Αστρονομικές... Ειδήσεις

[Bi2L]

πηγη focusmag.gr

Πιο συνηθισμένοι οι σπειροειδείς γαλαξίες με ράβδο

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=399390

Μικροί σπειροειδείς γαλαξίες με ράβδο στο κέντρο τους είναι τρεις φορές πιο συνηθισμένοι σήμερα απ’ ό,τι πριν από 7 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.

 

Πολλοί σπειροειδείς γαλαξίες, όπως ο δικός μας, φέρουν ράβδους στο κέντρο τους. Υπολογιστικές προσομοιώσεις, ήδη από τη δεκαετία του 1970, έχουν εξηγήσει την ύπαρξή τους: αν ο δίσκος ενός γαλαξία είναι αρκετά πυκνός και αν τα άστρα του δεν κινούνται υπερβολικά γρήγορα, μία ράβδος από άστρα και σκόνη μπορεί να σχηματιστεί σε μόλις 100 εκατομμύρια χρόνια.

 

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, Kartik Sheth από το Caltech, «η φύση αρέσκεται στον σχηματισμό ράβδων». Αυτό συμβαίνει επειδή αν και τα άστρα τείνουν να ακολουθούν κυκλικές τροχιές, οι παραμικρές διαταραχές –όπως η βαρυτική έλξη μεταξύ δύο γειτονικών άστρων- τα οδηγούν σε πιο επιμηκυμένες τροχιές, με αποτέλεσμα να κινούνται απομακρυνόμενα από το κέντρο του γαλαξία. «Αυτή η αστάθεια μεγαλώνει με το πέρασμα του χρόνου», εξηγεί ο Sheth στο New Scientist.

 

Η νέα μελέτη που βασίζεται στην παρατήρηση από το Χαμπλ περισσοτέρων από 2.000 γαλαξιών, ως τμήμα του προγράμματος COSMOS (Cosmic Evolution Survey), υποδεικνύει ότι οι γαλαξίες αναπτύσσουν τις ράβδους τους σε διαφορετικό χρόνο ανάλογα με τη μάζα τους.

 

Περίπου πριν από 7 δισεκατομμύρια έτη, οι πιο μεγάλοι γαλαξίες είχαν ήδη σχηματίσει τις ράβδους τους. Ωστόσο, οι γαλαξίες με μικρή μάζα ήταν πολύ λιγότεροι απ’ ό,τι είναι σήμερα.

 

Γιατί; Ο Sheth προτείνει μία εξήγηση. Πριν από επτά δισεκατομμύρια χρόνια, το σύμπαν δεν είχε διασταλεί τόσο όσο σήμερα, επομένως η ύλη ήταν πολύ πιο συγκεντρωμένη. Οι συγχωνεύσεις και τα κοντινά περάσματα μεταξύ γαλαξιών ήταν σχετικά συνηθισμένα και επηρέαζαν βαρυτικά περισσότερο τους μικρούς γαλαξίες παρά τους μεγάλους, αποτρέποντας τα άστρα των μικρών γαλαξιών να καταλήξουν σε ευθύτερες, ραβδοειδείς τροχιές.

 

Η συγκεκριμένη έρευνα υποστηρίζει τη θεωρία της «κοσμικής σμίκρυνσης». «Γνωρίζουμε ότι οι μεγαλύτεροι γαλαξίες σχηματίστηκαν πρώτοι», επισημαίνει ο Sheth. «Η κοσμική σμίκρυνση παρατηρείται και στη δυναμική των ίδιων των δίσκων, επομένως τα μεγάλα συστήματα σχημάτισαν πρώτα τις ράβδους τους και στη συνέχεια η κίνηση πέρασε στους μικρότερους γαλαξίες».

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=399390

[Altinakis]

Εγω σχολιαζω, να!

 

Μπραβο Bi2L!!!

 

Παρτε και μια ειδηση απο εμενα!

 

Η πρώτη επίσημη εικόνα του ρωσο-ευρωπαϊκού επανδρωμένου διαστημοπλοίου δόθηκε στην δημοσιότητα. Έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει το όχημα Σογιούζ που χρησιμοποιείται σήμερα από τη Ρωσία και θα επιτρέψει στην Ευρώπη να συμμετάσχει άμεσα στην μεταφορά πληρωμάτων.

Το διαστημόπλοιο έχει σχεδιαστεί για να επαναχρησιμοποιείται και να μεταφέρει τέσσερα άτομα προς το φεγγάρι, ενώ ανταγωνίζεται με το σύστημα Ωρίων (Orion) των ΗΠΑ για τον Άρη.

 

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα διαστημόπλοια, θα χρησιμοποιήσει προωστήρες για να κάνει ομαλές προσγειώσεις όταν επιστρέφει στη Γη.

 

Από ορισμένες απόψεις, μοιάζει με το αμερικανικό διαστημικό σκάφος της επόμενης γενιάς Ωρίων. Το 18 έως 20 τόνων Ρωσο-Ευρωπαϊκό όχημα είναι σχεδιασμένο για να μεταφέρει πλήρωμα έξι ατόμων σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη και τέσσερις αποστολές σε σεληνιακή τροχιά.

 

Ένα από τα πιο ασυνήθιστα χαρακτηριστικά σχετικά με αυτή την κάψουλα φαίνεται να είναι οι προωστήρες και το εξάρτημα για την προσγείωση στην κάτω του πλευρά. Ο Zak είπε ότι θα χρησιμοποιήσει τους κινητήρες αυτούς για να 'μαλακώσουν' την προσγείωση του στη Γη μετά την πύρινη επανείσοδο του μέσα στην ατμόσφαιρά μας.

 

Η κατασκευή του νέου αυτού διαστημικού αεροσκάφους κρύβει μια λογική. Να συνδυαστούν το σύστημα πρόωσης και τα ηλεκτρονικά του «Ιουλίου Βερν», που πρόσφατα εστάλη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), μαζί με έναν θάλαμο πληρώματος, το οποίο θα καταλαμβάνει τη θέση του χώρου που υπήρχε μέχρι σήμερα για το φορτίο.

 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι αυτό έχουν δείξει χώρες - κλειδιά, όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, ενώ το ζήτημα ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού συστήματος μεταφοράς πληρώματος αναμένεται να συμπεριληφθεί στην ατζέντα των αρμόδιων υπουργών στη συνάντηση του Νοεμβρίου στη Χάγη. Σημειώνεται ότι προς το παρόν οι αστροναύτες της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) πετούν στο διάστημα είτε με τα ρωσικά Σογιούζ είτε με αμερικανικά διαστημικά σκάφη.

 

Σε περίπτωση που οι ευρωπαίοι υπουργοί συμφωνήσουν με το σχέδιο, το πρώτο επανδρωμένο ταξίδι της ευρω-ρωσικής ακάτου θα γίνει πιθανότατα μέσα στο 2017, κάτι που για να επιτευχθεί αναμένεται να στοιχίσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.

 

Ο διευθυντής της NASA, Μάικ Γκρίφιν, έχει κάνει έκκληση στην Ευρώπη να κατασκευάσει τον δικό της μεταφορέα πληρώματος. Μιλώντας τον περασμένο Μάρτιο, όταν εκτοξεύθηκε το Ιούλιος Βερν, ο Γκρίφιν δήλωσε ότι η Ευρώπη χρειάζεται μόνο ένα «μικρό βήμα» για να αποκτήσει αυτή την ικανότητα.

 

 

Οι προωστήρες θα ομαλοποιήσουν την προσεδάφιση

 

 

Αν η Ευρώπη και η Ρωσία καταλήξουν σε συμφωνία, τότε η Ευρώπη θα προσφέρει την τεχνολογία των προωστήρων, που αναπτύχθηκε για το Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς (ΑΟΜ) της Ευρώπης, ένα μη επανδρωμένο όχημα φορτίου που πρόσφατα απέστειλε στον ISS.

 

Η Ρωσία από την άλλη μπορεί να προσφέρει την εκτόξευση του νέου επανδρωμένου διαστημόπλοιου, με ένα εντελώς νέο πύραυλο ή με ένα τροποποιημένο υφιστάμενο πύραυλο.

 

Ο Zak είπε η Ρωσία επιμένει όπως όλες οι μελλοντικές επανδρωμένες πτήσεις να βασίζονται στο Vostochny, το νέο κοσμοδρόμιο που αναπτύσσεται στη Ρωσία. Η ρωσική κυβέρνηση επιθυμεί να φιλοξενήσει την πρώτη της επανδρωμένη πτήση από εκεί το 2018.

 

Προς το παρόν, όλα τα επανδρωμένα Σογιούζ ξεκινούν από το κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν.

 

Εναλλακτικά, τα δύο μέρη θα μπορούσαν να επιλέξουν τον εκτοξευτή (πύραυλο) Ariane 5, που θα φεύγει από το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας. Το γεγονός αυτό θα επιτρέψει στον πύραυλο να μεταφέρει ανθρώπους στο διάστημα.

 

Φυσικά αυτό θα απαιτούσε σημαντικές τροποποιήσεις στο γαλλικό κοσμοδρόμιο, συμπεριλαμβανομένης και της ανάπτυξης υποδομών για να υποστηρίξουν τη σωτηρία του πληρώματος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

 

Είναι πολύ πιθανό ότι και οι δύο τοποθεσίες εκτόξευσης θα παίξουν ένα ρόλο σε κάθε πρόγραμμα συνεργασίας, το οποίο θα απαιτούσε ανύψωση είτε φορτίου είτε ανθρώπινου πληρώματος.

 

Ωστόσο, εάν η συνεργασία αυτή αποτύχει, η Ευρώπη έχει μια άλλη δυνατότητα για άμεση πρόσβαση σε επανδρωμένες διαστημικές αποστολές.

 

Τον Μάιο του 2008 η Ευρωπαϊκή Αεροδιαστημική Εταιρεία EADS Astrium αποκάλυψε το δικό της μοντέλο ενός επανδρωμένου διαστημικού οχήματος, το οποίο περιγράφεται ως η "εξέλιξη" των ATV, που φτιάχτηκε από μια κοινοπραξία ευρωπαϊκών εταιρειών με επικεφαλής την Astrium.

 

Θα συνδυάζει ουσιαστικά το ηλεκτρονικά μέρη και το τμήμα πρόωσης του ATV με τον θάλαμο του πληρώματος, που θα λάβει τη θέση του σημερινού τμήματος που φέρει το φορτίο.

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Το «ματωμένο» φεγγάρι του ΑυγούστουΗ έκλειψη της Σελήνης θα είναι ορατή από την Ελλάδα στις 16 Αυγούστου και θα διαρκέσει πάνω από 3 ώρες

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1370733

Δεν συμβαίνει συχνά, αλλά ο φετινός Αύγουστος θα μας δώσει αρκετές ευκαιρίες να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι και να κοιτάξουμε τον ουρανό, με πρώτη και καλύτερη την ολική έκλειψη του Ηλιου της περασμένης Παρασκευής (1η Αυγούστου).

