Ο Ήλιος γύρω και μέσα στον Γαλαξία, σκέψεις

[Bi2L]

Ο ήλιος γύρω και μέσα στον γαλαξία, απλές σκέψεις

 

Θεωρητικά ο Ήλιος κάνει μια περιστροφή γύρω από τον γαλαξία κάθε περίπου 240 εκατομμύρια χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε 1 εκατομμύρια χρόνια κινούμαστε περίπου 1.5 μοίρα.

Άρα π.χ στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου δηλαδή στο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων ο Ήλιος μας θα ήταν περίπου 97.5 μοίρες πίσω από εδώ που είναι σήμερα, με λίγα λόγια ότι γαλαξία ή ότι αντικείμενο βλέπουμε εκτός του γαλαξία μας θα ήταν σε εντελώς διαφορετική θέση, περίπου δηλαδή γιατί θα ήταν κάτι ανάλογο όπως βλέπουμε τα άστρα μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο (αλλά γυρίζουν περισσότερο και αλλά λιγότερο) άρα η μετατόπιση των αντικειμένων εκτός γαλαξία από την Κρητιδική περίοδο έως τώρα θα ήταν κάτι ανάλογο με την μετατόπιση των αστέρων σε ένα διάστημα περίπου 2.5 μηνών (100 μέρες). (βεβαία εννοείτε ότι δεν έχω απολύσει την κίνηση στους άξονες του γαλαξία αλλά ούτε την κίνηση των άλλων γαλαξιών, απλά γραφώ τις σκέψεις μου).

 

Γνωρίζοντας ότι ο γαλαξίας είναι περίπου 45°(ή κάπου εκεί) ως προς εμάς θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με κάποιον αστέρα την μεγάλης Άρκτου και να πούμε ότι είναι αειθαλής Γαλαξίας καθώς επίσης θα μπορούσαμε να πούμε να πούμε ότι από το τέλος της Κρητιδικής περιόδου έως σήμερα έχει κινηθεί στον χώρο όσο ένα αστέρι της μεγάλης Άρκτου μέσα σε 6.5 ώρες, αρα αν θα μπορούσαμε να πάμε πίσω στον χρόνο θα την βλέπαμε σε τέτοια διάφορα όση και η κίνηση του π.χ Alkaid μέσα στο διάστημα των 6.5 ωρών.

 

Τωρα σχετικά με τον Μ33 Triangulum Galaxy, αυτος θα ηταν σαν ένα αστέρι της μικρής Άρκτου και μάλιστα σχετικά κοντα στον Πολικό, οπότε τώρα συνδέστε λίγο την κινηση του Μ31 με τον Μ33 σε ένα διάστημα 65 εκ. ετων ή σε ένα πλήρη κύκλο γυρω από το κέντρο του Γαλαξία, πολύ καλό εεε;

Βεβαία μέσα σε όλο αυτό θα πρέπει να μπει και η κίνηση των κοντινών μας αστέρων και και την κίνηση τους γύρω από των γαλαξία, η οποια βεβαια δεν γνωριζω πως περίπου είναι αλλα νομίζω ότι μπορείτε να φανταστείτε τους Γαλαξίες γύρω μας να κινούνται.

 

 

 

 

Τώρα σχετικά με την κίνηση του Ήλιου μας γύρω από το κέντρο του γαλαξία εφόσον εμείς θέλουμε 240εκ. χρόνια να κάνουμε μια περιστροφή υποθέτω ότι τα κοντινότερα στο κέντρο αστέρια κάνουν πιο γρήγορη περιστροφή κατι σαν την κίνηση του Ερμή και της Γης δηλαδή γύρω από τον Ήλιο (εάν λέω κάτι λάθος το διορθώνουμε ή μπορούμε να το αναπτύξουμε καλύτερα, αφού γράφω απλές σκέψεις) αρα τα αστέρια που κοιτάμε τωρα προς το κέντρο του Γαλαξία, δηλαδή σχεδόν όλη η περιοχή γύρω από τον Τοξότη γυρίζει παρα πολύ γρήγορα γυρω από κέντρο αρα μπορεί κάθε μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια να κάνει μια πλήρη περιστροφή, ενώ τα αστέρια που είναι στους πιο έξω βραχίονες από εμάς μάλλον κάνουν πιο αργή περιστροφή.

