Takver

Δεν αμφιβαλλω οτι θα τα μαθω συντομα τα ήθη και τα εθιμα σας! προσπαθω να εκφραζομαι με ακριβεια για να αποφευγουμε τις παρεξηγησεις. εγραψα: Δεν μ αρεσουν οι σημαιες. Καμια και πουθενα! . Αν πολλες σημαιες, οπουδηποτε, σημαινουν ανουσιους διαχωρισμους, μια μοναδικη σημαια θα σημαινε ισοπεδωση της διαφωρετικοτητας. Και δε θελω ουτε το να ουτε τ αλλο, γι αυτο και δεν μ αρεσουν οι σημαιες. καταλαβαινεις λοιπον οτι ουτε στιγμη δε μιλησα για παγκοσμιοποιηση οπως την εννοεις! ΥΓ) Στον Anarres τα ονοματα δεν δηλωνουν το βιολογικο φυλο του φορεα τους, δεν ειναι αντρικα ή γυναικεια. Φροντιζουν, ωστοσο, καθε στιγμη να υπαρχει μονο ενας ζωντανος κατοικος του πλανητη που φερει το καθε ονομα. Επειδη εγω το ονομα το δανειστηκα απο μια κατοικο του πλανητη, που την γνωρισα απο ενα βιβλιο, και ευχομαι να ναι παντα ζωντανη, μαλλον θα πρεπε να με αποκαλεις φιλη...

Εγω τουλαχιστον, εμφανιστηκα μετα την εκλειψη για πρωτη φωρα. Αν εχεις να μου πεις κατι*, πεστο σε εμενα και μην με κατατασεις σε μεριδες ατομων γιατι δεν ανοικω σε καμια. Ηθελα να προσυπογραψω το σχολιο του Vegan γιατι συμφωνουσα μαζι του. Και συμφωνω. (* καθοτι μονο εγω ειπα την προσωπικη μου αποψη για τις σημαιες και εχω την εντυπωση οτι ουδεις μιλησε για παγκοσμιοποιηση) Και ναι, εμαθα να υπογραφω!

Εκτός αν βάλεις ΜΕΓΑΛΗ βόμβα Αν (καταφερεις να) βαλεις ΜΕΓΑΛΗ βομβα σε εναν ΜΕΓΑΛΟ αστεροειδη τα ΜΕΓΑΛΑ κομματια του, ξερεις με σιγουρια που θα πανε; εγω οχι! Ακομα και αν καταφερναμε να στειλουμε τον Μπρους Γουιλις στον Αρμαγεδωννα, ακομα και αν τα καταφερνε να βαλει την βομβα του, αυτα τα δυο ισα κομματια αστεροειδη που φευγουν ταχτικα και χαρουμενα αριστερα και δεξια του πλανητη Γη, ξυστα, αποτελουν πραγματικο ανεκδοτο!

Επειδη τωρα το μαθαινω αυτο το φορουμ, πως προσυπογραφουν;

Τα πρωτα μου λογια εδω μεσα, και τα εννοουσα, ήταν συγχαρητηρια και ευχαριστώ για ολους όσους "αιχμαλωτίσαν" εικόνες της εκλειψης και τις μοιραζονται μαζι μας (ειτε εδω, ειτε απο το spaceweather, είτε οπουδηποτε αλλου μπορουμε, ολοι μας, να τις (ξανα)δουμε). Αν καποιους απο αυτους τους ηξερα προσωπικα ή απο αυτο το φορουμ, θα τους ειχα συγχαρει και ιδιαιτερα! Και δεν κατηγορησα κανενα που το επραξε. Σε τρια σχολια υπαρχουν ελαφρως ηθικολογικες σφηνες περι αγαπης, για το αν μπορουμε να αγαπησουμε ή οχι και τι, για πεθερες και για σπιτια, κλπ, και εχω την εντυπωση οτι για την καμπουρα μου ειναι (ισως απο παρανοια). Δεν ξερω αν αποτελουν αποψη ή κριτικη, συμφωνα με τα κριτηρια που μου εδωθησαν, προφανως αποτελουν ελευθερη εκφραση, αλλα προηλθαν επεισης, πιστευω, απο ιδιαιτερα βιαστηκα συμπερασματα. Ως τετοια, δεν με θιγουν για να κατσω να τσακωθω ή να απολογηθω, και προφανως δεν προκειται να με πισουν ή να με κανουν να αναθεωρησω!

Θα προσπαθησω λοιπον να μιλησω κι εγω με βαση το τι νιωθω και το τι μ αρεσει ή οχι ωστε τα γραφομενα μου να θεωρηθουν αποψη/εκτιμηση και οχι κριτικη! Δεν μ αρεσουν οι σημαιες. Καμια και πουθενα! Δεν μ αρεσουν τα ορια και τα συνορα. Ουτε στον κοσμο που ζω, ουτε στην σκεψη. Γι αυτο και αγαπω τον εναστρο ουρανο και την αστρονομια: Ειναι η εικονα της φυσης χωρις ορια ο ουρανος, ειναι ο κλαδος της επιστημης που χει σαν στοχο το να βλεπουμε ολο και πιο μακρυα και το να εντασουμε την υπαρξη μας σε κατι ολο και πιο μεγαλο και ενιαιο. Νιωθω δεος απεναντι στην Γη, τον Ηλιο, την φυση, που δεν μου ανηκουν προφανως και που με φιλοξενουν. Δεν ξερω ακομα τι νιωθω που καταφερα και ειδα μια εκλειψη του Ηλιου απο την Γη. Γιατι δε ξερω τι νιωθω οταν εχω δει οτι πιο θαυμαστο μπορει να δει κανεις απο το εδαφος αυτου του πλανητη. Ειτε ηταν στην Βραζιλια, ειτε στην Μογγολια, ειτε στο Καστελοριζο. Νιωθω αμηχανια οταν οι εικονες τις εκλειψης γινονται ξαφνικα κτημα των "Ελληνων" που γινονται " πρωταθλητες κοσμου στην αστρονομια" (ποιου κοσμου αληθεια; που ξερετε τι φωτογραφιες βγαζουμε εμεις στον Anarres οταν ο Urras κρυβει τον Seti μας; ).