 

Φυσικά, αυτή η ολική έκλειψη πέρασε μάλλον απαρατήρητη από τη χώρα μας, αφού μόνο από τις βόρειες περιοχές θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει ένα πολύ μικρό κομμάτι του ήλιου να καλύπτεται από τη Σελήνη.

 

 

Αν εξαιρέσουμε, μάλιστα, την ολική έκλειψη του Ηλιου της 29ης Μαρτίου του 2006, που ήταν ορατή μόνο από το Καστελόριζο, τα τελευταία 100 χρόνια από την Ελλάδα παρατηρήθηκε μία μόνο ολική ηλιακή έκλειψη στις 19 Ιουνίου του 1936, ενώ η επόμενη φορά που μια ολική έκλειψη του Ηλιου θα είναι ορατή από την Ελλάδα θα είναι στις 21 Απριλίου του 2088.

 

Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τις σεληνιακές εκλείψεις, τις οποίες μπορούμε να παρατηρήσουμε από τη χώρα μας πολύ πιο συχνά. Η επόμενη, μάλιστα, έκλειψη της Σελήνης θα είναι ορατή από την Ελλάδα το βράδυ της 16ης Αυγούστου, αφού συνήθως οι σεληνιακές εκλείψεις ακολουθούν ή προηγούνται κατά περίπου 15 ημέρες από τις ηλιακές εκλείψεις.

 

Με μία διαφορά, όμως, αφού στην προκειμένη περίπτωση η σεληνιακή έκλειψη δεν θα είναι ολική αλλά μερική. Παρ όλα αυτά, θα είναι αρκετά χορταστική, μια και η φάση της μερικής έκλειψης θα διαρκέσει λίγο πάνω από 3 ώρες.

 

Το όλο φαινόμενο, φυσικά, θα διαρκέσει περισσότερο και θα αρχίσει στις 9:10 μ.μ., αμέσως μετά την ανατολή της Σελήνης, θα φτάσει στο μέγιστό της 10 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, και θα τελειώσει 5 λεπτά πριν από τις 4:00 το πρωί.

 

Φέτος, λοιπόν, δεν θα ευχαριστηθούμε πλήρως το περίφημο αυγουστιάτικο Φεγγάρι, την Πανσέληνο δηλαδή του Αυγούστου, αφού στο μεγαλύτερο μέρος της νύχτας η λαμπρή φορεσιά του θα καλύπτεται από τη σκιά της Γης.

 

Ο μεγαλύτερος αριθμός σεληνιακών εκλείψεων στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους δεν υπερβαίνει τις τρεις (όπως έγινε το 1917 και το 1982), ενώ οι ηλιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συχνές από τις σεληνιακές, αφού ο μέγιστος αριθμός των ηλιακών εκλείψεων σ' έναν χρόνο μπορεί να φτάσει τις πέντε, όπως έγινε το 1934. Στη διάρκεια μιας έκλειψης έχουμε τρεις συνολικά πρωταγωνιστές: τον Ηλιο, τη Σελήνη και τη Γη. Για να συμβεί όμως μία έκλειψη χρειάζεται τα τρία αυτά σώματα να βρίσκονται σε ευθεία γραμμή.

 

Η... διαδρομή

Ετσι, παρότι η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη σχεδόν μία φορά τον μήνα, δεν έχουμε εκλείψεις κάθε μήνα. Για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό, ας υποθέσουμε ότι μία ευθεία γραμμή περνάει από το κέντρο του Ηλιου και της Γης και εκτείνεται στην άλλη της πλευρά. Αν η Σελήνη στη διαδρομή της γύρω από τη Γη περνούσε ακριβώς πάνω στη γραμμή, θα είχαμε εκλείψεις κάθε μήνα και ηλιακές και σεληνιακές.

 

Η Σελήνη όμως δεν ταξιδεύει με αυτόν τον τρόπο, αλλά αντίθετα, στην περιφορά της γύρω από τη Γη, περνάει είτε πιο πάνω είτε πιο κάτω από την υποθετική αυτή γραμμή. Οταν τα 3 αυτά σώματα δεν βρίσκονται στην ίδια ευθεία, οι σκιές και της Γης και της Σελήνης χάνονται στο Διάστημα και δεν γίνονται εκλείψεις.

 

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Στις σεληνιακές εκλείψεις διακρίνει κανείς εύκολα το σχήμα της σκιάς της Γης πάνω στη Σελήνη, γεγονός που φανέρωσε στους αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους το σφαιρικό σχήμα του πλανήτη μας. Το θέαμα μιας ολικής έκλειψης της Σελήνης είναι ένα από τα υπέροχα θεάματα που προσφέρει ο ουρανός, γιατί στη διάρκεια του φαινομένου κατά το οποίο η Σελήνη βρίσκεται πλήρως στη σκιά της Γης η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός πάνω στον πλανήτη μας φτάνει στη Σελήνη και την «χρωματίζει» με μια παράξενη κεραμιδί απόχρωση που κάνει τον δορυφόρο μας να φαίνεται σαν «ματωμένος».

 

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

Οι διαδοχικές φάσεις μιας σεληνιακής έκλειψης. Οι σεληνιακές εκλείψεις σε μία δεδομένη γεωγραφική περιοχή παρατηρούνται πολύ πιο συχνά απ ό,τι μια ολική ηλιακή έκλειψη, που είναι αρκετά σπάνια και φτάνει κατά μέσον όρο τα 360 χρόνια. Αλλά και σ' αυτή την περίπτωση οι ολικές σεληνιακές εκλείψεις είναι αρκετά ακριβοθώρητες, αφού η επόμενη ολική έκλειψη της Σελήνης θα γίνει στις 21 Δεκεμβρίου του 2010.

 

Ο Κανόνας των Εκλείψεων

Ο υπολογισμός των λεπτομερειών μιας έκλειψης γίνεται σήμερα με μεγάλη ακρίβεια, αν και η βασική τους πρόβλεψη δεν είναι κάτι το πρόσφατο και ανάγεται στην αρχαιότητα, όταν ανακαλύφτηκε για πρώτη φορά η περιοδικότητά τους που ονομάστηκε Σάρος. Η περίοδος αυτή των 6.585,321 ημερών, ή 18 ετών και 11 ημερών, βοηθάει εύκολα στην πρόβλεψη των σεληνιακών εκλείψεων, όχι όμως και στην ακριβή πρόβλεψη των ηλιακών. Υπολογισμοί που έγιναν τον περασμένο αιώνα διαπίστωσαν ότι η μέση διάρκεια της περιοδικότητας μιας σειράς εκλείψεων διαρκεί 1.315 χρόνια.

 

Η Βροχή των Περσείδων

Κάθε χρόνο γύρω από την 12η Αυγούστου μπορούμε να παρατηρήσουμε αρκετά φωτεινά πεφταστέρια να στολίζουν τον ουρανό. Είναι η ετήσια επίσκεψη των μετεώρων που σχηματίζουν τη «Βροχή των Περσείδων» επειδή τα σωματίδια αυτά φαίνονται ότι πηγάζουν από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα και προέρχονται από την ουρά του κομήτη Σουίφτ - Τατλ. Οταν η Γη συναντάει μια τέτοια ομάδα σωματιδίων τα έλκει και τότε αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας όπου και καίγονται, οπότε κανένα τους δεν φτάνει στην επιφάνεια της Γης γιατί είναι μικρότερα και από κόκκους άμμου.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1370733

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Τοξικές ουσίες στον Αρη;

Η παρουσία της στο έδαφος του Αρη μπορεί να σημαίνει ότι ο πλανήτης δεν είναι τόσο φιλόξενος όσο πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1382540

Υπερχλωρικό άλας, μία δυνητικά τοξική ουσία που χρησιμοποιείται στα καύσιμα των πυραύλων, ενδέχεται να εντόπισε το διαστημικό σκάφος "Φοίνιξ" στα δείγματα που πήρε από το έδαφος του Αρη, όπως ανέφεραν επιστήμονες της NASA.

 

Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε πάντως ότι χρειάζεται να γίνουν και άλλα τεστ για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη υπερχλωρικού άλατος στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη και να αποκλειστεί η πιθανότητα ρύπανσης από το ίδιο το διαστημικό σκάφος.

 

Το υπερχλωρικό άλας είναι μια ουσία επιβλαβής για τον άνθρωπο υπό ορισμένες συνθήκες. Η παρουσία του στο έδαφος του Αρη μπορεί να σημαίνει ότι ο πλανήτης δεν είναι τόσο φιλόξενος όσο πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1382540

 

 

 

 

Scientific American

NASA Says Perchlorate Does Not Rule Out Life on Mars

[Bi2L]

πηγη focusmag.gr

Αστρονομική ανακάλυψη από δασκάλα

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=399716

Νέο είδος κοσμικού αντικειμένου ανακάλυψε 25χρονη Δανή δασκάλα, μέσω ενός online προγράμματος που επιτρέπει στο κοινό να συμμετάσχει στην αστρονομική έρευνα.

 

H Hanny Van Arkel εντόπισε την περίεργη «μπάλα» αερίων, χρησιμοποιώντας το site Galaxy Zoo, προκειμένου να βοηθήσει στην ταξινόμηση γαλαξιών (βλ. σχετικό άρθρο στο Focus: Galaxy Zoo: Σαφάρι γαλαξιών). Στη συνέχεια, οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν ότι το αντικείμενο ήταν μοναδικό.

 

Το αντικείμενο πήρε την ονομασία «Voorwerp της Hanny», καθώς Voorwerp είναι η δανική λέξη για το αντικείμενο.

 

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η πράσινη μπάλα παίρνει ενέργεια από το φως ενός νεκρού πλέον κβάζαρ που βρίσκεται στον γειτονικό σπειροειδή γαλαξία IC 2497.

 

Ωστόσο, εξαιτίας της απόστασης ανάμεσα στον γαλαξία και το Voorwerp, το φως από το κβάζαρ χρειάζεται δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να φτάσει την μπάλα αερίων. Γι’ αυτό το Voorwerp εξακολουθεί να είναι φωτεινό παρά το γεγονός ότι το κβάζαρ έχει «σβήσει». «Το κβάζαρ δεν είναι πλέον ορατό σε μας, αλλά το φως του εξακολουθεί να ταξιδεύει στο διάστημα και το Voorwerp είναι μία μάζα “φωτεινής ηχούς” που παράγεται καθώς το φως πέφτει πάνω στα αέρια», εξηγεί ο Dr Chris Lintott από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Παρόμοιες φωτεινές αντηχήσεις έχουν παρατηρηθεί γύρω από σουπερνόβες, αλλά πότε τέτοιου μεγέθους.

