Takver

ο Αναρες ειναι το (κατοικισιμο) φεγγαρι του Γιουρας, κοσμος στον οποιο ξεκιναει η ιστορια του υπεροχου βιβλιου της Ουρσουλα Λεγκεν "ο αναρχικος των δυο κοσμων". στο προτινω -οπως σε ολους- σαν αναγνωσμα για τις κρυες (συνεφιασμενες) νυχτες του χειμωνα. Για το χιτωνιο, το βασικο ειναι οτι φτιαχνεται, αυτο μου αρκει! Θα δειξω τις ιδεες και θα αφησω τα παιδια να το φτιαξουν (μεσα στους στοχους μας ειναι το να κανουν αυτα οσο γινεται περισσοτερα πραγματα). Και στις χειροτεχνιες, κατασκευες, πατεντες, κοπτοραπτικη τα εμπιστευομαι χιλιες φορες περισοτερο απο την παρτη μου (περσι αυτα φτιαξαν μονα τους μια βιδα-σφηχτηρα για να αντικαταστησουμε το εξαρτημα που χαμε χασει απο το τριποδο και μου δωσαν οδηγιες για το πως θα παραγγειλω στο μηχανουργεια δαχτυλιδι για να προσαρμοζουμε στην φωτογραφικη μου μηχανη κυαλια). Νομιζω οτι το ραψιμο χιτωνου με μπανελες το μπορουν τα κοριτσια, υποστρωμα καμπινγκ διαθετω, αν βρουμε Kydex (που απ οτι καταλαβα δυσκολευει ολιγον τις μανουβρες) σιγουρα κατι θα φτιαξουμε (και θα συμμετεχουμε στον διαγωνισμο σας). Νομιζω οτι το nexstar θα μας δοσει ολιγη ευκολια για να "παθιαστουμε" και το dobs θα μπορει να πηγαινοερχεται ευκολα (και χωρις πολυ φοβο) για να δοκιμαζουν-μαθαινουν και μονα τους. Τι λετε;

χμμμ... απ οτι βλεπω, εσυ προσωπικα, εχεις ενα υφασματινο φωτοχιτωνιο. Και απ οτι καταλαβα, αρκει κι ας μην ειναι το τελειο. Καλα καταλαβα; Επειδις τυχαινει η ομαδα μας να ναι ιδιαιτερα ικανη στην κοπτοραπτικη (δεν σας ειχα αναφερει -για να μην σας τρομαξω- οτι ειμαστε σχεδον ολες γυναικες και κοριτσια), μαλλον το χουμε χαλαρα το να το φτιαξουμε (και με δαντελιτσα αμα λαχει), πολυ χαιρομαι! Τι λες, να προχωρησουμε; Για τραπεζακι κανει ενα μικρο σπαστο;

ευχαριστω πολυ! επειδη ολες οι αγορες πρεπει να γινουν απο ελλαδ με αποδειξη δυστυχως το οριον το ξεχναω. Αντιθετως, οσο παει, πιθομαι οτι παρολη την ακριβη του τιμη το Nexstar 6 ειναι αυτο που αντιστοιχει στις αναγκες και δυνατοτητες μας. θα θελα να ρωτησω ποσο κανει περιπου ενα φωτοχιτωνιο για το μικρο d0bs. Αν βγαινει σχετικα φτηνο, και αν μπορουμε να χρησιμοποιουμε τα ιδια προσοφθαλμια στα 2 τηλεσκοπια, ισως θα μπορουσαμε να παρουμε και τα 2, και μαζι με τα κυαλια που διαθετουμε να εχουμε αρκετο (λιγο πολυ ευχρηστο) ελαφρυ εξοπλισμο για την ομαδουλα μας.

Μαλλον δεν εξηγηθηκα σωστα παλι: δεν κανουμε πεζοπορια για την πεζοπορια. Παμε, με τα ποδια, σε καποιο ξεφωτο ή χωραφι λιγο εξω απο το χωριο για να μην μας ενοχλουν τα φωτα. Σε σημεια που δεν μπορει να παει το αυτοκινητο μου. Κι επειδις δε μπορουμε να ξενυχτισουμε πηγαινουμε πριν σκοτινιασει. Μονο η επιστροφη γινεται στα σκοταδια...

καλησπερα Τασο. Δεν σκοπευουμε να κανουμε πεζοποριες ωρων. Ωστοσο, σε ολες τις συναντησεις που εχουμε κανει ως τωρα (κοντα σε 10 περιπου διαφορετικα χωρια), καθε φορα εχει χρειαστει να περπατησουμε κανα πενταλεπτο - δεκαλεπτο, κουβαλοντας τον εξοπλισμο μας, μακρυα απο τα αυτοκινητα και τα φωτα του χωριου. Οταν εχεις καλους ουρανους ειναι ολιγον κριμα να πας να στηθεις κατω απο το (σχεδον μοναδικο) φως του δρομου. Δεν εχουμε στην διαθεση μας πολλα αυτοκινητα, ειμαστε σε ορεινη περιοχη, επιλεγουμε να πηγαινουμε σε μερη-απομερα προσβασιμα με τα ποδια. Και στηνουμε σε χωραφια, οχι σε μπετα. Για τους λογους που αναφερεις κι εσυ, ως τωρα, ειχαμε μονο κυαλια κι ενα λαπτοπακι με το σελεστια, και μαθαιναμε να αναγνωριζουμε τους πλανητες, τους αστερισμους, καποια αστερια, βγαζαμε φωτογραφιες το φεγγαρι. Προσωπικα εχω κανει μπολικες παρατηρησεις, εχω στησει τηλεσκοπια σε ησημερινες (παλια - προ goto), εχω φωτογραφησει (αναλογικα), εχω κουβαλησει εξοπλισμο, εχω την υπομονη να βρω οτι ψαχνω στον ουρανο με τα χερακια μου και τους χαρτες. Και ξερω οτι δεν μπορω να προτινω σε παιδια γυμνασιου-λυκειου, που εχουν 2-3 ωρες διαθεσιμες, τα εργαλεια που ξερω να χρησιμοποιω. Ψαχνω λοιπον κατι οσο γινεται απλο, φορητο και με καλα οπτικα. Δεν εχω εμπειρια απο goto και αυτοματισμους, κι αυτο που δεν ξερω καθολου ειναι το ποσο "φερεγγυα" ειναι. Επειδη κατι πρεπει να θυσιασουμε, κι επειδης εχουμε μαυρους ουρανους, νομιζω -δεν ξερω αν εχω αδικο- οτι δεν πειραζει να χει πιο μικρη διαμετρο το τηλεσκοπιο μας - αν οντως κερδιζουμε σε ευκολια. Αν παλι μου πειτε οτι τα "πανεξυπνα" σμιθ-κασγκραιν εχουν χαλια οπτικα, τοτε τα ξεχναω. Απο αυτα που μου λες επιβεβαιωνεις την υποψια μου: δεν ειναι για εμας -τουλαχιστο για την ωρα- οι ησημερινες, δεν εχουν γινει πια και τοσο πιο ευκολες απο αυτες που ηξερα. Αρα μαλλον δεν μας κανουν. Το 10ιντσο dobs με τρακινγκ μπορει να κουβαληθει κανα 10λεπτο πορεια; μπορει να στηθει σε χωραφια; ακολουθει καλα; φτανει να κοιταξει σε αυτο παιδι; ευχαριστω και παλι για τις απαντησεις σας!

