Ψευδαισθηση?

[PanagiotisM]

Γενικά είχα αποδεχθεί όταν πρωτοξεκίνησα την αστρονομία ότι στην παρατήρηση από χρώμα δεεεν.Λογικό εξακολουθεί να μου φαίνεται...Η απορία μου είναι η εξής:Ανοίγοντας ένα παλαιότερο τεύχος Sky&Telescope που είχα αγοράσει στις διακοπές, βρήκα μία στήλη όπου ένας ενθουσιώδης συντάκτης περιέγραφε λεπτομερώς τα χρώματα που έβλεπε να έχουν διαφοροι αστέρες(διπλοί και μη) και μάλιστα παρατηρώντας με κιάλια(πολυ μικρότερη διάμετρο από ένα μέσο τηλεσκόπιο).Πράγματι και εγώ έχω βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις.Για παράδειγμα πέρυσι στο δημόκριτο, κοιτώντας τον Αλμπιρέο μέσα από ένα 12αρι ντομπσονιάτο θυμάμαι ότι είδα ενα πράσινο και ένα μπλε αστέρι, ενώ παρατηρώντας τις πλειάδες θα έπαιρνα όρκο ότι έχουν ένα μπλε χρώμα. Μήπως τελικά μπορούμε να δούμε και λίγο χρωματάκι ή πρόκειται για κάποια ψευδαίσθηση?

[B.D. Foxmoor]

Χρώμα μπορείς να δεις σε αστέρες και σε κάποια πολύ φωτεινά νεφελώματα

πχ. Νεφέλωμα του Ωρίωνα.

 

Σε γαλαξίες και αμυδρά νεφελώματα, δεν γίνεται.

[βολιωτης]

Υπάρχουν καικατάλογοι 2πλων αστέρεων όπου διακρίνονται χρώματα!

 

http://dvaa.org/AData/ADDoubles.html

 

http://users.compaqnet.be/doublestars/

[bellatrix]

Είσαι σίγουρος ότι στις Πλειάδες παρατήρησες μπλε χρώμα; Διότι εγώ ποτέ δεν κατάφερα να δω κάτι τέτοιο με το 6".

@Foxmoor παρατηρούμε χρώμα στα νεφέλωμα του Ωρίωνα; Χωρίς φίλτρα;

 

Μόνο οι αστέρες (μεμονωμένους ή μη) γνώριζα ότι έχουν χρώμα, και αυτό εξαρτάται στο πού εκπέμπεται το μέγιστο της ακτινοβολίας τους.

[B.D. Foxmoor]

Στο νεφέλωμα του Ωρίωνα έχω διακρίνει απαλό πράσινο χρώμα με 8'' και με 11'' τηλεσκόπιο.

Υπάρχουν αναφορές αρκετές παγκοσμίως.

[βολιωτης]

Κι εγώ ένα απαλό γκριζό-πράσινο.

[bellatrix]

Με τις 6" τι να διακρίνω? Ευχαριστώ πολύ!

[PanosSky]

Στο νεφέλωμα του Ωρίωνα έχω διακρίνει απαλό πράσινο χρώμα με 8'' και με 11'' τηλεσκόπιο.

Υπάρχουν αναφορές αρκετές παγκοσμίως.

 

 

 

Κι εγώ ένα απαλό γκριζό-πράσινο.

 

 

 

 

Τα επιβεβαιώνω και τα δύο

[Explorer79]

Με 16-18 ιντσες μεχρι ποσα ετη φωτος μακρια διακρινουμε χρωματα;

[Greekdestiny]

Καλημέρα φιλοι.Για να δωσω και την δικη μου εμπειρια και να βοηθησω,ειπα να γραψω.Στις πλειαδες με το 8αρι εχω δει και εγω ένα απαλο μπλε χρωμα και στο νεφέλωμα του ωριωνα οσες φορες και αν το εχω παρατηρησει από φωτα η από σκοτεινο ουρανο παντα βλεπω μια γκριζομπλε εικονα...Χρησιμοποιήσατε καποιες ειδικες τεχνικες η εξοπλισμο για να το δειτε πρασινο?

[giorgos_79]

και εγω με το 10αρι ενός φιλου εχω δει στο νεφέλωμα ένα πολύ απαλο πρασινο χρωμα..

[takis63]

Κι εγώ έχω διακρίνει απαλό πράσινο στο νεφέλωμα του Ωρίωνα ακόμη και με κιάλια αλλά και με το 6άρι MEADE LXD-55 S/N που είχα παλιά.