 

Από ότι είχα διαβάσει η κίνηση των αστέρων γύρω και μέσα από τις σπείρες δεν πηγαίνει ομοιόμορφα/συνολικά/ενιαία σαν κίνηση όλων των αστέρων σαν μια ενιαία κίνηση της σπείρας αλλά ότι τα αστέρια συμπιέζονται (έρχονται κοντά δηλαδή) το ένα με το άλλο και απομακρύνονται, αλλά προσπερνάνε και αλλά μένουν πίσω και δεν ξέρω και αν η διάταξη μέσα στις σπείρες μπορεί να αλλάξει δηλαδή σε κάποια περίοδο όπου οι σπείρες είχαν κοντά η μια στην άλλη κάποια αστέρια να μπορούν να αλλάξουν σπείρα (!!) πολύ ενδιαφέρων εε,

Σκεφτείτε ότι ο Ήλιος μας είναι περίπου 5δις ετών, άρα έχει κάνει περίπου 21 φορές την περιστροφή γύρω από τον Γαλαξία, άλλο και κάπου θα μπορούσε να είχε αλλάξει Σπείρα και φυσικά τα Αστέρια που είχε τότε γύρω του/κοντα του, τώρα να είναι σε εντελώς διαφορετικές θέσης μέσα στον Γαλαξία, φανταστείτε τον Ήλιο να δημιουργείτε μέσα σε κάποιο βρεφοκομείο Αστεριών μαζί με κάποια άλλα αδέλφια του αλλά εξαιτίας τον αλαφρών δεσμών βαρύτητας μεταξύ τους και την κίνηση των αστεριών γύρω από τον Γαλαξία ίσως να βρέθηκαν σε εντελώς διαφορετικές γωνίες.

 

Το όλο κείμενο είναι εντελώς θεωρητικό και είναι απλές σκέψεις αφού ούτε μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς έχει γίνει αλλά ούτε εγώ μπορώ να τα υπολογίζω, απλές Ο ήλιος γύρω και μέσα στον γαλαξία, αφού πάντα με απασχολούσε το πώς ο Ήλιος περιφέρεται μέσα και γύρω από τον Γαλαξία.

 

 

 

 

Μην διστάσετε, πείτε την άποψη σας άλλα είναι ανοιχτά, εξάλλου το παραπάνω το έγραψα να για μας βάλω λίγο σε σκέψη...

 

 

ΥΣ

Ξέρει κανείς κανένα καλό Ελληνικό βιβλίο που να περιγράφει την κίνηση αυτή.

[HOMO]

Ωραίο θέμα Βασίλη! Εγώ θα θελα να ρωτήσω ο γαλαξίας μας αν περιφέρεται γύρω από ένα κοινό βαρυτικό πεδίο μέσα στο τοπικό σμήνος γαλαξιών που ανήκει και πόσο διαρκεί ένα τέτοιο "διαγαλαξιακό έτος". Επίσης αν αυτό το τοπικό σμήνος που ανήκει ο γαλαξίας μας , ο Μ31 , τα μαγγελανικά νέφη περιφέρεται με τη σειρά του γυρω από ένα άλλο βαρυτικό πεδίο μέσα στο υπερσμήνος γαλαξιών της Παρθένου όπου ανήκουμε.

Σχετικά με αυτά που ανέφερες πριν δεν πρέπει να ξεχνάμε και την παραμόρφωση των σπειρών του γαλαξία και τη διόγκωση που παρουσιάζει στο κέντρο του ο γαλαξίας τα οποία εξαρτώνται από το πόσο ισχυρή είναι η βαρυτική έλξη που ασκεί σε αυτά η μαύρη τρύπα.

Πρόσφατα δανείστηκα από τη βιβλιοθήκη της Αστρονομικής Εταιρίας Κέρκυρας ένα dvd που δείχνει την εξέλιξη των γαλαξιών.Αν σε ενδιαφέρει να σου το δώσω.

[mixailg]

Βασίλη πολύ καλό το θέμα και επίκαιρο. Τα πάντα στο σύμπαν

είναι ζωντανά και τρέχουν και γυρίζουν γύρο

από το ένα στο άλλο εμείς γυρίζουμε γύρο στον ήλιο και ο Ήλιος λογικά πρέπει

Να έχει και αυτός ένα κέντρο, και δεν πρέπει να είναι το κέντρο του γαλαξία γιατί

απέχουμε από αυτόν 25000 έτη φωτός.

Όπως ξέρουμε υπάρχουν διπλοί αστέρες που έλκει ο ένας τον άλλον όπως και διπλοί γαλαξίες

δεν αποκλείω όμως όλα τα αστέρια του γαλαξία μας να έχουν

σαν κέντρο τον ίδιο τον γαλαξία, αν όπως λες χρειάζονται 240 εκατομμύρια χρόνια για να γίνει αυτό

δηλαδή κάποια αστέρια να ευθυγραμμίζονται με το κέντρο όπως το δικό μας λόγο της σπειροειδής κίνησης και κάποιες μοίρες που αναφέρεσαι.

Δεν είναι δυνατόν και ο Ήλιος να μη έχει ένα κέντρο δεν είναι δυνατόν να μη έλκετε από κάπου, και εδώ αρχίζει ο προβληματισμός.

Οι γαλαξίες λόγο της ελικοειδούς κίνησης τους δεν έχουν κάποιο Άλο κέντρο και είναι ανεξάρτητοι εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις.

Κανένας γαλαξίας δεν έλκει ο ένας τον άλλον αν υποθέσουμε τις αποστάσεις δηλαδή ο ποιο κοντινός με εμάς είναι η Ανδρομέδα 240 εκατ. Έτη φωτός.

Άρα λοιπών όλα τα αστέρια πρέπει λογικά να είναι και αυτά πλανήτες ,όπως και το δικό μας.

[Δροσος Γεωργιος]

Κανένας γαλαξίας δεν έλκει ο ένας τον άλλον αν υποθέσουμε τις αποστάσεις δηλαδή ο ποιο κοντινός με εμάς είναι η Ανδρομέδα 240 εκατ. Έτη φωτός.

Άρα λοιπών όλα τα αστέρια πρέπει λογικά να είναι και αυτά πλανήτες ,όπως και το δικό μας.

Φιλε mixailg.

Συγνώμη αλλα νομιζω οτι υπάρχουν δυο λάθη στην δημοσιευσή σου.

α)Η Ανδρομέδα δεν απέχει απο τον Γαλαξία μας 240 εκατ. Έτη φωτός!!!

β)Τα αστερια δεν ειναι πλανητες!!!

[Makis]

Το θέμα μπορεί να είναι καταπληκτικό αλλά έχω μια απορία:

Μπορεί ο Ήλιος να περιφέρεται γύρω από τον γαλαξία αλλά η απορία μου είναι ότι

ΑΝ έχουμε μια σαφή απόδειξη για την μορφή του γαλαξία μας,

δηλαδή μπορεί να είναι σπειροειδής αλλά το πως είναι εξωτερικά.

Αν κάνω λάθος διορθώστε με.

[Bi2L]

Τα πάντα στο σύμπαν

είναι ζωντανά και τρέχουν και γυρίζουν γύρο

από το ένα στο άλλο εμείς γυρίζουμε γύρο στον ήλιο και ο Ήλιος λογικά πρέπει

Να έχει και αυτός ένα κέντρο, και δεν πρέπει να είναι το κέντρο του γαλαξία γιατί

απέχουμε από αυτόν 25000 έτη φωτός.

Γιωργο γιατι να μην είναι το κεντρο του Γαλαξία το κέντρο περιφοράς μας γυρω απο τον Γαλαξία, μόνο και μόνο επειδή είμαστε ~25000ly μακριά;;

Φυσικά και το κέντρο του Γαλαξία είναι και κέντρο περιφορά μας γυρω απο απ΄τον, σκεψου οτι η Μαυρη τρυπα στο κεντρο του εχει τον ιδιο Ρόλο με τον Ηλιο στο Ηλιακό συστημα.

[bellatrix]

Ωραίο θέμα Βασίλη! Εγώ θα θελα να ρωτήσω ο γαλαξίας μας αν περιφέρεται γύρω από ένα κοινό βαρυτικό πεδίο μέσα στο τοπικό σμήνος γαλαξιών που ανήκει και πόσο διαρκεί ένα τέτοιο "διαγαλαξιακό έτος". Επίσης αν αυτό το τοπικό σμήνος που ανήκει ο γαλαξίας μας , ο Μ31 , τα μαγγελανικά νέφη περιφέρεται με τη σειρά του γυρω από ένα άλλο βαρυτικό πεδίο μέσα στο υπερσμήνος γαλαξιών της Παρθένου όπου ανήκουμε.

