Ολική έκλειψη Ηλίου - Κίνα 22/7/2009

[nansy]

Πραγματικά τα βίντεο ήταν ανατριχιαστικά!! Ειδικά την στιγμή της έκλειψης ήταν το κάτι άλλο..και αυτό ήταν μόνο στο you tube,που να βρισκόμουν και εκεί!!Πραγματικά μπράβο σας!!

[Makis]

Ένα μεγάλο μπράβο στους ανθρώπους που πήγανε στην Κίνα!

Και το βιντεάκι ήταν υπέροχο!!

[Γιάννης Ευφραιμίδης]

Βαγγέλη,

καταπληκτικές εικόνες ολικότητας!

Ευτυχώς που είχες τη watec,

γιατί θα είχαμε μόνο σκοτάδια

 

 

Στέφανε,

Το πιο πιθανό να σε δούμε το '17 στην Αμερική,

να δείχνεις τις προεξοχές στο επτάχρονο Σοφολογάκι!

 

Σας ευχαριστούμε όλους για τα καλά σας λόγια,

αλλά πραγματικά θα χαιρόμουν αν το 2017 η ελληνική

αποστολή ξεπερνούσε τα 300 άτομα!

[Bi2L]

Στέφανε,

Το πιο πιθανό να σε δούμε το '17 στην Αμερική,

να δείχνεις τις προεξοχές στο επτάχρονο Σοφολογάκι!

 

Σας ευχαριστούμε όλους για τα καλά σας λόγια,

αλλά πραγματικά θα χαιρόμουν αν το 2017 η ελληνική

αποστολή ξεπερνούσε τα 300 άτομα!

 

 

 

Ελπιζω ο κυριος xxxx να μην ανοιξει ακομα Θεμα για την στις ΗΠΑ απο τωρα

 

 

 

ΥΣ

Νομιζω σιγα-σιγα πρεπει να ανοιξιουμε ενα Θεμα για την Εκλειψη του 2010 στον Ειρηνικο ωστε να υπαρξει ενημερωση για το ΤΙ υπαρχει, τι παιζει κτλ κτλ.

Ηλία πιστευω οτι ΕΣΥ πρεπει να το κανεις αυτο...

[Stefanis Nikos]

Αντε βρε παιδια περιμενω πως και πως να ανοιξει θεμα για το 2010...

εγω θα βαλω τις σουβλες με τα αρνια!!!

[Στέφανος Σοφολόγης]

Άντε αφού βιάζεστε ανοίγω εγώ θέμα για την πιό κοντινή έκλειψη!

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=114134#114134

[quendi]

Βαγγέλη συγκινητικά τα βίντεο, μας θύμισαν πάλι πόσο έντονες ήταν εκείνες οι στιγμές, σε ευχαριστούμε!

[vtsamis]

Παναγιώτη, τελικά τα εκλειπτικά χαμόγελα γράφουν καλά στο βίντεο.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι πιστεύατε όλοι πως απλώς σας έβγαζα φωτογραφίες με τον τηλεφακό

[Bi2L]

Δειτε το σημερινό APOD !!!

http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/ap090808.html

 

 

Για να καταλαβετε ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ :

 

 

Καθαριστε την εικονα απο τα συννεφα (αλλα αφηστε ενα μικρο πεπλο)

τωρα...κατεβαστε την θερμοκρασια 15 βαθμους

 

Ανεβαστε την υγρασια στο 70%-80% (και με το που εμφανιστει ο Ηλιος ανεβαστε την στο 100%)

 

Σωπαστε ΟΛΗ την φυση! Εξαφανιστε Ολα τα πουλια και τα εντομα! Σταματηστε τους Γρυλους!

 

Νιωστε τον παλμο του Κοσμου που βρισκετε γυρω σας

Ακουστε τις φωνες (και τα ουρλιακτα)

 

Τωρα...νοιωστε το Φεγγαρι να σκεπαζει τον Ηλιο και δειτε το με το Στεμμα του!

 

 

 

Αισθανθειτε τωρα το Φεγγαρι να φευγει απο Μπροστα του

και το Στεμμα σιγα-σιγα να Υποχωρει!

