HOMO

Βασίλη ,αυτή είναι μια γνωστή συνήθεια των ερασιτεχνών αστρονόμων να παρομοιάζουν τους αστερισμούς με κάτι πιο εμφανες! Για παράδειγμα όταν δείχνεις τον Ωρίωνα γίνεται πιο ευκολο αν τον παρομοιάσεις με παπιγιον , τον Τοξότη με τσαγιέρα , τον Σκορπιό με τσουγκράνα , τον Κηφέα με σπιτάκι την Μ. Αρκτο με κατσαρόλα τους Διδύμους με δύο άντρες που χορεύουν συρτάκι κ.α Δηλαδή φέρνουμε στα μέτρα μας τους σχηματισμούς των αστέρων ταυτίζοντάς τους με αντικείμενα της σύγχρονης εποχής για να τους κατανοήσουμε καλύτερα. Αυτό σημαίνει ζωντανή αστρονομία-ουρανογραφία δηλαδή σχήματα αστερισμών που ανταποκρίνονται στις εικόνες και τις παραστάσεις του σύγχρονου ανθρώπου. Ωραίο θέμα Βασίλη!! Εμένα πάλι ο αστερισμός της Λύρας μου θυμίζει χασαπομάχαιρο

Εγώ θα έπαιρνα το Skywatcher 80/400 EQ . Εχει πιο μεγάλο πεδίο και θα βρίσκεις πιο ευκολα τους στόχους αλλά και δε θα επηρεάζεται τόσο εύκολα από τους κραδασμούς της βάσης και του τρίποδα. Είναι πιο μικρό σε μήκος αρα θα έχει λιγότερες ταλαντώσεις. Επίσης η βάση EQ είναι ισημερινη και λιγάκι πιο σταθερή από την απλη την ΑΖ. Συγκριτικά το 80/400 EQ είναι καλύτερο από το 70/700 ΑΖ απλά το μόνο του μειονέκτημα είναι ότι μπορεί να έχει περισσότερο χρωματικό σφάλμα στην παρατήρηση πολύ φωτεινών αντικειμένων. (πλανήτες)

Ακριβώς το ίδιο έπαθα κι εγώ αλλά με τον αστερισμό του Κρατήρα! Καλά να πάθω όμως γιατί πήγα να το παίξω έξυπνος στη παρέα όντας ελαφρώς πιωμένος! Κι όλο έλεγα από μέσα μου: " Βρε πολύ χαμηλά εχει πέσει ο Ηρακλης"

Stargazer τα οπτικά και των δύο τηλεσκοπίων είναι τα ίδια. Αν δεν έχεις πρόβλημα με τη μεταφορά του σωλήνα πάρε το GSO που εξοικονομείς και 200 ευρώ και μ' αυτά μπορείς να αγοράσεις ενα καλό προσοφθάλμιο ή άλλα αξεσουαρ. Το 10άρι μπαίνει ακριβώς ξάπλα στα πίσω καθίσματα ενός μικρού αυτοκινήτου. Για το 12 αρι θα χρειαστεί να ρίξεις τα καθίσματα. Αν έχεις πρόβλημα με τη μεταφορά πάρε skywatcher. Και το skywatcher έχει φρένο για τη κίνηση ως προς το κάθετο άξονα αλλά το GSO έχει φρένο -ρυθμιστή τριβής και για την κίνηση ως προς τον οριζόντιο άξονα. Σε γενικές γραμμές και τα δύο είναι πολύ καλά τηλεσκόπια.

skywatcher και celestron φτιάχνονται στο ίδιο εργοστάσιο της synta στην Κίνα. Αυτό μη σ' ανησυχει!

http://www.aktistar.com/introscope/cel80.htm Για δες αυτό !Μου φαίνεται καλύτερη επιλογή!

Αν δεν είχες πρόβλημα με τη Θεσ/νίκη και την απόσταση θα σου πρότεινα αυτό http://www.teleskop-express.de/shop/product_info.php/info/p1192_GSO-Dobson-880---10----250-1250mm-Teleskop---Deluxe-Version.html το οποίο το φέρνει η aktis στη Θεσ/νίκη. Συγκριτικά με skywatcher 10' είναι καλύτερο γιατί έχει καλύτερο εστιαστη με microfocuser, προσαρμοσμένο ανεμιστήρα στο πρωτεύων κάτοπτρο , πεταλούδες ( βίδες) για την ευθυγράμμιση του πρωτεύοντος κατόπτρου και φρένο μεταβαλλόμενης τάσης για την οριζόντια αλλά και τη κάθετη κίνηση και είναι μόνο 60 ευρώ ακριβότερο. Τα οπτικα είναι τα ίδια! Ποιοτικά το τηλεσκόπιο είναι ένα σκαλί πιο πάνω.Πάντως μη πάρεις flex tube τηλεσκόπιο. Το 10άρι χωράει άνετα στα πίσω καθίσματα ενός μικρού αυτοκινήτου και η βάση στο πορτ μπαγκαζ . Flex από 12 και πάνω. Δίνεις 600 ευρώ για τηλέ και με τα 400 που σου περισεύουν παίρνεις telrad , χάρτη , κιάλια και 1-2προσοφθάλμια και ξεκινάς δυναμικά...

Μπράβο Βασίλη! Χαρά στο κουράγιο σου και την υπομονή σου με όλο αυτό το χαμό από τηλεσκόπια , τρίποδες , καλώδια που κουβαλάς κάθε φορά και το χρόνο σου μέχρι να τα στήσεις......... και κάνεις και παρατήρηση στα ενδιάμεσα! Συγχαρητήρια!

Εγώ βρήκα κάτι αλλά είναι πολύ πονηρό! Πολύ ωραίο! Προτείνω να ανεβάζουμε τέτοιους γρίφους συχνότερα!

Λοιπόν πήρα τα κιάλια πριν κανένα χρόνο και τα χρησιμοποιώ τακτικά στις παρατηρήσεις μου. Έφαγαν ένα πέσιμο από το τραπεζάκι με τους χάρτες και έκτοτε έβλεπα διπλό το είδωλο. Αφού τα ξαναχτύπησα λιγάκι επανήλθαν Σε γενικές γραμμές δεν είναι για πολλές πτώσεις και κακομεταχείριση. Εχουν πλαστικό σκελετό κι απ ότι φαίνεται δεν είναι πολύ στιβαρή κατασκευη. Για 20 ευρώ όμως μια χαρά είναι.

Ποιος αστεροειδής...?? Διαστημόπλοιο των Ελ από το Σείριο είναι που μας εποπτεύει διαγράφοντας αυτές τις περίεργες τροχιές. Μπράβο Τόλη! Συγχαρητήρια!!

Πολύ ωραία το αναλύει ο Λιαντίνης . Να μη ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως ο συγκεκριμένος καθηγητής είχε ασχοληθεί με την αστρονομία πάρα πολύ κάτι που φαίνεται και μέσα από τα βιβλία του. Άνθρωπος λοιπόν μπορεί να βγαίνει από το άνδρας στην όψη ,αλλά οφείλει την ανάπτυξη της νοημοσύνης του στην ικανότητα του να σηκώνει το κεφάλι του αρκετά ψηλά σε σχέση με άλλα θηλαστικά και να θωρεί τον ουρανό . Η θέα του έναστρου ουρανού του δημιουργούσε αναπάντητα ερωτήματα που αυτά ίσως πυροδότησαν την ανάπτυξη της νοημοσύνης και της γνωστικής ικανότητας του ανθρώπου. Η αστρονομία λοιπόν εξελίσσει τα είδη.

Το δευτερο δηλαδή άνδρ-ωπός αυτός που έχει τη μορφή άνδρα. Τελείως φαλλοκρατικό. το άνω - θρώσκω είναι λιγάκι "πονηρό" Η ονομασία Ηomo είναι η καλύτερη . Homo - humus δηλαδή χώμα , οργανική ύλη. "Xους ει και εις χουν απελεύσει…" που σημαίνει : γη εισαι, και στη γη θα επιστρέψεις

Χθες λοιπόν αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε το μαραθώνιο μιας και οι ενδείξεις για το καιρό ήταν οι καλύτερες. Ανέβηκα στο βουνό και έστησα πριν τις 20:00.Μόλις έπεσε ο ήλιος και φάνηκαν να διαγράφονται οι πρώτοι αστερισμοί αναζήτησα την Κασσιώπη που θα με οδηγούσε σε Μ 31 . Τελικά με μεγάλη δυσκολία διέκρινα το Μ 31 μέσα στην υγρασία του λυκόφωτος. ούτε λόγος για Μ 33 στο Τρίγωνο πόσο μάλλον για Μ 74- Μ77. Συνέχισα με Κασσιόπη , Περσέα και κει που τελείωνα Ηνίοχο , Διδύμους γέμισε ο ουρανός με σύννεφα! Άρχιζε να καθαρίζει κατά τις 2. Ξεκινήσαμε να προλάβουμε ότι χάσαμε αυτές τις ώρες. πραγματικός μαραθώνιος αφού για 4,5 ώρες δεν σταματήσαμε. Το σμήνος της παρθένου ήταν Μεσαιωνικό βασανιστήριο. Ευτυχώς τα βρήκα σχεδόν όλα στην παρθένο εκτός από Μ 61 το οποίο είχε κατέβει πολύ χαμηλά. Λιγο πριν τα ξημερώματα καταπιάστηκα με Τοξότη , Σκορπιό , Oφιούχο αλλά σύντομα μας βρήκε η ανατολή του ήλιου. Συνολικά βρήκα 68 αντικείμενα Messier. Νομίζω πάντως ότι ο Απρίλιος είναι λιγάκι αργά για Messier Marathon . Ωραία ήταν.... Θα επαναληφθεί σίγουρα!!!! Τα σφαιρωτά σμήνη τελικά είναι όλα τα λεφτά!!!!!!!!!

O W της μεγάλης άρκτου είναι ένας μεταβλητός αστέρας εκλειπτικός δηλαδή διπλό σύστημα. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο ότι τα δύο αστέρια είναι τόσο κοντά το ένα στο άλλο που ανταλλάζουν τα υλικά τους. Οδεύουν προς συνένωση. Θα ακολουθήσει μία μεγάλη έκρηξη και το νέο αστέρι θα αργήσει πολύ μέχρι να μπει στη φάση κύριας ακολουθίας ...να σταθεροποιηθει η καταστασή του. Είναι δυνατή η ένωση δύο λευκών νάνων που δυστυχώς αυτή η συνένωση δεν συντελεί στη δημιουργία νέου αστεριού αλλά σε μια έκρηξη σουπερνόβα τύπου la γιατί και τα δύο είναι κορεσμένα άστρα. kkokkolis ο ήλιος μας είναι ένα αστέρι 3ης γενιάς από τότε που "υποθετικά " γεννηθηκε το σύμπαν. Αν ο Δίας είχε λίγο περισσότερη μάζα τότε μαζί με τον ήλιο θα ήταν ένας διπλός αστέρας. Ίσως όταν γίνει ο ήλιος μας κόκκινος γίγαντας και διογκωθει αρκετα να αλληλεπιδράσει βαρυτικά με το Δία και ίσως ...λέω ίσως του δώσει μέσω μιας ζώνης προσαυξησης του Δία το απαραίτητο υλικό για να γίνει κι αυτός ένα αστέρι.

Η αστρονομία για μένα είναι ότι ακριβώς κάνει το οδηγητικό τηλεσκόπιο στην αστροφωτογράφιση. Με επαναφέρει στη σωστή θεώρηση των πραγμάτων όταν ξεφεύγω και ο εγωισμός μου καλπάζει. Όταν παρατηρώ μου έρχονται στο μυαλό οι παρακάτω στίχοι του Θανάση Παπακωνσταντίνου Στο άπειρο πορεύομαι, απ' το άπειρο ξεκίνησα. Κέντρο του σύμπαντος κι αθάνατος νόμισα ο άμυαλος πως ήμουνα.

Την Πέμπτη 3 Μαρτίου και βλέποντας τον καιρό στο sat24 διακρίνω ένα μικρό κενό και μια πιθανότητα παρατήρησης. Στις 9:30 είμαι στο βουνό και έχω ήδη στήσει το τηλεσκόπιο. O ουρανός ήταν πάρα πολύ καλός, αλλά είχε απίστευτη υγρασία. Καθώς κρυώνω το κάτοπτρο λέω να ρίξω μια ματιά στο Μ 40 ή winnecke 4 ένα φαινομενικά διπλό αστέρι στο κατάλογο Μεσσιε. Λιγάκι πιο πάνω διακρίνω τον γαλαξία ngc 4290 στα 12 mag παραδίπλα του βρίσκεται ο 4284 στα 14 mag και φαίνεται οριακά. Έχει έρθει και ο Βασίλης και στήνει τα τηλεσκόπια. Συνεχίζω στη Μ.¨Άρκτο αρκετά βορειότερα και βλέπω τον ngc2681 στα 10 mag , τον ngc 3877 και τον 3811 . Μεταπηδώ στον αστερισμό του Δράκοντα και βλέπω τα πολύ ωραία διπλά ν, μ ,16,17 χωρίς να έχουν έντονη χρωματική διαφορά. Δεν αμελώ να δω τον πορτοκαλή αστέρα άνθρακα τον UX του Δράκοντα. Στη «κοιλιά» του Δράκοντα ανάμεσα δηλαδή από τον ι και τον θ υπάρχουν 4 γαλαξίες στη σειρά ο ένας πίσω απ’ τον άλλον. Βλέπω έυκολα τον ngc 5985 και5982 και με δυσκολία τον ngc 5981 στα 13 mag που πολύ εύκολα διακρίνεται στου Βασίλη το τηλεσκόπιο. Τον ngc 5976 στα 15 mag δεν τον βλέπω με τίποτα. Λιγάκι παρακάτω είναι ο πολύ ωραίος ngc 5907 ο οποίος είναι λεπτός και θυμίζει πάρα πολύ το Sombrero galaxy . Συνεχίζω παραδίπλα με το Μ 102 γαλαξία στα 10 mag ο οποίος ταυτίζεται με τον ngc 5866. Λέω να σταματήσω με τους γαλαξίες προσωρινά και κατευθύνομαι στα «κομμωτηριάκια» του ουρανού την alula australis και alula borealis στη Μ. Άρκτο (χαρακτηρισμός που δόθηκε από μενα και το Βασίλη εξαιτίας των ονομάτων τους). Αυτά τα δύο λοιπόν είναι διπλά αστέρια και τα παρατηρώ για λίγο. Ο Βασίλης μου λέει πως κάπου εκεί είναι το Palomar 4 και επιχειρούμε να το δούμε. Ανοιχτή η Uranometria το starry night pro στο laptop και δύο τηλεσκόπια ένα 10αρι ( το δικό μου) και το 16αρι του Bi2l. Κάτω λοιπόν απ’ την Alula australis βρίσκουμε τον ngc 3687 αμυδρό γαλαξία στα 13 mag . Στ αριστερά του σχηματίζεται ένα ισόπλευρο τρίγωνο από αστεράκια. προεκτείνουμε την κάτω του πλευρά και στο σημείο που έλεγαν τα παραπάνω βοηθήματα εντοπίζουμε και οι δύο το pal 4. Έλεγχο ξανά σε uranometr;ia , starry night kai to 16αρι και ναι τελικά το βλέπω κι εγώ απ’ το 10αρι. Δε πιστεύω να κάναμε λάθος να πάρει ευχή…!Το πιστοποιεί και ο Βασίλης ότι φαίνεται μέσα απ’ το δικό μου. Τελικά είχαμε πολύ καλό ουρανό . Δεν εξηγείται διαφορετικά. Αφού παιδευόμαστε 1 ώρα με το pal 4 λέω να ξεκουραστώ για λίγο στο Μ 13 που έχει ανέβει αρκετά ψηλά. Ααααχ ξεκούραση! Σα να ταξιδεύεις με ταχύτητα δίνης μέσα του. Συγκρίνω τον Hyperion 8mm με τον απλό plosll 8mm στο Μ13. Ο κουραστικός plosll στο κέντρο του δίνει κρυστάλλινα αστεράκια σε σχέση με τον Υπερίωνα που δυσκολεύεται να «καθαρίσει» το σφαιρωτό. Ε μια και είμαι στον Ηρακλή παρατηρώ και τον καταπληκτικό κιτρινοπράσινο διπλό α του Ηρακλή. Επίσης πολύ ωραίος και ο 95 Her επίσης διπλός. Στον Ηρακλή βλέπω το πλανητικό ngc 6210 που θυμίζει πολύ το cats eye nebula μιας και είναι κι αυτό μια γαλάζια μπαλίτσα. Ξεκουραζόμαστε ξανά με το Βασίλη παρατηρώντας τον Κρόνο και τεστάρουμε τους HR planetary 6mm , nagler 5mm και baader orthoscopic 6mm.Καλύτερος απ’ όλους ο ορθοσκοπικός αλλά αρκετά κουραστικός. Δεύτερος με μικρή διαφορά ο nagler και τρίτος ο με planetary με ελαφρά μικρότερο κοντραστ. Βέβαια να πω πως τον καλύτερο Κρόνο τον έχουμε δει μέσα απ’ το 9,25 celestron του Σπύρου. Μακράν καλύτερο είδωλο. Οι μεγάλες εστιακές δεν παίζονται στους πλανήτες…. Ξεκινάω να δω τον αστέρα άνθρακα RR του Ηρακλή και τρώω περίπου μισή ώρα. Μάλλον έχω κουραστεί και αποφασίζω να φύγω με βαριά καρδιά μετά από 7 ώρες παρατήρηση. Ήταν μια καταπληκτική βραδιά και ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλες. Τις επόμενες μέρες ελπίζω να επιχειρήσουμε κι εκείνο το messier marathon ε Βασίλη???