Πλανήτης Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα μελέτη παρουσιάζει ένα γήινο μηχανισμό παραγωγής της ζωής απορρίπτοντας την εξωγήινη προέλευση της.

Τα δομικά υλικά της ζωής μπορεί να γεννήθηκαν εντός του πλανήτη μας και να μην έφτασαν εδώ από το Διάστημα.

Η ζωή μπορεί να εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Γη μετά από μικροσκοπικές εκκενώσεις «μικροκεραυνών» (όπως τις χαρακτηρίζουν ερευνητές μια νέας μελέτης) σε σταγονίδια νερού καταρρακτών ή κυμάτων διεργασία που ενισχύει την άποψη ότι τα δομικά υλικά της ζωής αναπτύχθηκαν εντός του πλανήτη μας και δεν έφτασαν εδώ από το Διάστημα όπως αναφέρει η κρατούσα θεωρία.Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances» δείχνει ότι το νερό ερχόμενο σε επαφή με ένα μείγμα αερίων που υπήρχαν στην πρώιμη ατμόσφαιρα της Γης μπορούσε να οδηγήσει στον σχηματισμό οργανικών χημικών ενώσεων όπως η ουρακίλη, ένα από τα μόρια του RNA. Η μελέτη αναφέρει ότι οι μικροσκοπικές ηλεκτρικές εκκενώσεις μεταξύ των αντίθετα φορτισμένων σταγονιδίων νερού μπορούν να παράγουν μόρια που αποτελούν δομικά υλικά της ζωής.«Προτείνουμε ότι αυτός είναι ένας νέος μηχανισμός για την πρεβιοτική σύνθεση των μορίων που αποτελούν τα δομικά στοιχεία της ζωής», δήλωσε Ρίτσαρντ Ζάρε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Για σχεδόν δύο δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη σύστασή της, η Γη περιείχε έναν στροβιλισμό χημικών ουσιών, αλλά δεν είχαν εμφανιστεί οργανικά μόρια που απαιτούνται για την παραγωγή πρωτεϊνών, ενζύμων, νουκλεϊκών οξέων και άλλων ενώσεων απαραίτητων για τη ζωή.Το πώς ακριβώς προέκυψαν αυτά τα βιολογικά συστατικά είναι ένα μυστήριο με την πλειοψηφία των επιστημόνων να εκτιμά ότι αυτά τα συστατικά μεταφέρθηκαν στον πλανήτη μας με διαστημικούς βράχους (αστεροειδείς, κομήτες κ.α.) που έπεσαν εδώ.
Υπάρχουν όμως και θιασώτες της γήινης προέλευσης της ζωής και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες και πιθανές πηγές της εμφάνισης της ζωής όπωςΤα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής και έχουν αναπτυχθεί εκεί οικοσυστήματα.
Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές ενώ μελέτες έχουν υποδείξει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής στη Γη.Ένα διάσημο πείραμα που διεξήχθη το 1952 από τους Αμερικανούς χημικούς Στάνλει Μίλερ και Χάρολντ Ούρει έδωσε μια πιθανή εξήγηση: ο κεραυνός που χτυπούσε τους ωκεανούς και αλληλεπιδρά με πρώιμα αέρια της ατμόσφαιρας όπως το μεθάνιο, η αμμωνία και το υδρογόνο θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει οργανικά μόρια που χτίζουν τη ζωή.Ωστόσο επικριτές αυτής της θεωρίας επεσήμαναν ότι οι αστραπές ήταν πολύ σπάνιες το χρονικό διάστημα που εκτιμάται η εμφάνιση της ζωής και ότι το νερό στους ωκεανούς πολύ… απλωμένο για να μπορεί να λειτουργήσει αυτό το σενάριο.

Το πείραμα

Η ερευνητική ομάδα έχει τώρα μια εναλλακτική εξήγηση που δεν απαιτεί του (σπάνιους εκείνη την περίοδο) κεραυνούς για την εμφάνιση των πρώιμων οργανικών μορίων. Η μελέτη τους δείχνει ότι τα μεγαλύτερα σταγονίδια νερού συχνά φέρουν θετικά φορτία και τα μικρότερα αρνητικά. Όταν τέτοια αντίθετα φορτισμένα σταγονίδια έρχονται κοντά το ένα στο άλλο δημιουργούνται σπινθήρες ανάμεσά τους. Αυτό είναι αυτό που αποκαλούν «μικροκεραυνό».Οι ερευνητές δημιούργησαν ψέκασαν νερό που βρισκόταν σε θερμοκρασία δωματίου με ένα μείγμα αερίων της πρώιμης Γης που περιείχε άζωτο, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα και αμμωνία και χρησιμοποίησαν κάμερες υψηλής ταχύτητας για να τεκμηριώσουν τις μικροσκοπικές λάμψεις φωτός.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν ο σχηματισμός οργανικών μορίων με δεσμούς άνθρακα-αζώτου όπως το υδροκυάνιο, το αμινοξύ γλυκίνη και η χημική ουσία RNA ουρακίλη.Με βάση αυτό το αποτέλεσμα, η μελέτη ισχυρίζεται ότι οι κεραυνοί δεν είναι απαραίτητοι και μικροσκοπικοί σπινθήρες νερό που «συντρίβεται» σε καταρράκτες ή σε κύματα μπορεί να προκάλεσαν την εμφάνιση των δομικών υλικών της ζωής. «Στην πρώιμη Γη τέτοιου είδους ψεκασμοί νερού γίνονταν παντού σε σχισμές ή σε βράχους και μπορούσαν να προκαλέσουν αυτή τη χημική αντίδραση. Νομίζω ότι αυτό ξεπερνά πολλά από τα προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι με την υπόθεση Μίλερ-Ούρει» λέει ο Ζάρε.

Η ζωή στη Γη μπορεί να γεννήθηκε μέσα σε κύματα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1933226/nea-meleti-paroysiazei-ena-giino-michanismo-paragogis-tis-zois-aporriptontas-tin-exogiini-proeleysi-tis/

[Δροσος Γεωργιος]

Κάθε ζωή στη Γη προέρχεται από έναν μόνο πρόγονο -Και είναι πολύ αρχαιότερος απ’ ό,τι πιστεύαμε
Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο συναρπαστικά μυστήρια της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη.

Αν και ο πλανήτης μας έχει ηλικία 4,5 δισεκατομμυρίων ετών, η ζωή εμφανίστηκε στη Γη αρκετά αργότερα, μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά.Πολλές μελέτες έχουν γίνει σχετικά με την πιθανή προέλευση της ζωής στη Γη, όμως νέα έρευνα, που διεξήχθη από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων, φέρνει εκπληκτικές απαντήσεις.Σύμφωνα με την έρευνα, η τελευταία φάση της εξέλιξης των ζωντανών οργανισμών στον πλανήτη μας, ένας οργανισμός γνωστός ως LUCA (Τελευταίος Παγκόσμιος Κοινός Πρόγονος), μπορεί να είναι πολύ αρχαιότερη απ’ ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα.