 

Ο Dr Lintott τόνισε ότι το αντικείμενο είναι το μοναδικό του είδους του που γνωρίζουν οι αστρονόμοι. Πρόσθεσε ότι το αντικείμενο είχε καταλογογραφηθεί και στο παρελθόν αλλά η σημασία του αναγνωρίστηκε μόνο όταν η Van Arkel επέστησε την προσοχή στην ομάδα του Galaxy Zoo.

 

Η Hanny Van Arkel από το Χέερλεν (κοντά στο Μαάστριχτ), δήλωσε στο BBC ότι δεν έχει αστρονομικές γνώσεις. Όταν απέτυχε να κατατάξει το αντικείμενο βάσει των κατηγοριών του Galaxy Zoo, ενημέρωσε τον υπεύθυνο του site. Τα μέλη της ομάδας αμέσως κινητοποιήθηκαν και επιβεβαίωσαν τη μοναδικότητα του αντικειμένου. Το επόμενο βήμα τους είναι να παρατηρήσουν λεπτομερώς το Voorwerp με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

 

Σχετικά με τη φύση του αντικειμένου, οι αατρονόμοι κάνουν λόγο για ένα γαλαξία που δεν διαθέτει άστρα αρκετά φωτεινά ώστε να φαίνονται από τη Γη. Ο μεγαλύτερος προβληματισμός τους αφορά την οπή που υπάρχει στο κέντρο του. Μπορεί να δημιουργήθηκε όταν ένας πίδακας σωματιδίων, προερχόμενος με ταχύτητα φωτός από τον γειτονικό IC 2497, διαπέρασε τη μάζα αερίων. Ωστόσο, πρόκειται μόνο για εικασίες. Το πράσινο χρώμα του Voorwerp οφείλεται στο ιονισμένο οξυγόνο.

 

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους, παραπάνω από 150.000 ερασιτέχνες αστρονόμοι απ’ όλον τον κόσμο συμμετέχουν στο galaxyzoo.org.

http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=399716

 

Voorwerp της Hanny (Dan Smith, Peter Helbert, Matt Jarvis, ING)

[Bi2L]

πηγη kathimerini.gr

Οξειδωτικό υλικό στον Άρη διχάζει τους επιστήμονες.

Το υπερχλωρικό οξύ που χρησιμοποιεί η NASA στα καύσιμα των διαστημοπλοίων της βρέθηκε στον «κόκκινο» πλανήτη και προκαλεί αναστάτωση στην επιστημονική κοινότητα.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_06/08/2008_243262

Θετικοί στη δυνατότητα να φιλοξενήσει ζωή ο Άρης παραμένουν οι επιστήμονες της NASA, παρά την ανακάλυψη υπερχλωρικού οξέως και υπερχλωρικών αλάτων στο υπέδαφος του «κόκκινου» πλανήτη.

 

Τα επικίνδυνα συστατικά εντοπίστηκαν πριν από ένα μήνα από τον «Φοίνικα», το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος που έστειλε η NASA, για να εξερευνήσει και να συλλέξει δείγματα από την επιφάνεια του Άρη.

 

Τα στοιχεία αυτά, υπάρχουν και στη Γη, συγκεκριμένα στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, και χρησιμοποιούνται από διάφορους οργανισμούς ως πηγή ενέργειας.

 

«Γνωρίζουμε ότι τα μικρόβια επιβιώνουν άνετα σε τέτοιες συνθήκες οξείδωσης», επισημαίνει ο Ρίτσαρντ Κουίν, επιστήμονας της NASA το ερευνητικό κέντρο Ames και μέλος της ομάδας του «Φοίνικα» και συμπληρώνει: «Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και στον Άρη. Δεν ξέρουμε ακόμη».

 

Το αναπάντεχο εύρημα ήρθε μόλις δύο μήνες αφότου οι επιστήμονες ανακοίνωσαν πως το έδαφος του Άρη κοντά στο βόρειο πόλο του, έμοιαζε πολύ με αυτό της Γης, όπου θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν σπαράγγια, φασόλια και γογγύλια.

 

Η παρουσία του υπερχλωρικού οξέος, εάν επιβεβαιωθεί, θα αποκαλύψει μία νέα όψη για το υπέδαφος του Άρη, πιο εξωτική απ' ότι πίστευαν μέχρι σήμερα. Επιπλέον, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν θα έχει καμία επίπτωση για την διαβίωση πάνω στον «κόκκινο» πλανήτη.

 

«Το υπερχλωρικό οξύ δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό για τη ζωή» υπογραμμίζει ο διευθυντής της επιστημονικής ομάδας του πανεπιστημίου της Αριζόνα, Πέτερ Σμιθ.

 

 

Οι επιστήμονες διχασμένοι

 

Παρ' όλα αυτά, δεν επικρατεί σε όλες τις τάξεις των επιστημόνων η ίδια αισιοδοξία. Ο αστροβιολόγος, Κένεθ Νίλσον, του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια, υποστηρίζει πως δεν είναι «πολύ θετικό ότι έχει βρεθεί η οξειδωτική ουσία στο έδαφος. Κανένας απ' όσους ψάχνουν για ζωή δεν θα είναι χαρούμενος να βρει μία τέτοια ουσία». Παρότι ορισμένα μικρόβια στη Γη επιβιώνουν χάρη στο υπερχλωρικό οξύ, «δεν είναι η πρώτη επιλογή για επιβίωση», τονίζει ο Νίλσον.

 

Ο «Φοίνικας» προσγειώθηκε στον Άρη στις 25 Μαΐου σε μία προσπάθεια να μελετηθεί αν μπορεί να υπάρξει ζωή στον πλανήτη. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του σκάφους, επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη πάγου στην περιοχή της προσεδάφισης, ωστόσο δεν έχει ανακαλύψει οργανικά στοιχεία. Το υπεχλωρικό οξύ ανακαλύφθηκε σε δύο δείγματα από το υπέδαφος, ωστόσο, δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί εάν είναι ένα κοινό στοιχείο του Άρη ή εάν βρέθηκε τυχαία εκεί.

 

Επιπλέον, η NASA δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει την υπάρξη του υπερχλωρικού οξέος, καθώς το μηχάνημα που θα εκτελούσε την επιβεβαίωση παρουσίασε τεχνικό πρόβλημα. Εξάλλου, οι επιστήμονες εξετάζουν και το ενδεχόμενο, το υπερχλωρικό οξύ να προήλθε από τον ίδιο τον «Φοίνικα», καθώς είναι συστατικό που χρησιμοποιείται στα καύσιμα διαστημικών αεροσκαφών.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_06/08/2008_243262

[Bi2L]

πηγη kathimerini.gr

Στις 10 Σεπτεμβρίου θα τεθεί σε λειτουργία ο LHC

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_11/08/2008_243899

Αξιωματούχοι του CERN, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών, ανακοίνωσαν ότι ο μεγαλύτερος επιταχυντής σωματιδίων του κόσμου θα ξεκινήσει τη λειτουργία του στις 10 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα εκείνη, φυσικοί και μηχανικοί θα κάνουν την πρώτη προσπάθεια κυκλοφορίας μιας ακτίνας πρωτονίων στον μήκος 17 μιλίων κυκλικό υπόγειο επιταχυντή.

 

Με κόστος κατασκευής 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων και διάρκεια που ξεπέρασε τα 14 χρόνια, ο LHC κατασκευάστηκε με σκοπό τη σύγκρουση πρωτονίων που έχουν επιταχυνθεί σε ενέργεια 7 τρισεκατομμυρίων ηλεκτροβόλτ, και να εξετάσουν το αποτέλεσμα για στοιχεία της προέλευσης της μάζας και των δυνάμεων του σύμπαντος.

 

Το χειμώνα ο LHC θα τεθεί προσωρινά εκτός λειτουργίας, δίνοντας τη δυνατότητα στους επιστήμονες να «εκπαιδεύσουν» τους μαγνήτες στο χειρισμό μεγάλων ηλεκτρικών φορτίων, ενώ θα είναι και πάλι πλήρως λειτουργικός την ερχόμενη άνοιξη.

[Bi2L]

πηγη in.gr

Καθυστέρηση στους σχεδιασμούς

Μετά το 2013 θα τεθεί σε χρήση ο αντικαταστάτης του διαστημικού λεωφορείου

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=927468&lngDtrID=252

Η NASA φαίνεται ότι εγκαταλείπει τους σχεδιασμούς να θέσει σε κυκλοφορία μέχρι το 2013 τον αντικαταστάτη των γερασμένων διαστημικών λεωφορείων λόγω έλλειψης χρημάτων και τεχνικών δυσκολιών, ανακοίνωσαν αξιωματούχοι της υπηρεσίας.

 

 

Ο σχεδιασμός της NASA προέβλεπε ότι από το 2013 οι αστροναύτες θα μετέβαιναν στο διάστημα με το νέο τύπου διαστημικό όχημα Orion αλλά όπως παραδέχονται πλέον οι υπεύθυνοι «το παράθυρο της ευκαιρίας για να προωθήσουμε το Orion, έκλεισε».

 

Το νέο όχημα θα χρησιμοποιούνταν πλήρως από το 2015.

 

Αυτό σημαίνει ότι από το 2010 δεν θα υπάρχει μέσο για την μεταφορά ανθρώπων και υλικού στο διάστημα και κατά πάσα πιθανότητα, αυτό σημαίνει ότι θα βασιστούν σε ρωσικούς πυραύλους για διεκπεραίωση αποστολών προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

 

Επιπλέον, κινδυνεύει με νέες καθυστερήσεις το πρόγραμμα για την αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη μέχρι το 2020.

 

Το διαστημικό λεωφορείο Endeavour θα αποσυρθεί εντός των επόμενων ετών

[elena]

ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ

[Δροσος Γεωργιος]

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος.

Οπως εγραψα και στη συζητηση Διαστημα-Θεμα:Διαστημικη Εξερευνηση η ΝΑΣΑ εχει σημαντικα προβληματα στο σχεδιασμο του σκαφους Orion.Ο πυραυλος Ares I με τον οποιο θα εκτοξευτει ο Orion προβλεπεται να τρανταζεται τοσο βιαια ωστε κινδυνευει να διαλυθει τα πρωτα λεπτα μετα την εκτοξευση παραδεχτηκε η ΝΑΣΑ.Οι δονησεις της κατωτερης βαθμιδας εχουν την ιδια συχνοτητα με τις δονησεις του θαλαμου καυσης με αποτελεσμα να υπαρχει φαινομενο συντονισμου που μεγιστοποιει τους κραδασμους.Οπως αποκαλυφθηκε οι μηχανικοι βαθμολογησαν τις πιθανες δονησεις με τον αριθμο 5 σε μια πενταβαθμια κλιμακα επικινδυνοτητας.