σας ευχαριστω παρα πολυ ολους/ες για τις απαντησεις σας. Περασα λιγο απο τα μαγαζια, και ειδα, και η αληθεια ειναι οτι τα Dobs τα εχω (σχεδον) αποριψει: Μιλαμε για μια ομαδα που απαρτιζεται απο παιδια, που μπορει να χρειαστει να στησουμε -δουμε - φωτογραφησουμε - ξεστησουμε μεσα σε 2-3 ωρες, που μπορει να χρειαστει να περπατησουμε αρκετα κουβαλοντας (τα ιδια τα παιδια) τον εξοπλισμο. Τα dobs που πιανουν τα 2 πισω καθησματα ενος αυτοκινητου δεν ειναι για εμας, δεν μπορουμε να τα μεταφερουμε... Δεν εχει νοημα να επενδυσουμε σε κατι "μεγαλο-μεγαλο" αν δεν εχουμε την υλικη-τεχνικη-χρονικη δυνατοτητα να το εκμεταλλευτουμε! Η λυση "8" Schmidt Cas. με HEQ5 Pro " ισως μας κανει καλυτερα (απο αποψη διαστασεων-φορητοτητας) εαν και εφοσον ειναι γρηγορη -και ευκολη να την μαθει ο καθενας- στο στησιμο. Θα θελα, αν γινεται, να μου πει την γνωμη του για το NexStar 6 SE καποιος που το εχει, που το χει "ταξιδεψει". Ειναι οντως γρηγορο και αξιοπιστο; εχει καλα οπτικα; Ειδικα για τις δικες μας συνθηκες (παρολο που θα προτιμουσα για προσωπικη χρηση αλλα τηλεσκοπια) εχω μια ταση να πιστευω οτι "καλιο 6 και στο χερι παρα 12 και καρτερι..." Κι αν α παμε καλα, κι αν παθιαστουμε, μετα, περναμε στα dobs χωρις goto, στις διαμετρους, τα αστροπηδηματα και στις (υπεροχες) χασουρες στο απειρο...

να ρωτησω κατι ακομα; επειδη οπως ελεγα εχουμε πολυ αναγκη απο φορητοτητα κι αυτονομια, και το ντομπς μου μοιαζει πολυ μεγαλο και βαρυ, που ειναι το λαθος με αυτου του τυπου τα τηλεσκοπια: http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1076 απο την γενικη περιγραφη μου μοιαζουν "αυτο που χρειαζομαστε". απλα αναρωτιεμαι τι αποδοση εχουν... αν παρουμε και σχετικα καλα προσοφθαλμια;

Ευχαριστώ πολυ! οπως τα είδα με την αστροφωτογραφία, μάλλον στην φωτογραφικη μηχανη-τρίποδο θα καταλήξουμε, ίσως και μια webcam για τους πλανήτες. Η ομάδα θα αποτελείται κυρίως από μαθητες/ριες γυμνασιου-λυκειου που θα θελα, οσο γινεται, να κανουν μόνοι/ες όλη τη δουλεια οπότες δεν ειμαστε για πολυ πολυπλοκα συστηματα-στησίματα. εχω μια βασικη απορια: ποια ειναι η διαφορα του ρομποτικου απο το GOTO; μπορω να ελπιζω οτι μια ισημερινη στηριξη με goto σαν αυτη που μου προτινεις θα στοχευει-παρακολουθει χωρις να χρειαζεται να σπαταληθουν ωρες (που δεν εχουμε) για στησιμο-ευθειγραμιση; τα ρομποτικα ειναι οντως τοσο μαγικα οσο ισχυριζονται ή γκατζετακια για τεμπελιδες τελικα απογοητευτικα στην εικονα και μη-αναβαθμιζομενα; Θεωρω βασικο ο εξοπλισμος που θα αποκτυσουμε να μην απογοητευσει μια ομαδα παιδιων που δινουν μαχη για να παρουν την αδεια να μεινουν εξω το βραδυ κι εχουν ηδη (με τα κυαλια και τα ματια τους) ερωτευτει τον ουρανο. Περσι συνδεοντας τα κυαλια -με δαχτυλιδι που φτιαξαμε σε μηχανουργειο- μπροστα σε μια φωτ μηχανη σε τριποδο καναν μονα τους αρκετα ικανοποιητικες φωτογραφιες και δεν θα θελα να τα απογοητευσει η συνεχεια. Μ ενα νιουτον διακοσαρι σε ισημερινη στηριξη ερωτευτικα τον ουρανο πριν πολλα-πολλα χρονια, και μ αυρανο της χειριστης ποιοτητας, σε μεγαλο αστικο κεντρο. Βγαζαμε ικανοποιητικες αναλογικες φωτογραφιες διορθωνοντας με το χερι το περιοδικο λαθος του μοτερ. Ωστοσο το ειχαμε σταθερο, τελιως ακουνητο, και τρωγαμε ωρες για να το ευθυγραμισουμε αν το παιρναμε εκτος πολης (σε πολυημερες εξορμησεις-ν αξιζει τον κοπο). Δεν μπορω να εχω αποψη για το κατα ποσον τα νεα γκατζετ, γκοου-του και ρομποτικα, εχουν καταφερει να απλοποιησουν τις διαδικασιες. Και δεν εχω χρησιμοποιησει ποτε ντομπσονιαν.

