμένος από τον υγρό εξωτερικό πυρήνα. Και σίγουρα κανείς μας δεν μπορεί να κάνει προς τα εκεί ένα «ταξίδι στο κέντρο της Γης».«Με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 5.000 έως 6.000 βαθμούς Κελσίου και πιέσεις που φτάνουν τα 3,5 εκατομμύρια ατμόσφαιρες, ο εσωτερικός πυρήνας αποτελεί ένα από τα πιο ακραία περιβάλλοντα που μπορούμε να δούμε. Η πρόσφατη ανακάλυψη λοιπόν της συμπεριφοράς του εσωτερικού πυρήνα, όπως αποτυπώνεται σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature Geosciences», φέρνει όμως στο φως νέες πτυχές της δυναμικής του, με σημαντικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να είναι ορατές ακόμα και σε ανθρώπινη χρονική κλίμακα» εξήγησε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ- ΜΠΕ, “Πρακτορείο 104.9FM” ο αναπληρωτής καθηγητής Ορυκτολογίας-Πετρολογίας στο τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιωάννης Μπαζιώτης. Σεισμικά κύματα αποκάλυψαν κάτι κρίσιμο για τη κατανόηση της εξέλιξης του εσωτερικού της Γης. Τι το ιδιαίτερο έχει η έρευνα που έγινε υπό την καθοδήγηση του Τζον Βιντάλ από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας; Ο κ. Μπαζιώτης ξεκαθαρίζει: «Δεν είμαι σεισμολόγος, ωστόσο, τα αποτελέσματα της έρευνας είναι σημαντικό να αξιολογηθούν από όλες τις εμπλεκόμενες επιστημονικές κατευθύνσεις, μεταξύ των οποίων η ορυκτολογία και η πετρολογία την οποία πρεσβεύω. Η έρευνα των επιστημόνων, βασίστηκε στην ανάλυση σεισμικών κυμάτων από ζεύγη σεισμών -«doublets»- που συνέβησαν στα Νησιά Νότιου Σάντουιτς της Ανταρκτικής κατά τη περίοδο 1991-2023. Οι σεισμικές καταγραφές από σταθμούς στις ΗΠΑ και τον Καναδά αποκάλυψαν αλλαγές τόσο στην ταχύτητα περιστροφής όσο και στο σχήμα του εσωτερικού πυρήνα.Συγκεκριμένα, τα κύματα που διέσχιζαν τον πυρήνα παρουσίασαν ίδια χαρακτηριστικά, ενώ αυτά που τον «άγγιζαν» επιφανειακά παρουσίαζαν διαφορές, υποδηλώνοντας τοπικές παραμορφώσεις κοντά στην επιφάνειά του. Οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτές οι αλλαγές οφείλονται πιθανότατα στην αλληλεπίδραση του εσωτερικού πυρήνα με τον εξωτερικό υγρό πυρήνα ή σε ανωμαλίες πυκνότητας του κατώτερου μανδύα, αν και η ακριβής αιτία παραμένει υπό διερεύνηση», εξηγεί.Από γεωλογική σκοπιά, η ανακάλυψη αυτή είναι κρίσιμη για τη κατανόηση της εξέλιξης του εσωτερικού της Γης. «Ο εσωτερικός πυρήνας, που αναπτύσσεται κατά 0,5 χιλιοστά ετησίως μέσω της κρυστάλλωσης σιδήρου από τον εξωτερικό πυρήνα, διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στη δημιουργία και διατήρηση του μαγνητικού πεδίου της Γης.Η ιξώδης παραμόρφωση, δηλαδή η ικανότητά του να αλλάζει σχήμα υπό την επίδραση εξωτερικών δυνάμεων, συνδέεται με τη δυναμική του γεωδυναμό – της διαδικασίας που παράγει το μαγνητικό πεδίο μέσω της μεταγωγής θερμότητας του υγρού σιδήρου στον εξωτερικό πυρήνα. Έτσι λοιπόν, αυτή η παραμόρφωση μπορεί και επηρεάζει τη ροή θερμότητας από τον πυρήνα προς την επιφάνεια, η οποία με τη σειρά της συμβάλει στη μεταγωγή και διάδοση της θερμότητας εντός του μανδύα, που αποτελεί ένα βασικό παράγοντα για την τεκτονική των πλακών και την ηφαιστειακή δραστηριότητα», τονίζει ο καθηγητής. Δεν είναι ο πυρήνας της Γης σταθερός; Για τον κλάδο της πετρολογίας, η έρευνα αυτή εγείρει, σύμφωνα με τον Έλληνα ειδικό, ερωτήματα για τη φυσική κατάσταση και τη σύνθεση του εσωτερικού