Οσο αφορα την προταση της Ρωσιας να φτιαχθει κοινος διαστημικος φορεας απο την Ρωσια και την Ευρωπη που θα αντικαταστησει τα Soyuz και θα αποκτησει επιτελους και η Ευρωπη(ESA) φορεα μεταφορας κοσμοναυτων στο ISS και αργοτερα στην Σεληνη φοβαμαι οτι στην αποφαση που θα παρουν το Νοεμβριο οι υπουργοι της Ε.Ε θα παιξουν ρολο τα γεγονοτα της Γεωργιας και οι πιεσεις των Αμερικανων για αποκλεισμο της Ρωσιας με αποτελεσμα παλι η Ευρωπη να μεινει ουσιαστικα εξω απο την διαστημικη προσπαθεια εχοντας μονο το φορτηγο Ιουλιος Βερν για να προμηθευει τον ISS.

[elena]

Το ηλιακο μας συστημα ισως διαθετει εναν ''αδελφο'',με τη μορφη 5 πλανητων που βρισκονται σε τροχια γυρω απο το αστρο 55Cancri,το οποιο μοιαζει με τον Ηλιο μας.

Παρ' ολο που οι αστρονομοι εχουν ανακαλυψει και αλλα αστρα τα οποια εχουν πανω απο εναν πλανητη σε τροχια γυρω τους,το συστημα αυτο εχει το ρεκορ οσον αφορα το πληθος πλανατων.Ο πρωτος πλανητης στο συστημα βρεθηκε το 1996,αλλα με την ανακαλυψη του 55 Cancri f βρηκαμε εναν πλανητη στην κατοικησιμη ζωνη του αστρου.

Παρ' ολο που αυτος ο πλανητης ειναι ενας αεριος γιγαντας,θα μπορουσε να διαθετει βραχωδεις δορυφορους με νερο σε ρευστη κατασταση.

[Bi2L]

πηγη in.gr

Διάβαση από χαμηλό ύψος

Φως στους πίδακες πάγου του Εγκέλαδου ρίχνει το Cassini

http://Διάβαση από χαμηλό ύψος

Φως στους πίδακες πάγου του Εγκέλαδου ρίχνει το Cassini

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από τον Εγκέλαδο, το παγωμένο φεγγάρι του Κρόνου, έστειλε στη Γη η διαστημική συσκευή Cassini.

 

 

Τη Δευτέρα, το Cassini πέρασε σε ύψος μόλις 50 χιλιομέτρων από το δορυφόρο και κατάφερε να φωτογραφήσει λεπτομέρειες από τις «λωρίδες της τίγρης», όπως λέγονται οι σχηματισμοί όπου βρίσκονται πίδακες πάγου.

 

Ο Εγκέλαδος έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των αστρονόμων γιατί κοντά στο νότιο πόλο του εντόπισαν τους πίδακες και πιθανολογούν ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια υπάρχει νερό σε υγρή μορφή.

 

Οι πίδακες, που φτάνουν σε ύψος δεκάδων χιλιομέτρων, χρειάζονται μία πηγή θερμότητας από το εσωτερικό του δορυφόρου. Η ίδια πηγή θερμότητας θα μπορούσε κάτω από την επιφάνεια να λιώσει τον πάγο, προσφέροντας θεωρητικά σχετικά ευνοϊκές συνθήκες για την ύπαρξη ζωής.

 

Παρόμοια διάβαση είχε πραγματοποιήσει τον περασμένο Μάρτιο χωρίς να φωτογραφήσει τον δορυφόρο. Τον Οκτώβριο το Cassini θα «βουτήξει» πιο χαμηλά, στα 25 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του Εγκέλαδου.

 

Ο δορυφόρος έχει διάμετρο 500 χιλιομέτρων, δηλαδή αρκετά μικρότερος από τη Σελήνη.

 

Η αποστολή του Cassini ολοκλήρωσε στις αρχές Ιουλίου την βασική τετραετή αποστολή της και τώρα βρίσκεται στο ξεκίνημα μίας διετούς παράτασης. Η συσκευή εξερευνά τον Κρόνο, τους δακτυλίους και τους δεκάδες δορυφόρους του.

http://Διάβαση από χαμηλό ύψος

Φως στους πίδακες πάγου του Εγκέλαδου ρίχνει το Cassini

 

Αινιγματικές οι πτυχώσεις στην επιφάνεια του Εγκέλαδου

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Οι φάσεις της Σελήνης

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1426679

Τα καλοκαίρια, στη διάρκεια των διακοπών, όλοι μας έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε πολλά απ όσα συμβαίνουν στον έναστρο ουρανό. Πρώτο και καλύτερο αντικείμενο των νυχτερινών μας παρατηρήσεων είναι, φυσικά, η Σελήνη. Οι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι κατόρθωσαν να διαλευκάνουν αρκετά από τα μυστήρια της Σελήνης, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο μηχανισμός των φάσεών της.

 

Οι αρχαίοι είχαν παρατηρήσει ότι ο χρόνος που χρειάζεται η Σελήνη για να περάσει τις διάφορες φάσεις της, από την μία δηλαδή Πανσέληνο στην άλλη, ήταν περίπου 29,5 ημέρες (και για την ακρίβεια 29 ημέρες 12 ώρες, 44 λεπτά και 2,86 δευτερόλεπτα). Ο χρόνος αυτός ονομάζεται «συνοδικός μήνας» και είναι η χρονική περίοδος μεταξύ δύο διαδοχικών Πανσελήνων ή δύο διαδοχικών φάσεων Νέας Σελήνης, από την οποία γεννήθηκε ο ημερολογιακός μας μήνας. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου παράξενο που τα πρώτα ημερολόγια βασίζονταν σε έναν κύκλο σεληνιακών μηνών.

 

«Αστρικός μήνας»

Αντίθετα, ο πραγματικός χρόνος μιας πλήρους περιφοράς της Σελήνης γύρω από τη Γη ονομάζεται «αστρικός μήνας», αφού μετράει τη χρονική περίοδο μεταξύ δύο διαδοχικών περασμάτων της Σελήνης μπροστά από ένα δεδομένο άστρο.

 

Η κίνηση αυτή γίνεται εμφανής, καθώς η θέση της Σελήνης ανάμεσα στα άστρα αλλάζει από νύχτα σε νύχτα (και από τη Δύση προς την Ανατολή) κι έχει διάρκεια περίπου 27 ημερών, και για την ακρίβεια 27 ημέρες 7 ώρες, 43 λεπτά και 11,5 δευτερόλεπτα.

 

Η αιτία της μεγαλύτερης διάρκειας του συνοδικού μήνα σε σχέση με τον αστρικό βασίζεται στο γεγονός ότι η Σελήνη, ύστερα από μία πλήρη περιφορά της γύρω από τη Γη πρέπει να ταξιδέψει επιπλέον πάνω από 2 ακόμη ημέρες για να δημιουργηθούν οι ίδιες πάλι προϋποθέσεις για να έχει την ίδια φάση με αυτή με την οποία άρχισε την τροχιά της γύρω από τη Γη.

 

ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1426679

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Η ελληνική dream team στην «καρδιά» του Επιταχυντή.

Ποια πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα από την Ελλάδα συμμετέχουν στο μεγάλο πείραμα του CERN, που θα ξεκινήσει τις επόμενες 2-3 εβδομάδες και στην 27 χλμ. σήραγγα θα προσομοιώσει τη Μεγάλη Εκρηξη

 

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1426678#

Δεκάδες επιστήμονες από ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα μετέχουν σε ένα κορυφαίο επιστημονικό πρόγραμμα, το οποίο προβλέπεται να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που αποτελούν επί αιώνες ένα "μέγα άλυτο μυστήριο".

 

Στο CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, όλα είναι έτοιμα για να τεθεί, σε δυο-τρεις εβδομάδες, σε λειτουργία ο Μεγάλος Σωματιδιακός Επιταχυντής (LHC) που χτίστηκε σε βάθος 100 μέτρων και βρίσκεται μέσα σε μια υπόγεια σήραγγα 27 χλμ., η οποία διασχίζει τα σύνορα Γαλλίας - Ελβετίας.

 

 

Από τα τέλη Μαϊου η δέσμη πρωτονίων εισήλθε για πρώτη φορά στον Σωματιδιακό Επιταχυντή, στις 21 Ιουλίου άρχισε ο πυρετός της εκκίνησης και όλοι οι μαγνήτες είναι σταθεροί σε θερμοκρασία -291 βαθμούς Κελσίου.

 

Το σωματίδιο ΗIGGS

Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο υψηλής τεχνολογίας στον κόσμο, που θα αξιοποιηθεί για τη μελέτη των πλέον μικρών δομών της ύλης.

 

Μια σειρά από πειράματα ίσως δώσουν τις απαντήσεις για τη Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang) και πιστοποιήσουν την ύπαρξη του περίφημου σωματιδίου Higgs, που δεν έχει βρεθεί ακόμα πειραματικά. Γεγονός που θα ανοίξει τον δρόμο για την ενοποίηση των διαφορετικών θεωριών της Φυσικής σε μια ενιαία θεωρία που διέπει το σύμπαν.

 

Σε αρκετά από τα πειράματα που ξεκινούν τον Σεπτέμβριο υπάρχει ελληνική συμμετοχή μέσα σε ένα περιβάλλον υψηλής τεχνολογίας, όπου μετέχει η αφρόκρεμα της διεθνούς επιστήμης.

 

Στον Επιταχυντή υπάρχουν 4 πειράματα που έχουν εγκατασταθεί στα 4 σημεία της περιφέρειας των 27 χλμ. Είναι τα σημεία όπου θα γίνει η σύγκρουση των πρωτονίων, που ίσως αποκαλύψουν στον άνθρωπο τα μυστικά της φύσης.

 

Στην πράξη μέσα από τη σύγκρουση πρωτονίων θα υπάρχει μια μοναδική ενέργεια και τα φαινόμενο θα αποτελεί μια αναπαράσταση της Μεγάλης Εκρηξης (Big Bang). Μια μεγάλη περιπέτεια γνώσης μόλις αρχίζει...

 

Για τους Ελληνες καθηγητές, μεταπτυχιακούς και φοιτητές, τα οφέλη είναι προφανή και απροσμέτρητα: συμμετοχή σε πρωτοποριακή έρευνα, τεχνολογία αιχμής και μεταφορά τεχνογνωσίας.

 

Oι 30 του «ATLAS»

Στο πείραμα ATLAS, συμμετέχουν τα: ΕΜΠ, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Η ομάδα αποτελείται από 30 καθηγητές, μεταδιδακτορικούς επιστήμονες και μεταπτυχιακούς φοιτητές που ανήκουν σε ένα σύνολο 2.300 επιστημόνων από 164 πανεπιστήμια και ινστιτούτα 35 χωρών.

