Ο "Ωρίων" διοργάνωσε εξόρμηση στο Διακοπτό, σε σημείο όπου ο Κορινθιακός κόλπος ανοίγει και η Στερεά Ελλάδα μάς έκοβε μόλις μια μοίρα από τον ορίζοντα (όχι ότι δεν ψάχναμε αφορμή για εκδρομή, βέβαια!) Την παραμονή που αναχωρήσαμε για το Διακοπτό ο καιρός ήταν συννεφιασμένος. Το πρωινό ξύπνημα στις 4:30 στο Διακοπτό ήταν δύσκολο αλλά ο καθαρός, πλέον, ουρανός μάς έδωσε κουράγιο. Σηκωθήκαμε, στήσαμε τα τηλεσκόπια με το συνεχώς αυξανόμενο λυκόφως αλλά με τον πολικό αστέρα ακόμα ορατό για πρόχειρη πολική ευθυγράμμιση, ενώ οι "ρομποτικοί" μας φίλοι μόλις που πρόλαβαν να τα ευθυγραμμίσουν με τη βοήθεια του Βέγα και του Φολμαχούτ που αντιστέκονταν ακόμα στην επικείμενη ανατολή. Η 11-μελής παρέα (που ενισχύθηκε και με επιπλέον αφίξεις αργότερα) κουβάλησε.. βαρύ οπλοστάσιο: Δύο P.S.T. H-α τηλεσκόπια Ένα Lunt 60 H-α Ένα Takahashi apo με Coronado H-α Ένα William Optics 110 apo με πρίσμα Herschel της Baader Δύο Nexstar με baader astrosolar Ένα questar με γυάλινο ηλιακό φίλτρο Τα πολλά τηλεσκόπια μας επέτρεψαν να φωτογραφίζουμε και να βλέπουμε ταυτόχρονα, αποφεύγοντας το κλασικό δίλημμα όσων αρέσκονται και στις δύο ασχολίες. Το φαινόμενο ήταν πανέμορφο. Κάποιοι από εμάς το είχαμε ξαναδεί το 2004 αλλά ενθουσιαστήκαμε εκ νέου! Πραγματικά δε θέλαμε να τελειώσει και παρά τη χαρά που είχαμε, μια μικρή αίσθηση στενοχώριας υπήρχε γνωρίζοντας ότι δε θα το ξαναδούμε ποτέ... (βέβαια, ίσως οι μικροί φίλοι της παρέας μας έχουν μια ελπίδα...) Το φαινόμενο τέλειωσε και με ένα ευτράπελο αφού στο βιαστικό ξεστήσιμο του εξοπλισμού, ένας αντάπτορας γλίστρησε και έπεσε στη θάλασσα από την αποβάθρα. Ο Γιώργος, δεινός κολυμβητής και μέλος του "Ωρίωνα", δεν έχασε την ευκαιρία και συνδύασει την όμορφη εκδρομή και με ένα μπάνιο (ευχαριστώ Γιώργο!) Επισυνάπτω την ομαδική φωτογραφία από το μέρος παρατήρησης καθώς και ένα κολλάζ από υπόλοιπες φωτό. Ομαδική, αναμνηστική φωτογραφία. Κολλάζ από την εξόρμηση στο Διακοπτό.