George Makris

Χαίρομαι να βλέπω τα συνήθη ψεύδη και συκοφαντίες. 1ο Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Γ’, X, 3-4: 3.(..) Έγινε (ο Ασκληπιός) μάλιστα χειρουργός και ασκώντας την τέχνη αυτή για πολύν καιρόν όχι μόνο εμπόδιζε μερικούς ανθρώπους να πεθαίνουν, αλλά ανέσταινε και τους πεθαμένους. (..) 4. Αλλά ο Ζευς από το φόβο μήπως οι άνθρωποι μάθουν την ιατρική απ’ τον Ασκληπιό και βοηθούν έτσι ο ένας τον άλλο, τον κατακεραύνωσε. %%%%%%%%%%%%%%% 2ο Οι αρχαίοι Αθηναίοι, όταν πλάκωσε ο λοιμός, προσπαθούσαν με μάγια να γιατρευτούν. Αλλά «ως και οι παρακλήσεις στους ναούς και τα μαντεία κι ό,τι άλλο τέτοιο μέτρο απελπισίας πάρθηκε βγήκαν όλα ανώφελα, ώσπου, τέλος, νικημένοι από το κακό, τα παράτησαν» (Θουκιδίδης, 2, 47). %%%%%%%%%%%%%%% 3ο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΗ 1 ΤΙΜΑ ιατρόν προς τας χρείας αυτού τιμαίς αυτού, και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος· 2 παρά γαρ Υψίστου εστίν ίασις, και παρά βασιλέως λήψεται δόμα. 3 επιστήμη ιατρού ανυψώσει κεφαλήν αυτού, και έναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται. 4 Κύριος έκτισεν εκ γης φάρμακα, και ανήρ φρόνιμος ου προσοχθιεί αυτοίς %%%%%%%%%%%%%%% 4ο Ασκληπιεία, Καθηγητής Γ.Ι. Καρβελάς, Μεγάλη Ελληνικής Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Ε΄, σελίδες 831 – 832 Εις το επιφανέστατο των Ασκληπιείων, το εν Επιδαύρω, εκ των πολλών Ιάσεων, οι οποίες είναι αναγεγραμμένες στις λίθινες στήλες, τις οποίες αναφέρει ο Παυσανίας και οι οποίες ανευρέθηκαν κατά τις προ ολίγες δεκαετηρίδες γενόμενες ανασκαφές, ουδεμία αναγράφεται ως γενομένη διά πραγματικής ιατρικής θεραπείας, αλλά όλες αποδίδονται σε άμεση επέμβαση του Ασκληπιού επί των κοιμωμένων στο ιερό. %%%%%%%%%%%%%% Για την Βυζαντινή Ιατρική: http://www.apologitis.com/gr/ancient/byz_iatriki.htm Ο Ιπποκράτης εικονίζεται σαν άγιος σε βυζαντινό χειρόγραφο

Για το 2 εις την 900 δισ. Στην περίπτωση της απλής γεωμετρικής προόδου 1,2,4,8... το άθροισμα των ν πρώτων όρων είναι ίσο με 2^ν-1. Για παράδειγμα 1+2+4=2^3-1. Δηλαδή ισούται με τον επόμενο όρο μείον ένα. Είναι δυνατόν να γίνεται συνεχώς διπλασιασμός και να ξεπεράσει ο αριθμός των βακτηριδίων τον αριθμό των μορίων του νερού της γης;;;; Προφανώς ο διπλασιασμός κάποτε σταματά. Επαναλαμβάνω τα μόρια του νερού της Γης είναι περίπου 2 εις την 155. ( 1,4E+21 kg νερού = 4,68378E+46 μόρια νερού = περίπου 2 ^ 155 μόρια ) Να γιατί ανέφερα τον αριθμό των μορίων του νερού. %%%%%%%%%%%%%%%% Ας θυμηθούμε το πρόβλημα με το σκάκι όπου σε κάθε τετράγωνο τοποθετούμε τους διπλάσιους σπόρους ρυζιού από το προηγούμενο. Rice on a chessboard A courtier presented the Persian king with a beautiful, hand-made chessboard. The king asked what he would like in return for his gift and the courtier surprised the king by asking for one grain of rice on the first square, two grains on the second, four grains on the third etc. The king readily agreed and asked for the rice to be brought. All went well at first, but the requirement for 2n − 1 grains on the nth square demanded over a million grains on the 21st square, more than a million million on the 41st and there simply was not enough rice in the whole world for the final squares. (From Meadows et al. 1972, p.29 via Porritt 2005) http://en.wikipedia.org/wiki/Exponential_growth