 

Δεν ξέρω αν ρωτάτε αυτό αλλά ο γαλαξίας μας κινείται μαζί με άλλους 40 γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους προς το Υπερσμήνος της Παρθένου με ν=220 km/sec. Άρα δεν νομίζω να έχουν κάποιο κοινό βαρυτικό κέντρο απλά περιστρέφονται οι γαλαξίες (όπως και ο δικός μας) τυχαία γύρω από το βαρυτικό πέδιο που συγκρατεί το σμήνος.

 

Κανένας γαλαξίας δεν έλκει ο ένας τον άλλον αν υποθέσουμε τις αποστάσεις δηλαδή ο ποιο κοντινός με εμάς είναι η Ανδρομέδα 240 εκατ. Έτη φωτός.

Άρα λοιπών όλα τα αστέρια πρέπει λογικά να είναι και αυτά πλανήτες ,όπως και το δικό μας.

 

Αν οι γαλαξίες δεν έλκονταν ο ένας με τον άλλον τότε δεν θα υπήρχαν τα σμήνη..

Η Ανδρομέδα δεν απέχει 240 εκατ. έτη φωτός αλλά 2,2 εκατ. έτη φωτός και μάλιστα έρχεται σε πορεία σύγκρουσης με τον δικό μας γαλαξία.

 

Το τελευταίο πάλι μπορείτε να το εξηγήσετε περαιτέρω?

 

 

Αγαπητέ κ. Bi2L πολύ ωραίος ο τρόπος σκέψης σας και το θέμα που ανοίξατε.

[Bi2L]

Ωραίο θέμα Βασίλη! Εγώ θα θελα να ρωτήσω ο γαλαξίας μας αν περιφέρεται γύρω από ένα κοινό βαρυτικό πεδίο μέσα στο τοπικό σμήνος γαλαξιών που ανήκει και πόσο διαρκεί ένα τέτοιο "διαγαλαξιακό έτος". Επίσης αν αυτό το τοπικό σμήνος που ανήκει ο γαλαξίας μας , ο Μ31 , τα μαγγελανικά νέφη περιφέρεται με τη σειρά του γυρω από ένα άλλο βαρυτικό πεδίο μέσα στο υπερσμήνος γαλαξιών της Παρθένου όπου ανήκουμε.

 

Δεν ξέρω αν ρωτάτε αυτό αλλά ο γαλαξίας μας κινείται μαζί με άλλους 40 γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους προς το Υπερσμήνος της Παρθένου με ν=220 km/sec. Άρα δεν νομίζω να έχουν κάποιο κοινό βαρυτικό κέντρο απλά περιστρέφονται οι γαλαξίες (όπως και ο δικός μας) τυχαία γύρω από το βαρυτικό πέδιο που συγκρατεί το σμήνος.

Ακριβως ετσι πρεπει είναι είναι Μαρία,

 

Θαναση σκεψου οτι το ιδιο το Σύμπαν διαστέλλεται εξαιτίας της Μεγαλης Εκρηξης, και όλα τα αντικείμενα μεσα σε αυτο απομακρύνονται απο το Θεωρητικό σημείο της Έκρηξης με τρομακτικά μεγαλες ταχύτητες, αρα θα ηταν δυσκολο ο Γαλαξίας να περιφέρεται γυρω απο κάποιο βαρυτικό πεδίο, αλλα θα μπορουσαμε να πούμε οτι το Τοπικό Σμηνος μας κινητέ σαν "ενιαία οντότητα" μέσα στο Συμπαν αφου οι βαρυτηκοι Δεσμοί των Γαλαξιων του τοπικου Σμηνους είναι σχετικά δυνατοι, μιας και αυτοι οι ~40 Γαλαξίες στο (πολυ) Μελλον θα δημιουργήσουν εναν Υπεργαλαξία αφου θα συγκρουστούν μεταξύ τους εξαισίας των βαρυτικων τους δεσμων.

Επισης να αναφαιρουμε οτι στο (πολυ) μέλλον ολοι οι υπόλοιποι Γαλαξίες θα εχουν εχουν απομακρινθει τόσο πολυ μεταξυ τους που δεν θα βλεπουμε τιποτα εκτος του Υπεργαλαξία.

