Δροσος Γεωργιος

Τοποθετήθηκαν οι μηχανές στον πύραυλο που θα στείλει ανθρώπους στον Άρη. Προχωρά με γοργούς ρυθμούς η κατασκευή του Super Heavy ενός πανίσχυρου πυραύλου με τον οποίο η Space X του Έλον Μασκ θέλει να φέρει επανάσταση στα διαστημικά ταξίδια και την εξερεύνηση του Διαστήματος. Ο Super Heavy θα μεταφέρει το Starship, το διαστημόπλοιο που κατασκευάζει παράλληλα η Space X το οποίο προορίζεται για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. Ο Ελον Μασκ έχει ανακοινώσει ότι στόχος της εταιρείας του είναι πραγματοποιήσει μια επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη σίγουρα εντός της δεκαετίας και αν είναι εφικτό εντός της προσεχούς πενταετίας. Η Space X ανακοίνωσε ότι τοποθετήθηκαν στον Super Heavy 29 πολύ ισχυρές μηχανές και αναμένεται τις επόμενες μέρες και εβδομάδες να τοποθετηθούν μερικές ακόμη ώστε να αποκτήσει την απαιτούμενη ισχύ για τις αποστολές που προορίζεται να εκτελεί. Η εταιρεία έδωσε μάλιστα και ορισμένες εικόνες από τον πύραυλο με τις νέες μηχανές του. Αναμένεται τώρα η ανακοίνωση των ημερομηνιών των πρώτων δοκιμών του Super Heavy με τις νέες του δυνατότητες αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να δώσει την σχετική άδεια η υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας των ΗΠΑ. Σε μια από αυτές τις δοκιμές θα πάρει μέρος και το Starship για να διαπιστωθεί αν πράγματι το ζευγάρι αυτό μπορεί να ταξιδέψει μαζί έξω από την Γη. https://www.naftemporiki.gr/story/1757227/topothetithikan-oi-mixanes-ston-puraulo-pou-tha-steilei-anthropous-ston-ari[/b]

Η Porsche εισέρχεται στην κούρσα του Διαστήματος. Έχοντας συνδέσει το όνομα της με υψηλής ποιότητας οχήματα αλλά και τεχνολογικές και εργονομικές καινοτομίες η Porsche θέλει τώρα να κάνει το ίδιο και στον ραγδαία αναπτυσσόμενο τομέα της διαστημικής βιομηχανίας. Σε πρώτη φάση η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει 75 εκατ. δολάρια στην επίσης γερμανική νεοφυή εταιρεία Isar Aerospace. Πρόκειται για μια start-up που αναπτύσσει τεχνολογία για την κατασκευή ενός νέου τύπου πυραύλου μεταφοράς φορτίων στο Διάστημα. Δεν έχουν γίνει ακόμη πολλές λεπτομέρειες για αυτόν τον πύραυλο αλλά η κατασκευάστρια εταιρεία αναφέρει ότι θα ονομάζεται «Spectrum» και θα προσφέρει χαμηλότερου κόστους και πιο «ευέλικτες» όπως τις χαρακτηρίζει μεταφοράς φορτίων. Ο πύραυλος εν μέρει θα αποτελεί προϊόν τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης. Ο τομέας των δορυφορικών υπηρεσιών αναμένει τεράστια ανάπτυξη τα επόμενα χρονια με συνεχή εκτόξευση δορυφόρων κάθε είδους. Για αυτό τον λόγο πολλές εταιρείες προσπαθούν να πάρουν καλύτερη θέση στην γραμμή εκκίνησης της κούρσας που θα ξεκινήσει πολύ σύντομα και να αποκτήσουν τελικά ένα καλό μερίδιο στην αγορά που δημιουργείται. «Επενδύουμε σε μια εταιρεία που φαίνεται ότι στοχεύει στο να γίνει ο κορυφαίος ευρωπαϊκός κατασκευαστής πυραύλων μεταφοράς φορτίων στο Διάστημα» Λουτζ Μέτσκε, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Porsche. «Αυτή η χρηματοδότηση θα επιτρέψει στην Isar Aerospace να βελτιώσει την τεχνολογία εκτόξευσης, τις διαδικασίες ελέγχου και δοκιμών των πυραύλων καθώς την υποδομή παραγωγής τους. Το Διάστημα θα γίνει η βασική τεχνολογική πλατφόρμα για πολλές βιομηχανίες από την αυτοκινητοβιομηχανία μέχρι τις τηλεπικοινωνίες. Αυτό θα φέρει νέες προόδους σε διάφορους τομείς από το Διαδίκτυο, την κρυπτογράφηση και αποθήκευση δεδομένων μέχρι έξυπνες γεωργικές εφαρμογές ή την παρακολούθηση της κλιματικής αλλαγής» αναφέρει σε ανακοίνωση της Isar Aerospace. https://www.naftemporiki.gr/story/1756432/i-porsche-eiserxetai-stin-koursa-tou-diastimatos

Διαστημικό λέιζερ εντοπίζει υπόγειες λίμνες στην Ανταρκτική. Ένας δορυφόρος της NASA ανακαλύπτει και μελετά λίμνες που βρίσκονται στο υπέδαφος της Ανταρκτικής. Ως γνωστόν η Ανταρκτική είναι μια στεριά πάνω στην οποία βρίσκονται εκατοντάδες μέτρα πάγου. Ανάμεσα στον πάγο και την στεριά διάφοροι γεωατμοσφαιρικοί παράγοντες προκαλούν τον σχηματισμό μικρότερων και μεγαλύτερων σε έκταση λιμνών. Πρόκειται μάλιστα για γεωλογικούς σχηματισμούς με δυναμική και συνεχή δραστηριότητα αφού έχουν δημιουργηθεί κάτω από τους πάγους δίκτυα κίνησης του νερού τα οποία άλλοτε γεμίζουν με νερό αυτές τις υπόγειες λίμνες και άλλοτε τις αδειάζουν. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι πολλές από αυτές τις λίμνες διασυνδέονται μέσω αυτώ των δικτύων και ο δορυφόρος ICESat-2 βοηθά στον εντοπισμό των λιμνών και στην μελέτη τους. Το όργανο ATLAS (Advanced Topographic Laser Altimeter System) με τις δέσμες λέιζερ που χρησιμοποιεί μπορεί να εντοπίζει και μάλιστα με ακρίβεια ως προς τα σημεία που βρίσκονται αλλά και τις διαστάσεις τους τις υπόγειες λίμνες της παγωμένης ηπείρου. Η ανακάλυψη και μελέτη των υπόγειων λιμνών της Ανταρκτικής είναι σημαντική για πολλούς λόγους. Καταρχάς σε αυτές αναπτύσσονται μορφές ζωής αλλά και οικοσυστήματα η μελέτη των οποίων μπορεί να αποκαλύψει πολύτιμα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής σε αντίστοιχους κόσμους σε άλλους πλανήτες ή δορυφόρους πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Επιπλέον οι λίμνες αυτές διαρρέουν το νερό τους στην θάλασσα και οι ειδικοί θέλουν να μελετήσουν τις επιπτώσεις που έχει αυτό τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε πλανητικό. «Δεν είναι μόνο το στρώμα πάγου για το οποίο γίνεται η όλη συζήτηση. Μιλάμε για ένα σύστημα ύδρευσης που συνδέεται με ολόκληρο το σύστημα της Γης» αναφέρει ο γεωφυσικός Μάθιου Σίγκριφντ, επικεφαλής της ομάδας που κάνει αυτό το χρονικό διάστημα αυτές τις μελέτες. https://www.naftemporiki.gr/story/1756937/diastimiko-leizer-entopizei-upogeies-limnes-stin-antarktiki [/b]

