Takver

Δεν ειναι αναγκη, δεν ερχεται τρικυμια: Θα αναλαβουμε εμεις οι αθεοι να κανουμε τους διαιτητες στο ντερμπυ....

Δε ξερω παγκοσμια στατιστικα στοιχεια. Ωστοσο, στη Γαλλια: Η Αστρονομια αποτελει (ή τουλαχιστον αποτελουσε ως τα τελη της δεκαετιας του 90 δεν ξερω αν εχουν αλλαξει καπως τα πραγματα τα τελευταια χρονια) τον μοναδικο κλαδο των θετικων επιστημων στον οποιο υπηρχαν περισσοτερες γυναικες, (ερευνητριες, καθηγητριες και μεταπτυχιακες φοιτητριες) απο οτι αντρες. Και οντως και στα μαθηματα αστρονομιας στο πανεπιστημιο και στα αστεροσκοπεια και στα μαθηματα στο μεταπτυχιακο συναντησα παρα πολλες γυναικες, και σε υψηλα ποστα (πραγμα ακομα πιο ασυνηθιστο)! Το αναφερω χωρις να θεωρω σε καμια περιπτωση οτι οι απαντησεις που θα παιρνες απο τις γυναικες αστρονομους θα διαφεραν απο αυτες που εχεις ηδη λαβει μια που δεν ειναι το γενετικο μας φυλο, ευτυχως, που μας κανει να χρησιμοποιουμε περισοτερο ή λιγοτερο την λογικη μας. Αν παρατηρουσες απλα τον ουρανο, αν τον κοιταζες χωρις να προσπαθεις να τον κανεις χαρτη για συμβολα των ανθρωπων, θα συνειδητοποιουσες οτι δεν ειμαστε εμεις οι πεζοι και εσυ η μαγισσα: Η μαγεια, οπως την εννοω εγω, βρισκεται στο οτι μπορεις να δεις ενα μικρο κομματι του απειρου και να συνειδητοποιεισεις το ποσο μικρο κομματι του Συμπαντος ειναι ο κοσμος σου. Το να προσπαθεις να υποταξεις το απειρο και να το κανεις θεατρο σκιων που φτιαχτηκε για να σου στελνει μυνηματα ειναι μια οπτικη καθαρα "γραφειοκρατικη", πεζη, οπου αγνοεις το δασος και ασχολεισε με το οτι ενας κορμος δεντρου, λογω των σκιων, με πολυ φαντασια, θυμιζει καμηλοπαρδαλη...

Ποιο ειναι αυτο; απο που ειναι αυτη η ωραια εικονουλα; Αν και νομιζω οτι μιλουσαν για το αλλο, αυτο που φαινεται μισο, πανω δεξια: ο τριτος πλανητης του εχει πολυ ωραια θεα....

Χωρις να ξερω τιποτα απο αστροφωτογραφια και τεχνικες, εγω τις βρισκω υπεροχες: Ειναι οι μονες φωτο που μου θυμισαν αυτο που ειδαν τα ματακια μου! Οσο μπορει να το αποτυπωσει μια εικονα...

Κι εγω ρε το ιδιο δεν ελεγα; Αν ειμασταν κοτες που γεννηθηκαν και ζουν στην σπηλια και θελαμε να την θεωρησουμε κοτετσι (=χωρο φτιαγμενο για να υποδεχτει κοτες), κοτετσι θα την θεωρουσαμε... σαμπως θα ξεραμε πως ειναι τα "πραγματικα" κοτετσια ωστε να συνειδητοποιουμε οτι η σπηλια δε φτιαχτηκε για να φιλοξενει κοτες; Νομιζω οτι εμεις οι τρεις, συμφωνησαμε!

Προσπαθω να θυμιθω ποιος την ξεκινησε!

Δε θα δοκιμαζα ποτε να την καταριψω, αφου ουτως η αλλως ειναι αδυνατο! Απλα ειπα οτι δεν ταιριαζει με τον τροπο που βλεπω το κοσμο. Για αυτο δε θα θελα να μαι εντελβαις ή εν πασει περιπτωση κατι μοναδικο: Με ποιον θα μιλουσα, τι θα μπορουσα να αναρωτιεμαι ωστε να εξασκω την σκεψη μου (και αρα να επιβεβαιωνω καλου κακου οτι υπαρχω);

Προσωπικα δε νιωθω καθολου edelweiss! Αυτο λεω και πριν!

