Αστρονομικές... Ειδήσεις

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Εφτιαξε αντίγραφο της μηχανής των Αντικυθήρων

Αξιοποιώντας νεότερα στοιχεία ο Διον. Κριαράς ανακατασκεύασε τον αρχαίο μηχανισμό. «Πρόκειται για ένα τελειοποιημένο και λειτουργικό μοντέλο», λέει

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1534615#

Καθοδηγημένος από τα λιγοστά θραύσματα που ανακάλυψαν Σύμιοι σφουγγαράδες στο πέλαγος των Αντικυθήρων και ακολουθώντας τα παλαιότερα βήματα επιστημόνων, ξεκίνησε το μαγευτικό ταξίδι της ανακατασκευής του μηχανισμού των Αντικυθήρων.

 

Ενός μηχανισμού που συνάρπασε τον τελευταίο αιώνα εκατομμύρια ανθρώπους -σχετικούς και μη με την ιστορία της επιστήμης- ξεδιπλώνοντας μια άγνωστη πτυχή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

 

 

Ο μαθηματικός Διονύσης Κριαράς, συνεργάτης της διεθνούς ομάδας «Αntikythera Mechanism Research Ρroject», η οποία μελετά επισταμένως το εύρημα κατά τα τελευταία χρόνια, αναπαράστησε τον υπολογιστή των Αντικυθήρων αξιοποιώντας τα νεότερα στοιχεία που εξήχθησαν από την ερευνητική ομάδα. Το εγχείρημα ολοκληρώθηκε τον περασμένο Αύγουστο και θα εκτίθεται από σήμερα στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

 

«Πρόκειται για ένα τελειοποιημένο και απολύτως λειτουργικό αντίγραφο του μηχανισμού», λέει στο «Εθνος» ο κ. Κριαράς. «Αυτό σημαίνει πως σήμερα μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει ως αστρονομικό όργανο, ως μηχανικό πλανητάριο, ως ημερολόγιο, ως εκπαιδευτικό όργανο που δείχνει το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, αλλά και ως μηχανισμό που παριστάνει την κίνηση της σελήνης. Είναι πολύ σημαντικά», λέει ο κ. Κριαράς, «ενώ τελευταία ανακαλύφθηκε ότι ο μηχανισμός υποδείκνυε ακόμη και τις χρονιές των αγωνισμάτων, δηλαδή πότε ήταν η χρονιά των Ολυμπίων, των Νεμέων και των Πυθείων».

 

Η πρώτη επαφή του μαθηματικού κ. Κριαρά με τον μηχανισμό των Αντικυθήρων πραγματοποιήθηκε πριν από 15 χρόνια στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όταν ο ίδιος βρέθηκε εκεί ως επισκέπτης. «Μόλις είδα την ανακατασκευή που είχε επιχειρήσει ο Πράις, ενδιαφέρθηκα πολύ να δω πώς δουλεύει. Βασισμένος λοιπόν σε σχέδια δικά του και άλλων, παρενέβην με κάποιες διορθώσεις και προσθήκες και κατέληξα στο πρώτο μου λειτουργικό μοντέλο. Πριν από έναν χρόνο κατασκεύασα ένα δεύτερο με αρκετές προσθήκες. Το μοντέλο αυτό βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, στο Παιδικό Μουσείο του Μανχάταν», εξηγεί.

 

Το δυσκολότερο, ίσως, κομμάτι στην αναπαράσταση του μηχανισμού των Αντικυθήρων είναι το γεγονός ότι το αρχαίο εύρημα αποτελεί ένα μόλις μικρό κομμάτι του πρωτότυπου μηχανισμού, ενώ παράλληλα δεν σώζονται αρχαία κείμενα που να διευκρινίζουν τεχνικές λεπτομέρειές του. Ως εκ τούτου ο κ. Κριαράς και όλοι όσοι επιχείρησαν την ανακατασκευή καλούνται να λύσουν τον γρίφο και να ανακαλύψουν το μυστικό μέσα από το σκοτάδι. «Είναι ατυχία το γεγονός ότι δεν έχουμε γραπτά κείμενα παρά μόνο κάποιες επιγραφές που αποτελούν ενδείξεις και όχι αποδείξεις», λέει ο ίδιος. «Είναι ατυχία γιατί πρόκειται για έναν μοναδικό μηχανισμό.

 

Οι αρχαίοι Ελληνες δεν κατέγραφαν και δεν έδιναν μεγάλη σημασία στις τεχνικές λεπτομέρειες, καθώς αντιμετώπιζαν καθετί το χειρωνακτικό απαξιωτικά».

 

Παρ όλ αυτά, για εκείνον το ταξίδι στα άδυτα της αρχαιοελληνικής τεχνολογίας δεν έχει τελειώσει. Αναζητώντας εδώ και 15 χρόνια τις πηγές και τα κείμενα της αρχαίας γραμματείας που αναφέρονται σε μηχανές, εργαλεία και τεχνικές της εποχής, προσπαθεί να ζωντανέψει τα επιτεύγματα των προγόνων στην καθημερινότητα του 2008.

 

«Σκοπεύω να συνεχίσω φτιάχνοντας και νέο μοντέλο του μηχανισμού, αφού τα ερωτηματικά που υπάρχουν γύρω από αυτόν είναι ακόμη αρκετά. Παράλληλα ετοιμάζουμε μια έκθεση στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια της οποίας θα παρουσιαστούν δείγματα των αρχαίων επιτευγμάτων», συνεχίζει.

 

Η σελίδα για την αποκρυπτογράφηση του τεχνολογικού παρελθόντος έχει πλέον ανοίξει...

 

ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΤΟ 1900 ΣΕ ΝΑΥΑΓΙΟ

Σε ένα ναυάγιο ανοικτά των Αντικυθήρων, μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης, ανακαλύφθηκε το 1900 το αρχαίο τέχνημα του μηχανισμού που αποτελεί την αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει, ο μηχανισμός χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., δηλαδή σχεδόν μισό αιώνα πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου.

 

Θησαυροί, αγάλματα και άλλα αντικείμενα που ανασύρθηκαν από Σύμιους σφουγγαράδες μεταφέρθηκαν μαζί με τον μηχανισμό στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Χρειάστηκαν, όμως, δύο χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο διευθυντής του και αρχαιολόγος κ. Βαλέριος Στάης παρατήρησε πως ένα από τα ευρήματα έφερε έναν οδοντωτό τροχό και εμφανείς επιγραφές με αστρονομικούς όρους. Ηταν ο μηχανισμός. Από τη στιγμή εκείνη, εκατοντάδες επιστήμονες σε ολόκληρο τον κόσμο επιδόθηκαν σε έναν αγώνα για την αποκρυπτογράφησή του και για την ανεύρεση στοιχείων σχετικά με την ιστορία και τη λειτουργικότητά του, ενώ το 1978 το ναυάγιο επισκέφθηκε και ο Ζακ Ιβ Κουστό με την ομάδα του προχωρώντας σε βιντεοσκόπηση του βυθού.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1534615#

[Bi2L]

πηγη physics4u.gr

Το διαστημόπλοιο Rosetta συναντά τον αστεροειδή Steins στις 5 Σεπτεμβρίου.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3426.html

Ευρισκόμενο στον δρόμο για να συναντήσει τον κομήτη 67/Churyumov-Gerasimenko, το Rosetta σκοπεύει να παρατηρήσει και δυο αστεροειδείς : τον Steins στις 5 Σεπτεμβρίου 2008, και τον Lutetia στις 10 Ιουνίου του 2010.

 

Το διαστημόπλοιο Rosetta της ESA θα κάνει μια ιστορική συνάντηση με τον αστεροειδή Steins στις 5 Σεπτεμβρίου 2008.

 

Ο αστεροειδής Steins είναι ο πρώτος επιστημονικός στόχος του Rosetta. Το διαστημόπλοιο θα φτάσει στο ραντεβού του με τον αστεροειδή, κατά τη διάρκεια της πρώτης εισβολής μέσα στην αστεροειδή ζώνη που βρίσκεται μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία, ενώ βρίσκεται σε πορεία προς την κομήτη 67/Churyumov-Gerasimenko και που αναμένεται να τον συναντήσει το Μάιο του 2014. Τότε θα φύγει μια μικρή συσκευή-εργαστήριο από το Rosetta (που είναι γνωστή ως Philae) για να φτάσει στην επιφάνεια του κομήτη και να την εξετάσει.

 

Ο αστεροειδής αυτός είναι τύπου E, που σημαίνει ότι είναι ένας πυριτικός αστεροειδής με σκοτεινή επιφάνεια, ενώ δεν έχει εξεταστεί ποτέ πριν από διαστημόπλοιο.

 

Το συνολικό ταξίδι του σκάφους μέχρι τον κομήτη θα διαρκέσει 10 χρόνια και ήδη μετρά 4,5 χρόνια πορείας ή 360 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη.

 

Αλλά το ταξίδι των 6,5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων θα διακοπεί την Παρασκευή, όταν το σκάφος θα κάνει μανούβρες μέσα στην αστεροειδή ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία.

 

Μερικά χιλιόμετρα 360 εκατ. ευρώ (225 εκατομμύρια μίλια) από το σπίτι, Rosetta θα διενεργήσει την άλλη να αφήσει τη σειρά κάμερες και σαρωτές αρασέ τι θα μπορούσε να είναι μία εκπληκτική θέα σε 10 χμ (έξι μιλίων)-μακρύ χώρο βράχο που ονομάζεται (2867 ) Steins.

 

Η μελέτη των αστεροειδών είναι εξαιρετικά σημαντική, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύουν ένα δείγμα του υλικού του ηλιακού συστήματος σε διάφορα στάδια της εξέλιξης του - ένα κλειδί για την κατανόηση της προέλευσης του δικού μας πλανήτη και της πλανητικής μας γειτονιάς.

 

Η πλησιέστερη προσέγγιση με το Steins προβλέπεται να γίνει στις 5 Σεπτεμβρίου στις 10:58 ώρα Ελλάδας, από μια απόσταση 800 km, κατά το οποίο το διαστημόπλοιο δεν θα βρίσκεται σε επικοινωνία με τη Γη. Τότε θα μετρήσει το μέγεθος, την περιστροφή του και ίσως κάποια στοιχεία για το υλικό του.

 

Η πρώτη επαφή με το διαστημόπλοιο και η ανακοίνωση για την επιτυχημένη πτήση θα διεξαχθεί στις 21:23. Οι πρώτες εικόνες και τα δεδομένα που θα συλλεχθούν από το Rosetta θα αποστέλλονται στη Γη τη νύχτα της 5ης προς την 6η Σεπτεμβρίου και θα υποβληθούν σε προκαταρκτική επεξεργασία το πρωί στις 6 Σεπτεμβρίου.

 

Το διαστημόπλοιο που έφυγε το 2004 έχει κάνει ήδη δύο βρόχους γύρω από τη Γη και μια φορά κοντά στον Άρη, χρησιμοποιώντας την πλανητική βαρύτητα ως 'σφεντόνα' για να το βοηθήσει να αυξήσει την ταχύτητα του.

 

Μια τρίτη βαρυτική "σφεντόνα" από τη Γη αναμένεται να γίνει το Νοέμβριο του 2009.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3426.html

 

 

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Πώς σχηματίζονται οι γαλαξίες;

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3427.html

Η πιο αποδεκτή απάντηση σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα είναι το μοντέλο του «ιεραρχικού σχηματισμού», μια σταδιακή διαδικασία στην οποία οι μικροί γαλαξίες συγχωνεύονται για να δημιουργήσουν μεγαλύτερους. Είναι μια διαδικασία παρόμοια με αυτήν που ρυάκια συγχωνεύονται για να σχηματίσουν τα ποτάμια, και πώς αυτά τα ποτάμια, με τη σειρά τους, συγχωνεύονται για να σχηματίσουν ένα ακόμη μεγαλύτερο ποτάμι.

 

Αυτό το θεωρητικό μοντέλο προβλέπει ότι η μάζα των γαλαξιών μεγαλώνει μέσω συγχώνευσης τους με άλλους γαλαξίες και μάλιστα πολλές φορές στη διάρκεια της ζωής τους. Αλλά πότε η κοσμολογική ανάπτυξη τελειώνει; Πότε οι πιο μεγάλοι γαλαξίες αποκτούν την περισσότερη τους μάζα;

.

.

.

περισσότερα

 

 

 

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Ανακαλύφθηκε η ελάχιστη μάζα για τους γαλαξίες ρίχνοντας έτσι φως στη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3424.html

Αναλύοντας το φως από μικρούς, αμυδρούς γαλαξίες που στρέφονται γύρω από τον Γαλαξία μας, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Irvine στην Καλιφόρνια πιστεύουν ότι ανακάλυψαν την ελάχιστη μάζα των γαλαξιών στο σύμπαν - 10 εκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου.

 

Αυτή η μάζα θα μπορούσε να είναι το μικρότερο γνωστό "λιθαράκι" της μυστηριώδους, αόρατης ουσίας - γνωστής ως σκοτεινή ύλη. Άστρα που σχηματίζονται μέσα σε αυτά τα μπλοκ υλικού, συσσωρεύονται μαζί και μετατρέπονται έτσι σε γαλαξίες.

.

.

.

περισσότερα

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Πλησιάζει η ώρα μηδέν στο CERN.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3422.html

Την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου θα ξεκινήσει πειραματικά τελικά στα έγκατα της Γενεύης το πιο μεγάλο και αναμενόμενο πείραμα όλων των εποχών της ιστορίας. Οι επιστήμονες για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας θα δοκιμάσουν να αναπαραστήσουν τις πρώτες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Σε αυτήν μια δέσμη πρωτονίων θα τρέξει για πρώτη φορά στον κυκλικό επιταχυντή σωματιδίων με ενέργεια 450 GeV.

 

Ακολούθως, στις 3 Οκτωβρίου θα παρουσιαστεί το Grid, ένα παγκόσμιο δίκτυο υπολογιστών που σχεδιάστηκε για να διαχειριστεί 15 εκατομμύρια GBytes δεδομένων κάθε χρόνο που θα παράγει ο επιταχυντής.

 

Τέλος στις 21 Οκτωβρίου θα γίνει η επίσημη έναρξη του επιταχυντή και όλων των υπόλοιπων λειτουργιών με την παρουσία επισήμων και αντιπροσώπων όλων των συμμετεχουσών χωρών. Ας σημειωθεί ότι θα εργαστούν περίπου 6000 ερευνητές σε αυτόν.

 

Η τελευταία δοκιμή στον επιταχυντή LΗC που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες ήταν απολύτως επιτυχημένη και δεν παρουσιάστηκε ούτε ένα πρόβλημα. Σε αυτήν η επιστημονική ομάδα του CΕRΝ εκτόξευσε στον επιταχυντή μια δέσμη σωματιδίων τα οποία κινήθηκαν με φορά αντίθετη από αυτήν του ρολογιού για περίπου 3 χιλιόμετρα. Μια άλλη δοκιμή στον LΗC κατά την οποία τα σωματίδια κινήθηκαν κατά τη φορά του ρολογιού στον επιταχυντή πραγματοποιήθηκε στις αρχές του Αυγούστου με την ίδια επιτυχία. Έτσι το επόμενο βήμα θα πραγματοποιηθεί στις 10 Σεπτεμβρίου στο οποίο θα ξεκινήσει μία δέσμη πρωτονίων για να φτάσει σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός, διατρέχοντας και τα 27 χιλιόμετρα του επιταχυντή.

.

.

.

περισσότερα

[Αργύρης]

Οι ηλιακές κηλίδες έχουν σχεδόν εξαφανιστεί 3/9/2008 18:30:00

http://news.ert.gr/c/9/416697.asp

 

Συντάκτης: Ανδρέας Ροδίτης

Πηγή: www.ert.gr

 

Τους τελευταίους οκτώ μήνες, οι κηλίδες στην επιφάνεια του Ήλιου έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί και κανείς επιστήμονας δεν ξέρει πότε θα επιστρέψουν και πόσο μεγάλες θα είναι. Η ταχύτητα και η ένταση της επανεμφάνισης της επόμενης φάσης των ηλιακών κηλίδων θα καθορίσει πόσο ενεργός θα είναι ο νέος "ηλιακός κύκλος" και πόσα προβλήματα θα δημιουργηθούν στους δορυφόρους της Γης (διακοπή επικοινωνιών) και στα ηλεκτρικά δίκτυά της (υπερφόρτωση και διακοπές), σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία του NewScientist.

 

Οι ηλιακές κηλίδες είναι ψυχρότερες και σκοτεινότερες περιοχές που προκαλούνται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, οι οποίες αυξομειώνονται (από το ελάχιστο στο μέγιστο και ξανά στο ελάχιστο μέγεθος) κάθε 11 χρόνια περίπου, την ίδια χρονική περίοδο που αντιστρέφονται και οι μαγνητικοί πόλοι του Ήλιου.

 

Ελάχιστες κηλίδες έχουν παρατηρηθεί το 2008, πράγμα που υποδηλώνει ότι η δραστηριότητα του Ήλιου βρίσκεται τώρα στο ναδίρ. Η διεθνής Αρχή που είναι αρμόδια για την παρατήρηση των κηλίδων είναι το Κέντρο Ανάλυσης Δεδομένων των Ηλιακών Επιρροών στις Βρυξέλλες.

 

Μέχρι να επανεμφανιστούν οι ηλιακές κηλίδες, οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να προβλέψουν αν ο νέος 11ετής κύκλος θα σημειώσει δραστηριότητα μεγαλύτερη ή μικρότερη της συνηθισμένης. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όσο πιο γρήγορα επανεμφανισθούν οι κηλίδες, τόσο εντονότερη θα είναι η ηλιακή δραστηριότητα την επόμενη δεκαετία.

 

Ορισμένοι μετεωρολόγοι του διαστήματος προβλέπουν ότι ο επόμενος ηλιακός κύκλος θα είναι ήσυχος, άλλοι όμως φοβούνται το αντίθετο, ότι ένα μαζικό κύμα κηλίδων θα ξεσπάσει σύντομα. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις οφείλονται σε διαφωνίες των επιστημόνων για τον ακριβή μηχανισμό δημιουργίας των κηλίδων.

 

Υπήρχε και παραπάνω, δε το είχα προσέξει..

[Bi2L]

πηγη in.gr

Το μυστήριο του 2008 KV42

«Ανάδρομος» αστεροειδής δίνει στοιχεία για τη γειτονιά των κομητών.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=935008&lngDtrID=252

Ένας πρωτοφανής αστεροειδής που περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο κινούμενος «ανάποδα» σε σχέση με τους πλανήτες ίσως προσφέρει νέα στοιχεία για το λεγόμενο Νέφος του Όορτ, τη γειτονιά των κομητών στις εσχατιές του Ηλιακού Συστήματος.

 

 

«Ο αστεροειδής, με την προσωρινή ονομασία 2008 KV42, κινείται ανάποδα γύρω από τον Ήλιο και σχεδόν κάθετα στις τροχιές των πλανητών» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο του Καναδά. Η τροχιά των πλανητών τέμνει το επίπεδο στο οποίο κινούνται οι πλανήτες, γνωστό ως επίπεδο της εκλειπτικής, υπό γωνία 104 μοιρών.