Από πού προήλθε ο αστεροειδής που έφερε το τέλος των δεινοσαύρων. O μετεωρίτης που θεωρείται ότι προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων και άλλων μορφών ζωής στον πλανήτη μας πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια πιθανότατα προήλθε από το εξώτερο ήμισυ της κύριας ζώνης αστεροειδών, σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων του Southwest Research Institute. H έρευνα έδειξε πως οι διαδικασίες με τις οποίες με τις οποίες μεγάλοι αστεροειδείς φτάνουν στη Γη από την περιοχή λαμβάνουν χώρα τουλάχιστον 10 φορές συχνότερα από ό,τι πιστευόταν στο παρελθόν, και πως η σύνθεση αυτών των σωμάτων αντιστοιχεί σε αυτά που ξέρουμε για τον αστεροειδή που έφερε το τέλος των δεινοσαύρων. Η ομάδα του SwRI συνδύασε μοντέλα υπολογιστή πάνω στην εξέλιξη των αστεροειδών, με παρατηρήσεις γνωστών αστεροειδών για τη διερεύνηση της συχνότητας περιστατικών σαν το συγκεκριμένο (Chicxulub). Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, ένα σώμα πλάτους που υπολογίζεται στα 6 μίλια (9,6 χλμ) έπεσε στη σημερινή χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό, σχηματίζοντας τον εν λόγω κρατήρα (Chicxulub), πλάτους 144 χλμ. Το περιστατικό αυτό προκάλεσε ένα συμβάν μαζικής εξάλειψης ειδών, που έδωσε τέλος στην εποχή των δεινοσαύρων. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει πολλά γνωστά για το συμβάν του Chicxulub, μα έχουν δημιουργηθεί και πολλά νέα ερωτήματα. «Δύο κρίσιμα που παραμένουν αναπάντητα είναι: Ποια ήταν η πηγή του αντικειμένου; Και πόσο συχνά γίνονταν τέτοια συμβάντα στη Γη στο παρελθόν;» είπε ένας εκ των ερευνητών, ο Γουίλιαμ Μπότκε. Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα ηλικίας 66 εκατ. ετών που βρέθηκαν στο έδαφος και μέσα σε πυρήνες γεωτρήσεων. Όπως προκύπτει, το αντικείμενο ήταν παρόμοιο με μια συγκεκριμένη κατηγορία μετεωριτών (carbonaceous chondrite) που περιλαμβάνει κάποια από τα πιο ανέγγιχτα υλικά στο ηλιακό σύστημα. Σημειώνεται πως, αν και είναι συχνοί μεταξύ των αντικειμένων που προσεγγίζουν τη Γη, δεν υπάρχει σήμερα κάποιο μεγέθους που να μπορεί να προκαλέσει τέτοιο συμβάν. Σε αυτό το πλαίσιο οι ερευνητές αναζήτησαν μέσω προσομοιώσεων περιστατικά με διασπάσεις μεγάλων αστεροειδών και κομητών στο εσώτερο ηλιακό σύστημα, αλλά και πάλι χωρίς ικανοποιητικά αποτελέσματα. Συνεχίζοντας, χρησιμοποίησαν μοντέλα υπολογιστή για να δουν πώς διαφεύγουν αντικείμενα από την κύρια ζώνη αστεροειδών, που βρίσκεται μεταξύ Άρη και Δία. Με το πέρασμα των χρόνων, θερμικές δυνάμεις επιτρέπουν σε αυτά τα αντικείμενα να μπαίνουν σε τροχές διαφυγής, όπου οι βαρυτικές επιδράσεις των πλανητών μπορούν να τα φέρουν σε τροχιές κοντά στη Γη. Χρησιμοποιώντας τον υπερυπολογιστή Pleiades της NASA, η ομάδα διερεύνησε 13.000 μοντέλα αστεροειδών που ακολουθούσαν αυτή την πορεία για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, με έμφαση σε αντικείμενα στο εξώτερη ήμισυ της ζώνης αστεροειδών- αυτά που είναι μακρύτερα από τον ήλιο. Όπως διαπιστώθηκε, αστεροειδείς πλάτους 6 μιλίων από αυτή την περιοχή πλήττουν τη Γη τουλάχιστον 10 φορές συχνότερα από ό,τι υπολογιζόταν ως τώρα. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε πως τέτοιοι αστεροειδείς πέφτουν στη Γη μία φορά κάθε 250 εκατ. χρόνια κατά μέσο όρο- ένα χρονικό πλαίσιο που συνάδει με τη δημιουργία του κρατήρα πριν 66 εκατ. χρόνια. Επιπρόσθετα, σχεδόν οι μισές από αυτές τις πτώσεις ήταν από αστεροειδείς που φαίνονται να ταιριάζουν στα δεδομένα του αντικειμένου του κρατήρα του Chicxulub. https://www.naftemporiki.gr/story/1755768/apo-pou-proilthe-o-asteroeidis-pou-efere-to-telos-ton-deinosauron

Φωτογραφήθηκε απευθείας «παρεξηγημένος» πλανήτης. Έχουν ανακαλυφθεί περίπου 4,5 χιλιάδες εξωπλανήτες ενώ έχει υποδειχθεί η ύπαρξη περίπου οκτώ χιλιάδων ακόμη. Όμως οι περισσότεροι έχουν εντοπισθεί με έμμεσες παρατηρήσεις. Είναι μετρημένοι κυριολεκτικά στα δάκτυλα οι εξωπλανήτες που έχουν παρατηρηθεί και φωτογραφηθεί απευθείας. Σε αυτό το κλειστό κλαμπ εισέρχεται και ο εξωπλανήτης COCONUTS-2b ο οποίος αποτελεί έτσι και αλλιώς μια ξεχωριστή περίπτωση από μόνος τους. Ο εξωπλανήτης αυτός είχε εντοπισθεί το 2011 αλλά είχε θεωρηθεί τότε ότι επρόκειτο για έναν από τους αποκαλούμενους «ελεύθερης πλεύσης» πλανήτες. Πρόκειται για πλανήτες που για κάποιο λόγο απομακρύνθηκαν ή… εκδιώχθηκαν από το σύστημα στο οποίο ανήκαν και «κυκλοφορούσαν» μόνοι τους στο διαστρικό κενό. Όμως τελικά ο COCONUTS-2b που βρίσκεται σε απόσταση 35 ετών φωτός από την Γη δεν είναι ένας μοναχικός πλανήτης, ανήκει σε αστρικό σύστημα αλλά πολύ απλά βρίσκεται σε εξαιρετικά μεγάλη απόσταση από το μητρικό του άστρο γεγονός που αρχικά δεν διέκριναν οι ερευνητές που τον ανακάλυψαν. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Ζουτζιάν Ζανγκ του Πανεπιστημίου της Χαβάης κατάφερε να καταγράψει απευθείας εικόνες του COCONUTS-2b ο οποίος είναι πραγματικά κολοσσιαίος με μέγεθος έξι φορές μεγαλύτερο από αυτό του Δία. Είναι ο κοντινότερος στην Γη εξωπλανήτης που καταφέρνουν οι επιστήμονες να φωτογραφήσουν απευθείας γεγονός επίσης αξιοσημείωτο. Ο COCONUTS-2b βρίσκεται έξι χιλιάδες φορές πιο μακριά από το μητρικό του άστρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται από ότι η Γη από τον Ήλιο. Το άστρο του είναι ένας ερυθρός νάνος με μάζα περίπου τρεις φορές μικρότερη από αυτή του Ήλιου αλλά πολύ πιο νεαρός περίπου 450 εκατ. ετών όταν το μητρικό μας άστρο είναι πλέον 4,5 δισ. ετών. Σύμφωνα με τους ειδικούς ο COCONUTS-2b αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον «εργαστήριο» όπως το χαρακτηρίζουν για να μελετήσουν πως εξελίσσεται και πώς διαμορφώνονται οι συνθήκες σε ένα νεαρό πελώριο πλανήτη αερίων ο οποίος βρίσκεται τόσο μακριά από το μητρικό του άστρο. https://www.naftemporiki.gr/story/1755815/fotgrafithike-apeutheias-pareksigimenos-planitis

Οι επιστήμονες «τράβηξαν την κουρτίνα» μιας μαύρης τρύπας. Ένα σημαντικό επίτευγμα περιγράφουν με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητές του αμερικανικού Πανεπιστημίου Στάνφορντ που κατάφεραν για πρώτη φορά να εντοπίσουν φως πίσω από μια μαύρη τρύπα. Λαμπρές δέσμες ακτίνων Χ εντοπίστηκαν πίσω από μια μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο ενός γαλαξία σε απόσταση 800 εκατ. ετών φωτός από την Γη. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για μια «φωτεινή ηχώ» η οποία επιβεβαιώνει την θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Οι τρομερές βαρυτικές δυνάμεις των μαύρων τρυπών κάμπτουν τις ακτίνες φωτός γύρω από αυτές φαινόμενο που επέτρεψε στους επιστήμονες να δουν για πρώτη φορά τι κρύβεται πίσω από μια μαύρη τρύπα. «Πριν από πενήντα χρόνια όταν οι αστροφυσικοί άρχισαν να κάνουν υποθέσεις για το πώς μπορεί να συμπεριφέρεται το μαγνητικό πεδίο κοντά σε μια μαύρη τρύπα δεν περνούσε από το μυαλό τους ότι κάποια στιγμή θα είχαμε στην διάθεση μας τα τεχνικά μέσα να παρατηρήσουμε αυτά τα μαγνητικά φαινόμενα απευθείας και να βλέπουμε την θεωρία της σχετικότητας να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας» αναφέρει ο Ρότζερ Μπλάνφροντ, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Κάθε φως που εισέρχεται σε μια μαύρη τρύπα χάνεται μέσα σε αυτή και δεν εμφανίζεται ξανά. Έτσι δεν θα έπρεπε κανονικά να μπορούμε να δούμε τι υπάρχει πίσω από μια μαύρη τρύπα. Ο λόγος που το βλέπουμε είναι επειδή η μαύρη τρύπα στρεβλώνει τον χώρο, κάμπτει το φως και περιστρέφει τα μαγνητικά πεδία γύρω της» δηλώνει ο Νταν Γουίλκινς του Ινστιτούτου Σωματιδιακής Αστροφυσικής και Κοσμολογίας Kavli του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το επίτευγμα αυτό ανοίγει νέους δρόμους στην παρατήρηση και μελέτη των μαύρων τρυπών και των φαινομένων της. https://www.naftemporiki.gr/story/1755645/oi-epistimones-trabiksan-tin-kourtina-mia-mauris-trupas[/b]

