Διαστημική Εξερεύνηση

[konpan]

Θα ήθελα τις απόψεις των φίλων του Astrovox σε αυτό το θέμα!!!Πρωτη δική μου-Αρνητική. Cheesy Grin

Οσο και μεγάλο να είναι το επίτευγμα(κατάκτηση του Αρη) η ανθρώπινη ζωή ειναι αδιαπραγμάτευτη. Cheesy Grin

Αν δεν είχα οικογένεια και υποχρεώσεις μακάρι να είχα την τύχη να κάνω κάτι που κανένας άνθρωπος ώς τώρα δεν θα το είχε καταφέρει. Ακόμα και να κατέληγε άδοξα η όλη επιχείρηση τα μάτια του ανθρώπου που θα είχε καταφέρει το ακατόρθωτο θα είχαν αποτυπώσει τέτοιες εικόνες που κανένας εκ των κοινών θνητών της γης δεν θα έχει όχι ζήσει, αλλά ούτε καν ονειρευτεί.

Και μόνο που θα γραφτεί στην ιστορία ως ο πρώτος ανθρωπος που πήγε στον Αρη, αρκεί...

[kkokkolis]

Θα ήθελα τις απόψεις των φίλων του Astrovox σε αυτό το θέμα!!!Πρωτη δική μου-Αρνητική. Cheesy Grin

Οσο και μεγάλο να είναι το επίτευγμα(κατάκτηση του Αρη) η ανθρώπινη ζωή ειναι αδιαπραγμάτευτη. Cheesy Grin

Εξαρτάται: Επιτρέπεται το κάπνισμα κατά την πτήση και στον Αρειανό Διαστημικό σταθμό;

Η υστεροφημία δεν με συγκινεί, υπάρχουν όμως ώρες που θά' θελα να φύγω όσο μακρύτερα γίνεται, παρέα με την γυναίκα μου φυσικά, μπόλικα βιβλία και όσο ταμπάκο χρειάζεται μέχρι να με αποτελειώσει. Βραχυσκοπικά η ζωή (γιατί μόνο η ανθρώπινη; ) είναι το υπέρτατο αγαθό, μακροσκοπικά σχεδόν τίποτε. Όπως θά' λεγε ο Dawkins είμαστε απλοί φορείς γονιδιώματος. Εφ' όσον το μεταφέρουμε σε καλά χέρια, στα τέκνα μας, θα μπορούσαμε να φύγουμε ευτυχισμένοι: Κάτθανε νυν Διαγόρα, ουκ ες Όλυμπον αναβήση...

[ziorange]

Εγώ μέσα!! Αν με πάρουν πάω!! Με μοναδικό όρο όμως στο πρόγραμμα να συμμετέχει και η Ρωσία με τις εξαιρετικές αστροναύτισες της!! Πέρα από την πλάκα θα ήταν μεγάλη τιμή!!

[Δροσος Γεωργιος]

Δημιουργία αμερικανικής βάσης στην Αυστραλία για την παρακολούθηση διαστημικών «αντικειμένων»

Μια νέα αμερικανική βάση που θα κοστίσει 588 εκατ. δολάρια πρόκειται να δημιουργηθεί δυτική Αυστραλία σύμφωνα με δημοσίευμα του αυστραλιανού Τύπου. Η βάση πρόκειται να παρακολουθεί ξένους δορυφόρους αλλά και την πορεία των περίφημων «διαστημικών σκουπιδιών», εντοπίζοντας τα πιο επικίνδυνα από αυτά. Η επίσημη αναγγελία για τη δημιουργία της βάσης πρόκειται να γίνει την επόμενη εβδομάδα με την ευκαιρία της επίσκεψης εκεί του αμερικανού υπουργού Άμυνας Robert Gates μαζί με την αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Hillary Clinton.

Η τοποθεσία της βάσης πρόκειται να είναι πλησίον της απόρρητης Αυστραλιανής βάσης τηλεπικοινωνιών στο Exmouth στο δυτικό τμήμα της χώρας. Ο υπουργός Άμυνας της Αυστραλίας Stephen Smith δήλωσε πως «η βάση πρόκειται να είναι ενταγμένη στο αμερικανικό δίκτυο παρακολούθησης διαστήματος ένα κύριο σύστημα παρακολούθησης στο οποίο η Αυστραλία και άλλα έθνη βασίζονται στο να ανιχνεύουν, παρακολουθούν και ταυτοποιούν αντικείμενα στο διάστημα».

Πριν όμως δημιουργηθούν δεύτερες σκέψεις για τη δημιουργία της βάσης όπως τι αντικείμενα μπορεί να είναι αυτά, ξεκινώντας μια παραφιλολογία αναφορικά με πιθανά σενάρια προσέγγισης μετεωριτών ή άλλων σωμάτων, ο ίδιος έσπευσε να δηλώσει πως η δημιουργία της βάσης θα ωφελήσει αφενός τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του και αφετέρου είναι κάτι που προβλέπεται από τη «λευκή βίβλο» αναφορικά με την προστασία των δικαιωμάτων της Αυστραλίας στο διαστημικό χώρο που της ανήκει γύρω από τη Γη από ξένες δυνάμεις.

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα μικρό βήμα για τον «ρομποναύτη», ένα γιγάντιο άλμα για τις μηχανές.

Ο πρώτος ανθρωποειδής ρομποτικός αστροναύτης αναχωρεί το βράδυ της Τετάρτης για τη νέα του κατοικία, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ένα μικρό θαύμα της μηχανικής και της ηλεκτρονικής, ο Robonaut 2 θα αντικαταστήσει τους ανθρώπινους συναδέλφους του στις πιο ανιαρές και επικίνδυνες διαστημικές εργασίες.

Το ρομπότ, προϊόν μιας ασυνήθιστης συνεργασίας ανάμεσα στη NASA και τη General Motors, περιμένει την εκτόξευση αποθηκευμένο στο χώρο φόρτωσης του διαστημικού λεωφορείου Discovery.

«Αν και θα είναι ένα μικρό μόνο βήμα για αυτό το ρομπότ, θα είναι στην πραγματικότητα ένα γιγάντιο άλμα για τις μηχανές» αστειεύτηκε ο Ρομπ Άμπροουζ, επικεφαλής του τμήματος αυτοματισμού, ρομποτικής και προσομοιώσεων στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον.

Ο Robonaut 2, κόστους 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων, θα πρέπει να περιμένει τις επόμενες αποστολές της NASA για να αποκτήσει πόδια -προς το παρόν, υπάρχει μόνο από τη μέση και πάνω.

Έχει ύψος ένα μέτρο, χέρια μήκους 81 εκατοστών και βάρος σχεδόν 150 κιλά.

Το σώμα του, πάντως, θα έκανε τον Terminator περήφανο: δυνατά χέρια με αρθρώσεις που διαθέτουν ελατήρια, παλάμες και δάχτυλα, φαρδείς ώμους και επίπεδο στομάχι. Κατασκευασμένος από αλουμίνιο και επινικελωμένο ανθρακόνημα, φέρει προστατευτικές επενδύσεις από την κορυφή ως τα νύχια.

Το αμυδρά ανθρώπινο χρυσαφί κεφάλι κρύβει πίσω από τη μάσκα του τέσσερις κάμερες που βλέπουν στο ορατό φως, ενώ μια υπέρυθρη κάμερα για την αντίληψη του βάθους βρίσκεται μέσα στο στόμα του.

Ο εγκέφαλος, πάντως, βρίσκεται στο στομάχι -μόνο εκεί υπήρχε χώρος για τον υπολογιστή που ελέγχει τις κινήσεις της μηχανής. Ένα μεταλλικό «σακίδιο» στην πλάτη επιτρέπει στο ρομπότ να συνδέεται στο σύστημα ηλεκτροδότησης του ISS.

Περισσότεροι από 350 ηλεκτρονικοί αισθητήρες, διάσπαρτοι σε όλο το σώμα, επιτρέπουν στο ρομποναύτη να αντιλαμβάνεται με την αφή ακόμα και ένα φτερό.

Ένα ακόμα πλεονέκτημα του ρομπότ είναι ότι δεν μιλάει...

Εφόσον ο Robonaut εγκλιματιστεί χωρίς προβλήματα στο περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας, θα μπορούσε να αναλάβει τις εργασίες καθαριότητας, να πραγματοποιεί πολύωρες εξωτερικές εργασίες, να αντιμετωπίζει τοξικές διαρροές και πυρκαγιές, ή τουλάχιστον να βοηθά τους ανθρώπινους συναδέλφους του.

H NASA είχε αρχίσει την ανάπτυξη του πρώτου ανθρωποειδούς ρομπότ της, του Robonaut 1, το 1997. Το πρόγραμμα σταμάτησε λίγο αργότερα λόγω του κόστους, μέχρι που η General Motors πρότεινε χείρα βοηθείας, με απώτερο σκοπό τη βελτίωση της κατασκευής αυτοκινήτων και την αύξηση της ασφάλειάς τους.

Εκτός από τον Robonaut 2, η NASA και η General Motors κατασκεύασαν ένα ακόμα πανομοιότυπο ρομπότ, το οποίο θα παραμείνει στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι για δοκιμές και επιδείξεις.

Ο ίδιος ο Robonaut 2 θα παραμείνει πακεταρισμένος στην αποθήκη του σταθμού μέχρι το Δεκέμβριο, οπότε θα εμφανιστεί σαν χριστουγεννιάτικο δώρο στο εξαμελές πλήρωμα του συγκροτήματος.

Αν νιώθει μοναξιά θα μπορεί να κάνει παρέα με τα δύο άλλα ρομπότ του ISS -έναν καναδικό και έναν ιαπωνικό ρομποτικό βραχίονα που θυμίζουν γερανούς.

Και αν η καριέρα του Robonaut 2 αποδειχθεί επιτυχής, οι απόγονοί του θα μπορούσαν μια μέρα να βάλουν πλώρη για τη Σελήνη ή τους αστεροειδείς.

Και τον Αρη!!!Να μην ξεχνιόμαστε!!!

[Δροσος Γεωργιος]

Τρίτη αναβολή στην εκτόξευση του Discovery λόγω βλάβης στα ηλεκτρικά.

Η τελευταία εκτόξευση στην καριέρα του διαστημικού λεωφορείου Discovery αναβλήθηκε ξανά, αυτή τη φορά λόγω μιας βλάβης στην ηλεκτρική συνδεσμολογία. Η αναχώρηση του σκάφους, που μεταφέρει έναν ρομποτικό αστροναύτη για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), προγραμματίζεται τώρα για την Πέμπτη, αν και δεν αποκλείεται να αναβληθεί εκ νέου.

Η μετεωρολογική υπηρεσία της NASA προειδοποιεί ότι υπάρχει 70% πιθανότητα ακατάλληλων καιρικών συνθηκών το απόγευμα της Πέμπτης στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ.

Το Discovery πρέπει να έχει αναχωρήσει για τον ISS το αργότερο μέχρι τη Δευτέρα 8 Νοεμβρίου, αλλιώς θα πρέπει να περιμένει μέχρι το Δεκέμβριο.

Η εκτόξευση του γηραιότερου σκάφους της NASA προγραμματιζόταν αρχικά για την Παρασκευή, αναβλήθηκε όμως δύο φορές λόγω διαρροής καυσίμου από το σύστημα που πραγματοποιεί ελιγμούς σε τροχιά.

Αυτή τη φορά, οι μηχανικοί εντόπισαν διακυμάνσεις της ηλεκτρικής τάσης σε έναν διακόπτη του εφεδρικού συστήματος που ελέγχει έναν από τους τρεις κύριους κινητήρες.

Εκτός από τον ρομποτικό αστροναύτη Robonaut 2, τον οποίο ανέπτυξε η NASA σε συνεργασία με τη General Motors, το Discovery μεταφέρει ακόμα ένα νέο χώρο αποθήκευσης για τον ISS.

Θα είναι η τελευταία αποστολή του Discovery και η προτελευταία αποστολή διαστημικού λεωφορείου γενικά, πριν τα γερασμένα σκάφη της NASA μετατραπούν σε μουσειακά εκθέματα.

Δεν αποκλείεται πάντως μία ακόμα αποστολή να εγκριθεί για τα τέλη του 2011 προκειμένου να ολοκληρωθεί η συναρμολόγηση του πολυεθνικού τροχιακού εργαστηρίου.

Τα διαστημικά λεωφορεία αποσύρονται προκειμένου να εστιαστεί η NASA στην ανάπτυξη νέου σκάφους για αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά.

Μέχρι να συμβεί αυτό, το νωρίτερο το 2016, οι Αμερικανοί αστροναύτες θα εξαρτώνται από τα ρωσικά Soyuz.

H αντίστροφη μέτρηση διακόπηκε 11 ώρες πριν από την προγραμματισμένη εκτόξευση.

Περισσοτερα και στο!

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13187

 

Δήλωση Ομπαμα για τα 10 χρόνια του ISS.

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός συνενώνει τις χώρες για την επίτευξη του κοινού τους σκοπού- του σκοπού της βελτίωσης της ζωής στη Γη.

Ετσι δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, υπογραμμίζοντας ότι πριν 10 χρόνια στις 2 Νοεμβρίου είχε διαδραματιστεί σημαντικό γεγονός στην ιστορία της κατάκτησης του Διαστήματος από τον άνθρωπο- οι εκπρόσωποι 15 χωρών άρχισαν να ζουν και να δουλεύουν μαζί στη διαστημική τροχιά. «Τα 600 και πάνω πειράματα που έγιναν σ’ αυτό το καταπληκτικό εργαστήριο πρόσφεραν μεγάλη συμβολή στις έρευνες που εχουν μεγάλη σημασία για την αύξηση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων»,- είπε ο Μπαράκ Ομπάμα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ πρότεινε να παραταθούν τα χρονικά όρια λειτουργίας του ΔΔΣ τουλάχιστον ως το 2020.

[Δροσος Γεωργιος]

Κοντινό πέρασμα από ακόμα έναν κομήτη πραγματοποίησε το Deep Impact.

Πέντε χρόνια μετά τον βομβαρδισμό του κομήτη Τεμπλ-1, η αποστολή Deep Impact της NASA επισκέφθηκε το απόγευμα της Πέμπτης ακόμα μία διαστημική χιονόμπαλα.

Χθες το βράδυ το εξερευνητικό σκάφος «Deep Ιmpact» της ΝΑSΑ που έχει μετονομαστεί σε Epoxi, πλησίασε σε απόσταση αναπνοής τον κομήτη Ηartley 2 για να τον φωτογραφίσει και να συλλέξει όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία γι΄ αυτόν. Το σκάφος βρέθηκε σε απόσταση μόλις 700 χιλιομέτρων από τον κομήτη και οι εικόνες που έλαβε και έστειλε στους επιστήμονες δείχνουν ότι μοιάζει με ένα τεράστιο... φιστίκι με μήκος 1,5 χιλιόμετρο.

Ο κομήτης, διαμέτρου περίπου 2 χλμ, βρισκόταν εκείνη την ώρα 23 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη.

Οι πέντε πολυαναμενόμενες φωτογραφίες του πυρήνα που κατέγραψαν δύο κάμερες ορατού φως και ένας υπέρυθρος αισθητήρας άρχισαν να μεταδίδονται στη Γη περίπου μισή ώρα μετά το ραντεβού. Στις πρώτες, ασπρόμαυρες εικόνες, πίδακες ατμού και σκόνης πηγάζουν από τη σαθρή επιφάνεια του κομήτη, καθώς θερμαίνεται από το αμυδρό ηλιακό φως.

Τα νέα στοιχεία ίσως βοηθήσουν στην κατανόηση της προέλευσης και της διαδικασίας σχηματισμού των κομητών. «Οι πυρήνες των τεσσάρων κομητών που έχουμε εξετάσει από κοντά είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους [...] Αυτό που θέλουμε είναι να καταλάβουμε γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορές, τη στιγμή που δεν υπάρχουν προφανείς διαφορές στις διαδικασίες σχηματισμού τους» σχολίασε ο Μάικ Α'Χιρν, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.

Ήδη, φωτογραφίες του κομήτη που λαμβάνονται διαρκώς από το Σεπτέμβριο αποκαλύπτουν ότι ο Χαρτλ 2 έχει ασυνήθιστα χαρακτηριστικά: η απελευθέρωση ενώσεων του κυανίου αυξομειώνεται ανεξήγητα, ενώ ο ατμός που εκτινάσσεται από την επιφάνεια είναι διπλάσιος από ό,τι σε άλλους κομήτες.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν γενικά ότι οι κομήτες, συσσωματώματα σκόνης και πάγων, είναι κατεψυγμένα κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια. Εκατομμύρια κομήτες που δεν έχουμε δει ποτέ πιστεύεται ότι συγκεντρώνονται στο λεγόμενο Νέφος του Όορτ, το οποίο βρίσκεται στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος, σε απόσταση ενός ολόκληρου έτους φωτός από τον Ήλιο.

Όμως η εικόνα περιπλέκεται όλο και περισσότερο από το 1986, όταν ένα ολόκληρο σμήνος διαστημικών σκαφών μελέτησε τον διάσημο κομήτη του Χάλεϊ κατά το τελευταίο πέρασμά του.

Ο Χάρτλεϊ-2 θα είναι ο πέμπτος κομήτης που εξετάζουν οι αστρονόμοι από μικρή απόσταση. Μια μεγάλη έκπληξη ήρθε το 2004, όταν η αποστολή Stardust συνέλεξε δείγματα από την ουρά του κομήτη Βιλντ-2 και τα έφερε στη Γη. Οι ερευνητές εντόπισαν υλικά που θα μπορούσαν να είχαν σχηματιστεί μόνο σε υψηλές θερμοκρασίες, παρατήρηση που ανατρέπει τις θεωρίες για τον σχηματισμό των κομητών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από τον Ήλιο.

Μη αναμενόμενα δεδομένα μετέδωσε το 2004 και το Deep Impact, όταν απελευθέρωσε ένα βλήμα που προσέκρουσε στον κομήτη Τεμπλ-1 και εκτόξευσε τόνους υλικού από την επιφάνειά του.

Η αποστολή αποκάλυψε την ύπαρξη δεκάδων μυστηριωδών κοιλοτήτων που μοιάζουν με κρατήρες πρόσκρουσης, καθώς και πιδάκων που μοιάζουν με ηφαίστεια υδρατμού και πάγου.

Στις αρχές Νοεμβρίου, το σκάφος ίσως ανακαλύψει γιατί ο πυρήνας και η επιφάνεια του Χαρτλ-2 είναι ακόμα πιο δραστήρια.

Το Φεβρουάριο του 2011, η αποστολή Stardust της NASA θα επισκεφθεί εκ νέου τον κομήτη Τεμπλ 1, ενώ το το 2014 η ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta θα φτάσει στον προορισμό της, τον κομήτη Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο.

«Οι κομήτες είναι απίστευτα σημαντικοί (...) επειδή περιέχουν οργανικά υλικά, νερό και διοξείδιο του άνθρακα (CO2)», δήλωσε ο Εντ Βάιλερ, διευθυντής των επιστημονικών προγραμμάτων της NASA, ερωτηθείς από την τηλεόραση της NASA.

«Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα βασικά στοιχεία της ζωής στη Γη προήλθαν στην πραγματικότητα από κομήτες, ενώ πολλοί από αυτούς θεωρούν ότι ίσως η μισή ποσότητα του νερού, ίσως και περισσότερο, που έχουμε στη Γη, προήλθε από τους κομήτες», σημείωσε η ίδια πηγή.

H πρώτη εικόνα που μετέδωσε το σκάφος μετά το κοντινό πέρασμα. Πίδακες ατμού και σκόνης πηγάζουν από την επιφάνεια του Χάρτλεϊ-2.(Φωτογραφία)και ο Χάρτλεϊ-2 όπως φωτογραφήθηκε με μικρό επίγειο τηλεσκόπιο στις 6 Οκτωβρίου.

 

Ράβουν νέο «κουστούμι» στους αστροναύτες

Ένα ελαστικό κουστούμι που μιμείται τις επιδράσεις της γήινης βαρύτητας αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ προκειμένου να γλιτώσουν οι αστροναύτες από τις παρενέργειες της έλλειψης βαρύτητας κατά τις μακρόχρονες αποστολές.

Οι αστροναύτες όταν επιστρέφουν έχουν χαμηλότερη οστική και μυϊκή μάζα ενώ μπορεί να υποφέρουν ακόμη και από διαχωρισμό των σπονδύλων.

Το κουστούμι είναι φτιαγμένο από ύφασμα του οποίου η ελαστικότητα είναι προσεκτικά σχεδιασμένη. Δημιουργεί καλύτερο τράβηγμα στα πόδια απ' ότι στους ώμους ακολουθώντας το μοτίβο της έλξης της γήινης βαρύτητας.

“Θεωρούμε δεδομένο” λέει στο BBC ο Jim Locke χειρούργος της NASA “το γεγονός ότι όταν καθόμαστε και περπατάμε στη γη ουσιαστικά γυμνάζουμε λίγο τους μυς και τα οστά μας. Όταν είσαι στο διάστημα αυτό το βάρος απουσιάζει”.

Το ίδιο πρόβλημα αποπειράθηκε να αντιμετωπίσει και το ρωσικό κουστούμι “Pingvin”, ένα απλό σύστημα που αποτελείται από μια ζώνη κι ένα σετ ελαστικών “ταινιών” από τη μέση έως τους ώμους και μέχρι τα πόδια, το οποίο ωστόσο θεωρείται αρκετά άβολο. Ένα από τα προβλήματα είναι ότι χρησιμοποιεί μόνο δύο επίπεδα πίεσης, ανάμεσα στους ώμους και τη μέση και ανάμεσα στη μέση και τα πόδια.

Το νέο κουστούμι αντίθετα, προσπαθεί να προσομοιώσει τον τρόπο με τον οποίο επιδρά η βαρύτητα στο σώμα, οι ώμοι για παράδειγμα στηρίζουν μόνο το κεφάλι, η μέση στηρίζει το κεφάλι και τον κορμό και οι αστράγαλοι στηρίζουν σχεδόν ολόκληρο το σώμα. Χρησιμοποιεί ίνες που έχουν μια “αρμονική” ελαστικότητα και είναι σχεδιασμένο να “τραβάει” πιο κοντά στα πόδια όπως κάνει και η βαρύτητα.

Το επόμενο βήμα είναι να δοκιμαστούν τα νέα κουστούμια σε μια πραγματική διαστημική αποστολή.

[Δροσος Γεωργιος]

Διαστημικές «φυσαλίδες» στο κέντρο του γαλαξία.

Νέα ερωτήματα για το τι συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία μας δημιουργεί στους επιστήμονες η ανακάλυψη κοντά το κέντρο του δύο τεράστιων, άγνωστης προέλευσης, δομών που μοιάζουν με «ενεργειακές φυσαλίδες» και οι οποίες εκπέμπουν πανίσχυρες ακτίνες-γ.

Οι "φυσαλίδες" αυτές περιέχουν ασύλληπτη ενέργεια ισοδύναμη με 100.000 εκρήξεις σούπερ-νόβα.

Η ανακάλυψη έγινε αρχικά από τον Νταγκ Φινκμπάινερ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν και παρουσιάζεται στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και τους "Τάιμς της Νέας Υόρκης".

Οι δύο "φυσαλίδες", που φαίνεται να διαθέτουν καλά προσδιορισμένα εξωτερικά περιγράμματα και καλύπτονται πίσω από μια "ομίχλη" ακτίνων γάμα, καταλαμβάνουν μια πελώρια έκταση 50.000 ετών φωτός, 25.000 έτη βόρεια του κέντρου του γαλαξία και άλλα 25.000 έτη νότια από αυτό.

Μπορεί να εκπέμφθηκαν από μια έκρηξη σωματιδίων από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που εκτιμάται ότι βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας ή να δημιουργούνται από ένα κύμα γεννήσεων και θανάτων άστρων στο γαλαξιακό κέντρο.

Το φαινόμενο είναι τόσο εκτεταμένο, που, όπως συνειδητοποίησαν οι αστρονόμοι, καλύπτει περισσότερο από το μισό ουρανό της Γης (από τον αστερισμό της Παρθένου έως αυτόν του Γερανού) και μπορεί να έχει ηλικία εκατομμυρίων ετών.

"Δεν καταλαβαίνουμε πλήρως τη φύση ή την προέλευση τους (σ.σ. των φυσαλίδων)", δήλωσε ο Φινκμπάινερ, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου "Φέρμι" της NASA, που αποτελεί το πιο ευαίσθητο όργανο που έχει ποτέ εκτοξευθεί στο διάστημα για την ανίχνευση ακτινών-γ, οι οποίες αποτελούν την υψηλότερης ενέργειας μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο σύμπαν.

Το τηλεσκόπιο (στο οποίο έχουν συμβάλει επιστήμονες από πολλές ευρωπαϊκές χώρες) από το 2008 "χτενίζει" ολόκληρο τον ουρανό κάθε τρεις ώρες και αναμένεται να κάνει κι άλλες σημαντικές ανακαλύψεις στο μέλλον.

"Ουάου! Και νομίζαμε ότι ξέραμε πολλά για το δικό μας γαλαξία…", σχολίασε ο αστροφυσικός Ντέηβιντ Σπέργκελ του πανεπιστημίου Πρίνστον, ο οποίος επεσήμανε ότι οι "φυσαλίδες" φαίνεται να είναι μεγάλες όσο ολόκληρος ο γαλαξίας μας και, παρόλα αυτά, δεν είχαν εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

"Είναι άλλη μια απόδειξη ότι το σύμπαν είναι γεμάτο εκπλήξεις", πρόσθεσε ο επικεφαλής αστροφυσικός της NASA Γιον Μόρσε.

Μέχρι τώρα τις μυστηριώδεις "φυσαλίδες" έκρυβε η "ομίχλη" που δημιουργείται όταν σωματίδια που κινούνται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός αλληλεπιδρούν με το φως και τα διαστρικά αέρια του γαλαξία μας.

Όταν ένα ηλεκτρόνιο που κινείται σχεδόν τόσο γρήγορα όσο και το φως, συγκρούεται με ένα φωτόνιο χαμηλής ενέργειας, η σύγκρουση επιβραδύνει ελαφρά το ηλεκτρόνιο και παράλληλα αυξάνει τρομερά την ενέργεια του φωτονίου στο επίπεδο μιας ακτίνας-γ.

 

Αστρικό βαλς.

Διεθνής ομάδα αστρονόμων μελετά ένα από τα πιο ασυνήθιστα αστρικά συστήματα του γαλαξία μας. Το σύστημα ΝΝ Serpentis βρίσκεται σε απόσταση 1.670 ετών φωτός από τη Γη και αποτελείται από έναν κόκκινο και έναν λευκό νάνο οι οποίοι κινούνται σε εξαιρετικά κοντινές τροχιές μεταξύ τους. Η θέση στην οποία βρίσκεται η Γη επιτρέπει στους αστρονόμους να βλέπουν τις συνεχείς εκλείψεις που δημιουργούνται από την τροχιακή κίνηση των δύο άστρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο κόκκινος νάνος που είναι το μεγαλύτερο εκ των δύο άστρων περνάει μπροστά από τον λευκό κάθε τρεις ώρες και επτά λεπτά!

Οι επιστήμονες με βάση τα νέα ευρήματα εκτιμούν ότι στο ΝΝ Serpentis υπάρχουν δύο πλανήτες, δύο γίγαντες αερίου, ο ένας εκ των οποίων είναι έξι φορές μεγαλύτερος από τον δικό μας γίγαντα αερίου (τον Δία) και ο άλλος περίπου δύο φορές μεγαλύτερος. Πιστεύουν ότι αυτός ο περίεργος κοσμικός χορός οφείλεται στην παρουσία των δύο πλανητών και στις τρομερές βαρυτικές δυνάμεις που ασκούνται στην περιοχή, επηρεάζοντας έτσι τις τροχιές των δύο άστρων.

[Δροσος Γεωργιος]

Κατι ακομα!!!

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231066891

[Δροσος Γεωργιος]

Ρωγμές στη δεξαμενή καυσίμων απειλούν εκ νέου την τελευταία αποστολή του Discovery.

Στη διάρκεια της επιδιόρθωσης των βλαβών που είχαν εντοπιστεί στο διαστημικό λεωφορείο Discovery, η NASA ανακάλυψε και νέο πρόβλημα -μεγάλες ρωγμές στην εξωτερική δεξαμενή καυσίμων, οι οποίες πρέπει να επιδιορθωθούν εσπευσμένα για να μη χαθεί το επόμενο παράθυρο εκτόξευσης.

Έπειτα από τρεις προηγούμενες αναβολές στην αποστολή με την οποία θα κλείσει η καριέρα του Discovery, η NASA ανακάλυψε την Παρασκευή διαρροή αέριου υδρογόνου, και αναγκάστηκε να αναβάλει την πυροδότηση μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.

Αν η εκτόξευση δεν πραγματοποιηθεί έως τις 6 Δεκεμβρίου, θα πρέπει να αναβληθεί για τον Φεβρουάριο του 2011.

Το διαστημικό λεωφορείο παραμένει στην εξέδρα εκτόξευσης του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι. Όπως αναφέρει το AFP, παραμένει ασαφές αν το σκάφος μπορεί να επιδιορθωθεί σε αυτή τη θέση, κάτι που δεν έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν.

Το πρόβλημα που εμφανίστηκε στο Discovery μετά τη διαρροή υδρογόνου είναι δύο ρωγμές, μήκους 23 εκατοστών, οι οποίες εντοπίστηκαν στην εξωτερική πλευρά της αλουμινένιας δεξαμενής, σε σημείο όπου βρίσκονται όργανα. Μία ακόμα ρωγμή εντοπίστηκε στον μονωτικό αφρό που καλύπτει τη γιγάντια δεξαμενή.

Η NASA είναι ιδιαίτερα προσεκτική για την κατάσταση του μονωτικού αφρού: ένα κομμάτι που αποκολλήθηκε κατά την τελευταία εκτόξευση του Columbia το 2004 χτύπησε το φτερό και προκάλεσε ρήγμα. Ως αποτέλεσμα, το σκάφος διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα κατά την επιστροφή του στη Γη δύο εβδομάδες αργότερα. Όλα τα μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν.

Απόσυρση

Η επόμενη εκτόξευση του Discovery, το οποίο πέταξε για πρώτη φορά το 1984 και είναι το παλαιότερο από τα τρία εναπομείναντα διαστημικά λεωφορεία των ΗΠΑ, θα είναι και η τελευταία.

Μετά την τελευταία αποστολή του στόλου το Φεβρουάριο, το Discovery, το Atlantis και το Endeavour θα γίνουν μουσειακά εκθέματα.

Μία επιπλέον αποστολή διαστημικού λεωφορείου είναι πάντως πιθανό να εγκριθεί για τον Ιούνιο του 2011, προκειμένου να ολοκληρωθεί η κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Η συνταξιοδότηση των διαστημικών λεωφορείων αποφασίστηκε από την κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους, προκειμένου να αφοσιωθεί η NASA στο σχεδιασμό νέου σκάφους, κατάλληλου για αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά.

Αυτό όμως σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα έχουν όχημα για επανδρωμένες αποστολές τουλάχιστον μέχρι το 2016.

Στο μεσοδιάστημα, οι μεταφορές εφοδίων θα ανατεθούν σταδιακά σε ιδιωτικές εταιρείες, ενώ για τις αποστολές πληρωμάτων θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά τα ρωσικά Soyuz.

 

Πραγματικά αστρονομικό το κόστος για το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA.

H NASA τα καταφέρνει καλά στη επιστήμη αλλά λιγότερο καλά στη λογιστική: Η υπηρεσία ανακοίνωσε ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο θα είναι 100 φορές ισχυρότερο από το Hubble και θα μπορεί να δει τα πρώτα άστρα που άναψαν στο Σύμπαν, θα κοστίσει τελικά τουλάχιστον 6,5 δισ. δολάρια, δηλαδή 1,5 δισ. περισσότερο από ό,τι είχε εκτιμηθεί.

Το κόστος θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο αν η εκτόξευση του οργάνου αναβληθεί για μετά το Σεπτέμβριο του 2015, προειδοποίησε ο υποδιοικητής της NASA Κρις Σκολίζ.

Για να προλάβει η NASA αυτή την ημερομηνία, είπε ο Σκολίζ, το Κογκρέσο πρέπει να αυξήσει τον προϋπολογισμό της υπηρεσίας κατά 250 εκατ. δολάρια ανά έτος για την επόμενη διετία.

«Αμφιβάλλω αν θα καταφέρουμε να βρούμε επιπλέον 250 εκατομμύρια» παραδέχτηκε.

Η λανθασμένη εκτίμηση του προϋπολογισμού οφείλεται σε παραβλέψεις της διοίκησης κατά την έγκριση του προγράμματος το 2008, δικαιολογήθηκε ο υποδιοικητής της NASA. «Μας ξέφυγε ένα μέρος» είπε σε τηλεδιάσκεψη με δημοσιογράφους.

Το μόνο θετικό είναι ότι η ανάπτυξη του James Webb (παίρνει το όνομα του δεύτερου διοικητή της NASA) δεν συναντά τεχνικά προβλήματα.

Το πανίσχυρο τηλεσκόπιο, το οποίο προβλεπόταν αρχικά να εκτοξευτεί το 2007 με κόστος μόλις 3 δισ. δολαρίων, θα είναι εξοπλισμένο με πρωτεύον κάτοπτρο με διάμετρο 6,5 μέτρων και συνολική επιφάνεια έξι φορές μεγαλύτερη από ό,τι το Hubble.

Τουλάχιστον 100 φορές ισχυρότερο από τον προκάτοχό του, το νέο όργανο θα αναλάβει μια σημαντική αποστολή με τέσσερα σκέλη: θα αναζητήσει τα αρχαιότερα και πιο μακρινά άστρα του Σύμπαντος, θα μελετήσει το σχηματισμό και την εξέλιξη των γαλαξιών, θα κατανοήσει τις διαδικασίες σχηματισμού άστρων και πλανητικών συστημάτων και θα ρίξει φως στην προέλευση της ζωής.