 

Στο πείραμα CMS συμμετέχουν τα: Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΑΚΕΦΕ "Δημόκριτος" και Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Η ομάδα αποτελείται από 23 καθηγητές, μεταδιδακτορικούς επιστήμονες και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Στο CMS μετέχουν 3.000 επιστήμονες από 183 πανεπιστήμια και ινστιτούτα που προέρχονται από 38 χώρες.

 

Επίσης, στο πείραμα ALICE συμμετέχει το Πανεπιστήμιο Αθηνών με μια ομάδα από 15 καθηγητές, μεταδιδακτορικούς επιστήμονες και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Στο ALICE συμμετέχουν 1.000 επιστήμονες από 86 πανεπιστήμια και ινστιτούτα που προέρχονται από 29 χώρες.

 

"Τα πειράματα ήδη δουλεύουν, όχι με πραγματικές δέσμες πρωτονίων, αλλά με κοσμικές ακτίνες, ενώ παράλληλα έχουν γίνει 1.400 τελικοί έλεγχοι", λέει ο κ. Ευάγγελος Γαζής καθηγητής του ΕΜΠ, επικεφαλής στο πείραμα ATLAS, ο οποίος μετέχει στην προετοιμασία του εγχειρήματος εδώ και 18 χρόνια.

.

.

.

περισσοτερα http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1426678#

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Τα... ραντεβού της «Ροζέτα»

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1392729#

Από τις 4 Αυγούστου (όταν βρισκόταν σε απόσταση 24 εκατ. χλμ. από τον αστεροειδή «2867-Steins»), αλλά και για ολόκληρο τον υπόλοιπο μήνα η ευρωπαϊκή διαστημοσυσκευή «Ροζέτα» θα παρακολουθεί την τροχιά του αστεροειδούς, τον οποίο θα προσπεράσει στις 5 Σεπτεμβρίου με σχετική μεταξύ τους ταχύτητα 8,6 χλμ. το δευτερόλεπτο και σε απόσταση 800 χλμ. φωτογραφίζοντας και ερευνώντας την επιφάνειά του. Στο ταξίδι της όμως αυτό η «Ροζέτα» θα προσπεράσει έναν ακόμη αστεροειδή, τον «21 Lutetia» στις 10/6/2010, αν και η κύρια αποστολή της είναι ο κομήτης «67/Ρ Churyumov-Gerasimenko», στον οποίο θα φτάσει το 2014.Η «Ροζέτα», που ξεκίνησε το ταξίδι της τον Μάρτιο του 2004, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον κομήτη στις 22/5/2014 και σε απόσταση 1.000-2.000 μ. από την επιφάνειά του. Από την τροχιά αυτή θα μελετήσει τον κομήτη με τα 11 διαφορετικά όργανα που μεταφέρει.

 

ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ « ΡΗΙLΑΕ»

Στη διάρκεια της μελέτης θα περιλαμβάνεται επίσης και η αποστολή μιας δεύτερης μικρότερης διαστημοσυσκευής, της «Ρhilae», στην επιφάνεια του παγωμένου κομητικού πυρήνα με σκοπό να κάνει, για πρώτη φορά, μία επισταμένη ανάλυση των χημικών στοιχείων του. Αλλά και η μικρότερη διαστημοσυσκευή, που έχει βάρος 100 περίπου κιλών, μεταφέρει κι αυτή άλλα 10 ειδικά όργανα. Η αποστολή θα πάρει τέλος τον Δεκέμβριο του 2015. Η «Ροζέτα» έχει το μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου με μία μεγάλη κεραία τηλεπικοινωνιών που έχει διάμετρο 2,2 μέτρων. Το βάρος της φτάνει τους 3 τόνους, περιλαμβανομένων των καυσίμων που φτάνουν τα 1.670 κιλά, και των 165 κιλών των επιστημονικών της οργάνων.

 

Η ονομασία της διαστημοσυσκευής προέρχεται από την περίφημη πλάκα της Ροζέτας, η οποία βοήθησε στην αποκρυπτογράφηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών πριν από 200 χρόνια, και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η νέα «Ροζέτα» θα τους βοηθήσει να αποκρυπτογραφήσουν τα μυστικά της εξέλιξης του ηλιακού συστήματος.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1392729#

[Bi2L]

πηγη physics4u.gr

Το Ηubble έλυσε το μυστήριο των γαλαξιακών σταθερών νηματοειδών μορφών.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3420.html

Ο γαλαξίας NGC 1275 ή Perseus A ο οποίος βρίσκεται 235 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη είναι πολύ παράξενος. Είναι ένας γιγαντιαίος ελλειπτικός ενεργός γαλαξίας και βρίσκεται στο κέντρο του σμήνους των γαλαξιών του Περσέα. Στο κέντρο του υπάρχει μια γιγάντια μαύρη τρύπα που εκτοξεύει τεράστιες φυσαλίδες υλικού στο περιβάλλον αέριο του σμήνους. Δημιουργούνται έτσι δαντελωτές νηματοειδείς αέριες μορφές σε αποστάσεις χιλιάδων ετών φωτός έξω από τον πυρήνα του γαλαξία.

 

Αυτές οι ίνες είναι η μόνη ορατή εκδήλωση της περίπλοκης σχέσης μεταξύ της κεντρικής μαύρης τρύπας του γαλαξία και του περιβάλλοντος αερίου στο σμήνος. Και μας προσφέρουν σημαντικές ενδείξεις για το τι επίπτωση έχουν οι γιγαντιαίες μαύρες τρύπες στο περιβάλλον τους.....

.

.

.

περισσοτερα http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3420.html

 

 

ακομα...

A.P.O.D 22.08.2008 Active Galaxy NGC 1275

[Bi2L]

πηγη physics4u.gr

Υπερφωτεινή κίνηση Alcubierre λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου.

http://www.physics4u.gr/articles/2008/Alcubierre_warp_drive.html

Μια ιδέα για να γίνει πιθανό ένα διαστημικό ταξίδι με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή που ταξιδεύει το φως, προτάθηκε για πρώτη φορά από το Μεξικανό θεωρητικό φυσικό Miguel Allcubierre το 1994. Αυτή η ιδέα αρχίζει από την αντίληψη, που υπονοείται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ότι η ύλη αναγκάζει την επιφάνεια του χωροχρόνου γύρω της να κυρτώνεται.

 

Ο Miguel Alcubierre ενδιαφέρθηκε για το αν θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί η "κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου" (warp drive), όπως παρουσιαζόταν στο έργο επιστημονικής φαντασίας Star Trek. Αυτό τον οδήγησε στην αναζήτηση μιας έγκυρης μαθηματικής περιγραφής του πεδίου βαρύτητας, που θα επέτρεπε ένα είδος χωροχρονικής στρέβλωσης σαν μέσο υπερφωτεινής προώθησης.

 

Ο Alcubierre κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου θα ήταν εφικτή, εάν η ύλη θα μπορούσε να κανονιστεί έτσι ώστε να διαστέλλεται ο χωροχρόνος πίσω από ένα διαστημόπλοιο (κι έτσι να απομακρύνει το σημείο αναχώρησης πολλά έτη φωτός πίσω), και να συρρικνώνει τον χωροχρόνο μπροστά (ώστε να φέρνει τον προορισμό πιο κοντά). Με αυτό τον τρόπο θα αφήνει το ίδιο το διαστημόπλοιο σε μια τοπικά επίπεδη περιοχή του χωροχρόνου που θα ορίζεται από μια "φυσαλίδα στρέβλωσης", που θα βρίσκεται μεταξύ των δύο στρεβλώσεων του χωροχρόνου.

.

.

.

περισσοτερα http://www.physics4u.gr/articles/2008/Alcubierre_warp_drive.html

[Bi2L]

πηγη physics4u.gr

Η σκοτεινή ύλη απουσιάζει από τα Κοσμικά Κενά.

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3418.html

Τα κοσμικά κενά είναι πραγματικά απαλλαγμένα από ύλη. Αστρονόμοι έχουν διαπιστώσει ότι ούτε η κυρίαρχη "σκοτεινή ύλη", που αποτελεί περίπου το 80% της μάζας του σύμπαντος, δεν βρίσκεται σε αυτά τα κοσμικά κενά, τα οποία είναι τεράστιοι άδειοι χώροι στο διάστημα, που μπορεί να έχουν μήκος δεκάδες εκατομμυρίων ετών φωτός.

 

"Οι αστρονόμοι αναρωτιούνται επί 25 χρόνια τώρα εάν αυτά τα κενά ήταν "πολύ μεγάλα "ή "πολύ άδεια" για να εξηγηθούν μόνο από τη βαρύτητα," λέει ο ερευνητής Jeremy Tinker του πανεπιστημίου Σικάγου, επικεφαλής της νέας μελέτης, που χρησιμοποίησε στοιχεία από το Sloan Digital Sky Survey ΙΙ (SDSS-II). "Η ανάλυσή μας δείχνει ότι τα κενά σε αυτές τις έρευνες είναι ακριβώς πολύ μεγάλα και πολύ άδεια, όπως προβλέπεται από τη "καθιερωμένη θεωρία του σύμπαντος."

 

Οι μεγαλύτεροι 3-διάστατοι χάρτες του σύμπαντος δείχνουν ότι οι γαλαξίες βρίσκονται στα νηματοειδή υπερσμήνη, στα οποία παρεμβάλλονται κοσμικά κενά, και τα οποία περιέχουν λίγους ή και κανέναν φωτεινό γαλαξία. Ερευνητές που χρησιμοποιούν στοιχεία από την Ψηφιακή Έρευνα του Ουρανού Sloan (SDSS-II) και την Έρευνα Γαλαξιών Πεδίου 2 μοιρών (2dFGRS) έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτά τα κενά έχουν χάσει., επίσης, και τους "φωτοστεφάνους" (ή την άλω) που φτιάχνεται από την αόρατη σκοτεινή ύλη, και στους οποίους βρίσκονται οι φωτεινοί γαλαξίες.

.

.

.

περισσοτερα http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3418.html

 

 

 

 

 

 

 

 

πηγη physics4u.gr

Φάνηκε το πρώτο αντικείμενο από το εσωτερικό Νέφος του Oort

http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3419.html

Προσθέστε ακόμα μια νέα κατηγορία αντικειμένων στον αυξανόμενο πληθυσμό του ηλιακού συστήματος - τον πρώτο γνωστό επισκέπτη από το εσωτερικό μέρος του Νέφους Oort. Πολλοί κομήτες δημιουργούνται στο εξωτερικό Νέφος του Oort, έναν φλοιό από παγωμένα σώματα που περιβάλλει το ηλιακό σύστημα.