 

«Η παράξενη αυτή τροχιά υποδεικνύει ότι ο 2008 KV42 ελκύστηκε μέσα στο Ηλιακό Σύστημα από το Νέφος του Όορτ» συνεχίζει η ανακοίνωση.

 

Το Νέφος του Όορτ είναι ένα θεωρητικό σφαιρικό νέφος από μυριάδες κομήτες σε απόσταση σχεδόν ενός έτους φωτός από τον Ήλιο, πολύ μακρύτερα από την τροχιά του Ποσειδώνα.

 

Ο αστεροειδής βρίσκεται σήμερα πολύ πλησιέστερα στον Ήλιο, μέσα στη λεγόμενη Ζώνη Κούιπερ, μια περιοχή πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα γεμάτη παγωμένα σώματα.

 

Οι Καναδοί, Γάλλοι και Αμερικανοί αστρονόμοι που πραγματοποίησαν την τελευταία έρευνα θεωρούν ότι ο 2008 KV42 βρισκόταν αρχικά στην περιοχή του Νέφους του Όορτ από την οποία προέρχονται οι κομήτες τύπου Χάλεϊ, και μετακινήθηκε, λόγω βαρυτικών επιρροών, στην πολύ πλησιέστερη Ζώνη του Κούιπερ.

 

Όπως αναφέρει το AFP, οι ερευνητές αναζητούσαν μακρινά σώματα με τροχιές που σχηματίζουν μεγάλες γωνίες με το επίπεδο της εκλειπτικής, ωστόσο δεν περίμεναν να ανακαλύψουν ανάδρομους αστεροειδείς.

 

«Διάφορες θεωρίες για το σχηματισμό του εξώτερου Ηλιακού Συστήματος υποδεικνύουν ότι τέτοια σώματα υπάρχουν, ωστόσο η αναζήτησή του με άμεσες παρατηρήσεις είναι πολύ δύσκολες» αναφέρουν οι αστρονόμοι.

 

Ο παράξενος αστεροειδής, διαμέτρου περίπου 50 χλμ, ανακαλύφθηκε με τη βοήθεια τηλεσκοπίων στη Χαβάης, την Αριζόνα και τη Χιλή, με επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας τον Μπρετ Γκλάντμαν του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=935008&lngDtrID=252

 

 

 

 

πηγη focusmag.gr

Μακρινό ουράνιο σώμα περιστρέφεται ανάποδα.

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=402889

Ένα ουράνιο σώμα στην παγωμένη ζώνη του Κούιπερ εντοπίστηκε να περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο με ανάποδη φορά συγκριτικά με τις τροχιές των περισσοτέρων αντικειμένων στο ηλιακό σύστημα. Η ανακάλυψή του μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να μάθουν την καταγωγή μιας αινιγματικής οικογένειας κομητών, χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της οποίας είναι ο Κομήτης Χάλεϊ.

 

Το νέο αντικείμενο, ονόματι 2008 KV42, βρίσκεται στη ζώνη του Κούιπερ, ένα δακτύλιο από παγωμένα σώματα μετά τον Ποσειδώνα. Η τροχιά του είναι εκλειπτική, γεγονός που σημαίνει ότι περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο σε αντίθετη κατεύθυνση από τους πλανήτες.

 

Οι επιστήμονες με επικεφαλής τον Brett Gladman από το Πανεπιστήμιο British Columbia εντόπισαν για πρώτη φορά το αντικείμενο τον Μάιο. Οι παρατηρήσεις υποδεικνύουν ότι έχει μήκος περίπου 50 χλμ και καλύπτει μία απόσταση μεταξύ 20 και 70 αστρονομικών μονάδων από τον Ήλιο (όπου μία αστρονομική μονάδα ισοδυναμεί με την απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου).

 

Η τροχιά του φαίνεται ότι είναι σταθερή εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, αλλά οι αστρονόμοι εικάζουν ότι σχηματίστηκε εκτός της ζώνης του Κούιπερ. «Είναι σίγουρα ενδιαφέρον να αναρωτηθούμε από πού προέρχεται», λέει ο Brian Marsden από το Minor Planet Center στο Κέημπριτζ της Μασαχουσέτης.

 

Ο Gladman υποστηρίζει ότι κατά πάσα πιθανότητα δημιουργήθηκε στο ίδιο σημείο απ’ όπου προέρχονται όλοι οι κομήτες τύπου Χάλεϊ, οι οποίοι επίσης ταξιδεύουν με ανάδρομη κίνηση ή με έντονα κεκλιμένες τροχιές, διάρκειας 20 έως 200 ετών.

 

Δεν είναι γνωστό από πού κατάγονται αυτοί οι κομήτες. Υπολογιστικές προσομοιώσεις υποδεικνύουν ότι δεν προέρχονται από κανένα από τα δύο γενέθλια σημεία των άλλων ειδών κομητών – τη ζώνη του Κούιπερ ή το πολύ πιο μακρινό νέφος του Όορτ, ένα σφαιρικό κέλυφος παγωμένων σωμάτων που βρίσκονται μεταξύ 20.000 και 200.000 αστρονομικών μονάδων από τον Ήλιο.

 

Η ομάδα του Gladman εκτιμά ότι ο 2008 KV42 σχηματίστηκε μακρύτερα από τη Ζώνη του Κούιπερ αλλά πιο κοντά από το νέφος του Όορτ, σε μια περιοχή που βρίσκεται σε απόσταση 2.000-5.000 αστρονομικών μονάδων από τον Ήλιο. Ορισμένοι αστρονόμοι αποκαλούν τη ζώνη αυτή εσώτερο νέφος του Όορτ. Σύμφωνα με τον Gladman, μια βαρυτική διαταραχή εκδίωξε ενδεχομένως τον 2008 KV42 από το εσώτερο νέφος του Όορτ, με αποτέλεσμα την παρούσα τροχιά του.

 

Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει μέχρι στιγμής περισσότερα από 20 αντικείμενα στη ζώνη του Κούιπερ με υπερβολικά κεκλιμένες τροχιές, αλλά κανένα με ανάδρομη κίνηση.

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=402889

 

Καλλιτεχνική απεικόνιση του Νέφους του Όορτ, των τροχιών των πλανητών και της τροχιάς ενός υποθετικού κομήτη

 

Η τροχιά του 2008 KV42 είναι τόσο κεκλιμένη συγκριτικά με αυτές των πλανητών που ταξιδεύει ανάποδα γύρω από τον Ήλιο. Έχει πάρει το παρατσούκλι «Drac» από το «Dracula», αφού τα βαμπίρ υποτίθεται ότι έχουν τη δυνατότητα να περπατάνε ανάποδα. (Εικονογράφηση

[Bi2L]

πηγη Ant1-pathfinder

Εντοπίστηκε η προέλευση εξωγήινης κοσμικής σκόνης.

http://news.pathfinder.gr/scitech/501980.html

Η προέλευση ενός μέρους των μικροσκοπικών μετεωριτών που απαρτίζουν την κοσμική σκόνη, αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά.

 

Η έρευνα του καθηγητή Μάθιου Γκεντζ, του Ιμπίριαλ Κόλετζ του Λονδίνου, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geology, δείχνει ότι ένα τμήμα της κοσμικής σκόνης που πέφτει στη Γη, προέρχεται από μια αρχαία ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία.

 

Τα σωματίδια κοσμικής σκόνης, προϊόντα αστεροειδών και κομητών, είναι μικροσκοπικά κομμάτια κονιορτοποιημένων βράχων, εκατοντάδες δισεκατομμύρια των οποίων πέφτουν διαμέσου του ουρανού του πλανήτη μας και βρίσκονται παντού - και μέσα στα σπίτια μας! Έχουν μήκος μέχρι ένα δέκατο του χιλιοστού και τυλίγουν όλο το ηλιακό σύστημα μέσα σε ένα λεπτό νέφος.

 

Η μελέτη αυτών των σωματιδίων είναι σημαντική, διότι η ορυκτή σύστασή τους αποτελεί ουσιαστικά ένα αρχείο καταγραφής των συνθηκών δημιουργίας των αστεροειδών και κομητών πριν 4,5 δισ. χρόνια.

 

Η προέλευση αυτής εξωγήινης σκόνης που συνεχώς προσγειώνεται στη Γη, ήταν ανέκαθεν αβέβαιη. Μετά από αναλυτική μελέτη της χημικής σύστασης 600 τέτοιων σωματιδίων, ο δρ Γκεντζ κατέληξε ότι έρχονται από μια οικογένεια αρχαίων διαστημικών βράχων, που λέγονται αστεροειδείς Κορωνίς, μεταξύ του Άρη και του Δία, οι οποίοι δημιουργήθηκαν πριν περίπου 2 δισ. χρόνια, όταν ένας πολύ μεγαλύτερος αστεροειδής διασπάστηκε σε κομμάτια.

 

Ειδικότερα, η σκόνη προέρχεται από μια μικρότερη ομάδα 20 διαστημικών βράχων στο εσωτερικό της οικογένειας Κορωνίς, που λέγονται αστεροειδείς Κάριν, που αποτελούνται από βράχο χονδρίτη, ο οποίος δημιουργήθηκε την περίοδο γέννησης του ηλιακού συστήματος.

 

Μετεωρίτες από χονδρίτη πέφτουν συχνά στη Γη, και ο δρ Γκεντζ ήταν σε θέση να ταιριάξει τα χημικά και ορυκτολογικά δεδομένα της κοσμικής σκόνης με αυτά των δειγμάτων μετεωριτών που είχαν ήδη συλλεχθεί.

 

Συνδυάζοντας αυτά τα στοιχεία με αστρονομικά δεδομένα δορυφόρων υπερύθρων ακτίνων, ο επιστήμονας διαπίστωσε ότι οι αστεροειδείς Κάριν συγκρούονται συνεχώς μεταξύ τους, δημιουργώντας τη σκόνη.

http://news.pathfinder.gr/scitech/501980.html

[Bi2L]

πηγη ert.gr pathfinder

Ψάχνοντας τα μυστικά του Big Bang

Το CERN στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος

http://news.pathfinder.gr/scitech/501971.html

Στις 10 Σεπτεμβρίου, θα αρχίσει στο Cern η πρώτη φάση του ιστορικού πειράματος, όπου το "τέρας" της Γενεύης θα αναζητήσει τα "σωματίδια του Θεού", φιλοδοξώντας να ανοίξει για τους επιστήμονες μια πόρτα στην άγνωστη πλευρά της ύλης

 

Είναι πια γεγονός. Μετά από μια τουλάχιστον δεκαετία προετοιμασιών και την επένδυση 6 δισ. ευρώ, στις 10 Σεπτεμβρίου, θα αρχίσει την πρώτη φάση της λειτουργίας του το μεγαλύτερο μηχάνημα στον κόσμο, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (Large Hadron Collider - LHC) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων (CERN) κοντά στη Γενεύη, μια υπόγεια κατασκευή σε κυκλικό τούνελ βάθους 50 - 175 μέτρων, μήκους 27 χιλιομέτρων και διαμέτρου 3,8 μέτρων κάτω και από τις δύο πλευρές των γαλλο-ελβετικών συνόρων. Είκοσι χώρες μέλη (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα από το 1954 ως ιδρυτικό μέλος) συμμετέχουν στην όλη προσπάθεια, που μπορεί να χαρακτηρισθεί ιστορική και θα μεταδοθεί τηλεοπτικά από το CERN (webcast.cern.ch), ενώ η εικόνα θα διανεμηθεί και μέσα από το δίκτυο της Eurovision.

 

Το πρώτο τεστ συγχρονισμού των επιμέρους τμημάτων του Επιταχυντή έγινε στις 9 Αυγούστου 2008 και ακολούθησαν και άλλα τις επόμενες εβδομάδες. Η πρώτη ακτίνα σωματιδίων που θα κυκλοφορήσει στον επιταχυντή στις 10 Σεπτεμβρίου, θα έχει αρχική ενέργεια 450 GeV ή 0,45 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (TeV). Στο εσωτερικό του επιταχυντή, όπου η θερμοκρασία έχει πλέον πέσει μόλις στους 1,9 βαθμούς Κελσίου πάνω από το απόλυτο μηδέν (-271 βαθμοί), δηλαδή χαμηλότερα και τη θερμοκρασία στο εξώτερο διάστημα, θα αρχίσουν να εκπέμπονται οι πρώτες ακτίνες σωματιδίων, να κυκλοφορούν και να συγκρούονται τα πρώτα πρωτόνια, με ενέργεια επτά φορές μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άλλη φορά στο παρελθόν.

 

Μέσα στο 2008 οι ακτίνες που θα κυκλοφορούν εντός του LHC, θα έχουν σταθεροποιηθεί, οπότε πλέον η ισχύς των σωματιδίων προβλέπεται να έχει αυξηθεί μέχρι τα 5 TeV. Όταν θα αρχίσει η ολοκληρωμένη φάση λειτουργίας του, πιθανότατα το 2010, η ενέργεια σύγκρουσης των σωματιδίων θα ξεπεράσει κατά 30 περίπου φορές οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν.

 

Σύμφωνα με ανάλυση του Economist, πρόκειται για το μεγαλύτερο -και πολυαναμενόμενο από την επιστημονική κοινότητα- βήμα στη σωματιδιακή φυσική εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα. Η τελευταία μεγάλη ανακάλυψη στη φυσική των υποατομικών σωματιδίων ήταν η εύρεση των λεγόμενων μποζονίων W και Ζ το 1983.

 

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, εκτός και οι κυρίαρχες θεωρίες αποδειχτούν τελικά λανθασμένες, η επόμενη μεγάλη στιγμή θα είναι η ανακάλυψη του μποζονίου του Χιγκς, μιας -προς το παρόν- θεωρητικής κατασκευής που απαιτείται για να προσδίδει μάζα στα άλλα σωματίδια από τα οποία αποτελείται η ύλη. Λογικά, χάρη στον LHC, η ανακάλυψή του θα γίνει γρήγορα - αν όχι, τότε οι φυσικοί θα βρεθούν σε μεγάλη αμηχανία...

 

Στην πραγματικότητα οι φυσικοί δεν επένδυσαν τόσα χρήματα στο "τέρας" της Γενεύης, για να βρουν απλώς ένα σωματίδιο που, ούτως ή άλλως, προβλέπουν οι εξισώσεις τους. Αυτό που ελπίζουν, είναι να εισέλθουν σε μια άγνωστη επικράτεια της ύλης. Μέχρι στιγμής το κυρίαρχο θεωρητικό μοντέλο (το λεγόμενο "Βασικό Μοντέλο") περιλαμβάνει 16 ανακαλυφθέντα υποατομικά σωματίδια με γνωστά ονόματα (ηλεκτρόνια, φωτόνια) ή πιο εξωτικά (μουόνια, γκλουόνια κ.α.) κι ένα 17ο στοιχείο του οποίου εκκρεμεί η επιβεβαίωση (το μποζόνιο Χιγκς).

Σε αναζήτηση των σωματιδίων της βαρύτητας και της υπερσυμμετρίας

 

 

Τα γκλουόνια παρέχουν την ισχυρή πυρηνική δύναμη, τα μποζόνια W και Ζ την ασθενή πυρηνική δύναμη, ενώ τα φωτόνια την ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Δυστυχώς στο κυρίαρχο μοντέλο δεν υπάρχει θέση για τη βαρύτητα, γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμα το ανάλογο σωματίδιο. Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που ο LHC θα ψάξει, μετά το μποζόνιο του Χιγκς, θα είναι μήπως καταφέρει να βρει το συνεχώς διαφεύγον "βαρυτόνιο" ή "γκραβιτόνιο" (graviton), το οποίο - εκτός και οι φυσικοί έχουν πέσει τελείως έξω - υποτίθεται ότι μεταφέρει τη δύναμη της βαρύτητας με τον ίδιο τρόπο που τα υπόλοιπα υποατομικά σωματίδια είναι φορείς των υπόλοιπων δυνάμεων (πυρηνικής, ηλεκτρομαγνητικής).

 

Αν όντως βρεθεί το βαρυτόνιο, θα είναι μια ιστορική στιγμή στην επιστήμη, γιατί επιτέλους θα γεφυρωθεί το χρόνιο και οδυνηρό χάσμα στη φυσική ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες θεωρίες της: την κβαντομηχανική (που περιγράφει τον κόσμο των ηλεκτρονίων, κβάντων κλπ. και η οποία οδήγησε στο "Βασικό Μοντέλο") και τη γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν (που ουσιαστικά είναι η θεωρία της βαρύτητας σε σχέση με τη μεταβολή του χωρόχρονου).

 

Μια άλλη σημαντική συνεισφορά του LHC, που θα φώτιζε περαιτέρω την επικράτεια του αγνώστου, θα ήταν η τυχόν ανακάλυψη των σωματιδίων που αποκαλούνται νετραλίνα (neutralinos), κάτι που θα επιβεβαίωνε την ισχύ της -υποθετικής προς το παρόν- θεωρίας της υπερσυμμετρίας. Σύμφωνα με αυτήν, όλα τα σωματίδια του "Βασικού Μοντέλου" έχουν ένα -μη ανακαλυφθέντα ακόμα- "σύντροφο", που βοηθά ώστε να εξισορροπεί τις ιδιότητές τους με μαθηματικά αρμονικό τρόπο. Αν και η υπερσυμμετρία διπλασιάζει τα σωματίδια (κάνοντας έτσι το σύμπαν πιο πολύπλοκο), αρέσει σε πολλούς φυσικούς, γιατί θεωρούν ότι τελικά απλουστεύει τα πράγματα με τις μαθηματικές συμμετρίες που εισάγει.

 

Μερικά από τα προτεινόμενα υπερσυμμετρικά σωματίδια προβλέπεται να είναι βαριά και με βραχύβια ζωή. Όμως άλλα νετραλίνα πιστεύεται ότι "ζουν" απεριόριστα. Ένα νετραλίνο -που δεν είναι ακριβώς ένα "κατοπτρικό" σωματίδιο σε σχέση με ένα σωματίδιο του "Βασικού Μοντέλου", αλλά ένα μίγμα από αρκετά συμμετρικά σωματίδια- έχει μια κρίσιμη ιδιότητα: είναι σκοτεινό.

 

Αν ληφθεί υπόψη ότι η ορατή ύλη (που βλέπουμε με τα διάφορα τηλεσκόπια) υπολογίζεται ότι είναι μόλις το 4% του σύμπαντος και ότι το 22% αποτελείται από "σκοτεινή ύλη" (που ανιχνεύεται λόγω των βαρυτικών επιδράσεών της, αλλά είναι αόρατη) και το υπόλοιπο 74% (δηλαδή τα τρία τέταρτα!) από την ακόμα πιο μυστηριώδη και επίσης αόρατη "σκοτεινή ενέργεια" (που τεκμαίρεται από την παρατηρούμενη συνεχή διεύρυνση του σύμπαντος, η οποία υπερ-αντισταθμίζει την αντίθετη δύναμη της βαρύτητας), τότε γίνεται αντιληπτή η σημασία της τυχόν ανακάλυψης ενός "σκοτεινού" σωματιδίου.

