Jump to content

CERN: Ευρωπαϊκος Οργανισμος Στοιχειωδών Σωματιδίων


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Aπό το CERN «περνά» η απόδειξη για την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων; :cheesy:

Παρόλο που η ιδέα των παράλληλων συμπάντων βρίσκει αρκετούς υποστηρικτές στην επιστημονική κοινότητα, αφού λύνει αρκετούς «γρίφους» της φυσικής, μέχρι σήμερα φαινόταν σχεδόν αδύνατον να υπάρξει κάποιο πείραμα που θα μπορεί να ελέγξει στην πράξη την ύπαρξή τους. Τώρα όμως, μια ομάδα θεωρητικών φυσικών υποστηρίζει πως, αν όντως υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, τότε θα φανερώσουν την παρουσία τους στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, στη δεύτερη φάση της λειτουργίας του, η οποία είναι έτοιμη να ξεκινήσει.

Οι φυσικοί προέρχονται από τα πανεπιστήμια της Φλόριντα στις ΗΠΑ, της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο και του Οντάριο στον Καναδά, ενώ όπως εξηγούν σε άρθρο τους στο περιοδικό Physics Letters B, το «κλειδί» είναι η ανίχνευση μικροσκοπικών μαύρων τρυπών στον επιταχυντή, σε συγκεκριμένα ενεργειακά επίπεδα.

Στην περίπτωση που αυτές εντοπισθούν, αυτό θα υποδείκνυε την ύπαρξη επιπλέον διαστάσεων, η οποία με τη σειρά της θα ενίσχυε τα θεωρητικά μοντέλα στα πλαίσια της θεωρία χορδών που προβλέπουν τα παράλληλα σύμπαντα.

«Συνήθως η ιδέα των πολλαπλών συμπάντων συνδέεται με την ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων της κβαντομηχανικής», λέει στο σάιτ Phys.org ο Μιρ Φαϊζάλ, από το πανεπιστήμιο του Οντάριο και μέλος της επιστημονικής ομάδας. «Αυτό όμως που εμείς εννοούμε είναι πραγματικά παράλληλα σύμπαντα, σε επιπλέον διαστάσεις. Με δεδομένο ότι η βαρύτητα “διαρρέει” από το σύμπαν μας στις έξτρα διαστάσεις, ο έλεγχος του μοντέλου μας συνδέεται με το κατά πόσο θα ανιχνευθούν μικροσκοπικές μαύρες τρύπες στον LHC». Αν αυτό συμβεί, στις ενέργειες που έχουν υπολογίσει οι επιστήμονες, τότε θα ξέρουν πως το μοντέλο ισχύει στην πράξη.

Στην περίπτωση που το χωροχρονικό συνεχές διαθέτει μόνο τέσσερις διαστάσεις, τότε δεν αναμένεται να ανιχνευθούν μαύρες τρύπες στον LHC, αφού η δημιουργία τους θα απαιτούσε μεγαλύτερες ενέργειες από αυτές που μπορεί να παράγει ο επιταχυντής. Όπως όμως εξηγεί ο Φαϊζάλ, στην περίπτωση που όντως υπάρχουν επιπλέον διαστάσεις, τότε η ενέργεια για την παραγωγή μικροσκοπικών μαύρων τρυπών είναι αρκετά μικρότερη, μέσα στα ενεργειακά επίπεδα που θα πετύχει ο επιταχυντής.

Βέβαια, μέχρι τώρα ο LHC φαίνεται να διαψεύδει το παραπάνω επιχείρημα, αφού το γεγονός ότι δεν εμφανίσθηκαν μαύρες τρύπες μέχρι την αναβάθμισή του υποδηλώνει πως δεν υπάρχουν επιπλέον διαστάσεις και, ως συνέπεια, τεκμήρια που να ενισχύουν το μοντέλο των παράλληλων συμπάντων. Σύμφωνα όμως με τους επιστήμονες, αυτό συνέβη γιατί οι ενέργειες στην πρώτη φάση λειτουργίας του επιταχυντή δεν έφτασαν τις απαιτούμενες τιμές.

Ο λόγος είναι πως η επικρατούσα θεωρία για τον υπολογισμό των ενεργειών εμφάνισης των μαύρων τρυπών δεν είναι απόλυτα ακριβής, επειδή δεν λαμβάνει υπόψη της τα κβαντικά φαινόμενα. Έτσι, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, δεν θα ήταν δυνατόν να παραχθούν μαύρες τρύπες στο πρώτο στάδιο των πειραμάτων στον LHC, όπως προέβλεπε η επικρατούσα θεωρία.

Αντίθετα, σύμφωνα με το δικό τους μοντέλο, η γεωμετρία του χωρόχρονου και επομένως οι ιδιότητες της βαρύτητας μεταβάλλεται σε απειροελάχιστες διαστάσεις, τη λεγόμενη Κλίμακα Πλανκ. Μέχρι σήμερα, ο επιταχυντής έχει φτάσει σε ενέργειες 5,3 TeV, ενώ το μοντέλο προβλέπει πως οι πρώτες μαύρες τρύπες θα εμφανισθούν στα 9,5 TeV, αν υπάρχουν 6 διαστάσεις, και στα 11,9 TeV για 10 διαστάσεις.

Ενέργειες που καλύπτονται και με το παραπάνω από τις «επιδόσεις» του επιταχυντή μετά την αναβάθμισή του, μέσω της οποίας οι συγκρούσεις στο εσωτερικό του θα αγγίξουν τα 14 TeV.

Όπως είναι φυσικό, στην περίπτωση που ακόμη και η δεύτερη φάση των πειραμάτων ολοκληρωθεί χωρίς κανένα «ίχνος» από μαύρες τρύπες στο εσωτερικό του επιταχυντή, οι επιστήμονες θα πρέπει να αναθεωρήσουν το μοντέλο τους. «Αν δεν ανιχνευθεί τίποτα στα ενεργειακά επίπεδα που προβλέπουμε, τότε αυτό θα σημαίνει πως είτε δεν υπάρχουν επιπλέον διαστάσεις είτε είναι μικρότερες απ’ ό,τι αναμενόταν. Μία ακόμη εναλλακτική εκδοχή είναι πως χρειάζεται να τροποποιηθούν οι παράμετροι διαφοροποίησης της βαρύτητας στην Κλίμακα Πλανκ», σημειώνει στο Phys.org o Μοχάμεντ Χαλίλ από το πανεπιστήμιο της Αλεξάνδρειας, ο οποίος συμμετείχε επίσης στην ανάπτυξη του μοντέλου.

http://www.naftemporiki.gr/story/929795/apo-to-cern-perna-i-apodeiksi-gia-tin-uparksi-parallilon-sumpanton

 

Ταξίδι στο άγνωστο με «φτιαγμένη» μηχανή. :cheesy:

Υστερα από «ύπνο» δύο ετών το τέρας ξυπνά και επιστρέφει πιο δυνατό και πιο γρήγορο από ποτέ. Μετά το κλείσιμό του για αναβάθμιση στις αρχές του 2013, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC), ο ισχυρότερος επιταχυντής σωματιδίων του κόσμου, είναι πλέον έτοιμος να αρχίσει ξανά τη λειτουργία του. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, πρόκειται να ανοίξει τις πύλες του εντός του Μαρτίου ενώ, όπως ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), οι πρώτες συγκρούσεις σωματιδίων θα ξεκινήσουν ως τον ερχόμενο Μάιο. Οι συγκρούσεις αυτές, οι οποίες θα γίνονται σε πρωτοφανείς ενέργειες και συχνότητες, αναμένονται εναγωνίως από τους φυσικούς σε όλον τον πλανήτη. Αυτό γιατί ο αναβαθμισμένος LHC μπορεί να μας πάει πολύ μακριά – πέρα από τα πεδία της γνωστής φυσικής, σε ανεξερεύνητα εδάφη όπου ενδέχεται να συναντήσουμε καινούργια σωματίδια ή ακόμη και το «κλειδί» για τη θεωρία των πάντων.

Περισσότερα.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=687813

DA89BF21904B7DA079E71520E4254A1F.jpg.21c367d3074b7ca097552f7e65f81fe6.jpg

cern-lhcb-new-ii.jpg.7667fef5d81155e53f2174742a8511ca.jpg

SCIENCE.thumb.jpg.42f4d2232980ae65f561dafb20f1a3f2.jpg

quark.thumb.jpg.51f2f89b82a4428faaf305fa4403822e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 543
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Τεχνικό πρόβλημα στον LHC. :cheesy:

Με καθυστέρηση λίγων έως αρκετών εβδομάδων θα επαναλειτουργήσει ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN). Κυριολεκτικά στο παρά πέντε, λίγο πριν δοθεί το σήμα για να πάρει μπρος το μεγαλύτερο μηχάνημα στον κόσμο, διαπιστώθηκε ένα τεχνικό πρόβλημα.

Συγκεκριμένα, υπήρξε ένα βραχυκύκλωμα στην ηλεκτρική καλωδίωση ενός από τους μεγάλους και ισχυρούς μαγνήτες, οι οποίοι καθοδηγούν τις δέσμες των συγκρουόμενων σωματιδίων και επιτρέπουν την ψύξη του επιταχυντή σε θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν (μείον 273 βαθμούς Κελσίου).

Το συμβάν ξύπνησε μνήμες από το 2008, όταν λίγο μετά την πανηγυρική έναρξη λειτουργίας του, μια σοβαρή τεχνική βλάβη είχε οδηγήσει σε μακράς διάρκειας διακοπή των εργασιών του, εως ότου αποκατασταθεί το πρόβλημα. Τώρα, τουλάχιστον, η ζημιά έγινε έγκαιρα αντιληπτή.

Σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, στα μέσα αυτής της εβδομάδας επρόκειτο -μετά από σχεδόν δύο χρόνια διακοπής για τεχνική συντήρηση και αναβάθμιση του εξοπλισμού- να κυκλοφορήσουν ξανά οι πρώτες δέσμες σωματιδίων (πρωτονίων) μέσα στον υπόγειο επιταχυντή μήκους 27 χιλιομέτρων, ο οποίος βρίσκεται κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα.

Αφού ολοκληρωθεί η τεχνική αξιολόγηση της βλάβης, το CERN θα ανακοινώσει τη νέα ημερομηνία επαναλειτουργίας του επιταχυντή. Διαβεβαίωσε πάντως ότι η επίπτωση δεν θα είναι σοβαρή για τις εργασίες και τους φιλόδοξους στόχους του κατά τη νέα περίοδο 2015-2018.

«Όλες οι ενδείξεις είναι καλές για μια σπουδαία δεύτερη περίοδο. Βλέποντας την ευρύτερη εικόνα των πραγμάτων, μια καθυστέρηση λίγων εβδομάδων στην αναζήτηση της ανθρωπότητας για την κατανόηση του σύμπαντος, δεν είναι παρά ένα ανοιγοκλείσιμο του ματιού», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του CERN, φυσικός Ρολφ Χόγιερ.

Από την πλευρά τους πάντως, πολλοί επιστήμονες του CERN δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους για την αναπάντεχη καθυστέρηση.

http://physicsgg.me/2015/03/25/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-lhc/

lhcb-1web.jpg.5d41c581eba3dc83598f8a40e976cd9e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Σε λειτουργία ξανά ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων στο CERN. :cheesy:

Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί του CERN έχουν ξεκινήσει να θέτουν ξανά σε λειτουργία τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) μετά το κλείσιμο δύο χρόνων για αναβάθμιση -το μεγαλύτερο και ακριβότερο πείραμα στον κόσμο.

Η διαδικασία γίνεται με ενεργοποίηση των δύο δεσμών πρωτονίων που κινούνται με αντίθετη φορά μέσα στο τούνελ. Αρχικά, η ενέργεια θα είναι (σχετικά) χαμηλή, και το CERN ελπίζει ότι θα καταφέρει εντός των επόμενων μηνών να φτάσει τον επιταχυντή στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

Το CERN δίνει ζωντανά πληροφορίες για την πορεία της διαδικασίας, που μέχρι στιγμής κυλά χωρίς προβλήματα.

http://run2firstbeam.web.cern.ch/

Ο επιταχυντής είχε κλείσει πριν από δύο χρόνια για τεχνική αναβάθμιση που τον έχει κάνει κατά πολύ ισχυρότερη -στόχος των εργασιών ήταν να μπορεί να λειτουργήσει στη μέγιστη ονομαστική του ισχύ, την οποία δεν είχε φτάσει μέχρι τώρα.

Στο τέλος Μαρτίου, μικρό κομμάτι μετάλλου είχε πέσει σε μαγνήτη του επιταχυντή και απειλούσε με καθυστέρηση την επαναλειτουργία του.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231398092

61B8D1849EB733BF7FC819496BA7C8B8.jpg.a866c1ec1d6771844440ca989d979fc7.jpg

ccc-5apr15.thumb.jpg.f64fa5eba0799101fd61fdaa21da86fc.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο LHC ξεκινά την αναζήτηση του «σκοτεινού σύμπαντος» :cheesy:

Μετά το διετές του διάλειμμα για… ξεκούραση και αναβάθμιση ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN τέθηκε και πάλι σε λειτουργία υποσχόμενος νέες εντυπωσιακές ανακαλύψεις στον κόσμο της Φυσικής. Σύμφωνα με τους επιτελείς του CERN οι πρώτες δοκιμαστικές συγκρούσεις σωματιδίων πραγματοποιήθηκαν χωρίς προβλήματα στον επιταχυντή ο οποίος δείχνει πανέτοιμος να πιάσει δουλειά.

«Είναι φανταστικό ότι ο επιταχυντής ανταποκρίνεται τόσο καλά μετά από τόσο μεγάλη διακοπή λειτουργίας» δήλωσε ο γενικός διευθυντής του CERN Ρολφ Χόιερ. Πρώτος μεγάλος στόχος αυτής της φάσης των πειραμάτων είναι η αναζήτηση της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης αλλά και των υπερσυμμετρικών σωματιδίων, του «σκοτεινού σύμπαντος» όπως το χαρακτηρίζουν οι ειδικοί.

Η σκοτεινή ύλη είναι μια αόρατη κοσμική «ουσία», η βαρύτητα της οποίας πιστεύεται ότι συγκρατεί τους γαλαξίες και τα αντικείμενα του Σύμπαντος στη θέση τους. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των κοσμολόγων το Σύμπαν αποτελείται από τη συμβατική ύλη (την ορατή ύλη) σε ποσοστό μόλις περίπου 5% ενώ η σκοτεινή ύλη υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 27%, με το υπόλοιπο ποσοστό να αντιστοιχεί στην επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια. Ως σήμερα έχει καταστεί αδύνατο να εντοπίσουμε τη σκοτεινή ύλη. Το μυστήριο της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι η μάζα και η βαρύτητα των σωμάτων που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετές για να εξηγηθεί η κίνηση των γαλαξιών.

Η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες, οι επιστήμονες όμως δεν έχουν ιδέα από τι αποτελείται. Γνωρίζουν πάντως ότι δεν εκπέμπει, δεν ανακλά και δεν διαθλά την ακτινοβολία, γι' αυτό και είναι κυριολεκτικά αόρατη. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί και ορισμένες «εξωτικές» θεωρίες για τη σκοτεινή ύλη. Κάποιες από αυτές υποστηρίζουν ότι αποτελεί ένα κβαντικό ελάττωμα που απέμεινε μετά τη γέννηση του Σύμπαντος, ότι διαθέτει μάζα σε άλλες διαστάσεις ή ότι συνιστά μια τροποποιημένη μορφή της βαρύτητας. Οι επιστήμονες αρχίζουν επίσης να υποψιάζονται ότι ο όρος «σκοτεινή» ύλη είναι παραπλανητικός και ότι ίσως θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον όρο «διαφανής» ύλη ή απλώς «άγνωστη» ύλη (materia incognita).

Η υπερσυμμετρία

Η ελπίδα των επιστημόνων είναι, όπως δήλωσε η Μπεάτε Χάινεμαν, καθηγήτρια φυσικής του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας και εκπρόσωπος της ομάδας ATLAS του CERN, ότι επιτέλους θα βρεθεί το πρώτο υπερσυμμετρικό σωματίδιο, επιβεβαιώνοντας έτσι τη θεωρία της υπερσυμμετρίας, σύμφωνα με την οποία κάθε γνωστό σωματίδιο ύλης έχει ένα (άγνωστο μέχρι σήμερα) βαρύτερο συμμετρικό του σωματίδιο. Για παράδειγμα, το φωτόνιο και το κουάρκ θεωρείται ότι έχουν ως υπερσυμμετρικά σωματίδια το φωτίνο και το σκουάρκ αντίστοιχα.

«Αν είμαστε πραγματικά τυχεροί, η ανακάλυψη μπορεί να γίνει εφέτος κιόλας, έως το τέλος του καλοκαιριού. Ίσως βρούμε πλέον την υπερσυμμετρική ύλη. Για μένα, αυτό θα είναι πιο συναρπαστικό και από την ανακάλυψη του (σωματιδίου) Χιγκς», ανέφερε σε παλαιότερες δηλώσεις της η Μπεάτε Χάινεμαν.

Η υπερσυμμετρία -γνωστή και ως SUSY στους επιστημονικούς κύκλους- φιλοδοξεί να συμπληρώσει το τωρινό «κυρίαρχο πρότυπο» της σωματιδιακής φύσης και να κλείσει τα κενά που αυτό ακόμη έχει, όσον αφορά την κατανόηση της ύλης και του Σύμπαντος. Το σωματίδιο του Χιγκς, που ανακαλύφθηκε το 2013 και χάρισε στον βρετανό φυσικό Πίτερ Χιγκς το Νομπέλ Φυσικής, εξηγεί γιατί τα αντικείμενα έχουν μάζα. Όμως παραμένουν ακόμη κρίσιμα ερωτήματα, όπως γιατί υπάρχει «σκοτεινή» ύλη, στα οποία φιλοδοξεί να δώσει απαντήσεις η υπερσυμμετρία.

Τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν, με τους περισσότερους να «ποντάρουν» ότι, από τα πολλά πιθανά υπερσυμμετρικά σωματίδια, πρώτο θα ανακαλυφθεί το γκλουίνο, το κατοπτρικό «αδελφάκι» του γκλουόνιου, το οποίο «συγκολλά» μεταξύ τους τα κουάρκ, στο εσωτερικό των πρωτονίων και των νετρονίων. Ακόμη πιο σημαντικό όμως θα είναι αν ανακαλυφθεί το (προς το παρόν υποθετικό) νετραλίνο, το πιο ελαφρύ και σταθερό υπερσυμμετρικό σωματίδιο, από το οποίο μπορεί να αποτελείται η «σκοτεινή» ύλη.

«Αυτό θα συντάραζε τον κόσμο» δήλωσε η Χάινεμαν. Θα είναι σαν η ανθρωπότητα να ανοίγει κυριολεκτικά την πόρτα σε έναν άλλο κόσμο.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=692942

82ADD13CD829192D3D195A90FF49F6B2.jpg.abdb1061df47aacde3bb594f900e77d0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Ξεκίνησαν οι συγκρούσεις σωματιδίων στο CERN. :cheesy:

Υστερα από δύο χρόνια επισκευών και αναβαθμίσεων και αφού τον περασμένο Απρίλιο κυκλοφόρησε ξανά η πρώτη ακτίνα σωματιδίων στον, μήκους 27 χιλιομέτρων, μεγάλο υπόγειο επιταχυντή του CERN άρχισαν από την Τρίτη και πάλι οι συγκρούσεις υποατομικών σωματιδίων (πρωτονίων).

