Bi2L

Αστρικά ίχνη στον Άγιο Μάρκο, Αρχοντικό Λάσκαρη Tο αρχοντικό της οικογένειας Λάσκαρη στον Άγιο Μάρκο, πρόκειται για πιστό αντίγραφο σπιτιού του Μυστρά, τόπος καταγωγής των πρώτων ιδιοκτητών. Το αρχοντικό είναι ένα καλοδιατηρημένο πετρόχτιστο κτήριο του 1500 και είναι σχεδόν ίδιο όπως ήταν πριν τότε, έχει μια υπέροχη κεντρική ξύλινη είσοδο ενω η καμινάδα του είναι η παλαιότερη στην Κέρκυρα 500 ετων, Στην εποχή του ανήκε στον άρχοντα του φέουδου ενώ σήμερα, μετά από τόσους αιώνες αν και είχε πάψει κατοικείται πλέον κατοικείται και πάλι και είναι το μόνο που σώζεται σε τόσο καλή κατάσταση. Στο αίθριο, πριν την είσοδο, ένα ανάκλιντρο τοποθετημένο σε περίοπτη θέση, έτσι ώστε να «βλέπει» την παραλία του Ίψου, προμήνυε διάχυτη μεγαλοπρέπεια. Η πέτρα ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής, με τις καμάρες και τις ξύλινες προσεγμένες οροφές να αποτελούν την επιτομή της πολυτέλειας. Οι πρόγονοι των σύγχρονων ηλεκτρικών συσκευών φαίνεται ότι έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους, αφήνοντάς μας έκπληκτους• ο ξυλόφουρνος, οι παγομηχανές, η αλεστική μηχανή του καφέ και ό,τι δεν μπορεί να φανταστεί ο σύγχρονος νους, μας μετέφεραν εικόνες από το παρελθόν... κάνοντάς μας για λίγο κοινωνούς του. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή... Η βιβλιοθήκη, φορτωμένη με παλιά βιβλία, ενώ το υπνοδωμάτιο με το μαρμάρινο μπάνιο σε στυλ ρωμαϊκού λουτρού απέπνεε αύρα αρχοντιάς, η έκπληξη είναι στα υπόγεια της αγροικίας όπου ο ιδιοκτήτης έχει αφήσει άθικτες τις αποθήκες λαδιού, με βαρέλια, πιθάρια και παλιά εργαλεία. Όσο για το παλαιότερο αντικείμενο του σπιτιού, αυτό είναι ένα βυζαντινό πιάτο που βρέθηκε στον κήπο 2 μ. κάτω από τη γη! Ο Άγιος Μάρκος είναι από τα αρχαιότερα χωριά της Κέρκυρας που φέρνει τιμητικά το όνομα του προστάτη της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας, με σημαντικά βυζαντινά μνημεία, στο χωριό αυτό μπορείτε να θαυμάσετε δύο αξιόλογες εκκλησίες που διαθέτουν πολύ παλιές τοιχογραφίες. Είναι ένα όμορφο παραδοσιακό χωριό, που βρίσκεται 18χλμ από την πόλη της Κέρκυρας. Το χωριό ανήκει στις προστατευόμενες περιοχές από το Υπουργείο Πολιτισμού, χάρη στην μακρά του ιστορία και την ιδιαίτερη Βενετσιάνικη αρχιτεκτονική του. Ο Άγιος Μάρκος Κέρκυρας είναι περιτριγυρισμένος από μικρούς λόφους και δασότοπους και προσφέρει φανταστική θέα στο Ύψος και στην πόλη της Κέρκυρας. Εξερευνήστε λοιπόν το γραφικό αυτό χωριό και μη ξεχάσετε να επισκεφτείτε τις δύο εντυπωσιακές εκκλησίες της περιοχής, τον Άγιο Μερκούριο και την εκκλησία του Χριστού του Παντοκράτορα. Είναι ένα χωριό που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε, βρίσκεται στα πρόθυρα της εγκατάλειψης λόγω καθίζησης και τα παλιά του σπίτια είναι πρασινισμένα από το