καλησπερα, καλες γιορτες. Θα χρειαστώ την βοήθεια των ποιο έμπειρων αστροπαρατηρητών για τις επιλογες που πρέπει να κάνει για τον εξοπλισμο της μια ομάδα νέων παρατηρητών που σκοπεύει να κάνει εξορμήσεις στο βουνό, σε διαφορετικές τοποθεσίες κάθε φορά, και διαθέτει ως 2.500 ευρώ για την αγορά του. Εχω ψιλοκαταγράψει τις ανάγκες μας, θα θελα να μου πείτε την γνώμη σας αν η λίστα είναι πλήρης ή τι να αφήσω έξω αν δεν βαίνουν τα λεφτά. 1) διαθέτουμε ηδη 3 ζευγάρια κυάλια, μάλλον θα μπορουμε και να δανειζόμαστε σε κάποιες εξορμήσεις. Θέλουμε να χουμε πάντα στις συναντήσεις μας καμια δεκαρια ζευγάρια (ετσι ωστε όλος ο κοσμος να μπορει να παρατηρεί, τουλάχιστον την σελήνη). Προβλεπω την αγορα 2-3 φτηνων ζευγαριων ακομα (αν περισεψουν λεφτα) 2) Το βασικό. Θέλουμε ένα τηλεσκόπιο. Με καλή απόδοση ετσι ωστε να μην απογοητεύει αυτους που θα θελησουν να γνωρίσουν τον ουρανο μαζί μας. Να κάνει για πλανητική παρατήρηση και για κάποια ευκολα deep space (Να μπορείς να δεις τον Μ13 αξιοπρεπως). Επειδη η ομάδα μας θα κάνει "συντομες" (χρονικα) συναντήσεις θελουμε κατι που να μπορει αξιοπιστα να στηθει γρήγορα, και αξιοπιστα να βρει τους στοχους μονο του. Και να μπορει να εχει αυτονομια, δεν ειναι σιγουρο οτι θα διαθετουμε παροχες ρευματος κοντα μας. Θα χουμε ομως ωραιους ουρανους! Θα χρειαστουμε σιγουρα και ηλιακο φιλτρο, προσοφθαλμια κλπ 3) φωτογραφια, το δυσκολο: δεν ξερω για τι μας "παιρνει": επειδη δεν νομιζω οτι το τηλεσκοπιο που χρειαζομαστε συνδιαζεται με τις απαιτησεις της σοβαρης αστροφωτογραφησης, αρχικα ειχα σκεφτει φωτογραφικη μηχανη dslr και τριποδο για σεληνη (μεσω των κυαλιων). Με αυτη την λυση εχω δυνατοτητα για πλανητικη φωτογραφια; υπαρχει περιπτωση να υπαρχει τηλεσκοπιο (στα μετρα μας) που να σηκωνει και μηχανη, παντα αξιοπρεπως; Μηπως θα πρεπει να καταληξουμε στις ccd για τις οποιες αγνωω πληρως το τι μπορουνκαι τιδεν μπορουν να κανουν; και πως το κανουν; 4) επειδη λεφτα σ αυτους τους καιρους δεν θα χουμε συχνα προτιμουμε να βγαλουμε κατι απο τις δυνατοτητες μας προκειμενου οτι παρουμε "να μας μεινει", κι αν ξαναβρουμε λεφτα, αναβαθμιζουμε. Το τηλεσκοπιο ειναι το πιο βασικο και επαναλαμβανω οτι το θελουμε ευκινητο, εξυπνο και καλο σε εικονα. Περιμενω τις ιδεες-προτασεις-κριτικες σας μερσι εκ μερους μιας ομαδας μαθητων που βαλαν μερακι να γνωρισουν τον ουρανο τακβερ ΥΓ) τις αγορες μας πρεπει να τις κανουμε με αποδειξη οποτε δυστυχως δυσκολα θα μπορεσουμε να καταφυγουμε στον μεταχειρησμενο εξοπλισμο

Συνηθως ειμαι χαμηλων τονων και δεχομαι συμβιβασμους.... ωστοσο, και θελοντας ειλικρινα να διασφαλιστει ο διαλογος, προτιμω να μην κανει κανενας απο τους 2 μας edit σε κανενα γραφομενο του. Οι μεταξυ μας ανταλλαγες και ο διαλογος θα γινουν ακατανοητοι αν εκλειψουν κομματια. Πιθανον, θα ειχα φανει λιγοτερο επιθετικη αν στις διαφορες απαντησεις που ελαβες απο αλλους ειχες δειξει οτι εισαι προθυμος να ακουσεις και το "Αυτο που λες δε γινεται". Πιθανον, θα ειχα φανει λιγοτερο επιθετικη αν το τριτο σωμα το χες βαφτισει "Μαριγω". Πιθανον θα ειχα φανει λιγοτερο επιθετικη αν ειχες αντιμετωπισει με λιγοτερη προκαταληψη την αρχικη μου απαντηση. Πως εισαι τοσο σιγουρος οτι δεν ειναι επαρκως επιστημονικη-μαθηματικη; και παει λεγοντας... Τουλαχιστον εγω, και αν συμφωνουν και οι διαχειριστες, προτιμω να μην σβηστει τιποτα, και υποσχομαι οτι θα φανω πιο ψυχραιμη στην συνεχεια, αν θεωρηθει οτι χρειαζεται να εξηγησω περισοτερο την απαντηση μου για τις συχρονες τροχιες ή την σταση μου.