Χαιρομαι που κρατας το καλως σας βρηκα γιατι ηταν ειλικρινες... Αλλα δεν αντεχω, με τρωει μια απορια: Μπορει να υπαρξει ελευθερη σκεψη και αυτοεκφραση αν θεωρησουμε οτι αυτο που εσυ ονομαζεις κριτικη, δηλαδη μια προσωπικη μου εκτιμηση, σωστη ή λαθος, ειναι αλλο πραγμα απ την σκεψη μου;

Καλως σας βρήκα! Και το οτι καποια σχολια μου φαινονται εξωπραγματικα, και το το οτι το γραφω, εχει να κανει με το δικαιωμα στην ελευθερη σκεψη και στην αυτοεκφραση, νομιζω. Δε βλεπω που ειναι το κριμα, λοιπον! Χαιρομαι πραγματικα που στο μερος που βρεθηκα, στο Καστελοριζο, καποιοι καταφεραν να κρατησουν σε φωτογραφιες ενα αποτυπωμα αυτου που ειδα. Τ αλλα δε με πολυαφορουν, και μαλλον δε θα συνεχισω πανω σε αυτο το θεμα γιατι εχω την εντυπωση οτι θεωρησατε εριστικο το σχολιο μου, ενω δεν ηταν. Εχω το δικαιωμα να θαυμαζω και να αγαπω εικονες και στιχους, να σημαινουν κατι για μενα, χωρις να συμφωνω στα παντα με τον δημιουργο τους -που για τις φωτογραφιες δεν τους ξερω καν για να χω αποψη- και χωρις να συμβαινει αυτο γιατι τυχαινει να ναι φιλος μου ή να χουμε γεννηθει στον ιδιο τοπο ή οτι μιλαμε την ιδια γλωσσα.

Συγχαρητηρια ( και ευχαριστω αφου τις μοιραζονται μαζι μας) σε ολους οσους ειχαν το μερακι, το ταλεντο, την ψυχραιμια και ολα οσα ακομα τους χρειαστηκαν για να καταφερουν να κρατησουν σε πανεμορφες εικονες ενα μερος απο αυτα που ειδαμε... Αλλα: Μου φαινονται τοσο εξωπραγματικα ολα αυτα τα σχολια που στις φωτογραφιες δινουν "εθνικοτητα". Ο ηλιος, το φεγγαρι και τα συνεφα, αυτα που θαυμαζω στις εικονες τους, δεν εχουν πατριδα, δεν θα μπορουσες να τα φραξεις με συνορα.

Δύσκολο να διαλέξεις μουσική για να εκφρασει κατι που θάμπωσε τα μάτια σου... Τουλάχιστον για μένα που δε βρίσκω ακόμα τα λόγια μου, και ισως, στο κατω-κατω, να μην ειναι ανάγκη και να τα βρω. Αν περίμενα κατι συγκεκριμένο απο την εκλειψη, πιθανον να χα διαλεξει απο πριν μια μουσικη για να την ντύσω. Νομιζω, ωστοσο, οτι και πάλι, εκεινη την στιγμη δεν θα την ακουγα, γιατι οταν χαθηκε ο Ήλιος η μονη αισθηση μου που λειτουργουσε, αυτη που μ εξουσιαζε, ηταν η οραση... Μπορω λιγα πραγματα. Πρωτα να ψαξω αγαρμπα, μουσικη και στιχους για το συναισθημα, μετα, οταν ο κοσμος επανερχεται στα "γνωριμα". Ολα τα τραγουδια που μιλανε για Ηλιο, σεληνη, ουρανο, σε οποιαδηποτε γλωσσα, που μπορει να με εκφραζουν γενικοτερα, απορριπτονται: Ειναι φτιαγμενα σε ενα κοσμο οπου η "μερα" και η "νυχτα", ο ηλιος και το φεγγαρι, σεβονται την σειρα, τον ρολο και τον συμβολισμο τους. Οχι για αυτο που ειδα! Οι στιχοι που μου ρχονται, που τους απευθυνω στον Ηλιο, ειναι "ασχετοι". Ειναι απο ενα απο παντα αγαπημενο τραγουδι που τωρα βρισκω προσωπικη στιγμη που μπορει να εκφραζουν: "Δεν μας ακους που τραγουδαμε με φωνες ηλεκτρικες μες τις υπογειες στοες, ωσπου οι τροχιες μας συναντανε τις βασικες σου τις αρχες" και: "σ αυτη τη Γη οσοι αγαπανε, τρωνε βρομικο ψωμι, τρωνε βρωμικο ψωμι..." (με την βραχναδα της Μπελλου στα αυτια μου! ολο το τραγουδι) Μπορω επεισης να ευχαριστησω αυτους, που πιο προετοιμασμενοι , ειχαν διαλεξει μουσικη που την ακουσα, και την μοιραστηκα μαζι τους, πριν και μετα.