LUCA: Ο κοινός πρόγονος όλων των ζωντανών οργανισμών
Πρόκειται για μια μεγάλη και σημαντική ανακάλυψη, το μέγεθος της οποίας γίνεται προφανές αν κατανοήσουμε τι ακριβώς είναι ο LUCA.Πρόκειται για τον κοινό πρόγονο όλων των ζωντανών οργανισμών στη Γη, από τα μικροσκοπικά βακτήρια μέχρι τα μεγαλύτερα θηλαστικά, τα φυτά και τους ανθρώπους.Ο LUCA ήταν ένας προκαρυωτικός οργανισμός -μια απλή κυτταρική μορφή χωρίς πυρήνα- που έζησε πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Δεν ήταν ένας πολύπλοκος οργανισμός, αλλά μια πρωτόγονη κυτταρική δομή ικανή να αναπαράγεται, να τρέφεται και να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον, θέτοντας έτσι τις βάσεις για όλη τη ζωή που γνωρίζουμε τώρα.Προηγούμενες μελέτες τοποθετούσαν την εμφάνιση του LUCA στα 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, μόλις λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του πλανήτη μας. Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ αναθεώρησε αυτό το χρονοδιάγραμμα κατά περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια, εκτιμώντας ότι ο LUCA υπήρχε πριν από 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια.

Πώς καθορίστηκε η ηλικία του
Για να προσδιορίσουν την ηλικία του LUCA, οι επιστήμονες εφάρμοσαν μια σύνθετη μέθοδο, γνωστή ως φυλογενετική ανάλυση, η οποία μελετά την εξέλιξη των γονιδίων σε διάφορα είδη.Καθώς οι οργανισμοί εξελίσσονται, το DNA τους υφίσταται μεταλλάξεις που μεταβιβάζονται στους απογόνους τους. Αυτές οι μεταλλάξεις συμβαίνουν με αργό ρυθμό αλλά συσσωρεύονται με την πάροδο των γενεών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτές τις μεταλλάξεις ως ένα είδος «μοριακού ρολογιού». Συγκρίνοντας τα γονίδια διαφόρων ειδών -ανθρώπων, βακτηρίων και φυτών- κατάφεραν να εντοπίσουν πότε αυτά τα είδη αποκλίνουν από έναν κοινό πρόγονο.Αναλύοντας τον αριθμό των γενετικών διαφορών που έχουν συσσωρευτεί, υπολόγισαν ότι ο LUCA έζησε περίπου 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα.

Πώς έμοιαζε;
Οι επιστήμονες προσπάθησαν επίσης να ανακαλύψουν πώς ήταν αυτός ο πρωτόγονος οργανισμός και σε τι είδους περιβάλλον ζούσε.Παρόλο που δεν υπάρχουν απολιθώματα του LUCA, οι ερευνητές διατύπωσαν υποθέσεις βασισμένες στις κοινές ιδιότητες των σύγχρονων οργανισμών.Σύμφωνα με την έρευνα, αν και ήταν μια απλή προκαρυωτική μορφή ζωής, διέθετε κάποιες απροσδόκητα πολύπλοκες ικανότητες για την εποχή του.Εκτιμάται ότι πιθανώς διέθετε ένα πρωτόγονο ανοσοποιητικό σύστημα, ικανό να αμύνεται ενάντια σε εξωτερικές απειλές, όπως οι ιοί.Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ένας τόσο απλός οργανισμός μπορούσε ήδη να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του με έναν τόσο εξελιγμένο τρόπο, πολύ πριν από την εμφάνιση των πολυκύτταρων οργανισμών.Ο LUCA πιθανώς ζούσε σε ένα υδάτινο περιβάλλον πλούσιο σε μέταλλα και χημικές ουσίες, κάτω από ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις. Η έρευνα υποδεικνύει ότι δεν ήταν μόνος του, αλλά αποτελούσε μέρος ενός πρωτόγονου οικοσυστήματος, όπου τα απόβλητά του τροφοδοτούσαν άλλους μικροοργανισμούς, δημιουργώντας έναν φυσικό κύκλο ανακύκλωσης. Αυτοί οι πρώτοι μικροοργανισμοί ήταν ζωτικής σημασίας για την ισορροπία της ζωής στη Γη, πολύ πριν από την εμφάνιση πιο πολύπλοκων μορφών ζωής.

Μια πύλη προς την ιστορία μας
Αναθεωρώντας την εμφάνιση του LUCA στα 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια, η νέα αυτή μελέτη μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα την προέλευση της ζωής στη Γη. Ο LUCA δεν ήταν απλώς ένα κύτταρο, αλλά ο θεμέλιος λίθος μιας ποικιλόμορφης ζωής που εξελίχθηκε για δισεκατομμύρια χρόνια.Η ανακάλυψη αυτή υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της γενετικής και της εξελικτικής έρευνας για να κατανοήσουμε όχι μόνο από πού προερχόμαστε, αλλά και τις συνθήκες υπό τις οποίες η ζωή εμφανίστηκε και διαφοροποιήθηκε.Ωστόσο, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια είναι το πώς εμφανίστηκε ο LUCA εξ αρχής. Αν και υπάρχουν θεωρίες για την προέλευση της ζωής, όπως η «πρωταρχική σούπα» ή οι υδροθερμικές πηγές στον βυθό των ωκεανών, καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί οριστικά.Αυτό που είναι σίγουρο, όμως, είναι ότι αυτός ο πρωτογενής οργανισμός έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωής στη Γη. Κάθε μορφή ζωής, από το απλούστερο βακτήριο έως τον σύγχρονο άνθρωπο, κατάγεται από αυτόν τον αρχαίο πρόγονο.

<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a "https://www.iefimerida.gr/kosmos/

[Δροσος Γεωργιος]

Μοναδικές εικόνες της Ανταρκτικής και του Νότιου Πόλου από τους ιδιώτες αστροναύτες (βίντεο)

Η αποστολή εξερευνά του πόλους της Γης και πραγματοποιεί σειρά πειραμάτων.

«Γεια σου Ανταρκτική. Σε αντίθεση με το αναμενόμενο 460 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης αυτό που φαίνεται είναι μόνο καθαρό λευκό και δεν είναι ορατή ανθρώπινη δραστηριότητα» είπε ο επιχειρηματίας Τσουν Γουάνγκ, επικεφαλής της ιδιωτικής αποστολής Farm2 που βρίσκεται σε εξέλιξη μελετώντας από το Διάστημα του δύο πόλους του πλανήτη μας. Οι πρώτες εντυπωσιακές εικόνες που κατέγραψε η αποστολή δόθηκαν στη δημοσιότητα.Η αποστολή Fram2, όνομα που αποτελεί μια αναφορά στο νορβηγικό πλοίο «Fram» που πρωτοστάτησε στην εξερεύνηση της Αρκτικής στις αρχές του 20ου αιώνα, χρηματοδοτήθηκε από τον γεννημένο στην Κίνα αλλά πολιτογραφημένο ως Μαλτέζος Τσουν Γουάνγκ ιδρυτή μιας εταιρείας δημιουργίας (εξόρυξης) Bitcoin.

 

Ο Γουάνγκ και τρία ακόμη άτομα που επέλεξε ο επιχειρηματίας να πάρει μαζί εισήλθαν στο σκάφος Crew Dragon της SpaceX και εκτοξεύτηκαν από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA στη Φλόριντα. Μαζί με τον Γούανγκ ταξιδεύουν η σκηνοθέτης Τζάνικ Μίκελσεν από τη Νορβηγία, ο Γερμανός ειδικός στη ρομποτική Ραμπέα Ρογκ και ο Αυστραλός εξερευνητής Έρικ Φίλιπς οι οποίοι επελέγησαν εκτός των άλλων επειδή έχουν συμμετάσχει σε αποστολές ερευνών στους πόλους της Γης αλλά φυσικά είναι η πρώτη φορά που θα το κάνουν από το Διάστημα.Η αποστολή θα ακολουθήσει μια τροχιά από τον ένα πόλο στον άλλο την οποία δεν έχει ακολουθήσει άλλη φορά διαστημικό σκάφος. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό η αποστολή θα διαρκέσει 3-5 μέρες και κατά τη διάρκεια της είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν 22 ερευνητικά πειράματα που επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο με τον οποίο οι διαστημικές πτήσεις και η μικροβαρύτητα επηρεάζουν το ανθρώπινο σώμα.Δεν έχει γίνει γνωστό το ποσό που κατέβαλε ο Βανγκ για την πραγματοποίηση της αποστολής αλλά τα τελευταία χρόνια η SpaceX κοστολογεί κάθε θέση στα σκάφη της με 55 εκατ. δολάρια.

