tolis45

Ένα καλογραμμένο άρθρο (με ωραίες φωτογραφίες) για την εξέλιξη του SWAN: https://www.space.com/comet-swan-may-be-dimming.html

Η Φύση μας παίζει άσχημα παιχνίδια.

Φίλοι, Όπως ξέρετε, ο κομήτης ATLAS ''έσπασε" πριν μας δώσει τα καλύτερα - αν και, όταν οι επιστήμονες βλέπουν κατακερματισμό κομητών, τους τρέχουν τα σάλια! Υπάρχει όμως ένας άλλος κομήτης, ο C/2020 F8 (SWAN), που ονομάστηκε έτσι διότι ανακαλύφθηκε σε εικόνες του ομώνυμου οπτικού οργάνου πάνω στο διαστημικό ηλιακό παρατηρητήριο SOHO. Αυτός ο κομήτης είναι ήδη 5ου ή 6ου μεγέθους - σύμφωνα με τον Seiichi Yoshida - και θα τον βρείτε στον αστερισμό του Κήτους: http://www.aerith.net/comet/catalog/2020F8/2020F8.html Δυστυχώς είναι αρκετά κοντά στον Ήλιο (αποχή 40 μοιρών) το οποίο καθιστά δύσκολη, αλλά ίσως όχι αδύνατη, την παρατήρηση του με φόντο το λυκόφως της αυγής. Αναμένεται να πιάσει 3ο μέγεθος κατά τα μέσα του μήνα δηλ σε 1-2 εβδομάδες, όποτε και θα βρίσκεται ακόμα πιο κοντά στον Ήλιο, πχ στις 19 του μηνός 4 το πρωί ΩΕ η αποχή του θα είναι 22 (!) μοίρες και θα βρίσκεται σε ύψος 9 μοιρών, με τον Ήλιο 13 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα. Ο SWAN σίγουρα δεν είναι ο πιο εύκολος κομήτης που παρατηρήσατε ποτέ. Το αν είναι πέρα από τις δυνατότητες των ερασιτεχνών, το αφήνω στην κρίση σας.

Για όποιους ενδιαφέρονται περαιτέρω για φωτοκαμπύλες αστεροειδών, ή Ένωση Παρατηρητών Σελήνης και Πλανητών (Association of Lunar and Planetary Observers - ALPO) των ΗΠΑ δημοσιεύει κάθε τρίμηνο το Minor Planet Bulletin το οποίο, εκτός των άλλων, δίνει λίστες αστεροειδών για τους οποίους τα στοιχεία περιστροφής είναι ή άγνωστα ή γνωστά με χαμηλό βαθμό εμπιστοσύνης και χρειάζονται επιπλέον παρατηρήσεις. http://minorplanet.info/MPB/index.php?selectedYear=2020&selectedIssue=47-2&selectedMonths=Apr-Jun&showAbstracts=show

Εύγε!

Το ραδιοτηλεσκόπιο του Arecibo στο Puerto Rico παρατηρεί τον "μασκοφόρο" αστεροειδή: https://www.ucf.edu/news/asteroid-visiting-earths-neighborhood-brings-its-own-face-mask/

Φίλε HOMO, Νομίζω για φωτοκαμπύλη το φίλτρο δεν έχει τόση σημασία, διότι σε ενδιαφέρουν περισσότερο οι αυξομειώσεις της λαμπρότητας παρά οι τιμές οι ίδιες. Παίζει και ο εξοπλισμός, πχ με CCD και 10ιντσο τηλεσκόπιο, εικάζω θα πάρεις αρκετό σήμα σε 10-15 δλ ώστε και να χάσεις το μισό μέσω φίλτρου δεν μειώνει αισθητά την ακρίβεια της παρατήρησης. Τα φίλτρα που γενικά ενδείκνυνται για φωτομετρία αστεροειδών είναι τα Johnson-Cousins V kai R

Άρθρο για το πέρασμα του αστεροειδή στο Sky & Telescope: https://skyandtelescope.org/astronomy-blogs/explore-night-bob-king/chase-potentially-hazardous-asteroid-earth-flyby/

Πολύ σωστά φίλε ΗΟΜΟ. Νομίζω τα πραγματα θα δυσκολέψουν αρκετά μετά τις 26 του μηνός. Εν πάσει περιπτώσει, οι εκθέσεις θα πρέπει να είναι σύντομες, μέχρι 10-15 δευτερόλεπτα. Το συνημμένο δείχνει μια φωτοκαμπύλη που καταγράφηκε στις 5 του μηνός από τον Brian Warner, ο οποίος διατηρεί το Asteroid Lightcurve Photometry Database (ALCDEF): http://alcdef.org/PHP/alcdef_GenerateALCDEFPage.php Φωτοκαμπύλη του 1998 OR2 από τον Brian Warner - 5 Απριλίου 2020.

Ο φίλος μας (ο αστεροειδής) έχει χρόνο περιστροφής περίπου 4 ώρες. Έτσι, αν τον παρακολουθήσετε για 2 ώρες, θα δείτε τα σκαμπανεβάσματα στη φωτομετρική καμπύλη. Αλλά χρειάζεται καλό σήμα, να είναι σχετικά ψηλά στον ουρανό κλπ.

Το πρωί της 29ης Απριλίου 2020, ο αστεροειδής (52768) 1998 OR2 θα προσεγγίσει τη Γη σε απόσταση 0.042 αστρονομικών μονάδων (περίπου 6 εκ χλμ ή 16 φορές η απόσταση Γης-Σελήνης). Η απόσταση αυτή δεν είναι ιδιαίτερα μικρή για αστεροειδείς αυτού του τύπου, το ασυνήθιστο στην προκειμένη περίπτωση είναι το μικρό απόλυτο μέγεθος, Η=15.8, που συνεπάγεται μία διάμετρο της τάξης των 2 χλμ για μία ανακλαστικότητα 25%. Αυτό σημαίνει ότι ο αστεροειδής θα είναι ιδιαίτερα λαμπρός, φαινόμενου μεγέθους 10 ή 11, καθώς θα διασχίζει τον ουρανό με ταχύτητα έως και 16 δευτερόλεπτα τόξου ανα λεπτό της ώρας (!) κατά το τέλος Απριλίου. Η τελευταία φορά που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τέτοιου είδους προσέγγιση ήταν το Δεκέμβριο του 2017, όταν ο διαμέτρου 6 χλμ αστεροειδής (3200) Φαέθων μας πλησίασε σε απόσταση 0.069 α.μ. Καθώς θα μας πλησιάζει, ο OR2 θα φτάσει 12ο μέγεθος στις 22 του μηνός και 11ο στις 27 ή 28. Αρχικά θα φαίνεται ψηλά στο δυτικό ουρανό αμέσως μετά τη δύση του Ηλίου και θα είναι ορατός κατά το πρώτο μισό της νύχτας. Όσο περνάνε οι μέρες θα μετακινείται προς το νότιο ημισφαίριο του ουρανού, εως ότου εξαφανιστεί κάτω από τον ορίζοντα στις αρχές Μαίου.

Από τα πρώτα βιβλία αστρονομίας που έπιασα στα χέρια μου ήταν το "Αστρονομία για Όλους" και "'Αρης, ο Κόκκινος Πλανήτης" του Πέτρου Ροβίθη. Αυτά βέβαια πριν το Ίντερνετ, όταν τα τηλέφωνα είχανε ακόμα καντράν και τα βιβλία δεν βγαίνανε σε pdf. Δεν ξεχνιούνται αυτά..

Φίλοι, Δύο αξιοσημείωτα γεγονότα μας περιμένουν τις πρώτες μέρες του 2020. Το πρώτο αφορά τον αστεροειδή (541) Deborah το βράδυ του Σαββάτου 4 προς Κυριακή 5 Ιανουαρίου. Το μονοπάτι περνάει από την κεντρική Πελοπόνησο ενώ, λόγω της αβεβαιότητας στη θέση του μονοπατιού, αυτό ενδέχεται να “αγγίξει” το κάτω άκρο της Αττικής. http://www.asteroidoccultations.com/2020_01/0105_541_68036_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20200105_68036.HTM Το δεύτερο αφορά τον αστερoεiδή (10) Hygiea και λαβαίνει χώρα κατά τις 1:10 το πρωί το βράδυ της 9ης προς 10η Ιανουαρίου. Λόγω του μεγάλου μεγεθους του αστεροειδή (~450 χλμ ή το 1/8 της διαμέτρου της Σελήνης), το μονοπάτι πιάνει ολόκληρη την επικράτεια πάνω από Β. Πελοπόνησο και Αθήνα, ενω η μέγιστη διάρκειά του θα είναι 100 δλ. http://www.asteroidoccultations.com/2020_01/0109_10_63862_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20200109_63862.HTM Και τα δυο γεγονότα αφορούν σχετικά αμυδρούς αστέρες, περίπου 12ου μεγέθους οπότε συνίσταται η χρήση βίντεο ή CCD. Στην περίπτωση της Hygiea η παρατήρηση θα γίνει με πανσέληνο και με το στόχο σχετικά χαμηλά στο δυτικό ορίζοντα. Παρατηρήστε αν μπορείτε και καλή επιτυχία!