 

 

 

 

Μακη έχουμε στοιχεία οτι ο Γαλαξίας είναι Σπειροειδής με μπάρα, (καπου εχουμε ενα Θεμα εδω στο αστροβοξ για αυτο)

[mixailg]

Και φυσικά τα αστέρια δεν είναι πλανήτες απλά το αναφέρω σαν παράδειγμα το ζητούμενο είναι,

Το πώς συμπεριφέρεται ο Ήλιος μέσα στον γαλαξία.

Όσο για τους γαλαξίες οι απόψεις διίστανται ο Δανέζης σε μια εκπομπή το σύμπαν που αγάπησα λέει ότι οι γαλαξίες συρρικνώνονται

Προς το κέντρο του σύμπαντος όπου και θα τους τραβήξει μια μαύρη τρύπα προχθές στο NATIONAL GEOGRAFIC σε μια εκπομπή με θέμα ο θάνατος του σύμπαντος

Έλεγε ότι από τη μεγάλη έκρηξη (BIG BAG) το σύμπαν εξελίσσεται και διευρύνετε με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός αλλά μέχρι που; Σαν παράδειγμα αν πάρουμε μια πέτρα και τη πετάξουμε ψηλά

Η πέτρα θα πέσει πάλι κάτι τέτοιο γίνεται και με το σύμπαν κάποτε θα καταρρεύσει προς το κέντρο. Βέβαια ο καθηγητής κ. Σιμόπουλος που είχα κάποια συζήτηση σε ένα διάλυμα από το συνέδριο του Βόλου, δεν συμμερίζεται την άποψη Δανέζη. Στο τέλος της εκπομπής μιλούσε για σκοτεινή υλη και ενέργεια που πιθανόν το σύμπαν να κατάρρευση από μεγάλη ψύξη τι να πούμε ;

http://www.volnet.gr/sympan.htm

[Bi2L]

Και μια προσθήκη στις αρχικές σκέψεις...

 

Την κίνηση του Ηλίου γυρω απο το κεντρο του Γαλαξία αλλοι την ορίζουν στα 230εκ. ετη, αλλοι στα 240 και αλλοι στα 250εκ. ετη.

 

 

Εφοσον γνωριζουμε οτι η κινηση αυτη είναι περιπου 240εκ. ετη εχουμε.

360°/240 = 1.5°

Αρα ο Ηλιος κάθε 1 εκ. ετη θα κινηθει γυρω απο το κέντρο του Γαλαξία 1.5°.

Εαν λοιπον ο Ηλιος κινηθει 120εκ χρονια μπραστά ή πισω θα εχει κινηθεί 180° (μπροστα ή πισω αναλογα πως θα το σκεφτουμε/ορισουμε), ουσιαστικά δηλαδη ο Ηλιος θα βρίσκεται στην αλλη ακρη του Γαλαξία, αρα οτι Αντικειμενο βλεπουμε εκτος του Γαλαξία μας θα ηταν στην ακριβως αντιθετη θεση σε σχεση με την Ελλειπτική του Γαλαξία και ως προς την αποψη που μας δινουν τα γειτονικά μας αστρα (χωρις βεβαια να εχουμε υπολογίσει την κινηση των γειτονικών αστέρων)

[Bi2L]

Μπορεί ο Ήλιος να περιφέρεται γύρω από τον γαλαξία αλλά η απορία μου είναι ότι

ΑΝ έχουμε μια σαφή απόδειξη για την μορφή του γαλαξία μας,

δηλαδή μπορεί να είναι σπειροειδής αλλά το πως είναι εξωτερικά.

Αν κάνω λάθος διορθώστε με.

Μακη εαν βρεθεις εξω ενα βραδυ σε με ξαστερια και κοιτάξεις τον Γαλαξία, προσπάθησε να σκεφτείς και να συνειδητοποιήσεις την θεση σου μεσα σε αυτον. Δες και τον χαρτη παρακάτω και προσπαθησε να βρεις τις σπείρες, είναι σχετικα πολυ απλο!! Αρκεί βέβαια να εχει κανείς σκοτεινό ουρανό!!!

