Δροσος Γεωργιος

Διάστημα: Η συμβολή της Ελλάδας στο πρώτο κύκλο παρατηρήσεων του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb Οι πανίσχυρες μελανές οπές και η εξέλιξη των γαλαξιών θα βρίσκονται στο «σκόπευτρο» του θαύματος της διαστημικής τεχνολογίας που ονομάζεται Διαστημικό Τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ (James Webb Space Telescope, JWST), η εκτόξευση και η τελική διαμόρφωση του οποίου, προχωρούν -μέχρι σήμερα- όπως είχαν σχεδιάσει οι υπεύθυνοι του προγράμματος. Αν για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αυτό που διανύουμε είναι ένα κρίσιμο διάστημα, για την Ελλάδα, η πετυχημένη λειτουργία του πλέον ακριβού διαστημικού συστήματος παρατήρησης έχει μια επιπλέον σημασία, αφού στον πρώτο κύκλο προγράμματος παρατηρήσεων του James Webb, έχει επιλεγεί ένα σημαντικό πρόγραμμα από τη χώρα μας.«Το πρόγραμμα αυτό αφορά το πώς οι πίδακες μελανής οπής επηρεάζουν την εξέλιξη ενός γαλαξία, διαταράσσοντας νέφη που μπορούν να δημιουργούνται, την εξέλιξη των γαλαξιών, το πώς επηρεάζουν τους γαλαξίες οι μαύρες τρύπες», εξήγησε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM» η Καλλιόπη Δασύρα, αστροφυσικός, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ, συνεργάτης του Εθνικού Αστεροσκοπείου, επιστημονική υπεύθυνη του σχετικού προγράμματος του πρώτου κύκλου προγράμματος παρατηρήσεων του James Webb. Στην αφετηρία για χρήση του JWST και η Ελλάδα Η επιλογή των προγραμμάτων για τον πρώτο κύκλο «χρήσης» του υπερ-εξελιγμένου Διαστημικού Τηλεσκοπίου -τον επονομαζόμενο «Κύκλο 1 (Cycle 1)»- έγινε στα τέλη Μαρτίου του 2021 από το επονομαζόμενο Space Telescope Science Institute (STScI) και ως γενική κατεύθυνση, οι επιστήμονες επέλεξαν η μεγάλη μερίδα των προτάσεων που θα επιλεγούν για τον πρώτο αυτό κύκλο παρατηρήσεων να αφορούν την αναζήτηση ατμόσφαιρας σε «κοντινούς» εξωπλανήτες αλλά και τη μελέτη των πιο πρώιμων γαλαξιών του σύμπαντος. Ύστερα από 460 ώρες που θα δοθούν σε προγράμματα, τα οποία ονομάζονται Early Outreach Science και θα βοηθήσουν στην ευθυγράμμιση του Τηλεσκοπίου JWST και τη ρύθμιση των συστημάτων του, περίπου 4000 ώρες παρατήρησης θα «δοθούν» στα λεγόμενα Time-Guaranteed Observations προγράμματα. Αυτά τα έχουν επιλέξει/προτείνει οι επιστήμονες που βοήθησαν στο να κατασκευαστούν τμήματα και συστήματα του JWST. Ωστόσο, το μεγαλύτερο τμήμα των ωρών παρατήρησης του πρώτου έτους, περίπου 6000 ώρες, θα αφορούν τα General Observing προγράμματα, ένα από τα οποία είναι το ελληνικό.Οι προτάσεις από τα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ) αποτελούν το 33% του συνόλου των προτάσεων που επιλέχθηκαν και αναλογούν στο 30% του διαθέσιμου χρόνου παρατήρησης με το Τηλεσκόπιο Webb. Είναι συνεπώς μεγάλη τιμή για την πρόταση, στην οποία είναι επιστημονικά υπεύθυνη η κ. Δασύρα, το γεγονός ότι κάποια στιγμή, μετά το φετινό καλοκαίρι -τόσο νωρίς στη χρήση του- ο 6,5 μέτρων καθρέπτης του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James θα «κοιτάξει» εκεί όπου έχει προτείνει η ελληνική πρόταση. Οι μαύρες τρύπες και η εξέλιξη των γαλαξιών «Όταν σκεφτόμαστε τον τρόπο με τον οποίο οι μαύρες τρύπες μπορούν να επηρεάζουν τους Γαλαξίες, είναι σύνηθες να σκεφτόμαστε τη βαρυτική έλξη που αυτές ασκούν σε όποιο αντικείμενο βρίσκεται στο εγγύς περιβάλλον τους, πολύ κοντά στο κέντρο ενός Γαλαξία. Υπάρχει όμως κάτι παραπάνω σε αυτό. Καθώς ένα αντικείμενο, όπως ένα αστέρι ή ένα γιγαντιαίο νέφος από αέρια «πέφτουν» προς μια μελανή οπή, θα σχηματίσουν ένα ειδικό δίσκο(σ.σ equationdisc) γύρω του. Τα φορτισμένα σωματίδια που σχηματίζουν αυτό τον δίσκο «παγιδεύονται» από γραμμές του μαγνητικού πεδίου και αυτά μπορεί να εκτιναχθούν προς τα έξω και προς τον Γαλαξία σε πολύ υψηλές ταχύτητες, ταχύτητες κοντά σε αυτή του φωτός. Μια εκτίναξη που θα γίνει σαν ένας πίδακας, με έναν τρόπο που μοιάζει με δέσμη. Αυτά ονομάζονται πίδακες μελανής οπής», εξηγεί η κ. Δασύρα καθώς περιγράφει το αντικείμενο που θα μελετηθεί μέσα από την εγκεκριμένη ελληνική πρόταση. «Ριπές» μέσα στο Σύμπαν Η Ελληνίδα επιστήμονας εξηγεί ακόμη ότι, μέσα από τις παρατηρήσεις που θα κάνει με το JWST, η ομάδα της ελπίζει πως θα εκτελέσει συγκεκριμένες μετρήσεις, που ενδεχομένως θα αποδείξουν κάτι εξαιρετικά σημαντικό επιστημονικά. «Καθώς λοιπόν αυτοί οι πίδακες ταξιδεύουν μέσα από γαλαξίες μπορεί να «συγκρουστούν» με το πυκνό «σύννεφο» που υπάρχει ανάμεσα στα αστέρια (σ.σ. interstellarmedium) και να σχηματίσουν «ανέμους»! Ανέμους, οι οποίοι μπορεί να είναι πολύ εκτεταμένοι και έντονοι. Τόσο έντονοι που μπορεί να «διώξουν» αέρια μέσα από Γαλαξίες…», περιγράφει η κ. Δασύρα.Ο στόχος του συγκεκριμένου προγράμματος, που θα εκτελεστεί μέσα από τον πρώτο κύκλο παρατηρήσεων του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb, είναι -μεταξύ άλλων- η έρευνα των μηχανισμών εναπόθεσης ενέργειας, η έρευνα της θερμοκρασίας, της πυκνότητας, της πίεσης αερίου, του πώς οι διαφορές πίεσης μπορεί να οδηγήσουν σε διάλυση ή κατάρρευση νεφών.«Το ενδιαφέρον μας είναι πώς σε περιπτώσεις τέτοιων φαινομένων θα μπορέσουμε να μετρήσουμε την πίεση των νεφών που έχουν «χτυπηθεί» από έναν πίδακα μιας μελανής οπής, ώστε να μετρήσουμε μεταβολές της πίεσης που μπορεί να είναι τόσο έντονες που θα «σπρώξουν» τεράστιες ροές αερίων από μια περιοχή στην άλλη. Θα το κάνουν, μάλιστα, με έναν τρόπο παρόμοιο μ’ αυτόν που οι άνεμοι διαδίδονται στην ατμόσφαιρα της Γης!», επισημαίνει η κ. Δασύρα.Τι περιμένει, αν όλα πάνε καλά το επόμενο διάστημα στο τεχνικό κομμάτι της ενεργοποίησης του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb, η ομάδα πίσω από την ελληνική πρόταση που τιμήθηκε με την επιλογή της πρότασης της; «Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να αποδείξουμε πως οι μελανές οπές μπορούν να επηρεάζουν συνολικά την εξέλιξη ενός Γαλαξία, ακόμη και αν βρίσκονται στο κέντρο του!», εξηγεί η Ελληνίδα αστροφυσικός. https://www.in.gr/2022/02/12/b-science/space/diastima-symvoli-tis-elladas-sto-proto-kyklo-paratiriseon-tou-diastimikou-tileskopiou-james-webb/

Το τηλεσκόπιο James Webb άνοιξε τα μάτια του και είδε το πρώτο του άστρο … 18 φορές! Η πρώτη εικόνα που μας έστειλε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb απέχει πολύ από το να είναι εκπληκτική. Βλέπουμε 18 θολές λευκές κουκκίδες σε μαύρο φόντο και όλες αντιστοιχούν στο ίδιο αντικείμενο: το άστρο HD84406 που βρίσκεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb πλησιάζει στην ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της πολύμηνης διαδικασίας ευθυγράμμισης του πρωτεύοντος κατόπτρου του χρησιμοποιώντας την κάμερα Near Infrared Camera (NIRCam). Προς το παρόν επιβεβαίωσε ότι η NIRCam μπορεί να συλλέξει φως από ουράνια αντικείμενα και στη συνέχεια να αναγνωρίσει το αστρικό φως από το ίδιο άστρο σε καθένα από τα 18 κύρια τμήματα του κατόπτρου. Τον επόμενο μήνα, οι αστρονόμοι που χειρίζονται το τηλεσκόπιο θα προσαρμόσουν σταδιακά τα τμήματα του κατόπτρου έτσι ώστε τα 18 είδωλα να φαίνονται ως ένα μοναδικό άστρο. Μέσα από την παραπάνω διαδικασία προέκυψε και η παρακάτω «selfie» του τηλεσκοπίου. Σ’ αυτή την φωτογραφία το φωτεινό τμήμα ήταν στραμμένο σε ένα φωτεινό άστρο, ενώ τα άλλα δεν είχαν εκείνη τη στιγμή την ίδια ευθυγράμμιση:

