Στις εσχατιές του Σύμπαντος

[Μανούσος]

Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που έζησα τις 2 τελευταίες ημέρες στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να μεταφέρω μέσα από αυτές τις γραμμές μια ιδέα από την εμπειρία μου στην 1η Παγκρήτια Συνάντηση Ερασιτεχνών Αστρονόμων που έγινε 1-2 Αυγούστου στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα. Η συνάντηση οργανώθηκε από τον Σύλλογο Φίλων Αστρονομίας Κρήτης (ΣΦΑΚ) του οποίου Δηλώνω με υπερηφάνεια ότι είμαι μέλος του. Το πρόγραμμα είχε ως εξής:

• 1 Αυγούστου: Φωτογράφηση από το αστεροσκοπείο με το τηλεσκόπιο των 1,3 μέτρων.

• 2 Αυγούστου: Παρατήρηση από τα τηλεσκόπιά μας.

Η πρώτη μέρα για μένα θα ήταν λίγο βαρετή αν ακολουθούσα το πρόγραμμα γιατί κάναμε φωτογράφηση, αντικείμενο της αστρονομίας που δεν με συγκινεί. Επίσης όταν έχεις πάνω σου ένα ουρανό 7 mag θέλεις απεγνωσμένα να τον ψαχουλέψεις. Καθίσαμε λοιπόν με το φίλο planetman για λίγο και μετά κατεβήκαμε από το αστεροσκοπείο για να βρούμε ένα σημείο να στήσουμε για την επόμενη μέρα γιατί πάνω στο αστεροσκοπείο επικρατούν ισχυροί άνεμοι. 1750 μέτρα είναι αυτά.

 

Βρίσκουμε λοιπόν ένα σημείο στο δρόμο προς το χιονοδρομικό κέντρο 1500 μέτρα περίπου. Λέμε ωραία εδώ θα στήσουμε. Παιδιά τι να πω τέτοιο ουρανό δεν έχω ξαναδεί. Ούτε ίχνος φωτός από τεχνητές πηγές. Μετά από λίγη ώρα προσαρμογής στο σκοτάδι, βλέπαμε από το ζωδιακό φως που λέμε, δηλαδή από το φως των αστεριών. Στήνουμε λοιπόν. Εγώ είχα προετοιμάσει πρόγραμμα με πολύ δύσκολους στόχους που μόνο από ένα τέτοιο σημείο είχα ελπίδες να τους δω. Ενδεικτικά θα αναφέρω γαλαξίες πάνω από 15 mag και σμήνη γαλαξιών από τον κατάλογο του Hickson. Εδώ βέβαια θα έκανε το ντεμπούτο του ο 7mm Nagler που μόλις είχα παραλάβει. Ο αστερισμός που είχα επικεντρωθεί ήταν ο Αιγόκερως ο οποίος περιλαμβάνει αρκετούς γαλαξίες. Τα αντικείμενα τα είχα ταξινομήσει ανά RA ούτως ώστε η σάρωση του αστερισμού να ξεκινούσε από το δεξιά προς τα αριστερά όσο ανέβαινε.

 

Πρώτος στόχος κατά RA ήταν ο IC 1313 14,1 mag. Ο γαλαξίας σχηματίζει ένα τρίγωνο με τους β και ρ αστέρες του Αιγόκερου οπότε ο εντοπισμός του πεδίου ήταν εύκολος. Εθεάθη σχετικά εύκολα όπως βλέπω τώρα από το σημειωματάριό μου με την πολύτιμη βοήθεια του 7mm Nag. Επίσης δοκιμάζοντας τον 11mm μου έκανε εντύπωση που είδα για πρώτη φορά ότι το contrast ήταν το ίδιο με τον 7άρη γεγονός βέβαια που οφείλεται στον κατασκότεινο ουρανό.

 

Επόμενος στόχος ήταν το ζευγάρι γαλαξιών NGC 6897 14mag & NGC 6898 13,6mag λίγο πάνω από τον ν. Επειδή όμως ο αστέρας είναι σχετικά κοντά θα πρέπει να τον βγάλεις εκτός πεδίου για να μπορείς να διακρίνεις ευκολότερα τους γαλαξίες αυτούς. Σε αυτό το σημείο είχα διαπιστώσει ότι είχα τη δυνατότητα να παρατηρήσω ακόμη ποιο αμυδρά αντικείμενα. Στρέφομαι λοιπόν στον κατάλογο του Hickson και συγκεκριμένα στο Hickson 87 το οποίο αποτελείται από 4 γαλαξίες. Μετά από επίπονη προσπάθεια και αφού γνώριζα που ακριβώς να κοιτάξω, κατάφερα και διέκρινα τους 3 φωτεινότερους οι οποίοι σχηματίζουν ένα τρίγωνο. Ο τέταρτος είναι μέσα στο τρίγωνο αλλά δεν κατάφερα να τον δω. Τα μέλη αυτά είναι: H87a 14 mag, H87b 15,1 mag & H87c 15 mag. Μετά από αυτό ενθουσιάστηκα. Ήθελα να πάρω σβάρνα όλα τα αντικείμενα του καταλόγου. Απίστευτη παρατηρησιακή εμπειρία.

 

Στράφηκα πολύ γρήγορα στο IC 4617 στον Ηρακλή γιατί είχα ανοιχτούς λογαριασμούς. Ήθελα να το ξαναδώ γιατί την τελευταία φορά δεν ήμουν σίγουρος αν τον είχα δει. Μου έκανε εντύπωση ο γαλαξίας αυτός γιατί φαινόταν πάρα πολύ δύσκολα σε σχέση με τους γαλαξίες του προηγούμενου σμήνος. Προφανώς λόγω επιφανειακής λαμπρότητας. Anyway... Φεύγω από τον Αιγόκερο και πάω στο Hickson 10 στην Ανδρομέδα. Το σμήνος αυτό είναι σχετικά εύκολο μιας και οι 3 από τους 4 γαλαξίες που το αποτελούν είναι από από 14 mag και κάτω. Σε σχηματισμό πάλι τριγώνου οι H10a (NGC 536) 12,6 mag, H10b (NGC 529) 11,9 mag και H10c (NGC 531)13,9 mag. Ο τέταρτος H10d δεν εθεάθη. Αυτό ήταν. Είχα πωρωθεί. Άνοιξα τον κατάλογο του Hickson και όπου έβλεπα σμήνος που ήταν ορατό εκείνη την ώρα έστρεφα το τηλεσκόπιο.

 

Επιγραμματικά θα αναφέρω τα: Hickson 94 με τον αμυδρότερο γαλαξία που έχω παρατηρήσει μέχρι τώρα τον Η94c 15,6 mag, Hickson 93 και Hickson 99 στον Πήγασο. Από τους τελευταίους στόχους ήταν και το Palomar 13 σφαιρωτό σμήνος στον Πήγασο μεγέθους 13,8 mag καθώς και το Abell 2666 το οποίο παρατηρήθηκε μετά από κούραση τη δεύτερη νύχτα και δεν στάθηκα πολύ σε αυτό. Θέλω να επισυμάνω για άλλη μια φορά ότι οι συνθήκες παρατήρησης ήταν τέλειες και η διαύγεια του ουρανού τόσο καλή που μπορούσες να διακρίνεις το Stephen's Quintet στα 63Χ μεγέθυνση. Τα παραπάνω αντικείμενα παρατηρήθηκαν και τις 2 βραδιές αφιερώνοντας αρκετό χρόνο στην παρατήρηση και στη διασταύρωση των στοιχείων που είχα διαθέσιμα.

 

Η συνάντηση ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας οι ερασιτέχνες της Κρήτης αλλά και να ανταλλάξουμε εμπειρίες. Αντε παιδιά να ξανανταμώσουμε. Εύχομαι σε όλους καθαρούς ουρανούς και μεγάλες συγκινήσεις.

[planetman]

Η 2η μέρα ήταν η μεγαλύτερη συνάντηση που έχει γίνει στην Κρήτη. Στήσαμε 9 τηλεσκόπια από 2,5 μέχρι 12 ίντσες και ήμαστε καμμιά 25ριά άτομα σε ουρανό 7-7,5 mag!!! Εγώ ακόμη δεν έχω ετοιμάσει περιγραφή, δίνω προς το παρόν 2 φωτογραφίες της παρέας και θα ακολουθήσουν και αστροφωτογραφίες...

 

Μπράβο σε όλα τα παιδιά!!!

 

 

Χωρίς φλας

 

Με φλας

[csot]

"Ένα ταξίδι για το Σύμπαν ξεκινάει με το στρίψιμο ενός κλειδιού"

 

Ξεκίνησα από τα Χανιά με την Ευγενία, τον Νίκο, την Φαίδρα και τον Γιώργο, τα αυτοκίνητα γεμάτα εξοπλισμό και το μυαλό μου στα σύννεφα που κάλυπταν το κεφάλι μας. Λες να μας τα χαλάσει ο καιρός. Οι εικόνες του μετεωρολογικού δελτίου για τα Ανώγια ήταν καλές.

 

Το gps με έβγαλε από τον κεντρικό δρόμο 7 χιλιόμετρα πριν το σημείο που θα έπρεπε να στρίψουμε και ο Νίκος αναβόσβηνε τα φώτα.

 

"Που παααας!" φώναζε ο Νίκος. Έσβησα το Gps και άφησα τις πινακίδες να μας βγάλουν μέχρι την Αξό, ένα μικρό χωριό πριν τα Ανώγεια. Αφού εγκατασταθήκαμε στα δωμάτια πήγαμε για φαγητό λίγο πιο έξω από τα Ανώγεια όπου συναντήσαμε και την ομάδα της Σητείας. Ο Μιχάλης, η Κατερίνα, ο Μπάμπης, η Φαίη, μιλούσαμε όλοι για το αστεροσκοπείο, τον καιρό, τους στόχους των τηλεσκοπίων μας. Είπα όχι στις τσικουδιές όπως και όλοι μας. Γνωστό ότι το οινόπνευμα δεν κάνει καλό στην νυχτερινή όραση, ευτυχώς δεν μας παρεξήγησαν.

 

Φορτώσαμε μπισκότα νερά και καφέδες και ξεκινήσαμε για πάνω. Άλλο να κάνεις τον δρόμο με το πούλμαν που κάθεσαι και χαζεύεις το τοπίο και άλλο να προσπαθείς να κάνεις σλάλομ στον στενό δρόμο για να μην πέσεις μέσα στις λακκούβες και να μην χτυπήσεις τις πέτρες που ρίχνουν τα πρόβατα από τις πλαγιές. Ο Ήλιος έδυε στα δεξιά μας καθώς ανεβαίναμε. "Ένα αστέρι δίπλα στον Ήλιο;", ρώτησε η Ευγενία. Η Αφροδίτη! Πήρα τους άλλους τηλέφωνο να τους το πω αλλά το είχαν ήδη προσέξει.