 

Γενικά για να δείς χρώμα σε αντικείμενα πέραν των διπλών αστέρων, χρειάζεσαι τηλεσκόπια μεγάλης διαμέτρου και θα πρέπει να εστιάσεις κυρίως σε φωτεινά πλανητικά νεφελώματα, όπως τα NGC 7662 Blue snowball στην Ανδρομέδα, NGC 6543 Cat's eye στο Δράκοντα, NGC 6905 Blue flash nebula στο Δελφίνι κλπ. Σε γαλαξίες το ξεχνάς.

 

Αγαπητή bellatrix με το 6άρι σου νομίζω θα μπορέσεις να δείς χρώμα στα παραπάνω από ένα σκοτεινό ουρανό. Φυσικά με περιφερειακή όραση. Όσο πιο μεγάλο τηλεσκόπιο έχεις όμως, τόσο το καλύτερο. Ποτέ δε θα ξεχάσω την παρατήρηση του Cat's eye με ένα 18άρι dobsonian από τον Πάρνωνα. Μαγεία

[bellatrix]

Ευχαριστώ πολύ για τις εμπειρίες και τις παρατηρήσεις σας! Η αλήθεια είναι ότι το παρατήρησα μέσα από το κέντρο της πόλης οπότε ναι, δεν μπόρεσα να διακρίνω κάποιο χρώμα..

 

Ευχαριστώ και πάλι!

[takis63]

Α και να μη το ξεχασω. Οχι μεγαλες μεγεθυνσεις. Χρησιμοποιειστε μικρες προς μετριες αναλογα και με το τηλεσκοπιο σας.

[giannis60]

Θεάσεις και ψευδαισθήσεις. Όταν μετά από δύο χρόνια εντατικής χρήσεις ενός κατοπτρικού 114 χιλιοστών διαμέτρου με 900 εστιακή απόσταση κοίταξα μέσα από το καινούριο μου 8ιντσο, έμεινα άναυδος. Για δεύτερη φορά στην ζωή μου είπα. <<Εν τέλη δεν γνωρίζω τίποτα για τα τηλεσκόπια.>> Διότι σχεδόν τίποτα δεν ήταν όπως το είχα φανταστεί ότι θα ήταν. Υπήρξαν πολλές ευχάριστες εκπλήξεις. Η πρώτη μου αίσθηση ήταν ότι τόσα χρόνια βλέπω στην τηλεόραση και τώρα για πρώτη φορά πηγαίνω στον κινηματογράφο. Τόσο <<Μεγάλη και δυνατή>> μου φάνηκε η πρώτη εικόνα. Όμως υπήρχαν και ένα σωρό δυσάρεστες εκπλήξεις. Η πρώτη ήταν ότι τα πιο διάσημα έγχρωμα διπλά αστέρια ξεθώριασαν! Το γ Ανδρομέδας από ένα χρυσό πρωτεύοντα αστέρα, κι από ένα καταγάλανο σαν κυκλαδίτικο ουρανό δευτερεύοντα, μετατράπηκε σε ένα λευκό με υποψία κίτρινου αστέρα που δίπλα του έχει έναν μικρό λευκό με υποψία γαλάζιου αστέρα. Το δε πιο υπέροχο απ' όλα (κατά την γνώμη και αισθητική μου) α του Ηρακλή, από έναν πρωτεύοντα πορτοκαλοκόκκινο σαν τον ήλιο λίγο πιο πάνω από την δύση του, με έναν γαλάζιο, σαν το χρώμα της σκουριάς του χαλκού, μετατράπηκε σε ένα φωτεινότατο λευκοκίτρινο πρωτεύοντα με έναν λευκό κάπως γαλαζωπό μικρό συνοδό. Σαν να μη φτάνει αυτό παρατήρησα ότι υπάρχει κι άλλη μεγαλύτερη αδικία. Όταν αφεστιάζω και αντί για αστρικά είδωλα τα βλέπω λουκουμάδες τα αστέρια αυτά αποχτούν τα υπέροχα παραπάνω χρώματα. Το κόλπο τώρα είναι το εξής. Κοιτώντας και πάνω απ' όλα απολαμβάνοντας το χρώμα των εστιασμένων αστεριών, χωρίς να βγάλω το μάτι μου από το προσοφθάλμιο εστιάζω. Και να που μετά από από λίγη προπόνηση και πολύ καλή θέληση, και εστιασμένα διατηρούν τα χρώματά τους χωρίς να ξεθοριάσουν.