Πλανήτης Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Κοσμικό φλιπεράκι έφερε τη ζωή στη Γη.

Νέα θεωρία για το πώς έφτασαν στον πλανήτη μας τα δομικά υλικά της ζωής.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής.Η έτερη δημοφιλής θεωρία έχει εντελώς αντίθετη συλλογιστική και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας. Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Πριν από ένα χρόνο μια μελέτη υπέδειξε τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Proceedings of The Royal Society A» ερευνητική ομάδα στηρίζει τη θεωρία της διαστημικής καταγωγής της ζωής στη Γη προτείνοντας παράλληλα μια νέα θεωρία για το πώς συνέβη αυτό. «Είναι πιθανό τα μόρια που οδήγησαν στη ζωή στη Γη να προήλθαν από κομήτες και το ίδιο να έχει συμβεί και σε άλλους πλανήτες του γαλαξία μας» λέει ο Ρίτσαρντ Άνσλοου, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Κέιμπριτζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κομήτες θα μπορούσαν πράγματι να μεταφέρουν άθικτα τα αποκαλούμενα υλικά της ζωής όπως για παράδειγμα (πρεβιοτικά μόρια) αλλά μόνο υπό ορισμένες συνθήκες. Πρώτον, ο κομήτης πρέπει να ταξιδεύει σχετικά αργά και πιο συγκεκριμένα με ή κάτω από 15 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Διαφορετικά η θερμότητα που θα αναπτυσσόταν κατά την είσοδό του κομήτη στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη θα έκαιγε αμέσως αυτά τα ευαίσθητα οργανικά μόρια. Όμως οι κομήτες κινούνται κατά βάση με μεγαλύτερη από την προτεινόμενη από την έρευνα ταχύτητα.

Τα κοσμικά φρένα

Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ποιο είναι το διαστημικό περιβάλλον που θα υποχρέωνε τους κομήτες να πατήσουν… φρένο και να μειώσουν την ταχύτητα τους τόσο ώστε όταν πέσουν σε ένα πλανήτη να μην έχουν καταστραφεί τα οργανικά υλικά που μεταφέρουν διασκορπίζοντας τα έτσι στον πλανήτη που αν όπως στην περίπτωση της Γης διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες τα υλικά αυτά θα πυροδοτήσουν τις διεργασίες εμφάνισης της ζωής.Σύμφωνα με τους ερευνητές το πλέον κατάλληλο περιβάλλον είναι πλανητικά συστήματα όπου πολλοί πλανήτες περιφέρονται σε τροχιά γύρω από το μητρικό τους άστρο σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις θα υποχρέωναν τους κομήτες που θα κυκλοφορούσαν εκεί να αναπηδούν,  όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές, από την τροχιά ενός πλανήτη στον επόμενο σε μια διαδικασία που μοιάζει με ένα κοσμικό φλιπεράκι.Οι αναπηδήσεις αυτές όπως λένε οι ερευνητές θα επιβραδύνουν συνεχώς την ταχύτητα των κομητών και έτσι αν κάποιος τελικά πέσει σε έναν από τους πλανήτες θα εναποθέσει σε αυτόν το οργανικό του φορτίο άθικτο. Αν και αυτή η διεργασία μπορεί να μην είναι η μοναδική που υπάρχει στο Σύμπαν για την εμφάνιση ζωής οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι προσομοιώσεις τους θα μπορούσαν να προσφέρουν στους επιστήμονες μια καλύτερη ιδέα για το πού να ψάξουν για εξωγήινη ζωή. Με περισσότερους από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής ο περιορισμός αυτής της αναζήτησης είναι πολύ σημαντικός.«Είναι συναρπαστικό που μπορούμε να αρχίσουμε να προσδιορίζουμε τον τύπο συστημάτων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να δοκιμάσουμε διαφορετικά σενάρια προέλευσης. Είναι μια συναρπαστική στιγμή, καθώς μπορούμε να συνδυάσουμε τις προόδους στην αστρονομία και τη χημεία για να δώσουμε απαντήσεις σε μερικά από τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα» λέει ο Άνσλοου.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1536776/kosmiko-fliperaki-efere-ti-zoi-sti-gi/

 

 

 

[Δροσος Γεωργιος]

Ερευνητική ομάδα λέει ότι ανακάλυψε στο Διάστημα τη «φάτνη» της ζωής.

Νέα μελέτη υποδεικνύει τα σημεία γέννησης οργανικών μορίων και το πώς αυτά φτάνουν στους πλανήτες.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη αλλά και γενικότερα τις συνθήκες που ευνοούν την εμφάνιση της ζωής. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Πριν από ένα χρόνο μια μελέτη υπέδειξε τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής.Όμως η πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας θεωρεί ως πιθανότερη πηγή προέλευσης της ζωής το Διάστημα και την μεταφορά της στη Γη και τους άλλους πλανήτες του Σύμπαντος με διαστημικά σώματα, κυρίως κομήτες, που πέφτουν πάνω στους πλανήτες διασκορπίζοντας τα δομικά υλικά της ζωής που κουβαλούν πάνω τους. Όποιος πλανήτης όπως η Γη διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να αποτελέσει ένα θερμοκήπιο ώστε αυτά τα υλικά να οργανωθούν και να εξελιχθούν σε κάποιες μορφές ζωής.Διεθνής επιστημονική ομάδα με άρθρο της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων arXiv υποστηρίζει ότι εντόπισε τα σημεία του Διαστήματος που δημιουργούνται τα δομικά υλικά τα ζωής τα οποία μεταφέρονται στη συνέχεια στους πλανήτες.Προηγούμενες αντίστοιχες μελέτες έχουν υποδείξει ως «μαιευτήρια» της ζωής κοσμικά φαινόμενα και σημεία του Σύμπαντος που επικρατούν συνθήκες υψηλής ενέργειας η νέα μελέτη υποδεικνύει ως σημεία γέννησης των δομικών υλικών της ζωής όπως σύνθετα οργανικά μόρια απομακρυσμένες από κοσμικά σώματα και αντικείμενα περιοχές του διαστημικού κενού στο Σύμπαν όπου οι θερμοκρασίες είναι ιδιαίτερα χαμηλές και θεωρητικά μη ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής.Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτά μόρια σχηματίζονται σε κόκκους κοσμικής σκόνης η οποία αποτελεί στη συνέχεια δομικό στοιχεία νέων αστρικών συστημάτων και γίνονται τελικά μέρος των πλανητών που σχηματίζονται σε αυτά τα συστήματα. Έτσι όπως λένε οι ερευνητές η ζωή γεννιέται στο κρύο και σκοτεινό Διάστημα και βρίσκει τον τρόπο να εμφυτευθεί στους πλανήτες ενισχύοντας έτσι την θεωρία της διαστημικής καταγωγής της ζωής αλλά προτείνοντας ένα νέο μοντέλο διασποράς της με ταχυδρόμο όχι τους κομήτες αλλά την κοσμική σκόνη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1537298/ereynitiki-omada-leei-oti-anakalypse-sto-diastima-ti-fatni-tis-zois/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι 4 + 1 κινήσεις της γης.

Έχετε σκεφτεί ότι: Γυρίζουμε γύρω από τον ήλιο με 107.000 km/h, γύρω απο τη γη με 1500 km/h, η μετάπτωση του άξονα περιστροφής της γης μας περιστρέφει αργά κυκλικά στην επιφάνεια ενός κώνου με αποτέλεσμα σε 14000 χρόνια ζωή νάχουμε δε θα βλέπουμε τον πολικό αστέρα σαν πολικό αλλά τον Βέγα και καθώς γυρίζουμε στην επιφάνεια του κώνου λικνιζόμαστε λόγω κλόνισης του άξονα περιστροφής της γης. Όμως όλες αυτές τις κινήσεις δεν τις αντιλαμβανόμαστε και μόνο ένας παρατηρητής σε ένα αστέρι θα μας πληροφορούσε για την ύπαρξή τους. Όλες αυτές οι κινήσεις λίγο σε πολύ είναι γνωστές και καλά μελετημένες. Υπάρχει όμως και μία 5η που περιέργως οι αστροφυσικοί τη σνομπάρουν και μόνο οι της ωκεανογραφίας ασχολούνται μαζί της. Θα δούμε πιό κάτω λεπτομέρειες και μία πολύ απλή άσκηση για να δώσουμε οντότητα σε αυτή τη παράξενη κίνηση που μας κάνει να χοροπηδάμε.Είμαστε λοιπόν επιβάτες μιάς περιστρεφόμενης και περιφερόμενης γης. Όλες οι κινήσεις που βλέπουμε γύρω μας και στον ουρανό είναι σχετικές μηδέ του αεροπλάνου εξαιρουμένου. Σαν περιφερόμενοι και περιστρεφόμενοι επιβάτες είμαστε μη αδρανειακοί παρατηρητές. Κι όμως οι μαθητές μας δεν γνωρίζουν σχετικές ταχύτητες. Να τους πεις ρε αδελφέ ότι τα αστέρια είναι σαν το τραίνο στις διπλανές ράγες στο σταθμό, νομίζεις κινείται προς τα πίσω κι αν βγεις στο παράθυρο θα δεις ότι κινείσαι εσύ εμπρός. Να του πείς ότι η ανάδρομη κίνηση των πλανητών είναι σαν να προσπερνάς ενα αυτοκίνητο και έχοντας μεγαλύτερη ταχύτητα αν γυρίσεις το κεφάλι σου νομίζεις ότι πάει προς τα πίσω. Αν μάθει αυτό δεν είναι επιδεκτικός μετά στις σαχλολογίες των αστρολόγων που έχουν φαγωθεί με τον ανάδρομο Ερμή επειδή γίνεται 3 με 4 φορές το χρόνο ανάδρομος. Επίσης οι μαθητές μας αγνοούν τις φυγόκεντρες δυνάμεις και τις Coriolis. Πριν μερικά χρόνια μαθητής μου είπε ότι οι φυγόκεντρες είναι ανύπαρκτες δυνάνεις, φανταστικές. Δυνάμεις που μπορείς να μετρήσεις εσύ ο μη αδρανειακός παρατηρητής με δυναμόμετρο μόνο ανύπαρκτες δεν είναι. Η Coriolis ρε παιδιά, πολύ απλά. Πετάς τη μπάλα στοπ γύρω-γυρω του λούνα παρκ και δεν πάει ακριβώς απέναντι, θα πάει κάποιος Παρίσι και ίσως δει το ευφυές εκκρεμές του Φουκώ που έδειξε την περιστροφή της γης. Τη φυγόκεντρη με τόσες χρήσεις, να του πείς η κεντρομόλος επιτάχυνση  εκεί που κινείται ο δορυφόρος είναι g η φυγόκεντρος -g , g_ol = g – g = 0 συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Τέλος πάντων. Στο θέμα μας.Για να κατανοήσουμε την αξία της πέμπτης κίνησης θα πρέπει πρώτα να έχουμε κατανοήσει τις παλιρροϊκές δυνάμεις και γενικά τα παλιρροϊκά φαινόμενα. Δύσκολα πράγματα, πολύ δύσκολα ειδικά για το σύστημα γη – σελήνη και τις ωκεάνιες παλίρριες που εξαρτώνται πλην της αστρονομικής παλίρροιας που θα δούμε εδώ από 400 ακόμα παράγοντες!!! Ένα δύσκολο αντικείμενο όπως αυτό αν δεν το έχεις κατανοήσει σε βάθος μην ασχολείσαι καθόλου. Είναι τραγικό φυσικός να σχεδιάζει τις δύο δυνάμεις στις αντιδιαμετρικές ως προς την σελήνη θέσεις της γης και να λέει ότι αυτές είναι οι παλιρροϊκές τη στιγμή που η μία δύναμη κοιτάει δεξιά και το εξόγκωμα που προκαλεί κοιτάει  αριστερά. Δε γίνεται να αποκαλείς τη σελίδα σου Physics και να λες ότι παλιρροϊκες είναι η διαφορά των δύο παραπάνω δυνάμεων όταν η μία εφαρμόζεται σε μία μάζα στην ανατολή και η άλλη σε άλλη μάζα στη δύση. Εν τω μεταξύ οι παλιρροϊκές δυνάμεις δεν ασκούνται σε όλη τη γη αλλά σε όλες επιμέρους τις στοιχειώδεις μάζες στην επιφάνειά της.Οι παλιρροϊκές δυνάμεις δεν είναι μία δύναμη αλλά διαφορά δυνάμεων αν από τις δυνάμεις που ασκούνται από τη σελήνη σε σημειακές μάζες στα αντιδιαμετρικά ως προς τη σελήνη σημεία της γης αφαιρέσουμε τη δύναμη που θα δέχονταν αυτές οι μάζες στο κέντρο της γης.  Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΚΤΙΚΗ ΝΕΥΤΩΝΙΑ ΕΛΞΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΗ ΓΗ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΜΑΖΕΣ ΗΤΑΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΜΑΖΕΣ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ή ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΡΥΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟ ΣΤΟ ΠΙΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΣΗΜΕΙΟ.
… διαβάστε τη συνέχεια τη συνέχεια της εργασίας του Άρη Ραμαντά ΕΔΩ: https://ylikonet.gr/2023/11/16/%ce%bf%ce%b9-4-1-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82/

[Δροσος Γεωργιος]

Τεράστιο υποβρύχιο βουνό εντοπίστηκε στα ανοικτά της Γουατεμάλας.