Απορια Takver: Σε μια σπηλια βρεθηκαν 2 κοτες (με γριπη). αυτο καθιστα την σπυλια κοτετσι και φτιαγμενη για να τις φιλοξενει; ΥΓ) θα μπορω αιωνια να ισχυριζομαι οτι η σπηλια δε φτιαχτηκε απο κανεναν και για κανενα λογο. Οι κοτες που βολευτηκαν εκει, ή οποιοσδηποτε αλλος το θελει, μπορουν να θεωρουν, και δε μπορω να το αντικρουσω, οτι η σπηλια φτιαχτηκε για αυτες...

Αγνοησε το παντελως, οπου "εγω" βαλε η "υπαρξη μου" (καλα να παθω που ψαχνα καινουριες λεξεις για να μην επαναλαμβανομαι!) γιατι και η δικια μου σχεση με τους διαφορους ορισμους του "εγω" με βαση την ψυχολογια ειναι καταστροφικη! Προφανως και εχω μπει σε αυθαιρετα μονοπατια: Ειναι τα μονοπατια των φιλοσοφικων μου επιλογων (δε θεωρω κανενα ανθρωπο ξεχωριστο, ουτε και τον εαυτο μου, θεωρω τον κοσμο ανεξαρτητο εμου και αρα και των ανθρωπων) τα οποια ειναι προσωπικα και ελπιζω συνεπη. Οι κοτες και τα κοτετσια σας μου θυμησαν μια φραση του Μητροδορου του Χιου που ηταν ενας μαθητης του επικουρου:

Νομίζω, οτι σχεδόν όλα τα φιλοσοφικα ρευματα διχάζουν τους επιστήμονες! (βασικα δε καταφέρνω να βρω αντιπαραδειγμα, να βρω συγχρονο φιλοσοφικο ρευμα απεναντι στο οποιο η επιστημονικη κοινοτητα εχει ενιαια θεση). Πιστεύω οτι η επιστημη (η ενασχοληση του ανθρωπου με το να κατανοησει τον κοσμο στον οποιο ζει) και η φιλοσοφια (η αναζητηση απο τον ανθρωπο της θεσης και του ρολου του μεσα σε αυτον το κοσμο) παρόλο που είναι αλληλενδετες, παρολο που ξεκινησαν μαζι, παρολο που και οι δυο οφειλουν να ειναι συνεπη συστηματα, παρόλο που σε όλη την πορεία της ανθρωπηνης σκέψης επιρρεάσαν βαθυά η μία την άλλη κλπ, κλπ έχουν ένα βαθύ διαχωρισμό: Η επιστημονική σκέψη οφειλει να συμβαδίζει πάντα με αυτα που μπορουμε να δουμε και να μετρήσουμε στον κοσμο με την αντιλειψη μας, να "σωζειν τα φαινωμενα", και αν τα φαινομενα δεν ικανοποιούνται πια απο τις εικασιες μας να αλλαξει δρόμο. Τα υπόλοιπα, αυτα για τα οποια δεν μπορουν με βαση τα φαινομενα να επιβεβαιωθουν ή να καταριφθουν οι εικασίες μας, και για οσο ισχυει αυτο, ανοικουν στην φιλοσοφια. Μπορουμε να επιλεξουμε την "φιλοσοφια" μας, τον τροπο που βλεπουμε την θεση μας στον κοσμο. Δε μπορουμε επιστημονικα να αποδειξουμε ή να καταριψουμε μια φιλοσοφικη θεση. Και αρα οι επιστημονες, σαν ολους τους ανθρωπους, μπορουν να βρισκονται σε οποιοδηποτε φιλοσοφικο ρευμα. Μετα απ ολο αυτο το προλογο, το μονο που χω να ριξω στη φωτια ειναι το μικρο καρτεσιανο κλαδακι με το οποιο κοιταω τον κοσμο, την φιλοσοφια μου: Με το "σκεφτομαι αρα υπαρχω" εχω περιπου απαντησει στο ερωτημα της υπαρξης μου. Υπαρχω μεσα σ ενα κοσμο ο οποιος καθε μερα αποδεικνυει οτι ειναι πολυ μεγαλος για να χωρεσει στην σκεψη μου και αρα στην υπαρξη μου. Ειναι ανεξαρτητος απο εμενα, υπηρχε, υπαρχει και θα υπαρχει ουτως ή αλλως. Θα υπηρχε και αν δεν σκεφτομουν και αρα (εγωιστικο φιλοσοφικο συμπερασμα) θα υπηρχε και ακομα και αν δεν υπηρχε κανενα ον σαν και μενα ( σκεφτομενο). Θα υπηρχε και χωρις τον ανθρωπο (φιλοσοφικο τερτιπι: θεωρω αξιωματικα ολους τους ανθρωπους σκεπτομενα οντα και αρα υπαρκτα)! Και αρα η "ανθρωπικη αρχη", οπως την κατανοω, ειναι πολυ απομακρυσμενη απο "εμενα", καθοτι το εγω μου ειναι η σκεψη μου και η σκεψη μου το εγω μου. Σας εμπλεξα;

Ειναι μια απο τις πληροφοριες που απεφυγα να μαθω, νομιζω ομως οτι ειναι ενας "τυπικος"μιλισεκοντ παλσαρ... Αλλα αφου θελεις να μαθαινεις στο λινκ http://vo.obspm.fr/exoplanetes/encyclo/star.php?st=PSR+1257%2B12&showPubli=yes#a_publi και ποιο συγκεκριμενα στην δημοσιευση των WOLSZCZAN A. & FRAIL D. του 1992 σιγουρα υπαρχει η απαντηση στο ερωτημα σου. καλο ΣΚ ολοι

Γυρω απο παλσαρ εχουν βρεθει, με την μεθοδο της χρονομετρησης, ως σημερα 2 πλανητικα συστηματα τα οποια ηταν και τα πρωτα εξωηλιακα συστηματα που ανακαλυψαμε. Το ενα, το συστημα του αστερα PSR 1257+12, που ανακαλυφθηκε το 1992 εχει τρεις πλανητες (και ισως και ενα κομητη!) ενω το αλλο μονον εναν. Η ανακαλυψη αυτη δειχνει πολυ σημαντικη γιατι το ερωτημα πως γινεται και υπαρχουν αυτοι οι πλανητες (επιβιωσαν της εκρηξης; δημιουργηθηκαν εκ των υστερων;) απ οτι ξερω δεν ηταν απλα ανοιχτο αλλα και μαλλον "καυτο".

Τωρα το δα! Κι οτι αισθανομουν παντελως αχρηστη εδω μεσα... Το πολλαπλο πλανητικο συστημα του Gliese 876 εχει τρεις πλανητες: 2 με μαζες της ταξης του Δια ( 1.89 και 0.56 μαζες Δια) γνωστους εδω και 5 χρονια και εναν τριτο σαφως μικροτερο σε μαζα ( γυρω στις 7.5 φωρες την μαζα της Γης) ο οποιος ανακαλυφθηκε το 2005. Οι πλανητες του συστηματος αυτου εχουν εντοπιστει με την φασματοσκοπικη μεθοδο και αν δε κανω λαθος εχουν επιβεβαιωθει και αστρομετρικα. Αποτελει ενα απο τα πιο πολυμελετημενα εξωηλιακα πλανητικα συστηματα αφου εχουμε πια πολλα παρατηρησιακα δεδομενα γι αυτο, θεωρουμε οτι γνωριζουμε με βεβαιοτητα τις μαζες και τις τροχιες των πλανητων του, και αρκετους πλανητες γυρω απ τον αστερα (που ειναι μικρουλης, μολις 0.32 φωρες ο Ηλιος μας) ωστε να μελετησουμε την γενικη δομη ενος πλανητικου συστηματος που δεν ειναι το δικο μας. Για τους πιο σκεπτιστικιστες, λοιπον (αυτους που δεν ειναι απολυτως σιγουροι για το σουπερ νοβα του Κεπλερ ), ο τριτος πλανητης του Gliese 876 αποτελει ακομα και σημερα τον μικροτερο σε μαζα εξωπλανητη που εχουμε ανιχνευσει και μαλλον επιβεβαιωσει (Θυμασαι την διαφορα virial; )... Ender σε καλοπιανω: αν δε φυγεις και δε βαριεσαι να με διαβαζεις, διατριβη ολακερη θα σου γραψω για τους εξωηλιακους (τη μιση δε θα την αφιερωσω ειδικα στον Gliese 876)!

Και τι λεγατε; μπορω να μαθω; Για παρκαρισμα μιλησα. Ποτε για ξεπαρκαρισμα! Αν και με φορτηγο ισως τα καγκελακια και οι παρκαρισμενοι μπρως και πισω να αποτελουν λιγοτερο προβλημα! ΥΓ) δε παει φανταρος τελικα ακουσα σημερα...

Αντιθετα, εγω δε κρυβω πια τιποτα! Αν ο virial δε ξερει να σου πει ποια ειμαι, τοτε ειναι ακομα πιο αργος και απο εμενα...

