Παρακολούθηση πλανητών με DOBSONIAN

[astrofriend]

Μήπως μπορεί κάποιος (που έχει χειρισθεί βάση DOBSONIAN) να μου λύσει την παρακάτω απορία;

 

Εάν με ενδιαφέρει να παρατηρήσω μόνο τους πλανήτες (Δία, Κρόνο, Αφροδίτη) σε μεγάλη σχετικά μεγέθυνση 225Χ

 

πράγμα που τώρα κάνω και παρακολουθώ την φαινόμενη κίνηση τους σχετικά εύκολα χρησιμοποιώντας μία ισημερινή ή μία αλταζιμουθιακή βάση με μικρομετρικούς κοχλίες

 

θα μπορούσα να τους παρακολουθήσω στην φαινόμενη κίνηση τους χρησιμοποιώντας μία βάση DOBSONIAN ;

 

ή η βάση DOBSONIAN δεν είναι κατάλληλη για παρακολούθηση πλανητών σε μεγάλη μεγέθυνση ;

 

Ξέρω κάποιον που χειρίζεται την DOBSONIAN πολύ καλά και μπορεί να το κάνει

 

Δεν μιλάω όμως για αυτόν αλλά για έναν απλό χρήστη

 

Η αλλιώς η ερώτηση : μπορεί ένας αρχάριος χρήστης χωρίς ιδιαίτερη ικανότητα στην χρήση της DOBSONIAN με μικρή σχετικά εξάσκηση να παρακολουθήσει με αυτήν την φαινόμενη κίνηση των πλανητών σε μεγάλη μεγέθυνση 225Χ ;

 

ευχαριστώ

Χρήστος

[Αστρονομος]

Χρήστο ,ως χρήστης ντομπσόνιαν πρέπει να πω πως ακόμη και με 100χ είναι δύσκολο να παρακολουθείς πλανήτες μόνο και μόνο ,γιατί βλέπεις τα αντικείμενα να κινούνται διαγώνια ενώ εσύ μπορείς να κινείς το τηλεσκόπιο μόνο πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά, πράγμα που δυσκολεύει ακόμη και την σωστή εστίαση . Με άλλα λόγια, αυτό που ρωτάς είναι δυνατόν αλλά ίσως να μην το απολαμβάνεις περισσότερο από όσο κουράζεσαι .

Φιλικά,Αλέξανδρος

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΟΦΟΥΛΗΣ]

Φαντάζομαι ότι όταν ξεκίνησηες να χρησιμοποιείς τους μικρομετρικούς κοχλίες θα σου φάνηκαν το ίδιο βουνό. Αλλα τελικα δεν ήταν. Θέμα εξασκησης είναι και τίποτε άλλο. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το κάνεις θέμα.

 

Φιλικά

[Τάσος Βράτολης]

Φίλε μου το ΠΑΝ, είναι να έχεις σωστή κίνηση στην βάση dobsonian. Στο λέω γιατί έχω κάνει πάρα πολλές παρατηρήσεις πλανητών με το 12άρι και όταν πάει καλά η βάση σου στην κίνησή της, όλα είναι δυνατά.

Ακόμη και στις 300x (όταν επιτρέπει η ατμόσφαιρα φυσικά) μπορείς να την χειριστείς πανεύκολα, φτάνει να μην πάσχει από κατασκευαστικά χούγια και κυρίως την λεγόμενη στατική τριβή (Static friction = Stiction).

 

Γενικά όμως είναι και η παρατήρηση αυτή θέμα εξάσκησης.

[astrofriend]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις

 

Αναφερόμενος στην απάντηση του Τάσου (ότι δηλαδή εξαρτάται από την ποιότητα της κίνησης της βάσης) θα ήθελα να ρωτήσω κάποιον που χρησιμοποιεί αυτό που αγοράζουν οι περισσότεροι αρχάριοι στην Ελλάδα, δηλ. ένα SKYWATCHER DOBSONIAN 6 η 8 ιντσών, αν θεωρεί ότι παρακολουθεί τους πλανήτες σε μεγάλη μεγέθυνση ικανοποιητικά ή αν το βρίσκει μεγάλη ταλαιπωρία ή και αδύνατο, δηλαδή αν οι συγκεκριμμένες βάσεις είναι αρκετά καλές για αυτό.

 

Εγώ πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό θέμα γιατί όλους τους αρχάριους τους συμβουλεύουν να αγοράσουν DOBSONIAN 6 ή 8 ιντσών σαν βέλτιστη λύση. Αν όμως εγώ το αγόραζα και δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους πλανήτες (που είναι η πιο εύκολη παρατήρηση γιατί γίνεται και από την ταράτσα μου παρόλη την φωτορύπανση) θα θεωρούσα ότι την πάτησα !

[kkokkolis]

Το βρίσκω αρκετά εύκολο, ευκολότερο για τους πλανήτες από ότι για λιγότερο φωτεινά αντικείμενα. Και αν ξεχαστείς και σου ξεφύγει το βρίσκεις αμέσως είτε μετακινώντας τον σωλήνα λίγο αριστερά (βλέποντας προς τον Νότο όπως συνηθίζω) είτε από τον ερευνητή και πάλι. Ακολουθώ τον κανόνα της κόρης εξόδου 1mm,δηλαδή φακό 6mm για 200x όπου έχω περίπου 1/3 της μοίρας (με Delos, παρόμοιο πεδίο και ο Hyperion). Από άκρη σε άκρη έχω 1.44' και από το κέντρο σε άκρη ή στο έσω 50% περίπου 44" παρατήρησης. Κάθε μισό λεπτό διορθώνω και είμαι εντάξει. Με τον ES 100 9 τα πράγματα είναι πολύ χαλαραααά.

Ενας φθηνός 6mm είναι ο Skywatcher 66 μοιρών. Και ένας από τους καλύτερους φακούς για πλανήτες ο BGO 6mm, όπου οι χρόνοι είναι περίπου οι μισοί και απαιτούνται αντανακλαστικά.

Υπάρχει και η δυνατότητα αναβάθμισης σε GOTO, Dobsonian ή ισημερινή. Οπότε αν δεν σου φθάνει η χειροκίνητη παρακολούθηση θα έχεις το συνοδό tracking.

[Τάσος Βράτολης]

Όλα τα Νευτώνεια τηλεσκόπια του εμπορίου σε dobsonian βάση, επιδέχονται βελτιώσεις και στην κίνηση και σε άλλους τομείς που κάνουν την ζωή ευκολότερη. Ακόμη και τα πολύ ακριβά των χιλιάδων ευρώ μπορεί να βελτιωθούν (λιγότερο βέβαια) σε κάποιους τομείς.

 

Στο λέω για να μην νομίζεις πως το παίρνεις και έχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα "από την μάνα του", ειδικά για τις διαμέτρους και την SW που ανέφερες και που τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά και αρκετά καλά από δικό μου ψάξιμο.

 

Αυτές οι βελτιώσεις/προσθήκες/πατέντες αποτελούν και μέρος του χόμπυ άλλωστε, αναμφισβήτητα.

[Sailor saturn]

astrofriend δεν χρειάζεται να προβληματίζεσαι καθόλου για τον χειρισμό τηλεσκοπίων dobsonian, ιδίως αυτών που είναι σχετικά μικρά δηλαδή με 6 ή 8 ίντσες (με 6 ίντσες έχω εγώ). Ο χειρισμός είναι πανεύκολος. Στο θέμα των πλανητών σε μεγάλη μεγέθυνση, απλά είναι λίγο σπαστικό να πρέπει συχνά να μετακινείς λίγο το σωλήνα για να μη φύγει από το οπτικό σου πεδίο ο πλανήτης. Όταν όμως παρατηρείς ας πούμε τον Κρόνο, δεν είναι πια και το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι, το κάνεις πλέον μηχανικά