Galileo Project: Αναζήτηση ιχνών εξωγήινης τεχνολογίας. Ομάδα επιστημόνων θα αρχίσει ένα νέο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα, υπό την ηγεσία του Harvard University, για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής μέσω αναζήτησης τεχνολογιών που μπορεί να άφησαν πίσω τους εξωγήινοι. Του Galileo Project ηγείται ο Άβι Λεμπ, καθηγητής αστρονομίας του Harvard και συνιδρυτής του προγράμματος μαζί με τον Φρανκ Λάουκιεν, διευθύνοντα σύμβουλο της Bruker Corporation (επίσης στη Μασαχουσέτη).Σε σχετική ανακοίνωση γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στον διάσημο πλέον αντικείμενο Ουμουαμούα, διαστρικής προέλευσης, που προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον το 2017 λόγω των περίεργων χαρακτηριστικών του, οι οποίες προκάλεσαν πολύ σοβαρές συζητήσεις για το ενδεχόμενο να πρόκειται για κάποιου είδους εξωγήινο σκάφος ή τεχνολογικό αντικείμενο γενικότερα. Παράλληλα, γίνεται λόγος για την πρόσφατη αναφορά της αμερικανικής κυβέρνησης σχετικά με τα UAP (Unidentified Aerial Phenomena, τα γνωστά σε όλους ΑΤΙΑ ή UFO), τονίζοντας πως πλέον η επιστημονική κοινότητα πρέπει να κινηθεί με αποφασιστικότητα για τη συστηματική, επιστημονική και με πλήρη διαφάνεια αναζήτηση πιθανών ιχνών εξωγήινου τεχνολογικού εξοπλισμού. «Οι επιπτώσεις από οποιαδήποτε ανακάλυψη εξωγήινης τεχνολογίας στην επιστήμη και σε ολόκληρο τον κόσμο μας θα ήταν γιγαντιαία» σημειώνεται σχετικά. «Δεδομένης της πρόσφατης ανακαλυφθείσας αφθονίας συστημάτων Γης- Ήλιου, το Galileo Project αφιερώνεται στην πρόταση πως οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να αγνοούν την πιθανή ύπαρξη εξωγήινων τεχνολογικών αντικειμένων και ότι η επιστήμη δεν θα έπρεπε δογματικά να απορρίπτει πιθανές εξωγήινες εξηγήσεις λόγω κοινωνικού στίγματος ή πολιτισμικών προτιμήσεων, παραγόντων που δεν είναι εποικοδομητικοί ως προς την επιστημονική μέθοδο μη προκατειλημμένων, εμπειρικών ερευνών. Πρέπει τώρα να ‘τολμήσουμε να κοιτάξουμε μέσα από νέα τηλεσκόπια’, κυριολεκτικά και μεταφορικά» τονίζεται. Όπως υπογραμμίζεται σε δημοσίευμα του Guardian, το Galileo Project θα αναζητήσει φυσικά αντικείμενα τεχνολογίας πιθανής εξωγήινης προέλευσης, γνωστά και ως «technosignatures». Οι τρεις «πυλώνες» του θα είναι η απόκτηση και μελέτη εικόνων υψηλής ανάλυσης από UAP για να διαπιστωθεί η φύση τους, οι έρευνες πάνω σε αντικείμενα σαν το Ουμουαμούα και η αναζήτηση πιθανών δορυφόρων από εξωγήινους τεχνολογικούς πολιτισμούς (ETC- Extraterrestrial Technological Civilizations). Επί της παρούσης η ομάδα επιλέγει όργανα που σκοπεύει να αγοράσει και σκοπεύει να στήσει δεκάδες τηλεσκόπια ανά τον κόσμο. «Σχεδιάζουμε να έχουμε κάποια ενδιαφέροντα αποτελέσματα το επερχόμενο έτος, ελπίζουμε» είπε σχετικά ο Λεμπ. https://www.naftemporiki.gr/story/1754810/galileoproject-anazitisi-ixnon-eksogiinis-texnologias

Ανακαλύφθηκε νέος τύπος αστρικών εκρήξεων που εξηγεί ένα κοσμικό παράδοξο. Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι συγχωνεύσεις άστρων νετρονιών είναι ο μόνος τρόπος παραγωγής βαρέων στοιχείων, βαρύτερων από τον ψευδάργυρο. Ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι βαρέα στοιχεία παρήχθησαν λίγο μετά την Μεγάλη Έκρηξη από την οποία προέκυψε το Σύμπαν. Όμως στο νεαρό Σύμπαν δεν ήταν εφικτό να έχουν υπάρξει συγχωνεύσεις άστρων νετρονίων. Απαιτείται έτσι η ανάδειξη κάποιας άλλης πηγής παραγωγής βαρέων στοιχείων. Η ανακάλυψη ενός αρχαίου άστρου στον γαλαξία μας, το SMSS J2003-11, παρέχει στους επιστήμονες τα πρώτα στοιχεία για μια άλλη πηγή δημιουργίας βαρέων στοιχείων όπως το ουράνιο και πιθανώς ο χρυσός. Το αρχαίο άστρο βρίσκεται στο «φωτοστέφανο» που υπάρχει γύρω από τον γαλαξία μας. Αυτή η άλως αποτελείται από καυτά αέρια που τροφοδοτείται συνέχεια από ύλη που εκτοξεύεται από νεογέννητα άστρα ή από άστρα που βρίσκονται στα τελικά στάδια της ζωής τους. Στο φωτοστέφανο βρίσκεται το 1% των άστρων του γαλαξία μας. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» ομάδα ερευνητών αναφέρει ότι εντόπισε βαρέα στοιχεία στο SMSS J2003-11 τα οποία δεν προέκυψαν από την συγχώνευση άστρων νετρονίων αλλά από την κατάρρευση και έκρηξη ενός ταχύτατα περιστρεφόμενου άστρου με μάζα 25 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου που διέθετε πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι σήμερα τύπο κοσμικής έκρηξης τον οποίο ονόμασαν «μαγνητοπεριστροφικό υπερνόβα». H ανακάλυψη αναμένεται να ανοίξει ένα νέο πεδίο κοσμολογικών ερευνών και να φωτίσει άγνωστες πτυχές της εξέλιξης του Σύμπαντος. [/b]https://www.naftemporiki.gr/story/1754688/anakalufthike-neos-tupos-astrikon-ekrikseon-pou-eksigei-ena-kosmiko-paradokso

Ο πρώτος λεπτομερής χάρτης των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων του Σύμπαντος. Το γερμανικής κατασκευής διαστημικό τηλεσκόπιο eROSITA που εντοπίζει και μελετά τις ακτίνες Χ στο Σύμπαν κατάφερε να δημιουργήσει τον πιο λεπτομερή χάρτη των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων στο Σύμπαν. Ανάμεσα τους είναι και περισσότερα από τρία εκατ. σώματα που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία δύο έτη. Το eROSITA εκτοξεύτηκε το 2019 και είναι το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ικανό να παρατηρεί ολόκληρο τον ουρανό και βρίσκεται σε ένα σημείο που έχει την πιο καθαρή θέα του Διαστήματος από άλλα διαστημικά τηλεσκόπια. Ήδη το τηλεσκόπιο έχει κάνει αρκετές πολύ σημαντικές ανακαλύψεις όπως οι γιγάντιες κοσμικές φυσαλίδες που υπάρχουν στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις αυτές βοηθούν τους επιστήμονες να βρουν απαντήσεις σε μεγάλα κοσμολογικά μυστήρια όπως η παρουσία και οι ιδιότητες της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν. «Για πρώτη φορά έχουμε στην διάθεση μας ένα τηλεσκόπιο ακτίνων Χ που μπορεί να λειτουργήσει με τρόπο παρόμοιο με αυτό των ευρέως πεδίου οπτικά τηλεσκόπια που χρησιμοποιούμε σήμερα. Με το eROSITA καλύπτουμε με αποτελεσματικότητα όλο τον ουρανό και μπορούμε να μελετήσουμε κολοσσιαίες δομές όπως ολόκληρο τον γαλαξία μας. Με τα τηλεσκόπια ακτίνων Χ μπορούμε να κάνουμε λεπτομερείς παρατηρήσεις σε πολύ μακρινές περιοχές του Σύμπαντος και να συλλέγουμε δεδομένα για τα αρχικά στάδια της ύπαρξης του. Όμως μέχρι τώρα δεν μπορούσαμε να συνθέσουμε μεγάλο αριθμό μαύρων τρυπών και άστρων νετρονίων και να δημιουργήσουμε ένα κατάλογο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη της εξέλιξης του Σύμπαντος» αναφέρει ο Αντρέα Μερλόνι, επικεφαλής της λειτουργίας του eROSITA. https://www.naftemporiki.gr/story/1754470/o-protos-leptomeris-xartis-ton-mauron-trupon-kai-ton-astron-nesumpantostronion-tou-