Το James Webb δεν αποκλείεται να φέρει μια νέα επανάσταση στην αστρονομία, ωστόσο οι εικόνες του ίσως δεν είναι τόσο εντυπωσιακές για το ευρύ κοινό: σε αντίθεση με το Hubble, το οποίο «βλέπει» το ορατό και το υπεριώδες φως, το νέο τηλεσκόπιο θα λειτουργεί μόνο στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, επομένως οι εικόνες του θα είναι ψευδοχρωματικές.

[Δροσος Γεωργιος]

Κατι περιεργο συμβαινει και θα δουμε την Δευτερα.

Συνέντευξη τύπου της NASA τη Δευτέρα για «εξαιρετική ανακάλυψη στη κοσμική γειτονιά μας».

Ανακοίνωση εξέδωσε η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος NASA σύμφωνα με την οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί συνέντευξη τύπου αναφορικά με ανακάλυψη που έκανε το παρατηρητήριο Chandra X-ray Observatory. Το τελευταίο είναι ένας δορυφόρος που ανιχνεύει εκπομπές ακτίνων-Χ που μπορεί να προέρχονται από διάφορες πηγές στο εξώτερο διάστημα όπως pulsars, άστρα νετρονίων, ολόκληρους γαλαξίες κτλ. Το θέμα όμως που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον είναι η φρασεολογία της ανακοίνωσης. Αυτή έχει ως εξής:

«Η NASA πρόκειται να πραγματοποιήσει συνέντευξη τύπου στις 12:30 p.m. EST τη Δευτέρα στις 15 Νοεμβρίου, για να συζητήσει την ανακάλυψη του παρατηρητηρίου Chandra X-ray Observatory αναφορικά με ένα εξαιρετικό αντικείμενο (exceptional object) στη κοσμική γειτονιά μας».

Η φράση περί ενός «εξαιρετικού αντικείμενου στην κοσμική γειτονιά μας»¨έχει εξάψει τη φαντασία των απανταχού ερασιτεχνών αστρονόμων και ενασχολούμενων με το διάστημα, για το τι μπορεί να είναι αυτό το αντικείμενο, που χρήζει έκτακτης συνέντευξης τύπου, για να ανακοινωθεί η ανακάλυψή του.

Πρόσφατα βέβαια (στις 9 Νοεμβρίου) ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ενός τεράστιου μυστήριου συμπλέγματος στο κέντρο του γαλαξία. Το σύμπλεγμα αυτό, ή κατασκευή όπως αναφέρεται, ανιχνεύτηκε από την ύπαρξη δύο τεράστιων «φυσαλίδων» εκπομπής ακτίνων Χ οι οποίες εκτείνονται σε απόσταση 25 χιλιάδων φωτός η κάθε εκπομπή εκτείνεται κάθετα στο επίπεδο του γαλαξία με άξονα το κέντρο του. Μέσα στις «φυσαλίδες» αυτές ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας συγκρούονται με φως χαμηλότερης ενέργειας (φωτόνια) δημιουργώντας ακτίνες Χ, κανείς όμως δεν ξέρει την πηγή των ηλεκτρονίων. Οι πιθανές απαντήσεις μπορεί να είναι πως η πηγή των ηλεκτρονίων είναι τα αποτελέσματα της δημιουργίας ενός νέου άστρου ή τα αποτελέσματα της έκρηξης μιας τεράστιας μαύρης τρύπας. Το πιθανότερο επομένως σενάριο για την συνέντευξη τύπου της NASA θα ήταν η συγκεκριμένη ανακάλυψη, με τη διαφορά πως αυτή δεν έγινε από το Chandra X-ray αλλά...από το έτερο παρατηρητήριο ακτίνων Χ το «Fermi Gamma-ray Space Telescope».

Μπορεί να είναι κάτι που συνδέει τα δύο αυτά τηλεσκόπια ακτίνων Χ ή πρόκειται για κάτι εντελώς νέο που δεν έχει σχέση με την ανακάλυψη του Fermi. Τη Δευτέρα θα δοθούν οι απαντήσεις...

Σχετικα για τις Διαστημικές «φυσαλίδες» στο κέντρο του γαλαξία εγραφα στις 10/11/2010.

Ακομα εχουμε:

http://www.nasa.gov/mission_pages/GLAST/news/new-structure.html

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13241

 

Ξερει καποιος κατι περισσοτερα.

[themaras]

??????????

[Δροσος Γεωργιος]

Στις 3/11/2010 εγραφα για Ένα μικρό βήμα για τον «ρομποναύτη», ένα γιγάντιο άλμα για τις μηχανές. Μερικα ακομα στοιχεία.

Αστροναύτες ρομπότ στα διαστημόπλοια της NASA.

Ενα ανθρωπόμορφο ρομπότ αντί για αστροναύτη ευελπιστεί να στείλει τα αμέσως επόμενα χρόνια στο φεγγάρι η NASA. Θα είναι μια λύση οικονομική και πρακτική.

Το ρομπότ δεν θα χρειάζεται τροφή, νερό ή αέρα και επίσης δεν θα στεναχωρηθεί αν δεν γυρίσει ποτέ πίσω στη Γη.

Καθώς τα λουριά έχουν στενέψει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα χρήματα προς το παρόν δεν φαίνεται να επαρκούν για φιλόδοξες διαστημικές αποστολές. Το σχέδιο της επιστροφής του ανθρώπου στη Σελήνη με σκοπό να δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα για να φτάσει στον Αρη, φαίνεται πως έχει εγκαταλειφθεί προς το παρόν λόγω υπέρογκου κόστος και άλλων δυσκολιών.

Η έλλειψη κονδυλίων όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να βρεθούν τρόποι για να γίνουν νέες... ανακαλύψεις. Αλλωστε ό,τι θα έκανε εκεί πάνω ο άνθρωπος, θα μπορεί – περίπου – να κάνει και το ρομπότ. Είναι και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δοκιμαστούν και οι τελευταίες τεχνολογικές εφαρμογές.

Ποιος είναι. Το ρομπότ λοιπόν, ο Ρομποναύτης, σχεδιάζεται να κατασκευαστεί σε συνεργασία με διάφορες εταιρείες κάθε μία από τις οποίες θα σχεδιάσει και θα δημιουργήσει ξεχωριστά τα μηχανικά και ηλεκτρονικά του μέρη. Ο ΣτέφενΑλτεμους, που είναι αρχιμηχανικός στο ∆ιαστημικό Κέντρο Τζόνσον της NASA, λέει προς την εφημερίδα «The New York Times», ότι ήδη ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή έχει γίνει με την κατασκευή του Robonaut 2. Πρόκειται για ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ, χωρίς όμως πόδια,που κατασκεύασε η NASA και η General Motors και το οποίο θα κάνει παρέα από εδώ και στο εξής στους αστροναύτες του ∆ιεθνούς ∆ιαστημικού Σταθμού. Είναι το πρώτο ανθρωπόμορφο ρομπότ που αποστέλλεται σε διαστημική αποστολή.

Τα καθήκοντα που θα αναλάβει είναι η καθαριότητα του Σταθμού, εξωτερικές εργασίες και η επιφυλακή για ενδεχόμενη εκδήλωση πυρκαγιάς ή κάποιας τοξικής διαρροής.

Ζυγίζει 150 κιλά. Ο Robonaut 2, που θα αποτελέσει το πρότυπο πάνω στο οποίο θα δημιουργηθεί ο μηχανικός αστροναύτης που θα φτάσει στο φεγγάρι, έχει ύψος ένα μέτρο και ζυγίζει περίπου 150 κιλά. Τα χέρια του έχουν μήκος 80 εκατοστά και είναι κατασκευασμένος από αλουμίνιο και επινικελωμένο ανθρακόνημα.

Στη θέση των ματιών του και στο στόμα, υπάρχουν πέντε κάμερες που βλέπουν στο ορατό και στο υπέρυθρο φάσμα φωτός ενώ στο υπόλοιπο σώμα του έχουν τοποθετηθεί τουλάχιστον 350 αισθητήρες διαφόρων τύπων που του προσδίσουν την ιδιότητα να αντιλαμβάνεται με την αφή ακόμη και ένα φτερό. Το ανθρωπόμορφο ρομπότ που ευελπιστεί να στείλει η NASA στο φεγγάρι, θα ταξιδέψει μέχρις εκεί με μια μικρή διαστημοσυσκευή η οποία θα κινείται με πυραύλους οι οποίοι θα καίνε υγρό μεθάνιο και υγρό οξυγόνο, δηλαδή φιλικά προς το περιβάλλον καύσιμα. Η προσσελήνωση θα γίνει από ένα αυτοματοποιημένο σύστημα, ικανό να πλοηγήσει το σκάφος έτσι ώστε να αποφύγει βράχους, γκρεμούς ή άλλα εμπόδια.

Το ρομπότ θα είναι ικανό να διεξαγάγει μικρά επιστημονικά πειράματα καθώς θα είναι εξοπλισμένο με μικρό αριθμό απλών επιστημονικών οργάνων.

 

Ο Robonaut 2 που κατασκεύασαν η NASA και η General Motors θα κάνει παρέα από εδώ και στο εξής στους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού

[Δροσος Γεωργιος]

Μια πραγματικά όμορφη δημοσίευση απο τον Χάρη Βάρβογλη που είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.

ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ.Ο Ερατοσθένης και η ακτίνα της Γης

Οι αρχαίοι Ελληνες, αντίθετα με όσα πιστεύει ο μέσος πολίτης σήμερα, γνώριζαν από την εποχή του Αριστοτέλη ότι η Γη είναι σφαιρική και όχι επίπεδη. Ο Ερατοσθένης μάλιστα, με ένα πείραμα που έχει μείνει στην Ιστορία, μπόρεσε να μετρήσει την ακτίνα της Γης με ακρίβεια απρόσμενη για τα μέσα της εποχής εκείνης. Οι μεταγενέστεροι αστρονόμοι και γεωγράφοι όμως συντάχθηκαν με την άποψη του Πτολεμαίου ότι η Γη είναι 30% μικρότερη από όσο είχε μετρήσει ο Ερατοσθένης. Το λάθος αυτό παρέμεινε για 15 αιώνες και ήταν η αιτία να αποφασίσει ο Κολόμβος το ταξίδι για την Ινδία, το οποίο κατέληξε στην ανακάλυψη της Αμερικής.

Στον τροπικό του Καρκίνου.

Το πείραμα του Ερατοσθένη βασίστηκε στη μέτρηση του ύψους του Ηλίου την ίδια ημερομηνία σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες, καθώς και στην πεποίθηση του μεγάλου έλληνα μαθηματικού ότι ο Ηλιος είναι πολύ μακριά από τη Γη, τόσο ώστε οι ακτίνες του να φθάνουν στον πλανήτη μας σχεδόν παράλληλα. Από διηγήσεις ταξιδιωτών ο Ερατοσθένης έμαθε ότι στις 21 Ιουνίου, την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου, ο Ηλιος καθρεφτίζεται στην επιφάνεια του νερού των πηγαδιών της πόλης Συήνης, αυτής που σήμερα οι Αιγύπτιοι ονομάζουν Ασουάν. Από την πληροφορία αυτή ο Ερατοσθένης συμπέρανε ότι η Συήνη βρίσκεται πάνω στον τροπικό του Καρκίνου, δηλαδή στον παράλληλο κύκλο με γεωγραφικό πλάτος 23,5 μοίρες. Το χαρακτηριστικό των τόπων που βρίσκονται στον τροπικό του Καρκίνου είναι ότι το μεσημέρι της 21ης Ιουνίου ο Ηλιος βρίσκεται στο ζενίθ, δηλαδή ακριβώς κατακόρυφα προς τα πάνω. Ετσι οι ακτίνες του διαδίδονται κατά μήκος των κατακόρυφων τοιχωμάτων των πηγαδιών, ανακλώνται στην επιφάνεια του νερού και επιστρέφουν προς την επιφάνεια, κάνοντας ορατό το είδωλό του σε έναν παρατηρητή που κοιτάζει από το στόμιο του πηγαδιού.

Το μεσημέρι της ημέρας του θερινού ηλιοστασίου ο Ερατοσθένης μέτρησε το ύψος του Ηλίου στην πόλη στην οποία κατοικούσε, την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η μέτρηση έγινε με τη βοήθεια ενός οβελίσκου, ο οποίος είναι το αρχαιότερο αστρονομικό όργανο στην ιστορία της επιστήμης. Το μήκος της σκιάς που ρίχνει ο οβελίσκος, διαιρεμένο με το ύψος του οβελίσκου, μας δίνει, όπως μάθαμε στο σχολείο, την εφαπτομένη της γωνίας του ύψους του Ηλίου. Η γωνία αυτή, η οποία από τη μέτρηση του Ερατοσθένη προέκυψε 7,2 μοίρες, είναι ίση (ως «εντός-εκτός και επί τα αυτά», όπως θυμούνται οι παλαιότεροι) με την επίκεντρη γωνία που σχηματίζουν δύο ακτίνες της Γης με άκρα τη Συήνη και την Αλεξάνδρεια, υπό την προϋπόθεση ότι οι δύο πόλεις έχουν το ίδιο γεωγραφικό μήκος, βρίσκονται δηλαδή στον ίδιο μεσημβρινό. Επειδή από τη γεωμετρία γνωρίζουμε ότι η απόσταση των δύο πόλεων, η ακτίνα της Γης και η γωνία που μέτρησε ο Ερατοσθένης συνδέονται με τη σχέση απόσταση/ακτίνα = 6,28x(7,2/360), η ακτίνα της Γης βρίσκεται αμέσως αν γνωρίζουμε την απόσταση των δύο πόλεων. Την εποχή του Ερατοσθένη, περί το 250 π.Χ., δεν υπήρχε ακριβής μέθοδος μέτρησης τόσο μεγάλων αποστάσεων. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ερατοσθένης ανέθεσε σε επαγγελματίες βαδιστές να την υπολογίσουν, και το αποτέλεσμά τους το συνέκρινε με τις εκτιμήσεις αρχηγών καραβανιών. Το τελικό του αποτέλεσμα ήταν ότι η απόσταση Αλεξάνδρειας- Συήνης ισούται με 5.000 στάδια, οπότε η ακτίνα της Γης προκύπτει ίση με 252.000 στάδια.

Για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την ακρίβεια της μέτρησης του Ερατοσθένη, θα έπρεπε να γνωρίζουμε πόσο είναι το μήκος ενός σταδίου σε μέτρα, καθώς και κατά πόσο αληθεύουν οι δύο υποθέσεις του Ερατοσθένη, δηλαδή ότι η Συήνη έχει γεωγραφικό πλάτος 23,5 μοίρες και ότι Συήνη και Αλεξάνδρεια βρίσκονται στον ίδιο μεσημβρινό. Μια ματιά σε έναν σύγχρονο χάρτη δείχνει ότι και οι δύο υποθέσεις ήταν λανθασμένες, αλλά το λάθος δεν ήταν μεγάλο: το γεωγραφικό πλάτος της Συήνης είναι 24,1 μοίρες, ενώ τα γεωγραφικά μήκη των δύο πόλεων διαφέρουν μόνο κατά μία μοίρα. Επομένως η βασική πηγή σφάλματος είναι το μήκος ενός σταδίου σε μέτρα. Θα έλεγε κανείς ότι έχουν διασωθεί πολλά αρχαία στάδια, οπότε δεν έχουμε παρά να μετρήσουμε πόσο μήκος έχει ένα από αυτά. Δυστυχώς τα στάδια δεν είχαν το ίδιο μήκος σε όλες τις περιοχές της αρχαίας Ελλάδας. Αν υποθέσουμε ότι ο Ερατοσθένης εννοούσε αττικά στάδια των 185 μέτρων, τότε το αποτέλεσμά του δίνει για την ακτίνα της Γης 7.400 χιλιόμετρα, τιμή 16% μεγαλύτερη από την πραγματική. Αν όμως εννοούσε αιγυπτιακά στάδια, πράγμα που είναι και το πιθανότερο, τότε κατά τον Ερατοσθένη η ακτίνα της Γης είναι 6.316 χιλιόμετρα, μόλις 1% μικρότερη από την πραγματική, που σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι 6.366 χιλιόμετρα!

Πώς ξεγελάστηκε ο Κολόμβος.

Το πείραμα του Ερατοσθένη είχε δημιουργήσει μεγάλη εντύπωση στην εποχή του, και αρκετοί μεταγενέστεροι φυσικοί φιλόσοφοι, όπως ονομάζονταν οι επιστήμονες εκείνη την εποχή, θέλησαν να το επαναλάβουν. Ο πρώτος που γνωρίζουμε, χρονολογικά, ήταν ο Ελληνας Ποσειδώνιος ο Ρόδιος, ο οποίος γύρω στο 100 π.Χ. υπολόγισε την ακτίνα της Γης με διαφορετική μέθοδο από αυτήν του Ερατοσθένη. Υπέθεσε ότι η Αλεξάνδρεια και η Ρόδος είναι στον ίδιο μεσημβρινό και υπολόγισε ότι η επίκεντρη γωνία που σχηματίζουν οι δύο πόλεις είναι 7,5 μοίρες, παρατηρώντας όχι τον Ηλιο αλλά το ύψος του αστέρα Κάνωπου, όπως φαίνεται από τις δύο πόλεις. Υποθέτοντας ότι η απόσταση των δύο πόλεων είναι 5.000 στάδια, κατέληξε σε ένα αποτέλεσμα πρακτικά ίδιο με αυτό του Ερατοσθένη. Μεταγενέστερα όμως αναθεώρησε την εκτίμησή του για την απόσταση Ρόδου- Αλεξάνδρειας σε 3.750 στάδια, οπότε η ακτίνα της Γης προέκυψε ίση με 4.500 χιλιόμετρα, δηλαδή 30% μικρότερη από την πραγματική. Με την τιμή αυτή συμφώνησε στη συνέχεια ο ρωμαίος ναύαρχος και φυσικός φιλόσοφος Πλίνιος, ενώ την καθιέρωσε οριστικά ο έλληνας αστρονόμος Πτολεμαίος αναφέροντάς τη στο βιβλίο του Γεωγραφία.

Τα βιβλία του Πτολεμαίου έχαιραν μεγάλης εκτίμησης μεταξύ των επιστημόνων ως την Αναγέννηση, και αυτό το γεγονός ήταν η αιτία να επικρατήσει τελικά η λανθασμένη τιμή του Ποσειδώνιου για την ακτίνα της Γης. Σε υδρόγειες σφαίρες της εποχής, κατασκευασμένης με βάση αυτήν τη λανθασμένη τιμή, βλέπει κανείς τοποθετημένες την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική να καλύπτουν όλη την επιφάνεια της Γης, χωρίς να υπάρχει διαθέσιμος χώρος για άλλη ήπειρο. Ο Κολόμβος, με βάση παρόμοιους χάρτες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ινδία απείχε από τα Κανάρια Νησιά μόλις 6.300 χιλιόμετρα δυτικά (αντί για τη σωστή 28.000 χιλιόμετρα), οπότε θα μπορούσε να φθάσει σχετικά σύντομα στις Ινδίες ταξιδεύοντας προς δυσμάς. Επομένως θα μπορούσε κανείς να πει ότι το λάθος του Ποσειδώνιου έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν γνώριζε τις πραγματικές διαστάσεις της Γης δεν θα τολμούσε ποτέ να ξεκινήσει για ένα ταξίδι 28.000 χιλιομέτρων με τα πλοία της εποχής.

Στην φωτογραφία Υδρόγειος σφαίρα του Μαρτίνου της Βοημίας, γερμανού χαρτογράφου στην υπηρεσία του βασιλιά της Πορτογαλίας,1492 μ.χ.

[Δροσος Γεωργιος]

Στις 12/11/2010 εγραφα για το οτι κατι περιεργο συμβαινει και θα δουμε την Δευτερα.

Συνέντευξη τύπου της NASA τη Δευτέρα για «εξαιρετική ανακάλυψη στη κοσμική γειτονιά μας».

 

Την ανακάλυψη της νεότερης και πλησιέστερης μαύρης τρύπας στη Γη ανακοίνωσε η NASA.

Τη νεότερη –αναφορικά με το χρόνο παρατήρησής της- και την πλησιέστερη σε εμάς μαύρη τρύπα ανακοίνωσαν πως ανακάλυψαν οι επιστήμονες της NASA. Αυτό ανακοινώθηκε με σημερινή συνέντευξη τύπου που είχε ανακοινωθεί πριν από πέντε ημέρες περίπου.

Η μαύρη τρύπα βρίσκεται σε απόσταση 50 εκατ. ετών φωτός από τη Γη, στον γαλαξία Μ100 –στην κοσμική γειτονιά μας- έχει ηλικία 30 ετών και τοποθετείται εκεί που βρίσκονται τα κατάλοιπα του Super Nova 1979C. Η ανακάλυψη έγινε από τον δορυφόρο παρατήρησης Chandra –X όταν έγινε αντιληπτό πως η πηγή των ακτίνων –Χ είναι σταθερή από το 1995 έως και το 2007, κάτι που σημαίνει πως είτε υλικό πέφτει στη μαύρη τρύπα από τα υπολείμματα του SN 1979C είτε από κάποιο άλλο δίδυμο άστρο.

Το ενδιαφέρον των επιστημόνων, είναι πως το SN 1979C που πρωτοπαρατηρήθηκε το 1979 από ένα ερασιτέχνη αστρονόμο, και έχει μάζα 20 φορές τη μάζα του Ήλιου κατέρρευσε μόλις τελείωσε το καύσιμό του αλλά ανήκει σε μια κατηγορία Super Nova που δεν σχετίζονται με μαζική εκπομπή ακτίνων –Χ Οι επιστήμονες θεωρούν πως είναι μια πραγματική ευκαιρία να παρατηρήσουν τη γένεση μιας μαύρης τρύπας

Μια άλλη βέβαια περίπτωση είναι η πηγή αυτή των ακτίνων Χ να προέρχεται όχι από μια μαύρη τρύπα αλλά το SN 1979C να είναι ένα ταχέα περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων –ένα άστρο όταν καταρρέει είτε θα μετατραπεί σε άστρο νετρονίων είτε σε μαύρη τρύπα- δημιουργώντας ένα πανίσχυρο «άνεμο» από σωματίδια υψηλής ενέργειας. Εάν συμβαίνει αυτό τότε το SN 1979C θα είναι το νεότερο άστρο νετρονίων που έχει σταθερή εκπομπή ακτίνων Χ, καθώς το αμέσως νεότερο είναι το pulsar Crab το οποίο έχει ηλικία 950 ετών.

 

Μερικες μικρες ειδησεις για τον Διεθνή Διαστημικο Σταθμό και για αλλα θέματα.

Οι Ρώσοι κοσμοναύτες έκαναν διαστημικό περίπατο.

Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Θεόδωρος Γιουρτσίχιν και Ολέγκ Σκρίποτσκα βγήκαν από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στον ανοικτό διαστημικό χώρο.

Όπως ανακοινώθηκε από το Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων, οι κοσμοναύτες θα εργαστούν έξω από το Σταθμό περίπου έξι ώρες. Κατα τη διάρκεια του διαστημικού τους περιπάτου θα πάρουν δείγματα για ανάλυση από την εξωτερική επιφάνεια της υπηρεσιακής λειτουργικής μονάδας «Ζβεζντά» και του Τμήματος συνδεσης «Πιρς». Επίσης θα φωτογραφίσουν τον παλμικό εγχυτήρα πλάσματος και θα εγκαταστήσουν καθολική θέση εργασίας στην επιφάνεια του ΔΔΣ για τα μελλοντικά πειράματα.

Επιχείρηση βύθισης του φορτηγού διαστημόπλοιου Προγκρές.

Οι ειδικοί του ρωσικού Κέντρου Ελέγχου των Διαστημικών Πτήσεων προχώρησαν στην επιχείρηση βύθισης του φορτηγού διαστημόπλοιου Προγκρές.

Στο Προγκρές ύστερα από την αποσύνδεσή του από το ΔΔΣ στη διάρκεια 3 εβδομάδων πραγματοποιόταν ειδικό γεωφυσικό πείραμα. Πριν την αποσύνδεση του Προγκρές από το ΔΔΣ τα μέλη του πληρώματος του Σταθμού τοποθέτησαν στο φορτηγό διαστημόπλοιο πάνω από 1 τόνο σκουπιδιών και μεταχειρισμένων συσκευών. Τα τεμάχια του Προγκρές που δεν θα καούν κατά την είσοδό του στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας, θα καταποντιστούν στο «νεκροταφείο διαστημοπλοίων» στην ειδικά καθορισμένη περιοχή του Ειρηνικού ωκεανού.

Τα ρωσικά διαστημόπλοια «Σογιούζ» θα σώσουν τους αστροναύτες.

Η ΝΑΣΑ εκπόνησε σχέδιο διάσωσης του πληρώματος του τελευταίου αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου σε περίπτωση βλάβης του – με τη βοήθεια τριών ρωσικών επανδρωμένων διαστημοπλοίων «Σογιούζ».

Οι αστροναύτες θα έρθουν στη Ρωσία για να δοκιμάσουν τα προσωπικά καθίσματα-κρεβάτια του διαστημοπλοίου και τα διασωστικά σκάφανδρα. Η εκτόξευση του σατλ «Ατλαντις» σχεδιάζεται για τις 28 Ιουνίου του 2011.

Στην Άπω Ανατολή κατασκευάζεται μελλοντικό ρωσικό κοσμοδρόμιο.

Το μέλλον του διαστημικού κλάδου της Ρωσίας συνδέεται με το κοσμοδρόμιο Βοστότσνι, που κατασκευάζεται στο Ουγκλεγκόρσκ στην περιοχή Αμούρ, ανακοίνωσε η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος «Ρωσκόσμος».

Ως το 2020 το 45% των εκτοξεύσεων ρωσικών πυραύλων-φορέων θα πραγματοποιείται από το κοσμοδρόμιο στην Άπω Ανατολή, στο οποίο περιλαμβάνονται δυο συστήματα εκτόξευσης, κέντρα εκπαίδευσης κοσμοναυτών και ιατρικής εξέτασης. Στην περιοχή του νέου κοσμοδρομίου θα κατασκευαστεί ολόκληρη πόλη για τις οικογένειες των ειδικών. Από εκεί θα εκτοξεύονται επανδρωμένες διαστημικές συσκευές και διάφοροι δορυφόροι.

Ο Κρόνος «σβήνει» σιγά-σιγά.

Ο Κρόνος τα τελευταία 4 χρόνια εκπέμπτει όλο και λιγότερη ενέργεια σε υπέρυθρη ακτινοβολία, όπως ο λαμπτήρας η τροφοδότηση του οποίου μειώνεται βαθμιαία.

Σε τέτοιο συμπέρασμα κατέληξαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί επιοστήμονες μετά την μελέτη των δεδομένων που στάλθηκαν από τον αυτόματο διαπλανητικό Σταθμό Cassini. Ο Σταθμός αυτός, που είχε εκτοξευτεί το 1997 έγινε ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος του Κρόνου. Με τη βοήθεια του καθετήρα του Cassini οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν τη φύση της πηγής ενέργειας στους κόλπους του Κρόνου. Ο Κρόνος εκπέμπει κατά δύο φορες μεγαλύτερη ενέργεια απ’ ό,τι παίρνει από τον Ήλιο.

Νέο στάδιο μελέτης του Ηλίου.

Στη Ρωσία προκηρύχτηκε διαγωνισμός για την κατασκευή συσκευών βολιδοσκόπησης και μελέτης του Ηλίου- ειδικού επίγειου Κέντρου λήψης και κατεργασίας πλήροφοριών με την ονομασία Interhelioprobe ή Interhelios.

Το σχέδιο αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ρωσικής εταιρείας Ροσκόσμος, στοιχίζει 200 εκατομμύρια ρούβλια. Το σχέδιο αυτό προβλέπεται να υλοποιηθεί μέσα σε δύο χρόνια. Η διαστημική συσκευή που θα εκτοξευτεί με τη βοήθεια του πυραύλου Σογιούζ θα συγκεντρώνει πληροφορίες για τον Ήλιο και το γύρω του περιβάλλον από απόσταση 21-28 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

[Δροσος Γεωργιος]

Σκόνη από αστεροειδή για πρώτη φορά στη Γη.

Επιστήμονες από την Ιαπωνική Διαστημική Υπηρεσία (JAXA) επιβεβαίωσαν σήμερα Τρίτη ότι το διαστημόπλοιο Χαγιαμπούσα έφερε πίσω στη Γη σκόνη από την επιφάνεια αστεροειδούς, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Το ιαπωνικό διαστημικό σκάφος Χαγιαμπούσα, που σημαίνει "γεράκι" στα ιαπωνικά, καταστράφηκε κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα τον Ιούνιο, τερματίζοντας νωρίτερα φέτος ένα επταετές ταξίδι, προλαβαίνοντας ωστόσο να ρίξει στην περιοχή της Αυστραλίας ένα δοχείο με το δείγμα σκόνης που πήρε το 2005, όταν προσγειώθηκε στον αστεροειδή Ιτοκάουα.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ιαπωνικής υπηρεσίας, 1.500 κόκκοι που συλλέχθηκαν στο ειδικό δοχείο του διαστημοπλοίου είναι όντως εξωγήινης προέλευσης.

Όπως μεταδίδει το BBC, καθώς και άλλα διεθνή δίκτυα, πρόκειται για ένα θρίαμβο των Ιαπώνων καθώς για πρώτη φορά δείγματα από το υλικό ενός αστεροειδούς επιστρέφουν στη Γη.

Ο υπουργός Επιστημών και Τεχνολογίας της Ιαπωνίας, Γιοσιάκι Τακάγκι, χαρακτήρισε τη συλλογή της σκόνης από το διάστημα, άλλη από αυτή του Φεγγαριού, ως αξιοθαύμαστο και μοναδικό επίτευγμα.

Ο επικεφαλής της αποστολής Τζουνιχίρο Καγαγκούτσι, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η συγκεκριμένη επιτυχία ξεπέρασε και τα πιο αισιόδοξα όνειρά τους.

Το 2005 άγγιξε την επιφάνεια του αστεροειδή Ιτοκάουα -ενός περιστρεφόμενου διαστημικού βράχου σε σχήμα πατάτας , ο οποίος βρισκόταν τότε 300 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, δύο φορές πιο μακριά από ό,τι ο Ήλιος.

Το πρώτο πρόβλημα ήρθε όταν το σκάφος απέτυχε να εκτοξεύσει ένα σφαιρίδιο, σχεδιασμένο να σηκώσει σκόνη από τη σαθρή επιφάνεια του αστεροειδή. Πέρασαν τελικά πέντε χρόνια μέχρι να εξακριβώσουν οι επιστήμονες ότι η απόπειρα συλλογής δειγμάτων είχε πετύχει.

Το Χαγιαμπούσα το οποίο ταξίδεψε 6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, κατάφερε το 2005 να προσεγγίσει και να τεθεί σε τροχιά γύρο από τον αστεροειδή Itokowa.

Η 200 εκατομμυρίων δολαρίων αποστολή κινδύνεψε αρκετές φορές μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια λόγω τεχνικών προβλημάτων, ωστόσο η επιστημονική ομάδα στη Γη έβρισκε πάντα τρόπους να επιλύει τα όποια προβλήματα προέκυπταν.

Στο δρόμο της επιστροφής, το Χαγιαμπούσα συνάντησε νέα προβλήματα. Μεταξύ άλλων έχασε την επαφή με τη Γη για επτά εβδομάδες, μια διακοπή που παρέτεινε το ταξίδι τρία χρόνια.

Το τέλος της αποστολής ήρθε τον Ιούνιο, όταν το σκάφος έστειλε την κάψουλα να πέσει με αλεξίπτωτο στην έρημο της Αυστραλίας, ενώ το ίδιο καταστράφηκε φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα.

Η Ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος (JAXA) χρειάστηκε πέντε μήνες μέχρι να επιβεβαιώσει ότι η σκόνη που περιείχε το κάνιστρο δεν προερχόταν από επιμόλυνση με γήινα υλικά.

Όπως αναφέρει το AFP, η εξέταση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο έδειξε ότι όντως πρόκειται για το πρώτο δείγμα αστεροειδή που φτάνει στη Γη.

Αντικειμενικός στόχος της αποστολής ήταν η κατανόηση και η εξέλιξη του ηλιακού συστήματος.

Επίσης οι επιστήμονες ελπίζουν να κατανοήσουν πότε και πώς ένας αστεροειδής γεννάται και σχηματίζεται, τα φυσικά συστατικά του, με τι είδους άλλα σώματα μπορεί να έχει έρθει σε επαφή και πώς οι ηλιακοί άνεμοι και η ραδιενέργεια μπορούν να τον επηρεάσουν. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα σωματίδια θα τους βοηθήσουν ν' αποκαλύψουν μυστικά του σχηματισμού του ηλιακού συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια.

Οι αστεροειδείς πιστεύεται ότι έχουν διατηρήσει την αρχική τους κατάσταση, αντίθετα από την επιφάνεια της Γης, η οποία επηρεάζεται από τις ατμοσφαιρικές αλλαγές, το νερό και την ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Μέρος του δείγματος θα διανεμηθεί τον ερχόμενο χρόνο σε ερευνητές σε όλο τον κόσμο για περαιτέρω δοκιμές, ανακοίνωσε η JAXA.

 

Η Ρωσία συμμετέχει στη συνάντηση των διευθυντών των Διαστημικών Υπηρεσιών σχεδόν 30 χωρών.

Ο διευθυντής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας της Ρωσίας έφτασε στην Ουάσιγκτον προκειμένου να πάρει μέρος στη συνάντηση των διευθυντών των Διαστημικών Υπηρεσιών σχεδόν 30 κρατών του κόσμου.