[giorgosgr]

Αν πρωτίστως σε ενδιαφέρει να παρατηρείς πλανήτες, παρότι το dobsonian κάνει γι αυτό, καλύτερα να αποκτήσεις ισημερινό τηλεσκόπιο και απαραιτήτως με μοτερ στην ορθή αναφορά. Ελάχιστο αποδεκτό το 6" σε βάση EQ3-2. Το goto ειδικά για πλανήτες ειναι αδιάφορο και η βάση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για στοιχειώδη αστροφωτογραφία. Για το 6" θα πρότεινα το "μακρύκανο" f/8 για αρκετούς λόγους: ευκολότερο στην ευθυγράμμιση, απουσία κόμης, πολύ καλή απόδοση ακόμα και με απλούς προσοφθάλμιους (στο δικό μου 6" f/8 o 16mm Erlfe είναι τέλειος στο 12" f/4.8 παρουσιάζει αρκετή κόμη στα άκρα του πεδίου). Γενικώς το ίδιο τηλεσκόπιο προτείνω και ως πρώτο σε όλους. Αν πρέπει να είναι μικρό σε μήκος τοτε πάρε το σε f/5. Αν ωστόσο επιμένεις στο dobsonian (το 6" είναι κι αυτό "μακρύκανο") μπορείς τοποθετείς τον πλανήτη στην άκρη του πεδίου και να τον αφήνεις να "κυλάει" σιγά σιγά χωρις να αγγίζεις το τηλεσκόπιο ώστε να ταρακουνιέται. Όταν φτάσει στην αλλη άκρη τον ξαναβάζεις στην απέναντι όπου τον είχες προηγουμένως κ.ο.κ.

Resume: "θυσίασε" 2 ίντσες για να πάρεις ισημερινό! Θα σε μάθει πολύ περισσότερα για την χρήση των τηλεσκοπίων και των βάσεων παρά τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις στην αρχή!

[Sailor saturn]

εγώ πάντως δεν θα θυσίαζα 2 ίντσες για να έχω πιο περίπλοκη στήριξη. όσο ποιο πολλές ίντσες, τόσο πιο πολύ φως, τόσο πιο πολλά αμυδρά αντικείμενα μπορείς να δεις. αν θες το τηλεσκόπιο για να παρατηρείς τον ουρανό, όσο περισσότερες ίντσες τόσο το καλύτερο. ακόμη και αντικείμενα που θεωρούνται λαμπρά για κάθε τηλεσκόπιο, με περισσότερες ίντσες διακρίνεις περισσότερες λεπτομέρειες

[giorgosgr]

Το να μην σπρώχνεις κάθε τόσο σε 300χ ειναι αρκετό για να πάρεις ισημερινό. Προσωπικά τηλεσκόπιο χωρίς παρακολούθηση δεν ξαναπαίρνω. Το να παρακολουθεί και να βλέπεις άνετα σε κάνει να βλέπεις και περισσότερα καθώς και το να μπορείς να κεντράρεις με κουμπιά και dobsonian να ειναι πάλι με tracking πρέπει.

[giannis60]

Το να μην σπρώχνεις κάθε τόσο σε 300χ ειναι αρκετό για να πάρεις ισημερινό. Προσωπικά τηλεσκόπιο χωρίς παρακολούθηση δεν ξαναπαίρνω. Το να παρακολουθεί και να βλέπεις άνετα σε κάνει να βλέπεις και περισσότερα καθώς και το να μπορείς να κεντράρεις με κουμπιά και dobsonian να ειναι πάλι με tracking πρέπει.