 

Κανένα γνωστό αντικείμενο δεν έχει παρόμοια τροχιά με το αντικείμενο 2006 SQ372. Το Sedna, το πιο μεγάλο αντικείμενο πέρα από τον Ποσειδώνα, έχει μια επιμηκυμένη τροχιά, που εκτείνεται σχεδόν σε μήκος 1000 Au (την απόσταση του Ήλιου από τη Γη), αλλά δεν έρχεται ποτέ πιο κοντά στον Ήλιο από 75 Au 75. Το αντικείμενο 2006 SQ372, αφ' ετέρου, έρχεται σε απόσταση 24 Au από τον ήλιο, γι αυτό ανήκει σε μια διαφορετική δυναμική κατηγορία.

 

Το νέο αντικείμενο, που θεωρείται ότι έχει διάμετρο μεταξύ 50 και 100 χιλιομέτρων, ανακαλύφθηκε αρχικά δύο χρόνια πριν σε μια αναζήτηση εξασθενημένων υπερκαινοφανών. Ονομάζεται 2006 SQ372, και ταξιδεύει σε μια εξαιρετικά επιμηκυμένη τροχιά, με περίοδο 22.500 έτη γύρω από τον Ήλιο.

 

Στο πιο κοντινό σημείο της τροχιάς του απέχει από τον Ήλιο 24 Αστρονομικές Μονάδες (Au), ενώ το απώτατό του 1600 Au. Τα μόνα αντικείμενα που μας είναι γνωστά ότι απέχουν περισσότερο από τον Ήλιο είναι οι κομήτες μακράς περιόδου, οι οποίοι δημιουργούνται στο Νέφος του Oort, ένα φλοιό από παγωμένα αντικείμενα, που βρίσκεται μεταξύ 20.000 και 200.000 Au από τον Ήλιο.

 

Για να επισημάνουν την προέλευση αυτού του παράξενου αντικειμένου, οι Andy Becker και Nathan Kaib του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σιάτλ διαμόρφωσαν διαφορετικά σενάρια για την τροχιά του σύμφωνα με έναν υπολογιστή.

.

.

.

περισσοτερα http://www.physics4u.gr/news/2008/scnews3419.html

 

[galileo]

Πηγή: in.gr

Καταστράφηκε πειραματικός πύραυλος που βρέθηκε εκτός τροχιάς

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=930943&lngDtrID=252

 

Έναν τηλεκατευθυνόμενο πειραματικό πύραυλο κατέστρεψε η NASA, όταν αυτός ξέφυγε από την πορεία του, μετά την απογείωσή του το πρωί της Παρασκευής.

 

Δεν υπάρχουν τραυματισμοί, ή επιβεβαιωμένες ζημιές, σύμφωνα με την NASA, η οποία προειδοποιεί ότι τα συντρίμμια του πυραύλου από την έκρηξη θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνα. Η NASA πιστεύει ότι το μεγαλύτερο μέρος των συντριμμιών έπεσε στον Ατλαντικό Ωκεανό από την ακτή της Βιρτζίνια.

 

Ανώτεροι υπάλληλοι είπαν ότι ο πύραυλος καταστράφηκε από τηλεχειριστήριο 27 δευτερόλεπτα μετά την πτήση του.

 

Ήταν μεταξύ 11.000 με 12.000 πόδια όταν ο πύραυλος εξερράγη. Ανώτεροι υπάλληλοι δήλωσαν ότι δεν γνωρίζουν το λόγο που ξέφυγε από την πορεία του. Καταστράφηκε όμως για να μην διακινδυνεύσουν άνθρωποι.

 

«Θα εκπλησσόμουν αν δεν γνωρίζαμε τι συνέβη αρκετά γρήγορα», δήλωσε ο Κεντ Ρόμινγκερ, ένας πρώην αστροναύτης, ο οποίος τώρα είναι αντιπρόεδρος των προηγμένων προγραμμάτων για τα συστήματα απογείωσης της εταιρείας.

 

Ο Ρόμινγκερ δήλωσε ότι το ατύχημα «ήταν απογοήτευση αλλά όχι αποτυχία».

[Bi2L]

πηγη in.gr

Πρώτο φως

Νέο διαστημικό τηλεσκόπιο βλέπει τον ουρανό στις ακτίνες γάμμα.

Ένα νέο τροχιακό τηλεσκόπιο που λειτουργεί στο φάσμα των ακτίνων γάμμα ολοκλήρωσε μέσα σε λίγες ημέρες έναν χάρτη που καλύπτει ολόκληρο τον ουρανό, ένα έργο που θα απαιτούσε χρόνια με τις προηγούμενες τεχνολογίες παρατήρησης.

 

 

Το τηλεσκόπιο Fermi (μέχρι σήμερα ονομαζόταν GLAST) εκτοξεύτηκε από τη Φλόριντα τον Ιούνιο και αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη και την ακόμα πιο μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια, δύο βασικά συστατικά του Σύμπαντος για τα οποία ελάχιστα είναι γνωστά.

 

Θα προσφέρει επίσης νέες γνώσεις για ορισμένα από τα πιο βίαια φαινόμενα του σύμπαντος, όπως οι συγκρούσεις άστρων νετρονίων και η γέννηση μελανών οπών.

 

Το όργανο των 4,3 τόνων καταγράφει τις ακτίνες γάμμα -την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με το μικρότερο μήκος κύματος και την υψηλότερη ενέργεια- σαρώνοντας ολόκληρο τον ουρανό κάθε τρεις ώρες.

 

Ο πρώτος χάρτης δημιουργήθηκε με δεδομένα που συγκεντρώθηκαν σε μόλις 95 ώρες παρατήρησης. ο προκάτοχος του Fermi, το Παρατηρητήριο Ακτίνων Γάμμα Compton, χρειαζόταν ολόκληρα χρόνια για να δώσει έναν παρόμοιο χάρτη.

 

Η πρώτη εικόνα του Fermi δείχνει νέφη αερίου και σκόνης που λάμπουν επίπεδο του Γαλαξία, καθώς και το Νεφέλωμα του Καρκίνου και το πάλσαρ των Ιστίων.

 

Το τηλεσκόπιο παίρνει το όνομά του από τον Αμερικανό νομπελίστα φυσικό Ενρίκο Φέρμι, πρωτοπόρο στη φυσική υψηλής ενέργειας. Το πρόγραμμα των 690 εκατ. δολαρίων είναι μια κοινοπραξία ερευνητικών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία και τη Σουηδία.

 

Στην πρώτη εικόνα του Fermi διακρίνονται το κέντρο του Γαλαξία και το πάλσαρ των Ιστίων

[Bi2L]

πηγη in.gr

Η περιπέτεια συνεχίζεται

O ρομποτικός γεωλόγος Opportunity βγαίνει από αρειανό κρατήρα.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=933069&lngDtrID=252

Εμφανίζοντας σημάδια κόπωσης έπειτα από τεσσεράμισι χρόνια εξερεύνησης του αρειανού τοπίου, το ρομπότ Opportunity της NASA βγήκε την Παρασκευή από τον κρατήρα Βικτόρια και ετοιμάζεται για νέες έρευνες στη γύρω πεδιάδα.

 

 

«Ολοκληρώσαμε ότι ήρθαμε να κάνουμε στον κρατήρα Βικτόρια και πολλά περισσότερα» δήλωσε ο Μπρους Μπάνερντ της NASA, επιστήμονας της αποστολής τόσο του Opportunity όσο και του πανομοιότυπου Spirit, που εξερευνά την άλλη πλευρά του πλανήτη.

 

Το Opportunity χρειάστηκε δύο ημέρες να ανέβει την απότομη πλαγιά του κρατήρα, όπου παρέμεινε σχεδόν ένα χρόνο αναζητώντας στοιχεία για το υγρό παρελθόν του Αρη.

 

Μέσα στην αρχαία τρύπα, διαμέτρου 800 μέτρων και βάθους 70, οι επιστήμονες εντόπισαν εκτεθειμένα πετρώματα πολύ πιο παλιά από ό,τι τα επιφανειακά στρώματα στη γύρω Ισημερινή Πεδιάδα.

 

Τα ιζήματα και η διαβάθμιση που καταγράφηκε στις συγκεντρώσεις αλάτων υποδεικνύει ότι ο κρατήρας ήταν κάποτε γεμάτος νερό που αργότερα αποστραγγίστηκε ή εξατμίστηκε. Τα ίδια χαρακτηριστικά παρουσίαζε και ένας μικρότερος κρατήρας που είχε επισκεφθεί το ρομπότ έξι χιλιόμετρα μακρύτερα, γεγονός που δείχνει ότι νερό υπήρχε στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο στον Βικτόρια.

 

Οι υπεύθυνοι της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA Ο αποφάσισαν την έξοδο από τον κρατήρα είναι ότι το Opportunity παρουσίασε πρόβλημα σε έναν από τους έξι τροχούς, ο οποίος αν έπαυε να λειτουργεί θα παγίδευε το ρομπότ μέσα στην τρύπα. Στο επίπεδο έδαφος της γύρω πεδιάδας, η δυσλειτουργία δεν αναμένεται να επηρεάσει την ικανότητά του να κινείται.

 

Το ρομπότ, που έφτασε στον Αρη το 2004, έχει υποστεί ακόμα μια βλάβη στο άγκιστρο που κρατά κλειστό τον ρομποτικό του βραχίονα, οπότε αναγκαστικά κινείται με τον βραχίονα μονίμως εκτεταμένο.

 

Στο επόμενο διάστημα, το Opportunity θα εξετάσει πέτρες σε μέγεθος γροθιάς που πιθανότατα διασκορπίστηκαν στην πεδιάδα από κάποια αρχαία πρόσκρουση μετεωρίτη.

 

Στο μεταξύ, ο δίδυμος αδερφός του, Spirit, έχει ξυπνήσει από τη νάρκη στην οποία τέθηκε για λίγες εβδομάδες, μέχρι να περάσει η χειρότερη περίοδος του αρειανού χειμώνα, και έχει αρχίσει να δημιουργεί μια πανοραμική εικόνα του γιγάντιου κρατήρα Γκούσεβ μέσα στον οποίο βρίσκεται.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=933069&lngDtrID=252

 

Ο κρατήρας Βικτόρια στην Ισημερινή Πεδιάδα του Αρη σε δορυφορική φωτογραφία

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Φωτίζουν το «Βig Βang»

και τα μυστήρια του Σύμπαντος Απαντήσεις στο τι συνέβη αμέσως μετά τη μεγάλη έκρηξη θα λάβουν οι επιστήμονες από τη σύγκρουση δεσμών πρωτονίων με ταχύτητα σχεδόν σαν αυτή του φωτός. Θα φανεί, επίσης, αν υπάρχουν στο Σύμπαν και άλλες διαστάσεις εκτός από τις 3 που γνωρίζουμε

Τις συνθήκες που επικράτησαν στο σύμπαν δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά το Big Bang θα δημιουργήσει ξανά ο μεγάλος επιταχυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Πυρηνική Ερευνα (CERN), που θα τεθεί σε λειτουργία στις 10 Σεπτεμβρίου.

