Δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σας κύριε Αντώνη. Αλλά… Η Ελλάδα δεν έχει σχεδόν τίποτα να παρουσιάσει σε επίπεδο υψηλής τεχνολογίας και παραγωγής προϊόντων αυτής. Όποιες προσπάθειες έγιναν παλιότερα χάθηκαν λόγω της γραφειοκρατίας (άραγε γνωρίζει κανείς πόσες ιδέες έμειναν στα ράφια του Υπουργείου Βιομηχανίας και δεν πήραν ποτέ επιδότηση προς όφελος κάποιων εισαγωγέων), της ξενομανίας του Έλληνα καταναλωτή (δήθεν ότι το ξένο είναι καλύτερο και άρα πρέπει να το εισάγουμε) και πολύ μικρού αγοραστικού κοινού (κατασκευάζεις πρώτα για να πουλήσεις στην χώρα σου και μετά να εξάγεις). Υπάρχουν όμως εταιρείες και μικρές βιομηχανίες, που ναι δεν έχουν σχέση με την αστρονομία αλλά δραστηριοποιούνται σε άλλους τομείς οι οποίες εξάγουν και τεχνογνωσία και προϊόντα (π.χ. στον τομέα των ηλεκτρονικών) τα τελευταία 10 -15 χρόνια. Και κάθε χρόνο νέοι άνθρωποι δραστηριοποιούνται σε νέους τεχνολογικούς τομείς για πράγματα και υπηρεσίες τα οποία σπάνια λαμβάνουν της προσοχής του τύπου και δεν τα μαθαίνουμε ποτέ. Όμως αλήθεια που θα ήταν η βιομηχανία της Ιαπωνίας αν δεν υπήρχε η 20χρονη βοήθεια της Αμερικής (με κόστος 100αδες δισεκατομμύρια δολάρια) προς αυτήν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Και που θα ήταν η βιομηχανία της Γερμανίας χωρίς επίσης την 30χρονη βοήθεια της Αμερικής μετά τον πόλεμο; Όταν την ίδια περίοδο η Ελλάδα σπαραζόταν από εμφύλιες διαμάχες απλά επειδή οι Άγγλοι έπαιζαν τα πολιτικά τους παιχνίδια. Που θα ήταν η βιομηχανία της Αγγλίας και της Γαλλίας χωρίς τις τόσες αποικίες και τις πρώτες ύλες τους; Βαριά βιομηχανία και υψηλή τεχνολογία βαμμένες με αίμα… Δεν τους ζηλεύω λοιπόν… Μπορεί να μην δω ποτέ Ελληνικό αποχρωματικό αλλά δεν με πειράζει γιατί βλέπω άλλα πράγματα να παράγονται σε αυτή τη χώρα και έχουν περισσότερη σχέση με την ίδια την ζωή και τον άνθρωπο από μια βιομηχανία με ιστορία χιλιάδων ετών. Είμαστε 11.000.000 ψυχές και μπορούμε και «παράγουμε» ιδέες και στιγμές οι οποίες μας κάνουν να ξεχωρίζουμε και να ζούμε όμορφα και με κέφι την δύσκολη για τους περισσότερους από εμάς καθημερινότητά σε αυτή την πανέμορφη χώρα που κατοικούμε. Η Ελλάδα ότι ήταν να δημιουργήσει το δημιούργησε πριν πάρα πολλά χρόνια και πάνω σε αυτά βασίζεται όλος ο κόσμος σήμερα. Συνεχίζουμε όμως και σήμερα να παράγουμε χαμόγελο, κέφι, ζωντάνια, ατομική ελευθερία, φιλοξενία, δημοκρατία, φιλότιμο, ποίηση, θέατρο, τραγούδι, επιστήμονες (που διαπρέπουν στις τεχνολογικά προοδευμένες χώρες) και φέτα. Κύριε Αντώνη κάντε μια σύγκριση των παραπάνω με Αμερική. Επίσης πράγματα και επιτεύγματα τα οποία άλλες χώρες με τεχνολογία ξαφνιάζονται όταν πραγματοποιούνται από μια τόσο μικρή κουκίδα στον χάρτη (είναι πολλά τα παραδείγματα τα τελευταία χρόνια). Μην υποτιμάμε την ελιά και την φέτα με αυτά τρέφονταν και οι προγονοί μας με αυτά συνεχίζουμε και εμείς. Γι αυτά έρχονται οι Γιαπωνέζοι εδώ και γι αυτά μας ζηλεύουν όσοι μας επισκέπτονται… Γιατί ότι πραγματικά παράγεται εδώ είναι «ντόπιο» με μεράκι, με την ίδια συνταγή όπως πρίν χιλιάδες χρόνια και δεν χρειάσθηκε την βοήθεια ξένων… Φιλικά Νίκος