 

Πολλοί φυσικοί υποπτεύονται ότι πολλή -αν όχι όλη- η σκοτεινή ύλη αποτελείται από νετραλίνα. Θα ήταν ευκολότερο να βεβαιωθούν γι΄ αυτό, αν πρώτα επιβεβαίωναν ότι όντως υπάρχουν τα υπερσυμμετρικά σωματίδια κι αν επιπλέον ήξεραν κάτι περισσότερο για τις πραγματικές ιδιότητές τους, αντί να περιορίζονται, όπως τώρα, σε μαθηματικές υποθέσεις. Αν ο LHC βοηθήσει επ΄ αυτού, η συνεισφορά του θα είναι καθοριστική για την κατανόηση του σύμπαντος.

 

Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία -που χρειάζεται επιβεβαίωση- οι γαλαξίες που βλέπουμε με τα τηλεσκόπια (τα άστρα και τα αέρια), δεν είναι παρά το κέντρο μιας ευρύτερης δομής, καθώς περιβάλλονται από μια μεγάλη ζώνη αόρατης σκοτεινής ύλης που τους συγκρατεί για να μη διαλυθούν, καθώς περιστρέφονται. Από μια άποψη, η σκοτεινή ύλη είναι ένα είδος "σκαλωσιάς" πάνω στην οποία "τακτοποιείται" η ορατή ύλη.

Σκοτεινή ενέργεια, χορδές και μαύρες τρύπες

 

 

Τα πράγματα όμως είναι πιο ακατανόητα σε σχέση με τη σκοτεινή ενέργεια. Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία, η ενέργεια αυτή πρέπει να υπάρχει γιατί οι μετρήσεις που συγκρίνουν την αναμενόμενη φωτεινότητα των αρχαίων σούπερ-νόβα (υπερκαινοφανών υπέρλαμπρων αστέρων) με αυτήν που πραγματικά συλλαμβάνουν τα τηλεσκόπια, υποδεικνύουν ότι κάτι σπρώχνει τα πάντα στο σύμπαν να απομακρυνθούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από την εκτιμώμενη ταχύτητα επέκτασης του διαστήματος μετά τη "Μεγάλη Έκρηξη" (το "Μπιγκ-Μπανγκ" που έδωσε την εναρκτήρια ώθηση στο σύμπαν). Αυτό το "κάτι" πρέπει να είναι μια μορφή ενέργειας και οι υπολογισμοί δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά αμελητέο είναι, αφού συνιστά το 74% του σύμπαντος. Κανείς όμως δεν ξέρει από τι αποτελείται αυτή η ενέργεια, αν και ελπίζεται ότι η ανακάλυψη του μποσονίου του Χιγκς ίσως ρίξει κάποιο φως στη φύση της.

 

Ένα άλλο μυστήριο, το οποίο ο LHC μπορεί να λύσει, είναι η αληθινή φύση της λεγόμενης "θεωρίας του παντός", που η Φυσική προσδοκά κάποτε να αναπτύξει. Μέχρι πρόσφατα υπήρχε συναίνεση των φυσικών ότι θα επρόκειτο για μια μορφή της "θεωρίας των χορδών", η οποία, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι το σύμπαν έχει, ούτε λίγο ούτε πολύ, 11 διαστάσεις. Στη θεωρία αυτή τα σωματίδια γίνονται αντιληπτά ως δονούμενες πολυδιάστατες "χορδές". Ο τρόπος δόνησής τους καθορίζει και τη φύση κάθε σωματιδίου.

 

Εσχάτως όμως η θεωρία των χορδών έχει βρει έναν ανταγωνιστή στο πρόσωπο της θεωρίας της "κβαντικής βαρύτητας βρόχων" (loop quantum gravity), η οποία υποστηρίζει ότι τα σωματίδια δεν είναι ξεχωριστά από το χώρο και το χρόνο, αλλά μάλλον ο χώρος και ο χρόνος αποτελούνται από "λωρίδες" σε σχήμα θηλιάς (βρόχου), οι οποίες, όταν διαπλέκονται με ορισμένους τρόπους, γίνονται αντιληπτές ως σωματίδια.

 

Τέλος, ο LHC της Γενεύης δεν αποκλείεται να κάνει το θαύμα του και να δημιουργήσει μικρές "μαύρες τρύπες", οι οποίες πάντως δεν πρόκειται να καταπιούν τη Γη - όπως καθησύχασαν οι επιστήμονες τους ανησυχούντες! Απλώς δεν θα διαρκέσουν τόσο πολύ, ώστε να καταφέρουν κάτι τέτοιο. Αυτό που αναμένεται να συμβεί, είναι να διαλυθούν γρήγορα στη λεγόμενη "ακτινοβολία Χόκινγκ", μια θεωρία του διάσημου φυσικού, που αν όντως επιβεβαιωθεί από τα πειράματα του LHC, θα του δώσει πιθανότατα το επόμενο βραβείο Νόμπελ Φυσικής.

http://news.pathfinder.gr/scitech/501971.html

 

 

 

 

 

πηγη kathimerini.gr

Απαντήσεις από τον επιταχυντή του CERN ψάχνουν οι επιστήμονες

Το μεγαλύτερο πείραμα στον κόσμο αρχίζει στις 10 Σεπτεμβρίου στη Γενεύη.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_05/09/2008_247008

Είναι πια γεγονός. Μετά από μια τουλάχιστον δεκαετία προετοιμασιών και την επένδυση 6 δισ. ευρώ, στις 10 Σεπτεμβρίου, θα αρχίσει την πρώτη φάση της λειτουργίας του το μεγαλύτερο μηχάνημα στον κόσμο, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (Large Hadron Collider - LHC) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων (CERN) κοντά στη Γενεύη, μια υπόγεια κατασκευή σε κυκλικό τούνελ βάθους 50 - 175 μέτρων, μήκους 27 χιλιομέτρων και διαμέτρου 3,8 μέτρων κάτω και από τις δύο πλευρές των γαλλο-ελβετικών συνόρων.

.

.

.

Περισσότερα

[Bi2L]

πηγη kathimerini.gr

Τον νέο Καρλ Σαγκάν αναζητά η NASA.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/09/2008_246892

Η εθνική διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, η NASA, ανακοίνωσε τη δημιουργία διδακτορικής υποτροφίας στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής, με την ονομασία «Καρλ Σαγκάν», από τον διάσημο επιστήμονα και παρουσιαστή της τηλεοπτικής επιστημονικής εκπομπής «Κόσμος».

 

Οι σπουδαστές θα αναζητήσουν ζωή σε πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, τους λεγόμενους εξω-πλανήτες, οι οποίοι ξεπερνούν τους 300. Πολλοί από αυτούς περιστρέφονται γύρω από μακρινά αστέρια και είναι μάζες αερίων, χωρίς δυνατότητα διατήρησης ζωής. Η μεγάλη πρόκληση είναι ο εντοπισμός πλανητών που να μοιάζουν στη Γη και που περιστρέφονται γύρω από πλανήτες σαν τον δικό μας ήλιο.

 

Η έρευνα θα υποστηριχτεί από την αποστολή Kepler της NASA, που θα εκτοξευτεί τον επόμενο χρόνο και η οποία θα μελετήσει περισσότερα από 100.000 μικρούς πλανήτες.

 

Σκοπός της υποτροφίας είναι κυρίως η προσέλκυση νέων επιστημόνων που έχουν εμπνευστεί από το όραμα του Σαγκάν για την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/09/2008_246892

[Bi2L]

πηγη in.gr

Ραντεβού με τον «Στάινς»

Τον πρώτο του σταθμό στη ζώνη των αστεροειδών επισκέφθηκε το Rosetta

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=935306&lngDtrID=252

Το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Rosetta ολοκλήρωσε με επιτυχία το πρώτο του κοντινό πέρασμα από έναν διαστημικό βράχο στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Αρη και του Δία, στο πλαίσιο μιας αποστολής που έχει βασικό στόχο τον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο.

 

Το σκάφος, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 360 εκατ. χιλιομέτρων από τη Γη, έφτασε στο ραντεβού με τον αστεροειδή 2867 Στάινς την Παρασκευή στις 21.45 ώρα Ελλάδας. Οι πρώτες εικόνες δημοσιοποιήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος το απόγευμα του Σαββάτου.

 

Η επιχείρηση ήταν γενικά επιτυχής, παρουσιάστηκαν όμως ορισμένα προβλήματα. Η κάμερα υψηλής ανάλυσης για άγνωστο λόγο τέθηκε εκτός λειτουργίας λίγο πριν το σκάφος φτάσει στην ελάχιστη απόσταση από τον διαστημικό βράχο, περίπου 800 χιλιόμετρα.

 

«Το λογισμικό την έθεσε αυτόματα εκτός λειτουργίας» δήλωσε στο Κέντρο Ελέγχου στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας ο επικεφαλής της αποστολής Γκέραρντ Σβεμ. Το σύστημα ξανάρχισε να λειτουργεί λίγες ώρες αργότερα. Τα υπόλοιπα 15 όργανα λειτούργησαν κανονικά καθώς το σκάφος προσπερνούσε τον αστεροειδή με σχετική ταχύτητα 31.000 χλμ. την ώρα.

 

Οι φωτογραφίες που δημοσιοποιήθηκαν προέρχονται από την ευρυγώνια κάμερα και δείχνουν ένα πλήθος μικρών και μεγάλων κρατήρων στην επιφάνεια του ακανόνιστου αστεροειδή.

 

Είναι μια σαφής ένδειξη ότι ο Στάινς έχει πολύ μεγάλη ηλικία, καθώς όσο παλαιότερο είναι ένα διαστημικό αντικείμενο τόσο περισσότερες προσκρούσεις άλλων σωμάτων έχει δεχθεί.

 

Ο ασυνήθιστα φωτεινός αστεροειδής, που έχει διάμετρο περίπου 5 χλμ και ολοκληρώνει μια περιστροφή σε έξι ώρες, πιστεύεται ότι προήλθε από τη σύγκρουση μεγαλύτερων αστεροειδών κατά το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος. Αποτελείται από πυριτικά άλατα και βασάλτη και σχεδόν καθόλου σίδηρο. Ποτέ μέχρι τώρα ένας αστεροειδής αυτού του είδους (του λεγόμενου τύπου-Ε) δεν είχε παρατηρηθεί άμεσα.

 

Οι αστεροειδείς είναι αρχαία κατάλοιπα των υλικών από τα γεννήθηκε το Ηλιακό Σύστημα. «Όσο καλύτερα μαθαίνουμε τα διαφορετικά είδη αστεροειδών, τόσο καλύτερα θα καταλάβουμε την καταγωγή μας » δήλωσε ο Ούβε Κέλερ του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, υπεύθυνος για το σύστημα απεικόνισης Osiris του Rosetta.

 

Πρόσθεσε ότι η μελέτη των αστεροειδών θα βοηθήσει στο σχεδιασμό για την προστασία της Γης από προσκρούσεις.

 

Το Rosetta, μια αποστολή 1 δισ. ευρώ, αναχώρησε από τη Γη το 2004 για μια αποστολή 11 ετών. Μετά τον Στάινς, το σκάφος θα προσεγγίσει για μελέτη τον μεγαλύτερο αστεροειδή Λουτετία' (στις 10 Ιουλίου 2010) και τελικά, έπειτα από μια Οδύσσεια 6,5 δισ. χιλιομέτρων, θα φτάσει το 2014 τον κύριο στόχο του, τον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο. Εκεί θα απελευθερώσει μια διερευνητική συσκευή που θα προσεδαφιστεί στον κομήτη και θα πραγματοποιήσει εννέα πειράματα.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=935306&lngDtrID=252

 

O αστεροειδής Στάινς φωτογραφημένος από απόσταση 800 χλμ

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Στις απαρχές της Δημιουργίας.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1538755

Σε μερικά χρόνια, και μέχρι το 2025, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα έχουν αποκαλύψει τα μυστικά της γέννησης και της μετέπειτα εξέλιξης του Σύμπαντος, γεγονός που οφείλεται, μεταξύ άλλων, στα πειράματα που θα αρχίσουν να εκτελούνται την ερχόμενη εβδομάδα στον υπόγειο επιταχυντή του CERN, του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Σωματιδιακής Φυσικής, ιδρυτικό μέλος του οποίου είναι και η χώρα μας από τη δεκαετία του 1950.

 

Σε βάθος περίπου 100 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, στα σύνορα Ελβετίας - Γαλλίας, σε διάφορες πειραματικές διατάξεις στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων (LHC) του CERN στη Γενεύη της Ελβετίας θα δούμε το Σύμπαν να ξαναγεννιέται!

 

 

Αυτού του είδους τα πειράματα υπόσχονται να μας πάνε πίσω στα πρώτα τρισεκατομμυριοστά του πρώτου δευτερολέπτου, όχι μία αλλά 30 εκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο και επί μία σειρά ετών!

 

Στον επιταχυντή αυτό δύο αντίθετα κινούμενες ροές πρωτονίων (αδρόνια) θα επιταχυνθούν σε ταχύτητα που φτάνει σχεδόν την ταχύτητα του φωτός (300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο). Για να επιτευχθούν οι τεράστιες αυτές ταχύτητες, το κενό στους σωλήνες ροής είναι παρόμοιο με αυτό που επικρατεί σε υψόμετρο 1.000 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, ώστε να αποφευχθούν συγκρούσεις των πρωτονίων με μόρια αέρα, ενώ η πίεση που επικρατεί είναι 760 φορές μικρότερη από την ατμοσφαιρική πίεση που επικρατεί στην επιφάνεια της θάλασσας.

 

Οταν φτάσουν την επιθυμητή ταχύτητα, οι ροές των πρωτονίων κατευθύνονται προς έναν από τους ανιχνευτές του LHC, για να συγκρουστούν με αντίθετα κινούμενες ροές σωματιδίων στα έγκατά του, παράγοντας τεράστια ποσά ενέργειας που φτάνουν τα 14 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (TeV), θερμοκρασία δηλαδή που φτάνει στιγμιαία τα περίπου 162.000 τρισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, ή 10 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που υφίσταται στο κέντρο του Ηλιου. Ο σχεδιασμός του πειραματικού αυτού γίγαντα άρχισε το 1992, η συναρμολόγηση των διαφόρων τμημάτων του άρχισε το 2003, η δοκιμαστική του λειτουργία θα ξεκινήσει την ερχόμενη Τετάρτη, ενώ η επίσημη λειτουργία του στα τέλη Οκτωβρίου. Στο επιστημονικό αυτό μεγαθήριο, που κόστισε σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ, θα παράγονται κάθε χρόνο πληροφορίες που θα καλύπτουν τρία εκατομμύρια DVD. Στην περίπτωση ενός μόνο από τα πειράματα (Ατλας) θα έχουμε ένα δισεκατομμύριο συγκρούσεις το δευτερόλεπτο και υπολογίζεται ότι μία στις δέκα εκατ.συγκρούσεις μπορεί να υποδηλώνει κάποιο νέο φαινόμενο.

 

Η αποτύπωση

Κι αν όλα πάνε όπως έχουν σχεδιαστεί, τότε θα έχουμε κατορθώσει να αποτυπώσουμε στις ειδικές συσκευές και στη μνήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών τα χνάρια των συνθηκών που επικρατούσαν στις πρώτες απειροελάχιστες στιγμές της δημιουργίας πριν από 13,73 δισεκατομμύρια χρόνια.

 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών επιστημόνων, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι τα πειράματα στον LHC θα μας αποκαλύψουν την εξελικτική πορεία του Σύμπαντος.

 

Σε πρώτη, πάντως, φάση ελπίζουμε ότι τα πειράματα αυτά θα εντοπίσουν την ύπαρξη ενός σωματιδίου που είχε θεωρητικά προταθεί ότι υπάρχει το 1964 από τον Σκοτσέζο φυσικό Πίτερ Χιγκς (1929- ).

 

Σύμφωνα με το θεωρητικό μοντέλο της ύλης που έχουμε, στο επονομαζόμενο «Καθιερωμένο Πρότυπο», μας λείπει να ανακαλύψουμε το σημαντικό αυτό σωματίδιο που είναι φορέας ενός νέου είδους πεδίου που ονομάζεται «πεδίο Χιγκς» και το οποίο είναι διάχυτο στο Σύμπαν.

 

Χωρίς το πεδίο Χιγκς τίποτα στο Σύμπαν δεν θα είχε μάζα, αφού η ύπαρξη του πεδίου αυτού δίνει σε όλα τα άλλα σωματίδια τη μάζα τους.

 

Το πεδίο αυτό μπορεί να παρομοιαστεί με μια παχύρρευστη «θάλασσα» μέσα στην οποία «κολυμπάνε» όλα τα σωματίδια και από το οποίο «παίρνουν» τη δεδομένη μάζα του είδους τους. Καθόλου παράξενο, λοιπόν, που ο φυσικός (Νόμπελ Φυσικής 1988) Λέον Λέντερμαν (1922- ) το έχει βαφτίσει «το σωματίδιο του Θεού».

 

Στην περίπτωση του σωματιδίου Χιγκς, η μάζα του αναμένεται να είναι από 120 έως 210 φορές τη μάζα που έχει το πρωτόνιο, αλλά η ενέργεια που θα επιτυγχάνεται στον LHC είναι αρκετά μεγάλη όχι μόνο για τον εντοπισμό του Χιγκς αλλά και για τον εντοπισμό πολλαπλών διαστάσεων, των σωματιδίων της επονομαζόμενης «σκοτεινής ύλης», ακόμη και μίνι μαύρων τρυπών με μέγεθος μικρότερο και από ένα πρωτόνιο.

 

Ο Ανιχνευτής Μιονίων

Ο πειραματικός «Ανιχνευτής Μιονίων» που θα απασχολεί 2.500 ερευνητές και μηχανικούς, στο εσώτερο στρώμα του περιλαμβάνει 75 εκατομμύρια αισθητήρες, το μεσαίο στρώμα που είναι σχεδιασμένο να μετράει τις ενέργειες των φωτονίων και των ηλεκτρονίων περιλαμβάνει 80.000 κρυστάλλους, ενώ το επόμενο στρώμα του είναι σχεδιασμένο να καταγράφει τα αδρόνια και τα μιόνια.

 

Ο Επιταχυντής LHC

O τεράστιος κυκλικός επιταχυντής LHC, με περιφέρεια 27 χιλιομέτρων, αποτελείται από χιλιάδες χιλιόμετρα καλωδιώσεων, χιλιάδες ηλεκτρομαγνήτες και ερευνητικές συσκευές με δεκάδες δισεκατομμύρια τρανζίστορ. Επιπλέον 128 τόνοι υγρού ηλίου κρατούν τη θερμοκρασία των υπεραγώγιμων μαγνητών στους 1,8 βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν, θερμοκρασία δηλαδή 271 βαθμών Κελσίου κάτω από το μηδέν. Στον LHC, οι ροές σωματιδίων επιταχύνονται σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός, εκτελούν δηλαδή περίπου 11.200 βόλτες γύρω από τον κυκλικό επιταχυντή κάθε δευτερόλεπτο!

