maxplanck

Ενα... μηχανουργειο θα σε σωσει!!! Δε κάνω πλάκα φίλε μου.

Λυστε μου και μενα μια απορια φίλοι Γιατι κάποιος να εκταμιεύσει ένα μεγάλο ποσό για την αγορά βάσης με ελάχιστο περιοδικό σφάλμα,όταν με μικρό -σχετικά- ποσό μπορεί να κάνει αυτόματη οδήγηση? Φυσικά ειναι λογικό μία βάση των 1500 ευρώ να μην συναγωνίζεται επακριβώς μια των ... 15000 ευρώ αλλά μιλάμε για ... 5 εκατομμύρια αν δε το συνειδητοποιήσαμε! Ρε παιδιά τόσο καλύτερη θα είναι η ακριβή βάση ,ή απλά ξαναπέφτουμε στη παγίδα "πέτα τον άχρηστο τον Rotel και χτύπα MarkLevinson"-βάζοντας τη... μάνα μας...υποθήκη!!! Να σας το ρωτήσω διαφορετικά: 3000 ευρω και καλό auto guide ή 15000 ευρω και χωρις οδήγηση??????? Ποιό υπερνικά????? Με απόλυτα κριτήρια πλέον...

Οταν λες ''ασφαλής αγορα" υπονοεις υποθετω τη χρηση πιστωτικής κάρτας. ναι,στο θεμα αυτο ειναι ασφαλής αγορα. Αν όμως ερθει χτυπημενο,"ασφαλώς" και τη πάτησες! Πάντως κατι που να με ενθουσιάσει δεν ειδα . τι ακριβως σου άρεσε φιλε super ... κουνουπι???

Eεεεε,αν μπορω να βοηθησω καπου.......

Δε το συζητώ καν..... πιο πολύ να ανησυχείς για το ... ραδόνιο! Πλάκα -πλάκα στη Λαρισα στη περιοχή της Νίκαιας ειναι και σχετικά αυξημενο.

http://www.grekalova.com/photo_Astroplugins.html Δοκιμασα το star rounder και ... έπαθα!

E ,χμμ,ναι!

Κι όμως το service του Δαμκαλίδη εδωσε ... recital(!) με σολίστα τον τεχνικό Δημητρη Γιαννούλη!!! Πηρα πισω μια μηχανη που λειτουργεί άψογα,αναβαθμισμένη και πεντακαθαρη απο κάθε άποψη!!! Απο μένα ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ. Και με λογικοτατο(επιεικώς) κόστος!!! Δε λεω άλλα να μη θεωρηθεί κολακεία.....

Η προταση για τα κυάλια εμπεριεχει και το εξης σκεπτικό: Δε προκειται να τα πεταξεις ΠΟΤΕ!!! Θα σου ειναι πάντα χρήσιμα,άλλοτε λιγο λιγοτερο,άλλοτε πάλι λιγο... περισσοτερο. Θα μαθεις και ουρανογραφια... Και για τον φιλο Ιφικρατη κάτι ,μιας και θα βγει και συναδελφος!!! Για σκεψου λίγο ποσες φορες μας εχουν πει οι δάσκαλοί μας "μαθε τωρα αυτό το ... ανιαρό(!) και θα μας θυμηθεις αργότερα"!!! Προσωπικα τους έχω δικαιώσει πάμπολλες φορες. Απο την άλλη πάλι, κατα πως λεει και η Λία Βίσση "FOLLOW YOUR HEART"!!!

Kαλώς όρισες! Εγω θα προτεινα ενα καλο ζευγαρι κυαλια! Αλλωστε,"καλύτερα πρωτος στο χωριό,παρα τελευταιος στη πολη"

Σε ... δεκαπεντασυλλαβο.Ιαμβικό.