Εικόνα της Ανταρκτικής από το σκάφος της αποστολής Fram2.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1940589/monadikes-eikones-tis-antarktikis-kai-toy-notioy-poloy-apo-toys-idiotes-astronaytes-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι σπινθήρες που δημιούργησαν την ζωή.

Τα φορτισμένα σταγονίδια νερού δημιουργούν σπινθήρες εξαιτίας των οποίων ξεκινά ο σχηματισμός οργανικών μορίων.

 

Ένα νέο πείραμα καταρρίπτει την κοινή πεποίθηση ότι η ζωή προέκυψε από ηλεκτρικές εκκενώσεις και ισχυρούς κεραυνούς. Αντίθετα, είναι οι μικροαστραπές μεταξύ μικρών και μεγάλων σταγονιδίων νερού που παρέχουν την ενέργεια για να σπάσουν μοριακοί δεσμοί και να δημιουργηθούν πολυπλοκότερα οργανικά μόρια, απαραίτητα για την εμφάνιση ζωής στη Γη.Η αρχέγονη Γη, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, περιείχε όλα τα αέρια που χρειάζονται για να προκύψουν τα δομικά υλικά της ζωής, όπως τα αμινοξέα. Όμως για να ξεκινήσει η διαδικασία της σύνθεσής τους χρειαζόταν ένα εξωτερικό έναυσμα. Ο κεραυνός ήταν ο προφανής ύποπτος. Το 1952 ένας νεαρός χημικός ονόματι Stanley Miller γέμισε μιά φιάλη μέχρι το μέσον της με νερό, πρόσθεσε μεθάνιο, αμμωνία και υδρογόνο για να μιμηθεί την αρχέγονη ατμόσφαιρα του πλανήτη μας και στη συνέχεια δημιούργησε έναν κεραυνό – μια ηλεκτρική εκκένωση – σε αυτή τη «γόνιμη» σούπα.Με αυτό το πείραμα ορόσημο, ο Miller παρήγαγε αρκετά αμινοξέα από ανόργανα μόρια. Υπενθυμίζεται ότι, τα αμινοξέα συνδυάζονται για να σχηματίσουν πρωτεΐνες, οι οποίες με τη σειρά τους συνδυάζονται για να σχηματίσουν τις πρωτείνες που αποτελούν θεμελιώδη μακρομόρια των ζωντανών οργανισμών. Έτσι έδειξε πώς η ζωή θα μπορούσε να βρει το πρώτο της πάτημα. Αλλά οι πραγματικοί κεραυνοί έπεφταν σποραδικά – και κυρίως σε ανοιχτό ωκεανό, όπου οι οργανικές ενώσεις που θα σχηματίζονταν θα διασκορπίζονταν γρήγορα.Επτά δεκαετίες αργότερα, μια νέα έρευνα παρακάμπτει τον κεραυνό και δείχνει μια πιο ρεαλιστική αιτία για το έναυσμα της σύνθεσης των οργανικών ενώσεων: το ίδιο το νερό. Ο χημικός του Πανεπιστημίου του Stanford, Richard Zare και οι συνεργάτες του αναφέρουν στο περιοδικό Science Advances ότι οργανικά μόρια με δεσμούς άνθρακα-αζώτου μπορούν να σχηματιστούν πιο απλά: ψεκάζοντας σταγονίδια νερού σε ένα μείγμα ατμοσφαιρικών αερίων. Οι ερευνητές αναπαρήγαγαν τις χημικές αντιδράσεις από το πείραμα του Miller, αλλά αυτή τη φορά οι ίδιες αντιδράσεις επιτεύχθηκαν με μια πιο πειστική πηγή ενέργειας. Σε αντίθεση με τους κεραυνούς, οι σταγονίδια νερού βρίσκονται παντού. Κάθε καταρράκτης και κάθε κύμα μετέφεραν μια σπίθα ευκαιρίας για την ανάδυση της ζωής.Όλα οφείλονται στην διαφορά του ηλεκτρικού φορτίου μεταξύ των σταγονιδίων νερού. Όταν μικρά, αρνητικά φορτισμένα σταγονίδια πλησιάζουν σε μεγάλα, θετικά φορτισμένα, μερικές φορές εκφορτίζονται, προκαλώντας μια λάμψη φωταύγειας που οι ερευνητές αποκαλούν «μικροκεραυνό». Και αποδεικνύεται ότι αυτές οι αλληλεπιδράσεις, όπως ο κεραυνός του Miller δημιουργούν οργανικά υποπροϊόντα: το πείραμα των Zare et al ανίχνευσε το αμινοξύ γλυκίνη, καθώς και την βάση ουρακίλη – βασικό συστατικό του RNA.Η διάταξη του πειράματος σύνθεσης δομικών μορίων της ζωής (πράσινο χρώμα) εξαιτίας των «μικροκεραυνών» μεταξύ σταγονιδίων νερού, με πρώτη ύλη τα μόρια N2, CH4, CO2 και NH3 (πορτοκαλί χρώμα)Όμως για να προκύψει η ζωή δεν θα ήταν αρκετό αυτές οι οργανικές ενώσεις να σχηματιστούν μία φορά. Γι’ αυτό οι τυχαίες αστραπές πιθανότατα δεν ήταν το έναυσμα για τη ζωή. Τα απλά δομικά μόρια όπως τα αμινοξέα, που ονομάζονται μονομερή, θα χρειάζονταν μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία ώστε να τους δοθεί χρόνος για να συνδεθούν σε μακριές μοριακές αλυσίδες, που ονομάζονται πολυμερή: χρειάζονται πολλά αμινοξέα για να δημιουργηθεί μια πρωτεΐνη και πολλές νουκλεοβάσεις για να κατασκευαστεί ένας κλώνος RNA.Το ιδανικό περιβάλλον για αυτό θα ήταν οι σχισμές των βράχων κοντά σε πηγές σταγονιδίων νερού. Οι κύκλοι υγρού-ξηρού που συνοδεύουν τέτοιο έδαφος είναι γνωστό ότι ευνοούν τον πολυμερισμό, δημιουργώντας ενδεχομένως τις πολύπλοκες δομές που κατέληξαν στους πρώτους μονοκύτταρους οργανισμούς. Είτε σε μια μικρή ή μεγάλη λίμνη είτε σε έναν θερμοπίδακα, αυτά τα μόρια θα είχαν συσσωρευτεί οπουδήποτε υπήρχε δράση κυμάτων ή καταρράκτες.Το πρώτο πείραμα δεν δημιούργησε όλα τα προαπαιτούμενα της ζωής, αλλά μπορεί να παράχθησαν κι άλλες σημαντικές ενώσεις σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα. Αν μπορούσαν να εκτελέσουν το πείραμα για περισσότερο χρόνο, πιθαμόν να ήταν σε θέση να ανιχνεύσουν περισσότερα». Ακριβώς όπως οι μεταγενέστερες έρευνες, οι σχετικές με την εργασία του Miller, παρήγαγαν ένα ευρύτερο φάσμα μορίων, μια μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να επιβεβαιώσει ότι οι μικροκεραυνοί υποστηρίζουν την πλήρη σύνθεση των δομικών στοιχείων της ζωής.Υπάρχουν ανταγωνιστικές υποθέσεις για το πώς σχηματίστηκαν τα πρώτα οργανικά μόρια. Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι προήλθαν από υδροθερμικές πηγές στο βάθος των θαλασσών, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι βρέθηκαν την Γη στην πορεία τους από κάπου αλλού στον γαλαξία μας. Οι επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν τον Ιανουάριο ότι 14 αμινοξέα, μαζί με τις πέντε βάσεις νουκλεοτιδίων στο RNA και το DNA, είχαν βρεθεί στον αστεροειδή Bennu. Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, δεδομένου ότι στο μακρινό παρελθόν η Γη βομβαρδιζόταν από μετέωρα, μετεωρίτες και αστροειδείς, ίσως οι χημικές ενώσεις που είναι απαραίτητες για τη ζωή να έπεφταν από τον ουρανό, στην κυριολεξία.Στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συνέβη όταν αναδύθηκε η ζωή πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Αλλά αυτά τα ευρήματα αποδεικνύουν εκείνο που πρότεινε ο Miller στη δεκαετία του 1950 – αν και με μια ανατροπή. Όπως δήλωσε ο ίδιος σε συνέντευξή του, το 1996 , «κανείς δεν αμφισβήτησε τη χημεία του αρχικού πειράματος … Η χημεία ήταν πολύ αξιόπιστη». Τελικά, ίσως να ήταν οι σπίθες μεταξύ των σταγονιδίων νερού που ενεργοποίησαν αυτή τη χημεία.