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης σε τροχιά γύρω από λευκό νάνο που θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή. Βρετανοί αστρονόμοι εντόπισαν την παρουσία ενός κατοικίσιμου πλανήτη σε τροχιά γύρω από ένα άστρο που πεθαίνει Καλλιτεχνική απεικόνιση πλανήτη σε τροχιά γύρω από λευκό νάνο Εφόσον επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας πιθανώς κατοικήσιμος πλανήτης θα έχει βρεθεί σε τροχιά γύρω από έναν λευκό νάνο, με τον πλανήτη αυτόν να εντοπίζεται σε αυτό που θεωρείται «κατοικήσιμη ζώνη» από το θνήσκον άστρο, καθώς η τροχιά του δεν είναι ούτε υπερβολικά μακριά ούτε υπερβολικά κοντά και έτσι η θερμοκρασία της επιφανείας του πρέπει να είναι ανεκτή. Η σχετική αναφορά περιλαμβάνεται στις μηνιαίες ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας, με τον Τζέι Φάριχι, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, που ήταν επικεφαλής της μελέτης, να δηλώνει πως η παρατήρηση αυτή ήταν εντελώς νέα για τους αστρονόμους.«Πρόκειται για την πρώτη φορά που έχει βρεθεί οτιδήποτε στην κατοικήσιμη ζώνη ενός λευκού νάνου. Επομένως υφίσταται η πιθανότητα ζωής σε έναν άλλο κόσμος στην τροχιά αυτή», δήλωσε ο Βρετανός επιστήμονας στο BBC.Ενώ τα πολύ μεγάλα αστρικά σώματα προκαλούν μαύρες τρύπες όταν πεθαίνουν, τα μικρότερα (όπως ο δικός μας Ήλιος) μετατρέπονται σε λευκούς νάνους, δηλαδή άστρα που έχουν κάψει όλο το καύσιμο του πυρήνα τους και έχουν χάσει τα εξωτερικά τους στρώματα. Συνήθως έχουν το μέγεθος ενός κοινού πλανήτη και βγάζουν ένα λευκό-γαλάζιο χρώμα στην αρχή τους.Ο πιθανός πλανήτης, που εντοπίστηκε βρίσκεται 117 έτη φωτός από τη Γη, είναι 60 φορές πιο κοντά στον λευκό νάνο από ό,τι η Γη στον Ήλιο.Η αναφορά γίνεται σε πιθανό πλανήτη διότι δεν έχει ακόμη καταγραφεί το αστρικό αυτό σώμα αλλά οι ανωμαλίες στην κίνηση 65 σωμάτων στην τροχιά της κατοικήσιμης ζώνης αυτού του λευκού νάνου δείχνουν ότι εκεί υπάρχει κάποιος πλανήτης που τα επηρεάζει με τη βαρύτητά του. https://physicsgg.me/2022/02/11/ανακαλύφθηκε-εξωπλανήτης-σε-τροχιά-γ/

Το φορτηγό πλοίο "Progress MS-19" στάλθηκε για γενική συνέλευση με όχημα εκτόξευσης. Στο τεχνικό συγκρότημα του κοσμοδρομίου Baikonur, ολοκληρώνεται η προετοιμασία του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). .Σήμερα, το Progress MS-19 TGK ως μέρος της διαστημικής κεφαλής (SCV) έφτασε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 31 για γενική συναρμολόγηση με το όχημα εκτόξευσης. Πριν αποσταλεί το διαστημόπλοιο από τη θέση 254, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos πραγματοποίησαν κλίση του CHG σε οριζόντια θέση και φόρτωσή του σε μονάδα μεταφοράς σχεδιασμένη για τη μεταφορά κεφαλών με διαστημόπλοια Progress και Soyuz. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Το πρόγραμμα πτήσης διαστημικού σκάφους προβλέπει ένα διήμερο ραντεβού και παράδοση περίπου 2.500 κιλών ωφέλιμου φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένου ανεφοδιασμού καυσίμων, νερού και αερίου, καθώς και διάφορου εξοπλισμού και υλικών για το πλήρωμα της 66ης μακροχρόνιας αποστολής . https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-10.html

Ο ρωσικός πύραυλος Soyuz εκτοξεύεται από το ευρωπαϊκό διαστημικό λιμάνι. Την Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου 2022, στις 18:09:37 UTC, κοινά ρωσικά και ευρωπαϊκά πληρώματα πραγματοποίησαν εκτόξευση ενός πυραύλου Soyuz-ST-B με ένα ανώτερο στάδιο Fregat-M και 34 διαστημόπλοια OneWeb από το Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας. Αυτή ήταν η δέκατη τρίτη εκτόξευση στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος OneWeb. Εννέα λεπτά μετά την απογείωση, ο ενισχυτής και το διαστημόπλοιο χωρίστηκαν κανονικά από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης. Μέσα σε 3,5 ώρες, οι δορυφόροι OneWeb θα διαχωριστούν με τη σειρά τους από το ρωσικό ενισχυτή, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων. Η Roscosmos είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα Soyuz στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας από τη ρωσική πλευρά και συντονίζει τη δουλειά με τη ρωσική βιομηχανία πυραύλων και διαστήματος επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Ο Glavkosmos (μέρος της Roscosmos) είναι ο επικεφαλής συμβατικός ενοποιητής των ρωσικών επιχειρήσεων συνεργασίας σε αυτό το έργο, διασφαλίζοντας την αλληλεπίδραση με την Arianespace.Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-ST αναπτύχθηκε στο Progress Rocket and Space Center (Σαμάρα, μέρος του Roscosmos) και βασίζεται στον πύραυλο Soyuz-2. Έχει σχεδιαστεί για να εκτοξεύει διαστημόπλοιο από το Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας. Ο πύραυλος είναι προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις του Διαστημικού Κέντρου της Γουιάνας όσον αφορά την ασφάλεια, το σύστημα τηλεμετρίας και τις συνθήκες λειτουργίας. Επιπλέον, είναι εξοπλισμένο με φέρινγκ ωφέλιμου φορτίου τύπου ST που, μαζί με την άνω βαθμίδα Fregat, εξασφαλίζει την εκτόξευση σε τροχιά μεγάλης γκάμα ωφέλιμων φορτίων. http://en.roscosmos.ru/22719/

Στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για την επόμενη γενια Ευρωπαίων Αστροναυτών και 24 Ελληνες. Περίπου 1.360 επίδοξοι αστροναύτες, εκ των 22.500 και πλέον υποψηφιοτήτων που ελήφθησαν, πέρασαν στη δεύτερη φάση της διαδικασίας επιλογής των μελλοντικών αστροναυτών της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), όπως ανακοινώθηκε σήμερα.Τέσσερις με έξι υποψήφιοι θα περάσουν μονάχα τη γραμμή τερματισμού στα τέλη του 2022, έπειτα από μια μακρά διαδικασία επιλογής, από την οποία θα αναδυθεί μια νέα γενιά αστροναυτών της ESA και των 22 κρατών μελών της.Έπειτα από μια πρώτη επιλογή, 1.361 υποψήφιοι (831 άνδρες και 530 γυναίκες) συνεχίζουν και θα συμμετάσχουν σε μια δεύτερη φάση: μια ημέρα «εξετάσεων ψυχολογικής απόδοσης σε μία εγκατάσταση στην Ευρώπη», διευκρινίζει η υπηρεσία σε ένα δελτίο τύπου.Η πρώτη επιλογή περιλαμβάνει «τουλάχιστον τρεις υποψηφίους από κάθε κράτος μέλος», συμπλήρωσε η ESA. Η Γαλλία, χώρα που είχε παρουσιάσει τις περισσότερες υποψηφιότητες στην αρχή του διαγωνισμού, προηγείται με μεγάλη διαφορά, με 404 υποψηφίους (250 άνδρες και 154 γυναίκες).Ακολουθούν η Γερμανία (194 υποψήφιοι), η Βρετανία (166) και η Ιταλία (159).H Ελλάδα έχει 24 υποψηφίους ( 22 άνδρες και 2 γυναίκες). Αρχικά είχαν θέσει υποψηφιότητα από την χώρα μας 281 άτομα.Συνολικά, ένας αριθμός ρεκόρ 22.523 ενδιαφερομένων είχε θέσει υποψηφιότητα στο τέλος της εκστρατείας προσλήψεων, τον Ιούνιο του 2021. Ήτοι ο τριπλάσιος αριθμός σε σύγκριση με την προηγούμενη διαδικασία επιλογής, πριν από 11 χρόνια.Η ESA θέλει να προσλάβει μια πιο ποικιλόμορφη γενιά, με περισσότερες γυναίκες. Ξεκίνησε, επίσης, ένα σχέδιο για μια αποστολή στο μέλλον με έναν αστροναύτη με σωματική αναπηρία: 27 υποψήφιοι για αυτήν τη θέση έχουν κληθεί στη δεύτερη φάση. Δείτε τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε η ESA για κάθε κράτος μέλος:

Οι δοκιμές κενού του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 ξεκίνησαν στο Baikonur Στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 254 του κοσμοδρομίου Baikonur, συνεχίζεται η προετοιμασία πριν από την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους μεταφοράς Soyuz MS-21 (TPK). Σήμερα, στο τεχνικό συγκρότημα, το πλοίο μεταφέρθηκε σε θάλαμο κενού για δοκιμές διαρροής. Μετά την ολοκλήρωση των προπαρασκευαστικών μέτρων, ειδικοί της RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos πραγματοποίησαν τη μεταφορά και φόρτωση του Soyuz MS-21 TPK στις βάσεις του θαλάμου κενού 17T523MR. Ο κύκλος δοκιμών πνευμονοκέφαλου με χρήση περιβάλλοντος ηλίου-αέρα στους δοκιμασμένους όγκους προορίζεται για ποιοτικό έλεγχο της στεγανότητας του διαστημικού σκάφους και των εποχούμενων συστημάτων του υπό συνθήκες εδάφους. Η αποστολή 67 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τον Μάρτιο του 2022. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-10_1.html

Η πρώτη εικόνα της επιφάνειας της Αφροδίτης από τo Parker Solar Probe της NASA. Το Parker Solar Probe της NASA όμως κατάφερε με το όργανο WISPR να διαπεράσει την ατμόσφαιρα και να μας χαρίσει για πρώτη φορά μία εικόνα των γεωλογικών χαρακτηριστικών του πλανήτη.Ο “δίδυμος” πλανήτης της Γης, η Αφροδίτη, περιβάλλεται από ένα πυκνό νέφος τοξικών αερίων που δε μας επιτρέπει να δούμε την επιφάνειά της στο φάσμα του ορατού φωτός που βλέπει ο άνθρωπος. Το Parker Solar Probe της NASA όμως κατάφερε με το όργανο WISPR να διαπεράσει την ατμόσφαιρα και να μας χαρίσει για πρώτη φορά μία εικόνα των γεωλογικών χαρακτηριστικών της επιφάνειας όπως βουνά και πεδιάδες. «Η Αφροδίτη είναι το τρίτο πιο φωτεινό αντικείμενο στον ουρανό αλλά μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε πολλές πληροφορίες για την επιφάνειά της επειδή μας μπλόκαρε η πυκνή ατμόσφαιρα. Τώρα βλέπουμε επιτέλους την επιφάνεια σε μήκη κύματος ορατού φωτός για πρώτη φορά από το διάστημα», ανέφερε ο αστροφυσικός Brian Wood.Το WISPR κατάφερε να πιάσει την υπέρυθρη ακτινοβολία που εκπέμπεται από τη νυχτερινή πλευρά της Αφροδίτης. Οι θερμοκρασίες στη βραχώδη επιφάνειά της είναι τόσο μεγάλες που η Αφροδίτη ουσιαστικά λάμπει, σαν ένα κομμάτι σίδερο που βγαίνει από κλίβανο. Οι εικόνες συμπίπτουν με τις εικόνες radar που έχουμε από το σκάφος Magellan του 1990. Φαίνεται η περιοχή Aphrodite Terra, το μεγαλύτερο υψίπεδο της επιφάνειας του πλανήτη και εμφανίζεται ως η σκοτεινή περιοχή που περιβάλλεται από φωτεινά σύννεφα. Λόγω του μεγάλου υψομέτρου, η Aphrodite Terra είναι ψυχρότερη από την υπόλοιπη επιφάνεια και είναι ορατή κοντά στο φάσμα των υπερύθρων.Αν και οι εικόνες δεν αποκάλυψαν κάτι νέο για την τοπογραφία του πλανήτη, οι εκπομπές της θερμότητας από διαφορετικά ορυκτά θα μας αποκαλύψουν την ορυκτολογία του πλανήτη, βοηθώντας με τη σειρά τους να καταλάβουμε την ιστορία της Αφροδίτης η οποία θεωρείται πλούσια σε ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Geophysical Research Letters. https://physicsgg.me/2022/02/11/η-πρώτη-εικόνα-της-επιφάνειας-της-αφρο/