Στο πρωτο ποστ μου απαντησα επι της ουσιας και με επιστημονικη ορολογια. Τα σημεια Lagrange που φαινονται στο ωραιο σχηματακι υπολογιζονται για το περιορισμενο προβλημα των 3 σωματων οπως αναφερει και ο ιδιος. Στο πλανητικο προβλημα των 3 σωματων, τα πραγματα μπερδευουν: Αν ψαξεις να βρεις τις ευσταθεις τροχιες σε συντονισμο μεσης κινησης 1-1 ισχυει, λογω του νομου του Κεπλερ, ο κανονας που ανεφερα: Τα 2 σωματα-(δορυφοροι με μη-μηδενικη μαζα) οφειλουν να εχουν την ιδια τιμη του μεγαλου ημιαξονα και αρα μπορουν να εχουν 2 διαφορετικους τυπους συμμετρικων ελλειπτικων τροχιων: 1) τροχιες γυρω απο το κεντρο μαζας που τεμονται (αρα ο παρατηρητης απο την Γη μπορει να δει και τα 2 σωματα) 2) Το να περιστρεφονται, πολυ κοντα, γυρω απο το κεντρο μαζας τους το οποιο βρισκεται σε ελλειπτικη τροχια γυρω απο το Βαρυκεντρο του ολου συστηματος (Κατι σαν το συστημα Ηλιος-Γη-Σεληνη: Να τονισω οτι ενας παρατηρητης απο τον Ηλιο μπορει να δει και τη Γη και τη Σεληνη και οτι δε θα μπορουσε να κρυψει η μια την αλλη). Πανε πανω απο 100 χρονια που η επιστημονικη κοινοτητα γνωριζει (χαρη στον μπαρμπα Πουανκαρε) οτι το πλανητικο προβλημα των 3 σωματων δεν λυνεται και οτι οι ευσταθεις διαταξεις του αποτελουν ενα ερευνητικο προβλημα που δεν λυνεται με βαση το Δυναμη=Κεντρομολος. Οι μαθηματικες λυσεις του δεν μπορουν να γραφτουν με εξισωσεις εδω μεσα, αποτελουν διδακτορικα ολοκληρα. Αν θες με πιστευεις, αλλα πριν απο καμια δεκαπεναρια μερες τυχαινει και ο Vegan και ο virial και ο messier51 και εγω να συναντηθηκαμε στην παρουσιαση ενος διδακτορικου, μερος του οποιου αποτελουσε η μελετη του συντονισμου 1-1 στο πλανητικου προβληματος των 3 σωματων: Τοσο αγχος που ειχε η διδακτορας τον καταλαβαινω τον Vegan που συνεχιζει να μου μιλαει για διαφορετικες τιμες του μεγαλου ημιαξονα στο πλανητικο προβλημα. Ωστοσο, σε διαβεβαιω, οτι πραγματικα απεδειξε οτι οι συγχρονες τροχιες που περιγραφεις δε θα μπορουσαν να υπαρχουν αν η "Λιλιθ" εχει μη-μηδενικη μαζα. ΥΓ) Ο Heal εξηγησε μια χαρα γιατι στο πλανητικο μας συστημα αν εχεις καποια προβληματα με την κινηση της Σεληνης αντι να κοιτας για Λιλιθ καλυτερα πολεμα με τον Ηλιο, τον Δια και τον Κρονο.

Ομολογουμένως... και διαπιστώνοντας οτι το προηγούμενο ποστ μου πιθανως δεν ειναι αρκετα σαφες, ισως πρέπει να ξεκαθαρίσω, οτι απο οσα ξερω απο ουρανια μηχανικη, ειναι παντελως αδυνατον να υπαρχει η αθεατη "Λιλιθ", και τετοιου ειδους ερωτηματα και αποδειξεις μονο Λιακοπουλους, Κεραμυδαδες και ομαδες Ασανα μου θυμιζουν. Δε νομιζω οτι διασφαλιζεται η σοβαροτητα αυτου του φορουμ οταν παιρναμε στα "ψιλα" οτι ο συγραφεας του αρχικου ποστ μιλαει για καποια αθεατη "Λιλιθ" που κρυβεται απο τους Apollo και Voyager τους ανθρωπους και τους ελεφαντες... Με τιμη (και με το γαντι επισης) Takver

Μπαινω στη συζήτηση χωρίς να χω διαβάσει όλους τους υπολογισμούς που παραθέτετε για να παρατηρήσω κάτι: Αν η "Λίλιθ" σου παραμένει κρυμένη από την σελήνη σημαίνει ότι η περίοδος της περιφοράς της γύρω από την Γη πρέπει να είναι ίση με την περίοδο της Σελήνης. Αρα τα δύο σώματα να βρίσκονται σε συντονισμό μέσης κίνησης 1-1 (ο οποίος ειναι μάλλον ευσταθής Vegan μου). Στο πλανητικό πρόβλημα των 3 σωμάτων (όπου ούτε και η Γη και η Σελήνη και η "Λιλιθ" έχουν μη αμελητέες μάζες) για να έχουν οι 2 δορυφόροι την ίδια περίοδο θα έπρεπε να έχουν και τον ίδιο μεγάλο ημιάξονα (από τον 3 νόμο του Κέπλερ). Κοινώς η "Λιλιθ" πρέπει να βρίσκεται στην ίδια απόσταση απο την Γη με την Σελήνη και αφού δεν την βλέπουμε ποτε συμπεραινουμε οτι η λίλιθ ταυτίζεται με την Σελήνη! Αυτα (δε νομιζω οτι θα βγει nobel...)

πολλα-πολλα νεα πλανητακια παντου!