πέρασμα του χρόνου. H εκκλησία του Παντοκράτορα χρονολογείται από το 1576 κι έχει ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες της ίδιας περιόδου. Kοντά στο χωριό βρίσκεται και η εκκλησία του Aγίου Mερκουρίου, που μετά από αυτή των Aγίων Iάσωνα και Σωσιπάτρου της πόλης, είναι το σπουδαιότερο βυζαντινό μνημείο του νησιού. Oι σπάνιες τοιχογραφίες του 1075 φανερώνουν τη Bυζαντινή πνευματικότητα στη λιτότητα της γραμμής και στην εκφραστικότητα του βλέμματος των Aγίων. ΕΠΟΙΚΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Οι δύο λεηλασίες που προηγήθηκαν, του 1537 και του 1571, είχαν σαν αποτέλεσμα η Κέρκυρα να ερημώσει και να μείνει ακατοίκητη. Ο πληθυσμός του νησιού τότε δεν ξεπερνούσε τους 20000 κατοίκους. Η Βενετία τότε άρχισε να δημιουργεί ρεύμα μετανάστευσης προς την Κέρκυρα για δύο βασικούς λόγους, Ο πρώτος για να δώσει ζωή στην Κερκυραϊκή ύπαιθρο, η οποία είχε τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Και ο δεύτερος για φέρει στην δική της επικράτεια ολόκληρο το ανθρώπινο δυναμικό που διακρίνονταν για τις οικονομικές, πνευματικές, στρατιωτικές και τεχνικές του δυνατότητες, αποσπώντάς το από τους Τούρκους. Έτσι αυτή την περίοδο έχουμε οργανωμένη αποίκηση των κατοίκων του Ναυπλίου και της Μονεμβασιάς στις περιοχές της Λευκίμης χτίζοντας το χωριό Αναπλάδες, ενώ μεγάλος όγκος τους εγκαταστάθηκε στα βόρεια παράλια της Κέρκυρας από το Πυργί έως την Κασσιώπη με επικεφαλής τον οπλαρχηγό Μπαρμπάτη. Κοντά στην πόλη δημιούργησαν το προάστιο της Στρατιάς(ή Αναπλιτοχώρι). Άλλη μεγάλη ομάδα αποίκων της Πελοποννησίων, έχτισε το χωριό Μωραίτικα, ανοικοδόμησε την κατεστραμμένη Κορακιάνα και κατέλαβε έρημα, από της πολιορκίες, σπίτια και χτήματα σε χωρία ολόκληρου του νησιού. Πολυπληθέστερη απ΄ όλες ήταν η Κρητική αποικία, από τους οποίους οι πιο οικονομικά ισχυροί κατοίκησαν μέσα στην πόλη, ενώ απλώθηκαν στην περιοχή της Γαρίτσας την οποία και ανοικοδόμησαν. Στο νότιο μέρος της Κέρκυρας έχτισαν τα χωριά Κρητικά, Στρογγυλή, Μεσογγή και Αργυράδες ενώ στο βόρειο το χωριό Άγιος Μάρκος. Οι νέες αυτές αποικήσεις έδωσαν νέα πνοή στη νησί και η Κέρκυρα γνωρίζει νέα ακμή. Χαρακτηριστικό όλων των εποικισμών είναι ότι ο δυναμισμός των Κερκυραϊκών στοιχείων επιβάλλονταν σε όλα τα ξενικά στοιχεία, άμεσα και καταλυτικά. Κέιμενα: http://www.corfuweb.gr/history6.htm http://www.travelstyle.gr/portal/gr/destination_articles.php?dest_id=806&id=572 Canon eos 30D Ef 17-85 is usm f4 iso100 31X30sec Startrails