Μπορώ να έχω την ακριβή βιβλιογραφία της παραπάνω φράσης; Υπάρχει πειραματικά απόδειξη για αυτό; Γιατί "μπορούσαν" και τώρα δεν μπορούν; Μήπως απλά είναι μια υπόθεση για να (τους) βγει το σενάριο της τυχαίας δημιουργίας; 1. Για το 2 εις την 900 δις Αν δεν μπορούμε να ελέγχουμε μαθηματικά τις θεωρίες μας μπορούμε να διαφωνούμε φιλοσοφικά και φιλολογικά επ' άπειρο. Δεν ξέρεις τι λες όταν γράφεις 2 εις την 900 δις! 1α Το σύνολο της γήινης υδρόσφαιρας είναι 1,4E+21 kg ή 4,68378E+46 μόρια νερού. Ο τελευταίος αριθμός σαν δύναμη του 2 είναι ίσος με 2 εις την 155 περίπου. 1β Τα 3.5 δις έτη είναι 1,28E+12 ημέρες. Ο τελευταίος αριθμός σαν δύναμη του 2 είναι ίσος με 2 εις την 40.2 περίπου. 2. για το 99% των βλαβερών μεταλλάξεων Υπάρχει βιβλιογραφία για αυτό; Πειραματική απόδειξη; Να το πούμε τότε και στους προγραμματιστές των ΗΥ να μην πονοκεφαλιάζουν να γράφουν κώδικες αλλά να αλλάζουν τυχαία τα γράμματα και 1% θα παίρνουν νέο κώδικα σωστό. Να ένας ωραίος τρόπος να βελτιώνουμε τις εκδόσεις των Windows Φυσικά δεν είπα ότι θα γίνει μια μόνο φορά. Όταν όμως μιλάμε ότι για μια μόνο πρωτείνη 100 βάσεων υπάρχουν 4,15E+180 διαφορετικοί συνδυασμοί τότε ακόμα και αν πολλαπλασιάσουμε τα μόρια του νερού της γης επί τα χρόνικά διαστήματα Πλάνκ της γήινης ηλικίας τότε πάλι δεν αρκεί.

Αγόρασα τον καινούριο δίσκο του Νίκου Ξυδάκη που περιέχει μελοποιημένα ποιήματα της Σαπφούς σε μεταγραφή του Οδυσσέα Ελύτη. Ιδού ένα άριστο παράδειγμα από αυτά: Όσ' άστρα γύρω βρίσκονται στην έκπαλγη Σελήνη το φωτεινό τους πρόσωπο κρύβουν κάθε φορά που εκείνη ολόγιομη καταλάμπει την γη ανεβαίνοντας ασημοκαπνισμένη ασημοκαπνισμένη

Ερμής Άρης και Δίας σε σύνοδο http://skytonight.com/observing/home/3304101.html

Το παράδειγμα με το αεροπλάνο το επαναλαμβάνει και ο Γραμματικάκης στο περίφημο βιβλίο "Η κόμη της Βερενίκης". Ο απλούστερος έμβιος οργανισμός είναι πολυπλοκώτερος από οποιοδήποτε σημερινό τεχνητό μηχάνημα γιατί λαμβάνει ύλη κι ενέργεια από το περιβάλλον και αυτοπολλαπλασιάζεται. Οι ιοί γιατί δεν μπορούν να παράγουν αντίγραφα του εαυτού τους; Γιατί δεν έχουν τα κατάλληλα ένζυμα και χρησιμοποιούν, ως γνωστό, μηχαννισμούς άλλων κυττάρων. Χωρίς αυστηρό μαθηματικό ορισμό του τι εννοείς σαν "αυτοργάνωση" η παραπάνω φράση θα μπορούσε να είναι και αληθής και ψευδής, ανάλογα με το νόημα. Απορώ τι είδους διατύπωση για φυσικό νόμο είναι αυτή όταν λέγεται με τόση ασάφεια. Παραβλέπεις ότι το DNA είναι λειτουργικό σύστημα και πρόγραμμα κατασκευής. Μήπως σε ένα χημικό πολυμερές μόριο όπως το DNA μια ακολουθία βάσεων είναι πιθανότερη από μια άλλη; Με πολύ απλά μαθηματικά έδειξα ήδη το απίθανο του να έχουμε την πληροφορία ή τον ορθό κωδικό για μια συγκεκριμένη μικρή πρωτείνη. Αυτό δεν αναιρείται από πουθενά.