Δωσε ημερομηνια... Μετα την εμβολιμη να υποθεσω; ΥΓ) μια που η τετραδα που αναφερεις καταλαβα πια ποιοι ειστε (μου πηρε δυο μερες οκ, αλλα ποτε δεν ισχυριστηκα οτι τα πιανω γρηγορα) μαλλον πρεπει και εγω να συστηθω. Οποτε υποσχομαι στον Vegan οτι αναλαμβανω να φερω το μη-επιπεδο επιπεδοσφαιρο στη Σιβηρια, και στον inest μια μπαλα για να παιζει στα νερα!

Στα φορτηγα(κια) απεκτησα προυπηρεσια οταν χρειαστηκε να νοικιασω ενα, να το οδηγησω και να το παρκαρω (διπλα στο πεζοδρομιο, με την οπισθεν, σε "μικρη" θεση κλπ), λογω μετακομησης... Μετραει; ΥΓ) στο καραμελωμενο γουρουνοπουλο βαζεις και δαμασκηνα;

=D> Τα διαβασα βιαστικα. Και προφανως με γοητευσαν! Ευχαριστω.

Βλεπω οτι ειστε ετοιμοι και οτι μαλλον δε θα σας λειψει η τροφη στην Σιβηρια... Αν αναλαβω να φτιαχνω τα ρακομελα και να παρκαρω το φορτηγο (ειναι οι δυο τομεις στους οποιους εχω χρησιμη, για την αποστολη σας, προυπηρεσια) με δεχεστε στην ομαδα σας;

Ακριβως!

Το βιβλιο το λενε "The Dispossessed" και ειναι της Ursula K. Le Guin. Κατα την γνωμη μου ειναι καταπληκτικο και θα προτινα στον καθενα να το διαβασει. Στα ελληνικα εχει μεταφραστει με τον πιασαρικο τιτλο "Ο Αναρχικος των Δυο Κοσμων". ΥΓ) διαπιστωνω οτι μεε προλαβαν!

Ναι.

Δε θα μπορουσα να τα κουβαλησω, και να τα χα! Ειναι χρεος μου να σας προειδοποιησω οτι το συγκεκριμενο κοπαδι κατευθηνοταν, οπως κανει αλλωστε καθε καλοκαιρινο πρωινο, στο χιονοδρομικο του φαλακρου. Οποτε, παρολο που φτανει ως εκει δρομος και που ο ουρανος ειναι καταμαυρος, δε θα συνιστουσα σε κανεναν σας το συγκεκριμενο σημειο για εξορμηση... ΥΓ) οταν το μεσημερακι φτασαμε και εμεις στο χιονοδρομικο και ξανασυναντησαμε τις αγελαδες, ειχε και κατι αλογα που καλπαζαν εκει πανω...

Δεν εχω παρει ποτε τα βουνα με "βαρυ" εξοπλισμο... Ωστοσο, συνηθως τα καλοκαιρια κανουμε πορειες στα βουνα, μακρυα απο δρομους, 3-5 μερες, απο χωριο σε χωριο με καποιες διανυκτερευσεις σε σκηνη. Και κουβαλω μονο τα κυαλια μου (μαζι με τα συμπραγκαλα, κονσερβες κι ολα τα σχετικα εννοηται...). Και κανουν δουλεια! Εχουμε συναντησει διαφορα, σκυλακια, φιδακια, αλεπουδακια, κριαρακια κλπ την μερα ή την νυχτα. Το τι ακριβως ζωα εχουμε ακουσει να γυρνοβολουν εξω απο την σκηνη μας τα βραδια, δε βγηκα ποτε να το εξακριβωσω... Μπορω ωστοσο να δηλωσω οτι η χειροτερη, και η πιο καταστροφικη συναντηση που ειχαμε ηταν πουρνο πουρνο, στο χαραμα, ενω πιναμε τον καφε μας, και ηταν ενα περαστικο (!!!!) κοπαδι αγελαδες: Μας περικυκλωσαν, μας φαγαν την μερεντα, μας γκρεμησαν την σκηνη, μια εφηγε φοροντας ως γοβακι το τσιγκινο φλιτζανι μου, και τελος δωσαν το χαρηστικο πατημα στην Ζενιτ μου. Ολα αυτα παραμενοντας ευγενεστατες και φιλικοτατες! μετα φτασαν τα σκυλια που τις συνοδευαν, που μας γαυγισαν για λογους τυπικοτητας και τελος ο τσοπανος που μας χαιρετησε χαρουμενος ενω εμεις κοιταγαμε αποσβολωμενοι τα ερηπεια του εξοπλισμου μας...