Στην ακτή της περιοχής της Δασιάς ανάμεσα στα κτήματα Μέρλιν και Θεοτόκη, σχεδόν πάνω στο κύμα, βρίσκεται ο παλαιός ναός του Αγίου Νικολάου του Κρούτσουλου. Ανήκει στην οικογένεια Θεοτόκη. Ο ναός κατά πάσα πιθανότητα είναι κτίσμα του 15ου αιώνα. Σύμφωνα όμως με μαρτυρίες των ιδιοκτητών, υπήρχε ήδη όταν η οικογένεια πρωτοεγκαταστάθηκε εκεί, περίπου στα μέσα του 15ου αιώνα. Πρόκειται για μια μικρή επτανησιακή βασιλική η οποία περιλαμβάνει περιτοιχισμένο με ψηλό τοίχο περίβολο στην δυτική του πλευρά. Στον περίβολο της εκκλησίας υπάρχουν οικογενειακοί τάφοι των Θεοτόκηδων. Το εσωτερικό του ναού δεν διασώζει τοιχογραφίες. Στην πρόσοψη του ναού μια προσεκτική παρατήρηση αποκαλύπτει την ύπαρξη αρχιτεκτονικών μελών ενός άλλου κτιρίου, στην τοιχοποιία. Σχετικά με την ανέγερση του ναού υπάρχει ένας ξεθωριασμένος τοπικός θρύλος που λέει για κάποιους ναυαγούς, οι οποίοι έταξαν στον αντικαταστάτη του Ποσειδώνα, χριστιανό άγιο προστάτη των ναυτικών, να χτίσουν έναν ναό στο μέρος όπου θα άγγιζαν ζωντανοί την στεριά, πράγμα το οποίο και έγινε. Canon eos 40D Samyang 8mm fisheye f3.5 iso100 30sec Startrails Δυστυχώς σε αυτη την εξόρμηση είχαμε και απώλειες αφού η κάμερα δεν κλείδωσε σωστά στην κεφαλή με αποτέλεσμα να βρεί στις πέτρες και να σπάσει η πλαστική βάση που κρατά την μεταλλική υποδοχή του ef15mm fisheye άντε τώρα να τρέχουμε για service, ευτυχώς έπεσε στις πέτρες και όχι μέσα στην θάλασσα που έστησα το τρίποδο(ριψοκίνδινο αλλά δεν έβγαινε το κάδρο αλλιώς)

Αστρικά ίχνη στον Άγιο Μάρκο, Κέρκυρα Ο Άγιος Μάρκος είναι από τα αρχαιότερα χωριά της Κέρκυρας που φέρνει τιμητικά το όνομα του προστάτη της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας, με σημαντικά βυζαντινά μνημεία, στο χωριό αυτό μπορείτε να θαυμάσετε δύο αξιόλογες εκκλησίες που διαθέτουν πολύ παλιές τοιχογραφίες. Είναι ένα όμορφο παραδοσιακό χωριό, που βρίσκεται 18χλμ από την πόλη της Κέρκυρας. Το χωριό ανήκει στις προστατευόμενες περιοχές από το Υπουργείο Πολιτισμού, χάρη στην μακρά του ιστορία και την ιδιαίτερη Βενετσιάνικη αρχιτεκτονική του. Ο Άγιος Μάρκος Κέρκυρας είναι περιτριγυρισμένος από μικρούς λόφους και δασότοπους και προσφέρει φανταστική θέα στο Ύψος και στην πόλη της Κέρκυρας. Εξερευνήστε λοιπόν το γραφικό αυτό χωριό και μη ξεχάσετε να επισκεφτείτε τις δύο εντυπωσιακές εκκλησίες της περιοχής, τον Άγιο Μερκούριο και την εκκλησία του Χριστού του Παντοκράτορα. Είναι ένα χωριό που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε, βρίσκεται στα πρόθυρα της εγκατάλειψης λόγω καθίζησης και τα παλιά του σπίτια είναι πρασινισμένα από το πέρασμα του χρόνου. H εκκλησία του Παντοκράτορα χρονολογείται από το 1576 κι έχει ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες της ίδιας περιόδου. Kοντά στο χωριό βρίσκεται και η εκκλησία του Aγίου Mερκουρίου, που μετά από αυτή των Aγίων Iάσωνα και Σωσιπάτρου της πόλης, είναι το σπουδαιότερο βυζαντινό μνημείο του νησιού. Oι σπάνιες τοιχογραφίες του 1075 φανερώνουν τη Bυζαντινή πνευματικότητα στη λιτότητα της γραμμής και στην εκφραστικότητα του βλέμματος των Aγίων. ΕΠΟΙΚΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Οι δύο λεηλασίες που προηγήθηκαν, του 1537 και του 1571, είχαν σαν αποτέλεσμα η Κέρκυρα να ερημώσει και να μείνει ακατοίκητη. Ο πληθυσμός του νησιού τότε δεν ξεπερνούσε τους 20000 κατοίκους. Η Βενετία τότε άρχισε να δημιουργεί ρεύμα μετανάστευσης προς την Κέρκυρα για δύο βασικούς λόγους, Ο πρώτος για να δώσει ζωή στην Κερκυραϊκή ύπαιθρο, η οποία είχε τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Και ο δεύτερος για φέρει στην δική της επικράτεια ολόκληρο το ανθρώπινο δυναμικό που διακρίνονταν για τις οικονομικές, πνευματικές, στρατιωτικές και τεχνικές του δυνατότητες, αποσπώντάς το από τους Τούρκους. Έτσι αυτή την περίοδο έχουμε οργανωμένη αποίκηση των κατοίκων του Ναυπλίου και της Μονεμβασιάς στις περιοχές της Λευκίμης χτίζοντας το χωριό Αναπλάδες, ενώ μεγάλος όγκος τους εγκαταστάθηκε στα βόρεια παράλια της Κέρκυρας από το Πυργί έως την Κασσιώπη με επικεφαλής τον οπλαρχηγό Μπαρμπάτη. Κοντά στην πόλη δημιούργησαν το προάστιο της Στρατιάς(ή Αναπλιτοχώρι). Άλλη μεγάλη ομάδα αποίκων της Πελοποννησίων, έχτισε το χωριό Μωραίτικα, ανοικοδόμησε την κατεστραμμένη Κορακιάνα και κατέλαβε έρημα, από της πολιορκίες, σπίτια και χτήματα σε χωρία ολόκληρου του νησιού. Πολυπληθέστερη απ΄ όλες ήταν η Κρητική αποικία, από τους οποίους οι πιο οικονομικά ισχυροί κατοίκησαν μέσα στην πόλη, ενώ απλώθηκαν στην περιοχή της Γαρίτσας την οποία και ανοικοδόμησαν. Στο νότιο μέρος της Κέρκυρας έχτισαν τα χωριά Κρητικά, Στρογγυλή, Μεσογγή και Αργυράδες ενώ στο βόρειο το χωριό Άγιος Μάρκος. Οι νέες αυτές αποικήσεις έδωσαν νέα πνοή στη νησί και η Κέρκυρα γνωρίζει νέα ακμή. Χαρακτηριστικό όλων των εποικισμών είναι ότι ο δυναμισμός των Κερκυραϊκών στοιχείων επιβάλλονταν σε όλα τα ξενικά στοιχεία, άμεσα και καταλυτικά. Canon eos 40D Samyang 8mm fisheye f3.5 iso100 92X30sec Startrails

Αστρικά ίχνη & Αλατόσπιτο, Αλυκές Ποταμού Αλυκές Κέρκυρας και κατάσταση κατα την βενετοκρατία http://www.corfuhistory.eu/?p=957 Η πολιτική της Βενετίας όσον αφορά στο αλάτι ήταν πολυδιάστατη. Το αλάτι ήταν ένα από τα βενετικά μονοπώλια, θεωρείτο δε casus belli η παραβίασή του. Ως εκ τούτου λαμβάνονταν δραστήρια μέτρα για την περιφρούρησή του. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο αγώνας για ηγεμονία της Βενετίας πέρασε καθαρά μέσα από την προσπάθειά της να κυριαρχήσει επί των επιχειρήσεων άλατος όλης σχεδόν της Μεσογείου. Για να το κατορθώσει δε αυτό μετήλθε ποικίλα μέσα: κατέστρεψε αλυκές, επέβαλε αποκλεισμό στο ανταγωνιστικό αλάτι της Cervia, μείωσε ακόμη δραστικά και την παραγωγή της δικής της Πολιτείας, οδήγησε σε μαρασμό άλλες επιβάλλοντας υψηλότατους φόρους επί των εξαγωγών, εκμεταλλεύτηκε τη φυσική σπανιότητα του αλατιού στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης καθώς και των Κεντρικών Βαλκανίων και δημιούργησε τεχνητή έλλειψη ακόμα και σε περιοχές αλατοπαραγωγικές με την αποθάρρυνση της μεγάλης παραγωγής. Έλεγξε ακόμη οικονομικά ή πολιτικά πολλά λιμάνια. Στα εισοδήματα της Βενετίας από τις περιοχές της Romania το μονοπώλιο του αλατιού δεν κατείχε σπουδαία θέση. Στη Romania η Βενετία πριν την προσάρτηση της Κύπρου, της Κέρκυρας και της Αργολίδας δεν κατείχε αλυκές ιδιαίτερα παραγωγικές. Στα τέλη όμως του 14ου αι. στα βενετικά έγγραφα αναφέρεται με σαφήνεια η Camera del Sal της Κέρκυρας καθώς και το ενδιαφέρον της Βενετίας για τις αλυκές και των άλλων νησιών του Ιονίου. Τότε (1391) έχομε και την πρώτη ενοικίαση των αλυκών της Κέρκυρας από τον Βενετό, κάτοικο Κέρκυρας, Ιωάννη Rufaldeli με τον οποίο το βενετικό κράτος ήρθε σε ρήξη, αφού εξελίχθηκε σε ανταγωνιστή του πουλώντας το προϊόν σε χαμηλότερη τιμή. Αυτό το περιστατικό ώθησε το δημόσιο να αναλάβει εξ λοκλήρου τη διαχείριση του αλατιού για μεγάλο διάστημα καθόσον η πρώτη γνωστή ενοικίαση των κερκυραϊκών αλυκών στη νεότερη περίοδο έγινε το 1681. Τα έσοδα όμως από το αλάτι της Κέρκυρας κάλυπταν και μέρος των στρατιωτικών της αναγκών. Το 1465 τα έσοδα αυτά επέτρεψαν την αποπεράτωση των οχυρώσεων της πόλης. Ώς τα 1456 είχε επικρατήσει η συνήθεια να παραχωρείται το μισό από τα κέρδη της πώλησης του αλατιού στον Capitano del Borgo di Corfu και το άλλο μισό στους εργάτες των αλυκών. Στο εξής όμως το σύνολο της παραγωγής του αλατιού πουλιόταν προς όφελος της Signoria και οι Provveditori al Sal όφειλαν να δίνουν μόνο 80 χρυσά δουκάτα στον Capitano del Borgo. Στα τέλη του 16ου αι., σύμφωνα με πληροφορία του Καστροφύλακα, ο Προβλεπτής έπαιρνε τα δέκατα όλου του αλατιού της πόλης και το 7,5 % επί του ενοικίου κάθε αλαταποθήκης. Ο Καστροφύλακας επίσης μας δίνει την πληροφορία ότι το 1583 οι Αλυκές Λευκίμμης παρήγαγαν 46.000 moggeti αλατιού. Για το ίδιο όμως έτος έχομε την πληροφορία ότι σπουδαιότερες ήσαν οι αλυκές των Αγίων (Γαρίτσας), οι οποίες διέθεταν 100 αλοπήγια και τρεις αποθήκες, ενώ εκείνες της Λευκίμμης είχαν ογδόντα αλοπήγια και μία αποθήκη, μάλιστα πρόσφατα κτισμένη. Το 1630 όμως ο Mastraca αναφέρει πως σπουδαιότερες ήσαν εκείνες της Λευκίμμης. Κείμενο corfuhistory.eu Αλυκές Κέρκυρας και κατάσταση κατα την βενετοκρατία http://www.corfuhistory.eu/?p=957 Αξίζει να σημειώσουμε ότι το παλαιότερο χρονολογημένο Λιοντάρι του Αγίου Μαρκου στην Κέρκυρα είναι αυτο του Αλατόσπιτου των Αλυκών Ποταμού, 1540μΧ, φυσικά στην κατάσταση που βρίσκετε το Ελληνικό κράτος ποιος θα το κοιτούσε αυτο... οπότε και κλάπηκε/χάθηκε!! Τα Λοντάρια του Αγίου Μάρκου στην Κέρκυρα http://www.corfuhistory.eu/?p=290 Canon eos 40D Ef 15mm fisheye f2.8 iso320 80X30sec Startrails