Ποτέ δεν είπα τον παραλογισμό ότι η ζωή αντιβαίνει τους φυσικούς νόμους. Λέω ότι οι φυσικοί νόμοι και οι όποιες συνθήκες δεν είναι αρκετά και επαρκή για την εμφάνισή της. Ελπίζω να καταλαβαίνεις την διαφορά. Αντίθετα η πυρηνική σύντηξη είναι ένα καλό παράδειγμα όπου οι φυσικοί νόμοι και οι κατάλληλες συνθήκες είναι αναγκαίες και ικανές συνθήκες. (Εκτός πυρήνα του άστρου δεν έχουμε κατάλληλες συνθήκες). Η παγκοσμιότητα των φυσικών νόμων δεν είναι μόνο a priori αλλά και αποδεδειγμένη. Για παράδειγμα τα χημικά στοιχεία και οι χημικές ενώσεις εκπέμπουν στις ίδιες φασματικές γραμμές όπως και στην Γη. Η άποψη ότι η ζωή είναι τάχα συνέπεια των φυσικών νόμων και άρα κάθε κατάλληλος πλανήτης ή ένα μεγάλο ποσοστό κατάλληλων πλανητων θα την αναπτύξει είναι κοινή και συνήθης. Φαίνεται αγνοούν τον David Hume Δείτε για παράδειγμα τις παρακάτω πιθανότητες που προτείνονται στην περίπτωση της εξίσωσης Drake: 1. http://www.pbs.org/lifebeyondearth/listening/drake.html Fl = the fraction of Earth-like planets where life develops Note: For example, if you think all Earth-like planets produce life, your estimate would be 1. If you think only one in ten such planets produce life, your estimate would be 0.1 2. http://www.msnbc.com/modules/drake/default.asp On what percentage of those habitable worlds does life actually arise? (In light of recent studies of Mars and Europa, a moon of Jupiter, some astronomers argue that this number is close to 100 percent.) &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Ας δούμε το μέγεθος της πληροφορίας και της οργάνωσης: 1ο Μια μόνο πρωτείνη 100 αμινοξέων χρειάζεται 300 βάσεις DNA (ανά τρεις κωδικοποιούν ένα αμινοξύ). Και υπάρχουν 4^300 =4,15E+180 διαφορετικοί συνδυασμοί για μια ομάδα 300 αντικειμένων από 4. Λέμε 10 εις την 180, όμως πόσο μεγάλος είναι αυτός ο αριθμός; Νομίζω ότι δεν μπορεί κανείς ούτε καν να φανταστεί, αλλά ας κάνουμε μια προσπάθεια: ένας κύβος γεμάτος με 4,15E+180 άτομα υδρογόνου εφαπτόμενα έχει μήκος έδρας 1,61E+60 άτομα υδρογόνου (η κυβική ρίζα όπως αν έχει 8 άτομα θα έχει έδρα 2). 1,61E+60 άτομα υδρογόνου ή: 1,61E+50 μέτρα ή: 1,70E+34 έτη φωτός ή: 1,70E+29 διαμέτρους του Γαλαξία μας Το μικρό 22ο ανθρώπινο χρωματόσωμα περιέχει 33.4 εκατομμύρια βάσεις. Οι παραπάνω αριθμοί είναι για τους δυνατούς συνδυασμούς μόνο για 300 βάσεις. Τα συμπεράσματα δικά σας. 2ο Από την wikipedia το άρθρο Fred Hoyle In his 1981/4 book Evolution from Space (co-authored with Chandra Wickramasinghe), he calculated that the chance of obtaining the required set of enzymes for even the simplest living cell was one in 10^40,000. Since the number of atoms in the known universe is infinitesimally tiny by comparison (1080), he argued that even a whole universe full of primordial soup wouldn't have a chance. He claimed: The notion that not only the biopolymer but the operating program of a living cell could be arrived at by chance in a primordial organic soup here on the Earth is evidently nonsense of a high order. Hoyle compared the random emergence of even the simplest cell to the likelihood that "a tornado sweeping through a junk-yard might assemble a Boeing 747 from the materials therein." Hoyle also compared the chance of obtaining even a single functioning protein by chance combination of amino acids to a solar system full of blind men solving Rubik's Cube simultaneously. (Fred Hoyle, "The Universe: Past and Present Reflections." Engineering and Science, November, 1981. p 8-12)