Ρεκόρ θερμότητας από μια έκρηξη πυρηνικής σύντηξης Eνα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα έφερε την προοπτική αξιοποίησης της δύναμης των άστρων το νέο επιστημονικό ρεκόρ όσον αφορά την ποσότητα της ενέργειας που απελευθερώνεται σε μια διαρκή αντίδραση πυρηνικής σύντηξης.Ερευνητές στο Joint European Torus (JET), ένα πείραμα σύντηξης στο Οξφορντσαϊρ της Αγγλίας, παρήγαγαν 59 μεγατζάουλ θερμότητας – ισοδύναμο περίπου 14 κιλών TNT – στη διάρκεια μιας έκρηξης σύντηξης διάρκειας πέντε δευτερολέπτων, ποσότητα υπερδιπλάσια του προηγούμενου ρεκόρ των 21,7 μεγατζάουλ που είχε καταγραφεί στις ίδιες εγκαταστάσεις το 1997.Ο άθλος που ανακοινώθηκε χθες ακολουθεί περισσότερες από δύο δεκαετίες δοκιμών και βελτιώσεων στο Culham Centre for Fusion Energy και χαιρετίστηκε ως «σημαντικό ορόσημο» στον δρόμο προς τη μετατροπή της πυρηνικής σύντηξης σε μια βιώσιμη πηγή ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα.«Αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα μας φέρνουν ένα τεράστιο βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση μιας από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στον τομέα της επιστήμης και της μηχανικής», δήλωσε ο καθηγητής Ιαν Τσάπμαν, διευθύνων σύμβουλος της βρετανικής Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας. «Είναι σαφές πως πρέπει να κάνουμε ουσιαστικές αλλαγές προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής και η πυρηνική σύντηξη προσφέρει τόσο πολλές δυνατότητες».Το JET, το οποίο έχει σχήμα δαχτυλιδιού, είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να περιέχει πλάσματα ή ηλεκτρικά φορτισμένα αέρια, που θερμαίνονται στους 150 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, μια θερμοκρασία δέκα φορές υψηλότερη από εκείνη στο κέντρο του Ηλιου.Σε τόσο ακραίες θερμοκρασίες, οι ατομικοί πυρήνες μπορούν να συντηχθούν ώστε να σχηματίσουν νέα στοιχεία και να απελευθερώσουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Οι ίδιες αντιδράσεις σύντηξης τροφοδοτούν τον Ηλιο, σε σημαντικά χαμηλότερες θερμοκρασίες όμως, διότι τα άστρα έχουν βοηθό τη βαρύτητα.Τα πειράματα στο JET έχουν επικεντρωθεί στο κατά πόσο η πυρηνική σύντηξη είναι δυνατή με ένα καύσιμο βασισμένο σε δύο ισότοπα υδρογόνου, γνωστά ως δευτέριο και τρίτιο, που συνδυάζονται σχηματίζοντας αέριο ήλιο. Τα τελευταία αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι είναι, και προσφέρουν, μια κρίσιμης σημασίας επιβεβαίωση στο Iter, ένα μεγαλύτερο σχέδιο πυρηνικής σύντηξης που κατασκευάζεται στη Νότια Γαλλία. Το Iter έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει την καύση καυσίμου δευτερίου – τριτίου το 2035 και να παράγει τελικά περισσότερη θερμότητα από εκείνη που χρειάζεται προκειμένου να διατηρεί το πλάσμα του σε υψηλή θερμοκρασία.Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν με το Iter, το επόμενο βήμα είναι η κατασκευή ενός ευρωπαϊκού ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού επίδειξης, που θα παράγει περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από εκείνη που θα χρησιμοποιεί και θα είναι συνδεδεμένο με το ηλεκτρικό δίκτυο. Η προοπτική της ενέργειας από πυρηνική σύντηξη είναι βαθιά ελκυστική διότι δεν απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου και ένα κιλό καυσίμου σύντηξης εμπεριέχει περίπου δέκα φορές περισσότερη ενέργεια από ό,τι ένα κιλό άνθρακα, πετρελαίου ή φυσικού αερίου.Παρότι το δευτέριο είναι διαθέσιμο σε αφθονία στο νερό της θάλασσας, το τρίτιο είναι εξαιρετικά σπάνιο και παράγεται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Οι μελλοντικοί ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί πυρηνικής σύντηξης – συμπεριλαμβανομένου του Iter – αναμένεται να παράγουν το δικό τους καύσιμο τριτίου χρησιμοποιώντας νετρόνια υψηλής ενέργειας, που απελευθερώνονται όταν το δευτέριο και το τρίτιο συντήκονται, για τη διάσπαση του κοινού μετάλλου λίθιο σε τρίτιο και ήλιο. https://www.in.gr/2022/02/11/b-science/perivallon-b-science/rekor-thermotitas-apo-mia-ekriksi-pyrinikis-syntiksis/

Οι τρεις μαθηματικοί που τετραγώνισαν τον κύκλο. Πρόκειται για τους Andras Máthé, Oleg Pikhurko και Jonathan Noel που απέδειξαν για πρώτη φορά πώς κατασκευάζουμε ένα τετράγωνο ίσου εμβαδού με έναν κύκλο Τεμαχίζοντας τον κύκλο σε κομμάτια μπορούμε αναδιατάσσοντάς τα να κατασκευάσουμε ένα ισεμβαδικό τετράγωνο Δεδομένου ότι χρησιμοποιούμε ως μονάδα μέτρησης εμβαδών ένα τετράγωνο που έχει ως πλευρά την μονάδα μήκους, τίθεται αμέσως και το πρόβλημα του τετραγωνισμού των διαφόρων σχημάτων. Πολύ εύκολα ‘τετραγωνίζονται’, δηλαδή υπολογίζεται το εμβαδόν σχημάτων όπως τρίγωνα, παραλληλόγραμμα και ορισμένων πολυγώνων. Δυσκολότερο είναι το επόμενο βήμα, να τετραγωνιστούν εμβαδά σχημάτων που περικλείονται από καμπύλες και πρώτα απ΄ όλα το εμβαδόν ενός κύκλου.Ο τετραγωνισμός του κύκλου, είναι ένα από τα τρία μεγάλα προβλήματα της αρχαιότητας (μαζί με το Δήλιο πρόβλημα και την τριχοτόμηση της γωνίας) που βασάνιζε τους μαθηματικούς για πολλούς αιώνες. Πρόκειται για την κατασκευή με κανόνα και διαβήτη ενός τετραγώνου πλευράς α, που έχει εμβαδό ίσο με δεδομένο κύκλο, ας πούμε με ακτίνα r=1 για ευκολία, έτσι ώστε: π∙12=α2, όπου π ο λόγος της περιφέρειας προς την διάμετρο του κύκλου. Επομένως ο τετραγωνισμός του κύκλου ισοδυναμεί με την κατασκευή ενός ευθυγράμμου τμήματος, πάντα με κανόνα και διαβήτη, μήκους .Στην αρχαιότητα είχε διαπιστωθεί ότι ο αριθμός π είναι σταθερός, αλλά η κατασκευή μήκους ίσου με τον αριθμό π με χάρακα και διαβήτη αποτύγχαναν παταγωδώς. Ο πρώτος που αναφέρεται ιστορικά ότι ασχολήθηκε με τον τετραγωνισμό του κύκλου είναι ο Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος (500-428 π.Χ.), δάσκαλος και φίλος του Περικλή. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, γύρω στο 450 π.Χ. ο Αναξαγόρας βρισκόταν στην φυλακή για ασέβεια. Είχε υποστηρίξει ότι ο Ήλιος δεν ήταν θεός, αλλά μάλλον ένας διάπυρος βράχος με το μέγεθος της Πελοποννήσου. Όμως ένας άνθρωπος που διαθέτει γνήσιο επαναστατικό πνεύμα ακόμα και στην φυλακή δεν χάνει τον καιρό του. Εκμεταλλεύτηκε την φυλάκισή του για να επιλύσει το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου. Χρησιμοποιώντας μόνο έναν χάρακα και έναν διαβήτη, μπορείτε να κατασκευάσετε ένα τετράγωνο ίσου εμβαδού με έναν δεδομένο κύκλο; Η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε ο Αναξαγόρας απαντήθηκε το 1882, όταν ο Γερμανός μαθηματικός Ferdinand von Lindemann απέδειξε πως είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί κανόνας και διαβήτης για να κατασκευαστεί ένα μήκος ίσο με έναν υπερβατικό αριθμό, όπως ο αριθμός π (ή την τετραγωνική του ρίζα που είναι επίσης υπερβατικός αριθμός). Αλλά το μήκος της πλευράς ενός τετραγώνου που είναι ισεμβαδικό με έναν κύκλο ακτίνας 1, είναι , το οποίο είναι αδύνατο κατασκευαστεί με χάρακα και διαβήτη. Επομένως ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι αδύνατος με αυτόν τον τρόπο.Κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, θα λέγαμε, αν αυτό ήταν το τέλος της ιστορίας. Όμως, το 1925 ο Alfred Tarski επανέφερε το πρόβλημα τροποποιώντας τους κανόνες. Προβληματίστηκε για το αν κάποιος θα μπορούσε τεμαχίζοντας έναν κύκλο σε πεπερασμένο αριθμό κομματιών, που θα μπορούσαν να συρθούν πάνω στο επίπεδο, να τα αναδιατάξει σχηματίζοντας ένα τετράγωνο ίσου εμβαδού – μια προσέγγιση γνωστή ως ισοδιαχωρισμός (θυμίζει το Οστομάχιον του Αρχιμήδη).Προφανώς δυο σχήματα που χωρίζονται σε ισάριθμα ίσα μέρη (ισοδιαχωρίσιμα) έχουν ίσα εμβαδά. Έτσι οι μαθηματικοί που παραδόξως εξακολούθησαν να εργάζονται πάνω στο πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου, αφήνοντας στην άκρη τους χάρακες και τους διαβήτες, έκαναν προόδους. Μια εργασία που δημοσιεύθηκε το 1964 ήταν η πρώτη που έκανε ουσιαστική πρόοδο στην εκδοχή του προβλήματος που διατύπωσε ο Tarski. Οι συγγραφείς της έδειξαν ότι ο ισοδιαχωρισμός δεν μπορούσε να γίνει με ψαλίδι. Εφόσον αυτός ήταν δυνατός, θα απαιτούσε πιο περίπλοκα κομμάτια φράκταλ, γεμάτα με τρύπες και περίπλοκα οδοντωτά άκρα.Τα πράγματα παρέμειναν στάσιμα μέχρι το 1990, όταν ο Miklós Laczkovich απάντησε στο ερώτημα του Tarski με ένα ηχηρό ναι: Ένας κύκλος θα μπορούσε να διαμορφωθεί εκ νέου με ισοδιαχωρισμό σε ένα τετράγωνο.Για να οπτικοποιήσετε το επίτευγμα του Laczkovich, φανταστείτε έναν κύκλο και ένα τετράγωνο δίπλα-δίπλα σε μια σελίδα. Απέδειξε ότι αν ο κύκλος χωριζόταν έως το πολύ 1050 κομμάτια, όλα τους περίπλοκα και με ασυνήθιστα σχήματα, αυτά τα κομμάτια θα μπορούσαν να μετακινηθούν – χωρίς καν να περιστραφούν – μέχρι να γεμίσουν εντελώς το τετράγωνο.Αλλά για να φτάσει στο αποτέλεσμα αυτό, ο Laczkovich δεν δούλεψε με σχήματα. Αντίθετα, μετέτρεψε το πρόβλημα της γεωμετρίας σε πρόβλημα θεωρίας γραφημάτων. Πήρε ένα μεγάλο γράφημα με δύο ξεχωριστά σύνολα κορυφών — το ένα αντιστοιχούσε σε κύκλο, το άλλο σε τετράγωνο — και μετά επέβαλλε αντιστοιχίες μεταξύ των κορυφών του ενός συνόλου με το άλλο.Υπήρχε όμως ένα κόλλημα. Ο Laczkovich απέδειξε ότι ο ισοδιαχωρισμός του κύκλου σε τετράγωνο μπορούσε να γίνει, αλλά δεν κατάφερε δείξει πώς θα κατασκευαστούν τα κομμάτια, ούτε μπορούσε να τα περιγράψει με οποιονδήποτε τρόπο. Κι ακόμη χειρότερα, τα κομμάτια είναι «μη μετρήσιμα», πράγμα που σημαίνει ότι είναι αδύνατο να προσδιοριστεί το εμβαδό τους.Το επόμενο μεγάλο βήμα έγινε δεκαετίες αργότερα με την εργασία που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2016 από τους Łukasz Grabowski, Máthé και Pikhurko. Η απόδειξή τους, σε αντίθεση με αυτή του Laczkovich, θεωρούσε ότι τα κομμάτια είναι ως επί το πλείστον καλά καθορισμένα. Αλλά και πάλι υπήρχε ένα θολό σημείο: αυτά τα καλώς ορισμένα κομμάτια του κύκλου δεν γέμιζαν όλο το τετράγωνο. Χρειαζονταν επιπλέον κομμάτια για να καλύψουν ένα μικροσκοπικό τμήμα του τετραγώνου. Έστω κι αν το τμήμα αυτό είναι τόσο μικροσκοπικό που δεν έχει εμβαδόν και οι μαθηματικοί το αναφέρουν ως «σύνολο μέτρου μηδέν».Οι Andrew S. Marks και Spencer T. Unger, έκαναν μια σημαντική βελτίωση ένα χρόνο μετά, δίνοντας μια πληρέστερη απόδειξη του τετραγωνισμού του κύκλου, περιγράφοντας όλα τα κομμάτια που χρειάζονται για να τετραγωνιστεί ο κύκλος, χωρίς το απωθητικό κομμάτι με μηδενικό εμβαδό.Η απόδειξή τους περιλάμβανε πολύ περισσότερα κομμάτια – περίπου 10200 – κι αυτά τα κομμάτια εξακολουθούσαν να είναι αρκετά περίπλοκα. Το μειονέκτημα στην εργασία μας, δήλωσε ο Marks, είναι ότι παρόλο που τα κομμάτια καθορίζονται ρητά από μαθηματική άποψη, είναι πολύ δύσκολο να τα οπτικοποιήσουμε.Όμως, στην εργασία των Andras Máthé, Oleg Pikhurko και Jonathan Noel με τίτλο ‘Circle Squaring with Pieces of Small Boundary and Low Borel Complexity‘, που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, υποδεικνύεται πώς ένας κύκλος μπορεί να τετραγωνιστεί κόβοντάς τον σε κομμάτια τα οποία όμως μπορούν να οπτικοποιηθούν και πιθανώς να σχεδιαστούν.Τα κομμάτια τους, που εξακολουθούν να είναι πολλά, περίπου 10200, έχουν απλούστερα σχήματα και είναι πολύ πιο εύκολο για τους μαθηματικούς να τα οπτικοποιήσουν. Αλλά και πάλι δεν φτάσαμε στο το τέλος της ιστορίας του τετραγωνισμού του κύκλου.Ήδη, ο Pikhurko έχει ιδέες για να απλοποιήσει περαιτέρω τα κομμάτια, μειώνοντας τον συνολικό αριθμό τους και κάνοντάς τα λιγότερο ανομοιόμορφα. Ο Marks κάνει προσομοιώσεις στον υπολογιστή που δείχνουν – αλλά δεν αποδεικνύουν – ότι ο ισοδιαχωρισμός μπορεί να επιτευχθεί με 22 κομμάτια. Πιστεύει ότι ο ελάχιστος αριθμός είναι πιθανότατα ακόμη χαμηλότερος. Και δηλώνει ότι: θα στοιχημάτιζα μια ταπεινή μπύρα (αλλά όχι 1000 δολάρια) ότι μπορεί να αποδειχθεί ο τετραγωνισμός του κύκλου με λιγότερα από 20 κομμάτια. https://physicsgg.me/2022/02/10/οι-τρεις-μαθηματικοί-που-τετραγώνισα/

