wereniki

Για καληνύχτα! Ρίτσος

"Ασάλευτος, σαν σώμα προικισμένο με απόγνωση σε αναζήτηση λέξης που περιέχει το Σύμπαν" Ν. Καρούζος

Είκοσι πέντε φορές χρειάστηκε να ανέβει στην κορυφή του όρους Rocciamelone των Άλπεων ο φωτογράφος Roberto Bereto, προκειμένου να αιχμαλωτίσει με το φακό του αυτές τις μαγικές εικόνες, που δημιουργούν την οφθαλμαπάτη ενός βουνού-φαντάσματος στον ορίζοντα. Πηγή: http://www.newsbomb.gr/blogs/story/238713/deite-apisteyti-ofthalmapati-me-voyno---fantasma

Να είχαμε, λέει, ένα δωμάτιο(υπνοδωμάτιο κατά προτίμηση), μια σοφίτα με γυάλινη οροφή, να μπορούσαμε τις έναστρες χειμωνιάτικες κρύες νυχτιές, να απολαμβάνουμε αυτήν την... κινούμενη "άμμο" τ' ουρανού!!! NGC 2168 - M35

Μάνο, συνέχισε να κάνεις το όνειρό σου πράξη δίνοντάς του διάρκεια! Μην πτοείσαι και μην μπεις στη διαδικασία να απαντάς σε κάθε πικρόχολο. Εξάλλου, όπως λέει και ο Μάρκος Αυρήλιος "Άριστος τρόπος του αμύνεσθαι, το μη εξομοιούσθαι"... Τώρα, αν θες να "ανατιναχτείς", τι να σου πω; Ο Μέγας Καζαντζάκης λέει στο "Συμπόσιον": "Θα καώ όλος για να θρέψω τη φλόγα της κεφαλής μου"! Οπότε ... "ξάσου", που λέμε στην Κρήτη!

σκιά του πεύκου σκιά της ταφόπετρας κρύο φεγγάρι. τύχη ο ζητιάνος! γη κι ουρανός τον ντύνουν για καλοκαίρι. Από το βιβλίο: "132 ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΑ ΧΑΪΚΟΥ", μετάφραση: Ρ. Θεοφανοπούλου, εκδόσεις "ΠΡΟΣΠΕΡΟΣ"

"Ο γύρος του Γαλαξία χωρίς ωτοστόπ" ή "ποια είναι η ηλικία του Ήλιου σε γαλαξιακά έτη;" Στα ερωτήματα που είχαν τεθεί: - Πόσος χρόνος χρειάζεται στον Ήλιο μας (που κουβαλάει μαζί του όλους τους πλανήτες και εμάς τους ίδιους), για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας - Πόσες φορές έχει γίνει αυτό μέχρι σήμερα και - πόσες φορές θα γίνει στην διάρκεια της ζωής του Ήλιου, αφού υπολόγισαν (λύνοντας την εξίσωση της γραμμικής ταχύτητας στην ομαλή κυκλική κίνηση), ότι ο Ήλιος μας χρειάζεται περίπου 223 εκατομμύρια χρόνια, για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας ή ότι ένα γαλαξιακό έτος έχει διάρκεια 223 εκατομμύρια χρόνια, απεφάνθησαν, ότι ο Ήλιος (και η Γη μαζί του) στα τελευταία 4,5 δισεκετομμύρια χρόνια έχει κάνει περίπου 20 κύκλους στον Γαλαξία μας. Και για να κάνουμε λίγη πλάκα, δεδομένου ότι ο Ήλιος έχει συνολικό χρόνο ζωής περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια, τότε θα έχει μια συνολική γαλαξιακή ηλικία περίπου 42 γαλαξιακών ετών. Ποια είναι λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας θεμελιώδες ερώτημα; Απλά 42! "Τhe answer to life, universe and everything"

"T' όνειρο καπνός" - Αλκίνοος Ιωαννίδης

"Lacrime di luna" Νυχτερινό κρουστό υφαντό στ’ απανωτά κύματα. Της άμμου ο φλοίσβος, που γυμνώνει τα μάτια και σαν οπτασία κυριαρχεί στο υγρό στοιχείο, όπου θα περπατήσει η σκιά του φεγγαριού να μας συμπαρασύρει στο κρησφύγετο της αλλαγής βάρδιας για την παράδοσή μας στο ουράνιο στερέωμα ξάστερης νυχτιάς. Και πάνω στην ώρα σαν της Ηούς το τσόφλι σκάζει του Σείριου του υπασπιστή και του πιστού ακόλουθου το γκάζι γίνεται παρανάλωμα και σε μπελά τη βάζει. Στα ορεινά κι αιθέρια ξέφωτα πριν καταλύσει η πανσέληνος αποζητά τ’ ασήμι να της βγάλουν ακόμη πριν καλά μιλήσει. Φαίνεται η ζωή να βιάζεται ν’ αποτελειώσει τα πρακτικά του μεσούρανου έργου της. Στην παράσταση δόθηκε μια προσωρινή παράταση για νέες εκμυστηρεύσεις και πρωτότυπες μυστικές σκηνές. Σαν το φεγγάρι απ’ τον κρυψώνα λοξοδρόμησε, παίρνοντας μια σταθερή πορεία για τη δύση. Μια οργιά η απόσταση απ’ του φεγγαριού τη ζήση. Μια οργιά ζωής, που χάνεται και ξανάρχεται από μόνη πίσω. Μια ζωή συνυφασμένη από λεπτές κλωστές, που περνούν μέσα από ένα μεσοδιάστημα αχνής ανάσας κι ένα μπέρδεμα Αιολικής γλώσσας. Σαν ν’ αττικίζουν οι λαοί κι απέξω η γη να σκάζει από το βάρος της απόλυτης σιωπής. Με την εύπνοια και σύμπνοια επιρρεπών για θύελλα ανέμους η γη απολαχάνει απ’ το καύμα της φλογερής Πτολεμαίας. Όταν μετά την ήττα στο Άκτιο ο Μarkus Antonius τη σελήνη της πέρασε στα ξέπλεγα μαλλιά για να την ξελογιάσει. Έτσι από τότε τα ολόγιομα φεγγάρια ροδίζουνε από θυμό μα δεν ξεχνάνε τον καημό, που χάσανε την άνασσα κι έκτοτε ξεπορτίζουν, διαβαίνοντας πιστά την πλατιά θάλασσα. O nobile, luna eterna! A te canto l‘ insolita gioia di vivere, che sgorga dal suo petto. Ti lascio un mio sospiro ed uno sguardo per dirti, che tu non devi piangere mai. Vicky Kostenas Glenn Brady "Το γεμάτο φεγγάρι"

"Κλειστοί ορίζοντες" Χτες βράδυ σελάγιζε η νυχτιά τ’ αστέρια στον αιθέριο κι απόκρυφο κρυψώνα. Κι εγώ στο ξέφωτο ξεστράτισα νωρίς, προσέχοντας στο σκότος μην πέσω καταγής. Μακρύροος της θάλασσας ο νους! Εδώ που η ερημιά μαστιγώνει τον εαυτό της. Εδώ που ο χρόνος βολιδοσκοπεί το φευγιό. Εκεί που τα σύννεφα ξανοίγουν μια ρωγμή σαν σεντόνια απλωμένα στον ορίζοντα. Και παραδίδονται ερήμην στη λατρευτική τελετουργία της ολβίας Γης. Σκέψου και ψάξε να βρεις να μου πεις από πού να ’ρχονται άραγε τα πουλιά και προς τα πού διαβαίνουν. Τώρα που και οι θάλασσες τον πόνο τους έπνιξαν. Την τύχη σμίγοντας στου πόντου την απέραντη σιωπή. Πουλιά της θάλασσας πού φεύγετε και πάτε; Σ’ άλλους τόπους, που χάραξαν οι ζωπυρές αυγές; Αφήνοντας του κόσμου τα περίτρανα ουράνια τόξα το βάρος να λυγίζουν στις κρύες εποχές; Μεταναστεύουν τα πουλιά Ωστόσο οι θάλασσες μένουν ξοπίσω μόνες. Για να υπακούουν πιστά στης ιδιόκτητης νομής τα θεσμικά. Και στη φορά των πέντε ανέμων να ξεφορτώνουν Θλίψη απ’ το βάρος του βραχνά. Μένουν οι θάλασσες υπηρετώντας τις επιτάξεις του κύματος, που θέλουν τους φλοίσβους να διεκδικούν την κυριαρχία στ’ ακρογιάλια. Γιατί μίσεψαν τα πουλιά κανείς ποτέ μας δεν θα μάθει. Γιατί πίσω άφησαν άδειες τις φωλιές και σκόρπισαν στης Γης πάνω τα πλάτη. Φεύγουνε όσα καταιγίδες προνοούν σαν βλέπουνε τη μπόρα να πλησιάζει. Χάνονται μες τα σύννεφα τ’ απόβραδου προτού ο αφρός της θάλασσας το χρώμα του αλλάζει. Vicky Kostenas

Ωωω!!! Περιμένουμε αγωνιωδώς τις φωτογραφίες, Βαγγέλη. Του κρατήρα "Καλδέρα Δε Ταμπουριέντε", του Αστεροσκοπείου στην Κορυφή "El Roque de los Muchachos" ε, και ελπίζω και κάποιας από τις παραλίες Puerto de Naos, Playa Nueva, Playa de Echeventive, Playa de los Cancajos, Playa de los Nogales. Τυχερέ, ε τυχερέ!!!

Αυτά είναι νέα!!! ΕΥΓΕ, Μάνο!

Ο...μηδέν! http://www.videoman.gr/25955

Σ’ αυτή την πανοραμική θέα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, βλέπουμε αγκυροβολημένο το διαστημικό λεωφορείο "Ατλαντίς", τμήμα του σταθμού και το νότιο ημισφαίριο. Επίσης παρατηρούμε το νότιο σέλας (Aurora Australis) και τα άστρα στο βάθος.

Τελικά, όταν βάζει κάποιος ψυχή σε ό,τι κάνει, το κάνει τόσο καλά, όπως εσύ Γιώργο αυτήν την παρουσίαση! Μπράβο!!!

"ΗΡΟΣΑΧΘΕΙΑ" Στην αναμονή αδράζει το φεγγάρι. Στην πλώρη λιάζουν οι τυχεροί την αθωότητα των κλειστών βλέφαρων στο σκοτάδι. Ο κόσμος ξελογιάζεται, ταξιδεύοντας πάνω στο κύμα για να βρει έναν άλλον, που θα μπορέσει να διαβάσει της ροδιάς τα χρώματα και των ηλιόβλητων αλωνιών τα άχυρα. Ευτυχής όμηρος απτόητων ανέμων, που στο σεληνόφωτο εξαγοράζει με λέξεις την ξεγνοιασιά τ' ουρανού. Το ταξίδι απ' τις ρίζες ως τους στήμονες αφιέρωμα στ' απόχτημα της μέρας, είν' της ζωής ο κύκλος με κυκλάμινα. Ω, ωδή! Της μέρας ολόξανθη του Ήλιου θυγατέρα και του Μαγιού νοτισμένο ροδοπέταλο! Ανοίγεις τις πόρτες της καρδιάς στην αδήριτη θάλασσα. Μούσκεψαν τα λόγια στο εαρινό μελτέμιασμα, που γέννησε τη συννεφιά κι έβαλε τη δίβουλη θάλασσα να λογίζεται. Ως κι ο Νέστος βάκχευσε κάτω από τα χλωρά έλατα σε βράχους άσκεπους κι ορκίστηκε να μαιανδρίζει. Μια απουσία, που στερεί απ' το χρόνο πολύτιμα δειλινά. Βρύετε, βρύετε! Ομορφοκαμπισμένη αγραμπελιά τη μουσική δόνηση σ' αθέατο κοινό απ' τις παλάμες, που ξεπήδησε αυτός ο κόσμος. Vicky Kostenas LagdosPoetessa

"Αρχάγγελος τον Σεπτέμβριον βοά μέσα στην πλάση" Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) ανα- γαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγε- λος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου. Τίποτε μη φοβάσαι. Έαρ, χειμώνας, θέρος- όπου κι αν είσαι- είναι η ρομφαία μου μαζί σου. Α. Εμπειρίκος, Οκτάνα, εκδ. Ίκαρος Γιάννης Τσαρούχης, Οι τέσσερις εποχές - 1969, Ιδιωτική συλογή

Equinox: The Sun from Solstice to Solstice APOD NASA 23/9/2012 (κάτω ζώνη: χειμερινό ηλιοστάσιο, Δεκέμβρης 2007 πάνω ζώνη: θερινό ηλιοστάσιο, Ιούνης 2008 μεσαία ζώνη: εαρινή ισημερία, Μάρτης 2008)

Η 5η (α)συμφωνία του Μπετόβεν... Sid Caesar & Nannette Fabry - Argument to Beethoven's 5th

τα μυστικά φωνήεντα αν είναι να χαθούμε για πάντα στο σκοτάδι, τότε γιατί ανοίγει μέρα και νύχτα ο ουρανός. γιατί η ψυχή μας δειλά προφέρει τα μυστικά φωνήεντα, γιατί αλάνθαστα γνωρίζει την πατρίδα. αν είναι να χαθούμε για πάντα στο σκοτάδι, γιατί ο δρόμος με τα χίλια αινίγματα, η μουσική, τα χρώματα, η ποίηση γιατί. αν είναι να χαθούμε για πάντα στο σκοτάδι, τότε γιατί μας δόθηκε το φως τόλης νικηφόρου, "ο πλοηγός του απείρου", ποιήματα 1966 - 2002