Το θέμα είναι το αν η εμφάνιση της ζωής είναι συνέπεια των φυσικών νόμων ή όχι. Πράγματι οι όροι «αυθόρμητο» και «αναπόφευκτο» είναι ασαφείς. Όταν κάτι είναι συνέπεια των φυσικών νόμων είναι αναπόφευκτο. Προσωπικά δεν γνωρίζω φυσικούς νόμους που δημιουργούν τόσο μεγάλη χημική οργάνωση και κώδικες. Όταν λοιπόν κάτι γίνεται κατά συνέπεια των φυσικών νόμων δεν μπορούμε να λέμε ότι γίνεται σε ένα μόνο σημείο. Από την εποχή του Νεύτωνα ξέρουμε ότι οι φυσικοί νόμοι είναι παντού οι ίδιοι. Από ακόμα παλαιότερα ξέρουμε ότι κάθε πείραμα οφείλει να είναι επαναλήψιμο. Για παράδειγμα με επιταχυντές στην Γη συμπεραίνουμε για τις συνθήκες της Μεγάλης Έκρηξης. A priori, κάθε συμβάν που είναι συνέπεια των φυσικών νόμων θα συμβαίνει πάντα όταν υπάρχουν οι ίδιες συνθήκες. Η πυρηνική σύντηξη είναι συνέπεια των φυσικών νόμων. Όταν υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης γίνεται η πυρηνική σύντηξη. Κάθε φορά που η βαρύτητα θα δημιουργήσει μια συμπύκνωση του υδρογόνου με μάζα πάνω από το όριο των 0.1 Ηλιακών Μαζών θα αναπτυχθούν οι κατάλληλες συνθήκες στον πυρήνα του νέου άστρου και θα γίνει πυρηνική σύντηξη. Η σύντηξη δεν γίνεται βέβαια σε ένα σημείο Η πυρηνική σύντηξη είναι αδύνατη στην επιφάνεια της Γης λόγω των διαφορετικών συνθηκών θερμοκρασίας και πίεσης. Όταν όμως αναπτυχθούν αυτές σε μία θερμοπυρηνική βόμβα ή σε ένα αντιδραστήρα (στο μέλλον) τότε θα συμβεί. Το παράδειγμα λοιπόν της πυρηνικής σύντηξης είναι ατυχές. Για την συχνότητά της βγείτε ένα καθαρό βράδυ και δείτε τα αστέρια Είπα ήδη παραπάνω ότι το θέμα είναι τοαν η εμφάνιση της ζωής είναι συνέπεια των φυσικών νόμων ή όχι. Το ότι όντως εμφανίστηκε κι εξαπλώθηκε δεν σημαίνει ότι είναι συνέπεια των φυσικών νόμων. Αυτό επαφίεται στις προσωπικές φιλοσοφικές αντιλήψεις του καθενός. Ενήλικες είμαστε. Οι συνθήκες που ευνόησαν είναι αναγκαίες και όχι ικανές. Ενώ στην πυρηνική σύντηξη η τάδε θερμοκρασία και τάδε πίεση είναι και αναγκαία και ικανή συνθήκη.