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες:
1. Life on Earth May Have Been Jump-Started by ‘Microlightning’ – https://www.scientificamerican.com/article/life-on-earth-may-have-been-jump-started-by-microlightning/
2. Spraying of water microdroplets forms luminescence and causes chemical reactions in surrounding gas – https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adt8979

[Δροσος Γεωργιος]

Ευρωπαϊκή διαστημική αποστολή θα αποκαλύψει τα μυστικά και τα προβλήματα υγείας των τροπικών δασών της Γης (βίντεο)

Θα μάθουμε τι συμβαίνει με την απορρόφηση του άνθρακα.

Μια πρωτοποριακή διαστημική αποστολή ετοιμάζεται να εκτοξευθεί με στόχο τη δημιουργία λεπτομερών τρισδιάστατων χαρτών των πιο απομακρυσμένων, των πυκνότερων αλλά και πιο σκοτεινών τροπικών δασών του κόσμου με στόχο να εξακριβωθούν τα ποσοστά αποψίλωσης τους και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον.Το επίτευγμα θα βασιστεί στη χρήση ενός ειδικού σαρωτή ραντάρ που έχει τοποθετηθεί σε έναν ανιχνευτή που ονομάζεται Biomass και θα βρίσκεται στο διαστημικό σκάφος που θα κάνει την χαρτογράφηση. Το σκάφος είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στη Γαλλική Γουιάνα στις 29 Απριλίου με έναν πύραυλο VegaC.Για μια περίοδο πέντε ετών θα σαρώνει τα τροπικά δάση της Αφρικής, της Ασίας και της Νότιας Αμερικής και θα κοιτάζει μέσα από τους πυκνούς δασικούς θόλους που φτάνουν σε ύψη 40 μέτρων για να μελετήσει τη βλάστηση που βρίσκεται από κάτω. Τα δεδομένα που θα συλλέγονται θα χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για τη δημιουργία μοναδικών τρισδιάστατων χαρτών δασών που συνήθως κρύβονται από την ανθρώπινη ματιά.Λιγότερο από το 2% του ηλιακού φωτός διεισδύει σε πολλές περιοχές αυτών των δασών ωστόσο ο ανιχνευτής θα τις μελετήσει με αξεπέραστη λεπτομέρεια από ύψος άνω των 600 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Το πιο σημαντικό, η αποστολή θα επιτρέψει στους επιστήμονες να υπολογίσουν τις ποσότητες του άνθρακα που αποθηκεύονται στα δάση και να μετρήσουν πώς αλλάζουν τα επίπεδα καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να κόβουν δέντρα στις τροπικές περιοχές και να αυξάνονται έτσι τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.Επιπλέον το σκάφος η οποία έχει κατασκευαστεί από μια κοινοπραξία με επικεφαλής την Airbus UK και χρηματοδοτείται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) θα χαρτογραφήσει την υποεπιφανειακή γεωλογία και την τοπογραφία του δασικού εδάφους ενώ θα παρέχει επίσης δεδομένα σχετικά με το ρυθμό με τον οποίο χάνεται η βιοποικιλότητα καθώς τα δάση αποψιλώνονται για εξόρυξη και γεωργία.«Πρέπει να γνωρίζουμε την υγεία των τροπικών δασών μας. Πρέπει να γνωρίζουμε την ποιότητα και την ποικιλομορφία της βλάστησής τους και την ποσότητα άνθρακα που αποθηκεύεται εκεί» είπε η Σιμονέτα Τσέλι στον Observer διευθύντρια των Προγραμμάτων Παρατήρησης Γης για την ESA.

 

Η αντιστροφή

Τα τροπικά δάση διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην προστασία του πλανήτη από μερικές από τις χειρότερες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, επειδή απορροφούν πολύ διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα: οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι απορροφούν περίπου οκτώ δισεκατομμύρια τόνους και συχνά περιγράφονται ως οι πράσινοι πνεύμονες της Γης.Αλλά η αποψίλωση των δασών και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αντιστρέφουν τώρα αυτό το αποτέλεσμα. Τα hotspots περιλαμβάνουν βόρειες περιοχές της Νότιας Αμερικής, την υποσαχάρια Αφρική, τη νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, όπου η αυξημένη παραγωγή βόειου κρέατος, σόγιας, καφέ, κακάο, φοινικέλαιου και ξυλείας προκαλούν εκτεταμένη αποψίλωση των δασών.Η ποσοτικοποίηση του προβλήματος είναι απαραίτητη για την πρόβλεψη του τι θα συμβεί στο κλίμα της Γης τα επόμενα χρόνια. Δεν καταλαβαίνουμε σωστά τι αλλαγές λαμβάνουν χώρα τώρα, εν μέρει επειδή δεν έχουμε ακριβείς εκτιμήσεις των επιπέδων άνθρακα σε αυτά τα δάση» δήλωσε ο Μπγιορν Ρόμεν επιστήμονας της αποστολής.