Οι μετέχοντες στη συνάντηση θα συζητήσουν 4 βασικά θέματα – τις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις, την εξερεύνηση των πλανητών και της Σελήνης, τις κλιματικές αλλαγές στη Γη, το μόνιτορινγκ και τη πρόγνωση των φυσικών και των ανθρωπογενών εκτάκτων καταστάσεων και καταστροφών στον πλανήτη μας. Σκοπός της συνάντησης είναι ο συντονισμός της δράσης σε ανώτατο επίπεδο σ΄αυτούς τους 4 τομείς.

[Δροσος Γεωργιος]

Διαστημική επέτειος.

Η Ρωσία γιορτάζει την επέτειο μιάς μεγάλης διαστημικής προσπάθειας. Ακριβώς πριν 40 χρόνια, το Νοέμβριο του 1970, στην επιφάνεια της Σελήνης μεταφέρθηκε το πρώτο αυτοκινούμενο ρομπότ – το Σεληνόχημα-1.

Έτσι εγκαινιάστηκε η εποχή των διαπλανητικών σταθμών θεμελιωδώς νέου τύπου, οι οποίοι διευθύνονται από τη Γη. Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν αυτή την αρχή διεύθυνσης μόνο μετά την πάροδο 27 χρόνων, κατασκευάζοντας σταθμό για τον Άρη.

Στο αποκορύφωμα του «ψυχρού πολέμου» οποιεσδήποτε διαστημικές αποστολές ετοιμάζονταν με απόλυτη μυστικότητα. Μόνο όταν ο σταθμός προσεδαφίστηκε επιτυχώς στην περιοχή της θάλασσας των Βροχών και η βάρους 840 κιλών συσκευή κύλισε και βγήκε από αυτόν, όλος ο κόσμος έμαθε την είδηση για το Σεληνόχημα. Όπως μας είπε σε συνέντευξη ο οδηγός-πλοηγητής του Σεληνοχήματος-1 Βικέντι Σαμάλ, σχεδιαζόταν η έρευνα της τοπογραφικής και της γεωλογικο-μορφολογικής κατάστασης της τοποθεσίας, ο προσδιορισμός της σύστασης και των φυσικών ιδιοτήτων του σεληνιακού εδάφους, η έρευνα της ραδιενεργού κατάστασης στη γραμμή της πτήσης και της σεληνιακής επιφάνειας, έρευνες της διαστημικής ακτινοβολίας Ρέντγκεν (ακτίνων Χ) και πείραμα ανίχνευσης της Σελήνης με ακτίνες λέιζερ.

Η συσκευή διευθυνόταν από ομάδα πέντε ατόμων, που έβλεπαν το σεληνιακό πανόραμα σε τηλεοπτικές οθόνες. Η διεύθυνση ήταν ασυνήθιστη – κάθε εντολή εκτελούταν με καθυστέρηση 2,5 δευτερολέπτων, ακριβώς όσο χρειάζεται το ραδιοσήμα για να φτάσει στη Σελήνη και να επιστρέψει. Οι οδηγοί διεύθυναν το Σεληνόχημα 322 μέρες και μετά ξαφνικά η επικοινωνία διακόπηκε. Όλες οι προσπάθειες αποκατάστασης της επικοινωνίας απέβηκαν άκαρπες. Σ΄ αυτό το διάστημα το ρομπότ διάνυσε πάνω από 10 χλμ. και μετέδωσε στη Γη 20 χιλ. φωτογραφίες και δεδομένα για τις ιδιότητες του εδάφους στα σημεία διάτρησης. Αυτά τα επιτεύγματα ξεπεράστηκαν το 1973 από το διάδοχό του – Σεληνόχημα-2, που μπόρεσε να λειτουργήσει στη Σελήνη περίπου 4 μήνες. Αυτό διάνυσε 37 χλμ. και έστειλε 80 χιλ. φωτογραφίες, καθώς επίσης εκτέλεσε πολύπλοκα πειράματα. Το κύριο μυστικό των Σεληνοχημάτων αποκαλύφθηκε μόνο μερικές δεκαετίες αργότερα. Αυτές οι συσκευές προορίζονταν για την υποστήριξη των επανδρωμένων αποστολών και τις σεληνιακές βάσεις, πράγμα που δεν ήξεραν ακόμα και πολλοί από τους εκπονητές τους.

Όμως κατά τα μέσα της δεκαετίας του ΄70 η σοβιετική ηγεσία μετατόπισε την έμφαση στους αυτόματους σταθμούς για τον Άρη. Τα σχέδια επανδρωμένων πτήσεων στη Σελήνη ακυρώθηκαν, όμως οι εφευρέσεις χρειάστηκαν στη Γη. Μετά το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ έπρεπε να καθαρίσει το σπασμένο κάλυμμα του ατομικού αντιδραστήρα, που είχε εκραγεί. Οι ραδιοδιευθυνόμενες μπουλντόζες ήταν υπερβολικά βαριές, γι΄αυτό με παράκληση της σοβιετικής ηγεσίας οι σχεδιαστές του Σεληνοχήματος μέσα σε μόνο δυο βδομάδες κατασκεύασαν δυο ελαφρά οχήματα παντοδαπού εδάφους, τα οποία αντεπεξήρθαν στις αποστολές τους.

Η Ρωσία σκοπεύει να επιστρέψει στη Σελήνη. Το 2013 στο δορυφόρο της Γης θα μεταβεί η συσκευή «Λουνα-Γκλομπ» και μετά το 2015 η «Λουνα-Ρεσούρς» και στη σύνθεση του σταθμού θα περιλαμβάνεται και μεγάλο αυτοκινούμενο ρομπότ. Για την ακριβή μέτρηση της απόστασης και του υπολογισμού των τροχιών, μην παραξενεύεστε, ακόμα μπορεί να χρησιμεύσει το Σεληνόχημα-1. Γιατί, όπως αποδείχτηκε, ανάμεσα σε όλες τις συσκευές που έμειναν στη Σελήνη, αυτό αντικαθρεπτίζει ισχυρότερα το σήμα λέιζερ.

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι οι μοναδικές τεχνολογίες, που είχαν εκπονηθεί κατά τη δημιουργία εκείνων των Σεληνοχημάτων, χρησιμοποιούνται στο διάστημα ως σήμερα. Ας αναφέρουμε έστω τις μοναδικές στο είδος τους ηλεκτρικές γεννήτριες, που αντέχουν στο κενό.

 

Πλανήτης από άλλο... γαλαξία.

Oνομάζεται ΗΙΡ 13044b και είναι ο πρώτος πλανήτης που εντοπίζουν οι επιστήμονες και δεν είναι «προϊόν» του δικού μας γαλαξία. Πρόκειται για έναν πλανήτη που βρίσκεται σε απόσταση 2.000 ετών φωτός από εμάς και έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά του Δία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το ηλιακό σύστημα στο οποίο ανήκει βρισκόταν σε έναν μικρό γειτονικό γαλαξία με τον οποίο ο δικό μας γαλαξίας ήρθε σε επαφή και συγχωνεύθηκαν πριν από 6-9 δισ. έτη, μια κοσμική διαδικασία που είναι γνωστή ως «γαλαξιακός κανιβαλισμός».

Η ανακάλυψη έγινε από επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ της Γερμανίας στο Παρατηρητήριο La Silla της Χιλής. Ο πλανήτης βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο και ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 16 ημέρες. Το άστρο είναι ένας κόκκινος γίγαντας, δηλαδή βρίσκεται στο προτελευταίο στάδιο της ζωής του αφού έχοντας πλέον καταναλώσει τα καύσιμά του έχει διασταλεί και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το πιθανότερο είναι να έχει «καταπιεί» κάποιους από τους πλανήτες του συστήματος. Η ανακάλυψη, εκτός των άλλων, είναι σημαντική αφού ανάλογο τέλος θα έχει σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια και η Γη, μια και ο Ηλιος αναμένεται να γίνει και αυτός κόκκινος γίγαντας- οπότε οι επιστήμονες θα μελετήσουν καλύτερα το φαινόμενο.

Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη ΗΙΡ 13044b, του πρώτου πλανήτη που εντοπίζουν οι επιστήμονες εκτός του γαλαξία μας.

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε κομήτης που περιβάλλεται από ένα νέφος «σωματιδίων» πάγου.

Η ανάλυση των στοιχείων που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος Deep Impact της NASA που πλησίασε τον κομήτη Χάρτλεϊ, έδειξε ότι αυτός περιβάλλεται από ένα πελώριο σύννεφο από αφράτα παγωμένα σωματίδια, μερικά από τα οποία -προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων που ποτέ πριν δεν είχαν δει κάτι τέτοιο- είναι πολύ μεγάλα, έχοντας μέγεθος από ένα μπαλάκι του γκολφ μέχρι μια μπάλα μπάσκετ.

Το σκάφος της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας προσέγγισε τον -μήκους 1,5 χλμ. και σχήματος φασολιού- κομήτη στις 4 Νοεμβρίου, σε απόσταση 700 χιλιομέτρων από αυτόν και περίπου 23 εκατ. χλμ. από τη Γη. Τα όργανα του Deep Impact, τόσο στο μήκος κύματος του ορατού φωτός όσο και του υπέρυθρου, έστειλαν στη Γη μια πληθώρα φωτογραφιών και άλλων δεδομένων, σύμφωνα με το BBC και το New Scientist, τα οποία θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα τις ιδιότητες αυτών των μυστηριωδών «ταξιδευτών» των ουρανών, όπως είναι οι κομήτες.

Μεταξύ άλλων, αποκαλύφθηκε ότι για κάθε μεγάλη «χιονόμπαλα» διαμέτρου 25 εκατοστών γύρω από τον κομήτη, υπάρχουν γύρω στα χίλια μικρότερα σωματίδια των 2,5 εκατοστών. Ανεξαρτήτως μεγέθους πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες που αξιολογούν τα στοιχεία της διαστημικής αποστολής, με επικεφαλής τον δρα Μάικ Ο Χερν του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, τα σωματίδια του νέφους δεν αποτελούνται από συμπαγή πάγο, αλλά έχουν μια πιο αραιή, κοκκώδη και πορώδη φύση.

Το Deep Impact στράφηκε στο νέο στόχο του, τον κομήτη Χάρτλεϊ, αφού προηγουμένως είχε κληθεί το 2005 να προσεγγίσει τον κομήτη Τέμπελ 1, τον οποίο μάλιστα είχε «βομβαρδίσει» εκσφενδονίζοντας στο διάστημα τόνους σωματιδίων πάγου, προκειμένου να μελετηθεί καλύτερα η σύστασή του. Οι παρατηρήσεις εκείνες είχαν δείξει ότι ο Τέμπελ 1 επίσης περιβάλλεται από σωματίδια, αλλά είναι μόνο μικροσκοπικά και όχι τόσο μεγάλα όσο του Χάρτλεϊ, πράγμα που ίσως οφείλεται στο ότι οι δύο κομήτες «γεννήθηκαν» σε διαφορετικές περιοχές του ηλιακού συστήματος.

Οι κομήτες θεωρείται ότι περιέχουν υλικά, τα οποία ουσιαστικά έχουν μείνει αναλλοίωτα από την εποχή που σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα. Μεταξύ άλλων, περιέχουν άνθρακα, υδρογόνο, υδρογόνο και άζωτο, δηλαδή εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που απαρτίζουν τα αμινοξέα και αποτελούν τα συστατικά της ζωής στον πλανήτη μας. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι κομήτες προσέκρουσαν μαζικά στην αρχέγονη Γη κι «έσπειραν» τα αναγκαία χημικά συστατικά για να ξεπηδήσει αργότερα η ζωή σε αυτήν.

Το Deep Impact απομακρύνεται πια από τον κομήτη Χάρτλεϊ, αλλά συνεχίζει να τον φωτογραφίζει με τις υψηλής ανάλυσης κάμερές του. Όταν σταματήσει στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, θα έχει τραβήξει συνολικά γύρω στις 122.000 φωτογραφίες ή

22 GB δεδομένων, που αντιπροσωπεύουν περισσότερες πληροφορίες από όσες έχουν ποτέ συλλέξει οι επιστήμονες για κάποιο κομήτη. Το Δεκέμβριο, το διαστημικό σκάφος θα περιμένει σε φάση αδράνειας νέες οδηγίες από τη NASA, η οποία μελετά την πιθανή νέα αποστολή του, που σίγουρα δεν θα αφορά την προσέγγιση ενός ακόμα κομήτη.

Περισσότερα για τον κομήτη Ηartley 2 στην δημοσίευση στις 5/11/2010.

[Δροσος Γεωργιος]

Η Κεφαλλονιά κοιτάει τ' άστρα!

Ενα νέο ισχυρό τηλεσκόπιο τοποθετήθηκε τον Αύγουστο στον Αίνο της Κεφαλλονιάς, χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες. Υστερα από μια τιτάνια προσπάθεια να προλάβει να αποπερατωθεί πριν η Ελλάδα πληγεί από την οικονομική κρίση -απαγορευτική για τον εκσυγχρονισμό των επιστημών υποδομών- ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση εγκατάστασης του νέου τηλεσκοπίου «Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής», διαμέτρου 1,44 μ., που είχε δρομολογηθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Το τηλεσκόπιο προστατεύεται από τον θόλο «Σμύρνη-Ιωνία», τον τελειότερο στην Ελλάδα. Ο θόλος τοποθετήθηκε στη Δορυφορική/Αστρονομική Βάση Αίνου Κεφαλληνίας «Υποσμηναγός Γεώργιος Λυκούδης», η οποία απαίτησε 15 χρόνια συνεχούς προπαρασκευής. Στη μνήμη του Γ. Λυκούδη, του κεφαλονίτη υποσμηναγού χειριστή μαχητικού F-16, που έπεσε το 2004 στο Πήλιο κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, τιμάται η διαχρονική εθνική συμβολή της Πολεμικής Αεροπορίας, η οποία παραχώρησε τις ορεινές εγκαταστάσεις της στον Αίνο για τον σκοπό της δημιουργίας του αστεροσκοπείου το 1999.

Εντεκα χρόνια μετά υψώνεται στον ουρανό του Ιονίου σε υψόμετρο 1.047 το νέο σπουδαίο τηλεσκόπιο, του οποίου τα μοναδικά χαρακτηριστικά εξοπλίζουν τον στόλο των ερευνητικών τηλεσκοπίων της χώρας μας με νέες υπερσύγχρονες δυνατότητες.

Φορέας διαχείρισης του νέου τηλεσκοπίου είναι το ΚΙΕ/«Εύδοξος», ένας πρότυπος αστρονομικός οργανισμός (ΝΠΔΔ) στον Αίνο, που θεσπίστηκε το 2005 και αναπτύσσεται συνεχώς με αυτοτέλεια αλλά και με συνεργασία δικών του επιστημόνων με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, όπως το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», ξένα πανεπιστήμια κά.

Μετά από μια περίοδο δοκιμαστικής λειτουργίας 1-2 ετών, κατά την οποία θα διαγνωστούν προβλήματα και θα δρομολογηθούν οι ενδεδειγμένες τεχνολογικές λύσεις και ρυθμίσεις για μια τόσο πολυσύνθετη κατασκευή όπως αυτή, το τηλεσκόπιο θα διατεθεί στην ελληνική και τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, με έμφαση στην υποστήριξη των νέων ερευνητών σε πρωτοποριακά πειράματα. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, μετά την ολοκλήρωση του σταδίου δημιουργίας των υποδομών, που κράτησε 15 χρόνια, το αστεροσκοπείο του ΚΙΕ «Εύδοξος» εισέρχεται στο στάδιο της στελέχωσης (εκτός από τον πρωτεργάτη κ. Σολωμό, βασικός συνεργάτης είναι ο δρ Γιώργος Φανουράκης, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»), κατά το οποίο θα αφιερωθεί στην προσπάθεια εμπλουτισμού του έμψυχου υλικού του, στη συγκράτηση νέων στην επαρχία και μέσω αυτού στη σταδιακή παροχή επιστημονικών υπηρεσιών με τη μεγάλη τεχνογνωσία που διαθέτει.

Ηδη επιστήμονες του αστεροσκοπείου συμφώνησαν να μελετήσουν δωρεάν πειραματικό εικονοληπτικό σύστημα χαμηλού κόστους για την επίβλεψη και την έγκαιρη προειδοποίηση για δασικές πυρκαγιές σε συγκεκριμένους τομείς του Εθνικού Δρυμού Αίνου, ενώ διεξάγουν κάθε χρόνο την άνοιξη και το καλοκαίρι τακτικό πρόγραμμα παροχής μορφωτικών εμπειριών (διαλέξεις, αστρονομικές παρατηρήσεις, ξεναγήσεις, προβολές), που προσφέρονται με ενθουσιώδη ανταπόκριση στα σχολεία της Κεφαλλονιάς, δωρεάν για τους μικρούς μαθητές και τους δασκάλους τους.

Το εγχείρημα του αστεροσκοπείου, σαν παράδειγμα απόπειρας ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης της έρευνας και της τεχνολογίας στην ξεχασμένη ελληνική επαρχία, προχώρησε από το 1999 έως το 2004 με διεκδίκηση κοινοτικών προγραμμάτων και με παράλληλη αξιοποίηση διαθέσιμων θεσμικών εργαλείων του Β' βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης. Μετά το 2005 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κεφαλλονιάς και Ιθάκης προχώρησε με επιτυχία στη διεκδίκηση κοινοτικού προγράμματος με το οποίο μελετήθηκε η επιστημονική ανάπτυξη νέων υποδομών και η συγκρότηση του τηλεσκοπίου «Κ. Καραθεοδωρής».

Ας σημειώσουμε ότι το έργο συνέβαλε στην τόνωση της τοπικής αγοράς σε μια δύσκολη εποχή, αφού σκοπίμως -παρά τη χαμηλή μας ανταγωνιστικότητα σε τιμές-, για όλες τις οδικές μεταφορές εξοπλισμού από Ευρώπη αλλά και για όλες τις προμήθειες περιφερειακού εξοπλισμού και τις αερομεταφορές προσωπικού χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ για όλα τα βοηθητικά έργα αξιοποιούνται κεφαλλονίτικες επιχειρήσεις και μεγάλος αριθμός ελεύθερων επαγγελματιών.

Το νέο τηλεσκόπιο είναι αναμφίβολα πολύτιμη κληρονομιά που βαθμιαία παραλαμβάνουν οι νέοι και θα συνεχίσει την ανοδική πορεία του όσο συμπορεύεται με αυτούς που το δημιούργησαν.

Αεροφωτογραφία των εγκαταστάσεων του ΚΙΕ/Εύδοξος στον Αίνο Κεφαλλονιάς.

 

Αληθεια φίλοι μου.Τι γίνεται στον Ορλιακα Γρεβενών και στον Αρισταρχο στον Χελμό.

Αν ξερει κανείς κατι περισσότερο ας το γράψει.

Σχέδια Ορλιακα και φωτογραφίες Αρίσταρχου.

[Δροσος Γεωργιος]

Ο «δέκατος πλανήτης» έκανε αισθητή την ύπαρξή του.

Τα άκρα του Ηλιακού συστήματος σπάνια και ανόρεκτα φανερώνουν τα μυστικά τους. Αυτές τις μέρες στους επιστήμονες δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να προσδιορίσουν επακριβώς το μέγεθος του Έρις (Eris) – του μεγαλύτερου σε μάζα ουράνιου σώματος, που βρίσκεται πολύ πιό μακριά από τις τροχιές των βασικών πλανητών.

Ο Έρις έπρεπε να περάσει μπροστά από ένα από τα μακρινά αστέρια και να το καλύψει. Γι΄αυτή τη σπάνια έκλειψη ετοιμάζονταν μερικά αστεροσκοπεία στο Δυτικό ημισφαίριο, όμως μπόρεσαν να τη δουν μόνο τρία τηλεσκόπια στη Χιλή, που βρέθηκαν στη λωρίδα της σκιάς που δημιουργήθηκε από τον Έρις. Ο χρόνος κάλυψης του αστεριού ήταν 27 έως 76 δευτερόλεπτα. Ακριβώς αυτή η διαφορά είχε ιδιαίτερη σημασία, γιατί βάσει αυτής μπορεί να υπολογιστεί το μέγεθος του Έρις, γνωρίζοντας την απόσταση μεταξύ των τηλεσκοπίων, λέει ο Μοσχοβίτης αστρονόμος Βλαντίμιρ Σουρντίν:

«Όλα τα αστέρια βρίσκονται τόσο μακριά, που μπορεί να θεωρείται το φως, που έρχεται από αυτά, σχεδόν παράλληλη δέσμη. Συνεπώς, η σκιά από τον πλανήτη Έρις, που πέρασε πάνω στην επιφάνεια της Γης, σχεδόν αντιστοιχεί στο περίγραμμά του. Βάσει της σκιάς μπορούμε να μετρήσουμε το μέγεθος του μικρού πλανήτη, που βλέπουμε στον ουρανό απλώς σαν τελεία. Το μέγεθος του αποδείχτηκε περίπου 2300 χλμ.» (διάμετρος).

Ο αριθμός των γνωστών ουράνιων σωμάτων στα άκρα του Ηλιακού συστήματος σήμερα ξεπερνά τα χίλια. Τα μεγαλύτερα από αυτά ονομάστηκαν πλανήτες-νάνοι ή πλουτωνοειδή. Σ΄ αυτή την ομάδα κατέταξαν και τον Πλούτωνα, στερώντας απ΄αυτόν το καθεστώς του κανονικού πλανήτη υπ΄ αριθμόν 9. Πολλά από τα ακραία σώματα είχαν ανακαλυφθεί με τηλεσκόπια στα όρη της Βόρειας Χιλής, όπου υπάρχει θαυμάσιο κλίμα για αστρονομικές παρατηρήσεις. Εκεί επιδιώκουν να βρεθούν αστρονόμοι καί από τη Βόρεια Αμερική, καί από τις ευρωπαϊκές χώρες. Οι Ρώσοι ειδικοί πηγαίνουν στη Χιλή, συναρμολογούν στα αστεροσκοπεία τους μερικές συσκευές, γι΄αυτό συμμετέχουν συνεταιρικά στη λειτουργία μερικών οργάνων.

Όμως κανένα τηλεσκόπιο – ούτε χιλιανό, ούτε το τροχιακό «Hubble» - παρόλ΄ αυτά δεν δίνουν λεπτομερή εικόνα των πλουτωνοειδών. Φαίνεται μόνο ένα σημείο. Από την κίνηση ενός πλουτωνοειδούς στο φόντο των αστεριών μπορεί να υπολογιστεί η τροχιά και έμμεσα – η μάζα του. Ως σήμερα δεν είναι σαφές από τι αποτελείται η επιφάνεια του ίδιου Πλούτωνα, που ανακαλύφθηκε πριν 80 χρόνια. Πολύ περισσότερο του πλανήτη Έρις, που βρίσκεται σε διπλάσια απόσταση από μας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκλείψεις αστεριών έχουν βοηθήσει να γίνουν ανακαλύψεις-κλειδιά. Το 1984 ο Πλούτων κάλυψε ένα από τα αστέρια. Πριν την έναρξη της έκλειψης το άστρο έσβησε για λίγο και ξανάναψε. Αυτό ήταν σαφής ένδειξη ότι ο πλανήτης έχει δακτυλίους, αόρατους από τη Γη. Το 1988, όταν το άστρο καλύφθηκε από τον Πλούτωνα, έσβησε όχι αστραπιαία, αλλά σιγά-σιγά. Αυτό προκάλεσε σοκ στους επιστήμονες, που αντιλήφθηκαν ότι ο Πλούτων έχει ατμόσφαιρα, παρόλο που βάσει όλων των υπολογισμών δεν έπρεπε να υπάρχει. Καθαρές φωτογραφίες του αναμένονται το 2015, που θα περάσει από κοντά του ο αμερικανικός σταθμός. Και τότε, ίσως, μερικά από τα μυστικά θα αποκαλυφθούν.

 

Αναζητούν πλανήτες με ουρά και σκόνη όπως της Γης.

Η Γη έχει...ουρά από σκόνη και μάλιστα οι επιστήμονες τη μελετούν με προσοχή. Ο λόγος που το κάνουν αυτό, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Sπtzer, είναι για να μπορούν από το ίδιο... χαρακτηριστικό να ξετρυπώνουν στο μακρινό διάστημα και άλλους πλανήτες οι οποίοι ενδεχομένως μοιάζουν με τον δικό μας.

«Οι πλανήτες σε μακρινά ηλιακά συστήματα έχουν ενδεχομένως αντίστοιχες ουρές από σκόνη, όπως η Γη», αναφέρει ο δρ Μάικ Βέρνερ, που είναι υπεύθυνος λειτουργίας του τηλεσκοπίου της NASA. «Σε ορισμένες περιστάσεις, τέτοια χαρακτηριστικά ίσως είναι πιο ευδιάκριτα απο ό,τι οι ίδιοι οι πλανήτες. Ετσι η ουρά αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο εντοπισμού τους».

Οι λεγόμενοι εξωπλανήτες, που βρίσκονται δηλαδή πολύ μακριά από το ηλιακό μας σύστημα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανιχνευτούν απευθείας με κάποιο τηλεσκόπιο. Συνήθως είναι μικροί και θαμποί, επισκιασμένοι από τη λάμψη των αστεριών γύρω από τα οποία περιφέρονται. Ετσι λοιπόν, μια ουρά από σκόνη μπορεί ενδεχομένως να δηλώνει με πιο έντονο τρόπο την παρουσία ενός πλανήτη απο ό,τι ο ίδιος ο πλανήτης. Η ουρά της Γης δεν οφείλει την ύπαρξή της στο ότι ο πλανήτης μας είναι ιδιαίτερα... σκονισμένος, αλλά στο γεγονός ότι η σκόνη αυτή διαπερνά ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.

Ο διαπλανητικός χώρος είναι διάσπαρτος από τρίμματα κομητών και θραύσματα που προέρχονται από συγκρούσεις αστεροειδών. Οταν λοιπόν η Γη περιφέρεται μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δημιουργεί ένα είδος «λακκούβας» στην οποία τα σωματίδια της σκόνης πέφτουν μέσα και τα οποία έλκονται πίσω από τον πλανήτη μας εξαιτίας της βαρυτικής έλξης που τους ασκεί.

 

Κατι πανέμορφο απο τον πλανήτη μας.

Διαστημικός χορός χρωμάτων.

Το Νότιο Σέλας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη πάνω από τη Γη με τα εντυπωσιακά του χρώματα να εναλλάσσονται φωτίζοντας υπέροχα το διαστημικό κενό και δημιουργώντας μια καταπληκτική αντίθεση με τα άστρα που διακρίνονται στο βάθος της εικόνας. Είναι μια από τις υπέροχες φωτογραφίες που δημοσιοποίησε χθες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕSΑ). Πρόκειται για μια σειρά φωτογραφιών του πλανήτη που ελήφθησαν από το Cupola, το νέο, πανοραμικό παρατηρητήριο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε όταν ο σταθμός βρισκόταν σε ύψος 350 χιλιομέτρων πάνω από τις νότιες περιοχές του Ινδικού ωκεανού όπου εξελισσόταν το φαινόμενο.

[Δροσος Γεωργιος]

Ξύνουν το κεφάλι τους οι μηχανικοί της NASA με τις ρωγμές στο Discovery.

H NASA αναγκάστηκε να αναβάλει εκ νέου την τελευταία αποστολή του Discovery πριν από τη συνταξιοδότηση του σκάφους -οι μηχανικοί της υπηρεσίας δεν έχουν καταφέρει να προσδιορίσουν τα αίτια των ρωγμών που εμφανίστηκαν στην εξωτερική δεξαμενή καυσίμων.

Το γηραιότερο από τα τρία εναπομείναντα διαστημικά λεωφορεία επρόκειτο να αναχωρήσει στις αρχές Νοεμβρίου για μια από τις τελευταίες αποστολές συναρμολόγησης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Μετά την επιστροφή του στη Γη θα μεταφερόταν σε μουσείο, όπως προγραμματίζεται να συμβεί και με τα δύο άλλα σκάφη, το Atlantis και το Endeavour, μετά τις τελευταίες αποστολές τους το 2011.

Τα προβλήματα εμφανίστηκαν όταν εντοπίστηκε διαρροή υγρού υδρογόνου κατά τη πλήρωση του Discovery με καύσιμα, και ενώ η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.

Οι έλεγχοι αποκάλυψαν αργότερα ρωγμές σε δύο μεταλλικά στηρίγματα της εξωτερικής δεξαμενής καυσίμων, η οποία έχει ύψος δεκαπενταώροφου κτιρίου. Μεγάλη ρωγμή εμφανίστηκε επίσης στο μονωτικό αφρό που επενδύει μέρος του εξωτερικού της δεξαμενής.

Η αποκόλληση ενός κομματιού αφρού κατά την εκτόξευση είχε προκαλέσει την καταστροφή του Columbia και το θάνατο επτά αστροναυτών το 2003.

Αυτό σημαίνει ότι η NASA πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και δεν μπορεί να δώσει το πράσινο φως στο Discovery πριν δοθεί εξήγηση για τις ρωγμές.«Θα προτιμούσαμε να είχαμε ήδη βρει τις πιθανότερες αιτίες» δήλωσε ο Μπιλ Γκέστερνμαγιερ, επικεφαλής διαστημικών επιχειρήσεων της NASA. «Αποδεικνύεται πιο περίπλοκο από ό,τι νομίζαμε όσον αφορά την ανάλυση» είπε.

Η επόμενη ευκαιρία εκτόξευσης είναι στις 17 Δεκεμβρίου -το Discovery πρέπει να περιμένει μέχρι να φτάσει στον σταθμό ρωσικό Soyuz που θα εκτοξευτεί στις 15 Δεκεμβρίου μεταφέροντας δύο νέα μέλη πληρώματος.

Η αναβολή της εκτόξευσης για τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο θα περιέπλεκε την κατάσταση, δεδομένου ότι μεσολαβούν μη επανδρωμένες αποστολές ανεφοδιασμού για το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα.

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ένα πρόγραμμα 100 δισ. δολαρίων στο οποίο συμμετέχουν 16 χώρες, ολοκληρώνεται το 2011 έπειτα από 13 χρόνια εργασιών.

Η συνταξιοδότηση των διαστημικών λεωφορείων αποφασίστηκε από την κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους, προκειμένου να αφοσιωθεί η NASA στο σχεδιασμό νέου σκάφους, κατάλληλου για αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά.

Αυτό όμως σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα έχουν όχημα για επανδρωμένες αποστολές τουλάχιστον μέχρι το 2016.

Στο μεσοδιάστημα, οι μεταφορές εφοδίων θα ανατεθούν σταδιακά σε ιδιωτικές εταιρείες, ενώ για τις αποστολές πληρωμάτων θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά τα ρωσικά Soyuz.

 

Μικρες Ειδήσεις.

Το διαστημόπλοιο Σογιούζ προσεδαφίστηκε με επιτυχία.

Το διαστημόπλοιο Σογιούζ με τον κοσμοναύτη της Ρωσίας Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και τους αστροναύτες της ΝΑΣΑ Ντάγκλας Γούιλοκ και Σάνον Ουόκερ προσεδαφίστηκε ομαλά στο Καζακστάν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από την πόλι Αρκαλίκ.

Οι κοσμοναύτες που δούλευαν στο Διάστημα για 5 και πάνω μήνες, αισθάνονται καλά στην υγεία τους. Στο ΔΔΣ έμειναν τρείς κοσμοναύτες: ο Αμερικανός Σκότ Κέλι και οι Ρώσοι Αλεξάντρ Καλερί και Ολέγκ Σκρίποτσκα οι οποίοι θα δουλεύουν σ΄αυτή τη σύνθεση ως την άφιξη του Σογιούζ ΤΜΑ-20Μ, που πρόκειται να εκτοξευτεί στις 15 Δεκεμβρίου.

Η Ρωσία σχεδιάζει να τοποθετήσει σε διαστημική τροχιά μερικούς ευρωπαϊκούς δορυφόρους.

Η Ρωσία σχεδιάζει το προσεχές μέλλον να εκτοξεύσει από το αεροδρόμιο Πλεσέτσκ, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος της χώρας, μερικές ευρωπαϊκές διαστημικές συσκευές με τη βοήθεια του πυραύλου-φορέα «Ρόκοτ».

Στο πλαίσιο μίας εκτόξευσης προβλέπεται να τοποθετηθούν σε τροχιά τρείς διαστημικές συσκευές Swarm και μιάς άλλης- ο δορυφόρος Sentinel,- ανακοίνωσε ο επικεφαλής της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας στη Ρωσία Ρενέ Πισέλ (Rene Pischel). Οι συσκευές Swarm χρησιμοποιούνται για την μελέτη του μαγνητικού πεδίου της Γής και ο δορυφόρος Sentinel προορίζεται για την παρακολούθηση της επιφάνειας του πλανήτη μας.

Ρωσική εταιρία θέλει να κατασκευάσει δορυφόρο για τον εντοπισμό των επικίνδυνων διαστημικών αντικειμένων.

Η ρωσική πυραυλο-διαστημική εταιρία «Ενέργκια» σχεδιάζει να αρχίσει την εκπόνηση δορυφόρου για την ανακάλυψη και την έρευνα των εν δυνάμει επικίνδυνων διαστημικών αντικειμένων.

Όπως αναφέρεται στα υλικά των ειδικών της εταιρίας, από χρόνο σε χρόνο στο διάστημα εμφανίζονται όλο και περισσότερα αντικείμενα, που αποτελούν κίνδυνο για τις επανδρωμένες και τις αυτόματες συσκευές. Γι΄αυτό, κατα την άποψη των επιστημόνων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η εκπόνηση δορυφόρων-επιθεωρητών, που θα μπορούσαν να πλησιάσουν το άγνωστο αντικείμενο, να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά του και σε περίπτωση ανάγκης να το εξουδετερώσουν.

Και λίγη Φυσική

Επίπεδο και «σκοτεινό» το Σύμπαν.

Ερευνητές του Πανεπιστήμιου Αix-enΡrovence στη Μασσαλία ανέπτυξαν μια απλή τεχνική η οποία ενισχύει την άποψη ότι το Σύμπαν είναι επίπεδο. Παράλληλα, με βάση τη συγκεκριμένη μέθοδο, η οποία βασίζεται σε μια θεωρία που αναπτύχθηκε πριν από 30 χρόνια, αποδεικνύεται ότι το Σύμπαν μας αποτελείται κατά 70% από σκοτεινή ενέργεια. Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα αυτά που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Νature» ύστερα από μελέτη ζευγών γαλαξιών που περιστρέφονται ο ένας γύρω από τον άλλον. Οι επιστήμονες μέτρησαν τον βαθμό στον οποίο παραμορφώνεται η εικόνα που λαμβάνεται από μακρινά αστρονομικά αντικείμενα. Ο τρόπος με τον οποίο παραμορφώνεται η εικόνα των αντικειμένων- σε αυτή την περίπτωση των γαλαξιών έδωσε στους ερευνητές πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την καμπυλότητά τους αλλά και τη φύση της ενέργειας από την οποία αποτελούνται.

[Δροσος Γεωργιος]

Προτείνεται επανδρωμένη αποστολή στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

Η μεγαλύτερη αεροναυπηγική εταιρεία, η Lockheed Μartin, ξεκίνησε τον σχεδιασμό μιας επανδρωμένης αποστολής στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που αστροναύτες ταξίδεψαν στην αθέατη πλευρά του δορυφόρου μας και η εταιρεία σχεδιάζει την δημιουργία ενός σκάφους που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και με προηγμένα όργανα θα τη μελετήσει εξονυχιστικά.

Στο σκάφος θα υπάρχουν ρομποτικά οχήματα που θα προσσεληνώνονται σε διάφορες περιοχές για να τις εξερευνούν, να συλλέγουν δείγματα εδάφους και πετρωμάτων κτλ.

Η αποστολή, λέει η Lockheed, θα εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς. Πιο άμεσα, θα επιτρέψει στους αστροναύτες να μελετήσουν, μέσω τηλεκατευθυνόμενων ρομπότ, κάποια σεληνιακά μέρη που δεν έχουν δει ποτέ τα μάτια των ανθρώπων, από τις αποστολές Απόλλων. Αλλά η πραγματική δουλειά του θα είναι να δοκιμάσει τις τεχνολογίες και τις δεξιότητες που θα χρειαστούμε για να κάνουμε ένα επανδρωμένο ταξίδι σε έναν αστεροειδή, και στη συνέχεια στον Άρη.

Έτσι, σύμφωνα με στελέχη της εταιρείας, η αποστολή θα σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να προσομοιάζει στις συνθήκες που θα υπάρχουν σε μια επανδρωμένη αποστολή στον άρη, που είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος των διαστημικών υπηρεσιών.

Θα διαρκέσει τουλάχιστον έξι μήνες για να δοκιμαστούν οι αντοχές των αστροναυτών αλλά και οι ανάγκες στον εξοπλισμό και θα λέγεται L2-Farside Mission.

Η ιδέα είναι να σταθμεύσει μια διαστημική κάψουλα Ωρίων στο σημείο Lagrange L2, περίπου 65.000 χιλιόμετρα πάνω από την αθέατη μακρινή πλευρά του φεγγαριού. Εκεί όπου η συνδυασμένη βαρύτητα από τη Γη και τη Σελήνη θα επέτρεπε στο διαστημικό σκάφος βασικά να αιωρείται σε μία θέση σε συγχρονισμό με το φεγγάρι. Από εκεί, οι αστροναύτες θα αναπτύξουν και θα διεξαγάγουν με τηλεχειρισμό επιστημονικά πειράματα, συλλέγοντας δείγματα πετρωμάτων. Θα εξερευνήσουν επίσης την λεκάνη Aitken του Νότιου Πόλου, έναν από τους παλαιότερους κρατήρες στο ηλιακό σύστημα. Από το σημείο L2, η διαστημική κάψουλα – σκάφος θα διατηρεί συνεχώς οπτική επαφή τόσο με τη Γη όσο και με την αθέατη πλευρά της σελήνης.

Όμως, η αποστολή θα χρησιμεύσει επίσης και ως πεδίο δοκιμών για πολλά πράγματα μέσα από την κάψουλα Ωρίων για τους αστροναύτες τους. Σε αποστολές μέσης διάρκειας, θα δοκιμαστεί η αντοχή του πληρώματος και του οχήματος για μηνιαίες αποστολές, προτού επιχειρηθεί μια αποστολή σε αστεροειδή, η οποία θα ήταν πιθανό να κρατήσει έξι μήνες, ώστε να εξασφαλίσει ότι σώματα και κάψουλα θα μπορούσαν να αντέξουν σε παρατεταμένες δόσεις σε βαθιά διαστημική ακτινοβολία. Θα επιτρέψει επίσης στη NASA και τη Lockheed να αποδείξουν ότι η επανείσοδος πίσω στη Γη σκαφών με μεγάλη ταχύτητα, είναι αναγκαία για ταξίδια μετ ‘επιστροφής από το βαθύ διάστημα – με ταχύτητες που θα φτάνουν έως και 50 τοις εκατό μεγαλύτερες από την επανείσοδο από τα σκάφη με χαμηλή ακτίνα πτήσης – Low Earth Orbit.

Τέλος, οι αστροναύτες στις αποστολές L2-Farside θα ταξιδέψουν 15% πιο μακριά από τη Γη από ό,τι οι αστροναύτες του Απόλλων, και θα περάσουν σχεδόν τριπλάσιο χρόνο στο κενό. Ουσιαστικά, οι αποστολές L2-Farside θα είναι το σκαλοπάτι για να αποδείξουμε ότι η ανθρώπινη δύναμη και τα τεχνολογικά μας μέσα είναι ικανά για να κάνουμε το επόμενο μεγάλο βήμα έξω στο βαθύ διάστημα.

Φυσικά, η Lockheed δεν πρόκειται να πάει πουθενά μόνη της. Για να φτάσει στο σημείο Lagrange χωρίς την προσφυγή σε ένα περίπλοκο σύστημα πολλαπλών πυραύλων, η Lockheed έχει ανάγκη τη NASA για την παροχή ενός νέου βαρέος ανελκυστήρα εκτόξευσης οχήματος – κάτι που επεξεργάζεται η διαστημική υπηρεσία, αλλά δεν το διαθέτει τώρα. Αν όλα πάνε καλά η Lockheed βλέπει την αποστολή L2-Farside εφικτή από το 2016.

[Δροσος Γεωργιος]

Το μεγάλο πείραμα του Σύμπαντος. Στόχος η αποκρυπτογράφηση σωματιδίων και δυνάμεων που υπάρχουν.

Τη σκοτεινή ύλη, αυτή την αόρατη και εξωτική «ουσία» που καλύπτει τοσύμπαν, φιλοδοξεί να εντοπίσει για πρώτη φορά μια πανάκριβη ερευνητική συσκευή που θα μεταφερθεί του χρόνου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Πρόκειται για ένα από τα ακριβότερα πειράματα που έχουν γίνει ποτέ στο Διάστημα. Η σκοτεινή ύλη, που φαίνεται να ρυθμίζει την αρχιτεκτονική του κόσμου, υπάρχει προς το παρόν μόνο θεωρητικά. Αν εντοπιστεί, θα πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες κοσμολογικές ανακαλύψεις.

Στις εγκαταστάσειςτου CERN, μια δέσμη πρωτονίων εκτοξεύεται δοκιμαστικά πάνω σε μια μεγάλη συσκευή που ζυγίζει οκτώ τόνους. Ονομάζεται Alpha Magnetic Spectrometer και μοιάζει με διαστημόπλοιο.

 

Τον Φεβρουάριο.

Στην πραγματικότητα, η συσκευή αυτή προορίζεται για το Διάστημα και συγκεκριμένα για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου θα μεταφερθεί τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Εκεί θα επιχειρήσει να φέρει σε πέρας ένα από τα πιο φιλόδοξα και πιο περίπλοκα πειράματα που έγιναν ποτέ μακριά από την ατμόσφαιρα της Γης. Ο στόχος δεν είναιεύκολος. Και ο νομπελίστας καθηγητής στο ΜΙΤ, δρ Σάμιουελ Χάο Χουνγκ Τινγκ, μαζί με τους πολυπληθείς συνεργάτες του απο όλον τον κόσμο, φιλοδοξεί ότι θα καταφέρει να ξεσκεπάσει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια τουκόσμου που μας περιβάλλει. Να ανακαλύψει από τι αποτελείται ηπερίφημη σκοτεινή ύλη, ποια είναι τα άγνωστα σωματίδια που τη συνθέτουν και ποιες οι δυνάμεις που την κυβερνούν. Αποστολή τους είναι η καρδιά του Σύμπαντος.

Μέχρι σήμερα κανείς δεν μπορεί να διατυπώσει μια πειστική θεωρία για την υφή της σκοτεινής ύλης, που εκτιμάται ότι αποτελεί το 22% της συνολικής μάζας του Σύμπαντος. Το υπόλοιπο 74% λέγεται ότι αποτελείται από σκοτεινή ενέργεια, η οποία παραμένει άγνωστη, και μόνο το 4% της συνολικής μάζας του σύμπαντος είναι αυτό που μπορούμε να αντιληφθούμε, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο.

 

Η σκοτεινή ύλη.

Οταν μιλάμε για σκοτεινή ύλη, αναφερομαστε σε σωματίδια ύλης άγνωστης σύνθεσης, τα οποία δεν εκλύουν ούτε αντανακλούν αρκετή ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ώστε να μπορούν να γίνουν άμεσα ανιχνεύσημα. Η ύπαρξή τους μπορεί να διαπιστωθεί από τα βαρυτικά αποτελέσματα σε ορατή ύλη, όπως τα αστέρια και οι γαλαξίες.

«Πολλοί από τους νεώτερους σε ηλικία ανθρώπους ενδεχομένως να έμαθαν στο σχολείο ότι το Σύμπαν αποτελείται από άτομα και μόρια, πρωτόνια και ηλεκτρόνια, αστέρια και γαλαξίες», λέει στην εφημερίδα «New York Times» ο δρ Σ. Τινγκ. «Ομως τα τελευταία χρόνια οι αστρονόμοι έχουν συμπεράνει όχι με αρκετό ενθουσιασμό, είναι η αλήθεια ότι όλα αυτά δεν είναι παρά ένα περιτύλιγμα που σκεπάζει το αχανές και αόρατο βασίλειο της σκοτεινής ύλης, η οποία καθορίζει και την αρχιτεκτονική του Σύμπαντος». Ανεκτίμητη γνώση. Οταν το διαστημικό λεωφορείο «Endeavour» μεταφέρει το μεγάλο επιστημονικό όργανο στον Διαστημικό Σταθμό και εφόσον αυτό καταφέρει να αποκωδικοποιήσει τις πληροφορίες που κρύβουν μέσα τους τα σωματίδια υψηλής ενέργειας που ταξιδεύουν αδιάκοπα στο Σύμπαν(δηλαδή τις κοσμικές ακτίνες), τότε οι γνώσεις που θα αποκτηθούν θα είναι ανεκτίμητης αξίας.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι εφαρμογές θα έχει στο απώτερο μέλλον η κατανόηση της σκοτεινής ύλης. Αρκεί να αναφέρουμε ότι η καμπύλωση του χωροχρόνου, για τον οποίο μίλησε ο Αϊνστάιν στις αρχές του 20ού αιώνα, αποδείχτηκε καθοριστικής σημασίας για τη λειτουργία των συσκευών εντοπισμού GPS, οι οποίες εφευρέθηκαν δεκαετίες μετά τον θάνατο του μεγάλου φυσικού επιστήμονα.

Πορεία16 χρόνων.

Το Alpha Magnetic Spectrometer στοίχισε περίπου 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια και απαίτησε 16 χρόνια σκληρής δουλειάς. Είναι εξοπλισμένο με έναν φασματογράφο που μοιάζει με μια μικρογραφία του περίφημου Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN. Διαθέτει έναν πολύ ισχυρό υπεραγώγιμο ηλεκτρομαγνήτη, ο οποίος, όπως ευελπιστούν οι επιστήμονες, θα μπορεί να αναγνωρίζει την ταυτότητα των σωματιδίων υψηλής ενέργειας ανάλογα με το ηλεκτρικό τους φορτίο.

Σύμφωνα με τον δρα Σ. Τινγκ και τον δρα Τζον Ελις, που είναι ερευνητής στο CERN, τα σωματίδια που θα προέρχονται από τη σκοτεινή ύλη θα πρέπει λογικά να έχουν τη δική τους ξεχωριστή υπογραφή, την οποία θα μπορεί να ανιχνεύει ο φασματογράφος κοσμικών ακτίνων και έτσι να αντιλαμβάνεται τον χώρο προέλευσής τους.

Το 74% του Σύμπαντος λέγεται ότι αποτελείται από σκοτεινή ενέργεια, η οποία παραμένει άγνωστη, και μόνο το 4% της συνολικής μάζας είναι αυτό που μπορούμε να αντιληφθούμε

 

Καχυποψία επιστημόνων

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι πολύ δύσκολο να ανιχνεύσεις και να προσδιορίσεις τη σύσταση της σκοτεινής ύλης, εφόσον αυτή υπάρχει και δεν πρόκειται για κάτι άλλο. Ο δρ Ντέιβιντ Σπέργκελ, που είναι αστροφυσικός στο Πρίνστον, λέει πως είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να διακρίνεις τα σήματα της σκοτεινής ύλης από τον θόρυβο υποβάθρου από τα πάλσαρ ή τις μαύρες τρύπες. «Οι κοσμικές ακτίνες, τις οποίες θα μελετήσει το Alpha Magnetic Spectrometer, είναι ο πιο ανορθόδοξος τρόπος για να εντοπίσεις τη σκοτεινή ύλη». Από την άλλη πλευρά, ακόμη κι αν η συσκευή που θα τοποθετηθεί στον Διαστημικό Σταθμό ανιχνεύσει σωματίδια της σκοτεινής ύλης, οι περισσότεροι επιστήμονες θα εξακολουθήσουν να είναι καχύποπτοι και δεν θα πειστούν παρά μόνο εφόσον τα ίδια σωματίδια εντοπιστούν από τα πειράματα που γίνονται με υπόγειους ανιχνευτές, όπως του CERN.

Στην φωτογραφία το σημείο στον ISS που θα τοποθετηθεί η συσκευή.

 

 

Κατι ακόμα χωρίς σχόλιο.

Ο αστροναύτης Θεόδωρος Γιουρτσίχιν σκοπεύει να επισκεφθεί την Ελληνίδα μάνα του.

Ο Ρώσος διαστημικός μηχανικός Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, που έχει επιστρέψει από το ΔΔΣ ως μέλος του πληρώματος, σύντομα σκοπεύει να μεταβεί στην Ελλάδα, όπου διαμένει η μάνα του, που είναι ελληνικής καταγωγής

Τη σχετική δήλωση έκανε ο Γιουρτσίχιν, απαντώντας σε ερώτηση του ΡΙΑ «Νόβοστι», κατα τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που έδωσε μετά τη διαστημική του πτήση. «Βέβαια, φέτος θα πάω στην Ελλάδα. Θέλω να εκπληρώσω το χρέος μου ως γιος. Δεν είναι σωστό. Τηλεφωνώ στη μαμά και αυτή κλαίει», - είπε ο Γιουρτσίχιν.

 

Ας δούμε και στοιχεία για την εκτόξευση στις 16/6/2010.

Μια σημαντικη μερα για την Ομογενεια που σε ολο τον πλανητη τιμα την Ελλαδα.

Για το τρίτο του διαστημικό ταξίδι ξεκίνησε ο ομογενής κοσμοναύτης Θόδωρος Γιουρτσίχιν.

Για το τρίτο του διαστημικό ταξίδι ξεκίνησε στις 00.35 (ώρα Ελλάδας) ο ομογενής κοσμοναύτης Θόδωρος Γιουρτσίχιν (Γραμματικόπουλος), ως διοικητής του ρωσικού διαστημοπλοίου Σογιούζ ΤΜΑ – 19 που κατευθύνεται προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η εκτόξευση έγινε σύμφωνα με το πρόγραμμα από το ρωσικό κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο έδαφος του Καζακστάν. Στο διαστημόπλοιο επιβαίνουν επίσης οι Αμερικανοί αστροναύτες, η 45χρονη φυσικός Σένον Ουόκερ, που πετά για πρώτη φορά και ο 50χρονος στρατιωτικός Ντάγκλας Ουίλοκ ο οποίος πραγματοποιεί τη δεύτερη πτήση του.

Έπειτα από πρόταση του ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη η αποστολή του έχει πάρει το επίσημο διακριτικό όνομα "Όλυμπος" και αναμένεται να διαρκέσει περί τους 5,5 μήνες. Σύμφωνα με τον υποδιευθυντή της ΝΑΣΑ Ουίλιαμ Γέρστενμάγερ, ο οποίος συμμετείχε στην κυβερνητική επιτροπή, που κατά τα ειωθότα εγκρίνει την τελική σύνθεση του πληρώματος, μετά το πέρας της αποστολής διάρκειας 161 ημερών, θα αναμένει από κοσμοναύτες και αστροναύτες απάντηση στο ερώτημα "πως να αξιοποιηθεί περαιτέρω ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός για την εξερεύνηση του ανοιχτού Διαστήματος".

Την πρόταση υποστήριξε με ενθουσιασμό και ο επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Ανατόλι Πέρμινοφ, σημειώνοντας ότι ο σταθμός λειτουργεί πλέον με πλήρη ανάπτυξη και πληρότητα και οι δυνατότητές του ακόμη δεν έχουν πλήρως αξιοποιηθεί.

 

Διαστημικό Ιστολόγιο

Σε συνεργασία με το Μουσείο της Κοσμοναυτικής Επιστήμης, τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία και το ελληνικών συμφερόντων περιοδικό "Ελλάδα", που εκδίδεται στη Μόσχα, ο Θοδωρής Γιουρτσίχιν θα επιμεληθεί διαστημικό ιστολόγιο, στο οποίο θα απαντά στα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα "παιδιών, νέων και των γονιών τους" από ολόκληρη τη Ρωσία και τον κόσμο. Τις ερωτήσεις παιδιών από την Ελλάδα, την Κύπρο και την ομογένεια έχει αναλάβει να μεταφράζει και να αποστέλλει στο Διάστημα η ομάδα διαχείρισης της δικτυακής πύλης www.ellada-russia.gr, η οποία θα αρχίσει να λειτουργεί σε λίγες μέρες και θα δέχεται τα ερωτήματα στη διεύθυνση info@ellada-russia.gr.

Ο Θοδωρής Γιουρτσίχιν, 51 ετών, πέταξε πρώτη φορά με το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Ατλαντίς το 2002 σε σύντομη διαστημική αποστολή και το 2007 για δεύτερη φορά, σε εξάμηνη αποστολή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, του οποίου υπήρξε διοικητής.

Ο Θ. Γιουρτσίχιν είναι ο 98ος κοσμοναύτης στην ιστορία της Ρωσίας και είναι μόνιμο στέλεχος της εταιρείας "Ενέργκια", που ιδρύθηκε από τον θρυλικό κατασκευαστή πυραύλων και διαστημοπλοίων Σεργκέι Καραλιόφ.

Παρόντες στην εκτόξευση ήταν ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, ο πρέσβης της Ελλάδας στη Μόσχα Μ. Σπινέλλης και πολυπληθής αντιπροσωπεία ομογενειακών οργανώσεων από ολόκληρη την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Το ταξίδι των ομογενών διοργάνωσε η Διεθνής Ένωση Ελληνικών Κοινοτήτων των χωρών της ΚΑΚ και της Βαλτικής "Πόντος", η οποία και εόρτασε την 20ή επέτειο από την ίδρυσή της υπό τον επιφανή πολιτικό Βλαδίμηρο Κάισεφ.

[Δροσος Γεωργιος]

Τρεις φορές περισσότερα τα άστρα στο σύμπαν.

Ο αριθμός των άστρων στο σύμπαν είχε σοβαρά υποεκτιμηθεί μέχρι σήμερα, καθώς μια νέα επιστημονική εκτίμηση τριπλασιάζει τον πιθανό αριθμό τους.

Αυτή η εντυπωσιακή διαπίστωση, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι μπορεί να είναι τρισεκατομμύρια οι «γήινοι» πλανήτες που περιφέρονται γύρω από άστρα σε άλλους γαλαξίες, άρα αυξάνει ανάλογα και η πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινης ζωής.

Οι ερευνητές, υπό τον καθηγητή αστρονομίας Πίτερ βαν Ντόκουμ του πανεπιστημίου Γέιλ και τον Τσάρλι Κονρόι του πανεπιστημίου Πρίνστον και του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη νέα μελέτη στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, το BBC και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εκτιμούν ότι οι λεγόμενοι «κόκκινοι νάνοι» είναι πιο πολύ πιο κοινά άστρα στο σύμπαν από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες και μπορεί να αποτελούν μέχρι και το 80% του συνολικού πληθυσμού των άστρων.

Οι επιστήμονες, με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου Κεκ της Χαβάης, ανέλυσαν το φως που φτάνει στον πλανήτη μας από μακρινούς ελλειπτικούς γαλαξίες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι τελευταίοι είναι πήχτρα σε κόκκινα άστρα-νάνους, δηλαδή ήλιους μικρού μεγέθους και χαμηλής σχετικά θερμοκρασίας. Γύρω από αυτά τα άστρα, είναι πολύ πιθανό ότι βρίσκονται σε τροχιά τρισεκατομμύρια πλανήτες σαν τη Γη, όπως είπε ο Ντόκουμ.

Οι κόκκινοι-νάνοι, που έχουν μάζα συνήθως μικρότερη από το ένα τρίτο του δικού μας ήλιου, εκπέμπουν σχετικά αχνό φως κι έτσι δύσκολα είναι άμεσα ορατοί από τη Γη, όμως η ακτινοβολία τους επηρεάζει τη συνολικό φως που έρχεται από ένα γαλαξία μέχρι τον πλανήτη μας. Οι υπολογισμοί των αμερικανών επιστημόνων δείχνουν ότι αυτό το γαλαξιακό φως «κρύβει» μια πληθώρα κόκκινων νάνων, άρα και πολλών πιθανών εξωπλανητών γύρω τους.

Η νέα έρευνα δείχνει ότι οι παλαιότεροι γαλαξίες από το δικό μας, περιέχουν 20 φορές περισσότερους κόκκινους νάνους, οι οποίοι γενικά έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 10 δισεκατομμυρίων ετών. Υπολογίζεται ότι στο δικό μας γαλαξία για κάθε φωτεινό άστρο σαν τον ήλιο μας, υπάρχουν περίπου άλλοι 100 αόρατοι κόκκινοι νάνοι. Όμως στους μακρινούς και πιο «ηλικιωμένους» ελλειπτικούς γαλαξίες (που αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του συνολικού αριθμού γαλαξιών στο σύμπαν), η αναλογία είναι πολύ διαφορετική: για κάθε ένα φωτεινό άστρο σαν τον ήλιο μας, υπάρχουν 1.000 ή και 2.000 αχνοί κόκκινοι νάνοι.

«Οι κόκκινοι νάνοι υπάρχουν για πολύ καιρό, έτσι ώστε να υπάρχει αρκετός χρόνος για την εξέλιξη πολύπλοκης ζωής σε πλανήτες γύρω τους. Αυτός ακριβώς είναι ένας λόγος που πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται τόσο για αυτό το είδος άστρου», δήλωσε ο Ντόκουμ.

Οι νέες φασματοσκοπικές αναλύσεις του φωτός σημαίνουν επίσης ότι υπάρχει πολύ λιγότερη σκοτεινή ύλη σε αυτούς τους γαλαξίες σε σχέση με ό,τι νόμιζαν οι επιστήμονες ως τώρα, πράγμα που από τη μια πλευρά διευκολύνει τα πράγματα, καθώς οι αστρονόμοι ξέρουν πολύ περισσότερα για τα άστρα παρά για την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη. Αν όντως υπάρχουν τριπλάσια άστρα στο σύμπαν και ανάλογα πολύ περισσότεροι πλανήτες, τότε λύνεται εν μέρει το πρόβλημα της «χαμένης ύλης» του σύμπαντος και οι επιστήμονες δεν χρειάζεται να καταφύγουν στον ίδιο βαθμό στη σκοτεινή ύλη για να εξηγήσουν τη δομή και συμπεριφορά του σύμπαντος, όπως δήλωσε ο αστρονόμος Μάρεκ Κουκούλα του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Γκρίνουιτς στο Λονδίνο.

Από την άλλη όμως, όπως είπε ο Ντόκουμ, οι νέες εκτιμήσεις δημιουργούν πρόβλημα στις μέχρι τώρα θεωρίες για το πώς σχηματίστηκαν και αναπτύχθηκαν οι γαλαξίες μετά το αρχικό «Μπιγκ Μπανγκ», καθώς φαίνεται πως οι επιστήμονες είχαν ως τώρα υποεκτιμήσει τη συνολική μάζα των γαλαξιών, αφού είχαν αφήσει τόσα πολλά άστρα έξω από τους υπολογισμούς τους.

 

Για την συνέντευξη τύπου το βραδυ για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής μπορειτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της NASA.

http://www.nasa.gov/home/hqnews/2010/nov/HQ_M10-167_Astrobiology.html

[Δροσος Γεωργιος]

Πρώτη μέτρηση στην ατμόσφαιρα μιας μακρινής «υπερ-Γης».

Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατάφερε για πρώτη φορά να μελετήσει την ατμόσφαιρα μιας «υπερ-Γης» -ενός εξωηλιακού πλανήτη λίγο μεγαλύτερου από τον δικό μας.

Ο πλανήτης GJ 1214b, σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός από τη Γη, είτε περιβάλλεται από μια λεπτή ατμόσφαιρα υδρατμών, είτε καλύπτεται από παχιά σύννεφα σε μεγάλο ύψος, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Nature.

«Είναι η πρώτη γνωστή υπερ-Γη που διαθέτει ατμόσφαιρα» δήλωσε ο Δρ Τζέικομπ Μπιν, αστρονόμος της NASA και του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian. «Ωστόσο, ακόμα και με αυτές τις νέες μετρήσεις, δεν μπορούμε ακόμα να πούμε από τι αποτελείται η ατμόσφαιρα. Αυτός ο ξένος κόσμος είναι ντροπαλός και μας κρύβει την πραγματική του φύση» διευκρίνισε.

Ο GJ 1214b, γνωστός από το 2009, περιφέρεται σε μικρή απόσταση γύρω από ένα αμυδρό άστρο. Προηγούμενες μετρήσεις είχαν δείξει ότι έχει διάμετρο 2,7 φορές μεγαλύτερη από τη Γη και μάζα 6,5 φορές μεγαλύτερη (ο όρος υπερ-Γη αφορά πλανήτες με μέγεθος μέχρι τρεις φορές και μάζα μέχρι δέκα φορές μεγαλύτερη από της Γης).

Η σχέση μεγέθους-μάζας είχε οδηγήσει εξαρχής τους αστρονόμους στην υπόθεση ότι ο πλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα.

Κανένα τηλεσκόπιο δεν μπορεί σήμερα να αναλύσει άμεσα την ατμόσφαιρα ενός τόσο μακρινού σώματος. Η αμερικανο-γερμανική ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια έμμεση αλλά ευφυή προσέγγιση για να πετύχει τον άθλο.

Χρησιμοποίησε το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) της Χιλής για να αναλύσει το φως του μητρικού άστρου του GJ 1214b την ώρα που ο πλανήτης περνούσε ακριβώς μπροστά του, ανάμεσα στη Γη και το άστρο.

Στη διάταξη αυτή, ένα μέρος της αστρικής ακτινοβολίας φιλτράρεται από την ατμόσφαιρα του πλανήτη πριν τελικά φτάσει στον παρατηρητή. Σε ιδανικές συνθήκες, τα αέρια της ατμόσφαιρας απορροφούν φως σε συγκεκριμένα μήκη κύματος και αποκαλύπτουν έτσι τη φασματική υπογραφή τους.

Στην περίπτωση του GJ 1214b, όμως, αυτό δεν ήταν εφικτό. Παρόλα αυτά, η απουσία φασματικών υπογραφών απέκλεισε ορισμένα ενδεχόμενα για τη σύσταση της ατμόσφαιρας.

Δύο είναι οι πιθανές εξηγήσεις για τις παρατηρήσεις: είτε ο πλανήτης καλύπτεται από ένα κάλυμμα νεφών που κινούνται σε μεγάλο ύψος, είτε η ατμόσφαιρα είναι πολύ λεπτή και περιέχει υδρατμούς. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι και το πιθανότερο.

«Στη διάρκεια του επόμενου έτους θα πρέπει να έχουμε σαφές απαντήσεις για το πώς μοιάζει πραγματικά αυτός ο πλανήτης» ελπίζει ο Δρ Μπιν.

Σε μερικά χρόνια, εξάλλου, αναμένεται να σχεδιαστούν τηλεσκόπια τόσο ισχυρά που θα μπορούσαν να αναλύσουν άμεσα τις ατμόσφαιρες εξωπλανητών, ή ακόμα και να ανιχνεύσουν τις χημικές υπογραφές της ίδιας της ζωής.

Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη GJ 1214b δίπλα στο μητρικό του άστρο.

 

Χωρις σχόλιο.

 

Διαστημική οδύσσεια του Πατριάρχη Κυρίλλου.

«Ονειρεύομαι να ταξιδέψω στο Διάστημα»,- είπε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών Ρωσιών Κύριλλος. Ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας επισκέφτηκε τελευταία το επιστημονικό εξερευνητικό Κέντρο Δοκιμών και Εκπαίδευσης κοσμοναυτών Γιούρι Γκαγκάριν και είχε επικοινωνία με κοσμοναύτες.

Εξάλλου, το να δει τη Γη από τα φινιστρίνια διαστημοπλοίου δεν είναι μόνο το παιδικό όνειρο του Προκαθημένου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, θεωρεί ο Ιερέας Γεώργιος, εκπρόσωπος του Μοσχοβήτικου Πατριαρχείου.

 

- «Η επιθυμία του Πατριάρχη Κυρίλλου να ταξιδέψει στο Διάστημα δείχνει ότι υποστηρίζει τους κοσμοναύτες οι οποίοι κρατούν δύσκολη βάρδια τόσο στο Διάστημα, όσο και το Κέντρο Εκπαίδευσης. Ο Πατριάρχης υποστηρίζει όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται από το κράτος καί από όλους εκείνους που ασχολούνται με τα διαστημικά προγράμματα στη χώρα μας. Η δουλιά αυτή είναι τεράστια και πολυ δύσκολη. Εξάλλου, και ο ίδιος ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αγαπά πολύ τον ουρανό και ασχολείται ερασιτεχνικά με την αεροπορία. Κάποτε, στα νεανικά του χρόνια έκανε 19 εκπαιδευτικές πτήσεις με αεροπλάνο Μιg, εκπληρώνοντας ακόμα και ασκήσεις πιλοταρίσματος κλάσης. Σε πολλούς επικριτές της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας φαίνεται γελοία η επιθυμία του Πατριάρχη να πετάξει στο Διάστημα. Σε σχέση με αυτό λένε ότι πρίν μερικές δεκαετίες ακόμα οι ορολογίες «κατάκτηση του Διαστήματος» και «θρησκεία» ήταν αντίθετες. Γενικά, όπως βεβαιώνουν οι σκεπτικιστές η ένωση της Εκκλησίας και του Διαστήματος αγγίζει τα όρια της φαντασίας. Το Μοσχοβίτικο Πατριαρχείο απορρίπτει τέτοιες βεβαιώσεις, υπογραμμίζοντας ότι η Εκκλησία παρακολουθεί προσεχτικά την κατάκτηση και την εξερεύνηση του Διαστήματος και βλέπει θετικά τις εξερευνητικές εργασίες που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση. Η εξερεύνηση του Διαστήματος είναι πολύ ωφέλιμη γιατί αποκαλύπτει νέες γνώσεις στα ζητήματα του φυσικού κόσμου και δείχνει πώς μπορούν οι άνθρωποι να αξιοποιούν τον κόσμο που τους περιβάλλει. Οι κοσμοναύτες, π.χ. παίρνουν μαζί τους στο Διάστημα διάφορα φυτά για να καταλάβουν πώς συμπεριφέρονται σε άλλες συνθήκες, μελετούν διάφορες ύλες που βρίσκονται εκτός του πλανήτη μας. Μελετούν επίσης το κοσμολογικό και το αστρικό σύστημα και γενικά όλο το Σύμπαν. Όλα αυτά μπορούν να μας βοηθήσουν στην επίλυση πολλών προβλημάτων που προβάλλουν σήμερα μπροστά στους κατοίκους της Γης. Για αυτό τον λόγο η Εκκλησία βλέπει θετικά και υποστηρίζει τέτοιες εξερευνήσεις»,- παρατήρησε ο ιερέας Γεώργιος.

Εν τω μεταξύ, σήμερα όλοι οι πύραυλοι και όλα τα διαστημόπλοια πριν την εκτόξευσή τους στο Διάστημα αγιάζονται από ορθόδοξους ιερείς. Εκτός απ’ αυτό στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό υπάρχουν διάφορα αντικείμενα θρησκευτικής ιεροτελεστίας – σταυροί, εικόνες και η Αγία Γραφή. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, ότι και τα ταξίδια ιερέων στο Διάστημα θα γίνουν μια νέα καλή παράδοση.