Και τρίτος εξωπλανήτης γύρω από τον Εγγύτατο Κενταύρου. Ο Εγγύτατος Κενταύρου (διεθνώς Proxima Centauri) είναι αστέρας, τύπου ερυθρού νάνου σε απόσταση 4,24 έτη φωτός από τη Γη και εντοπίζεται στον αστερισμό Κένταυρο. Παρόλο που δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, είναι ο κοντινότερος (εγγύτερος) αστέρας στο Ηλιακό μας Σύστημα. Ο αστέρας αποτελεί μέλος ενός τριπλού αστρικού συστήματος, μαζί με τους άλφα Κενταύρου Α και άλφα Κενταύρου Β που βρίσκονται σε στενή τροχιά μεταξύ τους. Ο διπλός αστέρας που αναφέρεται ως Alpha Centauri AB (στο γυμνό μάτι εμφανίζεται ως απλός αστέρας και αποτελεί το τρίτο λαμπρότερο άστρο στον νυχτερινό ουρανό) και το πολύ πιο αμυδρό άστρο Proxima Centauri, το πλησιέστερο στο ηλιακό μας σύστημα. Ευρωπαίοι αστρονόμοι έχουν βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη ακόμη ενός πλανήτη σε τροχιά γύρω από τον Εγγύτατο Κενταύρου (Proxima Centauri), το κοντινότερο στον Ήλιο άστρο, σε απόσταση μόνο τεσσάρων ετών φωτός από τη Γη. Ο υποψήφιος εξωπλανήτης Proxima d -που μένει να επιβεβαιωθεί με περαιτέρω παρατηρήσεις- είναι ο τρίτος που ανιχνεύεται στο σύστημα του Εγγύτατου και αυτός με τη μικρότερη μάζα, μόνο το ένα τέταρτο της Γης. Πρόκειται για έναν από τους ελαφρύτερους εξωπλανήτες που έχουν βρεθεί ποτέ στον γαλαξία μας.Ο Proxima d περιφέρεται σε απόσταση περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, μικρότερη από το ένα δέκατο της απόστασης του Ερμή από τον Ήλιο. Χρειάζεται έτσι μόνο πέντε ημέρες για μία πλήρη περιφορά (η διάρκεια του έτους του) και αναμένεται να είναι καυτός και όχι φιλόξενος για ζωή επειδή βρίσκεται κοντά στον Εγγύτατο.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζοάο Φαρία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Πορτογαλίας, έκαναν την ανακάλυψη με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή και στη συνέχεια τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Αστρονομίας και Αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics».Γύρω από τον Εγγύτατο Κενταύρου έχουν ανακαλυφθεί δύο μεγαλύτεροι εξωπλανήτες, ο Proxima b με μάζα παρόμοια της Γης, έτος 11 ημερών και συνθήκες πιθανώς φιλόξενες για ζωή, καθώς και ο Proxima c, σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση, ο οποίος χρειάζεται πέντε χρόνια για μία πλήρη περιφορά. H ύπαρξη του Proxima b επιβεβαιώθηκε το 2020, ενώ του Proxima c, που παραμένει υποψήφιος, δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη. https://physicsgg.me/2022/02/11/και-τρίτος-εξωπλανήτης-γύρω-από-τον-εγ/

L-2 ημέρα στη Γαλλική Γουιάνα Συνεχίζονται οι εργασίες στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας, που βρίσκεται στο υπερπόντιο διαμέρισμα της Γουιάνας της Γαλλίας, για την προετοιμασία της εκτόξευσης του πυραύλου Soyuz-ST-B από τον ισημερινό ευρωπαϊκό διαστημικό λιμένα. Τη Δευτέρα, 7 Φεβρουαρίου 2022, ο πύραυλος εγκαταστάθηκε στις εγκαταστάσεις εκτόξευσης και πάνω του τοποθετήθηκε η επικεφαλής διαστημική μονάδα (το ανώτερο στάδιο με το διαστημόπλοιο κάτω από τα πτερύγια του φέρινγκ). Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-ST-B προετοιμάζεται στο σημείο εκτόξευσης κάτω από έναν πύργο κινητής υπηρεσίας, ο οποίος προστατεύει τον πύραυλο και το προσωπικό στις δύσκολες καιρικές συνθήκες του ισημερινού κλίματος της Γαλλικής Γουιάνας. Την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου, την ημέρα L-2 Το πρόγραμμα περιλαμβάνει αυτόνομες και ολοκληρωμένες δοκιμές του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-ST-B και των συστημάτων ανώτερης βαθμίδας Fregat-M. Η εκτόξευση ενός πυραύλου Soyuz-ST-B με την επόμενη παρτίδα 34 διαστημοπλοίων OneWeb έχει προγραμματιστεί για τις 10 Φεβρουαρίου 2022 στις 18:09:37 UTC. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 394 δορυφόροι επικοινωνιών OneWeb σε τροχιά της Γης και η επερχόμενη εκτόξευση θα ανεβάσει τον αριθμό τους σε 428. http://en.roscosmos.ru/22715/ L-1 ημέρα στη Γουιάνα Οι προετοιμασίες προεκτόξευσης συνεχίζονται στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας (Γαλλική Γουιάνα) για την εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-ST-B με το ανώτερο στάδιο Fregat-M και 34 διαστημόπλοια OneWeb προγραμματισμένα για τις 10 Φεβρουαρίου 2022 στις 18:09:37 ώρα Μόσχας. Οι ειδικοί στο Το Κέντρο Λειτουργίας Επίγειων Εγκαταστάσεων Διαστημικής Υποδομής (μέρος της Roscosmos) προετοιμάζει τον εξοπλισμό ανεφοδιασμού για την πλήρωση του οχήματος εκτόξευσης με προωθητικά εξαρτήματα. Μια ομάδα του NPO Lavochkin (μέρος του Roscosmos) δοκιμάζει την ανώτερη βαθμίδα Fregat-M. Την Τετάρτη, 9 Φεβρουαρίου 2022, η Arianespace θα προεδρεύσει μιας αξιολόγησης ετοιμότητας για την επερχόμενη εκτόξευση παρουσία του πελάτη του διαστημικού σκάφους. Η συνάντηση αναμένεται να εγκρίνει τις εργασίες για το χρονοδιάγραμμα της ημέρας έναρξης. http://en.roscosmos.ru/22718/