πυρήνα. «Παρόλο που η ακριβής χημική σύσταση ή συγκεκριμένες ορυκτολογικές φάσεις που ενδεχομένως επηρεάζονται μας είναι εν πολλοίς άγνωστες -λόγω της περιορισμένης ανάλυσης των δεδομένων, η παραμόρφωση υποδηλώνει ότι ο πυρήνας δεν είναι απλώς μια στατική στερεή μάζα, αλλά ένα δυναμικό σύστημα υπό συνεχή αλλαγή. Η αλληλεπίδραση με τον εξωτερικό πυρήνα φαίνεται να διαταράσσει την επιφάνειά του, προκαλώντας τοπικές ανωμαλίες που θα μπορούσαν να συνδεθούν με τη μεταφορά θερμότητας και υλικού σε μεγαλύτερες κλίμακες», εξηγεί ο κ. Μπαζιώτης.Υπάρχει όμως κάτι περισσότερο που θα ήθελε να μάθει η επιστημονική κοινότητα ή και ο καθημερινός άνθρωπος; Όπως εξηγεί ο καθηγητής Ιωάννης Μπαζιώτης «η σημασία της ιξώδους παραμόρφωσης εκτείνεται πέρα από τον ίδιο τον πυρήνα. Έμμεσα επηρεάζει την επιφάνεια της Γης μέσω της επίδρασής της στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας, το οποίο με τη σειρά του -μεταξύ άλλων- μας προστατεύει από τον επικίνδυνο ηλιακό άνεμο, διατηρώντας την ατμόσφαιρα και τις συνθήκες που υποστηρίζουν τη ζωή». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αλλαγές στο σχήμα του πυρήνα ενδέχεται να επηρεάζουν τη σταθερότητα του γεωδυναμό, με πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες ακόμα και για τις κλιματικές συνθήκες και τη βιολογική εξέλιξη στο πλανήτη μας. Επιπλέον, άξιο αναφοράς είναι ότι οι παρατηρήσεις που έκαναν οι επιστήμονες στη μελέτη τους δεν έχουν διάρκεια που απλώς εκτείνεται στο γεωλογικό χρόνο, αλλά εκτυλίσσονται σε κλίμακα ανθρώπινου χρόνου», επισημαίνει ο ίδιος.Οι αλλαγές στο ρυθμό περιστροφής και το σχήμα του εσωτερικού πυρήνα παρουσιάζουν ετήσια μεταβλητότητα. Ωστόσο, η άμεση σύνδεση με παρατηρήσιμα επιφανειακά φαινόμενα, όπως σεισμοί, απαιτεί περαιτέρω έρευνα. Όπως χαρακτηριστικά συμπληρώνει ο δρ. Μπαζιώτης «θα μπορούσε, εν δυνάμει, αυτή η μελέτη να είναι η επιβεβαίωση των όσων πιστεύαμε, καθώς θα μπορούσε να έχει πολύ σημαντικές επιπτώσεις για τη γεωλογική, ορυκτολογική, πετρολογική και γεωχημική κατανόηση του εσωτερικού του πλανήτη μας».Ωστόσο όπως συμπληρώνει, «η ανακάλυψη της ιξώδους παραμόρφωσης του εσωτερικού πυρήνα φωτίζει τη δυναμική φύση του βαθύτερου εσωτερικού της Γης. Mέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο είμαστε μακριά, καθώς η συγκεκριμένη μελέτη έχει ακόμα χαμηλό βαθμό διακριτικής ικανότητας, τέτοιο που απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις αντίστοιχων σεισμών, άλλων γεωφυσικών παραμέτρων και πειραμάτων στο εργαστήριο υπό συγκεκριμένες συνθήκες που θα προσομοιώνουν τις συνθήκες του κατώτερου μανδύα, και του πυρήνα». Σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με την ανάλυση του Έλληνα επιστήμονα της νέας ανακάλυψης, είναι αντιληπτό πως ο εσωτερικός πυρήνας της Γης μας δεν είναι στέρεος με τον τρόπο που μέχρι σήμερα πιστεύαμε. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1927502/ellinas-epistimonas-fotizei-tis-synthikes-sto-kentro-tis-gis/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Μάρτιος 10 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Μάρτιος 10 Υπηρεσία εκτόξευσης των βραβείων της NASA για την αποστολή μελέτης του σχηματισμού καταιγίδων. Η NASA επέλεξε την Firefly Aerospace Inc. του Cedar Park του Τέξας, για να παρέχει την υπηρεσία εκτόξευσης για την αποστολή Investigation of Convective