 

Το πείραμα «Ατλας»

Οι διαστάσεις ενός από τους επιμέρους ανιχνευτές, που ονομάστηκε «Ατλας», είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, αφού ο ανιχνευτής αυτός έχει μήκος 43 μέτρων, διάμετρο 22 μέτρων και βάρος 7.000 τόνων, όταν σε σύγκριση το βάρος του Πύργου του Αϊφελ είναι 7.300 τόνοι. Ο υπόγειος χώρος στον οποίο βρίσκεται ο Ατλας έχει μήκος 84 μέτρων, πλάτος 35 μέτρων και ύψος 30 μέτρων, ενώ στη διάρκεια της ενεργού του ζωής θα απασχολήσει 2.000 επιστήμονες και μηχανικούς από 165 ερευνητικά κέντρα σε 35 χώρες.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1538755

 

 

 

 

 

πηγη ethnos.gr

Φως στο μέγα μυστήριο

Μιλάει ο καθηγητής και ακαδημαϊκός κ. Δημήτρης Νανόπουλος, εκ των οραματιστών πριν από μερικές δεκαετίες του Μεγάλου Επιταχυντή

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1538756

Στο CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, όλα είναι έτοιμα για τη μεγάλη στιγμή. Στις 10 Σεπτεμβρίου αρχίζει τη λειτουργία του ο Μεγάλος Επιταχυντής, ένα κορυφαίο δημιούργημα που αποτελούσε όνειρο δεκαετιών για τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, καθώς μέσα από τα πειράματα θα δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα τα οποία αποτελούν επί αιώνες ένα «μέγα άλυτο μυστήριο».

 

Από την προσεχή Τετάρτη μέσα στη σήραγγα μήκους 27 χλμ., που κτίστηκε σε βάθος 100 μέτρων και διασχίζει τα σύνορα Γαλλίας - Ελβετίας, θα αρχίσει η σύγκρουση των πρωτονίων που ίσως αποκαλύψουν στον άνθρωπο τα μυστικά της Φύσης.

 

«Θα καταλάβουμε πολύ καλά την Αρχή του Σύμπαντος.

 

Δεν υπάρχει για τον ανθρώπινο νου πιο βαθιά ερώτηση και πιο μεγάλο πρόβλημα από τότε που εμφανίστηκε το ανθρώπινο είδος.

 

Το μέγιστο πρόβλημα της δημιουργίας του σύμπαντος κόσμου.

 

Θα έχουμε απαντήσεις για το πώς εξελίχθηκε και πού πηγαίνει.

 

Καινούργιος κόσμος

Δηλαδή οδεύουμε σε έναν καινούργιο θαυμαστό κόσμο», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο καθηγητής και ακαδημαϊκός κ. Δημήτρης Νανόπουλος, ο οποίος μετέχει στην ομάδα που πριν από δεκαετίες ονειρεύτηκε τη δημιουργία του Μεγάλου Επιταχυντή και σήμερα βλέπει ένα επιστημονικό όραμα να τίθεται σε εφαρμογή.

 

«Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στη γνώση, βοηθάμε το ανθρώπινο μυαλό να καταλάβει καλύτερα τον κόσμο, να ελευθερωθεί από δεσμά του παρελθόντος και να τραβήξει τον δρόμο του».

 

Στην πράξη μέσα από τη σύγκρουση πρωτονίων θα υπάρξει μια μοναδική ενέργεια και το φαινόμενο θα αποτελεί μια αναπαράσταση της Μεγάλης Εκρηξης (Big Bang), και μια σειρά από πειράματα θα καταγράψουν και θα αναλύσουν όλα όσα συμβούν μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

 

Η προσδοκία χιλιάδων ερευνητών στρέφεται στην ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς, στην εξερεύνηση της σκοτεινής ύλης του Σύμπαντος και στην πειραματική πιστοποίηση των θεωριών που διέπουν τη Φυσική.

 

Το εντυπωσιακό είναι ότι ένα μέρος των ιστορικών για την επιστήμη πειραμάτων εστιάζεται σε θεωρίες που έχει διατυπώσει χρόνια πριν ο κ. Δ. Νανόπουλος, ο οποίος μεταξύ άλλων πρότεινε και τη μεθοδολογία για τον εντοπισμό του περίφημου άγνωστου σωματιδίου Χιγκς...

 

Ακριβώς αυτήν τη μέθοδο που ακολουθούν σήμερα στο CERN.

 

ENA ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΕΠΕΞΗΓΕΙ ΤΗΝ ΥΦΗ ΤΗΣ ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΥΛΗΣ

Οπως εξηγεί ο κ. Νανόπουλος, στο CERN θα «συναντηθούν» οι δυνάμεις των στοιχειωδών σωματιδίων: οι ισχυρές, οι ηλεκτρομαγνητικές, οι ασθενείς και οι βαρύτιμες δυνάμεις μέσα σε πολύ υψηλές ενέργειες.

«Η Φύση μας μιλάει και μας λέει ότι πρέπει να ενοποιήσουμε τις δυνάμεις, μαζί με τη βαρύτιμη, και αυτό το ονομάζουμε η Θεωρία του Παντός και των Υπερχορδών, έτσι ώστε να φτιάξουμε μια συνεπή θεωρία που να διέπει όλα τα πράγματα», λέει ο κ. Νανόπουλος.

«Παράλληλα ξέρουμε ότι η ενεργειακή πυκνότητα του Σύμπαντος μόνο κατά 4% αποτελείται από πρωτόνια και νετρόνια, από τα οποία προέρχονται η Γη και ο Ηλιος.

Το 23% είναι αυτό που λέμε σκοτεινή ύλη, ενώ το 73% είναι η σκοτεινή ενέργεια του Σύμπαντος.Δηλαδή όχι μόνο η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά ούτε καν είμαστε φτιαγμένοι από αυτό το υλικό, από το οποίο είναι φτιαγμένο το μεγαλύτερο μέρος του Σύμπαντος. Το 23% που αποτελεί τη σκοτεινή ύλη ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα έως τη 10ετία του 80.

Τότε με τη δική μου ομάδα στο CERN είδαμε ότι ένα από τα υπερσυμμετρικά σωματίδια (το νουτραλίνο) είχε όλες τις ιδιότητες για να αποτελεί αυτό που λέμε σκοτεινή ύλη.

Και όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος για την υφή της σκοτεινής ύλης. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα δουν στον Επιταχυντή, να εντοπίσουν δηλαδή το σωματίδιο και να εξηγήσουν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Σύμπαντος, τι αποτελεί την υφή της σκοτεινής ύλης.

 

Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΑΣ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Από τη δεκαετία του 70 μεγάλα επιστημονικά κέντρα αναζητούσαν τις αλληλεπιδράσεις των δυνάμεων με στόχο τη Μία Ενιαία Θεωρία. Το ακρωνύμιο GUP αποτελεί μια επιλογή της ομάδας του Ελληνα επιστήμονα.

 

Κομβικό σημείο στις ερευνητικές αναζητήσεις αποτελεί το σωματίδιο Χιγκς, η ύπαρξη του οποίου έχει διατυπωθεί θεωρητικά, χωρίς όμως να έχει επιβεβαιωθεί μέσα από πειράματα. Τώρα οι υψηλές ενέργειες του Επιταχυντή δίνουν τη δυνατότητα για τις κρίσιμες απαντήσεις.

 

Τη μεθοδολογία αυτή είχε προτείνει πριν από πολλά χρόνια ο κ. Δ. Νανόπουλος.

 

«Το μποζόνιο πήρε το όνομα του καθηγητή ο οποίος το ανακάλυψε. Ο τρόπος όμως για να το βρούμε προτάθηκε το 1978-79, όταν ήμουν στο Χάρβαρντ, από την ομάδα όπου μετείχε ο Γκλάσοου (Βραβείο Νόμπελ 1979), ο Τζορτζέ και εγώ. Ο τρόπος που προτείναμε τότε για τον εντοπισμό του σωματιδίου αποτελεί την κύρια μέθοδο με την οποία το αναζητούν σήμερα.

 

Στο περιβάλλον του αντιδραστήρα θα ισχύσουν οι συνθήκες που υπήρχαν στο Σύμπαν τη στιγμή που δημιουργήθηκε. Για την ακρίβεια 10 στη μείον 15η του δευτερολέπτου από τη στιγμή που ξεκίνησε η Δημιουργία».

 

«Τι εφαρμογές έχουν όλα αυτά στην καθημερινή μας ζωή;», θέτει το ερώτημα και απαντά ο καθηγητής κ. Δημήτρης Νανόπουλος.

 

Η έρευνα και το... μωρό

«Τέτοια πειράματα χρησιμοποιούν περίπλοκα τεχνολογικά μέσα.

 

Στο CERN γεννήθηκε το Διαδίκτυο, το Ιντερνετ και τα περίφημα WWW. Τώρα στο ίδιο κέντρο κυριαρχεί το Gread, ένα νέο επιστημονικό δίκτυο για τη διακίνηση των πληροφοριών.

 

Πάντα έτσι ξεκινούν όλα.

 

Θυμίζω τα λόγια του καθηγητή Φαριντέι όταν ρωτήθηκε για τη χρηστική αξιοποίηση των πειραμάτων του και των χρημάτων που ξόδευε στο εργαστήριο του: Πρώτον -είπε- πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια θα βάζετε φόρους σε αυτό που κάνω τώρα.

 

Και όσο για τη χρήση της έρευνας, είναι ανάλογη της χρησιμότητας ενός νεογέννητου μωρού».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1538756

 

 

 

 

 

πηγη ethnos.gr

Μουσικός στην... ορχήστρα του CERN

O 40χρονος Μπράιαν Κοξ πριν από μία δεκαετία έπαιζε πλήκτρα στο συγκρότημα D: REAM. Στις 10 Σεπτεμβρίου θα είναι ένας από τους 6.500 επιστήμονες που θα αναπαραστήσουν το «Μπιγκ Μπανγκ»

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1538555

Πριν από μια δεκαετία έπαιζε πλήκτρα στο βρετανικό ποπ συγκρότημα D:REAM. Την επόμενη εβδομάδα θα συμμετάσχει στο πολυπλοκότερο και πιο φιλόδοξο φυσικό πείραμα που έχει δει ο πλανήτης μας, στην αναπαράσταση της Μεγάλης Εκρηξης («Βig Βang») που θα λάβει χώρα σε έναν τεράστιο υπόγειο κυκλικό επιταχυντή αξίας 3,7 δισεκατομμυρίων ευρώ στη Γενεύη.

 

Ο 40χρονος Μπράιαν Κοξ είναι ένας από τους 6.500 επιστήμονες, οι οποίοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για το πείραμα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Μελετών (CERN), την αναπαράσταση των συνθηκών που ακολούθησαν το «Μπιγκ Μπανγκ» που δημιούργησε το Σύμπαν πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Πιστεύοντας ακράδαντα στο ρητό «η ισχύς εν τη ενώσει» τα 6.500 μυαλά ελπίζουν ότι στις 10 Σεπτεμβρίου θα καταφέρουν να λύσουν μερικά από τα μεγαλύτερα φυσικά μυστήρια και να εξηγήσουν τους βαθύτερους μηχανισμούς της φύσης.

 

 

Ο καθηγητής, πλέον, Κοξ του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ δήλωσε την περασμένη Τρίτη ότι η συμμετοχή του στο γιγάντιο διεθνές πείραμα δεν του αφήνει καθόλου ελεύθερο χρόνο για να παίζει μουσική. Ολοι οι Βρετανοί τον θυμούνται να παίζει πλήκτρα στους ρυθμούς του ύμνου του κόμματος των Εργατικών «Τhings can only get better» μετά την εκλογική τους νίκη το 1997, ενώ σε τέσσερις ημέρες θα συμβάλει με τις επιστημονικές του γνώσεις στη διαλεύκανση ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια στον κόσμο.

 

Η καριέρα του

Η επιστημονική καριέρα του Μπράιαν Κοξ ξεκίνησε όταν πήρε το πτυχίο του στη φυσική στα μέσα της δεκαετίας του 90, ενώ παράλληλα το συγκρότημά του βρισκόταν ψηλά στα βρετανικά τσαρτς.

 

«Είμαι της άποψης ότι η επιστήμη πρέπει να αποτελεί τμήμα του πολιτισμού και να είναι χρήσιμη από μόνη της», δήλωσε ο Κοξ, ο οποίος το πρωί της ερχόμενης Τετάρτης θα είναι συμπαρουσιαστής του Αντριου Μαρ στην εκπομπή «Τoday» του ραδιοφωνικού σταθμού Radio 4 που θα βγει στον αέρα από το δωμάτιο ελέγχου του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων. «Αν οι φυσικοί που ασχολούνται με υποατομικά σωματίδια δεν είναι φιλόδοξοι, τότε δεν είναι τίποτα. Αποσκοπούν στο να ανακαλύψουν από τι αποτελείται το κάθε τι και πώς συνδέονται τα πάντα μεταξύ τους - από τα άτομα μέχρι τους γαλαξίες», εξήγησε ο Κοξ.

 

ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΦΩΤΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Γυρίζουν τον χρόνο στις πρώτες στιγμές της Δημιουργίας

 

Στόχος του μεγαλύτερου φυσικού πειράματος στην Ιστορία που θα πραγματοποιηθεί από το CERN είναι να αναπαραστήσει τις συνθήκες που επικράτησαν ένα δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Εκρηξη που δημιούργησε το Σύμπαν πριν από περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια.

 

Την ερχόμενη Τετάρτη δύο δέσμες πρωτονίων θα ξεκινήσουν από αντίθετες κατευθύνσεις και θα φτάσουν στο 99,9% της ταχύτητας του φωτός πριν συγκρουστούν, οπότε και θα μελετηθούν οι συνέπειες από τη μεγάλη σύγκρουση.

 

Το πείραμα θα πραγματοποιηθεί σε βάθος από 50 έως 175 μέτρα κάτω από τη Γη κοντά στη λίμνη της Γενεύης μέσα στον αξίας 3,7 δισ. ευρώ κυκλικό Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, ο οποίος έχει διάμετρο... 27 χιλιομέτρων! Ενώ στις επιτυχημένες δοκιμές, δέσμες σωματιδίων κινήθηκαν για περίπου 3 χιλιόμετρα μέσα στον επιταχυντή, στις 10 Σεπτεμβρίου θα «τρέξουν» και τα 27 χιλιόμετρα της υπόγειας κυκλικής σήραγγας.

 

Εκτός από το να δημιουργήσουν τοπικά τις συνθήκες του Σύμπαντος για κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το «Μπιγκ Μπανγκ», οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα ανακαλύψουν το λεγόμενο μποζόνιο του Χιγκς ή «σωματίδιο του Θεού», το οποίο θα μπορούσε να τους βοηθήσει να λύσουν μεγάλα μυστήρια, όπως γιατί ο κόσμος μας έχει αυτή τη μορφή, από τι αποτελείται η σκοτεινή ύλη του Σύμπαντος, αν υπάρχουν περισσότερες διαστάσεις στον χώρο και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της θερμής και πυκνής ύλης που υπήρχε στην αρχή του Σύμπαντος.

 

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗ... ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

 

Οπως ήταν αναμενόμενο, το ασύλληπτο για την κοινή λογική πείραμα πυροδότησε θεωρίες καταστροφολογίας και το μένος ανθρώπων που υποστήριξαν ότι η αναπαράσταση της Μεγάλης Εκρηξης θα σημάνει το τέλος του κόσμου.

 

Είναι γεγονός ότι το πείραμα θα οδηγήσει στη δημιουργία μικρών μαύρων τρυπών, δεν θα πρέπει ωστόσο να περιμένουμε την έλευση του Αρμαγεδδώνα την Τετάρτη. Πίσω από την άποψη ότι η σύγκρουση των σωματιδίων στον επιταχυντή θα προκαλέσει τη δημιουργία μαύρων τρυπών, οι οποίες θα «κατασπαράξουν» τον πλανήτη μας, βρίσκονται ο Αμερικανός Ουόλτερ Βάγκνερ και ο Ισπανός Λουίς Σάντσο.

 

Οι δύο καταστροφολόγοι, οι οποίοι δεν φυσικοί, προσέφυγαν μέχρι και στο δικαστήριο της Χαβάης με αίτημα να σταματήσει το πείραμα. Οι φήμες για επικείμενη συντέλεια του κόσμου οργίασαν στο Διαδίκτυο, κάτι που ανάγκασε το CERN να καθησυχάσει το κοινό, ανακοινώνοντας ότι οι μικρές μαύρες τρύπες που θα δημιουργηθούν θα είναι τόσο αδύναμες που θα έχουν χρόνο ζωής ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, δηλαδή θα καταστραφούν αμέσως μετά τη δημιουργία τους.

 

Εξάλλου, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, η Γη βομβαρδίζεται από κοσμική ακτινοβολία, πολύ πιο επικίνδυνη από το πείραμα της Γενεύης και παρ όλα αυτά ακόμα υπάρχουμε.

 

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΑΘΛΟΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

562 πανεπιστήμια και ινστιτούτα συμμετέχουν

10.000 επιστήμονες και μηχανικοί από 85 χώρες έχουν συμβάλει στο μεγάλο πείραμα

167.200 φορές η ισχύς του μαγνητικού πεδίου της Γης θα χρησιμοποιηθεί για να επιταχυνθούν τα σωματίδια

140.000 ψυγεία γεμάτα λουκάνικα θα μπορούσαν να διατηρηθούν σε θερμοκρασία χαμηλότερη από αυτή του Διαστήματος από τον μαγνητικό ψυκτικό εξοπλισμό

3.000 χιλιόμετρα καλωδίων έχουν χρησιμοποιηθεί

20 χιλιόμετρων στήλη με CD θα μπορούσε να γεμίσει με τα δεδομένα τα οποία παράγει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων κάθε μέρα.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1538555

[Bi2L]

πηγη pathfinder.gr - Ant1

Στη δημοσιότητα φωτογραφίες του «Ροζέτα»

http://news.pathfinder.gr/scitech/502310.html

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες φωτογραφίες από το πετυχημένο πέρασμα του διαστημοπλοίου «Ροζέτα» κοντά από τον αστεροειδή «2867 Στάινς», σε απόσταση περίπου 360 εκατ. χλμ. από τη Γη, στη ζώνη αστεροειδών μεταξύ του Άρη και του Δία.

 

Οι εικόνες, που μεταδόθηκαν στο κέντρο ελέγχου της αποστολής στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, δείχνουν αρκετούς μικρούς κρατήρες πάνω στον αστεροειδή και δύο τεράστιους (ο ένας διαμέτρου 2 χλμ.), σαφής ένδειξη ότι το ουράνιο σώμα έχει πολύ μεγάλη ηλικία και υπέστη διαδοχικές προσκρούσεις άλλων σωμάτων (όσο πιο πολλοί είναι οι κρατήρες, τόσο παλαιότερο θεωρείται ένα ουράνιο σώμα - μέχρι τώρα έχουν μετρηθεί 23 κρατήρες στον «Στάινς»).

 

Το σχήμα του αστεροειδή, που είναι ασυνήθιστα φωτεινός και περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του σε περίπου έξι ώρες, είναι ακανόνιστο και η διάμετρός του 4,6 χλμ, ενώ πιστεύεται ότι προήλθε από τη σύγκρουση μεγαλύτερων αστεροειδών στην αρχή δημιουργίας του ηλιακού συστήματος. Αποτελείται από πυριτικά άλατα και βασάλτη και σχεδόν καθόλου σίδηρο. Ποτέ μέχρι τώρα ένας αστεροειδής αυτού του είδους (του λεγόμενου τύπου-Ε) δεν είχε παρατηρηθεί άμεσα από διαστημόπλοιο.