 

 

"Στην κορυφή του κόσμου"

 

 

Φτάσαμε στις 6.30 πάνω. Εκεί μας περίμεναν μερικές πολύ γλυκές παρουσίες του Πανεπιστημίου Κρήτης, νεαρές φοιτήτριες που ήρθαν να μας κάνουν παρέα και να παρατηρήσουν μαζί μας και ο καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου κος Σήφης Παπαδάκης αρωγός αλλά και δικός μας καθηγητής στην 1η Παγκρήτια Συνάντηση Ερασιτεχνών Αστρονόμων.

 

Ο αέρας σου θύμιζε που βρισκόσουν και μας ανάγκασε να βάλουμε πουλόβερ και αντιανεμικά. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν άψογες, υπήρχε ένας ορίζοντας νέφους χαμηλότερα από τον Σκίνακα αλλά σημείο ότι η ατμόσφαιρα δεν θα ήταν πολύ καθαρή. Ο καθηγητής μας υποδέχτηκε στον μεγάλο θόλο, ανεβήκαμε επάνω και είδαμε επιτέλους το τηλεσκόπιο από κοντά. Τόσο καιρό ανεβάζουμε κόσμο στον Σκίνακα στις ανοιχτές παρατηρήσεις δεν το είχαμε ξαναδεί από κοντά για να δώσουμε περισσότερο χρόνο στους επισκέπτες.

 

Είναι πραγματικά ένα εντυπωσιακό όργανο παρατήρησης και αμέσως σκέφτεσαι που θα έκανες χώρο να το βάλεις στην αυλή σου. Ανοίξαμε τα παράθυρα και την πόρτα του θόλου για την εξισορρόπηση θερμοκρασίας και κατεβήκαμε κάτω να δούμε τους στόχους και την διαδικασία. Μετά βγήκαμε έξω να ξεκινήσουμε να στήνουμε τα δικά μας τηλεσκόπια.

 

Έβγαλα τα κιάλια, έβαλα τα φίλτρα να ρίξω μια ματιά στον Ήλιο, το ίδιο βαρετός όπως όλο αυτό το καιρό, ούτε μια κηλίδα, τίποτα. Σιγά σιγά είχαμε ολοκληρώσει την διάταξη, ένα 8" ντοπ, δυο ρομποτικά 8" και 9.25", κιάλια, βιντεοκάμερες, τραπέζι, καρέκλες, χάρτες, στόχους.

 

 

"Προετοιμάζοντας το μεγάλο μάτι τ’ ουρανού"

 

Ανεβήκαμε πάλι πάνω στον θόλο να βάλουμε μπροστά την ψύξη της κάμερας και να περιμένουμε να κατέβει στους -74 βαθμούς κελσίου για να πάρουμε τα απαραίτητα "φλατς" λίγο μετά την δύση του Ηλίου. Βγήκαμε έξω για να ανακαλύψουμε ότι και η υπόλοιπη παρέα είχε φτάσει πάνω και κατέβαζε εξοπλισμό από τα αυτοκίνητα. Ανεβήκαμε στον θόλο ξανά να ευθυγραμμίσουμε το άνοιγμα του θόλου με το τηλεσκόπιο. Γυρίσαμε με το κοντρολ το τηλεσκόπιο Νότια και μετά τον θόλο ώστε να γνωρίζει ότι ο νότος είναι από εκεί και να ακολουθεί την πορεία του τηλεσκοπίου,Ο Ήλιος έδυε πίσω από τον θόλο του μικρού τηλεσκοπίου ο οποίος ήταν ανοιχτός. Γύρισα τα κιάλια μου στην ανοιχτή πόρτα του θόλου και είδα το 0,30μ τηλεσκόπιο να ετοιμάζεται και αυτό για παρατήρηση. Ο Δίας είχε κάνει την εμφάνιση του.

 

Μπήκα στον θόλο όπου είχαν ξεκινήσει ήδη να παίρνουν φωτογραφίες τον ουρανό. 5 φωτογραφίες σε κάθε φίλτρο B, V, R και 5 σε λευκό. Βλέπαμε μονόχρωμες φωτογραφίες με κουκίδες, γραμμές, μουτζούρες, όλα σκόνη πάνω στον φακό. Ο χειριστής του τηλεσκοπίου καταχωρούσε τα flats με τα οποία θα "διαιρούσαμε" αργότερα τις φωτογραφίες που θα τραβούσαμε για να πάρουμε καθαρές εικόνες των προγραμματισμένων αντικειμένων.

 

Βγήκα έξω από τον θόλο για να φάω μια σφαλιάρα από τον παγωμένο αέρα... κάτι που θα γινόταν όλο το βράδυ. Έξω είχαν ξεκινήσει οι πολικές ευθυγραμμίσεις, τα τηλεσκόπια είχαν τριπλασιαστεί σε αριθμό με τον ερχομό και της ομάδας από την Σητεία και τον Άγιο Νικόλαο. Έφτασε και ένα γκρουπ αποτελούμενο από τον Αντώνη και άλλους φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το πρώτο Παγκρήτιο αστροπάρτι είχε μόλις ξεκινήσει.

 

(συνεχίζεται)

[csot]

"Το Πρώτο φως"

 

Παρά την άριστη πολική ευθυγράμμιση του τηλεσκοπίου μου, η ευθυγράμμιση με τρία αστέρια είχε πάει κατά διαόλου. Ενώ το κομπιούτερ έλεγε επιτυχής ευθυγράμμιση, όποτε του έλεγα να γυρίσει σε κάποιο στόχο έκανε 360 μοίρες στροφή και σταμάταγε σε άσχετο σημείο του ουρανού. Την τέταρτη φορά απλά εκνευρίστηκα και έκανα μια πρόχειρη δύο αστέρων. Ουφ!