Κοσμικό «Walking Dead»: Νεκρός πλανήτης συγκρούστηκε με άστρο…ζόμπι. University of Warwick Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη που πέφτει πάνω στον λευκό νάνο. Ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατάφεραν να παρατηρήσουν για πρώτη φορά οι αστρονόμοι. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητές με επιστήμονες του Πανεπιστημίου Warwick στη Βρετανία περιγράφουν τη σύγκρουση ενός νεκρού πλανήτη με ένα νεκρό άστρο.Όταν τα άστρα καταναλώνουν τα καύσιμα τους το τέλος τους εξαρτάται από τον τύπο του κάθε άστρου. Κάποια άστρα αυτοκαταστρέφονται μέσα σε εκρήξεις σουπερνόβα και μετατρέπονται είτε σε άστρα νετρονίων, είτε σε μαύρες τρύπες είτε σε λευκούς νάνους που αποκαλούνται «αστρικά πτώματα». Τα άστρα μικρού ή μεσαίου μεγέθους όταν τα καύσιμα τους τελειώνουν αρχικά διογκώνονται πολύ και μετατρέπονται σε κόκκινους γίγαντες οι οποίοι καταλήγουν σε λευκούς νάνους.Αν γύρω από ένα τέτοιο άστρο έχει σχηματιστεί κάποιο πλανητικό σύστημα οι πλανήτες του συστήματος «πεθαίνουν» με διαφόρους τρόπους ανάλογα με την θέση και την απόσταση τους από το άστρο. Κάποιοι από τους νεκρούς πλανήτες αρχίζουν προοδευτικά να χάνουν την ύλη τους η οποία καταλήγει στο άστρο. Κάποια στιγμή οι πλανήτες αυτοί κινούνται προς το άστρο, πέφτουν πάνω του και εξαφανίζονται ολοσχερώς από το χάρτη του Σύμπαντος. Πρόκειται για μια διαδικασία την οποία οι επιστήμονες γνώριζαν ότι συμβαίνει αλλά δεν είχαν καταφέρει να μέχρι σήμερα να παρατηρήσουν.Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra οι ερευνητές είδαν ένα νεκρό πλανήτη να πέφτει πάνω στο G 29-38, ένα λευκό νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 44 ετών φωτός από τη Γη. Η παρατήρηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική εκτός των άλλων αφού ο Ήλιος αναμένεται να μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα και στη συνέχεια σε λευκό νάνο και οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν τι θα συμβεί στους πλανήτες, τους δορυφόρους και τους αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος. Εκτιμάται ότι ο Ήλιος θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα σε περίπου πέντε δισ. έτη αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν εκτιμήσεις για τη μοίρα της Γης. https://www.naftemporiki.gr/story/1830915/kosmiko-walking-dead-nekros-planitis-sugkroustike-me-astrozompi

Η NASA ανησυχεί για το σχέδιο ανάπτυξης δορυφόρων Starlink της SpaceXς Η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA) όπως και μερικές άλλες μεγάλες εταιρίες ανησυχούν για το σχέδιο Starlink της SpaceX, αναφορικά με την ανάπτυξη περίπου 30.000 δορυφόρων.Η SpaceX του Ίλον Μασκ έχει λάβει εξουσιοδότηση για περίπου 12.000 δορυφόρους, σχετικά με την προσφορά ευρυζωνικών διαδικτυακών υπηρεσιών και έχει αιτηθεί έγκριση για την ανάπτυξη σχηματισμών δορυφόρων δεύτερης γενιάς, που περιλαμβάνουν 30.000 δορυφόρους .«Η NASA ανησυχεί για το ενδεχόμενο μιας σημαντικής αύξησης στη συχνότητα συνδυαστικών προβλημάτων, αλλά και πιθανών επιπτώσεων στις επιστημονικές αποστολές και επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις της», όπως ανέφερε η ίδια υπηρεσία στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών των ΗΠΑ (FCC).Η NASA επεσήμανε ότι επί του παρόντος υπάρχουν συνολικά 25.000 αντικείμενα σε τροχιά και περίπου 6.100 σε ύψος μικρότερο των 600 χιλιομέτρων. Η ανησυχία της NASA Η επέκταση του προγράμματος Gen2 της SpaceX «θα υπερδιπλασιάσει τον αριθμό των αντικειμένων που ιχνηλατούνται και βρίσκονται σε τροχιά, ενώ θα αυξήσει τον αριθμό των αντικειμένων κάτω από τα 600 χιλιόμετρα, περισσότερο από πέντε φορές» πρόσθεσε η NASA.O αστροφυσικός Τζόναθαν ΜακΝτόουελ (Harvard-Smithsonian) που είναι μέλος στην επιτροπή της Αμερικανικής Αστρονομικής Κοινότητας, η οποία εξετάζει τις επιπτώσεις των δορυφόρων στην αστρονομία δήλωσε: «Μας ανησυχεί να έχουμε αυτούς τους μεγάλους αριθμούς από δορυφόρους, οι οποίοι θα παρεμβάλλονται στις αστρονομικές παρατηρήσεις… Νομίζω ότι χρειαζόμαστε λίγο περισσότερη εμπειρία με τους αρκετούς χιλιάδες λειτουργικούς δορυφόρους, πριν μπορέσουμε να φτάσουμε στις δεκάδες χιλιάδες δορυφόρους».Ο Μασκ έγραψε σε μία ανάρτησή του στο Twitter στις 15 Ιανουαρίου, ότι η SpaceX είχε 1.469 ενεργούς δορυφόρους Starlink, ενώ 272 θα κινούνται σύντομα σε επιχειρησιακές τροχιές.Η Amazon.com που έχει δεσμευτεί να δαπανήσει τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή 3.236 τέτοιων δορυφόρων μέσω του προγράμματος Kuiper, εξέφρασε ξεχωριστά τις ανησυχίες της στην FCC, αναφορικά με το σχέδιο της SpaceX, όπως και ο πάροχος δορυφορικών υπηρεσιών Dish Network.Η Amazon ανακοίνωσε ότι από τις διαστημικές εφαρμογές της SpaceX «τουλάχιστον εκατοντάδες και πιθανώς περισσότεροι από δέκα χιλιάδες δορυφόροι της SpaceX θα μπορούσαν να λειτουργούν στα ίδια ύψη όπως το σύστημα Kuiper».Επίσης, προειδοποίησε «ότι οι συνέπειες αυτής της αλληλοκάλυψης των τροχιών θα είναι μία δραματική αύξηση στους κινδύνους, αλλά και σε άλλες επιβαρύνσεις για το σύστημα Kuiper» και ζήτησε από την FCC να επιβάλλει «λογικούς όρους».Παρά το γεγονός ότι είναι υπερβολικά ακριβή στην ανάπτυξή της, η δορυφορική τεχνολογία μπορεί να παρέχει υπηρεσίες διαδικτύου υψηλής ταχύτητας για ανθρώπους που ζουν σε αγροτικές και δύσβατες περιοχές, όπου δεν μπορεί να υπάρξει πρόσβαση σε οπτικές ίνες και σε πύργους ψηφιακών συνδέσεων. Η τεχνολογία αυτή μπορεί επίσης να είναι ένα σημαντικό σύστημα υποστήριξης σε περιπτώσεις περιοχών που πλήττονται από τυφώνες, αλλά και άλλες φυσικές καταστροφές που πλήττουν τις επικοινωνίες. https://www.in.gr/2022/02/10/b-science/nasa-anisyxei-gia-sxedio-anaptyksis-doryforon-starlink-tis-spacex/