Ο πρώτος λεπτομερής χάρτης των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων του Σύμπαντος. Το γερμανικής κατασκευής διαστημικό τηλεσκόπιο eROSITA που εντοπίζει και μελετά τις ακτίνες Χ στο Σύμπαν κατάφερε να δημιουργήσει τον πιο λεπτομερή χάρτη των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων στο Σύμπαν. Ανάμεσα τους είναι και περισσότερα από τρία εκατ. σώματα που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία δύο έτη. Το eROSITA εκτοξεύτηκε το 2019 και είναι το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ικανό να παρατηρεί ολόκληρο τον ουρανό και βρίσκεται σε ένα σημείο που έχει την πιο καθαρή θέα του Διαστήματος από άλλα διαστημικά τηλεσκόπια. Ήδη το τηλεσκόπιο έχει κάνει αρκετές πολύ σημαντικές ανακαλύψεις όπως οι γιγάντιες κοσμικές φυσαλίδες που υπάρχουν στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις αυτές βοηθούν τους επιστήμονες να βρουν απαντήσεις σε μεγάλα κοσμολογικά μυστήρια όπως η παρουσία και οι ιδιότητες της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν. «Για πρώτη φορά έχουμε στην διάθεση μας ένα τηλεσκόπιο ακτίνων Χ που μπορεί να λειτουργήσει με τρόπο παρόμοιο με αυτό των ευρέως πεδίου οπτικά τηλεσκόπια που χρησιμοποιούμε σήμερα. Με το eROSITA καλύπτουμε με αποτελεσματικότητα όλο τον ουρανό και μπορούμε να μελετήσουμε κολοσσιαίες δομές όπως ολόκληρο τον γαλαξία μας. Με τα τηλεσκόπια ακτίνων Χ μπορούμε να κάνουμε λεπτομερείς παρατηρήσεις σε πολύ μακρινές περιοχές του Σύμπαντος και να συλλέγουμε δεδομένα για τα αρχικά στάδια της ύπαρξης του. Όμως μέχρι τώρα δεν μπορούσαμε να συνθέσουμε μεγάλο αριθμό μαύρων τρυπών και άστρων νετρονίων και να δημιουργήσουμε ένα κατάλογο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη της εξέλιξης του Σύμπαντος» αναφέρει ο Αντρέα Μερλόνι, επικεφαλής της λειτουργίας του eROSITA. https://www.naftemporiki.gr/story/1754470/o-protos-leptomeris-xartis-ton-mauron-trupon-kai-ton-astron-nesumpantostronion-tou-

Ο πρώτος λεπτομερής χάρτης των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων του Σύμπαντος. Το γερμανικής κατασκευής διαστημικό τηλεσκόπιο eROSITA που εντοπίζει και μελετά τις ακτίνες Χ στο Σύμπαν κατάφερε να δημιουργήσει τον πιο λεπτομερή χάρτη των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων στο Σύμπαν. Ανάμεσα τους είναι και περισσότερα από τρία εκατ. σώματα που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία δύο έτη. Το eROSITA εκτοξεύτηκε το 2019 και είναι το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ικανό να παρατηρεί ολόκληρο τον ουρανό και βρίσκεται σε ένα σημείο που έχει την πιο καθαρή θέα του Διαστήματος από άλλα διαστημικά τηλεσκόπια. Ήδη το τηλεσκόπιο έχει κάνει αρκετές πολύ σημαντικές ανακαλύψεις όπως οι γιγάντιες κοσμικές φυσαλίδες που υπάρχουν στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις αυτές βοηθούν τους επιστήμονες να βρουν απαντήσεις σε μεγάλα κοσμολογικά μυστήρια όπως η παρουσία και οι ιδιότητες της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν. «Για πρώτη φορά έχουμε στην διάθεση μας ένα τηλεσκόπιο ακτίνων Χ που μπορεί να λειτουργήσει με τρόπο παρόμοιο με αυτό των ευρέως πεδίου οπτικά τηλεσκόπια που χρησιμοποιούμε σήμερα. Με το eROSITA καλύπτουμε με αποτελεσματικότητα όλο τον ουρανό και μπορούμε να μελετήσουμε κολοσσιαίες δομές όπως ολόκληρο τον γαλαξία μας. Με τα τηλεσκόπια ακτίνων Χ μπορούμε να κάνουμε λεπτομερείς παρατηρήσεις σε πολύ μακρινές περιοχές του Σύμπαντος και να συλλέγουμε δεδομένα για τα αρχικά στάδια της ύπαρξης του. Όμως μέχρι τώρα δεν μπορούσαμε να συνθέσουμε μεγάλο αριθμό μαύρων τρυπών και άστρων νετρονίων και να δημιουργήσουμε ένα κατάλογο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη της εξέλιξης του Σύμπαντος» αναφέρει ο Αντρέα Μερλόνι, επικεφαλής της λειτουργίας του eROSITA. https://www.naftemporiki.gr/story/1754470/o-protos-leptomeris-xartis-ton-mauron-trupon-kai-ton-astron-nesumpantostronion-tou-

Ο πρώτος λεπτομερής χάρτης των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων του Σύμπαντος. Το γερμανικής κατασκευής διαστημικό τηλεσκόπιο eROSITA που εντοπίζει και μελετά τις ακτίνες Χ στο Σύμπαν κατάφερε να δημιουργήσει τον πιο λεπτομερή χάρτη των μαύρων τρυπών και των άστρων νετρονίων στο Σύμπαν. Ανάμεσα τους είναι και περισσότερα από τρία εκατ. σώματα που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία δύο έτη. Το eROSITA εκτοξεύτηκε το 2019 και είναι το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ικανό να παρατηρεί ολόκληρο τον ουρανό και βρίσκεται σε ένα σημείο που έχει την πιο καθαρή θέα του Διαστήματος από άλλα διαστημικά τηλεσκόπια. Ήδη το τηλεσκόπιο έχει κάνει αρκετές πολύ σημαντικές ανακαλύψεις όπως οι γιγάντιες κοσμικές φυσαλίδες που υπάρχουν στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις αυτές βοηθούν τους επιστήμονες να βρουν απαντήσεις σε μεγάλα κοσμολογικά μυστήρια όπως η παρουσία και οι ιδιότητες της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν. «Για πρώτη φορά έχουμε στην διάθεση μας ένα τηλεσκόπιο ακτίνων Χ που μπορεί να λειτουργήσει με τρόπο παρόμοιο με αυτό των ευρέως πεδίου οπτικά τηλεσκόπια που χρησιμοποιούμε σήμερα. Με το eROSITA καλύπτουμε με αποτελεσματικότητα όλο τον ουρανό και μπορούμε να μελετήσουμε κολοσσιαίες δομές όπως ολόκληρο τον γαλαξία μας. Με τα τηλεσκόπια ακτίνων Χ μπορούμε να κάνουμε λεπτομερείς παρατηρήσεις σε πολύ μακρινές περιοχές του Σύμπαντος και να συλλέγουμε δεδομένα για τα αρχικά στάδια της ύπαρξης του. Όμως μέχρι τώρα δεν μπορούσαμε να συνθέσουμε μεγάλο αριθμό μαύρων τρυπών και άστρων νετρονίων και να δημιουργήσουμε ένα κατάλογο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη της εξέλιξης του Σύμπαντος» αναφέρει ο Αντρέα Μερλόνι, επικεφαλής της λειτουργίας του eROSITA. https://www.naftemporiki.gr/story/1754470/o-protos-leptomeris-xartis-ton-mauron-trupon-kai-ton-astron-nesumpantostronion-tou-

Europa Clipper: Η NASA επέλεξε τη SpaceX για την αποστολή στην Ευρώπη. Η NASA ανακοίνωσε πως επέλεξε τη SpaceX του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ για να παρέχει υπηρεσίες εκτόξευσης για την πρώτη αποστολή με σκοπό τη λεπτομερή μελέτη της Ευρώπης, του παγωμένου φεγγαριού του Δία. Η αποστολή Europa Clipper θα εκτοξευτεί τον Οκτώβριο του 2024 με πύραυλο Falcon Heavy από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Το συνολικό ύψος του συμβολαίου, όπως ανακοινώθηκε από τη NASA, θα ανέρχεται στα 178 εκατ. δολάρια.Αποστολή του Europa Clipper θα είναι να πραγματοποιήσει μια λεπτομερή μελέτη της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας μια εξελιγμένη σουΐτα επιστημονικών οργάνων, προκειμένου να διερευνηθεί κατά πόσον το φεγγάρι αυτό έχει συνθήκες που είναι κατάλληλες για ζωή. Βασικοί στόχοι της αποστολής θα είναι η λήψη εικόνων υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια της Ευρώπης, η διαπίστωση της σύστασής της, η αναζήτηση πρόσφατων ή εν εξελίξει ενδείξεων γεωλογικής δραστηριότητας, η μέτρηση του πάχους του παγωμένου κελύφους του φεγγαριού, η αναζήτηση λιμνών κάτω από την επιφάνεια, και η εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το βάθος και την αλμυρότητα του ωκεανού της Ευρώπης. Ως γνωστόν, κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης κρύβεται ένας ωκεανός- οπότε θεωρείται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους στόχους στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Το Europa Clipper αναμένεται να φτάσει στον προορισμό του το 2030. Αρχικά προοριζόταν να εκτοξευτεί με τον πύραυλο SLS (Space Launch System) της NASA. Το ενδιαφέρον για την Ευρώπη ενισχύθηκε τη δεκαετία του 1990, όταν το διαστημόπλοιο Galileo της NASA έδωσε στοιχεία πως η Ευρώπη φιλοξενούσε έναν ωκεανό νερού με υγρή μορφή κάτω από το εξώτερο κέλυφός της. Το φεγγάρι του Δία πιθανότατα έχει έναν βραχώδη πυρήνα, που περιτριγυρίζεται από περίπου 80 χλμ νερού σε υγρή μορφή, που καλύπτονται με τη σειρά τους από ένα κέλυφος πάγου πάχους περίπου 20 χλμ https://www.naftemporiki.gr/story/1753662/europaclipper-inasaepelekse-tispacexgia-tin-apostoli-stin-europi