 

Βαγγελιώ. Καταρχήν σε αυτό που έγραψε ο Γιώργος + 1. Τώρα αυτό που λες ότι με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο βλέπεις περισσότερα, και βέβαια θεωρητικώς είναι σωστό. Πρακτικώς όμως η παρακολούθηση και γενικά η άνετη θέση θέασης αυτή από μόνη της διπλασιάζει την διάμετρο. Το παραπάνω δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά μια απολύτως υλική και στέρεα πραγματικότητα. Δεν έχει σημασία αν έχεις DOB ή ισημερινή στήριξη. Σημασία έχει αν η στήριξη σου είναι σε θέση να μένει από μόνη της σε ένα αντικείμενο. Απλώς στην ισημερινή αυτό γίνεται πιο απλά και πιο φτηνά.

[astrovox]

Τώρα αυτό που λες ότι με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο βλέπεις περισσότερα, και βέβαια θεωρητικώς είναι σωστό. Πρακτικώς όμως η παρακολούθηση και γενικά η άνετη θέση θέασης αυτή από μόνη της διπλασιάζει την διάμετρο.

 

Η άνεση της παρατήρησης όντως "μεγαλώνει" τη διάμετρο του τηλεσκοπίου. Αυτό το είχαμε συζητήσει εκτεταμένα και όταν μιλάγαμε για "αστροκαρέκλες" και το πως η καθιστή παρατήρηση με ένα καλό αστρονομικό κάθισμα που θα φέρει το κορμί σε ξεκούραστη στάση επιτρέπει να παρατηρήσουμε πιο εστιασμένα, ξεκούραστα, παρατεταμένα. Στους πλανήτες η επίμονη παρατήρηση ανταμείβει καθώς επιτρέπει να πετύχουμε και τις στιγμές της πρόσκαιρης βελτίωσης του seeing που μια λεπτομέρεια που πριν δε βλέπαμε ξαφνικά εμφανίζεται.

 

Όσον αφορά το αρχικό ερώτημα, όντως η κίνηση της dobsonian βάσης είναι καίριας σημασίας. Εξίσου σημαντική είναι η εξοικείωση με τις ιδιαιτερότητες της βάσης σου. Με τον καιρό μαθαίνει κανείς ακριβώς τη δύναμη που θέλει να υπερνικήσει τη στατική τριβή και τη δύναμη που θέλει για να διατηρεί μια αργή σταθερή ταχύτητα. Με το δικό μου τηλεσκόπιο Orion Optics, μετά από 6 χρόνια συμβίωσης μπορώ με κλειστά μάτια να το κινώ όπως θέλω. Είχε, βέβαια, από μόνο του καλύτερη κίνηση από τα skywatcher (όπως φτάνουν από το εργοστάσιο) αλλά και αυτό θέλησε το μαστόρεμά του. Μη διστάσεις να κάνεις τις βελτιώσεις στη βάση, αξίζουν οπωσδήποτε.

[PanosSky]

Νομίζω ότι το ζήτημα του "μεγαλώματος" της διαμέτρου του τηλεσκοπίου, με την άνετη θέση θέασης κάποιες φορές φτάνει στα όρια της υπερβολής. Σίγουρα μια άνετη θέαση αυξάνει τη προσοχή και την αυτοσυγκέντρωση.

 

Από αυτό όμως, μέχρι να μιλήσουμε για διπλασιασμό διαμέτρου είναι μεγάλο άλμα. Θα ήταν πολύ βολικό για όλους μας και ειδικά για τις τσέπες μας, ένα 8αρι με καλό αστροκαρεκλάκι και tracking να γίνει 16αρι και μετά να του βάλουμε και ένα διοφθάλμιο (η απόλυτη άνεση) να το κάνουμε 32αρι.....

[astrofriend]

Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή στην συζήτηση

 

Εγώ καλύφθηκα, ελπίζω η συζήτηση να φανεί χρήσιμη και σε όσους προσπαθούν να επιλέξουν το πρώτο τους τηλεσκόπιο

[saxlina]

Ωραιο το θεματακι!

Καλη αρχη φιλε!

Αντε να περνουμε σειρα!