Το εικονιζόμενο διαστημικό σκάφος θα χαρτογραφήσει τα τροπικά δάση.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942092/eyropaiki-diastimiki-apostoli-tha-apokalypsei-ta-mystika-kai-ta-provlimata-ygeias-ton-tropikon-dason-tis-gis-vinteo/

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 8 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Roscosmos
Ημέρα της Γης: Πανόραμα του Πλανήτη από το Roscosmos Satellite
Η Ημέρα της Γης είναι μια διεθνής γιορτή που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Απριλίου. Στόχος της είναι να επιστήσει την προσοχή σε περιβαλλοντικά ζητήματα και να ενώσει τους ανθρώπους στον αγώνα για τη διατήρηση της φύσης.
Κάθε χρόνο η Ημέρα της Γης είναι αφιερωμένη σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Φέτος - ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ας θαυμάσουμε το συναρπαστικό βίντεο από το διαστημόπλοιο Electro-L No. 2. Οι δορυφόροι αυτής της σειράς επιτρέπουν τη λήψη εικόνων του πλανήτη στο ορατό και υπέρυθρο εύρος κάθε 15-30 λεπτά.

https://vk.com/roscosmos?reactions_opened=wall-30315369_569248&z=video-30315369_456244397%2F88b9a4f19368fdd655%2Fpl_wall_-30315369

https://vk.com/roscosmos?reactions_opened=wall-30315369_569248&w=wall-30315369_586102

[Δροσος Γεωργιος]

Aστρικό εκκολαπτήριο στην «κοσμική αυλή» της Γης.

Ενα μέχρι πρότινος αθέατο μοριακό νέφος, που θα μπορούσε να ρίξει φως στον τρόπο σχηματισμού των άστρων και των πλανητών, εντοπίστηκε απρόσμενα κοντά στη Γη. Το νέφος αερίων που ονομάστηκε «Ηώς» (Eos, η θεότητα της αυγής, στην ελληνική μυθολογία), αν ήταν ορατό με γυμνό μάτι, θα φαινόταν πελώριο, καθώς έχει μέγεθος ανάλογο με 40 Σελήνες και βάρος περίπου 3.400 φορές τη μάζα του Ηλιου, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε χθες, Δευτέρα, στο περιοδικό Nature Astronomy.«Στην αστρονομία, το να βλέπεις κάτι μέχρι πρότινος αθέατο, σημαίνει συνήθως πως παρατηρείς το σύμπαν με μεγαλύτερη εμβρίθεια και πιο ευαίσθητα τηλεσκόπια – ανιχνεύοντας αυτούς τους μικρότερους πλανήτες … αυτούς τους πιο μακρινούς γαλαξίες», δήλωσε ο Τόμας Χάγουορθ, συνεπικεφαλής της μελέτης, αστροφυσικός στο πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου.«Αυτό το πράγμα είναι σχετικά κοντά στην κοσμική μας αυλή, και το είχαμε χάσει», πρόσθεσε ο ίδιος. Τα μοριακά νέφη, αποκαλούμενα και «αστρικά εκκολαπτήρια», αποτελούνται από αέρια και σκόνη, από τα οποία μπορούν να σχηματιστούν μόρια υδρογόνου και μονοξειδίου του άνθρακα. Οι πυκνές συσσωρεύσεις μέσα σε αυτά τα νέφη μπορούν να καταρρεύσουν, σχηματίζοντας νεαρά αστέρια.Οι επιστήμονες συνήθως εντοπίζουν ένα μοριακό νέφος με τη χρήση ραδιο-υπέρυθρων παρατηρήσεων που μπορούν να ανιχνεύσουν το χημικό αποτύπωμα του μονοξειδίου του άνθρακα, εξηγεί ο Χάγουορθ.«Συνήθως ψάχνουμε για μονοξείδιο του άνθρακα, μόνο ένα άτομο άνθρακα και ένα άτομο οξυγόνου, και αυτό εκπέμπει φως πολύ εύκολα σε μήκη κύματος που μπορούμε να ανιχνεύσουμε. Το μονοξείδιο του άνθρακα είναι φωτεινό και έχουμε πολλές εγκαταστάσεις που μπορούν να το εντοπίσουν», προσθέτει. Ωστόσο, το μοριακό νέφος «Ηώς», παρότι το πλησιέστερο στη Γη, διέφευγε της προσοχής των επιστημόνων, διότι δεν περιλαμβάνει επαρκείς σωρεύσεις μονοξειδίου του άνθρακα και συνεπώς δεν εξέπεμπε το χαρακτηριστικό αποτύπωμα που ανιχνεύεται από τις συμβατικές προσεγγίσεις. 

Οπως λένε οι επιστήμονες, το «κλειδί» για το εκπληκτικό αυτό εύρημα ήταν η 
αναζήτηση υπεριώδους φωτός που εκπέμπεται από το υδρογόνο στο νέφος.«Ο μόνος λόγος που καταφέραμε να το εντοπίσουμε σε αυτή την περίπτωση είναι επειδή μπορέσαμε να το δούμε με διαφορετικό χρώμα φωτός», πρόσθεσε ο Χάγουορθ.

Πηγή: CNN

 

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 30 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Η Ανταρκτική «ξαναπαγώνει ταχέως» αποκαλύπτει νέα μελέτη.

Απρόσμενα ευρήματα που δείχνουν ανάκτηση των πάγων στην ήπειρο που... λιώνει τις τελευταίες δεκαετίες.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Tongji στη Σαγκάη ανακάλυψαν ότι η Ανταρκτική ανέτρεψε ξαφνικά την επί δεκαετίες τάση καταστροφικής τήξης της και τα τελευταία χρόνια ανακτά πάγους και μάλιστα σε ποσότητες ρεκόρ.Αν και το μόνιμο στρώμα πάγου της Ανταρκτικής έχανε πάγο με ανησυχητικό ρυθμό για σχεδόν δύο δεκαετίες, μεταξύ 2002 και 2020, αυτή η τάση άλλαξε απότομα το 2021. Από το 2021 έως το 2023, η μελέτη διαπίστωσε ότι η ασυνήθιστα «έντονη χιονόπτωση» στην Ανταρκτική βοήθησε στη δημιουργία στρωμάτων φρέσκου πάγου, ένα γεγονός που προκάλεσε επίσης επιβράδυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.Η στάθμη της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο αυξάνεται σε ύψος καθώς οι θερμοκρασίες των ωκεανών αυξάνονται και περισσότεροι παγετώνες λιώνουν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, απειλώντας να πλημμυρίσουν μεγάλες παράκτιες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η τριετής αντιστροφή του κλίματος μείωσε την ετήσια άνοδο της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά σχεδόν 15%, μια αξιοσημείωτη διαφορά.Πριν από αυτήν την πρόσφατη αλλαγή στην Ανταρκτική, η μελέτη υπολόγισε ότι το στρώμα πάγου έχανε περίπου 120 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Μεταξύ 2021 και 2023 η Ανταρκτική κέρδιζε περίπου 108 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο. Ενώ οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα εκπληκτικά αποτελέσματα αντικατοπτρίζουν μόνο μια προσωρινή αλλαγή στα καιρικά μοτίβα της Ανταρκτικής που θα μπορούσαν τελικά να αλλάξουν ξανά οι σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να κάνουν λόγο για δικαίωση των θέσεων τους.

Το εικονιζόμενο οροπέδιο της Ανατολικής Ανταρκτικής είναι το πιο κρύο σημείο της Γης.

https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1953763/i-antarktiki-xanapagonei-tacheos-apokalyptei-nea-meleti/

 

 

 

 

Ξεκινούν δοκιμές μιας μεθόδου παρεμπόδισης του λιώσιμου των θαλάσσιων των πάγων της Αρκτικής.

Η παρουσία τους είναι ζωτικής σημασίας για τα τοπικά οικοσυστήματα και σημαντική για το κλίμα της Γης.