Οι πρώτες αυτές συγκρούσεις έγιναν δοκιμαστικά με χαμηλή ενέργεια, μόνο 450 γιγαηλεκτρονιοβόλτ (GeV) ανά ακτίνα, δηλαδή συνολικά 900 GeV.

Οι κανονικές συγκρούσεις σωματιδίων θα ξεκινήσουν εντός του Ιουνίου και, αν όλα πάνε καλά, ο επιταχυντής αναμένεται να φθάσει σταδιακά στο μέγιστο της ενεργειακής ισχύος του, δηλαδή στα 6,5 τεραηλεκτρονιοβόλτ (TeV) ανά ακτίνα ή 13 TeV συνολικά, περίπου 14 φορές μεγαλύτερη ενέργεια σε σχέση με τις τωρινές δοκιμαστικές συγκρούσεις των 900 GeV.

Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί των τεσσάρων ανιχνευτών (ATLAS, CMS, ALICE, LHCb), κατά μήκος του επιταχυντή, βρίσκονται πλέον σε ετοιμότητα για την ανάλυση των δεδομένων από τα δισεκατομμύρια συγκρούσεις σωματιδίων ανά δευτερόλεπτο. Προσβλέπουν σε νέες σημαντικές ανακαλύψεις, μετά την ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς το 2012, οι οποίες πιθανώς θα ανοίξουν νέους ορίζοντες στη Φυσική και στην κατανόηση της ύλης και του σύμπαντος.

Μερικά ερωτήματα που ελπίζεται να απαντηθούν, είναι αν το σωματίδιο Χιγκς είναι μοναδικό ή μέλος μιας ευρύτερης οικογένειας συναφών σωματιδίων (που δίνουν μάζα στα άλλα σωματίδια), αν θα βρεθούν υπερσυμμετρικά σωματίδια (επιβεβαιώνοντας έτσι τη θεωρία της υπερσυμμετρίας) και αν θα βρεθεί επιτέλους κάποιο σωματίδιο που σχετίζεται με την σκοτεινή ύλη.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=701277

0926504F6D79DE7C2CF2E155BDAB01C6.jpg.d5eba6e3cf5d4531be7e2624c05231d4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Συνέντευξη του Francois Englert λίγο μετά την άφιξή του στην Ελλάδα. :cheesy:

ΕΡ: Οι συγκρούσεις σωματιδίων μόλις ξανάρχισαν στο CERN. Έχετε μεγάλες προσδοκίες για πιθανές νέες ανακαλύψεις ίδιας ή και μεγαλύτερης σημασίας με εκείνη του μποζονίου Χιγκς το 2012;

ΑΠ: Δεν είμαι ικανός να προβλέψω το μέλλον. Συνεπώς δεν μπορώ να πω τι μπορεί να συμβεί. Πολλοί πιστεύουν ότι θα βρεθεί η υπερσυμμετρία, αλλά, αν και ελπίζουν, προς το παρόν δεν έχουν βρεθεί σημάδια της. Τίποτε δεν είναι ξεκάθαρο προς το παρόν. Θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή είμαι ελαφρώς απαισιόδοξος, αλλά ποιός ξέρει; Θα είναι πάντως θαυμάσιο, αν βρεθεί η σκοτεινή ύλη.

ΕΡ: Παρεμπιπτόντως, θεωρείτε ότι λεγόμενο σωματίδιο Χιγκς θα έπρεπε να φέρει και το δικό σας όνομα, αφού παραπέμπει στον «μηχανισμό Μπρουτ-Ανγκλέρ-Χιγκς»; Έχετε κάποια επικοινωνία με τον Πίτερ Χιγκς;

ΑΠ: Το σωματίδιο θα έπρεπε να φέρει και το όνομα του Χιγκς. Είχε, άλλωστε, ανακαλυφθεί θεωρητικά αρχικά από εμάς (σ.σ. Μπρουτ και Ανγκλέρ). Το ζήτημα της ονομασίας ξεκίνησε λάθος από την αρχή και στη συνέχεια επικράτησε λόγω και του μεγάλου αγγλικού σωβινισμού. Όμως δεν με νοιάζει και πολύ τελικά. Προφανώς, πάντως, το σωματίδιο δεν φέρει το σωστό όνομα. Όσον αφορά τον Πίτερ Χιγκς, συναντηθήκαμε μετά την ανακάλυψη του σωματιδίου στο CERN και τα πήγαμε μια χαρά, από όσο κατάλαβα. Αλλά δεν έχουμε πραγματικά κάποιον επιστημονικό διάλογο.

ΕΡ: Υπάρχει εύλογη ελπίδα ότι οι επιστήμονες σύντομα θα ρίξουν φως στα μυστήρια της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας;

ΑΠ: Το ελπίζω, όμως πιστεύω ότι αυτά τα δύο πράγματα πιθανότατα έχουν τελείως διαφορετική προέλευση και περιεχόμενο. Η σκοτεινή ύλη μπορεί να αφορά τη σωματιδιακή φυσική, μπορεί και όχι. Η σκοτεινή ενέργεια, κατά τη γνώμη μου, συνδέεται με τη λεγόμενη «κοσμολογική σταθερά» και, για να ερμηνευθεί, χρειάζεται μια θεωρία της κβαντικής βαρύτητας.

ΕΡ: Πόσο μακρινό είναι το όνειρο για μια Θεωρία του Παντός, που θα ενσωματώνει τόσο την κβαντομηχανική, όσο και τη βαρύτητα;

ΑΠ: Δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται για όνειρο ή για εφιάλτη. Υπάρχει μια ασθένεια στη Φυσική, σε κάποιο στάδιο, όλοι να νομίζουν ότι έχουν βρει τα Πάντα. Μπορεί να υπάρξει μια θεωρία που θα συμπεριλαμβάνει και τη βαρύτητα, όμως το πρόβλημα κατά βάθος θα παραμείνει. Διότι όλοι χρησιμοποιούν μεν την κβαντική θεωρία, αλλά δεν συμφωνούν τι σημαίνει κατά βάθος. Δεν νομίζω, έτσι, ότι το πρόβλημα σταματά σε μια Θεωρία του Παντός, η οποία μπορεί να υπάρξει, μπορεί και όχι.

ΕΡ: Πιστεύετε στον Θεό; Χρειάζεται το Σύμπαν έναν Δημιουργό για να εξηγηθεί;

ΑΠ: Εξαρτάται τι εννοεί κανείς με τη λέξη Θεός. Αν μιλάμε για τον προσωπικό Θεό της χριστιανικής, της ισλαμικής ή της εβραϊκής θρησκείας, τότε δεν πιστεύω σε αυτόν. Ξεκάθαρα η απάντησή μου είναι αρνητική. Τώρα, κατά πόσο το σύμπαν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς κάποιον δημιουργό, στην ουσία αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να διαχωριστεί από το ερώτημα αν η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει τα πάντα ή όχι. Δεν ξέρω, σε αυτό το επίπεδο θεωρώ τον εαυτό μου αγνωστικιστή.

ΕΡ: Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν στη θεωρία του πολυσύμπαντος και στα παράλληλα σύμπαντα. Τι πιστεύετε εσείς;

ΑΠ: Το πολυσύμπαν και τα παράλληλα σύμπαντα είναι δύο διαφορετικές έννοιες. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν πολλά διαφορετικά σύμπαντα, ενώ στη δεύτερη -σύμφωνα με μια ερμηνεία της κβαντικής θεωρίας- ουσιαστικά ο εαυτός μας αναπαράγεται σε όλα τα σύμπαντα. Κατά τη γνώμη μου, το πολυσύμπαν είναι ένας υπερβολικά φθηνός τρόπος προκειμένου να απαντήσουμε ερωτήματα, των οποίων δεν ξέρουμε την απάντηση. Τα παράλληλα σύμπαντα έχουν να κάνουν περισσότερο με το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την κβαντομηχανική σε βαθύτερο επίπεδο, άρα πρόκειται για ένα γενικότερο ζήτημα.

ΕΡ: Όταν το 2013 μάθατε ότι θα πάρετε το βραβείο Νόμπελ μαζί με τον Χιγκς, ήταν αυτή η πιο σημαντική και αξιομνημόνευτη μέρα της ζωής σας;

ΑΠ: Όχι, δεν νομίζω πως ήταν. Αλλωστε, επρόκειτο για κάτι αναμενόμενο, από τη στιγμή που είχε βρεθεί στο CERN το σωματίδιο την αμέσως προηγούμενη χρονιά. Έτσι, ήταν λογικό να περιμένω πώς θα είμαι ένας από τους υποψήφιους για το Νόμπελ.

ΕΡ: Όντας παιδί μιας βελγικής εβραϊκής οικογένειας, ήλθατε αντιμέτωπος με τρομερές καταστάσεις στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ επιζήσατε και από το Ολοκαύτωμα. Μπορεί άραγε η επιστήμη να βοηθήσει, ώστε να υπάρξει ένας καλύτερος και πιο ασφαλής κόσμος ή θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι τα πολιτικά προβλήματα τελικά είναι πιο δύσκολα και από τα επιστημονικά;

ΑΠ: Δεν ξέρω αν τα πολιτικά προβλήματα είναι πιο δύσκολο να επιλυθούν, αλλά είναι σαφές ότι δεν έχουν λυθεί. Τι άλλο μπορώ να πω γ΄αυτό; Υπήρχε τόση βαρβαρότητα την εποχή του ναζισμού. Ήταν μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας. Πώς μπορώ να ξέρω όμως αν θα ξανασυμβεί κάτι τέτοιο; Η εξάπλωση πάντως της κουλτούρας της επιστήμης δίνει στους ανθρώπους μια προνομιούχα πρόσβαση στον ορθολογισμό. Συνεπώς, μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι είναι πιο εκπαιδευμένοι στην επιστήμη και τους αρέσει αυτή η εκπαίδευση, είναι σε θέση να εμφανίσει μεγαλύτερη αντίσταση στις ιδεολογίες που μπορεί να καταστρέψουν την ανθρωπότητα και οι οποίες πάντα υποστηρίζονται από πολύ ανορθολογικές μορφές συμπεριφοράς.

ΕΡ: Πριν δύο χρόνια, ο βασιλιάς Αλβέρτος ο 2ος του Βελγίου σάς έκανε Βαρώνο. Περιμένατε ποτέ ότι, στην Εποχή της Δημοκρατίας και του Ορθού Λόγου, θα λαμβάνατε ένα τέτοιο τίτλο ευγενείας; Μήπως νιώθετε πλέον λιγάκι διαφορετικά ως βαρώνος Ανγκλέρ και όχι απλώς ως Φρανσουά ή καθηγητής Ανγκλέρ;

ΑΠ: Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια διαφορά. Το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό.

EΡ: Εν κατακλείδι, ποιες ήσαν οι πρώτες εντυπώσεις σας από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και την ομιλία που μόλις δώσατε σε αυτό;

ΑΠ: Αν και έχω μια εικόνα μόλις λίγων ωρών, η πρώτη μου εντύπωση είναι πολύ θετική, βλέποντας τόσο κόσμο στο ακροατήριο και μάλιστα επιπέδου. Αν και ίσως δεν ενδιαφέρονταν όλοι για την επιστήμη. Μερικοί μπορεί να ήλθαν για να δουν άλλα πράγματα, όπως αν έχω δύο κεφάλια ή πέντε!

 

Ο Βέλγος φυσικός Φρανσουά Ανγκλέρ (Francois Englert), τιμήθηκε το 2013 με το Νόμπελ Φυσικής, μαζί με τον Βρετανό Peter Higgs, για τις θεωρίες που ανέπτυξαν ξεχωριστά σχετικά με το πεδίο Higgs και το μποζόνιο Higgs.

Ο Englert γεννήθηκε το 1932 στο Βέλγιο και πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια λόγω και της εβραϊκής του καταγωγής, κατορθώνοντας οριακά να διαφύγει του Ολοκαυτώματος μετά την κατάληψη του Βελγίου από τη ναζιστική Γερμανία. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (ULB) και πήρε το διδακτορικό του στις Φυσικές Επιστήμες το 1959.

Από το 1959 μέχρι το 1961 εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ των ΗΠΑ και στη συνέχεια επέστρεψε στο ULB, όπου έγινε καθηγητής και, από το 1980, επικεφαλής της ομάδας θεωρητικής φυσικής του βελγικού πανεπιστημίου (είναι πια ομότιμος από το 1998). Εχει σημαντική ερευνητική συνεισφορά στη στατιστική φυσική, στην κβαντική θεωρία πεδίου, στην κοσμολογία, στη θεωρία χορδών και στην υπερβαρύτητα. Για την έρευνά του στη θεωρητική φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων έχει τιμηθεί με πολλά σημαντικά διεθνή βραβεία.

http://physicsgg.me/2015/05/09/o-francois-englert-%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%86%ce%bf%ce%b9%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%ad%cf%82/

englert.jpg.41ff5c3d5dbe35404867d8e4577aac17.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τα πειράματα στο CERN αποκάλυψαν μια νέα σπάνια διάσπαση σωματιδίου. :cheesy:

Για πρώτη φορά οι επιστήμονες του CERN, μεταξύ των οποίων και Έλληνες φυσικοί, «είδαν» μια υπερβολικά σπάνια διάσπαση σωματιδίου, η οποία ποτέ δεν είχε παρατηρηθεί πειραματικά μέχρι σήμερα.

Συγκεκριμένα, σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό Nature,

http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature14474.html

οι ερευνητικές ομάδες των πειραμάτων CMS και LHCb περιγράφουν την πρώτη παρατήρηση της εξαιρετικά σπάνιας διάσπασης του σωματιδίου B0s σε δύο μιόνια.

Το λεγόμενο «Καθιερωμένο Πρότυπο» (η καλύτερη έως τώρα φυσική θεωρία που περιγράφει τα δομικά συστατικά της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις - πλην της βαρυτικής) προβλέπει ότι αυτή η σπάνια υποατομική διεργασία συμβαίνει με συχνότητα τέσσερις φορές στο δισεκατομμύριο και γι' αυτό δεν είχε καταγραφεί ποτέ πριν.

Τέτοιες διασπάσεις μάλιστα θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα παράθυρο σε θεωρίες πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, όπως η υπερσυμμετρία.

Η επιστημονική ανακοίνωση βασίσθηκε στην ανάλυση δεδομένων που συλλέχθηκαν από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) μεταξύ 2011 και 2012. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα πειραματικά δεδομένα ενδεχομένως υποδεικνύουν και μια δεύτερη, ακόμη σπανιότερη, διάσπαση, του B0 (‘ξαδέλφου' του B0s) σε δύο μιόνια.

Τα B0s και B0 είναι μεσόνια, δηλαδή μη στοιχειώδη ασταθή υποατομικά σωματίδια, που αποτελούνται από ένα κουάρκ και ένα αντι-κουάρκ, τα οποία συγκρατούνται μαζί μέσω της ισχυρής αλληλεπίδρασης. Τέτοια σωματίδια παράγονται μόνο σε συγκρούσεις υψηλής ενέργειας στο εσωτερικό των επιταχυντών ή στη φύση, για παράδειγμα κατά την αλληλεπίδραση των κοσμικών ακτίνων.

«Αποτελεί μαρτυρία της εξαιρετικής λειτουργίας του LHC και της ευαισθησίας των πειραμάτων μας, το γεγονός ότι μπορέσαμε επιτέλους να παρατηρήσουμε αυτή την εξαιρετικά σπάνια, όσο και σημαντική διάσπαση», ανέφερε ο εκπρόσωπος του LHCb Γκάι Ουίλκινσον.

«Η έρευνα για τον εντοπισμό νέων σωματιδίων και η μελέτη σπάνιων διασπάσεων είναι συμπληρωματικές στρατηγικές για την ανακάλυψη μιας νέας Φυσικής. Η ακρίβεια με την οποία τα πειράματά μας μπορούν να παρατηρήσουν αυτές τις διασπάσεις-κλειδιά και να μετρήσουν τον ρυθμό τους, θα βελτιώνεται συνεχώς, θέτοντας επομένως όρια στην επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου», ανέφερε ο εκπρόσωπος του CMS Τιζιάνο Καμπορέζι.

Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν μελλοντικά κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του LHC, αναμένεται να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την ακρίβεια της μέτρησης του B0s και θα καθορίσουν αν οι υποψίες για την σχετική διάσπαση του B0 τελικά επιβεβαιωθούν.

Καθώς ο επιταχυντής του CERN τέθηκε ξανά σε λειτουργία πρόσφατα, χιλιάδες φυσικοί έχουν επιδοθεί στην αναζήτηση στοιχείων που θα συνηγορούν για την ύπαρξη μιας νέας Φυσικής η οποία θα μπορούσε να εξηγήσει μερικά από τα μεγαλύτερα επιστημονικά αινίγματα, όπως της φύσης της σκοτεινής ύλης.

http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5238687/ta-peiramata-sto-cern-apokalypsan-mia-nea-spania-diaspash-swmatidioy/

 

 

Mαγνητική ασπίδα για αναζητήσεις πέρα από το υπάρχον μοντέλο της φυσικής. :cheesy:

Ένα νέο πειραματικό εργαλείο θα αποκτήσουν σύντομα οι επιστήμονες, το οποίο θα τους βοηθήσει να ψάξουν για άγνωστα έως σήμερα φαινόμενα ή και στοιχειώδη σωματίδια.

Η διάταξη είναι μια μαγνητική ασπίδα, η οποία βρίσκεται υπό κατασκευή στη γερμανική πόλη Γκάρχινγκ, κοντά στο Μόναχο, με σκοπό να εξερευνηθούν «περιοχές» της φυσικής που ενδεχομένως θα ανοίξουν τον δρόμο για νέες φυσικές θεωρίες, πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο.

Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι η πιο ολοκληρωμένη θεωρία που έχει διατυπωθεί έως σήμερα για την περιγραφή των δομικών λίθων της ύλης και της ακτινοβολίας, όπως και των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων.

Παρόλο που οι προβλέψεις του έχουν επιβεβαιωθεί από αμέτρητα πειράματα, είναι βέβαιο πως δεν αποτελεί την τελευταία λέξη της φυσικής, στην προσπάθειά της να εξηγήσει τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Κι αυτό γιατί αφήνει αρκετά ερωτηματικά αναπάντητα, όπως την ασυμμετρία μεταξύ της ύλης και της αντιύλης στο πρώιμο σύμπαν, τη σύσταση της σκοτεινής ύλης και τη φύση της σκοτεινής ενέργειας.

Για την επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου, η διεθνής ερευνητική ομάδα που βρίσκεται πίσω από τη μαγνητική ασπίδα σχεδίασε και δοκίμασε την πειραματική διάταξη, ώστε αυτή να εξασφαλίζει εξαιρετικά ασθενές μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό της.

Έτσι, η συσκευή θα έχει 10 φορές καλύτερη «επίδοση» από την πιο προηγμένη έως σήμερα μαγνητική ασπίδα, επιτρέποντας επομένως στους επιστήμονες να μετρήσουν με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια ορισμένες ιδιότητες των στοιχειωδών σωματιδίων. Με αυτό τον τρόπο, ίσως έρθουν στο «φως» καινούρια σωμάτια ή προσδιορισθούν καλύτερα διάφορες παράμετροι για την αναζήτησή τους.

Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε άρθρο τους στο περιοδικό Journal of Applied Physics, περιγράφοντας τις τεχνικές προδιαγραφές της ασπίδας, οι μετρήσεις υψηλής ακρίβειας είναι ένας από τους τρεις τρόπους για την αναζήτηση φυσικών θεωριών πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο.

Μιλώντας στην ιστοσελίδα Phys.org, ο Τόμπιας Λινς, διδακτορικός ερευνητής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TU München) στις εγκαταστάσεις του οποίου θα φιλοξενείται η διάταξη, η μέθοδος αυτή έρχεται να συμπληρώσει τα πειράματα στους επιταχυντές και τις έρευνες για την καταγραφή δεδομένων που έχουν «διασωθεί» από το πρώιμο σύμπαν.

«Τα πειράματα ακριβείας έχουν τη δυνατότητα να μελετήσουν τη φύση σε ενεργειακές κλίμακες που ενδεχομένως δεν μπορούν να εξασφαλίσουν οι συγκρούσεις στους υπάρχοντες επιταχυντές ή σε αυτούς που θα τους διαδεχθούν», σημειώνει ο Λινς.

Ο λόγος είναι πως η ύπαρξη νέων «εξωτικών» σωματιδίων πιθανόν μεταβάλλει τις ιδιότητες ήδη γνωστών συστατικών της ύλης. Έτσι, μια μικρή απόκλιση από τις αναμενόμενες ιδιότητες ενδεχομένως να «προδώσει» ένα καινούριο και άγνωστο μέχρι τώρα σωμάτιο.

Η διάταξη αποτελείται από αρκετά κελύφη, τα οποία είναι εγκιβωτισμένα το ένα μέσα στο άλλο. Κάθε κέλυφος έχει κατασκευαστεί από ένα ειδικό κράμα νικελίου και σιδήρου, ώστε να λειτουργεί σαν ένα είδος «σφουγγαριού» που απορροφά και επανακατευθύνει τα μαγνητικά πεδία.

Με τη βοήθεια και της ειδικής σχεδίασης που έχει η συσκευή, το εσωτερικό της είναι θωρακισμένο τόσο από το μαγνητικό πεδίο της γης όσο και από τα πεδία που δημιουργεί εξοπλισμός όπως οι γεννήτριες και οι μετασχηματιστές.

Η ασπίδα θα είναι σύντομα έτοιμη να χρησιμοποιηθεί από τους επιστήμονες, οι οποίοι έχουν ήδη καταστρώσει τα σχέδια για το πρώτο πείραμα – τη μέτρηση της κατανομής της ηλεκτρικής διπολικής ροπής (EDM), ενός ισοτόπου του στοιχείο ξένον.

Αν οι τιμές που προκύψουν είναι μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο, τότε αυτό θα αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη ενός σωματιδίου με μάζα ανάλογη της διαφοράς των μετρήσεων από τους θεωρητικούς υπολογισμούς.

Σε επόμενη φάση, θα επιχειρήσουν να ανιχνεύσουν για πρώτη φορά μαγνητικά μονόπολα.

http://www.naftemporiki.gr/story/952311/magnitiki-aspida-gia-anazitiseis-pera-apo-to-uparxon-montelo-tis-fusikis

mia-magnitiki-aspida-gia-anazitiseis-pera-apo-to-uparxon-montelo-tis-fusikis.jpg.5dab2e9227f932dcd5e4f649ced4cec7.jpg

16476474_CMS_Silicon_Tracker_Arty_HiRes_limghandler.jpg.d947813e58fca55a48976fe6ff670134.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μελέτη για το μποζόνιο Χιγκς καταρρίπτει κάθε ρεκόρ συνεργασίας. :cheesy:

Από τις 33 σελίδες που καταλαμβάνει η τελευταία μελέτη για το περίφημο μποζόνιο Χιγκς, μόνο οι εννέα περιγράφουν την ίδια την έρευνα. Οι υπόλοιπες 24 αφιερώνονται στα ονόματα 5.154 ερευνητών, το μεγαλύτερο αριθμό συγγραφέων στα χρονικά της επιστημονικής βιβλιογραφίας.

Η μελέτη, η οποία αναρτήθηκε στις 14 Μαΐου στην ηλεκτρονική έκδοση του Physical Review Letters (και θα δημοσιευτεί αργότερα και στην έντυπη έκδοση) προσφέρει την ακριβέστερη μέχρι στιγμής μέτρηση της μάζας του μποζονίου Χιγκς, βασικό τμήμα του μηχανισμού που δίνει στην ύλη τη μάζα του.

http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.114.191803

Συγκριτικά, η ιστορική μελέτη του 2012 που επιβεβαίωνε την ύπαρξη του σωματιδίου είχε 2.932 συγγραφείς, από τους οποίους μάλιστα οι 21 είχαν ήδη αποβιώσει πριν από τη δημοσίευση.

Το τελευταίο διάστημα, οι μελέτες με τεράστιο αριθμό συγγραφέων έρχονται η μία μετά την άλλη. Τον Μάρτιο δημοσιεύτηκε γενωμική έρευνα με λίστα 1.000 ονομάτων, και λίγες εβδομάδες αργότερα ακολούθησε δημοσίευση για τους βακτηριοφάγους με 2.863 συντάκτες. Και την περασμένη εβδομάδα, η online έκδοση του Nature δημοσίευσε μελέτη του CERN με 2.700 συγγραφείς.

Σύμφωνα με το Thomson Reuters Science Watch, νέα μελέτη είναι μόλις η δεύτερη που σπάει το φράγμα των 3.000 ονομάτων, έπειτα από προηγούμενη μελέτη του CERN που δημοσιεύτηκε το 2008.

Η έρευνα εκείνη αφορούσε τα σχεδιαζόμενα πειράματα στον ανιχνευτή CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC).

Στη νέα μελέτη-ρεκόρ, οι ομάδες των ανιχνευτών CMS και Atlas συνεργάζονται για να εκτιμήσουν τη μάζα του Χιγκς με απόκλιση μόλις ±0,25%.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231408464

 

 

Υπάρχει σωματίδιο «Ω! Θεέ μου»; :cheesy:

Το σωματίδιο «Oh My God» ήταν ένα σωματίδιο κοσμικών ακτίνων, πιθανότατα πρωτόνιο, πολύ μεγάλης ενέργειας, το οποίο ανιχνεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1991, από τον ανιχνευτή High Resolution Fly’s Eye του Πανεπιστημίου της Utah.

Η ενέργεια του σωματιδίου ήταν 320×1018 eV ή 320 ΕeV. Η ενέργεια αυτή είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια των σωματιδίων που επιταχύνει ο LHC, αλλά και αρκετά εκατομμύρια φορές από τις υψηλότερες ενέργειες σωματιδίων κοσμικής ακτινοβολίας που είχαν ανιχνευτεί μέχρι τότε.

Προφανώς η ανίχνευση ενός σωματιδίου κοσμικής ακτινοβολίας με τόσο μεγάλη ενέργεια σόκαρε τους φυσικούς – εξ ου και το όνομα «Ω! Θεέ μου». Το σωματίδιο ταξίδευε σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός – κι αν υποθέσουμε ότι επρόκειτο για πρωτόνιο η ταχύτητά του έφτανε στα 0,999 999 999 999 999 999 999 9951 της ταχύτητας του φωτός.

Έκτοτε έχουν καταγραφεί μερικές εκατοντάδες γεγονότα με ενέργειες πάνω από 60 EeV – κανένα όμως δεν έφτασε τα 320 EeV. Η προέλευση του σωματιδίου «Ω! Θεέ μου» παραμένει ακόμα μυστήριο.

Για τις προσπάθειες ανίχνευσης κοσμικών ακτίνων με υπερ-υψηλές ενέργειες και για τις πιθανές θεωρητικές ερμηνείες μπορείτε να διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ:

https://www.quantamagazine.org/20150514-the-particle-that-broke-a-cosmic-speed-limit/?utm_campaign=snsdemo&utm_medium=twitter&utm_source=snsanalytics

Η Γραφική παράσταση της ροής των κοσμικών ακτίνων συναρτήσει της ενέργειας. Το τελευταίο σημείο κάτω δεξιά παριστάνει το σωματίδιο «Ω! Θεέ μου».

http://physicsgg.me/2015/05/17/%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%89-%ce%b8%ce%b5%ce%ad-%ce%bc%ce%bf%cf%85/

fluxes-of-cosmic-rays.jpg.eedfa22a0bc091ff77a2aa758369cffa.jpg

980873FFE22AEBAD59F2BE51506FE8A0.jpg.5effefd2ef4ae54513e9617cb832e863.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Άγνωστα μαγνητικά πεδία ίσως λύνουν το «μυστήριο» της αντιύλης. :cheesy:

Ένα ακόμη βήμα ώστε να επαληθεύσουν τον λόγο που η ύλη επικράτησε της αντιύλης, όταν το σύμπαν είχε «ηλικία» μικρότερη ακόμη και από 1 τρισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου, υποστηρίζουν πως έκαναν Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Τάνμαϊ Βαχασπάτι, καθηγητή φυσικής στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι επιστήμονες έχουν διατυπώσει ένα θεωρητικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο, πίσω από την επικράτηση της ύλης, κρύβονται άγνωστα έως σήμερα αριστερόστροφα σπειροειδή μαγνητικά πεδία, που κατακλύζουν το σύμπαν. Μια υπόθεση που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται από τις αστρονομικές παρατηρήσεις, και πιο συγκεκριμένα από τις μετρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Fermi της NASA.

Με βάση τις επικρατούσες θεωρίες, στις πρώτες φάσεις της Μεγάλης Έκρηξης δημιουργούνταν ίσες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων, με συνέπεια να αλληλοεξουδετερώνονται. Ωστόσο, κάποιος ανεξήγητος μηχανισμός προκάλεσε μια μικρή ασυμμετρία στην παραγωγή τους, με συνέπεια τα πλεονάζοντα σωματίδια να γίνουν οι «δομικοί λίθοι» για τον σχηματισμό των πρώτων ατόμων και, επομένως, όλων των δομών που ακολούθησαν στη συνέχεια. Το αποτέλεσμα είναι το σύμπαν σήμερα, και ό,τι αυτό περιέχει, να αποτελείται αποκλειστικά από ύλη, ενώ η αντιύλη σπανίζει.

Ο μηχανισμός που έχουν προτείνει οι Αμερικανοί επιστήμονες από το 2001 είναι σπειροειδή μαγνητικά πεδία με αριστερόστροφη φορά, τα οποία προκάλεσαν αυτή την ασυμμετρία στις πρώτες φάσεις της κοσμικής δημιουργίας και σήμερα κατακλύζουν το σύμπαν. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ύπαρξη αυτών των μαγνητικών πεδίων θα μπορούσε να αποκαλυφθεί από τα «ίχνη» που αυτές αφήνουν στις κοσμικές ακτίνες γ – τα φωτόνια υψηλής ενέργειας που εκπέμπονται από πηγές όπως οι τεράστιες μαύρες τρύπες στο κέντρο μεγάλων γαλαξιών.

Όπως αναφέρει η ομάδα σε άρθρο της στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, το οποίο δημοσιεύτηκε την Παρασκευή, η ανάλυση των δεδομένων από το τηλεσκόπιο Fermi φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτά τα «ίχνη», δηλαδή την ιδιαίτερη κατανομή που θα έπρεπε να έχουν οι ακτίνες αν όντως υπάρχουν τα μαγνητικά πεδία. Μάλιστα, από την ανάλυση, μπόρεσαν να προσδιορίσουν και τις ιδιότητες αυτών των πεδίων.

Πάντως, όπως σημειώνει ο Βαχασπάτι στο σάιτ του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου RT, οι μετρήσεις από το Fermi που επεξεργάσθηκαν δεν είναι ακόμη αρκετές για να επιβεβαιώσουν τελεσίδικα το θεωρητικό μοντέλο. Έτσι, ακόμη και σήμερα, το περιθώριο σφάλματος της ανάλυσής τους αγγίζει το 0,3%.

«Νομίζω πως το πιο σημαντικό είναι πως βλέπουμε ένα ύποπτο σήμα στα δεδομένα, προχωρώντας βήμα προς βήμα από εδώ και πέρα», αναφέρει. Κάθε τέτοιο βήμα, προσθέτει, θα γίνει με την αναζήτηση του σήματος σε ολοένα περισσότερες μετρήσεις από το τηλεσκόπιο.

http://www.naftemporiki.gr/story/953917/agnosta-magnitika-pedia-isos-lunoun-to-mustirio-tis-antiulis

diastimiko-tileskopio-fermi.jpg.cbeff4aa353611c3211b6adab656acbb.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

CERN: Δοκιμαστικές συγκρούσεις πρωτονίων με ενέργεια ρεκόρ. :cheesy:

Στην ενέργεια ρεκόρ των 13 TeV (τετραηλεκτρονιοβόλτ) έφτασαν οι δοκιμαστικές συγκρούσεις υποατομικών σωματιδίων (πρωτονίων) στον μεγάλο επιταχυντή, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών (CERN)

Με τον τρόπο αυτό, ελέγχονται και ρυθμίζονται όλα τα συστήματα που προστατεύουν τον επταχυντή, τους μαγνήτες και τους τέσσερις ανιχνευτές του (ALICE, ATLAS, CMS και LHCb) από σωματίδια που «ξεστρατίζουν» από τις άκρες της δέσμης των σωματιδίων.

Οι σχετικές δοκιμές συνεχίζονται σήμερα. Η επίσημη έναρξη των συγκρούσεων σωματιδίων αναμένεται να γίνει στις αρχές Ιουνίου.

Σε αυτό το σημείο οι δέσμες ακτίνων θα περιέχουν ακόμη περισσότερα πρωτόνια: θα φτάνουν τα 2.800. Και τα διάφορα πειράματα θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη με κάθε ανιχνευτή να λειτουργεί δοκιμάζοντας και να να ανιχνεύει όλα τα εξωτικά, πρωτοφανή σωματίδια των "συντριμμιών" που θα αιωρούνται από τις συγκρούσεις των πρωτονίων σε αυτές τις νέες ενέργειες.

Προς το παρόν οι συγκρούσεις είναι ένα μέρος από τις δοκιμαστικές διαδικασίες που έχουν σχεδιαστεί για να διασφαλιστεί ότι τίποτα δεν θα χαθεί και δεν θα περάσει απαρατήρητο, όταν ο επιταχυντής τεθεί σε πλήρη εργοστασιακή λειτουργία.

«Ξεκινάμε με συγκρούσεις πρωτονίων που φτάνουν τα 13 TeV και προσαρμόζουμε τις τροχιές τους, ώστε να συγκρούονται μετωπικά», δήλωσε ο Ronaldus Suykerbuyk της ομάδας εργασίας του CERN.

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Νιούμπολντ του Πανεπιστημίου Μπρίστολ, που εργάζεται στο πείραμα CMS, δήλωσε ότι οι νέες αυτές ενέργειες φέρνουν νέες τεχνολογικές προκλήσεις.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64190407

newego_LARGE_t_1101_54488533.thumb.jpg.160b89c57514fdfbb6f3239143779001.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Σε πλήρη λειτουργία από την Τετάρτη ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων. :cheesy:

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών (CERN) ανακοίνωσε ότι από το πρωί της Τετάρτης ξεκινά η επαναλειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) σε πλήρη ισχύ.

Έπειτα από δύο χρόνια επισκευών και αναβαθμίσεων και αφού έγιναν δοκιμαστικές συγκρούσεις πρωτονίων με χαμηλή ενέργεια, οι κανονικές συγκρούσεις σωματιδίων ξεκινούν, με τον επιταχυντή να φθάνει σταδιακά στο μέγιστο της ενεργειακής ισχύος του, δηλαδή στα 6,5 τεραηλεκτρονιοβόλτ (TeV) ανά ακτίνα ή 13 TeV συνολικά.

Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί των τεσσάρων ανιχνευτών (ATLAS, CMS, ALICE, LHCb), κατά μήκος του επιταχυντή, βρίσκονται προσβλέπουν σε νέες σημαντικές ανακαλύψεις, μετά την ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς το 2012, οι οποίες πιθανώς θα ανοίξουν νέους ορίζοντες στη Φυσική και στην κατανόηση της ύλης και του σύμπαντος.

Μερικά ερωτήματα που ελπίζεται να απαντηθούν, είναι αν το σωματίδιο Χιγκς είναι μοναδικό ή μέλος μιας ευρύτερης οικογένειας συναφών σωματιδίων (που δίνουν μάζα στα άλλα σωματίδια), αν θα βρεθούν υπερσυμμετρικά σωματίδια (επιβεβαιώνοντας έτσι τη θεωρία της υπερσυμμετρίας) και αν θα βρεθεί επιτέλους κάποιο σωματίδιο που σχετίζεται με την σκοτεινή ύλη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500001869

 

 

Μίγμα ύλης και αντιύλης λύνει ένα «αίνιγμα» της φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων. :cheesy:

Ένα «κοκτέιλ» από σωματίδια και αντισωματίδια επιστράτευσαν Αμερικανοί επιστήμονες για να βρουν την απάντηση σε ένα «γρίφο» της φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων, ο οποίος παρέμενε αναπάντητος εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Το ερώτημα, το οποίο αφορούσε την εσωτερική δομή του πρωτονίου, είχε εξελιχθεί όλα αυτά τα χρόνια σε «πονοκέφαλο» για τους φυσικούς, αφού τα σχετικά πειράματα έδιναν αντιφατικά αποτελέσματα.

Αν και ήδη από τη δεκαετία του 1960 οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το πρωτόνιο δεν είναι στοιχειώδες σωμάτιο, αλλά ότι αποτελείται από μικρότερα σωματίδια που ονομάζονται κουάρκ, δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν την ακριβή διάταξη αυτών των «δομικών λίθων». Η εν λόγω πληροφορία «κρύβεται» σε ένα μέγεθος που ονομάζεται ηλεκτρικός παράγοντας μορφής του πρωτονίου, και το οποίο περιγράφει την κατανομή των κουάρκ μέσα στο πρωτόνιο, «χαρτογραφώντας» το φορτίο τους.

Οι πυρηνικοί φυσικοί χρησιμοποιούσαν όλα αυτά τα χρόνια δύο διαφορετικές μεθόδους για τη μέτρηση του παράγοντα μορφής. Όσο όμως μεγάλωνε η ακρίβεια των αντίστοιχων πειραμάτων, τόσο απέκλιναν τα αποτελέσματα από τις δύο μεθόδους. Εν τέλει, οι μετρήσεις με τη μία τεχνική κατέληξαν να είναι πέντε φορές μεγαλύτερες συγκριτικά με τη δεύτερη, μία διαφορά που ξεπερνούσε κατά πολύ τα όποια πειραματικά σφάλματα.

Με ένα μίγμα όμως ύλης με αντιύλη, οι Αμερικανοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Παλιάς Επικρατείας της Βιρτζίνια και το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα επιβεβαίωσαν πως, στην ανάλυση των μετρήσεων που προκύπτουν από τη μία τεχνική, θα πρέπει να συνυπολογισθεί ένας μηχανισμός ο οποίος μέχρι σήμερα δεν λαμβανόταν υπόψη. Τότε, όπως έδειξαν, τα αποτελέσματα από τις δύο κατηγορίες πειραμάτων έρχονται σε συμφωνία μεταξύ τους.