Αυτό ακριβώς, αν έχουν τον ίδιο πρόγονο, όπως σωστά λες, τότε αυτός ο προγονος σε ένα τόπο και χρόνο θα ξεκίνησε. Αν όμως ήταν αναπόφευκτη η εμφάνιση της ζωής, τότε θα είχαμε δημμιουργία σε πολλά διαφορετικά σημεία και σε πολλές διαφορετικές χρονικές στιγμές άρα ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ βιολογικά δέντρα κι όχι ένα μόνο όπως είναι τώρα. Κανένα μόριο δεν αντιγράφει τον εαυτό του. Η αντιγραφή των μορίων του DNA γίνεται με ειδικά ένζυμα. Για παράδειγμα οι ιοί που έχουν μόνο DNA (ή RNA) και λίγες πρωτείνες δεν μπορούν να παράγουν αντίγραφα του εαυτού τους και χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς των κυττάρων. Διαφορετικό γονιδίωμα έχουμε. Η κωδικοποίηση της βιοσύνθεσης των πρωτεινών έχει τον ίδιο κώδικα σε όλα τα γήινα έμβια όντα. Δείτε εδώ τον κώδικα στους πίνακες 1 και 2 http://en.wikipedia.org/wiki/Codon

Η απίστευτη οργάνωση: Από το http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=133345 για την κληρονομική νόσο Κυστική Ίνωση: Το γονίδιο της ΚΙ ευρίσκεται στο μακρύ σκέλος του χρωμοσώματος 7 και κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη η οποία λειτουργεί σαν κανάλι Cl- (ιόντων χλωρίου). Η πρωτεΐνη της ΚΙ αποτελείται από 1480 αμινοξέα. Οι μεταλλάξεις (παθολογικά γονίδια) δημιουργούνται από την αντικατάσταση ή απώλεια ενός αμινοξέος της πρωτεΐνης. Μια πρωτείνη από 1480 αμινοξέα και η αλλαγή σε ένα μόνο αμινοξύ είναι η παραπάνω θανάσιμη ασθένεια. Ομοίως και η μεσογειακή αναιμία οφείλεται σε μια μόνο αλλαγή αμινοξέως από ΜΙΑ ΜΟΝΟ λάθος βάση στον γενετικό κώδικα. Για να κωδικοποιηθούν 1480 αμινοξέα χρειαζόμαστε 3Χ1480 = 4440 βάσεις στο DNA. Για μια αλυσίδα 4440 βάσεων που αποτελείται από 4 βάσεις υπάρχουν περισσότεροι από 10 εις την 2664 διαφορετικοί συνδυασμοί !!!!!!!!!!! Άρα ;;; Τα συμπεράσματα δικά σας.

Πράγματι αυτή είναι μια αρκετά κοινή επιστημονική άποψη. Όλοι μα όλοι οι έμβιοι οργανισμοί στην Γη έχουν τον ίδιο ακριβώς γενετικό κώδικα. Δηλαδή τρεις βάσεις κωδικοποιούν ένα αμινοξύ για την δημιουργία πρωτεινών. Σε ένα βακτηρίδιο και σε ένα άνθρωπο οι ίδιες βάσεις δίνουν το ίδιο αμινοξύ. Και αυτό λένε είναι απόδειξη της κοινής προέλευσης όλων των όντων. Πολύ σωστά. Όμως: Αν η εμφάνιση της ζωής ήταν αυθόρμητη όπως ισχυρίζονται, τότε θα είχαν αναπτυχθεί ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ζωντανοί οργανισμοί σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη (στον Βόρειο Ατλαντικό, στην Κασπία, στην Μεσόγειο, στον Νότιο Ειρηνικό κλπ) με διαφορετικό κώδικα και άρα σήμερα θα είχαμε διάφορα έμβια όντα με ασύμβατο κώδικα μεταξύ τους. Άρα ;;; Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αυτό το λέει ο Τσόλκας και εσύ απλά το αντιγράφεις.... Βέβαια δεν μας κάνει εντύπωση. Κατά καιρούς έχεις υποστηρίξει ότι: η Σελήνη είναι κούφια χάθηκαν οι δορυφόροι του Άρη. Και πως εξηγείς το ότι ο μέγας Κ. Καραθεοδωρή είχε τον Αινστάιν σε μεγάλη εκτίμηση;

Ευχαριστώ για την πληροφορία Στέφανε, Επισκέπτομαι το Παρίσι από Σάββατο 11 Νοεμβρίου έως Κυριακή 19 Νοεμβρίου και βέβαια θα επισκεφθώ και το κατάστημα.