Λίγα 24ωρα μετά τη δημοσιοποίηση μελέτης που αναφέρει ότι υπάρχει αντιστροφή κλιματικών συνθηκών στην Ανταρκτική και επιστρέφουν εκεί μαζικά οι πάγοι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ προτείνουν ένα τρόπο για να συμβεί κάτι ανάλογο και στην Αρκτική.Η ομάδα των ειδικών έχει σκεφτεί και δοκιμάζει μια μέθοδο για την αύξηση των πολύτιμων για τα τοπικά οικοσυστήματα αλλά και το περιβάλλον του πλανήτη θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής οι οποίοι λιώνουν με ταχείς ρυθμούς και τους καλοκαιρινούς μήνες σχεδόν εξαφανίζονται χωρίς να ανακάμπτουν πλέον στη διάρκεια του χειμώνα.Εάν η μέθοδος αποδειχθεί πετυχημένη θα μπορούσε να περιοριστεί το λιώσιμο των θαλάσσιων τους καλοκαιρινούς μήνες και να επιβραδύνει την περιφερειακή θέρμανση λένε οι ερευνητές. Η εκτίμηση των επιστημόνων είναι ότι η Αρκτική θα είναι απαλλαγμένη από θαλάσσιους πάγους το καλοκαίρι στη δεκαετία του 2030 ακόμη κι αν γίνουν άμεσα απότομες περικοπές στις εκπομπές βλαβερών αερίων.Ορισμένοι ερευνητές λένε ότι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί αυτό είναι να πυκνώσει τεχνητά ο πάγος από τον οποίο εξαρτώνται τόσο η πολική άγρια ζωή όσο και οι κοινότητες των ιθαγενών Ινουίτ. Ο θαλάσσιος πάγος σχηματίζεται από το πάγωμα του νερού στον πυθμένα του υπάρχοντος πάγου που επιπλέει στην επιφάνεια του ωκεανού.Καθώς ο πάγος μεγαλώνει γίνεται ένα παχύτερο μονωτικό στρώμα μεταξύ του ψυχρού αέρα της Αρκτικής πάνω από τον πάγο και του νερού από κάτω και έτσι ο ρυθμός ψύξης επιβραδύνεται. Οποιοδήποτε χιόνι στην επιφάνεια του πάγου λειτουργεί επίσης ως μονωτικό, επιβραδύνοντας περαιτέρω τον ρυθμό ανάπτυξης νέου πάγου.Επιστήμονες του Κέντρου Επιδιόρθωσης Κλίματος του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ θα τεστάρουν μια τεχνική που ονομάζεται πάχυνση επιφάνειας. Αυτή στοχεύει να αυξήσει το πάχος του θαλάσσιου πάγου άμεσα όταν δεν υπάρχει χιόνι αντλώντας θαλασσινό νερό στην επιφάνεια, έτσι ώστε να εκτίθεται άμεσα στη δροσερή ατμόσφαιρα και να πυκνώνει τον πάγο από πάνω.Οι δοκιμές πεδίου πρόκειται να ξεκινήσουν φέτος στον Καναδά σε συνεργασία με τη βρετανική οικολογική οργάνωση Real Ice (η οποία έχει πάρει την μορφή εταιρείας) με αποστολή να «διατηρήσει και να αποκαταστήσει τον πάγο της Αρκτικής Θάλασσας». Η Real Ice πραγματοποίησε ήδη κάποιες δοκιμές της μεθόδου οι οποίες είχαν θετικά αποτελέσματα και τώρα θα ξεκινήσουν δοκιμές σε μεγαλύτερη κλίμακα και πραγματικές συνθήκες για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1954222/xekinoyn-dokimes-mias-methodoy-parempodisis-toy-liosimoy-ton-thalassion-ton-pagon-tis-arktikis/

[Δροσος Γεωργιος]

Υπερυπολογιστές βρήκαν την ακριβή ημερομηνία που η ζωή θα εξαφανιστεί στη Γη

Υπολογίστηκε το χρονικό σημείο που ο πλανήτης μας θα γίνει αφιλόξενος.

Η διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ήλιου θα οδηγήσει είτε σε εξαφάνιση της Γης από το Σύμπαν είτε σε ολική καταστροφή της σε περίπου πέντε δισ. έτη. Ένας υπερυπολογιστής έδειξε το πότε δεν θα μπορεί πλέον ο πλανήτης να υποστηρίξει άλλο την παρουσία της ζωής και είναι πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε.Ερευνητές από τη NASA και το Πανεπιστήμιο Tōhō στην Ιαπωνία χρησιμοποίησαν προηγμένους υπερυπολογιστές και μαθηματικά μοντέλα για να προβλέψουν τη μακροπρόθεσμη εξέλιξη του Ήλιου. Οι υπολογισμοί τους υποδηλώνουν ότι η ζωή στη Γη θα γίνει αδύνατη μέχρι το έτος 1.000.002.021 καθώς ο Ήλιος γίνεται όλο και πιο καυτός και φωτεινότερος, γεγονός που θα αυξήσει τις παγκόσμιες θερμοκρασίες και θα μειώσει σταδιακά τα επίπεδα οξυγόνου.Οι υπολογισμοί επιβεβαίωσαν επίσης τον προβλεπόμενο από την κρατούσα θεωρία χρόνο καταστροφής του Ήλιου  σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια. Το μητρικό μας άστρο θα εισέλθει αρχικά στη φάση του κόκκινου γίγαντα – ένα στάδιο κατά το οποίο τελειώνει το καύσιμο υδρογόνου και διαστέλλεται δραματικά.Σε εκείνο το σημείο, ο διογκωμένος κόκκινος γίγαντας πιθανότατα θα καταπιεί τους εσωτερικούς πλανήτες, συμπεριλαμβανομένου του Ερμή, της Αφροδίτης και πιθανώς της Γης. Αν η Γη καταφέρει να αποφύγει την εξαφάνιση της από τον χάρτη του Σύμπαντος εντούτοις ο Ήλιος θα έχει πλησιάσει σε τόσο κοντινή απόσταση που θα την κάνει κυριολεκτικά… κάρβουνο. Θα είναι ένας νεκρός καμένος πλανήτης.Για αυτούς τους λόγους αν μέχρι τότε φυσικά η ανθρωπότητα δεν έχει αυτοκαταστραφεί και οδηγηθεί εξαφάνιση θα πρέπει να έχει βρει τρόπους να γίνει αυτό που μετ΄ επιτάσεως λέει ο Ελον Μασκ, δηλαδή ένα «πολυπλανητικό είδος» που θα έχει αποικήσει όχι μόνο άλλους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα αλλά και σε άλλες περιοχές του γαλαξία μας ή άλλων γαλαξιών.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1955638/yperypologistes-vrikan-tin-akrivi-imerominia-poy-i-zoi-tha-exafanistei-sti-gi/

[Δροσος Γεωργιος]

Η Γη «δούλεψε» ένα δισ. έτη για να φτιάξει την πηγή που θα τροφοδοτεί αιώνια τις ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας.

Ο πλανήτης μας παρήγαγε γιγάντιες ποσότητες υδρογόνου τις οποίες μένει τώρα να βρούμε και να αποκτήσουμε.

