Πριν χρόνια (προ Dsl εποχής) δούλευα σε μια εταιρεία που είχε κύριο αντικείμενο τα δίκτυα υπολογιστών και ποιο συγκεκριμένα τα ασύρματα δίκτυα και τις VOIP επικοινωνίες. Μας είχαν αναθέσει ένα έργο για την δικτύωση υπηρεσιών δήμων για μέσω ασύρματων link. Πηγαίνω λοιπόν στο τοπικό νοσοκομείο του ΕΣΥ ενός μεγάλου δήμου της Ηπείρου και ζητάω τον Διευθυντή της κλινικής. Γιατρό στο επάγγελμα με πατημένα τα 50 χρόνια... Ε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος που μπορεί να είχε σπουδές 7-10 χρόνων και καμιά 50αρια σεμινάρια στην ιατρική δεν είχε καμιά γνώση για PC και εμπιστευόταν ακόμα το fax παρόλο που είχε στο γραφείο. Όταν αναγκαστικάμε να του εξηγήσουμε τι θέλουμε να κάνουμε μας αντιμετώπισε περίπου σαν να του βάζαμε βόμβα στο γραφείο ''εμείς δεν θέλουμε τέτοια''' ΟΡΚΊΖΟΜΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΒΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΤΗΣ ΕΥΠ... Αυτό σημαίνει πως ο συγκεκριμένος είναι κακός στη δουλειά του? Όχι βέβαια απλά δεν θέλει να ασχοληθεί με το αντικείμενο δικαίωμα του. Από κει και πέρα πρέπει να καταλάβουμε πως η συγκεκριμένη εποχή που ζούμε έχει γεμίσει πληροφορία και ειδίκευση. Είμαστε υποχρεωμένοι να ξέρουμε τα πάντα? Πράγματα που εμείς θεωρούμε δεδομένα είναι άπιαστες λεπτομέρειες για τον διπλανό μας. Σε αυτό το περιβάλλον πρέπει να είμαστε κάπως ταπεινοί και όχι να καταφεύγουμε σε show ανωτερότητας για αυτοεπιβεβαίωσης. Οι θείοι, μου όλοι αγράμματοι, σχεδόν αντιμετώπισαν με χαβαλέ το 8αρι dob. Ψύκτης νερού, θερμοσίφωνο κλπ. Όταν σε οικογενειακό τραπέζι τους έβαλα να δουν το φεγγάρι τα ααα και οοο έδιναν και έπαιρναν. Θα ήταν καλύτερα αν τους άφηνα στην άγνοια τους και τους ειρωνευόμουν από μέσα μου? Περί βλακείας τώρα. Βλάκας μπορεί να είναι -κάποιος που αλλάζει κινητό κάθε χρόνο θεωρώντας το απαραίτητο gadget κοινωνικής προβολής -κάποια που αγοράζει τσάντα Lui Vuitton, όταν η φίλη της την αγοράζει από το ιnternet μαϊμού και κανείς δεν καταλαβαίνει τη διαφορά -κάποιος που βάζει 150 δόσεις για καινούργιο αμάξι και πληρώνει τους τόκους -αυτοί που αγοράζουν επώνυμα ρούχα για προβολή. Τη γκόμενα στο bar τη παίρνει στο πιτς φιτίλι συνήθως ο τύπος με τα μούσκουλα και όχι ο πατσοκοιλιάς με τα burberry. -τέλος, αν και δεν θα έπρεπε να το πω μια και είναι πολιτική τοποθέτηση, Τι είναι το 80% του Ελληνικού λαού που ψήφιζε αυτούς που τον έφεραν σε αυτή τη δύσκολη θέση που βρίσκεται σήμερα, αν σκεφτείς πως εν γνώσει του γίνονταν όσα γίνονταν τόσα χρόνια? Οπότε κρατάτε μια πισινή γιατί ποτέ δεν ξέρεις