Κύριοι, περισσότερο το δημοσίευσα επειδή θεωρώ την ιστοριά γοητευτική και παράξενη, ακόμα κι αν είναι ψευδής. Τώρα ως προς το αν είναι αληθές, προτού το δημοσιεύσω εδώ, έκανα μια μικρή έρευνα και βρήκα αναφορά στο ίδιο γεγονός σε έγκυρες σελίδες, μια από τις οποίες δίνω στο πρώτο μήνυμα. Και το βιβλίο από όπου το αντέγραψα, είναι σοβαρότατο. Ακόμα δεν αποφαίνομαι οριστικά περί του αληθούς γιατί μπορεί όλες οι "πηγές" να έχουν μια ψευδή αρχική προέλευση.

Γοητευτικότατο κείμενο από το βιβλίο του Κάρλο Φραμπέτι "Ο αλγόριθμος της μελαγχολίας": Τα αναγράμματα του Γαλιλαίου Τον Αύγουστο του 1610, ο Γαλιλαίος έστειλε ένα μυστικό μήνυμα στον πρέσβη της Τοσκάνης στην Πράγα, Τζουλιάνο των Μεδίκων. Το κείμενο, μια ακατανόητη ακολουθία τριάντα επτά γραμμάτων του λατινικού αλφαβήτου (αν και, από το 13ο ως το 17ο διαβάζεται η λέξη ΡΟΕΤΑ), αναγραμματισμός της φράσης με την οποία ανήγγελλε την τελευταία αστρονομική του ανακάλυψη, ήταν το εξής: SMAISMRMILMEPOΕΤALEUMIBUNENUGTTΑURIAS Με αυτό το τέχνασμα, ο Γαλιλαίος διασφάλιζε την πατρότητα της ανακάλυψής του χωρίς να την αποκαλύπτει ανοιχτά, πράγμα που έκανε τρεις μήνες αργότερα. Το κρυμμένο νόημα του μηνύματός του ήταν: ALTISSIMUM PLANETAM TERGEMINUM OBSERVAVI (Παρατήρησα τον υψηλότερο τρισχιδή πλανήτη) Αυτός ο «υψηλότερος πλανήτης» ήταν ο Κρόνος (ο Ουρανός, ο Ποσειδών και ο Πλούτων δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί), και ο Γαλιλαίος, εξαιτίας της ανεπαρκούς ισχύος του τηλεσκοπίου του, είχε εκλάβει τις άκρες του δακτυλίου του σαν δύο δορυφόρους. Στο μεταξύ, ο Kepler είχε βαλθεί να αποκρυπτογραφήσει το ανάγραμμα κι είχε καταλήξει σε μια λύση που ο ίδιος τη χαρακτήρισε «βάρβαρο λατινικό στίχο»: SALVE UMBISTINEUM GEMINATUM MARTIA PROLES (Χαίρετε, μαινόμενοι δίδυμοι, βλαστάρια του Άρη) Έτσι, ο Kepler έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο Γαλιλαίος είχε ανακαλύψει δύο δορυφόρους του Άρη. Το καταπληκτικό εν προκειμένω είναι ότι, όπως γνωρίζουμε σήμερα, ο Άρης διαθέτει, πράγματι, δύο μικρές σελήνες όμως ούτε ο Kepler ούτε ο Γαλιλαίος μπορούσαν να έχουν την παραμικρή ιδέα περί της ύπαρξής τους, αφού, για να τις διακρίνουν, θα έπρεπε να διαθέτουν ένα τηλεσκόπιο πολύ πιο ισχυρό από αυτά που υπήρχαν στην εποχή τους (γι’ αυτό και οι σελήνες δεν ανακαλύφθηκαν παρά το 1877). Μα η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ο Γαλιλαίος έστειλε στον Τζουλιάνο των Μεδίκων άλλο ένα ανάγραμμα. Αυτή τη φορά, επρόκειτο για μια φράση που, όμως, δεν έβγαζε κανένα νόημα: HAEC IMMATURA A ΜΕ ΙΑΜ FRUSTRA LEGUNTUROY Ένα μήνα αργότερα, ο Γαλιλαίος αποκάλυψε στον πρεσβευτή τη λύση του αναγράμματος: CYNTHIAE FIGURAS AEMULATUR MATER AMORUM (Η μητέρα του Έρωτα ζηλώνει τις μορφές της Κύνθιας) Mater amorum ήταν, φυσικά, η Αφροδίτη και Κύνθια, η Σελήνη. Ο Γαλιλαίος είχε ανακαλύψει ότι ο δεύτερος πλανήτης περνούσε κάποιες κυκλικές φάσεις παρόμοιες με τις σεληνιακές (κάτι που συνιστούσε και απόδειξη του ότι περιστρεφόταν γύρω από τον Ήλιο). Και πάλι ο Kepler βάλθηκε ν' αποκρυπτογραφήσει το ανάγραμμα, και γι ' άλλη μια φορά έφτασε σε διαφορετική λύση: MACULA RUFA ΙΝ IΟVΕ EST GYRATUR ΜΑΤΗΕΜ ECC (Στον Δία υπάρχει μια ερυθρά κηλίδα που περιστρέφεται μαθηματικά) Και πάλι η «ψευδής» λύση του Kepler αποδείχθηκε αληθής! Πράγματι στον Δία υπάρχει μια μεγάλη ερυθρά κηλίδα που περιστρέφεται κανονικά, «μαθηματικά», και που δεν έμελλε να αποκαλυφθεί παρά το1885 (μετά από τρεις αιώνες σχεδόν), όταν τελειοποιήθηκε το κατοπτρικό τηλεσκόπιο του Νεύτωνα. Πώς να εξηγήσεις αυτή τη διπλή σύμπτωση; Η πιθανότητα του ότι ένα ανάγραμμα τριάντα τόσων γραμμάτων επιδέχεται, από καθαρή τύχη, και δεύτερη νοηματική αναδιάταξη κι ότι αυτό το «παρείσακτο νόημα» αντιστοιχεί σ' ένα πραγματικό γεγονός άγνωστο τη στιγμή της σύνταξης και της αποκρυπτογράφησης του μηνύματος, είναι τόσο μικρή, ώστε να σε κάνει να σκέφτεσαι μιαν απόκρυφη εξήγηση. Το δε γεγονός ότι αυτό συνέβη δύο διαδοχικές φορές, αγγίζει το θαύμα. %%%%%%%%%%%%% Δείτε και αυτό: http://www.mathpages.com/home/kmath151.htm