Κάποιες αποκρύψεις για το Δεκέμβριο: http://www.asteroidoccultations.com/2019_12/1217_1259_68004_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191217_68004.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_12/1221_563_62410_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191221_62410.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_12/1226_480_62482_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191226_62482.HTM

Ένας άλλος τρόπος να το καταλάβουμε αυτό είναι αν φανταστούμε ότι, σε σχέση με τον Ήλιο, οι διάττοντες θα κινούνται στην ίδια κατευθυνση με τη Γη όπως δύο αυτοκίνητα που προσπερνάνε το ένα το άλλο. Έτσι η σχετική ταχύτητα είναι απλώς η αριθμητική διαφορά των δύο ταχυτήτων. Στην περίπτωση των Περσείδων ή των Λεοντείδων, οι δύο ταχύτητες κάνουν μεγάλη γωνία μεταξύ τους ή έχουν αντίθετη φορά οπότε τα μέτρα προσθέτονται αντι να αφαιρούνται.

Φίλοι, Στισ αρχές της ερχόμενης εβδομάδας, υπάρχει πιθανότητα έξαρσης των Φοινικείδων, μιας βροχής διαττόντων που σχετίζεται με τον κομήτη 289P/Blanpain. Συγκεκριμένα, το βράδυ της Δευτέρας 2 Δεκεμβρίου, το ρεύμα της σκόνης που απελευθερώθηκε από τον κομήτη κατά τις διαβάσεις του περιηλίου του το 1898 και το 1946, θα προσεγγίσει τη Γη και ενδέχεται να δώσει κάποια δραστηριότητα διαττόντων. Το ημερολόγιο του ΙΜΟ (κοιτάχτε εδώ:https://www.imo.net/files/meteor-shower/cal2019.pdf) δίνει ZHR=12 για το 2019 με βάση μια εργασία των Sato και Watanabe το 2010. Το ακριβές νούμερο όμως εξαρτάται από το πόσο "παραγωγικός" ήταν ο κομήτης το 1898 και 1946, πράγμα το οποίο δεν είναι γνωστό διότι μεταξύ 1819 που ανακαλύφθηκε, και 2003 που επαν-ανακαλύφθηκε ο κομήτης δεν υπάρχουν παρατηρήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η παρατήρηση θα είναι δύσκολη λόγω του χαμηλού ύψους του ακτινοβόλου σημείου, μόλις 10 μοίρες πάνω από το νοτιοδυτικό ορίζοντα. ‘Οσοι τολμηροί το προσπαθήσουν ενδέχεται να επιβραβευτουν μέ κάποιες βολίδες που θα διασχίσουν τον ουρανό με σχετικά αργή ταχύτητα από τα ΝΔ προς τα ΒΑ. Οποιαδήποτε έξαρση θα κρατήσει μερικές ώρες, με ένα ή και δύο μέγιστα στις 21:30 και 23:00 UT (23:30 και 01:00 ‘Ωρα Ελλάδος αντίστοιχα). Τέλος, είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο ίδιος ο κομήτης Blanpain θα προσεγγίσει τη Γη τον Ιανουαριο, με την απόσταση του να φτάνει στις 0.09 αστρονομικες μονάδες στις 11 του μηνός, όποτε και θα βρίσκεται μεταξύ Ανδρομέδας και Κασσιόπης. Η φωτεινότητα του κομήτη (όπως και κάθε κομήτη) είναι δύσκολο να προβλεφθεί με ακρίβεια, αλλά σύμφωνα με τον Seichi Yoshida μάλλον δεν θα ξεπεράσει το 13ο μέγεθος (http://www.aerith.net/comet/catalog/0289P/2019.html).

Γεγονότα για το Νοέμβριο: http://www.asteroidoccultations.com/2019_11/1108_329_61990_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191108_61990.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_11/1123_1027_62634_MapE.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191123_62634.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_11/1127_559_62164_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191127_62164.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_11/1127_445_62168_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191127_62168.HTM

Μερικά αξιοσημείωτα γεγονότα για τολμηρούς και μη. Υποσημειώσεις: 1. Το γεγονός της Neruda (16 Οκτ) έχει μεν μεγάλο σφάλμα, αλλά ο αστέρας είναι 5ου μεγέθους και ορατός ακόμα και με κυάλια. 2. Στην περίπτωση της Palisana (29 Οκτ) με ενυπωσίασε το γεγονός ότι περνάει "σουβλάκι" την Κρήτη. http://www.asteroidoccultations.com/2019_10/1009_547_61708_MapE.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191009_61708.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_10/1012_18_61742_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191012_61742.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_10/1016_1875_62630.htm http://www.poyntsource.com/New/Google/20191016_62630.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_10/1017_97_61800.htm http://www.poyntsource.com/New/Google/20191017_61800.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_10/1024_886_61854.htm http://www.poyntsource.com/New/Google/20191024_61854.HTM http://www.asteroidoccultations.com/2019_10/1029_914_67514_MapE.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20191029_67514.HTM

Να και το μονοπάτι στο google maps: http://www.poyntsource.com/New/Google/20190930_61592.HTM Το γεγονός συμβαίνει στις 8.52 μμ ΩΕ O ήλιος δύει κατά τις 7μμ ΩΕ οπότε το κόλπο εδώ είναι να πιάσετε το άστρο μόλις σκοτεινιάσει. Καλή Επιτυχία!

Χορδές! http://www.euraster.net/results/2019/index.html#0827-39

Για το θέμα της διάρκειας του γεγονότος όπως καταγράφτηκε από την τοποθεσία του Μάνου δεν νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα. Το προβλεπόμενο max duration βασίζεται σε καταλόγους που συντάσονται απο εκτιμήσεις της μέσης διαμέτρου, συνήθως με συνδυασμό παρατηρήσεων στο οπτικό και στο υπέρυθρο, τις τελευταίες από δορυφόρους όπως ο IRAS, Spitzer, AKARI, WISE κτλ. Αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη το σχήμα του αστεροειδή, αυτό που στην ουσία μετριέται είναι η ρίζα του εμβαδού του δίσκου που ο αστεροειδής δείχνει στον παρατηρητή. Η μεγάλη διάρκεια που κατέγραψε ο Μάνος μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι ο αστεροειδής δεν είναι (σχεδόν) σφαιρικός. Θα ξέρουμε περισσότερα όταν παραταθούν στο επίπεδο του ουρανού οι χορδές που αντιστοιχούν στον κάθε παρατηρητή μετά δηλ το fit που θα γίνει στο σχήμα.

Όπως δείχνει ο Βαγγέλης, η πληροφορία που θέλεις να αποκομίσεις απ΄ την εγγραφή περιέχεται σε 4 frames. Ο χρόνος μεταξύ των διαδοχικών frames δίνει και την ακρίβεια του αποτελέσματος. Όταν έχεις καλό signal-to-noise (S/N), είναι εύκολο να αναγνωρίσεις ποια frames είναι αυτά που περιέχουν την πληροφορία. Προσωπικά, θα συμβούλευα να προσπαθήσεις να μεγαλώσεις κάπως το S/N στη μέτρηση πχ με το να παίξεις με το μέγεθος του aperture μέσα στο οποιο αθροίζεις τις τιμές DN των pixels. Ακόμα μπορείς να δοκιμάσεις να μετρήσεις τα raw frames, δίχως calibration (αφαίρεση dark ή/και διαίρεση με flat, ακόμα και χωρίς διαίρεση με το ref star) διότι αυτές οι διαδικασίες αφενός σου κοστίζουν σε S/N και αφετέρου σε περιπτώσεις που οι ατμοσφαιρικές συνθήκες είναι σταθερές και δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις με ακρίβεια τη λαμπρότητα του στόχου αλλά μόνο πότε είσαι μέσα και πότε εξω από την απόκρυψη, δεν είναι απολύτως απαραίτητες και ενδέχεται να μπορείς να τις παρακάμψεις, πάντα με προσοχή όμως.

Να επισημάνω πάλι και εγώ τη σημασία του να μην καεί ο στόχος λόγω υπερέκθεσης. Αυτό είναι όντως δύσκολο να το διασφαλίσει κανείς χωρίς δοκιμές, αλλά μια πρακτική λύση θα ήταν να γίνει υποέκθεση, με το στόχο μόλις να φαίνεται στη οθόνη κατά τη διάρκεια της καταγραφής. Είναι σχετικά εύκολο μετά να ανεβάσεις το S/N με binning για να διακρίνεις τη πτώση της λαμπρότητας του στόχου, χάνοντας μεν καποιο βαθμό ακρίβειας στη χρονική καταγραφή του γεγονοτος αλλά σίγουρα προτιμότερο από το να κάψεις το στόχο και να χασεις όλη την πληροφορία.

Φίλοι, Δύο ενδιαφέροντα γεγονότα μας περιμένουν τον Αύγουστο, το ένα κοντά στην αρχή και το άλλο προς το τέλος του μηνός. Το πρώτο είναι η απόκρυψη ενός αστέρα 9ου μεγέθους από τον αστεροειδή (890) Waltraut το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης 6ης Αυγούστου. Ο στόχος είναι σχετικά λαμπρός ενώ το μέγεθος του αστεροειδή σχετικά μικρό, με διάμετρο περίπου 30 χλμ. Το τελευταίο κάνει μεν την παρατήρηση πιο δύσκολη, παρά ταύτα το παραθέτω εδώ διότι το κέντρο του μονοπατιού τυχαίνει να περνά από το νησί της Κέρκυρας, γνωστού θύλακα αστρονομικής δραστηριότητας! Όσοι πιστοί (+αιρετικοί & φανατικοί) προσέλθετε.. http://www.asteroidoccultations.com/2019_08/0806_890_62824_MapE.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20190806_62824.HTM Πότε: 6 Αυγούστου 2019, 21:04 UΤ (=24:04 ΩΕ) Ποιος αστέρας? TYC 5648-545-1 (Λαμπρότητα στόχου = 9.5) Απο ποιόν αστεροειδή? 890 Waltraut (διάμ. 28 χλμ) Μέγιστη Διάρκεια: 5.0 sec Πτώση λαμπρότητας: 6.2 Σελήνη: 41% φάση, 45 μοίρες απόσταση Το δεύτερο γεγονός αφορά τον 9ου μεγέθους αστεροειδή Laetitia που αποκρύπτει αστέρα 11ου μεγέθους για χρονικό διάστημα μέχρι και 15 δευτερόλεπτα. Στην προκειμένη περίπτωση ο αστεροειδής ειναι πολύ μεγαλύτερος (160 χλμ έναντι των 30 του Waltraut) με το μονοπάτι της απόκρυψης να περιλαμβάνει Αττική, Βοιωτία, Εύβοια και μεγάλο μέρος της Πελοποννήσου. Προσέξτε τη μικρή πτώση λαμπρότητας του στόχου κατά την απόκρυψη, μόνο 0.2 μεγέθη, δηλ επιβάλλεται η χρήση βίντεο ή CCD. Παρ’ όλα αυτά, η αβεβαιότητα στη θέση του μονοπατιού για αυτό τον σχετικά μεγάλο αστεροειδή είναι πολύ μικρή, πράγμα που σημαίνει τη βέβαιη θετική καταγραφή της απόκρυψης του αστέρα από οποιαδήποτε τοποθεσία μέσα στο μονοπάτι και κάτω από καθαρό ουρανό. http://www.asteroidoccultations.com/2019_08/0827_39_61188_Map.gif http://www.poyntsource.com/New/Google/20190827_61188.HTM Πότε: 27 Αυγούστου 2019, 21:13 UΤ (=24:13 ΩΕ) Ποιος αστέρας? UCAC4 394-125258 (Λαμπρότητα στόχου = 9.2) Απο ποιόν αστεροειδή? 39 Laetitia (διάμ. 161 χλμ) Μέγιστη Διάρκεια: 15.6 sec Πτώση λαμπρότητας: 0.17 Σελήνη: 10% φάση, 156 μοίρες απόσταση Καλή Επιτυχία σε όσους προσπαθήσουν να καταγράψουν τα γεγονότα.

Πότε: 1 Ιουλίου 2019, 20:25 UΤ (23:25 Ω. Ε.) Ποιος αστέρας? UCAC4-333-131888 (Λαμπρότητα στόχου = 11.7) Απο ποιόν αστεροειδή? 517 Edith (διάμ. 94 χλμ) Μέγιστη Διάρκεια: 6.5 sec Πτώση λαμπρότητας: 2.8 Σελήνη: 1% φάση, 177 μοίρες απόσταση Χάτης μονοπατιού: http://www.asteroidoccultations.com/2019_07/0701_517_60562_Map.gif Στο google maps: http://www.poyntsource.com/New/Google/20190701_60562.HTM