 

Η μεγάλη ημέρα του πειράματος θα έχει τηλεοπτική κάλυψη από τη Eurovision αλλά και μέσω του Ιντερνετ, αφού ο επιταχυντής του CERN έχει εξάψει τη φαντασία των επιστημόνων αλλά και του απλού κόσμου που δεν έχει καμία σχέση με την πυρηνική φυσική.

 

 

Η αιτία είναι η αναφορά του επιταχυντή στο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν «Ιlluminati» και η αίσθηση ότι το αποτέλεσμα του πειράματος θα απαντήσει στο ερώτημα για το πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν.

 

Κάποιοι θεωρούν ότι η ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίο γεννήθηκε το σύμπαν θα δώσει και απαντήσεις για το μέγιστο φιλοσοφικό ζήτημα της ύπαρξης του Θεού. Οπως και να έχει, η διαδικασία του πειράματος φέρνει την επιστήμη της πυρηνικής φυσικής στα όριά της.

 

Σύγκρουση

Στον μεγάλο επιταχυντή θα συγκρουστούν δέσμες πρωτονίων, οι οποίες θα αναπτύξουν ταχύτητα ίση με το 99,9999% της ταχύτητας του φωτός και θα δημιουργηθούν οι συνθήκες που υπήρχαν 10 στη -34 του δευτερολέπτου μετά το Big Bang.

 

«Κάθε πρωτόνιο που η ταχύτητά του προσεγγίζει τόσο πολύ αυτή του φωτός αποκτά τόσο μεγάλη ενέργεια, ώστε να αυξάνει 7.000 φορές την αρχική του μάζα. Αυτό σημαίνει ότι στο σημείο της σύγκρουσης το βάρος τους αυξάνεται κατά 14.000 φορές και εκλύεται και η αντίστοιχη ενέργεια», εξηγεί ο κύριος ερευνητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής του «Δημόκριτου», Θεόδωρος Γέραλης.

 

Ο δεύτερος μεγάλος στόχος είναι η αποκαλούμενη «ενοποίηση των δυνάμεων», η οποία θα δείξει, μεταξύ άλλων, αν υπάρχουν στο σύμπαν και άλλες διαστάσεις εκτός από τις τρεις που αντιλαμβανόμαστε.

 

Ο κ. Γέραλης λέει ότι έχουν διατυπωθεί θεωρίες οι οποίες υποστηρίζουν ότι οι διαστάσεις είναι περισσότερες από τρεις και μπορεί να φτάνουν ακόμα και τις 11.

 

«Υπάρχουν τέσσερις δυνάμεις η ηλεκτρομαγνητική, η ασθενής, η ισχυρή και η βαρύτητα, οι οποίες κατά τη διάρκεια του Big Bang ήταν ενοποιημένες. Θα γίνει προσπάθεια για να ενοποιηθούν ξανά, κάτι που είναι δύσκολο, κυρίως για τη βαρύτητα η οποία είναι πολύ ασθενής σε σχέση με τις υπόλοιπες τρεις δυνάμεις. Αν συμβεί αυτό, πιθανά, θα ανακαλύψουμε κάποια νέα σωματίδια τα οποία θα μας οδηγήσουν και στην ανακάλυψη άλλων διαστάσεων πέρα από αυτές που γνωρίζουμε ήδη», λέει.

 

Το επόμενο πράγμα που θα επιχειρήσουν οι επιστήμονες είναι να ανακαλύψουν το περιβόητο σωματίδιο Χιγκς, το οποίο έχει ονομαστεί κάπως αυθαίρετα, εξαιτίας της σημασίας που έχει για την κατανόηση του σύμπαντος, «σωματίδιο του Θεού».

 

Ο κ. Γέραλης σημειώνει ότι «το συγκεκριμένο σωματίδιο είναι αυτό που δίνει μάζα σε όλα τα υπόλοιπα σωματίδια και, απλοποιημένα, μπορούμε να το φανταστούμε ως αυτό που γεμίζει τον κενό χώρο και είναι το μόνο που απομένει για να συμπληρωθεί η εικόνα που έχουμε».

 

Για να γίνουν όλα αυτά τα πειράματα, τα οποία είναι πιθανό να αλλάξουν άρδην όσα ξέραμε για το σύμπαν, έχει χρειαστεί η δημιουργία του συγκεκριμένου μεγάλου επιταχυντή, μία κατασκευή το μέγεθος της οποίας κόβει την ανάσα. Με μήκος 27 χιλιομέτρων διασχίζει τα σύνορα της Ελβετίας και της Γαλλίας και, όπως λέει ο κ. Γέραλης, «το σύρμα που έχει χρησιμοποιηθεί για να φτιαχτούν οι μαγνήτες του επιταχυντή έχει μήκος για να φτάσει από τη Γη στον ήλιο πέντε φορές.

 

Η δέσμη πρωτονίων έχει ενέργεια όση ενός τρένου με βάρος 100 τόνων που τρέχει με 150 χλμ. την ώρα. Η ενέργεια που καταναλώνει ο επιταχυντής, τέλος, είναι όση καταναλώνει ολόκληρο το καντόνι της Γενεύης».

 

Ολα πιθανά

Οι επιστήμονες είναι σχεδόν σίγουροι, έπειτα από χρόνια αδιάκοπης εργασίας και έρευνας, για τα ευρήματα που θα προκύψουν από τη λειτουργία του επιταχυντή.

 

Ο κ. Γέραλης, ωστόσο, δεν αποκλείει εκπλήξεις που θα ταράξουν τα νερά στην επιστήμη της φυσικής.

 

«Δεν αποκλείεται να έχουμε και εκπλήξεις από τα αποτελέσματα που θα δώσουν τα πειράματα. Για παράδειγμα, όλοι περιμένουμε να δούμε το Χιγκς, το οποίο θεωρούμε ότι υπάρχει. Τι θα γίνει, όμως, αν δεν υπάρχει τελικά αυτό; Η απάντηση είναι ότι θα ταρακουνηθούν όλοι οι θεωρητικοί και πειραματικοί της φυσικής, αλλά και η ίδια η επιστήμη εκ θεμελίων», καταλήγει.

 

55 ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΕΥΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΩΝ

Στο CERN «γεννήθηκε» το 1989 το Ιντερνετ

 

Το CERN έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό πριν από μερικά χρόνια λόγω της τεράστιας επιτυχίας του βιβλίου του Νταν Μπράουν «Ιlluminati».

 

Σε αυτό το CERN εμφανίζεται ως ένα κέντρο ερευνών, οι επιστήμονες του οποίου είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα προκειμένου να προστατεύσουν τα επιστημονικά επιτεύγματά τους. Στην πραγματικότητα, και παρά την κατά καιρούς συνωμοσιολογία, το CERN είναι ένας οργανισμός ο οποίος δεν κρατά μυστικά τα αποτελέσματα των ερευνών του και, μάλιστα, χάρισε στην παγκόσμια κοινότητα τη σημαντικότερη ανακάλυψη των τελευταίων δεκαετιών, το Ιντερνετ.

 

Το CERN ιδρύθηκε το 1953 και είχε ως σκοπό, σχεδόν μία δεκαετία μετά την έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας, να εξερευνήσει τις ιδιότητες των υποατομικών σωματιδίων.

 

Τα 12 ιδρυτικά κράτη - μέλη του Οργανισμού ήταν το Βέλγιο, η Δανία, η Δυτική Γερμανία, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Ελβετία, η Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γιουγκοσλαβία. Αργότερα εντάχθηκαν και επιστήμονες από την Αυστρία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Φινλανδία, την Πολωνία, την Ουγγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία.

 

Σε αυτά τα 55 χρόνια οι επιστήμονες του CERN έκαναν εκατοντάδες έρευνες, ανακαλύπτοντας νέα σωματίδια και δίνοντας απαντήσεις σε ερωτήματα αιώνων. Στις εγκαταστάσεις του βρίσκονται κάθε μέρα περίπου 7.000 άτομα, εκ των οποίων 2.000 είναι μόνιμοι εργαζόμενοι και 5.000 επιστήμονες που βρίσκονται εκεί για τα πειράματά τους.

 

Για την πλειοψηφία του κόσμου, όμως, το CERN είναι σημείο αναφοράς εξαιτίας της εφεύρεσης του Ιντερνετ από τον ερευνητή Τιμ Μπέρνερς Λι το 1989. Ο Λι είχε την ιδέα να δημιουργήσει ένα περιβάλλον, το οποίο θα διευκόλυνε την εσωτερική επικοινωνία και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των επιστημόνων του CERN. Η αρχική ονομασία που του δόθηκε δεν ήταν Ιντερνετ αλλά Enquire και λειτούργησε αποκλειστικά ως ταχυδρομείο μέχρι το 1991, όταν και δημιουργήθηκε η πρώτη ιστοσελίδα. Στις 30 Απριλίου 1993, το CERN ανακοίνωσε ότι ο «παγκόσμιος ιστός» θα δινόταν δωρεάν στους πολίτες, αλλάζοντας έτσι την πορεία των επικοινωνιών.

 

Τα επιστημονικά επιτεύγματα των ερευνητών του CERN έχουν τη διεθνή αναγνώριση και έχουν κερδίσει τα κορυφαία βραβεία. Το 1984 ο Κάρλο Ρούμπια και ο Σάιμον Φαν ντερ Μέερ κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη των σωματιδίων z και w, ενώ το 1992 το ίδιο βραβείο απονεμήθηκε στον Ζορζ Σάρπακ.

[Bi2L]

πηγη ethnos.gr

Η «Σκοτεινή» ύλη στο Συμπαν

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1512714

Μία τιτάνια σύγκρουση μεταξύ δύο γαλαξιακών σμηνών που συνέβη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια αποτελεί μια ακόμη αδιάσειστη παρατηρήσιμη απόδειξη της ύπαρξης της επονομαζόμενης «σκοτεινής ύλης» στο Σύμπαν. Μια πρόσφατη έρευνα σχετικά με τη γιγάντια εκείνη σύγκρουση του παρελθόντος μάς αποκάλυψε τον σχηματισμό ενός νέου σμήνους γαλαξιών (MACSJ0025.4-1222), το οποίο παρατήρησαν και κατέγραψαν δύο από τα τροχιακά μας αστεροσκοπεία: το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ», στο οπτικό τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, και το «Τσάντρα», στις ακτίνες Χ. Από την ανάλυση των παρατηρήσεων συμπεραίνουμε ότι η σύγκρουση διαχώρισε τη «σκοτεινή» από την κανονική ύλη, επιτρέποντας να παρατηρήσουμε τη διάταξη δομής της.