Astronomer > Moon Starer

Η ραδιοφωνική διασκευή του Orson Welles του έργου του H. G. Wells "The War of the Worlds" μεταδίδεται και προκαλεί πανικό στους ακροατές που πιστεύουν ότι γίνεται εισβολή από τον Άρη. http://en.wikipedia.org/wiki/The_War_of_the_Worlds_%28radio%29 Κι όμως αληθινό !!!

Για δείτε αυτό http://ssd.jpl.nasa.gov/?horizons Παράγει δεδομένα για θέσεις πλανητών, μέγεθος κλπ σε χρονικά διαστήματα που θέλετε.

Όπως ξέρουμε, σύμφωνα με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας κάθε μάζα καμπυλώνει τον χωροχρόνο με αποτέλεσμα τα φαινόμενα της βαρύτητας. Η μάζα καμπυλώνει τον χωροχρόνο και ο καμπυλωμένος χωροχρόνος καθορίζει την κίνηση της μάζας. Όταν αναφέρουν το Σύμπαν σαν επίπεδο εννοούν ολικά και ότι δεν θα επανασυρρικνωθεί λόγω της βαρύτητας γιατί υπάρχει (για άγνωστους λόγους ακόμα) μια απωστική δύναμη που το διαστέλλει.

Μετά την εύρεση του Skywise από τον Γιώργο στο θέμα http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=39598#39598 βρήκα και μια πολύ καλή ερμηνεία του Αναλήμματος και για την νωρίτερη ανατολή κι αργότερη δύση: http://www.mangobay.cc/users/moonfinder/dec-98.htm

