Πλανήτης Αρης.

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα στοιχεία για νερό στον πρώιμο Άρη και ένα κλίμα όπως της Γης.

Νέα έρευνα υποστηρίζει τη θεωρία ότι ο πρώιμος Άρης είχε μια παχιά, υγρή ατμόσφαιρα και ένα κλίμα παρόμοιο με το κλίμα της Γης τώρα.

Η ατμόσφαιρα του Άρη έχει σήμερα το 1% περίπου της πυκνότητας της ατμόσφαιρας της Γης. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που το κλίμα της Γης είναι υγρό και ο Άρης είναι πολύ ξηρός.

Ο επίκουρος καθηγητής Josef Dufek, του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Γεωργίας, ερεύνησε το πρώιμο κλίμα του Άρη αναλύοντας αρχαίες ηφαιστειακές εκρήξεις και επιφανειακές παρατηρήσεις που έκανε το ρόβερ της NASA Spirit στον Άρη.

Τα νέα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Geophysical Research Letters, αποδεικνύουν ότι ο πρώιμος Άρης ήταν υγρός και ότι η ατμόσφαιρα θα ήταν τουλάχιστον 20 φορές παχύτερη από ό, τι είναι τώρα.

"Η ατμοσφαιρική πίεση έχει παίξει πιθανά ένα ρόλο στην ανάπτυξη σχεδόν όλων των επιφανειακών χαρακτηριστικών του Άρη", δήλωσε ο Dufek. "Το κλίμα του πλανήτη, η φυσική κατάσταση του νερού στην επιφάνειά του και το δυναμικό για τη ζωή όλα αυτά επηρεάζονται από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες."

Το πρώτο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την έρευνα ήταν ένας βράχος που έφτασε στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια μιας ηφαιστειακής έκρηξης πριν 3,5 δισεκατομμύρια έτη. Και κατά πάσα πιθανότητα έμεινε στην επιφάνεια από τότε.

Το άλλο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε, το Mars Rover Spirit, ερεύνησε το θαμμένο κομμάτι βράχου. Η ερευνητική ομάδα έλαβε αρκετά στοιχεία για να καθορίσει το μέγεθος, το βάθος και το σχήμα από το κτύπημα που έγινε στον βράχο, μετά την πτώση του μέσω της ατμόσφαιρας.

Η ερευνητική ομάδα στη συνέχεια έκανε προσομοίωση των κτυπημάτων στο εργαστήριο. Χρησιμοποίησαν γι αυτό κόκκους άμμου που ήταν το ίδιο μέγεθος με αυτά στον κρατήρα. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης διαφορετικά υλικά για να προσομοιώσουν τον βράχο – γυαλί, βράχο και χάλυβα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα υλικά πρέπει να χτύπησαν την άμμο με ταχύτητες μικρότερες από 40 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, για να πάρουν το ίδιο βάθος διείσδυσης που είχε ο κρατήρας από την πτώση.

Η ατμόσφαιρα στον Άρη θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 φορές παχύτερη από ό,τι είναι τώρα για να χτυπήσει με αυτή την ταχύτητα, ενισχύοντας περαιτέρω τη θεωρία για μια παχύτερη πρώιμη ατμόσφαιρα.

“Η μελέτη μας είναι συνεπής με τις ολοένα περισσότερες ερευνητικές εργασίες ότι ο Άρης ήταν τουλάχιστον ένας παροδικά υδάτινος κόσμος με μία πολύ πυκνότερη ατμόσφαιρα από ό,τι βλέπουμε σήμερα", δήλωσε ο Dufek. "Ελπίζουμε να κάνουμε μελλοντικές δοκιμές και σε άλλα δείγματα που θα βασίζονται σε παρατηρήσεις από το επόμενο rover, το Curiosity”

Το rover Curiosity αναμένεται να προσγειωθεί στον Άρη στις 5 Αυγούστου.

Πηγή: PlanetSave

[Δροσος Γεωργιος]

Διαβίωση στον «διαστημικό» χειμώνα.

Διεθνής ομάδα επιστημόνων εγκαταστάθηκε σε μια απομονωμένη βάση στην Ανταρκτική όπου θα ζήσει για 8 μήνες σε συνθήκες συνεχούς σκότους και θερμοκρασίες μικρότερες των -80 βαθμών Κελσίου. Πρόκειται για ένα πείραμα προσομοίωσης των συνθηκών που θα αντιμετωπίσει το πλήρωμα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη.

Το πείραμα

Οι ειδικοί από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία παρακολούθησαν το περασμένο Σάββατο το ηλιοβασίλεμα και το χάρηκαν ιδιαίτερα αφού θα αργήσουν πολύ να το ξαναδούν. Η ομάδα, η οποία αποτελείται από 14 άτομα, αμέσως μετά τη δύση του ήλιου εισήλθε στη βάση Concordia Research Station που βρίσκεται σε ένα υψίπεδο της Ανταρκτικής.

Καθώς το νότιο ημισφαίριο βρίσκεται στο τέλος του φιθνοπώρου, ο ήλιος θα κάνει ξανά την εμφάνιση του στην περιοχή τον Αύγουστο και οι θερμοκρασίες που θα σημειωθούν εκεί αυτούς τους μήνες θα είναι μικρότερες από τους -80 βαθμούς Κελσίου. Όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί οι συνθήκες στη συγκεκριμένη περιοχή είναι ότι πιο κοντινό στο… Διάστημα υπάρχει πάνω στη Γη.

«Θα ζήσουμε στον πιο άγριο χειμώνα του πλανήτη. Οι θερμοκρασίες θα πέσουν κάτω από τους -80 βαθμούς Κελσίου αν και μετά τους -20 βαθμούς εγώ τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω διαφορά. Επιπλέον για περίπου τέσσερις μήνες θα ζήσουμε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Οι ρυθμοί της ζωής μεταβάλλονται σε αυτή την απομόνωση. Επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί και έτσι γίνεται ευάλωτο σε λοιμώξεις. Αν όμως καταφέρουμε να αντέξουμε και να δείξουμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει το ταξίδι στον Αρη όλη αυτή η ταλαιπωρία θα αξίζει τελικά τον κόπο»

ανέφερε ο καθηγητής Αλεξάντερ Κούμαρ, επικεφαλής της αποστολής.

[Δροσος Γεωργιος]

Τέλος η «χειμερία νάρκη» για το Opportunity.

Μετά από περίπου πέντε μήνες στασιμότητας, ο ρομποτικός εξερευνητής Opportunity άρχισε να κινείται εκ νέου στο έδαφος του Αρη. Το Opportunity που παρέμεινε καθόλη τη διάρκεια του Αρειανού χειμώνα προστατευμένο στην εσοχή ενός βράχου θα συνεχίσει να εξερευνά τον κόκκινο πλανήτη.

Το Opportunity δεν ήταν απενεργοποιημένο όλο αυτό το χρονικό διάστημα αλλά συνέχισε να λειτουργεί πραγματοποιώντας διάφορα πειράματα, παρ' ότι ακινητοποιημένο.

Οι επιτελείς της αποστολής αποφάσισαν ότι οι συνθήκες στον Αρη είναι πλέον κατάλληλες για να αρχίσει και πάλι το ρομποτικό σκάφος την εξερεύνηση του.

Του έδωσαν εντολή να βγει από την κρυψώνα του και πριν από 48 ώρες το Opportunity έστειλε σήμα ότι έφυγε από τον βράχο και είναι έτοιμο για νέες περιπέτειες. Οι τεχνικοί αυτή τη στιγμή ελέγχουν τις λειτουργίες αλλά και τα αποθέματα ενέργειας του ρομποτικού εξερευνητή και αν όλα είναι καλά θα του αναθέσουν την πρώτη του αποστολή.

Βασικός παράγοντας είναι να υπάρχει αρκετό ηλιακό φως ώστε το Opportunity που κινείται με ηλιακή ενέργεια να κινηθεί νοτιότερα από εκεί που βρίσκεται τώρα σε μια περιοχή όπου έχουν εντοπιστεί αποθέματα στερεοποιημένης λάσπης. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτά τα αποθέματα δημιουργήθηκαν στην πρώιμη ιστορία του Αρη όταν στον πλανήτη υπήρχε ζέστη και υγρασία.

Η αποστολή.

To Opportunity προσεδαφίστηκε στον Αρη το 2003 μαζί με το «δίδυμό» του Spirit. Τα δυο οχήματα αναμενόταν ότι θα είχαν πάψει να είναι λειτουργικά πολύ νωρίτερα, αλλά τελικά διέψευσαν όλες τις προβλέψεις. Το Spirit σίγησε τον περασμένο Μάρτιο, όταν μια ρόδα του «κόλλησε» στο έδαφος. Το Opportunity συνεχίζει ακάθεκτο.

http://www.sciencedaily.com/releases/2012/05/120509171123.htm

 

Η ΝASA έδωσε στη δημοσιότητα την παραπάνω εικόνα από την κάμερα του Opportunity τη στιγμή που το ρομπότ έχει μόλις εγκαταλείψει την κρυψώνα του και αρχίζει να κινείται εκ νέου στην επιφάνεια του Αρη.

[Δροσος Γεωργιος]

Πρόβα Αρειανής εξερεύνησης.

Το Curiosity, ο ρομποτικός εξερευνητής που βρίσκεται καθ' οδόν για τον Αρη, βρίσκεται στο μέσο του ταξιδιού του και αναμένεται να φθάσει στον κόκκινο πλανήτη σε 89 μέρες.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες από τις δοκιμές που κάνει στην έρημο Μπέικερ στην Καλιφόρνια με μια ρέπλικα του Curiosity ώστε οι τεχνικοί και τα μέλη της αποστολής να είναι πανέτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο που μπορεί να προκύψει όταν το ρομπότ ακουμπήσει το έδαφος του Αρη και είναι έτοιμο να ξεκινήσει την εξερεύνηση.

Το Curiosity είναι ένα μεγάλο τροχοφόρο το οποίο εξαιτίας του μεγέθους και των πολλών και πολύπλοκων συστημάτων του δεν μπορεί να τροφοδοτείται με ηλιακούς συλλέκτες όπως οι προκάτοχοί του.

Βασίζεται σε μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων, παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται σε πολυετείς διαπλανητικές αποστολές και είναι ικανές να λειτουργούν αδιάκοπα για δεκαετίες.

Είναι εξοπλισμένο με κάμερες, τοποθετημένες σε διάφορα σημεία ώστε να καταγράφουν εικόνες από πολλές πλευρές και γωνίες λήψεις, αλλά και με πολλά όργανα όπως, για παράδειγμα, ένα λέιζερ που θα ανοίγει τρύπες στα βράχια από μακριά.

Η αποστολή θα προσεδαφιστεί στον Κρατήρα Γκέιλ, μια γιγάντια τρύπα που σχηματίστηκε κατά την πρόσκρουση ενός αρχαίου αστεροειδή. Το Όρος Σαρπ υψώνεται ακριβώς στο κέντρο του κρατήρα και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης του. Το βουνό των 5 χιλιομέτρων σχηματίστηκε από πετρώματα που έλιωσαν κατά την πρόσκρουση και αναπήδησαν όπως αναπηδά η επιφάνεια του νερού μετά την πτώση μιας σταγόνας.

Τα στρώματα από τα οποία αποτελείται το Όρος Σαρπ πιστεύεται ότι διατηρούν ένα αρχείο της γεωλογικής ιστορίας του Άρη εδώ και τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια.

Δορυφόροι έχουν ανιχνεύσει κοντά στους πρόποδες ορυκτά που σχηματίζονται μόνο παρουσία νερού. Τα ορυκτά αυτά ίσως είναι υπολείμματα μιας λίμνης που γέμιζε κάποτε τον κρατήρα, ή θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί όταν η άμμος που μετέφερε ο άνεμος αντέδρασε με νερό από τον υδροφόρο ορίζοντα.

[Δροσος Γεωργιος]

Η αποστολή στον Άρη είναι εφικτή.

Ρώσοι ειδικοί σκοπεύουν εφέτος να δημιουργήσουν το πρώτο λειτουργικό μοντέλο πυρηνικού κινητήρα κατηγορίας υψηλών μεγαβάτ για διαστημικές πτήσεις μεγάλων αποστάσεων.

Το πυρηνικό ενεργειακό μεταφορικό κέντρο αναμένεται να είναι η βασική τεχνολογική συμβολή της Ρωσίας στη διεθνή αποστολή στον Άρη.

Ο μυστηριώδης Κόκκινος πλανήτης έως και σήμερα δεν έχει αποκαλύψει τα μυστικά του. Τα πρώτα ρεαλιστικά σχέδια μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη εμφανίστηκαν με το τέλος της δεκαετίας του ’60 του περασμένου αιώνα. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, η ανθρωπότητα συνεχίζει να «κάνει σημειωτόν» σε τροχιές κοντά στη Γη.

Το ζήτημα είναι ότι για τα μακρόχρονα διαπλανητικά διαστημικά ταξίδια οι παραδοσιακοί πυραυλικοί χημικοί κινητήρες δεν είναι πολύ χρήσιμοι, λέει ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας κοσμοναυτικής Tσιολκόφσκι Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ:

Το αποτέλεσμα είναι ότι τα διαστημικά σκάφη, που εκτοξεύονται από τη Γη προς τους μακρινούς πλανήτες, ταξιδεύουν προς αυτούς για πολύ καιρό. Οι πτήσεις, καταρχάς, δεν είναι πολυάριθμες και κατά δεύτερον, τα ίδια τα διαστημόπλοια έχουν μικρό μέγεθος και βάρος.

Οι πυρηνικοί πυραυλικοί κινητήρες είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στους σημερινούς κινητήρες που λειτουργούν με στερεά και υγρά καύσιμα.

Οι πυρηνοκίνητοι κινητήρες άρχισαν να σχεδιάζονται περισσότερο από μισό αιώνα πριν στην ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ. Και οι δύο εργάζονταν με βάση την ίδια αρχή: στον πυρηνικό αντιδραστήρα θερμαινόταν το «σώμα εργασίας» - το υγρό υδρογόνο - το οποίο κατά την έξοδό του από τα ακροφύσια δημιουργεί έλξη. Παρά τις βελτιώσεις, οι κινητήρες αυτοί παρέμειναν στη Γη. Ένας από τους κύριους λόγους, ο υψηλός κίνδυνος έκρηξης του αντιδραστήρα από υπερθέρμανση και η διαρροή υψηλού επιπέδου ραδιενέργειας. Το νέο ρωσικό σχέδιο της ενεργειακής μεταφορικής μονάδας με ριζικό τρόπο λύνει το πρόβλημα της ασφάλειας.

Στο διαστημόπλοιο σχεδιάζεται η χρήση ιονικών ηλεκτρο-αεριωθούμενων κινητήρων, στους οποίους η έλξη δημιουργείται από την επιταχυνόμενη ροή ιόντων μέσα σε ηλεκτρικό πεδίο.

Και ο πυρηνικός αντιδραστήρας μόνο παράγει το απαραίτητο για τη λειτουργία του ηλεκτρικού κινητήρα ρεύμα, εξηγεί ο ακαδημαϊκός σύμβουλος της Ακαδημίας Μηχανικών Επιστημών της Ρωσίας Γιούρι Ζάιτσεφ:

Η πυρηνική εγκατάσταση έχει πολλά πλεονεκτήματα και ως προς την ισχύ και ως προς την αυτονομία, μάλιστα η ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για τον κινητήρα, αλλά και για τη διασφάλιση της καθημερινής διαβίωσης στο πλοίο και την επίλυση άλλων προβλημάτων.

Προβλέπεται ότι οι πυρηνικοί ενεργειακοί σταθμοί θα επιταχύνουν τις μη επανδρωμένες ερευνητικές πτήσεις σε μακρινούς πλανήτες, παίζοντας το ρόλο των «διαστημικών ρυμουλκών». Με την πάροδο του χρόνου θα είναι δυνατόν να μιλήσουμε και για επανδρωμένα διαστημικά ταξίδια, συμπεριλαμβανομένου και του Άρη. Ωστόσο, εκτιμά ο Γιούρι Ζάιτσεφ, αυτό δεν θα συμβεί γρήγορα, αλλά μετά το 2050.

Και το πιο βασικό πρόβλημα θα είναι η προστασία των κοσμοναυτών από τη θανατηφόρα διαστημική ιονίζουσα ακτινοβολία:

Δεδομένου ότι ακόμη πετάμε σε τροχιές κοντά στη Γη, είμαστε προστατευμένοι χάρη στο μαγνητικό πεδίο της Γης από τα βαρέα φορτισμένα σωματίδια του διαστημικού χώρου. Ένα από τα ηλεκτρονικά στοιχεία του σταθμού «Phobos-Grunt» έθεσαν εκτός λειτουργίας ακριβώς αυτά τα βαριά σωματίδια. Και αν ένα σωματίδιο περάσει μέσα από έναν άνθρωπο, ο θάνατός του είναι βέβαιος.

Προς το παρόν μια επανδρωμένη πτήση στον Άρη είναι μια δελεαστική προοπτική. Οι Ρώσοι επιστήμονες θεωρούν απαραίτητο να προσπαθήσουμε και πάλι να στείλουμε μια αποστολή στον δορυφόρο του Άρη, τον Φόβο.

Εκτιμάται ότι το 2018 θα κατευθυνθεί εκεί το διαστημικό σκάφος "Μπουμεράνγκ", μια ελαφρότερη εκδοχή του ρωσικού αυτόματου διαπλανητικού σταθμού «Phobos-Grunt».

[Δροσος Γεωργιος]

Τελικά υπήρξαν στον Άρη σε πρώτη φάση οι θεμελιώδεις χημικές προϋποθέσεις για τη ζωή.

Αστροβιολόγοι από το Ίδρυμα Carnegie έχουν πρόσφατα διαπιστώσει ότι μπορεί να υπάρξει στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη σύνθετη χημεία με βάση τον άνθρακα.

Το αν αυτό ή όχι συνεχίζει να συμβαίνει εκεί πάνω μέχρι τώρα δεν είναι ακόμα σαφές.

Η έρευνα βασίστηκε σε μια σειρά από μετεωρίτες που ήρθαν εδώ στη Γη από τον Άρη. Οι δύο πλανήτες είναι γνωστό ότι έχουν αντάλλαξαν βράχους και άλλα υλικά με πάροδο του χρόνου. Αυτό που είναι άκρως ενδιαφέρον στη νέα μελέτη είναι ότι οι μετεωρίτες του Άρη που η ομάδα ερεύνησε μπορεί να υποστηρίξουν μακρομόρια.

Πρόκειται για πολύ μεγάλα μόρια που περιέχουν άνθρακα, υδρογόνο και περιλαμβάνουν και άλλες χημικές ουσίες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι κανένα από τα μόρια που βρήκε η ομάδα του Carnegie ήταν βιολογικής προέλευσης.

Έτσι αποκλείστηκε η πιθανότητα (που είχαν προβάλει άλλοι επιστήμονες) ότι οι οργανικές ενώσεις του άνθρακα στους αρειανούς μετεωρίτες «μολύνθηκαν» από το γήινο περιβάλλον μετά την είσοδό τους σε αυτό.

Ο άνθρακας των αρειανών μετεωριτών πιστεύεται ότι προέρχεται από παλαιότερη ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Άρη και ειδικότερα από τη δημιουργία των πετρωμάτων κατά την ψύξη του μάγματος και όχι από αρχαία αρειανά μικρόβια (κάτι για το οποίο πάντα ελπίζουν οι αστροβιολόγοι).

Σύμφωνα με τους αμερικανούς ερευνητές, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του πλανήτη στο έδαφός του βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες οργανικής χημείας, οι οποίες – τουλάχιστον στη Γη – αποτελούν το υπόβαθρο για την ανάδυση της ζωής.

Ο άνθρακας, σε συνδυασμό με το υδρογόνο, το οξυγόνο, το άζωτο και άλλα στοιχεία, δημιουργεί τα οργανικά μόρια της ζωής.

Οι ερευνητές προσδιόρισαν μόρια άνθρακα που είχαν αναχθεί, καθώς, τα οποία αποτελούνται από άνθρακα, που δεσμεύονται είτε με τα ίδια άτομα, ή με υδρογόνο. Αυτή η ανακάλυψη θα επιτρέψει στους επιστήμονες να αποκτήσουν μια καλύτερη κατανόηση του τι η χημεία του γειτονικού μας κόσμου είναι ικανή να κάνει.

Λεπτομέρειες της νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Express.

«Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι η αποθήκευση των αναχθέντων μορίων του άνθρακα στον Άρη εμφανίστηκε σε όλη την ιστορία του πλανήτη και θα μπορούσε να είναι παρόμοια με τις διαδικασίες που έλαβαν χώρα στην αρχαία Γη», εξηγεί ο ερευνητής Andrew Steele, ο επικεφαλής συγγραφέας της νέας δημοσίευσης.

Όπως δήλωσε ο Steele, η νέα έρευνα απαντά πλέον με βεβαιότητα καταφατικά στο πρωταρχικό ερώτημα κατά πόσο υπήρξαν στον Άρη σε πρώτη φάση οι θεμελιώδεις χημικές προϋποθέσεις για τη ζωή. Το επόμενο ζωτικό ερώτημα, που μένει να απαντηθεί και προς το οποίο στρέφεται πλέον η έρευνα, είναι αν η ζωή όντως αναδύθηκε κάποια στιγμή στον γειτονικό πλανήτη και τι απέγινε στην πορεία.

"Η κατανόηση της γένεσης των εν λόγω μη βιολογικών μορίων, που περιέχουν άνθρακα στον Άρη είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μελλοντικών αποστολών ώστε να εντοπιστούν αποδεικτικά στοιχεία της ζωής στον γειτονικό πλανήτη μας," συνέχισε ο Steele.

Βεβαίως αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που Αρειανοί μετεωρίτες μας αποκάλυψαν μεγάλες αλυσίδες από άνθρακα και υδρογόνο. Ωστόσο, μαίνεται η συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με το αν αυτά τα μόρια σχηματίζονται στο εσωτερικό των μετεωριτών, ή πράγματι ήρθαν από την επιφάνεια του πλανήτη.

Η επόμενη επιστημονική αποστολή στον Άρη, το νέο όχημα τύπου ρόβερ «Mars Science Laborarory» (γνωστό και ως «Curiosity» ), που προγραμματίζεται να φθάσει στον πλανήτη φέτος τον Αύγουστο, ελπίζεται ότι θα ρίξει περισσότερο φως πάνω στο ζήτημα, το οποίο σχετίζεται με ένα ερώτημα που ταλανίζει τους ανθρώπους: «Είμαστε τελικά η μόνη μορφή ζωής στο σύμπαν;»

[Δροσος Γεωργιος]

Το μεθάνιο του Άρη δεν έχει βιολογική προέλευση.

Οι πλανητολόγοι αναθάρρησαν πριν από εννέα χρόνια, όταν ανίχνευσαν μεθάνιο στην ατμόσφαιρα του Άρη. Μήπως αυτό το οργανικό αέριο προέρχεται από εξωγήινα μικρόβια; Δυστυχώς όχι, απαντά τώρα διεθνής ερευνητική ομάδα, η οποία διαπιστώνει ότι το μεθάνιο προέρχεται από μετεωρίτες εκτεθειμένους στην ηλιακή ακτινοβολία....

Το μεθάνιο, ένα άχρωμο και άοσμο αέριο που αποτελείται από ένα άτομο άνθρακα ενωμένο με τέσσερα άτομα υδρογόνου, παράγεται στη Γη κυρίως από βιολογικές διαδικασίες, όπως η αποσύνθεση πιο περίπλοκων οργανικών ενώσεων.

Στην περίπτωση του Άρη, οι επιστήμονες αναρωτιούνταν αν το αέριο προέρχεται από μικροβιακή ζωή ή από ηφαιστειακές διαδικασίες που δεν έχουν γίνει αντιληπτές μέχρι σήμερα. Καμία από τις δύο θεωρίες δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα, ωστόσο σύμφωνα με προηγούμενες εκτιμήσεις η παραγωγή μεθανίου στο γειτονικό πλανήτη φτάνει τους 200 με 300 τόνους ετησίως.

Μια οριστική απάντηση επιχειρεί τώρα να δώσει διεθνής μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature: Ultraviolet-radiation-induced methane emissions from meteorites and the Martian atmosphere. Έπειτα από πειράματα σε θραύσμα ενός αρειανού μετεωρίτη που έχει βρεθεί στη Γη, η ερευνητική ομάδα καταλήγει στο «απογοητευτικό» συμπέρασμα ότι το μεθάνιο δεν έχει βιολογική προέλευση.

«Το μεθάνιο παράγεται από αναρίθμητους μικρομετεωρίτες και κόκκους διαπλανητικής σκόνης που πέφτουν από το Διάστημα στην επιφάνεια του Άρη» αναφέρει ο Φρανκ Κέπλερ του Ινστιτούτου Χημείας Max Planck στο Μάινζ της Γερμανίας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

«Η ενέργεια [που απαιτείται για το σχηματισμό του αερίου] παρέχεται από την ακραία [ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία» συμπληρώνει.

Η αλήθεια είναι ότι η επιφάνεια του Άρη δέχεται πολύ περισσότερους μετεωρίτες από ό,τι η Γη, δεδομένου ότι η ατμόσφαιρά του δεν είναι αρκετά πυκνή ώστε τα εισερχόμενα σώματα να διαλυθούν κατά την κάθοδό τους.

Επιπλέον, ο Άρης δεν διαθέτει προστατευτικό στρώμα όζοντος, οπότε είναι εκτεθειμένος στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, αλλά και στις κοσμικές ακτίνες που καταφθάνουν από το εξώτερο διάστημα.

Σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια της Ουτρέχτης και του Εδιμβούργου, η ομάδα του Δρ Κέπλερ εξέτασε ένα θραύσμα του διάσημου μετεωρίτη του Μέρκισον, ενός βράχου που έπεσε το 1969 κοντά στην ομώνυμη πόλη της Αυστραλίας.

Ο μετεωρίτης αυτός κατατάσσεται στους χονδρίτες, μια κατηγορία μετεωριτών και αστεροειδών που περιέχουν άνθρακα -βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή μεθανίου- σε υψηλή περιεκτικότητα.

Ο μετεωρίτης του Μέρκισον «έχει παραπλήσια χημική σύσταση με το μεγαλύτερο μέρος μετεωρικής ύλης που πέφτει στον Άρη» διαβεβαιώνει η νέα μελέτη.

Όταν οι ερευνητές ακτινοβόλησαν επιλεγμένα θραύσματα του μετεωρίτη με ισχυρό υπεριώδες φως, οι διαστημικές πέτρες άρχισαν αμέσως να απελευθερώνουν μεθάνιο.

Δεδομένου όμως ότι η επιφανειακή θερμοκρασία στον Άρη κυμαίνεται από τους -143 μέχρι τους +17 βαθμούς Κελσίου, η ερευνητική ομάδα επανέλαβε το πείραμα σε διάφορες θερμοκρασίες, και διαπίστωσε ότι η παραγωγή μεθανίου αυξάνεται με τη ζέστη.

Πράγματι, οι υψηλότερες συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικού μεθανίου έχουν καταγραφεί σε μια σχετικά λεπτή ζώνη γύρω από τον ισημερινό του Άρη, όπου η θερμοκρασία είναι μέγιστη -μια παρατήρηση που καθιστά τα ευρήματα της τελευταίας μελέτης πιο πειστικά.

Η οριστική απάντηση στο μυστήριο του μεθανίου, επισημαίνουν οι ερευνητές, θα μπορούσε να δοθεί από το Curiosity, του μεγαλύτερου τροχοφόρου ρομπότ που έχει εκτοξευτεί μέχρι σήμερα, το οποίο θα προσεδαφιστεί στον Άρη τον Αύγουστο και θα διερευνήσει αν ο πλανήτης είναι, ή ήταν κάποτε, φιλόξενος για τη ζωή.

http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature11203.html#/supplementary-information

[Δροσος Γεωργιος]

Πιθανή βλάβη στον γηραιότερο από τους δορυφόρους που μελετούν τον Άρη.

Έπειτα από μια δεκαετία σχεδόν αδιάλειπτης λειτουργίας, το Mars Odyssey της NASA, ο γηραιότερος από τους δορυφόρους που μελετούν τον Άρη, τέθηκε αυτόματα σε κατάσταση αναμονής λόγω δυσλειτουργίας.

Η πιθανή βλάβη δεν αφορά κρίσιμο εξάρτημα, και ο δορυφόρος πιθανότατα θα επανέλθει σε λειτουργία, ωστόσο ενδεχόμενη απώλειά του θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στην επικοινωνία με τα ρομπότ που εξερευνούν την αρειανή επιφάνεια.

Όπως ανακοίνωσε το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA, το οποίο διαχειρίζεται την αποστολή από την Καλιφόρνια, το Mars Odyssey τέθηκε προληπτικά σε κατάσταση αναμονής την περασμένη Παρασκευή. Αιτία ήταν κάποιες μη αναμενόμενες ενδείξεις σε έναν από τους τρεις «τροχούς αντίδρασης», οι οποίοι επιτρέπουν στο σκάφος να ελέγχει και να ρυθμίζει τον προσανατολισμό του.

«Το σκάφος είναι ασφαλές και οι πληροφορίες που μετέδωσε δείχνουν ότι το πρόβλημα περιορίζεται σε έναν μόνο τροχό αντίδρασης» δήλωσε ο Κρις Ποτς, επικεφαλής της αποστολής στο JPL. Πρόσθεσε ότι η ομάδα του θα καταρτίσει σχέδιο για την επανενεργοποίηση του δορυφόρου τις επόμενες μέρες.

Το Mars Odyssey εκτοξεύτηκε τον Απρίλιο του 2001 και έφτασε στον Άρη τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Περισσότερο από δέκα χρόνια μετά, είναι η μακροβιότερη ενεργή αποστολή στον Άρη.

Εκτός του ότι μεταδίδει τις δικές του παρατηρήσεις, το Mars Odyssey λειτουργεί και ως αναμεταδότης για την επικοινωνία με το ρομπότ Opportunity της NASA που εξερευνά τον Άρη από το 2004.

Προορίζεται να χρησιμοποιηθεί και ως αναμεταδότης για το Curiosity, το νέο, μεγάλο τροχοφόρο ρομπότ της NASA που θα προσεδαφιστεί τoν Αύγουστο, προκειμένου να εξετάσει αν ο Άρης είναι ή ήταν κάποτε φιλόξενος για τη ζωή.

Ως αναμεταδότης θα χρησιμοποιηθεί όμως και το Mars Reconnaissance Orbiter, ένας νεότερος δορυφόρος της NASA.

Σε τροχιά γύρω από τον Άρη βρίσκεται και ένας τρίτος ενεργός δορυφόρος, το Μars Express της ESA, της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας.

[Δροσος Γεωργιος]

Στον Αρη χιονίζει..

Μια ακόμη εντυπωσιακή και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες για τον Αρη. Εχει διαπιστωθεί εδώ και καιρό ότι στις πολικές περιοχές του κόκκινου πλανήτη χιονίζει. Εχει επίσης εξακριβωθεί η σύσταση του χιονιού, το οποίο αποτελείται από παγωμένους κρυστάλλους διοξειδίου του άνθρακα. Ερευνητές του ΜΙΤ υποστηρίζουν τώρα ότι «μέτρησαν» το μέγεθος των νιφάδων οι οποίες είναι μικροσκοπικές.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματά τους, μια νιφάδα αρειανού χιονιού έχει μέγεθος παρόμοιο με εκείνο των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

«Αν βρεθεί κάποιος στον Αρη θα βιώσει τη χιονόπτωση ως ομίχλη επειδή δεν πέφτουν νιφάδες αλλά ραφιναρισμένα σωματίδια» αναφέρει η Κέρι Καχόι, καθηγήτρια Αεροναυτικής και Αστροναυτικής του ΜΙΤ και μέλος της ερευνητικής ομάδας η οποία βασίστηκε σε δεδομένα που έχουν στείλει οι δορυφόροι MGS και MRO οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Αρη και τον μελετούν.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Geophysical Research».

[Δροσος Γεωργιος]

Νέες ενδείξεις από μετεωρίτες για αφθονία νερού στον Άρη.

Νέα στοιχεία έρχονται να ενισχύσουν την πεποίθηση των επιστημόνων ότι, εκτός από τη Γη, η οποία είναι ο μόνος πλανήτης του ηλιακού συστήματος που διαθέτει μεγάλα υδάτινα αποθέματα στο εσωτερικό του, και ο Άρης κάποτε είχε αφθονία νερού στα έγκατά του. Αν και έως τώρα έχουν συσωρευτεί αρκετές ενδείξεις για την ύπαρξη κάποτε σημαντικών ποσοτήτων υγρού νερού στην επιφάνεια του Άρη, οι εκτιμήσεις ήταν ότι το εσωτερικό του ήταν γενικά άνυδρο, μία εικόνα που τώρα μάλλον ανατρέπεται.

Επιστήμονες του Ινστιτούτου Κάρνεγκι, με επικεφαλής τον Φράνσις ΜακΚάμπιν και τον Έρικ Χάουρι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Geology» της Γεωλογικής Εταιρίας της Αμερικής, ανέλυσαν το περιεχόμενο δύο μετεωριτών αρειανής προέλευσης που ανακαλύφθηκαν στη Γη. Οι μετεωρίτες, οι οποίοι πιστεύεται ότι προέρχονται από τον μανδύα του «κόκκινου πλανήτη» (δηλαδή από το εκτεταμένο γεωλογικό στρώμα μεταξύ του φλοιού και του πυρήνα), εκτινάχθηκαν από τον Άρη πριν από περίπου 2,5 εκατ. χρόνια και κατέληξαν στη Γη, παγιδευμένοι από τη βαρύτητά της.

Αναλύοντας γεωχημικά τη σύνθεση των δύο μετεωριτών, οι γεωλόγοι συμπέραναν ότι ο μανδύας του Άρη, σε ορισμένα σημεία, πρέπει να περιείχε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που έχουν υποθέσει ως τώρα οι επιστήμονες, σε σημείο που να μην διέφερε από την ποσότητα των υπόγειων υδάτων της Γης.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το νερό υπήρχε ήδη από την αρχική φάση σχηματισμού του Άρη και έκτοτε ο πλανήτης διατήρησε την ικανότητά του να διακρατεί αποθέματα νερού στο εσωτερικό του.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Αμερικανών ερευνητών, ο μανδύας του Άρη περιείχε 70 έως 300 μέρη νερού (ppm) ανά εκατομμύριο. Συγκριτικά, το ανώτερο στρώμα του μανδύα της Γης περιέχει κατά προσέγγιση 50 έως 300 μέρη νερού ανά εκατομμύριο. Τα ηφαίστεια θεωρούνται ο κύριος μηχανισμός μέσω του οποίου το νερό του Άρη ανέβαινε από τα έγκατα του πλανήτη προς την επιφάνειά του.

Τα νέα στοιχεία ενισχύουν επίσης την άποψη ότι, αφού υπήρχε τόσο νερό, είναι πολύ πιθανό να υπήρχαν κάποτε κάποιες μορφής ζωής -όχι κατ’ ανάγκην νοήμονες!- στον γειτονικό πλανήτη. Και δεν αποκλείεται να υπάρχουν ακόμα, αν τουλάχιστον κρίνει κανείς από την ανθεκτικότητα των γήινων μικροοργανισμών.

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα εντυπωσιακή εικόνα έστειλε το Opportunity.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία από την επιφάνεια του Αρη. Πρόκειται για μια πανοραμική εικόνα που τράβηξε το Opportunity, το ρομπότ που βρίσκεται στον κόκκινο πλανήτη και τον εξερευνά τα τελευταία οκτώ χρόνια.

Η φωτογραφία απεικονίζει με λεπτομέρεια και σε προοπτική 360 μοιρών την περιοχή «Greeley Haven» («Το Καταφύγιο του Γκρίλι») που πήρε το όνομα της από τον πλανητικό γεωλόγο Ρόναλντ Γκρίλι που πέθανε πέρυσι και ήταν μέλος της αποστολής των ρομποτικών γεωλόγων στον Αρη. Η συγκεκριμένη περιοχή είναι αυτή στην οποία βρήκε καταφύγιο κάτω από ένα πέτρωμα το Opportunity κατά τη διάρκεια του αρειανού χειμώνα.

«Η εικόνα αποκαλύπτει πολλά γεωλογικά δεδομένα τα οποία μπορούν να χρησιμεύσουν στις μελέτες για τη χημική σύσταση και τον ορυκτό πλούτο του Αρη. Μας προσφέρει επίσης μια καταπληκτική θέα ενός μεγάλου κρατήρα, του μεγαλύτερου που έχουν επισκεφτεί και εξερευνήσει τα ρομπότ που έχουμε στείλει στον Αρη» αναφέρει σε χθεσινή του δήλωση ο Τζιμ Μπελ, επικεφαλής της ομάδας που ελέγχει τις κάμερες και τα οπτικά συστήματα του Opportunity.

 

Πόσο κοντά στον Άρη έχει φτάσει το Curiosity;

Σε ένα μήνα - στις 5 Αυγούστου 2012 - το διαστημικό ρομπότ Curiosity θα προσγειωθεί στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη.

Χρησιμοποιώντας την προσομοίωση της NASA που βρίσκεται ΕΔΩ:

http://solarsystem.nasa.gov/eyes/player/?document=http://solarsystem.nasa.gov/eyes/content/documents/msl/msl.xml

μπορούμε να βλέπουμε ανά πάσα στιγμή ποια είναι η θέση του διαστημικού σκάφους που μεταφέρει το Mars Science Laboratory "Curiosity".

Υπενθυμίζεται ότι:

η «περιέργεια», είναι το πιο πολύπλοκο και υπερσύγχρονο ρομποτικό διαστημικό σκάφος που κατασκευάστηκε ποτέ με σκοπό την εξερεύνηση άλλων πλανητών.

Η αποστολή του είναι να ψάξει για οργανικές ενώσεις και άλλα χαρακτηριστικά που θα αποδεικνύουν το αν ο πλανήτης είναι, ή ήταν κάποτε ή θα μπορούσε να γίνει κατοικήσιμoς

Αν όλα πάνε καλά, το πυρηνοκίνητο σκάφος θα φτάσει στον Άρη στις 5 Αυγούστου, και θα εισέλθει στην ατμόσφαιρά του με ταχύτητα 3200 μίλια/ώρα για να προσεδαφιστεί στον κρατήρα Γκέιλ του οποίου η διάμετρος είναι 100 μίλια. Το κόστος της αποστολής φτάνει περίπου στα 2 δισεκατ. ευρώ.

Curiosity: ένα ρομπότ Γεωλόγος και Χημικός

Για δυο (γήινα) χρόνια θα εξερευνά την επιφάνεια του Άρη με σκοπό τον εντοπισμό νερού και οργανικής ύλης. Το Curiosity είναι εξάτροχο όχημα 900 κιλών και διαθέτει χημικό εργαστήριο, βιντεοκάμερες, μετεωρολογικό σταθμό, τρυπάνι, ακτίνες λέιζερ καθώς επίσης κι έναν ρομποτικό βραχίονα μήκους δύο μέτρων.

Η προσεδάφιση θα γίνει στον κρατήρα Γκέιλ, στους πρόποδες ενός βουνού ύψους 5.000 μέτρων, γιατί σ’ αυτή την περιοχή οι γεωλογικοί σχηματισμοί και τα ιζήματα δείχνουν την ύπαρξη νερού

[Δροσος Γεωργιος]

Μια κάψουλα για τον... Άρη.

Μια τελετή για το «καλοσώρισμα» της κάψουλας Orion με προορισμό τον Άρη πραγματοποίησε η NASA, στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στη Φλόριντα, στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία Διαστήματος, η πρώτη δοκιμαστική μη επανδρωμένη αποστολή του Orion έχει προγραμματιστεί για το 2014. Συγκεκριμένα, η κάψουλα, με τη βοήθεια ενός πυραύλου Delta 4, θα «ταξιδέψει» και θα τεθεί σε τροχιά στα 3.600 μίλια (5.794 χλμ.) πάνω από την επιφάνεια της Γης – απόσταση που ξεπερνά εκείνη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τη Γη κατά 15 φορές.

Μετά την ολοκλήρωση πληρών περιστροφών του γύρω από τον πλανήτη μας, ο Orion θα μπει και πάλι στην γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα μεγαλύτερη των 20.000 μιλίων/ώρα (32.187 χλμ./ώρα) προκειμένου να δοκιμαστεί η ειδική ασπίδα θερμοπροστασίας του.

«Πρόκειται για ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης των ΗΠΑ» αναφέρει η Λόρι Γκάρβερ από τη NASA.

Σε πρώτη φάση, ο Orion αναμένεται να δοκιμαστεί σε αποστολή σε κάποιον αστεροειδή, απώτερος στόχος της NASA, όμως, είναι η κατάκτηση του κόκκινου πλανήτη.

«Χωρίς αμφιβολία, ο μακροπρόθεσμος στόχος του διαστημικού μας προγράμματος είναι η άφιξή μας στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030» υπογράμμισε κατά την ομιλία του στην τελετή ο γερουσιαστής Μπιλ Νέλσον.

«Πρέπει ακόμη να προσδιορίσουμε πώς θα καταφέρουμε να φτάσουμε εκεί: πρέπει να αναπτύξουμε αρκετές τεχνολογίες αλλά και να δούμε πώς και πού θα μπορούσαμε να κάνουμε στάση πριν από την άφιξη στον προορισμό μας. Στόχος μας, σε πρώτη φάση, είναι ένας αστεροειδής μέχρι το 2025. Γνωρίζουμε παρόλα αυτά, ότι η κάψουλα Orion θα αποτελέσει σημαντικό “σκαλοπάτι” για να φτάσουμε εκεί» είπε ο ίδιος.

Μέσα στους επόμενους 18 μήνες, μηχανικοί και τεχνικοί της NASA θα ενσωματώσουν στην κάψουλα αεροηλεκτρονικά συστήματα, υπολογιστές πτήσης και την ειδική ασπίδα θερμοπροστασίας στο εξωτερικό της μέρος.

 

Tο πρόγραμμα ΕxoMars ενισχύεται.

Η Ρωσία αναλαμβάνει περισσότερες από τις μισές εργασίες του δεύτερου σταδίου του διεθνούς προγράμματος ExoMars, που έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί το 2018. Αυτή η είδηση διαδόθηκε στους διαδρόμους της αεροδιαστημικής έκθεσης στο Φάρνμπορο.

Το φθινόπωρο, όπως αναμένεται, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roscosmos θα υπογράψουν την τελική συμφωνία για το ExoMars.

Το πρόγραμμα ExoMars έγινε ρωσο-ευρωπαϊκό από το Φεβρουάριο αυτής της χρονιάς, όταν οι ΗΠΑ αρνήθηκαν για οικονομικούς λόγους τη συμμετοχή τους σ’ αυτό. Και αν και στη θέση των βαρέων αμερικανικών πυραύλων Atlas-5 θα πετάξουν οι ρωσικοί Proton, το ExoMars όπως και πριν θα αποτελείται από δύο στάδια.

Με τον πρώτο Proton το 2016 θα κατευθυνθεί στον Κόκκινο Πλανήτη το σκάφος EDM (Entry, Descent and Landing Demonstrator Module), ο «δείκτης προσεδάφισης», καθώς και η τροχιακή μονάδα ΤGO (Trace Gas Orbiter).

Με τη βοήθεια του EDM οι Ευρωπαίοι θα δοκιμάσουν νέες για τους ίδιους τεχνικές εισόδου στην ατμόσφαιρα του Άρη, καθόδου και προσεδάφισης. Παλαιότερα στον Άρη έχουν προσεδαφιστεί μόνο ρωσικά και αμερικανικά οχήματα, λέει ο επιστημονικός γραμματέας του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Αλεξάντρ Ζαχάροφ:

Οι Ρώσοι ειδικοί από την επιστημονική-κατασκευαστική εταιρεία Lavochkin θα βοηθήσουν τους Ευρωπαίους συναδέλφους να κάνουν τους υπολογισμούς του «δείκτη προσεδάφισης», ο οποίος κατασκευάζεται στην Ευρώπη. Ο σκοπός του είναι αμιγώς τεχνικός, γι’ αυτό δεν θα φέρει πάνω του επιστημονικό εξοπλισμό.

Ο «Δείκτης» θα εξοπλιστεί μόνο με αισθητήρες για την παρακολούθηση της διαδικασίας καθόδου και προσεδάφισης. Στη δε μονάδα σε τροχιά θα τοποθετηθούν αρκετές ρωσικές συσκευές, μεταξύ των οποίων ένας ανιχνευτής νετρονίων για τη μελέτη της κατανομής νερού κάτω από την επιφάνεια του Άρη έως και ένα μέτρο βάθος, συνεχίζει ο Αλεξάντρ Ζαχάροφ.

Ο ανιχνευτής θα διευκρινίσει την κατάσταση σε τροχιά από άποψη ραδιενεργού ακτινοβολίας σε τροχιά, πράγμα πολύ σημαντικό για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές.

Σε ό,τι αφορά στο μεθάνιο οι επιστήμονες ενδιαφέρονται πολύ να κατανοήσουν πώς βρέθηκε στον Άρη. Η μονάδα τροχιάς θα χαρτογραφήσει τα σημεία εξόδου του μεθανίου από τα βάθη του πλανήτη, ώστε να προσδιοριστεί το σημείο προσγείωσης στο επόμενο στάδιο του ExoMars, που θα ξεκινήσει με τη δεύτερη εκτόξευση με πύραυλο Proton:

Το 2018 έχει συμπεριληφθεί στην αποστολή μια πλατφόρμα προσγείωσης, που κατασκευάστηκε στην εταιρεία Lavochkin, η οποία θα μεταφέρει στην επιφάνεια του πλανήτη την ευρωπαϊκή άκατο μετακίνησης στον Άρη. Στην πλατφόρμα θα υπάρχουν κυρίως ρωσικές συσκευές.

Αποστολή της ακάτου μετακίνησης είναι η ανεύρεση αρχαίων βακτηρίων και έχει σχεδιαστεί για έξι μήνες. Ημερησίως θα διανύει 100 μέτρα. Η πλατφόρμα θα πρέπει να λειτουργήσει τουλάχιστον ένα έτος και θα χρειαστεί να τροφοδοτηθεί από συσσωρευτή ατομικής ενέργειας.

Ένα μέρος των ρωσικών συσκευών, που θα τοποθετηθούν στα συστήματα του ExoMars είχαν σχεδιαστεί για τον Phobos-Grunt. Έτσι μετά την αποτυχία με εκείνη τη «διαστημική ομπρέλα» το νέο πρόγραμμα θα βοηθήσει τη Ρωσία να διατηρήσει τις επιστημονικές της βλέψεις προς τον Άρη.

[Δροσος Γεωργιος]

Με αγωνία αναμένει η NASA την προσεδάφιση του Curiosity στον Άρη.

http://www.tovima.gr/webtv/#339086

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Mars Odyssey «περιμένει» το Curiosity.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καλλιτεχνική απεικόνιση του δορυφόρου Mars Odyssey ενώ περνάει πάνω τον Βόρειο Πόλο του Αρη τον οποίο παρατηρεί και μελετά από το 2001. Οι τεχνικοί της NASA οδήγησαν τον δορυφόρο σε ένα σημείο από το οποίο θα μπορεί να παρακολουθεί τη διαδικασία προσεδάφισης του ρομποτικού εξερευνητή Curiosity στον κόκκινο πλανήτη.

Το σκάφος που μεταφέρει το ρομπότ βρίσκεται καθοδόν προς τον Αρη και σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα το απελευθερώσει στις 6 Αυγούστου.

Ο Mars Odyssey θα παρακολουθεί την όλη διαδικασία και στείλει σήμα αν όλα πήγαν ομαλά και το Curiosity προσεδαφίστηκε με επιτυχία.

[Δροσος Γεωργιος]

Το Ρομποτικό όχημα της NΑSA θα προσγειωθεί στον Κόκκινο Πλανήτη τη Δευτέρα.

Την τελική του προσέγγιση προς τον Κόκκινο Πλανήτη άρχισε το ρομποτικό όχημα Curiosity της NΑSA που αποχαιρέτησε τη Γη τον προηγούμενο Νοέμβριο.

Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, το Curiosity θα προσεδαφιστεί στον Κόκκινο Πλανήτη τη Δευτέρα 6 Αυγούστου στις 8.30 το πρωί (ώρα Ελλάδος). Mετά την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης φάσης, οι επιστήμονες θα περάσουν αρκετές εβδομάδες προκειμένου να ελέγξουν σε ποια κατάσταση βρίσκoνται τα όργανα.

Τις πρώτες ημέρες το Curiosity θα στείλει μερικές φωτογραφίες αρχικά μαυρόασπρες και στη συνέχεια έγχρωμες, ενώ αργότερα θα αρχίσει τις έρευνες και αναλύσεις που έχουν προγραμματιστεί.

Ενώ το μικρό ρομποτικό όχημα θα ακουμπά την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη, στη Νέα Υόρκη τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στις γιγαντοοθόνες που θα στηθούν στην Τάιμς Σκουέρ. Βέβαια, όσοι συγκεντρωθούν εκεί δεν πρόκειται να δουν το εγχείρημα σε πραγματικό χρόνο.

Αυτό που θα δουν, αντιθέτως, θα είναι το προσωπικό του κέντρου ελέγχου του Jet Propulsion Laboratory της NASA να περιμένει με αγωνία να λάβει τα σήματα που μαρτυρούν ότι το διαστημικό εργαστήριο βρίσκεται στην επιφάνεια του Αρη.

Οπως δήλωσε ο επικεφαλής της διεύθυνσης επιστημονικών αποστολών της NASA, Τζον Γκράνσφελντ «δεν υπάρχει καλύτερο σημείο από την Τάιμς Σκουέρ για να συμμετάσχουν και οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης στην ιστορικής σημασίας προσεδάφιση.

Η Τάιμς Σκουέρ, άλλωστε, είναι ο τόπος που οι κάτοικοι της πόλης συγκεντρώνονται σε όλα τα ιστορικά γεγονότα»

[Δροσος Γεωργιος]

Τροχιά για τον Αρη βάζει η διαστημική υπηρεσία της Ινδίας.

Η Διαστημική Υπηρεσία της Ινδίας σκοπεύει να στείλει ένα διαστημικό όχημα στον Άρη τον Νοέμβριο του 2013, εφόσον τελικά η κυβέρνηση εγκρίνει το σχέδιό της.

Η πρόταση του Υπηρεσίας είναι να προχωρήσει στην εκτόξευση του μη επανδρωμένου οχήματος στις 26 Νοεμβρίου 2013. Η επόμενη ευκαιρία για μια αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη είναι το Μάιο του 2018.

Το κόστος υπολογίζεται σε 4,5 δισ. ρουπίες (περίπου 80 εκατομμύρια δολάρια).

Κάποιες από τις μελέτες που σχετίζονται με την ινδική αποστολή έχουν ήδη ολοκληρωθεί, είπε ο Ντ. Π. Καρνίκ, ο εκπρόσωπος της ινδικής διαστημικής υπηρεσίας.

Το διαστημόπλοιο, εφόσον εκτοξευτεί το 2013, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη τον Σεπτέμβριο του 2014, μετά από ταξίδι 300 ημερών.

Θα είναι εφοδιασμένο με ειδικό εξοπλισμό για να πραγματοποιήσει εννέα επιστημονικά πειράματα εξετάζοντας το έδαφος, το υπέδαφος και την ατμόσφαιρα του Άρη.

Στην έκθεσή του προς το Υπουργικό Συμβούλιο η Υπηρεσία σημειώνει πάντως με αρκετή δόση ειλικρίνειας ότι:

από τις 42 μη επανδρωμένες αποστολές στον Άρη που έχουν γίνει από διάφορες χώρες οι μισές απέτυχαν.

[Δροσος Γεωργιος]

Εφτασε τελικά!!!Συγχαρητήρια σε ολους αυτούς που δουλεψαν ατελείωτες ωρες για αυτο το αποτέλεσμα.

Περισσότερα!!!

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=16808&postdays=0&postorder=asc&start=0

[Δροσος Γεωργιος]

Aποστολή που μπορεί να εκπληρωθεί.

Η Ινδία σχεδιάζει το Νοέμβριο του 2013 να εκτοξεύσει με προορισμό τον Άρη ένα επιστημονικό τροχιακό σκάφος. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Μανμοχάν Σινγκχ το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε την ιδέα της αποστολής, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί με το συγκριτικά μικρό ποσό των 82 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η Ινδία είναι γνωστή για τους τεχνικούς της επιστήμονες και τον επαρκώς ανεπτυγμένο αεροδιαστημικό της κλάδο. Το 2008 εκτόξευσε και έθεσε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη το σκάφος «Τσαντραγιάν-1».

Ωστόσο να υλοποιήσει μόνη της αποστολή στον Άρη θα της ήταν εξαιρετικά δύσκολο, μέχρι σήμερα αυτό το είχαν κατορθώσει μόνο η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Στην αποκάλυψη παρόμοιων σχεδίων εμπεριέχεται ένα είδος πρόκλησης στην Κίνα, η οποία είχε επιτυχίες στο Διάστημα, εκτιμά ο επικεφαλής του ρωσικού Κέντρου Ανατολικών Ερευνών Αντρέι Βολόντιν:

Νομίζω ότι η Ινδία, σχεδιάζοντας την εκτόξευση σκάφους για τον Άρη έχει στο νου της ορισμένες προϋποθέσεις. Πρωτίστως να δείξει στην Κίνα ότι δεν είναι υποδεέστερη στην εξερεύνηση του Διαστήματος. Κατά δεύτερον είναι μια προσπάθεια να ασκηθεί επιρροή στην κοινή γνώμη, να παρακινηθεί το ενδιαφέρον της για την ανάπτυξη των υψηλών τεχνολογιών. Ένα τρίτο σημείο είναι ότι μπορεί να αποτελεί και μια πρόσκληση σε άλλες χώρες για συνεργασία. Είτε οι ΗΠΑ, είτε η Ρωσία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα συμμετάσχουν σε αυτά τα σχέδια.

Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα ότι αυτή η αποστολή θα γίνει. Εάν όντως γίνει, τότε πιθανότατα θα συμβεί αυτό από κοινού με άλλες χώρες. Ενώ οι αριθμοί, που προαναγγέλθηκαν, είναι προφανώς μειωμένοι, ακόμη και αν υπολογιστεί η διαδεδομένη γνώμη ότι η αξία της εργατικής δύναμης στην Ινδία είναι 7-8 φορές χαμηλότερη από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες, εκτιμά ο Αντρέι Βολόντιν. Μαζί του δεν συμφωνεί ο αρθρογράφος του περιοδικού «Νέα της Κοσμοναυτικής» Ίγκορ Λίσοφ:

Υπάρχει μία χώρα στον κόσμο, στην οποία αυτό μπορεί να συμβεί και είναι η Ινδία.

Εκεί υπάρχει φθηνή εργατική δύναμη και αρκετά υψηλή ειδίκευση των μηχανικών του διαστημικού κλάδου.

Για οποιαδήποτε χώρα, η οποία ξεκινά αυτό το δρόμο, το πρώτο σκάφος είναι πάντοτε αρκετά οικονομικό και θέτει κυρίως ήδη κατανοητούς στόχους. Από την άλλη πλευρά στο πρώτο σκάφος της για τη Σελήνη η Ινδία εγκατέστησε μια ενδιαφέρουσα αμερικανική επιστημονική συσκευή, το οποίο πρώτο ανακάλυψη στη Σελήνη νερό. Γι’ αυτό και τα ενδιαφέροντα επιτεύγματα δεν αποκλείονται.

Η Ινδία διαθέτει: πύραυλο, που ταιριάζει στην αποστολή και θέτει σε γεωστατική τροχιά ογκώδεις δορυφόρους. Και το δικό τους όχημα για τον Άρη οι Ινδοί θα το κατασκευάσουν με βεβαιότητα στη βάση ενός γεωστατικού δορυφόρου, όπως ήταν και το «Τσαντραγιάν-1». Η αποστολή μπορεί να εκπληρωθεί, καταλήγει ο Ίγκορ Λίσοφ.

Την ίδια στιγμή στο Κοινοβούλιο της χώρας ακούστηκαν φωνές κριτικής, που απευθύνονταν στον πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση πρέπει να σκέφτεται ότι τον Άρη, αλλά την έλλειψη πόσιμου νερού και τον κακό εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργειας, λένε οι κοινοβουλευτικοί, οι οποίοι υπενθυμίζουν ότι 2 εβδομάδες πριν έπειτα από βλάβη στα ηλεκτρικά δίκτυα 600 εκατομμύρια Ινδών βρέθηκαν χωρίς φως.

 

Η NASA ετοιμάζεται να στείλει στον Άρη ακόμη ένα σκάφος.

Η NASA προγραμματίζει να διευρύνει το πρόγραμμα εξερεύνησης του Άρη. Σύμφωνα με την υπηρεσία, προβλέπεται πως το σκάφος, το οποίο ονομάζεται InSight, θα φτάσει στον πλανήτη και θα αρχίσει το έργο του το Σεπτέμβριο του 2016, η αποστολή θα διαρκέσει δύο χρόνια περίπου.

Σύμφωνα με το σχέδιο των ειδικών, στα πλαίσια αυτού του προγράμματος στην επιφάνεια του Άρη θα μεταφερθούν γεωδαιτικές συσκευές, οι οποίες θα συμβάλλουν στην μελέτη της δομής του πλανήτη και την πορεία του σχηματισμού του.

«Η εξερεύνηση του Άρη αποτελεί προτεραιότητα για τη NASA, και η νέα μας αποστολή θα είναι η επιβεβαίωση του γεγονότος πως εμείς και στο μέλλον θα συνεχίσουμε να άρουμε το πέπλο του μυστηρίου που καλύπτει τον Κόκκινο πλανήτη», - δήλωσε ο διευθυντής της υπηρεσίας Charles Bolden.

Ο Bolden εξέφρασε την βεβαιότητα, πως η «αναγγελία της έναρξης του προγράμματος InSight, αποτελεί ένα σαφές μήνυμα για το ότι αναμένονται νέες, ακόμη πιο ενδιαφέρουσες αποστολές στον Άρη».

 

Οι πρώτες ανθρώπινες αποικίες στον Άρη τον Απρίλιο του 2023.

Όσο το αμερικανικό όχημα Curiosity μελετά στο πλαίσιο του αυτοματοποιημένου προγράμματός του την επιφάνεια του Άρη, η Ολλανδία ξεκίνησε την μεγάλης κλίμακας προετοιμασία επανδρωμένης αποστολής στον πλανήτη. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Mars One σχεδιάζεται να εγκατασταθούν εκεί οι πρώτες ανθρώπινες αποικίες τον Απρίλιο του 2023.

Το πρώτο πλήρωμα, που θα αποτελείται από τέσσερις αστροναύτες (προς το παρόν είναι άγνωστο από ποιες χώρες, η επιλογή θα αρχίσει μόλις το 2013) θα χρειαστεί να ταξιδεύσει επί επτά μήνες από τη Γη στον Άρη.

Εκεί πρέπει να χτίσουν τις πρώτες κατοικίες για τους εποίκους και να μείνουν για να ζήσουν επ’ αορίστω.

Κάθε δύο χρόνια θα προστίθεται στον οικισμό μια νέα ομάδα. Σχεδιάζεται ότι ως το 2023 ο «πληθυσμός» του Άρη θα είναι πάνω από είκοσι άνθρωποι. Οι έποικοι θα ασχολούνται κυρίως με επιστημονική δραστηριότητα, καθώς και γεωλογικές έρευνες. Όλοι τους θα ζουν και θα εργάζονται σε ανεξάρτητα διαμερίσματα, ειδικά κατασκευασμένα για την «αρειανή αποστολή».

Η ομάδα του Mars One άρχισε να εργάζεται πάνω στο σχέδιό της στις αρχές του 2011. Οι εμπνευστές του προγράμματος Μπας Λάνσντορπ και Αρνό Βίλντερς είναι πεπεισμένοι ότι το Mars One οπωσδήποτε θα αποσβεστεί.

Το μυστικό είναι ότι η χρηματοδότηση του προγράμματος θα γίνεται χάρη σε ένα τλεοπτικό reality show, που ξεκινά.

Οι ειδικοί θεωρούν ότι η δυνατότητα να παρακολουθήσει κάποιος το ταξίδι και την καθημερινή ζωή των πρώτων «Αρειοναυτών» θα προσελκύσει τεράστιο αριθμό τηλεθεατών και ΜΜΕ. Ο Μπας Λάνσντορπ δεν αποκλείει ότι στην πρώτη ομάδα των εποίκων θα υπάρχουν επαγγελματίες κοσμοναύτες. Όπως επισημαίνει ιδιαίτερα ωφέλιμη θα είναι η εμπειρία των συμμετεχόντων στο ρωσικό πρόγραμμα «Mars-500», κατά τη διάρκεια του οποίου έξι εθελοντές από διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων ένας Ιταλός «αρειοναύτης», διέμειναν σε έναν υπόγειο προσομοιωτή ενός «διαστημοπλοίου για τον Άρη» 520 ημέρες.

Σε κάθε περίπτωση οι έποικοι θα μπορούν να είναι μόνο άνθρωποι με άψογη φυσική και ψυχολογική προετοιμασία, γερή υγεία, υψηλή αντοχή στο άγχος και χαμηλό βαθμό συγκρουσιακής διάθεσης, που διαθέτουν τεχνική, μαθηματική, βιολογική είτε ιατρική εκπαίδευση. Και τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης οι ενδιαφερόμενοι δεν πρέπει να είναι μεγαλύτεροι των 35 ετών. Συνολικά στο πρόγραμμα θα συμμετάσχουν περίπου 40 αστροναύτες.

Για να γίνει η προετοιμασία των εποίκων σε τόπο, που θα μοιάζει με τις συνθήκες της ερήμου του Άρη και να δοκιμαστεί όλος ο απαραίτητος εξοπλισμός, στο πλαίσιο του προγράμματος Mars One θα κατασκευαστεί μια μακέτα του μελλοντικού οικισμού στον Άρη κατ’ εκτίμηση είτε στην έρημο Γκόμπι, είτε στη Σαχάρα.

Η επιλογή των κοσμοναυτών και η περαιτέρω εκπαίδευσή τους θα αναμεταδίδεται από την τηλεόραση και στο Διαδίκτυο. Η επιλογή των πρώτων αστροναυτών θα ξεκινήσει το 2013.

[Δροσος Γεωργιος]

Οι επιστήμονες σχεδίασαν ένα κράνος για τις πτήσεις στον Άρη.

Ρώσοι επιστήμονες σχεδίασαν ένα ειδικό κράνος χαλάρωσης για αύξηση των ψυχολογικών αντοχών των πληρωμάτων κατά την πτήση στον Άρη.

Αυτό το κράνος «θα βοηθήσει στην αύξηση του επιπέδου ψυχικής ικανότητας εργασίας και να επαναφέρει το νευρικό σύστημα σε ηρεμία».

Εξαρτήματα του κράνους είναι μια οθόνη με φωτορυθμιστή, ένας αισθητήρας για την θέση της κεφαλής, ένα στερεοφωνικό ακουστικό σύστημα και μια θερμο-παλμική γεννήτρια. Φορώντας στο κεφάλι αυτή τη συσκευή, οι «αρειοναύτες» θα μπορούν να βυθιστούν στη συνηθισμένη γήινη ατμόσφαιρα: να δουν γνώριμα τοπία και να ακούσουν συνηθισμένους ήχους.

[Δροσος Γεωργιος]

Το χαμένο Mars Polar Lander.

Κάπου κοντά στον Νότιο Πόλο του Κόκκινου Πλανήτη το σκάφος προσεδάφισης Mars Polar Lander της NASA σκεπάζεται σιγά σιγά από στρώματα πάγου και κοκκινωπής σκόνης, αυτό όμως είναι το μόνο που γνωρίζουμε σχετικά με το πού μπορεί να βρίσκεται.

Στις αρχές του 1999 το σκάφος εστάλη να μελετήσει το κλίμα του Αρη και να αναζητήσει στοιχεία για την ύπαρξη παγωμένου νερού. Οταν έφθασε εκεί, οι επιστήμονες περίμεναν τα σήματα της ασφαλούς προσεδάφισής του. Δεν άκουσαν τίποτε. Η νεκροψία κατέληξε στο ότι κάποιο σφάλμα στο λογισμικό του είχε κάνει τα σκέλη προσεδάφισής του να ανοίξουν πρόωρα.

Το 2008 μια ομάδα με επικεφαλής τον Αλφρεντ Μακ Γιούαν του Πανεπιστημίου της Αριζόνας στην Τουσόν επιστράτευσε το κοινό στην αναζήτηση του σημείου πρόσκρουσής του μέσα στις υψηλής ανάλυσης εικόνες που είχε τραβήξει η κάμερα HIRISE που φέρει το Mars Reconnaissance Orbiter.

Θα πρέπει να βρίσκεται κάπου εκεί μέσα, ως τώρα όμως δεν έχει εντοπιστεί κανένας υποψήφιος.

Αν θέλετε να δοκιμάσετε εισκεφθείτε την ιστοσελίδα

http://hirise.lpl.arizona.edu/

[Δροσος Γεωργιος]

Θα μεταναστεύσει ο άνθρωπος στον Άρη;

Η επιτυχής προσγείωση του αμερικανικού ρομπότ Curiosity στον Άρη μετά από ένα ταξίδι οχτώ μηνών, επαναπροσδιορίζει πλέον το πολυσυζητημένο ζήτημα μιας επανδρωμένης αποστολής στον κόκκινο πλανήτη. Τους πανηγυρισμούς για την έκβαση της αποστολής διαδέχτηκαν οι εικασίες σχετικά με το μέλλον της επιχείρησης. Υπάρχει ζωή στον Άρη; Πότε θα μπορέσουμε να χτίσουμε τα πρώτα σπίτια και να μεταναστεύσουμε στο γειτονικό μας πλανήτη;

Πρόκειται για ερωτήματα που πάνω από έναν αιώνα απασχολούν τους επιστήμονες και συναρπάζουν τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας. Ο «ερυθρός πλανήτης», όπως συνηθίζουν να αναφέρονται σε αυτόν, ήταν ανέκαθεν στο επίκεντρο. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι και το χρώμα του. Μία ενδεχόμενη ύπαρξη ζωής όμως γοητεύει όμως, όχι μόνο τους αναγνώστες και θεατές έργων επιστημονικής φαντασίας, αλλά και την επιστημονική κοινότητα.

Για το Γιόχαν Ντίτριχ Βόρνερ, πρόεδρο του γερμανικού αεροδιαστημικού κέντρου με έδρα τη Βόννη, το ερώτημα για μία ενδεχόμενη μετανάστευση στον Άρη δεν μπορεί να απαντηθεί ακόμη θετικά. «Στις συνθήκες εκεί δεν είναι σε θέση να επιβιώσει κανένας ανθρώπινος οργανισμός δίχως διαστημικό σκάφανδρο, το οποίο να ανεφοδιάζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τη Γη», υπογραμμίζει ο Βόρνερ σε συνέντευξή του στη DW.

Αυτό που προέχει είναι άλλωστε η εξερεύνηση του ίδιου του πλανήτη. Τα αποτελέσματα αυτής θα είναι σε θέση να φανούν επικερδή στη Γη και τις έρευνες που πραγματοποιούνται σχετικά με την κατανόηση του σύμπαντος.

Το Curiosity δεν ήταν βέβαια η πρώτη απόπειρα προσέγγισης του Άρη. Στο παρελθόν πραγματοποιήθηκαν αρκετές αποστολές, με το ζενίθ αυτών να τοποθετείται στην ψυχροπολεμική περίοδο της δεκαετίας του 1960. Το Άρης Εξπρές, που παρακολουθεί εδώ και σχεδόν μία δεκαετία την επιφάνεια του πλανήτη μέσω μίας κάμερας υψηλής ανάλυσης μας έχει προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την εδαφολογία και την ατμόσφαιρά του. «Αυτό που δεν γνωρίζουμε όμως είναι το κατά πόσο υπάρχει οποιασδήποτε μορφής ζωή, όπως την ορίζουμε στη Γη. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ερώτημα το οποίο θα προσπαθήσει να απαντήσει το Curiosity», επισημαίνει ο Γ. Ν. Βόρνερ.

Κάνοντας μία σύντομη αναδρομή στις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες κατάκτησης του Άρη τα τελευταία 50 χρόνια, ο γερμανός επιστήμονας εξηγεί ότι αρχικά ο στόχος ήταν βέβαια μία πετυχημένη πτήση και μία ομαλή προσεδάφιση, πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο. Στη συνέχεια ήρθε η εξερεύνηση του ίδιου του πλανήτη. «Στοιχεία που αναμένεται να αποκομίσουν οι επιστήμονες στο άμεσο μέλλον από το Curiosity αφορούν για παράδειγμα στην ένταση της ακτινοβολίας. Αυτό βέβαια θα μπορέσει στη συνέχεια να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη», σημειώνει.

«Η περιέργεια είναι αναπόσπαστο στοιχείο της γήινης ταυτότητάς μας», σημειώνει τέλος ο Βόρνερ «πράγμα που σίγουρα θα οδηγήσει κάποια στιγμή σε μία επανδρωμένη αποστολή προς τον Άρη. Αλλά γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε ακόμη μόνο υποθέσεις. Κάποιες από αυτές την τοποθετούν ανάμεσα στο 2030 και 2040. Το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι προς το παρόν δεν υπάρχει διαθέσιμη η τεχνολογία για μία ανάλογη, επανδρωμένη επιχείρηση».

Σχόλιο:Επανειλημένα εχω γράψει και θεωρώ σίγουρο οτι αργα ή γρηγορα θα παμε εκει και οχι μόνο για ερευνα αλλα για μόνιμη εγκατασταση και γεωπλασία.Εξάλλου ο ανθρωπος ορέγεται του ειδέναι(Αριστοτέλης)

[Δροσος Γεωργιος]

«Χιονόπτωση» διοξειδίου του άνθρακα στον Άρη.

Νέα στοιχεία από το Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA, που βρίσκεται εδώ και χρόνια σε τροχιά γύρω από τον Άρη, παρέχουν τις καλύτερες ως τώρα ενδείξεις ότι στον πλανήτη πέφτουν νιφάδες διοξειδίου του άνθρακα.

Πρόκειται για το μόνο γνωστό παράδειγμα χιονόπτωσης διοξειδίου του άνθρακα οπουδήποτε στο ηλιακό μας σύστημα.

Το παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, γνωστό και ως «ξηρός πάγος», απαιτεί θερμοκρασίες της τάξης των μείον 125 βαθμών Κελσίου, πολύ χαμηλότερες από αυτές στις οποίες παγώνει το νερό. Τα νέα στοιχεία υπενθυμίζουν πως όσο κι αν ο Άρης μοιάζει με τη Γη, δεν παύει να έχει αρκετές διαφορές και ιδιομορφίες.

Οι ερευνητές, μ’ επικεφαλής τον Πολ Χέιν του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA και του πανεπιστημίου Caltech στην Καλιφόρνια, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης «Journal of Geophysical Research», ανέλυσαν δεδομένα από τα νέφη πάνω από τον «κόκκινο πλανήτη», που αφορούν τα σωματίδια και τα αέρια στην αρειανή ατμόσφαιρα, ιδίως στην περιοχή του νοτίου πόλου του πλανήτη.

Τα όργανα του δορυφόρου MRO εντόπισαν ένα μεγάλο νέφος διοξειδίου του άνθρακα διαμέτρου περίπου 500 χιλιομέτρων που παρέμεινε επί μακρόν πάνω από τον πόλο, καθώς και μικρότερα και πιο βραχύβια νέφη του ίδιου αερίου σε χαμηλότερο ύψος.

Η ανάλυση έδειξε ότι τα παγωμένα σωματίδια του διοξειδίου του άνθρακα μέσα στα νέφη είναι αρκετά μεγάλα για να μπορούν να πέφτουν στο έδαφος όσο τα νέφη διατηρούνται. Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώθηκε και από παρατηρήσεις στο υπέρυθρο φάσμα των νεφών, που έδειξε ότι τα σωματίδια του «ξηρού πάγου» ξεκινούν από τα νέφη και εκτείνονται ως την επιφάνεια, κατά πάσα πιθανότητα με τη μορφή νιφάδων.

«Αυτές είναι οι πρώτες σαφείς ενδείξεις χιονο-νεφών διοξειδίου του άνθρακα. Είμαστε πλέον σίγουροι ότι τα νέφη αυτά αποτελούνται από νιφάδες διοξειδίου και αυτές είναι αρκετά βαριές για να πέφτουν ως χιόνι στην επιφάνεια», δήλωσε ο Χέιν.

Ο πάγος στην επιφάνεια του νοτίου πόλου του Άρη είναι το μόνο μέρος στον πλανήτη όπου το παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα παραμένει όλο το έτος. Έως τώρα υπήρχε αμφιβολία για τον τρόπο που το διοξείδιο από την ατμόσφαιρα εναποτίθεται στο έδαφος. Τα νέα στοιχεία συνηγορούν ότι αυτό συμβαίνει με τη μορφή… χιονόπτωσης στη διάρκεια του αρειανού χειμώνα.

Το 2008, η αποστολή Phoenix Lander της NASA είχε παρατηρήσει για πρώτη φορά κανονικό χιόνι από νερό να πέφτει στον παγωμένο βορρά του Άρη.

[Δροσος Γεωργιος]

Hλιοβασίλεμα στον Άρη.

Στις 19 Μαΐου του 2005, το ρομποτικό όχημα της NASA, Spirit, που εξερευνούσε την επιφάνεια του Άρη, φωτογράφισε αυτή την εκπληκτική θέα. Τον ήλιο να βυθίζεται κάτω από το χείλος του κρατήρα Gusev... Περιμένουμε να δούμε το ηλιοβασίλεμα από τον κρατήρα Gale, διαμέσου του Curiosity...

[Δροσος Γεωργιος]

Ρωσία και Ευρώπη συμφώνησαν για το πρόγραμμα ExoMars.

Η συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης για την αποστολή στον Άρη κοινών διαστημικών επιστημονικών αποστολών μπορεί να υπογραφεί το Νοέμβριο, δήλωσε ο πρώτος αναπληρωτής του Μαξίμ Μαρτίνοφ γενικού σχεδιαστή του Επιστημονικού-Κατασκευαστικού Ομίλου Λάβοτσκιν.

Όπως επεσήμανε, κατά την υλοποίηση του κοινού προγράμματος ExoMars, σχεδιάζεται να δοκιμαστεί η τεχνολογία προσεδάφισης στον Άρη και να αποκτηθεί η απαραίτητη εμπειρία. «Θα ετοιμάσουμε αποθεματικό για τις μελλοντικές επιστημονικές αποστολές, μεταξύ άλλων και στον Δία με τους δορυφόρους του», πρόσθεσε ο Μαρτίνοφ.

 

To ινδικό όνειρο για τον Άρη.

Το ινδικό διαστημικό πρόγραμμα ξεκίνησε ουσιαστικά το 1963, οπότε την επόμενη χρονιά μπορούμε να μιλάμε για τα 50χρονά του. Και μπορούμε να πούμε ότι η χώρα έφθασε σε αυτό το ιωβηλαίο αν όχι με μεγάλης κλίμακας, τουλάχιστον με διαμορφωμένο πρόγραμμα κατάκτησης του Διαστήματος, προτεραιότητα στο οποίο δόθηκε στη χρήση του Διαστήματος για χάρη των αναγκών της Γης.

Ως την αρχή του 2000 η Ινδία σχεδόν δεν συμμετείχε στις διαστημικές έρευνες.

Το πρώτο της επιστημονικό σκάφος «κανονικού μεγέθους», ο διαπλανητικός αυτόματος σεληνιακός σταθμός Chandrayaan-1, που προετοιμάστηκε ωστόσο με ευρεία διεθνή συνεργασία, αποδείχθηκε πολύ επιτυχής και έθεσε στη διάθεση των ερευνητών ενδιαφέρονται στοιχεία για τη Σελήνη.

Κατόπιν τούτου το ινδικό επιστημονικό πρόγραμμα άρχισε να προσελκύει όλο και περισσότερο την προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης.

Επί αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα θέση προτεραιότητας είχε σε αυτό η Σελήνη. Όπως και οι περισσότερες διαστημικές δυνάμεις, η Ινδία ανακοίνωσε ένα μακροπρόθεσμο σεληνιακό πρόγραμμα, το οποίο συμπεριελάμβανε σκάφη αποβίβασης και σεληνακάτους. Η δεύτερη αποστολή Chandrayaan-2 έπρεπε να γίνει από κοινού με το ρωσικό πρόγραμμα Luna-Resource. Ωστόσο η τραγωδία του Phobos-Grunt προκάλεσε επανεξέταση των ρωσικών πλανητικών σχεδίων με μετακίνηση των προθεσμιών υλοποίησης των προγραμμάτων και διαχωρισμό των δύο αποστολών στα συστατικά τους μέρη.

Θα καταστεί άραγε υπ’ αυτές τις συνθήκες δυνατό το κοινό σχέδιο με την Ινδία, κανείς δεν αποφασίζει να το πει.

Αλλά η ίδια η Ινδία ανακοίνωσε ότι το επόμενο πλανητικό της πρόγραμμα δεν θα συνδέεται με τη Σελήνη, αλλά με τον Άρη, μάλιστα πρέπει να εκκινήσει το 2013.

Με κατεύθυνση τον Κόκκινο πλανήτη ξεκινά ένα μικρό διαστημικό σκάφος για τη μελέτη του Άρη από το ύψος της τροχιάς του δορυφόρου του. Στην αλλαγή της απόφασης θα μπορούσε να έχει επηρεάσει και η αλλαγή των σχεδίων της Ρωσίας και εσωτερικοί λόγοι: στη Σελήνη η Ινδία ήδη έχει πάει, ο Άρης δε παρέχει απολύτως νέες δυνατότητες για τη δοκιμή της τεχνολογίας.

Αυτή η προσέγγιση, καταρχήν, μπορεί να θεωρηθεί χαρακτηριστική για ένα αρχικό διαστημικό πρόγραμμα, όταν λόγος γίνεται όχι τόσο για σχεδιασμένη μελέτη του στόχου, όσο για περίπλοκα τεχνικά καθήκοντα, η αντιμετώπιση των οποίων έχει από μόνη της ενδιαφέρον.

Είναι φυσικό ότι τόσο πιεσμένες προθεσμίες προετοιμασίας της αποστολής προκαλούν σκεπτικισμό στους ειδικού, ενώ ο βρετανικός Τύπος έγραψε ευθέως για παράλογη σπατάλη χρημάτων σε μια τόσο περίπλοκη και αδικαιολόγητη αποστολή σε συνθήκες, όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας ζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Μάλιστα αυτή είναι και η άποψη χωρών, που έχουν από καιρό εμπλακεί στις διαστημικές έρευνες.

Για την Ινδία πάντως ένας δικός της δορυφόρος στον Άρη μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο σημαντικός.

[Δροσος Γεωργιος]

Mια έκλειψη ηλίου … από τον Άρη.

Το Curiosity έχει στείλει ήδη χιλιάδες εικόνες από την επιφάνεια του Άρη. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2012, έστρεψε την κάμερά του προς τον ουρανό. Γιατί; Διότι το μικροσκοπικό φεγγάρι του Άρη, ο Φόβος, πέρασε ακριβώς μπροστά από τον Ήλιο, επισκιάζοντάς τον λιγάκι!

Ο Φόβος περιστρέφεται σε μια τροχιά πολύ κοντά στον Άρη, απέχει περίπου 6000 km από την επιφάνειά του – σε σύγκριση με τα 400000 km της απόστασης της Σελήνης από τη Γη! Τεχνικά, το φαινόμενο αυτό – όταν ένα μικρό σώμα περνάει μπροστά από τον ήλιο – ονομάζεται διέλευση, και όχι έκλειψη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίζεται η διέλευση του Φόβου.

Παρακάτω βλέπουμε ένα βίντεο που πήρε το Opportunity rover, τον Νοέμβριο του 2010.

 

Ένα μωσαϊκό από παράξενα σφαιρίδια εντοπίστηκε από το Opportunity.

Εδώ και ενάμιση μήνα το Curiosity έχει τραβήξει επάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας, αυτός όμως δεν είναι ο μόνος ρομποτικός εξερευνητής που περιδιαβαίνει τον Αρη. Το «ξεχασμένο» Opportunity, το οποίο συνεχίζει ακαταπόνητο το έργο του, έστειλε πίσω εικόνες από έναν σχηματισμό διαφορετικά από όσους έχουν δει ως τώρα οι επιστήμονες στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη.

Πρόκειται για ένα «μωσαϊκό» από παράξενα σφαιρίδια που το Opportunity εντόπισε στο σημείο Κέρκγουντ, στο δυτικό τμήμα του χείλους του κρατήρα Εντέβορ. Το ρομποτικό όχημα είχε ανακαλύψει παρόμοιους σχηματισμούς στο έδαφος του Αρη στο σημείο της προσεδάφισής του, πριν από περισσότερο από οκτώμισι χρόνια. Τα σφαιρίδια εκείνα, τα οποία οι επιστήμονες είχαν ονομάσει «blueberries» (μύρτιλλα), είχαν αποδειχθεί πλούσια σε αιματίτη, παρέχοντας ενδείξεις υπέρ της παρουσίας νερού στο παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη.

Τα σφαιρίδια που εντόπισε όμως τώρα το ρόβερ της NASA στο σημείο Κέρκγουντ είναι άλλα… φρούτα. Εκτός του ότι η κατανομή τους, η συγκέντρωσή τους και η δομή τους είναι διαφορετική,

δεν διαθέτουν χημική σύσταση πλούσια σε σίδηρο όπως τα «blueberries». Κάποια από αυτά, όπως φαίνεται στην εικόνα, έχουν διαβρωθεί με αποτέλεσμα να αποκαλύπτονται τα εσωτερικά «δομικά» χαρακτηριστικά τους. Η μελέτη τους, όπως ανακοίνωσε η επιστημονική ομάδα του Opportunity, ενδέχεται να προσφέρει πληροφορίες για τις περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούσαν στο παρελθόν στον Αρη.