[bellatrix]

Όσο για τους γαλαξίες οι απόψεις διίστανται ο Δανέζης σε μια εκπομπή το σύμπαν που αγάπησα λέει ότι οι γαλαξίες συρρικνώνονται

Προς το κέντρο του σύμπαντος όπου και θα τους τραβήξει μια μαύρη τρύπα προχθές στο NATIONAL GEOGRAFIC σε μια εκπομπή με θέμα ο θάνατος του σύμπαντος

Έλεγε ότι από τη μεγάλη έκρηξη (BIG BAG) το σύμπαν εξελίσσεται και διευρύνετε με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός αλλά μέχρι που; Σαν παράδειγμα αν πάρουμε μια πέτρα και τη πετάξουμε ψηλά

Η πέτρα θα πέσει πάλι κάτι τέτοιο γίνεται και με το σύμπαν κάποτε θα καταρρεύσει προς το κέντρο. Βέβαια ο καθηγητής κ. Σιμόπουλος που είχα κάποια συζήτηση σε ένα διάλυμα από το συνέδριο του Βόλου, δεν συμμερίζεται την άποψη Δανέζη. Στο τέλος της εκπομπής μιλούσε για σκοτεινή υλη και ενέργεια που πιθανόν το σύμπαν να κατάρρευση από μεγάλη ψύξη τι να πούμε ;

http://www.volnet.gr/sympan.htm

 

Αγαπητέ κ. mixailg,

Οι γαλαξίες συρρικνώνονται ως προς που? Αν συρρικώνονταν σε ένα σημείο δεν θα παρατηρούσαμε μερικούς γαλαξίες να μας πλησιάζουν ενώ κάποιους άλλους να απομακρύνονται ως προς ένα σημείο? Αφού θα κινούμασταν ως το σημείο εκείνο (π.χ. προς την μαύρη τρύπα που λέτε)??

 

Μέχρι στιγμής από τα data παρατηρούμε ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται σε οποιοδήποτε σημείο του ουρανού, στοιχείο που δείχνει ότι το σύμπαν διαστέλλεται.

 

Όσο αναφορά το παράδειγμα με την πέτρα, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την πτώση της πέτρας με την συρρίκνωση των γαλαξιών διότι παραβλέπουμε πολλές παραμέτρους.

 

Τέλος, αν και εκτιμώ τον κ. Μάνο Δανέζη ως προσωπικότητα και επιστήμονα δεν μπορώ να ενστερνιστώ τις ιδέες του πάνω σε αυτό το θέμα. Οι μαθηματικές εξισώσεις που διέπουν το σύμπαν δεν είναι εύκολο να τις εκλαικεύσεις και να τους δώσεις το νοήμα που χρειάζονται εάν δεν είσαι εξικοιωμένες μαζί τους (δεν λέω πως είμαι εγώ βέβαια προς θεού ). Είμαι υπερ της φαντασίας και της δημιουργικότητας αλλά εώς εκεί που πρέπει.

 

 

Και μια προσθήκη στις αρχικές σκέψεις...

 

Την κίνηση του Ηλίου γυρω απο το κεντρο του Γαλαξία αλλοι την ορίζουν στα 230εκ. ετη, αλλοι στα 240 και αλλοι στα 250εκ. ετη.

 

 

Εφοσον γνωριζουμε οτι η κινηση αυτη είναι περιπου 240εκ. ετη εχουμε.

360°/240 = 1.5°

Αρα ο Ηλιος κάθε 1 εκ. ετη θα κινηθει γυρω απο το κέντρο του Γαλαξία 1.5°.

Εαν λοιπον ο Ηλιος κινηθει 120εκ χρονια μπραστά ή πισω θα εχει κινηθεί 180° (μπροστα ή πισω αναλογα πως θα το σκεφτουμε/ορισουμε), ουσιαστικά δηλαδη ο Ηλιος θα βρίσκεται στην αλλη ακρη του Γαλαξία, αρα οτι Αντικειμενο βλεπουμε εκτος του Γαλαξία μας θα ηταν στην ακριβως αντιθετη θεση σε σχεση με την Ελλειπτική του Γαλαξία και ως προς την αποψη που μας δινουν τα γειτονικά μας αστρα (χωρις βεβαια να εχουμε υπολογίσει την κινηση των γειτονικών αστέρων)

 

Νομίζω πώς είναι σωστός ο τρόπος σκέψης αγαπητέ κ. Βi2L

 

Άρα δηλ. αν βρισκόμασταν 120 εκατομμύρια χρόνια πριν ή μετά στην Γη, θα βλέπαμε κομμάτι του γαλαξία και αστρικά αντικείμενα τα οποία βρίσκονται 180 μοίρες από εμάς (ανάλογα πίσω ή μπροστά)??

