Εντυπώσεις και απορίες από πρώτη αστροπαρατήρηση.

[sonik_5]

Φίλες και φίλοι astrovoxιτες καλησπέρα σας.

 

Εδώ και τέσσερις μέρες, και έχοντας ακολουθήσει όσα βήματα του 10λογου του astrovox μπορούσα, είμαι κάτοχος ενος 8" dob της skywatcher. Δυστυχώς ο καιρός μου επέτρεψε να δω μόνο το Σάββατο, αλλά αυτό ήταν αρκετό για να βλαστημάω τα σύννεφα κάθε μέρα από τότε

Πρώτη παρατήρηση λοιπόν, μέσα από τη Λάρισα από την ταράτσα μου, με Δία και τους δορυφόρους του (η Ιω πάνω από την Ευρώπη σαν να μου κάναν ένα δώρο υποδοχής), Μ42 και Κάστορα για ολίγη από διπλούς. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι εντυπωσιάστηκα. Το ταξίδι στο χώρο και το χρόνο. Η άμεση αίσθηση της κίνησης της Γης. Τι άλλο να πω. Αλλά παράλληλα μου γεννήθηκαν και οι πρώτες απορίες.

 

1. Με τον 25mm προσοφθάλμιο και παρατηρώντας τον Δία εστίαζα πολύ εύκολα. Βάζοντας τον 10mm είχα μεγάλο πρόβλημα να εστιάσω. Αυτό οφείλεται στην μικρότερη εστιακή απόσταση του φακού, στο κακό seeing (λόγω και της έντονης παρουσίας αιθαλομίχλης) ή απλά στην απειρία μου;

 

2. Αφού είδα τους πρώτους στόχους που είχα θέσει εδώ και καιρό και με τον Μ31 χαμηλά στον ορίζοντα συνειδητοποίησα την ανάγκη σχεδιασμού της παρατήρησης αλλά και ενός telrad. Ο telrad θα λυθεί άμεσα αλλά θα ήθελα κάποιες συμβουλές σχετικά με τον σχεδιασμό μιας βραδυάς.

 

3. Τέλος μια ερώτηση προς τους φίλους ντομπσονάδες. Στην οριζόντια κίνηση όταν έχω πολύ σφιγμένη την βίδα η κίνηση είναι δύσκολη. Αλλά όταν την χαλαρώνω ο πάνω δίσκος μετακινείται μπρος - πίσω σε σχέση με τον κάτω όταν ξεκινάω να το στρέψω, δημιουργόντας ένα κενό στην αρχή της κίνησης. Αυτό διορθώνεται με κάποιο τρόπο ή απλά έτσι είναι;

 

Ελπίζω να μη σας κούρασα.

[Johnny Who]

1. Ίσως και στα 3 . Γενικά είναι δυσκολότερο να εστιάσεις με τον 10mm, επειδή η μεγεθυνση είναι υψηλότερη και μπορεί να μη βοηθάει η ατμόσφαιρα. Αλλά, έχεις ευθυγραμμίσει τα κάτοπτρά σου; Ποτέ δεν θα πετύχεις υψηλές μεγεθύνσεις χωρίς καλή ευθυγράμμιση. Μπορεί όμως το πρόβλημα να ήταν μόνο στην ατμόσφαιρα.

2. Ίσως να μην είμαι ο πιο αρμόδιος να απαντήσω, γιατί πάντα... βαριέμαι να σχεδιάζω παρατηρήσεις. Αλλά, είναι καλό να το κάνεις. Παίρνεις το stellarium, βρίσκεις τα αντικείμενα που θέλεις να δεις και τα γράφεις...

3. Κοίτα. Να στρέφεις κατευθείαν και τους δύο άξονες είναι λίγο... ανέφικτο στα κινέζικα τηλεσκόπια. Τα obsession ή τα orion uk είναι σε θέση να το κάνουν αυτό. Θα σε βολέψει να στρίβεις πρώτα το αζιμούθιο και μετά το υψος ή αντίστροφα. Τώρα, υπάρχουν και πατέντες αν θες να ασχοληθείς...

[sonik_5]

Johnny Who σ'ευχαριστώ για την απάντησή σου. Ξέχασα στο πρώτο μήνυμα να αναφέρω ότι κάνοντας το τεστ με έναν αστέρα τα οπτικά του τηλεσκοπίου μου εμφανίζονται ευθυγραμμισμένα. Έχω ακριβώς την εικόνα που θα έπρεπε να έχω σύμφωνα με τις φωτογραφίες. Όσο για την κίνηση το πρόβλημά μου είναι μόνο στο αζιμούθιο. Εκεί έχω το κενό.

[Johnny Who]

Ξέσφιξε τη κεντρική βίδα. Θέλει trial and error για να το πετύχεις. Το δικό μου έχω αμελήσει να το φτιάξω, εδώ που τα λέμε. Με αυτά και με αυτά όμως ξέχασα:

 

Καλορίζικο το... ΚΑΝΟΝΙ και ΚΑΘΑΡΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ

[Django]

Καλορίζικο και καλή συνέχεια!