 

Δειτε τα Baily's Beads και νοιωστε τον Χρονο να Σταματαει/να Παγωνει,

 

Ολα κινουνται αργα...ο χρονος εχει σταματησει...

 

Τωρα με ολη σας την Ενεργεια και με ολο σας το Σωμα Νοιωστε το Δευτερο Διαμαντενιο Δακτυλι!!

 

(Εαν δεν Τρεμετε, δεν δακρυσατε και δεν σας σηκωθηκε η τριχα επαναλαβατε μεχρι να σας συμβει...αλλιως περιμενετε την επομενη Εκλειψη ή Πολλαπλασιαστε αυτα που γραφω με το 10^999999)

 

 

Τωρα Αισθανθειτε τις Ακτινες του Ηλιου που σιγα σιγα σας Αγκαλιαζει

 

Ακουστε την Φυση να φωναζει τρομαγμένη!!

 

Νοιωστε το Αερακι που φυσαει

 

Αισθανθειτε την Θερμακρασια να Ανεβαινει

 

 

Νοιωστε τον Παλμο της Καρδια σας που χτυπαει σαν τρελη!! και δειτε τα χερια σας που Τρεμουν!!

 

 

Κοιταξτε γυρω σας ολοι Αγκαλιαζονται και Χαιρονται!!

 

 

 

 

 

 

 

Ελπιζω να νοιωσατε την Εκλειψη...αλλιως ραντεβου στην Επόμενη

[alepohori]

Βασίλη, η εικόνα του σημερινού APOD αξίζει χίλιες λέξεις και η περιγραφή σου, 1000 εικόνες, διότι απλά "πάτησες" πάλι το PLAY της μνήμης όσων είχαν την τύχη να βρεθούν εκεί και της φαντασίας όλων εκείνων που θα ήθελαν να βρεθούν!

 

[astrovox]

Ανταπόκριση της Κατερίνας Αγγειοπλάστη του ΣΕΑΘ που ήταν στην παρέα μας:

 

http://www.astrothraki.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=977&Itemid=107

[Γιάννης Ευφραιμίδης]

Βασίλη έγραψες!

 

Ελπίζω και οι δύο σας μετά από αυτή την πρώτη,

να ταξιδέψετε για να δείτε πολλές

από τις επόμενες εκλείψεις!

 

Μη καταντήσετε σαν μερικούς που μετά την

"Μητέρα των Εκλείψεων" περιμένουν το '88 για να

ξαναπεράσει πάνω από το "σπίτι" τους!

[nicktremoulis]

Ανταπόκριση της Κατερίνας Αγγειοπλάστη του ΣΕΑΘ που ήταν στην παρέα μας:

 

http://www.astrothraki.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=977&Itemid=107

 

μετά τα όσα περάσαμε εκείνη τη μέρα η φράση σου "οι αισιόδοξοι αστρονόμοι" (στο πλήρες κείμενό σου) ηχεί πολύ όμορφα!

 

ευχαριστούμε για την ανταπόκριση από την ακρητική Θράκη!

[Tilemachos Athanasiadis]

και ενα αρθράκι απο μένα για την έκλειψη.. αλλα και τις εκλείψεις

 

http://planitario.gr/main.cfm?module=news&id=1381&action=detail

[Bi2L]

και ενα αρθράκι απο μένα για την έκλειψη.. αλλα και τις εκλείψεις

 

http://planitario.gr/main.cfm?module=news&id=1381&action=detail

Μπραβο Τηλεμαχε!!!

[PapGeo]

Έχει περάσει ήδη ένας μήνας από τότε που γυρίσαμε από την Κίνα, αλλά οι αναμνήσεις είναι ακόμα νωπές. Ήταν ένα πανέμορφο ταξίδι, που μας έκανε, εμένα και τη γυναίκα μου, να περάσουμε αξέχαστες στιγμές, μαζί με πολλούς και καλούς φίλους. Αυτή η συνύπαρξη και η κοινή εμπειρία στην άλλη άκρη του κόσμου, ήταν αναμφίβολα το κυρίαρχο συστατικό της επιτυχίας της εκδρομής, που σε άλλες περιπτώσεις ταξιδιών με γκρούπ αγνώστων συνταξιδιωτών αποτελεί ζήτημα προς εύρεση, γιαυτό και εξασφάλισε «εκ προοιμίου» την επιτυχία αυτή, ανεξαρτήτως της θέασης ή μη του φαινομένου της έκλειψης.