Σελήνη θέλατε??? Ο Υμνος του Θεόκριτου, στα Ειδύλλια, κεφάλαιο "Φαρμακεύτριαι", είναι μοναδικός!!! Ακόμα μοναδικότερη όμως είναι η μετάφραση του εξαίρετου ποιητή μας, Ι. Πολέμη. Με τέτοιες μεταφράσεις τίποτα δεν μας χωρίζει με την γλώσσα του χτες... Διαβάστε το. Είναι από μόνο του μαγικό!!! Γιατί, αυτή είναι η αληθινή μαγεία του έρωτα ...και του φεγγαριού.Να μπαίνει μέσα σε όμορφες λέξεις, να μπαίνει μέσα μας... Θέστυλι, πουν οι δάφνες μου και που τα μαγικά μου; Με πρόβειο κόκκινο μαλλί στόλισε τη λεκάνη, αυτόν που με βαρέθηκε να τον μαγέψω πάλι. Δώδεκα μέρες πέρασαν, ούτ ήρθε κι ούτ'εφάνη, ούτε και ξέρει ο άκαρδος αν ζούμε ή αν δε ζούμε, ούτ έκρουσε την πόρτα μου δώδεκα μέρες τώρα. Ώ! δίχως άλλο ο Έρωτας κι η πονηρή Αφροδίτη θα του σηκώσαν το μυαλό κι έπιασεν άλλη αγάπη. Ταχυά θα πάω να τόνε βρω μονάχη στην παλαίστρα και θα του παραπονεθώ για όσα κακά μου κάνει. Τώρα μ ευωδιαστούς καπνούς θε να του κάνω μάγια. Σελήνη, αθόρυβη θεά, φέγγε γλυκά και λάμπε· στα μάγια πρίν καταπιαστώ θα τραγουδήσω εσένα και την Εκάτη πούρχεται μεσ απ της γης τα σπλάχνα και τριγυρνά στα μνήματα και την φοβούνται οι σκύλοι. Ώ! χαίρε, Εκάτη τρομερή, παρακαλώ σε, Εκάτη, συντρόφεψε και βόηθα μας απ την αρχή ως το τέλος και κάνε και τα μάγια μας όμοια μ αυτά της Κίρκης, κατώτερα να μη γενούν απ'της Μηδείας τα μάγια μηδ απ τα μάγια της ξανθής εκείνης Περιμήδης. Φέρε τον, σουσoυράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι Για σένα αλεύρι στη φωτιά θα ρίξω πρώτα-πρώτα. Θέστυλι, σκορπά το λοιπόν. Άμοιρη, πούν ο νους σου; Σιχαμερή είμαι τάχα εγώ και περιγέλιο μ έχεις; σκόρπα και λέγε αυτά: <σκορπώ τα κόκκαλα του Δέλφι>. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Ο Δέλφις μου με πίκρανε· δάφνη γι αυτόν θα κάψω κι όπως η δάφνη στη φωτιά κροταλιστά θα σκάση και θε ν ανάψη στη στιγμή και σταχτή δε θ αφήση έτσι κι ο Δέλφις να καεί στου πόθου μου τη φλόγα. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι Όπως ετούτο το κερί μεσ στη φωτιά το λειώνω έτσι κι από τον έρωτα να λειώση ευθύς κι ο Δέλφις. κι όπως αυτή τη ρόδα μου γυρίζει η Αφροδίτη έτσι κι αυτός να τριγυρνά στην πόρτα τη δική μου. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Τώρα θα κάψω πίτουρα κ η Άρτεμι ας μαλάξη και το διαμάντι το σκληρό και κάθε στέρεο άλλο. Θέστυλι, άκου τα σκυλιά στην πόλη πώς γαυγίζουν θάνε στους δρόμους η θεά και θα περιδιαβαίνη. Κρούσε μιαν ώρ αρχήτερα την χάλκινη τη λάμα. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Οι άνεμοι καταλάγιασαν, ησύχασε κι ο πόντος, ο πόθος μεσ στα στήθια μου ποτέ δεν ησυχάζει, μα καίω και φλέγομαι γι αυτόν, που μ έκανε τη μαύρη, αντί γυναίκα του σωστή, γυναίκα ντροπιασμένη. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Στάζοντας τρεις φορές σπονδές τρεις φορές τέτοια κράζω: Μ όποια γυναίκα τώρ αυτός ερωτικά πλαγιάζει, τόσο να την απαρνηθή, όσο ο Θησέας στη Νάξο την Αριάδνη αρνήθηκε την ομορφομαλλούσα. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Στην Αρκαδία τη δασωτή φυτρώνει ένα χορτάρι, το τρώνε και τρελλαίνονται κι αλόγα και φοράδες κι ορμούν και παίρνουν τα βουνά και τρέχουνε με λύσσα. Έτσι το Δέλφι να τον δω ν αφήση την παλαίστρα κ έτσι με λύσσα σαν τρελλός στο σπίτι μου να δράμη. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Τούτο το κουρελόπανο του Δέλφι τώχω πάρει, και πως ειν'απ'το γύρο χαμηλά της χλαίνας του κομμένο· το ξαίνω και τα νήματα μεσ στη φωτιά τα ρίχνω. Άχ! Έρωτα σκληρόκαρδε, γιατί μούχεις ρουφήξει όλο το αίμα της καρδιάς σαν απ' τη λίμνη αβδέλλα; Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Σαύρα θα κάψω στη φωτιά και θα την κάνω σκόνη κ ένα πιοτό, κακό πιοτό ταχυά θε να σου φέρω. Πάρε τα μάγια, Θέστυλι, πάρε τα μάγια τώρα και την κορφή της πόρτας του σύρε μ αυτά ν αλείψης και λέγε ψιθυρίζοντας: <τα κόκκαλά του αλείφω.> Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. ********************************************* Τώρα, πούμεινα μόνη μου, τον έρωτα μου ας κλάψω. Πούθε ν'αρχίσω να θρηνώ, ποιός μου τον έχει φέρει; Κανιστροφόρα η Αναξώ, η κόρη του Ευβούλου στο λόγγο της Αρτέμιδος μας είχεν έρθει τότε θεριά την ετριγύριζαν και θηλυκό λιοντάρι. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μού γεννήθ η αγάπη. Κ'η παραμάννα η άμοιρη του Θευχαρίδη, που ήταν το σπίτι της στο σπίτι μου κοντά, πόρτα με πόρτα, με θερμοπαρακάλεσε να πάω στο πανηγύρι κ η δόλια εγώ ξεκίνησα να πάω ν' ακλουθήσω φορώντας το ξανθόλινο κι ώμορφο φόρεμά μου και στολισμένη με τ'αχνό της Κλεαρίστας πέπλο. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου το εγεννήθη η αγάπη. Στο δρόμο, μόλις έφθασα στου Λύκωνα το σπίτι, μαζί με τον Ευδάμνιππο είδα το Δέλφι εμπρός μου ξανθότερ' από ελίχρυσο είχαν κ' οι δυο τα γένεια κ' εγυάλιζαν τα στήθια των πειότερ' απ' τη Σελήνη, δείχνοντας πώς εγύριζαν μόλις απ' την παλαίστρα. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πως μου το πως εγεννήθη η αγάπη. Τον είδα κ ετρελλάθηκα κι άναψεν η καρδιά μου, ξεθώριασεν η όψη μου κ έσβυστη η ομορφιά μου, κι ούτ ένοιωσα τι γίνηκε στο πανηγύρι εκείνο ούτε και ξέρω η δύστυχη πώς γύρισα στο σπίτι μα κάποια αρρώστια πύρινη άλλαξε τη θωριά μου κ ήμουν δέκα μερόνυχτα πεσμένη στο κρεββάτι. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου το πως εγεννήθη η αγάπη. Συχνά - πυκνά το χρώμα μου κιτρίνιζε σα θράψος, έπεφταν αναρίθμητες της κεφαλής μου οι τρίχες κ' εκόλλησε το δέρμα μου στα κόκκαλα μου απάνω. Και που δεν πήγα η δύστυχη γυρεύοντας να γιάνω, και ποιά γερόντισσ'άφησα που ξέρει να ξορκίζη; Τίποτα δε μ'αλάφραινε κ΄'έλειωνα με το χρόνο. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου το πως εγεννήθη η αγάπη. Κ εκάλεσα τη σκλάβα μου κι άνοιξα την καρδιά μου. Θέστυλι, βρες μου γιατρικό στη φοβερή μου αρρώστια. Ο Δέλφις την ταλαίπωρη όλη δική του μ έχει μα στην παλαίστρα πήγαινε και παραμόνευε τον εκεί συχνά πηγαίνει αυτός, εκεί τ'αρέσει νάνε. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γεννήθη η αγάπη. Κι όταν μονάχο τον ιδής γνέψε του να σιμώση, και πες του πώς τονε καλώ και φέρε τον στο σπίτι. Έτσ είπαμε κ επήγε αυτή και μούφερε το Δέλφι, κ εγώ μόλις τον ένοιωσα κ'εγώ μόλις τον είδα να διασκελίζη ανάλαφρα της πόρτας το κατώφλι Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γεννήθη η αγάπη μου πάγωσ όλο το κορμί πειότερο κι απ το χιόνι κ'έσταζ'ιδρώτας άφθονος από το μέτωπο μου σαν τη δροσούλα της νοτιάς, κ εκόπηκ η φωνή μου και δε μ' απόμεινε φωνή μηδ όση έχει το βρέφος που ψιθυρίζοντας καλεί τη μάννα του στον ύπνο κ ενέκρωσαν τα μέλη μου σαν της κερένιας κούκλας. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γέννηθη η αγάπη Και μόλις μ'είδε ο άπονος χαμήλωσε τα μάτια και στο σκαμνί εθρονιάστηκε και τέτοια λόγια μούπε: Πρόλαβες και μ εκάλεσες στο σπίτι σου, Σιμαίθα, όπως εγώ στο τρέξιμο πρόλαβα το Φιλίνο. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γεννήθ η αγάπη Όμως λογάριαζα κ εγώ νάρθω τη νύκτ απόψε, μά το γλυκό τον Έρωτα, μαζί μ άλλους μου φίλους, κρύβοντας μέσ στον κόρφο μου γλυκόμηλα του Βάκχου κ ένα στεφάνι ολόγυρα στην κεφαλή φορώντας, στεφάνι λεύκας, ιερό κλωνάρι του Ηρακλέους, στεφάνι καταστόλιστο με κόκκινες κορδέλλες. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γεννήθη η αγάπη Κι αν με καλοδεχόσαστε, θα τώχα για χαρά μου αν μοναχά το στόμα σου το γλυκερό φιλούσα γιατ είμαι νιος ευγενικός κι ώμορφος μέσα σ όλους— μ αν εύρισκα την πόρτα σας κλειστή, μανταλωμένη, θάχα πελέκια κοφτερά, θάχα δαυλιά για δαύτη. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γεννήθη η αγάπη. Και τώρα χάρη εγώ χρωστώ στην Αφροδίτη πρώτα κ ύστερα χάρη δεύτερη χρωστώ σε σένα πάλι που μ έβγαλες απ τη φωτιά του πόθου πριν με καψει κ έστειλες και μ εκάλεσες ναρθώ στο σπιτικό σου γιατί κι από το φλογερό ηφαίστειο της Λιπάρας πιό καυτερά, πιο φλογερά ο έρως καίει και φλέγει. Πες μου, Σελήνη, πες μου το πώς μου γεννήθη η αγάπη. Αυτός σηκώνει τα μυαλά και κάνει και την κόρη, την κόρη την ανήξερη, να φεύγη από το σπίτι, και κάνει και τη νιόνυφη ν'αφήνη, ν απαρνιέται το στρώμ ακόμη το ζεστό του αντρός της και να φεύγη. Είπε κ εγώ ευκολόπιστη τον έπιασα'π το χέρι κι αγάλια τον επλάγιασα στο μαλακό μου στρώμα κι άρχισαν να μαλάζονται μαζί τα δυο κορμιά μας και τα ζεστά μας πρόσωπα ν ανάβουν, να κορώνουν κ εψιθυρίζαμε γλυκά στόμα με στόμα οι δυό μας. Και να μη στα πολυλογώ, Σελήνη αγαπημένη, τα πιο μεγάλα εκάναμε κ'ήρθαμ'οι δυό σε πόθο. Κι ως χθες κανείς μας απ' τους δυό παράπονο δεν είχε μα σήμερα ήρθε σπίτι μου η μάννα της Φιλίστας και της χορεύτρας Μελαξώς, την ώρα που φοράδες φέρνουν απ τον ωκεανό στον ουρανό τρεχάτες τη ροδοχέρα την Αυγή και κοντά στ' άλλα μούπε πως έχει πιάσει ο Δέλφις μου κάποια καινούργια αγάπη, μα ποια αγάπη, δεν ήθελε να μου το φανερώση, παρά μονάχα πως συχνά πίνει κρασί για κάποια και πως το πίνει ανέρωτο και πώς στολίζει ακόμα την κάμαραν όπου μεθά μ'ευωδιαστά στεφάνια κ ύστερα φεύγει βιαστικός. Αυτά μούπεν εκείνη κ εγώ τ' αναλογιάζομαι κι αληθινά τα βρίσκω γιατ'άλλοτε πολλές φορές ερχόταν την ημέρα κι άφηνε και στο σπίτι μου το Δωρικό λαγήνι. Μα τώρα πούχω να τον δω σωστά δώδεκα μέρες κάποια άλλη θα τονε τραβά και με ξεχνάει εμένα. Μα τώρα με τα μάγια μου θε να τον σφικτοδέσω, κι αν πάλι θα με τυραγνά, τ ορκίζομαι στις Μοίρες, την πόρτα του Άδη ο άκαρδος ταχυά να πάη να κρούση. Βαθιά μεσ στο σεντούκι μου κρύβω κακά φαρμάκια που ένας Ασσύριος κάποτε μου τάχει μαθημένα. Μα εσύ στρέψε χαρούμενη τ αλόγατά σου τώρα, Σελήνη, στον ωκεανό κ εγώ θε να υπομένω όπως ως τώρα υπόμενα τον πόνο της καρδιάς μου. Σ αφήνω γειά, λαμπρόχρωμη Σελήνη και σεις άστρα, που αθόρυβα την άμαξα της νύκτας ακλουθάτε. ---------------------------------------------------------- Απο τον φιλο σας τον Βασιλη Το πολυ-πολυ να το ... διαγραψει ο Αντρέας...