 

Επίδραση

Το «Χαμπλ» κατέγραψε τη δομή και την περιεκτικότητα της «σκοτεινής ύλης» στο σμήνος αυτό των γαλαξιών, ενώ το «Τσάντρα» κατέγραψε τη δομή της κανονικής ύλης με τη μορφή υπέρθερμων αερίων που εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες ακτινών Χ λόγω της σύγκρουσης των δύο αρχικών γαλαξιακών σμηνών που συγκρούστηκαν με ταχύτητα εκ. χλμ την ώρα. Στη διάρκεια της σύγκρουσης η κανονική ύλη ελάττωσε την ταχύτητά της, ενώ αντίθετα η «σκοτεινή» ύλη συνέχισε ακάθεκτη, αφού τα σωματίδιά της αντιδρούν ελάχιστα ή και καθόλου μεταξύ τους, πέρα από τη βαρύτητα. Οπως είναι γνωστό, η «σκοτεινή ύλη» δεν είναι παρατηρήσιμη, όπως η κανονική ύλη, αλλά εντούτοις μπορούμε να παρατηρήσουμε την επίδραση που έχει γύρω της. Εκ του αποτελέσματος, δηλαδή, εκτιμάται ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 85% της ύλης του Σύμπαντος, ενώ η κανονική ύλη που βλέπουμε αποτελεί μόνο το 15%. Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμη πιο παράξενα, μην ξεχνάτε ότι εδώ και περίπου μία δεκαετία ανακαλύψαμε ότι υπάρχει και η επονομαζόμενη «σκοτεινή ενέργεια» στο Σύμπαν, για την οποία δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα, αλλά παρ όλα αυτά αποτελεί το 73% των συστατικών του.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&tag=8400&pubid=1512714

[Bi2L]

πηγη in.gr

Αποστολές πάνε κι έρχονται

Οργασμός δραστηριοτήτων στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=934670&lngDtrID=252

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος ετοιμάζεται αυτές τις ημέρες για δύο σημαντικές επιχειρήσεις -την προσέγγιση του Rosetta σε έναν αστεροειδή και την εκτόξευση ενός δορυφόρου που θα χαρτογραφήσει το γήινο βαρυτικό πεδίο-, ενώ παράλληλα ολοκληρώνει την αποστολή του μεταγωγικού «Ιούλιος Βερν» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

 

Η αποστολή Rosetta, η πιο φιλόδοξη επιχείρηση της ESA μέχρι σήμερα, με κόστος γύρω στο 1 δισ. ευρώ, αναχώρησε το 2004 από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στη γαλλική Γουιάνα.

 

Έπειτα από 4,5 χρόνια στο Διάστημα, το σκάφος εισέρχεται στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Αρη και τον Δία, και την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου θα συναντηθεί με τον πρώτο από διαστημικούς βράχους που θα μελετήσει.

 

Ο αστεροειδής Στάινς είναι ένας σκούρος βράχος μήκους 10 χιλιομέτρων σε απόσταση περίπου 360 εκατ. χιλιομέτρων από τη Γη. Το Rosetta θα τον πλησιάσει σε απόσταση 800 χλμ.

 

Επόμενος προορισμός του σκάφους στη ζώνη των αστεροειδών θα είναι ο πολύ μεγαλύτερος αστεροειδής Λουτετία στις 10 Ιουνίου 2010, ενώ ο απώτερος στόχος του είναι ο κομήτης 67/Ρ Τσουριόμοφ-Γερασιμένκο. Το 2014, το Rosetta θα απελευθερώσει μια διερευνητική συσκευή σε μέγεθος ψυγείου που θα κατέβει στην επιφάνεια του βράχου.

 

Οι αστεροειδείς και οι κομήτες θεωρούνται «απομεινάρια» από τον σχηματισμό των πλανητών και περιέχουν αντιπροσωπευτικό δείγμα υλικού του Ηλιακού Συστήματος σε διαφορετικά στάδια της εξέλιξης του.

 

Η αυτοκτονία του Ιούλιου Βερν

 

Την ίδια ημέρα που το Rosetta θα πλησιάσει στην ελάχιστη απόστασή του από τον αστεροειδή Στάινς, ένα άλλο σκάφος θα ολοκληρώνει την αποστολή του. Το σκάφος «Ιούλιος Βερν», το πρώτο από μια σειρά μη επανδρωμένων μεταγωγικών οχημάτων (Automated Transfer Vehicle-ATV) την Παρασκευή θα αποσυνδεθεί αυτόματα από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), όπου παρέμενε προσδεδεμένο εδώ και πέντε μήνες.

 

Το σκάφος, σε μέγεθος φορτηγού, όχι μόνο μετέφερε προμήθειες στον ISS, αλλά βοήθησε και στη διόρθωση της τροχιάς του. Ο ISS σταδιακά έχανε ύψος και το «Ιούλιος Βερν» πυροδότησε τις μηχανές του τέσσερις φορές ώστε να τον επαναφέρει στην κανονική του τροχιά, περίπου 355 χλμ. από την επιφάνεια της Γης).

 

Έπειτα από ταξίδι λίγων εβδομάδων, το σκάφος θα τεθεί σε αυτοκαταστροφική πορεία επανόδου στη Γη και στις 29 Σεπτεμβρίου θα πέσει στον Ειρηνικό ωκεανό.

 

Δορυφόρος GOCE: Χαρτογραφώντας τη βαρύτητα

 

Η ESA ετοιμάζεται για την έναρξη μιας ακόμα σημαντικής αποστολής στις 10 Σεπτεμβρίου: την εκτόξευση του δορυφόρου GOCE (Gravity and steady-state Ocean Circulation Explorer), ο οποίος θα περάσει περίπου 20 μήνες μελετώντας το βαρυτικό πεδίο της Γης με μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ. Ο δορυφόρος, βάρους ενός τόνου, θα εκτοξευτεί με ρωσικό πύραυλο και θα τεθεί σε χαμηλή τροχιά 260 χλμ.

 

Η δύναμη της βαρύτητας δεν είναι ίδια παντού στην επιφάνεια της Γης, αλλά αυξομειώνεται τοπικά ανάλογα με παράγοντες όπως ηπεριστροφή του πλανήτη, η θέση οροσειρών και θαλάσσιων τάφρων, και οι διακυμάνσεις στην πυκνότητα του υπεφάφους. Ο υψηλής ανάλυσης χάρτης που θα προσφέρει ο GOCE αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά στην επιστημονική μελέτη των ωκεάνιων ρευμάτων, της αυξομειώσεις στη στάθμη της θάλασσας και τη δυναμική των παγόβουνων, μεταξύ άλλων.

 

Για την κατασκευή του δορυφόρου -ο οποίος αποκαλείται και διαστημική «Φόρμουλα 1» λόγω του σχήματος βέλους και των σταθεροποιητικών πτερυγίων - συνέβαλαν 45 ευρωπαϊκές εταιρίες με επικεφαλής την Thales Alenia Space. Ο δορυφόρος δοκιμάστηκε στην Ολλανδία και θα εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ στη Ρωσία.

 

Ο GOCE είναι ο πρώτος από μια σειρά αποστολών στο πρόγραμμα Earth Explorer, που ξεκίνησε η ESA το 1999, με σκοπό να μελετήσει την ατμόσφαιρα της Γης, τη βιόσφαιρα, την υδρόσφαιρα και το εσωτερικό του πλανήτη. Την επόμενη διετία θα εκτοξευθούν ακόμα πέντε επιστημονικοί δορυφόροι, μεταξύ άλλων οι δορυφόροι CryoSat-2 (2009, μελέτη του πάχους των πάγων της Γης), SMOS (2009, μελέτη υγρασίας εδάφους και αλμυρότητας θαλασσών), Swarm (2010, μελέτη εξέλιξης μαγνητικού πεδίου) και ADM-Aeolus (2010, μελέτη δυναμικής της ατμόσφαιρας).

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=934670&lngDtrID=252

 

Μια τελευταία ματιά στον δορυφόρο GOCE πριν τοποθετηθεί μέσα στον πύραυλο

[Bi2L]

πηγη in.gr

Ασυνήθιστη σιωπή

Οι ηλιακές κηλίδες σχεδόν άφαντες εδώ και μήνες.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=934435&lngDtrID=252

Τους τελευταίους οκτώ μήνες, οι κηλίδες στην επιφάνεια του Ήλιου έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί και κανείς δεν ξέρει πότε θα επιστρέψουν και πόσες θα είναι.

 

 

Η ταχύτητα της επανεμφάνισης των κηλίδων θα αποκαλύψει στους επιστήμονες πόσο ενεργός θα είναι ο νέος κύκλος ηλιακής δραστηριότητας και πόσο έντονες θα είναι οι ηλιακές καταιγίδες που προκαλούν προβλήματα στους δορυφόρους και στα επίγεια δίκτυα ηλεκτοδότησης.

 

Οι ηλιακές κηλίδες είναι ψυχρές, σκοτεινές που προκαλούνται διαταραχές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Ο αριθμός τους αυξομειώνονται (από το ελάχιστο στο μέγιστο και ξανά στο ελάχιστο) κάθε 11 χρόνια, την ίδια χρονική περίοδο που μεσολαβεί ανάμεσα στην αντιστροφή των μαγνητοκών πόλων του Ήλιου.

 

Ελάχιστες κηλίδες έχουν παρατηρηθεί το 2008, πράγμα που υποδηλώνει ότι η δραστηριότητα του Ήλιου βρίσκεται τώρα στο ναδίρ, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του New Scientist. Η διεθνής Αρχή για τις ηλιακές κηλίδες είναι το Κέντρο Ανάλυσης Δεδομένων των Ηλιακών Επιρροών στις Βρυξέλλες.

 

Μέχρι να επανεμφανιστούν οι ηλιακές κηλίδες, οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να προβλέψουν αν ο νέος 11ετής κύκλος θα σημειώσει δραστηριότητα μεγαλύτερη ή μικρότερη της συνηθισμένης. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όσο πιο γρήγορα επανεμφανισθούν οι κηλίδες, τόσο εντονότερη θα είναι η ηλιακή δραστηριότητα την επόμενη δεκαετία.

 

Ορισμένοι μετεωρολόγοι του διαστήματος προβλέπουν ότι ο επόμενος ηλιακός κύκλος θα είναι ήσυχος, άλλοι όμως φοβούνται το αντίθετο, ότι ένα μαζικό κύμα κηλίδων θα ξεσπάσει σύντομα. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις οφείλονται σε διαφωνίες των επιστημόνων για τον ακριβή μηχανισμό δημιουργίας των κηλίδων.

 

Οι παρατεταμένες περίοδοι μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας σχετίζονται με πτώση της μέσης θερμοκρασίας στη Γη, όπως συνέβη κατά το ασυνήθιστα ψυχρό διάστημα από το 1645 έως το 1715, γνωστό ως «Ελάχιστο του Μόντερ».

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=934435&lngDtrID=252

 

Ασυνήθιστα καθαρό το πρόσωπο του Ήλιου