 

«Ο Στάινς μοιάζει με διαμάντι στον ουρανό», δήλωσε ο Ούβε Κέλερ, του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, υπεύθυνος για το σύστημα απεικόνισης «Οσιρις» της «Ροζέτα». «Ο Στάινς μπορεί να είναι μικρός, αλλά κάνουμε μεγάλη επιστήμη», δήλωσε ο Ντέηβιντ Σάουθγουντ, διευθυντής της ESA. «Όσο καλύτερα μαθαίνουμε τα διαφορετικά είδη αστεροειδών, τόσο καλύτερα θα καταλάβουμε την καταγωγή μας στο παρελθόν». Πρόσθεσε ότι, παράλληλα, η αυξημένη γνώση για τους αστεροειδείς θα μετριάσει τους κινδύνους πρόσκρουσής τους στη Γη.

 

Η ESA ανακοίνωσε ότι κατά το κοντινότερο πέρασμα της «Ροζέτα» δίπλα από τον αστεροειδή (σε απόσταση 800 χλμ. με ταχύτητα 31.000 χλμ. την ώρα), υπήρξε μια μικρή ανωμαλία σε μια από τις δύο φωτογραφικές κάμερες, που για λίγες ώρες δεν λειτούργησε, αλλά μετά επανήλθε. Τα υπόλοιπα 15 επιστημονικά όργανα της «Ροζέτα» ήσαν σε θέση να αποκτήσουν έναν πλούτο πληροφοριών (χημικών, ορυκτολογικών κλπ) και οι επιστημονικές παρατηρήσεις θα συνεχιστούν ως τις 10 Σεπτεμβρίου.

 

Ο «Στάινς» είναι ο πρώτος επιστημονικός στόχος του ταξιδιού της «Ροζέτα», που μόλις άρχισε και θα διαρκέσει πάνω από 11 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων θα προσεγγίσει για μελέτη τον μεγαλύτερο αστεροειδή «Λουτετία» (στις 10 Ιουλίου 2010) και τελικά, μετά από μια «Οδύσσεια» 6,5 δισ. χλμ., θα φθάσει στον κεντρικό της στόχο, τον κομήτη 67/Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο στα μέσα του 2014, όπου και θα επιχειρήσει να στείλει ρομποτικό όχημα προσεδάφισης για να μελετήσει τον πυρήνα του, σε μια αποστολή που θα είναι πολύ μεγαλύτερης δυσκολίας σε σχέση με τον «Στάινς».

http://www.astrovox.gr/forum/posting.php?mode=reply&t=7304

 

 

περισσοτερα εδω : esa.int - Rosetta

 

[Aggelos Kechagias]

Πολυ ομορφο σε 3d μολις το ειδα με τα γυαλια

[Alexander]

Πείραμα Nestor

 

Ψάχνοντας τα μυστικά του Σύμπαντος στο βυθό της Πύλου

 

Ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα πειράματα ανίχνευσης νετρίνων στον πλανήτη γίνεται σε θαλάσσια περιοχή της Μεσσηνίας. Κοντά στο φρέαρ των Οινουσών, ανοιχτά της Πύλου, σε απόσταση 10 μιλίων περίπου από το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, κατασκευάζεται ένα από τα τρία τηλεσκόπια νετρίνων στον κόσμο. [Τα άλλα γίνονται, ένα στο Βόρειο Πόλο, ένα στη λίμνη Βαϊκάλη κι ένα ακόμα στη Χαβάη]. Τα νετρίνα είναι μυστηριακά, σχεδόν φανταστικά σωματίδια, με σχεδόν μηδενική μάζα που κινούνται με την ταχύτητα των 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο (την ταχύτητα του φωτός). Τα νετρίνα απελευθερώθηκαν πριν 15 δισεκατομμύρια χρόνια, μετά από μια έκρηξη αδιανόητης ισχύος και υφής -το Big Bang- που αποτέλεσε την αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος. Κάθε στιγμή δισεκατομμύρια νετρίνα κυκλοφορούν ασταμάτητα, διασχίζουν τη γη και συνεχίζουν ανενόχλητα το ιλιγγιώδες ταξίδι τους. Τα περίεργα αυτά σωματίδια λόγω της φύσεως και της ενέργειας που μεταφέρουν, είναι σε θέση να δώσουν πολλές πληροφορίες για το παρελθόν αλλά και το μέλλον του Σύμπαντος. Η ανίχνευση των νετρίνων επιχειρείται με ένα νέο είδος "τηλεσκοπίου", που ποντίζεται στη θάλασσα ανοιχτά της Πύλου.

Πρόκειται για το πρώτο τηλεσκόπιο νετρίνων, διάστασης 1Km³, το οποίο θα φτάσει σε βάθος 5.000 υπό την επιφάνεια της θάλασσας. Η εγκατάστασή του σε μεγάλο βάθος μέσα στη θάλασσα είναι απαραίτητη, ώστε να απορροφάται η κοσμική ακτινοβολία, που επίσης αφθονεί στο Σύμπαν και που δυσκολεύει την ανίχνευση των νετρίνων. Η ελπίδα είναι ότι κάποια από τα νετρίνα θα αντιδράσουν με το θαλάσσιο νερό, και η αντίδραση αυτή θα καταγραφεί από τις πειραματικές συσκευές.

Σκοπός του τηλεσκοπίου είναι η ανίχνευση νετρίνων, ουδέτερων θεμελιωδών σωματιδίων υψηλής ενέργειας, που δίνουν πληροφορίες για αστρικούς γαλαξίες ορατούς και μη με τα φωτονικά τηλεσκόπια, για τις μαύρες τρύπες του διαστήματος καθώς και απαντήσεις σχετικές με την αρχή του σύμπαντος. Ίσως όμως το πιο ενδιαφέρον, το πιο εντυπωσιακό που θα αποκαλύψουν τα νετρίνα είναι κάτι που δεν μπορούμε τώρα να φανταστούμε. Γιατί μ' ένα τέτοιο πείραμα καταβάλλεται προσπάθεια ν' ανοίξει ένα παράθυρο σε μια γωνιά του σύμπαντος που κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει κοιτάξει. Και οι ερευνητές ελπίζουν ότι αυτό που θα δούμε θα είναι απροσδόκητο και συναρπαστικό. Στο πείραμα συμμετέχουν περισσότεροι από εβδομήντα ειδικοί ερευνητές από την Ευρώπη, την Αμερική, τη Ρωσία και την Ιαπωνία. Το κόστος αναμένεται να φτάσει στα 400 εκατομμύρια δολάρια.

Οι εργασίες συντονίζονται από την ελληνική επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου Τεχνολογιών και Ερευνών Βαθείας Θαλάσσης και Αστροσωματιδιακής Φυσικής Νετρίνων της ΓΓΕΤ, του υπουργείου Ανάπτυξης. Ο καθηγητής φυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Λεωνίδας Ρεσβάνης είναι ο εμπνευστής και επικεφαλής του εγχειρήματος.

 

Τι είναι τα νετρίνα;

 

Το νετρίνο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην δεκαετία του 1930 και από το φυσικό Ενρίκο Φέρμι ονομάστηκε έτσι (neutrino), δηλαδή ουδέτερο. Επρόκειτο για ένα από τα στοιχειώδη σωματίδια, όπως το φωτόνιο ή το νετρόνιο.

Από τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης μέχρι και σήμερα, κάθε στιγμή δισεκατομμύρια νετρίνα κυκλοφορούν ασταμάτητα στο σύμπαν με την ταχύτητα του φωτός, διαπερνώντας την ύλη λόγω της ασθενικής τους μάζας και φέρνοντας πολύτιμες πληροφορίες για τη γέννηση και το μέλλον του σύμπαντος. Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι περίπου 500 νετρίνα που προέρχονται από τη Μεγάλη Έκρηξη βρίσκονται ανά πάσα στιγμή γύρω μας, σε κάθε κυβικό εκατοστό χώρου.

Χάρη σ' αυτά τα στοιχειώδη σωματίδια, οι αστροφυσικοί αντιλήφθηκαν το 1987 μια ασύλληπτης ισχύος έκρηξη που συνέβη στο νεφέλωμα του Μαγγελάνου και απελευθέρωσε στο σύμπαν έναν αδιανόητο αριθμό νετρίνων που έφτασαν και στη Γη -μεταφέροντας την πληροφορία- αφού ταξίδεψαν 160.000 χρόνια. Πάντως, σύμφωνα με τη γνώμη πολλών ειδικών, από τα περίπου 250 στοιχειώδη σωματίδια που εντοπίστηκαν, μόνο το νετρίνο πληροί όλες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε περισσότερες πληροφορίες.

 

 

 

Η ανίχνευση των νετρίνων

 

Παλιότερα, τα νετρίνα ήταν πρακτικά αόρατα σε κάθε επιστημονική παρατήρηση, λόγω της χαμηλής τους ενέργειας. Επιπλέον, δεν είχε δοθεί ιδιαίτερη σημασία στις πληροφορίες που θα μπορούσαμε να συλλέξουμε απ' αυτά τα σωματίδια. Κάποτε, όμως, έγινε αντιληπτό ότι τα νετρίνα φτάνουν στον πλανήτη μας από ακρότατα σημεία άλλων γαλαξιακών συστημάτων και αφού έχουν διασχίσει με μια ευθύγραμμη πορεία άστρα, πλανήτες και νεφελώματα. Με δεδομένο ότι τα νετρίνα δεν παρεκκλίνουν εξαιτίας των μαγνητικών πεδίων και δε διασπώνται από τη μεσοαστρική ύλη -αφού δεν έχουν σχεδόν μάζα και είναι ηλεκτρικά ουδέτερα- οι αστροφυσικοί κατάλαβαν ότι με τη μελέτη τους ίσως αποκαλυφθούν γνώσεις που δεν υπήρχε τρόπος να καταγραφούν διαφορετικά.

Οι πρώτες προσπάθειες ανίχνευσης νετρίνων έγιναν σε υπόγειες στοές παλιών ορυχείων χρυσού και σε τεχνητές δεξαμενές νερού, αφού ήταν γνωστό ότι τα νετρίνα αντιδρούν όταν έρχονται σ' επαφή με τα μόρια του νερού. Μ' αυτό τον τρόπο κατάφεραν μεν να ανιχνεύσουν νετρίνα, αλλά μόνο εκείνα που προέρχονταν από τον Ήλιο και όχι το ζητούμενο, τα αρχαία νετρίνα, εκείνα δηλαδή που ταξιδεύουν στο σύμπαν προερχόμενα από τη Μεγάλη Έκρηξη. Όμως, οι πολυετείς έρευνες που έγιναν για τον εντοπισμό του ιδανικού σημείου όπου τα νετρίνα θα συναντούσαν αντίσταση, ώστε ν' αντιδράσουν και να δώσουν πληροφορίες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ουσιαστικό πρόβλημα ήταν η κοσμική ακτινοβολία, η οποία εμποδίζει την απομόνωση των νετρίνων. Το επόμενο βήμα ήταν κοντά. Διαπιστώθηκε ότι το θαλασσινό νερό αφενός εμποδίζει την κοσμική ακτινοβολία να φτάσει στις συσκευές ανίχνευσης, αφετέρου, σε βάθος 4.000 υπό την θάλασσα, παρατηρείται κατά ένα εκατομμύριο φορές μικρότερη κοσμική ακτινοβολία απ' όση στην επιφάνειά της.

 

Προοπτική Στόχοι

 

Ο NESTOR είναι η πρώτη Ευρωπαϊκή προσπάθεια για την δημιουργία ενός τηλεσκοπίου νετρίνων στη βαθιά θάλασσα. Το τηλεσκόπιο νετρίνων NESTOR θα ανιχνεύσει την ακτινοβολία Cherenkov που παράγεται από μυόνια, όταν αυτά διασχίζουν ένα διαφανές μέσο όπως το νερό. Τα μυόνια έχουν παραχθεί από νετρίνα ή από αντιδράσεις κοσμικών ακτίνων στην ατμόσφαιρα. Έτσι οι πιο σημαντικές προϋποθέσεις για τον ανιχνευτή είναι: Καθαρό νερό (δηλαδή μικρός συντελεστής απορρόφησης), βαθιά θάλασσα (για την απορρόφηση της Κοσμικής Ακτινοβολίας), μικρή απόσταση από την ξηρά (για να έχουμε μικρό μήκος ηλεκτρο-οπτικού καλωδίου για ηλεκτρική ισχύ και μεταφορά δεδομένων), χαμηλή ταχύτητα υποθαλάσσιων ρευμάτων (για μικρές μηχανικές καταπονήσεις του τηλεσκοπίου), επίπεδη και πλατιά επιφάνεια (για μελλοντική ανάπτυξη με άλλων πύργων) και σταθερές γεωλογικές και περιβαλλοντολογικές συνθήκες (για μεγάλη διάρκεια ζωής του ανιχνευτή). Όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις πληρούνται στην περιοχή γύρω από το στίγμα 36° 37.5' Ν, 21° 34.6' Ε, στη μέση μίας υποθαλάσσιας λεκάνης με μικρή κλίση (που ονομάζουμε υποθαλάσσια λεκάνη του Νέστορα). Το μέσο βάθος στην περιοχή αυτή είναι 3800 μέτρα.

 

Το τηλεσκόπιο νετρίνων

 

Το τηλεσκόπιο νετρίνων NESTOR αποτελείται από "ορόφους". Κάθε όροφος είναι ένας μεταλλικός αστερίας από τιτάνιο (ή αλουμίνιο), με έξι ακτίνες μήκους 17 μέτρων. Μέχρι και 10 τουλάχιστον τέτοιοι 12όροφοι «πύργοι» (οι οποίοι θα απέχουν μεταξύ τους 30μ) αποτελούν ένα "πύργο" του NESTOR. Το συνολικό του ύψος θα είναι μεγαλύτερο από τον πύργο του ’ιφελ. Το δάπεδο του κάθε ορόφου έχει σχήμα εξαγώνου, με ευαίσθητους φωτοπολλαπλασιαστές στην κάθε του γωνία. Είναι αυτοί που θα ανιχνεύσουν τη φωτεινή λάμψη όταν το νετρίνο αλληλεπιδράσει με τα άτομα του νερού. Στο κέντρο του εξαγώνου μία σφαίρα από τιτάνιο περικλείει τα πολύπλοκα ηλεκτρονικά του πειράματος, που θα δέχονται τα σήματα των ανιχνευτών. Στα άκρα τοποθετούνται Ζεύγη Οπτικών Μονάδων. Κάθε Οπτική Μονάδα αποτελείται από μία υάλινη σφαίρα διαμέτρου 45 εκατοστά η οποία περιέχει ένα φωτοπολλαπλασιαστή και τα απαραίτητα ηλεκτρονικά. Με το καλώδιο οπτικών ινών πρωτοποριακής τεχνολογίας (εγκατεστημένο από τον Ο.Τ.Ε) τα σήματα θα μεταδίδονται στη στεριά!

Ο πύργος θα κρατείται στο βυθό με τη μονάδα άγκυρας η οποία φέρει και περιβαλλοντολογικά όργανα, ενώ πλωτήρες θα τον κρατούν κατακόρυφο. Στη Μονάδα ’γκυρας με τα Περιβαλλοντολογικά όργανα θα είναι συνδεδεμένο και το ηλεκτρο-οπτικό καλώδιο του LAERTIS.

Ήδη τον Μάιο του 1997 έγινε για πρώτη φορά πόντιση σε βάθος 4.000 μέτρων των δύο από τα συνολικά δώδεκα πατώματα του τηλεσκοπίου.

 

Δύο συνιστώσες

Το Ινστιτούτο ΝΕΣΤΩΡ έχει δύο κύριες συνιστώσες:

Η μία είναι το τηλεσκόπιο νετρίνων ΝΕΣΤΩΡ (Neutrino Experimental Submarine Telescope with Oceanographic Research)

Η άλλη είναι το πολυεπιστημονικό εργαστήριο βαθιάς θάλασσας LAERTIS (Laboratory in the Abyss of Europe with Real Time data transfer for Interdisciplinary Studies).

Οι κύριοι σκοποί του εργαστηρίου LAERTIS συνοπτικά είναι:

. Η δημιουργία του "λώρου" στο πείραμα NESTOR, το πρώτο Ευρωπαϊκό υποβρύχιο τηλεσκόπιο νετρίνων,

. Η ανάπτυξη ενός πρωτότυπου πολυεπιστημονικού βενθικού σταθμού βαθιάς θάλασσας,

 

Tο ΕΠΕΤ ΙΙ ενίσχυσε την ίδρυση του Ινστιτούτου «Νέστωρ» με κύριες δραστηριότητες το τηλεσκόπιο νετρίνων και το πολυεπιστημονικό εργαστήριο βαθιάς θάλασσας "Λαέρτης". Με μία αδιάλειπτη υποβρύχια γραμμή μεταφοράς δεδομένων (καλώδιο οπτικών ινών) και με τη συνδρομή του καλωδιακού σκάφους του ΟΤΕ "Θαλής", οι πληροφορίες θα διαβιβάζονται από τα υπερσύγχρονα ποντισμένα ηλεκτρονικά όργανα στους σταθμούς επεξεργασίας, με στόχο να λειτουργήσει το εργαστήριο ως ένας πρότυπος περιβαλλοντικός και σεισμογραφικός σταθμός.

 

Τα επιτεύγματα

Τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα συνεργατών τους, στο πλαίσιο της επιστημονικής ομάδας του Εργαστηρίου Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και των προγραμμάτων ΝΕΣΤΩΡ και ΛΑΕΡΤΗΣ που συγχρηματοδοτούνται από την ΓΓΕΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια σημαντική μακροπρόθεσμη επένδυση στον ελληνικό χώρο από την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Στο πλαίσιο του "Mega Science" του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η ελληνική προσπάθεια αναγνωρίστηκε ως ένα από τα συνολικά τέσσερα μεγάλης κλίμακας πειράματα, παγκοσμίως.

Όλα αυτά τα στοιχεία συνηγορούν ότι στη χώρα μας και στο επιστημονικό της δυναμικό παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία πρωτοπορίας στην διαρκώς αναπτυσσόμενη επιστημονική περιοχή της Αστρονομίας Νετρίνων και της μελέτης των μεγάλων θαλασσίων βαθών. Σημασία για τον έλληνα πολίτη: Διεθνής αναγνώριση του έργου των ελλήνων επιστημόνων, λειτουργία του Ινστιτούτου ως πόλου έλξης ξένων ερευνητών, συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

πηγή : http://peirama.blogdrive.com/ κι ΕΤ-1 ναι η ΕΤ-1 αφηέρωσε τουλάχιστον 1 λεπτό σε αυτό το θέμα εξ'αιτίας μιας επίσκεψης των εγγαταστάσεων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ.Παπ.

[Bi2L]

πηγη in.gr

Σκληρά καρύδια

Το πρώτο ζώο που επιζεί εκτεθειμένο στο Διάστημα

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936054&lngDtrID=252

Τα βραδύπορα, μικροσκοπικά ζωύφια που απαντώνται σε ολόκληρο τον πλανήτη, από τα Ιμαλάια μέχρι το βυθό των ωκεανών, έγιναν τα πρώτα ζώα για τα οποία αποδεικνύεται ότι μπορούν να επιζήσουν στο κρύο, την έλλειψη αέρα και την ακτινοβολία του Διαστήματος.