ΜΙα εικόνα του υποθαλάσσιου όρους που μόλις εντοπίστηκε όπως φαίνεται μέσα από ένα βαθύμετρο. πηγή φωτό. (Schmidt Ocean Institute)

Έχει ύψος 1,600 μέτρα και διάμετρο 14 τετρ. χλμ..Ερευνητική  αποστολή που χαρτογραφεί το βυθό της θάλασσας στα ανοικτά των ακτών της Γουατεμάλας ανακάλυψε ένα υποθαλάσσιο όρος διπλάσιο από το Burj Khalifa, το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο.  Το υποβρύχιο βουνό βρίσκεται σε βάθος περίπου 2,5 χλμ. κάτω από το νερό, έχει κωνικό σχήμα και ύψος 1,600 μέτρων.«Ένα θαλάσσιο βουνό ύψους άνω του 1,5 χιλιομέτρου, το οποίο μέχρι τώρα ήταν κρυμμένο κάτω από τα κύματα, υπογραμμίζει πραγματικά πόσα πολλά δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη», αναφέρει η Γιοτίκα Βιτμάνι, εκτελεστική διευθύντρια του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Schmidt στις ΗΠΑ που οργανώνει την αποστολή.Το ιδιαίτερα ψηλό υποθαλάσσιο όρος έχει διάμετρο 14 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βρίσκεται σε διεθνή ύδατα στον Ειρηνικό Ωκεανό σε απόσταση 156 χιλιομέτρων από τα χωρικά ύδατα της Γουατεμάλας. Οι ερευνητές εντόπισαν το βουνό χρησιμοποιώντας προηγμένα σόναρ κατά τη διάρκεια μιας διέλευσης έξι ημερών σε μια περιοχή που αποτελεί σύνορο μεταξύ έξι τεκτονικών πλακών, συμπεριλαμβανομένης της πλάκας του Ειρηνικού στα δυτικά και της πλάκας της Βόρειας Αμερικής στα βορειοανατολικά.Τα υποθαλάσσια όρη με το πετρώδες περιβάλλον τους μετατρέπονται σε ζωτικής σημασίας βιοτόπους για κοράλλια βαθέων υδάτων, σφουγγάρια και πλήθος ασπόνδυλων καθώς το σκληρό υπόστρωμα τους είναι δύσκολο να βρεθεί στον ωκεανό, αφού το μεγαλύτερο μέρος του βυθού καλύπτεται από χαλαρά λασπώδη ιζήματα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1540297/terastio-ypovrychio-voyno-entopistike-sta-anoikta-tis-goyatemalas/

[Δροσος Γεωργιος]

Τα… υδραυλικά της Γης υπεύθυνα για τον ωκεανό υγρού μετάλλου στον πυρήνα της.

Νερό που διαρρέει από την επιφάνεια του πλανήτη τροφοδοτεί αυτό το στρώμα.Στη δεκαετία του 1990 γεωλόγοι ανακάλυψαν ένα λεπτό στρώμα που περιβάλλει τον εξωτερικό πυρήνα της Γης. Έναν στροβιλιζόμενο ωκεανό από υγρό μέταλλο που περιβάλλει τον στερεό εσωτερικό πυρήνα. Το στρώμα, που ονομάζεται στρώμα E-prime, ή στρώμα Ε’ βρίσκεται περίπου 2.900 χλμ. κάτω από την επιφάνεια της Γης.Έχει πάχος περισσότερο από 100 χιλιόμετρα και είναι σχετικά λεπτό σε σύγκριση με άλλα τμήματα του εσωτερικού της Γης. Οι επιστήμονες είχαν προηγουμένως θεωρήσει ότι το στρώμα Ε’ είναι ένα υπόλειμμα ενός αρχαίου πλούσιου σε σίδηρο μάγματος. Άλλες θεωρίες υποστήριξαν ότι διέρρευσε από τον εσωτερικό πυρήνα ή σχηματίστηκε κατά τη σύγκρουση της Γης με ένα διαστημικό σώμα στο μέγεθος του Άρη, μια σύγκρουση που πιστεύεται ότι προκάλεσε τη γέννηση της Σελήνης αλλά παράλληλα  κομμάτια του γιγάντιου διαστημικού βράχου έμειναν στο εσωτερικό της Γης. Καμία όμως από αυτές τις ιδέες δεν έγινε ευρέως αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα.Μια νέα μελέτη στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» έρχεται να προτείνει μια νέα θεωρία σύμφωνα με την οποία το στρώμα Ε’ πιθανότατα δημιουργήθηκε από νερό που διαρρέει από την επιφάνεια της Γης μέσω υποβύθισης ή βύθισης τεκτονικών πλακών και στη συνέχεια αντιδρά με τη μεταλλική επιφάνεια του εξωτερικού πυρήνα.

.Οι κρύσταλλοι

Εάν η νέα μελέτη είναι σωστή αυτό σημαίνει ότι το στρώμα Ε’ έχει παραγάγει μεγάλες ποσότητες κρυστάλλων πυριτίου ως υποπροϊόν αυτής της αντίδρασης οι οποίοι έχουν διεισδύσει στον μανδύα,  το τεράστιο στρώμα μάγματος που βρίσκεται μεταξύ του εξωτερικού πυρήνα και του εξωτερικού φλοιού της Γης.
Στη μελέτη οι ερευνητές διεξήγαγαν μια σειρά εργαστηριακών πειραμάτων για να αντιγράψουν πώς το νερό θα μπορούσε να αντιδράσει με τον εξωτερικό πυρήνα υπό έντονη πίεση. Αυτό αποκάλυψε ότι το υδρογόνο από το νερό αντικαθιστά το πυρίτιο μέσα στο υγρό μέταλλο, το οποίο αναγκάζει το πυρίτιο να βγει από το μέταλλο με τη μορφή κρυστάλλων. Το στρώμα Ε’ είναι επομένως πιθανότατα ένα στρώμα του εξωτερικού πυρήνα πλούσιο σε υδρογόνο και εξαντλημένο σε πυρίτιο, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες υποθέσεις σχετικά με τη σύνθεσή του.Οι ερευνητές πιστεύουν ότι χρειάστηκαν πιθανώς περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο χρόνια για να φτάσει το στρώμα Ε’ στο σημερινό του πάχος, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να είναι παλαιότερο από τον εσωτερικό πυρήνα, ο οποίος στερεοποιήθηκε περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια πριν. Το νέο εύρημα είναι άλλο ένα σημάδι ότι η τρέχουσα κατανόησή μας για το πώς ο εξωτερικός πυρήνας και ο μανδύας αλληλεπιδρούν μεταξύ τους μπορεί να είναι ελλιπής.Τον Σεπτέμβριο του 2022, η ίδια ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι το νερό που διαρρέει θα μπορούσε να αντιδρά με μεγάλες δεξαμενές άνθρακα στον εξωτερικό πυρήνα για να δημιουργήσει γιγαντιαία εργοστάσια διαμαντιών κοντά στο όριο πυρήνα-μανδύα. «Για χρόνια, πιστεύεται ότι η ανταλλαγή υλικού μεταξύ του πυρήνα της Γης και του μανδύα είναι μικρή. Αλλά αυτές οι ανακαλύψεις δείχνουν μια πολύ πιο δυναμική αλληλεπίδραση πυρήνα-μανδύα, υποδηλώνοντας ουσιαστική ανταλλαγή υλικού».», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Νταν Σιμ, γεωεπιστήμονας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1541251/ta-ydraylika-tis-gis-ypeythyna-gia-ton-okeano-ygroy-metalloy-ston-pyrina-tis/

[Δροσος Γεωργιος]

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης προβλέπει πότε γεννιούνται τα κύματα τέρατα στους ωκεανούς.

Τα κύματα αυτά δημιουργούν θαλάσσια τείχη που απειλούν τα πλοία.Ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης για να δημιουργήσουν ένα σύστημα (μια εξίσωση) που μπορεί να προβλέπει πότε θα δημιουργηθούν στους ωκεανούς τεράστια κύματα που είναι γνωστά και ως «κύματα τέρατα». Πρόκειται για κύματα τουλάχιστον δύο φορές υψηλότερα από τα άλλα κύματα γύρω τους σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA). Αυτά τα κύματα που εμφανίζονται καθημερινά σε όλο τον κόσμο είναι εξαιρετικά απρόβλεπτα και μπορούν να καταστρέψουν τα πλοία που έχουν την ατυχία να τα συναντήσουν.Τα κύματα τέρατα φαίνεται να σχηματίζονται όταν οι ωκεανοί φουσκώνουν μπαίνοντας το ένα μέσα στο άλλο δημιουργώντας τελικά γιγάντια τείχη νερού. Ωστόσο οι ακριβείς μηχανισμοί δημιουργίας τους είναι ασαφείς. Η ερευνητική ομάδα μελέτησε δεδομένα ωκεανών 700 ετών συμπεριλαμβανομένων ιστορικών αρχείων και δεδομένων από σημαδούρες με αισθητήρες σε 158 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο και δημιούργησαν μια φόρμουλα για την πρόβλεψη αυτών των θαλάσσιων τεράτων.«Βασικά, είναι απλώς πολύ κακή τύχη όταν χτυπά ένα από αυτά τα γιγάντια κύματα. Προκαλούνται από έναν συνδυασμό πολλών παραγόντων που, μέχρι τώρα, δεν έχουν συνδυαστεί σε μια ενιαία εκτίμηση κινδύνου» », είπε ο Ντιόν Χάφνερ επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που χαρτογράφησε τις μεταβλητές που δημιουργούν αυτά τα κύματα και χρησιμοποίησαν την τεχνητή νοημοσύνη για να τα συνδυάσουν σε ένα ενιαίο μοντέλο που θα μπορούσε να καθορίσει την πιθανότητα να σχηματιστεί ένα τέτοιο κύμα.Η ομάδα εκπαίδευσε ένα νευρωνικό δίκτυο και αυτό δημιούργησε ένα σύστημα που έμαθε τις αιτίες των τεράστιων κυμάτων από μόνο του και μπορούσε να προβλέψει πότε και πού θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κύμα. Όπως είναι ευνόητο ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο προστασίας των πλοίων και πρέπει να διαπιστωθεί αν πράγματι λειτουργεί στην πράξη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1541445/systima-technitis-noimosynis-provlepei-pote-gennioyntai-ta-kymata-terata-stoys-okeanoys/

[Δροσος Γεωργιος]

Παγετώνας της Ανταρκτικής χάνει δύο δισ. τόνους πάγου ετησίως.

Μια ακόμη σοβαρή επίπτωση της κλιματικής αλλαγής που εγκυμονεί κινδύνους.Σειρά μελετών την τελευταία δεκαετία έχει αποδείξει ότι η τήξη των παγετώνων της Δυτικής Ανταρκτικής είναι πολύ μεγάλη σε αντιδιαστολή με ότι συμβαίνει στην ανατολική πλευρά της παγωμένης ηπείρου που η κατάσταση δείχνει πιο ελεγχόμενη και μάλιστα σε κάποιες ανατολικές περιοχές παρατηρούνται αντί για απώλειες ενίσχυση των πάγων εκεί.Πρόσφατα επιστήμονες της Βρετανικής Αποστολής της Ανταρκτικής (BAS) που είναι η αρχαιότερη και πιο καλά οργανωμένη κρατική ερευνητική αποστολή στην Ανταρκτική παρουσίασαν μια μελέτη στην οποία αναφέρεται ότι η τήξη του καλύμματος πάγων της Δυτικής Ανταρκτικής είναι πλέον αναπόφευκτη γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας σε επίπεδα μεγαλύτερα από τις υπάρχουσες προβλέψεις.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Communications» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής παγετωνολόγους του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία στην οποία συμμετείχαν και επιστήμονες της BAS παρουσιάσουν τα ευρήματα τους για τον παγετώνα Cadman στη Δυτική Ανταρκτική. Η μελέτη δείχνει ότι έχει επιταχυνθεί το λιώσιμο του παγετώνα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής με αποτέλεσμα να πέφτουν στη θάλασσα κάθε χρόνο 2,16 δισ. τόνοι πάγου. Το πάχος του παγετώνα Cadman εξαιτίας αυτής της διαδικασίας υποχωρεί κατά περίπου 20 μέτρα ετησίως.«Ως επιστήμονες μας ενδιαφέρει τι συνέβη στον παγετώνα Cadman επειδή έχουμε μια ξαφνική δραματική επιτάχυνση και υποχώρηση ενός παγετώνα που φαινόταν σταθερός από τη δεκαετία του 1970. Υπάρχουν άλλοι παγετώνες στην περιοχή που μπορεί να είναι ευάλωτοι σε παρόμοιες αλλαγές» λέει ο παγετωνολόγος Μπέντζαμιν Γουάλις, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Το λιώσιμο των πάγων στις πολικές περιοχές και την Γροιλανδία δημιουργεί κινδύνους να βρεθούν κάτω από το νερό νησιωτικές και παράκτιες περιοχές σε όλο τον κόσμο γεγονός που θα επιφέρει ανυπολόγιστη οικολογική και ανθρωπιστική καταστροφή αφού εκτός από τις διάφορων ειδών περιβαλλοντικές απώλειες πλανητικού επιπέδου θα υποχρεωθούν να μεταναστεύσουν οι πληθυσμοί που ζουν σε αυτές τις περιοχές ο αριθμός των οποίων δεν μπορεί να προβλεφθεί αλλά εκτιμάται ότι θα είναι εκατοντάδες εκατ. άνθρωποι.

Η δορυφορική εικόνα Meteor-M δείχνει το παγόβουνο A23a στον Νότιο Ωκεανό.Το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο A23a άρχισε να κινείται για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες - ξεβράστηκε σε καθαρό νερό στον Νότιο Ωκεανό. Η ενεργή μετατόπιση του παγόβουνου ξανάρχισε στα μέσα του καλοκαιριού. Η ταχύτητα κίνησης ήταν 150 χιλιόμετρα το μήνα.
Το Iceberg A23a αποκόπηκε από το εξωτερικό άκρο της παγοθήκης Filchner τον Σεπτέμβριο του 1986. Για περισσότερα από 30 χρόνια ήταν εγκλωβισμένο στην κεντρική Θάλασσα Γουέντελ. Την άνοιξη, άρχισε μια ενεργή μετατόπιση προς την άκρη του πάγου.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το A23a είτε θα πάψει να υπάρχει στο εγγύς μέλλον είτε θα παραμείνει στο σύστημα Weddell Gyre και θα drift για αρκετά χρόνια ακόμα.

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568386

 

[Δροσος Γεωργιος]

Αν όλο το νερό της Γης χωρούσε σε 100 κουβάδες.

… τότε:

Ερώτηση:
Σύμφωνα με τα δεδομένα της παραπάνω εικόνας, αν λιώσουν όλοι οι πάγοι της Γης, πόσα μέτρα θα ανυψωθεί η στάθμη των ωκεανών;

Απάντηση:
Παρατηρούμε ότι η ποσότητα του νερού στους παγετώνες είναι ίση με το 2% της ποσότητας νερού στις θάλασσες (2 κουβάδες/95,5 κουβάδες ≈ 0,02). Ακολουθώντας την συλλογιστική των «σφαιρικών αγελάδων» θεωρούμε τους ωκεανούς στη Γη ως μια ορθογώνια παραλληλεπίπεδη λεκάνη όγκου V=x∙y∙z, με σταθερό εμβαδόν βάσης (x∙y). Έτσι, αν ο όγκος V του νερού των ωκεανών αυξηθεί κατά α%, τότε η στάθμη του νερού z ανέρχεται επίσης κατά α%.
Επομένως,
(α) Κάνοντας μια απλή εκτίμηση, αν θεωρήσουμε ότι το τυπικό βάθος των ωκεανών είναι μερικά χιλιόμετρα, τότε το 2% μας δίνει μερικές δεκάδες μέτρα ανύψωσης στάθμης.
(β) Σε μια πιο «ψαγμένη» εκτίμηση, αναζητώντας ένα κατώτερο και ένα ανώτατο όριο, μια καλή προσέγγιση δίνεται συχνά από τον γεωμετρικό τους μέσο. Επιλέγοντας ένα λιγότερο βαθύ και ένα πολύ βαθύτερο μέρος των ωκεανών: τη Βόρεια Θάλασσα, ~1 km (Νορβηγική τάφρος) και τον Ειρηνικό Ωκεανό ~10 km (τάφρος των Μαριανών), ο γεωμετρικός μέσος είναι ≈3 km, και η εκτιμώμενη άνοδος της στάθμης των ωκεανών θα είναι 60 m.
(γ) Με βάση αξιόπιστες διαδικτυακές πηγές, το μέσο βάθος ωκεανών της Γης είναι 3700 m, επομένως το 2% αντιστοιχεί περίπου σε 70 m.

πηγή: https://arxiv.org/abs/2311.17976

 

[Δροσος Γεωργιος]

Εντυπωσιακές εικόνες από drone του μεγαλύτερου παγόβουνου στον κόσμο (βίντεο)

Έχει έκταση περίπου τεσσάρων χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.Πριν από λίγες μέρες διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου κινείται έπειτα από περισσότερα από 30 χρόνια που βρισκόταν κολλημένο στον πυθμένα της θάλασσας. Το παγόβουνο, με την ονομασία A23a, είχε αποκολληθεί από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής το 1986. Ωστόσο γρήγορα κόλλησε στον πυθμένα της Θάλασσας Γουέντελ, έχοντας ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα νησί πάγου.Με έκταση σχεδόν 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το παγόβουνο είναι δύο φορές μεγαλύτερο από το Λονδίνο. Έχει πάχος περίπου 400 μέτρα, ενώ όταν αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική, φιλοξενούσε έναν σοβιετικό ερευνητικό σταθμό. Η Μόσχα τότε έστειλε μια αποστολή για να αφαιρέσει εξοπλισμό από τη βάση Druzhnaya 1, φοβούμενη ότι θα χαθεί. Ωστόσο, το παγόβουνο δεν απομακρύνθηκε πολύ από την ακτή, προτού «αγκυροβολήσει» στις λάσπες του βυθού της Θάλασσας Γουέντελ.Η Βρετανική Αποστολή της Ανταρκτικής (BAS), η παλαιότερη και πιο οργανωμένη ερευνητική αποστολή στην παγωμένη ήπειρο, έδωσε στη δημοσιότητα εντυπωσιακές εικόνες που κατέγραψε από το γιγάντιο παγόβουνο ένα drone του ερευνητικού σκάφους RRS Sir David Attenborough που έχει το όνομα του Βρετανού βιολόγου Ντέιβιντ Ατένμπορο που εδώ και επτά δεκαετίες οργανώνει και παρουσιάζει τα κορυφαία κατά τεκμήριο ντοκιμαντέρ της άγριας φύσης.

Όπως τα περισσότερα παγόβουνα στη συγκεκριμένη περιοχή, το A23a θεωρείται βέβαιο ότι ακολουθώντας το πολικό ρεύμα της Ανταρκτικής, θα οδηγηθεί στον Νότιο Ατλαντικό, σε μια διαδρομή που έχει γίνει γνωστή ως «πέρασμα των παγόβουνων». Αυτή, εξάλλου, είναι και η κίνηση του νερού.Οι επιστήμονες παρακολουθούν στενά την πορεία του παγόβουνου. Εφόσον προσαράξει στο Βρετανικό Υπερπόντιο Έδαφος της Νοτίου Γεωργίας, υπάρχουν φόβοι ότι θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στις φώκιες, τους πιγκουίνους και άλλα θαλασσοπούλια που αναπαράγονται στο νησί. Ο μεγάλος όγκος του A23a θα μπορούσε να διαταράξει τις συνήθεις διαδρομές που ακολουθούν κατά την αναζήτηση τροφής, εμποδίζοντάς τα να ταΐσουν σωστά τα μικρά τους.Ωστόσο θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι τα παγόβουνα αποτελούν απλώς εστίες κινδύνου. Καθώς μεγάλα παγόβουνα σαν το Α23α λιώνουν, απελευθερώνουν ορυκτή σκόνη που ενσωματώθηκε στον πάγο τους όταν ήταν μέρος των παγετώνων που ξεκινούσαν από τον βραχώδη πυθμένα της Ανταρκτικής. Αυτή η σκόνη αποτελεί πηγή θρεπτικών συστατικών για οργανισμούς που αποτελούν τη βάση της τροφικής αλυσίδας των ωκεανών.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1544132/entyposiakes-eikones-apo-drone-toy-megalyteroy-pagovoynoy-ston-kosmo-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

ΑΡΧΙΚΗ › ΒΙΟΛΟΓΙΑ › ΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΘΗΚΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΘΗΚΟΙ;

Αν οι άνθρωποι προέρχονται από τους πιθήκους, γιατί υπάρχουν ακόμα πίθηκοι;

Α, ναι – αυτό ρωτάνε συνέχεια οι αρνητές της εξελικτικής θεωρίας. Αυτή η ερώτηση προέρχεται από την παρερμηνεία της χρονικής αλληλουχίας των πραγμάτων, όπως και του μηχανισμού της εξέλιξης. Ευχαρίστως να βοηθήσω να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Η εξήγηση είναι στην πραγματικότητα πολύ απλή:
Οι άνθρωποι δεν προέρχονται από τους πιθήκους.
Οι άνθρωποι δεν προέρχονται από τις μαϊμούδες.
Οι άνθρωποι έχουν έναν κοινό πρόγονο με τους πιθήκους, αλλά και με τις μαϊμούδες, που έζησε πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια. Αντί οι πίθηκοι και οι μαϊμούδες να είναι μέλη της πυρηνικής μας οικογένειας, είναι μακρινά (πολύ μακρινά) ξαδέρφια μας … τα οποία βλέπουμε κατά καιρούς σε αμήχανες οικογενειακές συγκεντρώσεις … και απλώς χαρετιόμαστε με ένα νεύμα του κεφαλιού.Να πώς έχουν τα πράγματα: Πριν από περίπου είκοσι εκτομμύρια χρόνια, πολύ πριν υπάρξουν πίθηκοι, άνθρωποι και μαϊμούδες, υπήρχε ένας οργανισμός που ήταν η προγιαγια όλων μας, όπως και όλων των ειδών από τα οποία προήλθαμε.  Με το πέρασμα του χρόνου, διαφορετικά είδη άρχισαν να αποκλίνουν όσο έβρισκαν τις δικές τους οικοθεσίες. Βλέπεις, τα νέα είδη εμφανίζονται όταν ζώα προσαρμόζονται για να μπορούν να επιβιώνουν καλύτερα στην πολύ συγκεκριμένη περιοχή όπου ζουν. Κάθε φορά που αλλάζουν λιγάκι για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός τους – ανάλογα με τη γεωγραφική τους θέση, τη διαθεσιμότητα της τροφής, το κλίμα, τους θηρευτές, κ.λπ. – γίνονται λίγο διαφορετικά από τα ζώα από τα οποία προήλθαν. Με τα χρόνια, μετά από αρκετές αλλαγές, αυτά τα ζώα γίνονται τόσο διαφορετικά, που ταξινομούνται ως εντελώς νέα είδη.Οι μαϊμούδες, οι πίθηκοι και οι άνθρωποι αποτελούν ομάδες που απέκλιναν και βρήκαν τις δικές τους οικοθέσεις. Οι μαϊμούδες απέκλιναν πρώτες, μετά οι ουρακοτάγκοι, οι γορίλες, οι χιμπατζήδες και οι άνθρωποι – δεν προερχόμαστε ο ένας από τον άλλον. Εξελιχθήκαμε παράλληλα, το κάθε είδος ανάλογα με τις δικές του ανάγκες.Αυτό σημαίνει ότι οι πίθηκοι υπάρχουν ακόμα επειδή εξελίχθηκαν διαφορετικά όσο εξελισσόμασταν κι εμείς (όπως έκαναν και τα πουλιά και τα ψάρια και τα παχουλούτσικα ρακούν). Μπορεί όντως να έχουμε περισσότερα κοινά με τους πιθήκους και τις μαϊμούδες, απ’ ότι έχουμε για παράδειγμα, με τις θαλάσσιες χελώνες. Όμως αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή είναι διαφορετικά πλάσματα. Μα εντελώς διαφορετικά.Μετά από όλα αυτά, η επόμενη ερώτηση που κάνουν συνήθως στους επιστήμονες είναι η εξής: Γιατί οι χιμαπτζήδες δεν αναπτύχθηκαν νοητικά τόσο ώστε να εφεύρουν τους ηλεκτρικούς λαμπτήρες ή να φοράνε λουστρίνια ή να αναρωτιούνται για την προέλευση του σύμπαντος; Η αλήθεια είναι ότι απλώς δεν χρειάστηκε – προσαρμόστηκαν τόσο καλά στο περιβάλλον τους, που δεν υπήρχε η εξελικτική πίεση να συνεχίζουν να αλλάζουν. Βρήκαν την οικοθέση τους και ευδοκίμησαν. Και γι’ αυτό υπάρχουν ακόμα.Υπάρχει επίσης μεγάλη πιθανότητα να μας είδαν να δουλεύουμε εννιά με πέντε στα στενάχωρα γραφειάκεια μας και να είπαν: «Μπα, ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε».

απόσπασμα από το βιβλίο της Εlson Leah, (ΔΕΝ) ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΑΖΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, εκδόσεις Παπαδόπουλος

διαβάστε σχετικά: Καρόλου Ντάρβιν, «Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ», Μετάφραση: Πάγκαλος Ανδρέας

Καρόλου Ντάρβιν, «Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ»Download

 

https://physicsgg.me/2023/12/06/αν-οι-άνθρωποι-προέρχονται-από-τους-πι/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Ευθ. Λέκκας: Είμαστε έτοιμοι για τη διαχείριση του ηφαιστειακού κινδύνου; – Η περίπτωση της Σαντορίνης.

Τι προβλέπει το σχέδιο διαχείρισης του ηφαιστειακού κινδύνου με την κωδική ονομασία «Τάλως.Με αφορμή την έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull στην Ισλανδία, ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ και καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών Ευθύμιος Λέκκας  αναφέρεται με άρθρο του στο  επίπεδο προετοιμασίας που υπάρχει στη χώρα μας σε περίπτωση έκρηξης ηφαιστείου. ο κ. Λέκκας κάνει ειδική αναφορά και στο ηφαίστειο της Σαντορίνης το οποίο παραμένει ενεργό. Μάλιστα, υπενθυμίζει την περίπτωση της περιόδου 2011-12 όταν το ηφαίστειο παρουσίασε έντονη δραστηριότητα. 

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο καθηγητής:

«Δεκατρία χρόνια μετά το 2010, οπότε και εξερράγη το Ηφαίστειο Eyjafjallajökull επηρεάζοντας άμεσα τη ζωή 2 εκατομμυρίων ανθρώπων και ακυρώνοντας πάνω από 60.000 πτήσεις σε όλη την Ευρώπη, ως αποτέλεσμα της τέφρας που εκτοξεύτηκε στην ατμόσφαιρα, η Ισλανδία αντιμετωπίζει με ψυχραιμία ακόμα μία μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη.Βεβαίως, στην Ισλανδία κατά τακτά χρονικά διαστήματα, η ηφαιστειακή δραστηριότητα επανέρχεται όπως για παράδειγμα το 2014, οπότε και εξερράγη το ηφαίστειο Bardarbunga που βρίσκεται στο κέντρο της χώρας παράγοντας λάβα που κάλυψε 84 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το ηφαίστειο Fagradalsfjall που εξερράγη το 2021 δημιουργώντας ένα τεράστιο εργαστήριο φύσης κοντά στην πρωτεύουσα Reykjavik, το οποίο επισκέπτονταν χιλιάδες τουρίστες κάθε μέρα.Η Ισλανδία είναι χώρα των ηφαιστείων, που εδώ και εκατομμύρια χρόνια έχει δομηθεί αποκλειστικά σχεδόν από λάβα, η οποία βρίσκει διέξοδο μέσα από δύο τεράστιες τεκτονικές πλάκες που αποκλίνουν και δημιουργούν κενό πλήρωσης από το διάπυρο μάγμα. Αυτό το χάσμα ουσιαστικά διατρέχει τη χώρα από τον βορρά έως τον νότο, διαιρώντας την σε δυο μεγάλα τεμάχη.Άλλωστε όλος ο Ατλαντικός ωκεανός είναι χωρισμένος στα δύο από μια επιμήκη μεσοωκεάνεια ράχη από ηφαιστειακά πετρώματα που καταλαμβάνουν την περιοχή απόκλισης των πλακών απομακρύνοντας την Ευρώπη από το ένα μέρος, και την Αμερική από το άλλο με ρυθμό μερικών εκατοστών κάθε χρόνο. Μια τέτοια ακριβώς ήταν η κίνηση, που χώρισε σταδιακά τις ηπείρους που πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια ήταν ενωμένες σε μια ενιαία ήπειρο, την Παγγαία.Το ηφαίστειο στην περιοχή Grindavik άρχισε να δραστηριοποιείται με έντονη αλλαγή στην ποσότητα και στη χημική σύσταση των εκπεμπόμενων αερίων, εκατοντάδες σεισμούς κάθε μέρα και κυρίως ανύψωση και εντυπωσιακές ρηγματώσεις στην επιφάνεια του εδάφους. Τα πρόδρομα φαινόμενα έδειχναν ότι υπήρχε υπέρβαση των ορίων και έτσι άρχισε η επιφανειακή ηφαιστειακή δραστηριότητα, η οποία αναμένετο να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις.Σε κάθε περίπτωση η Ισλανδία είναι έτοιμη, κυρίως λόγω μεγάλης εμπειρίας, να αντιμετωπίσει μια τελική δράση του ηφαιστείου, με δομημένες υπηρεσίες παρακολούθησης, με εξοπλισμό, μέσα, με οργανωμένη πολιτική προστασία και κυρίως με ενημέρωση του γενικού πληθυσμού.Μεταφορικά, μπορούμε να προσομοιώσουμε την έκρηξη ενός ηφαιστείου με το σπάσιμο ενός μπαλονιού, που ποτέ δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το τελευταίο «φύσημα» που θα οδηγήσει στη θραύση.Οι ηφαιστειακές εκρήξεις πάντα προειδοποιούν για την δραστηριότητα, ποτέ όμως δεν «αποκαλύπτουν» τη χρονική στιγμή της έκρηξης, η οποία μπορεί τελικά και να μην εκδηλωθεί και το ηφαίστειο να επανέλθει στην κανονική και «ασφαλή» του δραστηριότητα.Ένα παρόμοιο φαινόμενο αντιμετωπίσαμε το 2011-2012, στην Σαντορίνη, όπου υπήρχαν όλες οι ενδείξεις για την αύξηση της δραστηριότητας, ποτέ όμως δεν επήλθε η τελική έκρηξη, καθώς μετά από μια παρατεταμένη έντονη δραστηριότητα, οι μετρήσεις επανήλθαν τελικά σε φυσιολογικές τιμές «ηρεμίας».Την κρίσιμη εκείνη περίοδο, που περίσσευαν οι κινδυνολογικές «επιστημονικές» απόψεις, από ξένα κυρίως κέντρα, για μεγάλη επικείμενη έκρηξη που θα δημιουργούσε προβλήματα στον κορυφαίο τουριστικό προορισμό, θεσμοθετήθηκε η Μόνιμη Επιστημονική Επιτροπή Παρακολούθησης του Ελληνικού Ηφαιστειακού Τόξου, που λειτουργεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας. Η επιτροπή συγκροτείται από κορυφαίους επιστήμονες, εκπροσώπους Ερευνητικών Ιδρυμάτων και Πανεπιστημίων, οι οποίοι δεν εκφράζουν μόνο προσωπικές απόψεις, αλλά μεταφέρουν τις γενικότερες επιστημονικές θέσεις των Φορέων τους, ενώ παράλληλα αποτελούν και τον επιστημονικό σύμβουλο του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.Η Επιτροπή προσφάτως εισηγήθηκε την ενοργάνωση του Ελληνικού Ηφαιστειακού Τόξου με σύγχρονα συστήματα παρακολούθησης στα Μέθανα, στη Μήλο, στη Σαντορίνη, στην Κω και στη Νίσυρο, ενώ παράλληλα έχουν δεσμευτεί και οι αντίστοιχες πιστώσεις. Ο εξοπλισμός αυτός είναι απολύτως απαραίτητος και θα αντικαταστήσει μέρος των τοποθετημένων από το 2012 οργάνων, τα οποία υπέστησαν φθορές από την έντονη διαβρωτική επίδραση του ηφαιστειακού περιβάλλοντος.Ειδικά στη Σαντορίνη έχει εκπονηθεί από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και τους αρμόδιους φορείς το ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης του ηφαιστειακού κινδύνου με την κωδική ονομασία «Τάλως», το οποίο λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, προβλέπει την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στα έργα και στις κρίσιμες υποδομές, την έγκαιρη μεταφορά των κατοίκων σε ασφαλή σημεία, τη διασφάλιση της συγκοινωνίας από θάλασσα και αέρα και κυρίως τη διαχείριση του μεγάλου αριθμού επισκεπτών, ιδίως κατά τη θερινή περίοδο.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1552453/eyth-lekkas-eimaste-etoimoi-gia-ti-diacheirisi-toy-ifaisteiakoy-kindynoy-i-periptosi-tis-santorinis/

[Δροσος Γεωργιος]

Ταξίδι στο κέντρο της Γης σχεδιάζει η Ισλανδία για απεριόριστη γεωθερμική ενέργεια (βίντεο)

Θα γίνει για πρώτη φορά γεώτρηση σε θάλαμο μάγματος.Μπορεί να ακούγεται σαν την αρχή μιας ταινίας καταστροφής, αλλά η Ισλανδία θα μπορούσε να γράψει επιστημονική ιστορία με το να γίνει η πρώτη χώρα που θα πραγματοποιήσει γεώτρηση στον θάλαμο μάγματος ενός ηφαιστείου. Στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Krafla Magma Testbed (KMT) της Ισλανδίας σχεδιάζεται μια γεώτρηση στο θάλαμο μάγματος σε ένα ηφαίστειο που ονομάζεται Krafla στα βορειοανατολικά της χώρας.Η γεώτρηση προγραμματίζεται να γίνει το 2026 στο θάλαμος ο οποίος βρίσκεται μεταξύ 1,6 και 3,2 χλμ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.Σύμφωνα με τους εμπνευστές του προγράμματος αν η γεώτρηση είναι επιτυχής σε όλες τις πτυχές της θα παραχθεί απεριόριστη γεωθερμική ενέργεια για να τροφοδοτήσει όλα τα κτίρια της Ισλανδίας είτε αυτά είναι κατοικίες είτε γραφεία, καταστήματα ή όποια άλλη εγκατάσταση.
Η θερμοκρασία του μάγματος που φτάνει τους 1,300 βαθμούς Κελσίου δημιουργεί φόβους ασφαλείας με ενδεχόμενο πιθανών εκρήξεων αλλά οι ειδικοί που ασχολούνται με το πρότζεκτ αυτό επιμένουν πώς όλα όσα θα γίνουν έχουν ελεγχθεί και δεν κρύβουν κάποιο κίνδυνο.
«Είναι το πρώτο ταξίδι στο κέντρο της Γης» λέει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του έργου Μπγιορν Γκούντμουντσον.

Η εξαιρετικά ενεργή ηφαιστειακά Ισλανδία αξιοποιεί ήδη τη γεωθερμική ενέργεια για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Οι ισλανδικοί σταθμοί γεωθερμίας ανοίγουν πηγάδια που φτάνουν σε βάθη 1,6 χλμ για να εξάγουν θερμούς υδρατμούς οι οποίοι διαχωρίζονται σε υγρό νερό και ατμό σε ειδικές εγκαταστάσεις.  Στη συνέχεια ο ατμός διοχετεύεται μέσω στροβίλων που περιστρέφονται για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια αλλά αυτό συλλαμβάνει μόνο ένα κλάσμα της διαθέσιμης ενέργειας.Επιπλέον η γεωθερμική ενέργεια είναι σχετικά δροσερή σε σύγκριση με τον ατμό σε μια μονάδα παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Η γεωθερμική ενέργεια έχει θερμοκρασία 250 βαθμούς Κελσίου ενώ ο ατμός σε μονάδα ορυκτών καυσίμων έχει θερμοκρασία 450 βαθμών Κελσίου.
«Η χαμηλότερη θερμοκρασία δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική όσον αφορά την παροχή ενέργειας
επομένως υπάρχει ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε υπέρ-καυτή γεωθερμία», λέει ο Τζον Εικελμπέργκερ, ηφαιστειολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας Fairbanks.Αντίθετα, η χρήση των υψηλότερων θερμοκρασιών από τον θάλαμο μάγματος θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισχυρότερη παροχή ενέργειας.
«Ο σκοπός της παραγωγής ενέργειας από σχεδόν υπέρ-καυτή γεωθερμία μάγματος είναι ότι αυτά τα πηγάδια είναι κατά μια τάξη μεγέθους πιο ισχυρά όσον αφορά την παραγωγή ενέργειας» υποστηρίζει ο Γκούντμουσον.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1561809/taxidi-sto-kentro-tis-gis-schediazei-i-islandia-gia-aperioristi-geothermiki-energeia-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Πώς μοιάζει η Γη από το διάστημα;

Η Viasat Nature παρουσιάζει.Αυτό που κάποτε μπορούσε να φανταστεί κανείς μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι πλέον πραγματικότητα: οι δορυφόροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση των πιο μικρών πραγμάτων από το διάστημα. Μπορούμε να δούμε ένα μωρό πιγκουίνου να κάνει τα πρώτα του βήματα, μια οικογένεια ελεφάντων να παλεύει να επιβιώσει εν μέσω ξηρασίας και έναν άνδρα σε μια μεγάλη πόλη να ταΐζει χιλιάδες παπαγάλους. Αλλά ο πλανήτης μας μπορεί επίσης να μας δείξει τη σκοτεινή του πλευρά: οι παγετώνες εξαφανίζονται ξαφνικά, οι πυρκαγιές κατατρώγουν τα δάση και ο κόσμος μας αλλάζει με ανησυχητικό ρυθμό.

https://www.naftemporiki.gr/clickatlife/1563439/pos-moiazei-i-gi-apo-to-diastima/

[Δροσος Γεωργιος]

Άγνωστη γιγάντια υποθαλάσσια ηφαιστειακή έκρηξη αποκαλύφθηκε στη Σαντορίνη.

Είναι μία από τις μεγαλύτερες στο ηφαιστειακό τόξο του νότιου Αιγαίου.Συνεχείς είναι οι έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια με εξιδεικευμένο και προηγμένο εξοπλισμό στον σύνθετο ηφαιστειακό υποθαλάσσιο κόσμο της Σαντορίνης. Οι έρευνες αυτές έχουν οδηγήσει σε σειρά ανακαλύψεων και συλλογή δεδομένων που αποκαλύπτουν το γεωλογικό παρελθόν, παρόν αλλά και το πιθανό μέλλον του νησιού.Μια άγνωστη μέχρι σήμερα υποθαλάσσια ηφαιστειακή έκρηξη, μια από τις μεγαλύτερες στο ηφαιστειακό τόξο του νότιου Αιγαίου, έφεραν στο φως έρευνες πολυεθνικής επιστημονικής ομάδας στη Σαντορίνη. Η επιστημονική ομάδα εντόπισε μια γιγάντια απόθεση ελαφρόπετρας, από την οποία ελήφθησαν δείγματα σε επτά υποθαλάσσιες τοποθεσίες γύρω από το νησί της Σαντορίνης. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό «Communications Earth & Environment» του ομίλου «Nature».Αυτό το στρώμα ελαφρόπετρας που ονομάστηκε «Αρχαίος τόφφος» υποδεικνύει ότι μια ρηχή υποθαλάσσια έκρηξη του προϊστορικού ηφαιστείου της Σαντορίνης έλαβε χώρα πριν από περίπου 520 χιλιάδες χρόνια (με πιθανή απόκλιση δέκα χιλιάδων ετών). Λεπτές ηφαιστειακές αποθέσεις ελαφρόπετρας από την έκρηξη κάλυψαν τρία νησιά. Τα πυροκλαστικά ρεύματα που εκλύθηκαν κάτω από τη θάλασσα παρέσυραν νερό και μετατράπηκαν σε ρεύματα θολότητας και λάσπης που κάλυψαν τον πυθμένα έως και 70 χιλιόμετρα μακριά από την πηγή τους σχηματίζοντας μια υποθαλάσσια απόθεση με όγκο μεγαλύτερο από περίπου 90 κυβικά χιλιόμετρα και πάχος έως και 150 μέτρα.Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι αυτή η απόθεση είναι έξι φορές μεγαλύτερη από τις αποθέσεις πυροκλαστικών ρευμάτων της μεγάλης Μινωικής έκρηξης που συνέβη κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (πριν από περίπου 3.600 χρόνια) και συνετέλεσε στην παρακμή του Μινωικού πολιτισμού της Κρήτης. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι πυροκλαστικές αποθέσεις από τη μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη του Ιανουαρίου 2022 στο νησί Χούνγκα Τόνγκα-Χούνγκα Χα’απάι στον Ειρηνικό Ωκεανό ήταν δέκα φορές μικρότερες από τις αποθέσεις που χαρτογραφήθηκαν από το συγκεκριμένο αρχαίο γεγονός της Σαντορίνης.Όπως προκύπτει από τα νέα δεδομένα, το ηφαιστειακό πεδίο Χριστιανά-Σαντορίνη-Κολούμπο ήταν πολύ πιο εκρηκτικό στο μακρινό παρελθόν από ό,τι ήταν μέχρι σήμερα γνωστό. Ωστόσο, οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι παρά αυτή τη βίαιη πρώιμη ιστορία, είναι πολύ απίθανο το ηφαιστειακό συγκρότημα της Σαντορίνης να έχει ξανά μια τόσο μεγάλη έκρηξη στο εγγύς μέλλον.Για την ανακάλυψη της υποθαλάσσιας απόθεσης ελαφρόπετρας αξιοποιήθηκε ένας συνδυασμός βαθιών γεωτρήσεων, μεγάλων διεπιστημονικών συνόλων δεδομένων, εργαστηριακών αναλύσεων και ενός πυκνού δικτύου θαλάσσιων σεισμικών προφίλ. Η αποστολή διεξήχθη από το ερευνητικό σκάφος «JOIDES Resolution Science Operator», το οποίο χρησιμοποιείται από το διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα IODP. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από 22 χώρες με στόχο την εξερεύνηση της ιστορίας και της δομής της Γης, όπως καταγράφεται στα ιζήματα και τα πετρώματα του πυθμένα.Στη συγκεκριμένη ωκεανογραφική αποστολή με αριθμό 398, που διεξήχθη από τον Δεκέμβριο του 2022 ως τον Φεβρουάριο του 2023, συμμετείχαν 32 επιστήμονες από εννιά χώρες, με επικεφαλής τους Τιμ Ντρούιτ από το γαλλικό πανεπιστήμιο Clermont- Auvergne και Στέφεν Κούτερολφ από το Κέντρο Ωκεανογραφικών Ερευνών Geomar Helmholtz του Κιέλου. Στην επιστημονική ομάδα συμμετείχαν επίσης, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παρασκευή Νομικού, η διδάσκουσα στο Τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Όλγα Κουκουσιούρα, και η ερευνήτρια του Τομέα Περιβαλλοντικής Μικροβιολογίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών, Παρασκευή Πολυμενάκου.Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά η κ. Νομικού «η γεωλογική ιστορία της Σαντορίνης γράφεται ξανά!». «Τα ευρήματα από τις υποθαλάσσιες ερευνητικές γεωτρήσεις αλλάζουν την τρέχουσα κατανόηση του ηφαιστειακού τόξου του νότιου Αιγαίου αποκαλύπτοντας μια εξαιρετικά επικίνδυνη υποθαλάσσια ηφαιστειακή δραστηριότητα από ό,τι ήταν προηγουμένως γνωστή. Επεκτείνουν το εκρηκτικό ιστορικό του ηφαιστειακού συγκροτήματος της Σαντορίνης στο παρελθόν και υποδηλώνουν την ύπαρξη μιας μεγάλης θαμμένης υποθαλάσσιας καλδέρας, πάνω στην οποία εξελίσσεται το σύγχρονο ηφαιστειακό πεδίο της», τονίζει η ίδια. Επίσης, η κ. Νομικού εξηγεί ότι η ύπαρξη αυτών των αποθέσεων τέφρας και στην ξηρά «αναδεικνύει τη σημασία των βαθιών υποθαλάσσιων γεωτρήσεων για την αποκάλυψη όλων των μυστικών των νησιωτικών ηφαιστειακών τόξων, ιδιαίτερα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως η Μεσόγειος».

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1568007/agnosti-gigantia-ypothalassia-ifaisteiaki-ekrixi-apokalyfthike-sti-santorini/

[Δροσος Γεωργιος]

Αψίδες «θανάτου» για το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο.

Οι εντυπωσιακές αψίδες του μεγαλύτερου παγόβουνου στον κόσμο. πηγή φωτό (EYOS/Richard Sidey)

Καθώς λιώνει δημιουργούνται εντυπωσιακοί σχηματισμοί.Η εταιρεία Eyos expeditions ειδικεύεται στη διοργάνωση πολυτελών μεν κρουαζιερών αλλά στα πιο απομακρυσμένα και ακραία περιβάλλοντα του πλανήτη όπως η Ανταρκτική, οι Αρκτικές περιοχές κ.α. Η εταιρεία αποφάσισε να προσφέρει στους πελάτες της την εμπειρία να δούνε από κοντά το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο που μετά από 30 χρόνια που ήταν κολλημένο στον πυθμένα της θάλασσας αποκολλήθηκε πριν από ένα μήνα και άρχισε να πλέει στα νερά της Ανταρκτικής.Φτάνοντας στο παγόβουνο, με την ονομασία A23a που έχει έκταση σχεδόν 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, οι επιβάτες της κρουαζιέρας αποζημιώθηκαν βλέποντας από κοντά ένα εντυπωσιακό φαινόμενο. Το παγόβουνο όπως φαίνεται έχει αρχίσει να λιώνει και έχουν δημιουργηθεί υπέροχες αψίδες και σπήλαια σε αυτό.Όπως τα περισσότερα παγόβουνα στη συγκεκριμένη περιοχή, το A23a θεωρείται βέβαιο ότι ακολουθώντας το πολικό ρεύμα της Ανταρκτικής, θα οδηγηθεί στον Νότιο Ατλαντικό, σε μια διαδρομή που έχει γίνει γνωστή ως «πέρασμα των παγόβουνων». Αυτή, εξάλλου, είναι και η κίνηση του νερού.Οι επιστήμονες παρακολουθούν στενά την πορεία του παγόβουνου. Εφόσον προσαράξει στο Βρετανικό Υπερπόντιο Έδαφος της Νοτίου Γεωργίας, υπάρχουν φόβοι ότι θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στις φώκιες, τους πιγκουίνους και άλλα θαλασσοπούλια που αναπαράγονται στο νησί. Ο μεγάλος όγκος του A23a θα μπορούσε να διαταράξει τις συνήθεις διαδρομές που ακολουθούν κατά την αναζήτηση τροφής, εμποδίζοντάς τα να ταΐσουν σωστά τα μικρά τους.Ωστόσο θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι τα παγόβουνα αποτελούν απλώς εστίες κινδύνου. Καθώς μεγάλα παγόβουνα σαν το Α23α λιώνουν, απελευθερώνουν ορυκτή σκόνη που ενσωματώθηκε στον πάγο τους όταν ήταν μέρος των παγετώνων που ξεκινούσαν από τον βραχώδη πυθμένα της Ανταρκτικής. Αυτή η σκόνη αποτελεί πηγή θρεπτικών συστατικών για οργανισμούς που αποτελούν τη βάση της τροφικής αλυσίδας των ωκεανών.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1569220/apsides-thanatoy-gia-to-megalytero-pagovoyno-ston-kosmo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ηφαιστειακή έκρηξη στη Σαντορίνη πριν από 520.000 χρόνια.

…. ήταν 15 φορές ισχυρότερη από την έκρηξη στο νησί Τόνγκα

Βαθιά κάτω από τον βυθό της Μεσογείου που περιβάλλει το ελληνικό νησί της Σαντορίνης ερευνητική ομάδα ανακάλυψε τα απομεινάρια μιας από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις που έχει δει ποτέ η Ευρώπη. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Communications Earth & Environment» οι ερευνητές αναφέρουν ότι πριν από περίπου μισό εκατομμύριο χρόνια συνέβη μια υποθαλάσσια ηφαιστειακή έκρηξη στη Σαντορίνη η οποία ήταν 15 φορές πιο ισχυρή από αυτή στο νησί Τόνγκα το 2022 που κατέρριψε πολλά ρεκόρ. Η έκρηξη στο Τόνγκα πυροδότησε τα ταχύτερα ατμοσφαιρικά κύματα που έχουν καταγραφεί ποτέ και το μεγαλύτερο μέγα-τσουνάμι εδώ και χιλιάδες έτη.«Γνωρίζουμε ότι αυτό το ηφαίστειο είχε πολλές μεγάλες, εκρηκτικές εκρήξεις. Αλλά τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα δείχνουν μια κατακλυσμιαία έκρηξη που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχε» λέει ο Τιμ Ντρούιτ, καθηγητής ηφαιστειολογίας στο Πανεπιστήμιο του Clermont Auvergne στη Γαλλία, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Εκτεταμένη χερσαία έρευνα είχε προηγουμένως καταγράψει μια σχετικά λεπτομερή εικόνα του παρελθόντος ηφαιστείου στο Ελληνικό Τόξο, μια τοξοειδής οροσειρά του νότιου Αιγαίου Πελάγους κατά μήκος μιας καμπύλης γραμμής όπου η αφρικανική τεκτονική πλάκα βυθίζεται κάτω από την Ευρώπη και εκτείνεται από την Ελλάδα μέχρι την Τουρκία.Οι γεωλόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Σαντορίνη αναδύθηκε από τη θάλασσα πριν από περίπου 400.000 χρόνια, καθώς διαδοχικές εκρήξεις στοίβαζαν ηφαιστειακά συντρίμμια στον πυθμένα της θάλασσας. Το σημερινό αρχιπέλαγος της Σαντορίνης σχηματίστηκε κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600 έως 1200 π.Χ.), όταν η μινωική έκρηξη ανατίναξε την κορυφή του τότε νησιού. Ένας θάλαμος μάγματος κάτω από το νησί Καμένη, στο κέντρο της καλντέρας της Σαντορίνης, τροφοδοτεί ακόμα και σήμερα το ηφαίστειο.«Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούν να μάθουν οι επιστήμονες στη στεριά αλλά επειδή η διάβρωση από τη βροχή και τον άνεμο εξαφανίζει ορισμένα γεωλογικά στοιχεία κινηθήκαμε στο θαλάσσιο βασίλειο, γιατί στη θάλασσα όλα είναι πιο ήρεμα» αναφέρει ο Ντρούιτ.

Η έκρηξη

Οι ερευνητές ανακάλυψαν τα απομεινάρια μιας έκρηξης 520.000 ετών που ήταν «μεγαλύτερη από οτιδήποτε άλλο παρήγαγε η Σαντορίνη και πιθανώς μία από τις δύο μεγαλύτερες εκρήξεις που είχε ποτέ ολόκληρο το ελληνικό ηφαιστειακό τόξο» σύμφωνα με τον Ντρούιτ. Η έκρηξη εκτόξευσε τουλάχιστον 90 κυβικά χιλιόμετρα ηφαιστειακών πετρωμάτων και τέφρας και συγκρκτικά η έκρηξη της Τόνγκα παρήγαγε 6 κυβικά χιλιόμετρα πετρωμάτων.Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί δείχνει ότι το ελληνικό ηφαιστειακό τόξο είναι ικανό να προκαλέσει τεράστιες υποβρύχιες εκρήξεις. «Μας δίνει ένα παράδειγμα για να μελετήσουμε λεπτομερώς μια πολύ μεγάλη έκδοση της έκρηξης της Τόνγκα. Η Σαντορίνη πιθανότατα δεν θα δει μια έκρηξη αυτής της κλίμακας για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, ο θάλαμος μάγματος «θα συνεχίσει να τροφοδοτεί εκρήξεις λάβας και μικρές εκρηκτικές εκρήξεις για τις επόμενες δεκαετίες και ίσως ακόμη και αιώνες» λέει ο Ντρούιτ.

πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1577075/ifaisteiaki-ekrixi-15-fores-megalyteri-apo-ayti-tis-tongka-egine-sti-santorini-prin-apo-500-chiliades-chronia/ – https://www.livescience.com/planet-earth/volcanos/underwater-santorini-volcano-eruption-520000-years-ago-was-15-times-bigger-than-record-breaking-tonga-eruption

Κοινοποιήστε:

[Δροσος Γεωργιος]

Για πρώτη φορά καταγράφεται νεογέννητος λευκός καρχαρίας στους ωκεανούς (βίντεο)

Εικόνα του λευκού καρχαρία βρέφους όπως καταγράφηκε από το drone. πηγή φωτό (You Tube)

Ιστορικές εικόνες του μεγαλύτερου θηρευτή του θαλάσσιου κόσμου.Ο λευκός καρχαρίας είναι το μεγαλύτερο είδος καρχαρία και ζει σε όλους τους σημαντικούς ωκεανούς. Φθάνει σε μήκος μεγαλύτερο των 6 μέτρων (αν και κάποιες αναφορές κάνουν λόγο για μήκος μεγαλύτερο των 8 μέτρων) ενώ το βάρος του κυμαίνεται από δύο ως τρεις τόνους.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Environmental Biology of Fishes» ερευνητές στην Καλιφόρνια παρουσιάζουν τον εντοπισμό ενός νεογέννητου λευκού καρχαρία και την καταγραφή για εικόνων από ένα drone. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφονται εικόνες ενός λευκού καρχαρία βρέφους στο φυσικό του περιβάλλον.Η ερευνητική ομάδα που ασχολείται με την παρακολούθηση των καρχαριών σε όλο τον κόσμο χρησιμοποεί drones για την καταγραφή εικόνων σε διάφορα σημεία των ωκεανών και σε μια τέτοια παρατήρηση στη θαλάσσια περιοχή της Σάντα Μπάρμπαρα στη Καλιφόρνια καταγράφηκαν εικόνες από ένα νεογέννητο λευκό καρχαρία που είχε μάλιστα λευκή απόχρωση σε όλο του το σώμα ενώ συνήθως οι λαυκοί καρχαρίες έχουν πιο έντονο λευκή απόχρωση στο κάτω μέρος του σώματος τους και γκρι απόχρωση στο επάνω μέρος.

«Μεγεθύναμε τις εικόνες, τις βάλαμε σε αργή κίνηση και συνειδητοποιήσαμε ότι το λευκό στρώμα απορρίπτεται από το σώμα καθώς κολυμπούσε. Πιστεύω ότι ήταν ένας νεογέννητος λευκός καρχαρίας που έριξε το εμβρυϊκό του στρώμα» αναφέρουν οι ερευνητές.Η επιστημονική κοινότητα χαραίτησε την ανακάλυψη και κυρίως την καταγραφή εικόνων ως πολύ σημαντική για τη συλλογή νέων στοιχείων για τους λευκούς καρχαρίες όσον αφορά την εξέλιξη τους.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1580624/gia-proti-fora-katagrafetai-neogennitos-leykos-karcharias-stoys-okeanoys-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Η ατμοσφαιρική λάμψη της Γης.

Πολύχρωμα τόξα τυλίγουν τη Γη σε αυτή την εικόνα της NASA – Τι είναι;

Ο βομβαρδισμός της ηλιακής ακτινοβολίας διεγείρει αέρια της ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να εκπέμπονται πολύχρωμες λάμψεις.

Δύο στρώματα χρυσαφένιου και κόκκινου φωτός τυλίγουν τον ορίζοντα σε αυτή την εικόνα που δημοσιοποίησε η NASA από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Πρόκειται για το φαινόμενο της αμοσφαιρικής φωταύγειας, το οποίο οφείλεται κυρίως στον βομβαρδισμό της ατμόσφαιρας από την ηλιακή ακτινοβολία.Λόγω του φαινομένου αυτού, ο ουρανός δεν είναι ποτέ απόλυτα μαύρος, ακόμα και μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, ακόμα και αν μπορούσε κανείς να αφαιρέσει όλο το φως των άστρων και τη φωτορύπανση.Σύμφωνα με την ανακοίνωση της NASA, η παραπάνω εικόνα μακράς έκθεσης ελήφθη από ύψος 415 χιλιομέτρων καθώς ο ISS πετούσε πάνω από τον Ειρηνικό βορειοανατολικά της Παπούα-Νέας Γουινέας.Η ατμοσφαιρική αίγλη οφείλεται κυρίως στη διέγερση ατόμων της ατμόσφαιρας από την υπεριώδη ακτινοβολία. Αργότερα, ακόμα και στη διάρκεια της νύχτας, τα διεγερμένα άτομα επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση εκπέμποντας την επιπλέον ενέργεια υπό τη μορφή φωτός.Και κάθε διαφορετικό χημικό στοιχείο της ατμόσφαιρας αντιστοιχεί και σε διαφορετικό χρώμα.Το χρυσαφένιο τόξο της εικόνας βρίσκεται σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων και αντιστοιχεί σε εκπομπές ατόμων νατρίου, τα οποία απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα από διάττοντες αστέρες και μετέωρα. Με τη διέγερσή του από την ακτινοβολία, το ατομικό νάτριο εκπέμπει κίτρινο φως.Σε άλλες εικόνες από τον ISS, ακριβώς πάνω από την κίτρινη φωταύγεια του νατρίου διακρίνεται ένα λεπτό στρώμα πράσινης λάμψης, η οποία οφείλεται σε μόρια oξυγόνου που διασπώνται από την ακτινοβολία σε άτομα οξυγόνου.Η λάμψη εκπέμπεται όταν τα άτομα ενώνονται και πάλι σε μόρια, εξηγούν σε άρθρο τους οι αστρονόμοι Μάικλ Μπράουν του Πανεπιστημίου Μόνας στην Αυστραλία και Μάθιου Κένγουορθι του Πανεπιστημίου του Λάιντεν.Το παχύτερο κοκκινωπό τόξο της κεντρικής εικόνας εκτείνεται σε ύψος 150 -300 χιλιομέτρων και οφείλεται στη διέγερση ατομικού οξυγόνου.Σε κάθε περίπτωση, το φαινόμενο της φωταύγειας είναι μάλλον ασθενές και συνήθως δεν γίνεται αντιληπτό με γυμνό μάτι.Πιθανώς δεν θα διακρινόταν ούτε στις εικόνες του διαστημικού σταθμού χωρίς μεγάλους χρόνους έκθεσης.

– https://www.in.gr/2024/02/02/in-science/space/fotaygeia-polyxroma-toksa-tyligoun-ti-gi-se-ayti-tin-eikona-tis-nasa-ti-einai/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι κεραυνοί είναι γονείς της ζωής στη Γη σύμφωνα με νέα μελέτη.

πηγή φωτό Uğur İkizler

Ερευνητές στη Σορβόννης στηρίζουν τη γήινη και όχι διαστημική καταγωγή της ζωής στον πλανήτη μας.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας με δύο από αυτές να είναι οι κυρίαρχες και τα ευρήματα διαφόρων μελετών ενισχύουν κάθε φορά κάποιες από τις δύο αυτές θεωρίες.Η μια από τις δύο πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής. Η δεύτερη έχει εντελώς αντίθετη προσέγγιση και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας.Υπάρχουν και άλλες θεωρίες όπως μια που αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Άλλη μελέτη έχει υποδείξει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι στηρίζουν τη θεωρία που συνδέει την παρουσία της ζωής στη Γη με τους κεραυνούς.Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα κεραυνοί που συνόδεψαν ηφαιστειακές εκρήξεις στις περιοχές που βρίσκονται σήμερα η Τουρκία, το Περού και η Ιταλία οδήγησαν στην παραγωγή γιγάντιων ποσοτήτων αζώτου γεγονός που αποτέλεσε τον καταλύτη στην εμφάνιση των πρώτων μορφών ζωής στη Γη. Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας ευρήματα σε αρχαία ηφαίστεια στη κεντρική Τουρκία το νότιο Περού και σε ένα ηφαιστειογενές νησί στη περιοχή της Νάπολη.Το άζωτο είναι απαραίτητο για την ενίσχυση της ζωής στη Γη και όταν συνδυάζεται με κεραυνούς, αντιδρά με το οξυγόνο και παράγει οξείδιο του αζώτου που στη συνέχεια απελευθερώνεται στο έδαφος όπου μπορεί να δημιουργήσει και να διατηρήσει τη ζωή. «Όταν κοιτάξεις τις διαφορετικές πιθανότητες το πιο πιθανό για την εμφάνιση της ζωής είναι ηφαιστειακοί κεραυνοί. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μεγάλη παραγωγή κεραυνών όταν υπάρχουν τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις» αναφέρει ο Σλιμάν Μπέκι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Το άζωτο είναι το πιο κοινό στοιχείο στην ατμόσφαιρα της Γης αλλά και στο Σύμπαν και προηγούμενες μελέτες έχει δείξει ότι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες οι κεραυνοί μπορούν να σχηματίσουν νιτρικά άλατα ανεξάρτητα από το αν προκλήθηκαν από καταιγίδα ή ηφαιστειακή έκρηξη. Ωστόσο στις μελέτες αυτές οι ερευνητές απέκλειαν τον κεραυνό καταιγίδας ως αιτία δημιουργίας ζωής λόγω των μικρών ποσοτήτων αζώτου που παράγει.«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν έναν μοναδικό ρόλο που δυνητικά διαδραματίζουν οι υποαέριες εκρήξεις στην παροχή βασικών συστατικών για την εμφάνιση ζωής στη Γη» αναφέρει η νέα μελέτη. Όταν ο ηφαιστειακός κεραυνός προκάλεσε το σχηματισμό οξειδίου του αζώτου, απελευθέρωσε αμινοξέα στο έδαφος, το οποίο είναι το θεμέλιο για τη δημιουργία αρχαίων μικροοργανισμών, σύμφωνα με μια μία μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο Charles στην Τσεχική Δημοκρατία.«Βλέπετε τα ίδια αμινοξέα σε κάθε οργανισμό, από τον άνθρωπο μέχρι τα βακτήρια και τα αρχαία, και αυτό συμβαίνει επειδή όλα τα πράγματα στη Γη συνδέονται μέσω αυτού του δέντρου της ζωής που έχει μια προέλευση, ενός οργανισμού που ήταν ο πρόγονος όλων των ζωντανών όντων. Περιγράφουμε τα γεγονότα που διαμόρφωσαν γιατί αυτός ο πρόγονος πήρε τα αμινοξέα που είχε» λέει ο Στίβεν χημικός του Johns Hopkins, εκ των επικεφαλής της έρευνας.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1585692/oi-keraynoi-einai-goneis-tis-zois-sti-gi-symfona-me-nea-meleti/

[Δροσος Γεωργιος]

Παρατηρώντας την ομορφιά της γης με τον Konstantin Borisov
Δεν είναι μυστικό ότι το έργο των αστροναυτών είναι δύσκολο και υπεύθυνο. Αυτή η μακροχρόνια δουλειά συνοδεύεται από ένα όνειρο - να δουλέψεις ανάμεσα στα αστέρια και να παρακολουθήσεις το σπίτι σου από τροχιά.
Πώς να συνηθίσετε την εκπληκτική θέα από το ISS;

https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569154

[Δροσος Γεωργιος]

Αστροναύτης κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες καταιγίδας στη Γη (βίντεο)

Η μελέτη των εικόνων μπορεί να βοηθήσει στη καλύτερη κατανόηση ακραίων καιρικών φαινομένων.Στις 19 Ιανουαρίου η αμερικανική εταιρεία Axiom που δραστηριοποιείται στον τομέα του διαστημικού τουρισμού εκτόξευσε ένα σκάφος με ένα πύραυλο Falcon της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ. Στο σκάφος βρίσκονταν ένας Τούρκος αστροναύτης, ένας αστροναύτης από τη Σουηδία, ένας από την Ιταλία και ένας πρώην αστροναύτης της NASA που εργάζεται πλέον στην Axiom και συνόδευσε τους άλλους τρεις αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).Ήταν η πρώτη αμιγώς ιδιωτική αποστολή αστροναυτών στον ISS. Οι τέσσερις αστροναύτες πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων στις συνθήκες μηδενικής βαρύτητας του ISS και επέστρεψαν στη Γη στις 9 Φεβρουαρίου. Όπως συνηθίζει να κάνει και το εκάστοτε πλήρωμα του ISS έτσι και οι τέσσερις ιδιώτες αστροναύτες κατέγραφαν φωτογραφίες και βίντεο της Γης με θέα από τον σταθμό. Ο Σουηδός αστροναύτης Μάρκους Γουάντ τοποθέτησε τον εξοπλισμό του καταγραφής εικόνων της Γης σε μια στιγμή που ο ISS περνούσε πάνω από μια περιοχή του πλανήτη που εξελισσόταν μια τρομερή καταιγίδα.

Οι εικόνες που κατέγραψε ήταν εντυπωσιακές και ο Γουάντ της έδωσε στη δημοσιότητα με την ελπίδα ότι μπορεί από τη μελέτη τους να αναδειχθούν στοιχεία για τη δυναμική που αναπτύσσεται στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας αλλά και τον ρόλο της κλιματικής αλλαγής στην εμφάνιση και την ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων.

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1592402/astronaytis-kategrapse-entyposiakes-eikones-kataigidas-sti-gi-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Η Γη έχει μίνι φεγγάρια που μπορούν να γίνουν καταπέλτες επανδρωμένων διαστημοπλοίων για διαπλανητικά ταξίδια.

Μικροί αστεροειδείς σε κοντινή τροχιά γύρω από τη Γη μπορούν αν μετατραπούν σε βάσεις διαπλανητικών ταξιδιών. πηγή φωτό (ESA – P. Carril)

Μια νέα ιδέα βγαλμένη από σενάριο επιστημονικής φαντασίας.Το 2006 οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα μικρό διαστημικό βράχο διαμέτρου λίγων μέτρων, ένα πολύ μικρό αστεροειδή που η τροχιακή του κίνηση έμοιαζε ιδιαίτερα περίεργη. Διαπίστωσαν πώς όταν ο αστεροειδής αυτός που έλαβε την κωδική ονομασία 2006 RH120 έρχεται στη διαστημική μας γειτονιά είτε οι βαρυτικές δυνάμεις του πλανήτη μας είτε οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις της Γης με τον Ήλιο τον υποχρεώνει να μπουν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας για κάποιο χρονικό διάστημα. Τα επόμενα χρόνια εντοπίστηκαν και άλλοι τέτοιου είδους αστεροειδείς με διάμετρο όχι μεγαλύτερη των 20 μέτρων. Οι επιστήμονες ονόμασαν αυτά τα αντικείμενα «ημι-φεγγάρια» και «μίνι-φεγγάρια».Ο Ρίτσαρντ Μπίνζελ καθηγητής πλανητικών επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, το περίφημο MIT, ρίχνει στο τραπέζι με φουτουριστική αλλά σίγουρα ενδιαφέρουσα θεωρία. Όπως λέει «έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για να γίνουμε ένα διαπλανητικό είδος και τα μίνι-φεγγάρια μπορούν να βοηθήσουν να το πετύχουμε».Σκύμφωνα με τον Μπίνζελ αυτά τα μίνι φεγγάρια μπορούν να μετατραπούν σε βάσεις στις οποίες θα υπάρχουν εγκαταστάσεις που θα επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να μετακινείται γρήγορα και αποτελεσματικά στο ηλιακό μας σύστημα και το Διάστημα γενικότερα.Στα μίνι φεγγάρια θα υπάρχουν όλες οι απαραίτητες προμήθειες (καύσιμα, νερό τρόφιμα) ώστε ένα επανδρωμένο διαστημόπλοιο να μην χρειάζεται να είναι υπερφορτωμένο για να ταξιδέψει στον προορισμό του και φυσικά όσο περισσότερα μίνι-φεγγάρια μετατραπούν σε βάσεις τόσο πιο βαθιά στο ηλιακό μας σύστημα θα μπορεί να ταξιδέψει μια επανδρωμένη αποστολή.Σύμφωνα με τον Μπίνζελ ένα βασικό πρόβλημα στα επανδρωμένα διαπλανητικά ταξίδια είναι η ταχύτητα και η επιτάχυνση των διαστημοπλοίων που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη για να καλύπτονται γρήγορα οι τεράστιες αποστάσεις στο Διάστημα. Όπως λέει τα μίνι φεγγάρια θα λειτουργούν εκτός των άλλων και ως ένα είδος καταπέλτη αφού οι διαστημικοί βράχοι κινούμενοι με μεγάλη ταχύτητα στο Διάστημα θα προσφέρουν την απαραίτητη ώθηση στα σκάφη που θα εκτοξεύονται από εκεί για να ξεκινούν το ταξίδι τους με μεγάλη επιτάχυνση.Ακούγεται σίγουρα ως ένα πολύ μακρινό σενάριο αλλά εξαιτίας της ραγδαίας επιστημονικής και τεχνολογικής δεν μπορεί κανείς να το θεωρήσει ως ακατόρθωτο. Αν κάποια μεγάλη κρατική ή ιδιωτική διαστημική εταιρεία έθετε ένα τέτοιο στόχο είναι σίγουρο ότι οι πιθανότητες επίτευξης του θα αυξάνονταν σημαντικά και πολύ συντομότερα από ότι κάποιος θα πίστευε.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1594266/i-gi-echei-mini-feggaria-poy-mporoyn-na-ginoyn-katapeltes-epandromenon-diastimoploion-gia-diaplanitika-taxidia/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Η επανείσοδος του δορυφόρου ERS-2 στις 21 Φεβρουαρίου.

Η αποστολή ERS-2 εκτοξεύτηκε στις 21 Απριλίου 1995 και αποτελούσε τότε το πιο εξελιγμένο διαστημικό σκάφος παρατήρησης της Γης, που αναπτύχθηκε και εκτοξεύτηκε ποτέ από την Ευρώπη. Μαζί με το σχεδόν πανομοιότυπο ERS-1, συγκέντρωσε πληθώρα πολύτιμων δεδομένων για την επιφάνεια της Γης, τους ωκεανούς και τα πολικά καλύμματα και παρακολουθούσε φυσικές καταστροφές όπως μεγάλες πλημμύρες ή σεισμούς σε απομακρυσμένα μέρη του κόσμου.Το 2011, μετά από 16 χρόνια λειτουργίας, ο ERS-2 εξακολουθούσε να λειτουργεί, αλλά αποφασίστηκε να τερματιστεί η λειτουργία του και να απομακρυνθεί ο δορυφόρος, με σκοπό την μείωση μελλοντικών διαστημικών απορριμμάτων. Μετά από μια σειρά 66 ελιγμών, αδρανοποιήθηκε πλήρως τον Σεπτέμβριο του 2011.Οι ελιγμοί κατανάλωσαν το υπόλοιπο καύσιμο του δορυφόρου και μείωσαν το μέσο υψόμετρο από 785 χιλιόμετρα σε περίπου 573 χιλιόμετρα, μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο σύγκρουσης με άλλους δορυφόρους ή διαστημικά συντρίμμια και διασφαλίστηκε η επανείσοδος του δορυφόρου στην ατμόσφαιρα μέσα στα επόμενα 15 χρόνια.Καθώς η επανείσοδος του δορυφόρου είναι «φυσική», χωρίς δηλαδή τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει ελιγμούς, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ακριβώς πού και πότε θα ξαναμπεί στην ατμόσφαιρα και θα αρχίσει να καίγεται. Η υπηρεσία διαστημικών απορριμμάτων της ESA, παρακολουθεί την εξέλιξη της πορείας του δορυφόρου και ενημερώνει σχετικά.Οι τελευταίες προβλέψεις τοποθετούν την επανείσοδο στις 21 Φεβρουαρίου και ώρα 21:24, με μια αβεβαιότητα 10 ωρών. (τελευταία ενημέρωση 20 Φεβρουαρίου)

Υπάρχει κίνδυνος από την επανείσοδο του δορυφόρου;

Ο δορυφόρος ERS-2 εισέρχεται στην ατμόσφαιρα στις 14 Ιανουαρίου 2024

Ο ERS-2 θα διασπαστεί σε θραύσματα περίπου 80 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης και η συντριπτική πλειονότητά τους θα καεί στην ατμόσφαιρα. Ορισμένα θραύσματα θα μπορούσαν να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, όπου πιθανότατα θα καταλήξουν στον ωκεανό. Κανένα από αυτά τα θραύσματα δεν θα περιέχει τοξικές ή ραδιενεργές ουσίες.Οι πιθανότητες τραυματισμού ενός ανθρώπου από διαστημικά σκουπίδια είναι κάτω από 1 στα 100 δισεκατομμύρια, σε περίοδο ενός έτους. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 1,5 εκατομμύρια φορές λιγότερες πιθανότητες από ένα ατύχημα στο σπίτι, ή 65.000 φορές λιγότερες πιθανότητες από ένα χτύπημα κεραυνού και τρεις φορές λιγότερες πιθανότητες από τον κίνδυνο να χτυπηθεί κάποιος από μετεωρίτη.Στο σεμινάριο του Σαββάτου 24 Φεβρουαρίου, ο ο Δρ. Ιωάννης Γκόλιας, Επίκουρος Καθηγητής του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ, θα αναφερθεί στις μεθόδους παρακολούθησης και καταγραφής ενεργών δορυφόρων και διαστημικών καταλοίπων.

πηγή: https://www.ofa.gr/ers-2-reentry/

[Δροσος Γεωργιος]

Αυτή είναι η ιδανική θερμοκρασία για τη ζωή στη Γη.

Ερευνητές βρήκαν τις βέλτιστες συνθήκες για να ακμάζουν φυτά και ζώα στον πλανήτη.Ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι ανακάλυψε τις βέλτιστες συνθήκες και πιο συγκεκριμένα την ιδανική θερμοκρασία για να ευδοκιμεί το σύνολο της χλωρίδας και πανίδας στη Γη. Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα η όλα τα είδη στη Γη φαίνεται να ευδοκιμούν στους 20 βαθμούς Κελσίου και κατ’ επέκταση  αυτή η θερμοκρασία φαίνεται να είναι «κομβική» για τη βιοποικιλότητα.Ενώ πολλά είδη έχουν προσαρμοστεί για να ζουν σε θερμότερες και ψυχρότερες περιοχές, πολλά εξακολουθούν να ζουν στους 20 C.
«Βρίσκουμε στοιχεία ότι οι θερμοκρασίες πάνω από 20 βαθμούς Κελσίου γίνονται όλο και πιο υποβέλτιστες για όλους τους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών και των προκαρυωτικών οργανισμών», γράφουν οι ερευνητές. Υποψιάζονται ότι η θερμοκρασία των 20 βαθμών Κελσίου είναι καθοριστική για την αποτελεσματικότητα των βιολογικών διεργασιών λόγω των μοριακών ιδιοτήτων του νερού στα κύτταρα.Η αποτελεσματικότητα των χημικών διεργασιών στο εσωτερικό των κυττάρων αυξάνεται καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται, φτάνει στο μέγιστο και στη συνέχεια μειώνεται γρήγορα όταν γίνεται πολύ ζεστό. Αυτό σημαίνει ότι θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 20 βαθμούς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αρκετές κρίσιμες αλλαγές μεταξύ των οργανισμών, όπως μείωση της ανοχής σε χαμηλά επίπεδα οξυγόνου μεταξύ των θαλάσσιων ειδών, εξηγούν οι ερευνητές. Σε έναν κόσμο που θερμαίνεται, τα πλάσματα που δεν μπορούν να μετακινηθούν σε άνετες θερμοκρασίες μπορεί να δυσκολεύονται περισσότερο να προσαρμοστούν.Ενώ τα θαλάσσια είδη μπορούν να προσαρμοστούν αλλάζοντας τη γεωγραφική τους κατανομή, τα ζώα της ξηράς μπορεί να μην μπορούν να μετατοπιστούν τόσο εύκολα «λόγω τοπίων που τροποποιούνται από πόλεις, γεωργία και άλλες ανθρώπινες υποδομές» αναφέρουν οι ερευνητές. Η έρευνα σημαίνει επίσης ότι περιοχές που παρουσιάζουν σταθερά θερμοκρασίες πάνω από 20 C θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση της ποικιλομορφίας των τοπίων.Οι επιστήμονες βρήκαν επίσης παρόμοια στοιχεία εξαφανίσεων σε αρχεία απολιθωμάτων όταν οι θερμοκρασίες παρέμειναν πέρα από αυτό το όριο για μεγάλες περιόδους. Τα ευρήματα προσθέτουν σε αυξανόμενες ενδείξεις ότι η βιοποικιλότητα που ήδη μειώνεται πάνω από 20 βαθμούς θα επιδεινωθεί περαιτέρω από την υπερθέρμανση του πλανήτη.Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αυτό θα οδηγούσε σε μια «απλούστευση» των οικοσυστημάτων με λιγότερες μορφές ζωής να υπάρχουν σε πολλά μέρη. Εκτιμούν επίσης ότι θα υπάρξει επίσης μεγαλύτερος ανταγωνισμός μεταξύ των υπαρχόντων ειδών που θα μπορούσαν να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τους οικοτόπους.

https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1597686/ayti-einai-i-idaniki-thermokrasia-gia-ti-zoi-sti-gi/

[Δροσος Γεωργιος]

Μοναδικές εικόνες εισόδου στη Γη ιδιωτικής διαστημικής κάψουλας με πολύτιμο ιατρικό φορτίο (βίντεο)

πηγή φωτό. (VARDA SPACE Industries)

Περιείχε υλικά για νέας γενιάς αντιικά φάρμακα.Η αμερικανική εταιρεία Varda Space Industries είχε κατασκευάσει και στείλει στο Διάστημα μια κάψουλα κατασκευασμένη έτσι ώστε να γίνει σε αυτή επεξεργασία υλικών για τη δημιουργία νέας γενιάς φαρμάκων. Πιο συγκεκριμένα η κάψουλα περιείχε υλικά για τη δημιουργία κρυστάλλων ριτοναβίρης, ενός αντιικού φαρμάκου που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του HIV και της ηπατίτιδας C.Η κάψουλα επέστρεψε και προσγειώθηκε χωρίς προβλήματα σε μια περιοχή στη βόρεια Γιούτα και οι επικεφαλής της αποστολής εξετάζουν τώρα το φορτίο για να δουν αν πράγματι δημιουργήθηκαν οι κρύσταλλοι. Η απουσία βαρύτητας στο Διάστημα επιτρέπει σύμφωνα με τους ειδικούς την ανάπτυξη τελειότερων χημικών δεσμών κάτι που αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα εκτός των άλλων για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων.Έχουν γίνει πολλά παρόμοια πειράματα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη συμμετοχή των πληρωμάτων που βρίσκονταν εκεί. Όμως η Varda θέλει να μειώσει το κόστος της έρευνας θεωρώντας ότι ταυτόχρονα είναι και πιο αποτελεσματική η χρήση μικρών οχημάτων όπως η συγκεκριμένη κάψουλα που θα λειτουργούν ως μικρά διαστημικά εργαστήρια.Στην κάψουλα υπήρχε μια κάμερα η οποία κατέγραψε την επιστροφή της από το Διάστημα στη Γη καταγράφοντας εντυπωσιακές εικόνες που δεν έχουν στη διάθεση τους συνήθως οι επιστήμονες για να μελετήσουν το τι συμβαίνει σε αυτή τη διαδικασία που τα κάθε είδους αντικείμενα που πέφτουν στη Γη δοκιμάζονται από τις δυνάμεις της τριβής. Είναι γνωστό ότι αντικείμενα όπως η κάψουλα (δορυφόροι, σκάφη κ.α.) συνήθως επιλέγεται να οδηγηθούν στη γήινη ατμόσφαιρα και να πέσουν με μεγάλη ταχύτητα για να καταστραφούν από την τριβή.

Η αποστολή ήταν στην ουσία δοκιμαστική και η επιτυχία της θα ανοίξει το δρόμο στην εταιρεία να ανοίξει μία νέα πολλά υποσχόμενη ερευνητική-εμπορική διαστημική δραστηριότητα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1605570/monadikes-eikones-eisodoy-sti-gi-idiotikis-diastimikis-kapsoylas-me-polytimo-iatriko-fortio-vinteo/