Κοσμικο κουτσομπολιο.... Με το καιρο ολοι το καταλαβαν, ολοι το υποψιαστικαν: Τα διδυμακια, η Αστρονομια και η Αστρολογια ηταν κορες του ερωτικου παθους που ειχε ενωσει την ανθρωπινη Σκεψη με το Συμπαν. Σχεδον ολοι το θεωρησαν παραταιρο το ζευγαρι, και αρα ο δεσμος που γεννησε τα δυο κοριτσια χαρακτηριστηκε με ολους τους χαρακτηρισμους που μπορει οι ανθρωποι να δωσουν στις μεγαλες ερωτικες σχεσεις: Παρανομος για καποιους αλλα και μεγαλειωδης για καποιους αλλους, ανηθικος για τους μεν, ιδανικος για τους δε... Καποιοι κατακριναν αυτον τον ερωτα θεωροντας απρεπο η κορη του ανθρωπου του πνευματικου , η Σκεψη, να δοθηκε με τοση ευκολια στο υλικο και φτηνο Συμπαν. Αλλοι παλι θεωρουσαν αδυνατον το Συμπαν το μεγαλοπρεπο να ενδιαφερθηκε ειλικρινα για την τοσο αδυναμη, την τοσο ανθρωπινη Σκεψη. Τα κοριτσακια μεγαλωναν και η χαρη που ειχαν κληρονομησει απο τους δυο γονιους τους (κανεις δεν αμφισβητουσε οτι και οι δυο ειναι πανεμορφοι) συνεχιζε να μαγευει το κοσμο, τα κουτσομπολια, τα ρεπορταζ και οι υποθεσεις για το μυστικο της υπαρξης τους, δε σταματουσαν στιγμη. Οι ανθρωποι που μεγαλωναν τα κοριτσια ξεραν οτι ουτε το Συμπαν, ουτε η Σκεψη, οπως αλλωστε και ο καθε ανθρωπος που ερωτευτηκε , δε θα μιλουσαν ποτε ειλικρινα για το παθος τους, για την ιστορια του, για το τι εκανε ο καθενας τους για να γοητευσει τον αλλο, για το πως συναντηθηκαν... Ολοι τις θαυμαζαν αλλα αυτες παιρνουσαν κριση ταυτοτητας. Το οτι ηταν τα πιο αξιοθαυμαστα μπασταρδα της ανθρωποτητας δεν τις παρηγορουσε. Ηταν στην εφηβια, θελαν και αυτες να ερωτευτουν με την σειρα τους, και φτιαχναν με τα δικα τους σεναρια για το πως γεννηθηκαν. "Το Συμπαν ερωτευτηκε τον ανθρωπο, το πνευμα και την Σκεψη" του ελεγε η Αστρολογια. "Εφτιαξε την εικονα και την φυση του με τετοιο τροπο ωστε να φιλοξενει τον ανθρωπο και να σαγινευει την Σκεψη. Ο κοσμος που βλεπεις φτιαχτηκε για τους ανθρωπους. Ο ανθρωπος ειναι ενα ον μοναδικο, το καλυτερο, και αυτη η ανωτεροτητα του ειναι που κινει τους πλανητες για να του πουν το μελλον του, σκοτινιαζει τον Ηλιο η σεληνη για να εντιπωσιαζεται και να παιζει η Σκεψη..." "Ο ανθρωπος βλεπει ελαχιστη απο την ομορφια και την δυναμη του απειρου Συμπαντος" ελεγε η Αστρονομια. "Ο ανθρωπος δεν ειναι τιποτα το σπουδαιο, το μοναδικο. Η πισματαρα κορη του ομως η Σκεψη, ερωτευτηκε το Συμπαν. Καθε μερα η μανα μας προσπαθει να γινει λιγο πιο ομορφη, λιγο πιο διορατικη, λιγο πιο συγκροτιμενη προκειμενου να μαθει περισοτερα για αυτο που ειδε φευγαλαια και ερωτευτηκε κεραυνοβολα. Αυτο το πισμα ειναι που συγκινησε το Συμπαν και γεννηθηκαμε." Τσακωθηκαν και χωρησαν τα τσανακια τους. Πηραν αλλους δρομους: Την Αστρονομια την ακολουθησαν οι ανθρωποι που καταλαβαιναν πως μπορεις να ερωτευτεις το Απειρο, πως μπορει η Σκεψη να δινει καθε μερα τετοιο αγωνα προκειμενου να μαθει κατι παραπανω για το Συπαν που ερωτευτηκε. Την Αστρολογια την ακολουθησαν αυτοι που μπορουσαν να θαυμασουν μονο τον Ανθρωπο και τα δημιουργηματα του, αυτοι που βλεπαν το Κοσμο σαν ενα θεατρο Σκιων, σαν μια παρασταση που στηθηκε για αυτους...

Εγω παλι, συμφωνω με τον Virial: Νομιζω οτι καλο θα ηταν το μικρο κοτοπουλο πριν δοσει τοσα λεφτα για τηλεσκοπιο να ξερει με τι ακριβως θελει να ασχοληθει: Με την αστροφυσικη, με την παρατηρησιακη, με την ουρανια μηχανικη ; Το τηλεσκοπιο, και ειδικα ενα τοσο ακριβο, πιθανοτατα δεν θα του ειναι καθολου μα καθολου απαραιτητο για τις σπουδες του: Μπορω να σου αναφερω ενα σορο τυχαια (και λιγοτερο τυχαια ) παραδειγματα ανθρωπων που παιρνουν διδακτορικα στον τομεα Αστρονομιας, Αστροφυσικης και Μηχανικης χωρις να εχουν στην κατοχη τους ουτε καν ενα ζευγαρι κιαλια! Φυσικα, αν ουτως ή αλλως θελεις ενα καλο τηλεσκοπιο, αν ουτως η αλλως θελεις να κοιτας τα αστερια, αν μπορει να διαθεσεις τα λεφτα, προφανως και να το παρεις κοτοπουλο μου, καλοριζικο, καλους ουρανους, κι εγω θα ζηλευω!

Αν η γνωση του γενετικου φυλου ενος ανθρωπου αρκουσε για να κρινεις αν ειναι πολυπλοκο ή απλο δημιουργημα το προβλημα θα ηταν ηδη ιδιαιτερα απλοποιημενο! ...