 

Καλά ανταμώματα στο μέλλον!

 

Γιώργος + Μαρία

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Γιωργο,τα καλα σας λογια για την παρεα της Κινας απεικονιζουν το πως τα περασαμε εκει.Θα μας μεινει αξεχαστο αυτο το ταξιδι.

[Bi2L]

Μιας και ετοιμαζω την παρουσιαση για την Ολικη Εκλειψη Ηλιου (οπως μπορειτε να δειτε και εδω: Εκδηλώσεις Αστρονομικής Εταιρείας Κέρκυρας)

 

Μπορω να πω οτι ξανα εζεισα αρκετες στιγμες κοιταζοντας τις φωτογραφιες μου (ψαχνοντας για υλικο) αλλα νομιζω οτι το παρακατω κειμενο τα λεει ολα!!Οπως βεβαιο και το βιντεο:

- (Βίντεο: Παύλος Βουλουβούτης)

(Βίντεο: Παύλος Γκαϊντατζής)

 

 

Του Δημόκριτου Τσουκάπα

πηγη ofa.gr

ΚΙΝΑ. ΙΟΥΛΙΟΣ 2009

 

Σαγκάη 17- 07- 09

 

Πενήντα πέντε μέλη και φίλοι του Ομίλου προσγειωνόμαστε στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Σαγκάης.

Σαράντα πέντε βαθμοί Κελσίου και υγρασία ενενήντα τα εκατό, υποδέχονται την πολυμελή ομάδα μας που βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στα κλιματιστικά του πεντάστερου ξενοδοχείου "Pullman Skyway".

Από την πρώτη στιγμή η Κίνα ξεδιπλώνει τα μυστήρια και τις χάρες της Ανατολής.

Οι Κήποι των Μανδαρίνων κι ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα αποτελούν πρόγευση για το τι θα επακολουθήσει τις επόμενες μέρες σε τούτη την αχανή χώρα.

 

Η επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο και η πανοραμική θέα της πόλης από τον Πύργο της Τηλεόρασης με το γυάλινο πάτωμα, κόβουν την ανάσα της αποστολής που δεν ξεχνάει κατά διαστήματα να κοιτά με υποψία τον ουρανό.

Αποχαιρετούμε τρεις μέρες αργότερα την φαντασμαγορική Σαγκάη με μια νυχτερινή περιήγηση με ποταμόπλοιο στα νερά του ποταμού Γιαγκ-Τσε.

 

Χανγκτζόου 20- 07- 09

Η μοναδική οδική μετακίνηση με πούλμαν, μας δίνει της ευκαιρία να γνωρίσουμε και ν' απολαύσουμε την αγροτική Κίνα με τα χιλιάδες κανάλια και ποτάμια της. Μετά από ταξίδι τεσσάρων ωρών και με μια ενδιάμεση στάση στο χωριό Τσουτσουάνγκ και τη βόλτα μας με γόνδολες στα στενά κανάλια της περιοχής, φθάνουμε στην καταπράσινη Χανγκντζόου, τη "μικρή" επαρχιακή πόλη της Κίνας των τεσσεράμισι εκατομμυρίων κατοίκων!

 

Αν κι ουρανός χαμογελά όλες αυτές τις μέρες πάνω απ' τα κεφάλια μας, ούτε η ξενάγησή μας στην Παγόδα των Έξι Αρμονιών, ούτε η κρουαζιέρα στα νερά της πανέμορφης λίμνης Westlake στέκονται ικανά να απαλείψουν τις επόμενες ώρες τη σκιά στο βλέμμα μας, καθώς τα νέα που φθάνουν για τον καιρό της "Μεγάλης Μέρας" είναι τραγικά!

 

Χανγκτζόου 21- 07- 09

Βράδυ. Παραμονή της Έκλειψης.

Ο πρόεδρος του Ομίλου, Αντώνης Ίτσιος συγκεντρώνει τα μέλη της αποστολής σε μια αίθουσα του ξενοδοχείου.