Ευχαριστούμε, είναι όντως καταπληκτικό κόμικ και μου έχει λείψει και μένα. Τι μου θύμισες! Κάποτε του είχα στείλει μέηλ και μου απάντησε. Συγκεκριμένα είχε ένα ωραίο κόμικ με την καθυστέρηση (lag) των εποχών σε σχέση με τα Ηλιοστάσια. Του έστειλα ένα μέηλ τότε και του είπα ότι όπως στους πυκνωτές η τάση έπεται της έντασης, λόγω της χωρητικότητας του πυκνωτή, έτσι και στην Γη η θερμοκρασία έπεται της ροής θερμότητας από τον Ήλιο, (δηλαδή το μέγιστο της θερμοκρασίας είναι ΜΕΤΑ το θερινό Ηλιοστάσιο) λόγω της θερμοχωρητικότητας. Ακόμα περισσότερο ισχύει για την θάλασσα: χτές Κυριακή είχε λιακάδα και ζέστη και έκανα ένα μπάνιο υπέροχο, το νερό είναι ακόμα ζεστό. . Μου απάντησε ότι είναι πράγματι ένας σωστός τρόπος να το δει κανείς. βιβλιογραφία 1.διάγραμμα φάσεων σε πυκνωτή: http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/electric/accap.html#c1 2.το σχετικό κόμικ lag of the seasons http://www.mangobay.cc/users/moonfinder/jul-99.htm

Μα, υπάρχουν μέρη της Σελήνης που έχουμε πάντα απόλυτο σκότος??? Στην Πανσέληνο φωτίζεται ολόκληρη η θεατή πλευρά και στην Νέα Σελήνη φωτίζεται όλη η αθέατη.

Ο χρήστης nik m έκανε αυτή την ερώτηση στις 18/10/2006: πριν λιγο καιρο ακουσα οτι ενα αστρο, ο πλουτωνας δεν θεωρήται πλανητης του ηλιακου μας συστηματος. Τα αλλα αστρα τι λένε για αυτο? συμφωνουνε? Ο χρήστης nickthegreek 13_7 έστειλε το ακόλουθο μήνυμα στις 18/10/2006: Na se rwthsw kati?Posa kila m****as eisai?????? χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα nickthegreek, μετά τα κριτήρια για τους πλανήτες, μήπως πρέπει να βγουν και κριτήρια για τα κιλά της μ..... ????

Δεχόμαι την σωστή επισήμανση του Dimos ότι η ζωή θα μπορούσε να έχει διαφορετική χημική βάση από την γνωστή γήινη. Σε κάθε περίπτωση όμως θα είναι μια πολύπλοκότατη οργανωμένη χημική δομή. Δέχομαι και ότι όλα αυτά που αναφέρει ο terring είναι λίγο πολύ αναγκαίες συνθήκες για να υπάρχει ζωή. Είναι όμως και ΙΚΑΝΕΣ ΣΥΝΘΚΗΚΕΣ;;;; Γιατί στα άρθρα της NASA (για παράδειγμα) βλέπουμε ότι αν ο Άρης έχει νερό τότε θα έχει και ζωή; Από που το συμπεραίνουν; Ανάλογο ερώτημα είχα θέσει και σε άλλο θέμα για την εξίσωση Drake, όπου τον παράγοντα "πιθανότητα να αναπτυχθεί ζωή σε πλανήτη με κατάλληλες συνθήκες" τον βάζουν να έχει τιμή 10% έως 100%. Η ζωή όποια βάση κι αν έχει είναι πολυπλοκότατη χημικά. Δείτε πρόσφατη ανακάλυψη για το μικρότερο γονιδίωμα που βρέθηκε: Συμβιωτικά βακτήρια έχουν το μικρότερο γονιδίωμα στον κόσμο http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=746433&lngDtrID=252 Δύο βακτήρια που ζουν μέσα στο σώμα εντόμων αρκούνται στα μικρότερα γονιδιώματα που έχουν εντοπιστεί ποτέ σε ζωντανό οργανισμό. Το ένα από τα δύο «μινιμαλιστικά» μικρόβια επιζεί με μόλις 182 λειτουργικά γονίδια. Το γονιδίωμα του συμβιωτικού βακτηρίου Carsonella rudii, που κατέχει πλέον το ρεκόρ, αποτελείται από 159.662 ζευγάρια βάσεων(«γράμματα» του DNA), ενώ το δεύτερο βακτήριο, με την ονομασία Buchnera aphidicola, έχει γονιδίωμα με 400.000 βάσεις. 182 γονίδια και 159 χιλιάδες ζευγάρια βάσεων στο DNA. Το απλούστερο δεν είναι καθόλου απλό.

Αυτό που λές Σάββα είναι η ερμηνεία της κλασσικής φυσικής και σε ένα βαθμό είναι σωστό. Όμως μικρά σωματίδια όπως τα ηλεκτρόνια ερμηνεύονται καλύτερα από την κβαντομηχανική.