 

Τα μικροσκοπικά ασπόνδυλα (δεν ξεπερνούν το ενάμισι χιλιοστό σε μήκος) ήταν ήδη γνωστά για την ικανότητά τους να επιβιώνουν στη Γη σε συνθήκες ακραίας πίεσης και κρύου, τεράστιων δόσεων ακτινοβολίας και μακράς ξηρασίας (αντέχουν αφυδατωμένα μέχρι και δέκα χρόνια).

 

Μέχρι το τελευταίο πείραμα αστροβιολογίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), μόνο ορισμένα βρύα και λειχήνες ήταν γνωστό ότι αντέχουν το κενό και τη διαστημική ακτινοβολία.

 

Στο πλαίσιο της έρευνας, ο Ίνγκεμαρ Γιόνσον του σουηδικού Πανεπιστημίου Κρίστιανσταντ εκτόξευσε αποξηραμένα βραδύπορα δύο διαφορετικών ειδών σε έναν δορυφόρο της ESA που παρέμεινε σε τροχιά για περίπου δέκα ημέρες.

 

Όταν ο δορυφόρος επέστρεψε στη Γη, τα βραδύπορα επανυδατώθηκαν. Όσα είχαν εκτεθεί στο κενό, αλλά όχι στο άμεσο ηλιακό φως, ξαναζωντάνεψαν σε ποσοστό σχεδόν 70%.

 

Ακόμα και στο δείγμα που είχε εκτεθεί στον ήλιο, σε υπεριώδη ακτινοβολία 1.000 φορές πιο έντονη από ό,τι στη Γη, ορισμένα από τα βραδύπορα κατάφεραν να επιζήσουν.

 

Τα δύο είδη βραδυπόρων, που προήλθαν από το Καζακστάν, έγιναν έτσι τα πρώτα ζώα που άντεξαν το διπλό τεστ κενού-ακτινοβολίας, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Current Biology.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936054&lngDtrID=252

 

Βραδύπορο στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Ακόμα και στην εμφάνιση, μοιάζει εξωγήινο

[Bi2L]

πηγη in.gr

100 λίρες για το Σύμπαν

Ο επιταχυντής LHC δεν θα βρει το «σωματίδιο του Θεού», στοιχηματίζει ο Χόκινγκ

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936071&lngDtrID=252

Ο κορυφαίος Bρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ στοιχημάτισε ότι ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC), ο οποίος θα τεθεί σε λειτουργία την Τετάρτη στα γαλλο-ελβετικά σύνορα, δεν θα βρει το μποζόνιο του Χιγκς, το οποίο αποκαλείται και «σωματίδιο του Θεού».

 

Ο LHC, ο μεγαλύτερος επιταχυντής σωματιδίων στον κόσμο, «θα τετραπλασιάσει την ενέργεια με την οποία μπορούμε να μελετήσουμε τις αλληλεπιδράσεις των σωματιδίων. Απ' όσα γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή, αυτό πρέπει να είναι αρκετό για να ανακαλυφθεί το σωματίδιο του Χιγκς, το σωματίδιο που δίνει τη μάζα σε όλα τα άλλα σωματίδια» υπενθύμισε ο φυσικός.

 

«Πιστεύω πως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να μην βρούμε το Χιγκς. Αυτό θα έδειχνε πως κάτι δεν πάει καλά και πως πρέπει να επανεξετάσουμε τη σκέψη μας. Στοιχημάτισα 100 λίρες πως δεν θα βρούμε το Χιγκς» δήλωσε σε συνέντευξή του στο Radio 4 του BBC την Τρίτη.

 

Ο LHC θα μπορέσει να αναδημιουργήσει τις συνθήκες που επικρατούσαν αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν πριν από περίπου 14 δισ. χρόνια.

 

 

Ο εντοπισμός του πολυπόθητου μποζόνιου θα επιβεβαίωνε το Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής του Χιγκς, ενώ η απουσία του θα προκαλούσε αναστάτωση στους θεωρητικούς φυσικούς.

 

Όμως το να μην ανακαλύψουμε το Χιγκς κάθε άλλο παρά αποτυχία θα ήταν, εκτιμά ο Χόκινγκ, σήμερα καθηγητής Μαθηματικών στο Κέμπριτζ, περισσότερος γνωστός για το έργο του στις μαύρες τρύπες. «Αυτό που θα βρει ή δεν θα βρει ο LHC θα μας πει πολλά για τη δομή του Σύμπαντος» υπογράμμισε.

 

Ο φυσικός παραδέχθηκε πως είναι «δύσκολο» να σκεφτεί ότι ο LHC μπορεί να έχει κάποια οικονομική απόδοση. «Αλλά αυτό δεν θα σημαίνει πως δεν θα έχει» πρόσθεσε μετριάζοντας τη δήλωσή του.

 

Ερωτηθείς αν θα προτιμούσε ενδεχομένως ένα διαστημικό πρόγραμμα, αντί του LHC, ο Στίβεν Χόκινγκ απάντησε πως είναι σαν να τον ρωτούν «ποιο από τα παιδιά μου θα επέλεγα να θυσιάσω».

 

«Ο LHC, όπως και το διαστημικό πρόγραμμα, έχουν ζωτική σημασία αν η ανθρώπινη φυλή δεν θέλει να πάθει ασφυξία και τελικά να εξαφανιστεί. Και τα δύο κοστίζουν λιγότερο από 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος του πλανήτη» υπογράμμισε.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936071&lngDtrID=252

 

«Ο LHC θα μας πει πολλά για τη δομή του Σύμπαντος» υπογράμμισε ο Χόκινγκ

[Bi2L]

πηγη in.gr

Στην καρδιά του Τοξότη Α*

Εικονικό τηλεσκόπιο κάνει ζουμ στη μαύρη τρύπα του Γαλαξία

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936121&lngDtrID=252

Ένα «εικονικό» τηλεσκόπιο τόσο ισχυρό ώστε θα μπορούσε να διακρίνει μια μπάλα του μπάσκετ στην επιφάνεια της Σελήνης αποτύπωσε τις καλύτερες μέχρι τώρα εικόνες της περιοχής όπου βρίσκεται η αδηφάγος μαύρη τρύπα στην καρδιά του Μίλκι Ουέι.

 

Οι αστρονόμοι διασύνδεσαν τρία ραδιοτηλεσκόπια στη Χαβάη, την Αριζόνα και την Καλιφόρνια και δημιούργησαν έτσι ένα εικονικό τηλεσκόπιο διαμέτρου 4.500 χιλιομέτρων, περίπου 1.000 φορές πιο ισχυρό από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

 

Στόχος του τηλεσκοπίου ήταν ο «Τοξότης Α*», μια περιοχή στο κέντρο του Γαλαξία που εδώ και χρόνια θεωρείται ότι αντιστοιχεί στη θέση μιας μαύρης τρύπας με μάζα 4 εκατ. φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου (oι περισσότεροι γαλαξίες θεωρείται πλέον ότι έχουν μαύρες τρύπες στο κέντρο τους).

 

Οι μαύρες τρύπες, αντικείμενα τόσο πυκνά ώστε τίποτα, ακόμα και το φως δεν μπορεί να δραπετεύσει από το βαρυτικό τους πεδίο, είναι εξ' ορισμού αόρατες.΄

 

Οι επιστήμονες μπορούν να τις μελετήσουν μόνο έμμεσα, αλλά ανιχνεύοντας το φως που εκπέμπεται από υλικό που έχει παγιδευτεί στο βαρυτικό τους πεδίο και θερμαίνεται σε ακραίες θερμοκρασίες λίγο πριν χαθεί για πάντα.

 

Οι νέες παρατηρήσεις έγιναν στην περιοχή των πολύ βραχέων ραδιοκυμάτων, μήκους κύματος 1,3 χιλιοστών, τα οποία μπορούν να διαπεράσουν την «ομίχλη» των διαστρικών αερίων που θολώνουν τις παρατηρήσεις σε μεγαλύτερα μήκη κύματος.

 

Μετρώντας το μέγεθος της φωτεινής περιοχής στον Τοξότη Α*, οι αστρονόμοι κατέγραψαν την υψηλότερη πυκνότητα ύλης που έχει βρεθεί ποτέ στο Γαλαξία, «γεγονός που αποτελεί νέα σημαντική ένδειξη για την ύπαρξη των μαύρων τρυπών», όπως δήλωσε Σέφερντ Ντόουλμαν του ΜΙΤ, ο επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

 

Η μαύρη τρύπα είναι εξ' ορισμού σημειακή, ωστόσο οι ερευνητές κατάφεραν να προσδιορίσουν τη διάμετρο του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», ένα όριο στο χωροχρόνο μέσα από το οποίο τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει από την έλξη της μαύρης τρύπας.

 

Ο ορίζοντας γεγονότων του Τοξότη Α*, διαπίστωσαν, έχει διάμετρο όσο το ένα τρίτο της απόστασης Γης-Ήλιου, περίπου 50.000 χλμ.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936121&lngDtrID=252

 

Το τηλεσκόπιο κατέγραψε την ακτινοβολία του υλικού που συγκεντρώνεται γύρω από τη μαύρη τρύπα

[Bi2L]

πηγη pathfinder.gr

Κορωπί καλεί διάστημα...

http://technologein.pathfinder.gr/theon/

Μια ελληνική εταιρία υψηλής τεχνολογίας αξιοποιεί τις τεράστιες δυνατότητες της Μικροηλεκτρονικής, στη σχεδίαση, ανάπτυξη και ολοκλήρωση αισθητήρων (MEMS) και ολοκληρωμένων ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, που δίνουν λύσεις σε πλήθος κρίσιμων εφαρμογών: από την ιατρική φροντίδα κατ’ οίκον και τα «έξυπνα» καταναλωτικά αγαθά ως την πλοήγηση των μελλοντικών διαστημικών οχημάτων της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και τα πολύπλοκα συστήματα ασφαλείας.

 

ο-σωτήρες

 

Ένας εικονικός ξεναγός στη διάθεσή σας...

 

e-Venizelos: Το αεροδρόμιο "πετάει"...

 

To πρώτο Kέντρο Καινοτομίας Μικροηλεκτρονικής στην Ελλάδα είναι γεγονός

 

Τα τελευταία χρόνια, έχει αναπτυχθεί στη χώρα μας μια πρωτόγνωρη δυναμική σ' έναν κλάδο που - θεωρητικά και με δεδομένη την (οικονομική, τουλάχιστον) σημασία που δίνουμε ως χώρα στην έρευνα & ανάπτυξη - δεν θα έπρεπε να μας επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις...

 

Να, όμως, που οι εξελίξεις μας διαψεύδουν ευχάριστα!

 

Η Μικροηλεκτρονική, μια τεχνολογία αιχμής για την οποία μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πόσα πολλά και σε πόσους πολλούς τομείς μπορεί να μας προσφέρει, εμφανίζει απροσδόκητα υψηλό ρυθμό ανάπτυξης στην Ελλάδα, με κυριότερα χαρακτηριστικά τόσο την αύξηση του αριθμού των εταιριών που δραστηριοποιούνται στο χώρο, όσο και τις πολλαπλασιαζόμενες στρατηγικές συνέργειες μεταξύ βιομηχανίας και ακαδημαϊκών / ερευνητικών φορέων, με αποτέλεσμα το όνομα της Ελλάδας να ακούγεται όλο και πιο συχνά διεθνώς, μεταξύ των ειδημόνων.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ελληνικής Βιομηχανίας Ημιαγωγών, τα μέλη της έχουν φτάσει πια τα 54 (από μόλις 13 το 2006), εκ των οποίων 33 είναι επιχειρήσεις και 15 ακαδημαϊκοί/ερευνητικοί φορείς.

 

Αυτή η έντονη κινητικότητα και οι σημαντικές προοπτικές που διανοίγονται (για τις οποίες περισσότερα στη συνέχεια), αποτυπώνονται, άλλωστε, και στην επιλογή της Μικροηλεκτρονικής ως αντικειμένου του πρώτου cluster υψηλής τεχνολογίας στη χώρα μας (mi-cluster) στο πλαίσιο του Corallia, της Ελληνικής Πρωτοβουλίας Τεχνολογικών Συνεργατικών Σχηματισμών.

 

Η τελευταία (που είχαμε παρουσιάσει από το Technoλογείν, πέρυσι, μόλις λίγους μήνες μετά τη δημιουργία της) έχει αναλάβει το ρόλο του καταλύτη στις εντός και κυρίως εκτός συνόρων συνεργασίες, οι οποίες αυξάνουν και πληθαίνουν.

 

Γιατί, κακά τα ψέματα, τα προϊόντα όλων αυτών των επιχειρήσεων απευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά στη διεθνή αγορά, κερδίζοντας πόντους απέναντι στον ανταγωνισμό χάρη στις ικανότητες των Ελλήνων μηχανικών και στον πολύ καλό λόγο ποιότητας τιμής που προσφέρουν.

 

Κάποιες φορές δε, αναλαμβάνουν να αντιπροσωπεύσουν τη χώρα σε σημαντικά διεθνή εγχειρήματα, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Theon* Αισθητήρες.

Το τρίτο κύμα

 

Καθιερωμένη στο χώρο των ηλεκτρο-οπτικών συστημάτων, όπου έχει να επιδείξει σημαντικά προϊόντα και πολλές συνεργασίες, η Theon πέρασε πριν από περίπου τρισήμισι χρόνια και στο χώρο της Μικροηλεκτρονικής.

 

Οι προσπάθειές της εστιάσθηκαν στην ανάπτυξη μικροδομών πυριτίου και μικροαισθητήρων (MEMS), καθώς διείδε έγκαιρα τις μεγάλες προοπτικές που διανοίγονται εκεί.

 

Ο νέος τομέας - που στεγάζεται στις σύγχρονες εγκαταστάσεις της επιχείρησης στο Κορωπί, απασχολεί 10 άτομα και βρίσκεται σε φάση αναζήτησης νέων - έχει ως αποστολή του το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και το χαρακτηρισμό μικροηλεκτρονικών συστημάτων βασισμένων σε τεχνολογίες MEMS, όχι όμως και την κατασκευή τους, η οποία ανατίθεται σε εξειδικευμένα εργοστάσια στην Ευρώπη και την Ασία.

 

Πρόκειται, δηλαδή, για ένα fabless design house, που υπερηφανεύεται πως είναι το μόνο στην Ελλάδα το οποίο διαθέτει μικροηλεκτρονικούς μηχανικούς αισθητήρες σε πελάτες του στη διεθνή αγορά, καλύπτοντας μάλιστα τις όποιες εξειδικευμένες απαιτήσεις τους.

 

Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, μιλώντας στο Pathfinder, ο διευθυντής του τομέα Μικροηλεκτρονικής της Theon, Μάνος Πάτσιος, «τα MEMS θα μπορούσαν να θεωρηθούν το τρίτο κύμα τεχνολογίας που έρχεται να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή μας μετά την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των τηλεπικοινωνιών.

 

'Η, για να μιλήσουμε πιο σχηματικά, αν οι υπολογιστές είναι το "κεφάλι" του οργανισμού και οι τηλεπικοινωνίες τα "άκρα" του, τα MEMS και οι ενσωματωμένες μικροδομές είναι τα "νεύρα" και οι "απολήξεις", που διαχειρίζονται και προωθούν κατάλληλα τα κάθε λογής ερεθίσματα από το περιβάλλον».

 

Μεγάλα τους πλεονεκτήματα, το απειροελάχιστο μέγεθος, οι πολύ μικρές απαιτήσεις ενέργειας και η δυνατότητα ασύρματης διαχείρισης, από απόσταση.

 

Η τεχνογνωσία της Theon υποστηρίζει σήμερα τρεις βασικές τεχνολογίες: μια οικογένεια συστημάτων τα οποία μετρούν τη ροή του αέρα, έναν αισθητήρα για τη μέτρηση της πίεσης ανάλογα με τη μεταβολή της χωρητικότητας κι έναν ακόμα, που μετρά τις αλλαγές της επιτάχυνσης.

 

Οι εφαρμογές στις οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν είναι ουσιαστικά αμέτρητες: από τα «έξυπνα» σπίτια και τις κάθε λογής «έξυπνες» ηλεκτρικές συσκευές ως την κατ' οίκον ιατρική φροντίδα, την ενεργοποίηση των αερόσακων στα αυτοκίνητα και τις παιχνιδομηχανές τύπου Nintendo Wii.

Η διαστημική πρόκληση

 

Βέβαια, η πρόκληση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη τους τελευταίους μήνες η Theon (η οποία έδωσε την αφορμή, αλλά και τον τίτλο γι' αυτό το αφιέρωμα) κάθε άλλο παρά παιχνίδι είναι...

 

Η ένταξη της Ελλάδας ως πλήρες μέλος στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, στις αρχές του 2005, άνοιξε τις πόρτες του σπουδαίου αυτού οργανισμού στις ελληνικές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, που κλήθηκαν να πάρουν μέρος στις πάμπολλες δράσεις του - περίπου 40 προτάσεις εγκρίθηκαν, τότε, ανάμεσά τους κι αυτή της Theon.

 

Ο αισθητήρας επιτάχυνσης ενδιέφερε την ESA (η οποία, έτσι κι αλλιώς, προσπαθεί από καιρό να «απεξαρτηθεί» απ' όλες τις εκτός Ευρώπης προερχόμενες τεχνολογικές λύσεις) κι έτσι ξεκίνησε ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη μιας μονάδας, βασισμένης σ' αυτόν, με κύρια εφαρμογή στην πλοήγηση διαστημικών οχημάτων.

 

Η φάση αυτή ολοκληρώνεται με επιτυχία, τούτη την εποχή, και αναμένεται πλέον η περαιτέρω διεύρυνση της συνεργασίας, με στόχο την κατασκευή του συστήματος.

 

Αξίζει να σημειωθεί πως η ESA προκήρυξε πρόσφατα δεύτερο κύκλο υποβολής προτάσεων από ελληνικούς φορείς (ερευνητικούς, τεχνολογικούς και επιχειρηματικούς) με καταληκτική ημερομηνία την 30η Σεπτεμβρίου και μάλιστα αξιωματούχοι του οργανισμού παραβρέθηκαν σε ημερίδες, που οργάνωσε η ΓΓΕΤ στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη τον Ιούλιο, για να δώσουν διευκρινήσεις και να λύσουν τυχόν απορίες.

Η ευρωπαϊκή προοπτική

 

Με δεδομένη την τεράστια σημασία που αποκτούν οι ενσωματωμένες (embedded) μικροδομές πυριτίου σχεδόν σε κάθε συσκευή και μηχανισμό που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας (είναι κοινό μυστικό, για παράδειγμα, πως ήδη από πέρυσι τα ηλεκτρονικά μέρη ξεπέρασαν σε πλήθος και σπουδαιότητα τα μηχανικά, στα αυτοκίνητα...) η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση, ενισχύοντας με σημαντικούς πόρους και προγράμματα την ευρωπαϊκή βιομηχανία Μικροηλεκτρονικής και προωθώντας τις καινοτόμες λύσεις που προτείνουν επιχειρήσεις και φορείς στις χώρες - μέλη της.

 

Αν μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες, πολλά θα έχουμε να κερδίσουμε. Ιδέες και γνώσεις δεν μας λείπουν, η εξωστρέφεια είναι για την ώρα λιγοστή και η οργάνωση...

 

Κι ίσως να ακούγεται υπερβολικό, αλλά όχι και εξωπραγματικό πως θα μπορούσαμε να στήσουμε στην Ελλάδα τη δική μας Σίλικον Βάλεϊ, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας φυσικά, με μια σειρά από fabless οίκους που θα καλύπτουν τη διεθνή ζήτηση για εξειδικευμένες λύσεις, θα αλληλοσυμπληρώνονται και θα αξιοποιούν το άριστο επιστημονικό δυναμικό, που δεν μας λείπει.

 

* Ο Θέων ήταν 'Ελληνας μαθηματικός και αστρονόμος που έζησε από το 405 ως το 335 πΧ, στην Αλεξάνδρεια.

http://technologein.pathfinder.gr/theon/

 

Η δυνατότητα μαζικής κατασκευής των MEMS σε μορφή wafer, που καθένα τους περιλαμβάνει εκατοντάδες μικροηλεκτρονικά μηχανικά συστήματα, μειώνει το κόστος τους στο επίπεδο των λίγων σεντς και προσθέτει ένα ακαταμάχητο επιχείρημα στα δυο άλλα σημαντικά πλεον

[Bi2L]

πηγη kathimerini.gr/

CERN: «Μυθοπλασίες οι κίνδυνοι από τον Επιταχυντή»

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_09/09/2008_247488

Ο γενικός διευθυντής του CERN έσπευσε να καθησυχάσει τους ανθρώπους που βλέπουν το πείραμα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων με καχυποψία…

 

Αρχίζει αύριο το μεγαλύτερο πείραμα στον κόσμο, κάτω από το γαλλο-ελβετικά σύνορα, στον τεράστιο υπόγειο, μήκους 27 χλμ, Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων (CERN), που προσδοκάται ότι θα ρίξει φως στις συνθήκες γέννησης του σύμπαντος (αν αυτό όντως γεννήθηκε κάποτε!) και θα επιτρέψει την ανακάλυψη νέων σωματιδίων της ύλης.

 

Και αναμένεται να διαψεύσει τις φοβίες πολλών ότι θα φέρει το τέλος του κόσμου μέσα από την μαύρη τρύπα που μπορεί να δημιουργήσει. Πάντως, καλού-κακού, αν δεν έχετε επείγουσα δουλειά στη Γενεύη, μπορείτε να μείνετε σπίτι σας!

 

Ο Ρόμπερτ Αϊμάρ, ο Γάλλος φυσικός που είναι γενικός διευθυντής του CERN εδώ και πέντε χρόνια, προέβλεψε ότι οι ανακαλύψεις που θα προκύψουν από το ιστορικό πείραμα, θα πυροδοτήσουν μελλοντικά σημαντικές εξελίξεις σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Οι επιστήμονες ανά τον κόσμο περιμένουν με αγωνία να δουν πράγματα που δεν ξέρουν αν υπάρχουν στη φύση (π.χ. άλλες διαστάσεις) ή έστω να επιβεβαιώσουν κεντρικές θεωρίες της φυσικής και της κοσμολογίας, για παράδειγμα ότι υπάρχει το σωματίδιο «μποζόνιο του Χιγκς», που υποτίθεται ότι έδωσε μάζα στην ύλη, ή ότι όντως υπάρχουν η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια. Ή, πάλι, το πείραμα μπορεί να ανατρέψει τις καθιερωμένες θεωρίες και το βασικό κοσμολογικό μοντέλο των φυσικών.

 

Το πείραμα ουσιαστικά θα επιχειρήσει να αναπαράγει τις συνθήκες που επικρατούσαν ένα απειροστό κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το αρχικό «Μπινγκ Μπανγκ», το οποίο, πριν περίπου 13,7 δισ. χρόνια, άρχισε σταδιακά να δημιουργεί τα αστέρια, τους πλανήτες και τη Γη. Όχι άδικα, μερικοί παρομοιάζουν το πείραμα με την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων». Η έξαψη ειδικών και μη είναι τόσο διάχυτη, που ένα βίντεο-κλιπ με μουσική ραπ σχετικά με το Μεγάλο Επιταχυντή, το οποίο δημιούργησε Αμερικανίδα φοιτήτρια, έγινε τεράστια επιτυχία στο YouTube.

 

Κι αν τελικά οι επιστήμονες «παίζουν» με δυνάμεις που τους ξεπερνούν; Αν το πείραμα, άθελά τους φυσικά, καταλήξει να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα που θα καταπιεί το CERN, τη Γενεύη και -γιατί όχι- όλη τη Γη μας; Αν παραχθούν κβαντικά «παροδοξόνια» και όλη η ύλη της Γης μετατραπεί σε «παράδοξη ύλη»; Μήπως το πείραμα ανοίξει το δρόμο για όντα από κάποιο άλλο σύμπαν να επιτεθούν στον πλανήτη μας μέσα από μια «σκουληκότρυπα» στο χωροχρόνο;

 

Εδώ και χρόνια έχουν ακουστεί τέτοιοι φόβοι - άλλοτε με επιστημονική χροιά και άλλοτε απλώς συνωμοσιολογική. Τις τελευταίες μέρες το CERN έχει κατακλυστεί από γράμματα και ηλεκτρονικά μηνύματα που εκφράζουν παρόμοιες.

 

Οι σκεπτικιστές (με επικεφαλής την ομάδα πολιτών και επιστημόνων LCH Kritiks από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία) έφθασαν μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προσπαθώντας -μέχρι στιγμής ανεπιτυχώς- να σταματήσουν το πείραμα, υποστηρίζοντας ότι σε μια περίοδο τεσσάρων ετών οι μαύρες τρύπες λόγω του πειράματος θα αυξηθούν εκθετικά και θα «καταβροχθίσουν» τον πλανήτη εκ των έσω.

 

Το CERN, για μια ακόμη φορά (μετά την αρχική έκθεση ασφαλείας, που το 2003 έδωσε το «πράσινο φως» για να αρχίσει η κατασκευή του Επιταχυντή), φρόντισε να δώσει προ ημερών στη δημοσιότητα τη νέα έκθεση ασφαλείας δικών του επιστημόνων και συναδέλφων τους από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που απορρίπτει τις παραπάνω «τρομοκρατικές» εκδοχές, τονίζοντας ότι «ο Επιταχυντής είναι ασφαλής» και ότι «οι εικασίες περί κινδύνων είναι σκέτη μυθοπλασία».

 

Σύμφωνα με την έκθεση του CERN, «η φύση έχει ήδη πραγματοποιήσει το ισοδύναμο εκατοντάδων χιλιάδων πειραμάτων στη Γη - και ο πλανήτης μας υπάρχει ακόμα».

 

Από την άλλη, η αναφορά αξιολόγησης ασφαλείας του πειράματος (με την οποία συμφωνεί το Ινστιτούτο Φυσικής του Λονδίνου), διαπίστωσε ότι ακόμα και αν δημιουργηθούν μαύρες τρύπες (κάτι που οι φυσικοί δεν αποκλείουν, αντίθετα προσδοκούν με αγωνία), θα είναι μικροσκοπικές και θα διαλυθούν σχεδόν αμέσως λόγω ανεπαρκούς ενέργειας, ενώ παράλληλα απέκλεισε την πιθανότητα να δημιουργηθούν τα επίφοβα -και υποθετικά- σωματίδια «παραδοξόνια».

 

Αν δεν πείθεστε, κρατείστε την ανάσα σας, όταν αύριο το πρωί οι πρώτες ακτίνες σωματιδίων θα κάνουν το γύρο του τούνελ του Επιταχυντή. Αν όλα πάνε καλά, οι συγκρούσεις σωματιδίων από αντίθετες κατευθύνσεις θα αρχίσουν τις επόμενες εβδομάδες (αρχικά με χαμηλή ένταση, που σταδιακά θα μεγαλώνει, ώσπου τα συγκρουόμενα πρωτόνια θα αγγίξουν την ταχύτητα του φωτός).

 

Αν, πάλι, τα πράγματα δεν πάνε καλά, ραντεβού κάπου αλλού στο χωροχρόνο...

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_09/09/2008_247488

[Bi2L]

πηγη physics4u.gr

Ένα άστρο στο γαλαξία μας είναι υποψήφιο για τον τίτλο του δεύτερου πιο λαμπρού αστέρα.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3428.html

Ένα άστρο υποψήφιο για τον τίτλο του δεύτερου πιο λαμπρού άστρου στον Γαλαξία μας αποκαλύφθηκε μέσα στην σκονισμένη μητρόπολη του κέντρου του Γαλαξία. Έχει ονομαστεί "Άστρο του νεφελώματος της Παιωνίας και αποκαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer και άλλα επίγεια τηλεσκόπια. Είναι εκθαμβωτικό και το φως του εκτιμάται ότι είναι σαν το φως 3,2 εκατομμυρίων ήλιων.

 

Μέχρι τώρα το χρυσό στη λαμπρότητα κατέχει το Eta Carina (Ήτα Τρόπιδος), με μια πελώρια φωτεινή ένταση σαν 4,7 εκατομμύρια ήλιους. Όμως, σύμφωνα με τους αστρονόμους, είναι δύσκολο να καθορίσουμε επακριβώς τη φωτεινότητα, για αυτά τα υπέρλαμπρα αστέρια, οπότε θα μπορούσε δυνητικά το νέο υποψήφιο λαμπρότερο άστρο να λάμπει με αντίστοιχη ακτινοβολία.

 

"Το άστρο του νεφελώματος της Παιωνίας είναι ένα συναρπαστικό δημιούργημα", δήλωσε η Lidia Oskinova στο Πανεπιστήμιο του Πότσνταμ στη Γερμανία. "Υπάρχουν πιθανώς κι άλλα αστέρια εξίσου λαμπρά ίσως και λαμπρότερα στο Γαλαξία μας που παραμένουν κρυμμένα μέσα στη σκόνη." Η Oskinova είναι η κύρια ερευνήτρια της ανακάλυψης αυτής που δημοσιεύεται στο περιοδικό Astronomy and Astrophysics.

 

Οι επιστήμονες γνώριζαν ήδη για το άστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας, αλλά λόγω της απόκρυφης θέσης του στο σκονισμένο κέντρο του Γαλαξία μας, δεν είχαν δει όμως την ακραία φωτεινότητα του μέχρι τώρα. Το Spitzer όμως λόγω του ότι παρατηρεί με τα ευαίσθητα 'υπέρυθρα μάτια του" μπορεί να δει κατευθείαν στην καρδιά του Γαλαξία μας, σε περιοχές αδιαπέραστες από το ορατό φως. Ομοίως, με την ικανότητα που έχει το Νέας Τεχνολογίας Τηλεσκόπιο, στο Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο στη Χιλή, να δει με τα υπέρυθρα όργανα του χρησιμοποιήθηκε από τους επιστήμονες για να υπολογίσουν τη φωτεινότητα του άστρου του Νεφελώματος της Παιωνίας.

 

Τα λαμπρότερα αστέρια στο σύμπαν είναι επίσης και τα μεγαλύτερα. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι το άστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας ξεκίνησε τη ζωή του με μια μεγάλη μάζα, περίπου 150 έως 200 φορές μεγαλύτερη από αυτή του ήλιου μας. Αστέρια τόσο μεγάλα είναι σπάνια και προκαλούν αινίγματα στους αστρονόμους, διότι ανεβάζουν τα όρια που απαιτούνται για να σχηματιστούν τα αστέρια. Η θεωρία προβλέπει ότι αν ένα αστέρι ξεκινά με πολύ μεγάλη μάζα, δεν μπορεί να την κρατήσει μαζί και πρέπει να σπάσει σε πολλά άστρα ή σε ένα διπλό σύστημα.

 

Δεν είναι μόνο το άστρο του Νεφελώματος της Παιωνίας μεγάλο, έχει επίσης ένα πολύ μεγάλο μέγεθος. Είναι το είδος του μπλε γίγαντα άστρου που ονομάζεται άστρο Wolf-Rayet, με διάμετρο περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από του ήλιου μας. Αυτό σημαίνει ότι αυτό το αστέρι, αν ήταν τοποθετημένο στη θέση του ήλιου μας, θα επεκτεινόταν περίπου έως την τροχιά του Ερμή.

 

Με τόσο μεγάλη μάζα, το άστρο μόλις που συγκρατείται. Θα απορρίπτει ένα τεράστιο ποσό αστρικής ύλης με τη μορφή ισχυρών αστρικών ανέμων στη σχετικά σύντομη ζωή του των λίγων εκατομμυρίων ετών. Αυτή η ύλη ωθείται τόσο πολύ από την ισχυρή ακτινοβολία του άστρου, που οι άνεμοι επιταχύνονται έως και περίπου 1,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα σε λίγες μόνο ώρες.

 

Τελικά, το αστέρι αυτό θα εκραγεί σε σουπερνόβα. Στην πραγματικότητα, η Oskinova και οι συνάδελφοι της λένε ότι το αστέρι είναι ώριμο να εκραγεί αμέσως, κάτι που σε αστρονομικούς όρους σημαίνει ότι μπορεί να εκραγεί οποιαδήποτε στιγμή από τώρα έως και εκατομμύρια χρόνια από σήμερα.

 

"Όταν αυτό το αστέρι ανατιναχθεί, θα εξατμισθεί κάθε πλανήτης που στρέφεται γύρω από γειτονικά άστρα", είπε ο Oskinova. "Πιο μακριά από το αστέρι, η έκρηξη θα μπορούσε να προκαλέσει την γέννηση νέων άστρων."

 

Εκτός από το ίδιο το αστέρι, το αστρονόμοι σημείωσαν ένα νέφος σκόνης και αερίων, που ονομάζεται Νεφέλωμα, γύρω από το αστέρι. Η ομάδα ονόμασε αυτό το Νέφος Παιωνία διότι προφανώς μοιάζει με το λουλούδι αυτό.

 

"Το νεφέλωμα πιθανώς δημιουργήθηκε στο διάστημα από τον ψεκασμό με σκόνη που διαρρέει από το άστρο", διευκρινίζει ο Andreas Barniske του Πανεπιστημίου Potsdam, και μέλος της συγγραφικής ομάδας.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3428.html

 

[Bi2L]

πηγη in.gr

Η Γη γυμνή

Διαθέσιμος online ο πρώτος παγκόσμιος γεωλογικός χάρτης

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936499&lngDtrID=252

Πώς θα έμοιαζε η Γη αν έμενε γυμνή από τη βλάστηση, το χώμα, το νερό και τις ανθρώπινες κατασκευές; Η ανατομία του πλανήτη αποκαλύπτεται χάρη στον πρώτο παγκόσμιο γεωλογικό χάρτη, μέρος του οποίου έγινε διαθέσιμο στο Διαδίκτυο.

 

 

Μέχρι σήμερα, σε πολλές χώρες η εικόνα για το υπέδαφος ήταν απαρχαιωμένη, ελλιπής ή απλώς ανύπαρκτη.

 

Γεωλόγοι και μηχανικοί λογισμικού από 79 χώρες συνεργάζονται εδώ και ένα χρόνο για στο πρόγραμμα «OneGeology» (Μια Γεωλογία), το οποίο χαρτογραφεί τα πετρώματα της Γης όπως το Google χαρτογραφεί την επιφάνεια.

 

Το OneGeology, που συντονίστηκε από τον επικεφαλής της Βρετανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, Ίαν Τζάκσον, συγκεντρώνει και συνδυάζει τοπογραφικές μετρήσεις από επιμέρους εθνικές βάσεις δεδομένων. Σε πολλές περιπτώσεις τα δεδομένα είναι αποθηκευμένες σε διαφορετικές, ασύμβατες μορφές σε κάθε χώρα και πρέπει επομένως να μετατραπούν σε ένα νέο κοινό φορμά, τη γλώσσα GeoSciML.

 

Ο τελικός χάρτης αναμένεται να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο για την καλύτερη αξιοποίηση των φυσικών πόρων (νερό, πετρέλαιο, ορυκτά), αλλά και για την έγκαιρη αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.

 

Το OneGeology έχει την υποστήριξη της UNESCO και ακόμα έξι διεθνών οργανισμών και αποτελεί το βασικό πρόγραμμα για το Διεθνές Έτος του Πλανήτη Γη 2008 που θεσμοθέτησαν τα Ηνωμένα Έθνη.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936499&lngDtrID=252

[Bi2L]

πηγη in.gr

Ριψοκίνδυνο σέρβις

Κίνδυνος από τα διαστημικά σκουπίδια για την αποστολή επισκευής του Hubble

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936525&lngDtrID=252

Η επανδρωμένη αποστολή για την τελευταία επισκευή του γερασμένου διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο πρόσκρουσης από σκουπίδια που περιφέρονται σε τροχιά, ανακοίνωσε η NASA. Για την εκτόξευση του Atlantis θα απαιτηθεί ειδική έγκριση από τα ανώτερα κλιμάκια της υπηρεσίας.

 

 

Σύμφωνα με τους τελευταίους υπολογισμούς των υπεύθυνων, η πιθανότητα καταστροφικής πρόσκρουσης είναι περίπου 1 προς 185, συγκριτικά με 1 προς 300 για τις συνήθεις αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

 

Το πρόβλημα οφείλεται στο γεγονός ότι το Hubble βρίσκεται σε υψηλότερη τροχιά, 560 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης και 240 χιλιόμετρα πάνω από την τροχιά του σταθμού. Το επιπλέον υψόμετρο θα εκθέσει το διαστημικό λεωφορείο σε περισσότερα διαστημικά σκουπίδια, εξήγησαν οι υπεύθυνοι.

 

Μέχρι σήμερα, πάντως, τα άχρηστα αντικείμενα που κινούνται σε αυτή τη ζώνη δεν έχουν προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στο τηλεσκόπιο από την εκτόξευσή του το 1990.

 

Υπό κανονικές συνθήκες η NASA αποφεύγει την εκτόξευση αποστολών όταν η πιθανότητα πρόσκρουσης υπερβαίνει το 0,5%. Το όριο αυτό είναι ωστόσο αυθαίρετο και η πτήση μπορεί να πραγματοποιηθεί εφόσον δώσει έγκριση η ηγεσία της υπηρεσίας εντός του Σεπτεμβρίου.

 

Η εκτόξευση προγραμματίζεται για τις 10 Οκτωβρίου.

 

Το Hubble έχει σήμερα περιορισμένες δυνατότητες στόχευσης και δύο από τα κύρια όργανά του έχουν πάψει να λειτουργούν. Η NASA θα επισκευάσει αυτές τις βλάβες, θα αντικαταστήσει τις μπαταρίες, θα τοποθετήσει νέα μόνωση και θα εγκαταστήσει δύο σημαντικά νέα όργανα παρατήρησης.

 

Ένα από αυτά είναι μια ευρυγώνια ψηφιακή κάμερα που ανιχνεύει ακτινοβολία από το υπεριώδες μέχρι το υπέρυθρο και εκτιμάται ότι θα κάνει το Hubble έως και 90 φορές ισχυρότερο από πριν.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936525&lngDtrID=252

[Bi2L]

πηγη in.gr

Ευτυχώς, εκτός βεληνεκούς

Πανίσχυρη κοσμική έκρηξη έλουσε τη Γη με ακτίνες γάμμα

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936813&lngDtrID=252

Στις 19 Μαρτίου του 2008, μια παράξενη λάμψη εμφανίστηκε για 40 δευτερόλεπτα στον ουρανό - ήταν το πιο μακρινό φαινόμενο που έγινε ποτέ ορατό χωρίς τηλεσκόπιο.

 

Η κοσμική έκρηξη πιθανότητα προκλήθηκε από τον βίαιο θάνατο ενός άστρου και έλουσε τη Γη με ακτίνες-γ υψηλής ενέργειας, ανακοίνωσε την Τετάρτη διεθνής ερευνητική ομάδα.

 

Η «έκλαμψη ακτίνων-γ» ήταν τόσο ισχυρή ώστε, είχε συμβεί μέσα στο Γαλαξία μας, αντί σε απόσταση 7,5 δισ. ετών φωτός, η Γη θα μπορούσε να είχε απονεκρωθεί.

 

«Το πραγματικά εντυπωσιακό σε αυτή την περίπτωση είναι η πιθανότητα να βγει κανείς έξω σε μια σκοτεινή τοποθεσία, να κοιτάξει τον ουρανό και για λίγα δευτερόλεπτα να δει φως που παρήχθη πριν από επτάμισι δισεκατομμύρια χρόνια» σχολίασε στο Reuters ο Δρ Ντέιβιντ Μπάροους, μέλος της επιστημονικής ομάδας του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ Swift, με το οποίο καταγράφηκε πρώτα η λάμψη.

 

Οι ακτίνες-γ είναι ακτινοβολία στο άκρο του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Έχουν πολύ μικρότερο μήκος κύματος από το ορατό φως και μεταφέρουν πολύ μεγάλες ποσότητες ενέργειες.

 

Οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα, οι ισχυρότερες εκρήξεις στο Σύμπαν, πιστεύεται ότι παράγονται όταν ένα μεγάλο άστρο, με μάζα τουλάχιστον 20 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, εξαντλούν τα πυρηνικά τους καύσιμα και πεθαίνουν. Καθώς ο πυρήνας τους καταρρέει και μετατρέπεται σε μαύρη τρύπα, η οποία δημιουργεί πανίσχυρους «πίδακες» σωματιδίων και ακτινοβολίας.

 

Οι ακτίνες-γάμμα από την έκρηξη, μαζί με ορατό φως και ακτινοβολία σε άλλες περιοχές του φάσματος, ταξιδεύουν στο Διάστημα στη μορφή μιας σχετικά στενής δέσμης που καταστρέφει ό,τι βρει μπροστά της.

 

Αν η έκλαμψη προερχόταν από απόσταση λίγων χιλιάδων ετών φωτός, θα είχε διαταράξει την ατμόσφαιρα της Γης δημιουργώντας ένα φαινόμενο «πυρηνικού χειμώνα» με ολέθριες συνέπειες.

 

Ευτυχώς «δεν διατρέξαμε κίνδυνο» διαβεβαίωσε ο Πολ Ο'Μπράιεν του Πανεπιστημίου του Λέστερ στη Βρετανία, μέλος της ομάδας. «Αν και ήταν εξαιρετικά ισχυρή, μόνο ένα μικρό κλάσμα της ακτινοβολίας έφτασε στη Γη» εξήγησε.

 

Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936813&lngDtrID=252

 

Η έκλαμψη είχε καταγραφεί τον δορυφόρο Swift στην περιοχή των ακτίνων Χ

[Bi2L]

πηγη in.gr

Με ορίζοντα το 2015

Εγκρίθηκε κατ' αρχήν το σχέδιο για το διάδοχο του διαστημικού λεωφορείου

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936911&lngDtrID=252

Η ανάπτυξη του σκάφους που θα αντικαταστήσει τα διαστημικά λεωφορεία πέρασε την Τετάρτη ένα κρίσιμο τεστ, καθώς η NASA ενέκρινε την έκθεση προκαταρκτικής αξιολόγησης για το σχέδιο του πυραύλου Ares.

 

 

Μια λεπτομερέστερη αξιολόγηση του σχεδίου προγραμματίζεται για το 2009, ενώ την ίδια χρονιά θα εξεταστεί και η έκθεση προκαταρκτικής αξιολόγησης της κάψουλας Orion για τους αστροναύτες, η οποία θα εκτοξεύεται τοποθετημένη κορυφή του πυραυλοφορέα Ares.

 

Η έκθεση που εγκρίθηκε ομόφωνα από ανώτατους αξιωματούχους της υπηρεσίας είναι η πρώτη έκθεση για διαστημικό όχημα που εξετάζεται από το 1973, όταν δόθηκε το πρώτο πράσινο φως για το διαστημικό λεωφορείο.

 

Ενα βασικό ζήτημα που παραμένει ανοιχτό είναι οι έντονοι κραδασμοί στους οποίους θα υποβάλλεται το Orion κατά την εκτόξευση. Τον περασμένοι μήνα, οι μηχανικοί της NASA ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να επιλύσουν το πρόβλημα με μηχανισμούς απόσβεσης δονήσεων, ωστόσο απαιτούνται περαιτέρω μελέτες προτού το σύστημα περάσει την αξιολόγηση.

 

Περίπου 10% των άλλων προβλημάτων που ανέφεραν οι μηχανικοί δεν έχουν ακόμα επιλυθεί, ωστόσο η αρμόδια επιτροπή έκρινε ότι δεν απαιτείται ξεχωριστή έκθεση. Τέτοια προβλήματα είναι τα υψηλά επίπεδα θορύβου και η δυνατότητα εκτόξευσης κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες, ειδικά όταν υπάρχουν κεραυνοί.

 

Για την ανάπτυξη του πυραύλου Ares και του οχήματος Orion η NASA θα δαπανά 3 δισ. δολάρια το χρόνο. Η πρώτη επανδρωμένη πτήση αναμένεται το 2015.

 

Τα διαστημικά λεωφορεία προγραμματίζεται να αποσυρθούν οριστικά το 2010, οπότε η NASA θα πρέπει να βασίζεται στα ρωσικά Soyuz για τη μεταφορά αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έως το 2015.

 

Σύμφωνα ωστόσο με εσωτερική αλληλογραφία της NASA, που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα, η νέα ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας, με αφορμή την κρίση στον Καύκασο, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε παράταση ζωής για τον γερασμένο στόλο της NASA.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=936911&lngDtrID=252

 

Η πρώτη επανδρωμένη πτήση προγραμματίζεται για το 2015.

[Bi2L]

πηγη physics4u.gr

Η μαύρη τρύπα του Γαλαξία με τα μάτια ενός πανίσχυρου εικονικού τηλεσκόπιου

Η κεντρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας μπορεί να μην είναι σε θέση να κρύβεται για πολύ καιρό ακόμη. Οι νέες παρατηρήσεις που έχουν γίνει, τρεις φορές πιο κοντά στο κέντρο του Γαλαξία μας από όσο άλλοτε, ενισχύουν την υπόθεση ότι εκεί κρύβεται μια υπερβαρέα μαύρη τρύπα.

 

Το κέντρο του Γαλαξία μας φιλοξενεί ένα λαμπρό αντικείμενο που ονομάζεται SgrA* (ή Α άστρο του Τοξότη), και που μπορεί να είναι ένας δίσκος από περιστρεφόμενο αέριο και σκόνη που περιβάλλουν μια πολύ βαριά μαύρη τρύπα.

 

Αστρονόμοι χρησιμοποίησαν ένα δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων για να κάνουν ζουμ πάνω στο κέντρο του Γαλαξία, όπου νομίζουμε ότι βρίσκεται μια υπερβαρέα μαύρη τρύπα. Το αντικείμενο αυτό εμφανίζεται σαν λευκή κηλίδα στο μέσον της εικόνας που λήφθηκε στις ακτίνες-Χ.

 

Μετρώντας το μέγεθος και το σχήμα του αντικειμένου SgrA* θα μας βοηθήσει να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη της μαύρης τρύπας. Αλλά μια κηλίδα από νέφη μεταξύ του γαλαξιακού κέντρου και της Γης έχει εμποδίσει στους αστρονόμους να έχουν σαφή άποψη για το αντικείμενο του σχήματος.

 

Τώρα, μια ομάδα κατάφερε να πάρει εικόνες του SgrA* τρεις φορές πιο κοντά από ό,τι στις προηγούμενες μελέτες. Το παρατήρησαν με ραδιοσήματα υψηλής συχνότητας που μπορούν να διασχίζουν το ενδιάμεσο αέριο και σκόνη.

 

Τηλεσκόπια σε σύνδεση

 

Το μέγεθος του SgrA* προτείνει ότι η ύλη που περιέχει είναι περίπου 10 φορές πυκνότερη από αυτό που βρήκαν οι προηγούμενες μετρήσεις, ενισχύοντας την ιδέα ότι το αντικείμενο φιλοξενεί μια μαύρη τρύπα, λέει ο αστρονόμος Sheperd Doeleman του MIT: "Τα αποτελέσματά μας αποδεικνύουν αρκετά ότι εξετάζουμε μια μαύρη τρύπα."

 

Για να πάρουν την εικόνα του SgrA*, ο Doeleman και οι συνάδελφοι του συνέδεσαν ραδιοτηλεσκόπια στη Χαβάη, στην Αριζόνα, και την Καλιφόρνια για να δημιουργήσουν ένα τηλεσκόπιο που ήταν στην πράξη πλάτους 4.500 χιλιόμετρα (τεχνική που λέγεται μεγάλου μήκους συμβολόμετρο). Το χρησιμοποίησαν για να κάνουν ζουμ στο λαμπρό κέντρο του Γαλαξία με μια ανάλυση 1.000 φορές πάνω από αυτή του Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble.

 

Το «εικονικό» τηλεσκόπιο, όπως το χαρακτήρισαν οι δημιουργοί του, είναι τόσο ισχυρό ώστε θα μπορούσε να διακρίνει μια μπάλα του μπάσκετ στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι επιστήμονες έστρεψαν το εικονικό τηλεσκόπιο στον Τοξότη Α*, όπου πιστεύεται ότι βρίσκεται μια μαύρη τρύπα μάζας 4 εκατ. φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.

 

Μέχρι στιγμής, η ομάδα δεν μπορεί να παράγει δραματικές εικόνες της SgrA*. Αλλά όπως αναφέρει ο Doeleman η τεχνική αυτή θα μπορούσε να επιτρέψει στους αστρονόμους να διακρίνουν καθαρά το σχήμα του δίσκου από 3 έως 5 χρόνια από τώρα.

 

Αυτό συμβαίνει γιατί τα μελλοντικά ραδιοτηλεσκόπια, όπως το Μεγάλο Δίκτυο Χιλιοστόμετρου στην Atacama της Χιλής, οφείλει να καταστεί λειτουργικό το 2010, κι έτσι οι αστρονόμοι θα χρησιμοποιούν ακόμα μικρότερα μήκη κύματος (μεγαλύτερη συχνότητα) για να μπορούν να παρατηρούν μέσω της σκόνης του Γαλαξία.

 

Η σκιά της μαύρης τρύπας

 

Οι εικόνες εκείνες θα μπορούν να αποκαλύψουν εάν το αντικείμενο SgrA* έχει μια «σκιά», μια περιοχή στο κέντρο του, όπου το φως θα αυξομειώνεται και θα κοκκινίζει (μετατόπιση προς το ερυθρό) γιατί θα έλκεται προς τη μαύρη τρύπα.

 

Αν το SgrA* είναι όντως ένας δίσκος υλικών που περιστρέφεται γύρω από τη μαύρη τρύπα, οι μελλοντικές παρατηρήσεις θα μπορούσε να αποκαλύψουν πώς είναι ευθυγραμμισμένο.

 

Οι αστρονόμοι αναμένουν ότι δεν μπορεί το αντικείμενο να στρέφεται πάνω στο επίπεδο του Γαλαξία, επειδή αυτό θα έκρυβε το γεγονός ότι η μαύρη τρύπα στο κέντρο του δίσκου είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της συγχώνευσης δύο γαλαξιών. Μετά την συγχώνευση στο παρελθόν δύο γαλαξιών, οι κεντρικές μαύρες τρύπες τους θα έχουν ενωθεί κι αυτές, και η βαρύτητα του Γαλαξία μπορεί να μην είχε αρκετό χρόνο να βάλει το δίσκο γύρω τους να είναι σε ευθυγράμμιση με τον Γαλαξιακό δίσκο.

 

Περισσότερες παρατηρήσεις θα βοηθούσαν στη μέτρηση κάποιων κρυμμένων χαρακτηριστικών, όπως την περιστροφή της μαύρης τρύπας, την παρακολούθηση της προόδου των εξάρσεων της ακτινοβολίας - που δημιουργείται όταν η ύλη συγκρούεται με τη μαύρη τρύπα - που παρατηρείται καθώς περιστρέφεται η μαύρη τρύπα.

 

Οι αστρονόμοι ως γνωστόν μελετούν τις μαύρες τρύπες ανιχνεύοντας το φως που εκπέμπει η ύλη που θερμαίνεται (λόγω τριβής των σωματιδίων της), καθώς αυτή έλκεται ολοένα πιο κοντά στον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας.

[Bi2L]

πηγη in.gr

Μαύρη τρύπα στην ασφάλεια

Έλληνες χάκερ εισέβαλαν σε συστήματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=937462&lngDtrID=252

παραβιάσουν υπολογιστικά συστήματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων, επιβεβαίωσαν το Σάββατο αξιωματούχοι του CERN. Οι εσβολείς, που διαβεβαιώνουν ότι δεν είχαν κακές προθέσεις, αυτοαποκαλούνται «Ελληνική Ομάδα Ασφάλειας» (Greek Security Team).

 

 

Όπως αποκάλυψαν οι βρετανικές εφημερίδες Times και Daily Telegraph, οι χάκερ άφησαν πίσω τους μια παραποιημένη ιστοσελίδα που χλεύαζε τους υπεύθυνους ασφάλειας των υπολογιστών ως «σχολιαρόπαιδα».

 

Διαβεβαίωσαν ότι δεν είχαν πρόθεση να διαταράξουν τα σημαντικά πειράματα του LHC και ότι ήθελαν μόνο να καταδείξουν τη... «μαύρη τρύπα» στην ασφάλεια του δικτύου.

 

«Δεν σας ξεβρακώνουμε γιατί δεν θέλουμε να σας δούμε να τρέχετε όλοι πανικόβλητοι και γυμνοί ψάχνοντας το πώς θα κρυφτείτε» γράφουν στο μήνυμά τους.

 

Σύμφωνα πάντως με την Ευγενία Χατζηαγγέλη, υπεύθυνη ανάπτυξης λογισμικού σε συστήματα του επιταχυντή, το μήνυμα που αναδημοσιεύτηκε στο βρετανικό τύπο το Σαββατοκύριακο δεν απευθυνόταν στους τεχνικούς του LHC, αλλά σε... αντίπαλη ομάδα Ελλήνων χάκερ.

 

«Δερν πιστεύω ότι πρόκειται για επίθεση εναντίον του CERN, αλλά για μια μάχη στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στις ομάδες Greek Security Team, 1337 και άλλες» δηλώνει η κ. Χατζηαγγέλη στα Νέα της Δευτέρας.

 

«Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι αλλά δεν βλέπουμε να έχει γίνει ζημιά. Προφανώς πρόκειται για άτομα που ήθελαν να τονίσουν ότι το CERN μπορεί να παραβιαστεί» είχε δηλώσει στους Times ο Τζέιμς Γκίλις, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικής Έρευνας.

 

Οι χάκερ υποστηρίζουν ότι απέκτησαν πρόσβαση μέσω ενός δικτυακού τόπου που υποδεχόταν τους επιστήμονες για τα εγκαίνια της εγκατάστασης την Τετάρτη.

 

Οι υπολογιστές στους οποίους εισέβαλαν είναι συνδεδεμένοι στο σύστημα CMS, έναν από τους τέσσερις τεράστιους ανιχνευτές του LHC.

 

Τα πειράματα στον μεγαλύτερο επιταχυντή του κόσμου αναμένεται να ξεκινήσουν σε περίπου ένα μήνα, αναδημιουργώντας τις συνθήκες που επικρατούσαν μερικά μικροδευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

 

Ίσως τελικά δώσουν απαντήσεις για το «σωματίδιο του Χιγκς», τη σκοτεινή ύλη, την αντιύλη, και τις επιπλέον διαστάσεις που ίσως κρύβει το Σύμπαν.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=937462&lngDtrID=252

 

H κεντρική είσοδος του CERN κοντά στη Γενεύη

[Bi2L]

πηγη in.gr

Δορυφορική διπλωματία

Η Κίνα στέλνει χαιρετίσματα στη Ταϊβάν από το Διάστημα

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=937952&lngDtrID=252

Ρόλο διαμεσολαβητή ανέλαβε ο πρώτος κινεζικός δορυφόρος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη: Μετέδωσε μηνύματα συμφιλίωσης με την Ταϊβάν καθώς και δύο τραγούδια για μια κοινή γιορτή προς τιμήν του φθινοπωρινού φεγγαριού.

 

 

«Ας απολαύσουμε μαζί το λαμπρό σεληνόφως και ας προσμένουμε την επανένωσή μας» αναφερόταν στη μετάδοση της Κυριακής, σύμφωνα με ανακοίνωση της Κρατικής Υπηρεσίας Επιστήμης, Τεχνολογίας και Βιομηχανίας Εθνικής Αμυνας.

 

Όπως ανέφερε το επίσημο πρακτορείο Νέα Κίνα και αναμεταδίδει το Reuters, ο δορυφόρος Τσανγκ-ε 1 εξέπεμψε επίσης δύο τραγούδια: το «Αλι το Κορίτσι των Βουνών», ένα παραδοσιακό τραγούδι των αυτοχθόνων της Ταϊβάν, και το «Είθε να είμαι μαζί σου για πάντα», του Ταϊβανέζου συνθέτη Λιάνγκ Χονγκ Ζι.

 

Η Ταϊβάν ιδρύθηκε από τους ηττημένου Κινέζους εθνικιστές μετά την ανακήρυξη της Λαίκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949. Το Πεκίνο ουδέποτε αναγνώρισε την ανεξαρτησία του νησιού και θεωρεί ότι αποτελεί τμήμα της κινεζικής επικράτειας. .

 

Το κλίμα ανάμεσά στις δύο πλευρές έχει πάντως βελτιωθεί φέτος μετά την επανεκλογή του Εθνικιστικού Κόμματος (Κουομιτάνγκ) στην προεδρία της Ταϊβάν.

 

Στη γιορτή της Δευτέρας, οικογένειες και φίλοι συγκεντρώνονται για θαυμάσουν το φεγγάρι, να τραγουδήσουν και να απολαύσουν παραδοσιακά γλυκίσματα.

 

Ο δορυφόρος Τσανγκ'ε-1 εκτοξεύτηκε τον Οκτώβριο του 2007 και έχει ήδη συμπληρώσει χιλιάδες περιφορές γύρω από τη Σελήνη.

 

Παίρνει το όνομά του από μια μοναχική θεά που ζει στο φεγγάρι, μαζί με ένα κουνέλι, και μαραζώνει για το χαμένο της σύζυγο.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=937952&lngDtrID=252

 

Ο δορυφόρος Τσανγκ-ε παίρνει το όνομά του από μια θεά που ζει στο φεγγάρι (εικόνα αρχείου)