Το ηθικό είναι για κλάματα και πρέπει εμείς οι "παλιοί", ο Κοσμάς Γαζέας κι εγώ, ν' ανυψώσουμε πάση θυσία τη χαμένη αυτοπεποίθησή μας.

Έξω - τι ειρωνεία - αστράφτει και βροντά!

Με τραβά παράμερα ο Κοσμάς.

- Η Σαγκάη δεν πρόκειται να δει "Έκλειψη"! Εμείς, έχουμε ελάχιστες πιθανότητες...

Πώς να ομολογήσεις μπροστά σε τόσα ορθάνοιχτα μάτια πως το "όνειρο" θα μείνει όνειρο; Πως να πείσεις αυτούς τους ανθρώπους που έκαναν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ' την πατρίδα ότι δεν θα δουν την Έκλειψη; Πώς να παρηγορήσεις όλους αυτούς που χρόνια άκουγαν τις εντυπώσεις σου και τις εμπειρίες σου; Αυτούς που ρούφαγαν τον ενθουσιασμό σου για το τι σημαίνει να βρεθείς έστω και μια φορά στη ζωή σου κάτω απ' το μονοπάτι μιας Έκλειψης;

Κοιτώ τον Κοσμά.

- Φόρα το καλύτερο χαμόγελό σου...

Σε λίγο οι "εντυπώσεις" από τις τελευταίες Εκλείψεις παίρνουν φωτιά! Από το Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας, από τις δεισιδαιμονίες των νομάδων των οροπεδίων της Μογγολίας, από τους φόβους των απλών χωρικών της Βουλγαρίας, από την λαχτάρα των ψαράδων του Καστελόριζου... "Ο Δράκος που τρώει το Θεό Ήλιο!"

- Θέαμα υπέρτατο.

Τα μάτια των μελών μας αστράφτουν. Δεν τα σκιάζουν πλέον οι αστραπές που σχίζουν τον ουρανό έξω απ' το ξενοδοχείο. Ο ενθουσιασμός επιστρέφει. Έστω και με μικρές αμφιβολίες...

Με πλησιάζει η Μαρία.

- Μπαμπά, θα την δούμε την Έκλειψη;

- Θα την δούμε την έκλειψη, Μαρία! Έχουμε μαζί μας τον τυχερό μας "Άγγελο! Την είδαμε στην Βουλγαρία, την είδαμε στο Καστελόριζο, την είδαμε στη Σιβηρία. Γιατί να μην την δούμε και στην Κίνα; Πέσε να κοιμηθείς Μαρία.

 

Χανγκτζόου 22- 07- 09

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

Το χάραμα αργεί και το ξενοδοχείο σηκώνεται στο πόδι! Παίρνουμε το πρωινό μας σε πακέτα κι επιβιβαζόμαστε στα δυο λεωφορεία. Αφήνουμε πίσω μας την πόλη της βροχής. Θ' ανέβουμε στο μεγάλο φράγμα Tianhuangping, σε υψόμετρο χιλίων μέτρων. Θα τρυπήσουμε τα σύννεφα. Εκεί είναι συγκεντρωμένοι ερασιτέχνες κι επαγγελματίες αστρονόμοι απ' όλον τον κόσμο. Τούτη την έκλειψη θα την δούμε, θέλει δε θέλει.

 

Η ομάδα μας είναι περίεργα ενθουσιασμένη. Παρασέρνουμε ακόμα και τους έκπληκτους Κινέζους συνοδούς μας. Πού να βλέπαμε και κάνα δυο αστέρια ανάμεσα απ' τα σύννεφα!

 

Χαράζει κι εμείς σκαρφαλώνουμε τα βουνά, μέσα στα πανέμορφα δάση με μπαμπού της περιοχής του Anji. Τα σύννεφα στέκουν ελαφρότερα τώρα πάνω απ' τα κεφάλια μας. Οι ελπίδες μας αναπτερώνονται.

Όταν φθάνουμε στο φράγμα, μας περιμένει μια έκπληξη.