Πρόσφατες ανακαλύψεις δείχνουν ότι αποθέματα υδρογόνου που είναι θαμμένα σε πολλές περιοχές του πλανήτη συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 30 πολιτειών των ΗΠΑ. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Reviews Earth and Environment» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι βρούμε τρόπο πρόσβασης σε αυτό το υδρογόνο η ανθρωπότητα θα μπορεί να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες για τα επόμενα… 170 χιλιάδες έτη.Οι γεωλόγοι έχουν προς το παρόν μόνο αποσπασματική κατανόηση του πώς σχηματίζονται οι μεγάλες συσσωρεύσεις υδρογόνου και πού να τις εντοπίζουν. «Αυτό που απαιτείται είναι να βρούμε πού έχει απελευθερωθεί, συσσωρευτεί και διατηρηθεί» δήλωσε στο Live Science ο Κρις Βάλενταιν καθηγητής γεωχημείας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Η νέα μελέτη αναφέρει ότι στον φλοιό της Γης έχει παραχθεί τα τελευταία ένα δισ. έτη αρκετό υδρογόνο για να καλύψει τις τρέχουσες ενεργειακές μας ανάγκες για 170,000 χρόνια. Αυτό που είναι ακόμα ασαφές είναι πόσο από αυτό το υδρογόνο θα μπορούσε να προσεγγιστεί και να εξαχθεί αποτελεσματικά.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1957045/i-gi-doylepse-ena-dis-eti-gia-na-ftiaxei-tin-pigi-poy-tha-trofodotei-aionia-tis-energeiakes-anagkes-tis-anthropotitas/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο πυρήνας της Γης διαρρέει χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα στην επιφάνεια.

Απρόσμενο εύρημα που αποκαλύπτει άγνωστες γεωλογικές διεργασίες.

Μια πρώτη στο είδος της ανάλυση ηφαιστειακών πετρωμάτων αποκαλύπτει ότι ο πυρήνας της Γης διαρρέει χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα στην επιφάνεια.Πάνω από το 99,99 τοις εκατό των κοιτασμάτων της Γης σε χρυσό και πολύτιμα μέταλλα όπως το ρουθήνιο βρίσκονται κλειδωμένα στον μεταλλικό πυρήνα του πλανήτη μας κάτω από τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα συμπαγούς βράχου πολύ μακριά, προς το παρόν τουλάχιστον, από την ανθρωπότητα.Τα πολύτιμα μέταλλα ήταν κλειδωμένα στον πυρήνα όταν σχηματίστηκε η Γη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. «Τα πολύτιμα μέταλλα όπως το ρουθήνιο είναι πολύ συγκεντρωμένα στον μεταλλικό πυρήνα αλλά εξαιρετικά εξαντλημένα στον πυριτικό μανδύα» αναφέρουν οι ερευνητές στην ανάλυση τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές, εντόπισαν το ρουθήνιο σε ηφαιστειακά πετρώματα στην επιφάνεια της Γης διαπίστωσαν ότι η προέλευσή τους βρισκόταν στο όριο πυρήνα-μανδύα.Οι ερευνητές μελέτησαν ηφαιστειακά πετρώματα βασάλτη από τη Χαβάη τα οποία είχαν υψηλή συγκέντρωση πολύτιμων μετάλλων από τον μανδύα. «Τα δεδομένα μας επιβεβαιώνουν ότι υλικό από τον πυρήνα, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων, διαρρέει στον μανδύα παραπάνω. Όταν ήρθαν τα πρώτα αποτελέσματα, καταλάβαμε ότι είχαμε κυριολεκτικά κερδίσει χρυσό!», λέει ο Νιλς Μέσλινγκ από το Πανεπιστήμιο του Γκέτιγκεν στη Γερμανία, εκ των επικεφαλής της ανάλυση.Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι ο πυρήνας της Γης δεν είναι τόσο απομονωμένος όσο πιστεύαμε παλαιότερα. Από τη στιγμή που θεωρείται απρόσιτο η νέα ανάλυση δείχνει ότι υλικό από τον πυρήνα εκτοξεύεται προς την επιφάνεια κατά τη διάρκεια ηφαιστειακών εκρήξεων θα μπορούσε να μελετηθεί στο μέλλον μέσω τέτοιων διαρροών και να φωτιστούν γεωλογικές διεργασίες στα έγκατα της Γης.Η νέα ανάλυση δείχνει ότι αρκετές κολοσσιαίες ποσότητες υπερθερμασμένου υλικού (τετράκις εκατομμύρια τόνοι) από τα όρια πυρήνα-μανδύα ανεβαίνουν στην επιφάνεια της Γης για να σχηματίσουν ωκεάνια νησιά όπως η Χαβάη. Αυτό σημαίνει επίσης ότι τουλάχιστον ορισμένες από τις προμήθειες του κόσμου σε χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα στα οποία βασιζόμαστε τώρα προέρχονται από τον πυρήνα.Ωστόσο οι ερευνητές λένε ότι μένει να φανεί εάν η διαδικασία διαρροής πυρήνα που παρατηρήθηκε υπήρχε και στο παρελθόν ή είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1960660/o-pyrinas-tis-gis-diarreei-chryso-kai-alla-polytima-metalla-stin-epifaneia/

[Δροσος Γεωργιος]

Καυτά πετρώματα διαλύουν την αφρικανική ήπειρο.

Νέα ευρήματα της εντυπωσιακής γεωλογικής διεργασίας.

Διεθνής ομάδα γεωλόγων εντόπισε νέες ενδείξεις ότι η Αφρική διασπάται λόγω ενός στρώματος καυτών πετρωμάτων κάτω από το γιγάντιο ρήγμα της ηπείρου.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters» οι ερευνητές παρουσιάζουν νέα στοιχεία που δείχνουν ότι μια γιγάντια «κολώνα» θερμών πετρωμάτων υψώνεται κάτω από την Αφρική, προκαλώντας έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα και χωρίζοντας την ήπειρο στα δύο.Οι γεωλόγοι γνώριζαν από καιρό ότι η Αφρική διαλύεται σιγά σιγά σε μια περιοχή που ονομάζεται Σύστημα Ρήξης της Ανατολικής Αφρικής (EARS), αλλά η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτή τη μαζική γεωλογική διαδικασία αποτελεί αντικείμενο συζήτησης στην επιστημονική κοινότητα. Στο τραπέζι είχε πέσει η ιδέα μιας «σούπερ δομής» όπως αποκαλέστηκε καυτών πετρωμάτων πιέζει και   σπάει τον φλοιό της αφρικανικής ηπείρου.Οι ερευνητές εντόπισαν όπως υποστηρίζουν τα ίχνη αυτής της σούπερ δομής που σπάει στην Αφρική στα δύο. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα αέρια στο γεωθερμικό πεδίο Meengai στην κεντρική Κένυα έχουν μια χημική υπογραφή που προέρχεται από βαθιά μέσα στον μανδύα της Γης, πιθανότατα μεταξύ του πυθμένα του μανδύα και του πυρήνα. Η υπογραφή ταιριάζει με αυτά των αερίων που βρίσκονται σε ηφαιστειακά πετρώματα στα βόρεια, στην Ερυθρά Θάλασσα και στα νότια, στο Μαλάουι, υποδεικνύοντας ότι όλα αυτά τα μέρη… κάθονται πάνω στον ίδιο βράχο στον μανδύα της Γης σύμφωνα με δήλωση του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης επιστήμονες του οποίου πήραν μέρος στη μελέτη.Το EARS είναι το μεγαλύτερο ενεργό σύστημα ηπειρωτικών ρήξεων στη Γη και διασχίζει περίπου 3.500 χιλιόμετρα της Αφρικής. Η λιθόσφαιρα, το βραχώδες εξωτερικό κέλυφος του φλοιού και του ανώτερου μανδύα της Γης, διασπάται σταδιακά σε όλο το ρήγμα για περίπου 35 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό έχει αφήσει ένα δίκτυο κοιλάδων που διασχίζουν την κορυφή της ηπείρου από την Ερυθρά Θάλασσα στα ανοιχτά της βορειοανατολικής Αφρικής έως τη Μοζαμβίκη στη νότια Αφρική.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1961511/kayta-petromata-dialyoyn-tin-afrikaniki-ipeiro/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι ωκεανοί… σκοτεινιάζουν και απειλούνται τα θαλάσσια οικοσυστήματα αλλά και οι άνθρωποι.

