Πριν μερικες βδομαδες που ξεκινησα το πρωτο ετος στο πολυτεχνειο, εκανα και το πρωτο μαθημα Επιστημολογιας. Προς μεγαλη μου εκπληξη(και φρικη) ο καθηγητης με πολυ συνοπτικες διαδικασιες απερριψε την θεωρια περι διαστολης του χωρου(κατι που μεχρι προτινος θεωρουσα ως πλεον δεδομενο). Η συλλογιστικη ειχε ως εξης συγχωρεστε με αν δεν μπορω να την αναπαραξω επακριβως) Μιλωντας για διαστολη ενος πραγματος, προϋποθέτει την διαστολη αυτου στον χωρο(πχ ενα μπαλονι που διαστέλλεται φουσκωνοντας το, διαστέλλεται στον χωρο) συνεπως πως μπορουμε και οριζουμε οτι ο χωρος διαστέλλεται, αφου δεν εχει καπου να διασταλεί(και προφανως δεν μπορει να διασταλεί μεσα στον εαυτο του). Επισης ισχυριστικε οτι τα στοιχεια στα οποια βασιζουμε την θεωρια ειναι σαθρα εφοσον η μετατοπιση προς το ερυθρο μπορει πολυ απλα να συμβαινει οχι επειδη ο χωρος διαστελετται αλλα απλα επειδη οι γαλαξιες απομακρυνονται. Και υστερα ειπε και για το big bang, οτι, αφου συμφωνα με την θεωρια ηταν μια "εκρηξη" χωρου και χρονου. Εφοσον ομως ο χρονος και ο χωρος δημιουργηθηκαν τοτε, τοτε το big bang δεν εγινε ουτε "καπου" ουτε "καποτε" αρα δεν εγινε Για το τελευταιο σκεφτηκα οτι μπορουμε να πουμε πως εγινε την χρονικη στιγμη t=0(που δεν ειναι μια αυθαιρετα ορισμενη χρονικη στιγμη αλλα Η πρωτη χρονικη στιγμη) και οτι ουσιαστικα το Big bang εγινε παντου αφου τοτε ολο το συμπαν ηταν συρρικνωμενο σε ενα σημειο. Για το πρωτο ομως τι μπορω να του παρουσιασω ως αντικρουση, γιατι η αληθεια να λεγεται με πειραξε πολυ πως ετσι, τσακ μπαμ, κανονισε κατι που ειχα ως παγιωμενο.