Χιλιάδες κόσμος, άνθρωποι απ' όλα τα έθνη της γης, παραταγμένοι αραδαριά πάνω στον τεράστιο ταμιευτήρα νερού, στήσανε καρτέρι του Ήλιου και της Σελήνης με τηλεσκόπια, με κιάλια, με κάμερες, με φωτογραφικές μηχανές! Και τα μάτια τους. Πόσο μοιάζουν με τα δικά μας μάτια σαν κοιτούν το συννεφιασμένο ουρανό!

Στρατοπεδεύουμε στο ψηλότερο σημείο του χιονοδρομικού κέντρου της περιοχής. Πλάι μας, Ινδοί κατασκηνωτές με τηλεσκόπια απίστευτων διαμετρημάτων, μετρούν τα λεπτά ως τη μεγάλη στιγμή. Η ίδια αγωνία στα μάτια τους.

Με πρωτόγνωρη φρενίτιδα στήνουμε τους τρίποδες με τα φωτογραφικά μας εξαρτήματα. Αργήσαμε. Άλλοι, είναι στημένοι και περιμένουν ώρες και μέρες πριν από μας.

Μία ώρα απομένει μέχρι την πρώτη επαφή. Έχουμε χρόνο. Παίρνω την κάμερα και χάνομαι μέσα στο πλήθος.

Συνεργεία Τηλεόρασης, πιάτα και δορυφορικές κεραίες, κανάλια απ' όλο τον κόσμο περιμένουν ν' απαθανατίσουν στιγμή τη στιγμή το μεγάλο γεγονός. Η καρδιά της φετινής Έκλειψης χτυπά πάνω σε τούτο το Φράγμα.

Συναντώ Γερμανούς, Αυστραλούς, Αμερικάνους, Ιρλανδούς, Μαγυάρους, Αφγανούς...

Με πλησιάζει μια κοπέλα με μογγολικά χαρακτηριστικά. Ρωτά για το μπλουζάκι μου. Δεν γνωρίζει καμιά γλώσσα πέρα από τη δική της. Μα πόσο μου είναι κατανοητή τούτη η γλώσσα, σαν μου δείχνει τον ουρανό με τ' αστραφτερά, σχιστά της μάτια!

-Γκρέκο, της λέω, Γιουνάν, Σι-Λα. Δεν τη νοιάζει. Είμαι γι' αυτήν ακόμη ένας άνθρωπος του κόσμου που συμμερίζεται την ίδια λαχτάρα με τη δική της. Μ' αγγίζει, μ' αποχαιρετά μ' ένα τεράστιο χαμόγελο.

Ξεχνιέμαι ανάμεσα στις τόσες φυλές. Πόσο μοιάζουν οι άνθρωποι σαν τους ενώνει η ίδια τρέλα!

Κι ύστερα έρχεται κείνο το χαρμόσυνο βουητό. Από μύρια στόματα ξεπηδά η ελπίδα. Ο ήλιος κάνει την εμφάνισή του ανάμεσα απ' τα σύννεφα. Ολάκερο το Φράγμα ξεσηκώνεται. Θέλω να φωνάξω. Και τότε διαπιστώνω πόσο μακριά βρίσκομαι απ' τους δικούς μου.

Περνούν λίγα δευτερόλεπτα.

Η Σελήνη, πιστή γι' ακόμη μια φορά στο ραντεβού της, αγγίζει τα χείλη του ηλιακού δίσκου. Στη στιγμή ξεδιπλώνονται χιλιάδες, τα ειδικά προστατευτικά γυαλάκια και στρέφονται πάνω στον Φοίβο που όλο και συχνότερα τώρα πια χαμογελά ανάμεσα από τα σύννεφα.

Άθελά μου τρέχω. Πρέπει να μοιραστώ με τους οικείους μου τούτο το συναίσθημα. Όταν φθάνω την ομάδα η Σελήνη έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του Ήλιου. Η Λίνα πανέτοιμη, πλάι στον φωτογραφικό της τρίποδα, κλέβει στιγμή με στιγμή, για μια ακόμη φορά, το απόκοσμο πάντρεμα.

- Μπαμπά και τούτη η Έκλειψη είναι δική μας! Ας κάνει υπομονή το σύννεφο...

Η αποστολή είναι ξεσηκωμένη. Όλα τα σύνεργα "κοιτούν" τον ουρανό.