Europa Clipper: Η NASA επέλεξε τη SpaceX για την αποστολή στην Ευρώπη. Η NASA ανακοίνωσε πως επέλεξε τη SpaceX του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ για να παρέχει υπηρεσίες εκτόξευσης για την πρώτη αποστολή με σκοπό τη λεπτομερή μελέτη της Ευρώπης, του παγωμένου φεγγαριού του Δία. Η αποστολή Europa Clipper θα εκτοξευτεί τον Οκτώβριο του 2024 με πύραυλο Falcon Heavy από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Το συνολικό ύψος του συμβολαίου, όπως ανακοινώθηκε από τη NASA, θα ανέρχεται στα 178 εκατ. δολάρια.Αποστολή του Europa Clipper θα είναι να πραγματοποιήσει μια λεπτομερή μελέτη της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας μια εξελιγμένη σουΐτα επιστημονικών οργάνων, προκειμένου να διερευνηθεί κατά πόσον το φεγγάρι αυτό έχει συνθήκες που είναι κατάλληλες για ζωή. Βασικοί στόχοι της αποστολής θα είναι η λήψη εικόνων υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια της Ευρώπης, η διαπίστωση της σύστασής της, η αναζήτηση πρόσφατων ή εν εξελίξει ενδείξεων γεωλογικής δραστηριότητας, η μέτρηση του πάχους του παγωμένου κελύφους του φεγγαριού, η αναζήτηση λιμνών κάτω από την επιφάνεια, και η εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το βάθος και την αλμυρότητα του ωκεανού της Ευρώπης. Ως γνωστόν, κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης κρύβεται ένας ωκεανός- οπότε θεωρείται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους στόχους στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Το Europa Clipper αναμένεται να φτάσει στον προορισμό του το 2030. Αρχικά προοριζόταν να εκτοξευτεί με τον πύραυλο SLS (Space Launch System) της NASA. Το ενδιαφέρον για την Ευρώπη ενισχύθηκε τη δεκαετία του 1990, όταν το διαστημόπλοιο Galileo της NASA έδωσε στοιχεία πως η Ευρώπη φιλοξενούσε έναν ωκεανό νερού με υγρή μορφή κάτω από το εξώτερο κέλυφός της. Το φεγγάρι του Δία πιθανότατα έχει έναν βραχώδη πυρήνα, που περιτριγυρίζεται από περίπου 80 χλμ νερού σε υγρή μορφή, που καλύπτονται με τη σειρά τους από ένα κέλυφος πάγου πάχους περίπου 20 χλμ https://www.naftemporiki.gr/story/1753662/europaclipper-inasaepelekse-tispacexgia-tin-apostoli-stin-europi

Europa Clipper: Η NASA επέλεξε τη SpaceX για την αποστολή στην Ευρώπη. Η NASA ανακοίνωσε πως επέλεξε τη SpaceX του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ για να παρέχει υπηρεσίες εκτόξευσης για την πρώτη αποστολή με σκοπό τη λεπτομερή μελέτη της Ευρώπης, του παγωμένου φεγγαριού του Δία. Η αποστολή Europa Clipper θα εκτοξευτεί τον Οκτώβριο του 2024 με πύραυλο Falcon Heavy από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Το συνολικό ύψος του συμβολαίου, όπως ανακοινώθηκε από τη NASA, θα ανέρχεται στα 178 εκατ. δολάρια.Αποστολή του Europa Clipper θα είναι να πραγματοποιήσει μια λεπτομερή μελέτη της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας μια εξελιγμένη σουΐτα επιστημονικών οργάνων, προκειμένου να διερευνηθεί κατά πόσον το φεγγάρι αυτό έχει συνθήκες που είναι κατάλληλες για ζωή. Βασικοί στόχοι της αποστολής θα είναι η λήψη εικόνων υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια της Ευρώπης, η διαπίστωση της σύστασής της, η αναζήτηση πρόσφατων ή εν εξελίξει ενδείξεων γεωλογικής δραστηριότητας, η μέτρηση του πάχους του παγωμένου κελύφους του φεγγαριού, η αναζήτηση λιμνών κάτω από την επιφάνεια, και η εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το βάθος και την αλμυρότητα του ωκεανού της Ευρώπης. Ως γνωστόν, κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης κρύβεται ένας ωκεανός- οπότε θεωρείται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους στόχους στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Το Europa Clipper αναμένεται να φτάσει στον προορισμό του το 2030. Αρχικά προοριζόταν να εκτοξευτεί με τον πύραυλο SLS (Space Launch System) της NASA. Το ενδιαφέρον για την Ευρώπη ενισχύθηκε τη δεκαετία του 1990, όταν το διαστημόπλοιο Galileo της NASA έδωσε στοιχεία πως η Ευρώπη φιλοξενούσε έναν ωκεανό νερού με υγρή μορφή κάτω από το εξώτερο κέλυφός της. Το φεγγάρι του Δία πιθανότατα έχει έναν βραχώδη πυρήνα, που περιτριγυρίζεται από περίπου 80 χλμ νερού σε υγρή μορφή, που καλύπτονται με τη σειρά τους από ένα κέλυφος πάγου πάχους περίπου 20 χλμ https://www.naftemporiki.gr/story/1753662/europaclipper-inasaepelekse-tispacexgia-tin-apostoli-stin-europi

Ένας βραχίονας που «περπατάει» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μετά από πολυετείς αναβολές για διαφόρους λόγους καθοδόν για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκεται ένας νέος ρομποτικός βραχίονας. Πρόκειται για τον ERA, τον πιο προηγμένο βραχίονα που έχει τοποθετηθεί σε μια διαστημική κατασκευή. Ο ERA φέρει την σφραγίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και η παρουσία του αναμένεται να βοηθήσει πολύ τους αστροναύτες του ISS. Το μήκος του ERA ξεπερνάει τα 11 μέτρα, έχει επτά αρθρώσεις ανάμεσα στις οποίες όπως κάποιες που λειτουργούν ως αγκώνες, ώμοι και καρποί για να μπορεί να εκτελεί πολλών ειδών και με μεγάλη ακρίβεια αλλά και ευελιξία εργασίες. Η μεταφορά φορτίων εντός και εκτός του Σταθμού και κάθε είδους συναρμολογήσεις είναι ορισμένες από τις δυνατότητες του νέου βραχίονα. Αυτή πάντως που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι η δυνατότητα του να μετακινείται χέρι-χέρι μεταξύ σταθερών σημείων βάσης. Με απλά λόγια ο βραχίονας θα μπορεί να «περπατά» στην εξωτερική πλευρά του σταθμού. Έτσι θα μπορεί να λειτουργεί ως ένα είδος γερανού μεταφέροντας αστροναύτες που πραγματοποιούν διαστημικούς περιπάτους από ένα σημείο του σταθμού σε κάποιο άλλο γρήγορα και με ασφάλεια. Ο ERA διαθέτει επίσης τέσσερις κάμερες για να μπορεί το πλήρωμα ή το κέντρο ελέγχου λειτουργίας του ISS να επιθεωρεί την εξωτερική του πλευρά. https://www.naftemporiki.gr/story/1753833/enas-braxionas-pou-perpataei-ston-diethni-diastimiko-stathmo

Ένας βραχίονας που «περπατάει» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μετά από πολυετείς αναβολές για διαφόρους λόγους καθοδόν για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκεται ένας νέος ρομποτικός βραχίονας. Πρόκειται για τον ERA, τον πιο προηγμένο βραχίονα που έχει τοποθετηθεί σε μια διαστημική κατασκευή. Ο ERA φέρει την σφραγίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και η παρουσία του αναμένεται να βοηθήσει πολύ τους αστροναύτες του ISS. Το μήκος του ERA ξεπερνάει τα 11 μέτρα, έχει επτά αρθρώσεις ανάμεσα στις οποίες όπως κάποιες που λειτουργούν ως αγκώνες, ώμοι και καρποί για να μπορεί να εκτελεί πολλών ειδών και με μεγάλη ακρίβεια αλλά και ευελιξία εργασίες. Η μεταφορά φορτίων εντός και εκτός του Σταθμού και κάθε είδους συναρμολογήσεις είναι ορισμένες από τις δυνατότητες του νέου βραχίονα. Αυτή πάντως που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι η δυνατότητα του να μετακινείται χέρι-χέρι μεταξύ σταθερών σημείων βάσης. Με απλά λόγια ο βραχίονας θα μπορεί να «περπατά» στην εξωτερική πλευρά του σταθμού. Έτσι θα μπορεί να λειτουργεί ως ένα είδος γερανού μεταφέροντας αστροναύτες που πραγματοποιούν διαστημικούς περιπάτους από ένα σημείο του σταθμού σε κάποιο άλλο γρήγορα και με ασφάλεια. Ο ERA διαθέτει επίσης τέσσερις κάμερες για να μπορεί το πλήρωμα ή το κέντρο ελέγχου λειτουργίας του ISS να επιθεωρεί την εξωτερική του πλευρά. https://www.naftemporiki.gr/story/1753833/enas-braxionas-pou-perpataei-ston-diethni-diastimiko-stathmo

Η NASA καθυστερεί το πρόγραμμα επανόδου στη Σελήνη λόγω… μήνυσης. Η SpaceX δεν θα αναλάβει το πρόγραμμα 2,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προέβλεπε την επάνοδο του ανθρώπου στη Σελήνη αφού η NASA κατέληξε στην απόφαση να θέσει το σχετικό πρόγραμμα σε αναστολή. Σύμφωνα με το Reuters, η αναστολή του προγράμματος είναι προσωρινή και προέκυψε αφού η εταιρεία Blue Origin, του Τζεφ Μπέζος, κατήγγειλε τη συμφωνία σε Ομοσπονδιακό Δικαστήριο. «Σε αντάλλαγμα για αυτή την προσωρινή παύση των εργασιών, όλα τα μέρη συμφώνησαν σε ένα ταχύτερο πρόγραμμα διεκπεραίωσης των δικαστικών διαφορών, το οποίο θα εκπνεύσει την 1η Νοεμβρίου», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος. Η Blue Origin μήνυσε τη NASA για την απόφασή της να δώσει το σχετικό συμβόλαιο μόνο στην εταιρεία SpaceX, ενώ στον αρχικό σχεδιασμό προβλεπόταν ότι θα υπάρξουν δύο ανάδοχοι του προγράμματος. Ιστορικά, η NASA συνηθίζει να συνεργάζεται με περισσότερους του ενός αναδόχων στα προγράμματά της ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχουν καθυστερήσεις. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι εγκρίθηκε μέρος μόνο του προϋπολογισμού που αιτήθηκε για το πρόγραμμα Artemis, το οποίο προβλέπει την μεταφορά αστροναυτών στην επιφάνεια της Σελήνης με το διαστημικό σκάφος Orion. Η πρώτη αντίδραση της εταιρείας του Μπέζος κατά της απόφασης, τον περασμένο Απρίλιο, ήταν να υποβάλλει επίσημη διαμαρτυρία στο GAO (Government Accountability Office – αντίστοιχο του δικού μας Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους). Εκείνη η διαμαρτυρία είχε καθυστερήσει το συμβόλαιο της SpaceX για 95 ημέρες, άρα πρόκειται για τη δεύτερη φορά που η NASA και η εταιρεία του Ίλον Μασκ «παγώνουν» το πρόγραμμα. Η Blue Origin θεωρεί ότι η διαδικασία επιλογής ήταν άδικη, καθώς δεν της δόθηκε η ευκαιρία να καταθέσει αναθεωρημένη πρόταση, όπως έγινε με την SpaceX. Ουσιαστικά, το GAO απέρριψε την υπόθεση συμπεραίνοντας ότι η αξιολόγηση όλων των προτάσεων εκ μέρους της NASA ήταν «λογική και συνεπής με την ισχύουσα νομοθεσία περί προμηθειών, τον κανονισμό και τους όρους της προκήρυξης». Πάντως, πριν το GAO εκδώσει την απόφασή του, ο Μπέζος σε ανοικτή επιστολή προς τη NASA ανέφερε ότι η εταιρεία του είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί πληρωμών ύψους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων ως αντάλλαγμα για μια σύμβαση του προγράμματος με σταθερές τιμές. Το αρμόδιο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο έχει ορίσει ακροαματική διαδικασία για την υπόθεση στις 14 Οκτωβρίου. https://www.in.gr/2021/08/21/b-science/nasa-kathysterei-programma-epanodou-sti-selini-logo-minysis/

Ο σταθμός Luna-25 έχει προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2022. Η εκτόξευση του αυτόματου διαπλανητικού σταθμού Luna-25 από το κοσμοδρόμιο Vostochny επιβεβαιώθηκε και έχει προγραμματιστεί για το δεύτερο πιθανό παράθυρο εκτόξευσης (η περίοδος κατά την οποία το διαστημόπλοιο θα εκτοξεύθει από τη Γη, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού και τη σχέση ισχύος προς βάρος) , θα φτάσει βέλτιστα στον προορισμό του κατά μήκος μιας δεδομένης τροχιάς) τον Μάιο του 2022. Η μετάβαση στο δεύτερο παράθυρο εκτόξευσης προκλήθηκε από την ανάγκη περαιτέρω επιβεβαίωσης των δηλωμένων χαρακτηριστικών των συσκευών, των συγκροτημάτων και του συστήματος πρόωσης Luna-25, που αποκαλύφθηκαν κατά τη δοκιμή εδάφους, σε συνθήκες όσο το δυνατόν πιο κοντά στο διάστημα που μπορούν να επιτευχθούν στη Γη. Οι τρέχουσες δοκιμές, οι οποίες είναι κρίσιμης σημασίας για την επίγεια πειραματική ανάπτυξη του διαστημικού σκάφους, αποκάλυψαν την ανάγκη για πρόσθετη έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της λήψης υπόψη των βαλλιστικών συνθηκών της πτήσης προς τη Σελήνη. Ακόμη και αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το διαστημόπλοιο είναι τώρα πλήρως εξοπλισμένο με τυπικά όργανα και συστήματα, υπάρχει ανάγκη να διενεργηθούν έλεγχοι για να διασφαλιστεί η απαιτούμενη αξιοπιστία της πρώτης ρωσικής αποστολής στο φεγγάρι. Τα μέτρα θα επιτρέψουν στους ειδικούς της Roscosmos να ελέγξουν επιπλέον τη λειτουργία του εξοπλισμού του πλοίου, συμπεριλαμβανομένης της δοκιμής της ηλεκτρικής σύνδεσης των εξαρτημάτων, της συμπεριφοράς και των τυπικών συνεδριών σύμφωνα με την ακολουθία πτήσης, λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των δοκιμών εδάφους. Το διαστημικό έργο Luna-25 δημιουργείται χρησιμοποιώντας τα τελευταία επιτεύγματα στον τομέα των διαστημικών οργάνων και λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία προηγούμενων σεληνιακών αποστολών του NPO Lavochkin (μέρος του Roscosmos). Επιπλέον, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της αποστολής Luna-25, σχεδιάζεται να εφαρμοστούν πρόσθετα μέτρα λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις μετά την ανάλυση των αποτελεσμάτων εκτόξευσης Nauka MLM. Αυτό το έργο ανοίγει ένα μακροπρόθεσμο ρωσικό σεληνιακό πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει αποστολές για τη μελέτη της Σελήνης από την τροχιά και την επιφάνεια, τη συλλογή και επιστροφή του σεληνιακού εδάφους στη Γη, καθώς και την κατασκευή μιας επισκέψιμης σεληνιακής βάσης και την εκτέλεση πλήρους κλίμακας ανάπτυξης του δορυφόρου μας στο μέλλον, μεταξύ άλλων σε συνεργασία με την κινεζική Εθνική Διαστημική Διοίκηση στο πλαίσιο ενός έργου μεγάλης κλίμακας για τη δημιουργία ενός Διεθνούς Επιστημονικού Σεληνιακού Σταθμού. Το διαστημόπλοιο Luna-25 αποτελείται από δύο κύρια δομικά μέρη. Το κάτω μέρος είναι μια μονάδα προσγείωσης με πόδια στήριξης που εξασφαλίζουν ασφαλή επαφή με την επιφάνεια. Το σύστημα πρόωσης του σταθμού είναι επίσης στερεωμένο σε αυτό, εξασφαλίζοντας τη διόρθωση της τροχιάς της πτήσης, επιβράδυνση κατά τη διάρκεια του ντερμπίτερ και μια ήπια προσγείωση. Το επάνω μέρος είναι ένα διαμέρισμα οργάνων χωρίς πίεση. Περιέχει ηλιακούς συλλέκτες, θερμαντικό σύστημα θερμικού ελέγχου, ηλεκτρονικό εξοπλισμό του σταθμού, επιστημονικά όργανα και πηγή ενέργειας. Το κύριο καθήκον αυτής της αποστολής είναι να αναπτύξει βασικές τεχνολογίες μαλακής προσγείωσης στην περιπολική περιοχή και να πραγματοποιήσει μελέτες επαφής για μια δεδομένη περιοχή του Νότιου Πόλου της Σελήνης. Η διαστημική αποστολή Luna-25 είναι ένα σημαντικό βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος. Θα επιτρέψει την επίτευξη ενός ποιοτικά νέου επιπέδου στην εξερεύνηση της Σελήνης και θα δώσει μια διαφορετική οπτική γωνία για τις προοπτικές ανάπτυξης των πλανητών του Ηλιακού Συστήματος, για την κατανόηση των μηχανισμών γένεσης των πλανητών, την εμφάνιση του νερού και, κατά συνέπεια, τη ζωή στη Γη. http://en.roscosmos.ru/22298/[/b]