Ο μηχανισμός αυτός ενεργοποιείται από τον τρόπο με τον οποίο μελετάται πειραματικά το πρωτόνιο. Γι’ αυτό τον σκοπό, το σωμάτιο «βομβαρδίζεται» με ηλεκτρόνια μεγάλης ενέργειας, καταγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με αυτό. Κατά κανόνα, η αλληλεπίδραση γίνεται με την ανταλλαγή ενός εικονικού φωτονίου ανάμεσα στα δύο σωματίδια – με το εικονικό φωτόνιο να είναι ένα «πακέτο» ενέργειας που το ηλεκτρόνιο μεταβιβάζει στο πρωτόνιο.

Αντίθετα όμως με τον παραπάνω κανόνα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου το ηλεκτρόνιο μεταβιβάζει δύο εικονικά φωτόνια. «Κατά τη σύγκρουση ενός ηλεκτρονίου με ένα πρωτόνιο, η μεταβίβαση ενός εικονικού φωτονίου είναι αρκετή για να εξασφαλίσει ότι τα δύο σωμάτια θα απωθηθούν. Αυτό που υποθέσαμε είναι πως ορισμένες φορές μεταβιβάζεται κι ένα δεύτερο εικονικό φωτόνιο – κάτι που, μολονότι συμβαίνει πολύ σπάνια, η συχνότητά του θα μπορούσε να εξηγήσει την ασυμφωνία των αποτελεσμάτων», αναφέρει στο σάιτ του Πανεπιστημίου Παλιάς Επικρατείας της Βιρτζίνια ο Λάρι Ουάινσταιν, καθηγητής φυσικής στο ακαδημαϊκό ίδρυμα .

Για να επιβεβαιώσουν την υπόθεσή τους, οι επιστήμονες έπρεπε να βρουν έναν τρόπο ώστε να βρουν πειραματικά αυτή τη συχνότητα. Ωστόσο, όχι μόνο μέχρι σήμερα δεν είχαν πραγματοποιηθεί ποτέ άλλοτε ανάλογες μετρήσεις, αλλά χρειαζόταν επίσης ένα επίπεδο ακρίβειας στην πραγματοποίησή τους, το οποίο θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί λόγω της περιπλοκότητας της δομής του φωτονίου.

Για να ξεπεράσει τα δύο εμπόδια, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα μίγμα ύλης με αντιύλη. Έτσι, παρόλο που δεν μέτρησαν απευθείας πόσες φορές ανταλλάσσονται δύο φωτόνια, κατάφεραν να προσδιορίζουν έμμεσα αυτό το νούμερο – μετρώντας τη συχνότητα που ένα ηλεκτρόνιο αλληλεπιδρά με ένα πρωτόνιο, και συγκρίνοντάς την με την αντίστοιχη συχνότητα αλληλεπίδρασης του πρωτονίου με τα ποζιτρόνια, τα αντισωμάτια του ηλεκτρονίου. Επομένως, μπόρεσαν να εκτιμήσουν σε πόσες περιπτώσεις ανταλλάσσονται δύο φωτόνια και, κατά συνέπεια, σε ποιον βαθμό αυτός ο μηχανισμός εμπλέκεται στα πειράματα για τον παράγοντα μορφής.

Από τη σύλληψη της ιδέας, μέχρι την ανάλυση των δεδομένων και την επιβεβαίωση της υπόθεσής του, οι επιστήμονες χρειάσθηκαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Τώρα όμως, που έλυσαν το αίνιγμα την κατανομή των κουάρκ μέσα στο πρωτόνιο, σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν την ίδια τεχνική για να μελετήσουν πιο διεξοδικά απ’ ό,τι μέχρι σήμερα και τον μαγνητικό παράγοντα μορφής, ο οποίος με τη σειρά του θα αποκαλύψει περισσότερα στοιχεία για τον τρόπο κίνησης των κουάρκ μέσα στο πρωτόνιο.

http://www.naftemporiki.gr/story/960656/migma-ulis-kai-antiulis-lunei-ena-ainigma-tis-fusikis-stoixeiodon-somatidion

h-esoteriki-domi-tou-protoniou.jpg.28b6f3451aeca0ad14cef4d6a5bee6bd.jpg

cms.jpg.dbaa6be415c061ac0aca871637243607.jpg

atlas.jpg.554b99b300ab427b50b3716e97f85242.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Προσομοίωση για τη δομή της ύλης «συμφιλιώνει» τη θεωρία με το πείραμα. :cheesy:

Επιστήμονες από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ουγγαρία δημιούργησαν μια μαθηματική προσομοίωση που αναπαρήγαγε με ακρίβεια τη μικρή διαφορά μάζας ανάμεσα στο πρωτόνιο και το νετρόνιο, αφού τα αποτελέσματά της συμφωνούν με την πειραματική μέτρηση.

Υπολογίζοντας αυτή τη διαφορά κοντά στην πραγματική της τιμή, το μοντέλο κατάφερε επομένως για πρώτη φορά να περιγράψει με βάση τις υπάρχουσες θεωρίες την αιτία που «κρύβεται» πίσω από τις ιδιότητες των πυρήνων των ατόμων. Ιδιότητες που, με τη σειρά τους, εξηγούν πώς οι πυρήνες μπόρεσαν να γίνουν τα «συστατικά» της ύλης που απαρτίζει το σύμπαν.

Με επικεφαλής τον δρα Ζόλταν Φόντορ από το πανεπιστήμιο του Βούπερταλ, η ομάδα «έτρεξε» την προσομοίωση στον υπερυπολογιστή JUQUEEN στο ερευνητικό κέντρο Juelich στη Γερμανία, ο οποίος είναι ο ισχυρότερος υπερυπολογιστής στη «Γηραιά Ήπειρο».

Τα νετρόνια και τα πρωτόνια δίνουν το «παρών» σχεδόν σε κάθε πυρήνα, ενώ η πολύ μικρή διαφορά στη μάζα τους, η οποία είναι περίπου 0,14%, παίζει καταλυτικό ρόλο στην ύπαρξη και τη σταθερότητα των ατόμων.

Αν αυτή η διαφορά ήταν λίγο μεγαλύτερη ή λίγο μικρότερη, τότε το σύμπαν θα ήταν εντελώς διαφορετικό – με αρκετά μεγάλη περίσσεια νετρονίων και πολύ μικρή ποσότητα υδρογόνου αλλά και βαρύτερων στοιχείων.

Η ίδια διαφορά εξηγεί επίσης γιατί τα ελεύθερα νετρόνια διασπώνται κατά μέσο όρο ανά 10 λεπτά, ενώ τα πρωτόνια είναι παραμένουν σταθερά για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει την «ηλικία» του σύμπαντος.

Το 1964 ο Αμερικάνος φυσικός Μάρεϊ Γκελ-Μαν υποστήριξε πως τα πρωτόνια και τα νετρόνια έχουν εσωτερική δομή, αφού συντίθενται από άλλα μικρότερα σωματίδια, τα οποία ονόμασε κουάρκ. Μαζί με συναδέλφους του από τη Γερμανία και τη Ελβετία, ο Μαν διατύπωσε επίσης την κβαντική χρωμοδυναμική, μία θεωρία που περιγράφει τα χαρακτηριστικά των κουάρκ και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις.

Έτσι, εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες ξέρουν ότι κάθε πρωτόνιο συντίθεται από δύο «πάνω» (up) και ένα «κάτω» (down) κουάρκ, ενώ κάθε νετρόνιο από ένα «πάνω» και δύο «κάτω» κουάρκ. Ωστόσο, ακόμη και μετά τη συγκεκριμένη ανακάλυψη, κανένα μαθηματικό μοντέλο δεν είχε καταφέρει να περιγράψει με ακρίβεια τη διαφορά στη μάζα των δύο «συστατικών» του πυρήνα. Κι αυτό γιατί η διαφορά δεν μπορεί να εξηγηθεί απλώς από τη διαφορετική δομή τους, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη με κατάλληλο τρόπο και η συμβολή από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που περιβάλλει το θετικά φορτισμένο πρωτόνιο.

Με δεδομένο ότι η συμβολή αυτή περιγράφεται από την κβαντική ηλεκτροδυναμική, ο Ζόλταν Φόντορ με τους συναδέλφους του ανέπτυξαν μια περίπλοκη προσομοίωση που συνδυάζει τους νόμους της κβαντικής χρωμοδυναμικής και της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, συμπεριλαμβάνοντας όμως τεχνικές διόρθωσης των υπολογισμών οι οποίοι οδηγούσαν σε απειρισμούς. Επομένως, οι υπολογισμοί που προέκυψαν πλησίασαν για πρώτη φορά τόσο κοντά στην πραγματική τιμή της διαφοράς μάζας, αποτελώντας ένα ορόσημο για τη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων.

«Συμφιλιώνοντας» τη θεωρία για την περιγραφή της δομής του πρωτονίου με τις πραγματικές μετρήσεις, η προσομοίωση θα είναι χρήσιμη για να εκτιμηθεί κατά πόσο τα αποτελέσματα νέων πειραμάτων αποκαλύπτουν ή όχι μία «νέα φυσική», που ξεπερνά το Καθιερωμένο Πρότυπο. Έτσι, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο για την ερμηνεία των μετρήσεων από τη δεύτερη φάση της λειτουργίας του επιταχυντή LHC στο CERN, που έχει μόλις ξεκινήσει. Κι αυτό γιατί στη δεύτερη φάση θα αναλυθούν δεδομένα από συγκρούσεις σωματιδίων σε ενέργειες που δεν έχουν επιτευχθεί ποτέ ξανά.

http://www.naftemporiki.gr/story/965271/prosomoiosi-gia-ti-domi-tis-ulis-sumfilionei-ti-theoria-me-to-peirama

 

Στα σκαριά ρωσο-κινεζικό Ερευνητικό Κέντρο Πυρηνικής Φυσικής. :cheesy:

Ένα ρωσο-κινεζικό Ερευνητικό Κέντρο πρόκειται να δημιουργηθεί με βάση το Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής στο Ακαντεμγκοροντοκ του Νοβοσιμπίρσκ, ανακοίνωσε στις 9 Ιουνίου το Ομοσπονδιακό Γραφείο Επιστημονικών Οργανώσεων (FANO).

«Το κέντρο θα είναι το πρώτο έργο μεγάλο επιστημονικό σχέδιο του FANO στην περιοχή. Ο σκοπός του προγράμματος είναι να επεκτείνει την επιστημονική συνεργασία μεταξύ της Ρωσία και των χωρών των BRICS», δήλωσε ο οργανισμός.

Η ανακοίνωση ανέφερε και δηλώσεις του βοηθού του Ρώσου προέδρου, Αντρέι Φουρσκένκο (υπουργός Παιδείας και Επιστημών της Ρωσίας 2004-2014 –RBTH), ο οποίος είπε ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να διαθέσει κονδύλια για μη συμβατικά έργα, τα οποία έχουν προοπτικές τόσο από επιστημονικής όσο και οργανωτικής πλευράς.

Σύμφωνα με Φουρσένκο, η επιλογή του Νοβοσιμπίρσκ για το νέο μεγάλης κλίμακας έργο στον τομέα της πυρηνικής φυσικής, έγινε λόγω της γεωγραφικής του τοποθεσίας (Νοβοσιμπίρσκ - μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Σιβηρίας – βρίσκεται στην καρδιά της Ρωσίας, κοντά στα σύνορα με την Κίνα και τη Μογγολία – RBTH), η οποία θα βοηθήσει «αποτελεσματικά την ανάπτυξη της συνεργασίας με την Κίνα» σε αυτόν τον τομέα.

Το FANO σημείωσε ότι η Κίνα κινείται ενεργά προς την κατεύθυνση της πυρηνικής φυσικής και ετοιμάζεται να ξεκινήσει δύο προγράμματα που χαρακτηρίζονται τα έργα του μέλλοντος.

Ένα από αυτά προβλέπει τη δημιουργία ενός μποζονίου Higgs,

νωρίτερα από ό, τι στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών, γνωστό και ως CERN. Το δεύτερο έργο αφορά την κατασκευή ενός επιταχυντή για τη μελέτη συγκρούσεων ανάμεσα σε δέσμες ηλεκτρονίων και ποζιτρόνια.

«Η ρωσική πλευρά έχει σημαντικές αρμοδιότητες στον τομέα της υψηλής ενεργειακής φυσικής και την απαραίτητη υποδομή, η οποία μπορεί να γίνει μέρος του κοινού ρωσο-κινεζικού κέντρου», ανέφερε η ανακοίνωση.

Το Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής στη Ρωσική Ακαδημία είναι ένας από τα κορυφαία κέντρα του κόσμου για μια ποικιλία φυσικής υψηλής ενέργειας και φυσικής των επιταχυντών, καθώς και πλάσματος και της φυσικής ελεγχόμενης θερμοπυρηνικής σύντηξης.

Το Ινστιτούτο διεξάγει πειράματα μεγάλης κλίμακας στην αρχική σωματιδιακή φυσική στις συγκρούσεις των ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων στους επιταχυντές, το μοναδικό συγκρότημα ανοικτών παγίδων πλάσματος, καθώς και τα σχέδια σύγχρονων επιταχυντών, έντονων σύγχρονων πηγών ακτινοβολίας και λέιζερ ελεύθερων ηλεκτρονίων. Για τους περισσότερους από αυτούς τους τομείς, το Ινστιτούτο είναι μοναδικό στη Ρωσία.

http://gr.rbth.com/news/2015/06/12/sta_skaria_roso-kineziko_ereynitiko_kentro_pyriniki_fysiki_37607.html

prosomoiosi-gia-ti-domi-tis-ulis-sumfilionei-ti-theoria-me-to-peirama.jpg.fe11ac3a68ab6def368029d101d80ed5.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το CERN από το άλφα ώς το ωμέγα. :cheesy:

«Ο Οργανισμός θα παρέχει συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών στην πυρηνική έρευνα με ένα καθαρό, επιστημονικό και θεμελιώδη χαρακτήρα καθώς και στην έρευνα και τις επεκτάσεις της που συνδέονται ουσιαστικά με την αρχική. Ο Οργανισμός δεν θα έχει καμία σχέση με εργασία για στρατιωτικές απαιτήσεις και τα αποτελέσματα της πειραματικής και θεωρητικής εργασίας θα δημοσιεύονται ή αλλιώς θα καθίστανται γενικώς διαθέσιμα».

Αρθρο ΙΙ, Παράγραφος 1, ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ, Παρίσι 1η Ιουλίου 1953. Αυτή είναι η γέννηση του CERN, του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Σωματιδιακής Φυσικής, που αναπτύχθηκε ως το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο στον κόσμο.

Το CERN, μια από τις πρώτες κοινές ευρωπαϊκές προσπάθειες ανάπτυξης της βασικής έρευνας και καινοτομίας στη πυρηνική και σωματιδιακή φυσική, ένα πρότυπο ευρωπαϊκής συνεργασίας, εκκίνησε πριν από λίγες μέρες τη λειτουργία του Μεγάλου Αδρονικού Επιταχυντή (LHC), μετά από δύο χρόνια αναβάθμισης. Γράφονται και λέγονται πολλά, το CERN μοιάζει να είναι στα χείλη όλων τα τελευταία χρόνια χάρη στα επιτεύγματά του, τι ακριβώς ξέρουμε όμως για τους σκοπούς και τους στόχους του; Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε «όλα όσα θα θέλατε να ξέρετε για το CERN», ξεκινώντας από τα βασικά και μιλώντας με κορυφαίους επιστήμονες. Σε αυτό το πρώτο μέρος του αφιερώματός μας στο CERN θα συνοψίσουμε την ιστορία, τη δομή και τον τεράστιο ρόλο που παίζει στην επιστημονική έρευνα αιχμής του 21ου αιώνα.

– Τι είναι το CERN;

– Ενας ζωντανός επιστημονικός οργανισμός με 21 κράτη-μέλη (μεταξύ τους και η Ελλάδα), 2.300 εργαζόμενους και 11.500 επισκέπτες επιστήμονες (πάνω από το 50% του παγκόσμιου επιστημονικού δυναμικού στον τομέα των στοιχειωδών σωματιδίων) που προέρχονται από περίπου 700 πανεπιστήμια και ινστιτούτα σε 113 χώρες σε όλο τον κόσμο, ένα μοναδικό κοινωνικο-οικονομικό φαινόμενο συνεργασίας μεταξύ ερευνητών ανεξαρτήτως φύλου, γλώσσας, θρησκείας, εθνικότητας. «Το πάθος και η αφοσίωση των ερευνητών να εκπληρώσουν τους στόχους τους και να συμμετέχουν ισότιμα με όλους τους άλλους, είναι μοναδικό φαινόμενο κοινωνικής συνεργασίας που έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από ΟΗΕ και ΟΑΣΑ. Η προσφορά του CERN στο παγκόσμιο κοινωνικό και επιστημονικό γίγνεσθαι, αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ, και το CERN προσκλήθηκε να έχει μόνιμη θέση Παρατηρητή στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ από το 2013», λέει ο Ευάγγελος Γαζής, Καθηγητής Σωματιδιακής Φυσικής του ΕΜΠ, Εθνικός Εκπρόσωπος Διασύνδεσης της Βιομηχανίας με το CERN και μέλος της Οικονομικής Επιτροπής του Συμβουλίου του CERN.

– Πού εστιάζουν τα πειράματα του CERN;

Τα πειράματα του CERN εστιάζουν στη θεμελιώδη έρευνα της φυσικής για τη δομή της ύλης με συμπεράσματα που οδηγούν στη διαδικασία της δημιουργίας του σύμπαντος. Δημιουργούν συνθήκες της ύλης αντίστοιχες με εκείνες που επικρατούσαν κλάσματα του πρώτου δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Ερωτήματα όπως, από τι είναι φτιαγμένο το Σύμπαν, από πού προέρχεται η ύλη και πώς συγκρατείται για να σχηματίσει τις κοσμικές δομές που αναγνωρίζουμε σήμερα (πλανήτες, άστρα, γαλαξίες), βρίσκονται στο κέντρο των ερευνών που διεξάγονται στο CERN. Οι φυσικοί αναγνωρίζουν ότι το Καθιερωμένο Πρότυπο, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται η γενικά αποδεκτή φυσική θεωρία που συνοψίζει τις γνώσεις μας για τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων, αν και έχει επιβεβαιωθεί σε όλους τους πειραματικούς ελέγχους τα τελευταία 50 χρόνια, αφήνει αρκετά αναπάντητα ερωτήματα: γιατί στο Σύμπαν επικράτησε η ύλη αντί για την αντι-ύλη, από τι είναι φτιαγμένη η σκοτεινή ύλη και κατ’ επέκταση η σκοτεινή ενέργεια, και το «Αγιο Δισκοπότηρο» της Φυσικής, η αναζήτηση μιας ενοποιημένης περιγραφής όλων των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων της φύσης.