Ογδόντα τα εκατό! Το φως πέφτει. Μην είναι το σύννεφο; Όχι είναι η Σελήνη που κλέβει το φως της μέρας. Εκατοντάδες λιβελούλες, τα γνωστά μας "ελικοπτεράκια", που λίγο πριν μας συντρόφευα ν, εξαφανίζονται ως δια μαγείας! Μια απόκοσμη σκιά καλύπτει λίγο-λίγο το χιονοδρόμιο. Τα χρώματα χάνουν τη λάμψη τους. Οι καρδιές πάλλονται σε αλλοπρόσαλλους ρυθμούς.

Ενενήντα τα εκατό! Η γνώριμη μεταλλική λάμψη κάνει την εμφάνισή της! Αυτοί που ξανάδαν έκλειψη, τρέμουν. Όσοι την βιώνουν για πρώτη φορά, μένουν ξυλιασμένοι. Ανοίγουμε μικρές τρυπούλες σε χαρτόνια. Το φως που τις διαπερνά δεν είναι πια κυκλικό. Δεκάδες μηνίσκοι κάνουν την εμφάνισή τους στο έδαφος. Η τάξη του κόσμου διασαλεύεται.

Ενενήντα πέντε τα εκατό! Ένα μαύρο σύννεφο μπαίνει μπροστά στον Ήλιο και μαυρίζει τις καρδιές μας. Αφαιρούμε τα γυαλάκια πριν να έλθει η ώρα. Βλέπουμε με γυμνό μάτι τον ελάχιστο ηλιακό μηνίσκο που απέμεινε ακάλυπτος. -Όχι Θεέ μου τούτη τη στιγμή... Χιλιάδες στόματα ψελλίζουν την ίδια προσευχή...

Ενενήντα οκτώ τα εκατό! Το σύννεφο φεύγει! Ένα άλλο καραδοκεί ψηλότερα. Μια άγρια φωνή από την άλλη άκρη της αποστολής... - Η Αφροδίτη λάμπει στο κέντρο τ' ουρανού! Ντελίριο.

Αρχίζουμε ασυναίσθητα να μετρούμε αντίστροφα. -Εννέα, οκτώ, επτά... τα μάτια θολώνουν... έξι, πέντε... το φως χάνεται.... τέσσερα τρία... -φύγε σύννεφο... δύο, ένα... το διαμαντένιο δαχτυλίδι στραφτοκοπά ανάμεσα στα σύννεφα... Θεέ μου, υπέρλαμπρο το θέαμα και πάλι στα μάτια μας...

...Ποιος λέει πως τα σχιστά μάτια δεν κλαίνε... ποιος λέει πως η φωνή του Σπανιόλου δεν είναι η ίδια πανανθρώπινη κραυγή που ξεριζώνεται απ' τα μύχια της ψυχής σαν σταθεί κάτω από τούτο το ανεπανάληπτο Θαύμα...Ποιος λέει πως μπορεί να κρατηθεί μάτι αδάκρυτο, πρόσωπο με στόμα κλειστό, καρδιά που να μην βροντά με χίλιες δονήσεις...

Έστω κι ανάμεσα από τ' αραιά σύννεφα βλέπουμε την Έκλειψη! Την μεγαλύτερη Έκλειψη του αιώνα! Για πέντε λεπτά και τριάντα επτά δευτερόλεπτα, δίνουμε την ευκαιρία στις ψυχές μας να κλυδωνιστούν, ακυβέρνητες βαρκούλες, στο μονοπάτι της σκιάς... Για πεντέμισι (μόνο) λεπτά, κλέβουμε το θαύμα, ρουφάμε τ' ανεπανάληπτο, τρυγούμε και με τις πέντε αισθήσεις -που θέλουν δε θέλουν, γίνονται όλες μάτια- το συγκλονιστικότερο συναίσθημα του ανθρώπου: Να βρεθείς στη σκιά του Ονείρου.

 

Ναι! Και τούτη η Έκλειψη είναι δική μας. Έστω κι ανάμεσα από αραιές νεφώσεις...

Πώς να μην είμαστε ευγνώμονες, πώς να μην είμαστε ευχαριστημένοι τη στιγμή που στη Σαγκάη, καθώς μαθαίνουμε, βρέχει...

Η Πόλη των εικοσιδύο εκατομμυρίων ψυχών, η πόλη που ετοιμαζόταν εδώ και δέκα χρόνια για τούτη τη γιορτή, η πόλη που φόρεσε τα πιο φανταχτερά της ρούχα για να υποδεχθεί το Δράκο που θα κατάπινε για λίγο τον Ήλιο, δεν βιώνει τούτη την Έκλειψη.

Απλά, μέσα στην μελαγχολική βροχή της, θα σκοτεινιάσει για λίγα λεπτά κι οι αισθητήρες θα φωτίσουν μέρα-μεσημέρι, τους πανύψηλους ουρανοξύστες και τους γυάλινους πύργους της.

Πόσο κρίμα...

 

Ένα λεπτό ακόμα... Πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος σαν είσαι μαγεμένος.

Τα σύννεφα για λίγο αραιώνουν. Ένα φαντασμαγορικό στέμμα κάνει την εμφάνισή του. Τα μέλη της ομάδας μας παραληρούν. Η Σελήνη τρεμοπαίζει πάνω στον Ήλιο. Άνιση μάχη. Και τότε...

Βέλος τινάζει τη ματιά του ο Φοίβος κι ένα ανεπανάληπτο σμαραγδένιο δαχτυλίδι αγκιστρώνεται για πάντα στα δισεκατομμύρια νευρωνικά κύτταρα του μυαλού μας.

Μ' ένα υπέρλαμπρο "Χαίρε" εγκαταλείπει ο δίσκος του Φεγγαριού τ' άστρο της μέρας.

Το φως επανέρχεται.

Η Μαρία πέφτει στην αγκαλιά μου. Τρέμει.

- Ναι, έχουμε μαζί τον τυχερό μας "Άγγελο"!

 

Πόσο όμορφη στέκει η Κίνα σαν έχεις δει την Έκλειψη! Κι ας βρέχει...

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στην ξακουστή πλέον, για τον Πήλινο Στρατό της, XI AN. Η Παγόδα της Άγριας Χήνας και τα δέκα τέσσερα χιλιόμετρα με ποδήλατο πάνω στα παλιά τείχη της, μας μένουν αλησμόνητα.

Το Πεκίνο μας υποδέχεται μ' έναν καταγάλανο ουρανό και με θερμοκρασίες "Ελληνικές". Η Πλατεία Tian'anmen, η Απαγορευμένη Πόλη, το πάρκο Beihai ξεδιπλώνονται στα μάτια μας σαν στολίδια αλλοτινής εποχής. Και κει που ζεις σε παραμύθι, χώνεσαι ξάφνου στα θλιβερά Hutong και προσγειώνεσαι στην αβάσταχτη πραγματικότητα της Κίνας.

Η φτώχια κι η αθλιότητα σ' όλο της το μεγαλείο. Και κείνα τα θλιμμένα σχιστά μάτια να σε κοιτούν ακατάπαυτα.

...Να σε κοιτούν ακόμα και πάνω στο μνημειώδες Σινικό Τείχος! Σ' όλη την διαδρομή των εξίμισι χιλιάδων χιλιομέτρων του! Μέσα σ 'ερήμους και δάση, πάνω σε ψηλά βουνά, σε κάθε σημείο την μακρύτερης ανθρώπινης μισαλλοδοξίας, πάντα θα υπάρχει ένα ζευγάρι σχιστά μάτια που θα κοιτούν μ' υποψία κι αγωνία τον κόσμο πέρα απ' το Τείχος..

Η Κίνα του ενός δισεκατομμυρίου τριακοσίων εκατομμυρίων ψυχών αλλάζει πρόσωπο!

Σαν το φίδι που στρουφίζεται μ' αγωνία ν' αλλάξει πουκάμισο, αλλάζει η Κίνα τη μορφή της. Γιατί θέλει να ζήσει επιτέλους τα παιδιά της...

Δέκα πέντε συνολικά περίπου ώρες πτήσης χωρίζουν τη μικρή μας πατρίδα από εκείνη την απέραντη μακρινή χώρα.

Ατέλειωτες ώρες αναμονής! Είτε πάνω, είτε κάτω από τ' αεροπλάνα.