Διάφοροι παράγοντες μπλοκάρουν τη διείσδυση του φωτός στις θάλασσες με σειρά αρνητικών παρενεργειών.

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Global Change Biology» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι περισσότερο από το 20% των ωκεανών της Γης, οι οποίοι αποτελούν το 70 τοις εκατό της επιφάνειας του πλανήτη, έχει υποστεί το αποκαλούμενο φαινόμενο του σκοταδισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών.Το φαινόμενο εμφανίζεται μετά από αλλαγές στις οπτικές ιδιότητες του ωκεανού που μειώνουν το βάθος των ευφωτικών ζωνών του, τα επιφανειακά στρώματα του ωκεανού που δέχονται το φως του Ήλιου και το φως της Σελήνης. Στις ευφωτικές ζώνες το 90 τοις εκατό της θαλάσσιας ζωής.
Οι συνέπειες του περιορισμού αυτών των ζωνών μπορεί να είναι ανησυχητικές τόσο για τα θαλάσσια οικοσυστήματα όσο και σε δεύτερο επίπεδο για τους ανθρώπους.«Εάν η ευφωτική ζώνη μειωθεί κατά περίπου 50 μέτρα σε μεγάλες εκτάσεις του ωκεανού τα είδη που χρειάζονται φως για να επιβιώσουν θα αναγκαστούν να πλησιάσουν την επιφάνεια όπου θα πρέπει να ανταγωνιστούν για τροφή και άλλους πόρους που χρειάζονται. Αυτό θα μπορούσε να επιφέρει θεμελιώδεις αλλαγές σε ολόκληρο το θαλάσσιο οικοσύστημα» λέει ο Τιμ Σμιθ, επικεφαλής του τμήματος επιστήμης θαλάσσιας βιογεωχημείας και παρατηρήσεων στο Θαλάσσιο Εργαστήριο του Πλίμουθ εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Η αλλαγή θα μπορούσε επίσης να διαταράξει τη διαθεσιμότητα μικρότερων θηραμάτων, συμπεριλαμβανομένων κάποιων ειδών γαρίδων, του τόνου και άλλων πελαγικών ψαριών. Επιπλέον, θα μπορούσε να στείλει αρπακτικά σε νέα νερά που είναι ολοένα και πιο κοντά στις ακτές σε σημεία που να έρχονται πλέον σε επαφή με τους κολυμβητές. Αυτό συμβαίνει ήδη χάρη στην κλιματική αλλαγή καθώς μεγάλοι θηρευτές όπως καρχαρίες ακολουθούν κοπάδια ψαριών κατά μήκος των ακτών.  Οι ακριβείς συνέπειες των αλλαγών, ωστόσο δεν είναι ακόμη «εντελώς σαφείς» σύμφωνα με τους ερευνητές.

Τα ευρήματα

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον δορυφόρο Ocean Color Web της NASA, ο οποίος διασπά τον παγκόσμιο ωκεανό σε μια σειρά εικονοστοιχείων (pixel) εννέα χιλιομέτρων οι ερευνητές μπόρεσαν να δουν αλλαγές στην επιφάνεια του ωκεανού.
Στη συνέχεια ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο για να μετρούν το φως στο θαλασσινό νερό και να γνωρίζουν το βάθος της ευφωτικής ζώνης σε κάθε τοποθεσία. Βασίστηκαν επίσης σε μοντέλα για να δουν πιο προσεκτικά τις αλλαγές κατά τη διάρκεια του φωτός της ημέρας και των συνθηκών της Σελήνης καθορίζοντας ότι οι αλλαγές στο βάθος της ευφωτικής ζώνης τη νύχτα ήταν μικρές σε σύγκριση με τη μέρα.Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι περισσότερο από το εννέα τοις εκατό του ωκεανού έχει δει τις φωτισμένες ζώνες του να μειώνονται κατά περισσότερο από 50 μέτρα και λίγο λιγότερο από το 3 τοις εκατό τις είδε να μειώνονται κατά περισσότερο από 100 μέτρα.Οι αλλαγές στις ευφωτικές ζώνες στις παράκτιες περιοχές είναι πιθανό να οφείλονται σε πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των θρεπτικών ουσιών που εισέρχονται στο νερό λόγω της αυξημένης βροχόπτωσης και της γεωργικής απορροής. Η κλιματική αλλαγή οδηγεί επίσης σε πιο έντονες βροχοπτώσεις. Στον ανοιχτό ωκεανό, οι επιβλαβείς ανθοφορίες φυκιών που προκαλούνται από τις κλιματικές αλλαγές στην επιφάνεια της θάλασσας έχουν βοηθήσει να μπλοκάρει το φως.Οι πιο εμφανείς αλλαγές παρατηρήθηκαν γύρω από τους πόλους και την κορυφή του Ρεύματος του Κόλπου κοντά στη Φλόριντα. Η Φλόριντα έχει δει πολλές σημαντικές επιβλαβείς ανθοφορίες φυκιών τα τελευταία χρόνια και μια άνθιση ρεκόρ κατευθύνεται στη Νότια Φλόριντα αυτό το καλοκαίρι.
Αλλαγές στο βάθος της φωτικής ζώνης στον ανοιχτό ωκεανό παρατηρήθηκαν επίσης στην κορυφή του Ρεύματος του Κόλπου και γύρω από την Αρκτική και την Ανταρκτική, περιοχές του πλανήτη που παρουσιάζουν τις πιο έντονες μετατοπίσεις ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.Το φαινόμενο του σκοταδισμού παρατηρείται έντονα πλέον και στη Βαλτική Θάλασσα, η οποία συνορεύει με τη βόρεια Ευρώπη και όπου οι βροχοπτώσεις στη στεριά φέρνουν ιζήματα και θρεπτικά συστατικά στη θάλασσα, διεγείροντας την ανάπτυξη φυτοπλαγκτού. Το φυτοπλαγκτόν είναι μικροσκοπικά θαλάσσια φύκια και η βάση πολλών τροφικών ιστών.«Υπήρξε έρευνα που δείχνει πώς άλλαξε χρώμα η επιφάνεια του ωκεανού τα τελευταία 20 χρόνια, πιθανώς ως αποτέλεσμα αλλαγών στις κοινότητες πλαγκτού. Αλλά τα αποτελέσματά μας παρέχουν στοιχεία ότι τέτοιες αλλαγές προκαλούν εκτεταμένο σκοτάδι που μειώνει την ποσότητα του ωκεανού που είναι διαθέσιμη για τα ζώα που βασίζονται στον ήλιο και τη σελήνη για την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους» αναφέρει ο Δρ. Σμιθ.«Βασιζόμαστε επίσης στον ωκεανό και τις φωτικές του ζώνες για τον αέρα που αναπνέουμε, τα ψάρια που τρώμε, την ικανότητά μας να καταπολεμούμε την κλιματική αλλαγή και για τη γενική υγεία και ευημερία του πλανήτη. Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, τα ευρήματά μας αντιπροσωπεύουν πραγματικό λόγο ανησυχίας» πρόσθεσε.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1962599/oi-okeanoi-skoteiniazoyn-kai-apeiloyntai-ta-thalassia-oikosystimata-alla-kai-oi-anthropoi/