Γιατί η πυρηνική ενέργεια αποτελεί αξιόπιστη ενεργειακή λύση Κλιματική αλλαγή, μηδενικές εκπομπές άνθρακα, ενεργειακή ασφάλεια, πυρηνικοί αντιδραστήρες νέας γενιάς, έρευνα για την παραγωγή ενέργειας μέσω σύντηξης, βιώσιμο ενεργειακό μείγμα και, πάνω απ’ όλα, γεωπολιτική … Θέματα ζωτικής σημασίας, που απαιτούν τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, τα αποτελέσματα των οποίων θα αποτελέσουν καθοριστικούς παράγοντες για τον κόσμο του μέλλοντος.Το ανανεωμένο ενδιαφέρον, σε ολόκληρο τον κόσμο, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από τη δυνατότητα που προσφέρουν οι σταθμοί αυτοί για αξιόπιστη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες βιομηχανικές και αστικές ανάγκες χωρίς όμως παράλληλη εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, η πυρηνική ενέργεια αποτελεί ελκυστική επιλογή για χώρες που θέλουν, μεν, να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, χωρίς ωστόσο να βασίζονται σε αβέβαιες εισαγωγές από το εξωτερικό, όπως – για παράδειγμα – συμβαίνει στις μέρες μας με την κατακόρυφη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου.Οι εξελίξεις στην πυρηνική τεχνολογία, που υπόσχονται την ασφαλή λειτουργία σταθμών ηλεκτροπαραγωγής – και επιπλέον η προοπτική ανάπτυξης μικρών αρθρωτών αντιδραστήρων, που προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία στην τοποθεσία εγκατάστασης τους ώστε να ανταποκρίνονται στις τοπικές ενεργειακές ανάγκες – έχουν ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των υπό κατασκευή πυρηνικών σταθμών παγκοσμίως. Σήμερα, κατασκευάζονται 54 αντιδραστήρες για την παραγωγή ενέργειας, οι περισσότεροι από τους οποίους στην Ασία. Για παράδειγμα, η Κίνα κατασκευάζει πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής συνολικής ισχύος 17270 MW, η Νότια Κορέα 5360 MW, η Ινδία 5194 MW, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 4035 MW και η γειτονική μας Τουρκία 3342 MW.Παρ’ όλη τη σφοδρή κριτική, τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η πυρηνική ενέργεια γίνεται ολοένα και πιο ασφαλής πηγή ενέργειας. Επιπλέον, το σημαντικό ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων υψηλών επιπέδων ραδιενέργειας, που απασχολεί όσους αντιμετωπίζουν την πυρηνική ενέργεια με σκεπτικισμό και αποτελεί σημαντική πρόκληση λόγω της εξαιρετικά μεγάλης χρονικής περιόδου κατά την οποία τα υλικά αυτά παραμένουν δυνητικά επικίνδυνα για τους ζωντανούς οργανισμούς, φαίνεται ότι αντιμετωπίζεται με επιτυχία. Η διεθνώς αποδεκτή λύση περιλαμβάνει την επανεπεξεργασία των χρησιμοποιημένων καυσίμων, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της ποσότητας των ραδιενεργών αποβλήτων, και την τελική εναπόθεσή τους σε ειδικές εγκαταστάσεις που έχουν κατασκευασθεί σε μεγάλα γεωλογικά βάθη.Σήμερα η πυρηνική ενέργεια βρίσκεται στο επίκεντρο των ενεργειακών συζητήσεων που γίνονται στην Ευρώπη, καθώς στις 2 Φεβρουαρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε έναν συμπληρωματικό νόμο για το κλίμα το οποίο περιλαμβάνει – υπό αυστηρούς όρους – συγκεκριμένες δραστηριότητες οι οποίες αφορούν στην πυρηνική ενέργεια και το φυσικό αέριο στο πλαίσιο των οικονομικών δραστηριοτήτων που καλύπτονται από την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ.Η Επίτροπος για τις Χρηματοπιστωτικές Υπηρεσίες, τη Χρηματοπιστωτική Σταθερότητα και την Ένωση Κεφαλαιαγορών, Mairead McGuinness, δήλωσε ότι «δεδομένης της επείγουσας ανάγκης και του τεράστιου μεγέθους της κλιματικής πρόκλησης, η ΕΕ θα πρέπει να δεσμευτεί σε ένα τεχνολογικά ουδέτερο πλαίσιο χρηματοδότησης και να θεσπίσει επιστημονικά αυστηρά και συνεπή κριτήρια για τη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης όλων των αποδεδειγμένων βιώσιμων τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων του φυσικού αερίου και της πυρηνικής ενέργειας».Αυτή είναι η πρώτη φορά κατά την οποία συμπεριλαμβάνεται η πυρηνική ενέργεια μεταξύ των πηγών που πληρούν τις προϋποθέσεις για χρηματοδότηση ως «βιώσιμη» λύση. Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία για τη διασφάλιση επενδυτικών κεφαλαίων αλλά και για την πρόσβαση σε «πράσινη» χρηματοδότηση χαμηλού κόστους που υποστηρίζεται από τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πρέπει να τονιστεί ότι περισσότερο από το 70% του κόστους παραγωγής πυρηνικής ηλεκτρικής ενέργειας οφείλεται στο κόστος του κεφαλαίου, δηλαδή το κόστος για την κατασκευή του σταθμού. Επομένως, η πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή χρηματοδότηση, όπως αυτή που διατίθεται σε εκείνες τις οικονομικές δραστηριότητες της ΕΕ που χαρακτηρίζονται ως «βιώσιμες», θα συμβάλει καθοριστικά στην ελαχιστοποίηση του κόστους κατασκευής των πυρηνικών σταθμών.Στην ΕΕ καθένα από τα 27 κράτη μέλη είναι υπεύθυνο για την επιλογή του ενεργειακού μείγματος που εξυπηρετεί τις εθνικές του ανάγκες του. Ωστόσο, όλες οι προβλέψεις και τα σενάρια μετάβασης στη χρήση καθαρής ενέργειας χωρίς εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Συνθήκης των Παρισίων, συγκλίνουν στο ότι είναι δύσκολο να επιτευχθεί ο στόχος των «μηδενικών εκπομπών» χωρίς σημαντική συμβολή και από την πυρηνική ενέργεια. Σε αυτό το πλαίσιο, δώδεκα χώρες της ΕΕ έχουν δηλώσει κατηγορηματικά την πρόθεσή τους να συμπεριλάβουν την πυρηνική ενέργεια στα σχέδιά τους (Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Φινλανδία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία και Σουηδία). Επομένως, η νέα ταξινόμηση της ΕΕ τους παρέχει τα οικονομικά εργαλεία για να επιτύχουν τον στόχο τους.Από την άλλη πλευρά, οι επικριτές της ενεργειακής ταξινόμησης για το κλίμα θεωρούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εντάσσοντας την πυρηνική ενέργεια και το φυσικό αέριο στις μεταβατικές βιώσιμες μορφές ενέργειας αφαιρεί σημαντικά κεφάλαια από μελλοντικές επενδύσεις προς την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που είναι και ο τελικός στόχος της ενεργειακής πολιτικής. Στα πλαίσιο αυτό αντιπροτάθηκε, ως εναλλακτική λύση, η ύπαρξη μιας ενδιάμεσης κατηγορίας στο πλαίσιο της ταξινόμησης, η οποία θα επιτρέπει κατά την μεταβατική περίοδο ειδικές ενισχύσεις και κεφάλαια που θα απευθύνονται μόνο στην πυρηνική ενέργεια και το φυσικό αέριο.Ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή όχι με τη συμπερίληψη της πυρηνικής ενέργειας στις βιώσιμες μεταβατικές μορφές ενέργειας της ΕΕ, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες παράγουν σήμερα το 26% της ενέργειας στην ΕΕ. Επίσης, παράγουν περίπου το ένα τρίτο της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Είναι δηλαδή η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα στον κόσμο μετά την υδροηλεκτρική. Επομένως, η πυρηνική ενέργεια συνεισφέρει ήδη σημαντικά προς την κατεύθυνση της επίτευξης των στόχων της Συνθήκης των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή και η πρόσφατη νομοθεσία της ΕΕ θα συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη της συμβολής της. Ο Δρ. Ίων Σταματελάτος είναι Διευθυντής Ερευνών, ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». https://physicsgg.me/2022/02/10/γιατί-η-πυρηνική-ενέργεια-αποτελεί-αξ/

Ηλιακή καταιγίδα κατέστρεψε 40 δορυφόρους του Έλον Μασκ. Shutterstock Mία γεωμαγνητική καταιγίδα, η οποία προκλήθηκε από μία μεγάλη ηλιακή έκλαμψη, κατέστρεψε τουλάχιστον 40 από τους 49 δορυφόρους που εκτόξευσε πρόσφατα η SpaceX του Έλον Μασκ, για το σύστημα Starlink, το οποίο αναπτύσσει για την παροχή δορυφορικής ευρυζωνικής σύνδεσης στο διαδίκτυο.Σύμφωνα με την ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε χθες Τρίτη στον ιστότοπο της εταιρείας, οι δορυφόροι επλήγησαν την περασμένη Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου, μία ημέρα αφότου τέθηκαν σε προκαταρκτική «χαμηλή» τροχιά περίπου 210 χιλιόμετρα μακριά από τη Γη.Η εκτόξευση των δορυφόρων με έναν πύραυλο Falcon 9 της SpaceX από το διαστημικό κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα των ΗΠΑ, συνέπεσε χρονικά με την προειδοποίηση που εξέδωσε την Τετάρτη (2 Φεβρουαρίου) και την Πέμπτη (3 Φεβρουαρίου) το αμερικανικό Κέντρο Πρόγνωσης Διαστημικού Καιρού για επικείμενη γεωμαγνητική καταιγίδα.Η προειδοποίηση ανέφερε πως στις 29 Ιανουαρίου ανιχνεύθηκε μία μεγάλη ηλιακή έκλαμψη -- έκρηξη ηλιακού πλάσματος και εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας -- και ήταν πιθανόν η ηλιακή καταιγίδα να φθάσει στη Γη από την 1η Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η γεωμαγνητική καταιγίδα αναμενόταν να επηρεάσει τη Γη μέχρι τις 3 Φεβρουαρίου, αν και αποδυναμωμένη.Σύμφωνα με τη SpaceX, η ταχύτητα και η σφοδρότητα της ηλιακής καταιγίδας ανέβασε τη θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα της Γης, αυξάνοντας έτσι την ατμοσφαιρική πυκνότητα στο χαμηλό ύψος τροχιάς των δορυφόρων, προκαλώντας ουσιαστικά έντονη τριβή ή έλξη που εξουδετέρωσε τουλάχιστον 40 δορυφόρους.Οι χειριστές του Starlink προσπάθησαν να θέσουν τους δορυφόρους σε διαφορετική τροχιά «ασφαλούς λειτουργίας» (safe-mode) για να ελαχιστοποιήσουν την έλξη, αλλά οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν στις περισσότερες περιπτώσεις, με αποτέλεσμα να εισέλθουν σε χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας όπου κάηκαν, σύμφωνα με την SpaceX.«Αυτό είναι άνευ προηγουμένου, τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζω», δήλωσε ο Τζόναθαν ΜακΝτάουελ, αστροφυσικός του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, στο πρακτορείο Reuters. Όπως είπε, ήταν η πρώτη φορά που άκουγε για προβλήματα σε δορυφόρους εξαιτίας της αύξησης της ατμοσφαιρικής πυκνότητας από μία ηλιακή καταιγίδα, αντί της ίδιας της υψηλής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.Η Space από το 2019 έχει θέσει εκατοντάδες μικρούς δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη, στο πλαίσιο της υπηρεσίας Starlink του Μασκ για ευρυζωνική σύνδεση στο διαδίκτυο ενώ οραματίζεται να επιτύχει τη δημιουργία ενός «αστερισμού» από 12.000 δορυφόρους.Μέχρι σήμερα, ο αστερισμός του Starlink περιλαμβάνει 2.000 δορυφόρους που προσφέρουν ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο, αριθμός που προγραμματίζεται να αυξηθεί σε τουλάχιστον 30.000.Τον Δεκέμβριο, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) Γιόζεφ Άσμπαχερ κατηγόρησε τον Ίλον Μασκ ότι «καθορίζει τους κανόνες» στο Διάστημα και δημιουργεί συνωστισμό που εμποδίζει τις επιχειρήσεις άλλων χωρών.Τον ίδιο μήνα, η Κίνα κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι δεν σέβονται τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις διεθνείς συνθήκες για το Διάστημα, έπειτα από την παρολίγον σύγκρουση δορυφόρων του Starlink με τον καινούργιο διαστημικό σταθμό της Κίνας.Σε μια άλλη εξέλιξη, το ανώτερο στάδιο πυραύλου Falcon 9 της SpaceX που είχε εκτοξευτεί το 2017 καταστράφηκε το Σάββατο φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα πάνω από το Μεξικό, χωρίς όμως να πέσουν συντρίμμια στο έδαφος.Παρόλ' αυτά, η καταστροφή των τεχνητών δορυφόρων αντιμετωπίζεται σαν προειδοποίηση για το τι πρόκειται να επακολουθήσει στο άμεσο μέλλον. Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες οφείλονται κατ' ουσίαν στον Ήλιο, ο οποίος, όπως επισημαίνεται από τους επιστήμονες, έχει εισέλθει σε έναν καινούργιο κύκλο δραστηριότητας, γεγονός που επηρεάζει πολλαπλώς την ακτινοβολία που εκπέμπει προς τους πλανήτες του. Τα διαστημικά «καιρικά φαινόμενα» προβλέπεται ότι θα έχουν σοβαρές συνέπειες ιδιαίτερα στους μικρούς τεχνητούς δορυφόρους, οι οποίοι ενδέχεται να ακολουθήσουν τη μοίρα της τελευταίας παρτίδας εκείνων της Starlink. Ο καινούργιος ηλιακός κύκλος είναι 11ετης και έχει ξεκινήσει από το Δεκέμβριο του 2019. Έως 2025 αναμένεται να φτάσει στο μέγιστο της έντασης, πριν αρχίσει και πάλι να μετριάζει την ισχύ της ακτινοβολίας του. https://www.naftemporiki.gr/story/1830749/iliaki-kataigida-katestrepse-40-doruforous-tou-elon-mask Κόσμος Το γενεσιουργό αίτιο των γεωμαγνητικών καταιγίδων είναι ο λεγόμενος «ηλιακός άνεμος», ο οποίος προκαλεί άνοδο της θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα της Γης. Στα ανώτερα στρώματα της οποίας κινούνται οι τεχνητοί δορυφόροι. Τα τελευταία 4 χρόνια εκτιμάται ότι έχουν τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη περίπου 4.000 δορυφόροι. Μεγάλο μέρος τους, πλέον, απειλείται με εξολόθρευση, εφόσον οι προδιαγραφές τους δεν καλύπτουν την αντοχή σε ιδιαίτερα αυξημένη θερμοκρασία. Είναι χαρακτηριστικό, δε, ότι η καταιγίδα που προξένησε την καταστροφή των 40 δορυφόρων του Έλον Μασκ ήταν σχετικά χαμηλής έντασης. Στη σχετική κλίμακα κατατάχθηκε στη βαθμίδα «G1», δηλαδή των γεωμαγνητικών καταιγίδων που θεωρούνται συνηθισμένες. Οι πιο ισχυρές είναι οι G5, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν διακοπές ακόμη και στην ηλεκτροδότηση, κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν, όπως πχ στο Κεμπέκ του Καναδά το 1989, όταν έπεσε το ηλεκτρικό δίκτυο για αρκετές ώρες, ενώ παράλληλα υπήρξαν δυσλειτουργίες σε διαστημικά οχήματα όπως το Discovery κ.

Παράγοντας άφθονη ενέργεια με τον τρόπο των άστρων. Ο αντιδραστήρας Joint European Torus καταρρίπτει το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ στην παραγωγή ενέργειας σύντηξης.Ο παλμός φωτός διάρκειας πέντε δευτερολέπτων στον αντιδραστήρα Joint European Torus (JET). Σ’ αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα παράχθηκε ενέργεια 59 megajoules.Επιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσαν σήμερα ότι παρήγαγαν χάρη στην πυρηνική σύντηξη περισσότερη ποσότητα ενέργειας από ποτέ πριν, περνώντας σε ένα νέο στάδιο προς την παραγωγή καθαρής και φθηνής ενέργειας.Η πυρηνική σύντηξη φιλοδοξεί να αναπαραγάγει ό,τι συμβαίνει στον πυρήνα του Ηλιου και θεωρείται από τους υποστηρικτές της η ενέργεια του μέλλοντος, διότι δεν παράγει παρά λίγα απόβλητα -και αυτά σαφώς πολύ λιγότερο ραδιενεργά σε σχέση με έναν κλασικό πυρηνικό σταθμό – και καθόλου αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.Ομάδα επιστημόνων του Joint European Torus (JET), του μεγαλύτερου αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης στον κόσμο που βρίσκεται στην Οξφόρδη, πέτυχε την παραγωγή 59 megajoules ενέργειας σε διάστημα 5 δευτεροπλέπτων, υπερδιπλασιάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ που χρονολογείται από το 1997, σύμφωνα με την Βρετανική Αρχή Ατομικής Ενέργειας.Τα αποτελέσματα αυτά «αποτελούν την πλέον σαφή απόδειξη σε παγκόσμια κλίμακα των δυνατοτήτων της σύντηξης για την παραγωγή βιώσιμης ενέργειας», ανακοίνωσε η Βρετανική Αρχή Ατομικής Ενέργειας.Ο αντιδραστήρας σύντηξης tokamak του JET, μία τεράστια μαγνητική αίθουσα σε σχήμα ντόνατ, είναι ο ισχυρότερος στον κόσμο. Στον πυρήνα του, υπεραγώγιμοι μαγνήτες διατηρούν ένα μείγμα δευτερίου και τριτίου, ισοτόπων του υδρογόνου, που θερμαίνεται σε θερμοκρασίες δέκα φορές υψηλότερες από εκείνες που επικρατούν στο κέντρο του Ηλιου για να δημιουργηθεί πλάσμα, οδηγώντας στην ένωση των πυρήνων των ισοτόπων και την σύντηξή τους για την δημιουργία βαρύτερων ατόμων ηλίου και εκλύοντας κολοσσιαία ποσότητα θερμικής ενέργειας. Η πυρηνική σύντηξη επιτρέπει την παραγωγή ενέργειας τέσσερα εκατομμύρια φορές περισσότερη από τον άνθρακα, το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο, σε συνθήκες υψηλής ασφάλειας. Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν σήμερα δείχνουν ότι υπάρχει δυνατότητα παραγωγής ενέργειας επί 5 δευτερόλεπτα, και στην συνέχεια επί 5 ώρες με μελλοντικές ιχυρότερες συσκευές, δηλώνει ο Τόνι Ντόουν του EUROfusion consortium. Τα δεδομένα που συγκεντρώνονται από τους επιστήμονες της Οξφόρδης μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμα για τον αντιδραστήρα Iter, ο οποίος είναι ακόμα πιο προηγμένος από τον JET και κατασκευάζεται στο Κανταράς της νότιας Γαλλίας.Ο Μπερνάρ Μπιγκό, γενικός διευθυντής του διεθνούς προγράμματος Iter, χαιρέτισε τα αποτελέσματα της έρευνας, εκτιμώντας ότι πλησιάζουν πλέον «την βιομηχανική κλίμακα» παραγωγής.Η διεθνής συνεργασία για την πυρηνική σύντηξη είναι ευρεία, διότι, αντίθετα με την πυρηνική σχάση, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο. Στο γαλλικό πρόγραμμα συμμετέχουν η Κίνα, η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ινδία, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. https://physicsgg.me/2022/02/09/παράγοντας-άφθονη-ενέργεια-με-τον-τρό/

Η πειραματική επιβεβαίωση του κβαντικού σπιν. Πριν από 100 χρόνια, τις πρώτες πρωινές ώρες της 8ης Φεβρουαρίου 1922, οι Stern και Gerlach διοχέτευσαν μια δέσμη ατόμων αργύρου σε ένα μαγνητικό πεδίο και παρατήρησαν τον διαχωρισμό της. Χωρίς να συνειδητοποιούν αρχικά τι έβλεπαν, οι Otto Stern και Walther Gerlach ανακάλυψαν το σπιν των ηλεκτρονίων.Όπως θα εξηγούσε ο φυσικός Wolfgang Pauli το 1927, το σπιν είναι εντελώς διαφορετικό φυσικό μέγεθος σε σχέση με άλλα μεγέθη. Μπορεί να απεικονίζεται συχνά ως βέλος, αλλά είναι ένα βέλος που δεν ‘ζει’ στις τρεις διαστάσεις του χώρου. Αντίθετα, βρίσκεται σε μια τετραδιάστατη μαθηματική οντότητα που ονομάζεται χώρος Hilbert. Η πειραματική διάταξη που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα Stern-Gerlach το 1922, με κάποιες τροποποιήσεις που έγιναν λίγα χρόνια μετά. Τα άτομα αργύρου εξέρχονται από τον κλίβανο (Ο) και όσα από αυτά διέρχονται διέρχονται από την οπή (S1) και την ορθογώνια σχισμή (S2), σχηματίζουν μια ευθύγραμμη δέσμη. Στη συνέχεια, η δέσμη των ατόμων εισέρχεται σε ανομοιογενές μαγνητικό πεδίο μεταξύ δυο πόλων (Ρ), την κατεύθυνση του οποίου δείχνει το βέλος, και τελικά φτάνουν στον ανιχνευτή (Α). [Credit: “Otto Stern’s Molecular Beam Method and Its Impact on Quantum Physics,” by Bretislav Friedrich and Horst Schmidt-Böcking, in Molecular Beams in Physics and Chemistry. Edited by Bretislav Friedrich and Horst Schmidt-Böcking. Springer, 2021 (CC BY 4.0)] Το άτομο του αργύρου στην εξωτερική του στιβάδα (5s) διαθέτει ένα ηλεκτρόνιο και η μαγνητική ροπή των ατόμων του αργύρου οφείλεται αποκλειστικά στο σπιν αυτού του ηλεκτρονίου. Οι Stern και Gerlach παρατήρησαν ότι τα άτομα αργύρου στην δέσμη τους συμπεριφέρονταν σαν μικροσκοπικοί ραβδόμορφοι μαγνήτες αλληλεπιδρώντας με το μαγνητικό πεδίο. Όταν το μαγνητικό πεδίο ήταν απενεργοποιημένο, η δέσμη κινούνταν ευθύγραμμα σχηματίζοντας απλώς στην ίδια ευθεία μια αχνή κουκκίδα στην οθόνη. ‘Οταν ενεργοποιούσαν το μαγνητικό πεδίο η δέσμη διαχωρίζονταν σχηματίζοντας δυο κηλίδες πάνω και κάτω, συμμετρικά ως προς την προηγούμενη.Στο βίντεο που ακολουθεί περιγράφεται σχηματικά το πείραμα Stern-Gerlach και μας δείχνει τι έπρεπε να συμβεί στην περίπτωση που το σπιν των ηλεκτρονίων τα έκανε να συμπεριφέρονται σαν κλασικοί ραβδόμορφοι μαγνήτες και πως συμπεριφέρονται στην πραγματικότητα αποδεικνύοντας ότι είναι κβαντικό μέγεθος: Επιπλέον, το πείραμα μας δείχνει κι άλλη μια ιδιομορφία του σπιν των ηλεκτρονίων. Ότι η μαγνητική ροπή του σπιν είναι δυο φορές μεγαλύτερη σε σχέση με εκείνη της τροχιακής στροφορμής. Κι αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η απόσταση των κηλίδων στο πείραμα είναι διπλάσια από την αναμενόμενη.Ο Stern αντιπαθούσε την κβαντική θεωρία και μαζί με τον φίλο του Max von Laue, είχαν δεσμευτεί ότι «αν αυτή η ανοησία του Bohr αποδειχτεί τελικά σωστή, θα εγκαταλείψουν τη φυσική». Τελικά ο Stern δεν εγκατέλειψε την φυσική, αλλά βραβεύθηκε με το Νόμπελ φυσικής το 1943, ενώ μαινόταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος όχι για το πείραμα που έκανε με τον Gerlach αποκαλύπτοντας το σπιν των ηλεκτρονίων, αλλά για την ανακάλυψη της μαγνητικής ροπής του πρωτονίου.Ο Stern είχε εγκαταλείψει από το 1933 την Γερμανία λόγω της εβραϊκής καταγωγής του. Ο Gerlach δεν κέρδισε ποτέ βραβείο Νόμπελ, ίσως λόγω της συμμετοχής του στην προσπάθεια του ναζιστικού καθεστώτος να κατασκευάσει πυρηνική βόμβα. https://physicsgg.me/2022/02/09/η-πειραματική-επιβεβαίωση-του-κβαντι/

Πραγματοποιήθηκε η επιθεώρηση του φέρινγκ κεφαλής του TGC "Progress MS-19" Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ συνεχίζεται η προετοιμασία πριν από την πτήση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σήμερα, στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών της τοποθεσίας 254, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos πραγματοποίησαν μια επιθεώρηση συγγραφέα του TGC Progress MS-19 και πραγματοποίησαν ένα σύνολο τεχνολογικών εργασιών για το κούμπωμα του φέρινγκ κεφαλής. Μετά την ολοκλήρωση του σετ ελέγχου ετοιμότητας εκτόξευσης και αποσύνδεσης από τον εξοπλισμό δοκιμής εδάφους, το πλοίο ως μέρος της διαστημικής κεφαλής προετοιμάστηκε για μεταφορά στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 31 για γενική συναρμολόγηση με το όχημα εκτόξευσης. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-09.html

Τα πληρώματα του ISS-67 κρίθηκαν κατάλληλα για διαστημικές πτήσεις. Το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών του Γκαγκάριν φιλοξένησε μια συνάντηση της Επικεφαλής Ιατρικής Επιτροπής, η οποία ανέλυσε τα δεδομένα των ιατρικών εξετάσεων των πληρωμάτων του ISS-67 βασικού και εφεδρικού κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης πριν από την πτήση. Η Επιτροπή απαρτιζόταν από εκπροσώπους των Roscosmos, GCTC, Federal Medical and Biological Οργανισμός, Ινστιτούτο Ιατρικών και Βιολογικών Προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, του Ρωσικού Υπουργείου Υγείας και του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos Oleg Artemyev, Denis Matveev, Sergey Korsakov, καθώς και οι εφεδρικοί τους Sergey Prokopyev, Dmitry Petelin και Anna Kikina κρίνεται από την επιτροπή ως ιατρικά κατάλληλοi για διαστημικές πτήσεις. http://en.roscosmos.ru/22713/

Βρέθηκε ο μεγαλύτερος σε μέγεθος ευρωπαίος «πολίτης» OSCAR SANISIDRO / MUSEU DE LA CONCA DELLÀ Καλλιτεχνική απεικόνιση του τεράστιου δεινόσαυρου που ανακαλύφθηκε στα Πυρηναία. Ενα άγνωστο είδος τεράστιων δεινόσαυρων ανακαλύφθηκε σε μια περιοχή των Πυρηναίων στην Καταλονία. Πρόκειται για ένα είδος τιτανόσαυρου που ζούσε πριν από 70.5 εκατ. έτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Ecology & Evolution» η ομάδα παλαιοντολόγων που έκανε την ανακάλυψη αναφέρει ότι είναι πολύ πιθανό αυτός ο δεινόσαυρος να είναι το μεγαλύτερο ον που έχει ζήσει στην Ευρώπη.Ο Abditosaurus kuehnei όπως ονομάστηκε ο δεινόσαυρος ήταν φυτοφάγος . Το μήκος του άγγιζε τα 18 μέτρα και είχε βάρος 14 τόνων. Ο μακρύς λαιμός του A. kuehnei του επέτρεπε να σηκώνει το κεφάλι του σε ύψος τέσσάρων μέτρων από το έδαφος ώστε να μπορεί να φτάνει την τροφή του ακόμη και σε ψηλά δέντρα. Οι ερευνητές δηλώνουν έκπληκτοι από την ανακάλυψη αφού δεν είχε εντοπιστεί στο παρελθόν η παρουσία τέτοιου μεγέθους δεινόσαυρων όχι μόνο στην ιβιρική χερσόνησο και την ευρύτερη περιοχή αλλά σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.Την εποχή των δεινοσαύρων η Ευρώπη ήταν σύμφωνα με τους ειδικούς ένα αρχιπέλαγος χωρισμένο σε πολλά μικρότερα και μεγαλύτερα νησιά που αργότερα κάποια από αυτά ενώθηκαν και δημιούργησαν την ηπειρωτική Ευρώπη και κάποια δημιούργησαν χερσονήσους όπως η Σκανδιναβία. Ο περιορισμένος χώρος και κυρίως η περιορισμένη τροφή στις νησιωτικές περιοχές δεν επιτρέπουν γενικότερα την επιβίωση μεγάλου μεγέθους ζώων για αυτό τον λόγο θεωρούνταν απίθανο να ζούσαν στο ευρωπαϊκό περιβάλλον δεινόσααυροι σαν τον A. kuehnei. https://www.naftemporiki.gr/story/1830413/brethike-o-megaluteros-se-megethos-europaios-politis

Ανακαλύφθηκε αστεροειδής με τρία «φεγγάρια» Τέσσερις παλαιότερες φωτογραφίες του αστεροειδούς 130 Ηλέκτρα με δύο από τους τρεις δορυφορους του. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν για πρώτη φορά στο ηλιακό μας σύστημα έναν αστεροειδή που συνοδεύεται από τρία φεγγάρια. Πρόκειται για τον «130 Ηλέκτρα», στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, ο οποίος φαίνεται πως είναι τετραπλός.Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι ο εν λόγω αστεροειδής διαθέτει δύο συντρόφους και τώρα ανακάλυψαν κι έναν τρίτο δορυφόρο του. Εκτιμούν ότι δεν είναι η μοναδική περίπτωση αστεροειδούς με πάνω από δύο φεγγάρια. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί περισσότεροι από 150 αστεροειδείς που έχουν έναν ή δύο δορυφόρους.Η «Ηλέκτρα», που είχε ανακαλυφθεί το 1873, είναι ένας μεγάλος οβάλ αστεροειδής μήκους άνω των 160 μιλίων, ο οποίος συμπληρώνει μια τροχιά πέριξ του Ήλιου κάθε πέντε χρόνια. Το 2003 είχε ανακαλυφθεί ο πρώτος δορυφόρος του και το 2014 ένας δεύτερος.Οι ερευνητές, που έκαναν την ανακάλυψη με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή και τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέφεραν ότι ο τρίτος δορυφόρος έχει διάμετρο περίπου ένα μίλι, έναντι 1,2 και 3,7 μιλίων των άλλων δύο δορυφόρων. Κινείται σε απόσταση 220 μιλίων από τον αστεροειδή και συμπληρώνει μια περιφορά γύρω του κάθε 16 ώρες.‘Αλλοι αστρονόμοι ανέφεραν ότι θα χρειαστούν περαιτέρω παρατηρήσεις για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του τρίτου δορυφόρου. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα φεγγάρια της «Ηλέκτρας» προήλθαν μετά τη σύγκρουση της με κάποιο άλλο αντικείμενο στο παρελθόν, καθώς φαίνεται να προέρχονται από το ίδιο υλικό με εκείνη, άρα να αποτελούν αποσπασμένα τμήματα της.Νέα τηλεσκόπια, όπως το Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (ELT) που τώρα κατασκευάζεται στη Χιλή, θα επιτρέψει την ανακάλυψη και άλλων αστεροειδών με πολλαπλούς συντρόφους, γιατί όχι και πάνω από τέσσερις. https://physicsgg.me/2022/02/09/ένας-τετραπλός-αστεροειδής/

Εντοπίστηκαν οι βενιαμίν του ηλιακού συστήματος. UC Berkeley/SETI Institute Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο νεαρής ηλικίας αστεροειδών. Οι αστεροειδείς και γενικότερα όλοι οι διαστημικοί βράχοι που κυκλοφορούν στο ηλιακό μας σύστημα είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία προϊόν των διεργασιών σχηματισμού των πλανητών πριν από δισ. έτη. Κάποιοι από αυτούς τους βράχους αποτελούσαν δομικά υλικά πλανητών που δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν τελικά «στέγη» και κατέληξαν να περιπλανώνται αιώνια στο ηλιακό σύστημα. Κάποιοι από τους αστεροειδείς δημιουργήθηκαν από τις κοσμικές συγκρούσεις μεταξύ των διαστημικών σωμάτων που μετατρέπονταν σε πλανήτες.Ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Pan-STARRS1 στη Χαβάη και το τηλεσκόπιο στο Αστεροσκοπείο Lowell στην Αριζόνα έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Οι ερευνητές εντόπισαν ένα ζευγάρι αστεροειδών οι οποίοι σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έγιναν έχουν ηλικία μόλις 300 ετών.Πρόκειται για τους αστεροειδείς 2019 PR2 και 2019 QR6 οι οποίοι στην Κύρια Ζώνη Αστεροειδών του ηλιακού συστήματος η οποία βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και τον Δία. Όπως εκτιμούν οι ερευνητές είναι δύο μεγάλα κομμάτια που αποσπάστηκαν από κάποιο μεγαλύτερο διαστημικό αντικείμενο πριν από τρεις αιώνες. Είναι φυσικά οι νεότεροι γνωστοί τουλάχιστον αστεροειδείς. Ο μεγαλύτερος από τους δύο αστεροειδείς, ο PR2, έχει διάμετρο περίπου 800 μέτρων και ο άλλος έχει διάμετρο περίπου 400 μέτρων.Αν και τα χαρακτηριστικά τους (μέγεθος, κίνηση, τροχιά κ.α.) υποδεικνύουν ότι ήταν μέρος ενός κομήτη εντούτοις μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κανένα στοιχείο και ίχνος που να τους συνδέει με κομήτη γεγονός που πονοκεφαλιάζει τους ειδικούς και εντείνει το μυστήριο γύρω από την ύπαρξη τους. Αναμένεται φυσικά να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια η παρατήρηση των δύο αστεροειδών για να αποκαλυφθούν τα μυστικά τους που θα αποκαλύψουν και σημαντικές πληροφορίες για τις διεργασίες στο ηλιακό μας σύστημα. https://www.naftemporiki.gr/story/1830132/entopistikan-oi-beniamin-tou-iliakou-sustimatos

Τρύπησαν οι τροχοί του Curiosity αλλά συνεχίζει απτόητο την εξερεύνηση του Άρη. NASA/JPL-Caltech/MSSS Οι ζημιές στους τροχούς του Curiosity είναι πολύ σημαντικές αλλά όχι τέτοιες που να το σταματήσουν. O ρομποτικός εξερευνητής της NASA Curiosity προσεδαφίστηκε στην περιοχή Αιολίς Πάλους του κρατήρα Γκέιλ στον Άρη στις 6 Αυγούστου 2012. Η αποστολή είχε διετή διάρκεια αλλά η επιτυχία και η αντοχή του ρόβερ υποχρέωσε τους επιτελείς της NASA να δώσουν μια παράταση η οποία αποδείχθηκε διαρκείας. Οι στόχοι του ρομπότ είναι να ερευνήσει το κλίμα και τη γεωλογία του Άρη και να διαπιστώσει εάν ο κρατήρας Γκέιλ προσέφερε ποτέ ευνοϊκές περιβαλλοντολογικές συνθήκες για την ύπαρξη κάποιων μορφών ζωής.Όπως διαπιστώθηκε από τα μέλη της αποστολής μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας το ρόβερ έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα και ζημιές με πιο χαρακτηριστική την ζημιά που έχει υποστεί στους τροχούς του που αποτελούνται απο αλουμίνιο. Οι φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα δείχνουν ότι οι τρόχοι έχουν μεγάλες φθορές και έχουν τρυπήσει σε κάποια σημεία αλλά οι μηχανικοί της NASA λένε ότι το ρόβερ μπορεί ακόμη να κινηθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και να εκτελεί τις αποστολές του. To Curosity έχει κινηθεί σε μια απόσταση 27 χλμ. σε αυτά τα περίπου δέκα έτη της λειτουργίας του. Τα σημεία που έχει κινηθεί όλα αυτά τα χρόνια ήταν σε ανώμαλο, τραχύ έδαφος και είναι φυσικό οι τροχοί και άλλα μέρη του ρόβερ να έχουν υποστεί φθορές. https://www.naftemporiki.gr/story/1830302/trupisan-oi-troxoi-tou-curiosity-alla-sunexizei-aptoito-tin-eksereunisi-tou-ari

TGC "Progress MS-19" αγκυροβολημένο με το διαμέρισμα μεταφοράς. Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ συνεχίζεται η προετοιμασία πριν από την πτήση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σήμερα, στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 254, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos ολοκλήρωσαν ένα σύνολο τεχνολογικών εργασιών για τη σύνδεση του TGC Progress MS-19 με το διαμέρισμα μεταφοράς (TcO) του μπλοκ του τρίτου σταδίου το όχημα εκτόξευσης (LV). Το PchO αποτελεί μέρος της διαστημικής κεφαλής, παρέχοντας μηχανική σύνδεση του πλοίου με τη μύτη και ενσωμάτωση της διεπαφής εντολών Progress MS-19 TGC στο σύστημα ελέγχου του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ελλιμενισμού, πραγματοποιήθηκε δοκιμαστική ενεργοποίηση του ενσωματωμένου ραδιοτεχνικού συγκροτήματος και άλλων συστημάτων εξυπηρέτησης. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-07.html