Κι όμως. Παρ' όλη την κούρασή μας ένα παράλογο κέφι διακατέχει ολόκληρη την ομάδα. Η τελευταία πτήση από Αθήνα για Θεσσαλονίκη με το παμπάλαιο αεροσκάφος της Ολυμπιακής και τον αμίμητο αεροσυνοδό της γίνεται αιτία να πάρει φωτιά το Αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

- Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά... την Έκλειψη την είδαμε με τον τσαμπουκά...

Έκπληκτοι οι επιβάτες των άλλων πτήσεων βλέπουν μες στ' άγρια μεσάνυχτα, πενήντα αποτρελαμένους να σηκώνουν την αίθουσα Αφίξεων του Αεροδρομίου στο πόδι.

Παρατούμε βαλίτσες και μπαγάζια. Απλώνουμε τα λάβαρά μας. Μια τελευταία αναμνηστική φωτογραφία. 'Ένα ζεστό χειροκρότημα στην Κική Κουντουρατζή.

Το άξιζε...

- Θα μας μείνει αξέχαστη τούτη η Έκλειψη!

- Άντε και στην επόμενη...

- Πού;

- Στα νησιά του Πάσχα, στον Ειρηνικό. Στη μέση του Πουθενά!

- Λέτε;

- Έχει γούστο...

 

Ας είμαστε καλά...

 

Δημόκριτος Τσουκάπας

[Στέφανος Σοφολόγης]

Έξοχη εμπειρία, έξοχο κείμενο! "Ας είστε καλά " και για τίς επόμενες...

[vtsamis]

Ωραίες στιγμές, Κίνα και πάλι Κίνα!

Βασίλη καλή επιτυχία στην παρουσίαση!

 

Βαγγέλης

[PapGeo]

ΟΚ, το ξέρω ότι άργησα λιγάκι (μόνο 5 μήνες)… αλλά, επιτρέψτε μου, έστω και τώρα να κάνω κάτι που είχα υποσχεθεί από καιρό στη γυναίκα μου, να αναρτήσω δηλαδή στο astrovox μία από τις φωτογραφίες της, που τράβηξε από την έκλειψη, αλλά δεν μπόρεσε να αναρτήσει η ίδια, γιατί δεν έχει ανοίξει εδώ λογαριασμό.

 

Αρχάρια στην αστρονομία και την φωτογραφία, αλλά με μεγάλη όρεξη και πάθος για την έκλειψη, την έζησε με όλο της το "είναι" και όχι μόνο, την φωτογράφησε. Εύχομαι ο καθένας σας να ευτυχίσει να βιώνει τέτοιες στιγμές με την σύντροφό του.

 

Από τη Μαρία, με μια Panasonic TZ7:

[Aggelos Kechagias]

Μπραβο Μαρακι και εις ανωτερα σε deepsky στοχους

[supernovus]

Πολύ μ' αρέσει (από αισθητική άποψη. Όπως είπαμε δεν ξέρω από τεχνική.)

Όσο για την καθυστέρηση, μάλλον καλό έκανε. Σίγουρα κάποιοι τη βλέπουν τώρα με νοσταλγία και "ξαναζούν" την έκλειψη.

[nicktremoulis]

Γιώργο πρέπει να είσαι εξαιρετικά ανθεκτικός! άντεξες 166 ημέρες! (φαντάζομαι τη γκρίνια: "γιατί δε βρίσκεις χρόνο να ανεβάσεις και τις δικές μου?")

Μαρία οι φωτογραφίες σου δε χρειάζοντα ισυγχαρητήρια. πάντως εσείς οι γυναίκες των αστρονόμων κρατάτε τα σκήπτρα της υπομονής αφού αντέχετε τους συζύγους σας με τα παράξενα ενδιαφέροντά τους 365-6 μέρες (και νύχτες) το χρόνο!

[eliasg2004]

Αθεόφοβε!!! Έχεις και το θράσος να το παραδέχεσαι - άκου μετά από 5 μήνες!!!

Γιώργο σας εύχομαι να μοιράζεστε μαζί μονάχα όμορφες και μοναδικές στιγμές σαν κι αυτή!

Μαρία συγχαρητήρια - έστω κι αν δεν χρειάζονται!