 

"Να έρθει ο πρώτος παρατηρητής", ακούστηκε μια φωνή. Όπα, ξεκινήσαμε! φώναξα και έτρεξα προς τον θόλο. Στην θέση του ερευνητή η Σοφία με τις οδηγίες του καθηγητή πέρασε τις συντεταγμένες του στόχου στον υπολογιστή και πάτησε Έντερ. Αμέσως ακούστηκε το τηλεσκόπιο και ο θόλος να γυρίζουν μαζί. Πληκτρολόγησε στον υπολογιστή λήψη 60 δευτερολέπτων για να δούμε αν ο στόχος ήταν στο κέντρο. Το Abel 2181 εμφανίστηκε στην οθόνη, ή για τη ακρίβεια ένα τμήμα του γιατί ενώ το σμήνος έχει εύρος 30χ30 η κάμερα είχε σαφώς μικρότερο. Αμέσως ακούστηκαν διάφορα επιφωνήματα όπως ουάου, ωωω κλπ. Με τις οδηγίες του καθηγητή πήρε λήψεις σε Blue Visual και Red με διάφορους χρόνους λήψης που πρότειναν οι χειριστές του τηλεσκοπίου. Μετά ήταν η σειρά του επόμενου να λάβει την θέση του χειριστή.

 

Με αυτό τον τρόπο είχαμε όλοι την ευκαιρία για μια "hands on experience" όπως λέμε στα Αγγλικά, να κάνουμε κάτι που ελάχιστοι ερασιτέχνες αστρονόμοι έχουν κάνει... τουλάχιστον στην Ελλάδα, να χειριζόμαστε ένα επαγγελματικό τηλεσκόπιο, το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ελλάδα, μια εμπειρία πραγματικά μοναδική. Βλέπω τις ακατέργαστες ακόμα φωτογραφίες που τραβήξαμε και νιώθω ένα δέος που ήμασταν εκεί και μπορέσαμε να δούμε εικόνες που μέσα από τα ερασιτεχνικά μας τηλεσκόπια θα ήταν ως και αδύνατον να δούμε.

 

"Εντός, εκτός, και επί τηλεσκοπίων"

 

Έξω, οργασμός δραστηριοτήτων. Άνθρωποι σκυμμένοι πάνω από αστροχάρτες, πάνω από προσοφθάλμια, πάνω από μπισκότα, μοτέρ να γυρίζουν, μπαταρίες να φτάνουν στα όρια τους και να εγκαταλείπουν τον γράφοντα αφήνοντας του το τηλεσκόπιο "νεκρό" και εκείνον να βρίζει για την γκαντεμιά του με την λέξη "κολομπαταρία" να ακούγεται συχνά κάτω από τον έναστρο ουρανό. Φοιτητές να πηγαίνουν πάνω κάτω από το ένα τηλεσκόπιο στο άλλο, από τον ένα θόλο στον άλλον... βότκα μου μυρίζει; Ποιος έφερε βότκα στον Σκίνακα; Πηγαδάκια να συζητάνε για νεφελώματα και σμήνη, γέλια, ανέκδοτα, σελίδες από αστροχάρτες να πετάνε στον αέρα και κάποιος να τρέχει πίσω τους μπας και τους προλάβει.

 

Μέσα ο καθηγητής ασταμάτητα να εξηγεί, να περιγράφει, να ψάχνει στο Ίντερνετ, να κάνει μετατροπές από arcminutes που του είχαμε γράψει σε arcseconds που ήθελε το κομπιούτερ του τηλεσκοπίου, τα αντικείμενα που με μεγάλη επιμέλεια είχαν σκεφτεί ο Δημήτρης με τον Μάνο να εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο στην οθόνη του υπολογιστή. Οι δύο τελευταίοι, απογοητευμένοι επειδή αντί για προσοφθάλμιο υπήρχε ένας τεράστιος φασματογράφος στην θέση του και δεν μπορούσαν να δουν οπτικά τους στόχους έφυγαν για χαμηλότερο υψόμετρο με λιγότερο αέρα να κάνουν αστροφωτογράφιση.

 

Η Ευγενία έκανε μια προσπάθεια με τον Abell 61 αλλά αποδείχτηκε φάντασμα για το τηλεσκόπιο. Ελέγξαμε τις συντεταγμένες αλλά τίποτα, ούτε μετά από λήψη τριών λεπτών. Θα τον προσπαθούσαμε αργότερα. Εγώ είχα επιλέξει το νεφέλωμα της δαντέλας. Μεγάλο σε πεδίο βάλαμε νέες συντεταγμένες και αποτυπώσαμε το πλουσιότερο μέρος του. Ο καθηγητής είχε εντυπωσιαστεί από την υφή και το σχέδιο του. Πήγε προς τον υπολογιστή με το Ίντερνετ και διάβασε γι αυτό. Σχεδόν μονολογούσε καθώς προσπαθούσε να εξηγήσει τον τρόπο που είχε ιονιστεί χωρίς την ύπαρξη κάποιου αστέρα εκεί κοντά που να το επηρέασε.

 

Στο τέλος, εκτός προγράμματος η Κατερίνα ήθελε να δει ένα αστέρι που της είχε κάνει δώρο ο άντρας της, 10 μεγέθους στον Πήγασο αλλά το τηλεσκόπιο έδειξε διάφορα αστέρια στην περιοχή χωρίς να μπορούμε με ακρίβεια να πούμε ποιο απ' όλα ήταν. Χμμμ Η Ευγενία ξαναδοκίμασε το Abell 61 χωρίς επιτυχία αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να ήταν υπερευχαριστημένη από την όλη διαδικασία γιατί δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να παίρνει σημειώσεις. Τελειώσαμε με τους στόχους λίγο πριν τις 2. Ευχαριστήσαμε τον καθηγητή που θυσίασε το χρόνο του και τον ύπνο του για να είναι μαζί μας σε αυτή την πρώτη παρατήρηση του Συλλόγου από το αστεροσκοπείο του Σκίνακα και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για του χρόνου

 

"Επίλογος της 1ης νύχτας"

 

Όσοι επιλέξαμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο έξω με τα τηλεσκόπια μας παρά μέσα με την οθόνη του υπολογιστή είχαμε γίνει λίγο μπλε από το κρύο αλλά ο ουρανός παρά ήταν καλός για να θυσιάσει κανείς την νυχτερινή του όραση. Μαζέψαμε αφού είχαν βγει οι Πλειάδες. Το ρολόι έδειχνε καλές 4.30 καθώς κατηφορίζαμε από το βουνό.

 

Πίσω μου τα φώτα του Αντώνη με τους τελευταίους φοιτητές έπαιρναν και αυτοί τον δρόμο της επιστροφής για το Ηράκλειο. “Να βρίσκαμε ένα σουβλατζίδικο ανοιχτό”, είπε η Ευγενία και τότε μόνο σκέφτηκα πόσο πεινούσα. Καθώς τα κουρασμένα σώματα μας έπεφταν βαριά στο κρεβάτι ο κόκορας του χωριού ανήγγειλε το πρώτο φως.

 

(Συνεχίζεται)

[csot]

"Σύννεφα του Ουρανού"

 

"Έλα, πως πήγε η παρατήρηση;"

" "

"Είσαι εκεί"

" "

 

γιατί, γιατί ξέχασα να κλείσω το τηλέφωνο όταν γυρίσαμε πίσω; Κοίταξα το ρολόι, 8.30! Μα για όνομα! Έκλεισα τα μάτια μου. Τα ξανάνοιξα. Κοίταξα το ρολόι, 12! Καφέ! χάπι για τον πονοκέφαλο! κι άλλο καφέ! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος ήθελε στις 8.30 του Σαββάτου να μάθει πως πήγε η παρατήρηση, και όμως!

 

'Έλα να κεράσουμε μια τσικουδιά" μου είπε ο ταβερνιάρης δίπλα στο καφενείο. "Τώρα ξυπνώ", του λέω "άσε να πιώ ένα καφέ και μετά", με κοιτούσε και χαμογελαστά με ρώτησε τι έκανα όλο το βράδυ. "Κοιτούσα τα αστέρια στο βουνό" του απάντησα και κατευθύνθηκα στην πρώτη άδεια καρέκλα που βρήκα στο καφενείο του Ξυλούρη και σωριάστηκα. Οι συζητήσεις ήταν όλες γύρω από την χτεσινή παρατήρηση. Βιβλία, αστροχάρτες και λαπτοπς πάνω στο τραπέζι όπου υπήρχε χώρος ανάμεσα σε ποτήρια, κούπες και πιάτα με φρούτα. Ο καιρός έτοιμος να βρέξει. "Τι κάνουμε;" με ρώτησε ο Δημήτρης στρίβοντας ένα τσιγάρο και κοιτώντας τον ουρανό.

"Σχέδιο Β" του απαντώ, "Αν συνεχίσει να έχει συννεφιά, πάμε στην συναυλία του Σκουλά με του Πασχαλίδη" ή μέχρι τα Υακίνθια που έχει αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου...", "θα στρώσει ρε, ντοντ γόρι", πετάχτηκε ο Νίκος.

 

Βρεθήκαμε όλοι για φαγητό σε μια ταβέρνα στην έξοδο από τα Ανώγεια με σκοπό να επισπευτούμε το Ιδαίον Άνδρο αλλά ο ταβερνιάρης μας είπε ότι το έχουν αφήσει στην τύχη του και καλύτερα να πάμε στο σπήλαιο της Σφενδόνης στα Ζωνιανά.

 

Όντως εκτός τεσσάρων από εμάς όλοι οι υπόλοιποι πήγαν στο σπήλαιο το οποίο είναι το 3ο ομορφότερο της Ελλάδας κατά γενική ομολογία και όχι των ντόπιων. Ο πρόεδρος του πολιτιστικού κέρασε καφέ και μας περιμένει την Πέμπτη που έχουμε προγραμματισμένη εκδήλωση έξω από το σπήλαιο. Το χάπι δεν με είχε πιάσει και επέλεξα να κοιμηθώ δυο ώρες μπας και καταφέρω να βγάλω την νύχτα.

 

"7,5 mag"

 

Ο ουρανός είχε καθαρίσει και η ατμόσφαιρα ήταν καλύτερη από την χτεσινή. Θα έχουμε πολύ καλό ουρανό για παρατήρηση. Με την Ευγενία φύγαμε πρώτοι γιατί έπρεπε να ανέβουμε στον Σκίνακα να πάρουμε τα cd με τις πολύτιμες φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει το προηγούμενο βράδυ. Όταν φτάσαμε στο χιονοδρομικό κέντρο όλοι ήταν προβληματισμένοι. Ο αέρας ήταν πολύ δυνατός και θα σήκωνε σκόνη στο σημείο που θα στήναμε αρχικά. Επιλέξαμε ένα σημείο πολύ πιο πριν πάνω στην στροφή όπου το βουνό μας προστάτευε από τον αέρα. Όλο και περισσότερα αυτοκίνητα έφταναν στο σημείο παρατήρησης, στο τέλος πρέπει να ήμασταν καμιά 25αριά άτομα με 10 τηλεσκόπια.

 

Ο ουρανός ήταν πολύ καλός και όλοι ήταν ενθουσιασμένοι. Υπήρξε ένα 10λεπτο που όλοι τραβούσαν φωτογραφίες ότι και όποιον έβρισκαν. Μετά από ένα μισάωρο στησίματος και ευθυγραμμίσεων έσβησαν τα τελευταία φώτα και ξεκίνησαν οι δραστηριότητες.

 

Για άλλη μια φορά το τηλεσκόπιο μου έκανε τα δικά του αλλά αυτή την φορά δεν εκνευρίστηκα. Πολύ έχω βασιστεί στο κομπιούτερ και κοντεύω να ξεχάσω τον ουρανό. Το να κάνεις σταρ-χόπινκ με την eq6 είναι το πλέον δύσκολο γιατί όταν κοιτάς από τον ερευνητή δεν βρίσκεις εύκολα τα φρένα της βάσης και ο στόχος γλιστρά συνέχεια από το πεδίο σου. H eq6 είναι η χειρότερη βάση για χειροκίνητο χειρισμό γιατί δεν προσφέρει μικρορυθμιστές, οπότε χωρίς ρεύμα είναι ένα άχρηστο ασήκωτο αντικείμενο. Τελικά πρέπει να κοιτάξω το θέμα της μπαταρίας γιατί μου χάλασε και τα δύο βράδια παρατηρήσεων. Από του 34 στόχους που είχα για τις δύο νύχτες είδα 4 από το δικό μου και μερικούς από τα τηλεσκόπια των άλλων. Χάλια απολογισμός.

 

"Όταν ο παλιός είναι αλλιώς"

 

Ο Μάνος είχε ξεκινήσει τις αστροφωτογραφήσεις γεγονός που είχε τα εξής αποτελέσματα:

α. Να κάνει την Ευγενία να σκάσει από την ζήλια της και να ψάχνει στο Ίντερνετ τιμές για της Canon EOS 40DH (1300€ τελική μονταρισμένη χωρίς φακούς)

β. Να απαγορευθεί η χρήση green lazer δια ροπάλου.

γ. Να αποτυπωθούν οι φωτογραφίες που βλέπετε στο Gallery

 

Μοναδική εξαίρεση όταν η Κατερίνα άναψε ένα κερί (σβήστε το φως γαμώτο, φτου πάει η φωτογραφία!) για να πούμε χρόνια πολλά στον Δημήτρη από τον Άγιο Νικόλαο που έκλεισε τα 73 και παραμένει ένας από τους πιο δραστήριους ερασιτέχνες αστρονόμους του Συλλόγου.

 

Ο Δημήτρης είχε ξεκινήσει με στόχους στα 14 mag! Stephan’s Quintet ήταν πραγματικά εντυπωσιακό και πολλοί θαύμασαν την δεξιοτεχνία με την οποία έφερνε το 10" ντοπ με ακρίβεια πάνω σε στόχους που με πρώτη ματιά και μέσα από το προσοφθάλμιο φαίνονται αόρατοι. Από τα ευτράπελα της βραδιάς: Ο Δημήτρης να έχει αφήσει το τηλεσκόπιο σε κάποιο γαλαξία πάνω από 15 mag και να συζητάει πιο πέρα με κάποιον. Ένας από τους άπειρους επισκέπτες κοιτάει μέσα από το προσοφθάλμιο και δεν βλέπει τίποτα οπότε αρχίζει να κουνάει το τηλεσκόπιο κάτω από τις κραυγές του Δημήτρη: "Άσε το τηλεσκόπιο!".. άντε τώρα να του εξηγήσεις....

 

Η Φαίδρα είχε πιάσει όλα τα Μ του Σκορπιού... ή τουλάχιστον προσπαθούσε, ο Γρηγόρης έκανε μεταβλητούς και με έβαλε και μένα στο παιχνίδι κάνοντας συγκρίσεις με εύκολους Κηφείδες, Ο Δημήτρης είχε καρφώσει τον Pinwheel άλλα ήταν τόσο ψηλά το προσοφθάλμιο που έπρεπε να ανέβω σε καρέκλα για να τον δω. Εμμμ έχω υψοφοβία και το να ανεβαίνω σε καρέκλα μέσα στο σκοτάδι δεν βοηθάει... τελικά δεν είδα τίποτα γιατί με είχε πιάσει ταχυκαρδία.

 

"Η βροχή να πέφτει βροχή"

 

Ο ουρανός ήταν πραγματικά διαμάντι. Προσπαθούσα να υπολογίσω με την βοήθεια του Γρηγόρη έναν μεταβλητό και δεν μπορούσα γιατί γύρω μου έπεφταν ασταμάτητα διάττοντες. Πρέπει να είδα τουλάχιστον 30 εκείνο το βράδυ με αποκορύφωμα μια μάλλον υδροχοΐδα η οποία ξεκίνησε με mag-3 και στο τελείωμα της πρέπει να έγινε -6 όταν έσπασε σε κομμάτια. Ήταν πραγματικά το πιο επεισοδιακό θέαμα της νύχτας.

 

Η Ευγενία είχε βάλει SuperNightShot στην κάμερα και ελπίζει να έχει καταγράψει κάποιους να πέφτουν. Τώρα που κοιτάζω έχει γεμίσει την κάμερα με λήψεις νυχτερινού ουρανού και ελπίζω να βρει τον χρόνο να τις εξετάσει προσεκτικά και ποιος ξέρει...

 

"Ευγενία, ότι τρώει ο Χρίστος!"

Αυτή την φορά πήγαμε εξοπλισμένοι. Η Ευγενία είχε σταματήσει στο Σουπερμαρκετ και είχε πάρει ψωμί του τοστ και τυρί. Αμ τι, πάλι με μπισκότα θα την βγάζαμε; "Τι είναι αυτό"; με ρωτάει ο Αποστόλης, ο οποίος σημειωτέον έχει βαφτιστεί μαύρη τρύπα γιατί μπορεί να φάει εκπληκτικά μεγάλες ποσότητες.. απ ότι βρει μπροστά του. "Πες στην Ευγενίας να σου φτιάξει ότι τρώει ο Χρίστος του είπα χαμογελώντας. Εκείνη την στιγμή ακούστηκε η δυνατή φωνή του Δημήτρη "Ευγενία! Ότι τρώει ο Χρίστος!", οπότε και έγινε χαμός και το τραπέζι με τους αστροχάρτες μετατράπηκε για λίγο σε μίνι καντίνα καθώς πεινασμένοι αστρονόμοι έλεγαν το σύνθημα για να εισπράξουν ένα τοστ με τυρί.

 

"Το λάθος"

 

"Εδώ τι κοιτάτε", ακούστηκε μια φωνή μέσα στο σκοτάδι. "Την καμένη μπαταρία μου" είπα καθώς ξεβίδωνα τον crayford από το σώμα του τηλεσκοπίου. Πλέον είχαν προσαρμοστεί τα μάτια μου τόσο πολύ στο σκοτάδι που δεν χρειαζόμουν φακό για να μαζέψω το άχρηστο τηλεσκόπιο μου, μόνο εμπόδιο ήταν γι αυτούς που πήγαιναν να δουν από τα άλλα τηλεσκόπια. Έτσι κι αλλιώς οι μπαταρίες του φακού είχαν καεί και οι επαναφορτιζόμενες που είχα φέρει μαζί ήταν λίγο πιο χοντρές από τον σωλήνα του φακού και δεν έμπαιναν. Μα τι γκαντεμιά είναι αυτή;

 

Ποιο το μέγα λάθος μου; Όταν ξεκίνησα να μαζεύω το τηλεσκόπιο νόμιζαν και οι άλλοι ότι τελειώσαμε με την παρατήρηση και άρχισαν να μαζεύουν και αυτοί. Κολλητική η δραστηριότητα αυτή, ένας ένας μάζευε εξοπλισμό. Μέχρι τις 2.30 είχαν πακεταριστεί τα περισσότερα τηλεσκόπια. Τι αν πει κανείς. Εγώ δεν είχα και ιδιαίτερη διάθεση με την κολομπαταρία του τηλεσκοπίου μου. Μάταια προσπαθούσε να με δελεάσει ο Μάνος με τον Μποατίνι. "Κάτσε μια ώρα ακόμα να δούμε τον κομήτη", τίποτα εγώ. Οι υπόλοιποι είχαν ήδη φύγει. Άλλοι για το ταξίδι της επιστροφής στον Άγιο Νικόλαο, άλλοι για τα δωμάτια τους για ύπνο. Η Ευγενία είχε εξαντλήσει την μπαταρία αλλά και την χωρητικότητα της κάμερας και καθόταν σε μια καρέκλα και κοιτούσε τον ουρανό.

 

"Ο βοσκός το μπλόκο και το ουίσκι"

 

Καθώς φεύγαμε από την είσοδο του χιονοδρομικού μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω από εκεί που είχαμε αφήσει τον Μάνο, τον Δημήτρη και τον Γρηγόρη να συνεχίζουν τις παρατηρήσεις, ένα μαύρο χαιλούξ με φιμέ τζάμια ανέβαινε με ταχύτητα προς τα τηλεσκόπια. Ένας βοσκός που έχει τα πρόβατα του εκεί πιο πάνω ήθελε να πάει για ύπνο στην στάνη, που να κουνήσεις όμως ευθυγραμμισμένα τηλεσκόπια που έκαναν αστροφωτογράφιση, "δεν βαριέσαι", λέει ο βοσκός "θα πάω με τα πόδια", και παρατάει το αυτοκίνητο εκεί και έφυγε πεζός για την στάνη.

 

Εν τω μεταξύ η ομάδα της Σητείας καθώς πήγαιναν στα δωμάτια τους έπεσαν σε ένα μπλόκο στα Ζωνιανά, αλλά όχι αστυνομικών. Ένας από το χωριό έφευγε για φαντάρος και είχαν στρώσει γλέντι με βραστά, ψητά, λαούτα και λύρες και χορό στην μέση του δρόμου. "Οχι θα κατεβείτε να κεράσουμε, όχι δεν πάτε πουθενά, άντε καλά πιες μια κούπα Σίβας, πάρε και ψητό" όλα αυτά με 3 αυτοκίνητα της ομάδας να περιμένουν να τελειώσει ο χορός για να ανοίξει ο δρόμος, ο λυράρης να τους δουλεύει και να μην τελειώνει το τραγούδι επίτηδες. Τέλος πάντων μετά από μερικές κούπες ουίσκι και μια αγκαλιά ψητό που άφησαν στην αγκαλιά του συνοδηγού, μαζί με τις πιρούνες, κατάφεραν να επιστρέψουν και αυτοί στα δωμάτια τους.

 

Κάπως έτσι, επεισοδιακά τελείωσε η 1η Παγκρήτια Συνάντηση Ερασιτεχνών Αστρονόμων η οποία θα συζητιέται για πολύ καιρό μετά. Μετά το μεσημέρι το παρεάκι χώρισε για τις δυο άκρες της Κρήτης, Ανατολικά στην Σητεία και Δυτικά στα Χανιά και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τις διήμερες εκδηλώσεις αστρονομίας στην Σητεία και την Λάστρο στις 12 και 13 Αυγούστου και βεβαίως όλοι περιμένουν την 2η Παγκρήτια Συνάντηση του χρόνου.

 

Από την πλευρά μου θέλω να ευχαριστήσω τους Planetman και Manousos (Μάνο και Δημήτρη) που βοήθησαν στην κατάρτιση των στόχων για το αστεροσκοπείο και μας έδωσαν την ευκαιρία να δούμε δύσκολους στόχους μέσα από τα τηλεσκόπια τους. Φυσικά τον καθηγητή μας κο Παπαδάκη για την συμμετοχή και υπομονή του, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και τον Δ/ντη του Αστεροσκοπίου καθηγητή κο Παπαμαστωράκη που μας έδωσε τον πολύτιμο χρόνο του τηλεσκοπίου, όλους τους συμμετέχοντες και τους φοιτητές του Πανεπιστημίου (που με την συνεργασία τους έχουμε να κάνουμε πολλά για την αστρονομία στο νησί) που έδωσαν ζωή και μέλλον στην Παγκρήτια Συνάντηση.

[Στέφανος Σοφολόγης]

Συγχαρητήρια παιδιά!

Χρήστο, πολύ ωραία περιγραφή της συνάντησης!

[Bi2L]

Μπραβο ρε παιδια!

 

Εστω και καλοκαιρι εχουν μεινει καποιοι που μας προσφερουν ομορφα Reviews

 

Δεν ξερεται ποσο πολυ σας ζυλευω (με την καλη εννοια)

 

Χρηστο η περιγραφη σου δεν παιζεται

[Dimitriskor]

Συγχαρητήρια για την οργάνωση, από την ολοζώντανη περιγραφή καταλαβαίνω πόσο υπέροχα θα περάσατε.

Πάντα τέτοια

 

Δημήτρης.

 

 

Υ.Γ. Αν μάθετε πότε ξαναγίνετε γλέντι στα Ζωνιανά με τα σίβας ψητά κ.λ.π βγάλτε μια ανακοίνωση.

 

.

[eliasg2004]

Καταπληκτικά! Μπράβο παιδιά πάντα τέτοια!

[vag_stephanou]

Πολύ ωραία παιδιά! Τέλεια εξόρμηση! Άντε και σ'ανώτερα!

 

Μετά από λίγη ώρα προσαρμογής στο σκοτάδι, βλέπαμε από το ζωδιακό φως που λέμε, δηλαδή από το φως των αστεριών.

 

Μανούσο, το φως των αστεριών λέγεται απλά "αστροφεγγιά". Το ζωδιακό φως είναι μια ζώνη σκόνης και σωματιδίων που φωτίζεται από τον ήλιο και είναι καλύτερα ορατό την άνοιξη.

[ΣΤΕΛΙΟΣ]

Μπραβο κύριοι και κυριες.Παντα τετοια.Να περνατε ετσι...

Στεναχωριεμαι παντως γιατι στην Δραμα και τις γυρω περιοχες (σε ακτινα 100 χιλιομετρων) νιωθω σαν να ειμαι ο μονος ανθρωπος που γνωριζει την λεξη τηλεσκοπιο...Δεν εχω ουτε ενα κολητο ή γνωστο που να εχει το ιδιο παθος.Για αστροφωτογραφηση...ας μην πω καλυτερα.Σας ζηλευω πραγματικα.

Και με την ευκαιρια αν καποιος διαβαζει απο Δραμα ή γυρω περιοχες ας επικοινωνησει...

 

Να στε καλα και παντα τετοια.

[csot]

να και το βίντεοκλιπ της εκδήλωσης για να πάρετε μια ιδέα:

 

[planetman]

Μπράβο Χρήστο, πολύ ωραίο βίντεο!

[dimitris]

Ζήτω ! Ζήτω !

Χαμογελώ και χαιρετώ τα παιδιά της όμορφης Κρήτης !

 

Πιστεύω ότι θα μπορώ να παραβρεθώ, στην 4η Παγκρήτια Συνάντηση Ερασιτεχνών Αστρονόμων......

 

Καλή συνέχεια !

[skywalker]

Ενταξει χτυπαω το κεφαλι μου,πηγατε στα μερη μου για παρατηρηση και δεν ειμουν εκει!!!

 

 

Γαμ@32#@νο πτυχιο!!!!

 

Οι τροποι περιγραφης σας παιδια καταπλήκτικοί!\\Μπραβο που καταφερατε και κανατε τετοιες παρατηρησηεις εκει πανω γιατι αν φυσαει εκει περα δε στεκεσαι μπλιο.

 

 

Καλα γελασα πολυ στα σημεια :

 

Γλυκιες παρουσιες,νεαρες φοιτητριες και μετα που κατσατε στα Ανωγεια στο καφενειο και στριψατε ενα τσιγαρο!!

 

 

Διαολοι μεσα παραουροι,εκια βρε βρηκατε να ντακαρετε να στριβετε αναθεματισμενοι?

 

Πολλους χαιρετισμους στου γαραξιοφαγους!!!

 

 

Νικιος Νικολουδακης

[Alexander]

Μπράβο, φοβερή η συνάντηση όπως κι ο τρόπος αφήγησής της κι το βίντεο !

Ζηλεύω αν κι έχω πολύ μέλλον!