 

1- Προσπάθησε να εστιάσεις στους δορυφόρους του, παίξε πάνω κάτω -με γρήγορες κινήσεις είναι πιο εύκολο- μέχρι να γίνουν κουκκίδες Σημεία. Τότε είσαι .καλά. Αν σε ενοχλεί η λαμπρότητα του πλανήτη μπορείς να εστιάσεις σε ένα αστέρι κάπου κοντά και μετά να πας στον πλανήτη.

2- Ξεκίνα με τα Messier, εκτύπωσε χάρτες και έχε τους δίπλα σου ή πάνω στο σκόπιο με μαγνητάκια όταν κάνεις παρατήρηση. Μην σνομπάρεις τα ανοιχτά σμήνη, μερικά είναι πολύ ωραία. Το "ολίγη από διπλούς" που έκανες, να το συνεχίσεις, και ναι, πάρε έναν telrad. Δεν χρειάζεται ντε και καλά πειθαρχημένη παρατήρηση, αλλά αν έχεις από πριν ένα πλάνο γλυτώνεις χρόνο.

3- Παίξε με την βίδα όπως είπε και ο Johnny Who πιο πάνω.

 

Καθαρούς ουρανούς!

 

EDIT: Πάρε το Turn Left at Orion.

[sonik_5]

Δεν ήξερα οτι οι γρήγορες κινήσεις ειναι καλύτερες. Θα το δοκιμάσω.

Με τον Δια βασικά με ενοχλούσε το δυνατό φως και τον είδα καλύτερα

με το καπάκι πάνω μικραίνοντας τη διάμετρο.

[astrovox]

Με προγραμματισμό στην παρατήρηση θα δεις όχι μόνο περισσότερα πράγματα αλλά και καλύτερα. Όπως σωστά σου είπαν άρχισε με τα Messier. Στην καλύτερη θέση είναι τα αντικείμενα που μεσουρανούν την ώρα της παρατήρησης, θα τα δεις στο μεγαλύτερο δυνατό ύψος κάτι που σημαίνει θα επηρεάζονται λιγότερο από την ατμόσφαιρα και τη φωτορύπανση.

 

Ο Δίας όντως είναι λαμπρός, πιθανώς αυτό που σε ενοχλούσε δεν ήταν η ίδια του η φωτεινότητα αλλά η αυξημένη περίθλαση που προκαλούν τα λαμπρά αντικείμενα στα νευτώνεια. Να ξέρεις, πάντως, ότι μειώνοντας το μέγεθος του τηλεσκοπίου περιορίζεις πολύ τη λεπτομέρεια που μπορείς να δεις. Θα έλεγα να προσπαθείς να τον παρατηρήσεις με πλήρη διάμετρο.

 

Όσον αφορά την εστίαση είναι αλήθεια ότι η εστίαση δυσκολεύει με τη μεγέθυνση. Τρόποι εστίασης υπάρχουν πολλοί, ο καθένας βρίσκει αυτόν που τον βολεύει. Η "αργή" εστίαση έχει το κακό ότι καμιά φορά δεν αντιλαμβάνεσαι ότι πέρασες το σημείο καλής εστίασης και συνεχίζεις αφεστιάζοντας. Η πιο "γρήγορη" κίνηση επιτρέπει άμεση εκτίμηση της αλλαγής. Συχνά αυτό που κάνουμε είναι να βρούμε ένα διάστημα με γρήγορη κίνηση που οδηγούμαστε σε ομοιόμορφα αφεστιασμένο είδωλο εκατέρωθεν της σωστής εστίασης οπότε η σωστή εστίαση είναι κάπου στη μέση αυτού του εύρους.

 

Επίσης, σωστά μάντεψες πως όταν η ατμόσφαιρα δεν είναι καλή η εστίαση δυσκολεύει πολύ, ειδικά με τους πλανήτες. Σε μια βραδιά με πολύ κακό seeing όλοι δυσκολεύονται στην εστίαση διότι το είδωλο είναι ασαφές. Τις "κρυστάλλινες" βραδιές, αντίθετα, η λετομέρεια στον πλανήτη είναι σαφής και το σημείο εστίασης πιο εύκολα αντιληπτό.

 

Καλή συνέχεια!!

[PanosSky]

Ο σχεδιασμός μιας παρατήρησης, για μένα, εμπεριέχει το ζήτημα της γνώσης περί του αντικειμένου που θα δεις και αυτό είναι το σπουδαιότερο. Το να γνωρίζεις αυτό που βλέπεις κάνει πιο περιπετειώδη την αναζήτηση και τη θέαση του. Αν δεν αφήσεις την αναζήτηση και εσύ, για κάποιο goto, το τρίπτυχο Γνώση-Αναζήτηση- Θέαση προσφέρει το 100% της χαράς της παρατήρησης.