Καλημερα σας, Σε καποιο περιοδικο τυπου focus (δεν ειμαι σιγουρος, θα το ψαξω) ειχα διαβασει γιαυτο το φαινομενο. Στην αρχη ολοι υπεθεσαν οτι εχει να κανει με το ποσο κοντα στον οριζοντα ηταν η σελληνη λογω της αυτοματης συγκρισης που κανει ο ανθρωπος με το τοπιο, κτηρια κλπ. Εγινε ομως ενα πειραμα. Εβαλαν σε ενα αδειο σκοτεινο δωματιο μια ομαδα ανθρωπων και τους εδειξαν ενα μεταλικο δισκο την μια φορα στον τοιχο απεναντι τους και μια φορα ψηλα στο ταβανι. Οι συμμετεχοντες δεν ηξεραν ουτε περι τινος επροκειτο, ουτε οτι ο δισκος ηταν παντα ο ιδιος. Κατοπιν τους ζητησαν να εκτιμησουν το μεγεθος του αντικειμενου σε καθε περιπτωση. Τα αποτελεσματα ηταν αποκαλυπτικα, ολοι ανεξαιρετως ειπαν οτι ο δισκος του τοιχου ηταν μεγαλυτερος, χωρις να εχουν καποιο αντικειμενο μεσα στο δωματιο ωστε να εκτιμησουν το μεγεθος συγκριτικα. Το συμπερασμα που εβγαλαν οι επιστημονες ηταν οτι ο εγκεφαλος "εχει μαθει" να κανει διαφορετικη εκτιμηση οταν κοιταει οριζοντια απο οτι οταν κοιταει προς τα πανω. Μολις βρω το δημοσιευμα θα επανελθω με λεπτομερειες.