– Ακούμε συχνά να μιλούν για τον Επιταχυντή LHC του CERN. Τι είναι αυτό;

– Μια διαδοχή επιταχυντών χρησιμοποιείται για να ενισχύσει προοδευτικά τις δέσμες πρωτονίων σε όλο και υψηλότερες ενέργειες, καταλήγοντας στον LHC που είναι η τελευταία παγκόσμια τεχνολογική κατάκτηση αυτής της αλυσίδας επιταχυντών, όπου τα πρωτόνια επιταχύνονται ως τη μοναδική ενέργεια των 6.5 TeV (1 τρισεκατομύριο Ηλεκτρονιοβόλτ) ανά δέσμη. Οι περισσότεροι από τους άλλους επιταχυντές της αλυσίδας έχουν επιπλέον τους δικούς τους πειραματικούς θαλάμους, όπου οι δέσμες σωματιδίων χρησιμοποιούνται για πειράματα σε χαμηλότερες ενέργειες. Ο επιταχυντής LHC χρησιμοποιεί μία σήραγγα περιφέρειας 27 χιλιομέτρων και μερικούς από τους ισχυρότερους δίπολους και τετράπολους μαγνήτες και κοιλότητες ραδιοσυχνοτήτων, όλα από υπεραγώγιμο υλικό (NbTi) που λειτουργούν σε θερμοκρασία -271.1 oC. Η σήραγγα βρίσκεται σε μέσο βάθος 100 μέτρων, γιατί ο φλοιός της Γης παρέχει καλή θωράκιση από την εξωτερική ακτινοβολία και δεν εμποδίζει τις τωρινές ή μελλοντικές πολιτικές δράσεις στην περιοχή (υπόγειες σήραγγες ύδρευσης, παροχής ενέργειας, συγκοινωνία μετρό κ.λπ.). Δέσμες αδρονίων (πρωτονίων ή ιόντων Μολύβδου 208Pb) ταξιδεύουν σε αντίθετες κατευθύνσεις στο εσωτερικό δύο δακτυλίων για πολλές ώρες, καλύπτοντας απόσταση μεγαλύτερη από 10 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (αρκετή για να πάει κανείς στον πλανήτη Ποσειδώνα και να επιστρέψει), πριν οδηγηθούν σε σύγκρουση στα τέσσερα σημεία τομής των δακτυλίων όπου βρίσκονται οι ανιχνευτές των τεσσάρων μεγάλων πειραμάτων ALICE, ATLAS, CMS και LHCb. Από την αλληλεπίδραση των δεσμών του LHC στα σημεία σύγκρουσης των πειραμάτων δημιουργούνται ως και 800 εκατομμύρια συγκρούσεις σωματιδίων το δευτερόλεπτο.

– Τι έχει καταφέρει έως σήμερα ο LHC;

– Ο LHC χρειάστηκε περίπου 10 χρόνια για να κατασκευαστεί και να τεθεί σε λειτουργία (μαζί με τα 4 βασικά πειράματα) και θα λειτουργήσει μέχρι περίπου το 2030. Η πρώτη φάση λειτουργίας του ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2009, σημειώνοντας πολλές επιτυχίες με αποκορύφωμα την ανακοίνωση, στις 4 Ιουλίου 2012, της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs από τα πειράματα ATLAS και CMS. Στις αρχές του 2013 ο LHC απενεργοποιήθηκε για να πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη συντήρηση και αναβάθμισή του και την 3η Ιουνίου 2015 ξεκίνησε τη δεύτερη περίοδο λειτουργίας του παρέχοντας τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα στη σχεδόν διπλάσια ενέργεια-ρεκόρ των 13 TeV. Μελλοντικά σχέδια προβλέπουν την κατασκευή ενός γραμμικού επιταχυντή επόμενης γενιάς όπως ο επιταχυντής συγκρουόμενων ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων CLIC στον οποίο έχουν επενδυθεί περισσότερα από 20 χρόνια έρευνας και ανάπτυξης νέων τεχνολογιών, ή ενός κυκλικού επιταχυντή – διάδοχου του LHC που θα φτάνει ενέργειες ώς και 100 TeV με αντίστοιχη περίμετρο 80 ή 100 χμ! Είναι φανερό ότι η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να φτάσει πια σε ενέργειες που μέχρι πρόσφατα συναντούσαμε μόνο στη Φύση.

– Πώς όμως συνδέονται όσα γίνονται στο CERN με την καθημερινότητά μας;

– Η τεχνολογία είναι θα έλεγε κανείς το μέσο με το οποίο η κοινωνία και η καθημερινότητά μας μπολιάζεται με την επιστήμη. Η φυσική υψηλών ενεργειών απαιτεί τεχνολογία αιχμής που δεν υπάρχει ακόμη στη βιομηχανία. «Εξήντα χρόνια μετά την ίδρυσή του, το CERN αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο παγκόσμιο διεθνή ερευνητικό οργανισμό με σπουδαία επιτεύγματα όχι μόνο στον τομέα της βασικής έρευνας αλλά και με πολλαπλά οφέλη τεχνολογικών και καινοτομικών ανακαλύψεων. Από την επιστήμη των υλικών, μέχρι τους υπολογιστές, την ιατρική, την ενέργεια και το περιβάλλον, οι τεχνολογίες αιχμής που αναπτύχθηκαν στο CERN μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας βελτιώνοντας την καθημερινότητά μας» λέει ο καθηγ. Ε. Γαζής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανάπτυξη του Παγκόσμιου Ιστού (του γνωστού μας world wide web) που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1989 από το CERN και είναι πια αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας, αλλάζοντας για πάντα την συμπεριφορά και λειτουργία του σύγχρονου ανθρώπου και των κοινωνιών.

– Ποιες μπορεί να είναι οι εφαρμογές των επιταχυντών στη ζωή μας;

– Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε για τις ανάγκες της φυσικής υψηλών ενεργειών έχει παίξει σπουδαίο ρόλο σε καινοτομίες στο πεδίο των εναλλακτικών μορφών ενέργειας όπως η ηλιακή, ή στην ασφαλέστερη παραγωγή πυρηνικής ενέργειας και τη διαχείριση των επικίνδυνων πυρηνικών αποβλήτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ενισχυτής Ενέργειας που προτάθηκε πριν από λίγα χρόνια από τον νομπελίστα ερευνητή του CERN Carlo Rubbia. Με βάση την ιδέα αυτή οργανώθηκε και λειτουργεί η συνεργασία N_TOF, στην οποία συμμετέχει το ΕΜΠ, το Παν/μιο Ιωαννίνων και το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Αλλά και οι βιομηχανικές εφαρμογές των επιταχυντών είναι πολλές: επεξεργασία προϊόντων, αποστείρωση ιατρικού εξοπλισμού και τροφών, κατασκευή ημιαγωγών των ηλεκτρονικών υπολογιστών, μικροηλεκτρονική, βελτίωση της αντοχής βιομηχανικών προϊόντων, έλεγχος και εντοπισμός φθορών κινητήρων, έλεγχος λαθρεμπορίου σε λιμάνια και αεροδρόμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 30.000 και πλέον επιταχυντές που λειτουργούν παγκοσμίως μόνον οι 200 αφορούν τη βασική έρευνα, ενώ οι υπόλοιποι χρησιμοποιούνται σε ποικίλες (βιομηχανικές και ιατρικές) εφαρμογές.

– Υπάρχει κάποιος συσχετισμός του CERN με την ιατρική;

– Οι ανιχνευτές ακριβείας, οι επιταχυντές και οι τεχνολογίες δεσμών βρίσκουν σπουδαίες ιατρικές (διαγνωστικές και θεραπευτικές) εφαρμογές: ιατρική απεικόνιση (τομογραφία SPECT, PET, MRI), αναίμακτη θεραπεία καρκίνου με αδρόνια (περισσότεροι από 60.000 ασθενείς έχουν θεραπευθεί παγκοσμίως), ιατρικά ραδιο-ισότοπα για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών, βραχυθεραπεία καρκίνου. Πάνω από το 50% των επιταχυντών που λειτουργούν παγκοσμίως χρησιμοποιούνται στην ιατρική. Οι ιατρικές εφαρμογές, περισσότερο ίσως από τους υπόλοιπους τομείς, είναι η επιτομή της συνεργασίας μεταξύ επιστημονικών πεδίων και ερευνητών από πολύ διαφορετικούς κλάδους (φυσικοί, γιατροί, ραδιοβιολόγοι, μηχανικοί, προγραμματιστές, βιομηχανικός κόσμος) αποδεικνύοντας ότι βασική και εφαρμοσμένη επιστήμη μπορούν να συμβαδίζουν προωθώντας η μια την άλλη σε νέες καινοτόμες τεχνολογίες με πολλαπλά οφέλη για την ανθρωπότητα.

Eίναι ασφαλή τα πειράματα;

«Συγκρούσεις τόσο μεγάλης ενέργειας μπορεί να καταστρέψουν τον πλανήτη μας»:

Ολα αυτά τα φαινόμενα του μικρόκοσμου, αφορούν αλληλεπιδράσεις σωματιδίων με απειροελάχιστες μάζες, των οποίων οι τεράστιες ενέργειες δεν απειλούν τον άνθρωπο και τη γη. Η πολύ πιο επικίνδυνη κοσμική ακτινοβολία που διαπερνάει το Σύμπαν, βομβαρδίζει καθημερινά τον πλανήτη μας χωρίς να έχει οδηγήσει σε καταστροφή.

«Τα πειράματα στον LHC μπορεί να δημιουργήσουν επικίνδυνα σωματίδια, τα λεγόμενα strangelets, που θα αποσταθεροποιήσουν τους πυρήνες της κανονικής ύλης μετατρέποντάς τους σε μια περίεργη μορφή ύλης που αποτελείται από έναν ασυνήθιστο συνδυασμό κουάρκ»:

Η υπόθεση αυτή οφείλεται σε μία θεωρία που δεν έχει επαληθευτεί πειραματικά, ούτε προβλέπεται από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Η δημιουργία strangelets στις υψηλές ενέργειες που επικρατούν στον LHC είναι απίθανη, εξάλλου για να διατηρηθούν θα χρειάζονταν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Είναι πιο πιθανό να δημιουργηθεί πάγος σε νερό που βράζει παρά strangelets στον LHC.

«Τα πειράματα του CERN μπορεί να δημιουργήσουν μικροσκοπικές μαύρες τρύπες που θα καταπιούν τον πλανήτη μας»:

Αυτό το σενάριο «έπαιξε» πάρα πολύ το 2009 για να μην αρχίσει η λειτουργία του LHC, αλλά έξι χρόνια μετά την ακίνδυνη λειτουργία του LHC σταμάτησε να ακούγεται. Οι υποτιθέμενες μαύρες τρύπες, αν ποτέ δημιουργηθούν, θα είναι ακίνδυνες, αφού θα συρρικνωθούν και θα εξατμισθούν στιγμιαία λόγω της ακτινοβολίας Hawking που εκπέμπουν.

Λειτουργεί στους -271.1 oC

• Τα πρωτόνια που επιταχύνονται στον LHC προέρχονται από απλή φιάλη με συνηθισμένο υδρογόνο, όπου 2 νανογραμμάρια αρκούν για μια ημέρα δουλειάς στον LHC. Για να επιταχυνθούν όλα τα πρωτόνια που προέρχονται από 1 γραμμάριο υδρογόνου θα χρειάζονταν 1 εκατ. χρόνια λειτουργίας του LHC.

• Κάθε μία από τις 6.000-9.000 υπεραγώγιμες ίνες κράματος Νιοβίου-Τιτανίου στο καλώδιο των μαγνητών του LHC έχει πάχος 0,007 χιλιοστά, περίπου 10 φορές λεπτότερο από μια ανθρώπινη τρίχα. Εάν προσθέσουμε όλες τις ίνες μαζί, το μήκος τους αντιστοιχεί σε 6 ταξίδια μετ’ επιστροφής στον Ηλιο και 150 ταξίδια στη Σελήνη.

• Το κεντρικό τμήμα του LHC είναι το μεγαλύτερο ψυγείο του Σύμπαντος, λειτουργεί σε θερμοκρασία -271.1 βαθμών Κελσίου, ψυχρότερο και από το μακρινό Διάστημα. Στο εσωτερικό των αγωγών που μεταφέρουν τις δέσμες επικρατεί υπερυψηλό κενό, με πίεση 10 φορές μικρότερη εκείνης που επικρατεί στη Σελήνη. Τα πρωτόνια που επιταχύνονται στον LHC στην υψηλότερη ενέργεια, ταξιδεύουν με ταχύτητα 0.999999991 εκείνης του φωτός, διατρέχοντας τον δακτύλιο περιμέτρου 27 χλμ. 11.000 φορές το δευτερόλεπτο.

• Το CERN εκτός από επιταχυντές διαθέτει και έναν επιβραδυντή αντιπρωτονίων που δίνει στους ερευνητές τη δυνατότητα να κάνουν πειράματα για να μελετήσουν τις ιδιότητες και τη συμπεριφορά της αντιύλης.

• Τα δεδομένα που συλλέγονται από κάθε μεγάλο πείραμα του LHC στη διάρκεια ενός έτους γεμίζουν 100.000 DVD διπλής επίστρωσης, που αν μπουν σε μια στοίβα θα ξεπεράσουν την υψηλότερη κορυφή της Ευρώπης, το Λευκό Ορος (4.810 μέτρα).

– Πόση ενέργεια καταναλώνει ο LHC;

Ο LHC καταναλώνει περίπου 120 MW (230 MW για όλο το CERN) και αντιστοιχεί λίγο-πολύ στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας όλων των νοικοκυριών στο καντόνι της Γενεύης. Υποθέτοντας ένα μέσο όρο 270 εργάσιμων ημερών του επιταχυντή, η εκτιμώμενη ετήσια κατανάλωση ενέργειας είναι περίπου 800.000 MWh, ανεβάζοντας το συνολικό ετήσιο κόστος για τη λειτουργία του LHC στα 19 εκατομμύρια ευρώ. «Το κόστος λειτουργίας για 10 χρόνια του LHC ισοδυναμεί με τα έξοδα 3 ημερών ενός τοπικού πολέμου (π.χ. Ιράκ), ενώ αν προσθέσουμε και το κόστος κατασκευής του (περίπου 6 δισ. ευρώ), ισοδυναμεί με το κόστος ενός αεροπλανοφόρου» (Καθηγητής ΕΜΠ Νίκος Τράκας).

http://physicsgg.me/2015/06/21/%cf%84%ce%bf-cern-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%cf%86%ce%b1-%cf%8e%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%b3%ce%b1/

lhc.thumb.jpg.3954ea5c2b3a5e34dd7babcec3099f25.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εξοπλισμός στο CERN για τη μελέτη της ύλης αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. :cheesy:

Μία νέα μετρητική διάταξη με όνομα Θερμιδόμετρο Di-Jet συγκαταλέγεται στον εξοπλισμό που απέκτησε ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN της Γενεύης, με σκοπό τη μελέτη της κατάστασης της ύλης αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Η διάταξη θα αξιοποιηθεί στα πλαίσια των συγκρούσεων ιόντων μολύβδου, οι οποίες γίνονται στο εσωτερικό του επιταχυντή και με τις οποίες δημιουργείται ένα μίγμα στοιχειωδών σωματίδιων σε ενεργειακές πυκνότητες ανάλογες με αυτές που επικρατούσαν όταν το σύμπαν είχε «ηλικία» μερικών χιλιοστών του δευτερολέπτου.

Σε αυτές τις πυκνότητες, η ύλη διασπάται στα «συστατικά» της, δημιουργώντας έτσι πλάσμα κουάρκ γλουονίων, σε θερμοκρασία 100.000 και πλέον φορές μεγαλύτερη από αυτήν που επικρατεί στο κέντρο του ήλιου.

Έτσι, με την εγκατάστασή του στον ανιχνευτή ALICE του LHC, το Θερμιδόμετρο Di-Jet θα «παρακολουθήσει» το πλάσμα καθώς αυτό διαστέλλεται και ψύχεται. Με σκοπό να παράσχει καινούριες πληροφορίες για τη φύση του σύμπαντος.

Οι πυρήνες των ατόμων αποτελούνται από πρωτόνια και νετρόνια, τα οποία με τη σειρά τους συγκροτούνται από κουάρκ που συνδέονται μεταξύ τους μέσω των γλουονίων. Με τις συγκρούσεις στον επιταχυντή αίρεται ο μηχανισμός συνοχής των κουάρκ, με συνέπεια να σχηματίζεται το «βραχύβιο» πλάσμα κουάρκ γλουονίων.

Σε αντίθεση με την προηγούμενη αντίστοιχη συσκευή, το Θερμιδόμετρο Di-Jet θα επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν σε όλη την έκτασή του το σχηματιζόμενο πλάσμα.

Έτσι, θα τους παράσχει ένα εργαλείο για τον καλύτερο χαρακτηρισμό της ύλης που παράγεται από τις συγκρούσεις υψηλής ενέργειας και με αυτό τον τρόπο να απαντήσουν σε θεμελιώδη ερωτήματα αναφορά με τη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων.

Με τον LHC, οι επιστήμονες μπορούν να μελετήσουν τις ισχυρές αλληλεπιδράσεις της ύλης χρησιμοποιώντας, μεταξύ άλλων, έναν ανιχνευτή βαρέων ιόντων που ονομάζεται ALICE (A Large Ion Collider Experiment).

Η προσθήκη του Θερμιδόμετρου Di-Jet αυξάνει το «οπτικό πεδίο» του ανιχνευτή. Η κατασκευή της συσκευής ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014, δύο εβδομάδες νωρίτερα από τον αρχικό προγραμματισμό, ενώ η εγκατάστασή της ολοκληρώθηκε πολύ πρόσφατα.

Για την προσθήκη της διάταξης, χρειάσθηκε να επανασχεδιασθεί η στήριξη του ALICE, αλλά και να αποκτήσουν άλλη διάταξη ορισμένα υποσυστήματα του ανιχνευτή. Γι’ αυτό και, εκτός από τους επιστήμονες από το πείραμα ALICE, στην εγκατάστασή του Θερμιδόμετρου συμμετείχαν επίσης ομάδες τεχνικών από τη Γαλλία, την Κίνα και την Ιαπωνία.

http://www.naftemporiki.gr/story/969170/eksoplismos-sto-cern-gia-ti-meleti-tis-ulis-amesos-meta-ti-megali-ekriksi

eksoplismos-sto-cern-gia-ti-meleti-tis-ulis-amesos-meta-ti-megali-ekriksi.jpg.f2447672df424aa5cfee0a35c41e23d6.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το ελληνικό «αποτύπωμα» στο CERN :cheesy:

Η Ελλάδα είναι ένα από τα 12 ιδρυτικά κράτη-μέλη του CERN, με συνεχή και συστηματική παρουσία της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας στην έρευνα και στις σημαντικές ανακαλύψεις που πραγματοποιούνται στο κέντρο εδώ και 60 χρόνια. «Η σημασία και τα οφέλη της ελληνικής συμμετοχής μπορούν να εντοπιστούν σε τρεις άξονες: στην ισότιμη συμμετοχή της χώρας στη διεθνή ερευνητική και επιστημονική κοινότητα, στην εκπαίδευση δεκάδων νέων φοιτητών και ερευνητών και τη μετεκπαίδευση επιστημόνων και, τέλος, στη μεταφορά σημαντικής τεχνογνωσίας προς την ελληνική βιομηχανία μέσω των συνεργαζόμενων ελληνικών πανεπιστημιακών ερευνητικών ομάδων και τη δυνατότητα ανάπτυξης καινοτόμων προϊόντων που μπορούν να έχουν θετικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία», λέει ο Εμμ. Τσεσμελής, ανώτατος φυσικός και αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου Διεθνών Σχέσεων του CERN και επισκέπτης καθηγητής Σωματιδίων και Επιταχυντικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Η πίστη στη σπουδαιότητα της βασικής έρευνας και η αξία της επιστήμης ως κοινωνικού αγαθού που δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε μπορεί να έχουν πολλαπλά οφέλη για τη χώρα μας», προσθέτει.

