Η φυσική, η οντολογία, η μεταφυσική.... Ο χλευασμός της μεταφυσικής σαν ανορθολογισμός.... Μήπως η ανθρωπική αρχή, αν και διατυπωμένη κριτικά και ορθολoγιστικά, δεν είναι μεταφυσική; Χλευάζεται ο σχεδιασμός, αλλά και η τυχαιότητα δεν είναι μεταφυσική; Δείτε το αξιόλόγο άρθρο του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_20/01/2008_256220 απόσπασμα: Η φυσική σπουδάζει τα δεδομένα στην αισθητή πραγματικότητα υπαρκτά, πιστοποιεί σχήμα, όγκο, βάρος, μέγεθος, χρώμα, σύνθεση, δομή, ηλικία, «το ποτέ και το πού και την κίνησιν» – παρέχει γνώση θετική, προσιτή στον κάθε παρατηρητή που παρατηρεί κάτω από ίδιες συνθήκες. Ομως δεν είναι η φυσική που θα απαντήσει σε ερωτήματα για την αιτιώδη αρχή και το σκοπούμενο τέλος του κάθε υπαρκτού ή του συνόλου των υπαρκτών, δεν είναι κάτι τέτοιο μέσα στις δυνατότητες των μεθόδων της, δεν είναι ο ρόλος της. Τα ερωτήματα για την αιτία και τον σκοπό προκύπτουν από τη θεώρηση των υπαρκτών όχι ως προς τα αισθητά, μετρητά τους ιδιώματα, αλλά μόνο ως προς το γνώρισμά τους να υπάρχουν. Τι σημαίνει να «υπάρχει» κάτι και τι το να «μην υπάρχει». Τι είναι το «υπάρχειν» και ποιο το «νοημά» του (η αιτία και ο σκοπός του). Τα ερωτήματα για το υπαρκτό ως υπαρκτό, ως γεγονός μετοχής στην ύπαρξη ανήκουν σε έναν γνωστικό χώρο μετά-τη-φυσική, χώρο που τον σπουδάζει η φιλοσοφία στον βασικό της κλάδο: την οντολογία (λόγο περί του όντος, περί του υπαρκτού ως υπαρκτού), η λεγόμενη και μεταφυσική. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα της οντολογίας - μεταφυσικής δεν βασίζονται στις αποδεικτικές μεθόδους της φυσικής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παραβιάζουν τις προϋποθέσεις της κριτικής σκέψης.