γνωριζεις οτι ειμαι πεπισμενη οτι το συμπαν θα υπηρχε και χωρις εμας... Δεν ειμαι, ωστοσο, εξισου σιγουρη οτι και ο οποισδηποτε Θεος, οπως τους εννουμε, θα υπηρχε χωρις εμας...

Πολυ καλη! εγω κανω τρεις ωρες για να βιδωσω ενα τραπεζακι απο το ΙΚΕΑ οποτε θεωρω οτι μαλλον ταχυτατα την εφτιαξες μαστορα!

και να θες να αγιασεις δεν σε αφηνουνε! Παρολο που δεν θα πρεπε (εχω δουλειες) δεν αντεχω να μην παρεμβω καθοτι εχουν μπει χιλια δυο πραγματακια για τα οποια δεν αντεχω να μην πω κι εγω το κατιτις μου... Αρχικα για τα καντορ: Ξεκιναμε απο το κλειστο υποσυνολο του R το [0,1]. Τα απειρα (αριθμησιμα) τμηματα του που αφαιρουμε με την διαδικασια που εχει αναφερθει παραπανω ειναι ανοιχτα υποσυνολα του [0,1] της μορφης ]x1-ε,x1+ε[u..U]xn-ε,xn+ε[. Αρα το συνολο που απομενει, που ειναι οντως ενα μηδενικου μετρου κλειστο υποσυνολο, που εξακολουθει να εχει το Cardinal του συνεχους, μπακαλιστι ειναι πιο μεγαλο απο τα αριθμησιμα απειροσυνολα παρολο που εχει το μετρο τους και πιο μικρο απο τα συνεχη των οποιων εχει τον καρδιναλιο. Στα πιο φιλοσοφικα: Η αναζητηση της ευσταθειας δεν εχει να κανει με την προβλεψιμοτητα, με την αναγκη του καθε βασιλια Οσκαρ να βασιλευει αιωνια η δυναστεια του. Εχει να κανει με το να διμιουργουμε επιστημονικα εργαλεια που μπορουν να ερμηνευσουν τον κοσμο που αντιλαμβανομαστε. Παραδειγμα: Στην δυναμικη μελετη της κινησης των εξωηλιακων πλανητικων συστηματων που γνωριζουμε σημερα μπορω πολυ ευκολα για τις μαζες των πλανητων και του αστερα που δινουν τα παρατηρισιακα δεδομενα να βαλω τους πλανητες σε τετοιες αρχικες θεσεις ωστε μεσα σε λιγα χρονια να χασω τον ενα, μπορω ευκολα να φτιαξω ενα συστημα ασταθεστατο ή χαοτικο με αυτες... Τα συστηματα αυτα βρισκονται κοντα σε αστερες με ηλικια καποια δις ετη και αρα υπαρχουν καποια δις ετη: Το δυσκολο ειναι να βρεις τις συνθηκες που επιτρεπουν, δυναμικα, το συστημα αυτο να εχει αυτη την μορφη σε αυτην την ηλικια! Πιστευω οτι η "θεωρια του χαους" ή μαλλον πιο σωστα, η παραδοχη οτι ο κοσμος μπορει ακολουθοντας τους ιδιους νομους να παρει παρα πολυ διαφορετικες μορφες υποβοσκε σε (ή και οδηγουσε) μερος της επιστημονικης και φιλοσοφικης σκεψης απο παντα: δινω ενα αποσπασμα απο τον Δημοκριτο: "Οι κόσμοι είναι άπειροι και διαφορετικοί στο μέγεθος. σε μερικούς δεν υπάρχει ούτε ήλιος ούτε σελήνη, σε άλλους υπάρχουν μεγαλύτεροι από τους δικούς μας [ήλιο και σελήνη], σε άλλους περισσότεροι από τους δικούς μας. Τα διαστήματα ανάμεσα στους κόσμους είναι άνισα. από τη μια μεριά υπάρχουν περισσότεροι κόσμοι, από την άλλη λιγότεροι. μερικοί μεγαλώνουν, άλλοι είναι στην ακμή τους, άλλοι πεθαίνουν. αλλού γεννιούνται, αλλού χάνονται. Οι κόσμοι καταστρέφονται όταν πέφτει ο ένας πάνω στον άλλο. Μερικοί είναι έρημοι από ζώα, φυτά και οποιοδήποτε υγρό". Ο τροπος με τον οποιο βλεπουμε και να σκεφτομαστε τον κοσμο (ειτε σαν επιστημονες, ειτε σαν ανθρωποι) εξαρτατε τοσο απο τους καιρους στους οποιους ζουμε και διαμορφωνομαστε οσο και απο τις προσωπικες μας επιλογες. Η θεωρια του Χαους ηρθε για να πει με μαθηματικα λογια αυτο που πολλοι φιλοσοφοι αλλα και οι μεγαλες επιστημονικες επαναστασεις ειχαν ηδη πει πολλακις: Αν θελετε ενα κοσμο που να μοιαζει με καλοκουρδισμενο ρολοι και οπου τιποτα δεν θα αλλαξει τον αιωνα τον απαντα, αν θελετε η γνωση του "χτες" να αρκει για να γνωριζεται τα παντα για το "αυριο", αν θελετε ενα κοσμο οπου τιποτα δεν θα ξεφευγει απο τις προβλεψεις και τις εικασιες μας, μαλλον δεν θα τον βρειτε ποτε...

φιλτατε Ησιοδε, τα παραμυθια με τους βασιλιαδες και τις ευθραυστες πριγκιποπουλες τα βρισκα παντα βαρετα, οποτε δε με στενοχωρησες καθολου μα καθολου! Αντιθετως, μ αρεσει πολυ περισοτερο ο τροπος που παρουσιασες τις ανυσηχιες του Οσκαρ, το παραμυθι σου ειναι πολυ πιο αληθινο απο το στορυ μου! Ο Poincare τους απεδειξε οτι το πρωτο ερωτημα δεν ειχε καμια μα καμια ευκολη απαντηση. Ισως η απαντηση της επιστημης στο πρωτο ερωτημα να υπονοησε, στο βασιλια μας, κι οτι τα αλλα δυο δεν θα απαντιοταν ποτε απο τους επιστημονες (ή απο τους τσαρλατανους-αστρολογους) αλλα απο την κοινωνια. Ετσι τα πηρε τα λεφτα... Οσο για την ευσταθεια οποιουδηποτε πλανητικου συστηματος: Το πολεμαμε και το ψαχνουμε απο τοτε το θεμα, την "βλεπουμε" (αφου αυτα τα συστηματα υπαρχουν εδω και καποια δισεκατομυρια χρονια) στα συστηματα που γνωριζουμε και προσπαθουμε να την περιγραψουμε με μαθηματικα ή εστω να την αναπαραγουμε με αριθμητικες ολοκληρωσεις...

Η κυρια (εγω) εχει οντως αρκετα να πει... Δυστυχως χρονο δεν εχει σχεδον καθολου και πιθανον να τα χρωσταει μεχρι να ξεμπλεξει και ηρεμησει. Γιατι πρεπει και να τα οργανωσω τα ατιμα, χαος σκετο ειναι τ αφιλοτιμα!

ξεχασαμε καποιον; Μια φορα και εναν καιρο, και πιο συγκεκριμενα το 1887, ενας βασιλιας (οχι ιδιαιτερα μεγαλος και τρανος, ο βασιλιας της Σουηδιας Οσκαρ ο 2ος) για να γιορτασει τα εξηκοστα γενεθλια του αποφασισε να μην κανει ενα παραμυθενιο χορο αλλα να θεσπισει ενα χρηματικο βραβειο για τον μαθηματικο που θα στρωνοταν στην δουλεια και θα ελυνε το προβλημα των τριων σωματων (μην παει το μυαλο σας στο πονηρο, παρακαλω!) . Το προβλημα των τριων σωματων ηταν ενα προβλημα ιδιαιτερα δυσκολο και "βαρετο": Ηταν το να γραφτουν επιτελους οι εξισωσεις που περιγραφουν την κινηση τριων σωματων που αλληλεπιδρουν βαρυτικα (παραδειγμα διολου τυχαιο: ενας αστερας και δυο πλανητες). Ο Νευτωνας ειχε κανει εδω και μπολικα χρονια την χαμαλοδουλεια και ειχε διατυπωσει τους νομους της μηχανικης και εισαγαγει τα απαραιτητα μαθηματικα εργαλεια (διαφορικο και ολοκληρωτικο λογισμο). Οσο περιπλοκες και αν ηταν οι μαθηματικες πραξεις (για αυτο χρειαστηκε να θεσπιστει χρηματικο βραβειο) φαινοταν αυτονοητο οτι η λυση-εξισωσεις υπηρχαν και απλα δεν ειχε γραφτει ακομα αναλυτικα. Ενας μαγος (των μαθηματικων) απο την μακρινη και εξωτικη Γαλλια, στρουμουλος και με στρογγυλα γιαλακια, Ο κυριος Τετραγωνοσημειο ή γαλλιστι Poincare, κερδισε το βραβειο με τον πιο παραδοξο τροπο: Απεδειξε, με μαθηματικα, οτι η γενικη λυση αυτη δεν υπηρχε. Υπονοησε οτι ακομα και το αιωνιο παραδειγμα "καλοκουρδισμενης κινησης του συμπαντος", ενα πλανητικο συστημα σαν το δικο μας, μπορει να ειναι απροβλεπτο μαθηματικα, "χαοτικο" οπως λεμε σημερα...

Αμήν Οσο για μενα, τα ειπαμε: Θα φερω το κυλινδρικο επιπεδοσφαιρο και το μπαλονι μου... (και τα απαραιτητα μελι-γαρυφαλο-μπαστουνακια κανελας για τα ρακομελα. Τις νταμιτζανες με τις ρακες ας τις αναλαβει καποιος αλλος ομως,παρακαλω!)

Ειναι δυσκολο να μιλησω για την πρωτη μου φωρα χωρις να αναφερω τα προκαταρτικα. Γιατι οταν τελικα ειδα μεσα απο ενα τηλεσκοπιο, και μαγευτηκα, εψαξα πολυ να βρω τους λογους που με οδηγησαν στο ν ανεβω στον μικρο θολο που βρισκοταν στον 6ο οροφο του κτηριου Curie και να βαλω το ματι μου πισω απο το προσοφθαλμιο... Προκαταρτικα (σκορπιες αναμνησεις απο τα παιδικα και εφηβικα μου χρονια): 1) Με θυμαμαι παιδι, καθισμενη στα σκαλια του σπιτιου μας στο χωριο, και την γιαγια μου να χει βαλει φωτια για να σκουρινει με φουμο ενα κομματι γυαλι. Με θυμαμαι, αρχικα, να φοβαμαι μην καει ο κηπος μας και μην κοπω με το με το τζαμι. Και θυμομουν τον Ηλιο που ειδα μεσα απο αυτο το τζαμι, για χρονια και χρονια, και πιστευα οτι εκεινη την μερα ειχα δει μια ολικη εκλειψη... Αυτη η αναμνηση μ εκανε να παρακολουθησω καθε μερικη εκλειψη, ολα τα επομενα χρονια της ζωης μου, να παω ως το Καστελοριζο. Μονο στο Καστελοριζο συνειδητοποιησα οτι προφανως δεν ειχα ξαναδει ολικη, οτι η εκλειψη που θυμομουν ηταν μια δακτυλοειδης, οτι πανε πια 30 χρονια απο τοτε (ηταν τον απριλη του 76, διακοπες του Πασχα) και οτι ημουν μολις 4 χρονων τοτε που πρωτοκοιταξα τον Ηλιο... 2) Με θυμαμαι παιδι, καλοκαιρια στο χωριο, ξαπλωμενη στο ραντζο στο μπαλκονι, και την γιαγια να μας λεει παραμυθια... Τοτε εμαθα την πουλια και τον Αυγερινο, την πυρωστια και το σπασμενο κρεβατι, τον εφταπαρθενο χωρο και το τριγωνο του καλοκαιριου, να χανομαι (αποκοιμιεμαι) κοιτοντας τον γαλαξια... Δεν μου παιρνουσε καν απ το μυαλο η ιδεα οτι υπαρχουν αστερια και στον ουρανο την πολης τον χειμωνα... Θυμαμαι και αλλα πραγματακια: Τις φωτογραφιες του Κρονου, των Δακτυλιδιων του και των Δορυφορων του που ειχαν καταφτασει με το ταχυδρομιο απο την Αμερικη. Το μπαλονι-χαρτη του ουρανου που ειχε φερει μια φιλη μου απο το Παρισι οταν πηγαιναμε Λυκειο: ειχα περασει ενα σαβατοκυριακο ολοκληρο, παρεα με ενα φιλο και μπολικες μπυρες, προσπαθοντας να καταλαβω πως διαβαζεται, γιατι εχει μηνες και ωρες γραμμενα πανω του.... Η πρωτη μου φωρα: οκτωμβρης του 90. Πρωτοετης φοιτητρια του Μαθηματικου σ ενα αχανες Πανεπιστημιο σε μια ξενη χωρα. Τα γαλλικα μου, μετριοτατα. Η Σελιν, η κοπελα διπλα στην οποια εκατσα τυχαια την πρωτη μερα στο Αμφιθεατρο μοιαζει λιγο σπασικλα για τα γουστα μου αλλα καλο παιδι. Ψιλοσυζηταμε στα διαλειματα. Μια παρασκευη απογευμα με ρωτησε αν με ενδιαφερει η αστρονομια. Το σκεφτηκα λιγο, θυμιθηκα το μπαλονι, και απαντησα "Ναι". Μετα μου ειπε πολλα και διαφορα αλλα, που δεν πολυκαταλαβαινα αλλα τελικα μετα το μαθημα (πιο πολυ για την παρεα) την ακολουθησα. Πηγαμε πισω απο το Πανθεον στο κτηριο Curie, εκει οπου ηταν ενα αιωνα πριν τα εργαστηρια του θρηλικου ζευγους. Οι μυθοι και οι θρυλοι του πανεπιστημιου μας (που ακομα και εγω ειχα προλαβει να ακουσω, παρολο που ειμουν μολις τρεις βδομαδες εκει) λεγαν οτι το κτηριο παραμενει ραδιενεργο. Ο νυχτοφυλακας στην εισοδο, ο κυριος Σεμπατιε, ηταν μια απο τις πιο καλτ μορφες που χω συνανησει στη ζωη μου: Παντα τυφλα στο μεθυσι, με μια πατατοειδη μυτη, ψιλολιγνος με ενα τεραστιο (νυφαλιο και γαυγιστεροτατο) καταμαυρο ντομπερμαν παντα διπλα του και ενα επεισης καταμαυρο, παντα στραβοφορεμενο, περουκινι στο κεφαλι. Κατι ελεγε εντονα, τοτε δεν καταλαβαινα τωρα πια ξερω οτι καθε φωρα που μας εβλεπε εβριζε θεους και δαιμονες γιατι θεωρουσε δεν θα πρεπε να παραμενουν φοιτητες στα κτηρια μετα τις 8 το βραδυ και δεν αποδεχτηκε ποτε το οτι ειχαμε καταφερει τα παιδα να χουμε αδεια να μπαινοβγαινουμε τις νυχτες.... Ανεβηκαμε τρεις οροφους με ασανσερ και μετα απο τις σκαλες, σ ενα πυργακι, αλλους τρεις για να βγουμε σ ενα μικροσκοπικο καμαρακι. Εκει μας περιμενε ο Ζαν-Μπατιστ, προεδρος της φοιτητικης ομαδας αστρονομιας. Περιμεναμε και αλλους. Μας εδειχνε κατι "φωτογραφιες" κολλημενες σ ενα τετραδιο. Ασπρα σημαδια στο μαυρο... Κατι λιγο πιο μουτζωρωμενα σημαδια μας τα δειχνε ολο περηφανια και ηταν λεει κατι Μ31, Μ32... που ειχα μπλεξει; Φτασαν και οι αλλοι, που μου φανηκαν και αυτοι σπασικλες... Μετανιωνα την ωρα και την στιγμη που ειχα ακολουθησει την Σελιν, νοσταλγουσα τα Παρασκευοβραδα στην Αθηνα μου. Τελικα ανεβηκαμε τα τελευταια σκαλακια και πηγαμε στο θολο. Αυτος μ αρεσε! Τον Ανοιξα εγω (γρουτσου-γρουτσου η μανιβελα, πιαστηκαν τα μπρατσακια μου). Το "τηλεσκοπιο" δε μου γεμισε το ματι. Δεν ηταν σαν μεγαλο κυαλι. Ειναι Newton μου ειπαν. "Παρντον"; (αργοτερα εμαθα! 10ιντσο) Ειμασταν πεντε οι παρθενοι εκεινη την βραδυα. Εγω, ντροπαλη και εξω απο τα νερα μου κοιτουσα παντα τελευταια. Πρωτα ειδαμε τον Δια. Η Σελιν νομισε οτι εβλεπε το ματι του (Παρντον; ). Ο Μαρκ, κοιτουσε και δεν ξεκολουσε. Εμενα μου φανηκε μικρος και φοβομουν να ακουμπησω το οτιδηποτε. Δεν διορθωσα την εστιαση.... Μετα... Ωριονας. Μ42 λεει (κατι συμαιναν αυτα τα Μ, το ξερα γω!). Η Σελιν εστιαζει και δεν κανει σπασικλικα σχολια. Ο Μαρκ κοιταει, κοιταει, κοιταει, κοιταει, και τελος σηκωνεται και λεει δυνατα "orgasme" (Παρντον; ) Και οι δυο αλλοι, κοιταξαν πιο προσεκτικα... Ηταν η σειρα μου. Δε φανταζομουν τι θα δω. Κοιταξα. Κοιταζα. Τολμησα να εστιασω. Ανακαλυπτα. Κολλησα... δε μιλησα και σταματησα να ασχολουμαι με τα παντα. Merci Celine!