Τα κύματα που προκαλεί ο Κρόνος στους δακτυλίους του. Κρόνος, τα μυστικά ενός πλανήτη που είναι… ορχήστρα Οι παγωμένοι δακτύλιοι του Κρόνου δεν είναι απλώς αισθητικά θαύματα. Ενας από αυτούς ηχογραφεί ένα όμορφο πλανητικό soundtrack. Το εσωτερικό του πλανήτη, κρυμμένο κάτω από ένα κάλυμμα κυρίως αέριου υδρογόνου, συσπάται. Αυτό προκαλεί διακυμάνσεις στο τοπικό πεδίο βαρύτητας, το οποίο τραβάει τα σωματίδια στον εκτεταμένο δακτύλιο C του Κρόνου και τα κάνει να χορεύουν. Αυτά τα ιδιόρρυθμα χοροπηδήματα μπορούν να λάβουν τη μορφή σπειροειδών κυμάτων και ξεχωριστά σύνολα κυμάτων αποκαλύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εσωτερικού του Κρόνου. Με άλλα λόγια, ο Κρόνος είναι μια ορχήστρα. Διαφορετικές νότες εμφανίζονται στον δακτύλιο C, όπως σε μια παρτιτούρα. Οι επιστήμονες μπορούν να διαβάσουν αυτές τις νότες, να ακούσουν τη μουσική και να προσδιορίσουν τα μεμονωμένα όργανα και τους μουσικούς που την ερμηνεύουν, χωρίς να δουν ποτέ την ίδια την ορχήστρα. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από την αποστολή Cassini, που έληξε το 2017, οι επιστήμονες άκουσαν και αποδόμησαν μια ποικιλία συμφωνιών στον δακτύλιο C για μακρά χρονική περίοδο. Τώρα, δύο ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας –ο ειδικός στους πλανήτες Κρίστοφερ Μάνκοβιτς και ο θεωρητικός αστροφυσικός Τζιμ Φούλερ– αποκωδικοποίησαν εν μέρει αυτήν τη μουσική για να ακούσουν τους ήχους ενός από τα πιο αινιγματικά χαρακτηριστικά του Κρόνου: του πυρήνα του. Σύμφωνα με τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό Nature Astronomy, ο πυρήνας του πλανήτη είναι κολοσσιαίος: αποτελεί το 60% της ακτίνας του και ζυγίζει 55 φορές τη μάζα της Γης. Σε αντίθεση με την οργανωμένη συμπαγή συστάδα μεταλλικής, βραχώδους ή παγωμένης ύλης που βρίσκεται σε άλλους κόσμους, ο πυρήνας του Κρόνου είναι ένα χαοτικό αμάλγαμα από διάφορα πετρώματα και πάγους, που αναμειγνύονται με μια ρευστή μεταλλική μορφή υδρογόνου. Τα ευρήματα φέρνουν τους ερευνητές πιο κοντά στο να κατανοήσουν πώς γεννήθηκε ο Κρόνος, καθώς και άλλοι αέρινοι γίγαντες όπως ο Δίας. Τα γεωλογικά σπλάχνα της Γης, της Σελήνης και (πιο πρόσφατα) του Αρη χαρτογραφήθηκαν με σεισμόμετρα. Καθώς ο Κρόνος δεν διαθέτει στερεά επιφάνεια, καθιστά αδύνατη μια τέτοιου είδους έρευνα. Ενα διαστημικό σκάφος σε τροχιά μπορεί να χαρτογραφήσει χοντρικά τη δομή του εσωτερικού στρώματος ενός αέριου πλανήτη, ανιχνεύοντας λεπτές αλλαγές στη βαρύτητα. Ωστόσο, ο πυρήνας του Κρόνου έχει τόσο αδύναμη επίδραση στο βαρυτικό πεδίο του πλανήτη που αυτή η τεχνική δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ακριβή απεικόνισή του. Ευτυχώς, η λάμψη του δακτυλίου C αποκάλυψε αυτό που οι παραδοσιακές τεχνικές δεν ήταν δυνατό να δουν. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι επιστήμονες παρατήρησαν τα περίεργα σπειροειδή κύματα του δακτυλίου μέσω εικόνων (από τις αποστολές Voyager και Cassini) και τελικά αντιλήφθηκαν ότι αυτές οι σπείρες προκαλούνται από τεράστιες ταλαντώσεις στον Κρόνο. «Είναι απλώς συνεχείς σεισμοί που γίνονται παντού στον πλανήτη», είπε ο δρ Μάνκοβιτς. H τεχνική αυτή είναι γνωστή ως «κρονοσεισμολογία». Το 2019, η τεχνική χρησιμοποιήθηκε για να λύσει ένα ακόμη παζλ: πόσο διαρκεί μία ημέρα στον Κρόνο (περίπου 10 και μισή γήινες ώρες). Ο πυρήνας του Κρόνου σιγά σιγά αποκαλύπτεται. Παλαιότερα μοντέλα απεικόνιζαν τον πλανήτη σαν μια πολυεπίπεδη σκληρή καραμέλα. Η κρονοσεισμολογία αποκάλυψε, όμως, την αλήθεια. Ο πυρήνας αποτελείται όχι μόνο από πέτρες και πάγο, αλλά και από ρευστό μεταλλικό υδρογόνο, το οποίο προηγουμένως ήταν πιθανώς ένα ξεχωριστό στρώμα.εξωτερικές του άκρες, αλλά, σε όλη του την έκταση, όλα αναμειγνύονται σε ένα χαοτικό κοκτέιλ. Μαζί με τη μεταβατική αλλαγή από ρευστό σε αέριο υδρογόνο στα πιο ψηλά του σημεία, τα ευρήματα απεικονί Υπάρχει περισσότερος βράχος και πάγος στο κέντρο του και πιο πολύ ρευστό μεταλλικό υδρογόνο στις ζουν πλέον τον Κρόνο ως μια μεγάλη ασαφή μπάλα.Παρά τη συνεχή επιτυχία της τεχνικής, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τι προκαλεί την ταλάντωση του πυρήνα και τη δημιουργία των σπειροειδών κυμάτων στον δακτύλιο C. Η Γη αντηχεί σαν καμπάνα όταν κλονίζεται από έντονες τεκτονικές κινήσεις. «Αλλά ο Κρόνος είναι ρευστός, οπότε πού είναι οι σεισμοί;» αναρωτιέται ο πλανητικός επιστήμων στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας και πρωτοπόρος της κρονοσεισμολογίας Μαρκ Μάρλεϊ, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα. Οι μουσικοί της ορχήστρας μπορεί τελικά να αποκαλύφθηκαν, αλλά το κυνήγι για τον άπιαστο μαέστρο της ορχήστρας του Κρόνου συνεχίζεται. https://physicsgg.me/2021/08/23/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%84%ce%b1-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%af-%ce%bf-%ce%ba%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%82/

Κινεζικός δορυφόρος διαλύθηκε σε σύγκρουση με διαστημικό σκουπίδι. Το περιστατικό συνέβη τον Μάρτιο, μόλις τώρα όμως ήρθε στο φως: εξάρτημα ρωσικού πυραύλου που περιφερόταν στο διάστημα για 25 χρόνια συγκρούστηκε με κινεζικό στρατιωτικό δορυφόρο, ένα ανησυχητικό συμβάν που ξαναφέρνει στο προσκήνιο το πρόβλημα των διαστημικών σκουπιδιών. H Aμερικανική Δύναμη Διαστήματος, η οποία παρακολουθεί τα αντικείμενα σε τροχιά, κατέγραψε τη διάλυση του κινεζικού δορυφόρου Yunhai 1-02 στις 18 Μαρτίου, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει την αιτία, αναφέρει το Space.com. Την απάντηση στο μυστήριο δίνει τώρα ο Τζόναθαν ΜακΝτάουελ, ερευνητής του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν στη Μασαχουσέτη. Ο ΜακΝτάουελ άρχισε να ερευνά την υπόθεση στις 14 Αυγούστου, όταν η Δύναμη Διαστήματος ανάρτησε μια ασυνήθιστη ενημέρωση στην υπηρεσία Space-Track.org. Η ανάρτηση αναφερόταν στο «αντικείμενο 48078, 1996-051Q», το οποίο «συγκρούστηκε με δορυφόρο». Περίεργος να μάθει περί τίνος επρόκειτο, ο ΜακΝτάουελ εξέτασε τα δεδομένα παρακολούθησης και διαπίστωσε ότι το αντικείμενο 48078 είναι ένα μικρό κομμάτι του ρωσικού πυραύλου Zenit-2 με τον οποίο εκτοξεύτηκε το 1996 ο επίσης ρωσικός κατασκοπευτικός δορυφόρος Tselina-2. Τα τροχιακά δεδομένα που ανέλυσε ο ερευνητής υπεδείκνυαν ότι το ρωσικό διαστημικό σκουπίδι είχε συγκρουστεί με άλλο αντικείμενο τον Μάρτι. Ο κινεζικός δορυφόρος Yunhai 1-02 ήταν «ο προφανής ύποπτος» όπως έγραψε ο ΜακΝτάουελ στο Twitter. Τα δεδομένα αποκάλυψαν τελικά ότι στις 18 Μαρτίου ο δορυφόρος και το αντικείμενo 48078 πλησίασαν μεταξύ τους σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου, εντός του περιθωρίου σφάλματος του συστήματος παρακολούθησης. Αυτό συνέβη στις 07.41 ώρα Γκρίνουιτς, «ακριβώς την ώρα που καταγράφηκε η διάλυση του Yunhai», ανέφερε σε άλλο tweet ο ΜακΝτάουελ. Η σύγκρουση δημιούργησε τουλάχιστον 37 νέα διαστημικά σκουπίδια, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανότατα μεγαλύτερος, είπε. Ο δορυφόρος Yuhnai 1-02, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 2019 για λογαριασμό του κινεζικού στρατού και η λειτουργία του παραμένει άγνωστη, περιέργως συνεχίζει να μεταδίδει σήμα από ύψος 780 χιλιομέτρων, όπως διαπίστωσαν ραδιοερασιτέχνες, πιθανότατα όμως έχει πάψει να λειτουργεί κανονικά. Σύμφωνα με τον ΜακΝτάουελ, το περιστατικό είναι η μεγαλύτερη τροχιακή σύγκρουση από τον Φεβρουάριο του 2009, όταν ο ανενεργός ρωσικός δορυφόρος Kosmos-2251 συγκρούστηκε με τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Iridium 33, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τουλάχιστον 1.800 θραύσματα αρκετά μεγάλα για να παρακολουθούνται από τη Γη. Ο ερευνητής επισημαίνει ότι ο κίνδυνος συγκρούσεων αυξάνεται με την εκτόξευση όλο και περισσότερων διαστημικών αποστολών. «Ο αριθμός συγκρούσεων είναι ανάλογος με το τετράγωνο του αριθμού των αντικειμένων σε τροχιά» ανέφερε στο Space.com. «Αυτό σημαίνει ότι αν έχουμε 10 φορές περισσότερους δορυφόρους θα έχουμε 100 φορές περισσότερες συγκρούσεις» εξήγησε. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), γύρω από τη Γη περιφέρονται σήμερα περίπου 900.000 διαστημικά σκουπίδια με μέγεθος από 1 έως 10 εκατοστά και 128 εκατομμύρια αντικείμενα με μέγεθος 1 χιλιοστό έως 1 εκατοστό. https://www.tanea.gr/2021/08/18/science-technology/kinezikos-doryforos-dialythike-se-sygkrousi-me-diastimiko-skoupidi/