Updrafts (INCUS), η οποία στοχεύει να κατανοήσει γιατί, πότε και πού σχηματίζονται τροπικές καταιγίδες και γιατί ορισμένες καταιγίδες προκαλούν ακραίες καιρικές συνθήκες. Η αποστολή θα εκτοξευθεί με τον πύραυλο Alpha της εταιρείας από τις εγκαταστάσεις πτήσης Wallops της NASA στη Βιρτζίνια. Η επιλογή αποτελεί μέρος της σύμβασης παροχής υπηρεσιών εκκίνησης της NASA Venture-Class Acquisition of Dedicated and Rideshare (VADR). Αυτή η σύμβαση επιτρέπει στο πρακτορείο να πραγματοποιεί απονομές σταθερής τιμής αόριστης παράδοσης/αόριστης ποσότητας κατά τη διάρκεια της πενταετούς περιόδου παραγγελιών της VADR, με μέγιστη συνολική αξία 300 εκατομμυρίων $ σε όλα τα συμβόλαια. Η αποστολή INCUS, που αποτελείται από τρία SmallSats που πετούν σε στενό συντονισμό, θα διερευνήσει την εξέλιξη της κατακόρυφης μεταφοράς αέρα και νερού από συναγωγικές καταιγίδες. Αυτές οι καταιγίδες σχηματίζονται όταν οι υδρατμοί και ο αέρας που ανεβαίνουν γρήγορα δημιουργούν πανύψηλα σύννεφα ικανά να παράγουν βροχή, χαλάζι και κεραυνούς. Όσο περισσότερος αέρας και νερό ανεβαίνει, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ακραίων καιρικών φαινομένων. Οι συναγωγικές καταιγίδες είναι η κύρια πηγή βροχοπτώσεων και η αιτία των πιο έντονων καιρικών συνθηκών στη Γη. Κάθε δορυφόρος θα έχει ένα ραντάρ βροχοπτώσεων υψηλής συχνότητας που παρατηρεί γρήγορες αλλαγές στο βάθος και τις εντάσεις του συναγωγικού νέφους. Ένας από τους τρεις δορυφόρους θα φέρει επίσης ένα ραδιόμετρο μικροκυμάτων για να παρέχει το χωρικό περιεχόμενο του καιρού μεγαλύτερης κλίμακας που παρατηρείται από τα ραντάρ. Πετώντας τόσο κοντά μεταξύ τους, οι δορυφόροι θα χρησιμοποιήσουν τις μικρές διαφορές στο πότε κάνουν παρατηρήσεις για να εφαρμόσουν μια νέα προσέγγιση χρονικής διαφοράς για την εκτίμηση της κατακόρυφης μεταφοράς της συναγωγής μάζας. Η NASA επέλεξε την αποστολή INCUS μέσω του προγράμματος Earth Venture Mission-3 και του προγράμματος Earth System Science Pathfinder. Η κύρια ερευνήτρια για το INCUS είναι η Susan van den Heever στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Φορτ Κόλινς. Πολλά κέντρα της NASA υποστηρίζουν την αποστολή, όπως το Ερευνητικό Κέντρο Langley στο Hampton της Βιρτζίνια, το Jet Propulsion Laboratory στη Νότια Καλιφόρνια, το Goddard Space Flight Center στο Greenbelt του Maryland και το Marshall Space Flight Center στο Huntsville της Αλαμπάμα. Τα βασικά στοιχεία του δορυφορικού συστήματος θα παρέχονται από την Blue Canyon Technologies και την Tendeg LLC, αμφότερες στο Κολοράντο. Το Πρόγραμμα Υπηρεσιών Εκτόξευσης της NASA, που βασίζεται στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της υπηρεσίας στη Φλόριντα, διαχειρίζεται τη σύμβαση VADR. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την αποστολή INCUS της NASA, επισκεφθείτε: https://science.nasa.gov/mission/incus Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Μάρτιος 13 Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε Μάρτιος 13 Εξωγήινο πέπλο σκόνης σκέπασε τη Γη και άλλαξε το κλίμα της πριν από μερικά εκατ. έτη. Απρόσμενη ανακάλυψη για την αιτία που υπήρξε αλλαγή στη θερμοκρασία του πλανήτη μας πριν από 14 εκατ. έτη Όπως ένα πλοίο που πλέει μέσω αλλαγών του καιρού στη θάλασσα το ταξίδι του ηλιακού μας συστήματος γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας οδηγεί σε διάφορα κοσμικά περιβάλλοντα και ένα από αυτά μπορεί να είχε μόνιμη επίδραση στο κλίμα της Γης προτείνει μια νέα μελέτη.Παρατηρήσεις από την αποστολή Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος δείχνουν ότι πριν από περίπου 14 εκατομμύρια χρόνια, το ηλιακό μας σύστημα πέρασε από μια πυκνή περιοχή σχηματισμού άστρων προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Ωρίωνα. Αυτή η περιοχή είναι μέρος ενός τεράστιου δικτύου αστρικών σμηνών που εκτείνεται σε σχεδόν 9.000 έτη φωτός και έχει σμιλευτεί σε μια δομή που οι αστρονόμοι έχουν ονομάσει Κύμα Ράντκλιφ προς τιμήν του Ινστιτούτου Ράντκλιφ του Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη επιστήμονες τους οποίου έκαναν την ανακάλυψη αυτής της δομής.Όταν το ηλιακό μας σύστημα στροβιλίστηκε μέσω αυτής της δομής πριν από εκατομμύρια χρόνια, μπορεί να είχε λάβει μια αυξημένη ροή διαστρικής σκόνης ή ένα κολοσσιαίο «κύμα σκόνης» όπως το χαρακτήρισαν οι ερευνητές. Η χρονική στιγμή αυτού του γεγονότος ευθυγραμμίζεται με τη μετάβαση της Γης από ένα θερμότερο σε ένα ψυχρότερο κλίμα, όπως αντικατοπτρίζεται στην επέκταση του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής.Αυτό εγείρει την πιθανότητα ότι η συνάντηση θα μπορούσε να συνέβαλε σε αυτήν την κλιματική αλλαγή μαζί με αρκετούς άλλους παράγοντες σύμφωνα με τη νέα μελέτη. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιέννης μελέτησε τις σημερινές αλλά και παλαιότερες τροχιακές κινήσεις αστρικών σμηνών του Κύματος Ράντκλιφ.Διαπίστωσαν ότι το ηλιακό μας σύστημα πλησίασε σε αρκετά κοντινή για τα κοσμικά δεδομένα (65 έτη φωτός) απόσταση δύο από τα πιο πυκνά σε πληθυσμό άστρων σμήνη τα NGC 1980 και NGC 1981 τα οποία εκτός από μεγάλη πυκνότητα άστρων διέθεταν και κολοσσιαίες ποσότητες κοσμικής σκόνης. Οι προσομοιώσεις των ερευνητών δείχνουν ότι το ηλιακό μας σύστημα βρέθηκε εντός του βεληνεκούς των δύο αστρικών σμηνών για περίπου ένα εκατ. έτη με αποτέλεσμα ένα μέρος αυτής της σκόνης να φτάσει στη Γη. Το πέπλο Η σκόνη αυτή δημιούργησε ένα πέπλο στην ατμόσφαιρα παρόμοιο με το πέπλο σκόνης που έχουν σχηματιστεί κατά περιόδους στον πλανήτη μας είτε από ηφαιστειακές εκρήξεις είτε από πτώση τεράστιων αστεροειδών. Αυτό το… εξωγήινο πέπλο εμπόδιζε τις ακτίνες του Ήλιου να φτάνουν στην επιφάνεια με αποτέλεσμα την πτώση της θερμοκρασίας με όλα τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται.«Υπάρχουν εύλογα στοιχεία για να πιστεύουμε ότι το ταξίδι της Γης γύρω από το γαλαξία μας επηρέασε τη γεωλογία της» αναφέρει ο Κρις Κέρκλαντ γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Curtin στην Αυστραλία που δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη.«Είναι παρακινδυνευμένο να προτείνουμε γαλαξιακές επιρροές στο κλίμα της Γης. Αλλά η συμφωνία στο χρονοδιάγραμμα μεταξύ των δύο γεγονότων θα πρέπει σίγουρα να παρακινήσει αστρονόμους και γεωλόγους να προσπαθήσουν να αξιολογήσουν την πιθανότητα αυτού του σεναρίου σε μεγαλύτερο βάθος» αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο Lowell στην Αριζόνα που επίσης δεν συμμετείχε στη μελέτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1932313/exogiino-peplo-skonis-skepase-ti-gi-kai-allaxe-to-klima-tis-prin-apo-merika-ekat-eti/ 1 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣυνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα