Κάνω τον εξής συλλογισμό: Ένα σωμάτιο(πχ τα σωματίδια που αποτελούν ένα μεσοαστρικό νέφος) εκπέμπει ακτινοβολία(φωτόνια) κατα την αποδιέγερση του (μετα απο διέγερση λόγω κρούσης η πρόσληψης φωτονίων-ενέργειας), χονδρικά μιλόντας , έτσι κατα την αποδιέγερση η ακτινοβολία που εκπεμπεται εχει μήκος κύματος (ή συχνοτητα) που εξαρταται αποτην αρχικη ενεργει που προσλαμβανει το σωμάτιο απο την κρουση ή πρόσληψη ενε/ας. Αρα αναλογα με το μηκος κυματος της εκπεμπομενης ακτινοβολιας(φωτονιων) και αναλογα με την ''ευαισθισία΄΄ ενός δέκτη ΄γίνετε αισθητη ή οχι η ακτινοβολία αυτή (με τον τροπο που μεταφραζει το αισθητο ο δέκτης). Αρα για τον ανθρωπο καθε φορα που ''αισθανετε''ακτινοβολία μήκους κύματος μεταξυ 3600-6900Α το μεταφραζει στο αισθητο χρώμα. Αρα να εκπεμπεται τετοιου μήκους κύματος ακτινοβολία το βλεπουμε χρωμα. Βεβαια αναλογα παλι με την αποσταση της ''πηγης του χρώματος'', και το αν αναμεσα στο ταξίδι των φωτονιων παρεμβαλονται αλλα σωματιδια η κατι αλλο.. μπορει να αλλιωνεται το μήκος κυματος και να βλεπουμε χρώμα ενω δν υπαρχει ή το αντίστροφο. ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ Ή ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ???