Το θέμα όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, δεν είναι αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν βαρυτηκά κύματα, αλλά μία ασφυκτική κατάσταση που δημιουργεί αυτή καθ' αυτή η πραγματικότητα των χρηματοδοτήσεων. Διότι οι τέχνες και οι επιστήμες για να σταθούν στα πόδια τους, έχουν ανάγκη από χορηγούς. Ακόμα και στην αρχαία Αθήνα χορηγοί πλήρωναν τις θεατρικές παραστάσεις. Όμως σήμερα οι χορηγοί αντικαταστάθηκαν, όπως πολύ σωστά έγραψες bellatrix, από τεχνοκράτες, και αυτό τώρα έχει συνέπειες. Η κάθε επιστημονική ομάδα έχει κι από μία τουλάχιστον <<τρόικα>> πάνω από το κεφάλι της. Και ὀταν τα πράγματα φτάνουν κάπου, είναι απείρως προτιμότερο το bye bye πείραμα, παρά το bye bye επιστήμη. Κι όσο για εμάς πολύ καλά κάνουμε που γκρινιάζουμε. Ο Vensius έγραψε ότι ενοχλείται από την είσοδο της διαφημίσεις στις επιστήμες στον επικοινωνιακό τους τομέα, το ίδιο κι εγώ. Θεωρώ απαράδεχτο π.χ. το γεγονός, να εκλαϊκευτεί, ένας όρος σε <<σωματίδιο του θεού>> μόνο και μόνο επειδή αν ειπωθεί έτσι το συγγεκριμένο σωματίδιο, και πουλάει, και κάνει περισσότερη τηλεθέαση. Όλα αυτά μοιάζουν μεταξύ τους και είναι πολύ δυσάρεστα. Και για μένα ορατά πλέον αρχίζουν και ενσωματώνονται και στο περιεχόμενο των επιστημών και των τεχνών. Δικαίως λοιπόν γκρινιάζουμε.