Να σας βοηθησω να τρελλαθείτε. Απο που βγαινει η λέξη "Σελήνη"? "Σελήνη" η... "φωτεινή"! "Δαυλός που φεγγει τη νυχτα" "Φως που οδηγει τα πλοια" "Ελαυνω"+"ναυς" Το δωρικό "Σελανα" Φευγει το "Σ" και ...έρχεται η δασεια! Τη θυμάστε τη ... δασεία??? "Ελένη" Το ... Λενιώ... 1:00 το βραδυ. Και η γλώσσα μας να δινει τα... ρεστα της. Με αγαπη για όλους σας.

Στεφανακο,όντως εχουμε πολυ δουλειά και πολύ δρομο.... Παντως τα παιδιά που μίλησα με χαροποίησαν!!!

Το παραδειγμα με τα δισδιαστατα όντα δε με ξενιζει.Αν και υποψιαζομαι οτι χρησιμοποιειται ο ορος "δισδιαστατα" για οντα που αντιλαμβανονται δυο διαστασεις και οχι που "απλωνονται" σε δυο απο αυτες.Παντως το να αντιληφθουμε την τεταρτη χωρική διασταση(αν φυσικά υπαρχει!) ειναι εξισου ανεφικτο με το να επιχειρησουμε να εξηγησουμε σε εκ γενετης τυφλο τι ειναι το ... κοκκινο! Μονο ως αποτέλεσμα επαγωγικού λογισμου μπορει να προκυψει κατι τετοιο. Οσον αφορα τα μαθηματικα,αποψη μου ειναι οτι δεν ειναι "εργαλειο" οπως πολλοι πιστευουν! Η "θεωρια αριθμων" για παραδειγμα ειναι μια εξαιρετικά ... αυταρεσκη κυρια!!! Δεν επιχειρει να ερμηνευσει κατι απο τον "πραγματικο" κοσμο. Απλά,απολαμβανει την ύπαρξή της... Ας προσεξουμε όμως φίλοι! Ψυχανεμίζομαι ατερμονα συζήτηση

Την αλλη Πέμπτη με την "Ελευθερια"

Kαλα το να εχει παλιο αυτοκινητο δε παει να πει και τιποτε. Τα πιο ωραια ταξιδακια τα εκανα με το παλιο Renault του '81. Ησυχα και χαλαρα. Ειναι και καλοσυντηρημένο. Και καθολου να μην ειχε αυτοκινητο,ουτε αυτο μου λεει κατι ιδιαιτερο. Δε του αρεσει η οδηγηση,κεφι του και επιλογη του. Για ποιους λογους πάλι μενει με τους δικους του,δε μου επιτρεπεται ν'ασχοληθω.Παιδια μεγαλωνω (τεσσερα τον αριθμον και τα λατρευω!) και φοβαμαι τα γυρισματα της ζωης. Εχω τη τιμη πάντως να ειμαι φιλος κάποιου που φροντιζει εδω και χρονια τη κατακοιτη μητερα του.Για μενα το ατομο ειναι ήρωας και πραγματικο παλληκαρι. Δε βαριεστε φιλοι Η ευτυχια ειναι καθαρα προσωπική υποθεση. Αν τωρα καποιος δεν ακολουθει τη πεπατημενη ειναι θεμα δικο του...

Και με ... τρέλλα παρακαλώ!!! Πάντως ,ρωτησε στην αντιπροσωπια,υπαρχει cleaning kit!!!

Η σκονη δεν ειναι ο μοναδικος εχθρος! οι υδρατμοι που υπαρχουν υγροποιουνται , επικαθονται στο lowpass filter και κατοπιν δρουν προσροφητικα στη σκονη που υπαρχει ,την οποια άλλωστε ελκει και η μηχανη ως ηλεκτρικη συσκευή που ειναι!