[Bi2L]

Αυτο που δεν θυμάμαι είναι το πως υπολογίζουμε την κίνηση του Ηλιος μέσα στην Σπείρα που πηγαίνει πάνω-κάτω.

Θυμάται κανείς πόσες χιλιάδες χρόνια να κάνει εναν κύκλο;;

[vagkaf]

Λίγο παλιό το post 😅, αλλά δημοσίευσε σήμερα το γνωστό εξαιρετικό κανάλι στο youtube "Kurzgesagt" ένα βίντεο που λύνει πολλές από τις παραπάνω απορίες.

 

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Μεγάλη συζήτηση. Θέλω να επισημάνω κάποια στοιχεία.

1) Οι σπείρες... δεν υπάρχουν! Υπάρχει ο γαλαξιακός λεπτός δίσκος, και οι σπείρες είναι συμπυκνώσεις σε αυτόν, που μεταβάλλονται σε δεκάδες εκατομμύρια έτη. Σαν το μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων, που μια προχωράνε όλα μαζί, μετά σταματάνε (αύξηση της πυκνότητας των αυτοκινήτων ανά 100 μέτρα), μετά ξαναπροχωράνε. Υπάρχει φυσικά και η κίνηση προς και μακριά από το γαλαξιακό κέντρο, που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο πολύπλοκα. Και μην ξεχνάμε ότι δημιουργούνται νέες περιοχές αστρογέννησης (συγκρούσεις μοριακών νεφελωμάτων), αλλά και διαλύονται τα πιο αραιά ανοιχτά σμήνη.

2) Γνωρίζουμε αρκετά καλά το σχήμα του Γαλαξία μας από τα αστέρια της άλω και τα σφαιρωτά σμήνη. Τα αστέρια πολύ κοντά στο γαλαξιακό κέντρο κινούνται πιο γρήγορα, αλλά η ταχύτητα των αστεριών εξομαλύνεται κάπου στην γειτονιά μας, αντίθετα με τον νόμο του Κέπλερ. Αυτό συμβαίνει επειδή γίνεται σημαντική η παρουσία της σκοτεινής ύλης (άσπρη γραμμή στο σχήμα). 

3) Οι γαλαξίες εξελίσσονται, αν εξαιρέσουμε τις μεγάλες γαλαξιακές συγκρούσεις, μέσω συγχωνεύσεων νάνων γαλαξιών και της κατανάλωσης του αερίου στην δημιουργία αστεριών. Αν η εισροή ύλης (μεσογαλαξιακού αερίου ή συγχώνευση άλλου γαλαξία) σε έναν γαλαξία είναι ήπια, προλαβαίνει να το καταναλώσει στη δημιουργία αστεριών, χωρίς αυτό να εισέλθει στην εσωτερική του περιοχή. Αν η εισροή ύλης είναι απότομη, ο γαλαξίας περνάει την φάση του AGN (ενεργού γαλαξιακού πυρήνα). Αν καταναλώσει με μεγάλο ρυθμό το αέριο για αστρογέννηση, θα εξελιχτεί σε ελλειπτικό γαλαξία.

4) Ο Γαλαξίας μας περιφέρεται γύρω από το κέντρο μάζας του τοπικού σμήνους, και έχει πολλούς νάνους γαλαξίες ως δορυφόρους του.

5)  Είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε τι ουρανό θα βλέπουν οι παρατηρητές από τη Γη σε 120 εκατομμύρια έτη. Θα έχουν αλλάξει οι σχετικές θέσεις των γειτονικών γαλαξιών, αλλά όχι των πολύ μακρινών! Στην τωρινή του φάση ο Γαλαξίας μας βρίσκεται σε ηρεμία, δηλαδή αναπληρώνει μέσω συσσώρευσης το αέριο που καταναλώνει για τον ομαλό του ρυθμό αστρογέννησης (Star formation rate). Η συμπαντική διαστολή υπολογίζεται σε 70 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο το μεγαπάρσεκ (3,26 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας), αλλά αυτό δεν ισχύει για τους γαλαξίες του σμήνους μας (κυριαρχεί η βαρυτική συνοχή του σμήνους έναντι της συμπαντικής διαστολής). Οι μακρινοί γαλαξίες θα έχουν γίνει μακρινότεροι.