Δυο διαστημικά σκάφη φωτογράφισαν την Αφροδίτη. Tα διαστημικά σκάφη Solar Orbiter και BepiColombo προσέγγισαν τον πλανήτη Αφροδίτη με διαφορά 33 ωρών στις 9 και 10 Αυγούστου. Τα δύο διαστημικά σκάφη χρησιμοποίησαν την βαρύτητα της Αφροδίτης για να κατευθυνθούν προς τους στόχους τους στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, που είναι ο Ήλιος για το Solar Orbiter και ο Ερμής για το BepiColombo. Το Solar Orbiter που αποτελεί μια συνεργασία μεταξύ ESA and NASA, πέρασε από απόσταση 7.995 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη Αφροδίτη. Στην εικόνα που ακολουθεί βλέπουμε την Αφροδίτη να πλησιάζει στο σκάφος από αριστερά, ενώ ο Ήλιος είναι εκτός κάμερας, πάνω δεξιά. Βλέπουμε τις περιοχές όπου επικρατεί η νύχτα και η ημέρα στην Αφροδίτη. Παρατηρείστε τα δύο φωτεινά άστρα στο υπόβαθρο της εικόνας, το όμκρον και ξι στον αστερισμό του Ταύρου. Το Solar Orbiter θα πλησιάσει πολλές φορές στην Αφροδίτη μέχρι να πλησιάσει τον Ήλιο ώστε να τον παρατηρήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες. https://physicsgg.me/2021/08/15/%ce%b4%cf%85%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b7/

Τεράστια δακτυλίδια γύρω από μια μαύρη τρύπα. Μια εντυπωσιακή απεικόνιση των δακτυλίων γύρω από μια μαύρη τρύπα έδωσε στην δημοσιότητα η NASA. Η απεικόνιση βασίστηκε στα δεδομένα των τηλεσκοπίων ακτίνων Χ Chandra και Swift, αλλά και του ραδιοτηλεσκοπίου Pan-Stars στη Χαβάη. Oι παρατηρήσεις αναφέρονται στο άστρο V404 του Κύκνου (βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου) και απέχει από τη Γη 7800 έτη φωτός. Πρόκειται για ένα δυαδικό σύστημα που αποτελείται από μια μαύρη τρύπα με μάζα 9 φορές την μάζα του ήλιου μας και ένα άστρο-συνοδό με μάζα λίγο μικρότερη από αυτή του ήλιου. Οι δακτύλιοι σχηματίστηκαν από την παραγωγή ακτίνων Χ στο κέντρο του δίσκου προσαύξησης της μαύρης τρύπας, οι οποίες με τη σειρά τους διεγείρουν τα αέρια στην εξωτερική περιοχή του δίσκου. Οι δακτύλιοι αυτοί θα βοηθήσουν τους αστρονόμους να κατανοήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον μηχανισμό της αλληλεπίδρασης μιας μαύρης τρύπα με ένα άστρο, αλλά και να χαρτογραφήσουν το διάστημα μεταξύ του συστήματος αυτού και του πλανήτη μας. Η διάμετρος των δακτυλίων θα τους βοηθήσει να καθορίσουν την απόσταση από τα μεσοαστρικά νέφη σκόνης που προκάλεσαν τους δακτυλίους. Όσο μεγαλύτερος είναι ο δακτύλιος τόσο πιο κοντά είναι το νέφος στη Γη. Επιπλέον, είναι δυνατή η εκτίμηση της χημικής σύστασης των νεφών. Φαίνεται πως αποτελούνται κυρίως από γραφίτη και και κόκκους πυριτικών αλάτων. https://physicsgg.me/2021/08/13/%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b1%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%bb%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81/

Η NASA ψάχνει εθελοντές για να ζήσουν σε ένα αρειανό σπίτι. Οι διαστημικές εταιρείες ετοιμάζονται για το επόμενο μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας, ένα επανδρωμένο ταξίδι στον Άρη. Ο Ελον Μασκ με την διαστημική του εταιρεία, την Space X, προετοιμάζεται πυρετωδώς για να στείλει ανθρώπους στον Κόκκινο Πλανήτη. Ο Αμερικανός μεγιστάνας έχει δηλώσει ότι η αποστολή θα πραγματοποιηθεί πριν το τέλος της δεκαετίας ίσως και εντός την προσεχούς πενταετίας. Η NASA από την πλευρά της προετοιμάζει αρκετά χρόνια μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη χωρίς όμως να βιάζεται. Μέχρι σήμερα δεν είχε διαρρεύσει κάποια πιθανή ημερομηνία για την πραγματοποίηση αυτής της αποστολής από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία. Όμως με αφορμή την ανακοίνωση που εξέδωσε η NASA για την αναζήτηση εθελοντών σε ένα πρόγραμμα προσομοίωσης των αρειανών συνθηκών έγινε γνωστό ότι η πρόθεση της είναι η επανδρωμένη αποστολή της να πραγματοποιηθεί το 2037. Πιθανότατα οι αστροναύτες της πρώτης αποστολής στον Άρη να διαμείνουν στο σκάφος που θα τους μεταφέρει εκεί. Όμως στην συνέχεια θα πρέπει να δημιουργηθούν οι υποδομές για να διαμένουν αρχικά οι αστροναύτες των επόμενων αποστολών και αργότερα οι άνθρωποι που θα αποφασίσουν να μετοικήσουν στον Κόκκινο Πλανήτη. Στο πλαίσιο αυτό η NASA οργανώνει ένα πείραμα στο οποίο αναζητά εθελοντές πολίτες για να πάρουν μέρος. Οι εθελοντές θα κληθούν να ζήσουν για ένα έτος κλεισμένοι μέσα σε ένα οίκημα που προορίζεται για χρήση ως τόπος κατοικίας στον Άρη. Το οίκημα ονομάζεται Mars Dune Alpha, έχει εμβαδόν 160 τετ. μέτρα και είναι προϊόν τρισδιάστατης εκτύπωσης. Το πρόγραμμα θα έχει τρεις φάσεις με την πρώτη να ξεκινάει το 2022. Σε κάθε φάση στο σπίτι θα διαμένουν τέσσερα άτομα όπου θα βιώνουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές που θα βίωναν αν βρίσκονταν στον Άρη. Τα τρόφιμα και το νερό θα είναι περιορισμένα, ο εξοπλισμός της κατοικίας θα είναι επίσης περιορισμένος και σχεδιασμένος έτσι ώστε να χαλάει ώστε να προσπαθούν να βρουν οι κάτοικοι κάποιες λύσεις όπως θα συνέβαινε και σε πραγματικές συνθήκες. Η επικοινωνία των κατοίκων με τον έξω κόσμο θα είναι περιορισμένη και προσαρμοσμένη και αυτή στις δυνατότητες επικοινωνίας που θα έχουν οι κάτοικοι του Άρη. Οι κάτοικοι θα είναι αντιμέτωποι και με άλλες δυσκολίες παρόμοιες με αυτές που θα είχαν αν ζούσαν πραγματικά στον Άρη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν την αίτηση τους στην NASA μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου στην διεύθυνση: www.nasa.gov/chapea/participate. Δικαίωμα να λάβουν μέρος έχουν όσοι είναι ηλικίας 30-55 ετών και έχουν πτυχίο σε κάποιο τομέα της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών. https://physicsgg.me/2021/08/07/%ce%b7-nasa-%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%b8%ce%b5%ce%bb%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ad%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%b6%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%83%ce%b5-%ce%ad%ce%bd/

Μια τρύπα στον Άρη. Το διαστημικό όχημα Perseverance της NASA απέτυχε στην πρώτη του προσπάθεια να συλλέξει δείγμα πετρώματος από την επιφάνεια του Άρη. Σύμφωνα με τα δεδομένα που στάλθηκαν στη Γη δείχνουν ότι το σύστημα συλλογής δειγμάτων δεν λειτούργησε σωστά αφού ο αποθηκευτικός σωλήνας δειγμάτων είναι τελικά άδειος, παρά το γεγονός ότι δημιουργήθηκε τρύπα στο έδαφος του Άρη. Οι επιστήμονες της NASA προσπαθούν να καταλάβουν τι δεν πήγε καλά ώστε να προγραμματίσουν την επόμενη προσπάθεια συλλογής δειγμάτων Υπενθυμίζεται ότι σχεδιάζεται αποστολή της NASA, σε συνεργασία με την ESA (European Space Agency), με σκοπό την μεταφορά αυτών των δειγμάτων από την επιφάνεια του Άρη στην Γη, ώστε να γίνει μια λεπτομερέστερη ανάλυσή τους. https://physicsgg.me/2021/08/08/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/