Στα προγράμματα του CERN συμμετέχουν σήμερα πάνω από 150 Ελληνες μόνιμοι ερευνητές, μεταδιδάκτορες, υποψήφιοι διδάκτορες, διπλωματικοί/τεχνικοί και διοικητικοί φοιτητές, με ποσοστά συμμετοχής που διαρκώς αυξάνουν ώς και 160% την τελευταία πενταετία. «Οι εξαιρετικές επιδόσεις των Ελλήνων πειραματικών και θεωρητικών φυσικών στο διεθνές, επιστημονικά σκληρό και ανταγωνιστικό, περιβάλλον του CERN, με αναφορές, διακρίσεις, βραβεία και χορηγίες, έχουν δημιουργήσει μια σημαντική διαχρονική ερευνητική παράδοση 60 χρόνων στη χώρα μας», αναφέρει ο καθηγητής Ε. Γαζής. Και συνεχίζει: «Οι θεωρητικοί φυσικοί από τα τμήματα Φυσικής των ελληνικών πανεπιστημίων και ΕΜΠ, καθώς και Ελληνες σε ξένα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Ευρώπης, αποτελούν μέρος της παγκόσμιας πρωτοπορίας στην ανάπτυξη και εξέλιξη των θεωριών για τη Σωματιδιακή Φυσική. Οι πειραματικές ερευνητικές ομάδες του ΕΜΠ και των Πανεπιστημίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης συμμετέχουν στο πείραμα ATLAS του LHC με την κατασκευή συστήματος 130 ανιχνευτικών θαλάμων μιονίων MDT, αλλά και στην αναζήτηση νέας φυσικής για υπερσυμμετρικά σωματίδια, πρωτοστατώντας στην ανάπτυξη, σχεδίαση και υλοποίηση ενός νέου πρότυπου καινοτομικού ανιχνευτή Micro-Megas που θα εγκατασταθεί στο ATLAS το 2018. Παράλληλα, η ερευνητική ομάδα του ΕΜΠ έχει συμμετάσχει στην ανακάλυψη του μποζονίου Higgs, με διεθνή έπαινο για την εργασία υποψήφιου διδάκτορα του ΕΜΠ στο θέμα αυτό. Επίσης, οι πειραματικές ομάδες των Παν/μίων Αθήνας, Ιωαννίνων και “Δημόκριτου” συμμετέχουν στον πείραμα CMS με αντίστοιχες πρότυπες καινοτομικές κατασκευές ανιχνευτών πυριτίου και ηλεκτρονικών, ενώ συμμετέχουν και στις φάσεις αναβάθμισης του πειράματός τους στο πρόγραμμα σκανδαλισμού (trigger). Η ερευνητική ομάδα του ΕΜΠ είναι επίσης η ελληνική ομάδα που συντονίζει ερευνητικές δραστηριότητες για την ανάπτυξη των επόμενης γενιάς επιταχυντικών συστημάτων του CERN, με μεταφορά τεχνολογίας στην εγχώρια βιομηχανία και επέκταση σε ιατρικές εφαρμογές», καταλήγει ο καθηγητής Ε. Γαζής.

«Ελληνικές ομάδες συμμετέχουν και σε άλλα πειράματα του CERN, όπως στο ALICE το οποίο μελετά μια πρωταρχική μορφή ύλης η οποία επικράτησε στο σύμπαν αμέσως μετά τη Μεγάλη Εκρηξη, στο CAST που προσπαθεί να ανιχνεύσει υποψήφια σωματίδια σκοτεινής ύλης, στο n_TOF που ειδικεύεται στη μελέτη νετρονίων στη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων, καθώς και στο ISOLDE σε πειράματα Πυρηνικής και Αστροσωματιδιακής Φυσικής με σημαντικές εφαρμογές», επισημαίνει ο καθηγητής Εμμ. Τσεσμελής.

Η Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (ΣΕΜΦΕ) του ΕΜΠ γιόρτασε φέτος τα 15 χρόνια της με σημαντικές εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων την απόφαση για αναγόρευση ως επιτίμων διδακτόρων του ΕΜΠ του François Englert (βραβείο Νομπέλ Φυσικής 2013) και του Rolf-Dieter Heuer (γενικού διευθυντή του CERN). «Στη ΣΕΜΦΕ υπάρχουν οι ομάδες Θεωρητικής Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, Πειραματικής Φυσικής Υψηλών Ενεργειών και Πειραματικής Πυρηνικής Φυσικής, με συνολικά 16 μέλη ΔΕΠ, οι οποίες πλαισιώνονται από σημαντικό αριθμό επιστημονικών συνεργατών και μεταπτυχιακών φοιτητών», λένε οι καθηγητές Ε. Γαζής και Ν. Τράκας.

Τα ιδρύματα ΕΜΠ, ΟΠΑ και ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό δίκτυο μεταφοράς τεχνολογίας HEPTECH (www.heptech.org) με ιδιαίτερη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών σε ειδικά προγράμματα υψηλής τεχνολογίας, που έχουν αρχίσει να εγκαθίστανται στη χώρα μας. «Τέτοια έργα αποτελούν μια άλλη μορφή μεταφοράς υψηλής τεχνολογίας από το CERN στη χώρα μας με παράλληλη χορήγηση τεχνικής βοήθειας και τεχνικής επίβλεψης», λέει ο καθηγητής Ε. Γαζής.

Δύο από αυτά είναι: ο κόμβος υπολογιστών GRID επιπέδου TIER-2 στο ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και το CERN-Business Incubation Center στο Τεχνολογικό Πάρκο «Τεχνόπολις» της Θεσσαλονίκης. Τα δύο αυτά επιτεύγματα, πλήρως αποπερατωμένα και σε λειτουργία, εγκαινιάστηκαν στις αρχές Ιουνίου 2015. Επίσης έχουν δρομολογηθεί η ίδρυση Κέντρου Αριστείας για Διάγνωση του Καρκίνου και Αδρονική Θεραπεία στη Θεσσαλία, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, με την πιλοτική λειτουργία θεραπείας του καρκίνου με πρωτόνια, και σχεδιάζεται η ανάπτυξη ιατρικού επιταχυντή στο CERN για την παραγωγή ιατρικών ισοτόπων για προσεχή εγκατάσταση σε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας.

Τα τελευταία 20 χρόνια έχει αναπτυχθεί μια σημαντική και συνεχής συνεργασία των ελληνικών πειραματικών ερευνητικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στο CERN με ελληνικές εταιρείες. Διοργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις για τη διασύνδεση των ελληνικών βιομηχανικών εταιρειών με τμήματα και διευθύνσεις του CERN, οι οποίες συντέλεσαν στην ανάθεση από το CERN προγραμμάτων προμήθειας τεχνολογικού υλικού σε ελληνικές εταιρείες, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στη σημερινή δύσκολη συγκυρία που βρίσκεται η χώρα μας. «Συνοπτικά, οι συνολικές επιστροφές με ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα και υπηρεσίες από το CERN προς τη χώρα έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 2005, με μεγαλύτερη τιμή το 2012 στα βιομηχανικά προϊόντα και το 2013 στις τεχνολογικές υπηρεσίες», επισημαίνει ο καθηγητής Ε. Γαζής.

Η ελληνική επιστημονική κοινότητα συμμετέχει με μεγάλη επιτυχία και στα εκπαιδευτικά προγράμματα του CERN, έχοντας συνολικά στο ενεργητικό της σήμερα 92 νέους εκπαιδευόμενους ερευνητές από όλες τις ειδικότητες και βαθμίδες εκπαίδευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Μάρτιο του 2015 για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε στο CERN εκπαίδευση μιας ολόκληρης τάξης του μεταπτυχιακού τμήματος του ΤΕΙ Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης. Από το 2008 έως και το 2015, 940 καθηγητές μέσης εκπαίδευσης από όλη την Ελλάδα παρακολούθησαν διαλέξεις από Ελληνες ερευνητές του CERN, επισκέφθηκαν τις μοναδικές πειραματικές υποδομές και συμμετείχαν σε ειδικές εργαστηριακές ασκήσεις με συντονιστή τον καθηγητή Ε. Γαζή. Κι ακόμη, 2.000-3.000 Ελληνες μαθητές και φοιτητές πραγματοποιούν εκπαιδευτικές εκδρομές στο CERN κάθε χρόνο.

Δυστυχώς από το 2013 και μετά άρχισε να σημειώνεται σημαντική πτώση, αφού η Ελλάδα σταμάτησε να καταβάλλει πλήρως την ετήσια συνδρομή της στο CERN. «Καταβάλλονται πολλές προσπάθειες να αρθεί η φθίνουσα πορεία του δείκτη επιστροφών από το 2013 και μετά, ιδιαίτερα με την εκπόνηση ειδικού προγράμματος συμμετοχής της χώρας (πανεπιστήμια και βιομηχανίες) σε υψηλής τεχνολογίας προγράμματα του CERN για την αναβάθμιση της φωτεινότητας (High Luminosity) της δέσμης του επιταχυντή LHC, την τεχνολογική αναβάθμιση του επιταχυντή CLIC και την ανάπτυξη επιταχυντών με ιατρικές και βιομηχανικές εφαρμογές, που αναμένεται να εγκριθεί τον Σεπτέμβριο 2015 από την οικονομική επιτροπή του συμβουλίου», λέει ο καθηγητής Ε. Γαζής.

Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για την ελληνική συμμετοχή, οφείλοντας ένα μέρος της συνδρομής του 2013 και ολόκληρες τις συνδρομές του 2014 και 2015, δημιουργώντας ένα χρέος που φθάνει τα 40 εκατομμύρια CHF. «Βάσει του καταστατικού του οργανισμού, είναι ορατή ή πιθανότητα να απολέσει η χώρα μας το προνόμιο του κράτους-μέλους στο επόμενο συμβούλιο. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι συνέπειες θα είναι τραγικές για την ελληνική συμμετοχή, καθώς παγώνουν όλες οι σχετικές δραστηριότητες των ελληνικών ομάδων, ερευνητικών και βιομηχανικών», επισημαίνει ο καθηγητής Ε. Γαζής.

Η ελληνική επιστημονική κοινότητα κρούει κώδωνα κινδύνου προς όλες τις κατευθύνσεις καθώς η χώρα μας, ύστερα από 60 χρόνια ενεργού παρουσίας, κινδυνεύει να βρεθεί εκτός CERN!

Οι περισσότεροι θα θυμούνται τη φιάλη… αντιύλης που υποτίθεται ότι κλέβουν κάποιοι από τις εγκαταστάσεις του CERN στη Γενεύη, στην ταινία «Αγγελοι και δαίμονες», βασισμένη στο μυθιστόρημα «Ιλουμινάτι» (εκδ. Λιβάνης) του Νταν Μπράουν. Η ίδια φιάλη θα ανατιναχτεί στο φινάλε της ταινίας, πάνω απ’ το Βατικανό, η αντιύλη έρχεται σε επαφή με την ύλη και προκαλείται μια βιβλικής πνοής έκρηξη που οπτικά παραπέμπει τόσο στη Μεγάλη Εκρηξη των αστροφυσικών όσο και στη Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης.

Γενικά, το CERN εμπνέει μυθιστοριογράφους και κινηματογραφιστές και όχι μόνο. Για παράδειγμα, στη σειρά γκράφικ νόβελ «Steins Gate» το CERN παρουσιάζεται ως… SERN, στο οποίο γίνονται πειράματα ταξιδιών στον χρόνο με σκοτεινούς σκοπούς.

Επίσης, το CERN αποτελεί σκηνικό επεισοδίου της δημοφιλέστατης κωμικής σειράς «The Big Bang Theory», ενώ στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας «Flashforward», αποδίδεται λογοτεχνικά η αναζήτηση του μποζονίου Χιγκς.

Τέλος, η φοιτητική ταινία «Decay» παρουσιάζει τα πειράματα του CERN ως την αιτία για να μετατραπούν οι άνθρωποι σε… ζόμπι. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υπεύθυνοι του CERN έδωσαν την άδεια και η ταινιούλα γυρίστηκε στο εσωτερικό των εγκαταστάσεων της Γενεύης.

Η Διεθνής Ομάδα Εκλαΐκευσης Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων IPPOG (International Particle Physics Outreach Group) παράγει πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό (εκλαϊκευτικά άρθρα, video και animations, εκπαιδευτικά λογισμικά) που παρέχεται ελεύθερα στους εκπαιδευτικούς ανεξαρτήτως εθνικότητας. Η Ελληνική Ομάδα Εκλαΐκευσης είναι μέλος της IPPOG και αποτελείται από επιστήμονες/ερευνητές των πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων της Ελλάδας και του εξωτερικού, με συντονιστή τον καθηγητή Θεωρητικής Φυσικής του ΕΜΠ Νίκο Τράκα. «Είναι υποχρέωσή μας να ενημερώνουμε το ευρύ κοινό για την έρευνα που γίνεται εντός και εκτός Ελλάδας στη σωματιδιακή φυσική. Μέλη της ομάδας μας δίνουν ενημερωτικά σεμινάρια σε μαθητές, καθηγητές Μ.Ε., φοιτητές και ευρύ κοινό, διοργανώνουν εκδηλώσεις με μορφή Master Classes

www.physics.ntua/gr/MC_2015

και διατηρούν ενημερωμένο ιστότοπο

www.physics.ntua.gr/POPPHYS

αναφέρει ο καθηγητής Ν. Τράκας.

http://physicsgg.me/2015/06/28/%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%84%cf%8d%cf%80%cf%89%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-cern/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέα κατηγορία σωματιδίων ανακαλύφθηκε στον LHC. :cheesy:

Οι πρώτες ενδείξεις για την ύπαρξη αυτών των εξωτικών σωματιδίων ήρθαν πριν από μια δεκαετία, σύντομα όμως απορρίφθηκαν ως οπτασία. Τώρα, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) επιβεβαιώνει σχεδόν τελεσίδικα την ύπαρξη των εξωτικών υποατομικών σωματιδίων «πεντακουάρκ».

Τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων αποτελούνται από τρία κουάρκ που συγκρατούνται ενωμένα από τη λεγόμενη ισχυρή πυρηνική δύναμη.

Τα πεντακουάρκ αποτελούνται αντίθετα από πέντε κουάρκ και είναι εξαιρετικά βραχύβια, αφού διασπώνται σε άλλα σωματίδια σχεδόν ακαριαία μετά το σχηματισμό τους.

Η επιβεβαίωση της ύπαρξής τους αναμένεται τώρα να επιτρέψει τον έλεγχο της λεγόμενης κβαντικής χρωμοδυναμικής, τη θεωρία που περιγράφει την πυρηνική δύναμη.

«Το πεντακουάρκ δεν είναι απλώς ένα νέο σωματίδιο» επισημαίνει ο Γκάι Ουίλκινσον, εκπρόσωπος του ανιχνευτή LHCb στον LHC, με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η μελέτη. «Συνιστά έναν νέο τρόπο για τη συνάθροιση των κουάρκ [...] σε ένα μοτίβο που δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ σε πάνω από πενήντα χρόνια πειραματικών αναζητήσεων.

Όπως επισημαίνει το CERN σε ανακοίνωσή του, ο αμερικανός φυσικός Μέρεϊ Γκελ-Μαν έφερε επανάσταση στην κατανόηση της δομής της ύλης το 1964, όταν έδειξε ότι τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα υπόλοιπα σωματίδια της ομάδας των «βαρυονίων» αποτελούνται από τρία κουάρκ. Τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1969 για την ανακάλυψή του.

Το μοντέλο του Γκελ-Μαν δεν απέκλειε ωστόσο την ύπαρξη σωματιδίων που αποτελούνται από περισσότερα κουάρκ.

Το 2003, ιαπωνικό εργαστήριο προκάλεσε ντόρο ανακοινώνοντας ότι ανακάλυψε ένα πεντακουάρκ. Ακόμα δέκα εργαστήρια που ανέλυσαν τα ίδια δεδομένα κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα, τελικά όμως η ανακάλυψη διαψεύστηκε επίσημα το 2005.

Τα τελευταία ευρήματα στον LHC ήρθαν σχεδόν τυχαία στη διάρκεια άσχετης μελέτης (βασική αποστολή του LHCb είναι να εξηγήσει γιατί το Σύμπαν δεν περιέχει μεγάλες ποσότητες αντιύλης).

«Μελετούσαμε κάτι διαφορετικό, οπότε στην αρχή το αγνοήσαμε. Για ιστορικούς λόγους μάς τρόμαζε η λέξη πεντακουάρκ, οπότε ελέγξαμε τα ευρήματα με κάθε τρόπο που μπορούσαμε να φανταστούμε» σχολιάζει στο Nature.com ο Σέλντον Στόουν του Πανεπιστημίου Σίρακιουζ της Νέας Υόρκης, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο LHCb.

Η ανακάλυψη ήρθε από τη μελέτη της διάσπασης ενός σωματιδίου που ονομάζεται Λάμδα b σε τρία διαφορετικά σωματίδια. Το πείραμα έδωσε ενδείξεις ότι η διάσπαση περνά από ενδιάμεσες καταστάσεις που θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε πεντακουάρκ.

«Εξετάσαμε όλες τις πιθανότητες για αυτά τα σήματα, και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι μπορούν να εξηγηθούν μόνο από καταστάσεις πεντακουάρκ» αναφέρει ο Τόμαζ Σκβαρνίκι, επίσης στο Πανεπιστήμιο Σίρακιουζ.

Τα κουάρκ, τα οποία είναι θεμελιώδη σωματίδια (δεν διασπώνται σε μικρότερα σωματίδια) έρχονται σε έξι διαφορετικές ποικιλίες ή «γεύσεις». Το πρωτόνιο, για παράδειγμα, αποτελείται από δύο «πάνω» κουάρκ και ένα «κάτω» κουάρκ».

Το πείραμα LHCb έδωσε ενδείξεις για δύο διαφορετικά πεντακουάρκ, τα οποία αποτελούνται από δύο «πάνω» κουάρκ, ένα «κάτω» κουάρκ, ένα «γοητευτικό» κουάρκ και ένα «γοητευτικό» αντικουάρκ.

Το ένα έχει μάζα 4,67 φορές μεγαλύτερη από το πρωτόνιο, το δεύτερο είναι λίγο βαρύτερο με 4,74 φορές τη μάζα του πρωτονίου.

Η ανακάλυψη θεωρείται σχεδόν τελεσίδικη, αφού η στατιστική αξιοπιστία φτάνει τα 9 σίγμα, πολύ πάνω από τα 5 σίγμα που απαιτούνται συνήθως για να αναγνωριστεί επίσημα η ανακάλυψη ενός νέου σωματιδίου.

Τα ευρήματα έχουν υποβληθεί για δημοσίευση στο Physics Review Letters, και είναι διαθέσιμα στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.org.

http://arxiv.org/abs/1507.03414

Η ερευνητική ομάδα του LHCb σχεδιάζει τώρα νέα πειράματα για τη μελέτη των ιδιοτήτων των πεντακουάρκ.

Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα στοιχεία για τις δυνάμεις που συγκρατούν τα κουάρκ στα πρωτόνια και τα νετρόνια και επιτρέπουν την ύπαρξη της ύλης όπως την γνωρίζουμε.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012412

DA2CCE05315579E02645BB18A72522F4.jpg.424843c238d60643f9f56a111bfaaee8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τι είναι τα πεντακουάρκ (pentaquark) :cheesy:

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ήταν γνωστά περίπου 100 είδη σωματιδίων μαζί με τα συνηθισμένα πρωτόνια, νετρόνια και ηλεκτρόνια. Ήταν πολύ δύσκολο για τους φυσικούς να δεχτούν ότι όλα αυτά ήταν θεμελιώδη σωματίδια. Έτσι το 1964 οι Murray Gell-Mann και George Zweig συνειδητοποίησαν ότι θα μπορούσε να μπει μια τάξη σ’ αυτή τη ζούγκλα των σωματιδίων αν υπέθεταν την ύπαρξη ενός νέου θεμελιώδους σωματιδίου, με ηλεκτρικό φορτίο ±1/3 ή ±2/3 του στοιχειώδους ηλεκτρικού φορτίου. Ο Gell-Mann ονόμασε το νέο σωματίδιο κουάρκ (quark).

Η λέξη quark εμφανίζεται στο μυθιστόρημα του James Joyce, «Finnegans Wake»:

Three quarks for Muster Mark!

Sure he has not got much of a bark

And sure any he has it’s all beside the mark

Οι Gell-Mann και Zweig, θεώρησαν ότι τα σωματίδια που ονομάζουμε αδρόνια (π.χ. πρωτόνια, νετρόνια, καόνια κ.λπ.) έχουν δομή και αποτελούνται από κουάρκ, τα οποία αλληλεπιδρούν διαμέσου των γλοιονίων που αποτελούν τον φορέα της ισχυρής αλληλεπίδρασης. ( Αντιθέτως, τα σωματίδια που ονομάζουμε λεπτόνια π.χ. ηλεκτρόνια, νετρίνα , δεν έχουν δομή )

Έτσι, προκύπτουν δυο κατηγορίες αδρονίων: τα βαρυόνια που συνίστανται από 3 κουάρκ και τα μεσόνια από 2 κουάρκ (ζεύγη κουάρκ – αντικουάρκ).

Το μοντέλο των κουάρκ επέτρεπε επίσης και τον σχηματισμό σωματιδίων που συνίστανται από 5 κουάρκ (4 κουάρκ + 1 αντικουάρκ ή 1 κουάρκ + 4 αντικουάρκ) και ονομάζονται πεντακουάρκ (pentaquark), που όμως δεν είχαν παρατηρηθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Πριν από μερικές ημέρες, οι ερευνητές του LHCb ανακοίνωσαν (arxiv.org) την ανίχνευση της κατάστασης του πεντακουάρκ (pentaquark).

http://arxiv.org/pdf/1507.03414v1.pdf

Η ανακάλυψη προέκυψε από την μελέτη των διασπάσεων των βαρυονίων Λb προς τρία διαφορετικά σωματίδια: το μεσόνιο J/ψ, το αρνητικό καόνιο Κ¯ και το γνωστό μας πρωτόνιο.

Μελετώντας τα φάσματα μαζών των J/ψ και πρωτονίων εντόπισαν τον ενδιάμεσο σχηματισμό δυο διαφορετικών πεντακουάρκ Pc+ (4380) και Pc+ (4450), με μάζες 4380 MeV και 4450 ΜeV, αντίστοιχα.

H στατιστική αξιοπιστία των δεδομένων είναι πάρα πολύ καλή και επιτρέπει την επίσημη αναγνώριση της ανακάλυψης.

Στις φωτογραφίες:

Τα αδρόνια χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: τα βαρυόνια (τριάδες κουάρκ) και τα μεσόνια (ζεύγη κουάρκ-αντικουάρκ)

Τα στοιχειώδη σωματίδια σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο

To μπλε ιστογραμμα και η μωβ καμπύλη αποδεικνύουν την ύπαρξη των δυο καταστάσεων πεντακουάρκ

http://physicsgg.me/2015/07/18/%cf%84%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%ac%cf%81%ce%ba-pentaquark/

pentaquarks1.png.5986c62f8dfa2df8adf37b6a56281f30.png

cf83cf84cebfceb9cf87ceb5ceb9cf8eceb4ceb7-cf83cf89cebcceb1cf84ceafceb4ceb9ceb1.png.f7057f68c50e48fcab0050469169c5c9.png

hadrons.gif.c1b52397c9def937a32c8eda87b46c4c.gif

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εξερευνώντας τη «σκοτεινή πλευρά» του μποζονίου Higgs :cheesy:

Παρόλο που ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN έγραψε ιστορία το 2012, επιβεβαιώνοντας πειραματικά ότι το μποζόνιο Χιγκς όντως υπάρχει, αυτό το επίτευγμα κάθε άλλο παρά σημαίνει πως το λεγόμενο «σωματίδιο του Θεού» δεν συνεχίζει από αρκετές απόψεις να αποτελεί ερωτηματικό για τους επιστήμονες.

Έτσι, με την έναρξη της επαναλειτουργίας του LHC τον περασμένο μήνα, μετά την αναβάθμιση η οποία σχεδόν θα διπλασιάσει την ενέργεια των συγκρούσεων στο εσωτερικό του, οι φυσικοί που συμμετέχουν στο «πείραμα του αιώνα» ελπίζουν πως ανάμεσα σε άλλα θα μπορέσουν να ανακαλύψουν πολύ περισσότερα στοιχεία για τη φύση του σωματιδίου.

Το «σωματίδιο του Θεού» αποτελούσε τον «χαμένο κρίκο» στο Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το μοντέλο που περιγράφει τα «συστατικά» της ύλης και τους τρόπους που αυτά αλληλεπιδρούν. Με την επιβεβαίωση της ύπαρξής του, ουσιαστικά επαληθεύτηκε πειραματικά ο μηχανισμός που προσδίδει μάζα στην ύλη – και ο οποίος, μέχρι το 2012, ήταν απλώς μία θεωρητική υπόθεση.

Έτσι, όπως λέει χαρακτηριστικά στο σάιτ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης η Ντανιέλα Μπορτολέτο, καθηγήτρια στο τμήμα φυσικής του Ιδρύματος, η ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς ήταν ένα γεγονός-ορόσημο για τη φυσική. Τώρα όμως, συμπληρώνει, θα πρέπει και να κατανοηθούν οι ιδιότητές του.

«Το σωματίδιο είναι πραγματικά εντυπωσιακό», σημειώνει. Για να το εξηγήσει, αναφέρει σαν παράδειγμα το σπιν του. Γνωστό στα ελληνικά και ως ιδιοστροφορμή, το σπιν είναι μία κβαντομηχανική ιδιότητα που έχουν όλα τα σωματίδια. «Το σπιν εξηγεί τη συμπεριφορά των στοιχειωδών σωματιδίων: σωματίδια που έχουν μάζα, όπως το ηλεκτρόνιο, έχουν σπιν 1/2. Επομένως, δύο ηλεκτρόνια δεν μπορούν να βρίσκονται στην ίδια κβαντική κατάσταση».

«Από την άλλη μεριά, φορείς των δυνάμεων, όπως το φωτόνιο που είναι υπεύθυνο για τις ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις, έχουν σπιν 1. Έτσι, με δεδομένο πως το μποζόνιο Χιγκς έχει σπιν 0, διαθέτοντας ωστόσο μάζα, δεν ανήκει σε καμία από τις δύο κατηγορίες».

Λόγω της φύσης του, το «σωματίδιο του Θεού» ενδεχομένως να δώσει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να κατανοήσουν τον κοσμικό πληθωρισμό, δηλαδή την απότομη διαστολή που γνώρισε το σύμπαν, σχεδόν αμέσως μετά τη «γέννησή» του. «Χάρις στο Χιγκς, αποκτούν μάζα τα ηλεκτρόνια, σχηματίζονται τα άτομα, και τελικά υπάρχουμε κι εμείς οι ίδιοι. Εντούτοις, γιατί τα στοιχειώδη σωμάτια έχουν τόσο διαφορετικές μάζες;», αναρωτιέται η φυσικός.

«Τα δεδομένα από τη δεύτερη φάση λειτουργίας του επιταχυντή θα μας επιτρέψουν να μελετήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις διασπάσεις του μποζονίου Χιγκς, με τις οποίες για παράδειγμα παράγονται ζεύγη κουάρκ. Θα μας δώσουν επίσης τη δυνατότητα να αναζητήσουμε για άλλα σωματίδια με ιδιότητες παρόμοιες με αυτό, αλλά και να εξετάσουμε μήπως το μποζόνιο διασπάται σε σκοτεινή ύλη».

Μαζί με άλλους συναδέλφους της και φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, η Μπορτολέτο συμμετέχει στην ομάδα που χρησιμοποιεί τον ανιχνευτή ATLAS στον LHC. Πέρα από τη μελέτη του μποζονίου Χιγκς, οι πρωτόγνωρες ενέργειες που θα πετύχει στη δεύτερη φάση του ο επιταχυντής, σύμφωνα με την ερευνήτρια οδηγούν τη φυσική σε «αχαρτογράφητα νερά». «Δεν ξέρουμε τι θα βρούμε από εδώ και πέρα, κάτι που κάνει τη νέα φάση των πειραμάτων ακόμη πιο συναρπαστική».

«Ελπίζουμε πως θα μπορέσουμε να βρούμε μερικές “ρωγμές” στο Καθιερωμένο Πρότυπο, καθώς υπάρχουν αρκετοί ακόμη γρίφοι για το σύμπαν μας, που δεν μπορούμε να απαντήσουμε».

http://physicsgg.me/2015/07/22/%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%80%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%bf/

higgs-ce0047h-nice2.thumb.jpg.e637257aa8fe714fb3396f7282fd2dae.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Υπερσυμμετρία και LHC. :cheesy:

Αν και τα προηγούμενα χρόνια είχαν εκφρασθεί ελπίδες πως ένα σπάνιο υποατομικό φαινόμενο θα μπορούσε να εξηγηθεί από τη θεωρία της υπερσυμμετρίας, αποτελώντας έτσι μια βάσιμη ένδειξη για την ισχύ του συγκεκριμένου φυσικού μοντέλου, νέες μετρήσεις έρχονται να διαψεύσουν αυτές τις προσδοκίες.

Οι μετρήσεις προήλθαν από τον Μεγάλο επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN και είναι εντελώς συμβατές με το Καθιερωμένο Πρότυπο, με συνέπεια να μην χρειάζονται κάποια εναλλακτική φυσική θεωρία για να ερμηνευθούν.

Το φαινόμενο αφορά τα κουάρκ, δηλαδή τους βασικούς τύπους των στοιχειωδών σωματιδίων της ύλης, και πιο συγκεκριμένα τη σπάνια διάσπαση του χαμηλού (bottom) κουάρκ σε άνω (up) κουάρκ. Καθώς τα έως τώρα δεδομένα ήταν αντικρουόμενα, ορισμένοι επιστήμονες είχαν προτείνει μία εξήγηση πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο – στα πλαίσια της υπερσυμμετρίας.

Ωστόσο, οι τελευταίες παρατηρήσεις «είναι απολύτως συνεπείς με το Καθιερωμένο Πρότυπο και καθιστούν άχρηστη την ανάγκη μίας τέτοιας υπόθεσης», αναφέρει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Γκάι Γουίλκινσον, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επικεφαλής της ομάδας πίσω από το πείραμα στον LHC. «Βέβαια, δεν μπορώ να αρνηθώ πως θα ήταν συναρπαστικό αν δείχναμε πως κάτι δεν πάει καλά με το Καθιερωμένο Πρότυπο», πρόσθεσε.

Το Καθιερωμένο Πρότυπο περιγράφει όλα τα στοιχειώδη σωμάτια που συγκροτούν την ύλη, όπως και τις δυνάμεις, πλην της βαρύτητας, με τις οποίες αυτά αλληλεπιδρούν. Ωστόσο, πέρα από το ότι δεν περιγράφει τη βαρύτητα, έχει αρκετές ακόμη αδυναμίες – με κυριότερη πως δεν εξηγεί τη φύση της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης, που αποτελούν το 95% του σύμπαντος.

Γνωστή και ως SUSY, η υπερσυμμετρία αποτελεί μία από τις θεωρίες που έχουν προταθεί και δίνουν «απάντηση» σε αυτές τις αδυναμίες. Γι’ αυτό τον σκοπό, υποθέτει πως για κάθε γνωστό σωματίδιο υπάρχει ένας υπερσυμμετρικός του «εταίρος». Ορισμένοι επιστήμονες αξιοποιούν τη θεωρία για την εξήγηση της σκοτεινής ύλης, υποθέτοντας πως αποτελείται από το ελαφρύτερο υπερσυμμετρικό σωματίδιο.

Από την άλλη πλευρά, όμως, μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει καμία πειραματική ένδειξη για την ύπαρξη κάποιου υπερσυμμετρικού σωματιδίου – και μάλιστα ούτε καν στην πρώτη φάση λειτουργίας του LHC, κάτι που αναμενόταν από πολλούς υπέρμαχους της θεωρίας. Παρ’ όλα αυτά, ο Γουίλκινσον λέει πως «είναι πολύ νωρίς» για να ξεγράψουμε την υπερσυμμετρία.

«Είναι δύσκολο να “πεθάνει” η υπερσυμμετρία: μοιάζει σαν τέρας με πολλά κεφάλια», ανέφερε. Το επιχείρημα που χρησιμοποιεί συμμερίζονται και οι περισσότεροι ειδικοί στη στοιχειώδη φυσική, υποστηρίζοντας πως η δεύτερη φάση λειτουργίας του LHC, που ξεκίνησε τον Απρίλιο, μπορεί κάλλιστα να κρύβει εκπλήξεις. Κι αυτό γιατί η μέγιστη ισχύς των συγκρούσεων στο εσωτερικό του θα αγγίξει τα 13 TeV. Μια απόδοση που όχι μόνο υπερβαίνει τα 8 TeV της πρώτης φάσης, αλλά και που για πρώτη φορά θα έχουν στη διάθεσή τους όσοι επιστήμονες μελετούν τα «μυστήρια» του υποατομικού κόσμου.

Εντούτοις, σύμφωνα με τον καθηγητή του πανεπιστήμιου της Οξφόρδης, τα αμέσως επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα για την υπερσυμμετρία. «Αν δεν υπάρξει κάποια ανακάλυψη μέσα στην επόμενη διετία, τότε η θεωρία θα περιέλθει σε ακόμη δεινότερη θέση. Ο αριθμός των υποστηρικτών της είναι σίγουρο πως θα μειωθεί».

Η υπερσυμμετρία βασίζεται στην ένωση σε μια οικογένεια των δυο μεγάλων ομάδων σωματιδίων που το καθιερωμένο πρότυπο θεωρεί πολύ διαφορετικές μεταξύ τους: των μποζονίων (φορείς αλληλεπιδράσεων) και των φερμιονίων (ύλη). Σύμφωνα με τις θεωρίες αυτού του είδους τα μεν μετατρέπονται στα δε αλλάζοντας ρόλους. Κάθε γνωστό σωματίδιο έχει έναν «υπερσυμμετρικό σύντροφο». Τα κουάρκ τα s-κουάρκ, το φωτόνιο το φωτίνο κ.ο.κ. Κάθε μποζόνιο διαθέτει το υπερσυμμετρικό του σωματίδιο, το οποίο είναι ένα φερμιόνιο και αντίστοιχα κάθε φερμιόνιο διαθέτει το υπερσυμμετρικό του σωματίδιο, το οποίο είναι ένα μποζόνιο. Όμως τα συνήθη μποζόνια δεν είναι τα υπερσυμμετρικά σωματίδια των συνήθων φερμιονίων και το αντίθετο.

http://physicsgg.me/2015/07/29/%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-lhc/

susyparticles_sm.png.9c5a6a1e7e7185972fe9d943cb99419d.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Μετρήσεις του CERN δείχνουν να κλονίζουν την ερμηνεία της φυσικής για τον κόσμο. :cheesy:

Το Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή την καλύτερα εδραιωμένη ως σήμερα φυσική θεωρία για τα «συστατικά» του κόσμου και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, φαίνεται να αψηφά μία κατηγορία υποατομικών σωματιδίων που μελετώνται πειραματικά στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN.

Με βάση την επεξεργασία μετρήσεων από τον επιταχυντή, μία ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ισχυρές ενδείξεις ότι τα συγκεκριμένα σωματίδια, που ονομάζονται λεπτόνια, παραβιάζουν το Καθιερωμένο Πρότυπο. Ένα αποτέλεσμα που, αν επαληθευτεί, θα ανοίξει τον δρόμο για να προταθούν νέες φυσικά μοντέλα που θα το εξηγούν, είτε προσαρμόζοντας το Καθιερωμένο Πρότυπο είτε διατυπώνοντας εντελώς καινούριες θεωρίες.

Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι η πιο επιτυχημένη ερμηνεία της φυσικής για ό,τι μας περιβάλλει, καθώς περιλαμβάνει τα στοιχειώδη σωματίδια που γνωρίζουμε έως σήμερα πως συγκροτούν την ύλη και την ακτινοβολία, όπως και τις τρεις από τις τέσσερις δυνάμεις. Ωστόσο, παρά τα πειράματα που μέχρι σήμερα έχουν επιβεβαιώσει την ισχύ του, είναι δεδομένο πως κάθε άλλο αποτελεί την τελεσίδικη εικόνα της επιστήμης για τη φύση.

Κι αυτό όχι μόνο γιατί δεν περιγράφει τη βαρύτητα, αλλά και επειδή δεν δίνει απαντήσεις σε σημαντικά κοσμικά και κοσμολογικά μυστήρια, όπως για παράδειγμα την ασυμμετρία της ύλης με την αντιύλη στα πρώτα στάδια «γέννησης» του σύμπαντος, χάρις στην οποία δημιουργήθηκε ο κόσμος όπως τον παρατηρούμε σήμερα. Έτσι, πειράματα όπως οι συγκρούσεις στους επιταχυντές έχουν στόχο να φέρουν στο φως νέα φαινόμενα, τα οποία πηγαίνουν πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο.

Ένα τέτοιο φαινόμενο υποστηρίζουν πως εντόπισαν επιστήμονες στον LHC, ανάμεσά τους και φυσικοί από το αμερικανικό πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, αναλύοντας δεδομένα από τον ανιχνευτή LHCb του επιταχυντή, τα οποία προέκυψαν τις χρονιές 2011-2012, δηλαδή κατά την πρώτη φάση λειτουργίας του πειραματικής διάταξης. Τα δεδομένα αφορούν τη διάσπαση των Β μεσονίων, από την οποία παράγονται μεταξύ άλλων δύο είδη λεπτονίων: Ταυ λεπτόνια και μιόνια.

Σε αντίθεση με το τρίτο είδος λεπτονίων, τα ηλεκτρόνια, τα δύο αυτά σωμάτια είναι εξαιρετικά ασταθή, με συνέπεια να διασπώνται σε ελάχιστο χρόνο. Μάλιστα, σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο, αν γίνει η σχετική διόρθωση για τη διαφορά μάζας τους, τότε οι διασπάσεις τους γίνονται με τον ίδιο ρυθμό.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, στα πλαίσια του Καθιερωμένου Προτύπου, τα λεπτόνια συμπεριφέρονται με ίδιο τρόπο σε όλες τις θεμελιώδεις δυνάμεις. Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση των επιστημόνων, η οποία θα δημοσιευτεί στο περιοδικό Physical Review Letters, οι ρυθμοί διάσπασης των δύο συγκεκριμένων ειδών παρουσιάζουν μία αισθητή, αν και μικρή, διαφορά.

Αν οι υπολογισμοί τους ισχύουν, το συμπέρασμα τότε είναι ότι πιθανώς στη διαδικασία εμπλέκονται άγνωστες έως σήμερα δυνάμεις ή σωμάτια. Με δεδομένο πως η ίδια «μεταχείριση» των λεπτονίων είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό του Καθιερωμένου Προτύπου, «τότε θα μπορούμε να πούμε πως βρήκαμε αποδείξεις για ένα φαινόμενο πέρα από τη συγκεκριμένη θεωρία», όπως αναφέρει ο Χασάν Τζαβάχερι, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.

Το αποτέλεσμα από τον ανιχνευτή LHCb συμφωνεί με τους υπολογισμούς της διάσπασης των λεπτονίων που είχαν γίνει παλιότερα με βάση δεδομένα από το πείραμα BaBar στο Κέντρο του Γραμμικού Επιταχυντή του Στάνφορντ. Παρόλο που αυτό ενισχύει την αξιοπιστία της ανακάλυψης στο CERN, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως θα πρέπει να γίνουν και άλλες παρόμοιες μελέτες, ώστε να επαληθευτεί πως όντως ανακάλυψαν μία παραβίαση του Καθιερωμένου Προτύπου.

Επίσης, και οι ίδιοι θα συνεχίσουν την επεξεργασία δεδομένων που θα προκύψουν από τον LHC, κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης λειτουργίας του επιταχυντή.

http://www.naftemporiki.gr/story/997142/metriseis-tou-cern-deixnoun-na-klonizoun-tin-ermineia-tis-fusikis-gia-ton-kosmo

megalos-epitaxuntis-adronion-lhc-cern.jpg.e4930d4923b155acfaf3fd6db2132313.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σωματίδια από το Διάστημα ρίχνουν φως στην καταστροφή της Φουκουσίμα. :cheesy:

Τέσσερα χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή της Φουκουσίμα, κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα που κατέληξαν τα άκρως επικίνδυνα καύσιμα τριών αντιδραστήρων. Την απάντηση θα μπορούσε να δώσει η «τομογραφία μιονίων», μια φουτουριστική τεχνική που βασίζεται σε υποατομικά σωματίδια από το όριο του Διαστήματος.

Η μέθοδος θυμίζει την κλασική ακτινογραφία και την αξονική τομογραφία: τα σωματίδια περνούν μέσα από το υπό εξέταση αντικείμενο, σκεδάζονται (εκτρέπονται) από υλικά μεγάλης πυκνότητας και καταλήγουν σε έναν ανιχνευτή, επιτρέποντας έτσι τη δημιουργία μιας τρισδιάστατης αναπαράστασης.

Στη Φουκουσίμα, οι ερευνητές σκοπεύουν να αξιοποιήσουν τα μιόνια, αρνητικά φορτισμένα υποατομικά σωματίδια που μοιάζουν με το ηλεκτρόνιο αλλά έχουν 200 φορές μεγαλύτερη μάζα.

Τα βραχύβια αυτά σωματίδια παράγονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας όταν τα πρωτόνια της κοσμικής ακτινοβολίας συγκρούονται με μόρια αέρα.

Οι συγκρούσεις αυτές δημιουργούν μια βροχή μιονίων που πέφτει στο έδαφος με ρυθμό περίπου 10.000 σωματιδίων ανά τετραγωνικό μέτρο ανά λεπτό.

Χρησιμοποιώντας ογκώδεις ανιχνευτές μιονίων, δύο ιαπωνικά εργαστήρια έχουν ήδη προχωρήσει στην απεικόνιση δύο αντιδραστήρων στη Φουκουσίμα.

Οι πρώτες εικόνες είναι θολές, από το κέντρο τους όμως απουσιάζει η σκιά του πυρήνα του αντιδραστήρα, ένδειξη ότι οι ράβδοι πυρηνικού καυσίμου έλιωσαν και κύλησαν στο δάπεδο.

Ο εντοπισμός αυτού του επικίνδυνου υλικού είναι βασική απαίτηση στις εργασίες διάλυσης του εργοστασίου Φουκουσίμα-Νταΐτσι, μια επιχείρηση που εκτιμάται ότι θα διαρκέσει τέσσερις δεκαετίες.

Συντρίμμια από τις εκρήξεις που σημειώθηκαν στο εργοστάσιο μετά το χτύπημα τσουνάμι το Μάρτιο του 2011 εμποδίζουν την πρόσβαση στους χώρους των αντιδραστήρων, και τα ακραία επίπεδα ραδιενέργειας καταστρέφουν τις κάμερες.

«Αυτήν τη στιγμή δεν γνωρίζουμε πού βρίσκονται τα καύσιμα» σχολιάζει στο αμερικανικό Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο (NPR) ο Κρίστοφερ Μόρις, ερευνητής του Εθνικού Εργαστηρίου του Λος Άλαμος στο Νιου Μέξικο. Το NPR πραγματοποίησε μάλιστα τα δικά του πειράματα με έναν δανεικό ανιχνευτή μιονίων σε σταθμό του μετρό στην Ουάσινγκτον.

Ο Μόρις συνεργάζεται τώρα με την ιαπωνική Toshiba για τη χρήση πιο ευαίσθητων ανιχνευτών μιονίων. Οι ογκώδεις ανιχνευτές είναι έτοιμοι, όμως η εγκατάστασή τους στον επικίνδυνο χώρο γύρω από τους αντιδραστήρες είναι δύσκολη υπόθεση.

Όταν το σύστημα τελικά λειτουργήσει, οι υπεύθυνοι ίσως μπορέσουν να μάθουν τι ακριβώς συνέβη στους τρεις αντιδραστήρες την ολέθρια μέρα της 11ης Μαρτίου 2011.

Στις φωτογραφίες αριστερά, προσομοίωση μιας τομογραφίας μιονίων σε αντιδραστήρα. Δεξιά, μια πραγματική εικόνα από τις πρώτες απόπειρες.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500022023

reactor.jpg.f4fb9607e1ea0ccf15dfee740518a174.jpg

E94C0C5844AA5A2C892038841750FA89.jpg.6f18d52cb5747bf525bb3ae883695c04.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νεώτερα για το μποζόνιο Higgs από τα πειράματα ATLAS και CMS :cheesy:

Τρία χρόνια μετά την ανακάλυψη του σωματιδίου (μποζονίου) του Χιγκς, οι ερευνητικές κοινοπραξίες ATLAS και CMS του CERN παρουσίασαν από κοινού για πρώτη φορά, σε επιστημονικό συνέδριο (LHCP 2015), τις συνδυασμένες μετρήσεις τους για πολλές από τις ιδιότητες του σωματιδίου, ρίχνοντας έτσι περισσότερο φως στη φύση του.

Οι νέες μετρήσεις βασίζονται στην ενδελεχή ανάλυση των δεδομένων από τις συγκρούσεις σωματιδίων που είχαν γίνει την περίοδο 2011-12. Τα νέα ευρήματα επιτρέπουν καλύτερες προβλέψεις για τη δημιουργία και τη διάσπαση του σωματιδίου και το πώς αυτό αλληλεπιδρά με άλλα σωματίδια.

ATLAS/CERN

Όλες οι ιδιότητες του «Χιγκς», σύμφωνα με τις νέες μετρήσεις, συμφωνούν με τις θεωρητικές προβλέψεις του «Καθιερωμένου Προτύπου» (Standard Model) της Φυσικής και θα αποτελέσουν το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα γίνουν νέες αναλύσεις τους επόμενους μήνες.

Είχε προηγηθεί φέτος τον Μάιο η καλύτερη μέτρηση της μάζας του σωματιδίου Χιγκς, πάλι μετά από συνδυασμένη ανάλυση από τις δύο ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες ATLAS και CMS.

CMS/CERN

Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να παραχθεί ένα μποζόνιο Χιγκς και να διασπασθεί σε άλλα σωματίδια. Οι φυσικοί των δύο πειραμάτων κατέληξαν, με την μεγαλύτερη ακρίβεια μέχρι σήμερα, στις πιο κοινές από αυτές τις διασπάσεις του.

Οι φυσικοί του CERN συνεχίζουν να μελετούν το συγκεκριμένο σωματίδιο από κάθε δυνατή οπτική γωνία και δεν αποκλείουν ότι κάποια στιγμή θα ανοίξουν την πόρτα σε μια νέα Φυσική πέρα από τα όρια του Καθιερωμένου Προτύπου.

Στην φωτογραφία τα αποτελέσματα της ανάλυσης από τα δυο ανεξάρτητα πειράματα CMS και ATLAS (κόκκινο – μπλε). Με μαύρο η ακρίβεια που προκύπτει από τον συνδυασμό των αποτελεσμάτων και των δυο πειραμάτων

http://physicsgg.me/2015/09/01/%ce%bd%ce%b5%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b6%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%bf-higgs/

higgs-cms.jpg.a4c71ecfe951ba4479581fe03c64e011.jpg

atlas.jpg.73149bf6d9cc2c443bc442c2990b5f8a.jpg

scan_kappa_v_kappa_f.thumb.png.b338a3c211b30a79b3ac92a15ffabd97.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Στο «στόχαστρο» του CERN η επικράτηση της ύλης στο πρώιμο σύμπαν. :cheesy:

Πώς έμοιαζε το σύμπαν λίγες μόλις στιγμές μετά τη γέννησή του και για ποιον λόγο «γεννήθηκε» η ύλη που μας περιβάλλει, αφού τα πρώτα σωματίδια που δημιουργήθηκαν τότε θα έπρεπε να αλληλοεξουδετερωθούν πλήρως με τα αντισωματίδια που σχηματίσθηκαν παράλληλα;

Αυτό το ερώτημα βρίσκεται στο επίκεντρο του πειράματος ALICE, το οποίο διεξάγεται στο CERN της Γενεύης, όπου παράλληλα πραγματοποιούνται πολλές ακόμη έρευνες στην κοσμολογία και τη σωματιδιακή φυσική. Στον ισχυρότερο αυτή τη στιγμή επιταχυντή στον κόσμο, τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, οι ερευνητές του CERN αναγκάζουν σε βίαιες συγκρούσεις πρωτόνια και πυρήνες μολύβδου.

Οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό του επιταχυντή είναι 100.000 φορές μεγαλύτερες από αυτές στον Ήλιο. «Έτσι, αναπαράγουμε συνθήκες που είναι αρκετά παρεμφερείς με ό,τι συνέβαινε λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη», λέει η Λόρα Φαμπιέτι, καθηγήτρια φυσικής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μαζί με τον Τόμστεντ Τόμας, η Φαμπιέτι είναι επικεφαλής των δύο ερευνητικών ομάδων του ALICE από το Μόναχο.

Αυτό που αναπαράγεται στο εργαστήριο είναι πλάσμα κουάρκ-γκλουονίων, το οποίο είχε σχηματισθεί ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Η ποσότητα τεχνητού πλάσματος κουάρκ-γκλουονίων παραμένει σταθερή για λιγότερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου. Αν και αυτό το διάστημα είναι πολύ σύντομο, δίνει τη δυνατότητα στους ερευνητές να ανατρέξουν πίσω στον χρόνο, και στην εποχή όπου το σύμπαν είχε εξαιρετικά μικρή «ηλικία».

Το πείραμα ALICE φιλοδοξεί να γράψει στην προσπάθεια να διελευκάνει ένα από τα σημαντικότερα συμπαντικά μυστήρια.

Σύμφωνα με το θεώρημα CPT (φορτίο, ομοτιμία, χρόνος), υπάρχει μία θεμελιώδης συμμετρία ανάμεσα στα σωματίδια και τα αντισωματίδια του σύμπαντος.

Ειδικότερα, δεν θα έπρεπε να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο σύμπαν μας και ένα σύμπαν όπου αντισωματίδια είχαν πάρει τη θέση όλων των σωματιδίων, και το αντίστροφο. Ωστόσο, είναι αποδεδειγμένο πως υπάρχει κάποια διαφορά, επειδή σύμφωνα με τη θεωρία της κοσμικής δημιουργίας, αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη θα πρέπει να δημιουργήθηκαν ίσες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων.

Επιπλέον, όταν σωματίδια συγκρούονται με αντισωματίδια, τότε αλληλοεξουδετερώνονται. Ωστόσο, αν και αυτό θα σήμαινε πως δεν θα έπρεπε σήμερα να υπάρχει το παραμικρό «δομικό στοιχείο» ύλης και αντιύλης, ξέρουμε πως η ύλη κατακλύζει το σύμπαν και η αντιύλη είναι σχεδόν ολοκληρωτικά απούσα. Κάτι που σημαίνει πως, στην αρχή της κοσμικής δημιουργίας, τα σωματίδια έστω και ελαφρώς υπερτερούσαν των αντισωματιδίων.

Επομένως, οι φυσικοί ψάχνουν για κάποια παραβίαση του θεωρήματος CPT, το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει την ασυμμετρία της ύλης με την αντιύλη. «Το πείραμα ALICE προσπαθεί να βρει ίχνη αυτής της παραβίασης, μετρώντας με υψηλή ακρίβεια τις ιδιότητες των σωματιδίων και των αντισωματιδίων που παράγονται με τις συγκρούσεις στο εσωτερικό του επιταχυντή», εξηγεί η επιστήμονας.

Στην πρόσφατη μελέτη των επιστημόνων, ερεύνησαν την αναλογία μάζας-φορτίου σε πυρήνες του ηλίου-3 και δευτέριου, όπως και των αντισωματιδίων τους. Το φορτίο και η μάζα υπολογίζονται μέσα σε έναν ανιχνευτή αερίων, ονόματι TPC (Time Projection Chamber). Το TPC είναι επομένως η «καρδιά» του πειράματος ALICE.

Τα αποτελέσματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Nature Physics» είναι τα ακριβέστερα που έχουν γίνει έως σήμερα και επιβεβαιώνουν το θεώρημα συμμετρία. Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν ήδη στα σκαριά βελτιώσεις στους ανιχνευτές ALICE, με σκοπό να αυξήσουν ακόμη περισσότερο την ακρίβεια των δεδομένων και να προσεγγίσουν την απάντηση.

«Αυτή τη στιγμή μπορούμε να καταγράφουμε 500 συγκρούσεις ανά δευτερόλεπτο», εξηγεί η Φαμπιέτι. «Σύντομα θα ανεβάσουμε αυτό το νούμερο στις 50.000 συγκρούσεις ανά δευτερόλεπτό».

Η εγκατάσταση των νέων ανιχνευτών σχεδιάζεται για το 2018.

http://www.naftemporiki.gr/story/999443/sto-stoxastro-tou-cern-i-epikratisi-tis-ulis-sto-proimo-sumpan

sumpan-diastima.jpg.e826967504483e810ce48bd578c14e97.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Σάιμπραντ ντε Γιονγκ, o νέος πρόεδρος του Συμβουλίου του CERN. :cheesy:

Ο διακεκριμένος φυσικός Σάιμπραντ ντε Γιονγκ θα είναι ο νέος -22ος κατά σειρά- πρόεδρος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) από τη χρονιά που μας έρχεται. Ο ολλανδός καθηγητής θα αναλάβει τα καθήκοντά του από την 1η Ιανουαρίου του 2016, διαδεχόμενος τη σημερινή πρόεδρο Αγκνιέσκα Ζαλέφσκα. Η θητεία του θα διαρκέσει ένα έτος, με δυνατότητα επανεκλογής δυο ακόμη φορές.

«Ο Σάιμπραντ ντε Γιονγκ έχει υπηρετήσει το Συμβούλιο του CERN με εργατικότητα, πραγματισμό και σοφία καθόλη τη διάρκεια της θητείας μου ως προέδρου» δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση της εκλογής του ολλανδού επιστήμονα η κυρία Ζαλέφσκα, η οποία είναι πρόεδρος του Συμβουλίου τα τρία τελευταία χρόνια και η θητεία της λήγει στα τέλη Δεκεμβρίου.

«Όταν έρθει η στιγμή να παραδώσω τη σκυτάλη, θα την αφήσω σε σίγουρα χέρια».

Από την πλευρά του ο κ. ντε Γιονγκ, ο οποίος ειδικεύεται στη σωματιδιακή φυσική, δήλωσε ευγνώμων για την τιμή που του έγινε. «Οφείλω πολλά στο CERN, στο οποίο μπήκα για πρώτη φορά σαν θερινός φοιτητής το 1984» είπε. «Το CERN είναι γεμάτο φιλοδοξία και βρίσκεται σε εξαιρετική θέση ώστε να προχωρήσει τη σωματιδιακή φυσική προς τα μπρος με τον LHC, τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, σε πλήρη λειτουργία. Επίσης δεν λείπουν οι ιδέες για νέες ευκαιρίες και δεσμεύομαι απόλυτα να προωθήσω τις αποφάσεις που θα βελτιστοποιήσουν το μέλλον του CERN. Είναι τιμή για μένα και ευχαριστώ το Συμβούλιο του CERN που με επέλεξε ως τον επόμενό του πρόεδρο».

Ο Σάιμπραντ ντε Γιονγκ πήρε το διδακτορικό του το 1990 από το Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ. Το θέμα της διατριβής του αφορούσε τον σχεδιασμό ενός καινοτόμου συστήματος πολυεπεξεργαστών για το «κύκλωμα πυροδότησης» του θερμιδόμετρου ZEUS του εργαστηρίου DESY στη Γερμανία. Το «κύκλωμα πυροδότησης» είναι επιφορτισμένο με το έργο να λαμβάνει υπερβολικά γρήγορες αποφάσεις σχετικά με το ποια δεδομένα θα πρέπει να καταγραφούν και ποια όχι. Μετά το διδακτορικό του ο ολλανδός επιστήμονας εργάστηκε στον ανιχνευτή OPAL του επιταχυντή LEP του CERN ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στη συνέχεια πέρασε στον επιταχυντή Tevatron του εργαστηρίου Fermilab στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ασχολήθηκε με το κυνήγι του μποζονίου Χιγκς.

Από το 1998 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέγκεν στην Ολλανδια όπου διδάσκει φυσική υψηλών ενεργειών. Τα τελευταία χρόνια το ερευνητικό ενδιαφέρον του έχει επικεντρωθεί στην αστροσωματιδιακή φυσική και συμμετέχει στις έρευνες του Αστεροσκοπείου Πιερ Οζέ για την κοσμική ακτινοβολία. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής του LHC και εκπρόσωπος της Ολλανδίας στην Ομάδα Στρατηγικής του Συμβουλίου του CERN. Είναι μέλος του Συμβουλίου του CERN από το 2010 και έχει τιμηθεί με τη διάκριση του Τάγματος των Ιπποτών του Λέοντα των Κάτω Χωρών.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026646

6BC660335E74EB3B93E24E56982A870F.jpg.078be5f6e477d403f0dbfa47e3ff0236.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης